DIAMANT
£CHl
Liefde in de Wildernis
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor lOct.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Buitenlandsch overzicht.
Wij breien!!! ÏÏ.T.?™
NOOIT WAS ER
Bak- en Braadvet
No. 7353 EERSTE BLAD
61ste JAARGANG
liet Duitsche volk in zijn geheel achter Hitier. - Nu
zal het moeten komen tot daden. Kngelsche pers
stemmen over de ontwapeningskwestie. - De toena
dering van Rusland tot dc Ver. Stalen.
Voor fijne smakelijke Vlecschwaren!
J J. v.d. Plaat, Spoorstraat 53.
FEUILLETON
Wat in 1930-31 voor bewapening
werd uitgegeven.
Na den moord op Nadir Chan.
De opheffing van recht
banken en kantongerechten.
zuiverder en heerlijker
bak- en braadvet dan
Depot DEN HELDER
M. A. GRUNWALD
CATZaZn.VAN PEKELA-GRONINGEN
COURANT
Abonnement per 3 maanden by vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.66; binnen
land f 2.-, Neder). Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ct.; fr.p.p.Cct. Zondagsblad
resp 0.50 f 0.70, f O.TO.f 1.Modeblad resp. 1.20, f 1.60, f 1.50, fl.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
-0 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Het Duitsche volk In zijn geheel achter
liitler. l)e stemming van Zondag is
geen sensatie gewórden. Men wist voor
uit, dat het gansche Duitsche rijk achter
zijn leider zou staan, al was er natuurlijk
wel eenige benieuwdheid laat ons
zeggen „nieuwsgierigheid" naar het
feit hoeveel kiezers den moed zouden
hebben om „neen" te zeggen. In verhou
ding tot het geheel is dat niet veel. We
zullen hier eenige cijfers noemen, die
voor zichzelf spreken. Het aantal stem
gerechtigden bedroeg 45.141.954; uitge
bracht werden 43.452.613 stemmen, een
bewijs, dat er zeer druk gestemd is. Het
aantal „ja"-stenunen, dat zyn dus de kie
zers die zich achter de regeering scharen
en die de politiek van de regeering in
alle opzichten goedkeuren, bedroeg
40.601.677 of 95.1 procent der geldige
«temmen. Het aantal „neen"-stennnen be
droeg 2.100.765, of 4.9 procent der geldige
«temmen. Een juist beeld geeft deze stem
ming natuurlijk niet van wat er eigenlijk
in het Duitsche volk leeft. Het is niet
waar dat de 20 millioen stemmen, die bij
de vorige verkiezing op socialisten en
communisten zijn uitgebracht, nu natio-
naal-socialistisch zyn. Tienduizenden heb
ben op de huidige regeering gestemd uit
vrees, anderen uit wanhoop, weer ande
ren uit andere motieven. Doch dit alles
neemt niet weg, dat de stemming voor
Hitier en de zijnen een succes is, ook
tegenover het buitenland.
„De Courant" van gisterenmorgen
schreef o.m.:
Met welke middelen en onder welke
omstandigheden deze overwinning ook
moge zyn behaald, zij levert het onom-
«tootelyk bewijs, dat het Derde Rijk al
thans voorloopig, zijn autoriteit heeft
heeft gevestigd, op grond waarvan het
met nog meer innerlijke overtuiging en
met nog meer uiterlijk ólan, dan tot nu
lot*, zyn program ten uitvoer zal bren
gen.
Hitter heeft tot nu toe geluk gehad. I e
gelijk met deze uitspraak van het Duit
sche volk schijnt zich in de buitenland-
«che politiek een zwenking te ontwikke
len, welke voor het streven van Duitsch-
laud naar rechtsgelijkheid op militair
gebied niet ongunstig is en Duitschland
zal van die zwenking na dezen verkie-
zings-Zondag met meer kans op succes
voordeel pogen op wekken
Van het grootste belang is het gelukte
verkiezingsexperiment echter voor de
binnenlandsche politiek der nationaal-
socialisten. De partij, welke een legale
revolutie maakte, zal thans in overeen-
«temining met haar alleenheerschappij
op legale wijze een nieuwen Rijksdag kun
nen samenstellen, een parlement, hetwelk
in ieder opzicht beantwoordt aan het ka
rakter van den totalen staat, een volks
vertegenwoordiging, welke al haar maat
regelen bet stempel der wettelijkheid zal
verleenen. Een dergelijke Rijksdag zal
geen enkel risico meer opleveren. Zijn
functie zal voortaan daarin bpstaan, de
nationaal-socialistische politiek te be
krachtigen met de theoretische goedkeu
ring van het gansche volk.
Engelsche persstemmen over de ont
wapeningskwestie. De verklaringen te
Parijs en Brussel over de vermeende her
bewapening van Duitschland, waarover
wij vorige week een en ander schreven,
worden door Engelsche bladen niet al te
ernstig opgenomen. Zoo meldde Reuter
uit Londen, dat de bladen er op wijzen,
dat de geallieerden eenige jaren na het
einde van de militaire contróle in Duitsch
land, door de ontruiming van het Rijn
land stilzwijgend de bevredigende ver
vulling door Duitschland van de ontwa
peningsbepalingen van het verdrag van
Versailles hebben erkend.
De diplomatieke correspondent van de
Daily Herald richt zich met kracht tegen
de poging om door het ophalen van een
oud document een paniek te veroor
zaken en daardoor de onderhandelingen,
die thans aanstaande zijn, reeds bij voor
baat te saboteeren.
De rede van MacDonald in de Guid-
hall heeft den weg geopend voor nieuwe
onderhandelingen en de verklaring van
den Duitschen rijkskanselier heeft het
zelfde gedaan.
Daar de Fransche minister van buiten-
landsche zaken, Paul Boncour in zijn
Dinsdag gehouden rede eenzelfde hou-
wollen Kleeding, Kousen en Sokken, (ook de
aller fijnste). Voor nieuw werk zijn wij No. I, ook
Voetbalkousen. JAAP SNOR, (hij breit alles best).
Zuidstraat 19. (Let op den gelen winkel).
vorderingen aan arbitrage van een ge
mengde commissie te onderwerpen en om
de behandeling van het vraagstuk van
de schulden, gemaakt door het bewind
van Kerenski uit te stellen, totdat de
wereld haar stabiliteit op economisch en
monetair gebied heeft teruggekregen.
Beide staatslieden zouden tot overeen
stemming gekomen zijn over de twee
voornaamste punten der onderhandelin
gen n.1.:
Ie. Dat beide landen zich wederkeerig
A'. E. VOROSJILOV.
Russisch minister van ooriop.
zullen onthouden van propaganda op
eikanders gebied;
2e. Dat de diplomatieke betrekkingen
zullen worden hervat.
De andere belangrijke punten, zooals
de oeconomische samenwerking en de
eischen met betrekking tot de schulden,
zullen later worden onderzocht.
Litwinof zou zijn regeering in Moskou
hebben geraadpleegd. De kansen voor
een onmiddellijke overeenkomst schij
nen niet zoo groot te zijn als aanvankelnk
werd aangenomen.
DupaoWvoordeLrwielegh
Naar het Engelsch
van
OTTWELL BINNS.
6)
Miskodp^d 9"
Dien naam zeggende, vroeg hij zich af
of zijn gesprek met haar misschien door
haar bloedverwanten verkeerd was begre-
Pen-
Toen herinnerde hij zich weer hoe de
Indiaan gezegd had: „Het gebeurt op be
vel."
„Op bevel van wien?"
Terwijl hij zich dit afvroeg, dacht hy
onwillekeurig aan Gerard Amley en een
groote woede steeg in hem op. Zou net
mogelijk zijn, dat dieHij dacht die
vraag niet ten einde, maar hief zyn ge
balde vuist en schudde die in de stilte
der wildernis. Er was iets zeer dreigends
In zijn geheel e houding, en er viel niet
aan te twijfelen, wie volgens hem de oor
zaak was van wat er met hem gebeurd
was.
HOOFDSTUK III.
Een meisje zoek.
De heer Gerard Amley stond in- de wei
buiten de nederzetting en keek glim
lachen:! naar den oever der rivier. aar
ALBERT SARRAUT,
minister-president van Frankrijk.
ding heeft aangenomen, moet het toch
voor de diplomaten niet moeilijk zijn, de
ontwapeningsbesprekingen weder op
gang te brengen.
De toezegging van Rusland tot de
Ver. Staten. De correspondent der
New-Yorksche bladen te Washington be
richten, dat de groote moeilijkheid van
den toestand is, by de onderhandelingen
tusschen Roosevelt en Litwinof, een for
mule te vinden om den Russischen eisch,
dat de Ver. Staten de geldigheid erken
nen van hun vordering, voortspruitende
uit de Amerikaansche deelneming aan de
interventie der geallieerden in Rusland,
in overeenstemming te brengen met het
Amerikaansche voorstel om dergelijke
Hubert Stane's tent geweest was, zag men
nu de onafgebroken lyn der wilgen en dat
feit scheen hem een groote voldoening te
geven. Toen kreeg hy iemand tusschen de
wilgen in het oog en dit ziende haastte hy
zich er heen. Een oogenblik later trad die
persoon tusschen de hoornen te voorschijn
en bleef op den rand van het weiland staan
en nu zag men, dat ze het Engelsche meisje
was, met wie hy den vorigen dag gewan-
had. Zonder hem op te merken, keerde het
meisje zich om en begaf zich naar het
kamp van xle Roodhuiden. Amle/ veran
derde ook van richting en liep snel om
haar in te halen. Dit gelukte hem vlak hij
de tenten en nu nam hy glimlachend zyn
hoed af.
„Goeden morgen, juffrouw Yardelyl U
bent vroeg op!"
Helen Yardely lachte even: ,,'t Is onmo
gelijk om dat niet te zyn, hier, waar het
altijd licht blijft en de vogels den heelen
nacht door zingen. Bovendien gaan wy
dadelijk na het ontbijt weg van hier."
„Ja, dat weet ik. ik go met u mee."
„Gaat u met ons mee, mijnheer Amley?"
klonk het verwonderd. „Mijn oom heeft
er my niets van verteld."
„Neen, het werd pas gisterenavond be
sloten. Ofschoon er al lang plan toe be
stond. Sir James maakt aanteekeningen
over zijn rei9 en ik moet die aanvullen. Ik
geloof, dat hy van plan is in boekvorm
zyn reisindrukken weer te geven!"
„Die gii dan schrijven moet, vermoed
ik?" lachte het meisje.
„Wel", antwoordde de man ook lachend.
Tk moet als een soort amanuensis optre
den. En ten slotte, ben ik toch in dienst
van de maatschappij, waarvan Sir James
de leiding heeft."
jlet mag waar zijn, dat hy de .ei'ung
RUSLAND EN JAPAN.
De Russische nota te Tokio
overhandigd.
De Russische ambassadeur te Tokio,
Joerenef, heeft thans den Japanschen mi
nister van buitenlandsche zaken de reeds
aangekondigde nieuwe nota in zake het
vliegen boven Russisch grondgebied over
handigd. De Sowjet-regeering dringt aan
op een direct onderzoek en eischt een
strenge bestraffing der schuldigen.
DRIEHONDERDDUIZEND JODEN
NAAR TURKIJE?
De te Londen domicilie houdende Jood-
sche kolonisatie-organisatie, voert op het
cp het ocgen' iik onderhandelingen met
de Turksche autoriteiten met bet doel
machtiging te verkrijgen tot vestiging
van 300.000 Joden in Turkije. Ingeval de
Turksche overheid dit aantal te groot
mocht vinden is men van Joodsche zijde
bereid het getal te verlagen tot 100.000,
waaronder zich tal van geleerden van
naam en kapitaalkrachtige personen be
vinden zouden, die bereid zijn hun finan-
cieele of wetenschappelijke medewerking
aan Turkije te verleenen. Het antwoord
der Turksche overheid wordt tegen het
einde van November verwacht.
Een leerzaam overzicht.
Volgens een berekening van het Insti
tuut voor Conjunctuuronderzoek te Ber
lijn hebben de staten der wereld in
lï)30/'31 18 tot 20 milliard mark uitge
geven voor hunne bewapeningen. De
waarde der goederenproductie der wereld
van 1929 tot 1932 is met de helft ver
minderd. De bewapeningsuitgaven zyn
in dien tijd met 7 pet. gestegen. Op het
oogenblik wordt bijna 5 pet. van de
waarde van de internationale goederen
productie voor bewapening uitgegeven.
Volgens schatting waren de uitgaven
voor wapening in het afgeloopen jaar
ongeveer J/s hooger dan in het laatste
jaar voor den oorlog. Aan industrieele
en landbouwgoederen werd echter juist
weer evenveel geproduceerd als in 1913.
De vijf landen Ver. Staten, Sowjet-Rus-
land, Groot-Brittanië, Frankrijk en Italië
geven alleen ongeveer 55 pet. der totale
wapeningsuitgaven ter wereld voorland-
strijdkrachten uit, 70 pet. voor zeestrijd
krachten en 80 pet. voor luchtstrijd
krachten.
Het instituut geeft dan nog het vol
gende staatje over de wapeningsuitgaven
in 1930-'31 van de sterkst gewapende 8
landen
mill. Mark
Vereenigde Staten2940
Rusland2780
Engeland2300
Frankrijk 2280
Italië1400
Japan1020
Polen 500
Tsjechoslowakije 225
Dc nieuwe Koning voelt zich
niet veilig.--
Reuter meldt uit Pesjawar, dat volgens
reizigers, die daar uit Afganistan zijn
aangekomen, de nieuwe Koning zich niet
veilig op den troon voelt en vreest voor
een tweeden moordaanslag. Langs de
grens zijn door reizigers uit Afganistan
verschillende lezingen over de toedracht
van den moord verspreid. In het alge
meen hecht men geloof aan de lezing,
welke inhoudt, dat de Koning door een be
diende vermoord is.
De moordenaar voor een krijgs
raad.
Naar uit Kaboel wordt medegedeeld, zal
de moordenaar van koning Nadir Chan
berecht worden door een buitengewonen
krijgsraad, die begin volgende week bij
een zal komen.
De bijzetting van het stoffe
lijk overschot.
Uit Kaboel wordt gemeld, dat daar Vrij
dag het stoffelijk overschot van den ver
moorden Afgaansohen koning Nadir Chan
plechtig is bijgezet. Aan de plechtigheid
namen deel de geheele Koninklijke familie,
onder leiding van den jongen koning, alle
leden der regeering, liet parlement en het
geheele diplomatieke korps. Opvallend was
het groote aantal leiders van verschillende
Afgaansche stammen, die hij de plechtig
heid aanwezig waren en waarschijnlijk
naar Kaboel zyn ontboden voor een be
spreking over den politieken toestand.
VREES VOOR DEN JAPANSCHEN
INVOER IN ZUID-AMERIKA.
Zoowel in Chili als in Argentinië geeft
de publieke meening haar ongerustheid te
kennen over het vooruitzicht, dat het land
overstroomd wordt met goedkoope Japan-
sohe artikelen, tot groote schade van de
nationale industrie. De bladen geven uiting
aan hun misnoegen, dat de regeering in
dit opzicht werkeloos toeziet en betoogen,
dat tenzij snel wordt ingegrepen, de Japan-
sche producten op de inlandsche markt
zullen verschijnen tegen prijzen die alle
concurrentie tarten.
Men vraagt of de welvaart der nationale
industrieën verkwanseld moet worden voor
den prijs van eenige honderdduizenden
tonnen nitraat, het eenige handelsartikel,
dat Japan waarschijnlijk van Chili in ruil
wil nemen. In Argentinië bespreekt men
het aangekondigde bezoek van een Japan-
sche katoen-oommissie om te onderhande
len over de uitwisseling van Argentiinsche
wol tegen in Japan vervaardigde katoenen
goederen.
OUDE KAPITEINS GAAN RUSTEN.
Met 1 Januari gaan niet minder dan
zeven van de oudste kapiteins van L. Smit
Co.'s Internationale sleepdienst, die al
len meer dan 60 jaar oud zijn, den dienst
met pensioen verlaten.
Daaronder zijn de kapitein van de
„Humber", J. H. v. d. Hoeven, die 36
dienstjaren heeft en de kapitein van de
„Oostzee" H. C. de Meijer met 38 dienst
jaren.
De andere kapiteins zijn drie gezagvoer
ders van booten van den stadsdienst en
twee van kleine zeebooten. Tot de eerste
groep behoort kapitein W. Rietdijk, die
niet minder dan 52 dienstjaren heeft.
Al deze in den dienst vergrijsde zee
robben hebben op hun tijd deelgenomen
aan de groote en moeilijke opdrachten, die
L. Smit Co.'s Internationale Sleepdienst
in de laatste halve eeuw heeft uitgevoerd.
In 1934 ruim 220.000 bespa
ring geraamd.
Verschenen is de memorie van ant
woord op het voorloopig verslag der Eer
ste Kamer betreffende de wetsontwerpen
tot opheffing van rechtbanken en kanton
gerechten. De regeering deelt daarover
o.m. mee:
Waren de rechtbanken te Tiel en te
Winschoten gespaard gebleven, dan zou
op onvoldoende gronden zyn afgezien van
een zeer wel mogelijke bezuiniging, welke
vooral in deze moeilijke tijden niet kan
worden gemist. De minister ontkent, dat
de ressorten der rechtbanken te Gronin
gen en te Arnhem nu te groot zullen
worden.
Door de opheffing van 39 kantonge
rechten wordt een redelijke rechterlijke
45 cis p. pond - 22 j cis p. half pand
indeeling verkregen. Bovendien zullen
hierdoor vooral minder griffiers noodig
zijn. Dit laatste is een voordeel, waarop
speciaal de aandacht wordt gevestigd.
De te verkrijgen besparing.
Zonder met wachtgelden rekening te
houden, zal de opheffing van 2 rechtban
ken en 39 kantongerechten, indien drie
ambtenaren van het openbaar ministerie
bij kantongerechten worden gespaard en
ook het huis ven bewaring te Winschoten
kan vervallen, opleveren 337.352. Op
wachtgelden is voor 1934 te rekenen op
117.255. Voor 1934 zou derhalve een
reëele bezuiniging overblijven van
220.097.
AUTOBUSDIENSTEN
SCHAGENEWIJCKSLUIS.
Afwijzend beschikt.
Ged. Staten van Noord-Holland hebben
afwijzend beschikt op het verzeek van de
A.T.O. te Utrecht, om vergunning voor
een autobusdienst Schagen via Veerburg
naar Van Ewycksluis. De weigering is ge
grond op de overweging, dat nu de Kroon
zoo kort geleden afwijzend heeft beslist
op eenzelfde aanvraag door M. Geel te
Wieringen, een tramdienst èn autodienst
tusschen Schagen en Wieringen niet be
staanbaar zijn.
DE GEVAARLIJKE WEG
AMSTERDAM—PURMEREXü.
De weg van Amsterdam naar Pui-
merend langs het Noord-Hollandsch Ka
naal, is des avonds en bij mist of slechte
weersgesteldheid gevaarlijk voor het
verkeer, omdat in verband met den aard
der verharding over dezen weg met
groote snelheid wordt gereden, waardoor
op plaatsen, waar deze niet door boomen
of op andere wijze is gemarkeerd, gevaar
bestaat van den weg te geraken.
De A.N.W.B. en de K.X.A.C. hebben
zich daarom gewend tot Ged. Staten van
Noord-Holland, met verzoek waar noodig
het aanbrengen van een witte verkeers-
streep op de verharding in de wegas te
willen bevorderen.
heeft", antwoordde het meisje luchtigjes,
„maar het zijn toch de mannen in de wil
dernis, die de pelzen verzamelen, de ruil
handelaren, die van het eene jaareinde tot
het andere in de eenzaamheid wonen, die
het echte werk doen. U moet mijn oom
niet zoo ernstig nemen, als hy het zich
zelf doet, mijnheer Amley."
Gerard Amley glimlachte. „U vergeet,
juffrouw Yardely, dat hy iemand, die in
dienst van de maatschappij is. kan maken
of breken.'!
„Het is mogelijk", lachte het meis.ie.
„Maar ais ik een man was, zou ik mij niet
zoo gemakkelijk door iemand anders laten
maken of breken. Ik zou mezelf maken en
goed toezien dat niemand mij brak."
Zy hield op en wachtte op een antwoord
en toen dit uitbleef, veranderde ze vlug
van onderwerp.
„Dat is waar ook, ik merk dat uw vroe
gere vriend verdwenen is."
„Ja", antwoordde Amley. „Dat heb ik
ook gezien."
„Hij is zeker vannacht weggegaan."
„Ja," was het antwoord. „Hy heeft ze
ker, net als de Arabieren, zijn tent opge
broken en is even stilletjes weggetrok
ken."
„Misschien vond hij het pijnlijk hier
een ouden kennis aan te treffen."
,,'t Is best mogelijk", antwoordde Amley.
„Als iemand zich vrijwillig in de wildernis
is gaan begraven, zal hij waarschijnlijk
niet verlangen om weer gevonden te
worden."
„En toch scheen hij gisteren niet erg
zijn best te doen om u te ontwijken", zei
het meisje nadenkend.
„Een oogenbiikkeliike opwelling, ver
moed ik", antwoordde haar metgezel zon
der aarzelen. „Misschien dacht hij wel, dat
ik het verleden zou vergeten en hem als
ouden vriend welkom heeten."
„En dat kon u niet doen?"
„Wel, dat zou slecht gaan. Men kan toch
niet met ontslagen gevangenen omgaan,
zelfs niet terwille van een oude vriend
schap."
Zij waren nu voor de tenten gekomen
en toen ze stilstonden, ging een van de
zijkanten op en kwam Miskodeed te voor
schijn. Eerst zag ze hen niet, omdat haar
oogen, zoodra ze buiten verscheen, de
plaats zochten, waar Stane's tent gestaan
had. Een waas van treurigheid omfloerste
de schoonheid van haar gezicht en er was
een bittere uitdrukking in haar oogen.
„O", fluisterde Helen Yardely. „Ze
scliynt ai te weten dat hij vertrokken is.
„Misschien is het voor haar wel zoo
goed, dat hy is weggegaan", antwoordde
Amley onverschillig. „Dat soort verhou
dingen is zelden gelukkig, vooral niet voor
de vrouw."
Miskodeed hoorde ziin stem en zich om
draaiend kreeg ze hen in het oog. Dadelijk
veranderde de uitdrukking op haar ge
zicht. De treurigheid verdween en haar
oogen vol toorn op Amley richtend, kwam
er een uitdrukking van diepe minachting
op haar gezicht en deed1 de eigenaardige
schoonheid ervan nog meer uitkomen. Zy
deed een stap naar voren, alsof ze hem
wilde aanspreken, veranderde toen van
plan, keerde zich om en verdween in haar
tent. Heien Yardely keek vlug naar haar
metgezel en werd getroffen door een uit
drukking, byna van schrik, die er in zün
o: gen was gekomen.
„Dat was vreemd", merkte ze op.
„Wat was vreemd?" vroeg Amley.
„Wat ze deed Zag u, hoe ze u aankeek?
Zij ging eerst iets tegen u zeggen en ver
anderde toen van plan".
Amley lachte, maar scheen niet erg op
zijn gemak.
„Misschien denkt ze, dat ik schuld heb
aan het verdwijnen van haar minnaar".
„Maar waarom zou ze dat denken? Ze
kan toch onmogelijk weten, dat gii hem
vroeger gekend hebt."
„U vergeet, dat zij gisteren gezien heeft,
hoe hij met mij sprak."
„Dat is waar", zei het meisje. „Dat was
ik vergeten".
Het geluid van den jachthoorn kionk op
dat oogenblik helder en luid door de stille
lucht over het weiland tot hen door en
Gerard Amley lachte.
„De ontbiitbel! We moeten ons haasten,
juffrouw Yardely. Wij kunnen uw oom
niet op ons laten wachten".
Zij keerden haastig terug naar de neder
zetting en over Miskodeed en Stane werd
niet meer gesproken. De herrie en bedrij
vigheid van hun vertrek een uur later
dreef by Helen de gedachte aan Stane op
den achtergrond, ofschoon ze in den loop
van den dag toch telkens even moest den
ken aan wat er was voorgevallen, a.s aan
iets onaangenaams dat was gebeurd en of
schoon zij niet kon nalaten te overwegen
hoe merkwaardig het was, dat zoo'n voor
naam lijkend mensch als Stane, zich, als
zoo velen hier in dit noordelijke land, tot
zoo'n alledaagsche verhouding kon laten
verlokken.
Tegen den avond gaf haar oom bevel
tot kampeeren op een klein grasland voor
een donker bosch van pijnboomen. Na het
avondmaal wandelde ze met Gerard Amley
naar het bosch, waar een uil een luguber
gekras liet hooren. De lucht was stil, de
hemel kristal-helder en in het noorden
NU OOK IN COCKTAIL.
LIKEUR, VERMOUTH.
SHERRY OF COGNAC.
vol gouden gloed. In de schaduw der
dennen zetten zij zich op den omgevallen
stam van een boom neer, hoorden het ge
blaf van een vos in de bosschen en In de
verte het droefgeestige gehuil van een
wolf.
Helen Yardely liet haar oogen over de
rivier dwalen. Ze hieven rusten op een
rotsblok waarop witte dennen groeiden,
midden in de rivier op anderhalve mül
ft fstfinds
„Ik houd van de wildernis", zei ze
plotseling, de stilte tusschen hen verbre
kend.
„Die is ook lang niet te versmaden
lachte Amley, „als men er op deze wijze
van alle gemakken voorzien door heen
kar. trekken."
„Het moet toch ook vol bekoring zyn,
als men het zonder die gemakken leert
kennen", peinsde het meisje, „want die
menschen leven dan toch, zooals de natuur
ons bestemde te leven".
„Van niets dan gedroogd elandsvleesch
dikwijls", lachte Amley. „Met spek en boo-
nen en meel, die ze uit de beschaving met
zich mee brachten als lekkernijen."
„Ik bedoelde het voedsel niet", ant
woordde het meisje snel. „Ik dacht aan de
inspanning, de ontberingen, de Homeri
sche werkzaamheden van hen, die de ge
varen van het noorden trotseeren."
„Ja", stemde de man toe, „het werk dat
ze doen is zeker Homerisch, en er zijn
mannen, wien dit leven zóó goed beviel,
dat, toen ze hun fortuin gemaakt hadden,
en terugkeerden naar hun stadgenooten
in Montreai, New-York of Londen, zy on
dervonden, dat de beschaafde wereld haar
bekoring voor hen had verloren.
(Wordt vervolgd).
