Buitenlandsch Overzicht.
Een revolutie-poging
in Duitschland verijdeld.
De Tweelingzusters
KIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Patricia NA/cntworth
No. 7453 EERSTE BLAD
DINSDAG 3 JULI 1934
62ste JAARGj
Generaal von Schleicher en z(jn vrouw b(j zijn arrestatie gedood.
CH
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.. Heldersche Courant f 1.60; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f J.65binnen
land f 2.— Nederl. Oost- en West Indië per zeepost 1 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 l osse ros. 4ct.fr.p.p 6ct. Zondagsblad
resp f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1-Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, 1 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jh.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-GirorQkening No. 16066.
ADVERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Lngez. meded (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
De voorbereiding van een tweede revolutie in Duitschland den
kop ingedrukt. - De onrustige toestand in Oostenrijk de reeks
van aanslagen met kwaadaardig karakter.
Al maandenlang
broeide er verzet in
Duitschland tegen het
nationaal-socialisme,
verzet in de eigen ge
lederen. Hitier, die natuurlijk overal zijn
spionnen heeft, was op de hoogte met het
complot, dat gesmeed werd en dat van
daag of morgen zou trachten de macht in
handen te krijgen. Hij heeft niet gedraald
om in te grijpen, toen,hij meende, dat de
tijd daarvoor rijp was en dat was voor het
redactiepersoneel van onze krant de oor
zaak van een onrustigen Zaterdagavond
en dienst op Zondag. Tenslotte zijn de ge
beurtenissen, hoe ernstig ook, niet uit
gegroeid tot een formeelen opstand en
dat is te danken aan het direct en kracht
dadig ingrijpen van Hitier.
Elders op deze pagina vermelden we de
bizonderheden van de verijdelde revolu
tie-poging, hieronder geven we een en
ander uit een beschouwing van de „Nw.
Rott. Crt." naar aanleiding van de ge
beurtenissen van Zaterdag bij onze Oos
terburen, gebeurtenissen, die nog wel een
nasleep zullen hebben, want al ontvingen
we na Zaterdagavond geen berichten
meer, er heeft zich natuurlijk meer in
Duitschland afgespeeld dan er radiogra
fisch en telefonisch over de grens ge
komen is. En wat zal het einde zijn van
de groeiende ontevredenheid bij een groot
deel van het Duitsohe volk?
De ,N. R. Crt." wijst er dan op hoe
reeds maanden heel duidelijk in
Duitschland de spanning steeg en
steeg, hoe het gromde in de S.A., hoe
daar de bolsjewieksche elementen op
een tweede, sociale revolutie aan
stuurden, hoe fel de tegenstellingen
in de nationaal-socialistische partij
waren geworden.
Men beschouwde het als het keerpunt
in den gang van zaken in Duitschland,
toen Hitier zijn reis naar het Noorden op
een oorlogsschip had gemaakt, in gezel
schap van de leiders van de riiksweer.
Toen was, zoo heette het, tot een samen
werking besloten tegen de gevaarlijke
linksche beweging in de S.A., waarvan
Roehm de leider was en waarvan, in de
ballingschap, Otto Strasser, de man van
het Zwarte Front, zijn heil verwachtte.
Nu zal dan de groote schoonmaak be
slag schijnt de linksche elementen volko
men overrompeld te hebben.
De eerste klap is hard aangekomen. In
vele gedeelten van Duitschland zijn de
radicale leiders van de S.A. doodgescho
ten.
Nu zal da nde groote schoonmaak be
ginnen. Heeft de rede van von Papen het
proces bespoedigd, doordat zij de span
ning tot het ondragelijke deed stijgen?
Een signaal is de rede gebleken. Hit-
ler moet nu trachten „de geesten, die hij
opriep", kwijt te raken. Het gaat weer
volgens het beste demagogische recept.
Het werk is nuttig en noodig, maar de
vormen waarin het geschiedt, kunnen wy
niet schoon vinden. Nu zijn geen woor
den en beschrijvingen drastisch genoeg,
om „den ongelukkigen aanleg" van
Roehm en anderen, die in tegennatuur
lijke hartstochten bestond, te geeselen.
De verkwisting en de corruptie, waar
mede het nationaal-socialismisme oprui
ming zou hebben gehouden, kunnen niet
erger geweest zijn en waren ook niet er
ger dan het bederf, verergerd door gru
welijk zedelijk bederf, dat ons nu onthuld
wordt.
Deze revolutie zal zich niet bepalen tot
de daden van een eersten dag, die wij, bij
de schaarschte van inlichtingen buiten
berichten, die allemaal om dezelfde fei
ten draaien, zeer waarschijnlijk slechts
zeer ten deele weten. De buitenlandsche
journalisten te Berlijn hebben een aan
maning gekregen slechts „de waarheid"
te melden. Ieder weet wat dit beteekent:
de officieele waarheid. En ook wat ver-
waarloozing van de vermaning zou betee-
kenen.
Wij vreezen, dat nog meer schokken
Duitschland te wachten staan zoo zegt
het blad. Wilhelm Busch zeide in zijn
epos over Max und Moritz (wij hebben
geen tekst bij de hand):
Dieser war der erste Streich,
Doch der zweite folgt sogleich.
En volgde ook de derde en vierde en
vijfde enz. Wij houden ons hart vast voor
Duitschland.
Wij leven op een vulkaan in Euro
pa. Reeds vertoonen zich de eerste
teekenen van 'n uitbarsting en hooren
we het rommelen van den donder. In
Duitschland stroomt de lava neer....
De toestand in Oos-
De onrust tenrijk is allesbehal-
in Oostenrijk ve Wstig, de talrijke
aanslagen die in de
laatste weken zijn
gepleegd, hebben heel wat van het zenuw
gestel van de anders zoo gemoedelijke
Oostenrijkers gevergd. En maar rustig, of
liever onrustig gaan de aanslagen door,
aanslagen die zelfs een kwaadaardig ka
rakter dragen en reeds verscheidene men-
schenlevens hebben geëischt. Het is te
begrijpen dat deze aanslagen op het
vreemdelingenverkeer, een groote bron
van inkomsten voor Oostenrijk, funest
werkt.
De „N. R. C." schreef er Zaterdag
avond o.m. over:
De aanslagen vormen een belangrijken
schakel in een blokkade, die ten deele
van het binnenland uit wordt gevoerd.
Die blokkade maakt den heelen toestand
nog te zorgelijker, omdat het land oeco-
nomisch toch reeds weinig meer verdra
gen kan.
Met buitenlandsche leeningen kan men
geen welvaart brengen in een volk, dat
zijn bronnen van inkomsten, door de
oeconomische droogte toch reeds zeer
geslonken, door sabotage uit eigen mid
den vergiftigd ziet. Het is een tragische
geschiedenis, een van de zware beproe
vingen van een, al dan niet door eigen
schuld, door opeenvolging van ongeluk
vervolgd land.
Er wordt in Oostenrijk veel geklaagd.
De regeerhig kan niet, zooals in Duitsch
land geschiedt, met volkomen verwaar-
loozing van alle begrippen van budgetair
beleid, en op kosten van de buitenland
sche schuldeischers, een grootscheepsch>,
geheel kunstmatige werkverschaffing op
touw zetten.
Het is waar, dat het nieuwe systeem?
zeer vele van zijn aanhangers aan brood
heeft kunnen helpen. Daarvoor heeft hetï
echter niet minder anderen datzelfde
brood uit den mond moeten nemen. Er is
verschuiving, geen verbetering.
Men moet zich deze dingen voor oogen
houden, om den groei van het monar
chisme in Oostenrijk te begrijpen. Dit is
een andere uitweg der ontevredenheid met
het bestaande. De regeering doet het hare,
om het in toom te houden.
Niet om principieele redenen. De regee
ring bestaat voornamelijk uit goede aan
hangers van de heerschappij der Ilabs-
burgers. Dollfuss moet echter rekening
houden met de, voor Oostenrijk nu meer
dan ooit belangrijke buitenlandsche po
litiek.
Men ziet, aan moeilijkheden in Oosten-,
rijk ontbreekt het niet. Het geplaagde
land gaat zeker weer een kritieke toe
komst tegemoet. Maar het leeft nog. Hitier
is bij Mussolini door te groote en te on
stuimige eischen niet verder gekomen met
zijn aanbod Oostenrijk met rust te laten,
---— zooals men dat te Berlijn opvat! Dat
weet men te Weenen.
Rohm, de chef van den staf van de S. A. en zeven
S. A. leiders gefusilleerd.
Hieronder geven we een opsomming
van de opzienbarende gebeurtenissen in
Duitschland op den laatsten dag van de
vorige week. Reeds Zaterdag bullitineer-
den we de verschillende feiten en Zondag
gaven wij ook voor ons bureau de berich
ten, die nog doorkwamen, per bulletin
Hieronder vindt men nu het geheele ver
loop van de verijdelde poging tot een
nieuwe revolutie.
De leider van de S. A., Roehm,
van zijn functie ontheven.
De rijkspersdienst deelde Zater
dagavond het volgende besluit van
Hitier mede:
„Ik heb met ingang van heden den
chef van den staf Roehm van zijn
functie ontheven en uit de partij en
de SA. gestooten.
Ik benoem tot chef van den staf de
oppergroepsleider Lutze.
S.A.-leiders en S.A.-mannen, die
mijn bevelen niet nakomen en daar
mee in strijd handelen, worden uit de
partij en S.A. verwijderd en even
tueel in hechtenis genomen en ge
vonnist.
Opperste leider van de S.A,
leider van de N.S.D.A.P."
ADOLF HITLER,
Gruppenführer ERNST*,
die terechtgesteld werd.
Roehm door Hitier gearresteerd.
Roehm is gearersteerd, meldt een later
telegram, en wel in zijn bed door Hitier
zelf, die nadat hij vernomen had dat er
onder de S.A. een samenspanning tegen
hem gesmeed werd, per vlegtuig naar
I
Stafchef der S.A. ROEHM, die afgezet werd en later gefusilleerd.
(Deze foto werd genomen op den partii-dag der nat.-socialisten te München).
om dergelijke arrestaties te Berlijn te
verrichten.
De benoeming van
leider van de S.A.
Lutze tot
Generaal VON SCHLEICHER,
die doodgeschoten is.
München snelde, waar hij Zaterdagmor
gen om vier uur aankwam. De president
van de Munchensche politie, Schneidhu-
ber, en de groepsleider Schmidt werden
gearresteerd, op vrije voeten gesteld en
vervolgens opnieuw gearresteerd door
den minister van binnenlandsche zaken,
Frick, in tegenwoordigheid van Hitier,
die den arrestanten zelf hun insignes af
rukte. Hitier begaf zich daarop in gezel
schap van enkele getrouwen naar Wies-
see, waar Roehm zich bevond. Hitier
trad zijn slaapkamer binnen en nam hem
zelf persoonlijk gevangen. Roehm protes
teerde niet en liet zich wegleiden. In een
andere slaapkamer werd Heines gear
resteerd. Een groot deel van den staf van
Roehm en verschillende andere leiders
van de S.A. ondergingen hetzelfde lot.
Hitier gaf daarop orders aan CJoering,
Hitier heeft den volgenden brief ge
richt aan oppergroepsleider Lutze, die in
de plaats van Roehm tot leider van de
S.A. benoemd is:
„Mijn waarde S.A.-leider Lutze!
De houding van mijn chef van de S.A.
heeft mij teleurgesteld. Gij, mijn waarde
oppergroepsleider Lutze, zijt door alle
jaren heen, in goede en slechte dagen,
een even trouw als voorbeeldig S.A.-lei
der geweest.
Als ik u met ingang van heden tot
chef van den staf benoem, dan is dat om
dat ik vast van overtuiging ben, dat het
u opnieuw gelukken zal, door uw gehoor
zamen arbeid van de S.A. dat te maken,
wat de natie noodig beeft en ik mij
voorstel. Het is mijn wensch, dat de S.A.
tot een trouwe en sterke schakel in de
nationaal-socialistische beweging worde
De nieuwe stafchef der S.A.
VICTOR LUTZE.
(Telegrafisch overgebrachte foto).
gemaakt. Slechts gehoorzaamheid ert
blinde discipline stelt haar in staat de
nieuwe menschen te scheppen en te
vormen.
Een oproep van Lutze.
De nieuwe chef van den staf heeft een
oproep uitgevaardigd, waarin hij er op
wijst, dat de S.A. haar geheele Louw moet
tn zal inzetten voor den leider en voor
het nationaal-socialisme en daardoor voor
de natie.
Toen zich zelf twaalf jaar geleden voor
het eerst een kleine kring van S.A. man
nen gevormd had en zich aan de spits van
de partij gesteld had, kende iedere S.A.-
man drie deugden. Deze drie deugden
had hij, Luntze, steeds bewaard en thans
op zijn vooraanstaande plaats wilde hij
ze. zooals hij ook van de heele S.A. ver
wacht, aan zijn leider ten goede laten
komen. De-ze drie deugden zijn trouw,
discipline en moed. Plichtsbewust, aldus
Lutze, willen wij, nationaal-socialisten,
gemeenschappelijk werken aan den op
bouw, die vervolgens tot vrijheid zal
leiden.
Generaal van Schleicher dood
geschoten.
Reuter meldde Zaterdagavond uit
Berlijn, dat genaraal van Schleicher
gewezen rijkskanselier en rijksminis
ter van weerbaarheid, gedood is bij
een poging tot arrestatie. Hij bevond
zich in een sanatorium in de buurt
van Berlijn. Toen men hem wilde ar
resteeren, greep hij naar zijn revol
ver, wat een wisseling van schoten
met de politie ten gevolge had. Me
vrouw van Schleicher, die zich tus-
schen haar man en de politie stortte,
werd eveneens gedood.
Het Duitsche Nieuwsbureau meldt den
dood van von Schleicher met de inleiding,
dat in de laatste weken was vastgesteld,
dat von Schleicher staatsgevaarlijke ver
bindingen onderhield met staatsvijandi-
ge kringen van de S.A.-leiding en met
buitenlandsche mogendheden. Daardoor
was komen vast te staan, dat hij in woord
en daad tegen den staat en zijn leiding
opgetreden was. Dit feit maakte zijn ar
restatie in samenhang met de huidige
zuiveringsactie noodzakelijk.
Feuilleton
- Uit het Engelsch van
Nadruk verboden.
4u)
'Behalve dan Sir Anthony,"
„Wat een toestand!" riep Aurora.
„Wat een afschuwelijke toestand! L"
jenny zeg, je wilt toch niet zeggen dat
Jenny het geld aanneemt?"
„Het is intens gemeen.John s stem
klonk vlak.
„Jenny is niet gemeen; ze is een en ai
goedheid. Anne mag haar deel ook neo-
ben, op zekere voorwaarden."
„Wat voor voorwaarden?"
„Die Nicholas gesteld heeft. Ze mag
ginds niet komen, en hen niet ■ontmoeten,
en ze mag Jenny niet schrijven of haai
op de een of andere manier lastig vallen.
Miss Fairlié legde mes en vork neer.
Zo stond op en bediende zich nog eens
van sla. Toen ging ze weer zitten.
„Maar waarom interesseer jij .je 200
voor die zaak?"
„Ik ga met Anne trouwen."
„Sportief hoor!" zei Aurora. „Wan
neer?"
„Zoo gauw ze maar wil. Ze wil nog
steeds niet."
Echt iets voor haar. Vertel jy me eens,
■hn Waveney, wat steekt er toch ach
ter? Ik ken Anne al sedert haar derde
jaar. Ze is eerlijk, dood-eerlijk. Waar
achtig, ik weet het, als ik een eerlijke ziel
voor me heb. Ik zou huizen bouwen op
Anne!"
„Ik ook," hernam John. „Je bent een
bovenste beste, Aurora!"
„Nu, wat steekt er achter?"
„Ik kan het je niet vertellen."
„Ik vertrouw Anne absoluut. Maar ik
ben niet zoo zeker van Jenny. Is het dat?"
„Ik kan het je niet zeggen."
„Hm. Ik zal eerst eens wat van die
aardbeientaart nemen. En je kunt de
suiker en de room wel op tafel zetten.
Jenny had de onbeschaamdheid mij te
zeggen, dat ik geen room moest gebrui
ken vanwege mijn figuur. Ja, neem ge
rust, wees maar niet bang; ik ben er ook
dol op en ik zei tegen haar: „mijn lieve
kind, als je de slanke lijn toch al als een
onbereikbaar ideaal hebt prijsgegeven,
laat je een paar centimeter om je taille
niet tusschen jezelf en room en melk ko
men. Maar wat ik zeggen wil, Anne is
veel te mager."
„Ze is bij een afschuwelijk mensch, die
haar niet genoeg te eten geeft."
„Ze moest maar zoo gauw mogelijk by
mij komen."
„Deksels, wat ben jij een schat! Maar
toch ben ik bang dat ze niet wil. Zeg,
Aurora, wordt er veel gekletst over
Anne, bedoel ik?"
„Och, de menschen kletsen altijd."
,',Wat zeggen ze van Anne?"
Ze vragen me wat er met haar is en
zeggen dat het zoo jammer is dat ze niet
bii Jenny's huwelijk kon zijn. Sommigen
hebben de onbeschaamdheid mij te vra-
oen of ze heusch met mij naar Spanje
was Dat vergeef ik Jenny niet gauw. Ik
houd er niet van leugens te vertellen. Zpo
ben ik niet opgevoed en ik vind het af
schuwelijk. Het demoraliseert. Iedere
keer dat ik het doe, valt het me gemak
kelijker. Ik word er warempel nog trotsch
op. Misselijk, noem ik het! En dat heeft
Jenny mij aangedaan!"
John lachte.
„Het ging je gisteren geweldig goed
af."
„Juist, het demoraliseert je. Maar luis
ter, er moet aan die heele geschiedenis
een eind komen. Laat Anne dadelijk by
me komen. Spanje ophemelen ik heb
een heele verzameling photo's; laat ze
met mij gezien worden. Dan kan ze daar
na een week of zoo bij Jennifer Court-
ney gaan logeeren. En als de menschen
dan over jullie beginnen te praten, kan de
verloving publiek worden, Anne naar de
Marr's gaan en dan trouwen jullie op
Waterdene. Hoe vind je dat plan?"
„Er zijn drie bezwaren."
„Bezwaren? Onzin! Welke zijn dat?"
Anne wil niet. Jenny wil niet, en Ni
cholas wil niet.
Van mevrouw Cöurtr.ey weet ik het
niet, maar ik zou zeggen, die dr.vl wat
Jenny haar voorschrijft."
„Aurora stoof op.
„Jeniffei is bespottelijk, waar het
Jenny betreft een hen met één kuiken,
die ze de eonigc vogel in het paradijs
waant. Toe, verruil de borden even en
geef mij de kaas eens. Maar waarom
vloog je me haast aan toen ik je vroeg
of je van Anne hield?"
John bcditnoe zich van de kaas en
grijnsde
„Je overrompelde mij. Ik had je pas
een uur te voren ontmoet.
Daarbij wist ik het zelf nog niet. Anne
evenmin. Meestal vertel je zooiets niet
aan anderen als je het zelf nog niet weet."
„Mag ik de boter even? Weet Anne,
dat je van haar houdt?"
„Ze kan het weten," antwoordde John
met een vluchtig lachje.
XXXIII.
Dien avond kreeg John een brief van
Anne, die hem kwaad maakte. Het was
een brief zonder aanhef, want na twee
maal „Lieve John" en „John, liefste," te
schrijven, had ze drie velletje papier ver
knoeid door ze in kleine snippers te
scheuren en zé in de keukenkachel te
gooien.
Dit was de brief, dien John las.
„Ik moet niet doorgaan met je te ont
moeten. Ik had je eigenlijk heelemaal
niet mogen ontmoeten. Ik verwijt het
mezelf voortdurend. Je moet niet weer
komen. Ik meen het werkelijk. Wij ko
men er beide door in moeilijkheden. Ik
kan niet Annie Jones en tegelijk me
vrouw Fossick Yates' binnenmeisjes zijn
en tegelijk Anne Waveney ik wilde
dat je dat goed begreep; ik ben Annie
Jones en Annie Jones kan niet meer met
je omgaan. Ik had dat eerder moeten be
denken. Maar dat heb ik eigenlijk ook
gedaan. Toen we Aurora vandaag tegen
kwamen, werd ik mij bewust in welke
verkeerde positie ik mij bevond. Doe als
jeblieft geen moeite meer om mij te spre
ken en schrijf ook niet."
Zoo eindigde de brief, zonder onder-
teekening.
Toen hij het epistel tweemaal doorge
lezen had, ging John met een strijdlustig
vuur in zijn oogen zitten om het antwoord
te schrijven.
„Beste Anne,
Ik begin zoo, omdat ik heelemaal geen
zin heb om op het oogenblik „Lieveling"
te schrijven. Maar je krijgt dezen brief
pas morgenochtend, dus als ik dan niet
meer boos ben, stuur ik je een telegram.
Je brief is meer dan verschrikkelijk. Ik
begrijp maar niet waarom je hem ge
schreven hebt. Om te beginnen was het
tijd verspillen, verder was het een slecht
gestelde brief. Ik geloof niet, dat je de
kunst van brievenschrijven verstaat. Je
hoort links bovenaan te beginnen met
„Liefste John" of „Mijn lieve John". Of,
als als je in een booze bui bent, zooals ik
vrees, dat het geval was, kun je tenminste
„Lieve John" er boven zetten. Ik heb een
man gekend, die ook niet wist hoe hij
een behoorlijken brief moest schrijven.
Maar hij gebruikt een „Brievenboek
voor den Welopgevoeden Jongeman".
Daaruit kun je leeren hoe je brieven
moet schrijven. Hij was met drie meisjes
tegelijk verloofd en hij schreef hen iedere
week. En ze zeiden allemaal, dat ze nog
nooit in hun leven zulke brieven hadden
ontvangen. Ik geloof, dat een „Brieven
boek voor de welopgevoede jongedame"
voor jou ook goed zou zijn. Ik zal zien
een exemplaar voor je te bemachtigen.
Zondag kom ik op den gewonen tijd. Zorg
dat je niet zoo laat bent; anders denk ik,
dat je niet komt; dan zou ik je moeten
halen en dat zou misschien een heele
schrik zyn voor mevrouw FossickYates.
Ik ben niet erg dol op haar, maar ik jaag
haar toch liever geen doodschrik op het
lijf. Wees alsjeblieft op tijd. Ik zal om
half drie bii den hoek zyn en tot drie uur
op je wachten. Als je er dan nog niet
bent, zal er niets anders opzitten dan me
vrouw Fossick—Yates eei^ doodschrik te
bezorgen.
P.S. ik ben nog vreeselijk kwaad."
Anne ontving dezen brief met de eerste
post. Bij het lezen ervan werd ze beurte
lings rood en bleek. Toen begon ze te
lachen. Het was ongetwijfeld een prettige
gewaarwording, John Waveney kwaad te
hebben gemaakt. Ze werd hoe langer hoe
vroolijker.
Plotseling rinkelde de telefoonbelt
Anne snelde erheen. Gesteld, dat hy wer
kelijk een telegram had gestuurd! ge
steld, dat mevr. FossickYates....
Ze pakte den hoorn op en ving de
woorden op: „Een telegram voor Jones."
Een onderdrukt geluid ontsnapte aan
haar lippen. Het was een verwensching
aan het adres van John, maar de per
soon aan den anderen kant van de lijn
meende, dat de naam onduidelijk ver
staan was.
„J voor Johnny; O voor...
„Neen-neen-neen!" zei Anne zacht met
een wanhopige stem.
„J voor Johnny; O voor...."
„Neen," herhaalde Anne. „Dat heb ik
verstaan. Zegt u den inhoud van het tele
gram."
„Het telegram is voor J-O-N-E-S."
„Ja, dat weet ik. Geeft u het maar op.'*
„Voor Jones. 183 Ossington Mansions,
Ossington Road.
Verstaat u mij?"
„Ja, Gaat u verder."
„Ik ga al verder."
„Voor Jones. 183 Oss Ington Mansions,
Ossington Road....
„Ja. Ja."
(Wordt vervolgd).
t
