Stadsnieuws
aDros
IANSLEV
BANKET
Dat ziet er
heerlij k
uit!
walmaan
ABONNEMENTSGELDEN.
DERDE BLAD
HELDERSCHE COURANT VAN DONDERDAG 5 JULI 1934.
9
vóér 15 Juïi,
Licht op voor alle voertuigen.
Kamer van Koophandel en
Fabrieken.
Korting op Ouiische spoorbiljetten
Goedkoope Reismarken
Overlijden Z. K. H Prins
Hendrik.
Herdenkingsrede van den voorzitter
der Kamer van Koophandel.
Aan onze postahonneé's doen wij hef
verzoek de abonnementsgelden voor het
derde kwartaal ten bedrage van 2.
per postwissel over te maken of op onzf
postgirorekening 16066 over te schrijven.
Na genoemden datum wordt beschikt
met 0.15 verhooging.
Over de abonnementsgelden in de stad
wordt dezer dagen per looper beschikt.
Wij verzoeken beleefd de kwitantie bij
eerste aanbieding te voldoen.
DE ADMINISTRATIE.
Donderdag
Vrijdag
5 Juli
6
21.51 uur
21.51 'uur
De heer W. Koning is hij het laatst
gehouden examen te Den Haag als 2de
Stuurman geslaagd.
Geslaagd voor het toelatingsexamen
van het Johan van Oldenbarneveltgym-
nasium te Amersfoort, Cornelis Tol, leer
ling van de Gem. Opleidingsschool aan
den Parallelweg 41.
Op het op 9 Juni j.I. te Amsterdam
gehouden Esperanto examen voor diploma
A, slaagde onze stadgenoot, de heer Koe
kenbier. De heer Koekenbier volgde een
cursus bij Nova-Sento, onze plaatselijke
vereeniging.
„DRAAGT ELKANDERS LASTEN".
De commissie van het t.b.c.-fonds
„Draagt Elkanders Lasten", afd. van het
Ö.N.V. heeft voor a.s. Zaterdag een speld
jesdag georganiseerd.
Zij vraagt voor dit werk uw aller mede
werking, opdat de collecte in alle opzich
ten slagen mag en zij met blijdschap door
mogen gaan om zonnestralen en levens
vreugd te bezorgen in die gezinnen, welke
door deze vreeselijke ziekte zijn aange
tast.
Dames die mede willen werken om dien
dag speldjes te verkoopen, kunnen zich
opgeven Evangelisatiegebouw, Palmstraat
op Vrijdag a.s. van 79 uur.
ONGELUK OP 'S RIJKSWERF.
Dinsdagmiddag is bij het transportee
ren van een waterhouder van de Ketel
makerij naar de Stoomwerplaats deze
houder van de lei gerold en terechtgeko
men op den voet van den bankwerker
Schnatmeyer. Per auto is deze naar bet
hospitaal vervoerd. Hoewel de verwon
dingen van tamelijk ernstigen aard zijn,
maakt de patiënt-, het naar omstandighe
den goed.
PASSAGIERS-ZOMERDIENST
E.S.O.N.A.
Nu de zomervacantie voor de deur staat, -
Is ook Esona gereed om den jaarlijkschen
bootdienst op Schoorl, Alkmaar, Zaan
streek en Amsterdam te hervatten.
Het is opvallend, dat, hoewel de tegen
woordige tijd staat in hetteeken van den
spoed, een streven merkbaar is, om op
reis tot rust te komen. Men ziet dat o.a.
met de korte zeereizen, waarbij rust een
groote rol speelt. Maar niet ieders beurs
laat toe een zeereis te maken. Welnu u
kunt in elk geval een mooien boottocht
maken, want de weer belangrijk verlaagde
»Esona«-tarieven stellen u daartoe zeker
in staat. Voor f 1.40 en f 1.— een retour
naar Amsterdam, voor f 0.80 en f 0.60
na ir Alkmaar en f 0.70 en f 0.50 naar
Schoorl, kijk dat zijn prijzen, die voor
niemand een bezwaar zijn. Voor de dienst
regeling zie men de heden geplaatste
advertentie.
FAILLISSEMENT.
Wij vestigen er de aandacht op, dat
het wegens gebrek aan actief opgeheven
faillissement den heer A. Visser betreft,
dat van den caféhouder Visser alhier.
CETR. GENOOTSCH. VAN KINDER-
VACANTIEKOLONIES.
De opbrengst der collecte van boven
staand Genootschap heeft alhier opge
bracht de som van f 407.28.
Tevens verzoekt het bestuur ons te
willen mededeelen, dat er nog een 3 tal
banden vermist worden, welke door col
lectanten gebruikt zijn, en die men terug
kan bezorgen aan Singel 53.
DRIE HOOIKLAMPJES IN BRAND.
Op het z.g. Schapendijkje zijn gisteren
morgen een drietal hooiklampjés een prooi
der vlammen geworden. Men vreest dat
de klampjes in brand gestoken zijn. Ze
behoorden toe aan den groentenhandelaar
Bontes, Wachtstraat.
Bewoners van de Artilleriestraat hebben
met emmers water den brand gebluscht,
al was er dan ook niet veel meer over
dan een smeulende en rookende massa.
Van de dader(s) ontbreekt tot nog toe elk
spoor.
Leden vergadert mg ten raadtaize
Den Helder.
Het is de laatste jaren traditie gewor
den, dat de te Alkmaar gevestigde Kamer
van Koophandel en Fabrieken, waaronder
ook Den Helder en omliggende gemeen
ten ressorteert, en welke periodiek te Alk
maar vergadert, eenmaal 's jaars de twee
de belangrijke stad (de grootste!) onder
haar ressort tot zetel eener ledenverga
dering kiest, een goede traditie, omdat
ook Den Helder belangen heeft, welke
door dit lichaam worden behartigd en
zelf een drietal afgevaardigden zendt
voor de behartiging daarvan. En Woens
dagmiddag werd dan ook ten Kaadhuize
alhier deze ledenvergadering gehouden.
Afwezig waren met kennisgeving de hee-
ren Kluitman, Endel, Wagenaar en Grun-
wald; verder de heer Leber, terwijl de
heer Coltof later ter vergadering ver
scheen.
Opening.
Bij de opening der vergadering, waarbij
de Burgemeester van Den Helder als gast
tegenwoordig was, wees de Voorzit
ter, de lieer S. W. Arntz, erop, dat ook
dit jaar wederom, zooals hierboven reeds
uiteengezet, op voorstel van den heer
Grunwald, besloten was in Den Heider te
vergaderen.
Daarna hield de spr. een rede, ter her
denking van het overlijden van Z. K. H.
Prins Hendrik, welke elders in dit blad is
opgenomen, en die staande door de Kamer
werd aangehoord.
Burgemeester Driessen verklaarde
zich gaarhe bij deze woorden aan te slui
ten en wees op de veie relaties, welke de
Prins onderhield met onze stad.
Van de diverse besprekingen waren er
vele, die in geen of slechts verwijderd
verband stonden met onze stad en omge
ving; wü vermelden van de agenda het
volgende:
Cóneuriremtie «Ier slagers.
Ingekomen was een schrijven van den
Prov. Groninger Slagersbond inzake ver
meende concurrentie, welke de slagers
van de zijde der bacon-fabrikanten onder
vinden. De Bond beklaagt zich, dat de
baconbedrijven op zichzelf al een rijk be
staan hebben, mede door den steun van
crisisheffingen, en dat de slagers 8 tot
5, soms nog meer, keurloon per varken
moéten betalen, terwijl de baconbedrijven
maar 27 cent per stuk betalen, en ook dat
de slager zijn winkel met hooge kosten
volgens de eischen der vleeschkeuiings-
wet moet inrichten, terwijl de artikelen
der baconfabrieken, ook versch, in zeer
veel kruidenierswinkels of boerenschuren
in voorraad worden gehouden en van
60%
Inlichtingen: iiri TUIIVC
Reisbur. t/o Postbrug V L.L I Ik U I O
daaruit worden verkocht. De Bond wil
zich nu tot den Minister wenden om maat
regelen hiertegen te treffen.
De Voorzitter merkt op, dat er z.i.
weinig tegen te doen zal zijn. Verschil
lende heeren wijzen op den inderdaad
scheeven toestand, die bestaat, en die on
billijkheden schept tegenover de slagers.
Intusschen zal het hierbedoeld adres
worden gesteund.
Geen speciale postzegels.
Antwoord van het Hoofdbestuur van
den P.T.T.-dienst, dat geen gevolg kan
worden gegeven aan het verzoek der Ka
mer, strekkende postzegels te doen aan
maken, die door hun beeld den afzet onzer
nationale producten kunnen bevorderen.
Het is de heer Grondsema, die dit
voorstel heeft gedaan; Burgemeester
Driessen Iaat een Curacaoschen post
zegel circuleeren, die een reclame bevat
voor deze kolonie, en die is uitgegeven
ter gelegenheid van het 350-jarig bestaan
als Nederlandsche bezitting. De aandacht
van het Hoofdbestuur van P.T.T. zal op
dezen zegel worden gevestigd.
Tewerkstelling van plaatselijke
krachten.
Naar aanleiding van een niet op de
agenda vermeld ingekomen adres houdt
de heer R i n g e r s een betoog voor een
afdoende regeling voor de te werkstel
ling van plaatselijke werklieden in de col
lectieve contracten en om de werken zoo
veel mogelijk aan georganiseerde pa
troons op te dragen.
Telefoonstations op den afsluit
dijk.
Adres van de K. v. K. te Leeuwarden,
waarin den minister v. Waterstaat wordt
verzocht te bevorderen, dat de weg „Af-
sIuitdijk-Harlingen" spoedig opengesteld
zal kunnen worden voor motorvoertuigen,
Een ware
zomerlafe-
nis, zoo'n
glas zuivere
limonade
van Tieleman
Dros.
Proef eens die
natuurlijke
vruchtensmaak!
die de tweede-klas wegen berijden. (Thans
is zulks als derde-klasweg ingedeeld).
Naar aanleiding hiervan merkt de heer
Scheffel, secretaris der Kamer, op,
dat op den afsluitdijk geen enkele gele
genheid is om te telefoneeren, indien zich
onverhoopt een of ander ongeluk mocht
voordoen. Er passeeren wel steeds wa
gens, maar die hebben, bij de groote snel
heden, die zij hier aannemen, meestal niet
veel zin om op verzoek te stoppen. Een
desbetreffend adres zal door de Kamer
aan dén Directeur-Generaal P.T.T. wor
den gezonden.
Tramdicnst AlkmaarEgmond
aan Zee.
Inzake het behoud van dezen dienst zal
de Kamer zich met een eigen adres tot
Ged. Sjtaten wenden, aangezien' men de
motiveéringen, in het schrijven van het
Gemeentebestuur van Egmond tot behoud
van deze lijn, tamelijk zwak vond.
MiddenstandscredJeten.
Antwoord van het ministerie van Eco
nomische Zaken, waarin aan onze Kamer
wordt medegedeeld, dat het adres der
Kamer inzake he t middenstandscrediet
de volle aandacht van den minister heeft.
De heer S c h e f fe 1 deelt hieromtrent
mede, dat de Kamer overstelpt wordt met
aanvragen voor credieten. Medegedeeld
wordt derhalve, dat belanghebbenden zich
daarvoor hebben te wenden tot de Mid-
denstandsbank, welke hiervoor het aange
wezen lichaam is.
Middenstandsvereeniging Wle-
ringermeerpolder.
Verslag van den voorzitter van een ten
kantore der Kamer gehouden bespreking
op 30 Mei j.1. tusschen de Kamers van
Koophandel te Hoorn en Alkmaar mèt de
Middenstandsvereeniging uit den Wie-
ri ngermêerpolder.
Medegedeeld wordt, dat de besprekin
gen een prettig verloop hadden; de Mid
denstandsorganisatie gaf blijk de zaak te
willen steunen, zoodat voor de toekomst
een betere regeling mag worden tegemoet
gezien.
Ventverbeden te Den Helder en
Anna Paulowna.
Eenige; mededeelingen van den heer
H. de Raat, lid van de „ventverbod-com-
missie" te Alkmaar en Anna Paulowna,
inzake dé gehouden besprekingen in deze
commissies.
De he^r De Raat wijst er op,,dat de
kwestie van de ventverboden zich de laat
ste jarep heeft toegespitst. Vroeger had
men temaken met een categorie van lou
ter, venjers, tegenwoordig wordt het meer
en meer een verkapte bedelarij. Het ven
ten neemt sterk toe; het ventverbod is
thans in Den Helder uitgevaardigd als be
scherming tegen een misbruik maken van
het Maatschappelijk Hulpbetoon, maar
hetj beperken schept ook onbillijkheden,
dié'leiden tot tegenmaatregelen in andere
gemeenten. In Alkmaar volgt rnf.i het
afstervingssysteem: men laat de bestaan
de vergunningen intact, doch vermindert
de n i'euwe. Maar zeer sterk heeft Den
Helder het venten besnoeid en het gevolg
is, dat hii inwoners van omliggende ge-
meèhten een actie voeren, om, waar hun
imvóners,' die van oudsher hier mochten
venten, niet meer worden toegelaten, dan
oolc maar niet in Den Helder te laten koo-
pen, maar in eigen gemeente te blijven.
Morgen (heden dus, redactie Held. Crt.)
wordt over deze kwestie hier ter stede (in
Deli Hélder) vergaderd, en spr. meent,
dat die besprekingen wel zullen leiden tot
een verruiming van het bestaande ver
bod. In Alkmaar is men op het oogenblik
bezig mpt het verzamelen van cijfermate
riaal, njaar vermoedelijk zal de kwestie
daar wpl in den door spr. genoemden
geest worden opgelost.
De heer Blaauboer vraagt of niet
een voor beide partijen afdoende oplos
sing kan worden gevonden, waarop de
heer De Raat antwoordt, dat de heer
Blaauboër uitsluitend het oog heeft op
ijsventers. Maar het betreft ook andere
categorjën. Spr. zet uiteen, dat op het
oogenblik van de in Alkmaar ventende
Üsverkoopers het moeren deel uit Den
Helder afkomstig is, dat zich door middel
van stroomannen een vergunning heeft
weten te veroveren. Het vraagstuk is rijp,
zoo zegt de spr., voor een rijksregeling.
De heer Coltof meent, dat hier ter
plaatse de vergunningen heel soepel wor
den toegepast, ook voor de menschen uit
den omtrek. Alleen de menschen, die van
verderaf komen, worden geweerd, niet
die uit den onmiddellijken omtrek. De
heer De Raat spreekt dit tegen; Den
Helder heeft den venters zeer veel moei
lijkheden in den weg gelegd, en hun aan
tal zeer beperkt. Anders was toch de ge
meente Anna Paulowna niet tegen de re
geling in verzet gekomen! Die actie is
volstrekt niet opgeblazen, zooals de heer
Coltof het voorstelt; inderdaad zijn aller
lei vergunningen, die vroeger bestonden,
thans vervallen.
De heer Coltof antwoordt, dat de
actie voor een. ventverbod is uitgegaan
van de Middenstandsvereeniging alhier.
Er was inderdaad aanleiding voor, de
menschen kunnen zich nu tot de politie
wenden, die het verbod heel soepel toe
past.
Tenslotte wordt de heer Scheffel aan
gewezen de besprekingen op het Helder-
sche raadhuis bij te wonen.
De steiger der Texelsche boot.
Herstel van de Hoofdgracht.
Bij de Rondvraag bracht de heer K o 1-
s t e r ter sprake den toestand van den
aanlegsteiger der Texelsche boot. Aange
drongen zal worden op een spoedige ver
betering daarvan. Ook zal worden aange
drongen op spoed inzake het herstel der
Hoofdgracht, welke de hoofdader is voor
het verkeer met Texel.
Garnalenexport.
De heer Scheffel licht nader de be
doelingen der regeering toe inzake maat
regelen betreffende den export van gar
nalen. Deze zal door het kreeftverbod niet
in het gedrang komen. De heer K o 1 s t e r
wy'st er óp, dat de regeering laksch is ge
weest in dit opzicht. In België en andere
landen zijn de bepalingen veel gunstiger.
Thans wordt een regeling gemaakt, maar
nu is het te laat. Spr. heeft gelezen, dat
het Kamerlid Van de Bilt hieromtrent
vragen aan de regeering heeft gesteld en
hoopt dat deze zullen bijdragen tot een
goede oplossing.
Sluiting.
Met dank aan het gemeentebestuur
wordt vervolgens deze vergadering ge
sloten.
REVUE DAT DOET DE DEUR DICHT.
De aangekondigde voorstelling van
Meijer Hamel's revue „Dat Doet De Deur
Dicht" gaat hedenavond niet door, echter
wel Vrijdag, Zaterdag en Zondag. De
reeds gekochte kaarten voor de afgelaste
voorstellingen kunnen aan de kassa van
»Casinos worden ingeruild. Wij wijzen
nog eens op deze groótsch opgezette
revue, wkarin vermaarde sterren en een
40-tal artfsten medewerken! De aanklee
ding is' Schitterend, en- er zijn taj van
komische scènes. De voorstellingen van
gen te 8 uur aan.
Hier volgen eenige oordeelen der
Nederlandsche pers-:
»De MaasbodesBalletten stonden op
hoog peil Aankleeding smaakvol ver
zorgd.
»De Tijds Er zit muziek in deze revue,
die leeft door een goed verzórgde aan
kleeding, smaakvolle decors en een pittig
tempo een lachsucces.
»De Telegraaf*In tegenstelling met
vele andere revues loopt deze over van
humor, en zoo is haar succes reeds bij
voorbaat verzekerd.
Handelsblad s...kleuren, humor in
bonte schakeering.
»N. R Crt.*: Het is alles bijeen de
beste revue, die hier sinds jaren werd
vertoond men amuseert zich aan één
stuk doorde finales zijn zeer kost
baar
vArbeidersperssdeze revue hoort tot
de best geslaagden
In de gisterenmiddag ten raadbuize
alhier gehouden ledenvergadering der
Kamer van Koophandel en Fabrieken,
heeft de heer S. W. Arntz, Voorzitter, dé
volgende herdenkingsrede gehouden,
naar aanleiding van het plotseling over
lijden van Z.K.II. Prins Hendrik.
Mijne Heeren,
Zoo juist bereikte onze Kamer de bui
tengewone staatscourant van Dinsdag
3 Juli met de volgende tijding:
„Het heeft God behaagd Mijn beminden
Echtgenoot tot Zich te roepen. Hij is
hedenmiddag zacht en kalm plotseling
ontslapen. Met groote droefheid geef lk
daarvan kennis. Ik ben overtuigd dat al
len deelen in Mijn smart en die van
Mijne Dochter. Wilhelmina."
Ik behoef hier niet te zeggen hoe dit
ontstellend gebeuren, vooral zoo kort na
het heengaan van onze diep betreurd©
Koningin-Moeder, onze harten opnieuw
met weemoed heeft vervuld en onze deel
neming gaat uit naar Onze geliefde
Vorstin, Koningin Wilhelmina, en naar
Haar Dochter, Prinses Juliana, die nji
beiden plotseling zijn achtergebleven als
de eenige Vertegenwoordigsters van ons
ons Vorstenhuis.
Wij wéten hoe, sedert Zijn huwelijk op
7 Februari 1901 met ons Staatshoofd, de
belangstelling en werkzaamheid van den
Prins pleegde uit te gaan naar allerlei
maatschappelijk werk en op welke
humane, ongekunstelde wijze Hij Zijn
teere taak ais Prins Gemaal heeft waar
genomen.
Vooral ligt nog versch in het geheugen
de moedige houding van den Prins bij de
ramp van de binnenkomende Harwich-
boot „Berlin" op 22 Februari 1907 en het
is wel een toevallige samenloop van om
standigheden, dat ik juist in deze stad
Den Helder, waar ook zoo vele moedige
redders hebben gewoond, èn nog steeds
gereed staan, om zich op het eerste sein
in de boot te begeven om het vaak levens
gevaarlijke reddingswerk te verrichten,
in dit verband het menschlievend gedrag
van de redders bij dien stormramp mag
herdenken.
Ik stel U voor mijne heeren een bewijs
van de deelneming onzer Kamer te zen
den aan .de Koninklijke Echtgenoote en
Hare Dochter en houd mij overtuigd van
Uw aller' medeleven.
Deze rede werd staande aangehoord.
De officieele medodeeling aam
Ijet Gemeentebestuur.
Heit volgende telegram is door den Bur
gemeester van Den Helder ontvangen:
Haarleih, '4 Juli. Namens den Minister
van Binrienlandsche Zaken verzoek ik U
het overlijden van Z. K. H. den Prins der
Nederlanden, in uw gemeente te willen
afkondigen, en voorts te bevorderen, dk%
elke tooneelvoorstelling en openbare ver
makelijkheid zal worden geschorst inge
volge de bestaande wettelijke voorschrif
ten, of zoo noodig, tengevolge van een
verzoek, daartoe aan de ondernemers van
overheidswege te richten, en wel heden,
morgen en op den bedrafenisdag.
De Commissaris der Koningin,
RoëlL
Rouwdienst in de Luthersche
Kerk.
In verband met het overlijden van
Z. K. H. Prins Hendrik zal in de Luther
sche kerk, Weezenstraat, a s. Maandag
avond een rouwdienst worden gehouden,
waarin als spreker hoopt op te treden
ds. A. Klinkenberg J.Az, van Atnster-
Nu zijn we de ellende alweer vergeten:
®t is ook alweer een maand geleden. De
schade aan brug en heKwerk is hersteld,
het volkslogies lijkt niet meer op een slag
veld, de rollende klompen vleesch, die zich
toen onverschillig in vocht en vuil, of in
dien ze aan dek waren neergezegen, in
golven zeewater lieten rondwentelen, zijn
weer levende actieve wezens geworden
met voorkeur voor een sohoone plaats
boven een plas vuil. De meesten tarten
thans de zee met een sigaret of ander
rookapparaat in den mond.
Ook behoeven we ons niet meer in onze
kooien vast te sjorren opdat we onszelf
niet ontijdig op den vloer van de hut te
rugvinden. Wel slingert en stampt de
„Nautilus" nog, maar het schip is tenmin
ste bewoonbaar en dat is een goed u 1 ng.
Een ander goed ding is, dat dit de laat
ste trip is en wij thans een einde aan dat
slingeren en stampen kunnen zien en dat
wij allen het besef hebben, dat door ons
schip een goed en nuttig en mooi werk is
verricht, niet in het minst op medisch ge
bied. Menige zwerende hand is door tijdig
ingrijpen voor amputatie behoed; meni-
gen vermoeiden, zieken visscherman
door rust en de vereenigde zorgen van don
dokter en Pa zijn gezondheid weergege
ven,
We hebben een zieken Duitscher naar
Nieuwediep gebracht. Zijn lichaam was
hier en daar geheel opgezet. Een vreemd
geval. Diagnose: nierlijder, welke nader
hand bleek juist te zijn.
Verder is daar die oude matroos van
^de K.W. zooveel, die niet goed meer loo-
pen kan. Een ander moeilijk geval. Nauw
keurig onderzoek brengt den arts tot de
conclusie, dat het kuitbeen is gebroken,
kien haringvat was losgeraakt en wa$ hem
tegen het been gerold. Tegen het been
van den visscher, meen ik.
Been in 't gips. Twee dagen later
strompelt hij op krukken rond en komt
zoo den Puike tegen.
„Hei je n'en steene poot gekrege,
ouwe?"
„Ja," zegt de matroos, „maar nou mot
ik toch oppasse, dat ik geen ruzie met den
schipper krijg, want als die z'n hand op
me hoofd leit, wordt me broek toch een
halve meter te lang".
De Puike begrijpt niet, waarom deze
kalme, bedaarde man ineens ruzie met
den schipper zou krijgen, in wiens aard
het ook niet ligt zijn lichaamskracht op
invalide visschers te demonstreeren.
Maar Pa snapt het beter.
„Niks hoor, dat been is zoo solide ge
cementeerd, dat je d'r wel van Schaffe-
laartje mee kan spelen, zonder het te
breken.
Twee dagen later: We hebben er twee
patientjes bij. Jacob Kleyn en Corretje
Vr ooi ijk, allebei'uit Scheveningen. De
eerst heeft angina en de tweede een zwe
rende hand, niet zoo mis ook, want roode
strepen loopen reeds langs zijn arm naar
boven.
Jacob wordt het eerst opgepikt. De
stoere zeeman is 15 jaar oud. Ziet hem
daar aankomen met z'n zware broek en
trui. z'n groote klompen en z'n sokken
■over z'n broekspypen. Wat een kerel
voor 15 jaar. Een man door weer en wind
eu ontberingen gehard. Maar wat een
tenger, mager ventje, wat een kind nog,
als hij is uitgekleed, gewassehen en te
bed gelegd. Hij voelt zich spoedig thuis
bij Pa in de ziekenlioeg, vooral als Oorre-
lie er bh' komt met z'n zeere hand. t Ge
vaar voor bloedvergiftiging wordt door
den arts afgewend. Wel doet de hand in
het eerst nog pijn, maar als die mindert,
heeft ook Corretje zich wondervlug aan
de nieuwe omgeving aangepast en die
twee daar samen in hun bedje in de zie
kenboeg, hebben het best naar hun zin,
hetgeen aan alles is te merken. Ze zijn
van stoere, zwaarwichtige visscherlie-
den, biye, uitgelaten, kinderen gewor
den.
Maar de vreugde van Jaapje zal nog
grooter worden.
In de longroom zitten eenige officie
ren.
„Mijne heeren", zegt de commandant,
nadat hy is binnengetreden, „als dat zoo
doorgaat, zullen we deze reis den dui
zendsten visscher van het seizoen 1933
hebben gepraaid. Wat zeg jelui ervan als
we dien duizendsten visscher eens een
verrassing bereiden in den vorm van een
kistje sigaren?"
Een reuzen-idee! Niet alleen de offi
cieren, maar ook de onderofficieren on
manschappen, zonder uitzondering, zijn,
zoodra ze vernemen, wat de commandant
wil doen, vol enthousiasme voor dit sym
pathieke plan. Het blijft dan ook niet bij
een kistje sigaren alleen.
Als de dag is aangebroken, dat er nog
slechts vier aan het duizendtal ontbre
ken, staat onder de brug een groote
mand gereed, welke behalve sigaren, ook
nog krentenbrood, cake, chocolade en ap
pelen bevat.
De 996ste visscher is gepraaid. Op het
dek aan stuur- en bakboord, op de brug,
op den bak, overal turende gestalten,
langs den horizon speurend naar log
gers. Een ieder leeft mee. Wie zal de ge
lukkige zijn? Eindelijk, door z'n kijker,
ziet de officier van de wacht een wazig
silhout.
Logger recht vooruit, overstel Maar
er zyn er meer, die inet een kyker ge
wapend de zee afzoeken. „Nog één, aan
stuurboord!" „Hier aan bakboord ook
één"! „En nog éént"
We komen naderbij. Ja waarlijk, daar
liggen, nogal verspreid, vier loggers.
Eén van deze zal dus de gelukkige zyn.
Maar welke? Volle kracht stoomen we
naderby. We kunnen ze nu beter onder
scheiden. Eén van de loggers heeft twee
vlaggetje onder elkander geheschen.
Dat brengt de beslissing.
„Die logger met de twee vlaggen,"
zegt de commandant, zullen we tot het
laatst bewaren, is trouwens het verste
weg. Die zal onze duizendste zyn."
„Wel allemachtig," roept er een, door
zyn kijker turend: 't is de vader van
Jaapie, die daar om hulp vraagt, 't is
de SCH. zooveel!
En zoo is het. Jacob Kleyn's vader,
door de radio gehoord hebbende, dat zyn
zoon ziek van de SCH. zooveel was ge^
haald en aan boord van de „Nautilus"
was opgenomen, had zyn verlangen om
te weten hoe liet zyn kind ging, niet kun
nen bedwingen en by de nadering van
het politievaartuig twee vlaggen ge-
hesehen.
„Hallo, schipper, wat is er aan de
hand?
En daar komt het trouwhartige ant
woord:
„Neem me niet kwalijk, commandant,
eigenlijk niks, ik wou alleen graag weten
hoe het met ra'n jongen gaat!"
Een oogenblik stilte.
Dan verschijnt de megafoon wederom
over de verschansing van de brug. Eigen
lijk is het niet noodig, want de logger is
nu zoo dicht by dat de. spanning op het
gelaat van de menschen staat te lezen.
Maar de commandant wil zekerheid heb
ben, goéd verstaan te worden. „Je jon
gen'maakt het goed, als je aan boord wil
komen, dan kun je jezelf daarvan over
tuigen en tevens je geschenk in ontvangst
nemen, want je bent de duizendste, die
we dit jaar hebben gepraaid!"
Dit is ana geen doovemans ooren ge
zegd. Woorden naar het hart van den
ouden visscherman, woorden, zooals hy
waarschijnlijk nooit eerder heeft ge
hoord. Een bly gelaat en dankbaar arm
gezwaai. Weldra stappen Jaapje's vader
en broer, want er is ook nog een broer
op den logger, aan boord. Lachend, stra
lend van. blijdschap loopt de oude schip
per op den commandant toe en drukt hem
dankbaar de hand.
„Dank je wel, commandant, dank je
wel, dat ik m'n zoon effe mag zien, want
ik maakte mbe al ongerust, omdat-ie dat
al meer heb gehad, begrypt u?"
De commandant begrypt het best, zoo
als hy altijd de visschers begrypt.
„Ga binnen schipper, ga binnen. Hier
is de ziekenboeg."
En weer staan twee paar groote, met
papier en stroo gevoerde klompen buiten
de deur van den ziekenboeg, nu niet van
patiënten, maar van twee gelukkige men
schen, die naar hun zoon en broeder ko
men zien, Jaapje, die natuurlijk allang
vernomen heeft, wat er gaande was,
wordt met moeite door Pa in z'n bed ge
houden. Het liefst zou hy in z'n hansop
naar dek gevlogen zyn.
Het bezoek is vian bescheiden duur.
Als vader en zoon weer te voorschijn ko
men, is het gelaat avn don ouden man een
tikje rooder dan tevoren.
„Commandant, mag ik asjeblieft een
telegram naar z'n moeder sturen, 't zal
haar heel wat rust geven, als ze weet,
dat-ie 't hier zoo goed heeft!"
Als het telegram verzonden is, wordt
de schipper naar de feestmand geleid.
„Voor jou schipper en voor je man
nen, omdat je de duizendste schipper
bent, die we dit jaar hebben gepraaid.
Een aardigheidje van de bemanning van
de „Nautilus".
De schipper weet van ontroering thans
niet recht, wien hy bedanken zal. Naar
de jol loopende, drukt hy links en rechts
handen, zonder te weten wiens hand hy
drukt.
„Nou moet je me nog één ding belo
ven. Als je straks aan boord bent, moet je
al je vlaggen hyschen, en dan zal ik je
schip kieken."
En als de jol den logger dicht genaderd
is, roept de schipper, alsof het verzoek
nu pas tot hem doorgedronge nis:
„Ik zal al in'n vlaggen hyschen!"
Aan boord wordt de mand niet blij
gejuich ontvangen.
Rappe handen tijgen aan het werk en
niet lang duurt het of al z'n vlaggen zyn
geheschen. Het zijn er drie: de Holland-
sche vlag, de reederijvlag en de naam-
vlag. Op de laatste vlag staat „Condor".
Onder het luid hoerageroep en arm
gezwaai van de beide bemanningen, on
onder het geloei van de sirene van de
„Nautilus" neemt deze plechtigheid haar
einde.
En Pa zijn foto.
Ook dit verhaal neemt zijn einde.
Omringd door ijsschotsen, ligt de „Nau
tilus" thans op de werf, koud en roer
loos. Zijn leven is tijdelijk gevloden. IIU
ondergaat een verandering Andercjj
diensten, van geheel anderen aard, zul
len weldra van hém worden geëischt, die
van mijnenlegger.
En al ligt de „Nautilus" nu tijdelijk
roerloos en stil, al steigert en stampt hij
niet meer over de golven van de Noord
zee, de herinnering aan dien tijd van toe
zicht houden en hulp verleenen, van
medeleven, met onze visschers, wordt
levendig gehouden door het telegram,
dat de commandant den laatsten dag van
het politie-toezicht ontvangt, terwijl een
ijzige Noordoostenwind neus, ooren en
de stoomfluit doet bevriezen. Dat tele
gram luidt:
Namens- Hoofdbestuur Reedersverecni-
ging komen wij onzen hartgrondigen
dank betuigen voor de medewerking van
de Commandanten der politiekruisers
„Nautilus" en „Vulcanus".
Speciaal dit jaar hebben zij alles in
het werk gesteld 0111 de Nederlandsche
haringvi8scherij te steunen. Wij besluiten
dezen oproep met een gelukkig 1934 voor
de Commandanten en bemanningen en
schippers en bemanningen tot de volgen-
do teelt.
EINDE.