Amsterdamsche Brieven. Marine-brieven uit Indië JUTTERTJE Het Stadion wordt te klein! Middenstaadstcntoonstelling. Jubilea. Holland—Ierland in het Stadion Het alles overheerschende feit van de week is natuurlijk de 5—2 voetbal s-ge over de Ieren. We hebben ter ge legenheid van den belangrijken „int land-wedstrijd" op Zondag j.1., een wedstrijd, die in de annalen der voet bal-historie wel klassiek zal worden en waar ik u natuurlijk niets meer over behoef te Vertellen, weer half Ne derland en daarenboven nog een goed stuk buitenland (spraken wij niet een viertalHamburgers, die met den nachttrein speciaal voor dit sportge beuren waren overgekomen?in de stad op bezoek gehad en beleefden daardoor weer een van onze levendige en fleurige „rustdagen". De tijd, nog niet zoo heel lang geleden, dat het beoefenen van. sport als een lichamelijk onfatsoenlijk bedrijf werd schouwd, waarnaar tevens een fatsoen lijk mensch niet ging kijken, is voorbij. In een korte spanne tjjds heb ben wij den overgang meegemaakt van ..sport als ietwat ongepast vermaak" tot „sport als noodzakelijk levens element" en zoo zijn dan ook wedstrij den als deze Holland—Ier] and-match internationale gebeurtenissen gewor den, waar heele volksstammen bene vens tallooze autoriteiten van stad en land heen tijgen. Op den dag van zulk een gebeurtenis is het in de hoofdstad altijd uitermate gezellig. In de och tenduren merkt men al dat er iets bij zonders staat te gebeurenVooral in de omgeving van het Leidsche plein. Vooral Ajnericain is in die uren reeds de verzamelplaats van de vooraan staande -enthousiasten, officials van den Nederlandschen en andere voet bal-bonden, journalisten, enz. Tus- scheli de ontelbare kopjes door en te midden van de blauw-op-krinkelende sigaretten-rook heerscht er spanning en vroolijke bewogenheid en doen allerlei voorspellingen opgeld. Tegen het middaguur raken de trams, die in de richting van het Stadion' gaan, al vol en spoedig daarop kan men er al bijna geen plaatsje meer in krijgen. Overal duiken dan ook de bussen uit >,de provincie" geen enkele van de elf ontbreekt op het appel, en van over de grenzen op len de Citaxen, s taxen, blokhanders en allerlei- ge- kgenheidsSnordèrs beginnen hun fffoote uren te belevenEen- gol vende stroom beweegt zich dan weldra over de breede toegangswegen, Am- s'elveensche weg en Stadionsweg, 1:aar het moderne tournooi-veld en 5!uwt langs de rijen wagentjes met Sinaasappels, bananen, cocosnoten, otiocolade-reepen, gevulde koeken, en Jat dies meer zij. Daar tusschendoor entelen en sluipen dan heele zwer men leden van het opkoopersgilde, die k 1 fluisterend hun kaarten aanbieden ou steeds bedreigd worden door de be reden Hermandad die, bij deze gèle- genheid speciaal gerequireerd wordt jacht-op hen te maken, welke jacht rei' viervoeter zich tot op de trottoirs uitstrektVelen zitten uren en i e? °P de tribunes te wachten op het sin; vooral is dat het geval op de l.^ens-tribune, die zich altijd met zotte invallen en grapjes het valt i zoef tracht te maken.Toch ook hen het wachten wel eens ffiaf en 200 maakten wij het eens .®us zulk eeu wachtperiode, his- iono mee' dat ean *ets ou^ere ik ia aan een jongere vroeg: „Mag aJ vjjf cent eens een klap in je klein geven?"„Goed", zei de doren en ky 'kreeg een draai om z'n iet v'ij'aarvan het geluid echode over kan u en die niet een stuiver slechts dete betaald wasJa, het wachten «onereert!.... Maar als dan een den,.. Pestharmonie, de Politie- of gan an<lweer-dito haar muzikale rond- leden beSint, is alle wachtensleed ge- 'anrtr'611 enthousiasme „Hup Hol- triim en thans populair geworden slee™ ,,et «tien, tien!" begint en pt allen mee. dat is al sinds lang de „de t®r.m zorgde ook thans weer de vpo ,tie op voorbeeldige wijze voor ''ifitiali eersorde"; zij kreeg overigens OfliW Wel een record-getal auto- en liet fBl,v®rkeer te verwerken, gezien «en J11 dat het bruine monster het tot l)ad n, aanhangers van bijna 40,000 to0 d,,6 te brengen.... Gaat het r,,or' dan groeien we weldra uit HkelPy.mPisch stadion, dat nog maar Sroei Jarer> geleden op flink wat au de eii»^en<* w'erd, en zal directeur 'ati p 5ei-g geducht de concurrentie ■"otterdam gaan ondervinden. waar men een stadion bouwt met 60.000 plaatsen. Overigens doet de Stadion directie alle moeite met haar tijd mee te gaan en zoo heeft zij dezer dagen aan vier zijden van het veld hooge ijzer constructies doen verrijzen die, door middel van.een 100-tal groote reflector- lamjjen 's avonds het veld in een Philips-zon zullen zetten en oefenwed strijden na ondergang van de natuur lijke zon mogelijk maken. Toch moet met dat al het voetbal langzamerhand plaats maken voor de zomersporten; over het begin van het watersportseizoen hebben wij het in een vorigen brief reeds gehad. Dat be gin werd tevens gevierd door een wa tersporttentoonstelling in het R.A.I.- gebouw, de „Hiswa". Het is meer en meer gebruikelijk op elke tentoonstel ling een etiquet te plakken' met een lichtelijk kabalistischen naam en zoo zullen wij, na die Hiswa, in het zelfde gebouw weer blij gemaakt worden met de „Almitento". Inplaats van „wij" zegt men misschien beter: onze handeldrij vende middenstand, want deze expo sitie, die einde Augustus zal geopend worden, wil een groote propaganda zijn voor de „schakel in het distributie-pro ces" die deze middenstand vormt. We hebben de laatste jaren wel meerdere tentoonstellingen gehad op levensmid- aelengebied en op andere gespeciali seerde gebieden van de winkel-distri butie, maar zulk een groot opgezette algemeene middenstands-tentoonstel ling viel sinds de dagen van den pionier van den „zelfstandigen middenstand, een 25 jaar geleden, niet meer te aanschouwen. Onze energieke midden standers stellen zich van deze komen de 'demonstratieve expositie, waarvoor de voorbereiding thans reeds in vollen gang zijn, veel voor, ook en vooral, dit is natuurlijk wel des Pudels Kern, in hun concurrentie-strijd tegen do warenhuizen en de direct aan het pu bliek leverende industrieën. Annex aan deze tentoonstelling wor- dan dan ook nog een tweetal groote middenstands-congressen gehouden. „Veiligheidslaan". Een nieuwtje voor het Amsterdam sche publiek, nadat indertijd Den Haag er reeds de primeur van heeft gehad, was de zoogenaamde „Veilig heids-laan", die de K.N.A.C., met mede werking van de politie had ingericht, ter zijde van de IJsclub achter het Ste delijk Museum, waar iedere automo bilist zijn wagen gratis kon laten onder zoeken op remvaardigheid, stuurver- mogen en wat dies meer zij.en waar hij, indien het voertuig volkomen in orde werd bevonden de bekende oranje- Veiligheidswimpel der K.N.A.C. kon bemachtigen, ten teeken, dat de eige naar het bewijs heeft geleverd mede te werken aan de verhooging van de ver keersveiligheid. Van deze gelegenheid werd inderdaad door talloos velen ge bruik gemaald; en ongetwijfeld hebben we hier te doen met een uitstekend middel ter bevordering van de ver keersveiligheid. Een veel beter middel, ons inziens, dan het steeds maar weer „waarschuwen" en theoretisch instruc tie geven in verkeers- en veiligheids voorschriften, het houden van uitérst gewichtige verkeers-examens voor de schooljeugd, zooals er onlangs, onder supervisie van onze verkeers politie weer een in de zalen van Artis plaats had. Er schuilt o.i. toch in, dat steeds maar weer hameren op die ge wichtigheid van de verkeersregels en op het verkeersgevaar een gevaar. Een spycliologisch gevaar zou men het kunnen noemen, dat men het best mis schien door middel van een vergelij king duidelijk kan maken. Als men een beginnend fietsrijder, bij het lesnemen voortdurend met doodelijke ernst wijst op 'het gevaar van dien steen, die daar een eind verder voor hem op den weg ligt en hem steeds op zijn hart blijft drukken, daar vooral niet op af te stu ren of overheen te rijden, dan loopt men tien tegen een de kans, dat er juist wél overheen gereden Vordt Hamert men voortdurend, met even doodelijken ernst en gewichtig heid de verkeersregelen by het publiek er Jn dan loopt men ook het ge vaar dat juist die overtredingen en die ongelukken ontstaan waarvoor men al- tiicl maar door waarschuwt en die men anders, als men er niet zooveel na drukkelijke drukte van gemaakt had, v. aarscbijnlijk min of meer spelender- vijze zou omgaan en voorkomen heb ben. Enkele Amsterdamsche jubilea moe ten dezen keer tenslotte ook nog ter sprake komen. Daar hebben we dan in de eerste plaats het zilveren jubileum van het Onnes-proces, waar het feit van de 25ste zitting met een nieuw incident, ditmaal tusschen den president en de balie, naar behooren gevierd werd. Bijzondere reden om zich in dit jubi leum te verheugen, heeft men niet en wij zullen er verder dan ook maar geen woorden aan verspillen. Met het andere gouden jubi leum staat het anders. In het 50-jarig bestaan van de Wagner-vereeniging toch kan men zich van harte verheugen, niet zoozeer omdat deze vereeniging het groote publiek in den loop der ja ren zooveel geschonken heeft op directe wijze, daarvoor is, voor dat groote publiek, zoowel het lidmaatschap van de vereeniging als de toegangsprijs van de meeste harer uitvoeringen te duur! maar omdat die Wagnervereeniging zeker een factor ten goede is geweest in 't Nederlandsche kunstleven. Inder tijd opgericht door mannen als mr. Bunge, prof. Hertz, mr. Henri Viotta (die lange jaren dé stuwkracht, èn als organisator èn als dirigent was) stel de de Vereeniging zich van den aan vang af niet alleen ten doel speciaal Wagner's kunst te propageeren, maar wenschte zij vooral ook alle verstard- heid en conservatisme in het Neder landsche muziekleven te bestrijden en op te komen voor het nieuwe en levens krachtige Op muziekgebied heeft zij in zekeren zin een zelfde functie gehad als de Beweging van '80 op litterair ge bied, een beweging, waarmede zij overigens vroeger jaren ook vele per soonlijke relaties had Dit jubileum zal herdacht worden door enkele model opvoeringen van de Tannhauser' en door het uitgeven van een gedenkboek, dat onder leiding van dr. Paul Cron- heim, die de laatste jaren, als secre taris, de spil is waar de groote en in gewikkelde organisatie der Vereeni ging om draait, wordt samengesteld. Verder besloot men tot een „blijvend aandenken, dat een algemeen nut na streeft." Het bestuur wil aan jonge Ne derlanders, die talent hebben een syste matische muziek-dramatische opleiding geven en het stelde dan ook het Am sterdamsche Conservatorium in staat tot het oprichten van een, onder leiding van mr. Joh. den Hertog geplaatst mu ziek-dramatische klasse. September a.s. is het officieele begin; echter zijn reeds eenigen tijd de lessen gaande, wélke als een soort proefneming kunnen worden beschouwd. Mogelijk v el een sympa thieke, in daden omgezette gedachte van de Wagnervereeniging, het financieel mogelijk maken van zulk een speciale opleiding, maar tóch eenigszins wonderlijk aan den anderen kant in een land als het onze, waar, sedert Koopman, geen eigen „muzijcaal- dramatische onderneming", alias een opera kon bestaan Anna: „Ik zal vóór m'n dertigste niet trouwen!" Mar ie: „En ik zal nooit dertig zijn vóór ik getrouwd ben!" Beste vriend, We hadden de afgeloopen week weer bezoek van den Japanschen kruiser „Kuma", welke eenige dagen op de ree en daarna nog aan de Genua-kade gelegen heeft. Een en ander bracht na tuurlijk weer de gewone internationale marine-bedrijvigheid aan de Oedjong, zooals een eerewacht aan de „Toekan Plak", saluten over en weer, tochten, instuiven, recepties en diners. Vooral de Japansche kolonie, dewelke niet ge ring is hier in Soerabaja, bracht in grooten getale een bezoek aan hun oorlogsschip. Op de kazerne Goebeng werden schermwed .i Jen gehouden van de juist opgerichte schermclub hier, ook de Japansche commandant woonde dit schermfeest bij en loofde een wisselbeker uit, hetgeen dezerzijds zeer op prijs werd gesteld. Als bijzon derheid van dit oorlogsschip zij nog vermeld, dat het een vliegtuig mee voerde, hetwelk door de bevolking aan het schip was cadeau gedaan. Terwijl de Marine hier dus in Soerabaja gast heer was, lag het eskader in Singa pore, alwaar het eveneens officieel werd ontvangen. Weet men het tegen woordig hier bü Zeemacht wel met de buitenlandsche schepen, als het op voetballen aankomt te klaren in de „Straits" hebben onzer jongens het toch tegen de Engelsche voetballers met 05 af moeten leggen. Van voetballen gesproken, ik schreef je de vorige week reeds, dat Zeemacht er in geslaagd was het eerste klasse schap te behouden in twee goede wed strijden tegen den Arabischen kam pioen tweede klasser Anasher. Na afloop van deze twee verloren wedstrij den verzocht onze Arabische tegen stander om toch maar in de eerste klas bij keuze te worden toegelaten, zulks op grond van het feit, dat Zeemacht destijds als kampioen ook bij keuze werd toegelaten. Naar aanleiding van dit gebeuren verscheen er in de pers nog eens een waardeerend artikel over het spel van onze Marine Sportver- eeniging, hetwelü bij „majoor" Stam en c.s. een blos van genoegen zou heb ben verwekt. Afgeloopen Zondag (de Japanners Gelen dus met hun neus in de boter) hadden we hier op Darmo een groot vliegfeest. Alles wat sportvlieger was, hier in de Oost, was op het vliegveld bijeen gekomen, dat de marineviiegers hier uit Soerabaja veel tot het slagen van het feest bijdroegen, laat zich be grijpen. Ik behoef in dit verband j -1 echts te noemen, dat de officier-vHe- 1 ger le klas Elckerbout bestuurslid is van de vliegclub hier. Een van de ge beurtenissen van het feest was, dat de „Pelikaan" ook hier zou landen, zoo uit Holiand komende, dit was voor het eerst, dat de luchtmail uit Holland, bestemd voor Soerabaja, rechtstreeks door de K.L.M. hier naar toe gebracht werd. Er werd ook veel gebruik ge maakt van de gelegenheid om een tochtje boven Soerabaja te maken. Reeds Zaterdag strooide een vliegtuig reclamebiljetten voor Raroca uit, waar onder er eenige, welke recht gaven om gratis mee naar boven te gaan. Het laat zich gemakkelijk denken tot wat voor tooneelen of dit op straat aanlei ding gaf, als men zoo'n rood papiertje zag neerkomen tusschen de vele blau we, want alleen de roode gaven ge legenheid om mede te gaan. Er zijn menschen voor de kali ingeloopen, voor van de fiets gegooid en dat alles in het centrum van onze goede stad Soerabaja. De Japanner zullen wel een goeden indruk van de ontwikkeling van ons viiegwezen gekregen hebben, want niet alleen dat ze op het vliegfeest aan wezig waren, maar de „Kuma" werd ontvangen door 3 bommenwerpers en 6 Dorniers, die in keurige formatie den buitenlandsclien kruiser in het West gat opvingen. Dezer dagen heb ik weer eens bij „den Chineesch" gegeten. Overheer lijk! Dat mis je toch maar in Nieuwe- diep. Je hebt tegenwoordig de prach tigste Chineesche restaurants, veel mooier dan destijds in je vorige term, en dan na afloop naar het Sapoerna theater. Dat is een bioscoop, geknipt voor onze bescheiden beurzen, staande daar in de buurt van de „Roode brug" achter de gevangenis, waar de films draaien, als ze voor de tweede maal hier in Soerabaja komen, tegen toe gangsprijzen, die zelfs de Tivoli-bios- coop van Piet van Twisk concurrentie aan zouden doen, indien hij zijn floree- rend bedrijf niet in de Jutterij maar in Soerabaia had opgezet. Ons beider vriend Jan zwalkt nu hier of daar op zee rond, maar zoodra hij hier is, zal ik met hem maar eens de stad rond gaan en kan hij met éigen - oogen zien wat ik zoo in den loop van de afgeloopen jaren per brief aan hem geschreven heb. Verder heb ik hier weinig meer te vertellen, het eskader is uit en dan is het hier hij de marine altijd erg rustig en valt er weinig te „verslaan". Tot volgende week amice. HBNKL

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 17