DIAMANT ^ïlihifw ulïó Bak- en Braadvet Liefde in de Wildernis NrtiUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Buftenlandsch overzicht. UMA miMeiistaiiilslüiili No. 7351 EERSTE BLAD 61ste JAARGANG on ADVERTENTIËN: Het ontvvapcningsvraagstuk in het Engelsche Lager huis. - Bernard Shaw over liet verlaten van den olkenbond door Duitschland. - Moeilijkheden met de arbeidsvoorwaarden in de Ver. Staten. - De ver betering in de betrekkingen tusschen China en Japan. KONINGSTRAAT 7 Effecten Coupons Depot DEN HELDER M. A. GRUNWALD Ford en de N.R A. FEUILLETON Mag men oude kennissen vergeten En de dagen van weleer?) DONDERDAG 9 NOVEMBER 1933 CHE COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f i 50- voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texei f t.^fbinnen- rnail ,n' n' r. ,0St~ en Uest*lndië P" zeepost f 2.10, idem per r' VJITJ f™ 3,2°' L0SSC nos* 4ct.fr. p.p. 6 et. Zondagsblad f 0..0,f 1Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jit. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 160(50. - t. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst» dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij ooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder no.: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Het ontwapeningsvraagstuk in het Engel sche Lagerhuis. Het Engelsche Lagerhuis is Dinsdag, na de zomervacantie, weer bijeengekomen en na afloop van eenige officieele verklaringen is een debat ge houden over het ontwapeningsvraagstuk. waarbij de minister van buitenlandsche zaken, sir John Simon een overzicht gaf Van de gebeurtenissen, die geleid hadden tot het voorstel van MacDonald, dat een zeer essentieele en belangrijke werkelijke ontwapening zou beteekent hebben en te vens aan vele bezwaren trachtte tegemoet te komen. Het voorstel werd allerwege goed ontvangen en in beginsel zoowel door Frankrijk als Duitschland aanvaard. De politieke gebeurtenissen in Duitsch land en de algemeene oeconomische om standigheden in de wereld veroorzaakten echter, helaas, ook te Genève, eenige stag natie en ten slotte is Duitschland ongedul dig geworden en heeft plotseling den Vol kenbond zoowel als de ontwapeningscon ferentie verlaten. Voor spr. nader in deze kwestie trad. gaf hij eenige feiten en cijfers, waaruit opnieuw bleek, dat Groot-Brittannië het niet bij woorden gelaten had, maar inder daad tot de uiterste grens van ontwape ning was gegaan. Spr. noemde in dit verband de effectie ven voor het Indische leger, die van 80.000 in 1924 tot 24.600 in 1932 waren teruggebracht, en in het bijzonder de cij fers der linieschepen, die van 69 in 1914 gedaald waren tot 15 op het oogenblik. Het besluit van Duitschland van 14 October heeft de moeilijkheden van het ontwapeningsvraagstuk ongetwijfeld ver- root. maar niettemin meende spreker, dat et de plicht van de Engelsche regeering bleef aan haar vredes- en ontwapenings- politiek te blijven vasthouden. In de hoofden van Franschen en Duit- ■chers wisselden de herinnering aan ne derlagen en overwinningen met elkaar af en daarom was het probleem feitelijk teruggebracht tot de oplossing van de vraag: hoe is de Fransche eisch van veilig heid te rijmen met de Duitsche van rechts gelijkheid? Het zou de taak der Engelsche regeering blijven om als bemiddelaar tus schen dezfe beide landen te blijven optre den en te trachten gelijkheid en veiligheid nader tot elkaar te brengen. Spr. zeide vervolgens, dat het verdrag van Locarno, volgens de meening der En gelsche regeering niet getroffen of ont bonden was door het Duitsche besluit. •De Engelsche regeering bleef het ver drag van Locarno dan ook beschouwen als den hoeksteen van stabilisatie van een Vredelievend Europa, aan welks uitbouw moest verder gewerkt worden. Vrede en ontwapening waren in Enge land gelukkig geen partij-belangen en dus vertrouwde spr. op de medewerking van alle partijen tot de bestendiging van En- gelands beproefde politiek. Aan het slot van zijn rede zeide Sir John nog: De deur voor Duitschland is ook door het uittreden van dit land, niet gesloten voor verdere besprekingen, die l steeds van de zijde der Engelsche regee ring een willig oor zouden vinden. Bernard Shaw over Duitschlands uit treden uit den Volkenbond. Het is onge twijfeld interessant om het oordeel van Bernard Shaw te weten over het uittreden van Duitschland uit den Volkenbond. De groote Shaw heeft, in antwoord op een vragenlijst van de Europeesche revue, zijn meening als volgt te kennen gegeven. ..Dit besluit van Hitier is een meester stuk, aangezien het zijn aanzien in Europa gewijzigd heeft. Tot dusver had zijn hou ding tegenover de Joden een heel slechten indruk in het buitenland gemaakt en Ein- stein werd in Londen met een ovatie ont vangen. Dit alles werd vergeten, toen de rijkskanselier aan de wereld meedeelde, dat Duitschland den Volkenbond verliet en zich terugtrok van de ontwapenings conferentie. Zijn vastberaden eisch om rechtsgelijkheid, zijn weigering om alleen te worden ontwapend en zijn vredesbetui- ging beteekenden dat Europa, in plaats van in een oorlog gestort te worden, daar van door Duitschland werd afgehouden. Hitier sprak op het juiste oogenblik en hij sprak het juiste woord. Europa her ademde en in Engeland kwam een begin van populariteit op voor Hitier, zooals dit jaren geleden het geval was geweest voor Mussolini. In de komende verkiezingen is het niet denkbaar dat een enkele stem zich tegen hem zal uitspreken, zelfs niet van den meest verbolgen Jood of communist. Ik moet er aan toevoegen, dat ik persoonlijk de sterkste redenen heb om mij tegen het Nazi-regiem te keeren. Als ik daarom Hitler's voornoemd be sluit goedkeur zoo zegt Shaw, dan is dit de intellectueele instemming van een verontwaardigd slachtoffer. De moeilijkheden met de arbeidsvoor waarden in de Ver. Staten. Het is voor president Roosevelt en zijn medewerkers een allermoeilijkste zaak. de bestrijding van de malaise door verruiming van werkgelegenheid en te werkstelling van werkloozen schrijft de Nw. Rott. Crt. Heeft de president ergens succes, dan loopt het onmiddellijk ergens anders spaak en men is geneigd te vragen of er inderdaad wel vorderingen gemaakt wor den. wanneer men leest, dat in de vet- koolmijnen van Pensylvanië 20.000 sta kende mijnwerkers weer aan den arbeid zijn gegaan, maar dat dan ook in het an- thracietbekken 40.000 mijnwerkers het houweel er bij hebben neergegooid. Roosevelt heeft snel ingegrepen nu de toestand in de landbouwdistricten drei gend begint te worden. Hij heeft Johnson naar de woelige streken gezonden om per soonlijk te onderhandelen met de farmers en hun bezwaren tegen het herstelprogram te vernemen. Desondanks neemt de onrust toe en dreigt de gouverneur van Iowa den staat van beleg af te kondigen, wan neer de sabotage voortgezet wordt. Onder de incidenten, die teweeg zijn gebracht, worden genoemd: het doen ontsporen van een vrachttrein en het loslaten van het daarin vervoerde vee, het blokkeeren van een hoofdweg door auto's, het doorsnij den van intercommunale telefoonlijnen het uitgieten van petroleum in een kaas- fabriek, het leeggieten van een hoeveel heid van 500 gallons melk, het bestrooien ,van naar de markt leidende wegen met kopspijkers en glasscherven e.d. De offi cieele opvatting is, dat de herstelcampagne KANTOOR BEN HELDER in een verkeerd daglicht is geplaatst en dat het noodig is, inlichtend te werken in de landbouwdistricten. De verbetering in de betrekkingen tus schen China en japan heeft een politie- ken achtergrond. Een van de groote bla den wees er de vorige week op, dat het de bedoeling van Japan is om vriend schappelijke betrekkingen met China aan te knoopen, dat met het oog op een even- tueele botsing met Rusland. Het zou te gevaarlijk worden om met Rusland in het strijdperk te treden als er een aanval in den rug van China verwacht kan worden. Vandaar dus de poeslieve toenadering. De Londensche Times verneemt uit Pe king. dat ten bewijze van de toenemende verbetering in de betrekkingen generaal Okamoera. de onder-chef van den staf van het Japansche leger in Kwantoeng. uit Tsjintsjou te Peking is aangekomen, om een bezoek te brengen aan de Chi- neesche ambtenaren aldaar. Okamoera heeft verklaard, dat de Russisch-Japan- sche betrekkingen gespannen zijn. Echter zijn de Japansche troepen, die uit het ge bied ten zuiden van den Grooten Muur worden teruggenomen, niet bestemd om naar Noord-Mantsjoerije te worden ge dirigeerd. waar het op het oogenblik rus tig is. Daar er in Jehol voor de Japanners geen winterkwartieren in gereedheid zijn gebracht, blijven de Japanners de passen in den Grooten Muur bezet houden tot het voorjaar. Dan komen de passen weer terug aan de Chineezen. In Chineesche kringen wordt volge houden, dat de Japanners Sjanhaikwan nog in hun macht hebben en de toekomst van deze ommuurde stad zal met be langstelling worden in het oog ge houden. De onderhandelingen over de treindiensten vorderen: zoo is er een voor stel gedaan tot stichting van een Chi- neesch-Japansche maatschappij. Chinee sche regeeringstroepen hebben met de hulp van artillerie uit Tientsin de plaats Foening heroverd. Dit geschiedde nadat de bandieten een poging hadden gedaan om, na vrouwen en kinderen in de stad te hebben opgesloten, te ontkomen met medeneming van buit. Bij de gevoerde ge vechten moeten honderden bandieten zijn omgekomen. Wie er het leven afbrachten, zijn naar het gebergte gevlucht. Met de vermeestering van Foening is het ban- dietenvraagstuk voor het gebied aan de Lwanrivier beschouwd als vrijwel op gelost. DE BELGISCHE BUITENGEWONE BEGROOTING VOOR 1931. In totaal 1100 millioen, waar van 400 voor defensie. De corr. van de Nw. Rott. Crt. meldt: In den Dinsdagavond gehouden minis terraad is het totaal-bedrag van de buiten gewone begrooting voor 1934 vastgesteld op 1100 millioen francs. Daarvan zijn 700 millioen bestemd voor de uitvoering van groote werken van openbaar nut en 400 millioen voor de landsverdediging. Ook is overeengekomen dat minister Devèze in 1935 nog over 359 millioen francs voor de voltooiing van den fortenbouw en het aan- koopen van geschut, machinegeweren, enz. zal mogen beschikken. Wat de Volkenbond aan België kost. Het aandeel van België in de begroo ting van den Volkenbond bedraagt 4.165.000 francs terwijl bovendien voor de Belgische delegatie te Genève in totaal 950.000 francs kosten worden voorzien. HET BEZOEK VAN GOERING AAN ROME. Maandagavond heeft Goering een kort bezoek gebracht aan Mussolini in het Palazzo Venezia. Dinsdagochtend zou de Pruisische pre mier nogmaals door den duce worden ontvangen, met wien hij zich. naar V. D. uit Rome verneemt, zal onderhouden over den algemeenen toestand in Europa. Engelsche persstemmen over het doel van h*t bezoek. De meeste Londensche bladen vragen zich af, welk doel Goering's plotselinge tocht naar Rome eigenlijk zou kunnen hebben. De diplomatieke correspondent van de Herald brengt haar in onmiddellijk verband met een wenk, dien Mussolini aan Hitier zou hebben gegeven en volgens welken wenk Mussolini een Italiaansch leger over de Oostenrijksche grens zou doen trekken, wanneer Hitier pogingen mocht aanwenden tot annexatie van Oostenrijk. Vandaar een besluit om het legercorps te Verona naar Bolzano over te brengen. De tocht van Goering naar Rome zou, volgens den correspondent van de Herald, het doel hebben Mussolini zoet te houden. 45 ets p. pond - 22 ets p. half pond OV.Z- 6 De nieuwe werkregeling, waar door bij toerbeurt 90011 arbiederg van Ford werkloos zijn; dit be teekent hervatting van den strijd met Johnson. Henry Ford heeft een nieuwe werkre geling toegepast, volgens welke bij toer beurt 9000 arbeiders van zijn fabriek werkloos zullen zijn. Deze stap is klaar blijkelijk ondernomen om overeenkomstig de N.R.A.-voorschriften het minimum aan tal werkuren op 35 uur te kunnen be palen. De maatschappij weigert zich uit te laten met betrekking tot het voorstel van generaal Johnson, die Ford een 40 urige werkweek wil toestaan. Het onder havige plan van Ford is stellig een bewijs voor de hervatting van den strijd van Ford met de N.R.A. DE STAKING DER LANDBOUWERS IN DE VER. STATEN. Onlusten. Reuter meldt nog uit New York, dat de staking der landbouwers in het Middel westen voortduurt. Er zijn dan ook weer onlusten voorgevallen en vermeldt twee dooden en verscheidene gewonden, die vielen bij botsingen tusschen stakers en boeren, die met hun waren ter markt wil den gaan. Brug vernield. Uit Sioux City meldt men het vernielen door brand van een spoorbrug op 5 km van genoemde plaats gelegen. De over heid heeft hulp gevraagd van bondstroe- pen. ALBANIË BEZUINIGT. Op leger en vloot. De Albaneesche regeering heeft, onder den druk der finaneieele en oe«uioim- sche moeilijkheden besloten tot aanzien lijke bezuinigingen op het leger, met name op de zware artillerie en op de ma rine. In een ministerraad onder voorzit terschap van koning Zogoe heeft de mi nister van financiën uiteengezet, dat Al banië uit eigen kracht binnen afzienba- ren tijd niet tot een evenwichtige begroo ting kan geraken, en dat dus radicale maatregelen noodig waren, om de uitga ven te verminderen. DE ZESTIENDE VERJAARDAG VAN DE OCTOBERREVOLUTIE. Het Sowjettelegraafagentschap meldt uit Moskou: De werkenden van de Sowjetunie vieren den 16en verjaardag van de October-revo- lutie met groote successen op alle gebie den van de volkshuishouding en den cul- tureelen opbouw. Onophoudelijk komen uit alle deelen van de Sowjetunie berich ten binnen van de vervulling en overtref fing van de plannen en de indienststel- ling van nieuwe fabrieken. Nieuwe zie kenhuizen, scholen en clubs zijn geopend. Honderdduizenden keurarbeiders zijn in nieuwe woningen ondergebracht. Talrijke delgaties van buitenlandsche arbeiders en boeren zyn aangekomen, om aan de plechtigheid deel te nemen. Moskou heeft een feestelijk aanzien gekregen. Duizen den schilders en beeldhouwers hebben de pleinen, fabrieken en winkelpuien ver sierd. In het middelpunt van de aandacht staat een panorama van den ondergrond- schen spoorweg, die op het oogenblik in aanleg is. Tegenover den Grooten Schouwburg zijn maquettes van het Wit te Zee—Oostzeekanaal en 't thans in voor bereiding zijnde Wolga—Moskwakanaal opgesteld. Een der andere pleinen ver heerlijkt het werk van de Noordpool- ^ioMüfn 75ct Bij Apoth. en Drogisten expedities en den stratosfeertocht. Overal getuigen affiches, grafieken en maquettes van den vooruitgang van de Sowjetunie. In den Grooten Schouwburg heeft gis ter een plechtige zitting van den Mos- kouschen sowjet plaats gehad, waaraan vertegenwoordigers van organisaties en fabrieken deelnamen. Stalin, Molotof, Ka- ganowitsj en Kalinin werden bij hun ver schijning achter de tafel van 'het presi dium luide toegejuicht. Molotof heeft ecu rede gehouden. LITWINOF TE NEW-YORK AANGEKOMEN. Maatregelen voor zijn veiligheid. De volkscommissaris van buitenland sche zaken der Sowjetunie, Litwinof, is Dinsdag aan boord van de „Berengaria" te New-York aangekomen. Hij werd bij het Quarantainestation door den chef van het protocol, Dunn, verwelkomd en aan boord van een regeeringsschip naar Jer sey City gebracht, waar vandaan hij per extra trein naar Washington zou reizen. De Amerikaansche politieautoriteiten hadden voor de aankomst van Litwinof bizondere voorzorgsmaatregelen getroffen. Tal van rechercheurs en meer dan hon derd agenten zorgden voor de veiligheid van Litwinof. Litwinof ontvangt alle eer bewijzen van een bizonderen ambassadeur. Vrijdag zuilen waarschiinliik de onder handelingen met Roosevelt kunnen aan vangen. Aan boord van de ..Berengaria" heeft Litwinof een toespraak gehouden tot de aanwezige journalisten, waarbii hij o. a. zeide. dat de tusschen Rusland en de Ver- eenigde Staten bestaandp moeiliikheden binnen een half uur zouden kunnen wor den geregeld. De beide grootste republie ken ter wereld, de Vereenigde Staten en Rusland,, hebben in de afgeloopen 15 jaren dezelfde vredespolitiek gevoerd. Deze pa- raiellen moeten door de hervatting der di plomatieke betrekkingen met elkander worden verbonden, waardoor de zekerste garantie voor den vrede ter wereld toe stand wordt gebracht. KNUD RASMUSSEN. Ernstig ziek. Reuter verneemt uit Kopenhagen: De Deensche Noord pool onderzoeker dr. Knud Rasmussen is ernstig ziek tengevolge van van voedsel-vergiftiging, welke hit bii zijn jongste expeditie in Groen'and heeft op gedaan. Dr. Rasmussen, die dezer dagen uit Groenland te Kopenhagen is aangekomen, was niet in staat iemand te spreken en moest in een ambulance-wagen van het schip naar het ziekenhuis worden ge bracht, waar hij ter behandeling is opge nomen. WEER EEN INCIDENT AAN DE RUSSISCH-MANTSJOERIJSCHE GRENS. 200 Mantsjoe-boeren vermoord? Naar Reuter uit Harbin meld, zou een Russisch militair detachement 200 boeren van Mantsjoekwo vermoord hebben, die aan den oever van de Amoer bij Pe- trofsky wonen, omdat zij geweigerd had den hun graanoogst aan de militaire auto riteiten af te staan. Naar het Engelsch OTTWELL BINNS. ..Should auld acquaintance be forgot iAnd never brought to min? Should auld acquaintance be forgot And days of auld lang syne?" (Mag men oude kennissen vergeten En nooit meer aan ze denken. Onder bet gezang van die eenvoudige melodie kreeg Stane's gpzicht een bittere uitdrukking, want het liedje wekte oude herinneringen in hem op, deed hem den hen aan tijden, die bij beter deed te ver- Keten. Hij sprong op en buiten de tent begon Mi rusteloos op een neer te loopen. De muziek hield op en hij stond stil om te luisteren. Er was nu niets meer te hooren dan het geklots van de rivier en dus knikte hij tot zich-zelf: „Nu zal bij wel Kauw komen". Hij hoorde het zachte gezoem van een muskiet in de stilte, voelde hoe Iets op ltJn hals ging zitten en hij kreeg een fjrierpen steek, als van een naald. Dade- sloeg hij met zijn hand naar de plek ®h trok zich weer achter zij') gordijn van rook terug. Daar zette hij zich neer op het pak, dat hem tot zetel diende en wachtte, naar het hem toescheen, einde loos. Het vuur ging uit, de rook belemmerde het uitzicht niet meer en door de nabij- zijnde wilgen ruischte een windje dat op stak. Een roodborstje begon te tjilpen en weer klonk de kreet van een parelduiker over de wijde rivier. In het noorden werd de lucht met een rooden gloed overgoten, toen kwam de zon goud en schitterend op. Een nieuwe dag was aangebroken en Stane had een korten zomernacht in dit land van het noorden, wakend doorge bracht, om te wachten op een man, die niet was gekomen, en, zooals hij nu ook wel begreep, niet komen zou, Hij lachte bitter, en schopte het vuur bij elkaar, gooide er nieuwe brandstof op en na een blik geslagen te hebben op de nederzet ting, die in rust was, keerde hij weer in zijn tent terug, wikkelde zich in een de ken en viel kort daarop in slaap. Drie uur later werd hij gewekt, door het geluid van stemmen en het geblaf van honden en ontwaakte, als een gezond kind, dat van diepe rust overgaat in klaar wakker zijn. De deken van zich schoppend stapte hij in zijn macossins en ging naar buiten, waar hij de oorzaak van ai dit lawaai dui delijk zien kon. Een troep Indianen had juist zyn ka no's aan land gesleept en begroette een anderen troep, waarschijnlijk dien, waar van hij de tenten had gezien op het wei land buiten de omheining, want onder de vrouwen herkende hy het Indiaanselie meisje, dat langs de wilgen was gevlucht, toen ze hem ontmoet had. Hij keek een poosje met loome belangstelling naar hen, nam toen een zeildoeken emmer om water te halen en begon zijn toilet te maken. Daarmee klaar, bereidde hij zijn ontbijt, nutigde dat, ruimde alles weer op, stak 'n pijp aan en begaf zich naar het plein van de nederzetting. Verschei dene Indianen stonden buiten voor de bazaar en binnen waren de agent en zijn klerk bezig met anderen te onderhande len over de pelzen, die uit het hooge noorden kwamen om de grillen der mode in warmere landen te dienen. Midden op het plein stond de gezette heer, die den vorigen dag was aangeko men en die nu sprak met een kruiperigen halfbloed, terwijl eenige dames, die bij hem stonden, de roodhuiden buiten den bazaar met nieuwsgierige oogen gade sloegen. Stane keek verder op. Twee mannen waren buiten den bazaar bezig, een twee de halfbloed lag op de bank bii den ba zaar, maar de man, op wien hij den ge- heelen avond gewacht had, was nergens te zien. Met een teleurgestelde beweging begaf hij zich naar den bazaar. Op weg daar heen hoorde hij een weiluidenden lach en zich snel omkeerend zag hij den man, dien hij zocht den hoek bij den bazaar om komen, vergezeld van een meisje, dat hartelijk lachte om een opmerking van haar metgezel. Stane bleef staan en keek naar het tweetal dat zich misschien op twaalf meter afstand van hem bevond. Amley. met zijn monocle, moest weten, dat bij daar stond, dat kon niet anders, maar hij hield zijn blik vastbesloten van hem afgewend en verried dooi' niets, dat hij hom zag. Doch het meisje keek hem onbevangen aan en Stane keek juist ook naar haar en werd toen bijna ademloos van verrassing, waar dan ook alle reden toe was. Zij was als een Engelsche roos zoo schoon, haar gestalte in groote lijnen ge- teekend als van een dochter der goden, met een aureool van kastanjebruin haar, hier en daar mat goud doorgloeid, in strengen eenvoud om haar hoofd gestren geld. Een gevoelige mond, met een kin, zacht maar flink, een ronde, ferme hals als van een Grieksch standbeeld en haar oogen blauw-grijs, als de mist, die over de bos- schen in het noorden hangt. Blond was ze en sterk het ware evenbeeld der vrou wen, die in de Engelsche landouwen opge groeid, met haar manvolk wegtrokken om ep ver verwijderde plaatsen der aarde nieuwe nederzettingen te stichten. Ze zag met haar grijze oogen Stane vrijmoedig aan, zonder ze neer te slaan, wendde zich toen onbevangen naar haar metgezel en Stane, die toekeek, zag haar iets vragen. Toen Amley vlug zyn blik naar hem toe wendde, alvorens met een schouderopha len te antwoorden, kon hij makkelijk gis sen, dat het meisje iets over hem gevraagd had. Op zes meter afstand trokken ze hem voorbij. Amley met een gezicht als uit steen gehouwen, het meisje, met een on derzoekenden, zijdelingsc-hen blik. die Stane's bloed deed koken. Hij stond hen na te kijken, tot ze het werfje bereikt had den, zag hen in een kano stappen en toen begonnen beiden te pagaaien naar het breede middengedeelte der rivier. Toen eerst wendde hij zyn blik van hen af en keerde hy terug tot zijn omgeving. De groote man van de maatschappij was nog steeds bezig met den halfbloed te spreken en de andere halfbloed was op gestaan en keek naar iemand in den bazaar. Hij keek om toen Stane naderde. „Drommels", zei hij verrukt, „dat is een mooi Indiaansch meisje daar." Stane keek door de openstaande deur naar binen en zag toen, dicht bij de lange toonbank, het mooie Indiaansche meisje van den vorigen dag staan, dat toekeek, terwijl de lange Indiaan zijn ruilhandel met den agent dreef. Hij knikte toestem mend en van de gelegenheid gebruik ma kend om zich wat in te lichten, sprak hij den man aan. „Ja, maar dat meisje, dac daar met den heer Amley ging. „Ja, mijnheer, maar dat is geen In diaansch meisje. Die is heel voornaam en is op reis met den chef." „O, de chef maakt een rondreis?" „Ja, ja. In ouden stijl, met een troep kano's en een jachthoorn. Een zoinerreisje weet u, naar al de nederzettingen in deze provincie. Zoo gaat het als men een groot man is!" „En de heer Amley, wat doet die hier in Fort Malsum?" „O, de heer Amley, die is ook een groot man.'Die wordt een dezer dagen ook nog eens chef. Hij reist ook van nederzetting tot nederzetting en zal zeker verder wel in gezelschap van den chef reizen, want die protegeert hem." „Is dat zoo?" „Dat is zoo. Hij is de gunsteling, weet u?" „Dat wist ik niet." „Niet? Nu, toch is het zoo. En Louis en ik, wij reizen met hem mee in zyn kano om hem te bedienen. Ofscnoon ik liever hier zou blijven 0111 met dat mooie In diaansche meisje te praten." Stane gaf hier geen antwoord op. Hij groette den man en ging den bazaar in. Rodwell, de agent, keek op, toen lui bin nentrad en nam hem eens op, zooals men doet, wanneer men iemand niet kent, gaf hem toen een kort knikje en zette zijn on derhandelingen met den Roodhuid voort. Daar zijn bediende ook met iets bezig was, wendde Stane zich tot het Indiaansche meisje, wier gevoelvolle oogen eenigszins verlegen op hem gericht waren en sprak haar in de taal der Roodhuiden aan. „Jonge zuster, waarom zijt gij gisteren van mij weggeloopen?" Het meisje werd zeer verlegen dat hij dit zoo op den man af vroeg en 0111 haar over haar verlegenheid heen te helpen, begon de jonge man te schertsen: „Je zag me toch niet aan voor Moor seen, den zwarten beer of voor den grij zen heer met het kale gezicht, is het wel?" Dat maakte het meisje aan het lachen en ze schudde het hoofd ontkennend. „Ik ben heusch maar een man en niet eens een grijze. Waarom ben je van mij weg gevlucht, jonge zuster?" „Ik had nog nooit een man, als u bent, gezien". Het openhartige van dit antwoord, dat op een bedeesde manier gezegd werd, ver baasde hem. Nu werd hij op zyn beurt verlegen en trachtte liet voor hem vlei ende antwoord wat te verdoezelen. „Hebt gij nog nooit een blanke ge zien?" riep hy met geveinsde verwonde ring. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1933 | | pagina 1