Buitenlandsch Overzicht. 39 dagen, die de wereld deden wankelen. KOS KONINGSTRAAT 76 S. A. KANNEWASSER. De Tweelingzusters NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Wandelvoetenü! 2 OBLIGATIËN No. 7456 EERSTE BLAD ZATERDAG 7 JULI 1934 62ste JAARGANG Juli 1914. DAN ZIT AAN ELK DAK R|D|0N OOK NOG EEN GfcSCNENKENBON HEDENAVOND ZIJN ONZE ZAKEN van 10-11 uur geopend. ZONDAGS tot 2 uur. GEMENGD NIEUWS Overval met berooving. 1, 2, 5, 10 en 20 maal hetzelfde nummer Hoofdkantoor Patricia Wentworth ELDERSCHE COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant fl.60; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65;binnen- land f 2.— Nederl. Oost- en West Indië per zeepost t 2.10, dem per mail en overige landen f3.20 Losse ros. 4ct.fr.p.p 6ct. Zondagsblad resp f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50, t 1.70 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Ju. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Lngez. meded (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Verplaatsing van de macht in Duitschland, er op of er onder. - Herstel van de betrekkingen tusschen Roemenië en Rusland.- De opperste leiding van de Japansche regeering in militaire handen. MachtS' verplaatsing in Duitschland Misschien hebben weinigen van de trou we overzicht-lezers, het artikel van een bizonderen medewer ker, in het nummer van Donderdag gelezen, over „De gebeur tenissen in Duitschland en de toekomst", waarin geschreven werd over de waar schijnlijkheid van een dictatuur van groot-industrie en bankwezen. Duitsch land, we behoeven het niet te zeggen, gaat economisch met snelle vaart naar den afgrond. De groot-industrie heeft een dreigend tekort aan grondstoffen en voorraden, noodig voor den export; ten gevolge van de transfermoeilijkheden zijn die voorraden door het buitenland niet aan te vullen en het resultaat van dit alles zal zijn, dat in Duitschland over eenige maanden tal van fabrieken zullen stilliggen, de werkloosheid zal stijgen, het volk onrustig zal worden. Die werk loosheid zou nog wel eenigen tijd op kunstmatige wijze gekeerd kunnen wor den, maar uiteindelijk zou vèrdoorgevoer- de steun aan de industrie op devaluatie van het betaalmiddel uitdraaien. Men heeft zich nu tot Amerika gewend voor een grondstoffencrediet op langen termijn, met goedkeuring van Hitier. Amerika had er wel ooren naar, mits Duitschland gehoor zou geven aan de volgende Amerikaansche eischen. Men wilde te doen hebben met een ge- ordenden staat, die meer rechtszekerheid biedt t.a.v. de schulden en het beiaal- wezen; men wilde een minder scherp eco- n'omsch nationalisme, einde van den kerkstrijd, de Jodenvervolging en meer blnnenlandsche rust. Dat is met enkele woorden de inhoud van het artikel, hierboven genoemd. Men gaat nu veel begrijpen van het optreden van Hitier c.s. Het is een demonstratie geweest tegenover Amerika, een demon stratie van den wil om koers te wijzigen. Of de demonstratie geslaagd is, is een tweede en wanneer we ons oor te luiste ren leggen naar stemmen uit het buiten land, dan gelooven we niet, dat Hitier een gelukkige greep heeft gedaan. Scher per klinkt de verontwaardiging over den massa-moord. Zoo schrijft b.v. de Engelsche „Mor- ning Post" o.m. dat er nog geen enkel bewijs voor de samenzwering geleverd is, en de officieele communiqueé's elkaar te genspreken. Ongetwijfeld waren de gedooden woeste en slechte mannen, maar het blad vraagt, of zij, die hen dood ge maakt hebben, anders of beter wa ren. Deze mannen zijn in een land, dat on dersteld wordt in vrede te verkecren, en toegerust is met een geheele machinerie voor justitie, gedood op een manier, die in eenvoudige termen moord heet. De lei der moge trachten den ladder waarlangs zijn pas goed met Kousen of Sokken van JAAP SNOR aan Uw voet. ie klas reparatie inr. voor alle soorten wollen kleeding, Kousen en Sokken (ook de allerfijnste), Zuidstraat 19. (Let op den gelen winkel). hij naar boven geklommen is^ weg te trappen en Goering moge moeilijkheden vóór geweest zijn, die hij als onvermij delijk beschouwde. Goebbels moge het als poliltiek beschouwen, diegenen te verraden, die hij placht te leiden, het groote feit blijft, dat Duitschland op het oogenblik door een gewelddadige en te gelijk violente en onberekenbare tirannie beheerscht wordt. Het blad vraagt, of het ondenkbaar is, dat een regeering, die op deze ma nier zonder waarschuwing doodelijk, steelsch een deel van haar eigen mensehen kan neerslaan, denzelfden soort tijgersprong ook niet op een on- gewapenden óf niets kwaad vermoe denden buurman kan doen. Roemenië en Rusland In de parlementaire commissie van bui- tenlandsche zaken heeft Titulescu, de Roemeensche minis ter van buitenlandsehe zaken, een toelich ting gegeven op het herstel van de nor male betrekkingen tusschen Roemenië en de Sowjet-unie. Tituleseu verklaarde 0. a., dat Roeme nië tot 9 Juni 1934 geen enkele relatie on derhield met zijn belangrijken buur Rus land, hoewel deze staat sedert 1932 hoe langer hoe meer internationaal contact zocht en al eerder aan internationale con ferenties deelnam en waarschijnlijk bin nenkort ook een zetel in den Volkenbond zal innemen. Reeds daarom was het drin gend gewenscht, dat Roemenië zijn rela ties met dezen belangrijken buur herzag. De noodzakelijkheid werd des te grooter, omdat het waarschijnlijk geacht kan wor den, dat binnenkort twee belangrijke ver dragen tot stand zullen komen, en wel een verdrag der Middellandsche Zee-sta- ten en een Oost-Locarno-verdrag, waaraan Frankrijk, Tsjechoslowakije, Polen, Roe menië en Sowjet-Rusland zullen deelne men. Titulescu gaf vervolgens een overzicht van den stand der onderhandelingen en den loop ervan, en gaf als zijn meening te kennen, dat de overeenkomst met de Sowjet-Unie zeer gunstig voor Roemenië was, aangezien de Russen voor het eerst Bessarabië als Roemeensch bezit hadden erkend. Tegenover het argument, dat her vatting der betrekkingen met Rusland het gevaar voor communistische propaganda in Roemenië schiep, wees Titulescu op het voorbeeld van Turkije, Italië en andere staten, waar van communistische propa ganda geen spoor te bekennen viel. Gevaarlijke koerswending in Japan Wenden we tenslot te ons oog nog naar het Verre Oosten, naar Japan, waar ad miraal Okada door den keizer belast is met de samenstelling van het kabinet. it is een beslissing, die van groote betee- kenis kan zijn voor het wereldgebeuren. De „Nw. Rott. Crt." schrijft over deze keizerlijke opdracht o. m.: De nationalisten en chauvinisten in Ja pan hebben dus nu hun zin: de opperste leiding der regeering werd gelegd in han den van een vertegenwoordiger van leger of vloot, en hoewel Okada niet behoort tot de ultra's, mag men verwachten; dat onder zijn bewind het gezag van parle ment en pers, dus van de openbare mee ning, nog meer terrein zal verliezen dan thans reeds moest worden prijsgegeven. De „levensbelangen" van het land, voor zoover deze worden vereenzelvigd met de begrippen: een sterke vloot, een paraat leger en de verdediging van de Japansche belangen op het vasteland van Azia, zul len in Okada een verdediger vinden. De admiraal heeft te kennen gegeven, dat hij in hoofdzaak de politieke lijn, door Saito gevolgd, niet zal verlaten. Okada heet een man van gematigde op vattingen. Hti is een voorbeeld van den zeeofficier-politicus en is vroeger minister van marine geweest. Het was voor een groot deel aan zijn invloed te danken dat Japan het vlootverdrag van Londen rati ficeerde .Okada slaagde er toen in, het bestaande verzet in Japan tegen dat ver- drag te overwinnen. Het aan het bewind komen van Okada, op dit oogenblik, maakt het zeker, dat Japan op de a.s. vlootcon- ferentie te Londen indien die con ferentie doorgaat met vastbera denheid zal opkomen voor de opinie, die in Japansche marinekringen ge koesterd wordt, n.1. dat Japan het recht behoort het krijgen, een even groote én sterke vloot te bouwen als Engeland en de Ver. Staten. Omtrent de samenstelling van het nieuwe kabinet wordt nog gemeld, dat llirota minister van buitenlandsehe za ken blijft. De portefeuille van marine onder de hoede van admiraal Osoemi; ook aan het departement van oorlog komt geen mutatie: Hajasji, de minister van porlog, blijft aan. De stilte die den storm voorafging T door Dr. Fr. BOGENHARD. 's-Gravenhage, 9 Juli 1984. Het opwindende, in beroering brengen de drama der 39 dagen de korte spanne tijds, die verliep tusschen de gruwelijke daad van Serajevo en het uitbreken van den wereldoorlog is herhaaldelijk ge schilderd geworden. Staatslieden hebben zich in hun mémoires, de historici in hun wetenschappelijke werken over het ont staan van den grooten oorlog uit de ge schiedenis der menschheid uitgesproken. Geen dier kostbare minuten tusschen den 28en Juni 1914 en de eerste dagen van r Augustus of ze werd onderzocht en be licht. Aan de hand der geschiedkundige documenten is het mogelijk het geheel te feconstrueeren. De schoten van Serajevo waren ver- klonkeh. De opwinding der bevolking van de Dönaumonarchie over deze verschrik- delijke/laad liet zich echter niet zoo gauw sussen. Steeds dieper en dieper sijpelde het door, dat de Servische Generale Staf minstens middellijk de hand in het spel gehad had. In Weenen, op het Ballhuis- plein, bekwam men eerst langzamerhand van den verlammenden schrik. Graaf Berchtold, de minister van Buitenland sehe Zaken der Donau-monarchie,. zond om te beginnen Graaf Hozos met bijzon dere missie naar Berlijn. Graaf Hozos moest van de Duitsche Regee.ring de be lofte zien te krijgen, dat,als Oostenrijk maatregelen tegen Servië zou nemen, Duitschland op Oostenrijks hand was. Den 5en Juli stemde de Duitsche Regee ring vóór Oostenrijk. Duitschland zou zijn plichten als bondgenoot en vriend van Oostenrijk-Hongarije staan. Daarna eerst, toen de kranten reeds lang weer over den aanslag van Serajevo zwegen, deed de Oostenrijksche bevoeg de macht een gerechtelijk onderzoek in stellen naar de vermoedelijke daders. In den avond van den 23en Juli liet de Oöstenrijk-Hongaarsche regeering een ultimatum overhandigen een ultima tum, dat ondanks de zeer hooge eischen dpor de Servische regeering in hoofdzaak aangenomen werd. Tot dit moment werk te Weenen zeer zelfstandig. Steunend op de Duitsche belofte van den aen Juli. Intusschen hadden echter gebeurtenis sen plaats gevonden, die het conflict in het Zuid-Oosten tot een Europeesche aan gelegenheid opbliezen. Poincaré, presi dent der Fransche Republiek, was den 20en Juli te .Petersburg aangekomen en maakte van deze gelegenheid gebruik om den nadruk te vestigen op de Russisch- Fransche vriendschap. Toen nu na de toegevende Servische antwoordnota de Oostenrijkers aan den Donau toch mbbi- liseerden, liet de Russische minister van Buitenlandsehe Zaken Sasanoff zijn ge retireerde houding varen, en dat op een tijdstip, toen Duitschland zich nog zorg vuldig buiten het conflict in Z.-O. Europa hield. Op 25. Juli achtte de Engelsche ministervan Buitenlandsehe Zaken, Sir Edward Grey, het dan ook wenschelijk om een actie van bemiddeling tusschen de groote Europeesche mogendheden voor te stellen. Midden in deze bemidde lingspogingen kwam toen de Jobstijding, dat Oostenrijk-Hongarije zelfstandig was gaan handelen en op 28 Juli Servië den oorlog had verklaard. Nu begon men ook aan het hof van den Tsaar op zorgwek kende wijze zijn kalmte te verliezen. De Duitsche gezant te Petersburg waar schuwde dringend tegen de oorlogsvoor bereidingen in Europeesch Rusland, wel ke waarschuwing werd ondersteund door een telegram van Keizer Wilhelm II aan den Tsaar. Op dit oogenblik verhoogde bovendien Sir Edward Grey de alge- meene nervositeit door aan te kondigen, dat Engeland in het geval van een Fransch-Duitsch conflict tot gewichtige besluiten zou worden genoopt. Op 30 Juli viel toen de eigenlijke be slissing. Tsaar Nicolaas II liet zich door zijn minister van Buitenlandsehe Zaken overhalen tot algemeene mobilisatie. Dit besluit beteekende onherroepelijk oorlog. .Tót op dit tijdstip hadden de diplomaten nog getracht om door onderhandelingen hpt dreigende noodlot althans voor eeni- gën tijd tegen te houden. Doch nu kregen de militairen de zaak in handen. En de machtige oorlogspartij aan het hof van den Tsaar stuurde koelbloedig aan op den strijd. Hoezeer Londen en Berlijn zich ook tot op het laatste oogenblik nog inspanden voor een wreedzame bijlegging van het conflcit de militaire over wegingen drongen zich nu op den voor grond. In Parijs verklaarde op 31 Juli na eèn ministerraad de minister van oorlog, dat Frankrijk vastbesloten was tot den strijd. In verband met de Russische mobili satie en de Fransche oorlogsvoorberei dingen, werd nog op den namiddag van 31 Juli in Duitschland „den toestand van dreigend oorlogsgevaar" geproclameerd. De oorlog op twee fronten, welke de de Duitsche staatslieden altijd trachtten te vermijden, stond vlak voor de deur. En nu was Duitschland er alles aan ge legen om zijn tegenstanders voor te zijn. ïle laatste hulpe'noze onderhandelingen der diplomaten werden reeds overstemd door het wapengekletter. Op 1 Augustus beval de Fransche re geering om vier uur 's middags de alge meene mobilisatie. Op slag mobiliseerde Duitschland. De gebeurtenissen volgden elkaar nu verder op met onverbiddelijke noodzaak. Op den avond van 1 Augustus verklaarde Duitschland den oorlog aan Rusland en op 3 Augustus aan Frankrijk. Doch op den avond van den len Augus tus was het lot van Europa reeds be zegeld. De wereldoorlog, waarvoor de schoten te Serajevo slechts aanleiding boden, was onvermijdelijk geworden. Al les, wat later geschiedde, was niet meer af te wenden vanaf het oogenblik, dat de diplomaten de zaken overgaven aan de militairen. Binnenland DOOR EEN LOCOMOTIEF OVER REDEN EN GEDOOD. zDonderdagochtend is de 17-jarige W. uit Berg (L.), hulp-machinist bij de ha venwerken aldaar, onder een locomotief geraakt. De jongen was op slag dood. Oude man aangevallen. In den nacht van Dinsdag op Woens dag is de alleenwonende 75-jarige A. G. op de Zeilberg, onder Deurne, door twee mannen overvallen. De indringers be dreigden hun slachtoffer met een mes en bonden den man aan handen en voe ten. Uit een vest werd een briefje van 25 en een van 10 gestolen. Met deze UNICUM F e u iIIe t on Uit het Engelsch van Nadruk verboden. 45) „Ja, dat weet ik. Maar jij hebt er dien dag wel goed voor gezorgd, dat er niets van je haar te zien was; en ik veronder sfel ook niet, dat je hem aangekeken hebt. Wel? In ieder geval was hij heele maal van streek en dacht alleen aan zich zelf. Hij is namelijk ontslagen. Neen. Anne, je kunt er niet uitkomen. Het was iemand met blond haar en bruine oogen, °u die een ring met een smaragd droeg. Was jij dat, Anne? Of was het Jenny?" Anne ging rechtop zitten, haar gezicht was doosbleek, haar oogen waren vol angst. John sloeg zijn armen om haar heen en trok haar naar zich toe. „Anne, liefste Anne, lieveling, kijk niet zoo! Vertel het mij allemaal. Wil je dat niet?" Heel plotseling liet hij zijn hoofd op haar schouder vallen. „En het is ook niet noodig ik wil je zoo graag helpen Anne". De woorden klonken nacht en gedempt. Ze voelde zijn schouders schokken. Ze nief haar hand op en begon zyn haar te streelen. Ze zei: „John!" Hij hief het hoofd op. Zijn gezicht was nat. „Vertel me alles dan zullen we samen een weg vinden. Er is altijd een weg als je er naar zoek.t Jij hebt er niet naar gezocht; jij bent als een domme, lieve martelares blijven zitten." „O, neen!" „Jawel. Je hebt jezelf op den brand stapel vastgebonden een heeleboel hout om je heen gehaald en nu zou je je voor je heele leven willen roosteren. Dat zal niet gebeuren. Je moet er af komen en mij de heele geschiedenis van het begin af vertellen." Anne zweeg Haar hand viel terug in haar schoot. Ze keek er naar, aandachtig, ernstig. „Je moet het mij vertellen. Het deert Jenny niet, als je daar soms bang voor bent. Ik heb de bewijzen tegen Jenny al. Kijk eens, Anne, ik zal eerlijk tegen, je zijn: Ik ben innerlijk woest geweest on Jenny en ik verlangde er naai, dat zij haar straf zou krijgen: ik wilde haar doen bloeden; ik wilde dat zij zou doormaken wat jü doorgemaakt hebt." Anne zette haar handen tegen zyn schouders als om hem weg te duwen. „Dat mag je niet dat wil je niet. John bukte zich en kuste haar handen. „Dara ben ik overheen. Ik lieb het je niet verteld, maar ze is by mij geweest. „Wat wilde ze?" .Ze wilde weten waar jij was. Je hebt toch niet ",Neen, natuurlijk niet. Ze gaf een boodschap voor je. Q Die heb je me niet overgebiacht. Ik ben eigenlijk mal om je die nu „v'èr te tongen. Je bent veel te goed waar het Jenny betreft „Wat zei ze?" „Ze vroeg mij 0111 je de hartelijke groe ten te doen van haar en Tony." „O!" zei Anne. Ze hield de handen even voor haar gezicht en keek John toen met een gelukkigen glimlach aan. „Je weet niet je weet niet hoe 'n ver schil dat maakt". „Je bent gauw tevreden! O, Anne, wat een lieve domme schat ben je toch! Je hebt Jenny alles gegeven, en nu ben je in den zevenden hemel omdat ze je haar groeten stuurt!" Anne lachte. „Je begrijpt het niet." „Ja, ik begrijp het wel. Het is omdat rnjjn gevoelens veranderd zijn en ik Jenny niet meer wil laten lijden. Jij bent zoo'11 lieve schat, dat ik haar niet kan straffen zonder jou te* straffen. Ik wil haar geen pijn doen, nlaar ik wil ook n'et, dat ze jou pijn doet. Zij en Nieholas moeten goed worden en alles gemakkelijk voor je maken." „Nieholas weet het niet", hernam Anne. John liet een langgerekt gefluit hoor en. XXXV. „Nieholas weet het niet, en Jenny is bang ze is altijd bang geweest." „Ja, dat begrijp ik. Luister, Anne, ver- lel me nu eens alles, van het begin af." Anne keek langs hem heen in het vuur. Ze had zoolang gezwegen, dat het moeilijk fcéheen dat zwijgen te verbreken.. Ze had nooit gedacht, dat ze het ooit aan iemand zou vertellen. Nu leunde ze tegen John's arm en vond woorden. „Het begon een heelen tijd geleden. Je zult niet alles kunnen begrijpen als ik niet alles van het begin af vertel. Ik wil zoo graag, dat je het goed begrijpt, ter- wille van Jenny." „Ik zal het probeeren." „Jenny is erg lief ze is zoo zonnig en lief. Iedereen houdt van haar en zij houdt van iedereen. Ik ben veel anders Maar Jenny is altijd zoo geweest ze heeft zoo'11 lief karakter." John's gezicht verstrakte. „Je vergeet, dat ik je zag nadat je met Jenny gesproken had op Waterdene. Je keek alsof ze je vermoord had. Hoe uitte zich haar lief karakter toen?" „Ze was doodsbenauwd. Het was mijn eigen schuld ik had daar ook niets te maken. Zie je, ik dacht, dat ze het Nieho las verteld had en dat was niet zoo. Daarom wilde zy my daar natuurlijk niet hebben en ze was doodsbang." „O, natuurlijk." Zijn toon klonk droog. „Nu, laten we verder gaan. En zeg, lieve ling, wijd niet al te veel uit over Jenny's deugden, anders kan ik mijn mond niet houden. Zoo heel veel kan ik niet meer verdragen." „Toe, wees lief," zei Anne. „Ik kan je njiets meer vertellen als je niet lief bent." „Ik ben een en al liefheid." „Dan is het goed. Als je niet begrijpt hoe Jenny is, zul je niets begrijpen. Ik heb je al gezegd, dat ik een heel eind teiug moet gaan. Het begon al in het laatste jaar van den oorlog, toen we zes- Uen waren. Jenny logeerde by nicht Jjenifer en ze had een of andere liefdes- gjeschiendenis met een man, dien ze in ejen cantine ontmoet had, waar nicht Je Uifer Werkte. Ik heb hem nooit gezien, fjns ik kan je niet vertellen hoe hij er uit zag. Hij schreef Jenny en Jenny sjnhreef hem. En later, toen hy met ver lof thuis kwam...." Ze aarzelde „schreef hy en vroeg aan Jenny om in de stad te komen en hem in een hotel te te ontmoeten. Ik. begrijp niet hoe hij durfde; maar de menschen houden Jenny altijd voor ouder dan zij is en John, je begrijpt het, hè Jenny was het soort meisje, dat nergens kwaad in ziet. Som mige meisjes zijn nu eenmaal zoo. Het is niet alleen onschuld, maar het is een soort verblindheid. Ze vond het grappig en ze schreef hem drie brieven om hem te vertellen hoeveel pret ze zouden heb ben en wat ze allemaal zouden doen. En toen stierf hij. Ik hoorde het pas jaren daarna, toen Jenny met Nichalas ver loofd was. Zyn portret stond in dien tijd in alle kranten. En op een keer kwam ze vreeselijk opgewonden uit de stad terug Ze had een week bij nicht Jenifer ge logeerd en ze vertelde, dat een vrouw haar gevolgd was, die geprobeerd had haar geld af te persen. Ze was buiten zich zelf en zei, dat die vrouw de drie brieven bezat, die ze aan dien man ge schreven had ze waren naar zijn huis gestuurd met zijn andere bezittingen. Die vrouw beweerde, dat ze met hem getrouwd was en ze zei, dat ze de brieven aan Nieholas zou laten zien, als Jenny ze haar niet voor vijfhonderd pond wilde afkoope». John, ik smeekte Jenny 0111 Nieholas alles te vertellen. Ik zei, dat hij haar gelooven zou; dat idere man, die werkelijk van een vrouw houdt, haar gelooven zal. Maar ze ging den volgenden dag naar de stad en 's avonds kwam ze terug niet de brieven en wy verbrandden ze. Ze had het paarl- s'nóer beleend, dat Nieholas haar ge geven had." „Wat een dom kind!'? zei John. „Arme Jenny! Ze was buiten zichzelf van vreugde. Ze lachte en zong en danste met mij rond zoo geweldig opgelucht was zij. Zij houdt zoo geweldig veel van Nieholas." „Ik begryp niet waarom." Anne barstte in lachen uit. „O, John, wat ben jii toch grappig! Je houdt niet van elkaar omdat je er een be paalde reden voor hebt." John zei wat hij niet had w illen zeggen: „Je had toch zeker niet veel reden on» van Jenny te houden." Toen, terwijl Anne een schok kreeg, riep hij: „Wat ben ik toch een mispunt!" pakte haar vast en kuste haar. Anne kuste hem terug, met zachte ver wijtende kussen. „Je bent heeiemaal niet lief. Je hebt beloofd lief te zijn en het lijkt er niets op. Zul je nu lief zijn?" „Ik weet het niet. Ik zal het probeeren. Ga voort." „Ik weet niet meer waar ik gebleven ben." „Dat het domme kind haar paarlsnoer had beleend." Anne duwde hem weg en keek naar hem met lachende oogen, waarover plot seling een schaduw viel. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1