Modepraatje PAG. ZATERDAG 30 JUNI 1394 La Lumanta Stelo Het bestellen van patronen. De prijs onzer patronen is verlaagd tot 0.58 voor japonnen, f 0.48 voor kinderkleeding en 0.40, voor enkele rolt of blouse. Men kan bet bedrag in postzegels of per postwissel overmaken aan de Mode-redactie, Muzenstraat 5 B, Den Haag. U kunt ook gireeren op giro-reke ning 191919 ten name van den Knip- patronendienst te Den Haag. Voor uit stekende» pasvorm wordt ingestaan, indien men duidelijk buste en heup wijdte vermeldt. Het zoo juist versche nen Practische Modeblad wordt met de patronen gratis medegezonden. Onze uitstekende patronen. Een goed-zittend maat-patroon wordt n toegezonden, indien u een bedrag van 58 cents stort op postrekening 191919 t.n.v. den Patronendienst te 's Graven- hage of in postzegels per brief toe zendt aan de Mode-redactrice, Muzen- straat 5 B te Den Haag. Het voorjaarsnummer van „Het Practische Modeblad", waarin tallooze fraaie modellen zijn afgebeeld, wordt u tegelijk met het patroon medegezon den. Sportieve voor jaarsjas. (No. 3073.) Sportieve voorjaarsjas van ruige, wollen stof. Langs overslag, kraag, manchetten en zakken dubbele stiksels. Over de mouw loopt een gestikte bies, die op den schouder bevestigd Namiddagjapon. A). Ofschoon deze japon er ingewikkeld uitziet, is zij toch heel makkelijk te maken. De rug is geheel glad geno- wordt door een groote fantasie-knoop. Benoodigd materiaal: 3 meter van 1.30 meter breed. De prijs bedraagt f 0.78. Sportblouse. Afgebeelde blouse kan men van allerlei leuke zomerstofjes vervaardi gen: b.v. vlieco, bedrukt katoen, be drukte shantung, crêpe de chine e.a. Het maaksel is zeer eenvoudig en vlug te maken. De rug wordt geheel glad genomen, terwijl zij van voren sluit met drie aardige fantasie knoo- pen. Zij heeft 2 groote revers, die naar den hals toe op niets uitloopen, dus geen kraag. Dit wordt alleen naar bin- nengeslagen en met een paar onzicht bare steekjes genaaid. De mouwtjes zijn geheel glad, doch moeten wijd zijn. Men zorge er voor, dat het heupstuk van deze blouse geheel strak zit, de overbloezing komt dan beter tot haar rechtt. Dit patroon is verkrijgbaar voor maten 4046. Frissche schooljurk. (Nr. 3070.) Scholojurk van effen dunne stof voor meisjes van 810 jaar, gegar neerd met een wit kraagje en man chetjes. Ter voorkoming van het vuilworden kan men het wit ook vervangen door dezelfde kleur in lichte nuance of een contrastkleur. Benoodigde hoeveelheid stof: 2 me ter van 130 breed en 40 cm voor de garneering. De prijs bedraagt 0.58. men. De hals eindigt in een V-vorm, waarin een klein kanten vestje genaaid wordt. De mouw heeft geen bijzondere garneering, doch heeft alleen bij den pols een klein lipje. De rok wordt eenigszins klokkend genomen. Deze japon kan niet gemaakt worden van wollen stof, doch alleen van fijne stof ies, zooals zijde, georgette, enz. De prijs bedraagt 0.58 en is verkrijgbaar voor de maten 4250. Wandel-japon. (B). Nevenstaand model bestaat uit twee deelen, hetgeen met de warme zomer dagen zeer practisch is. De blouse wordt van lichte zijde genomen, met of zonder moesje, organdie kan ook hier voor gebruikt worden. Van achter is de blouse-rukpand glad, van voren worden er onder den arm eenige buste naadjes gemaakt. De rok wordt aan het blousje bevestigd, welke verder klok kend uiteenloopt. Het jasje wordt van dezelfde stof ge nomen als de rok, heeft een klein op staand kraagje, terwijl de mouw naar enderen toe in een punt uitloopt. Neemt men het blousje met lange mouw, dan maakt men de mouw van het jasje iets korter, zoodat er een tipje van de blouse te zien komt bij den pols, zoo niet, dan naait men er een slukje van dat goed aan den pols. Don kerblauwe zijde met een wit organdie blouse is hiervoor uitstekend geschikt. Baby-jurkje. (C). Voor de wandeling kunnen wij dit bijgaand jurkje voor baby ten zeerste aanbevelen. Zij kan gemaakt worden van zijde, shantung, crêpe georgette, fijn linnen en ook van.organdie. Men letteer echter wel op, dat deze stoffen alleen effen genomen worden, dus niet met een moesje. Dit jurkje kan zoowel met als zonder mouwtjes gedragen worden (zie afb. 2). Het heeft een recht bovenpasje, waar aan een ruim rokje gezet wordt. Drie vier opgestikte plooitjes maken het geheel nog veel aantrekkelijker. De mouw is recht, doch ruim en wordt bij het polsje samengehouden met een bandje. De prijs bedraagt 0.40 en is verkrijgbaar voor den leeftijd van 1 jaar. Eén vonkje om „La lumanta Stelo" (De lichtende Ster) „lichtend" te hou den, leverde 'mij één van mijn leerlin gen. Een half jaar geleden behoorde zij nog tot de z.g. „ongeloovigen", op Esperantogebied dan altijd. In dien tijd woonden wij beiden een concert bij van den blinden pianist Imre Ungar, cie reeds vanaf zijn 13e jaar Esperan tist is. Daar constateerde zij, dat Espe ranto een eenvoudig middel kan blij ken, om den toegang tot en de vriend schap van, anders voor het publiek on bereikbare grootheden, te verkrijgen. En zij besloot, ook een poging te wa gen om een goede Esperantiste te wor den: „Ik kom les bij je nemen!" Een prettige mededeeling, vooral, waar het hier een oude bekende betrof. Trou wens, ik verdacht haar er sterk van, dat juist die vriendschapsbanden ook wel de noodige invloed op haar held haftige besluit hadden uitgeoefend. Hetgeen echter niet wegnam, dat zij na een paar dagen verscheen met een be drukt gezicht; „Vind je het erg, als ik 't toch maar niet doe? Ik ben bang, dat ik het eigenlijk te druk heb om te gaan studeeren." Nu. als je postamb tenaar op een druk kantoor bent, kan dit zeker een argument zijn. En 't is ook heel menschelijk, om op het laat ste oogenblik ergens voor terug te deinzen. Verbaasd was ik dus niet en zei alleen: „Even goede vrienden, als ie het tenslotte liever niet wilt, Maar ik geloof niet. dat ie er spijt van zult hebben, als je t tenminste met 1 of lessen probeert Volgens het bekende gezegde van Aartsbisschop Lang is er immers maar eén mislukking: het op geven van de poging!" Nu goed dan, we zouden het probeeren. En het viel mee. wie weet. miscbien zou zelfs het eerste examen m den herfst ook mee- allen In de.lessen zei de nieuwe 1 Leper antobaby vaak. „Hè ja, ik vind 't toch wel prettig om Esperanto te lee- ren, maar vreeselijk jammer,, dat je betrekkelijk nog zoo weinig menschen ziet, tegen wie je 't kunt spreken. Iedereen moest 't toch eigenlijk lee- ren!" Eiken keer, als ze onder het pu bliek menschen ontdekt had, die zich zelf met de groene tser gedecoreerd hadden, kreeg ik daar getrouw verslag van. Eens had ze in haar enthousias me zoo maar door de postkantoorhal geroepen: „Ho, samideano!" (g'eestver- want) maar toen verschrikt gezwegen," want veel meer dan dat kon ze in de nieuwe taal nog niet uitbrengen. Na een paar maanden had ze zelf den moed om de ster te gaan dragen. „Prettig," zei ze, „dat je nog vóór je reis met de reisvereeniging naar Noorwegen zoo ver bent. Het kan je te pas komen." Het antwoord in den vorm van een groot vraagteeken op haar gezicht zou ik waarschijnlijk het best met de hulp van den teekenaar van de Heldersche Crt.' weer kunnen geven. En omdat jë iemand het geloof nu eenmaal niet kunt geven, zweeg ik verder maar. 3 weken geleden bracht de post 'ech ter een ansicht uit Stavanger, waar heen zij inmiddels vertrokken was. Er stond een kruisje ergens midden op een weg en op d6n achterkant in het Esperanto: „Hier (x) ontmoette ik mijn eerste geestverwant. Ik wist niet, wat ik hoorde, dat er hier in Stavan ger alleen al 200 Esperantisten zijn." Beter resultaat had ik niet kunnen venschen! Later vertelde ze mij bij zonderheden. Ze had lang zitten pra ten met den leider van een padvin- dersgroep. Ondanks haar korte studie kon ze hem heel goed verstaan, het geen der reisgenooten wel heel „cu rieus" vonden. Vooral omdat je in Noorwegen met Duitsch ook al niet ver komt. Merkwaardig is, dat de Noren eigenlijk beter Hollandsch dan Duitsch verstaan. Zoo had een. Noor- sche, die een beetje nauw zat, plotse ling opgemerkt: ,,'t Is te krap for de pote". Natuurlijk kan je lang niet alles zoo gemakkelijk begrijpen! Omdat de betrokkenen dit misschien zullen lezen, wil ik ook nog even ver tellen (geheel buiten Esperantover- band) hoe aardig de Hollandsche toe risten het autochtje vonden, waaraan 2 officieren van de Nederlnadsche Marine deelnamen, die toevallig met hun schip uit Den Helder in dezelfde Noorschehaven lagen, Wat Esperanto aangaat,.had mijfr nieuwe leerling op deze reis dus .wal. een prettige ervaring uit-de praktijk. In aansluiting hiermee wil ik nog even iéts over de in Mei in Weenen gehou den Conferentie over Esperanto in de School en in de Praktijk zeggen. Vol gens de „Heraldo" was deze conferen tie, waar 25 natie's vertegenwoordigd waren, een uniek succes. In verband met de plaatsruimte vol gen er slechts enkele grepen uit het verslag, dat in totaal vele kolommen van 3 Heroldnummers beslaat. Spe ciale vermelding verdient echter het feit, dat de Oostenrijksche Minister van Handel en Verkeer, Fritz Stockin- ger, het congres niet alleen opende in naam van den president en de geheels regeering, daarbij den nadruk leggend op het belang van Esperanto voor het vreemdelingenverkeer, maar het ook financieel mogelijk maakte. Boven dien hield hij een warm pleidooi voor de invoering van Esperanto in het In ternationaal Handelsverkeer en spe ciaal in de Handelscorrespondentie." De nieuwe conferentietechniek, waarbij de in nationale talen gehouden toespraken rechtstreeks in het Espe ranto vertaald waren, soms dóór de sprekers zelf en uit het Duitsch, rransch, Spaansch en Portugeesch vaak door den heer Kreuz, één van d6 voornaamste leiders van de Esperanto- beweging, verwekte een sensatie, vooral bij de journalisten. Bij de behandeling van het onder werp „Esperante als eerste taal bij liet onderwijs in vreemde talen" bleek uit alle rapporten, dat Esperanto in derdaad het aanleeren van andere talen vergemakkelijkt. Bovendien, dat kin deren Esperanto gemakkelijk en vooral door correspondentie met buitenlan ders interessant vinden. Men zal trachten de verschillende regeeringen op dit alles opmerkzaam te maken en op hunne medewerking aan te dringen. Ik eindig met de gedachte, dat de Iransche uitdrukking: „Frappez :tou- jours", die in wezen eigenlijk hetzelf de beteekent als: „Er is maar een mis lukking, n.1 het opgeven van de po ging", stellig ook hier van toepas sing is. MOLLY EEISER, 2e Schuytstraat 155, Den Haag,

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 16