25 cent per pondspak HONIG S BOUILLONBLOKJES th ans 6 voor lOct J. J. H. KOOPMAN Liefde in de Wildernis NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buitenlandsch overzicht. NIEUWE UNDERWOQD KOFFERMACHINES BONTHUIS No. 7349 EERSTE BLAD De vrijheid van meeningsuiting in Duitschland. - Het geval Panter. - De gemeenteraadsverkiezingen in Engeland een succes voor de arbeiderspartij. Een wereldconferentie te Tokio? Oost-lnd'ë BONTMANTELS BONTKRAGEN BONTVELLEN BONTSHAWLS VOSSEN Stcf/enmantels met bontgarneeringen naar maat. Lage prijzen. WESTSTRAAT 14. FEUILLETON COURANT t f 1.50; vod!»* 1.65binnehjf; Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1. land f 2.- Nederl. Oost- en West-lndië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20 Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. Zondagsblad resp 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50, f 1.70 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENT1ËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. De vrijheid van meeningsuiting in Duitschland is verboden door de regee ring der Nazi's. Dat is te gevaarlijk. Een objectieve beoordeeling van de toestan den en de methoden van het Nazi-regime, zou niet alleen de oogen van het buiten land kunnen openen, doch zouden ook in het binnenland wel eens reacties kunnen veroorzaken, die men niet wenscht. Het leven onder een dergelijke censuur is voor zelfstandig denkende menschen, voor menschen die er een eigen meening en overtuiging op na houden, een dagelijk- sche kwelling. Maar men heeft zich nu eenmaal te onderwerpen en doet dat, zij het met wrok in het hart. Voor de journalisten en in het bizonder voor de buitenlandsche persmenschen is dat wel eens niet mogelijk, althans dub bel moeilijk. Zij toch wenschen hun lezers zuiver voor te lichten, daarop hebben die lezers recht. Maar dat deze objectieve voorlichting voor hen gevaar op kan leveren, dat is de laatste weken weer ge bleken. Daar was eerst de Nederlandsche journalist, die zich Je verantwoorden had over een artikel dat hij in een Indi sche krant had geschreven en waarin eenige onthullingen voorkwamen, die de Nazi-regeering minder gewenscht voor kwamen. Hij kwam er met een schrob- beering af. En na deze week hebben we het geval met den Engelsehen journalist Noel Panter, die beschuldigd werd van spionnage, omdat hij een objectief ver slag gaf van een betooging van storm troepen. Door het optreden van de Engel- sche regeering is Panter vrijgelaten en uit Duitschland gewezen. Dat alles doet weer eens zien hoe de vrijheid bij onze Oosterburen aan banden is gelegd. De Daily Telegraph, waarvan Panter correspondent was, schreef naar aanlei ding van dit geval een hoofdartikel, waar aan het volgende is ontleend: „Wat de heer Panter feitelijk gedaan had was een volledig verslag geven van een betooging van stormtroepen, welke geheel het karakter droeg van een mil- litaire parade over welk militair ka rakter, zooals door hem (Panter) onthuld werd, aan de Duitsche pers het zwijgen was opgelegd. Dat was zijn eenige ver- grijp. Zijn eenige misdaad was, dat hij de waarheid had gesproken. Dit is, het moet worden erkend, wat geen Duitsch jour nalist waagt te doen, zonder daartoe een officieele machtiging te hebben ontvan gen. Maar de vooropzetting, dat buiten landsche correspondenten daartoe (d.i. het neerschrijven van de waarheid) niet het recht zouden hebben, is een monsterach tigheid, die echter geen hunner zal dwin gen om zijn plicht te verzaken'. Het Handelsblad schreef over dit ge val in het nummer van Donderdag een artikel, waaraan wij het volgende ont- leenen: Het verloop van het Panter-mcident kan er moeilijk toe bijdragen het pres tige van de rijksregeering te verhoogen. Men zal er een vrij tactlooze poging in blijven zien om door intimidatie de bui tenlandsche berichtgeving te beïnvloeden, terwijl men te Berlijn toch bij eenig na denken van te voren had kunnen be vroeden welk een averechtsche uitwer king een dergelijk optreden, waarvan men thans is moeten terugkomen, op het buitenland moest maken. Terwijl men eenerzijds blijkbaar tracht conflicten te voorkomen, volgt men an derzijds een onbeheerschte politiek.van machtswillekeur, die de sympathie van het buitenland allerminst kan wekken en waarbij men later toch moet inbinden. De juiste methode om met kalme be slistheid te pleiten voor de waarborging van zijn rechten, en om daarnevens de welwillende, algemeene belangstelling te wekken voor Duitschland nooden en moeilijkheden, heeft Berlijn blijkbaar nog niet gevonden. Daartoe blijft het te veel hechten aan den machtsfactor, die reeds zoo vaak voor het Rijk een gevaar lijk richtsnoer is gebleken. De gemeenteraadsverkiezingen in En geland een succes voor de arbeiderspartij. Zooals te verwachten was, heeft Labour (de arbeiderspartij) bij de gemeentelijke verkiezingen een flinke overwinning be haald en een winst van een paar hon derd zetels geboekt. In drie zetels had de arbeiderspartij Donderdag de meerder heid behaald, waar zij deze Woensdag niet had, schrijft de Londensche corr. van de Nw. Rott. Crt. In vijftien andere steden heeft zij haar meerderheid behou den. In Yorkshire en het Noord-Oosten is het succes van Labour het grootste geweest. De Manchester Guardian schrijft, dat de partij reeds heel wat meer bereikt heeft dan enkel het inhalen van de drie jaren geleden verliezen. Natuurlijk gaat het bij de gemeentelijke verkiezingen veeleer om andere zaken dan bij de alge meene, maar aan den eenen kant is gis teren toch een duidelijke strooming in de richting van Labour gebleken, en daar de ontwapeningskwestie of de Indische met de gemeentebesturen -al heel weinig te maken hebben, is het ook onmogelijlk den uitslag voornamelijk aan dergelijke kwes ties toe te schrijven. De Daily Mail overtreft in haar boos heid over de plaatselijke verkiezingen zichzelf. Gelijk men zich herinnert heeft men twee jaar geleden veel kiezers aan dèn conservatieven kant gekregen door het schrikbeeld dat—onder Labour de postspaarbank niet veilig zou zijn. Na de verkiezing is deze bewering een aantij ging gebleken. De Daily Mail probeert dit motief nu nog eens te gebruiken door de vet gedrukte bewering dat, wanneer La bour morgen aan het bewind komt, de ponden Óie de Britsche arbeiders en ar beidsters in de Postspaarbank gestort hebben, binnen een paar weken nog slechts enkele shillings waard zouden zijn. Om nu met de persstemmen tenslotte nog even dichter bij huis te blijven. Het Hbld. van Donderdagavond schreef o.m.: De verder strekkende beteekenis van deze zege van Labour kan nauwelijks wor den betwijfeld. Ofschoon bij gemeente raadsverkiezingen andere overwegingen een rol spelen dan bij parlementsverkie zingen, en plaatselijke belangen en locale figuren hun gewicht in de schaal werpen, zoo zijn zij toch meestal een aanwijzing voor de stemming onder het kiezerscorps in het algemeen. In het onderhavige ge val zeker. Deze gemeenteraadsverkiezin gen werden van te voren vrij algemeen beschouwd als een graadmeter van de gezindheid van het Engelsche kiezers corps met het oog op het naaste verschiet voor de leiding der landspolitiek. Het Japansche kabinet heeft het voor stel van den minister van oorlog, Araki, goedgekeurd en besloten, een wereldcon ferentie te Tokio bijeen te roepen. Ver dere bijzonderheden zullen in de volgen de maanden bekend worden gemaakt. Rusland aanvaardt het Japan sche voorstel tot het houden van een wereldconferentie. De voorstellen van den Japanschen mi nister van oorlog Araki tot het bijeenroe pen van een wereldconferentie in Japan, hebben in politieke kringen in Engeland ten zeerste de aandacht getrokken. In elk geval zal de Sowjetregeering aan de con ferentie deelnemen en spoedig haar toe stemming er toe geven. In politieke kringen in de Sowjet-unie veronderstelt men, dat voor de bijeenroe ping der conferentie nog Amerikaansch- Japansche onderhandelingen gevoerd zullen moeten worden om verschillende tusschen beide landen bestaande proble men op te lossen. Men gelooft te Moskou dat Japan alles in het werk zal stellen om voor het bijeenkomen der conferentie tot overeenstemming met de Vereenigde Sta ten te komen. ERKENNING VAN SOWJET- RUSLAND DOOR DE KLEINE ENTENTE. Te Moskou verwacht. Een der correspondenten van de Nw. Rott. Crt. meldt aan zijn blad: In politieke kringen te Moskou ver wacht men binnenkort de erkenning de jure van Sowjet-Rusland door de Kleine Entente. In de drie staten zal een ge meenschappelijk gezantschap worden ge vestigd. HET MALTHEZER MINISTERIE AFGETREDEN. In den strijd met den gouver neur over het gebruik van het Italiaansch. Tengevolge van den eisch van den gou verneur van Malta, dat de minister van onderwijs zou aftreden, of anders het ge- heele ministerie heen zou gaan, heeft Sir Ugo P. Mifsud, de premier, het ontslag van het heele ministerie ingediend. De strijd loopt nog altijd over het ge bruik van het Italiaansch. De nationalis ten verzetten zich tegen de uitvoering van de gewijzigde bepaling van de grond wet, volgens welke op de lagere scholen alleen Engelsch en Malteesch mag wor den onderwezen en pas op de middelbare scholen Italiaansch. De gouverneur van Malta heeft een decreet gepubliceerd, waarin gezegd wordt, dat er een uitzonderingstoestand bestaat, hetgeen schorsing van de con stitutie en ontbinding van het parlement meebrengt. AGENT DER SOWJETS AANGEHOUDEN. Arrestatie zeer belangrijk ge acht. Uit Se villa wordt gemeld, dat daar een man gearresteerd is, die bekend heeft een agent der Sowjets te zijn. Uit de papieren, die op den arrestant gevonden zijn, bleek, dat hij in nauwe ver- NEDERLANDSCH FABRIKAAT binding stond met de voornaamste agita tie-centra der communisten in Europa, o. a. te Londen en Parijs. Zijn aanwezigheid in Sevllla hield ver band met de terroristische beweging, die door extremisten in Lissabon was veroor zaakt. De Sowjet-agent, die aanvankelijk be weerde van Italiaansche nationaliteit te zijn, bekende later, dat hij Rus was en naar Spanje was gekomen om verbinding tot stand te brengen tusschen de Spaan- sche en de Russische terroristische orga nisaties. De man, wiens arrestatie men zeer belangrijk acht, is voor verder ver hoor naar Madrid overgebracht. RADIO-REDE VAN MINISTER VERSCHUUR. Minister Verschuur zal a.s. Dinsdag van 2020.45 een radio-rede houden, welke over beide zenders zal worden uitgezonden. De minister zal spreken over de oeconomische zorgen van regee ring en volk in den huidigen crisistijd. DE NIEUWE COMMISSARIS DER KONINGIN IN GRONINGEN. De benoeming van dr. J. P. Fockema Andreae, burgemees ter van Utrecht. Zeer binnenkort is de benoeming te ver wachten met ingang van 1 December, van dr. J. P. Fockema Andreae, thans burge meester van Utrecht, tot commissaris van de Koningin in de provincie Groningen. TE GROOTE TOEVLOED VAN OPRUIMIN GS-VEE. Aangezien de aanbieding van oprui- mings-koeien aan de Crisis-rundveecen trale zóó groot is, dat deze er geen weg mee weet, zullen de boeren voortaan van te voren schriftelijk moeten opgeven, hoe veel dieren zij in een bepaalde periode wenschen in te leveren. Men hoopt hier door het aantal ontvangen dieren te re gelen naar de mogelijkheid van adminis tratie en verwerking. MANNEN MOETEN DE VOORKEUR GENIETEN. Bij het Telegraafkantoor te Rot terdam zouden mannen door vrou wen vervangen zijn. Het Tweede Kamerlid de heer Kuiper heeft aan den minister van Binnenland- sche Zaken de volgende vragen gesteld: le. Is het juist, dat te Rotterdam in de laatste weken voor het Rijkstelegraaf kantoor sollicitanten voor vrouwelijk personeel zijn opgeroepen voor diensten die tot nu toe door mannelijk personeel werden verricht? 2e. Is de minister niet van oordeel, dat het in dezen tijd geboden is, waar eenigs- zins mogelijk, mannelijk inplaats van vrouwelijk personeel in dienst te nemen? 3e. Wil de minister maatregelen treffen waardoor, bij aanstelling van personeel in Rijksdienst, aan mannelijke sollicitan ten de voorkeur wordt gegeven? DE A.S. VLUCHT VAN DEN POSTJAGER. Verkrijgbaarstelling van brief kaarten en speciale luchtpost- zegels. De firma H. Pander Zonen bericht het volgende omtrent de verzending en verkrijgbaarstelling der Postjager-brief- kaarten. Met welwillende medewerking en toe stemming van het hoofdbestuur van de Posterijen, het departement van Koloniën en den Indi9chen postdienst is een een voudige wijze van retourzending aan de afzenders van deze briefkaarten mogelijk gemaakt en wel op de volgende wijze: De kaarten worden verkrijgbaar gesteld, gefrankeerd met de beide speciale lucht- poostzegels, ieder 0.30, te weten: de Nederlandsche uitgave voor de heenvlucht- en de Indische uitgave voor de retour vlucht, De indeeling van de kaarten is zoo vervaardigd, dat het Nederlandsche zegel rechts boven- en het Indische zegel links onder geplakt kan worden. De afzender dient zijn naam en adres duidelijk en vol ledig te vermelden en de kaart te adres- seeren aan het hoofd van de posterijen te Bandoeng. Tevens zullen de beide zegels dan resp. te Den Haag en te Bandoeng van de speciale poststempels worden voorzien. Wij rneenen te mogen aannemen, dat door beide bijzondere inschikkelijkheid van regeeringswege voor philatelisten aldus een buitenkansje geboden wordt! Zooals reeds medegedeeld is, zijn deze kaarten alleen verkrijgbaar bij de firma in Den Haag, te Amsterdam en Rotter dam, en wel bü aankoop van het Neder landsche zegel a 0.30, of der beide zegels (voor retourzending) 5 0.60 totaal; de briefkaarten zijn dus kosteloos. Schrifte lijke aanvragen van buiten deze steden kunnen gericht worden aan de firma H. Pander en Zonen, postbus 30, Den Haag, onder bijsluiting van f 0.35 resp 0.65 aan postzegels. De aanvragers dienen op hun enveloppe in den linker-bovenhoek te vernielden „Postjager-briefkaart". Gezien de reeds overstelpende aanvrage heeft de firma Pander de oplaag uitge breid tot 10.000 exemplaren, welke oplaag thans strikt gelimiteerd blijft. Hiervan zijn 1000 exemplaren gereserveerd voor beschikbaarstelling in Indië. Het tijdstip van verkrijgbaarstelling en toezending van deze kaarten zal samenvallen met dat der verkrijgbaarstelling der speciale luchtpostzegels aan de postkantoren, het welk in de dagbladen tijdig zal worden aangekondigd. LAATSTE MODEL F 120.— VAN PUTTEN 00RTMEYER - ALKMAAR VERHOOGDE JAPANSCHE IMPORT IN VOORUITZICHT VAN TARIEF- VERIIOOGING. Extra vaarten van de J. C. J.-lijn. In verband met de in werking treding op 1 Januari 1934 van de verhoogde invoer rechten is een sterke vergrooting van den Japanschen import in Ned.-Indië merk baar. In verband hiermede heeft de Java- China-Japan-lijn besloten haar schepen Tjileboet, Tjikembang en Tjisalak voor een extravaart in te leggen en het s.s. Tji- karang in de plaats van het s.s. Tjimanoek te laten varen, daar het anderhalf maal zoo groot is. HET HEILSLEGER EN DE LEPROZEN OP BALL Ten aanzien van de toelating van het Leger des Heils op Bali kan worden me degedeeld, dat terzake eenzelfde maat staf zal worden aangelegd als bij de toe lating van de missie en zending. Het leprozenvraagstuk zal niet langer in hoofdzaak als een sociaal, doch voorna melijk als een medisch probleem worden behandeld. Het Leger des Heils had zijn dien sten aangeboden voor de leprozenzorg op Bali. PIJN IN DE GEWRICHTEN. Gewrichtspijnen worden veroorzaakt door urinezuur dat zich heeft kunnen af zetten in de gewrichten tengevolge van onvoldoende zuivering van het bloed d'or verzwakte werking der daarvoor zorg dragende organen. Verkeeren deze orga nen in gezonden toestand, dan wordt het urinezuur geregeld met de urine uit het lichaam afgevoerd. Zijn zij verzwakt, dan raakt het bloed overzadig! ermede, het urinezuur kristalliseert en zet zich af in de spieren, gewrichten enz De scherpe kanten der kristallen veroorzaken de on dragelijke pijnen, waaraan rheumatiek- patiënten lijden. Meer dan ooit is het in zulke gevallen noodzakelijk de oorzaak van het kwaad weg te nemen. Tijdelijke verlichting mag aangenaam zijn, doch de pijn herhaalt zich daarna slechts erger. Door echter de afvoerorganen tot gezonde werking te brengen, wordt het urinezuur ook gere geld afgevoerd, en hiervoor kunt gij niets beters gebruiken dan het middel, dat reeds jarenlang zijn deugdelijkheid bewe zen heeft en waarvan duizenden verklaar den, dat het hun uitstekend geholpen heeft: Foster's Rugpijn Nieren Pillen. Deze werken uitsluitend op de bovenge noemde organen, zij doen slechts éón ding, doch doen dat dan ook uitermate goed. Neem nog heden een proef en ook gij zult overtuigd worden van de uitste kende hoedanigheden van dit probate middel. Verkrijgbaar bij apothe kers en dro- gisten a f 1.- f 1.75 en f3.- per doos. Let vooral op den juisten naam. UC-PIJNt HiEREMW Naar het Engelsch van OTTWELL BINNS. 1) HOOFDSTUK I. De man van de rivier. De man in de kano was mager en ge spierd en pagaaide tegen de langzaam Stroomende rivier op met ien handigheid, die van veel oefening getuigde. Zijn bruin verbrand gezicht was dat van een nog zeer jongen man, maar tusschen de bruine haren verschenen hier en daar toch reeds grijze en in zijn oogen lag een ernst, die niet in overeenstemming met zijn jeugd was en het vermoeden wekte, dat hij de grimmigheid van het leven reeds aan den lijve gevoeld had en de bittere vruchten ervan geproefd. Zijn kleeding bestond uit een gala-costuum van getaande dierenhui den door roodhuiden vervaardigd en van franje voorzien en had hem waarschijn lijk meer gekost, dan het meest elegante pak van een eerste klasse Londenschen kleermaker en het effect was schilder achtig genoeg om het hart van wien ook te verblijden. Alleen had zijn gezicht, om in overeenstemming te zijn met zijn klee- ren, vroolijk moeten glimlachen en had bfj het een of andere joveuse troubadoura- lied moeten zingen; maar hij deed het een, noch het ander en pagaaide rustig voort naar het doel van zijn tocht. Dat was een noordelijke nederzetting van de Hudsonbaai-maatsehappij, ge bouwd in den vorm van een plein met één zijde wijd open aan den rivierkant. De ba zaar, het pakhuis en de woonplaats van den agent met het keurige tuintje namen de drie andere zijden in beslag en langs de rivier was een klein drijvend werfje. Een lange vlaggestok stak boven de ge bouwen uit, en de vlag wapperde vroolijk in het zomerkoeltje en trof het oog dade lijk door haar schitterende kleur. De jonge man in de kano zag die al op een halve mijl afstands en hield een oogenblik oo met pagaaien om die nadenkend en met gefronsde wenkbrauwen te beschouwen. De stroom sleepte de kano toen een eind mee terug, maar hij deed geen poging om dit te beletten en staarde naar de vlag in de verte met een peinzende uitdrukking op zijn gezicht, alsof hij innerlijk een vraagstuk overwoog. Eindelijk zeide hij hardop, zooals veelal de gewoonte is van menschen, die vaak alleen zijn: „De stoomboot kan nog niet zijn aange komen. Het heeft waarschijnlijk niets an ders te beduiden dan dat de agent die ver wacht. In ieder geval moet ik proviand halen en kan ik morgenochtend weer ver trekken." Hij stak de pagaai weer in het water. Het afdrijven van de kano hield op en zij zette koers naar de nederzetting. Vóór hij die bereikte, stak hij den stroom over, maar in plaats van op de werf aan te stu ren, landde hij op den moerassigen oever ten noorden van de gebouwen. Nadat hij zijn caïio daar uit het water getild had richtte hij zich in zijn volle lengte op en rekte zich uit, want hij had elf dagen in zijn vaartuigje gereisd en gevoelde zich stijf door de kromme hou ding, waarin hij zoo lang had gezeten. Van af den oever nabij de rivier nauwkeurig op. Behalve hier en daar een drijvend stuk hout, was er niets aan haar oppervlakte te zien. Hij luisterde aan dachtig. Het zachte windje, dat over de rivier streek, bracht geen geluid van de schroef van de stoomboot, zooals hij half verwachtte. Hij knikte bij zich-zelf. „Er is nog tijd genoeg." Toen werd hij geluiden gewaar, die hij niet verwachtte: stemmen van menschen binnen de omheining van de nederzetting en dichterbij iemand, die in een zacht In- diaansch dialect aan het zingen was. Hij keerde zich snel om en langs een half gebaand paadje tusschen de wilgen gaan de, kreeg hij de zangeres in het oog een iriboorlinge van verrassende schoon heid. Zij droeg een nauwsluitend kleed van elandsvel met kralen bedekt, dat de lijnen van haar slanke, jonge gestalte meer ver ried dan verborg. Haar gelaat was brons kleurig, iedere trek als in een camee ge sneden, het voorhoofd hoog en glad,de neus fijn besneden, een cupido-mondje, en mooie gewelfde wenkbrauwen. De oogen zelf waren zacht en donker en hadden iets in zich van de wildernis, waarin ze geboren was, terwijl heur haar, zwart en glanzend als de vleugel van een raaf, in golvende lokken hing, inplaats van in de rechte vlechten van de gewone Indiaan- sche vrouw. Zij schreed voorwaarts mét den gracieusen gang van iemand, wier voeten nooit den knellenden band van het schoeisel der beschaafde wereld heb ben gekend, zoo slank en recht en vor stelijk als Eva moet geweest zijn toen ze uit Gods hand kwam. Voor den man, die daar stond, leek het alsof zij den geest der wildernis, den zachten adem verpersoonlijkte van een bron in noordelijke streken. Vergelijkingen wilden plotseling niet meer komen, want het meisje werd hem toen ook gewaar en staakte tegelijkertijd haar gang en haar lied. Eén oogenblik stonden zij stil en keken elkander recht aan, de man van het over- heerschende ras en het meisje van het uitstervende volk, wiens oorsprong in het lange verleden zoek is geraakt. Op het gelaat van den man was verwonde- ning te lezen, want nog nooit zag hij zulk een schoonheid onder de inboorlingen en het meisje had die opgeschrikte uitdruk king, die men in een ree ziet, als de wind haar de tegenwoordigheid van iets ver raadt, dat ze nog niet zien kan. Toen be gonnen de fijne neusvleugels te trillen, in de zachte oogen kwam plotselilng een vlam en het warme bloed welde op in het bronzen gelaat. Bijna zonder het te beseffen, deed de fnan een stap voor waarts. Maar toen keerde het meisje zich plotseling om en verdween tusschen de wilgen, schuw als een, die in de wil dernis thuis behoort en de man bleef staan en keek haar na tot ze niet meer te zien was. Er kwam een nadenkende uit drukking in zijn blauwe oogen, die echter verdween, toen hij begon t' glimlachen. „Een gekleurde Venus!" mompelde hij bij zieh-zelf. „ik zou wel eens willen we ten waar zij thuis behoort." Rondkijkende, zag hij over de wilgen, die langs den moerassigen oever op net weiland geplant waren, de toppen van eenige Indiaansche tenten, en hij knikte begrijpend. „Die is met haar familie meegekomen om het bont, dat ze in den winter verza meld hebben, in te ruilen." Een oogenblik bleef hij staan, zijn blik op de beuken gevestigd. Het was hem aan te zien, dat hij iets overwoog en ten slotte deed hij een stap in de richting, waarin het meisje verdwenen was. Toen stond hij stil, lachte grimmig in zich zelf en keerde met gewone gelaatsuitdruk king weer naar zijn kano terug, ontlaadde die en zette zijn tent op. Na verloop van een half uur kuierde hij met den pijp in den mond naar den ba zaar van de nederzetting. Binnen de om heining gekomen keek hij eens rond. Iwee mannen, halfbloeden, zaten op een ruwe bank buiten den bazaar te rooken en te praten. In den bazaar was een lange roodhuid bezig met een blanke te onderhandelen, waarvan hij vermoedde dat het de agent was en om zich heen kij kend, zag hij door de open deur van het huis van den agent een blanke vrouw treden, vermoedelijk zijn vrouw. Zij werd op den voet gevolgd door een eenigszins parmantigen jongen man van middelbare grootte, die hoogst oneigen lijk hier, in dit wilde land van het noor den, een monocle in het oog balanceerde. De man ging naast de vrouw loopen en samen staken ze omheining over in de richting van den bazaar. Al rookende volgde de man van de rivier ze onwille keurig met de oogen, tot ze vlak bij hem waren Toen verstijfde hij plotseling en een intense blik kwam in zijn oogen Te gelijkertijd werd de andere man 'hem voor het eerst gewaar en staarde, hem kalm, bijna onbeschaamd aan. Toen kreeg deze ook een schok. De monocle viel uit het oog en zijn gezicht verbleekte. Hij hield even stil, toen wendde hij zijn gelaat af en haasttte zich weg. De vrouw van den agent, die het voorval had opge merkt, keek hem vragend aan. „Kent u dien man, mijnheer Amley?" Het parmantige mannetje liet een 'kor ten onwelluidenden lach hooren. „Hij lijkt in ieder geval erg op iemand, dien ik vroeger jaren gekend heb. „Hij scheen u ook te herkennen mijn heer Amley, dat zag ik aan zijn oogen." „Dan is hij waarschijnlijk degeen, dien ik meen, maar ik verwachtte niet hem hier aan te treffen." „Niet?" Zij wachtte als op nadere in lichtingen, die echter achterwege bleven, en vervolgde: „Er zijn hier veel mannen! van wie men niet zou verwachten ze hier aan te treffen; zij behooren tot het le gioen dergenen, die onder gingen, tot de horde der verongelukten in het leven die hun oude ik voor altijd begraven heb? ben. Zou die man daar ook toe belioo- ren? Gerald Amley's gezicht had zijn nor male kleur weer teruggekregen. Weer lachte hy op dezelfde wijze, vóór hij ant- woordde: „Als hij degeen is dien ik be doel, behoort hij zeker tot het legioen dergenen, die ondergingen, want hij is in de gevangenis geweest." „In de gevangenis?" antwoordde de vrouw getroffen. „Hij heeft niets van een misdadiger. Wat heeft hij misdaan?" „Een valsche handteekening gezét De Fi i!fr was meedoogend en heeft 'hem slechts drie jaar dwangarbeid opgelegd „Hoe heet hij?" 6 (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1933 | | pagina 1