Buitenlandsch Overzicht De Tweelingzusters Wij komen met een HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 10 ct. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Patricia Wentworth 7423 EERSTE BLAD DINSDAG 24 APRIL 1934 62ste JAARGANG Nogmaals Japan en China. China roept Amerika's hulp in. - Is Hitiers macht aan het tanen. Achteruitgaande werkloosheid. Polen en Duitschland. Mussolini bezuinigt. - Is Hitiers macht aan het tanen e u i eton Uit het Engelsch van Polen en Duitschland COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant 1.50; voor voegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65;binnen- an Nederl. Oost- en West-lndië per zeepost 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Losse ros. 4ct.;ir.p.p 6ct, Zondagsblad resp t 0.50 f Q.70, f 0.70,f 1.— Modeblad resp. f 1.20, 1.50, fl.50, 1 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/b C. DE BOER Ju. Bureau*. Koningstraat 78 felefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. AD VERTEN TIEN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. metfed. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-oontante be taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder no.: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Japan en de Westersche industrie. W moeten nog even terugkomen op de houding, welke Ja pan heeft aangenomen jegens China. Het is begrijpelijk, dat de in ternationale pers er niet over uitgespro ken raakt en nog dagelijks commentaar verschijnt. Japan op zijn beurt is even eens geschrokken eg heelt zich gehaast eeii nadere toelichting te geven, waaruit toch vooral Japans goede wil blijken moet. Japan wenseht voor alle mogendheden gelijke kansen in China en is niet voorne- jncns de bestaande verdragen te schenden. Een Japansch blad publiceert thans een bericht omtrent geheime onderhandelin gen, welke China voert met de Ver. Staten om van Amerika politieke» en finantiee- ien steun te krijgen. Maarselialw Tsjang Kai-Sjek hoopt een leening te verkrijgen van 25 millioen dollar voor wapening van het Chineesche leger, waartegen China' dan aan de Ver. Staten nieuwe concessies in Zuid-China zou verleenen. De Ver. Sta len zouden op hun beurt dan een garantie jp zich nemen voor handhaving van het tegenwoordig gebied - van China. En' de Èngelsehe gezant te Moskou heelt bespre kingen gevoerd met Litwinof over den toestand in het Verre Oosfen. Zal Mussolini bemiddelen tus' schen Frankrijk en Duitschland? De „Daily Tele- graph" weet mede te deelen, dat onder de Engelsche ministers een duidelijk, zii het ook niet eenstemmig streven heerscht, tezamen met Italië een laatste bemiddelingspoging te doen tus- schen Duitschland en Frankrijk. Dit standpunt wordt gedeeld door Mussolini. Róme zal zoo. mogelijk, voorstellen, dat bii de uitvoering van een dergelijke poging het reebt varr Engeland en Italië om een beslissende stem in de regeling der veilig heidsvoorwaarden te hebben, sterk op den voorgrond zal worden gesehoven. Te Rome noch té Londen maakt men ziel) echter eenige illusie over de moeilijk heden, die een dergelijk bemiddelingsvoor stel met zich zou 'brengen. De politieke medewerker van de „Mor- ning Post" schrijft, dat men in wel inge lichte kringen gelooft, dat Engeland op 23 Mei een nieuw compromis tusschen Duitschland en Frankrijk zal voorstellen. Mag men den Ber- Hinsehen correspon dent van „Het Volk" gelooven, dan zou, on danks alle reclame en propaganda over op leving van de industrie de antipathie in Duitschland zelf tegen het bewind van Hitier toenemen. Aan niemand heeft het nationaal-soeialistisch bewind gébracht wat men er van verwachtte en sléchts wei nigen gelooven, dat het in dé toekomst vee! beter zal worden. Hitier is zijn politieke loopbaan begon nen met de boeren en den middenstand en het zijn juist deze groepen, die hem het eerst veria ten. Met de arbeiders staat het iets inge wikkelder. De politiek geschoolde arbei ders heeft Hitier nooit gehad en lui heeft hen ook nog niet. V ier maanden geleden moest men con- stateere», dat het bewind van Hitier in de Duitsche bevolking was gestabiliseerd; thans moet men constateeren, dat Hitier over zijn stabilisatiepunt heen is en in alle groepen bezig is terrein te verliezen, gesteld had, veel omvangrijker en hope- loozer is dan zij zelfs kan worden uitge- Iedereen ziet, dat de taak, die Hitier zich voerd door een regeering, die voor niets terugdeinst. In alle kringen dringt het be sef doof, dat de regeering veel met bluf werkt en bovendien zelf aarzeling ver toont. De zelfverzekerde taal van voor heen is in verdediging omgeslagen. Interessant is ook wat in een andere correspondentie wordt opgemerkt over den achteruitgang der kranten in Duitsch land. Men wenseht de gelijkgeschakelde bladen, die over 't algemeen niet anders dan regeeringsmededeelingen bevatten, niet te lézen; de oplagen loopen bii dui zendtallen achteruit, de provinciale uitge vers gaan hü dozijnen failliet. Minister Goebbels, de propaganda-minister, heeft dezer dagen een redevoering, erover ge houden, maar of zii den toestand zal ver beteren?.... Wii -plaatsen slechts een vraagteeken. LEON TROTZKI, de daklooze. Terugloopende werkloosheids cijfers. 'Er is, in deze ver warde en ontredderde wereld, toch ook iets hoopvols te vermel den: dat is dé achter uitgang van de cijfers der werkloosheid in de verschillende lan den. Het internationale arbeidsbureau pu bliceert iedere drie maanden statistieken hieromtrent, de algemeene indruk hiervan is thans een gunstige. De in den loop van 1933 ingetreden verbetering heeft zich ge handhaafd en is zelfs relatief nog grooter geworden. Men leide hieruit nu niet af, dat daarom in elk land de werkloosheid in het afgeloopen kwartaal is verminderd; maar de ciifers moeten over twee jaren worden vergeleken aan begin en einde van den winter. En dan blijkt, dat inder daad de afneming der werkeloosheid in opgaande lijn is. In de meeste landen zjjn die cijfers lager geworden, in België, Bul garije, Frankrijk, Ierland en Portugal zijn Nadruk verboden. 14) Met een onderdrukten kreet sprong ze op. Waarom zag ze iu haar gedachten al tijd Jenny zóó? Het deed zoo'n gruwelijke Piin ze begeerde niets heviger dan dat ellendige visioen uit te wisscheil met het bééld van de echte, gelukkige Jenny eeó en al stralende, liefdevolle glimlach r, 'met haar kleinen jongen in de armen. Du dat was het heerlijke, dat haar van daag wachtte. Ze keek weer in den brief. Jenny wilde baar aan het.verstand-brengen, dat Anne Waveney verondersteld werd dit heele Jaar jjxjw andere zuster is op reis ge- «eest niet juffrouw Dageraad...." Het J«'d haar een oogenblik gekost om „Dage end als een vertaling van „Aurora" te "erkennen! Dus ze bad gereisd niet j°ra Fairlie. 'vven krulden Anne's lippen zich in een K'imlachwist Aurora het? dacht ze. Toen miert de glimlaeh'weg en een rimpel trok "ssehen baar oogen. De brief was han- "'8 opgesteld dat was niet het werk van Mr. Carruthers die had hem alleen maar geschreven maar van Jenny ze proefde Jenny uit ieder woord. O, Jenny was handig, pienterAnne baatte die pienterheid even vurig als ze Jenny liefhad. Er was iets opstandigs in dien haat. Ook den derden brief verscheurde ze. Ze wierp al de snippers in de papiermand en ging daarop naar beneden om Mr. Carruthers op te bellen. Toen ze in de enge ruimte van de tele fooncel op aansluiting wachtte, werd liet haar toch 'n beetje, bang om 't Hart, Ze was heelemaal niet zoo bijster gesteld óp een conversatie niet Mr. Carruthers het was niet moeilijk te gissen wat de advo caat van haar vader waarschijnlijk als zjjn plicht zou beschouwen om tegen haar te zeggen. „Hallo!" klonk een stem aan den anderen kant van de lijn. „Met het kan toor van Garden, Longhope en Mortimer." Anné, die zich herinnerde, dat dit. de langademige naam van de advocatenfirma was. vroeg naar Mr. Carruthers. „Mr. Carruthers is afwezig; hjj is ziek geweest, Kan ik u misschien met Mr. Smith verbinden?" Anne had het wel kunnen uitschreeu wen zoo sterk was haar gevoel van verlichting. Ze wenschte den ouden heer een sooedige. volledige beterschap, maar het uitstel van het onderhoud met hem was haar meer dan welkom. „Neen. ik behoef Mr. Smith niet te spre ken." antwoordde ze snel. „Tk bad alleen maar willen vragen of Lady Marr op Waterdene Is. Kunt u mij dat ook zeggen?" „Ja. tenminste ik geloof het wel," ver klaarde de stem. „We hebben vanochtend zij daarentegen hooger, terwijl voor Polen, Tsjechoslowakfie eiï Zweden door de wijze van opmaken der werkloosheïdsstatistie- ken een vergelijking moeilijk wordt. Dé statistieken van het Internationaal Arbeidsbureau geven de cijfers voor de verschillende landen. Doordat evenwel ieder land zijn eigen .methode volgt, zijn de cijfers jammer genoeg, onderling niet vergelijkbaar. M.a.w. men kan er niet de percentages uit bepalen en die met elkaar vergelijken. Hier zijn enkele statistieken: In de landen, wier werkloosheidsstatis tieken op den grondslag van de gegevens der verplichte verzekering tegen de werk loosheid worden opgemaakt, waren de cij fers als volgt: Duitschland 2.800.000 werk- loozen in April 1934 tegen 5.600.000 in April 1933; Engeland 2.340.000 in 1934 te gen 2.900.000 in 1933; Oostenrijk 350.000 in Maart 1934 tegen 400.000 een jaar te voren. In enkele landen met een vrijwillige ver zekering tegen de werkloosheid zonk het aantal verzekerde werkloozen als volgt: in Denemarken van 140.000 op 112.000, in Nederland van 230.000 tot 186.000, in Zwit serland van 124.000 tot 108.000. Daaren tegen is iii België het aantal werkloozen van 171.000 in het eerste kwartaal van 1933 tot 194.000 in het eerste kwartaal van 1934 aangegroeid. Hier nog een bericht over een reis, welke de Fransche minister van buitenlandsehe za ken naar Polen heeft ondernomen. Geen pleizierreis voorwaar! Polen gaat op het oogenblik veel ver der met Duitschland samen dan men te Parijs heeft verwacht. Uit de politiek van Polen krijgt men aldaar den indruk, dat Polen bezig is zich van zijn buren te isoleeren ter wille van de betrekkingen tot Berlijn. Sedert de toenadering tot Berlijn vertoont Warschau niets meer van de solidariteit in de Midden-Euro- peésche aangelegenheden met die landen, waartoe het te voren, om zijn eigen ge vaarlijke positie ten opzichte van Duitsch land (en Rusland) gedwongen was. Men heeft te Parijs het vermoeden, dat er ge heime afspraken bestaan tusschen Polen en Duitschland. Barthou, F-rankrijks mi nister van buitenlandsehe zaken, zal nu te Warsehau 'de categorische vraag moe ten stellen: wat is' er overgebleven van het bondgenootschap tusschen Frankrijk en Polen? Italië gaat zijn levensstandaard verlagen Ach ja, waarom ook niet? We doen het immers allemaal? Eenige weken gele den heeft Italië zijn staatsschuld gecon verteerd en dientengevolge zijn de in komsten van de meeste beleggers vermin derd van 5 op 3J procent. Voor den Ita liaan is het leven, ondanks de stijging van de koopkracht van de lire van de laat ste jaren, lang niet overal goedkoop. Tus schen het platteland en de steden en ook tusschen de steden onderling zijn dik wijls de verschillen groot. Om de salarissen der staatsambtenaren eenlgszins aan te passen aan de nieuwe financièefe verhoudingen werden die van de leden der regeering met twintig pro- oent verminderd, de andere als volgt ge regeld: wie beneden de vijfhonderd lire (60 gulden) per maand blijft, behoudt zijn inkomen geheel; tusschen 500 en 1000 maandelijks wordt zes procent gekort, tusschen 1000 en 1500 aeht, van 1500 tot 2000 tien en boven de 2000 twaalf pro cent. Behalve het vaste salaris genieten vele ambtenaren nog andere emolumenten duurte- en kinderbijslag en dergelijke. Déze worden in het algemeen met twaalf procent verminderd maar trapsgewijs. 't Zou ongerijmd zijn te vermoeden, dat de regeering overtuigd is van de vreugde van haar ambtenaren bij het vernemen van deze nieuwe regeling, schrijft de correspondent der N; Rottr. Crt. Ze tracht hen echter te overtuigen-van. het nut voor de geheele staatsinrichting: „Het terug brengen van de traktementen is een es sentieel en belangrijk element in het ver minderen en in evenwicht brengen van de kosten van levensonderhoud. Gin den ambtenaren dadelijk een ver goeding te geven voor de besnoeiing van hun naar NedèiTandsehe begrippen over het algemeen werkelijk niet 'over dadig rijke bezoldigingen bepaalt de re geering, dat op denzelfden 16en April de huren van woonhuizen met twaalf pro cent zullen worden verlaagd. Tegelijk met deze nieuwe salarlsrege- bng -zijn- vele andere- besluiten afgekon digd, maar 't eenige dat geld inbrengen zal is de verhooging van de belasting op de jonggezellen met vijftig percent. Daaruit komen we terloops ook te weten, L dat deze belasting verleden jaar niet min der dan honderd en elf millioen lire'op gebracht heeft. En dan zegt men nog dat het getrouw de leven zoo duur is! Generaal CARMONA, president der Portugeesche republiek, wiens dictatorschap gevolgd is door een nieuwe constitutie. CHINEESCHE POSTERIJEN BOYCOTTEN MANDSJOEKWO Ér doen zich op het oogenblik moeilijk heden voor wat betreft het internationale postverkeer met Mandsjoekwo. De Chi neesche posterijen boycotten den nieuwen staat Mandsjoekwo. Brieven, bestemd voor Mandsjoekwo, en brieven, welke via Mandsjoekwo naar Siberië moeten worden doorgezonden worden geweigerd. Alle brie ven voor Europa, ook als zij den stempel »via Siberië" dragen, gaan over zee via Suez. Brieven, afkomstig uit Mandsjoekwo, worden wel aangenomen, maar de Mand- sjoekwosche postzegels worden niet er kend, zoodat dubbel strafport wordt be rekend, alsof de poststukken in het ge heel niet waren gefrankeerd. INTERVIEW MET GOERING. Torgler en Thalmann bóóten niet vrij. De aftredende Berlijnsche vertegen woordiger van het Reuteragentschap heeft een interview gehad met Goering, waarin deze o.a. zeide dat hij juist dezer dagen nieuwe draconische maatregelen heeft genomen tegen het optreden van de actieve groepen der tegenstanders van het nationaal-soeialisme. Goering zeide, dat er in Pruisen 4 tot 5000 personen in de 'concentratiekampen zijn opgesloten, in heel Duitschland 6 tot 7000. Van vrijlating van Torgler en Thal mann kan hangende het hoogverraads- proces geen sprake zijn. Torgler, aldus Goering, heeft het communisme reeds lang,aan den kapstok gehangen. Thal mann echter niet. Laatstgenoemde 3s echter veel dommer en weet niet eens wat communisme is. Over het kerkgeschil zeide Goering, dat hij, mochten er onlusten uitbreken, alle rustverstoorders, al zijn zij geeste lijken, op de vingers zal tikken. Dat geldt voor de evangelische en ook. voor de ka tholieke kerk. Ten slofte zeide Goering, dat hij steeds weer de Duitsche luchtbescherming ter sprake zal brengen. MARCONI ZESTIG JAAR, Op Woensdag 25 April a.s. zal de groote pionier der radiotechniek, Mar kies Guglielmo Marconi, zijn zestigsten geboortedag herdenken. Hij werd in 1874 te Bologno in Italië geboren. De wereld dankt aan zijn genie een der belangrijkste technische hulpmidde len van onzen tijd; de radio. Voortbou wende op hetgeen onderzoekers vóór hem reeds theoretisch hadden aangeduid, heeft hij met zuidelijke geestdrift, geleid door zijn helder inzicht en practischen zin, aan de techniek den weg gewezen in dit toenmaals nog vrijwel onbekend gebied. Het is Markies Marconi geweest, die ons de radio heeft leeren gebruiken en zonder zijn, nu daaraan onafscheide lijk -verbonden, persoonlijkheid, zou de radiotechniek mogelijk niet de hoogte be reikt hebben, waarop zij thans staat. Na de grootsehe prestatie op dit ge bied heeft Marconi zich een tiental jaren later weer verdienstelijk gemaakt in de ontwikkeling van de lampzenders en -ont vangers, terwijl hfj terstond het groote gewicht van- een gerichte antehriestraling heeft begrepen, welke -vooraf bii de moderne korte en ultra-kortegolf-zenders van zoo groot belang is. Thans houdt hij zich reeds geruime» tijd bezig met ultra-korte-golfproeven. V V VSWS I WBW I ZIE VOLGENDE ANNONCE GESCHENKEN VOOR HITLER. Voor de rijkskanselarij te Berlijn heb ben Vrijdag den geheelen dag duizenden mensehen gestaan in de hoop dat Hitier, die zijn 45en verjaardag vierde, op het balcoix zou verschijnen. De rijkskanselier had zich echter naar zijn landhuis in Zuid-Beieren hegeven. Zeer velen hebben ook de registers van gelukwensch geteekend en het aantal schriftelijke en telegrafische felicitaties liepen In de duizenden. Het D.N.B. maakt voorts gewag van wagenladingen ge schenken en bloemstukken vóór den jarige. Hoewel Hitier niet rookt, waren er heel wat aschbakken en pijpen ontvangen en voorts muziekinstrumenten, eigen ge breide wollen sokken, zakdoeken en klee- renborstels, alsmede een t'lesch Rijnwijn van 1893, welke de kanselier wel weer aan een van zijn vrienden zal schenken, want zelf is hij geheelonthouder; de ar beiders der Horch-f abrieken hebben een auto geschonken, een oud-scheepskapi tein uit Hamburg heeft éen scheepsmodel voor hem vervaardigd, een banketbakker liet een enorme taart van een meter door snee brengen, een S.A.-man kwam aan gesleept met een portret van Hitier dat bestaat uit stenografische teekens. De vaardiger heeft de 781 bladzijden van Hitler's boek „Mein Kampf*' stenogra fisch zoo opgeschreven, dat de teekens met elkaar een zeer goed gelijkend por tret van den leider vormen. Uit de buurt van Hamburg heeft men den jarige klompen gestuurd, uit het Zwarte Woud een koekoeksklok en ook heeft hij een mooie verzameling vlinders ten geschenke gekregen. DE AMNESTIE-WET AANGENOMEN, De Spaansche Kamer heeft Vrijdag de amnestiewet aangenomen met 2691 stem. De geheele linkerzijde onthield zich van stemming. Hiermede is een van de belang rijke programpunten van de rechterzijde verwezenlijkt. Hef beteekent een uitge sproken nederlaag van de socialisten en de links burgerlijke partijen. De amnestie is van verstrekkenden aard. In het bijzon der heeft zij betrekking op officieren die betrokken zijn geweest bij den opstand van 1932. Voorts kunnen volgens deze wet de verbannen oud-ministers uit den tijd yan de dictatuur van Primo de Rivera naar Spanje terugkeeren. EEN GOED BAANTJE! In de drie jaar van haar bestaan heeft de Spaansche republiek niet minder dan 43 ministers gehad, die afgetreden zijn en nu levenslang pensioen genieten. Zelfs als een minister slechts een uur in functie geweest is, krijgt hij toch pen sioen, dat 10.000 pesetas per jaar bedraagt. Senor Largo Caballero, wiens heftig op treden hem den bijnaam van Spanje's Lenin bezorgd heeft, ontvangt behalve het minister-pensioen, ook nog 12.000 pesetas pensioen als afgevaardigde! OOSTENRIJKSCHE SOCIAAL-DEMO CRATEN NAAR HET CONCENTRATIE KAMP. Naar officieel wordt medegedeeld, zijn vorige week 81 sociaal-demoCraten en com munisten, die tot nu toe te Weenen wer den vastgehouden, naar het concentratie kamp te Woellersdorf overgebracht. On der hen bevinden zich verscheidene vroe gere afgevaardigden. De' vrijlating -van een aantal nat.-socialisten in de laatste dagen, aldus merkt het D.N.B. naar aan leiding van dit bericht op, schijnt dus ten doel gehad te hebben om plaats vrij te maken voor de 'socialisten. nog stukken voor haar er heen gestuurd. Met wie spreek ik?" „Dank u," zei Anne haastig en legde den hoorn neer. Ze ging terug naar de kamer, zette haar hoed op en deed haar handschoenen aan. Toen keerde ze weer naar de hall terug, vroeg een spoorboekje, zocht een middag trein uit en liet door een chausseur een telegram wegbrengen. „Arriveer drie uur-dertien; Anne." Ze keek op haar arbandhorloge; het cadeau vau haar vader op haaf twee-en- twintigsten verjaardag. Ze had nog net tijd om haar haar in orde te laten maken, maar dan moest ze ook opschieten. Ze was bijna bij den uitgang, toen ze opeens terzijde week en snel naar een van baar schoenveters bukte. Aurora stoqf, in haar gewoon wervel wind-tempo ,op nog geen meter afstand langs haar heen! Haar zware schoenen kraakten zooals ze het altijd deden; kra ken was een kenmerkende eigenschap van Aurora's schoeisel. Anne keek voorzichtig om en zag de breede schouders en den lichtelijk cow-bay-achtigen hoed van ruig vilt in het gewoel van de hall verdwijnen. Half-glimlachend glipte ze de straat op en weer vroeg ze zich af of Aurora wist dat Anne Waveney een jaar met haar ge reisd had! In de cabine bij „Aristide" werd ze ge holpen door een kapster, die zich haar herinnerde en die bedenkelijk het hoofd schudde over de verwaarloozing van haar coiffure. „Tk ben uit de beschaafde wereld weg geweest," legde Anne uit. „Ja, het ziet er verschrikkelijk uit." Als een soort reflexbeweging wierp het meisje een blik in den spiegel, naar de onberispelijke permanent wave van haar eigen blonde haren. „Ik zal mijn best doen," beloofde ze. En ze hield haar belofte. Terwijl:haar vaardige vingers hun werk verrichten, werd Anne Jones opgenomen in het grondelooze niet en Anne Belinda Wave ney .wederom ter wereld getooverd. En hef kapstertje had niet alleen handige vingers maar ook een radde tong. Ze praatte aan één stuk door en terwijl ze luisterde, pikte Anne Belinda het nieuws van twaalf verloren maanden op Het naaste station lag acht kilometer van Waterdene. Anne nam een taxi en terwijl deze haar in snelle vaart naar het buiten van haar zuster en zwager bracht, poegde ze het trillende, gouden gevoel van onnitsprekelijk-blij verbeiden terug te winnen, waarvan de glorie vergleden was toen ze uitstapte op een leeg perron, dat wil zeggen, leeg voor haar. Andere rei zigers werden van den trein gehaald. De blozende jonge vrouw, die met haar in den coupé gezeten had, werd opgewacht door een eveneens flinken jongeman met een prettig gezicht en ze omhelsden elkaar hartelijk. Een spichtig meisjes in een groen leeren overjas verwelkomde de oude dame uit den volgenden wagon en een gezellige grootmoeder met vriendelijk- glhisterende oogjes hielp den kleinen jon gen in zijn te krap jasje uit 't zelfde rijtuig Maar voor Anne was het perron leeg, ondanks het woelig gewemel; met een onzeker glimlachje trachtte ze te beden ken wat Jenny weerhouden kon hebben om haar te komen begroeten. Toen de monumentale steenen poort van Water dene in zicht kwam, begon Anne's hart zoo heftig te kloppen, dat haar gepeins plotseling afknapte. Er was nog maar voor één gedachte ruimte in haar: over 'n paar minuten zou ze Jenny weerzien, Al leen de lengte van de oprijlaan scheidde hen nog. De auto draaide het openstaande hek in. Ongeveer dertig meter verder maakte de oprijlaan een scherpe bocht. Anne leun de uit het open raampje en door het loo- ver der wijd-gespreide overhangende tak ken ving haar blik een zilveren glimp op; het snelvlietende stroompje, dat het landgoed doorsneed. En toen zag ze Jenny. De taxi stopte. Later wist zij, dat Jenny den chauffeur een teeken had gegeven om te stoppen; nu dacht ze aan niets anders da» aan Jenny zelf. Ze rukte het portier open, Het in de haast haar suitcase staan en rende over het krakend grint naar den zonbeschenen grasberm waar Jenny Stond. Het was Jeniiy in wier geest alles levend was, dat Anne had vergeten. Ze strekte haar hand uit om Anne veilig op arms lengte van zich af te houden. „Wacht," zei ze. Toen liet ze Anne staan en ging naar den chauffeur. Wil je aan het begin van de oprijlaan bij de portierswoning wachten verzocht ze. Anne hoorde de woorden, maar ze gin gen langs haar heen, beteekenden niets bijzonders voor haar, omdat ze alleen aan Jenny dacht. Haar oogen waren als ge hecht aan Jenny, toen die snel weer naar haar toeliep. De eerste Indruk van Jenny's gezicht scheen al de afschuwelijke visioenen van een Jenny in groote verschrikking, met wijd-open angstoogen en krijtwit, uit te wisschen. Toch moest iets van dit beeld werkelijkheid zijn gebleven. Toen Jenny terugkwam en de hand op haar arm leg de, had Anne de vreeselijke gewaarwor ding, dat deze stralende, bloeiende ver schijning een illusie was, bloeiende ver een andere Jenny, de doodelijk-beangste, opgejaagde, haar dróomen en denken had verontrust, zich verschool. De hand op haar arm voelde stijf aan. „Kom mee, hierdoor dezen kant uit. Waarom ben je gekomen, Anne?" Zo bevonden zich op een smal, dichtbegroeid pad, dat zich door het kreupelhout rechts van de oprijlaan slingerde. Jenny liep snel voort tot waar het pad uitmondde in een eigenaardige, vierkante open ruimte. Een haag van gesnoeide hulsl omringde deze met hooge, ondoordring bare muren. In een van die muren was een opening gekapt ze leek een hel, der, doorzichtig venster, dat uitzicht gaf op een lieflijk schilderij, van blauwe lucht, zonnig water en groene weiden. De omheinde plek zelf was donker en kil. Toen ze daar waren sloeg Anne haar vrjjen arm om Jenny heen. „O Jen!" was alles wat ze zeggen kon. Een kort noment werd de druk van haar omhelzing beantwoord. Toen mankte Jenny zich los haar hand viel slap langs haar lichaam. „Waarom ben je gekomen," herhaalde ze. „O Anne, waarom ben je gekomen?" (Wprdt. vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1