7ATFRDAG 17 FEBRUARI 1934
De top der eeuwige
stilte.
De tocht over den Mount Everest'top.
KOLONEL ETHERTON
ZBïictm
dat li ihkz
T JUTTERTjc
TOB NOOll HOEKJE
Kijk, hier is wal voor j
1 air n I
u'lic.
na aar
ZV(JV%, UICI 13 v» UI I
het geiang vond ik mooi.
The Humorist.
Ik hou wel niet zooveel van blaasmuzieV
geeft zijn indrukken weer.
Er zijn sommige streken op aarde,
die met onweerstaanbare kracht de
menschelijke ontdekkingslust aantrek
ken. Steeds opnieuw worden er noodige
mannen gevonden, die de geheimen
van de onbekende streken willen uit-
vorschen, hoevelen er ook bij dezelfde
poging reeds zijn omgekomen. Tot deze
streken behoort naast de beide poolge
bieden wel allereerst het Himalayage-
bied en daarin i3 het weer de met
eeuwig ijs overdekte top van den
Mount Everest, waarop nog geen rnen-
schenvoet heeft gestaan. Het is bijna
onmogelijk dat telkens, praktisch eiken
zomer een poging wordt gewaagd
om hem te beklimmen. De laatste ex
peditie heeft, evenmin als haar voor
gangers, dit doel bereikt, doch het is
wel interessant om te lezen wat een der
deelnemers, Kolonel Etherton, erover
mededeelt.
Een veldtocht, die beslissen zal over
den loop der wereldgeschiedenis,
wordt niet zorgvuldiger voorbereid
dan zulk een expeditieonderneming.
De bovengenoemde expeditie is
overigens bijzonder interessant, omdat
zij min of meer een verkenningstocht
was. Men was tot de conclusie geko
men, dat de top langs de tot dusver ge
volgde wegen niet kon worden bereikt.
Alle vroegeie expedities moesten eer
der terugkeeren of zagen de deelne
mers, die zich aan de laatste etappe
hadden gewaagd, niet meer terug. Men
nam zich daarom or. zoo dicht mo
gelijk over den top te vliegen om aan
de hand van gemaakte foto's een nieu
wen weg te vinden.
Men richtte de vliegtuigen zoodanig
in, dat zij met uiterst geringe handbe
weging bestuurd konden worden. Te
i-/elhi v.oiv^n zij g rd en vanuit
het vliegveld Poernin in Nepal, aan
den voet van het bergmassief, begon
de eigenlijke vlucht. Met moeite be
reikten de beide tweedekkers in de
ijle lucht de voorgeschreven hoogte.
Toen begon de vlucht over den top, die
een klein plateau bleek te zijn. Een
ijzige sneeuwstorm woedde met zoo
veel kracht, dat een der zware cabine
ruiten werd ingedrukt en de vliegtui
gen in enkele seconden honderden ïne-
Hij knielde bij het bed, hield zijn
oor dicht bij haar lippen en vroeg:
,,Wat wil je lieveling, wat wilde je me
vragen?"
„Zul je me de waarheid antwoor
den?" vroeg ze.
„Ja, liefste."
Toen speelde om haar bleeken mond
een glimlachje en haar stem fluister
de: „Vond je me die japon werkelijk
aardig staan, of zei je het maar om.
ze kon den zin niet meer voltooien,
haar krachten braken ai'.
Hij staarde naar 't stervende gelaat-
„Ja," bracht hij uit, ,héél mooi".
Toen zag hij haar oogen op zich rusten,
zoo vroom vragend, zoo koud, drin
gend en hij verstond hun blik van
eenzaamheid, hij wist wat ze dacht in
dit oogenblik. „Als men maar één keer
de gedachten van een ander mensch
kon lezen.... dan zou dat de groote
eenzaamheid misschien wegnemen..."
Even later sloten zich de oogen en ze
stierf.
Haar dood gelaat was hem als het
levende zóó lief en zóó ver, zóó ver
trouwd ea zóó vreemde
ZWIJNENJACHT.
„Burgers, past op uw saeck"
In de stad aan Hollands noordpunt,
Prachtig liggend aan de zee.
Voeren koele voorjaarsluchten
Simpel-mooie liedjes mee.
Heel dicht bij Den Helder, waar de
duinen liggen in hun pracht.
Daar doen drieste stadgenooten
IJv'rig aan konijnenjacht.
Echter in den loop der tijden
Is een nieuwe sport ontstaan:
Aan het scherpe oog der heeren
Zal geen slachtoffer ontgaan.
,,'t Zwaartepunt" van de regeering
Is de crisis-zuivelwet:
't Varken is ondanks zijn knorren
Op de zwarte lijst gezet.
't Zwijn gaat nu gebukt in modder,
Over hem is 't pleit beslecht,
Want één op de zooveel varkens
Wordt het zwijgen opgelegd.
Nu, die flinke, wakk're burgers
Van de goede Jutterstad
Hebben in, het volst vertrouwen
't Zelfde denkbeeld opgevat.
overal de stad afturend,
Gaan zij op de zwijnenjacht.
En verscheidene vehikels
Worden stil om hals gebracht.
Waarde burgers van Den Helder.
Neem nou dezen raad eens aan:
Wilt ge lang uw fiets behouden.
Laat haar dan niet buiten staan!
Hendrik Hakkelaar.
Fijn hè, dat 't zonnetje nouw weel
een beetje begint te schijnen. Ja, nou
komp 't voorjaar weer en net zoo as ik
de vorige keer schreef in m'n brieffie,
moet ikke nouw een versie gaan leeren
met „Lieve bruid en bruidegom" en
das nouw voor m'n zussie en die me
neer die nog een hap in z'n beenen van
m'n hondje hep gehad want die gaan
nouw met Paschen ook in een huis wo
nen en van dat versie ken ik nog niks.
Maar dat geef niks want ik hep nog
tijd genoeg en as ik d'r dan nog niks
van ken, dan moet m'n vader d'r maar
ters aan hoogte verloren. De foto s lie
ten nog véél te wenschen over.
Enkele dagen later ondernamen de
onversc'r ken mlot.. een tweede
vlucht, waarbij zij erin slaagden pracn-
tige opnamen te maken. Diep ontroerd
wees Kolonel Etherton op de foto's de
plaats aan, dicht bij den top, waar de
ontdekkers Mallo.von en Irvino in 1924
voor het laatste werden gezien. Zij ste
gen hooger c h:o' en verdwenen
eindelijk achter een ii^muur. Nadien
heeft geen menschelijk oog hen meer
gezien.
bij komen staan. m en da„
waar dat versie „et zoo as
ken ie me lekke, vooizegg^ ginter.
zwarte Piet <?atm°e ook niks van
klaas, wan die kende de^ keer
ïïJSt'kï-p i»»1 het v°°"
met 't zonnetje. mjjn, want
Das nouw net zoweer aankonip
nouw, nouw het v bellen op de
hen ik veel nnom j lp ,aten „el-
Zuidstraat en V est. „aren te
len en alle me'sslt^ hoop andere din-
trekken en n°K ee kken de groote
gen meer. En nouw g paar
juffrouwen hun kap! - (iit pn tlan
kousen en hun "jou mer en
word het vanzelf wel weer
ian kenne we on weer tl maai'
Ik vind de winter ook wei ui
de zomer is toch maai duinen
dan ken je jei zoo fyn vaü a
laten rollen hè en dan zoo, no P
water in en nouw heef een m
Nouw dat vind >k 0tV-kie aan en dat
raai hep een mooi pakkm ze
zie je bijna jjj marinekapel
muziek nog mooier v'" vall ane
en van de kleine sjiem krijgt ook nie
mand een zakdoek derop, want ik hep
gezien, dat die dikke meneer die op
de kleine sjiem mag spelen der eens
een zakdoek boven op lei en toen^bove
op de zakdoek sloeg, maar dat was ze
ker omdat ie verkouwen was en matoor
Alink zal het nouw ook .iammer vinden
datte ie geen majoor meer is en nouw
naar Amsterdam moet. Nouw, dat in
den een hoop menschen jammer en
ikke ook, want matoor Alink hep ne
as Wimpie eens tegen Sinterklaas ge-
zeg, datte ie niet in z'n neus mag peu
teren en die meheeren van de kamei
van koophandel hebben nouw gezeg
datte 't fijn gaat met Huisduinen en
datte we nog een groote badplaats wor
den. Ziet u wel, drt heb ik laats ook
geschreven, datte we een groote stad
worden en d'r komp vast nog eens een
P'Das nouw niet zoo'n ding wat ik eens
uit de grond getrokken en in m n zussie
d'r nek gedouwd hep, nee een pier is
ook een pier, maar das nouw een pier
die ze een heel eind in de zee zetten en
daar gaan de menschen dan bovenop
wandelen en dan komp er ook zoo'n
ding op waar je ranja drinken ken en
dansen en waar ze muziek maken en
nog een hoop andere dingen meer.
Nouw, dat zal goje worden hè en die
onderzeebooten zijn nouw ook weer weg
en ze hebben dat allemaal voor de
radio vertelt hoe dat allemaal ging en
dat was mooi en nouw dat de zomer
ook weer aankomp hebben ze in 't mili
tair tehuis ook een tentoonstelling ge
houwen waar de menschen die met
potten en pannen en dekens op hun
rug door de vakansie sjouwen kenne
slapen en daar gaan ik ook aan mee
doen van de ^omer en ik krijg lekker
die skisokkies van m'n zussie en die
doen ik dan zonder kousen aan. net
zoo as die meheeren en juffrouwen het
het vorig jaar deejen en dan word ikke
gloobbetrotter. Das nouw een deftig
woord voor tippelen ziet u.
En nouw is m'n brieffie al weer vol
en ikke moes nog een hoop vertellen
van datte de volksbond nouw ook uit-
gejjubileerd heb en datte der een me
neer geweest is van 't voetballen die
der van alles van verteld heef en van
datte van de meester die me op m'n
kop hep gegeven omdat ik tegen 'm zei:
O, bedoel je dat?
Dat kwam nouw omdat ik iets niet
wis van 'n sommetje en toen vertelde
de meester mij dat en omdat dat toch
alle menschen zeien, zei ik ook: O, be
doel je datte.
Nou hij heb me geleerd bedoel je
datten. 250 strafregels moet ik nouw
schrijven. Gemeen hè?!!!
Splintertjes.
Wie zijn recht eischt, doe zijn plicht.
(Potgieter).
Men heeft veel logens om één logen
te bewimpelen. (Vondel).
Elk zijn waarom.
(Marie Tesselsehade-V..
Niet hier en gunt, maar op. één
LEERT U ONTSPANNEN!
Alsof iedere zenuw gespannen jst
Ziedaar de gewaarwording waarover
menig nerveus mensch zich beklaag
Hoe l'risch en flink kan iedereen zich
gevoelen, die slechts de moeite wil np.
men, zijn lichaam te leeren ontspannen!
Gespannen spieren veroorzaken ge-
spannen organen, en gespannen orga.
„en kunnen niet behoorlijk funetion.
neeren. De ademhaling en de spijsver
tering worden belemmerd, en men ge
voelt zich vermoeid en hoogst onbe.
haagliik. Ontspanning te leeren is ab.
soluut noodig, wil men zich physiek en
nsvchisch weer normaal gaan gevoelen
L)p geest en het lichaam beïnvloeden
elkaar wederzijdsch. Een uitgeput
lichaam leidt niet tot opwekkende gP.
dachten, en omgekeerd dragen neer-
slachtige en andere negatieve gedach-
ten niets bii tot een lichamelijk wèlbe-
vinden, - integendeel. Zorgen en
angst, tezamen met de verkeerde gt».
woonte, om voortdurende de spieren te
spannen, kunnen een mensch ziek ma-
ken Daarom moeten wij die hoogst nut-
tiee gewoonte weer aanleeren, die jon-
ge kinderen en dieren van nature eigen
is n.1. om de spieren te ontspannen.
Onbewust reageeren onze spieren op
de woorden, die wij denken of uitspre-
ken. De woorden: haast, opschieten,
vlug, kijk, luister, pas op. gauw wat,
klaar zijn in dagelijksch gebruik. Geen
van die woorden brengt ontspanning
teweeg integendeel, op de klank van
deze en nog veel andere woorden span
nen wij, onbewust en automatisch, onze
spieren. In den strijd om het bestaan
verleeren wii de zoo belangrijke func
tie: ons lichaam te ontspannen. Som
mige menschen ontspannen hun spie
ren niet eens in hun slaap, sommigen
kunnen, bij een eerste poging, hun
spieren niet eens meer ontspannen.
Een feit is het, dat allen die aan ge
spannen zenuwen lijden, hun spieren
niet eens meer ontspannen. Zij zullen
verstandig doen, een reeks nieuwe
woorden in hun dagelijksche spreektaal
op te nemen. Zulke woorden als: rus
tig zachtjes kalm, rust. evenwicht, stil
te, 'sluimer, gemakkelijk, stil, gedempt.
Allemaal woorden die kalmte weerge
ven en de spieren een neiging geven,'
zich te ontspannen. Het feit dat kinde
ren en acrobaten van een dikwijls
groote hoogte kunnen vallen zonder
zich ernstig te bezeeren, berust alleen
hierop, dat zii b'.i zoo'n val lnpi spieren
ontspannen houden.
Volwassenen hebben de verkeerde
gewoonte, om juist al hun spieren te
spannen, zoodra zii narenen, dat hun
eenig gevaar dreigt.
Behalve op spier-ontspanning, zullen
nerveuse menschen verstandig doen,
zich toe te leggen op diep en regel
matig ademhalen. De meeste van hen
zijn borst-ademhalers; zii krijgen veel
te weinig zuurstof naar binnen,
juist genoeg om het bovenste gedeelte
van de longen te vullen. En voor een
juiste wijze van ademhalen is het noo
dig, dat het diafragma bewogen wordt,
het gedeelte gelegen tusschen de
horst-organen en de onderbuiks-orga-
nen. Diep ademhalen, waarbij dit ge
beurt en de longen geheel gevuld wor
den, is noodig om 100 gezond en
flink te blijven, en bovendien gaat er
een zeldzaam kalineerende werking van
uit. Probeer het maar eens. Het beste
is, dat men op een divan gaat liggen,
of anders echt gemakkelijk gaat zitten.
De kleeding mag niet knellen. Ademt
diep en langzaam in, houdt de adem
vast, gedurende even langen tijd als
het inademen geduurd heeft, en ademt
daarna uit in eenzelfden tijdsduur. Het
beste is, erbij te tellen. Dus: één, twee,
drie. vier, vijf, zes, men heeft inge
ademd; nu houdt men de adem vast:
één, twee, drie, vier vijf, zes en vervol
gens ademt men uit, ook in zes tellen.
Tracht, terwijl U doorgaat met rytli-
misch oefenen, uw spieren te ontspan
nen. Houdt u zwaar, en tracht lang
zamer te ademen. Wie zich hierin 2
tot 3 maal tien minuten oefent, zal van
zelf de gewoonte krijgen om diep en
regelmatig adem te halen en nimmer
zonder noodzaak de spieren te span
nen. En dan zal men bemerken, dat het
uithoudingsvermogen sterk toeneemt,
en alle nervositeit verdwijnt.
Dr. JOS DE COCK.
Mevrouw Muller leest aandachtig.
Zoo was het noodlot van de sehoone
Amalia dien avond geteekend.. Reeds
de oude Romeinen zeiden fiat Justi-
tiazeg 's man hadden de Ro
meinen in dien tijd óók al Fiat
wagens?
