Stadsnieuws Wat wilt H Uzenï §am we hm? 3kkuó in de bc&mp&hooi TWEEDE BLAD. HELDERSCHE COURANT VAN DONDERDAG 18 JANUARI 1934. 5 Het 40-jarig jubileum van den R.-K. Volksbond. De receptie. I MJ—TT1ITI II Wl It—ll I I I ■■■III——IHI IMIII -m l,|«i W oensdagmiddag heeft bovengenoemde Bond, ter voortzetting van de feestelijk- - lieden, zijn receptie gehouden. Deze was druk bezocht, en vele organisaties, al dan niet uitgenoodigd, hadden vertegenwoor digers gezonden om den jubilaris bun beste wenschen aan te bieden. Indien er van al deze wenschon ook maar een klein ge deelte in vervulling mag gaan, dan nog is de R.-K. Volksbond een lang leven beschoren, en zal hel hom aan succes niet ontbreken. Eenige vertenigingon hadden bloem stukken gestuurd, welke aan de reeds vroolijk versierde zaal een nog fleuriger karakter gaven. De gevers waren: het Gemeentebestuur, Helder's Gemengd R.K. Tooneelgezelschap, de heer W. C. van Breda (Burgemeester van Bovencarspel), de boeren Zoetelief en Koppen (beide Oud-Bestuursleden der Afdeeling), de Missie Naaikring, en tot slot van Praeses en Bestuur der Gezellenvereeniging »Onze Lieve Vrouwe Parochie». Vele namen ontbreken dus, zooals u ziet, maar daar is een bepaalde reden voor, welke u zoo dadelijk wel duidelijk zal worden. .Velen, zeer velen hebben er gesproken dezen middag, en wy zullen trachten u zoo duidelijk mogelijk het essentieele van de speeches weer te geven. Het eerst werd het woord gevoerd door den heer JZijp, voorzitter van den Alge- meentn R.-K. Ambtenaarsbond. Deze wenscht voor den Volksbond het beste en hoopt teveus dat beide organisatiesin de toekomst nog veel zullen samenwerken. Burgemeester Driessen, sprekende na mens het Gemeentebestuur, heeft alle respect voor den jubilaris. Als stoffelijke blijk van waardeering heeft de vroedschap gemeend een bloemstuk te moeten zenden spreker eindigt zijn korte rede door den wensch trit te spreken dat de Bond nog lange jaren in het bezit zal blijven van zijn krachtig en hard-werkend bestuur. De voorzitter dankt Burgemeester Driessen voor zijn hartelijke woordenen tegelijk voor de daadwerkelijke steun, die de Bond steeds van de zijde derGe-jschen meerite heeft gehad, Er wr r.it geapplaudiseerd als desprefeer eindigt met den wensch, dat Den Helder nog vele jaren onder leiding van zijn huidigen Burgemeester mag staan. Hierna spreekt de heer Kolster namens de Hanze. Als vice-voorzitter is het hem een oprecht genoegen den Bond met zijn lustrum te complimenteeren. Men kan dankbaar op de 40 jaren, die nu achter ons liggen, terugzien. Want ondanks veel moeite en donkere tijden heeft men toch bereikt, dat de R.K. Volksbond niet alleen in stand is gehouden, maar thans in een toestand van bloei verkeert. En dit is niet in de laatste plaats te danken aan de taaie werkkracht van het-bestuur. Spreker overhandigt den voorzitter een enveloppe met inhoud. Nadat de heer Tj. Dito als vertegen woordiger van een der jeugdafdeelingen een woord van hulde gesproken heeft is de beurt aan den heer Slingerland, als woordvoerder van het Centraal Bestuur. Hy weet dat het bestuur het roer goed in handen heeft, en ook voor de toekomst een waarborg biedt. Het is spreker be kend, dat behalve hijzelf, ook al de zuster organisaties den Bond het beste toe- wensehen, en dat het zóó, met elkaar, mogelijk zal zijn de prachtige taak verder hebben te volbrengen. Uit naam van het Centraal Bestuur wenscht hij den Boud propagandistische kracht en ijver toe, ook voor de komende tijden, want ten slotte gaat het niet alleen om stoffelijke belangen, maar zeer zeker ook om de glorie van de Roorasch Katho lieke Kerk. De volgende spreder is Pastoor Koop- mans. Niet alleen de Bond viert feest, aldus spreker, maar ook de gansche Parochie. En hoe zou dit ook anders mogelijk zijn1. De katholieken hier ter plaatse weten hoe het beleid van den Volksbond is, en voor de toekomst mogen zij gerust zijn. Hij dankt namens de Heilige Petrus en Paulus Parochie voor alles wat er voor goeds bereikt werd in de jaren die verstreken zijn. Onderwijl gaan eenige dames met wijn en sigaren voor het mannelijk, en thee met bonbons voor het vrouwelijk gedeelte rond. Intuschen komen nog eenige receptie bezoekers de zaal binnen, waaronder het Tweede Kamerlid Van de Bildt. De heer van de Bildt is Eere-Voorzitter van den Bond, en memoreert dit ook in zijn speech je. Jaren heeft hij gewerkt met den Bond, en hij heeft zyn voile sympathie nog steeds. Moge het hem ook in de komende jaren uitstekend gaan? Dan wordt het woord gevoerd door een der vroegere geestelijke adviseurs, nl. Kapelaan de Groot. Spieker heeft jaren lang met ambitie en liefde voor de a - deeliog gewerkt. Geen wonder dat het hein goed doet te zien, ia welken staat de Bond thans verkeert. Daarna spreken afgevaardigden van de R.K. Transportarbeidersbond, en de heer en mevr. Trap, respectievelijk als biblio thecaris en bibliothecaresse. Namens de Bedevaart» ereeniging O.L V Te Nood" spreekt de heer Gras woorden van hulde. Eveneens de heer ols als voorzitter van het Overlijdingsfonds „St. Johaunes de Deo". Van diverse zijden komen dan tevens de bekende enveloppen ter tafel. De Voorzitter komt natuurlyk adem te kort om al deze wenschen te beantwoorden en wij benijden hem niet. De eene ^er eeniging heeft nog niet gesproken ot de Na een kort woord van den heer Luyckx verschijnt de heer Nijpels. Deze is ge komen voorde vereeniging St. Vincent!us, om namens haar dank te zeggen voor de bijzonder plezierige samenwerking welke beide vereenigingen, hoewel ook niet direct met elkaar in verband staande, steeds gehad hebben. Na nog eenige persoonlijke woorden overhandigt spreker een enveloppe met inhoud. Voorde Tooneelvereeniging «Excelsior» spreekt de heer Biegstraten, terwijl twee damesdehulde v. d.Missie-Naaikringo ver- brengen. Na enkele minuten pauze spre ken vervolgens kapelaan Ligthart en de heer Angenent. Beiden hebben niets dan lof voor den feestvierenden Bond en vooral voor zijn krachtig en hard-werkend bestuur. Er wordt voorts gesproken door den lieer Ran namens het Overheidspersoneel, die na zijn welgemeende wenschen eindigt met de welhaast traditioneel geworden gesloten couvert op tafel te deponeeren. De pioniers der Beweging worden ge releveerd door den heer Grol, sprekende namens den Bouwvakarbeidersbond St. Jozef. Een krachtig woord laat vervolgens hooien de heer Luyckx uit Hoorn, die reeds zoo veel voor den Bond deed in vroegere jaren en ook thans nog. Spreker typeert nog eens juist de plaats van den Bond in de Maatschappij en het doel waar het om gaat. Hij is bly dat de Afdeeling feestviert in dezen tijd van depressie en dat de toestand van den Bond zóó is, dat hij moedig verderden ingeslagen weg kan bewandelen. Hij besluit met de hoop uit te spreken dat men nog jaren mag werken onder leiding van mannen als de heeren Snel, Zoetelief en vele anderen. Namens de Muziekvereeniging «Winnubst» houdt de heer Mahieu een korte rede. Hy dankt den Volksbond voor alles wat hij deed in die dagen toen «Winnubst» nog in de kinderschoenen stond en voortgeholpen moest worden. Na zijn goede wenschen overhandigt de heer Mahieu uit naam van de »meest--leven-makende--vereeni- ging» (dit zy'n des heeren M. eigen woor den de enveloppe. Na den heer Terra, die is gekomen voor de katholieke raadsfractie, zegt kapelaan Buis, als geestelyk adviseur, eenige woorden van waardeering. Hij dankt voor de medewerking die hij heeft onder vonden bij het zoeken naar een geschikt vergaderlokaal voor zijn jonge menschen. Indachtig aan de woorden: wie de jeugd heeft, heeft de toekomst, wil hij besluiten met de hoop uit te spreken, dat ook in de komende jaren de samenwerking tus- de vereenigingen onderling niets en vroolijk verlichte zaal nu eenmaa. hoort. Uw verslaggever kwam binnen toen de Voorzitter, de heer P.Th. Luyckx, reeds op het podium bezig was aau zijn wel komstrede. Nu moet u niet denken, dat uw verslaggever te laat was. Ook moet u niet denken dat de heer Luyckx te vroeg was. Het wordt lastig om dan te weten wat eigenlijk wèl het geval was, omdat volgens de leer der logica een van tweeën het geval moet zijn geweest. Maar hier is een uitzonderingsgeval aanwezig en u raadt in geen tienen wat dan wel het geval was. NeeD, de schuld van dit feit washet Kamerlid, de heer Oh. van de Bilt, die om zoo te zeggen uw verslaggever in den arm liep. En dat was het ergste niet; het was zelfs heelemaal niet erg. Maar tragisch, ronduit gezegd tragisch, was, dat hij uw verslaggever niet herkende. Uw verslaggever, die toch zoo lange jaren de buitenlandsche over zichten van den heer van de Bilt getrouw heeft gezuiverd en ontdaan van alle fouten zetfouten wel te verstaan, geen schrijf- of stelfouten, stel u voor! Intusschen, laat ons niet al te bedroefd over dit feit zijn: had niet uw verslag gever een buitengewoon vieze-aftandsche, hem door zijn velen hersenarbeid hopeloos te klein geworden pet op zijn hoofd, die hem vrijwel onkenbaar maakte, zoodat, in laatste instantie, het miezerige weer en de regen de schuld ware van dit droeve feit van niet-herkenning. ZATERDAG WARME SAUCIJZENBROODJES bij ZEGER HOUTER Welkomstrede Luykx. van den heer te wenschen zal overlaten. Hierna spreken nog de heer Amersfoort uit naam van de r.-k. Ontwikkelingsclub en eenige leden van het katholiek dames comité. Tot slot verschijnen de heer en mevr. Muller, beheerders van het gebouw, die in eenige korte woorden hun wenschen tot uiting brengen. Nadat de voorzitter allen die gesproken hebben bedankt heeft, en tot velen een persoonlijk woord richt, is men aan een plechtig oogenbiik gekomen. Het bestuur heeft namelijk besloten, na lang beraad, een nieuw vaandel aan te schaffen. Vele, vele jaren heeft het oude dienst gedaan, maar nu is men toch werkelijk gedwongen een nieuw ia te wijden. De vaandel-wijding wordt verricht door den geestelijken adviseur van den R.-K. Volksbond. Deze spreekt een gebed uit, en na den zegen gegeven te hebben wordt door allen staande het „Aan U, o Koning der Eeuwen" gezongen, Dit was dan het einde van deze receptie, die zeer zeker als geslaagd mag worden beschouwd, en die, naar wij hopen, een flink bedrag voor de „centrale verwar ming" (want dat was het doel van de „gesloten enveloppen") afgeworpen zal Groote Feestvergadering. Aldus stond op het programma vermeld en aldus is het gisteravond geworden. Een avond waar, van den aanvang af al de stemming in zat, die bij een goed bezette De heer Luykx dan, als voorzitter van het feestcomité, riep aan de aanwezigen het welkom toe. In 't bizonder aan de geestelijke adviseurs, den oud-adviseur, weleerw. heer J.C. de Groot van Haarlem, die de feestrede zou uitspreken, den eere voorzitter oud-voorzitter van den Bond, den reeds genoemden heer Ch. van de Bilt. Wat zou, zegt spr., een feestavond zonder den heer van de Bilt zijn? Hoe zeer hij verknocht is aan Den Helder bewijst wel het feit, dat hem nu eerst op zijn verzoek, eervol ontslag is verleend als onderwijzer hier ter stede! Ook den heer Zoetelief heet spr. wel kom, den eere-voorzitter, die nog altijd actief deelneemt aan het Bondswerk. Ver der de besturen der standsorganisaties, van „Katholiek Den Helder" enz., alsmede het Dames-comité. Spr. brengt voorts dank aan de firma's Heydanus, die gratis planten, en Selbach, die gratis een piano beschikbaar stelde. Berichten van verhindering waren in gekomen van de navolgende heeren Zijne Exc. C. J. E. Brutel de la Rivière; Burgemeester W. F. G. L. Driessen; Ir. A. L. Bijl, Directeur der Rijkswerf; Dr. M. de Haas; W. O. van Breda, Burgem. BovenkarspelA. J. van der Hoeven, Commissaris van Politie; J. W. Smit. oud-voorzitter Oentr. Bestuur; Mevr. Schouten—Schmeddes; Kap. G. Heems kerk Eerw. Priorin St. Lidwina-siichting; A.Smit,Dir. Ambachtschool; G. H. Vocks, Zwolle; L. Bandsma, Den Helder, Pater Verhaar. Een aantal telegrammen en schrifte lijke gelukwenschen waren ingekomen, die wij niet alle kunnen vermelden, ook diverse bloemstukken waren ontvangen. Tenslotte deelt spr. mede dat een tweetal telegrammen zijn verzondenaan Hare Majesteit de Koningin en aan Zijne Hoog waardige Eminentie bisschop Aengenent te Haarlem, waarin gevoelens van trouw en aanhankelijkheid, alsmede betuigingen van geloof, onderdanigheid en kinderlijke liefde worden aangeboden. Aangezien het Haarlem's Klein Cabaret dat voor dezen avond geëngageerd was, onderweg bandenpech had gekregen, en wat later zou arriveeren, werd het pro gramma iets gewijzigd en onmiddellijk hierna het woord verleend aan den feest redenaar, den weleerw. heer J. C. de Groot van Amsterdam, oud-adviseur der Ver eeniging. Van de gelegenheid hier wat te zeggen, heeft spr. gaarne gebruik gemaakt. Men kan bij zoo'n gelegenheid nog eens dingen zeggen die anders ongezegd blijven. Veertig jaar! Wat bestaat tegenwoor dig nog veertig jaar, zegt spr. Het is de tijd van kampioenschappen en toppresta ties, maar die houden geen 40 jaar stand; dan breekt een ander het record weer en in ons breken ze zelf wat. Oorspronkelijk is de opzet van den Volksbond anders geweest, maar toen xeeds traden de katholieken met enthou siasme toe als lid. Later heeft de Volks bond zyn koers gewijzigd en werd hy meer een vereeniging van den arbeiden den stand. Maar hij bleef toch voeling houden met geheel katholiek Den Helder, mede door zij onderafdeelingen. Aan iedere uiting van openbaar katho liek leven heeft de Volksbond aandeel gehad. Spr. heeft slechts enkele jaren tiet werk meegemaakt en kan er eigen lijk niet eens over meepraten. Maar spr. wil zich bezig houden met de vraag: wat is eigenlyk de ondergrond van dit alles? Dat is de liefde, die de kracht is voor alle dingen. Zjj uit zich op verschillend terrein, maar zij is het, die alle moeilijkheden trotseert en tot alle offers bereid is. Spr. ontmoette eens een zeemanhij had de heele wereld bereisd en had nergens de ware liefde gevonden; overal was eigenliefde, eigenbaat. Hij had zijn onderzoek misschien wel breed maar niet diep opgezet: als hij eens in een klooster, een ziekenhuis, etc., had rondgezien, had hij daar gevonden wat hij zocht. Ook had spr. hem kunnen wijzen op het katholieke organisatieleven. Misschien voldoen ze niet alle aan den eiscb, maar de drijfkracht er van is toch de liefde. Zij bewegen zich meest op stoffelijk terrein maar dat is er best mee te ver eenigen als men binnen de perken blijft. Door ons een stoffelijk lichaam te geven, heeft God ons ook plichten daarvoor opgelegd. Spr. stelt hier tegenover de leuzen van andere tegengestelde stelsels. Vari de schooue leuze: vrijheid, gelijk heid en broederschap wordt een eigen aardig gebruik gemaakt. Spr. behandelt de verschillende opvattingen van libera lisme en socialisme. Voor de katholieken moet de broederschap beschouwd worden als het fundament waarop onze eenheid gegrondvest is. Onze rechten en plichten staan vöörons. Wij behoeven niet te zoeken naar het licht. Onze hoogste wet is de wet van de christelijke liefde. Wij hebben allen God tot vader, daarom is broeder schap ons het hoogste. Gelijkheid en vrijheid komen als de broederschap goed beoefend wordt, niet zoo gauw in 't gedrang. Volkomen gelijk heid bestaat niettusschen de menschen bestaan verschillen, ook in rang. stand en geboorte. Geen onbeperkte vrijheid wen schen wy die noodzakelijk uitloopt op bandeloosheid, maar vrijheid die in toom gehouden wordt door zelfbeperking. Veertig jaar zijt gij nu Bond geweest zegt spr. en gij zijt katholiek gebleven in merg en been. De katholieke beginselen, aangegeven door de kerkelijke overheden hebt gij hooggehouden, al uw daden zijn door de liefde ingegeven. Iemand die zich naar zijn beste vermogen in dienst der gemeen schap heeft gesteld, en daarvoor zware offers bracht, mag dat veertig jaar later wel eens hooren Zijn er dan geen fouten gemaakt? Meer dan men misschien denkt.. Men kan echter een zaak pessimistisch of optimistisch beschouwen. Vanavond zijn we in feest stemming en willen de zaak optimistisch beschouwen. Noem mij één menschenwerk waarbij geen fouten zijn gemaakt. Ook de fouten hebben hun eigen verdienste; zij ieeren ons nederigheid. Maar ook naar den anderen kant mogen wij niet over drijven. Wij Hollanders zijn nogal zwaar op de hand. Maar we meenen het niet zoo kwaad: als men ons maar goed aan pakt en ons maar laat uitrazen. Precies als die menschen die 's morgens altijd slecht gemutst zijn. En wij overdrijven naar den verkeerden kant. Dikwijls zal men zien, dat het neerkomt op een ver keerd begrijpen van elkaar. Ieder heeft wel eens onderlinge verschillen van mee ning. 't Komt er tenslotte niet op aan of men wat meer of minder conservatiefis: men moet elkaar leeren verdragen en vertrouwen en niemand voor slecht aan zien. Spr. eindigt met eenige persoonlijke herinneringen. Eerste voorzitter was de heer Schouten, 't Moet voor hem een moeilijk werk zyn geweest een jonge ver eeniging mee op te richten en te leiden. Laat de Bond zulke mannen herdenken als zyn steunpilaren. De heer Zoetelief, gryze man met het jonge hart. Hy wist te bezielen en te be geesteren. Dh 'ITwo dei ?'lt' Da[ h£ geroepen Dinsdagavond heelt te 's-Graven- werd tot beiangryker werk, bewyst wel - hij Buitenlandsch Overzicht pag. I Feuilleton Radio-programma„2 Belangwekkende uitvinding voor de scheepvaart in verband met mist7 De vereenigingen. die voor amb tenaren verboden zijn „2 wat een voorzitter hij is geweest De tegenwoordige voorzitter, de heer Snel is de juiste man op de rechte plaats. Gematigdheid en rechtschapenheid ken merken hem. Wij wenschen hem nog lange jaren het voorzitterschap toe: zoo lang bjj hem de voorzittershamer in handen is, behoeft men niet bang te zyn voor een verkeerden geest. Nog een enkel woord over de «stille» werkers die toch zoo ontzaglijk veel voor den bloei hebben gedaan. Met de aansporing om trouwe leden te blijven van den Bond in voor- en tegen spoed, eindigt spr. Als het den Bond niet goed gaat is het uw eigen schuld, doordat gij hem niet trouw blijft. Wat de Bond voor u deed en uw ouders, moge hij dat ook doen voor uwe kinderen en er dege lijke maatschappij-leden van maken I De vlootaalmoezenier, de eerwaarde heer Alink had hedenmiddag geen ge legenheid den Bond te complimenteeren en doet dit thans. De Volksbond is altyd nauw verbonden geweest met de militaire vereeniging, die kort na hem werd opgericht. Spr. brengt naast een woord van felicitatie ook een woord van dank voor alles wat gedaan is door den Volksbond voor de militairen. Toen pater de Groot zeide: »welke ver eeniging houdt het 40 jaar uit?» heeft spr. gezucht en gedacht aan het nieuwe vaandel dat de Bond gekregen heeft. Ook onze Bond had plannen voor een nieuw vaandel, maar het is er niet van gekomen. Spr. wenscht den Bond nieuwe successen en nieuwe glorie. De heer Luyckx bracht dank aan de beide sprekers en wees er op dat de Volksbond zijn taak altijd breed heeft opgevat. Nadat het inmiddels gearriveerde Haar- lemsche ensemble zich had doen hooren was het woord aan den heer Ch. van de Bilt. Reeds des middags heeft spr. den Bond gefeliciteerd; thans spreek ik de leden toe. Hij releveert de samenwerking die steeds tusschen de leden heeft bestaan. Tot de jongeren zegt spr.: volgt het voor beeld dat gegeven is door de ouderen. Er is heel wat gebeurd in die 40 jaren er is een stuk sociaal werk verricht en wij zijn er dankbaar voor wat gedaan is. Allen, ook de stille krachten dienimmer een functie vervulden, hebben meegewerkt aan dat groote werk. Spr. zal geen namen noemen, al is de verleiding sterk. Maar één naam moet worden genoemd, die van den voorzitter Snel. Toen- spr. indertijd den voorzittershamer overgaf wist hy dat die in goede handen was. Ik kende uw vaste overtuiging en ik wist dat hier uw levenswerk was de Vereeniging omhoog te brengen. Ik wist dat uw taak moeilijk was, maar gij deedt het in het belang onzer mooie Roomsche Zaak. Thans, bij het 40-jarig bestaan zult gij een zelfvoldoening vinden over het door u verrichte werk. Uw leden en uw vrien den, de autoriteiten ook de hooge kerke lijke, weten dat. Zij waardeeren het in hooge mate. Onder enthausiasme van de aanwezigen hecht spr. de pauselijke onderscheiding „Pro Ecclesia et Pontifice" op de borst van den Voorzitter. Moge zij jarenlang uw borst sieren! zegt spr. en mijn ge- lukwensch ook aan de afdeeling voor deze onderscheiding- Ook aan uw echtgenoote, die zoo vaak u moest afstaan voor de goede zaak. Tot de kinderen zegt spr. dit eene woord: volgt het voorbeeld van uw vader na hage een brutale roofoverval plaats gehad Bij een ernstige treinramp Stalingrad (Rusland) zijn menschen gedood of zwaar wond bij 300 ge- De berechting van de muiterij van ..De Zeven Provinciën". De von nissen tegen 82 meeloopers Bizonderheden over vliegtuig-ongeluk het ernstige bij Corbigny 2 6 2 3 Meer dan vijftig dooden en hon derden gewonden bij de aard beving in Britsch-Indië De oplossing van het drama van de ontvoering van het kind van Lindbergh spoedig aanstaande? 3 De steun aan den tuinbouw. Is de uitgetrokken 6,4 millioen voldoen de? 1 28 Chineezen zijn aan boord van een jonk gestikt..3 Indië en het Moederland in crisis tijd. Een scherp oordeel van Dja- jadiningrat,7! Een Nederlandsche nota over de hervorming van den Volkeren bond I De vooruitgang in de Biologische veranderingen die in de Zuider zee optreden na de afsluiting. Duitschland weigert deelneming aan de Volkenbondsvergadering Omtrek-nieuws Marktberichten s Marineberichten Sportnieuws 7 7 7 Donderdag 18 Januari. Operette-uitvoering Zangvereen. ..Har monie", Casino, 8 u. Casino, 8 u., ..Harmonie" met de operette Rip-Rip Vrijdag 19t Januari. Feestavond Chr. Oranjevereen., Casino. 8 uur. Zaterdag 20 Januari. Soirée Voetbalvereen. „Helder". Mttsis Sacrum. 8 u. Feestavond Burgerkring „Harmonie"Café „Central", Kanaalweg. 8 uur. Zondag 21 Januari. Ensemble Esther de Boerv. Rijk, Casino, 8.15 uur. Cabaretvoorstelling gezelschap Paul Ostra c.q.. Musis-Sacrum. 8 uur. Dinsdag 23 Januari. Concert ..Kunst aan het Volk", Casino, 8 uur. Nederlandsche Reisvereen. Chineesche avond. Musis Sacrum, «S1 2 u. Nou moet je eens zien Klaas. We zyn klaar. En bevalt het je? vroeg de schilder van ICuyk aan zijn model, een herdersjongen uit het (piHiiiiiiiiniiiiiiuififfiiiiinHiimnijt dorp, waar hij zijn zo- li mervacantie doorbracht. Die Klaas was een echt natuurkind, een krach tige kerel met blonde lok ken en zongebruind gelaat, met stralend witte tanden en een paar frissche roode lippen. Klaas keek naar het schilderij. Lijkt het? Ik weet het niet, zei Klaas naden kend. Kijk dan eens hier, zei van Kuyk, terwijl hy hem zijn zakspiegeltje voor hield. Het is goed geworden, verklaarde hij toen nadrukkelijk. Van Kuyk bergde zijn schilderswerk tuigen op 'en slenterde naar de herberg, vaar hy zyn kamer had. Klaas ging naar de schaapskooi. De waard kwam van Kuyk tegemoet. Er komen gasten, zei hy met zichtbaar welgevallen. Dat laat mij onverschillig, ant woordde de schilder. Ik ben hier niet ge komen om menschen te ontmoeten. Hij wilde de eenzaamheid, ontweek daarom de nieuw-aangekonien gasten en reiscostuum gekleed. Voor haar stond de zichtbaar verlegen Klaas. Hoe heet je, vroeg ze. De jongen wreef zenuwachtig met zijn rug tegen een paal in den stal. Klaas, zei hy en werd rood tot ach ter zijn ooren. Een aardige naam en hoe oud ben je? Achttien jaar, antwoordde Klaas met terneergeslagen oogen, terwijl hij een schaap streelde. Je bent een prachtkerel, flapte de jonge dame er ineens uit. Van Kuyk, op zijn luisterpost voelde zich plots in een zekere woede tegen zijn model ontstoken. Het meisje ging verder: .Weet je, al die opgepoetste stads heertjes kunnen mij worden ontstolen. Maar jou Klaas, zou ik wel eeus een flinken zoen willen geven. Wil je er een? Klaas was zoo rood als een kreeft ge worden en trok onwillekeurig hard aan den staart van een schaap. Kom hierheen, commandeerde het meisje, handen op den rug, oogen toe. Willig gehoorzaam de de herdersjongen f en het volgende oogenbiik had hy een kus ontvangen. Di rect daarop was de jonge dame als een pijl uit een boog ver dwenen. Klaas stond een oogenbiik als ver stomd. Toen echter maakte zich een wilde vreugde van hem meester, danste hij in ■HMiiwimniinimiinwiriiimaiiiwniiinf legen, toen hij menschenstemmen hoor de! De eene stem was van Klaas, den _D herdersjongen, maar de andere, dat wa- andere staat reeds op. Een en ander geeftrpn t]e zi]ver heldere klanken van een i fYoLirari i klom op den hooizolder boven de schaaps-'t rond en zong het hoogste lied uit. kooi. Hij viel spoedig in 'n lichte dom- De luistervink op den hooizolder ver mei liet ijlings zyn schuilplaats en zocht den Hy had daar ongeveer een half uur ge-1 tuin op, waar de pas aangekomen gasten rmn tnpn hii menscliensteirmien hoor- Z1('h huiselijk hadden genesteld. JT< t va- wel een kykje in het vereenigingsleven der Katholieke Kerk. De heer Zoetelief heeft bericht van jonge, en waarschijnlijk mooie vrouw, waarmee hy in een leerrijk gesprek ge wikkeld was. Van Kuyk werd nieuwsgie verhindering gestuurd, wat te begrijpen ,.ig Hy maakte een opening in het hooi is daar genoemd oud-bestuurslid des pn za„ zjjn vermoeden juist was. Het 1 .„inni/tAri T l> I I ill - aam ren twee heeren op leeftijd met hun vrouwen en het meisje uit de schaaps kooi. die men het avontuur van daarnet niet kon aanzien. Ze doet alsof ze van den prins geen kwaad weet, mompelde van Kuyk. maar kwam spoedig daarop terug met het por- noodigd plaats te nemen. Buiten op het land sluit men vlug vriendschap en spoe dig was de schilder in een druk gesprek met de nieuw-aangekomenen gewikkeld. Met genoegen constateerde hij, dat de jonge dame graag naar hem scheen te luisteren. Maar het intermezzo in de schaapskooi kon hij niet vergeten. Hij ging zijn reisavonturen vertellen en kwam op de gedachte haar een poets te bakken. U kunt u niet voorstellen, hoe de natuur op de menschen inwerkt. Alle klassenonderscheid verdwijnt onder haar machtigen invloed, alle etikette wordt op zij gezet. Kort geleden heb ik een bijzon der aardige episode beleefd. Hij vertelde daarop de gebeurtenis in de schaapskooi, waarvan hij zoo juist ge tuige was geweest. Direct al werd het meisje zichtbaar onrustig en toen van Kuyk de kus-scène aanschouwelijk en met dramatisch talent voordroeg, stond zij zonder motief op en wilde heengaan. Maar haar vader hield haar tegen. Blyf zitten Kitty, het wordt nu in teressant. Schoorvoetend kwam zij weer terug en stemde eenigszins gedwongen in niet de algemeene vroolijkheid. Nadat men nog een oogenbiik had ge babbeld, ging men een gemeenschappe lijke wandeling ondernemen, waarbij het als vanzelf sprekend was, dat Kitty en van Kuyk een stuk achter de anderen aanbleven. Ik zou eigenlyk erg boos moeten zijn, het was heelemaal niet aardig van u me zoo in verlegenheid te brengen, zei het meisje. Van Kuyk deed alsof hij er erg veel) spjjt van had. U hebt gelijk. Tk weet niet hoe ik het weer goed moet maken. Dat is ook niet meer goed te maken. Ik geloof van wel. Hij ging naar de herberg terug en Kitty Bloosde. Voortreffelijk. Dat is het echte na tuurkind, zooals hij werkelijk is. U bent een waarachtig kunstenaar, mijnheer van Kuyk. Ik zou dit geschenk wel van u willen aannemen, als het mij niet steeds aan mijn.... overijlde daad zou herin neren. Deze kleine overijling bewijst slechts dat u ook kunstenaarsbloed door uw ade ren hebt vloeien. Wie weet of ik tegen over een flinke boerendochter anders zou gehandeld zou hebben. Toen de avond viel en het gezelschap weer in den tuin bijeen was, rond het schijnsel van een stallamp, die op een tafeltje stond en de wijn rond ging, kwam er een gelukkige stemming over de twee jonge menschen. En de handdruk, voor z® gingen slapen, hield een schoone be lofte in. Den volgenden ochtend bevonden ze zich alleen in den tuin en hadden elkaar De heer Luykx spreekt namens allen een woord van geluk wensch tot den heer Snel. Er zal waarschijnlijk nog wel een afzonderlijke avond voor worden belegd. Altijd hebt gij op kalme, rustige wijze u voor de goede zaak beschikbaar gesteld en het doet ons genoegen, dat de hoogste kerkelijke autoriteit deze onderscheiding heeft verleend. Van wat in de afgeloopen periode tot stand is gebracht berust bij den heer Sne et leeuwendeel. Aan het inu tschappelijk bestel ont breekt nog veel en voor katholieken ligt nog eer. groot arbeidsterrein open. Spr. hoopt, dat de onderscheiding voor de leden etn aansporing moge zyn om pal te staan voor hun beginsel. Spreker richt zich daarna tot de echt genoote van den heer Snel. Het feestcomité biedt aan mevr. Snel, ter eere van deze onderscheiding, een bloemenmand aan. Namens het feestcomité overhandigt spr. verder aan den heer Snel de kleine draag-medaille van de veel te zeggen Het jonge echtpaar van Kuyk was nog "óndTrscheiding! in de wittebroodsweken, toen plotseling P u de joviale schoonpapa kwam binnen stui ven. Verwonderd keek hij naar het por tret van den herdersjongen, dat boven de schrijftafel van zijn dochter hing. Nou, nou, dat is Klaas, de herders jongen. Kitty bloosde. Haar man riep echter overmoedig lachend: Ja, beste papa, dat is een grappige tmmiiiiniintiinuiiiiii vóands zeer zeker tot de aanwezigen zaljwas een beeldschoon meisje in een strak be hooren. wacht, ik zal haar wel krijgen. Vriende lijk buigend naderde hy het gezelschap. I stelde zich voor en werd daarna uitge- tret van Klaas. Wilt u dit aan het voorval van mij als aannemen? herinnering geschiedenis. Daar waren wij alle twee eens op verliefd, niet waar schat? Handig boog hij voorover om de straf-1 fende hand van 2jjn vrouw te ontgaan. Maar toen zy later genoeglijk met zyn drieën aan tafel zaten, stiet van Kuyk tegen het glas van zijn vrouw en fluis terde Op de gezondheid van onzen vrij williger) huwelijksbemiddelaar, onzen braven Klaas!" K. VAN DAM. De geridderde voorzitter, de beer Snel, j wil natuurlijk ook gaarne een enkel woord I spreken. Het is een feit van groote be- i teekenis, dat het werk van de leden van 'den Volksbond in mijn persoon deze onderscheiding heeft gekregen, zoo zegt hy. Ik ben er van overtuigd, dat tusschen de hooge persoon, die deze onderschei- jding verleent, en hem, die ze draagt, een I aantal personen zich daarvoor hebben beyverd. Spr. brengt allen dank daarvoor. Nog iets moet spr. van het harter is veel over de „stille" werkers gesproken. De voorzitter is slechts de toevallige persoon, die altijd op den voorgrond komt. 'n Hartelijk woord aan hen allen; één naam wil spr. hier noemen, nl. die van den heer Jan Trap. Ik hoop, dat we hem nog vele jaren in ons midden mogen zien. Spr. wil een woord van dank richten tot den oud- en eere-voorzitter, den heer van de Bilt, spr. promotor. Spr. is er bij geweest, dat ook aan den heer v. d. Bilt dit zelfde eereteeken werd overhandigd. Hij dankt den heer v. d. Bilt, die steeds

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 5