Buitenlandsch Overzicht.
HONIG'S GROENTESOEP 6 bord en voor 20 ets.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
No. 7390 EERSTE BLAD
DONDERDAG 8 FEBRUARI 1934
62ste JAARGANG
IKONIJN's Vleeschwaren
■na zijn toch verscher aan
Nieuwe middelen voor de
werkverschaffing
in Duitschland.
Bouw van Engelsche
oorlogsschepen
De bescherming der
bevolking tegen lucht
aanvallen.
Voor ECHTE Geldersche Vleeschwaren
J. J. v. d. Plaat, Spoorstraat 53.
Plaatsing bij de werk
verschaffing.
Uitvoering
werkverschaffing.
Het einde van de
Amsterdamsche telefoon-
storing.
De aanvulling van het
Radio-contróle-reglemeni
Liefde in de Wildernis
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant n.60; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel 1.65; binnen
land f 2.-, Nederi. Oost- en West-lndië per zeepost t 2.10, ;dem per
mail en overige landen f3.20 Losse i s. 4ct.;fr.p.p 6ct. Zondagsblad
esp. f 0.50 f 0.70. f 0.70, f 1.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, 11.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur; P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v b C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 - Telefoon; 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bü vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
De Engelsche minister van buitenlandsche zaken over den
stand van het ontwapeningsvraagstuk. - Zal het Duitsch-
Oostenrijksche geschil voor den Volkenbond gebracht worden?
In een rumoerige Kamervergadering heeft de regeering Dala-
dier het vertrouwen gekregen.
De stand van het
ontwapenings
vraagstuk
De Engelsche mi
nister van buiten
landsche zaken, sir
John Simon heeft
Dinsdag in het Lager
huis gesproken over
den stand van het ontwapeningsvraag
stuk, waarbij hij tevens meedeelde dat mi
nister Eden binnenkort naar Parijs, Ber
lijn en Rome zou vertrekken, om het ge
voelen van de betrokken regeeringen al
daar, over het Britsche memorandum te
.vernemen.
De oorzaak van het memorandum was,
dat de Britsche regeering tot de overtui
ging was gekomen, dat de gedaehtenwis-
selingen tusschen gezanten en ministers,
boe nuttig ze aanvankelijk ook geweest
was onmogelijk om de andere staten
voortaan het gebruik van die wapenen
Ie verbieden, die Duitschland thans nog,
onder de bepalingen van het verdrag van
Versailles verboden waren en het was
even onmogelijk om niets te doen, want
dat zou uitloopen op een nieuwen ruïneu-
ven wedstrijd in herbewapening, waaraan
Engeland in geen geval mee wilde doen.
Maar als er niets geschiedde zoo
zei de minister verder kon Enge
land evenmin met zijn huidig peil van
bewapening volstaan, zoodat men iets
moest doen om uit dien vicieusen cir
kel te geraken.
Dit iets had voorloopig den vorm aan
genomen van het Britsche memorandum,
dat een aantal concrete voorstellen be
vatte, maar behalve dat, nog meer de be
doeling had om het vraagstuk weer uit
het doode spoor te brengen, waarin het
vastgeloopen was. Juist Engeland en de
Britsche regeering hadden het recht van
spreken omdat Engeland een zeer duide
lijk begin had gemaakt met de omzetting
van de ontwapeningswenschen der ge-
heele menschheid van woorden in daden.
Sir JOHN SIMON,
'de Engelsche minister van buiten-
e tandsche zaken.
waren, nu hun efficiency hadden over
leefd en door nieuwe, meer directe me
thoden moesten vervangen worden.
De kern van het geheele vraagstuk
was eigenlijk het vinden van een
accoord tusschen Frankrijk en
Duitschland en de Engelsche regee-
ïing mocht niet langer wachten met
het aanbieden van haar goede dien
sten, want de wereld kon niet wach
ten tot Frankrijk en Duitschland uit
zichzelf het eens zouden zijn gewor
den.
De tijd ging maar steeds voorbij, zon
der dat een oplossing in het zicht was en
daarom had de Britsche regeering be
sloten de feiten onder de oogen te durven
zien. Deze feiten waren, dat in de toe
komstige ontwapeningsconferentie de
veiligheid van Frankrijk gekoppeld moest
worden aan den eisch van het recht op
gelijke bewapening van Duitschland. Het
Het
Oostenrijksch-
Duitsche geschil
Een gebeurtenis van
internationale betee-
kenis is het feit, dat
de Oostenrijksche re
geering besloten heeft
om een beroep te doen
op den Volkenbond tegenover Je geuie-
pige pogingen van Duitschland om zijn
zelfstandigheid aan te tasten. Het is nog
niet geheel zeker of voor de Duitsch-Oos-
tcnrijksehe kwestie een. uizoudere zitting
van den Volken bondsraad zal worden bij
eengeroepen. Men hoopt, dat het zoover
eigenlijk niet zal kómen, omdat dat nog
wel eens zeer onaangename gevolgen na
zich zou kunnen sleepen.
Het laatste nieuws is, dat de Oostenrijk
sche regeering den secretaris-generaal
van den Volkenbond nog heeft meegedeeld
dat.zij den Volkenbond in ieder geval van
den toestand in kennis zal stellen. Dit be-
teekent echter niet de bijeenroeping van
een buitengewone zitting van den Volken-
bondsraad. Doiifuss zou bijv. een midden
weg kunnen vinden door de documentatie
over deze aangelegenheid aan den secre
taris-generaal van den Volkenbond toe te
zenden, met het verzoek de leden van den
Volkenbond er van in kennis te stellen.
Op het oogenblik is de toestand, zooals
begrijpelijk, nog geheel onzeker.
De buitenlandsche pers heeft zich al
druk met de kwestie bezig gehouden. Zoo
schrijft de „Daily Herald" o. m.:
Het is denkbaar, dat dr. Doiifuss eerst
diplomatieke stappen zal ondernemen te
Parijs, Rome én Londen, om de mogend
heden te polsen of zij stappen bü den Vol
kenbond wenschen. Dr. Doiifuss gelooft,
dat indien hij den Volkenbond aanroept,
dit zou kunnen worden uitgelegd als een
handeling tegen de broederschap der
Duitscli-sprekende landen en den natio-
naal-socialisten in Oostenrijk materiaal
voor propaganda in handen zou kunnen
geven. Te Weenen, zoo zegt het blad ver
der, heerseht algemeen de opvatting, dat
Engeland en Italië tegen hei aanroepe..
van den Volkenbond zijn.
Het is met de rust
in Frankrijk gedaan.
De financieele schan
dalen hebben een
groot deel van het
volk in opstand gebracht, men verzet
zich tegen de leiders en is verbitterd om
dat er zooveel schuldigen juist onder de
„hooge-autoriteiten" zitten,
i Over de Kamerzititng van Dinsdag
schreef de Parjjsehe corr. van de „Nw.
Rott. Crt." o.m.:
De Kamer heeft.vandaag in een paniek
stemming vergaderd. De beteekenis van
dezen dag lag buiten het parlement. In
felle tegenstelling met den toestand op
straat is de zitting aan kwesties van pro
cedure heengegaan. Naar gemakkelijk te
voorspellen viel is de regeering met
groote meerderheid uit den slag te voor
schijn gekomen; naar evenzeer bij voor
baat voor de hand lag is het een Pyrrus
overwinning geweest. Moreel heeft deze
dag het kabinet zeer verzwakt. Van de
interpellaties is niets terecht gekomen.
Daladier meent, dat de Kamer den laat-
sten tijd voldoende tijd heeft verspeeld.
De oeconomische nood vraagt dringend
oplossing- In de eerste plaats ter bestrij
ding van de werkloosheid. Er moeten op
korten termijn voorzieningen worden ge
troffen, inzake de schatkist, de begrooting
en de politieke toestand in de wereld is
onzeker. Het is onduldbaar dat de binnen-
landsche moeilijkheden Frankrijk langer
naar buiten verlammen.
De corr- vervolgt dan:
Daladier heeft in de radicale Kamer-
groep duidelijk gezegd den koers van
Boncour te zullen voortzetten. Niemand
had anders verwacht, maar hij moet daar
toe de gelegenheid hebben. Daartoe moet
over de uitloopers van het bekende
schandaal ten volle licht opgaan. Het
gaat nietaan, zooals Deladier vandaag
zeide, Stawisky voor dit alles de schuld
te geven. Die oplichter is niet anders dan
de aanleiding ertoe geweest. Om zijn
boevenstreken heeft zich de ontevreden
heid op allerlei misbruiken gekristal-
Jeerd, die door dien zwendel aan het licht
gekomen zijn. Daladier erkende tegen
over zijn vrienden, dat de overgeplaatste
ambtenaren zich niet aan plichtsverzuim
hebben schuldig gemaakt. Wel is verslap
ping in den openbaren dienst aan het
licht gekomen. Om daarin nieuw leven te
brengen, achtte hij het gewenscht
Chiappe en anderen te vervangen. In de
radicale fractie heerseht hieromtrent
volstrekt geen eenstemmingheid. De
maatregelen zijn vooral van Frot, de
nieuwe minister van binnenlandsche za
ken, uitgegaan. Hij werd bij het binnen
komen in de stampvolle zaal met krachtig
geklap van links ontvangen. Over en
weer hebben de linker- en rechterzijde
elkaar de schuld voor den toestand ge
geven.
Aanleg van wegen.
HORLOGERIE
KONINGSTRAAT 112
De Lnitsehe maatschappij voor open
bare werken heeft in de laatste weken
nieuwe voorschotten ten bedrage van 35
miUioeu rijksmark ter beschikking ge
steld.
Van dit bedrag zullen o.a. tien mil-
lioeu rijksmark worden besteed voor den
aanleg van wegen. De bovengenoemde
j instelling heeft nu reeds voor meer dan
i 500 millioen aan leeningen verstrekt, af-
gezien nog van de leeningen, gegeven
{door de andere b(j het werkverschafl'ings-
plan betrokken instellingen.
Maandag is weer de bouw van enkele
oorlogsschepen van het programma van
1933 gegund en wel die van een kruiser
(de „Penelope") van Harland en Wolff te
Belfast, een duikboot (de „Narwhal") aan
Vickers-Armstrong te Barrow-in-Furness
en een flottieljevaartnig-münenveger (de
„Speedwell") aan Hamilton en Co. te Port
Glasgow met machines van Beardmore en
Co. te Dalmuir.
De kruiser wordt een schip van 5200 ton
van het Arethusatype met zes kanonnen
van 15 cm, vier van 10 cm, kleiner geschut
en zes torpedokanonnen. De duikboot is
van de Porpoiseklasse, de Speedwell tot
de Halcyonklasse.
De prijs van den kruiser is ongeveer
1.400.000 pond sterling, van de duikboot
tusschen de 230.000 en 300.000 pond en
die van het flottieljevaartuig ten hoogste
180.000 pond.
spanning der diplomatieke betrekkingen
in West-Europa ernstig mocht worden,
zal men de verlichting in sommige stads
gedeelten tot het minimum beperken. Ook
heeft de commissie besloten bomvrije kel
ders te laten bouwen in al de wijken der
stad.
De bevolking- zal, eventueel, wanneer
gevaar mocht dreigen, door middel van
stoomfluiten worden gewaarschuwd.
Met de uitvoering van al deze voor
zorgsmaatregelen zal, voor de hoofdstad
alleen zonder de voorsteden een uit
gave van verscheidene millioenen fx*ancs
gemoeid zijn. („Nw. Rott. Crt.").
Comestibles - Delicatessen. Telefoon 420.
Het Brusselsche gemeentebestuur
treft maatregelen.
Werklooze arbeiders, die tijdens de
periode van werkloosheid in het
huwelijk zijn getreden.
- Het Britsche stadsbestuur houdt zich
zeer ernstig bezig met het voorbereiden
van maatregelen tot bescherming van de
civiele bevolking tegen luchtaanvallen
met stikgassen en brandbommen. Het
vraagstuk wordt systematisch behandeld
en de commissie belast met de studie er
van zal binnenkort haar rapport indienen.
De dienst der hygiëne zal hebben te
voorzien in de oprichting van noodhospi
talen. Verschillende reddingbrigades zul-
letnvorden samengesteld om in de stads
wijken, waar gasbommen mochten vallen,
de getroffen gebouwen en openbare wé
gen met een product te besproeien, dat
het schadelijk effect van deze gassen moet
neutraliseeren.
De gas- en electriciteitsdiensten zullen
zich naar de voorschriften van het stads
bestuur hebben te gedragen. Zoo gauw de
De minister van sociale zaken heeft
door middel van de inspecteurs van de
werkverschaffing, den volgenden brief
aan de gemeentebesturen toegezonden;
Zooals u bekend is, geldt tot nu toe de
bepaling, dat werklooze arbeiders, die na
30 April 1932 tijdens hun werkloosheid
zijn gehuwd, niet bij de werkverschaffing
kunnen worden geplaatst, alvorens zij drie
maanden in het vx-ije bedrijf hebben ge
werkt. In verband met de wijziging, welke
op 30 November j.1. in deze materie in de
steunregeling is aangebracht, heeft de
minister bepaald, dat deze wijziging ook
voor de werkverscliaffng zal gelden. Der
halve zal voortaan de datum van 1 Januari
1933 gelden inplaats van 30 April 1932.
Ter voorkoming van misverstand wordt
er de aandacht op gevestigd, dat ten aan
zien van degenen, die na 1 Januari 1933
gehuwd zijn, de bepaling gehandhaafd
blijft, dat zü, die voor hun huwelijk als
kostgangers bü de werkverschaffing wa
ren geplaatst, ook na hun huwelijk als
kostganger, d.w.z. telkenmale gedurende
een periode van vijf weken, drie weken
tewerkgesteld mogen blijven.
Door inschakeling van particuliere
aannemers.
De minister van sociale zaken heeft aan
de gemeentebesturen het volgende doen
mededeelen;
Zooals u bekend is, kunnen, mits om
geven met de noodige waarborgen, bij de
uitvoering van werken in werkverschaf
fing, desgewenscht particuliere aannemers
worden ingeschakeld.
Indien een gemeentebestuur daartoe
plannen heeft, dienen de voorstellen daar
toe, via mijn inspectie, aan mij te worden
ingezonden.
Voorts deel ik u nog mede, dat, wanneer
een aannemer de uitvoering van eenig
werk verkrijgt, de arbeidsvoorwaarden
e. d. in vollen omvang het karakter van
werkverschaffing moeten blijven behou
den.
Naar de directeur der gemeentetelefoon
te Amsterdam bericht, is Dinsdag van liet
laatste duizendtal nummers, dat tenge
volge van den brand in de centrale-Noord
van telefonisch verkeer was uitgesloten,
de storing opgeheven, zoodat thans ook
de abonné's met de nummers 40.009 t/m
40.999 weer van hun aansluiting gebruik
kunnen maken.
Hiermede zijn dus behoudens enkele
storingen van geringen omvang, alle ge
wone aansluitingen van de centrale-Noord
weer hersteld.
De monteur, die verdacht van
brandstichting aangehouden is
geweest, komt weer in dienst.
Het Volk meldt;
Wij vernemen, dat B. en W. hebben be
sloten, den monteur Stevens bij de ge
meente-telefoon in zijn oude functie in
dienst te stellen.
Men kon ons nog niet mededeelen op
welken dag uitvoering aan dit besluit zal
woi-den gegeven.
Staatsblad no. 31 bevat het Kon. besluit
van den 26sten Januari, tot aanvulling
van het Radio-contróle-reglement 1930
(St.bl. no. 272). Daarbij is bepaald, dat aan
het Radio-contróle-reglement 1930 worden
toegevoegd een nieuw artikel 13 en ecu
nieuw artikel 14, luidende als volgt:
Artikel 13. 1. Onze minister is be
voegd beslissingen van de Radio-om-
roep-contróle-commissie, ter uitvoe
ring van haar controle genomen, te
schorsen of te vernietigen, indien en
voor zoover hij die beslissingen, met
inachtneming van het bepaalde in ar
tikel 5 van dit reglement, in strijd met
de wet of het algemeen belang acht.
2. De commissie zorgt, ingeval van
schorsing of vernietiging van haar beslis
sing, dat in de bij de geschorste of vernie
tigde beslissing behandelde zaak, voor zoo
veel noodig en voor zoover haar betreft,
met inachtneming van het door den minis
ter genomen besluit, wordt voorzien.
3. Voor de toepassing van het Radio-
reglement en het Radio-contróle-reglement
worden de besluiten van onzen minister
en de voorzieningen der Radio-omroep-
contröle-commissie, bedoeld in het eerste
en tweede lid van dit artikel gelijkgesteld
met de overige in deze reglementen be
doelde voorschriften, opdrachten of be
slissingen van die commissie.
Artikel 14. 1. Een besluit van onzen mi
nister tot schorsing bepaalt tevens den
duur daarvan.
2. De schorsing stuit onmiddellijk de
Feu i 11eto n
Naar het Erigelsch
van
Ottwell Bmns
40)
„Luister!" riep hij uit. „Wat was dat?"
„Ik hoor niets," antwoordde Stane,
„wat dacht je, dat.
De zin werd niet voltooid, want, ge
dragen door den wind, bereikten hem
twee of drie scherpe geluiden, als het
knallen van geweren in de verte. H(J keek
Stijn metgezel aan.
„Het geluid van barstende boomen,
diep in het bosch," begon hij, maar hij
Werd onmiddellijk in de rede gevallen.
„Non, non! Geen boomen maar gewe
ien; kijk daar, m'sieu, daar gebeurt iets-
Het scheen werkelijk zoo. De slede, die
de rots bijna bereikt had, was van rich
ting veranderd en ging recht het meer
over. Maar nu zagen ze in plaats van drie
gedaanten slechts een enkele en juist ter
wijl ze keken, bereikte hen weer de kna
van een ver geweer een zwak geluid
Uit de verte, meer te voelen, dan te
hooreu en de eenig overgebleven man
bn de slede viel plotseling voorovei en
Verdween in de sneeuw. Nog een geweer
schot en de slede stond stil, juist op he.
oogenblik, dat twee mannen de hoogte
van de rots verlieten en door de meeuw
ix heen snelden.
„Hemel, hemel!" riep Jean Bénard op
gewonden. „Daar gebeurt iets- Er zijn
andere menschen, die Chigmok achter
volgen en ze krijgen hem te pakken."
Toen kwam de sneeuw met een gieren
den wind en onttrok al wat vóór hen ge
beurde aan hun oog. Hij loeide om hen
heen en ze konden nauwelijks een meter
ver zien. Het was sneeuw, die geheel ver
schilde van de groote, zachte vlokken in
meer gematigde klimaten een wilde
regen van ijsdeeltjes, die bij aanraking
ondragelijk staken en die, voortgejaagd
door den wind, een ondoorzichtige sluier
geleek, die het landschap verborg. Ze
dwarrelde en joeg om hen heen en trof
hen in het gezicht als bezeten door een
kwaadwillige furie. Ze sloot hun oogen,
belemmerde het loopen, sneed hun den
adem af en maakte, op het oogenblik, dat
het er het meest op aankwam, voortgang
onmogelük. De honden en de mannen
hogen zich tegen den storm en na een
paar minuten vergeefsche pogingen ge
daan te hebben om er tegen in te gaan,
veranderden ze van richting en keerden
naar den oever terug, in de luwte der
hoornen. Toen ze dezen, hijgend en naar
adem snakkend, bereikt hadden, bleven
ze een oogenblik staan, terwijl de storm
door de boomtoppen gierde en zijn ijs-
hagel als kleine kogeltjes tegen de stam
men joeg. Toen Stane in de luwte der boo
men weer wat op adem gekomen was, nam
hij het geweer van den schouder en be
gon de hoes van rendierhuid er af te ha
len. Jean Bénard sloeg hem gade en om
zich verstaanbaar te maken schreeuwde
hij: „Wat doet u, m'sieu?"
„Ik ga ze achterna, Jean. Daar is iets
niet in den haak."
„Oui! Maar wat wjjt u beginnen met
iüujj storm, m'sieu?"
„Ik kan het meisje gaan zoeken," sprak
hij. „Denk eens, als ze met dit weer op
de slede gebonden.
„Oui, oui, m'sieu, ik begrijp het
maar.
„Ik zal zien dat ik me een weg baan in
de luwte van de boomen, totdat ik de rots
bereik. Als de storm gaat liggen moet je
me volgen, maar niet verder dan de rots.
Daar moet het aan de lijzijde beschut
zijn en daar zal ik op je wachten".
„Ga en God zij met u, m'sieu, maar
denk aan de geweren, die daar afgescho
ten werden."
,Ik zal ze, niet vergeten," antwoordde
Stane, zette zich schrap tegen den storm
en aanvaardde zijn tocht langs den zoom
van het bosch.
HOOFDSTUK XX.
Gevangen.
Toen Hubert Stane de hut verliet, had
Helen niet stipt zijn bevelen opgevolgd.
Ze moest minstens een minuut in de
schaduw van de deur blijven wachten,
alvorens zich te vertoonen, had hij ge
zegd, maar ze dacht geen oogenblik meer
aan dit bevel in haar angst over het lot,
dat hem zou treffen- Ze ried, dat hij bij
zün verschijning de volle lading ver
wachtte en haar gevraagd had achter te
blüven, totdat het gevaar geweken zou
y.)jn; maar omdat ze er vast van overtiiigfl
was, dat hij den dood tegemoet ging, had
ze een onbedwingbare neiging met hem
te sterven op het mooiste oogenblik van
baar leven. Toen bij zijn verschijning een
gegil opging, hoorde ze een geweerschot
en omdat ze niet wist dat het door Stane
zelf gelost werd, liep ze, verteerd door
angst voor hem, roekeloos naar de deur.
Ze zag hem naar de boomen rennen, zag
dat hij gegrepen werd door den Indiaan,
die hem den weg versperde en zag dat
een tweede gedaante als een schim ver
rees naast de worstelende mannen. Het
opgeheven mes glinsterde in den gloed
van het vuur en met een luiden kreet om
hem te waarschuwen, die hem nooit be
reikte, snelde ze naar hem toe. Het vol
gend oogenblik omhulde iets diks en
zwaars haar hoofd en schouders; ze
struikelde en viel languit in de sneeuw
en twee tellen later voelde ze, dat twee
paar handen haar met riemen vastbon
den. De omhulling van haar hoofd, naar
1iaar gevoel te oordeelen een deken, werd
om haar vastgebonden, zoodat ze niets
kon zien, en hoewel ze nog wel kon hoo
reu, werden de geluiden, die haar be
reikten, zeer gedempt. Haar voeten wer
den vastgebonden en korten tijd liet men
haar in de sneeuw liggen, terwijl ze zich
angstig afvroeg, niet wat met haar ge
beuren zou. maar wat haar geliefde over
komen was.
Toen weerklonk een geluid, dat haar
hart met hoop vervulde een geluid, dat
ongetwyfeld de knal van een geweer was.
Weer klonk het geweer, drie maal, en
uit de geluiden maakte ze op, dat de strijd
nog niet ten einde was en ze voelde haar
hoop terugkeeren. Toen werd ze van den
grond opgetild, snel weggedragen en ruw
neergesmeten op een slede, zooals ze
lied. Weer waren handen met haar bezig
en ze wist, dat ze vastgebonden werd aan
het voertuig van het noorden. Opgewon
den stemmen klonken door elkaar, toen
weer een knal van een geweer en plot
seling voelde ze een schok en bemerkte
dat de slede vooruit ging.
Ze kon geen tusschenkomst van ande
ren vermoeden en toen de slede met
groote snelheid voortging, was ze blij te
moede, niettegenstaande haar eigen be
narde positie. Ze had niet het flauwste
begrip, waar ze heen gebracht werd en
welk lot haar beschoren was, maar uit
de geweerschoten en de blijkbare haast
van haar ontvoerders, maakte ze op, dat
haar geliefde ontsnapt was en overtuigd,
dat hjj zou volgen, was ze welgemoed.
Ze geloofde niet, dat haar onmiddellijk
gevaar dreigde. De Indianen hadden,
toen ze haar aan de slede vastbonden,
een zacht warm dek over haar heen ge
legd en dat ze zich zooveel moeite gaven,
om haar tegen de bittere koude- te be
schermen, zei haar, dat ze, wat haar ten
slotte ook zou overkomen, niet in onmid
dellijk gevaar was. Haar hoofd was be
dekt, dus ze lag warm, als in een slaap
zak en de slede ging geleidelijk voort
zonder schokken, zoodat het eenige. waar
ze last van had, haar gebonden ledema
ten waren.
Ze bleef rustig liggen, omdat ze be
greep hoe ijdel iedere poging om los te
komen zou zijn en dacht na over de ge
beurtenissen van dien avond. In de on
wankelbare overtuiging, dat Stane leefde,
verheugde ze zich er over, dat deze ge
beurtenissen hem gedwongen hadden,
de bekentenis af te leggen, die ze hem de
laatste weken telkens en telkens had
zien weerhouden. Hij zou ze nooit meer
kunnen herroepen en de kussen, ge
geven in het gezicht van den dood, wa
ren de hare tot in lengte van dagen- Haar
hart klopte sneller bij die gedachte en
haar lippen brandden. Ze voelde, dat het
iets groots was, op zulk een oogenblik de
grootste vreugde van het leven te sma
ken en bekentenis te ontvangen van een
man, die dacht dat hij voor haar in den
dood ging. En wat een man?
De gedachte aan Miskodeed kwam bij
haar op, maar nu hinderde ze haar niet
meer. Het bezoek van het Indiaansche
meisje aan de hut was in den beginne
onbegrijpelijk geweest, tenzij ze kwam
voor dat ééne vreeselijke doel, maar Sta-
ne's woorden hadden haar overtuigd, dat
het meisje gekomen was om hem te waar
schuwen en als er iets schuilde achter
die waarschuwing, als, zooals ze dacht,
dat meisje lief had met een wilde, trouwe
liefde, dan kon hij daar niets aan doen.
Ze herinnerde zich, dat hij gezegd had,
dat hq Miskodeed slechts tweemaal in
Fort Malsun gezien had en al herinnerde
ze zich Amley's lage toespelingen, ze
hechtte er geen waarde aan. Haar ge
liefde was de hare.
De slede stond plotseling stil en ter
wijl ze daar lag, hoorde ze opgewonden
stemmen, maar de woorden, die haar be
reikten, werden gesproken in een taal,
die ze niet kende. Eenige minuten ver
liepen, toen werd er iets op de slede ge
worpen, dicht bij haar voeten, een zweep
knalde, een hond blafte, en weer zette de
slede zich in beweging.
Ze lag warm en behalve de riemen om
haar beenen, gemakkelijk. Zij sloot haar
cogen, eerst tegen de drukkende duister
nis, veroorzaakt door de deken, maar
toen zonder dat ze het wilde en ze viel in
een diepen, droomloozen slaap.
(Wordt vervolgd).
