Buitenlandsch Overzicht
De Tweelingzusters
Wij komen met een
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 10 ct.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Patricia Wentworth
7423 EERSTE BLAD
DINSDAG 24 APRIL 1934
62ste JAARGANG
Nogmaals Japan en China. China roept Amerika's hulp in. -
Is Hitiers macht aan het tanen. Achteruitgaande werkloosheid.
Polen en Duitschland. Mussolini bezuinigt. -
Is Hitiers
macht aan het
tanen
e u i
eton
Uit het Engelsch van
Polen en
Duitschland
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; voor
voegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65;binnen-
an Nederl. Oost- en West-lndië per zeepost 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20. Losse ros. 4ct.;ir.p.p 6ct, Zondagsblad
resp t 0.50 f Q.70, f 0.70,f 1.— Modeblad resp. f 1.20, 1.50, fl.50, 1 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/b C. DE BOER Ju.
Bureau*. Koningstraat 78 felefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTEN TIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. metfed. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-oontante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Japan en de
Westersche
industrie.
W moeten nog
even terugkomen op
de houding, welke Ja
pan heeft aangenomen
jegens China. Het is
begrijpelijk, dat de in
ternationale pers er niet over uitgespro
ken raakt en nog dagelijks commentaar
verschijnt. Japan op zijn beurt is even
eens geschrokken eg heelt zich gehaast
eeii nadere toelichting te geven, waaruit
toch vooral Japans goede wil blijken moet.
Japan wenseht voor alle mogendheden
gelijke kansen in China en is niet voorne-
jncns de bestaande verdragen te schenden.
Een Japansch blad publiceert thans een
bericht omtrent geheime onderhandelin
gen, welke China voert met de Ver. Staten
om van Amerika politieke» en finantiee-
ien steun te krijgen. Maarselialw Tsjang
Kai-Sjek hoopt een leening te verkrijgen
van 25 millioen dollar voor wapening van
het Chineesche leger, waartegen China'
dan aan de Ver. Staten nieuwe concessies
in Zuid-China zou verleenen. De Ver. Sta
len zouden op hun beurt dan een garantie
jp zich nemen voor handhaving van het
tegenwoordig gebied - van China. En' de
Èngelsehe gezant te Moskou heelt bespre
kingen gevoerd met Litwinof over den
toestand in het Verre Oosfen.
Zal Mussolini
bemiddelen tus'
schen Frankrijk
en Duitschland?
De „Daily Tele-
graph" weet mede te
deelen, dat onder de
Engelsche ministers
een duidelijk, zii het
ook niet eenstemmig
streven heerscht, tezamen met Italië een
laatste bemiddelingspoging te doen tus-
schen Duitschland en Frankrijk. Dit
standpunt wordt gedeeld door Mussolini.
Róme zal zoo. mogelijk, voorstellen, dat bii
de uitvoering van een dergelijke poging
het reebt varr Engeland en Italië om een
beslissende stem in de regeling der veilig
heidsvoorwaarden te hebben, sterk op den
voorgrond zal worden gesehoven.
Te Rome noch té Londen maakt men
ziel) echter eenige illusie over de moeilijk
heden, die een dergelijk bemiddelingsvoor
stel met zich zou 'brengen.
De politieke medewerker van de „Mor-
ning Post" schrijft, dat men in wel inge
lichte kringen gelooft, dat Engeland op 23
Mei een nieuw compromis tusschen
Duitschland en Frankrijk zal voorstellen.
Mag men den Ber-
Hinsehen correspon
dent van „Het Volk"
gelooven, dan zou, on
danks alle reclame en
propaganda over op
leving van de industrie de antipathie in
Duitschland zelf tegen het bewind van
Hitier toenemen. Aan niemand heeft het
nationaal-soeialistisch bewind gébracht
wat men er van verwachtte en sléchts wei
nigen gelooven, dat het in dé toekomst
vee! beter zal worden.
Hitier is zijn politieke loopbaan begon
nen met de boeren en den middenstand
en het zijn juist deze groepen, die hem
het eerst veria ten.
Met de arbeiders staat het iets inge
wikkelder. De politiek geschoolde arbei
ders heeft Hitier nooit gehad en lui heeft
hen ook nog niet.
V ier maanden geleden moest men con-
stateere», dat het bewind van Hitier in de
Duitsche bevolking was gestabiliseerd;
thans moet men constateeren, dat Hitier
over zijn stabilisatiepunt heen is en in
alle groepen bezig is terrein te verliezen,
gesteld had, veel omvangrijker en hope-
loozer is dan zij zelfs kan worden uitge-
Iedereen ziet, dat de taak, die Hitier zich
voerd door een regeering, die voor niets
terugdeinst. In alle kringen dringt het be
sef doof, dat de regeering veel met bluf
werkt en bovendien zelf aarzeling ver
toont. De zelfverzekerde taal van voor
heen is in verdediging omgeslagen.
Interessant is ook wat in een andere
correspondentie wordt opgemerkt over
den achteruitgang der kranten in Duitsch
land. Men wenseht de gelijkgeschakelde
bladen, die over 't algemeen niet anders
dan regeeringsmededeelingen bevatten,
niet te lézen; de oplagen loopen bii dui
zendtallen achteruit, de provinciale uitge
vers gaan hü dozijnen failliet. Minister
Goebbels, de propaganda-minister, heeft
dezer dagen een redevoering, erover ge
houden, maar of zii den toestand zal ver
beteren?.... Wii -plaatsen slechts een
vraagteeken.
LEON TROTZKI, de daklooze.
Terugloopende
werkloosheids
cijfers.
'Er is, in deze ver
warde en ontredderde
wereld, toch ook iets
hoopvols te vermel
den: dat is dé achter
uitgang van de cijfers
der werkloosheid in de verschillende lan
den. Het internationale arbeidsbureau pu
bliceert iedere drie maanden statistieken
hieromtrent, de algemeene indruk hiervan
is thans een gunstige. De in den loop van
1933 ingetreden verbetering heeft zich ge
handhaafd en is zelfs relatief nog grooter
geworden. Men leide hieruit nu niet af,
dat daarom in elk land de werkloosheid
in het afgeloopen kwartaal is verminderd;
maar de ciifers moeten over twee jaren
worden vergeleken aan begin en einde
van den winter. En dan blijkt, dat inder
daad de afneming der werkeloosheid in
opgaande lijn is. In de meeste landen zjjn
die cijfers lager geworden, in België, Bul
garije, Frankrijk, Ierland en Portugal zijn
Nadruk verboden.
14)
Met een onderdrukten kreet sprong ze
op. Waarom zag ze iu haar gedachten al
tijd Jenny zóó? Het deed zoo'n gruwelijke
Piin ze begeerde niets heviger dan dat
ellendige visioen uit te wisscheil met het
bééld van de echte, gelukkige Jenny
eeó en al stralende, liefdevolle glimlach
r, 'met haar kleinen jongen in de armen.
Du dat was het heerlijke, dat haar van
daag wachtte.
Ze keek weer in den brief. Jenny wilde
baar aan het.verstand-brengen, dat Anne
Waveney verondersteld werd dit heele
Jaar jjxjw andere zuster is op reis ge-
«eest niet juffrouw Dageraad...." Het
J«'d haar een oogenblik gekost om „Dage
end als een vertaling van „Aurora" te
"erkennen! Dus ze bad gereisd niet
j°ra Fairlie.
'vven krulden Anne's lippen zich in een
K'imlachwist Aurora het? dacht ze. Toen
miert de glimlaeh'weg en een rimpel trok
"ssehen baar oogen. De brief was han-
"'8 opgesteld dat was niet het werk
van Mr. Carruthers die had hem alleen
maar geschreven maar van Jenny
ze proefde Jenny uit ieder woord. O,
Jenny was handig, pienterAnne
baatte die pienterheid even vurig als ze
Jenny liefhad. Er was iets opstandigs in
dien haat.
Ook den derden brief verscheurde ze.
Ze wierp al de snippers in de papiermand
en ging daarop naar beneden om Mr.
Carruthers op te bellen.
Toen ze in de enge ruimte van de tele
fooncel op aansluiting wachtte, werd liet
haar toch 'n beetje, bang om 't Hart, Ze
was heelemaal niet zoo bijster gesteld óp
een conversatie niet Mr. Carruthers het
was niet moeilijk te gissen wat de advo
caat van haar vader waarschijnlijk als
zjjn plicht zou beschouwen om tegen haar
te zeggen.
„Hallo!" klonk een stem aan den
anderen kant van de lijn. „Met het kan
toor van Garden, Longhope en Mortimer."
Anné, die zich herinnerde, dat dit. de
langademige naam van de advocatenfirma
was. vroeg naar Mr. Carruthers.
„Mr. Carruthers is afwezig; hjj is ziek
geweest, Kan ik u misschien met Mr.
Smith verbinden?"
Anne had het wel kunnen uitschreeu
wen zoo sterk was haar gevoel van
verlichting. Ze wenschte den ouden heer
een sooedige. volledige beterschap, maar
het uitstel van het onderhoud met hem
was haar meer dan welkom.
„Neen. ik behoef Mr. Smith niet te spre
ken." antwoordde ze snel.
„Tk bad alleen maar willen vragen of
Lady Marr op Waterdene Is. Kunt u mij
dat ook zeggen?"
„Ja. tenminste ik geloof het wel," ver
klaarde de stem. „We hebben vanochtend
zij daarentegen hooger, terwijl voor Polen,
Tsjechoslowakfie eiï Zweden door de wijze
van opmaken der werkloosheïdsstatistie-
ken een vergelijking moeilijk wordt.
Dé statistieken van het Internationaal
Arbeidsbureau geven de cijfers voor de
verschillende landen. Doordat evenwel
ieder land zijn eigen .methode volgt, zijn
de cijfers jammer genoeg, onderling niet
vergelijkbaar. M.a.w. men kan er niet de
percentages uit bepalen en die met elkaar
vergelijken. Hier zijn enkele statistieken:
In de landen, wier werkloosheidsstatis
tieken op den grondslag van de gegevens
der verplichte verzekering tegen de werk
loosheid worden opgemaakt, waren de cij
fers als volgt: Duitschland 2.800.000 werk-
loozen in April 1934 tegen 5.600.000 in
April 1933; Engeland 2.340.000 in 1934 te
gen 2.900.000 in 1933; Oostenrijk 350.000
in Maart 1934 tegen 400.000 een jaar te
voren.
In enkele landen met een vrijwillige ver
zekering tegen de werkloosheid zonk het
aantal verzekerde werkloozen als volgt:
in Denemarken van 140.000 op 112.000, in
Nederland van 230.000 tot 186.000, in Zwit
serland van 124.000 tot 108.000. Daaren
tegen is iii België het aantal werkloozen
van 171.000 in het eerste kwartaal van
1933 tot 194.000 in het eerste kwartaal van
1934 aangegroeid.
Hier nog een bericht
over een reis, welke
de Fransche minister
van buitenlandsehe za
ken naar Polen heeft
ondernomen. Geen pleizierreis voorwaar!
Polen gaat op het oogenblik veel ver
der met Duitschland samen dan men te
Parijs heeft verwacht. Uit de politiek van
Polen krijgt men aldaar den indruk, dat
Polen bezig is zich van zijn buren te
isoleeren ter wille van de betrekkingen
tot Berlijn. Sedert de toenadering tot
Berlijn vertoont Warschau niets meer
van de solidariteit in de Midden-Euro-
peésche aangelegenheden met die landen,
waartoe het te voren, om zijn eigen ge
vaarlijke positie ten opzichte van Duitsch
land (en Rusland) gedwongen was. Men
heeft te Parijs het vermoeden, dat er ge
heime afspraken bestaan tusschen Polen
en Duitschland. Barthou, F-rankrijks mi
nister van buitenlandsehe zaken, zal nu
te Warsehau 'de categorische vraag moe
ten stellen: wat is' er overgebleven van
het bondgenootschap tusschen Frankrijk
en Polen?
Italië gaat zijn
levensstandaard
verlagen
Ach ja, waarom
ook niet? We doen
het immers allemaal?
Eenige weken gele
den heeft Italië zijn
staatsschuld gecon
verteerd en dientengevolge zijn de in
komsten van de meeste beleggers vermin
derd van 5 op 3J procent. Voor den Ita
liaan is het leven, ondanks de stijging
van de koopkracht van de lire van de laat
ste jaren, lang niet overal goedkoop. Tus
schen het platteland en de steden en ook
tusschen de steden onderling zijn dik
wijls de verschillen groot.
Om de salarissen der staatsambtenaren
eenlgszins aan te passen aan de nieuwe
financièefe verhoudingen werden die van
de leden der regeering met twintig pro-
oent verminderd, de andere als volgt ge
regeld: wie beneden de vijfhonderd lire
(60 gulden) per maand blijft, behoudt zijn
inkomen geheel; tusschen 500 en 1000
maandelijks wordt zes procent gekort,
tusschen 1000 en 1500 aeht, van 1500 tot
2000 tien en boven de 2000 twaalf pro
cent.
Behalve het vaste salaris genieten vele
ambtenaren nog andere emolumenten
duurte- en kinderbijslag en dergelijke.
Déze worden in het algemeen met twaalf
procent verminderd maar trapsgewijs.
't Zou ongerijmd zijn te vermoeden, dat
de regeering overtuigd is van de vreugde
van haar ambtenaren bij het vernemen
van deze nieuwe regeling, schrijft de
correspondent der N; Rottr. Crt. Ze tracht
hen echter te overtuigen-van. het nut voor
de geheele staatsinrichting: „Het terug
brengen van de traktementen is een es
sentieel en belangrijk element in het ver
minderen en in evenwicht brengen van
de kosten van levensonderhoud.
Gin den ambtenaren dadelijk een ver
goeding te geven voor de besnoeiing van
hun naar NedèiTandsehe begrippen
over het algemeen werkelijk niet 'over
dadig rijke bezoldigingen bepaalt de re
geering, dat op denzelfden 16en April
de huren van woonhuizen met twaalf pro
cent zullen worden verlaagd.
Tegelijk met deze nieuwe salarlsrege-
bng -zijn- vele andere- besluiten afgekon
digd, maar 't eenige dat geld inbrengen
zal is de verhooging van de belasting op
de jonggezellen met vijftig percent.
Daaruit komen we terloops ook te weten,
L dat deze belasting verleden jaar niet min
der dan honderd en elf millioen lire'op
gebracht heeft.
En dan zegt men nog dat het getrouw
de leven zoo duur is!
Generaal CARMONA,
president der Portugeesche republiek,
wiens dictatorschap gevolgd is door een
nieuwe constitutie.
CHINEESCHE POSTERIJEN
BOYCOTTEN MANDSJOEKWO
Ér doen zich op het oogenblik moeilijk
heden voor wat betreft het internationale
postverkeer met Mandsjoekwo. De Chi
neesche posterijen boycotten den nieuwen
staat Mandsjoekwo. Brieven, bestemd voor
Mandsjoekwo, en brieven, welke via
Mandsjoekwo naar Siberië moeten worden
doorgezonden worden geweigerd. Alle brie
ven voor Europa, ook als zij den stempel
»via Siberië" dragen, gaan over zee via
Suez. Brieven, afkomstig uit Mandsjoekwo,
worden wel aangenomen, maar de Mand-
sjoekwosche postzegels worden niet er
kend, zoodat dubbel strafport wordt be
rekend, alsof de poststukken in het ge
heel niet waren gefrankeerd.
INTERVIEW MET GOERING.
Torgler en Thalmann bóóten
niet vrij.
De aftredende Berlijnsche vertegen
woordiger van het Reuteragentschap
heeft een interview gehad met Goering,
waarin deze o.a. zeide dat hij juist dezer
dagen nieuwe draconische maatregelen
heeft genomen tegen het optreden van
de actieve groepen der tegenstanders van
het nationaal-soeialisme. Goering zeide,
dat er in Pruisen 4 tot 5000 personen in
de 'concentratiekampen zijn opgesloten, in
heel Duitschland 6 tot 7000.
Van vrijlating van Torgler en Thal
mann kan hangende het hoogverraads-
proces geen sprake zijn. Torgler, aldus
Goering, heeft het communisme reeds
lang,aan den kapstok gehangen. Thal
mann echter niet. Laatstgenoemde 3s
echter veel dommer en weet niet eens
wat communisme is.
Over het kerkgeschil zeide Goering,
dat hij, mochten er onlusten uitbreken,
alle rustverstoorders, al zijn zij geeste
lijken, op de vingers zal tikken. Dat geldt
voor de evangelische en ook. voor de ka
tholieke kerk.
Ten slofte zeide Goering, dat hij steeds
weer de Duitsche luchtbescherming ter
sprake zal brengen.
MARCONI ZESTIG JAAR,
Op Woensdag 25 April a.s. zal de
groote pionier der radiotechniek, Mar
kies Guglielmo Marconi, zijn zestigsten
geboortedag herdenken. Hij werd in
1874 te Bologno in Italië geboren.
De wereld dankt aan zijn genie een
der belangrijkste technische hulpmidde
len van onzen tijd; de radio. Voortbou
wende op hetgeen onderzoekers vóór hem
reeds theoretisch hadden aangeduid,
heeft hij met zuidelijke geestdrift, geleid
door zijn helder inzicht en practischen
zin, aan de techniek den weg gewezen
in dit toenmaals nog vrijwel onbekend
gebied. Het is Markies Marconi geweest,
die ons de radio heeft leeren gebruiken
en zonder zijn, nu daaraan onafscheide
lijk -verbonden, persoonlijkheid, zou de
radiotechniek mogelijk niet de hoogte be
reikt hebben, waarop zij thans staat.
Na de grootsehe prestatie op dit ge
bied heeft Marconi zich een tiental jaren
later weer verdienstelijk gemaakt in de
ontwikkeling van de lampzenders en -ont
vangers, terwijl hfj terstond het groote
gewicht van- een gerichte antehriestraling
heeft begrepen, welke -vooraf bii de
moderne korte en ultra-kortegolf-zenders
van zoo groot belang is.
Thans houdt hij zich reeds geruime»
tijd bezig met ultra-korte-golfproeven.
V V
VSWS I WBW I
ZIE VOLGENDE ANNONCE
GESCHENKEN VOOR HITLER.
Voor de rijkskanselarij te Berlijn heb
ben Vrijdag den geheelen dag duizenden
mensehen gestaan in de hoop dat Hitier,
die zijn 45en verjaardag vierde, op het
balcoix zou verschijnen. De rijkskanselier
had zich echter naar zijn landhuis in
Zuid-Beieren hegeven.
Zeer velen hebben ook de registers
van gelukwensch geteekend en het aantal
schriftelijke en telegrafische felicitaties
liepen In de duizenden. Het D.N.B. maakt
voorts gewag van wagenladingen ge
schenken en bloemstukken vóór den
jarige.
Hoewel Hitier niet rookt, waren er heel
wat aschbakken en pijpen ontvangen en
voorts muziekinstrumenten, eigen ge
breide wollen sokken, zakdoeken en klee-
renborstels, alsmede een t'lesch Rijnwijn
van 1893, welke de kanselier wel weer
aan een van zijn vrienden zal schenken,
want zelf is hij geheelonthouder; de ar
beiders der Horch-f abrieken hebben een
auto geschonken, een oud-scheepskapi
tein uit Hamburg heeft éen scheepsmodel
voor hem vervaardigd, een banketbakker
liet een enorme taart van een meter door
snee brengen, een S.A.-man kwam aan
gesleept met een portret van Hitier dat
bestaat uit stenografische teekens. De
vaardiger heeft de 781 bladzijden van
Hitler's boek „Mein Kampf*' stenogra
fisch zoo opgeschreven, dat de teekens
met elkaar een zeer goed gelijkend por
tret van den leider vormen.
Uit de buurt van Hamburg heeft men
den jarige klompen gestuurd, uit het
Zwarte Woud een koekoeksklok en ook
heeft hij een mooie verzameling vlinders
ten geschenke gekregen.
DE AMNESTIE-WET AANGENOMEN,
De Spaansche Kamer heeft Vrijdag de
amnestiewet aangenomen met 2691 stem.
De geheele linkerzijde onthield zich van
stemming. Hiermede is een van de belang
rijke programpunten van de rechterzijde
verwezenlijkt. Hef beteekent een uitge
sproken nederlaag van de socialisten en
de links burgerlijke partijen. De amnestie
is van verstrekkenden aard. In het bijzon
der heeft zij betrekking op officieren die
betrokken zijn geweest bij den opstand
van 1932. Voorts kunnen volgens deze wet
de verbannen oud-ministers uit den tijd
yan de dictatuur van Primo de Rivera
naar Spanje terugkeeren.
EEN GOED BAANTJE!
In de drie jaar van haar bestaan heeft
de Spaansche republiek niet minder dan
43 ministers gehad, die afgetreden zijn en
nu levenslang pensioen genieten.
Zelfs als een minister slechts een uur
in functie geweest is, krijgt hij toch pen
sioen, dat 10.000 pesetas per jaar bedraagt.
Senor Largo Caballero, wiens heftig op
treden hem den bijnaam van Spanje's
Lenin bezorgd heeft, ontvangt behalve het
minister-pensioen, ook nog 12.000 pesetas
pensioen als afgevaardigde!
OOSTENRIJKSCHE SOCIAAL-DEMO
CRATEN NAAR HET CONCENTRATIE
KAMP.
Naar officieel wordt medegedeeld, zijn
vorige week 81 sociaal-demoCraten en com
munisten, die tot nu toe te Weenen wer
den vastgehouden, naar het concentratie
kamp te Woellersdorf overgebracht. On
der hen bevinden zich verscheidene vroe
gere afgevaardigden. De' vrijlating -van
een aantal nat.-socialisten in de laatste
dagen, aldus merkt het D.N.B. naar aan
leiding van dit bericht op, schijnt dus ten
doel gehad te hebben om plaats vrij te
maken voor de 'socialisten.
nog stukken voor haar er heen gestuurd.
Met wie spreek ik?"
„Dank u," zei Anne haastig en legde
den hoorn neer.
Ze ging terug naar de kamer, zette haar
hoed op en deed haar handschoenen aan.
Toen keerde ze weer naar de hall terug,
vroeg een spoorboekje, zocht een middag
trein uit en liet door een chausseur een
telegram wegbrengen.
„Arriveer drie uur-dertien; Anne."
Ze keek op haar arbandhorloge; het
cadeau vau haar vader op haaf twee-en-
twintigsten verjaardag. Ze had nog net
tijd om haar haar in orde te laten maken,
maar dan moest ze ook opschieten. Ze
was bijna bij den uitgang, toen ze opeens
terzijde week en snel naar een van baar
schoenveters bukte.
Aurora stoqf, in haar gewoon wervel
wind-tempo ,op nog geen meter afstand
langs haar heen! Haar zware schoenen
kraakten zooals ze het altijd deden; kra
ken was een kenmerkende eigenschap van
Aurora's schoeisel. Anne keek voorzichtig
om en zag de breede schouders en den
lichtelijk cow-bay-achtigen hoed van ruig
vilt in het gewoel van de hall verdwijnen.
Half-glimlachend glipte ze de straat op
en weer vroeg ze zich af of Aurora wist
dat Anne Waveney een jaar met haar ge
reisd had!
In de cabine bij „Aristide" werd ze ge
holpen door een kapster, die zich haar
herinnerde en die bedenkelijk het hoofd
schudde over de verwaarloozing van haar
coiffure.
„Tk ben uit de beschaafde wereld weg
geweest," legde Anne uit. „Ja, het ziet er
verschrikkelijk uit."
Als een soort reflexbeweging wierp het
meisje een blik in den spiegel, naar de
onberispelijke permanent wave van haar
eigen blonde haren.
„Ik zal mijn best doen," beloofde ze.
En ze hield haar belofte. Terwijl:haar
vaardige vingers hun werk verrichten,
werd Anne Jones opgenomen in het
grondelooze niet en Anne Belinda Wave
ney .wederom ter wereld getooverd. En
hef kapstertje had niet alleen handige
vingers maar ook een radde tong. Ze
praatte aan één stuk door en terwijl ze
luisterde, pikte Anne Belinda het nieuws
van twaalf verloren maanden op
Het naaste station lag acht kilometer
van Waterdene. Anne nam een taxi en
terwijl deze haar in snelle vaart naar het
buiten van haar zuster en zwager bracht,
poegde ze het trillende, gouden gevoel van
onnitsprekelijk-blij verbeiden terug te
winnen, waarvan de glorie vergleden was
toen ze uitstapte op een leeg perron, dat
wil zeggen, leeg voor haar. Andere rei
zigers werden van den trein gehaald. De
blozende jonge vrouw, die met haar in den
coupé gezeten had, werd opgewacht door
een eveneens flinken jongeman met een
prettig gezicht en ze omhelsden elkaar
hartelijk. Een spichtig meisjes in een
groen leeren overjas verwelkomde de
oude dame uit den volgenden wagon en
een gezellige grootmoeder met vriendelijk-
glhisterende oogjes hielp den kleinen jon
gen in zijn te krap jasje uit 't zelfde rijtuig
Maar voor Anne was het perron leeg,
ondanks het woelig gewemel; met een
onzeker glimlachje trachtte ze te beden
ken wat Jenny weerhouden kon hebben
om haar te komen begroeten. Toen de
monumentale steenen poort van Water
dene in zicht kwam, begon Anne's hart
zoo heftig te kloppen, dat haar gepeins
plotseling afknapte. Er was nog maar
voor één gedachte ruimte in haar: over 'n
paar minuten zou ze Jenny weerzien, Al
leen de lengte van de oprijlaan scheidde
hen nog.
De auto draaide het openstaande hek in.
Ongeveer dertig meter verder maakte de
oprijlaan een scherpe bocht. Anne leun
de uit het open raampje en door het loo-
ver der wijd-gespreide overhangende tak
ken ving haar blik een zilveren glimp
op; het snelvlietende stroompje, dat het
landgoed doorsneed. En toen zag ze Jenny.
De taxi stopte. Later wist zij, dat Jenny
den chauffeur een teeken had gegeven om
te stoppen; nu dacht ze aan niets anders
da» aan Jenny zelf. Ze rukte het portier
open, Het in de haast haar suitcase staan
en rende over het krakend grint naar den
zonbeschenen grasberm waar Jenny Stond.
Het was Jeniiy in wier geest alles levend
was, dat Anne had vergeten. Ze strekte
haar hand uit om Anne veilig op arms
lengte van zich af te houden. „Wacht,"
zei ze. Toen liet ze Anne staan en ging
naar den chauffeur.
Wil je aan het begin van de oprijlaan
bij de portierswoning wachten verzocht
ze.
Anne hoorde de woorden, maar ze gin
gen langs haar heen, beteekenden niets
bijzonders voor haar, omdat ze alleen aan
Jenny dacht. Haar oogen waren als ge
hecht aan Jenny, toen die snel weer naar
haar toeliep.
De eerste Indruk van Jenny's gezicht
scheen al de afschuwelijke visioenen van
een Jenny in groote verschrikking,
met wijd-open angstoogen en krijtwit, uit
te wisschen. Toch moest iets van dit beeld
werkelijkheid zijn gebleven. Toen Jenny
terugkwam en de hand op haar arm leg
de, had Anne de vreeselijke gewaarwor
ding, dat deze stralende, bloeiende ver
schijning een illusie was, bloeiende ver
een andere Jenny, de doodelijk-beangste,
opgejaagde, haar dróomen en denken
had verontrust, zich verschool. De hand
op haar arm voelde stijf aan.
„Kom mee, hierdoor dezen kant uit.
Waarom ben je gekomen, Anne?" Zo
bevonden zich op een smal, dichtbegroeid
pad, dat zich door het kreupelhout rechts
van de oprijlaan slingerde. Jenny liep
snel voort tot waar het pad uitmondde
in een eigenaardige, vierkante open
ruimte. Een haag van gesnoeide hulsl
omringde deze met hooge, ondoordring
bare muren. In een van die muren was
een opening gekapt ze leek een hel,
der, doorzichtig venster, dat uitzicht gaf
op een lieflijk schilderij, van blauwe
lucht, zonnig water en groene weiden.
De omheinde plek zelf was donker en kil.
Toen ze daar waren sloeg Anne haar
vrjjen arm om Jenny heen. „O Jen!" was
alles wat ze zeggen kon.
Een kort noment werd de druk van
haar omhelzing beantwoord. Toen mankte
Jenny zich los haar hand viel slap
langs haar lichaam.
„Waarom ben je gekomen," herhaalde
ze. „O Anne, waarom ben je gekomen?"
(Wprdt. vervolgd).