De Wieringer-Wereldreiziger.
Ais men
U zegt,
Callantsoog.
Breezand
Anna Paulowna.
Wieringen.
Texel
HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 13 MAART 1 934.
7
Julianadorp.
Wieringermeerpolder.
Voor de Politierechter
te Alkmaar.
De rechtszaak Onnes van
Nijenrode.
PREDIKBEURTEN.
Zendingsgebouw „De Ster der Hope".
Hedenavond 7.30 uur
Ds. P. v. Vliet, van Amsterdam.
PROPAG ANDA-FEESTAVOND.
Zondagavond j.1. vond in het Dorpskof
fiehuis een feestavond plaats voor leden
van en belangstellenden in het werk van
de afdeeling „Callantsoog" van de V.a.r.a.
De voorzitter, de heer P. Vos, heet de aan
wezigen welkom, waarna wordt overge
gaan tot de opvoering van het tooneelstuk
„Strijd", een drama in 4 bedrijven van
Simon Augura.
De opvoering van dit stuk was voor de
spelers een niet geringe opgave, maar alle
lollen waren zoo goed mogelijk verzorgd.
Het groote aantal spelers afzonderlijk te
kespreken zou te veel plaatsruimte ver
gen. Een uitzondering maken we voor den
heer S. Kooger Az., die zich op keurige
wijze van zijn taak kweet. Dat de opvoe
ring de waardeering der toehoorders had,
bleek wel uit het spontaan applaus. Een
gezellig bal besloot deze goed geslaagde
bijeenkomst.
POSTBESTELLING.
Door wijziging in den postdienst heeft
de Schagerweg zijn morgenbestelling te
ruggekregen, zoodat daar nu tweemaal
daags besteld wordt. Een mooie verbete
ring!
OORLOG TEGEN HITLER-
DUITSCHLAND?
In de zaal van den heer Borst sprak de
heer H. van Wijk Zaterdagavond over de
vraag: „Oorlog tegen Hitler-Duitsch-
land?"
Spr. betoogde uitvoerig, hoe het Duit-
sche volk tot het nationaal-socialisme
moest komen door het verliezen van den
wereldoorlog en de daarop volgende crisis.
Hij verweet daarbij aan de sociaaldemo
craten en communisten in Duitschland,
dat zij niets gedaan hebben tegen het
militarisme. Toen door de crisis groote
vertwijfeling ontstond onder het Duitsche
volk, ontbrak goede leiding. De vrede van
Versailles kreeg de schuld van alle ellen
de en het gezegde: Door oorlog voert onze
weg naar vrijheid, vrat meer en meer
door. Alle partijen kwamen in de greep
van het nationalisme: ook de s.d. en com
munisten spraken van den nationalen be
vrijdingsoorlog en werden daardoor de
wegbereiders van Hitier. Het nationaal-
socialisme brak door en het is soms bar-
baarsch toegegaan, maar dat gebeurde
ook bij de revolutie van 1918 en onder en
zonder verzet van het vorige bewind.
Is het optreden van Hitier nu een reden
om minder afwijzend te staan tegenover
een oorlog, gericht tegen Duitschland?
Waarom wel tegen Hitler-Duitschland,
vroeg spr., en niet tegen zijn wegberei
ders? Moet het fascisme bestreden wor
den met oorlog? Men zou er Hitier slechts
tot volksheld mee maken. En zou men
dan werkelijk meenen te strijden voor de
democratie en de vrijheid? Het stellen
van bovengenoemde vraag wijst, zei spr.,
op twijfel, op wankelen, het bewijst de
onmacht van het anti-militarisme, den ge
ringen invloed bij de groote massa. Spr.
wekte tenslotte op, juist nu het oorlogs
gevaar dreigt en de menschheid meer en
meer oorlogs-bereid wordt, tot bezinning
te komen en trouw te blijven aan z'n be
ginselen.
PLANHUISHOUDING.
De heer Van Wijk uit Heemstede sprak
Zondagmorgen in de zaal van den heer
Slikker over „Planhuishouding en hare
toepassing in de praktijk". Spr. schetste
eerst hoe men vroeger veel over plan
huishouding sprak, maar nooit tot een
concreet plan kwam. Eerst in de laatste
tien jaren verschenen er geschriften over
en is men hier en daar aan de uitvoering
er van begonnen.
Wil een volk een aanvang maken met
planhuishouding, dan moeten de samen
stellers van het plan een grondige ken
nis hebben van het economische, leven in
dien staat. De bestaande statistiekdienst
kan daarvoor goede diensten bewijzen.
Het plan moet zoodanige bewijzen van
mogelijkheid van slagen inhouden, dat er
een meerderheid is te verkrijgen, die de
verantwoordelijkheid voor de uitvoering
huishouding is gericht op welvaart van
van het plan op zich durft nemen. Plan
producent en consument en daarom zal
gezorgd moeten worden voor groote sta
biliteit in prijzen en loonen, opdat de
koopkracht meer constant blijft en daar
door het heele economische leven de rust
en orde krijgt, die het behoeft.
Spr. wees wat practisch op 't gebied
van planhuishouding was gedaan in Ame
rika, door Roosevelt. Hii heeft een volks
beweging weten te wekken voor z n plan
nen voor regeling der productie naar be
hoefte, hij wist de maximum-werktijden
te verlagen en de minimum-loonen te ver-
lioogen. In Engeland werkt men aan plan
nen in denzelfden geest en in België heeft
Hendrik de Man het veel besproken en
gepropageerde Plan van den Arbeid ont
worpen. Dit plan stelt voorop een centrale
staatsbank, waardoor alle nevenbanken
worden geleid. Alle financieele acties zul
len staan onder controle van een parle
ment, dat in vorm afwijkt van het tegen
woordige. Alle sleutelindustrieën (ijzer,
mijnen) en het vervoerwezen worden ge
nationaliseerd. De middenstand behoudt
z'n overige vrijheden, maar is gebonden
aan internationale verdragen en aan de
stabiele prijzen. Hij zal zich vanzelf rich
ten naar de coöperaties en komen tot sa-
menwerking met deze. Hendrik de Man
schoolt momenteel vele jongeren tot pro
pagandisten voor z'n plan en hoopt zoo
een meerderheid er voor te winnen.
Een aandachtig gehoor volgde den spr.
bij zijn uiteenzetting en de voorzitter van
ae J.V.A. sloot met den wensch, dat, in
dien weer eens een dergelijke bijeenkomst
werd belegd, deze zich ir een even groot 3
belangstelling mocht verheugen.
MET VERLOF.
De tooneelvereeniging „Excelsior" voer
de Zondagavond bij den heer Kossen de
Duitsche soldatenklucht „Met verlof" op.
De zaal was, het minder gunstige weer in
aanmerking genomen, vrij goed bezet. Het
was niet de eerste maal dat „Excelsior"
tnet dit stuk kwam en het succe3 dat het
er nu mee had, was niet minder dan bij de
opvoering ir. een vorig seizoen. Er is ten
minste tijdens de eerste twee bedrijven,
die wij bijwoonden, weer geschaterd om
de malle situaties. Schertsenderwijs noemt
men „Excelsior" wel eens de Pennenkam-
pen-club, omdat niet minder dan zes per
sonen uit deze familie er in meespelen en
dit stuk is als voor hen geknipt. Voor elk
is er juist een passende rol in, die naar
behooren en door de meesten zelfs heel
goed vervuld werd. Maar ook de niet tot
de familie behoorenden, mej. M. Rezel en
de heer P. Glim, hadden hun aandeel in
het succes.
Tusschen eerste en tweede bedrijf hoor
den we ook nog Tonny Ponchia, die mede
werking verleende en waarvan we vroeger
al eens schreven, dat hii er de stemming
wel in kan brengen. Pianist en violist
stonden hem daarbij trouw terzijde.
DE EEUWIGE STILTE.
Slechts een gering aantal werkloozen
heeft gebruik gemaakt van de hun gratis
geboden gelegenheid om de film „De
eeuwige stilte" te zien. De wegblijvers
hadden ongelijk. De kinderen genoten er
's middags van het begin tot het eind van.
Dat bewees hun „Ah" jn vele toonaarden,
als uiting van verbazing en van bewonde
ring en in de beteekenis van „wat lief".
Dat bewees ook hun klaterend applaus
na elk deel en als onderstreping van het
dankwoord vanden heer De Vries
aan mevr. Vorstman en den heer Raap
en nog meer hun eenstemmig en krachtig:
Mooi!, toen hun gevraagd werd hoe zij de
film gevonden hadden.
's Avonds zou de film nog eens draaien
voor andere belangstellenden.
VRIJSTELLING VAN DEN
DIENSTPLICHT.
Bij beschikking van den Commissaris
der Koningin, d.d. 7 Maart j.1., zijn de
onderstaande ingeschrevenen voor den
dienstplicht voor de lichting 1935 uit deze
gemeente voorgoed vrij gesteld wegens
broederdienstG. Akkerman, K. G. Bak
ker, K. Bakker, H. Baijs, C. Diependaal,
W. A. Grootemaat. F. Hille, M. C. Hol
lander, H. Meijer, M. Smid, G. Tijsen, W.
Tijsen, D. Visker, L. v. d. Welle en D.
Zeldenrust.
KIEZERSLIJST.
Het aantal kiezers voor de Tweede Ka
mer der Staten-Generaal bedraagt volgens
de vastgestelde kiezerslijst 3411, voor Pro
vinciale Staten 3310 en voor den gemeente
raad 3212.
KEURING DIENSTPLICHTIGEN.
De keuring van de ingeschrevenen voor
de lichting 1935 uit deze gemeente zal
plaats hebben op 29 Maart as. te Den
Helder in het Casinogebouw.
HINDERWET.
Ingevolge de Hinderwet is door de
A. P. C. te Den Haag vergunning aange
vraagd tot het oprichten van een benzine
pompinstallatie bij de garage van den
heer H. Beuk erna aan den Slingerweg.
Hippolytushoel.
EEN FANCY-FAIR.
Door de tooneelclub „Nieuw Leven"
werd j.1. Zaterdagnamiddag een fancy-fair
gehouden in „Concordia" van den heer
S. Halfweeg, welke zich in een vrij druk
bezoek mocht verheugen. Van de sjoelbak,
het rad van avontuur, ballenwerpen en
vele andere attracties werd een druk ge
bruik gemaakt. De prijzen, voor de ver
loting aangekocht en gekregen, werden
bezichtigd en de loten gingen als eieren
uit de mand.
Bij de trekking werd de hoofdprijs, een
dressoir, gewonnen door den heer Dolf
Vroone Jz.
„Nieuw Leven" kan op een goed ge
slaagde fancy fair terugzien.
GYMNASTIEK-VEREENIGING
„WIERINGEN".
De uitvoering der jeugd-afdeeling van
voornoemde gymnastiek-vereeniging, j.1.
Zondag in „Concordia" gehouden, mocht
zich in een druk bezoek verheugen. De
verschillende op het programma vermeld
de nummers als: brug, vrije oefeningen,
dans, enz., enz., werd alle keurig afge
werkt en door de aanwezigen belangstel
lend gevolgd. De directeur, de heer
Pennekamp van Anna Paulowna, behaal
de met deze uitvoering wederom veel
succes. Een gezellig bal was 't slot van
den avond.
ESPERANTO-EXCURSIE.
Jl.. Zondag, 11 Maart, hield de Noord-
hollandsche Esperanto-vereeniging haar
maandelijksche bijeenkomst te Hippoly-
tushoef in het hotel van den heer de
Haan. De volgende bijeenkomst zal plaats
hebben te Texel, op 10 Mei (Hemelvaarts
dag).
COUP. BOERENLEENBANK
AFD. WIERINGEN.
Zaterdag 24 Maart a.s., des avonds 8 u„
houdt voornoemde afd. haar jaarlijksehe
algemeene vergadering in het hötel van
den heer M. de Haan te Hippolytushoef.
dat iets „even goed"
is als Aspirin, ter
wijl het geen Aspirin
U - stel U daar niet
mee tevredenAlleen
de echte Aspirin met
Bayer-kruis en met
den oranje band helpt
U zeker, zonder ge
vaar voor hart, maag
eo nieren
Uitsluitend ver
krijgbaar m de
oranjeband-
bcit.es van 20
tab!. 70 ets en
oranjezakjes
van 2 tab!, a
10 ets.
Den Oever.
NIEUWE VINDINGEN OP
LANDBOUWGEBIED IN DE
WIERINGERMEER.
Een machine welke het koren maait en
dorscht, het afkomende stroo perst, en het
gedorschte graan bovendien in den zak
aflevert, heeft in de Wieringermeer hare
intrede gedaan in den vorm van de
„Combine". De installatie is door de Wie-
ringermeerdirectie op de in Engeland ge
houden tentoonstelling van landbouwma
chines aangekocht. Zij is voor Nederland
geheel nieuw, daar een dergelijke ma
chine nog op geen enkel landbouwbedrijf
hier in gebruik is.
DE „POERLOMP" ALS LEKKERNIJ.
Sedert de laatste weken prijkt als fees
telijk gerecht de „poerlomp" op menig
tafel. Deze vischsoort was ons tot dus
verre niet bekend, althans niet in eet
baren vorm. Zij wordt gevangen in de
Waddenzee. Er werd nimmer speciaal op
gevischt, daar zij vrijwel onverkoopbaar
was, doch men trof ze aan in kamers, fui
ken en ander want en zette deze visch als
regel direct weer overboord. Nu zij zich
in gerookten toestand als smakelijk ge
recht heeft aangediend, zijn wij er eens
op uitgetrokken iets naders van de „poer
lomp" te weten te komen. De officieele be
naming voor deze als een soort zeemonster
uitziende visch blijkt „Zonnevisch" te zijn.
De Zonnevisch (Zeus Faber) behoort tot
de makreelachtigen onder de stekelvinni-
gen. Ze heeft een groote kop, lange stra
len in rug en aarsvin en op het midden
van het lichaam ter weerszijden een zwar
te vlek. Het vlies der vinnen is zwart. On
der aan den buik, welke rood gekleurd
moet zijn wil zij voor consumptie geschikt
zijn, bevindt zich een zuignap. De kop is
nagenoeg evengroot als het achter
lichaam. Dit laatste vorm thans gerookt^
de gewilde delicatesse. Het rookproces is
nogal langdurig, veel langer althans dan
bij paling. De smaak en het vetgehalte
zijn nagenoeg gelijk aan die van vette ge
rookte paling, wint het o.i. echter in ieder
geval van gerookte makreel. De eigen
aardige naam waaronder de „Zonnevisch"
hier 'bekend is, is een bijnaam waarvan
de herkomst niet meer valt af te leiden.
Getracht is vroeger wel de „poerlomp" te
stoven, te koken of te braden, doch zon
der succes, daar een vormeloos, vrijwel
onsmakelijk, geheel restte. De nieuwste
tevens succesvolle toepassing is thans
rooken en toen wij door den heer S. Bruul
werden uitgenoodigd te komen proeven
of zijn gerecht, hetwelk bij de bekende
firma Hakvoort was gerookt, den toets
der critiek kon doorstaan, toen bleek ons
dat dit glansrijk het geval was. Een zeer
gewaardeerde lekkernij welke ons tot
overtuigde „poerlompeters" heeft ge
maakt.
INSTITUUT VOOR ARBEIDERS
ONTWIKKELING AFD. WIERINGEN.
Voor bovenstaande afd. zal de heer Edo
Fimmen Woensdagavond 14 Maart a.s., in
Cinema De Haan, een lezing houden over
Reisindrukken in Japan en China, welke
door lichtbeelden zullen worden verdui
delijkt.
Burgerlijke Stand van Texel
van 10 tot en met 12 Maart.
OVERLEDEN: Jelle Mozes, 69 jaar,
weduwn. v. Maaike Rouwerda.
POLITIE.
Gevonden: 1 kinderwant.
HOUTVERKOOPING
STAATSBOSCHBEHEER.
De totale opbrengst van den houtver
koop van het Staatsboschbeheer, Woens
dag alhier gehouden, bedroeg 1760.25.
Handel vlug; goede prijzen, vooral voor
licht hout.
OPENBARE LEESZAAL EN
TEX. MUSEUM.
De opening van het nieuw geïnstalleer
de Texelsche Museum en van de Openbare
Leeszaal in de voormalige U.L.O. school
te Den Burg, zal Woensdag a.s. half 5
plaats hebben.
MARKTOVERZICHT.
Een vlugge handel was het deze week
niet op de Texelsche markt; vooral 't rund
vee ging trekkende van de hand! onge
twijfeld zijn de minder goede kaasprijzen
daarop van invloed. Op de aangevoerde
versche koeien werd dan ook zoo goed als
niet geboden, ze werden getaxeerd op
130 tot 170. De nuchtere kalveren
zakten eveneens in prijs, de prijs liep van
5—7.
In den varkenshandel gaat 't beter, op
de boerderijen liep de geheele vorige week
de prijs van de slachtdieren al op van
17 tot 18 cent; thans zal wel ongeveer 19
cent worden betaald. Biggen waren er
deze week zoo goed als niet aan de markt;
schrammen gingen van 12IS per stuk.
Pluimvee-aanvoer is er nog weinig, de
prijs voor oude kippen bedroeg pl.m. 85
cent per stuk.
Met de eierenprijzen gaat 't thans
slecht, ook thans weder viel bij vorige
week een daling waar te nemen; gemengd
(middensoort) 2—2.10 per 100 stuks.
T e x e I.
Ongewensehte inmenging van Papa.
Met slaperige oogen, maar toch heel
wat frisscher dan den dag daarvoor, gin
gen wij het pad weer op en bereikten
zonder verdere voorvallen binnen 3 da
gen de stad Innsbrtick, waar de verste
kelingenclub ontbonden werd. Zoodra was
ik weer alleen, of verscheidene menschen
probeerden mijn tijd weer in beslag te
nemen, iets waaraan ik een verschrikke-
1 ijken hekel gekregen had, doch het kon
nu eenmaal niet anders, want mijn Vo-
Fndammer costuum was het eenige wat
ik nog over had, dus ik gaf de aanleiding
daarvoor. Zoo raakte ik in gesprek met
een gids, die mij aanbood de bezienswaar
digheden van de mooie stad te gaan be
zichtigen, wat ik bescheiden en dankbaar
aanvaardde. In de wandeling vertelde hij
me dat Tirol een slechte winterperiode
tegemoet ging, want vele Tirolers danken
hun bestaan aan toeristen, waarvan de
meeste Duitschers zijn. De schoonheid
van Tirol doet voor die van Zwitserland
niets onder. Het heeft prachtige bergen
tot hoogten van 3500 m met allerlei ge
neugten voor ieders smaak, zooals
hoogtezonnebaden, gezondheidsbaden,
skiloopen, rodel- of bobsleeën, schaatsen-
rijden, luchtzweefbanen enz. Men heeft
hier zelfs door den Staat geëxamineerde
skileeraren. En dan de echte Tirolsche
gezelligheid, die ik aan den lijve heb on
dervonden. Bij dat al komt nog dat de
schilling weinig waarde heeft en men er
als buitenlander voordeelig kan verblij
ven. Zoo bedraagt het volle pension
slechts 6 schiling 1.70). Het is dan ook
begrijpelijk dat de Duitschers Oostenrijk
als vacantieoord uitkiezen. Nu gaat dit
echter niet meer.
De Duitsche regeering eischt nu van
eiken Duitscher, die de Oostenrijksche
grens over wil, een bedrag van 1000
Mark 600). U kunt dus best begrijpen,
wat voor slag dit voor Tirol is. Op mijn
vraag, hoe de Hollanders hem bevielen,
kreeg ik ten antwoord, dat hij de Hol
landers wel mocht, liever dan de Duit
schers, omdat de laatste altijd vooruit
vraagt: „Wat kost dat?" Ik lichtte hem
echter in, dat de Hollander daar veel te
trotsch voor is.
Bij het afscheidnemen kreeg ik de
waarschuwing mede, niet in de jeugdher
berg te blijven overnachten, want daar
waren zoogenaamde „pietjes". Daarom
verliet ik de stad dienzelfden avond nog,
om een boer op te zoeken, want in het
hooi heeft men tenminste niet zooveel
gevaar dergelijke roofdieren op te loopen.
De afstand tot de Zwitsersche grens was
nu nog maar een 140 km, welke ik op
mijn gemak in vijf dagen volbracht. Nu
stond ik weer voor een grens, doch de
Oostenrijksche douane had mij al een „tot
weerziens'' toegeroepen. Daarom voor
spelde ik mij al niet veel goeds, en jawel
hoor, ditmaal moest ik een reisbiljet tot
Bazel of 50 frs. 25) toonen, wat ik
allebei niet kon. In het woordengevecht,
dat hierdoor ontstond, liet ik me per on
geluk het woord „zwijnhonden" ontval
len, waar ik later nog onaangenaamhe
den door kreeg.
Dadelijk schreef ik naar huis om geld.
Binnen vijf dagen ontving ik door bereid
willigheid van de redactie van de Helder-
sche Courant een telegrafischen postwis
sel. In dien tusschentijd vrbleef ik in het
grensplaatsje Nauders, en maakte mij
nuttig bij de boeren. Toen ik mijn geld
ontvangen had, toog ik naar de grens.
Daar werd mijn geld nagezien en tot hun
spijt was het verlangde bedrag er. Nadat
ze eerst met elkander wat in het Ita-
baansch hadden gesmoesd, vertelden ze
mij, dat het bedrag niet 50 maar 100 frs.
moest zijn. Ik begreep wel, dat dit een
truc was, en vroeg dus naar het wetboek,
want daarin zal toch wel zulk een bepa
ling opgenomen zijn. Ditmaal bleek, dat
ik mijn mond niet voorhij gepraat had,
want ze deden de deur open en ik kon het
land binnen gaan. De derde dag, na het
overschrijden van de grens bereikte ik de
parel van Zwitserland, het mooie 1853
meter hoog gelegen dorp St. Moritz.
Alles lag al, het was pas 19 October,
onder een 30 cm dikke laag sneeuw, en
velen waren aan het skiloopen. Het was
een wonderbaarlijke romantische aanblik.
Ondanks de vele hotelpaleizen vond ik
toch nog een boerderij en sliep dien
nacht midden in het rijke St. Moritz in
een warmen paardenstal. Vol bewonde
ring zette ik den volgenden morgen mijn
wandeling door de heerlijke natuur voort.
Nu moest ik weer een 2287 meter hoogen
pas overtrekken. Deze bergrug, die op
een grooten afstand van Noord tot Zuid
geen dal vertoont, is een eigenaardige
klimaatgrens. Zoo kan het bijvoorbeeld
dagenlang aan den Westkant van die
Alpen waaien en regenen, terwijl het aan
den Oostkant daarvan prachtig weer is.
Dit komt enkel door het feit, dat de
laaghangende wolken niet over de ber
gen kunnen trekken. Gelukkig werd ik
opgepikt door een Amerikaansche lami-
lie, die in hun prachtigen wagen nog een
plaatsje vrij hadden, zoodat ik van een
klimpartij gevrijwaard bleef. Zij brachten
mij naar Chur, de hoofdstad van Grau-
bünden. Toch had ik er spijt van, dat ik
meegereden was, want de natuur is er
veel te mooi, om daar zoo snel door te
glijden. Daarom nam ik het besluit niet
meer mee te rijden, doch ik kon dat niet
volhouden, want de auto's hielden onge
vraagd stil. Uit beleefdheid kon ik na
tuurlijk niet weigeren in te stappen. Zöo
vervolgde ik den tocht via den Oberalp-
pas, Andermatt, Altorf, langs het mooie
Vierwaldstatter meer, welks eene uit
einde omkneld ligt door ten hemel stij
gende bergen en het andere door een
lachend heuvellandschap omgolfd is, tot
Luzern.
Dit wil ik nog even memoreeren, da\i
het een geheele verandering is, wanneer
men vanuit het arme gastvrije Oostenrijk
in het nog rijke Zwitserland komt. Dit be
vestigde en voltooide mijn ondervindin
gen weer, dat de armste menschen vaak
menschelijker zijn dan de beter gesitueer
den. Dit geldt ook voor Holland, want wjj
Hollanders kunnen aan de Duitschers en
Oostenrijkers een voorbeeld nemen. Ook
de Duitschers, want deze zijn meer altru
ïstisch dan wij, alhoewel dit voor bepaal
de doeleinden bewust tot chauvinisme ge
leid wordt.
Maar we dwalen af. Ik was in de mooie
stad Luzern. Helaas, het begon te rege
nen, Toevallig stond ik voor het gebouw
van de „Lucerner Zeitung". Ik nam een
besluit en stapte binnen, om een foto van
mij te laten maken voor de courant. Ik
moest echter twee uur op den redacteur
wachten, welken tijd ik doorbracht in een
gezellig gesprek met een aardige typiste.
Eindelijk kwam de redacteur, die den fo
tograaf ontbood. Er werden enkele foto's
gemaakt, waarna ik met een paar fran
ken meer op zak de stad verliet. De tocht
ging nu langs het Zugerineer, het meer
van Ztirich en Zürich tot Schaffhausen,
welke stad ik in drie dagen bereikte. Het
eerst ging ik den prachtigen waterval be
wonderen, daarna de oude stad, die men
ook wel het Zwitsersche Neurenberg
noemt. Den volgenden dag overschreed ik
de grens en was ik weer in het land van
geestelijke depressie. Het eigenaardige in
Duitschland is, dat men eerst de uniform
en dan pas den mensch ziet.
Langs Stuttgart, Heidelberg, Darm-
stadt en Frankfort aan de Main bereikte
ik een dag voor de stemming Keulen.
Dezen laatsten dag werd een geweldige
reclame gemaakt. Overal: stemt ja, ja, ja
en nog eens ja. De chauffeurs lieten hun
auto's met pampfletten beplakken door
SA.-mamien, die daarvoor speciaal op
de hoeken van de straten waren aange
steld. Alles zag rood en zwart van de
vlaggen. Zelfs hingen hier en daar doe
ken met het opschrift: „Wie niet stemt,
is een landverrader."
Toen ik des Zondagsavonds na de stem
ming in Dusseldorf aankwam, zag ik,
dat een man met een doek om zijn borst
door de S.A.-mannen de stad werd rond
geleid. Op het doek stond: „Ik ben een
landverrader". De arme man had niet ge
stemd. Zoo kon ik wel doorgaan met fei
ten, doch daar is het hier de plaats niet
voor. Zoo herinner ik me nog een gezeg
de van een Duitscher, die als krijgsge
vangene in Zwitserland was geweest. Hij
zeide; „Toen ik weer naar het vaderland
teruggestuurd werd, kreeg ik een druk
kend gevoel over mij. Duitschland is één
groote kazerne."
Na vier dagen nog geloopen te hebben,
kwam ik weer in Hiegsveld aan. U weet
misschien nog wel, dat ik hier fiets en
tent had achtergelaten. Mijn fiets was ge
heel nagezien en ik ton dus den volgen
den morgen nadat alles opgepakt was,
direkt opstappen. U kunt u mijn dank
baarheid voor deze goede menschen wel
voorstellen. Na hartelijk afscheid geno
men te hebben, stapte ik op, en kwam
dien avond nog te Zutphen aan. Den vol
genden nacht sliep ik even voorbij Steen-
wijk, ook bij goede menschen, die de
zoogenaamde Hollandsche gastvrijheid
nog hoog hielden. Dan stap ik op om het
laatste traject af te leggen en den 18en
November, des avonds om half zes kwam
ik weer op Wieringen aan en had hier
mede den tocht van 8540 km volbracht.
Aan den Noord-, Oost-, Zuid- en West
kant van mij is het water, boven mij
de.mist.
EINDE.
Strafzitting van Maandag 12 Maart.
Coiffeurs-assistent die behalve kapte
ook gapte.
De edele zoon van Figaro, H. M. V. te
Den Helder, destijds in dienst van den
kapper Manshanden, had zich een uit
gebreid assortiment vakartikelen, te veel
om te specifeeren, maar in 't geheel 56
stuks, ten nadeele van zijn patroon, weder
rechtelijk toegeëigend, door welke peuter
achtige oneerlijkheden hij heden terecht
stond. Het ten lastegelegde werd slechts
ten deele toegegeven. Enkele voorwerpen
had Henk, beweerde hij, op normale wijze
gekregen. Eigenlijk beweerde hij de ge
heele collectie als bruikleen te hebben
bedoeld. Maar de patroon had bezwaar
en ook officier en politierechter en werd
dezen geparfumeerden kleptomaan met
rijke fantasie aangewezen voor een voor
lichtingsrapport.
Voorzet ug op 30 April.
Den Helder.
Weer 'n radioparasiet.
De scheepsmaker Corn. Joh. B. te Den
Helder, die de zondaarsbank niet wilde
bezetten, doch beklimmen tapte op het
Heldersch radio af de sensatie van de
6-daagsche en ontving ter verbetering van
zijn eerlijkheidsbegrippen een straf van
5 gulden boeten of een een-daagsche.
In vervolg wordt het tarief verhoogd,
weest gewaarschuwd!
Schagen.
Plagerij of baldadigheid?
De niet onbekende heer Sander L. te
Schagen was zoo beleefd een door den
timmerman O. v. d. O. keurig geverfde
schutting te beschadigen door het inslaan
van spijkers. Sander had namelijk aan
de andere zijde van de schutting een
duivenhok getimmerd. De politierechter
moest deze gewichtige aangelegenheid
maar weer eens uitkienen en werd opge
legd f 5 boete of 1 dag.
De heer Adr. M., hardhoorend en vee
houder te Texel had op "11 December ge
tracht met geweld zijn beschonken zoon
te ontzetten uit de handen van den politie
dienaar Looyen en deze ordebewaker
tevens aanmoedigend toegevoegd: „Je
blijft met je donder van mijn zoon af.
Hij gaat met mij meePapa heden terecht
staande, was nog niet overtuigd van een
strafbare bemoeizucht, doch de Pclitie-
Rechter dacht er anders over en veroor
deelde vader Arie, reeds een paar maal
veroordeeld, tot f 25 boete of 15 dagen.
Wieringen.
Een recalcitrante tandheelkundige.
De 49-jarige heer Leo H. T. M. G.,
tandheelkundige te Castricum, had het
op 12 December jl. te Wieringen tamelijk
raar versierd, door in de eerste plaats
zich aldaar met een brandende sigaar in
een autobus te bevinden, wat verboden
is, en ten overvloede zich tegen den con
troleur en onbezoldigd rijksveldwachter
O., die hem op deze overtreding wees en
hem, toen zulks geen nevolg had, uit de
bus wilde verwijderen, met geweld tegen
dezen ambtenaar te verzetten, voor welke
wederspannigheid hij thans terecht stond.
De heer G. voerde het verweer, dat hij
onbewust was van de overtreding en de
heer .O. zeer arrogant optrad. Volgens
opgaaf van den heer O., ambtenaar van
de spoorwegen, had verdachte ook nog
'n onjuisten naam opgegeven. Hij sloeg
dan ook geen bepaald schitterend figuur
en werd veroordeeld tot f 50.boete of
25 dagen hechtenis.
Urk.
Vuurpijlen verdonkerenmaanó.
De niet verschenen visscher Klaas H.
te Urk had 2 vuurpijlen verduisterd van
den evenzeer niet aanwezigen Urker N.
P. en daar 'n dergelijke „verduistering"
strafbaar is, werd hij veroordeeld tot
f 20.boete of 10 dagen.
Er heersclite Zaterdag spann,ng in dê
zaal en men gist, hoe het verloop zal zijn
van de verwikkelingen, die zich Donder
dag voordeden, toen aan het einde der
zitting de Officier van Justitie vorderde,
dat de getuigen Koning en Witbraad, die
op bepaalde voorwaarden uit de voorloo-
pige hechtenis zijn ontslagen, weer in
hechtenis zouden worden genomen op
grond, dat zij met elkaar over de zaak heb
ben gesproken.
Te kwart over tien komt de Rechtbank
binnen en mr. Muller Massis vraagt on
middellijk het woord. Een getuige heeft
zich reeds drie maal bij hem gemeld en
pleiter zou het op prijs stellen, wanneer
deze getuige door de Rechtbank even zou
kunnen worden gehoord.
Deze getuige, een koopman deelt het
volgende verrassende verhaal mede:
Getuige heeft in 1917 met Witbraad in
opdracht van Koning plannen gemaakt
brand te stichten in een rubberentrepot.
Wanneer de verzekering volledig uitbe
taalde, zou getuige er 30.000 voor krij
gen, lukte dat niet heelemaai dan zou hij
zich met 13.000 tevreden moeten stellen.
Getuige heeft vóór den brand van Wit
braad 1000 gekregen en nog eens 1000
twee dagen voor het werk volvoerd moest
worden; toen hem de tweede keer 1000
ter hand werden gesteld, werd uitdrukke
lijk er bij gezegd, dat het nu moest ge
beuren, anders was 't niet meer noodig.
Tenslotte deelt de getuige nog mede,
dat hij destijds in verband met deze zaak
gearresteerd is geweest; hij is echter niet
veroordeeld.
De verdachte Onnes vraagt nu het woord
en wil aangeven, waarom hij ter vorige
zitting mogelijk onbeheersclit Is geweest.
Mijn zenuwen, zegt hij, zijn langzamer
hand gesloopt. Hij protesteert tegen on
dervonden beleedigingen; o.a. zou de pre
sident een insurbordinatie hebben laten
passeeren. Deze verklaart haar niet te
hebben gehoord. Ik voel mij zegt ver
dachte verder hier onbeschermd en on
beschut en daarin, president, verzoek ik u
de reden te willen zien dat ik een enkele
keer onbeheersclit ben geweest, waarvoor
mijn excuus.
Hierna wordt voortgegaan met het ge
tuigenverhoor. Een vroegere huishoudster
van de familie Onnes verklaart dat voor
de inbraak de poort vier of vijf nachten
heeft open gestaan. Getuige heeft minder
vriendelijke woorden voor den tuinbaas,
die met het sluiten van de poort belast
was.
Verdachte: Er zijn acht getuigen ge
hoord, die precies anders verklaren dan
deze getuige. Waarom heeft de Officier,
die toch de waarheid zoekt, deze getuigen
niet opgeroepen en moeten mijn verdedi
gers dat doen?
'oorts zegt getuige, ten antwoord op een
vraag van den president, dat de tuinbaas
de vertrouwensman was van Onnes, en
deze man onder het personeel de „spion"
of de „Judas" genoemd werd..
Het verhoor van dezen getuige duurt
nog geruimen tijd voort en brengt weer
een onaangename stemming te weeg.
Gehoord wordt dan de secretaresse van
Onnes, die op den morgen na den diefstal
constateerde, dat een vitrine onaange
roerd was gebleven. Alle voorwerpen
lagen erin als altijd. De heer Onnes
schrok hevig toen hij van de inbraak
hoorde.
De president deelt na de pauze mede,
dat de vordering van den Officier tot op
heffing van de schorsing van de voorloo-
pige hechtenis van Koning en Witbraad
dezen middag te 5 uur in raadkamer zal
worden behandeld.
Gehoord wordt een secretaresse van
verdachte, opvolgster van de vorige ge
tuige, die evenmin iets gemerkt heeft van
onreëele zaken.
Op verzoek van den Officier wordt dan
gehoord de getuige Biesing. die reeds in
deze zaak verklaringen heeft afgelegd.
