Buitenlandsch Overzicht. ymmsEmsMEL De Tweelingzusters NIEUWSBLAD VOOR OEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA BINNENLAND 7432 EERSTE BLAD D5NSDAG 5 MEI 1934 62ste JAARGANG Patricia Wentworth Voortgezette anti- Joodsche propaganda van ,,Der Stürmer". Verlenging van den militairen diensttijd in Frankrijk? De strijd in Arabië. Een belangrijke gift voor het N.C.C. ldersche courant Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant fi.60; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65;binnen- and t 2.-, Nederl. Oost- en West-Jndië per zeepost t 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20 Losse ros. 4ct. ;fr.p.p fict. Zondagsblad resp f 0.50 f 0.70. f 0.70,f1.— Modeblad resp. f1.20, f 1.50, f 1.50, 11.70 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. O. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v b C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 10066. ADVERTENTIËN 20 ct. per regel (galjard). tngez. meded (kojomöreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be taling 15 ct. per regel, min. 60ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder no.: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Een negatief resultaat van de besprekingen tusschen Frankrijk en Engeland. Mussolini is bezorgd over de ontwapeningS' kwestie. Nogmaals het schuldenvraagstuk. De Fransch' Engelsche besprekingen Het resultaat van de besprekingen tusschen Barthou (Frankrijk) en Henderson (Engeland) is meer dan bedroe vend, de besprekin gen zijn op niets uitgeloopen en dat be- teckent weer een stap verder van den •bewapeningsstilstand", over ontwapening zullen wij maar niet eens meer spreken. Henderson zou zelfs de gegrondheid van de Fransche stelling hebben toegegeven. „Lat was heel beleefd van Henderson sinds de onvereenigbaarheid van de standpunten onweersprekelijk aan den dag gekomen was", zoo telefoneerde de faiijsehe corr. van de Xw. Rept, Crt. Za terdagmorgen aan zijn blad. De hoop op een vergelijk schijnt nog niet geheel en al opgegeven benoeven te worden. Italië zou nu het oogenblik ge komen achten, om te Genève als bemid delaar op te treden. Xaar men weet, er kent bet Italiaansehe plan feitelijk de her wapening van Duitschland en de hand having van de wapening der andere lan den op bet oude peil. De Jklatin gelooft, dat de regeering te Rome den Franschen waarborgen, die' tot militaire sancties zouden gaan, wil toekennen. Daaromtrent moeten Fran schen, Engelschen en Italianen te Genève overleggen. Nu Barthou en Henderson niet verder opschoten, bleef hun niets anders over dan de vergadering van het bestuur van het algemeene comité te Genève zoo spoedig mogelijk te laten' doorgaan. De ontwikkeling van de gebeurtenissen In Duitschland heeft de Franschen tegenover elk compromis schichtig gestemd. Zij wil siechts met waarborgen van veiligheid genoegen nemen. Het ontbreekt te Parijs niet aan stem men, die daarin vermeende schijnheilig heid laken. Parijs, met andere woorden, zou van Duitschland's hérwapening ge bruik maken om zich aan de verplichtin gen tot beperking van de eigen bewape ning te onttrekken, aldus redeneeren de socialisten. Zij blijven er bij, dat men Hitier in zijn eigen strik had moeten vangen. Op die manier zou men hem belet heb ben zich te beroepen op hun gewraakte in gebreke blijven ten opzichte van de ont wapeningsbepalingen van Versailles, om zelf tot herwapening over te gaan. Zoo schuift de eene partij de verant woordelijkheden op andere. De Fransche regeering meent zich over die te Londen te beklagen te hebben. Zij is van oordeel, dat als Londen al een poos geleden met klem den Duitschers hun onwil verweten had met die bepalinlgen rekening te hou den, de conferentie nie tin het slop ge raakt zou zijn, waaruit men zich nu met wanhopige inspanning probeert los te werken. In deze richting kan in de ge- daehtenwisseling tusschen Londen en Parijs gemakkelijk een geprikkelde toon komen. 'Parijs is geneigd Londen te verwijten pas ongerust geworden te zijn, toen Duitschland een belangrijke luchtvloot ging bouwen en voor het overige niet aan de samenstelling van het bekende dossier aangaande de herwapening wilde mede werken. Hitier speelt bij dit alles de rol van den verloren zoon. Zal hij er in toestemmen in ruil voor belangrijke concessies naar de conferentie terug te keeren? De kans, dat 1' rankrijk daarin zou toestemmen is voor het oogenblik gering. Het is de vraag wat zwaarder zou wegen: de wenschelykheid voor de Duitsche regee ring onder den indruk van het oogenblik, nu de zending van Riddentrop te Londen blijkbaar misgeloopen is, een succes naar buiten te behalen, dan wel de onmoge lijkheid voor de Franschen, gezien de steun, die Doumergue overal in den lande vindt, de herwapening van Duitschland, in welken vorm ook, te bekrachtigen en zoo doende een wedloop in wapening te ont ketenen. Mussolini over het ontwape- nings vraagstuk Mussolini maakt zich ook bezorgd over (le ontwapeningskwestie. In het Zondagsnum mer van de Berliner Boersenzeitung schrijf bij een artikel over „Ontwapening en wa pening?" Voor het laatst zoo schrijft hij zal ik mij heden met ontwapenings kwesties, met de ontwapeningsconferen tie en met de vooruitzichten die er zijn, bezig hebben te houden. Deze vooruitzichten wijzen erop, dat de ontwapeningsconferentie geëin digd is en dat een conferentie der wapening een aanvang neemt. Na een overzicht van den stand van het ontwapeningsvraagstuk gegeven te hebben, komt de Duce tot de conclusie, dat zich op het oogenblik geen ander al ternatief biedt, dan het Italiaansehe ont wapeningsplan aan te nemen, of' een wa peningswedloop te beginnen. In geval van mislukking zullen de gewapende naties een wapeningswedloop beginnen en BEN ITO MUSSOLINI. Feuilleton Uit het Engelsch van 23) 1 Nadruk verboden. XV H. •Anne had een onderhoud met juffrouw Pettigrew. Juffrouw Pettigrew zat aan Jjen tafel, waarop zich een schrijfmachine bevond, een cyclostile, een telefoontoestel een groot register. Zo had jnijzend- hruin haar, ouderwetsch opgemaakt en een rond, blozend gezicht, waaruit een Paar vriendelijke, maar onderzoekende Porcelein-blauwe oogen de bezoekster aan keken. „Bent u gisteren ontslagen?" De stem •Bonk helder en pittig. ,Ja. „Was u maar dadelijk hier gekomen. is jammer dat u dat niet gedaan hebt heel jammer. Waarom hebt u dat niet Redaan?" '•'k ^ben naar vrienden geweest." «pJ3. Anne zei niets. Juffrouw Pettigrew liet on halve minuut zwijgend voorbijgaan, toen vervolgde ze: »Xu, vandaag heb ik helaas niets voor Logeert u Dij uw vrienden?" «Neen." Het ontging de helder-blauwe oogen niet (lat alle kleur uit Anne s gezicht weg trok. De stem ging voort: „En waar hebt u vannacht geslapen?" Anne keek op en een sprankje humor lichtte in haar blik. „Ik heb niet erg veel geslapen. Ik heb op de Enbankment gezeten." „Geen geld?" informeerde Juffrouw Pettigrew. „Acht pence," antwoordde Anne met een flauwen glimlach. „Ze stuurden u toch niet weg niet niet meer dan acht pence in uw zak?" „O, neen. Ik dacht, dat ik voldoende had ik hen bang dat ik wat royaal ben geweest." Juffrouw Pettigrew gaf een knikje. „Dacht natuurlijk, dat haar vrienden zich over haar zouden ontfermen en dat ge beurde niet,", was baar onuitgesproken conclusie. „Nu, dat gaat zoo niet," hernam ze toen. „Ik zal probeeren om voor vannacht onderdak voor u te vinden. In dezen tijd van het jaar is dat niet moeilijk. Laat ik eens zien wat kunt u alzoo?" „Het kan me niet schelen wat ik doe als ik maar iets heb om mee te be ginnen." „Ervaring?" „Niet veel." De telefoonbel rinkelde en Juffrouw Pettigrew nam den hoorn op. ,,.Ja gunst met Miss Pettigrew. Wie? U? O, goedenmorgen." Een gon zend gebrom klonk eenigen tijd in den hoorn de stem van den spreker of spreekster aan den anderen kant van de lijn waartusschen Juffrouw Pettigrew uit roepen liet hooren als: „Juist, ja, ja, nu, Duitschland zal hetzelfde doen. Niemand zal Duitschland daarin kunnen verhin deren, want daartoe zou maar één middel bestaan: de preventieve oorlog! Frank rijk weet echter, dat het in geval van een preventieven oorlog niet op de solidari teit zou kunnen rekenen, die het in den laatsten oorlog geholpen lieeft, toen de strategische overwinning aan de Marne door de neutraliteitsvërklaring van Italië mogelijk gemaakt is. Terwijl reeds de bezetting van het Roergebied tot hard- nekkigen pasieven tegenstand leidde, zou waarschijnlijk op het oogenblik een be zetting van Duitsch gebied op zulk een krachtigen tegenstand stuiten, dat de pre ventieve oorlog zou veranderen, die ver moedelijk zeer lang zou duren en ontel bare offers aan mannen en kapitaal zou eischen. Ik geloof, aldus de Duce, dat een door Hitier geleid Duitschland hefti- gen tegenstand zou bieden tegen elk militair optreden van Frankrijk. Op den dag waarop de gedelegeerden ter ontwapeningsconferentie zouden ver klaren. dat ontwapening een mooie, maar gevaarlijke utoptie is, zoo schrijft Musso lini, zal de Volkenbond alle beteekenis verloren hebben. Zijn politiek die blijk baar een statenblok verhinderen wil, zou vervangen worden door de voor-oorlogs politiek en tenslotte zal dan Zijne Majes teit het kanon weer spreken. Ik schrijf deze woorden niet zonder diepe bezorgdheid. Een ontwapenings conventie zou de wereld een periode van stabiliteit gegeven hebben. Mislukking van (1e conferentie opent de deur voor onzekerheid. Wellicht is Engeland bereid zijn laatste kaart uit te spelen, n.1. door zijn macht en zijn prestige in te zetten. De wereld wacht daarop sinds weken en in het bijzonder nu, een tijdstip, waarop het niet om het eind van kabinets coalities gaat, maar om het Teven van millioenen eirom het lot van Epuropa. overzicht over den stand der schulden der buitenlandsche mogendheden en zal in de boodschap geen machtiging worden gevraagd voor het aangaan van nieuwe overeenkomsten met verminderde schuld- ken van de Ontwapeningsconferentie. Naar het blad verder meldt, wordt er van de zijde der Fransche regeering veel moeite gedaan om tot een nauwe samen werking met Rusland te komen, daar de hoop op een overeenkomst met Engeland voorloopig opgegeven schijnt te zijn. Behalve de oeconomische en diploma tieke is ook de militaire samenwerking tusschen beide landen ter sprake geko- konien. Het schulden- vraagstuk Tenslotte nog een paar woorden over „het schuldenvraag stuk". Officieel is van het Witte Huis te verstaan gegeven, dat men daar van gevoelen is, dat de deur is geopend voor voorstellen, die van de schuldenaarnaties afzonderlijk dienen uit te gaan. In ambtelijke kringen gelooft men, dat een stap, binnenkort te doen, maar waar omtrent nog geen nadere bijzonderheden zijn meegedeeld, het voor Europa of voor Washington mogelijk zal maken, uit de impasse te geraken. De president is, in strijd met hetgeen daaromtrent verluidde, van oordeel, dat de Ver. Staten zich niet hebben verklaard voor een absoluut vaste internationale scliuldenpolitiek; hij zal eventueele voor stellen in welwillende overweging nemen en elk voorstel zal worden behandeld naar de verdiensten die het zou kunnen bezitten. Het Witte Huis herhaalde Zaterdag zijn bereidwilligheid om met iederen debiteur- staat afzonderlijk over de op 15 Juni ver vallende termijnen te onderhandelen. Met het oog op het ieit, dat Roosevelt met de wenschen van het Congres rekening moet houden, zal, naar verluidt, zijn bood schap over de oorlogsschulden min of meer beperkt worden tot een statistisch President ROOSEVELT. bedragen. Of Roosevelt van enkele debi teuren het volle bedrag zal eischen, dan wel hun een zekere verlaging zal toe staan. hangt, naar het Witte Huis ver klaarde, af van den aard der motieven, die de betrokken debiteur kan doen gel den. Formee.le stortingen ter erxenning van de schulden, zullen echter niet meer als een bevredigende betaling worden beschouwd. OECOXOMISCH WEDEROPBOUW- FONDS IN DE VER. STATEN. 1322 millioen dollar. President Roosevelt heeft na een be spreking met zijn adviseurs besloten tot het instellen van een aanvullend algemeen wederopbouwfonds ten bedrage van 1322 millioen dollars. Teneinde het evenwicht van de begroo ting te garandeeren heeft Roosevelt in structie gegeven, dat uit dit fonds geno- ■Meo moeten worden de door het Congres aangenomen speciale credieteri, waar onder de 2505 millioen voor de oorlogs veteranen en ambtenaren, de 80 millioen voor oogstleeningen en landbouw-hypo- theken en de 5 millioen voor den militai ren vliegdienst. Vijfhonderd millioen uit het nieuwe fonds zullen waarschijnlijk ter beschik king worden gesteld voor openbare wer ken. Toenadering tot Rusland? De socialistische Dayly Herald meldt, dat de door. generaal Weygand en den Fran schen generalen staf geëischte verlen ging van den militairen diensttijd van een of twee jaar, zeer waarschijnlijk binnen kort door de Fransche regeer in g zal wor den goedgekeurd. Dit béteekent, volgens het blad, niet andes, dan een verdubbeling van het staande leger in Frankrijk, daar men i te Parijs overtuigd is van het misluk- Verontwaardiging in Engeland. De correspondent van de Times te Mun- chen meldt, dat ondanks de verontwaar diging, overal door het extra „ritueele moord"-nummer van „Der Stürmer" ge wekt, de twee sedert dien verschenen nummers geen wijziging in de houding van den redacteur Streieher toonen. Beide nummers zijn even vol van de felste de magogische anti-Joodsehe propaganda als de vorige en bevatten de gebruikelijke af zichtelijke caricaturen met de qualifica- ties varken, zwijn, enz. Christus uitlatin gen tegen de Schriftgeleerden en Fari zeeërs, worden uitgelegd als „een vloek tegen de Joden" en gecommentarieerd met de woorden: ..De verdedigers van Chris tus' moordenaars leven nog altijd onder ons en toch zijn er nog menschen, die zich niet schamen de Joden te verdedigen". Een foto toont een elf of twaalfjarig lid van de Hitler-jeugd, met het onder schrift: ..Een enthousiast lezer van Der Stürmer". In een hoofdartikel schrijft de Times, dat men schouderophalend de dwaze be schuldigingen aan het adres van de Joden zou kunnen voorbijgaan als een uitslui tend pathologisch verschijnsel, indien zij geuit waren door een der aanhangers van de z.g. „Nordische" school, in het „belang" van de Germaansche cultuur. Ongelukki gerwijs is dit niet het geval en is de schrijver niemand minder dan Julius Streieher, een der meest vooraanstaande leden der Nazi-beweging, leider van de Frankische provincies en gerechtigd om in deze kwaliteit deel uit te manen van het Beiersche kabinet. Op 1 Mei publi ceerde hij het speciaal nummer van „Der Stürmer" over den ritueelen moord, ge heel gevuld met sadistische variaties op dit weerzinwekkende thema. Hoewel de Rijksregeering niet heeft toegestaan dat dit" nummer naar het buitenland zou wor den gezonden en hoewel zelfs vele leden der N.S.D.A.P. hun verontwaardiging er over te kennen gaven, is op geen enkele wijze ingegrepen ter voorkoming van den verkoop van de 130.000 exemplaren, waar in dit nummer is gedrukt. Afgezien van het gevaar van publica- tiet van dergelijke klaarblijkelijke op ruiing tot gewelddaden, doet de officieele toelating van een dergelijke verouderde dwaasheid ernstige schade aan de intel- lectueele reputatie van het nieuwe Duitschland, zegt het blad. De strijd om Sanaa aanstaande. De Imam van Yemen heeft zijn strijd krachten om de hoofdstad Sanaa tezamen getrokken en bereidt zich voor, zijn ge het spijt mij." Toen wierp zjj een snellen blik op Anne en zei in de telefoon. „Als u even geduld hebt, bel ik u zoo nog op." Daarop legde ze den hoorn neer. „Dat was mevrouw Gates," richtte ze zich tot Anne. „Ze is een trouwe klant van ons. Ze zoekt een binnenmeisje." Anne keek hoopvol naar Miss Petti grew. „Dat zou iets voor mij zijn," zei ze. „Zonder de minste routine?" „Ja, ik weet zeker, dat ik het zal kun-' nen," verklaarde ze vol vuur, een kleur krijgend. „Nu, dan zullen we er maar het beste, van hopen! Ik zal u naar haar toesturen. Ze is wanhopig om hulp verlegen; het meisje, -dat ik haar het laatst stuurde, is gisteren op stel en sprong vertrokken. Ze is natuurlijk ontzettend uit haar hu meur. Het. is geen gemakkelijke betrek king." De laatste opmerking kwam er, na 'n pauze van misschien een seconde, droog achteraan. Weer tintelde een glimp van vroolyk- héid in Anne's oogen. „Hoe lang blijven de meisjes er ge woonlijk?" vroeg ze. Juffrouw Pettigrew's eigen gevoel voor humor werd op een zware proef gesteld. Maar haar frisch gezicht stond heel ern stig toen ze antwoordde: „Van drie dagen tot drie maanden." „Waarom zoo kort?" „Dat moet u zelf maar ontdekken zou ik zeggen. Ze klagen niet...." „Maar blyven doen ze evenmin," vul de Anne aan. „Maar enfin, ik kan me niet de luxe permitteeren pretentieus te zijn." Juffrouw Pettigrew knikte goedkeu rend. „Dat is verstand. Ik onthoud mij altijd van pressie. Maar als ik raad moest ge ven... Om Anna's lippen speelde de inspiree- rende, zonnige glimlach, die aan Anne Belinda Waveney hoorde en niet aan Annie Jones. Miss Pettigrew schrok er even van. „Ik zou anders erg dankbaar zijn voor uw raad." „Och, die heeft niet veel te beteekenen. Zooals ik al zei, ik geef geen raad, maar als ik het deed zou ik zeggen; wen u aan, u een beetje doof te houden. Menschen, die veel praten, meenen niet altijd elk woord dat ze zeggen. Wees niet over gevoelig en denk er aan dat een goed ge tuigschrift, na bijvoorbeeld een half jaar ergens te zijn geweest, het mij aanmerke lijk gemakkelijker zal maken een betere betrekking voor u te vinden." „Dank u," was Anne's bescheid en de woorden kwamen uit een oprecht dank baar hart. XVIII. John reed langzaam naar de stad terug. Hjj reed langzaam, omdat hij moest den ken. Dat eene verschrikkelijke woord: „dievegge" loerde als een grijnzend ge drocht in het centrum van zijn geest en telkens als het weer in zijn hersens ha merde, gaf het hem een gruwelijke, weeë sensatie. „Dievegge gevangenis" monsterachtige woorden die buiten elk verband stonden met iemand's eigen leven, met zijn familie, met de vrouwen van zijn familie; leege klanken, die nooit tastbare werkelijkheid hadden ingehou den! Hij reed in het bleeke, klare zonlicht tusschen hagen, beladen met een blanke weelde van meidoornbloesem. Uit het Noord-Oosten kwamen wolken opzetten aan den helder-blauwen hemel wolken als voortgeblazen veeren en even wit als de meidoornbloesem. Toen hij tien mijlen gereden had, was John zichzelf weer meester. Hij had nog eens alles nage gaan, wat Nicholas tegen hem en wat hij tegen Nicholas gezegd had. Hetgeen hem aan het eind het sterkst getroffen had, was, dat, waarop ook bij het begin zijn aandacht was gevallen: niet Anne's aan deel in de geschiedenis, maar dat van Jenny het verbazingwekkende getal van leugens, dat Jenny opgedischt had en het gemak, waarmee ze het had ge daan. Bij het begin al Anne stapt in de taxi en komt niet op tijd aan het station op dagen. Jenny wacht niet op haar. Jenny en juffrouw Jones gaan met den trein, die Anne gemist heeft. En Jenny vertelt haar vader dat Anne in de stad bij vrien den blijft logeeren. Waarom? Waarom in vredesnaam zei ze niet, dat Anne den trein gemist had? Als ze leugens over Anne was begonnen te vertellen, betee- kende dit, dat ze drommels goed wist, dat Anne niet terugkwam en ze daarvoor een reden moest opgeven. Daarna volgden stroomen van leugens en ze moest ze deksels goed hebben verteld ook, anders zou deze of gene het wel gemerkt heb ben. Maar niemand kwam achter de waar heid tot Jenny op baar huwelijksreis was en het liegen aan juffrouw Jones moest overlaten. Het ging juffrouw Jones klaar blijkelijk niet zoo goed af als aan Jenny en Sir Anthony ontdekte, dat hem wat op de mouw was gespeld. Jenny vertelde het Nicholas van Anne een week na hun trouwen. Dat was een bied tot den laatsten druppel bloeds te verdedigen. De regeering van Yemen heeft verklaard: Als Ibn Saoed oorlog wil, zijn wij tot oorlog bereid; als hij vrede wil, zijn wij tot vrede bereid. Intusschen bereiden de troepen van Ibn Saoed zich aan de kust voor tot den aanval op de hoofdstad van Yemen, Sa naa, die 2500 meter boven den zeespiegel ligt. Zij beschikken over berggeschut, dat over zee is aangevoerd. Door tussehenkomst van Prinses Juliana is het Nationaal Crisiscomité dezer dagen verblijd met de belangrijke gift van 25.000 van een gever, die onbekend wenscht te blijven. VERASSCHING P. H. GALLE. Onder zeer groote belangstelling is Za terdagmiddag in het crematorium op Westerveld te Velsen de verassching ge schied van het stoffelijk overschot van den heer P. H. Gallé, oud-officier bij de Koninklijke marine, directeur der Filiaal inrichting van het Kon. Nederl. Meteoro logisch instituut, te Amsterdam, overleden te Hilversum. Het eerst heeft gesproken dr. E. Hel dring, namens de Filiaalinrichting van het Kon. Meteorologisch Instituut en het daaraan verbonden personeel, het ge meentebestuur en de haven van Amster dam en de daarin gevestigde reederijen en inrichtingen en diensten, werkzaam in het belang van de zeevaart, den directeur der gemeente handelsinrichtingen en den havenmeester, het college van commissa rissen van het Vaderlandseh Fonds var de kweekschool voor de zeevaart, den com mandant, officieren leeraren en personeel van de kweekschool, commissarissen van de Noord- en Zuid-Holl. Redding Mij., het bestuur van de stichting De Ruyter- medaille. de redactie van de stichting üe Zee en de redactie van Hemel en Damp kring. Vervolgens sprak prof. dr. W. A. G. van Everdingen directeur van het Kon. Meteorologisch Instituut, die «en over ledene dank en huid bracht voor zijn groote werkkracht. Vice-admiraal de Graaff, chef van den marinestaf, zeide, dat men bij de Kon. Marine Gallé altijd hoogelijk heeft ge waardeerd, vooral om de kennis, die hij den leerlingen der Hoogeer krijgsschool bijbracht in de oceanografie. De heer E. I. Westerveld, oud-minister van Marine, sprak uit naam van de vale marine-vrienden Voor slechte spijsver- 1 tering en verstopping zijn Foster's Maagpil- len het middel bij uit nemendheid. Zij pur- geeren niet heftig, doch werken zacht en zonder krampen. Houdt steeds een flacon bij de hand. Alom verkrijgbaar a f 0.65 p. flacon. van die d ..gen, die Jol.n liet meest ge stoken had. jenny had Nichoias .op de hoogte gebracht toen ze een week ge trouwd waren! Dat wilde zeggen, dat ze Nicholas, het als de anderen systema* tisch had voorgelogen. Ze had hem ver teld van de ziekeninrichting, dat Anne van niemand bezoek mocht hebben en liet dagelijksche bericht niet te vergeten: „Die lieve Anne is vandaag veel beter, vindt je het niet heerlijk", of „O Nicko, Anne is niets goed." Ze had hem een rad voor de oogen gedraaid hem zoet ge houden met mooie praatjes pn kroko dillentranen geweend, omdat Anne geen bruidsmeisje kon zijn. En toen, een week na hun huwelijk, had ze den euvelen moed gehad om hem kalmweg te vertel len, dat ze hem en alle anderen voor don gek had gehouden. John liet een kort, boos lachje hooren. Hij vroeg zich af hoe Nicholas Marr dit wel opgenomen zou hebben. En toen, heel plotseling was hij zich bewust, dat Nicho las de zaak nooit uit dit oogpunt bekeken had. Nicholas Marr kon Anne alleen zien onder zijn eigen gezichtshoek; Anne en de schande, die ze over haar familie bad ge bracht, de aanstoot, die ze de dierbare „society" had gegeven .Jenny boorde tot hen, die Anne onrecht had gedaan dat was Nicholas' opvatting. „Neen, het is geen seconde tot hem doorgedrongen, dat ze hem voorgelogen heeft." (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1