25 cent per pondspak
HONIG S BOUILLONBLOKJES th ans 6 voor lOct
J. J. H. KOOPMAN
Liefde in de Wildernis
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
NIEUWE UNDERWOQD KOFFERMACHINES
BONTHUIS
No. 7349 EERSTE BLAD
De vrijheid van meeningsuiting in Duitschland. -
Het geval Panter. - De gemeenteraadsverkiezingen
in Engeland een succes voor de arbeiderspartij.
Een wereldconferentie te Tokio?
Oost-lnd'ë
BONTMANTELS
BONTKRAGEN
BONTVELLEN
BONTSHAWLS
VOSSEN
Stcf/enmantels met bontgarneeringen
naar maat. Lage prijzen.
WESTSTRAAT 14.
FEUILLETON
COURANT
t f 1.50; vod!»*
1.65binnehjf;
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.
land f 2.- Nederl. Oost- en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. Zondagsblad
resp 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50, f 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENT1ËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
De vrijheid van meeningsuiting in
Duitschland is verboden door de regee
ring der Nazi's. Dat is te gevaarlijk. Een
objectieve beoordeeling van de toestan
den en de methoden van het Nazi-regime,
zou niet alleen de oogen van het buiten
land kunnen openen, doch zouden ook in
het binnenland wel eens reacties kunnen
veroorzaken, die men niet wenscht. Het
leven onder een dergelijke censuur is
voor zelfstandig denkende menschen, voor
menschen die er een eigen meening en
overtuiging op na houden, een dagelijk-
sche kwelling. Maar men heeft zich nu
eenmaal te onderwerpen en doet dat, zij
het met wrok in het hart.
Voor de journalisten en in het bizonder
voor de buitenlandsche persmenschen is
dat wel eens niet mogelijk, althans dub
bel moeilijk. Zij toch wenschen hun lezers
zuiver voor te lichten, daarop hebben die
lezers recht. Maar dat deze objectieve
voorlichting voor hen gevaar op kan
leveren, dat is de laatste weken weer ge
bleken. Daar was eerst de Nederlandsche
journalist, die zich Je verantwoorden
had over een artikel dat hij in een Indi
sche krant had geschreven en waarin
eenige onthullingen voorkwamen, die de
Nazi-regeering minder gewenscht voor
kwamen. Hij kwam er met een schrob-
beering af. En na deze week hebben we
het geval met den Engelsehen journalist
Noel Panter, die beschuldigd werd van
spionnage, omdat hij een objectief ver
slag gaf van een betooging van storm
troepen. Door het optreden van de Engel-
sche regeering is Panter vrijgelaten en
uit Duitschland gewezen. Dat alles doet
weer eens zien hoe de vrijheid bij onze
Oosterburen aan banden is gelegd.
De Daily Telegraph, waarvan Panter
correspondent was, schreef naar aanlei
ding van dit geval een hoofdartikel, waar
aan het volgende is ontleend:
„Wat de heer Panter feitelijk gedaan
had was een volledig verslag geven van
een betooging van stormtroepen, welke
geheel het karakter droeg van een mil-
litaire parade over welk militair ka
rakter, zooals door hem (Panter) onthuld
werd, aan de Duitsche pers het zwijgen
was opgelegd. Dat was zijn eenige ver-
grijp.
Zijn eenige misdaad was, dat hij de
waarheid had gesproken. Dit is, het moet
worden erkend, wat geen Duitsch jour
nalist waagt te doen, zonder daartoe een
officieele machtiging te hebben ontvan
gen. Maar de vooropzetting, dat buiten
landsche correspondenten daartoe (d.i. het
neerschrijven van de waarheid) niet het
recht zouden hebben, is een monsterach
tigheid, die echter geen hunner zal dwin
gen om zijn plicht te verzaken'.
Het Handelsblad schreef over dit ge
val in het nummer van Donderdag een
artikel, waaraan wij het volgende ont-
leenen:
Het verloop van het Panter-mcident
kan er moeilijk toe bijdragen het pres
tige van de rijksregeering te verhoogen.
Men zal er een vrij tactlooze poging in
blijven zien om door intimidatie de bui
tenlandsche berichtgeving te beïnvloeden,
terwijl men te Berlijn toch bij eenig na
denken van te voren had kunnen be
vroeden welk een averechtsche uitwer
king een dergelijk optreden, waarvan
men thans is moeten terugkomen, op het
buitenland moest maken.
Terwijl men eenerzijds blijkbaar tracht
conflicten te voorkomen, volgt men an
derzijds een onbeheerschte politiek.van
machtswillekeur, die de sympathie van
het buitenland allerminst kan wekken en
waarbij men later toch moet inbinden.
De juiste methode om met kalme be
slistheid te pleiten voor de waarborging
van zijn rechten, en om daarnevens de
welwillende, algemeene belangstelling te
wekken voor Duitschland nooden en
moeilijkheden, heeft Berlijn blijkbaar
nog niet gevonden. Daartoe blijft het te
veel hechten aan den machtsfactor, die
reeds zoo vaak voor het Rijk een gevaar
lijk richtsnoer is gebleken.
De gemeenteraadsverkiezingen in En
geland een succes voor de arbeiderspartij.
Zooals te verwachten was, heeft Labour
(de arbeiderspartij) bij de gemeentelijke
verkiezingen een flinke overwinning be
haald en een winst van een paar hon
derd zetels geboekt. In drie zetels had de
arbeiderspartij Donderdag de meerder
heid behaald, waar zij deze Woensdag
niet had, schrijft de Londensche corr.
van de Nw. Rott. Crt. In vijftien andere
steden heeft zij haar meerderheid behou
den. In Yorkshire en het Noord-Oosten
is het succes van Labour het grootste
geweest.
De Manchester Guardian schrijft, dat
de partij reeds heel wat meer bereikt
heeft dan enkel het inhalen van de drie
jaren geleden verliezen. Natuurlijk gaat
het bij de gemeentelijke verkiezingen
veeleer om andere zaken dan bij de alge
meene, maar aan den eenen kant is gis
teren toch een duidelijke strooming in de
richting van Labour gebleken, en daar de
ontwapeningskwestie of de Indische met
de gemeentebesturen -al heel weinig te
maken hebben, is het ook onmogelijlk den
uitslag voornamelijk aan dergelijke kwes
ties toe te schrijven.
De Daily Mail overtreft in haar boos
heid over de plaatselijke verkiezingen
zichzelf. Gelijk men zich herinnert heeft
men twee jaar geleden veel kiezers aan
dèn conservatieven kant gekregen door
het schrikbeeld dat—onder Labour de
postspaarbank niet veilig zou zijn. Na de
verkiezing is deze bewering een aantij
ging gebleken. De Daily Mail probeert dit
motief nu nog eens te gebruiken door de
vet gedrukte bewering dat, wanneer La
bour morgen aan het bewind komt, de
ponden Óie de Britsche arbeiders en ar
beidsters in de Postspaarbank gestort
hebben, binnen een paar weken nog
slechts enkele shillings waard zouden
zijn.
Om nu met de persstemmen tenslotte
nog even dichter bij huis te blijven. Het
Hbld. van Donderdagavond schreef o.m.:
De verder strekkende beteekenis van
deze zege van Labour kan nauwelijks wor
den betwijfeld. Ofschoon bij gemeente
raadsverkiezingen andere overwegingen
een rol spelen dan bij parlementsverkie
zingen, en plaatselijke belangen en locale
figuren hun gewicht in de schaal werpen,
zoo zijn zij toch meestal een aanwijzing
voor de stemming onder het kiezerscorps
in het algemeen. In het onderhavige ge
val zeker. Deze gemeenteraadsverkiezin
gen werden van te voren vrij algemeen
beschouwd als een graadmeter van de
gezindheid van het Engelsche kiezers
corps met het oog op het naaste verschiet
voor de leiding der landspolitiek.
Het Japansche kabinet heeft het voor
stel van den minister van oorlog, Araki,
goedgekeurd en besloten, een wereldcon
ferentie te Tokio bijeen te roepen. Ver
dere bijzonderheden zullen in de volgen
de maanden bekend worden gemaakt.
Rusland aanvaardt het Japan
sche voorstel tot het houden van
een wereldconferentie.
De voorstellen van den Japanschen mi
nister van oorlog Araki tot het bijeenroe
pen van een wereldconferentie in Japan,
hebben in politieke kringen in Engeland
ten zeerste de aandacht getrokken. In elk
geval zal de Sowjetregeering aan de con
ferentie deelnemen en spoedig haar toe
stemming er toe geven.
In politieke kringen in de Sowjet-unie
veronderstelt men, dat voor de bijeenroe
ping der conferentie nog Amerikaansch-
Japansche onderhandelingen gevoerd
zullen moeten worden om verschillende
tusschen beide landen bestaande proble
men op te lossen. Men gelooft te Moskou
dat Japan alles in het werk zal stellen om
voor het bijeenkomen der conferentie tot
overeenstemming met de Vereenigde Sta
ten te komen.
ERKENNING VAN SOWJET-
RUSLAND DOOR DE
KLEINE ENTENTE.
Te Moskou verwacht.
Een der correspondenten van de Nw.
Rott. Crt. meldt aan zijn blad:
In politieke kringen te Moskou ver
wacht men binnenkort de erkenning de
jure van Sowjet-Rusland door de Kleine
Entente. In de drie staten zal een ge
meenschappelijk gezantschap worden ge
vestigd.
HET MALTHEZER MINISTERIE
AFGETREDEN.
In den strijd met den gouver
neur over het gebruik van het
Italiaansch.
Tengevolge van den eisch van den gou
verneur van Malta, dat de minister van
onderwijs zou aftreden, of anders het ge-
heele ministerie heen zou gaan, heeft Sir
Ugo P. Mifsud, de premier, het ontslag
van het heele ministerie ingediend.
De strijd loopt nog altijd over het ge
bruik van het Italiaansch. De nationalis
ten verzetten zich tegen de uitvoering van
de gewijzigde bepaling van de grond
wet, volgens welke op de lagere scholen
alleen Engelsch en Malteesch mag wor
den onderwezen en pas op de middelbare
scholen Italiaansch.
De gouverneur van Malta heeft een
decreet gepubliceerd, waarin gezegd
wordt, dat er een uitzonderingstoestand
bestaat, hetgeen schorsing van de con
stitutie en ontbinding van het parlement
meebrengt.
AGENT DER SOWJETS
AANGEHOUDEN.
Arrestatie zeer belangrijk ge
acht.
Uit Se villa wordt gemeld, dat daar een
man gearresteerd is, die bekend heeft een
agent der Sowjets te zijn.
Uit de papieren, die op den arrestant
gevonden zijn, bleek, dat hij in nauwe ver-
NEDERLANDSCH FABRIKAAT
binding stond met de voornaamste agita
tie-centra der communisten in Europa,
o. a. te Londen en Parijs.
Zijn aanwezigheid in Sevllla hield ver
band met de terroristische beweging, die
door extremisten in Lissabon was veroor
zaakt.
De Sowjet-agent, die aanvankelijk be
weerde van Italiaansche nationaliteit te
zijn, bekende later, dat hij Rus was en
naar Spanje was gekomen om verbinding
tot stand te brengen tusschen de Spaan-
sche en de Russische terroristische orga
nisaties. De man, wiens arrestatie men
zeer belangrijk acht, is voor verder ver
hoor naar Madrid overgebracht.
RADIO-REDE VAN
MINISTER VERSCHUUR.
Minister Verschuur zal a.s. Dinsdag
van 2020.45 een radio-rede houden,
welke over beide zenders zal worden
uitgezonden. De minister zal spreken
over de oeconomische zorgen van regee
ring en volk in den huidigen crisistijd.
DE NIEUWE COMMISSARIS DER
KONINGIN IN GRONINGEN.
De benoeming van dr. J. P.
Fockema Andreae, burgemees
ter van Utrecht.
Zeer binnenkort is de benoeming te ver
wachten met ingang van 1 December, van
dr. J. P. Fockema Andreae, thans burge
meester van Utrecht, tot commissaris van
de Koningin in de provincie Groningen.
TE GROOTE TOEVLOED VAN
OPRUIMIN GS-VEE.
Aangezien de aanbieding van oprui-
mings-koeien aan de Crisis-rundveecen
trale zóó groot is, dat deze er geen weg
mee weet, zullen de boeren voortaan van
te voren schriftelijk moeten opgeven, hoe
veel dieren zij in een bepaalde periode
wenschen in te leveren. Men hoopt hier
door het aantal ontvangen dieren te re
gelen naar de mogelijkheid van adminis
tratie en verwerking.
MANNEN MOETEN DE VOORKEUR
GENIETEN.
Bij het Telegraafkantoor te Rot
terdam zouden mannen door vrou
wen vervangen zijn.
Het Tweede Kamerlid de heer Kuiper
heeft aan den minister van Binnenland-
sche Zaken de volgende vragen gesteld:
le. Is het juist, dat te Rotterdam in de
laatste weken voor het Rijkstelegraaf
kantoor sollicitanten voor vrouwelijk
personeel zijn opgeroepen voor diensten
die tot nu toe door mannelijk personeel
werden verricht?
2e. Is de minister niet van oordeel, dat
het in dezen tijd geboden is, waar eenigs-
zins mogelijk, mannelijk inplaats van
vrouwelijk personeel in dienst te nemen?
3e. Wil de minister maatregelen treffen
waardoor, bij aanstelling van personeel
in Rijksdienst, aan mannelijke sollicitan
ten de voorkeur wordt gegeven?
DE A.S. VLUCHT VAN DEN
POSTJAGER.
Verkrijgbaarstelling van brief
kaarten en speciale luchtpost-
zegels.
De firma H. Pander Zonen bericht
het volgende omtrent de verzending en
verkrijgbaarstelling der Postjager-brief-
kaarten.
Met welwillende medewerking en toe
stemming van het hoofdbestuur van de
Posterijen, het departement van Koloniën
en den Indi9chen postdienst is een een
voudige wijze van retourzending aan de
afzenders van deze briefkaarten mogelijk
gemaakt en wel op de volgende wijze:
De kaarten worden verkrijgbaar gesteld,
gefrankeerd met de beide speciale lucht-
poostzegels, ieder 0.30, te weten: de
Nederlandsche uitgave voor de heenvlucht-
en de Indische uitgave voor de retour
vlucht, De indeeling van de kaarten is zoo
vervaardigd, dat het Nederlandsche zegel
rechts boven- en het Indische zegel links
onder geplakt kan worden. De afzender
dient zijn naam en adres duidelijk en vol
ledig te vermelden en de kaart te adres-
seeren aan het hoofd van de posterijen te
Bandoeng.
Tevens zullen de beide zegels dan resp.
te Den Haag en te Bandoeng van de
speciale poststempels worden voorzien.
Wij rneenen te mogen aannemen, dat door
beide bijzondere inschikkelijkheid van
regeeringswege voor philatelisten aldus
een buitenkansje geboden wordt!
Zooals reeds medegedeeld is, zijn deze
kaarten alleen verkrijgbaar bij de firma
in Den Haag, te Amsterdam en Rotter
dam, en wel bü aankoop van het Neder
landsche zegel a 0.30, of der beide zegels
(voor retourzending) 5 0.60 totaal; de
briefkaarten zijn dus kosteloos. Schrifte
lijke aanvragen van buiten deze steden
kunnen gericht worden aan de firma H.
Pander en Zonen, postbus 30, Den Haag,
onder bijsluiting van f 0.35 resp 0.65
aan postzegels. De aanvragers dienen op
hun enveloppe in den linker-bovenhoek
te vernielden „Postjager-briefkaart".
Gezien de reeds overstelpende aanvrage
heeft de firma Pander de oplaag uitge
breid tot 10.000 exemplaren, welke oplaag
thans strikt gelimiteerd blijft. Hiervan
zijn 1000 exemplaren gereserveerd voor
beschikbaarstelling in Indië. Het tijdstip
van verkrijgbaarstelling en toezending
van deze kaarten zal samenvallen met dat
der verkrijgbaarstelling der speciale
luchtpostzegels aan de postkantoren, het
welk in de dagbladen tijdig zal worden
aangekondigd.
LAATSTE MODEL F 120.—
VAN PUTTEN 00RTMEYER - ALKMAAR
VERHOOGDE JAPANSCHE IMPORT
IN VOORUITZICHT VAN TARIEF-
VERIIOOGING.
Extra vaarten van de J. C. J.-lijn.
In verband met de in werking treding op
1 Januari 1934 van de verhoogde invoer
rechten is een sterke vergrooting van den
Japanschen import in Ned.-Indië merk
baar.
In verband hiermede heeft de Java-
China-Japan-lijn besloten haar schepen
Tjileboet, Tjikembang en Tjisalak voor
een extravaart in te leggen en het s.s. Tji-
karang in de plaats van het s.s. Tjimanoek
te laten varen, daar het anderhalf maal
zoo groot is.
HET HEILSLEGER EN DE
LEPROZEN OP BALL
Ten aanzien van de toelating van het
Leger des Heils op Bali kan worden me
degedeeld, dat terzake eenzelfde maat
staf zal worden aangelegd als bij de toe
lating van de missie en zending. Het
leprozenvraagstuk zal niet langer in
hoofdzaak als een sociaal, doch voorna
melijk als een medisch probleem worden
behandeld.
Het Leger des Heils had zijn dien
sten aangeboden voor de leprozenzorg op
Bali.
PIJN IN DE GEWRICHTEN.
Gewrichtspijnen worden veroorzaakt
door urinezuur dat zich heeft kunnen af
zetten in de gewrichten tengevolge van
onvoldoende zuivering van het bloed d'or
verzwakte werking der daarvoor zorg
dragende organen. Verkeeren deze orga
nen in gezonden toestand, dan wordt het
urinezuur geregeld met de urine uit het
lichaam afgevoerd. Zijn zij verzwakt, dan
raakt het bloed overzadig! ermede, het
urinezuur kristalliseert en zet zich af in
de spieren, gewrichten enz De scherpe
kanten der kristallen veroorzaken de on
dragelijke pijnen, waaraan rheumatiek-
patiënten lijden.
Meer dan ooit is het in zulke gevallen
noodzakelijk de oorzaak van het kwaad
weg te nemen. Tijdelijke verlichting mag
aangenaam zijn, doch de pijn herhaalt
zich daarna slechts erger. Door echter de
afvoerorganen tot gezonde werking te
brengen, wordt het urinezuur ook gere
geld afgevoerd, en hiervoor kunt gij niets
beters gebruiken dan het middel, dat
reeds jarenlang zijn deugdelijkheid bewe
zen heeft en waarvan duizenden verklaar
den, dat het hun uitstekend geholpen
heeft: Foster's Rugpijn Nieren Pillen.
Deze werken uitsluitend op de bovenge
noemde organen, zij doen slechts éón
ding, doch doen dat dan ook uitermate
goed. Neem nog heden een proef en ook
gij zult overtuigd worden van de uitste
kende hoedanigheden van dit probate
middel.
Verkrijgbaar
bij apothe
kers en dro-
gisten a f 1.-
f 1.75 en f3.-
per doos. Let
vooral op den
juisten naam.
UC-PIJNt
HiEREMW
Naar het Engelsch
van
OTTWELL BINNS.
1)
HOOFDSTUK I.
De man van de rivier.
De man in de kano was mager en ge
spierd en pagaaide tegen de langzaam
Stroomende rivier op met ien handigheid,
die van veel oefening getuigde. Zijn bruin
verbrand gezicht was dat van een nog zeer
jongen man, maar tusschen de bruine
haren verschenen hier en daar toch reeds
grijze en in zijn oogen lag een ernst, die
niet in overeenstemming met zijn jeugd
was en het vermoeden wekte, dat hij de
grimmigheid van het leven reeds aan den
lijve gevoeld had en de bittere vruchten
ervan geproefd. Zijn kleeding bestond uit
een gala-costuum van getaande dierenhui
den door roodhuiden vervaardigd en van
franje voorzien en had hem waarschijn
lijk meer gekost, dan het meest elegante
pak van een eerste klasse Londenschen
kleermaker en het effect was schilder
achtig genoeg om het hart van wien ook
te verblijden. Alleen had zijn gezicht, om
in overeenstemming te zijn met zijn klee-
ren, vroolijk moeten glimlachen en had
bfj het een of andere joveuse troubadoura-
lied moeten zingen; maar hij deed het
een, noch het ander en pagaaide rustig
voort naar het doel van zijn tocht.
Dat was een noordelijke nederzetting
van de Hudsonbaai-maatsehappij, ge
bouwd in den vorm van een plein met één
zijde wijd open aan den rivierkant. De ba
zaar, het pakhuis en de woonplaats van
den agent met het keurige tuintje namen
de drie andere zijden in beslag en langs
de rivier was een klein drijvend werfje.
Een lange vlaggestok stak boven de ge
bouwen uit, en de vlag wapperde vroolijk
in het zomerkoeltje en trof het oog dade
lijk door haar schitterende kleur. De jonge
man in de kano zag die al op een halve
mijl afstands en hield een oogenblik oo
met pagaaien om die nadenkend en met
gefronsde wenkbrauwen te beschouwen.
De stroom sleepte de kano toen een eind
mee terug, maar hij deed geen poging om
dit te beletten en staarde naar de vlag in
de verte met een peinzende uitdrukking
op zijn gezicht, alsof hij innerlijk een
vraagstuk overwoog.
Eindelijk zeide hij hardop, zooals veelal
de gewoonte is van menschen, die vaak
alleen zijn:
„De stoomboot kan nog niet zijn aange
komen. Het heeft waarschijnlijk niets an
ders te beduiden dan dat de agent die ver
wacht. In ieder geval moet ik proviand
halen en kan ik morgenochtend weer ver
trekken."
Hij stak de pagaai weer in het water.
Het afdrijven van de kano hield op en zij
zette koers naar de nederzetting. Vóór hij
die bereikte, stak hij den stroom over,
maar in plaats van op de werf aan te stu
ren, landde hij op den moerassigen oever
ten noorden van de gebouwen.
Nadat hij zijn caïio daar uit het water
getild had richtte hij zich in zijn volle
lengte op en rekte zich uit, want hij had
elf dagen in zijn vaartuigje gereisd en
gevoelde zich stijf door de kromme hou
ding, waarin hij zoo lang had gezeten.
Van af den oever nabij de rivier
nauwkeurig op. Behalve hier en daar een
drijvend stuk hout, was er niets aan haar
oppervlakte te zien. Hij luisterde aan
dachtig. Het zachte windje, dat over de
rivier streek, bracht geen geluid van de
schroef van de stoomboot, zooals hij half
verwachtte. Hij knikte bij zich-zelf.
„Er is nog tijd genoeg."
Toen werd hij geluiden gewaar, die hij
niet verwachtte: stemmen van menschen
binnen de omheining van de nederzetting
en dichterbij iemand, die in een zacht In-
diaansch dialect aan het zingen was. Hij
keerde zich snel om en langs een half
gebaand paadje tusschen de wilgen gaan
de, kreeg hij de zangeres in het oog
een iriboorlinge van verrassende schoon
heid.
Zij droeg een nauwsluitend kleed van
elandsvel met kralen bedekt, dat de lijnen
van haar slanke, jonge gestalte meer ver
ried dan verborg. Haar gelaat was brons
kleurig, iedere trek als in een camee ge
sneden, het voorhoofd hoog en glad,de
neus fijn besneden, een cupido-mondje, en
mooie gewelfde wenkbrauwen. De oogen
zelf waren zacht en donker en hadden
iets in zich van de wildernis, waarin ze
geboren was, terwijl heur haar, zwart en
glanzend als de vleugel van een raaf, in
golvende lokken hing, inplaats van in de
rechte vlechten van de gewone Indiaan-
sche vrouw. Zij schreed voorwaarts mét
den gracieusen gang van iemand, wier
voeten nooit den knellenden band van
het schoeisel der beschaafde wereld heb
ben gekend, zoo slank en recht en vor
stelijk als Eva moet geweest zijn toen ze
uit Gods hand kwam.
Voor den man, die daar stond, leek het
alsof zij den geest der wildernis, den
zachten adem verpersoonlijkte van een
bron in noordelijke streken.
Vergelijkingen wilden plotseling niet
meer komen, want het meisje werd hem
toen ook gewaar en staakte tegelijkertijd
haar gang en haar lied.
Eén oogenblik stonden zij stil en keken
elkander recht aan, de man van het over-
heerschende ras en het meisje van het
uitstervende volk, wiens oorsprong in
het lange verleden zoek is geraakt. Op
het gelaat van den man was verwonde-
ning te lezen, want nog nooit zag hij zulk
een schoonheid onder de inboorlingen en
het meisje had die opgeschrikte uitdruk
king, die men in een ree ziet, als de wind
haar de tegenwoordigheid van iets ver
raadt, dat ze nog niet zien kan. Toen be
gonnen de fijne neusvleugels te trillen,
in de zachte oogen kwam plotselilng een
vlam en het warme bloed welde op in
het bronzen gelaat. Bijna zonder het te
beseffen, deed de fnan een stap voor
waarts. Maar toen keerde het meisje
zich plotseling om en verdween tusschen
de wilgen, schuw als een, die in de wil
dernis thuis behoort en de man bleef
staan en keek haar na tot ze niet meer te
zien was. Er kwam een nadenkende uit
drukking in zijn blauwe oogen, die echter
verdween, toen hij begon t' glimlachen.
„Een gekleurde Venus!" mompelde hij
bij zieh-zelf. „ik zou wel eens willen we
ten waar zij thuis behoort."
Rondkijkende, zag hij over de wilgen,
die langs den moerassigen oever op net
weiland geplant waren, de toppen van
eenige Indiaansche tenten, en hij knikte
begrijpend.
„Die is met haar familie meegekomen
om het bont, dat ze in den winter verza
meld hebben, in te ruilen."
Een oogenblik bleef hij staan, zijn blik
op de beuken gevestigd. Het was hem
aan te zien, dat hij iets overwoog en ten
slotte deed hij een stap in de richting,
waarin het meisje verdwenen was. Toen
stond hij stil, lachte grimmig in zich zelf
en keerde met gewone gelaatsuitdruk
king weer naar zijn kano terug, ontlaadde
die en zette zijn tent op.
Na verloop van een half uur kuierde hij
met den pijp in den mond naar den ba
zaar van de nederzetting. Binnen de om
heining gekomen keek hij eens rond.
Iwee mannen, halfbloeden, zaten op een
ruwe bank buiten den bazaar te rooken
en te praten. In den bazaar was een
lange roodhuid bezig met een blanke te
onderhandelen, waarvan hij vermoedde
dat het de agent was en om zich heen kij
kend, zag hij door de open deur van het
huis van den agent een blanke vrouw
treden, vermoedelijk zijn vrouw.
Zij werd op den voet gevolgd door een
eenigszins parmantigen jongen man van
middelbare grootte, die hoogst oneigen
lijk hier, in dit wilde land van het noor
den, een monocle in het oog balanceerde.
De man ging naast de vrouw loopen en
samen staken ze omheining over in de
richting van den bazaar. Al rookende
volgde de man van de rivier ze onwille
keurig met de oogen, tot ze vlak bij hem
waren Toen verstijfde hij plotseling en
een intense blik kwam in zijn oogen Te
gelijkertijd werd de andere man 'hem
voor het eerst gewaar en staarde, hem
kalm, bijna onbeschaamd aan. Toen
kreeg deze ook een schok. De monocle
viel uit het oog en zijn gezicht verbleekte.
Hij hield even stil, toen wendde hij zijn
gelaat af en haasttte zich weg. De vrouw
van den agent, die het voorval had opge
merkt, keek hem vragend aan.
„Kent u dien man, mijnheer Amley?"
Het parmantige mannetje liet een 'kor
ten onwelluidenden lach hooren.
„Hij lijkt in ieder geval erg op iemand,
dien ik vroeger jaren gekend heb.
„Hij scheen u ook te herkennen mijn
heer Amley, dat zag ik aan zijn oogen."
„Dan is hij waarschijnlijk degeen, dien
ik meen, maar ik verwachtte niet hem
hier aan te treffen."
„Niet?" Zij wachtte als op nadere in
lichtingen, die echter achterwege bleven,
en vervolgde: „Er zijn hier veel mannen!
van wie men niet zou verwachten ze hier
aan te treffen; zij behooren tot het le
gioen dergenen, die onder gingen, tot de
horde der verongelukten in het leven
die hun oude ik voor altijd begraven heb?
ben. Zou die man daar ook toe belioo-
ren?
Gerald Amley's gezicht had zijn nor
male kleur weer teruggekregen. Weer
lachte hy op dezelfde wijze, vóór hij ant-
woordde: „Als hij degeen is dien ik be
doel, behoort hij zeker tot het legioen
dergenen, die ondergingen, want hij is in
de gevangenis geweest."
„In de gevangenis?" antwoordde de
vrouw getroffen. „Hij heeft niets van een
misdadiger. Wat heeft hij misdaan?"
„Een valsche handteekening gezét De
Fi i!fr was meedoogend en heeft 'hem
slechts drie jaar dwangarbeid opgelegd
„Hoe heet hij?" 6
(Wordt vervolgd).