PA o. 2 ZATERDAG 7 JULI 1934 *T JUTTERTJF ten 36-jarig proces om olie en goud. Als Maximiliaan van Mexico dat geweten had mii Wmgm dat ié Ikke, TOB NOOIT HOEKJE werd op de boot geplaatst, een krui wagen, ook gevuld, moest erbij komen, de voorplecht, die op Hollandsche wij ze netjes schoon geveegd was, werd volgestrooid, waarbij mij precies wer- aangegeven hoeveel roode en hoeveel gele tulpen daarop mochten komen en hoe ze liggen moesten. Het werd een kleurenfilm, en kleuren zouden erop komen! Na veel gezwoeg, toen er werkelijk geen kleur meer bij kon, werd de opname gedaan, terwijl de drijvende tulpjes op het juiste moment voorbij de schuit gleden Een close-up van enkele tulpen, die in het water gelegd werden en hierop dreven als waterlelies, kon geluk kig niet doorgaan wegens het schuil gaan van de zon. Het zag er niet naar uit, dat het dien dag nog zou opklaren, hetgeen wegens het nog vroege uur teleurge stelde gezichten veroorzaakte. Nadat we in het dorp wat gegeten hadden, klaarden echter de gzichten van ten minste twee leden van het gezelschap wat op, en snel ging het op weg naar Den Haag, met hoop op goed weer voor den volgenden dag in het hart. Amerikanen blijven Amerikanen, en wij zullen hen met hun eigen tv- pischen smaak moeten nemen zooals ze zijn. Een feit is, dat de film, waarvan wij reeds hoorden, dat hij heel goed ge slaagd is, en die in alle bioscopen van Amerika en andere landen zal draaien, een enorme propaganda voor Neder land zal beteekenen. Dezer dagen is in Mexico-stad een proces tusschen den Mexicaanschen staat en een zijner burgers, namelijk Hoste Simchagito, door arbitrage be slecht geworden. Dit proces is in den loop van den tijd door verschillende gerechts-instanties met wisselende re sultaten behandeld en heeft in totaal niet minder dan zes en dertig jaar ge duurd. Vooral in de Mexicaansche pers is dit proces met levendige belangstel ling gevolgd, wijl de eigenlijke aanlei ding ertoe gelegen was in een schen king, die de ongelukkige Keizer Maxi miliaan van Mexico gedurende den korten tijd zijner regeering deed aan een zijner aanhangers, die zich bijzon der verdienstelijk gemaakt had en die niemand anders was dan deze Hoste Simchagiro. Maximiliaan van Mexico was de Habsburgsche Aartshertog Ferdinand, Joseph, Maximiliaan, broeder van den ouden Keizer Franz Joseph, die zich te zijner tijd onder invloed van Napo leon III tot Keizer van Mexico liet kronen, opdat er eindelijk in het wes pennet der Mexicaansche politiek, dat sinds menschenheugenis steed3 door woeste en bloedige partijstrijd geken- teekend werd, orde te brengen. Maar in het verloop van een dier gebruike lijke Mexicaansche revoluties werd hij voor 'n republikeinse!) krijgsgerecht gesleept, ter dood veroordeeld en en kele dagen later gefusileerd. Dat was in het jaar 1867. Tn 1865 had hij Hoste Simchagito als belooning voor diens verdiensten enkele landerijen in de na- byheid der stad Catorze geschonken, die tot den laatsten tijd toe steeds in het bezit der familie van Simchagito gebleven zijn. Tientallen jaren waren er voorbijge gaan, Maximiliaan rustte sinds langen tijd in het graf van zijn voorouders te W eenen, toen Hoste Simchagito tot de ontdekking kwam, dat de hem geschon ken grond geweldige rijkdommen aan goud en petroleum verborg. Door des kundigen werd de waarde ervan op icnd veertig millioen dollar geschat. De Mexicaansche regeering, die wel dra de lucht van deze goud- en petro- eum-ontdekking kreeg; deed aanspra ken op de landerijen gelden, wyi öezv. zich vroeger in staatseigendom zouden hebben bevonden. Wel wildé ze den tegenwoordigen bezitter een schadev-- goeding van een millioen dollar geven. Maar deze weigerde deze als te gering Toen kwam, wat komen moest: Ont- figening zonder schadeloosstelling. Hoste Simchagito beantwoordde deze met een proces. Dit proces werd in eerste instante door Simchagito gewon nen. De Staat legde zich hierbij echter niet neer en teekende hooger beroen aan. Er werd opnieuw geprocedeerd, nieuw bewijsmateriaal werd erbij be trokken, nieuwe getuigen werden erbij gehaald, deskundigen en nog eens des kundigen werden gehoord. Jaren ver liepen en ondertusschen stierf de aan klager. Zijn erfgenamen evenwel voer den het proces verder. Ten laatste scheen echter hun kans op succes aan merkelijk geringer te worden, want ze zijn ingegaan op een voorstel van den Mexicaanschen staat, die terugkwam op zijn eerste voorstel, namelijk een scha- levergoeding van een millioen dollar, wat dan nu ook aangenomen is. De pre- ceskosten, die tot een bijna evengroot bedrag waren opgeloopen, heeft de staat voor zijn rekening genomen. Een proces als vele anderen en dat toch van niet-alledaagsche allure was. inbreker: „Motten we nog een ba lans maken van wat we vannacht gejat hebben uit de bank?" Kameraad: „Be-je.... dat lezen we wei in de krant zoo meteen." Het is toch wel heel zwaar, vind ik, wat 1934 ons gebracht heeft. Want de dood, die ik hier in 't ziekenhuis al zoo veel malen iemand heb zien halen, haalt nu den laatsten tijd wel heel veel menschen. Als je zóó alles leest In de kranten van Duitschland, dan word ik toch wel een beetje bang en ik heb hier men schen zien huilen als er een vader of broer of iemand anders, na lang, soms heel veel pijn gehad te hebben, dood gegaan was. Heoveel leed moeten dan die men schen Wel' hebben, en hoeveel pijn moet dan wel onze Koningin hebben. En hoeveel smart zal de prinses wel niet gehad hebben, toen zij daar zoo ver weg was en van den dood van haar vader hoorde. Toen ik daar de eerste dagen in het ziekenhuis lag, toen was ik zoo graag alleen, dan is het net, of je zoo veel be ter eens eventjes kunt uithuilen, als er niemand bij is, hé. Wat zal het d/n wel zijn voor onze Koningin en Prin ses, die evengoed maar moeten door gaan tusschen al die menschen en mis schien ook eens zoo graag eens alleen willen zijn om hun pijn en hun leed uit te huilen. Eerst om den dood van die lieve goede Koningin Emma, wat nu weer door dén dood van den Prins terugkomt en wat nu dubbele pijn is. Ik heb gelezen, dat de Prins ook zoo dapper is geweest bij de redding van al die menschen bij de ramp van die groote boot „Berlin". Nu zoo heel lang geleden toen Wimpie nog niet geboren was. Onze Prins was dus ook een inen- schenredder. Ook een „Dorus Rijkers". Ook een „Jutter" die niet bang was voor de golven, voor die brullende gol ven die soms poo gemeen zijn. En wij „Jutters", die de zee kunnen ruiken al lig je dan ook zoo ver weg In het zie kenhuis, wij Jutters die de zee slapende kunnen zien en slapende hooren rui- schen, weten misschien dan nog wel het beste wat de Prins toen voor een man geweest is. En ik heb gelezen, van het vele goede wat de Prins gedaan heeft, en dan is het erg, dat die leeliike dood soms zoo akelig met z'n knooken rammelt en in zoo'n korten tijd, de Koningin en Prin ses zoo'n groot leed, zooveel pijn be zorgt. En ik zou groot willen zijn, een groote man, net zoo groot als al die andere groote meheeren die in de krant schrij ven, omdat ik zoo veel, zoo heel veel in mijn hoofie heb zitten om dat allemaal neer te schrijven. Maar dat zal nog wei komen hè, maar als ik dan eens een maal groot zal zijn, dan hoop ik, dat ik alleen maar over blijde en mooie din gen mag schrijven. Nu kan ik dat niet, omdat de Prins dood is, omdat onze Koningin en Prin ses zooveel leed en smart hebben. En juist omdat ik de laatste tijd, dit alles zelf zoo van nabij gezien heb, zal ik nu niet vroolijk zijn. Omdat Nederland rouwtomdat Nederland wederom met de Koningin en Prinses mee treurt WEEST STRENG VOOR UZELF. Het vermeerdert uw waarde en uw levensgeluk. Meestal vinden wij, dat we het met onszelf nogal getroffen hebben, We zeggen het wel niet, maar in ons diep ste innerlijk is wel degelijk de gedachte aanwezig en wat men denkt, maar niet zegt, is van meer belang dan het geen men dikwijls zegt, maar niet meent. Voor iemand, zelfs voor onze beste vrienden niet, hebben wij zóó gauw een verontschuldiging of een uit- vluchtje klaar als voor onszelf. Hebben wij iets belangrijks vergeten, dan verdoezelen wij gauw dat het iets belangrijks was met een: (Nu ja, ieder een vergeet wel eens wat). Hebben we iets gèdana, dat strikt genomen niet door den beugel kan, dan is het: kom, zóó erg is het niet, en heelemaai mijn schuld was het ook niet. Pech, samenloop van omstandigheden, niet zoo bij gedacht, zoekt u maar uit!! Dat is allemaal heek aardig, maar wat bereiken we ermee? Dat wij niets doen tegen onze fouten en zwakheden. Daardoor groeien deze even hard als jnkruid, en wijzelf hebben er tenslotte den meesten last van. Bovendien is ie der inensch meestal, verplicht aan zijn medemenschen, om innerlijk en uiter lijk het beste van zichzelf te maken. Bovendien, wanneer u zelf niets tegen uw foutenwenscht te doen, zal het leven ze u wel afleeren, en dat niet steeds op de zachtste manier. Verstandig en juist gezien is het daarom, om streng voor zichzelf te zijn, niet alles goéd te praten, maar wel degelijk begane fouten onder de oogen te zien, en zich stevig voor te ne men, deze niet meer te begaan. Begint eens met 's avonds de geheele dag- revue te laten passeeren, en geen roos kleurige bril op te zetten waar het u- zelf betreft. Voor alles, wat u zoo'n dag gezegd en gedaan heeft, bestaan maar twee kwalificaties: het was goed of het was verkeerd. Zoodra u iets in gedachten moet in leiden: „Nu ja" kunt u het zonder verder commentaar onderbrengen on der de rubriek verkeerd, want de aan hef: „nu ja" houdt altijd een veront schuldiging in, en juiste handelingen behoeven geen verontschuldiging. Wanneer u met deze indeeling klaar bent, is het uitsluitend de rubriek „ver keerd" die uw aandacht behoeft, studie van de rubriek ,goed" houdt u noodeloos op, en zou maar leiden tot zelf-ingenomenheid de grootste rem op den weg naar vooruitgang, die be staat. Nu gaat u stuk voor stuk de posten van het lijstje „verkeerd" na, want elke verkeerde handeling is het gevolg van een karaktertrek, die gewijzigd dient te worden. Nu zult u zien, dat er ver scheiden verkeerde handelingen of uitingen zijn, die voortkomen uit een zelfde karakterfout. Dit vereenvoudigt voor u uw zelfverbetering. Wanneer b.v. op een dag drie verschillende fou ten gemaakt zijn uit onnauwkeurig heid, dan behoeft u niet die drie fouten afzonderlijk in de toekomst te vermij den, maar u heeft u slechts toe te leg gen op grootere nauwkeurigheid, en vanzelf wordt daardoor herhaling van die drie fouten voorkomen. Wanneer u het lijstje ..verkeerd" ge heel afgehandeld heeft, gaat u het Uistje ..goed", na, maar critisch. Dat wil het volgende zeggen: controleert u eens terdege, of daarop soms dingen voorkomen, die eigenlijk door „boffen" nog goed terecht zijn gekomen, maar waarvan de opzet uwerzijds verkeerd was. Want boffen is een buitenkansje waarmee men niet mag rekenen, en de' opzet behoort zóó te zijn, dat ook zon der boffen het resultaat goed is. Wanneer u zich eiken avond op boven-oraschreven wijze zelf aan den tand voelt, hebt u een leiddraad op den weg van karakter-verbetering, en is dit niet meer zoo iets vaags en moeilijks. Wanneer uw lijst van „verkeerd" lang is, verliest dan vooral den moed niet; dit bewijst alleen dat u één ding alvast niet behoeft aan te kweeken, n.f zelfkennis. Zoodra u in het systeem wat vaardig, heid hebt verkregen, kunt u het op de volgende wijze interessanter en doel treffender maken. Na de indeeling goed en verkeerd, bekijkt u de lijst „verkeerd" nader. U ziet daarop b.v. vijf fouten ten gevolge van onverdraagzaamheid, en twee ten gevolge van ongeduld. Nu gaat u zich allereerst toeleggen op de verdraagzaamheid, en zoodra uw lijstje geen fouten meer aangeeft, die uit onverdraagzaamheid voortko men, kunt u beginnen met het oefenen van uw geduld. Daar het weieens aan de omstandig, heden ligt, welke van onze zwakheden een kans krijgen, aan het licht te ko men, verdient het aanbeveling, de lijst jes te bewaren, en zoo nu en dan eens een overzicht van de geheele week te houden. Veel geluk en veel succes met deze nuttige sport. pr. JOS DE COCK. KOELE ZOMERDRANKEN. Rozenürank. Frissche rozenbladeren worden in een vloeibare suikeroplossing gekookt, totdat de suiker troebel begint te wor den. Dan worden de rozenbladen eruit genomen en de oplossing afgekoeld, waarna men het sap van een citroen of sinaasappel er aan toevoegt. Het wordt verdund met water, dat héél koud moet zijn. De schil van een Vi citroen wordt op suiker fijn gewreven, eveneens een halve sinaasappelschil. Men doet 200' gram suiker met die, Welke voor het fijnwrijven der schillen is gebruikt in een vat en giet er één liter kokend water op. Dit mengsel moet zoolang geroerd worden, totdat de suiker ge heel gesmolten is, waarna het afge koeld wordt. Tenslotte voegt men er nog het sap van een uitgeperste citroen of van 2 sinaasappelen bij, gooit er wat ijsgruis door en.... de drank is klaar om te presenteeren. Zij: „Wat is uw meening over het huwelijk?" Hij: „Geen enkel huis moet zonder een huwelijk zijn." GEVULDE TOMATEN. We snijden van 500 g flinke tomaten het bovenste kapje af en hollen ze uit, waarna wij ze vullen met het kruim van 2 sneedjes oud brood, dat ver- mengd wordt met 20 gram gesmolten boter, 1 kleine gefruite, gesnipperd® ui, 2 geklopte eieren, peterseli, peper en zout. We maken hiervan een meng sel, waarmede wij de tomaten vervol gens vullen, die we in een beboterde vuurvaste schotel gedurende 20 minu ten in den oven zetten. Wie niet over een gasfornuis beschikt kan allerh1 handige bakoventjes koopen, die het zelfde resultaat opleveren en eenvou dig op de gaspit geplaatst worden. Het gasverbruik is hierdoor tevens ge* ringer. De tomaten worden warm opgediend met een saus, die gemaakt is van de uitgeholde tomaten, 40 gram boter, zout, peper, 40 grambloem, een geraspt uitje en pl.m. 3 3lA dl water, waarin een bouillonblokje is opgelost. Het ge heel bestrooien met gehakte peterselie.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 14