DIAMANT
Uefde in de Wildernis
NIEUWSBLAD VOOR DEM HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EU ANNA PAULOWNA
BuïtesiSandsch overzicht.
J
Bak- en Braadvet
De voorzitter van de ontwapeningsconferentie raakt
zijn optimisme kwijt. Hngeland bouwt grootere
ingeland en het Duitsche referendum.
Voor fijne smakelijke Vleeschwaren!
J. J. v d. Plaat, Spoorstraat 53.
FEUILLETON
6)
w ^*arf5"£iL.5^ ^Q6HH^^ BreS ^SarMB88Wa ksffij
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.66;binnen
land f 2.- Neder!. Oost- en West Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Losse nos. 4ct.fr.p.p.6ct. Zondagsblad
resp 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.— Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, fl.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jk.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Poet-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
h 5",e*el (SalJ'ard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
De voorzitter van de ontwapeningscon
ferentie raakt zijn optimisme kwijt. Dat
w il werkelijk wat zeggen, dat de optimis
tische Henuersou, zijn hoop op een goed
resultaat van de ontwapeningsconferentie
kwijt raakt, het wil zooveel zeggen dat
onze niet zeer optimistische beschouwin
gen aan bet begin der conferentie, wer
kelijkheid beginnen te worden; de ont-
wupc.Uiigscoiiierentie blijft zonder eenig
resultaat van beteekenis, zoolang het ou
derling wantrouwen blijft. Ja, het is
zelfs zoo, dat door de mislukkingen, tot
nog toe, de kans op een wedloop in be
wapening belangrijk is toegenomen. Dat
blijkt b.v. heel uuideiijk uit het besluit
van de Engelsche regeering, voor het
bouwen van grootere kruisers, waarover
we hieronder nog een en ander schrij
ven.
Henderson heeft aan een vertegenwoor
diger van Reuter o.m. verklaart, dat de
besprekingen der laatste dagen in het
bureau der ontwapeningsconferentie hem
ten zeerste hebben teleurgesteld en bij
hem twijfel hebben gewekt of de groote
mogendheden na het heengaan van
Duitschland uit de conferentie wel ern
stig bereid zijn tot een ontwapeningscon-
ventie alsnog krachtig mee te werken.
Tenzij dus een grootere bereidwilligheid
om voortgang niet de ontwapeningscon
ferentie te maken, spoedig aan den dag
zal treden, zou voor Henderson dit
waren zijn slotwoorden geen ander
alternatief overblijven dan zijn mandaat
in de handen van den Volkenbondsraad
te stellen, die hem benoemd heeft.
Het schijnt, dat vooral de houding van
de Itaiiaansche delegatie Vrijdag en Za
terdag hem heeft teleurgesteld, alsmede
het feit, dat op het oogenblik feitelijk
geen enkel land gedelegeerden naar Ge-
nève heeft gezonden, die inderdaad het
noodige gezag hebben voor politieke on
derhandelingen. Intusschen meent men
hier uit het slot van Henderson's verkla
ring te mogen afleiden, dat hü zijn ont
slagneming van de beslissing van den
Volkenbondsraad wil laten afhangen, die
eerst in Januari weer büeen zal komen,
zoodat een onmiddellijk heengaan nog niet
te verwachten schijnt te zijn. Algemeen
gelooft men, dat Henderson's verklarin
gen meer is bedoeld als een dreigement
om druk tot grootere activiteit op de re-
geeringen uit te oefenen dan als een
uiting van zijn werkelijke voornemen om
heen te gaan.
Engeland bouwt grootere kruisers. We
hebben hierboven met een enkel woord
al melding gemaakt van het feit, dat En
geland het plan heeft grootere kruisers te
bouwen en dat wel in verband met den
vlootbouw van Japan en de Ver. Staten.
Het is de eerste stap op de gevaarlijke
helling van bewapeningswedloop. c
geven hieronder uitvoeriger de motieven
weer die de minister van marine in net
lagerhuis aangevoerd heeft voor de uit
voering van het plan. Hij deelde daar
dan „tot zijn spijt" mede, dat hij moest
overgatfn tot een wijziging van bet vloot-
bouwprogram voor 193H.
Het program voor 1933 voorzag m den
bouw van één kruiser van de Leander-
klasse van 7250 ton met bewapening van
8 inch kanonnen en 3 kruisers van de
Arethusa-klasse van 5400 ton niet 6 inch
kanonnen.
De politiek van het bouwen van krui
sers van betrekkelijk geringe tonnage
was aanvaard, in de hoop dat de andere
landen daarin zouden navolgen.
In Juli 1932 had de Britsche delegatie
te Genève voorstellen gedaan tot vermin
dering van de toekomstige kruisers tot
7000 ton met max. kalibers van 6.1 inches,
in de hoop dat deze algemeen aanvaard
zouden worden. Helaas waren deze ver-
I wachtingen niet verwezenlijkt.
Japan had in 1931 twee kruisers van
8500 ton op stapel gezet met, naar ver-
I luidt, 15 kanonnen van 6 inch. Het zal
nu, naar verluidt, weer twee kruisers van
dezelfde afmetingen op stapel zetten en
men heeft reeds plannen voor nog twee
van die schepen, dus in totaal zes.
De Ver. Staten bouwen 4 kruisers van
10.000 ton ook met 15 kanonnen van
6 inch.
Als de Engelsche regeering nu bij haar
oorspronkelijk bouwprograni zou blijven,
zoo deelde de minister mede, dan zouden
haar nieuwe kruisers reeds voor de vol
tooiing inferieur zijn, zoowel in tonnage
als bewapening bij die van andere vloot-
mogendlieden.
Zooals bekend, is de totale kruiser-ton
nage voor Engeland gebonden door het
Londensche vlootverdrag. Het resultaat
is, dat de Engelsche regeering zich „op
de horens van een zeer ernstig dilemma"
bevindt. Indien zy voortgaat met de uit
voering van haar oorspronkelijk program,
zullen de nieuwe kruisers minderwaardig
zijn aan die van andere mogendheden.
Indien zij anderzijds kruisers zou wil
len bouwen, die vergelijkbaar zijn met
bovengenoemde schepen moet zij het aan
tal van vier tot drie verminderen.
Het eerste alternatief kan niet aan
vaard worden en dientengevolge is de re
geering na zeer nauwkeurige overweging
en zeer tot haar leedwezen genoodzaakt
wijziging van het program voor 1933
voor te stellen in dien zin, dat twee krui
sers van een nieuw type van ongeveer
9000 ton met 15 kanonnen van 6 inch en
één van 3200 ton met lichter bewapening
gebouwd zullen worden. De kosten van
deze wijziging zouden ongeveer dezelfde
blijven als voor de oorspronkelijke voor
stellen en waarschijnlijk zouden ze zelfs
iets meevallen, maar de begrooting be
hoefde in geen geva 1 overschreden te
worden.
TEGEN DEN BERG OP! Honderden
volgden met spanning de K.N.M.V. terrein-
ritten. Juist onder moeilijke omstandigheden
bewijst een goede motor wat hij waard is.
Zoo laat ook de altijd gelijk gedoseerde
Aspirin (met het Bayer-kruis) zijn gebruiker
nooit in den steek, in tegenstelling met tal
van minderwaardige namaakmiddeltjes. t
Het blijft de politiek der regeering om
de tonnenmaat van kruisers te verminde
ren, maar deze politiek kon natuurlijk
niet zoo ver gaan, dat Engeland nieuwe
schepen zou gaan bouwen die al van te
voren minderwaardig zouden zijn verge
leken bij die van andere volken.
Engeland en het Duitsche referendum.
We hebben reeds een en ander meege
deeld van de wijze waarop in Engeland
gereageerd werd op den uitslag van het
referendum in Duitschland. De Londen
sche corr. van de N. R. Crt deelt daar
over nog een en ander mede, waarvan
het kennisnemen zeker de moeite waard
is. Hij zegt dat over den uitslag in de
Engelsche bladen, uit den aard der zaak,
groote overeenstemming bestaat, en geeft
dan een uittreksel uit de commentaren
van eenige bladen, dat wij hieronder laten
volgen:
De Morning Post, die het heele refe
rendum de verst toegepaste grap ten
koste der democratische instellingen
noemt, zegt, dat Hitier alles verkregen
heeft, wat hij noodig had, en dat men
zich kan voorstellen dat sommige nazi
leiders zich thans sterk genoeg zullen
gaan voelen om onder elkaar ruzie te
gaan maken. Op buitenlandsch gebied zou
het blad het toejuichen wanneer Hitier
ru eens practisch aantoonde, dat vrede
zijn doel is. Duitschland moet dan uit
scheiden met te handelen alsof het den
oorlog wil. Andere persoordeelen komen
min of meer op hetzelfde neer.
Volgens de Times is er geen bewijs, dat
aantoont dat Hitier voor het oogenblik van
plan is om het buitenland opzienbarende
eischen te stellen. Zijn plan is naar haar
inzicht waarschijnlijk om het eerst met
diplomatie te beproeven, en ondertus-
sohen de strijdersinstincten op te wekken.
Volgens haar moeten de andere landen
nu tot een besluit komen over de vraag,
in welk opzicht de tegenwoordige positie
van Duitschland vijftien jaar na een oor
log niet met de waardigheid van een
groote natie overeenstemt en in hoeverre
men Duitschlands streven naar het her
winnen zijner positie belemmeren moet
openbare zedelijkheid in gevaar wordt
gebracht.
Wat de straf-vol trekking betreft, is be
paald, dat de doodstraf door fusilleering
wordt voltrokken, indien een militair of
aocler vergrijp te velde wordt gepleegd.
In andere gevallen wordt de veroordeelde
onthoofd.
TROEPEN OPGEROEPEN TEGEN
INVALLENDE STAMMEN IN
AFGHANISTAN.
Uit New Delhi wordt gemeld, dat de
nieuwe Afgaansche Koning tienduizend
man troepen heeft ontboden om te ope-
reeren tegen eenige invallende stammen.
DIT JAAR GEEN NOBELPRIJS VOOR
DEN VREDE.
De commissie uit het Noorsche Stor
ting, belast met de verdeeling van de
Nobelprijzen, heeft besloten, dat de
Nobelprijs voor den vrede dit jaar niet
uitgereikt zal worden.
HERSTEL VAN DE MILITAIRE
RECHTSPRAAK IN DUITSCHLAND.
In Januari weer van kracht.
De militaire rechtspraak zal met in
gang van 1 Januari a.s. worden hersteld.
De rechters worden uit de hoofd-offi-
cieren door het ministerie van Rijksweer
baarheid aangewezen; de andere leden
van de militaire justitie worden door den
president benoemd. Als bijzitters fungee-
ren twee soldaten, van wie een den rang
van den verdachte moet hebben. Een
proces kan geheel of gedeeltelijk met ge
sloten deuren worden behandeld, indien
de openbare orde, de veiligheid of de
I)E LOON EN EN SALARISSEN VAN
HET GEMEENTEPERSONEEL TE
AMSTERDAM.
Het georganiseerd overleg ver
werpt de verlaging.
De Dinsdagmiddag gehouden vergade
ringen van het georganiseerd overleg voor
de ambtenaren en van het georganiseerd
overleg voor de werklieden, hebben beide
de door B. en W. voorgestelde loons- en
salarisverlaging met algemeene stemmen
verworpen.
SOWJET-RUSLAND KOOPT WEER
EEN NEDERLANDSCHE
ZEESLEEPBOOT.
Door bemiddeling van de makelaars
Jacq. Pierot Jr. en Zonen te Rotterdam is
de Nederlandsche zeesleepboot Java, ge
bouwd in 1931 door Jonker en Stans te
Hendrik-Ido-Ambacht, 450 I.P.K., toebe-
hoorende aan den heer B. P. Koomans
van der Driest te Rotterdam, aan Sowjet-
Rusland verkocht. De zeesleepboot zal
nog eind dezer week naar de Moermanzee
vertrekken.
BEZUINIGING BIJ DE SPOORWEGEN
Wat geschiedt met de overcom
plete remmers?
Zooals bekend zal ingaande 1 Januari
1934 op alle goederentreinen de Kunze-
Knorr-rem worden ingevoerd. Het gevolg
hiervan is, dat op eiken goederentrein
(uitgezonderd de stukgjuederentremen),
behalve het locomotiefpersoneel, slechts
één treinbeambte noodig zal zijn. Aan
vankelijk werd het aantal der door deze
bezuiniging overcompleet «komende be
ambten geschat op 700 man, echter blijkt
thans het juiste aantal 850 te bedragen.
Het heeft een ernstig punt van overwe
ging uitgemaakt, wat met deze menschen
zou moeten gebeuren.
Thans heeft de Directie bepaald, dat de
volgende regeling zal worden getroffen»
50 man zullen geplaatst worden bij an
dere diensten; een 30-tal, die examen ge
daan hebben voor conducteur, zullen leer
ling-conducteur worden; ongeveer 60 be
ambten, die den leeftijd van 55 jaar heb
ben bereikt, zullen ingevolge de regle
mentaire bepalingen op pensioen gesteld
worden, terwijl de resteerenden bij den
dienst van het Vervoer en die van Weg
45 ets p. pond - 22} ets p. half pond
Depot Den Helder
M. A. GRUNWALD
Naar het Engelsch
van
OTTWELL BINNS.
„Dat kan ik mü begrijpen"antwoordde
ze dadelijk. „Er is iets in de stilte eii on
gereptheid van die groote uitgetrektheden,
dat je in het bloed gaat zitten. <,,sten>"
®og dacht ik, hoe tam en mak de gra -
Telden thuis me zouden toeschijnen na i
alles." Zü wees met baar arm om zien
h< en lachte toen even.
-ik geloof heusch, dat ik het prettig
Tinden hier te leven". Aniley lachte ook.
•Na een jaar hier te zün geweest
hii. „zoudt u hunkeren naar bals en
tt'Medies en danspartijen en boeken en
zoudt ge aan het zuiden terugdenken, a.s
den tuin van het Paradijs.
«Gelooft u dat heusch?" vroeg ze ern-
■tig.
..Ik ben er zeker van", sprak hij vel
overtuiging.
..Maar ik ben er lang niet zoo zeker
van," antwoordde ze langzaam. „Diep
®ie moet er iets van den oermensch zijn
blijven voortleven, want ik voel mezelf in
zoo'n volle sympathie met al wat hier wild
is. Gisteravond sprak ik met mevrouw
Ro'dweil. Haar man heeft vroegerruil
handel gedreven in Kootlach en zii ver
telde mij van een blanke, die daar als op
perhoofd onder de Roodhuiden geleefd
heeft Hij was iemand, die in Oxford werd
opgeleid, en hij gaf de voorkeur aan dat
leven hier boven het leven in de beschaaf
de wereld. Hij is er eindelijk gestorven er,
werd er toen als hun opperhoofd begra
ven. in beestenvellen gehuld, de jacht-
speer aan zijn zijde en de geheele stam
zong een Indiaanschen doodenzang voor
hem. Wilt u het gelooven: toen ze mij dit
alles vertelde, zag 'k het voor me: het
donkere bosoh. de barbaarsche begrafenis,
het Indiaansche gezang en mijn sympa
thie ging uit naar den man. die ondanks
Oxford, verkozen had zijn leven op deze
wijze door te brengen."
Amley lachte.
„U ziet dit alles door een romantisehen
schijn verguld", zeide hij. „De werkelijk
heid zal wel niet zoo mooi zijn geweest
„En wat dan nog?" antwoordde het
meisje, „wat zou het leven zijn zonder wat
romantiek?"
„iets heel oninteressants antwoordde
Amley prompt met een plotselinge flikke
ring in zijn oogen. „Dat ben ik met u
eens juffrouw Yardely, maar de roman
tiek behoeft men niet juist in het barbaar
sche te zoeken, de meeste mannen vin-.en
het in de vrouw."
't Is mogelijk! Ik geloof ook, dat het
voortplantingsinstinct nog een van de
eenige elementaire gevoelens is, die in de
moderne wereld zijn blijven voortleven.
Het is het alles overheerschende go-
voel" antwoordde Amle.v met zoo'n over
tuiging, dat het meisje hem verbaasd ann-
k(( \jaar mijnheer Amley. men zou den-
kern dat u.... cal ii...-.". hier begon ze
te haperen en maakte haar zin nu t a
Haar metgezel was opgestaan. De monocle
was uit zijn oog gevallen en hii keek op
haar neer met een vreemde glinstering in
zijn oogen.
„Ja", antwoordde hü, de onuitgesproken
vraag beantwoordende, „ja, daar weet ik
van mee te praten. Dat is het immers, wat
u vragen wilde, is het niet? Dat heb ik
geweten sedert den dag, dat Sir James mii
zond naar het station te Ottawa om u af
te halen. Dit wist ik van het oogenblik af,
dat ik u uit den trein zag stappen. „Het
eenige meisje voor mii, do eenige die ik
lief kan hebben," fluisterde miin hart toen
en heeft dat sedert dien luid herhaald.
Helen, ik was nog niet van plan iets tot
je te zeggen, maar.... wel, je ziet hoe het
met mii gesteld is. Zeg me, dat het met
hopeloos is! Je weet, wat miin positie J3.
je weet, dat over twee jaar.
Helen Yardely was snel opgesprongen.
Haar schoon gelaat was wat bleek gewor
den. Zü maakte een einde aan zijn woor
denvloed door een beweging met haar
hand.
„Als het u blieft, mijnheer Amley. Het
is niet noodig in bijzonderheden te
treden."
„Dus....?"
,U heeft mii verrast", zei het meisje
langzaam. „Ik had er geen idee van, dat
udat uIk heb nooit aan zoo iets
gedacht."
„Maar nu zal je er toch over denken.
Helen," drong hii aan. „Ik meen ieder
woord, dat ik zeg. Ik heb je lief. Je moet
dat nu toch ook zien. Laat ons te zamen
het leven beginnen en samen het roman
tische zoeken, waar je zoo naar hunkert
Het bloed was nu weer naar de wangen
van het meisje teruggekeerd en er was
een licht in haar oogen, dat Amley s hart
met hoop vervulde, daar hii er een ver
keerden uitleg aan gaf. Zijn lrartstocht
was echt, zooals liet meisje dan ook voelde
en ze was natuurkind genoeg om er den
invloed van te ondergaan, maar ze was
zoo verstandig om het gevoel, dat in haar
opgewekt werd niet voor meer te houden
dan het was.
De grijze oogen keken hein eenige
oogenblikken vol zelfbeheersching aan,
toen kwam er een nadenkende uitdruk
king in en Amley voelde, dat hü dezen
keer den slag verloren had.
„Neen", zei ze langzaam, „neen. ik ge
loof niet, dat dat verstandig zou zijn. Mijn
gevoel voor u is niet wat het zün moet om
tot zoo'n stap te kunnen besluiten. En
bovendien....?"
„Wel", zei ze wat blozende en stotteren
de. „U bent niet precies de man, dien ik
in mijn droomen zag, als ik dacht aan..
aan.aan.
Zij hield op, lachte toen even om zich
zelf en zei toen openhartig, maar wat
verlegen: „Weet u, ik heb van miin prille
jeugd af, altijd met helden gedweept
„En mij vindt u geen held", zei Amley,
met een schamper lachje. „Neen, ik hen
een doodgewnoe man, die alleen doodge
wone dingen kan doen en het eenige, dat
mij recht geeft om gehoord te worden, is,
dat ik u lief heb! Maar als een gelegen
heid zich eens voordeed? Veronderstelt u
eens, dat ik Hier hield hiii op en stond
haar een oogenblik aan te kijken.
„Zou dat geen verschil kunnen maken?
vroeg hii toen.
„Misschien", zei het meisje, dat er tegen
op" zag, hem een te zwaren slag toe te
dienen.
„Dan zal ik op die gelegenheid wach
ten", riep Amley uit. „En wie weet. In
en Werken zullen worden ondergebracht.
Het overkomende personeel (arbeiders-
remmers) is in hoofdzaak gestationneerd
te Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, Heer
len, Eindhoven, Maastricht en Zwolle.
De Ned. Spoorwegen bereiken met de
invoering van de K.-K.-rem een vergaan
de financieele bezuiniging, terwyl het goe
derenvervoer bovendien versneld wordt.
(Tijd).
30.000 VREEMDELINGEN TE
AMSTERDAM.
Te Amsterdam zijn thans meer dan
30.000 vreemdelingen gevestigd, waarvan
ruim 19.000 Duitschers, te weten 14.000
vrouwen, meest dienstboden, en 5350 man
nen, meest met hun gezinnen. In verband
hiermede is de quaestie van de huisvesting
en van de woningmarkt in het algemeen
accuut geworden.
BIJZONDERE POSTZEGELS.
Ten bate van het Crisis-comité.
In het Staatsblad is afgekondigd een
Kon. besluit in zake uitgifte van bijzon
dere postzegels.
Daarin wordt bepaald, dat gedurende
een door den minister van binnenland-
sche zaken te bepalen tydvak van rüks-
wege ten bate van het Nationaal Crisis
comité bijzondere postzegels verkrijgbaar
worden gesteld.
Deze zegels worden uitgegeven in cU
frankeerwaarden van 5 en 6 cent Zü wor
den verkocht met een door den minister
te bepalen byslag boven de frankeer-
waarde.
De zegels dragen onderscheidenlyk de
beeltenis van de Koningin en van Prin
ses Juliana.
De opbrengst van deze zegels na aftrek
van de frankeerwaarde, de kosten van
aanmaak en andere bijzondere kosten uit
de uitgifte voortvloeiende, wordt ter be
schikking gesteld van het Nationaal Cri-
sis-eorqité.
De geldigheidsduur voor het gebruik
der zegels eindigt met den 31sten Mei 1935.
DE STAKING BIJ DE SPHINX.
De r.k. en neutrale arbeiders
organisaties aanvaarden het voor
stel van den rüksbemiddelaar.
In de Dinsdagavond gehouden ge
combineerde vergadering van de r.-k. en
neutrale arbeiders organisaties is met
algemeene stemmen aangenomen het
voorstel van den rüksbemiddelaar, dat
luidt:
1. De toestand van 10 Augustus 1933
blijft bestaan. De nieuwe verdergaande
loonsverlaging van 1 tot 15 pet., welke 1
November ingegaan was, wordt dus in
getrokken.
2. Onder leiding van den rüksbemidde
laar worden verdere besprekingen ge
voerd over het afsluiten van een collec
tief contract.
3. Er worden geen rancune-maatrege
len toegepast. Alle stakers worden veer
in dienst genomen. De aangezegde ontsla
gen van twee werkmeesters worden inge
trokken
De hoofdbesturen en afdeelingen heb
ben aan de leden, die nu nog vergader
den, geadviseerd, het voorstel vna den
rüksbemiddelaar aan te nemen, wat zü
met algemeene stemmen hebben gedaan.
Wat de werkgevers betreft, dezen heb
ben toegezegd, dat zü op een heden (Don
derdag) te houden vergadering van het
bestuur van commissarissen dit voorstel
zullen bespreken en Vrijdag een ant
woord aan den rüksbemiddelaar zullen
zenden.
DE MARINE EN 1>E CONFESSIO
NEELS VEREENIGINGEN.
Ook de protestantsche vereeni-
ging heeft bezwaren tegen de
minsterieele voorschriften.
Ons Baken, het orgaan van den Bond
van Chr. Marinepersoneel beneden den
rang van officier, bevat het verslag van
een vergadering in Den Helder over het
verbod *tot het hebben van donateurs.
(Aansluiting bij het T.b.c-fonds D. E. L.
is wèl toegelaten.) De minister van defen
sie had namelük na het verbod van toe
lating van adspirant-leden, ook de in-
schryving van begunstigers verboden,
wilde een vereeniging als belangenver-
eeniging tot het overleg met de regee
ring worden toegelaten.
Over het begunstigers-verbod werd
allereerst opgemerkt, dat de minister niet
kan hebben voorzien dat het verbod tot
het hebben van donateurs voor de orga
nisatie zoo ernstige gevolgen zou hebben.
Van hoofdbestuurszyde werd de vraag
gesteld: „of in een christelijk land or
thodoxe christenen een orthodoxe orga
nisatie die met trots op haar verleden
kan wijzen met donatiën mogen steu
nen voor haar arbeid op geestelijk ter
rein, i. c. de bevordering van de door
werking van de christelijke beginselen op
de vloot."
Vier middelen worden aangegeven:
a. ontbinding van de organisatie, het
geld vastzetten en wachten tot later mis
schien onder gunstiger omstandigheden
weder-oprichting kan worden overwogen;
b. alle voorgestelde wijzigingen intrek
ken en als Koninklijk goedgekeurde ver
eeniging op d<m ouH«r, ---r.pt hliivcn voort
bestaan:
c. aan de daarvoor in aanmerking ko
mende rechtsche Tweede Kamer-fracties
den toestand bloot leggen;
d. een afzonderlüke militaire belangen-
vereeniging oprichten.
Besloten werd het advies van het
hoofdbestuur op te volgen om alvorens
nadere stappen te doen, den minster van
defensie Wj uitvoerig gemotiveerd schrij
ven den toestand uiteen te zetten en in
trekking van het verbod te verzoeken.
De (a.r.) Rotterdammer geeft aan de
prot. organisatie, als er geen oplossing
voor de moeilijkheden te vinden zal zyn,
den raad, om den minister mede te deelen,
dat het geestely'k werk, gesteund door de
offervaardigheid van het christelük
volksdeel, zal worden voortgezet, doch
dat men zich niet zal inlaten met de be
hartiging van materieele belangen en dus
niet zal toetreden tot het georganiseer]
overleg.
Binnenland.
EEN FELLE BRAND AAN DEN
MAURITSWEG TE ROTTERDAM.
Een winkel, magazijn en
opkamer totaal uitgebrand.
eer
Dinsdagavond omstreeks half acht heefi
een byzonder felle brand den winkel ii
Japansche en Chineesche artikelen vai
de firma S.Eliasar aan den Mauritsweg h
Rotterdam totaal verwoest, benevens d»
opslagplaats en de opkamer, welke dade-
lijk aan dezen winkel grenzen.
deze wildernis kan de gelegenheid zich
ieder oogenblik voordoen."
Wat dat betreft, zes dagen later deed,
de gelegenheid zich voor op een Zon
dag, toen Sir James op een rustdag had
aangedrongen. Iedereen had op zün eigen
manier den dag doorgebracht: Amley was
er op uitgegaan om wild te schieten voor
het middagmaal en Helen Yardely had
een kano opgenomen om verder de rivier
op een onderzoekingstocht te gaan doen
langs een zijstroompje, waar, volgens de
Roodhuiden, een troep bevers zich be
vond.
Toen Amley met eenige koppels patrij
zen naar het kamp terugkeerde, was bet
meisje er nog niet. Het werd avond en het
meisje verscheen nog steeds niet en haar
oom, zoowel ais de andere leden van het
gezelschap begonnen ongerust te worden.
„Er moet iemand gezonden worden om
naar haar te zoeken, Amley," zeide Sir
James. „Ik hoor, dat er 'n myl verder de
rivier af, een stroomversnelling is en dat
er eilanden zijn. waartusschen zelfs een
geoefend pagaaier een ongeluk kan kiy-
gcn. Ik zou het mezelf nooit vergeven, a.s
haar iets overkwam."
ik zal er zelf op uit gaan Sir James,
en ik kom niet terug, vóór ik haar vind.
O ik hen er van overtuigd, dat er niets
Jt haar gebeurd is." antwoordde S.r
James met een zenuwachtig lachje, „maar
het is toch altijd beter om voorzichtig te
A'"Natuurlijk, Sir James, ik zal dadelijk
gaan en ik zal een van de Roodhuiden
meenemen één, die de rivier goed kent.
En het is misschien ook verstandig
iemand stroomopwaarts de rivier op te
zenden, want mischiem is juffrouw
Yardely van plan veranderd en den an-
dreen kant opgegaan."
,,'t Is mogelijk!" antwoordde Sir James
en ging heen om hierover zijn bevelen te
geven.
Gerald Amley riep één van de Incianen,
dien hij bevel gaf eten voor drie dagen,
dekens en een kleine tent in de kano ie
laden en was bezig te vertrekken, juist
toen Sir James aan kwam zetten en met
verbazing naar de volgeladen kano keek.
„Gunst, Geraid," zei hii. Je hebt ge
noeg meegenomen om dagen weg te bly-
ven."
,,'t Is het verstandigste wat ik ooen kan,
Sir James. Deze rivier valt pas zestig mijl
verder in de hoofdrivier en het kan een
heelen tijd duren voor we haar vinden.
Als we haar spoediig vinden, zal ons do
extra lading in de kano niet hinderen en
mocht het langer duren
„In Gods naam, jongen, haast je maar
en zorg dat je Helen mee terug brengt.'
.Ik zal doen wat ik kan, Sir James."
De kano werd afgestooten en schoot
vooruit, gedeeltelijk door een stoot der
pagaai en gedeeltelijk meegesleept door
den stroom en verdween weldra, om een
groot rotsblok varende, uit het gezicht.
De Roodhuid voor in de kano stuurde
schuin naar den overkant en Amle.v vroeg
hem scherp, waarom hii dat deel en de
Indiaan antwoordde:
(Wordt vervolgd).
