Buitenlandsch Overzicht.
DIAMANT
HONfG'S BOUILLONBLOKJES thcmsévcorto ct.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WiERINGEN EN ANNA PAULOWNA
féeen Kaatje!!!
Oost-Indië.
No. 73S9 EERSTE BLAD
62ste JAARGANG
Liefde in de Wildernis
Dimitrof, Popof en Tanef
in vrijheid.
De Fransche Senaat keurt
de financi ele volmacht
goed.
De aans-aanden Keizer
van Mantsjoekwo.
Zestig millioen voor de
veteranen uit den
Amerikaansclv
Spaanschen oorlog.
Ui'latingen van
Starhemberg tegenover
de buiten andsche pers.
Chineesch Toerkes-an.
KONIJN's AUTOMATIEK
Dag en nacht: warme Croquets
De berechting
van de muiterij op
,De Zeven Provinciën'
De wisseling van het
vlootcommando.
Bak- en Braadvet
DONDERDAG 1 MAART 1S34
COURA
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel 1.65binnen
land 2.-, Nederl. Oost- en West lndië per zeepost 1 2.10, idem per
mail en overige landen 1 3.20 Losse r< s. 4ct.:fr.p.p Pet. Zondacsblad
resp f 0.50 f 0.70. f 0.70.f 1.- Modeb'ad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50, 11.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. O. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/b C. DE BOER Jn.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16006.
ADV ERTEN TIEN
20 ct. per re ge (galjard). tngez. tneded (kolombreedte als redaction.
teksti dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Een voorbarig bericht inzake toenadering tusschen Italië, Oosten-
rijken Hongarije. - De drie Bulgaren vrijgelaten; Hitier blijkt
sterker dan Göring. - Het bezoek van Eden aan Rome in
verband met het ontwapeningsvraagstuk.
We hebben in ons
vorig nummer mel
ding gemaakt van een
bericht inzake een
belangrijke toenade
ring tusschen Italië,
Oostenrijk en Hongarije. Achteraf be
schouwd blijkt zoo schrijft de N.RX't.,
dat het groote gerucht, de openzien baren
de berichten over de naderende intieme
aaneensluiting van de drie landen, van het
Duitsche Nieuwsbureau afkomstig waren.
Het is een luid alarmgeroep geweest, van
begrijpelijkerwijs en vergeefl ijker wijze
zeer ontstelde belanghebbenden. Het
blijkt overdreven, desniettemin heeft het
de buurt niet weinig opgeschrikt.
Oostenrijk brengt de Duitsche bericht
geving telkens in paradoxale posities. Tij
dens den burgerstrijd te Weenen was
deze berichtgeving ondubbelzinnig gun
stig voor de marxistische partij in het
conflict Nu riep Berlijn, als waakzame
wachter aan den Donau, Frankrijk en
de Kleine Entente in het geweer. Het
was goed bedoeld maar voorbarig.
Het blad schrijft:
Wij kunnen ons den schrik van de
Kleine Entente voorstellen Men bekijke
slechts de kaart van Europa. Een fascis
tisch blok van Italië, Oostenrijk en Hon
garije lijkt op een wesp, waarvan Z.-Jtalië
de kop is, en die zijn slank lichaam sterk
kromt om zijn angel zoo diep mogelijk te
boren in de massa, die door de landen vj.i
de Kleine Entente op de kaart wordt ge
vormd. En de Hongaarsche angel is een
felle angel! Maar behalve dit algemeene
gevaar heeft de zaak voor de Kleine En
tente nog heel bijzondere complicaties,
omdat de gevolgen ervan, zoodia men
ze gaat ontleden, voor die drie staten zoo
xer uiteen loopen.
""en Italiaansch-Oostenrijksch-Hongaar-
sche aaneensluiting zou voor de Tsjechen,
door de versterking van Hongarije, altijd
nog wel gevaarlijk zijn, maar niet zóó
critiek als een, waarvan Duitschland lid
was. Berlijn, op die manier versterkt, zou
aan de al-Dnitsche beweging in Bohemen
een onweerstaanbare activiteit en kracht
kunnen geven. En begon het afbrokkelen
aan den Duitschen kant, dan zou het
Hongaarsche irredentisme nog te gevaar
lijker worden. Dat Italië dergelijke be
wegingen zou aanmoedigen is onwaar
schijnlijk.
Als Tsjecho-Slowakije slechts de keus
had tusschen een Italiaanschen en een
Duitschen „Anschluss" van Oostenrijk
zou het van deze twee kwaden aan het
Italiaansche verre de voorkeur moeten
geven. Precies omgekeerd staat het met
Zuid-Slavië. Daar vreest men niet een
maar steekje vuor steekje, en draadje voor draadje
breien wij de lijnste wollen kousen en sokken,
zeer neijes voor U aan. Ook alle andere soorten.
Voor nieuw werk zijn wij no. 1. Vraagt onze
Schoolkousen, Sportkousen, Visscherskousen,
Truien enz. enz. JAAP SNOR, Zuidstraat 19,
(Let op den gelen winkel)
Feuil leton
Naar het Engelsch
van
Ottwell Binns
49)
„Je tong liegt beter dan je gezicht,
Amley. Je gezicht heeft zooeven de waar
heid verteld. Je hebt dat papier eerder
gezien. Je hebt het in Oxford gezien, toen
Jc je voorbereidde tot de misdaad, die
Stane in de gevangenis bracht. Ja.
>,Dat is te veel!" riep Amley, terwijl
hij opsprong. „Je beschuldigt me van een
misdaad, waar een rechter en een jury
Stane schuldig aan bevonden hebben, Dat
is meer dan ik kan verdragen. Je kan
niet verwachten, dat een man daar zijn
kalmte bij bewaart."
«Waar heb je dat papier gevonden,
Stane?" viel edpolitiedionaar hem rnw
in de rede.
»In een deel van Plato. dat Amley van
me geleend had en dat hij aan mijn op
passer terug gaf, nadat ik gearresteerd
was."
>,Het is een onbeschaamde leugen! Een
samenzwering!" riep Amley uit „Hm
verbaast me, Anderton, dat jij, die be-
vendien een vertegenwoordiger van de
wet bent, je leent tot zulk een krankzin
nige beschuldiging. Je moest verstandi
ger wezen."
Duitsch, maar zooveel temeer een Ita-
liaansch gevaar.
Het derde land der Kleine Entente,
Roemenië, kan in dit opzicht neutraal zijn.
Het heeft noch van de Duitschers, noch
van de Italianen iets te duchten; alleen
van de Hongaren. Vermoedelijk zou Roe
menië toch, voor de genoemde keus ge
plaatst een combinatie met Italië het
minst erg vinden, omdat Duitschland,
door het belang dat het zelf heeft bij een
revisionistische politiek, aan het Hongaar
sche irredentisme meer steun en aanmoe
diging zou verstrekken dan van Italië te
verwachten is.
Maar gelukkig voor de rust in Euro
pa is liet nog lang zoover niet. Zooals
gezegd, het Duitsche alarm is voorbarig
geweest.
Het
bezoek
van
Eden
aan
Rome.
Het recht over
de macht
getriomfeerd.
schreef Dinsdagavond
De Bulgaren zijn
vrijgelaten. Het recht
in Duitschland heeft
tenslotte over de
macht getriomfeerd,
Hitier heeft zich ster
ker getoond dan Göring, want aan Göring
was het te wijten dat de Bulgaren werden
vastgehouden en als het aan hem gelegen
had dan was Dimitrof c.c. nog niet vrij
gelaten. Hitier heeft echter zijn wil doen
zegevieren en daartoe zal zeker ook heb
ben bijgedragen de drang van het buiten
land op hem uitgeoefend, o.a. het krach
tige geluid dat de Engelsehe Times deed
hooren, die zich afvroeg of Duitschland
in dit geval van rechtsverkrachting nog
wel tot de beschaafde landen kon worden
gerekend.
De „N. R. C."
over het geval:
Men was zich zeer wel bewust, dat in
Duitschland duizenden mensehen zich in
weinig verkwikkelijke concentratiekam
pen bevinden, die, 0111 hun politieke daden
dat lot veel minder verdienen dan deze
drie Bulgaarsche agitators. Maar de bij
zondere omstandigheden van hun proces,
en de mogelijkheid om hen als onge-
wenschte vreemdelingen over de grens te
zetten, gaven hun geval een bijzonder ka
rakter. De valbijl was hun maanden lang
heel ernstig voorgehouden, zij waren in
de voorloopige hechtenis ongewoon hard
behandeld, en al die kwelling was onge
grond gebleken. Duitschland heeft hen
voortdurend naar Rusland kwijt gekund.
Daarom vond hun gevangenhouding alge
meene veroordeeling.
Niet alleen wordt er aan het rechtsge
voel van een groot gedeelte van de we
reld door voldaan, en schept het bevre
diging dat Dimitrof, tot loon voor zijn
dappere en knappe verdediging, de vrij
heid krijgt in Rusland. Maar vooral
ook beschouwen wij het als van groot be
lang, dat in dit geval het verstand en
Hitler, en niet de wilde hartstochten van
de revolutie en Goering hebben gezege
vierd. Dat is, in ieder geval tot zekere
hoogte, bemoedigend.
In aansluiting op
Eden's onderhoud
met Mussolini, aldus
Reuter, zegt de Ro-
meinsche corr. van
de Daily Telegraph,
dat de vooruitzichten,
om een basis te be
reiken voor een ontwapeningsovereen
komst, minder ongunstig zijn dan eenigen
tijd geleden.
Eden's reis naar Parijs, Berlijn en Ro
me heeft, aldus de correspondent, twee
punten scherp doen uitkomen, n.1.:
1. Het Britsche memorandum blijft
grondslag voor de toekomstige onder
handelingen.
2. De volgende stap van de Engelsehe
regeering zal in hooge mate ervan af
bangen, wat de Fransche ministers Eden
zullen te vertellen hebben, wanneer hij
hun verslag uitbrengt van zijn onder
handelingen.
De correspondent van de Times meldt
0 a.: „de indruk schijnt bevestigd te wor
den, dat Eden's bespreking met Mussoli
ni heel bemoedigend was. Het zwaarte
punt van Eden's missie ligt thans klaar
blijkelijk te Parijs.
Volgens de berichten in de Fran
sche bladen uit Rome heeft de ontwa
peningskwestie eenigen voortgang
gemaakt, aangezien de besprekingen
van Mussolini met Eden tot overeen
stemming zouden hebben geleid.
Naar verluidt zou men het eens zijn
geworden over het tot stand komen van
een ontwapeningspauze, een overeen
komst op korten termijn, waardoor de
huidige stand van de wapening der over
winnende mogendheden uit den oorlog
gestabiliseerd en Duitschland tot een
gecontroleerde, gedeeltelijke bewapening
onder bepaalde voorwaarden gemachtigu
zal worden. Een dergelijke overeenstem
ming zou naar Fransche meening niet
mogelijk zijn geweest wanneer Eden uit
Berlijn niet den indruk had meegenomen,
dat Duitschland geen bezwaren er tegen
zou hebben. Eden en Mussolini zouden
zich accoord hebben verklaard met de
mogelijkheid van een algemeene basis
waarop overeenstemming bereikt zou
kunnen worden, n.1. het bekende „mini
mum-plan" dat Italië gebaseerd zou wil
len zien op de volgende punten:
1. status quo der gewapende mogend
heden
2. internationale afschaffing van den
chemischen oorlog;
3. internationale bepalingen, waardoor
Duitschland zijn goeden wil kan bewij
zen, d.w.z. effectieve contróle van de de
fensieve gedeeltelijke bewapening van
Duitschland;
4. een speciale overeenkomst inzake de
semi-militaire organisaties, die door de
Berlijnsche besprekingen van Eden mo
gelijk is geworden.
ste nummer wordt commentaar geleverd
op de jongste gebeurtenissen en ernstig
gewaarschuwd tegen een samengaan met
de nazi's.
Op uitdrukkelijk bevel van Hitler.
De drie vrijgeproken Bulgaren uit het
proces over den brand in den Rijksdag.
Dimitrof, Popof en Tanef, zijn per vlieg
tuig over Koningsbergen en Kowno regel
recht naar Moskou vervoerd. Dit is ge
schied op uitdrukkelijk bevel van rijks
kanselier Hitler en den minister van bin-
nenlandsche zaken, Frick. De Pruisische
overheid nam, gelijk men uit uitlatingen
van minister-president Goering kon op
maken, ten opzichte van de gedragslijn
welke men tegenover de Bulgaren moest
volgen, een ander standpunt in.
Het besluit tot overbrenging der gede
tineerden per vliegtuig kwam geheel on
verwachts af. De Russische ambassade
heeft er vooral geen kennis van gehad.
Op den verjaardag van den Rijksdag
brand zijn de Bulgaren volgens een Reu-
ter-telgram uit Moskou, aldaar Dinsdag
middag 5 uur in goeden welstand geland.
Er was een vrij groote volksmenigte op
de been om de drie communisten te be
groeten.
Een voorstel om onmiddellijk 2400 mil-
lioen dollar voor de oudstrijders in het al
gemeen ter beschikking te stellen, werd
verworpen.
Een vasten van vier dagen.
ILLEGALE ACTIE DER OOSTEN-
RIJKSCHE SOCIAAL-DEMOCRATIE.
De Oostenrijksehe sociaal-democraten
zouden besloten hebben in hun land een
illegale actie te gaan voeren. Er moeten
geheime organisaties worden opgericht,
waartoe uitsluitend beproefde partijleden
kunnen bebooren. Het centraalbureau
wordt gevestigd te Brünn in Tsjecho-Slo
wakije, waar de Arbeiterzeitung voortaan
als weekblad zal verschijnen. In het eer
De Fransche Senaat heeft gistermiddag
het artikel aanvaard, volgens hetwelk de
regeering bij uitzondering volmacht krijgt
om bij decreet ale noodzakelijke bezuini
gingsmaatregelen te nemen. Een voorstel
van een socailistische senator om het arti
kel naar de commissie terug te verwijzen,
daar het verkenen van een dergelijke vol
macht in strijd met de tradities van de re
publiek zou zijn, werd met 27719 stem
men verworpen, nadat minister-president
Doumergue de kwestie van vertrouwen
had gesteld.
De Senaat heeft Dinsdagavond de be
grooting in haar geheel met 29613 stem
men aangenomen.
De Senaat te Washington heeft giste
ren het voorstel StelwerCostigan om
een bedrag van 60 millioen dollar beschik
baar te stellen voor de veteranen uit den
oorlog tusschen de Ver. Staten en Spanje,
met 51 tegen 39 stemmen goedgekeurd.
Uit Hsinking, de hoofdplaats van
Mantsjoekwo, werd Dinsdag gemeld, dat
daar duizenden en duizenden menschen
arriveeren, om er de kroning van Poe-Yi
bij te wonen, welke heden (Donderdag)
plaats vindt. Om zich geestelijk en phy-
siek voor te bereiden op den grooten dag
is Poe-Yi Maandag begonnen met te vas
ten, dat hij vier dagen zal volhouden. Er
komen veel geschenken binnen voor den
aanstaanden Keizer en het baart eenige
moeite, deze ale op geschikte wijze onder
te brengen. Het vasten bedoelt den jongen
vorst voldoende reinheid bij te brengen
om hem het recht te geven, den hemel
aan te roepen en uit den hooge het man
daat te ontvangen. Gedurende deze vier
dagen worden de Keizerin en zijn vrouwe
lijke verwanten van Poe-Yi verwijderd ge
houden. Hij brengt den tijd door in stille
overpeinzing en overweegt de plichten van
een vorst jegens zijn volk. Oude hovelin
gen uit den tijd der Mantsjoedynastie
staan hem bij en lezen en verklaren voor
hem uittreksels uit de leer van Confusius.
Daar hij bij de troonsbestijging in kost
baar gewaad zal zijn en letterlijk begraven
zal wezen onder de diamanten, heeft de
politie, die zoowel voor de veiligheid van
den jongen vorst als voor de keizerlijke
kostbaarheden moet waken, een drukke en
enerveerende taak.
De corr. van de Nw. Rott. Crt. te Wee
nen meldde Dinsdag:
Prins Starhemberg, de leider van de
Heimwehren, heeft tegenover de buiten-
landsche pers verklaart, dat tusschen
bondskanselier Dollfuss en hem volkomen
overeenstemming bestaat. Hij beschouwt
Dollfuss als den typischen vertegenwoor
diger van de Oostenrijksehe frontgenera
tie. De Heimwehr gaat met Dollfuss vol
vertrouwen tot aan het eind toe samen.
Starhemberg ontkende categorisch, dat
met de nat. socialisten officieele onderhan
delingen zouden plaats hebben. Het her
stel van de monarchie achtte hij geen lou
ter Oostenrijksehe kwestie. Een goed ge
fundeerde monarchie onder de Habsbur-
gers eischt grondige voorbereiding en een
volksstemming.
de regeeringstroepen in Chineesch Toer-
kestan duren nog voort.
De hoofdstad Kasjgar is verscheidene
malen reeds van bezitter verwisseld en de
troepen der rebellen houden thans nog een
deel der stad bezet. Het centrale punt van
de rebellen bevindt zich te Jarkand en
vandaar probeeren zij een nieuw offensief
te openen tegen Kasjgar, Oeroemtsja en
Koeldsja.
De positie van de Chineesche regee
ringstroepen zou hachelijk zijn. Volgens
half-officieele mededelingen uit Chinee
sche bron zouden bij de gevechten om de
stad Kasjgar ruim driehonderd burgers
door verdwaalde kogels zijn gedood.
De vijfde muitersgroep
voor den Zeekrijgsraad.
Aneta meldt uit Soerabaja d.d. 27 Fe
bruari:
De zeekrijgsraad heeft hedenmorgen
de zaak tegen de vijfde groep muiters van
De Zeven Provinciën behandeld, bestaan
de uit 23 Europeanen (14 mariniers en 9
matrozen), wien in het algemeen ten laste
wordt gelegd: muiterij aan boord van een
oorlogsschip. De mariniers werden bij
gestaan door den eersten luitenant der
mariniers Romswinckel, de matrozen
door den officier van den marinestoom
vaartdienst Bussemaker.
Na voorlezing der verklaringen, door
de beklaagden in het vooronderzoek af
gelegd, volgde het getuigenverhoor, dat
morgen zal worden voortgezet,
Tandjong Priok. Maandagmorgen
vond aan boord van Hr. Ms. kruiser
„Java" de wisseling van het vlootcomman
do plaats. Bij deze plechtigheid waren vier
onderzeebooten, de „K VI", „K VII",
„K XII" en ,.K XIII", een aantal torpedo-
bootjagers alsmede het flottielje van.-tuig
„Soemba" aanwezig.
Het programma omvatte de vlagwisse-
ling, saluutschoten en toespraken.
Schout-bij-nacht van Duim nam het
vlootcommando over met een toespraak
De troebelen in Kasjgar. Vele dooden.
Uit Peking wordt over den burgeroor
log die woedt in Chineesch Toerkestan
nog het volgende gemeld:
De gevechten tusschen de rebellen en
45 ets p. pond - 221 ets p. half pond
Depot Den Helder
M. A. GHUNWALO
„Ik weet meer dan je denkt, Amley.
Herinner je je Jarlock nog, die In onze
club was.
„Jarlock!" Amley uitte dezen naam op
een toon van hevige ontsteltenis.
„Ja, Jarlock. Een beste kerel, die Jar
lock. Een vriend, die een vriend zijn fou
ten kon vergeven, die zelfs wel eens een
misdaad door de vingers kon zien, ais hij
dacht, dat het de misdaad was van een
man in nood."
„Waar zit je in hemelsnaam over te
raaskallen?" vroeg Amley brutaal.
„Over Jarlock en een zekere promesse
van betaling, die hij voldeed, en die jou
naam droeg en den zijne. Jou handteeke-
ning was onmiskenbaar echt. Die van
Jarlock, welJarlock ontkende haar
g zet te hebben en jij bekende, dat...."
„Heeft hij het verteld?" zei Amley.
„Heeft de schurk het verteld?"
„Ja, hij deelde het me in vertrouwen
mee, nadat hij gehoord bad van Stane's
ontkenning van de beschuldiging, waar
hjj voor moest zitten. Je ziet, hij geloofde
in Stane, evenals ik
„En je wilt mij tot den zondebok ma
ken voor Stane's misdaad." Amley lachte
lieesch. „Ik zou jou nog liever aan de galg
zien," riep hij uit. „Ik...."
Hij zweeg plotseling, toen het geluid
van blaffende honden hem uit het bosch
bereikte, en hij staarde in het duister.
Anderton stond op.
„Ik denk, dat Jean Bénard daar is," zei
hij rustig.
„Jean Bénard? Wie is Jean Bénard?
riep Amley uit.
Het is de man, dien Stane en ik ach
terlieten om Chigmok hier te brengen.
Chigmok!"
::Ja, zie je, Amley, Chigmok was met
dood, zooals je bedoeld had Hij is alleen
vleugellam en hij was in staat zijn geschie
denis te vertellen, die veel belangwekken
der was, dan die van jou en, ik ben zoo
vrij te denken, veel geloofwaardiger ook.
Amley antwoordde niet. Hij stond met
verwilderde oogen in de duisternis te
staren. De gloed van het vuur liet een
vreeseUjke uitdrukking op zijn gezicht
zien, die van een man, die plotseling zijn
leven in brokken uiteen ziet vallen. Hij
stond daar, geslagen, met vertrokken ge
laat en toen het span honden binnen den
lichtkring van het vuur kwam, zakte hij
in elkaar op zijn plaats bij het vuur en
verborg het gezicht in de handen.
HOOFDSTUK XXIV.
De weg naar het Paradijs.
Toen Amley zijn bleek, gefolterd gelaat
ophief, zag hij den man, dien hij als werk
tuig had gebruikt en dien hij na gebruik
had willen vermoorden, bij het vuur zit
ten, terwijl hij met haat in de gluiperige
oogen naar hem keek. De anderen zaten
ook naar hem te kijken, allen behalve
Helen, die zich teruggetrokken had in
het bosch en rusteloos heen en weer liep,
niet in staat langer getuige te zijn van
den ondergang van een man, dien ze zoo
goed gekend had. Een oogenblik zweeg
men; toen begon Anderton:
„Wil je C'higmoks geschiedenis hooren,
Amley?"
„Dat is niet noodig," antwoordde Am
ley met een hitteren, wanhopigen lach.
„Ik kan die vrijwel raden."
De politiedienaar zweeg even en merk
te toen op:
„De mededeelingen in zijn verhaal zijn
vrij ernstig voor je, Amley."
„O, dat weet ik wel, dat zul je wel be
grijpen!''
„Dus je bekent.
„Ik beken niets! Ik behoud mij mijn
verdediging voor.dat is in rechte het
beste, dat ik doen kan, niet waar?"
„Het is in ieder geval het verstandigst",
zei Anderton.
„Het verstandigsti" Weer klonk die
verbitterde, vreugdelooze lach. „Wanneer
heb ik ooit het verstandigste gedaan? Ik
veronderstel, dat ik me zelf als je ar
restant kan beschouwen."
„In hechtenis wegens verdenking," gaf
Anderton toe. „Ik moet je lastig vallen
om je pistool en je jachtmes."
Weer lachte Amley zijn verbitterden
lach, gespte zijn gordel los en wierp dien
Anderton toe. „Het zal niet dikwijls ge
beuren, dat je een ouden studievriend ar
resteert," zei hij.
„Neen!" gaf Anderton toe. „Goddank
nietl Maar je begrijpt wel Amley, ik heb
geen keus. Als je mijn eigen broer was,
zou het hetzelfde zijn. De eed waaronder
ik sta is bindend, zonder vrees of gunst
of voorkeur van of voor den persoon. Zoo
waarlijk helpe mij God Almachtig! Een
man kan niet.
„O, je hoeft je niet te verontschuldigen,
Anderton. Ik begrijp het best. Je vindt
het niet erg als ik verder zwijg, niet
waar? Ik wou een paar brieven schrij
ven."
Hij knoopte zijn bontjas los, haalde een
opschrijfboekje en een potlood te voor
schijn en begon te schrijven. Jean Bénard
begon, nadat hij zijn honden voer gege
ven had, een maaltijd voor zichzelf te be
reiden. Anderton zat bij het vuur in de
vlammen te staren, peinzend over de
ironie van het noodlot, dat juist hem, uit
a'le dienaren van de Bereden Politie, ge
kozen had, om zijn vroegeren sumiege-
rioot te arresteeren. Stane had zich om
gekeerd en zich bij Helen gevoegd, die
nog steeds heen en weer liep in de duis
ternis. Haar geliefde zag aan haar ge
zicht, dat ze leed.
„O," fluisterde ze. „Het is ondragelijk
een man, dien men gekend heeft, zoo te
zien ondergaan."
„Het is werkelijk droevig," gaf Stane
toe, uit wiens hart plotseling alle haat
verdween. „Ik wou. dat ailes anders was."
„Laten we probeeren er niet aan te den
ken," zei Helen met een vluchtigen blik
naar het vuur. „Vertel me, wat er gebeurd
is, toen je gisteravond de hut verliet."
„Wel," antwoordde Stane, terwijl hij
met haar in den pas ging loopen, „toen ik
raar buiten ging, was ik er zeker van,
dat ik den dood tegemoet ging."
„Ik wist, dat je dat dacht!.Maar
hoe kon je ontkomen?"
„Het was door het oog van een naald.
Een Indiaan pakte me beet, terwijl een
ander met een bijl op me toesnelde. Ik
kon niet weg komen en een derde persoon
verscheen plotseling met een mes. Ik
dacht, dat het mes voor mij bestemd was,
maar het was niet zoo. Het was bestemd
voor mijn tegenstander en deze viel neer
en vlak daarna is mijn.... mijn redder
gedood door den tweeden Indiaan, die
ook mij trof, waardoor ik bewusteloos
neerviel."
„Wie was de man met het mes? Was
Ik t iemand van Jean Bénard?"
„Neen," antwoordde Stare langzaam,
„het was geen man, het was het Indiaan-
sche meisje, Miskodeed."
„Miskodeedl" riep Helen stom verbaasd.
„Ja! Ik wist het toen niet, maar we von
den haar later, Jean Bénard en ik. Het
was een vreeselijke ontdekking. Jean
keerde juist terug naar zijn hut met de
hoop haar te zullen trouwen en ze had
voor mij haar leven opgeoffeid!"
„O." snikte Helen, in een plotselingen
aanval van verdriet „Dat zou ik ook ge
daan hekben.
„Dat weet ik," antwoordde Stane kalm.
„En gisterenavond toen jullie samen in
'iet bosch waren en ik jullie stemmen
hoorde, was ik jaloersch op dat meisje;
gisterenavond en nog meer keeren."
„Maar," zei de man met verwondering,
„daar was geen reden voor Helen. Dat
weet je toch?"
„O ja, nu weet ik het. Maar ze was zoo
mooi en Gerald Amley had toespelingen
er op gemaakt, datdat je.... En ik
weet zeker, dat ze van je hield. Maar niet
meer dan ik, al is zij voor je gestorven."
,Daar ben ik zeker van," antwoordde
Stane ernstig, terwijl hij zijn arm om haar
heen sloeg en trachtte haar te troosten.
Helen snikte wanhopig. ..Ik zal haar al
tijd dankbaar zijn, al was ik jaloersch op
haar. Ze redde jou voor 11 ij en ze
was maar een Indiaansch meisje."
„Ze had een hart van goud," zei Stane.
„Ze kwam om me te waarschuwen en
bleef om te doen, wat ze gedaan heeft'"
Beiden zwegen langen tijd, terwijl het
meisje dacht aan Miskodeed in haar ver
blindende schoonheid en de ander aan
Jean Bénard, gebogen over het koude ge
laat van zijn doode geliefde. Toen sprak
Helen weer:
(Wordt vervolgd).
