Buitenlandsch Overzicht.
NAAF? TEXEL
Sally's avontuur.
Ouitsche Reisbiljetten
Dollfuss' laatste tocht door Weenen.
HONIG S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 10 ct.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
No. 7466 EERSTE BLAD
DINSDAG 31 JULI 1934
62ste JAARGANG
korting
GOEDKOOPS
Duitsche Reismarken
VELTHUYS
Tien Duitsche
hu wel ij ksgeboden
met SaSosifoooi Dr. Wagemaker
goedkoops retourbiljetten
Den Helder-Texel
Ie klasse ©O cent
2© klasse ©O cent
coum
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
foegias, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.66;binnen-
and f 2.-, Nederl. Oost- en West Indië per zeepost 1 2.10, idem per
mail en overige landen f3.20. Losse ros. 4ct.;fr.p.p 6ct. Zondagsblad
resp f 0.50 f 0.70, f 0.70,f l._ Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.60, i 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Postgirorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 et. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 et. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
/{X (i), 03 1
V ..4
De toestand na de gebeurtenissen in Oostenrijk, nog niet in alle
opzichten duidelijk. De Italiaansche pers z~er scherp tegen
Duitschland. - Het schuldenvraagstuk
openbare meening in Amerika.
een kentering in de
Na den moord
op Dollfuss
De toestand ge
schapen door de ern
stige gebeurtenissen
in Oostenrijk, is nog
lang niet in alle op
zichten duidelijk. Duitschland is wel te
ruggekrabbejd en heeft alle schuld ont
kend, terwijl het met een paar diploma
Peke handigheidjes getracht heeft de
oogen van de wereld, ten opzichte van
zijn schuld, te verblinden, doch dit is haar
niet gelukt. Het terugroepen van den
Duitschen gezant uit Weenen en het be
noemen van von Papen als gezant, heeft
geen slechten indruk gemaakt in Europa,
doch het heeft Duitsehlands schuld aan
de droevige en noodlottige gebeurtenis
sen geenszins weggevaagd. In het bizon
der in Italië is men zeer gebrand op
Duitschland, want behalve dat men daal
de absolute onafhankelijkheid van Oos
tenrijk eischt, is met den dood van Doll
fuss, een van Mussolini's beste vrienden
weggevallen en dat smart den Duce.
Het optreden van Italië, troepen
concentraties aan de grens, het op
roepen van eenige lichtingen en de
felle campagne in de Italiaansche pers,
heeft Engeland Italië tot kalmte doen
aanmanen. Bij de gespannen verhou
dingen moet men vooral nuchter en
zakelijk blijven, omdat een kleinigheid
de lont in het kruit kan doen werpen.
En Engeland huivert voor de gevolgen.
Wij weten nog niet hoe de toestand zich
verder zal ontwikkelen en de komende
dagen zijn nog van groote beteeken is.
De benoeming van. yon Papen wordt
niet door allen toegejuicht. De N. Roti,
Crt. schreef er Zaterdagavond over in
een «verzicht:
Oostenrijk juicht nog niet, maar toont,
zich norsch en oefent, critiek op de, uiter
lijk inderdaad weinig correcte vormen
van de benoeming van Von Papen tot
gezant te' Weenen. Men heeft er bezwaar
tegen, dat Berlijn niet eerst te Weenen
heeft aangevraagd of men zich daar kon
vereenigen met de keuze van den nieuwen
gezant. Dat is in dit geval formalisme uit
wrangheid van gevoelens. Hitier houdt
van den coup de thédtre, tot in het legu-
bere toe. Dezen keer had dit zijn voor
deelen. Europa kan niet sneller en in
drukwekkender gerust worden gesteld
dan op deze wijze. Een tweede bezwaar
der Oostenrijkers is, dat Von Papen on
middellijk onder Hitier en niet onder het
departement van Buitenlandsehe zaken
zal staan. „Zal hij dan een Hooge Com
missaris voor Duitschland in Oostenrijk
zijn, inplaats van gezant?" zoo vraagt
men. Stellig is dit niet de bedoeling van
Hitier. Hij heeft slechts gemeend, door
dezen vorm nog te meer indruk te 'kun
nen maken. Bovendien leek, naar zijn
meening, op die manier de verwijdering
van Von Papen uit Berlijn minder een
degradatie. Dien schijn wil Hitier deze
verwijdering in ieder geval niet geven.
Zij was echter moeilijk te vermijden. Als
ï'ey nu inderdaad als Oostenrijksch ge
zant naar Boedapest wordt gezonden,
zooals gemeld is, dan is dat een bevesti
ging te meer van het vermoeden, dat met
ï'ey in den laatsten tijd niet alles in orde
De nieuwe president van Brazilië.
Getulio Varnas, voor de periode 1'J3V3'8
tot president gekozen,
is geweest. Hij wordt dan weggewerkt en
moet zich dat laten welgevallen. Von Pa
pen echter moest een aftocht worden ver
schaft met wapperende vaandels en
slaande trom. Dit heeft Hitier gemeend
op deze wijez te kunnen volbrengen.
Immers indien van iemand, dan mag
men bovenal van hem (v. Papen) niet
meer verwachten, dat hij zich tot stille
propagandist van de nationaal-socialisti-
sche partij zal laten gebruiken. Wat men
ook op hem aan te merken mag hebben,
bij heeft den moed van een zelfstandige
meening getoond, zeker wel beseffend,
hoe groot risico daaraan verbonden was.
Met de keuze van von Papen getuigt Hit-
Ier zoo uitdrukkelijk als hem dit moge
lijk is, dat hij zich wil schikken naar de
eischen van Europa, die Italië vooral, hem -
met gebalde vuist voorhield.
Wat Hitier nu heeft gedaan, is het los
laten van zijn diepste, zijn heiligste, fei
telijk ook zijn laatste nationale ideaal.
Van hem is nu geëiscbt, dat hij de opper
ste teleurstelling van zijn leven, dat uiter
lijk zoo verbijsterend succes vertoont, zou
bezegelen.
Hitler's eerste politieke gedachten be
treffen groot-Duitschland. Hij verlaat
Oostenrijk, omdat de dynastie der Habs-
burgers aan de vereeniging van groot-
Duitschland in den weg staat. Van- zijn
nationalisme, van zijn streven, is de
.Anschluss" het groote doel.
Al het andere had hij al moeten opge
ven.
Al zijn andere nationale doeleinden
waren meer of minder aangeleerd, al zul
len zijn gevoelens als groot-Duitscher
ook in die richting vurig genoeg zijn ge
weest. Oostenrijk echter moest hem los
gerukt worden van zijn hart.
Nu heeft Mussolini ook anderen,
maar hij bovenal Oostenrijk aan Hit-
Ier uit de handen gewrongen. Er was
geen keus meer. De Italiaansche troepen
werden dreigend samengetrokken aan de
Oostenrijksche grens. Kou Hitier het
legioen loslaten, dan beteekende dat oor
log, waar Duitschland niet buiten kpn
blijven. Vechten kan Duitschland niét.
Inhouden van het legioen, zonder efen
duidelijke wijziging van koers tegenover
Oostenrijk, kon ook niet baten. Het bleef
dan een balanceeren op den kant van oqr-
log in vrede, dat vooral oeconomisch moor
dend moest zijn voor Duitschland, daar
het in die positie op geen manier nog
crediet zou kunnen vinden. Hitier heeft
de uiterste consequenties getrokken.
Laat ons hopen, dat het daarbij blijft. Nu
wordt het legioen in Duitschland gehou
den, waar het de desperaat ontevredenep,
in de S.A., die in Hitier een verrader zien,
versterkt. Nieuwe verhooging van span-
ning.
Reisbureau
t/o. PÖSTBRUË
Het schulden'
vraagstuk
Uit de verklaringen
van hooge ambtena
ren, perscommenta
ren en de uitingen
van industrieelen v^lt
een duidelijke zwenking op te maken vin
de Amerikaansche openbare meening tén
gunste eener definitieve regeling van fle
oorlogsschulden, en van een aanmerkje-
Jijke vermindering derbijdrage, z^o
meldt Reuter uit Washington.
Drie factoren hebben tot die wijzigiiig
bijgedragen:
1. De wet-Johnson, welke financieele
transacties met landen die in gebreke
zijn gebleven verbiedt, en ten gevolge
heeft gehad, dat op 15 Juni nog minder
betalingen zijn binnengekomen.
2. De Engelsche nota aan Washington
van 4 Juni, waarin o.m. wordt aange
toond, dat de betalingen der schulden in
tegenstelling zijn tot de doeleinden van
de New Deal.
3. Het steeds duidelijker besef, nu het
eerste halfjaar voorbij is, dat oorlogs
schulden, in den huldigen vorm, een ver
loren zaak zijn.
Men is van gevoelen, dat president
Roosevelt, ondanks de waarschuwingen-
welke tot de landen die in gebreke wa
ren gebleven zijn ■■gericht, sympathiek
staat tegenover de schuldenherziening;,
hoewel hij zich bewust is, in het Congres
en bij de openbare meening nog op tegeiv
stand te zullen stuiten
f
m
'wt' yXvjL
-■
'.v-
%Éifi
JsSEi
Lord Rotteermere,
die tot nu toe het Ennelsche fascisme
gesteund heeft, doch thans oneenïgheid
heeft gekrepen met Sir Oswald Moslei/,
den leider der Engelsche zwarthemden.
KONINKLIJKE LUCHTREIS
NAAR ZWEDEN.
Het jonge prinsje Albert gaat mee.
De correspondent van de Nw. Rott. Crt.
te Brussel meldt:
Het blijkt wel, dat het vliegtuig als
transportmiddel nog meer op prijs wordt
gesteld door den jongen koning Leopold,
dan dit door zijn', vader, koning Albert,
het geval was. Er gaat schier geen dag
voorbij, zonder dat de vorst op het vlieg
veld te Evëre opstijgt of landt. Donder
slag keerde hü per vliegtuig uit De Zoute
te Brussel terug voor het officieele be
zoek van den koning en de -koningin van
Siam. De volgende week begeeft het Bel
gisch koninklijk echtpaar zich langs den
luchtweg naar Zweden. Ook het nog geen
twee maanden oud zijnde prinsje Albert,
dat door zijn vorstelijke moeder wordt
gevoed, maakt deze verre reis over land
en zee mede. De andere twee kinderen,
prinses Joséphine Gharlotte en prins
Boudewijn, zijn Dnoderdag reeds per boot
uit Antwerpen naar Stockholm vertrok
ken.
HET BETALINGSVERKEER MET
'DUITSCHLAND DOOR MIDDEL VAN
BANKMARKEN.
De minister van oeconomisehe zaken
heeft thans een circulaire gericht tot de
Kamers van Koophandel en Fabrieken
en de vier werkgeversorganisaties waar-
In de groote wensehelijkheid wordt be
toogd de Nederlandsehe importeurs van
Duitschè goederen met nadruk op de mo
gelijkheid te wijzen hun betalingen aan
Duitsche leveranciers te verrichten door
middel van bankmarken.
Reuter meldt uit Berlijn:
Een brachure is uitgegeven, samenge
steld door dr. Heinsius, bestemd voor
huwbare jongemenschen, getiteld, „Tien
geboden bij het zoeken van een levensge-
zel(lin)" welke als volgt luiden:
.1. Gedenkt dat ge Duitscher (Duitsche)
l zijl.
2. Indien ge erfelijk gezond zijt, zult ge
niet ongehuwd blijven.
3. Houdt uw lichaam rein.
4. Houdt uw ziel en geest onbesmet.
5. Kies als Duitscher (Duitsche) slechts
een levensgezel(lin) van gelijken of Noor
delijken bloede.
6. Vraag bij het kiezen van uw levens
gezel (lin) naar zijn (haar) voorouders,
7. Zezondheid is een eerste voorwaarde
van uiterlijk schoon.
8. Trouw uitsluitend uit liefde.
9. Zoek geen metgezel, maar een waren
vriend voor uw huwelijk.
10. Ge dient zooveel mogelijk kinde
ren te krijgen.
Geen wanklanken bij de uitvaart.
DE TOESTAND HERSTELD ZICH.
De begrafenisplechtigheid.
De correspondent van de „Nw. Rott.
Crt." te Weenen meldde Zaterdagavond:
De begrafenisplechtigheden voor den
vermoorden hondskanselier begonnen he
denmiddag half drie en zij duurden ten
volle vier uur.
De kist was op een affuit geplaatst,
daar Dollfuss ook minister van oorlog is
geweest. De kist was versierd met twee
kransen, één van de weduwe en één van
het regiment, in welks gelederen hij den
wereldoorlog meegemaakt heeft. Achter
de kist kwamen drie rijtuigen vol bloe
men.
Direct achter het affuit volgde de we
duwe, gesteund door vice-kanseliér Star-
hemberg en- den minister van handel
Stöckinger. Daarna kwamen de familie
leden van Dollfuss, meestal eenvoudige
boerenmenschen in landelijke dracht;
Dollfuss was, zooals bekend, afkomstig
uit een zeer eenvoudig Neder-Oosten-
rijksch boerengeslacht.
Na de familie kwamen de Bondspresi
dent, de regeering, vertegenwoordigers
van het buitenland, het geheele corps di-
plomatique, vertegenwoordigers van de
verschillende ministeries, enz.
Er waren twee bataljons infanterie, po
litie. gendarmerie en Heimatschutz.
De stoet stelde zich op voor het Raad
huis, waar eerst Miklas, hierna de vice-
kanselier Starhemberg, hierna de Ween-
sche burgemeester Schmitz, later een ver
tegenwoordiger van de boerenpartij, de
gouverneur van Neder-Oostenryk, Rei-
ter, redevoeringen uitspraken.
Daarna zette de stoet zich in beweging
en trok door de middenstad naar den Ste-
pbansdom, waar kardinaal-aartsbisschop
ïnnitzer de groote oontificale mis cele
breerde. Vervolgens 'reed men. naar het
kerkhof van Hiëtzing, een der voorsteden
van Weenen, waar de familie Dollfuss
een familiegraf heeft, waarin reeds een
dochtertje van Dollfuss is bijgezet.
Hier sprak namens de bondsregèermg
minister dr. Schusehnigg, namens den
voormaligen studentenhom! van den bonds
kanselier dr. Kemptner, namens het va-
derlandsche front de chef, dr. Stepan, en
namens de Oostenrijksche jeugd ir. Schef-
fel. De vertegenwoordiger van den stu-
dentenbond legde de studentenbaret en
den sutdentenband op de kist van den
bonkskanselier.
Verscheidene sprekers waren zooo ont
roerd, dat zij hun redevoeringen meerma
len moesten ontbreken, daar zü dreigden
in tranen uit te barsten.
Terwijl de kist daalde, loste de artillerie
21 schoten.
Boven den Stephansdom en de begraaf
plaats bewogen zich tijdens de plechtig
heid tien vliegtuigen in rouwklkeuren.
De lantaarns op het plein van de kerk,
dat tot de laatste plaats bezet was, waren
zwart omfloerst. Vele mannen en vrou
wen knielden neer bij het passeeren van
de lijkbaar.
Weenen in rem.
Sedert den middag heeft heel Wee
nen den rouw aangenomen. Alle hui
zen hadden zwarte vlaggen uitgesto
ken.
Des avonds, tussehen 8 cn 9 uur,
brandden in de vensters van nage
noeg alle huizen doodenkaarsen, met
zwart floers omhuld.
Op twee plaatsen onderweg werd uit de
menigte geroepen: „Wraak voor onzen
kanselier", maar tot een betooging voor
of tegen is het nergens gekomen.
Mevr. Dollfuss achter de baar.
De houding van mevrouw Dollfuss
wekte algemeen bewondering. Gedurende
de toespraak van den burgemeester wei
gerde zij een zitplaats te aanvaarden, en
daarna heeft zü zeven kwartier achter het
affuit geloopen, dat het stoffelijk over
schot van haar echtgenoot vervoerde, en
slechts een enkele maal leunde zij licht
op den arm van prins Starhemberg of mi
nister Stöckinger, die ter weerszijden van
de weduwe liepen.
De weg, dien de stoet nam, was zeer
sterk door politie en soldaten afgezet.
De kinderen van Dollfuss.
Onbekend met den dood van hun vader
spelen de twee kinderen van wijlen dr.
Dollfuss te Riccione in de villa, waar zij
de gasten zijn van mevrouw Mussolini.
Alles wat de kinderen totdusver van de
tragische geschiedenis te Weenen weten,
is dat hun vader Vrijdag niet aangeko
men is om zijn vacantie met hen door te
brengen, omdat hü het te druk heeft.
Reuter meldt uit Rome, dat de weduwe
van Dollfuss Maandag bü haar kinderen
te Riccione terug verwacht wordt. De kin
deren werden tijdens de begrafenis van
hun vader op een motorboottochtje me
degenomen.
De Italiaansche troepenconcen
traties.
Het blad „Neue Freie Presse" verneemt
uit Udine: Alle Italiaansche Alpenwegen
zijn vol troepen. De soldaten zijn voor
zien van volledige berguitrusting. Bü
deze troepen bevindt zich ook de eerste
gemechaniseerde divisie, ter sterkte van
pantserauto's, zware en lichte artillerie
en zes- en achtwielige vrachtwagens. Ge
mechaniseerde eenheden bevinden zich
ook op den straatweg UdineTarvis, ter
wijl Bergsaglierie, wielrijders-afdeelingen
en Piemonteezer cavalerie over den pas
van de Monte Croce trekken.
Het oprukken van de Italiaansche troe
pen in de richting van Tarvis is Van be
lang, omdat in de buurt van deze laatste
plaats het zoogenaamde plateau van Mal-
morgen
Directeur T.E.S.O»
Feuilleton
Uit het Amerikaanscb.
4)
„Dit alles, bijvoorbeeld," met een awn*
gebaar duidde Sally op de kamer, „üw
dag-in, dag-uit, in een kamer als deze to
moeten leven en het grootste gedeelte van
den tijd nog niet eens in staat te zijn om
mijn portie van de huur te betalen; hard te
moeten werken voor een dollar per dag
en de helft ervan nog te moeten afgeven,
«m allerlei onrechtvaardige boeten te be
talen; eiken dag hetzelfde eind, een keer
heen en een keer terug, te moeten loopen,
am de tram uit te sparen; tevreden moe
ten zijn met. 't soort voedsel dat wy eten
- nooit goed gekleed te zijn en nooit het
Jifiü. é/T andere pleziertje te hebben. Dat
noem ik g««n leven."
Ie maag is m de war, stemt nnii.y
Spade als de eenige mogelijke diagnose
vast;. „Ik durf er m'n laatsten dollar onder
verwedden, dat je aan 't negerhoofden
eten geweest bent."
„Mijn maag is niet goed in orde, dat is
zoo, maar dat heb ik te danken aan 't feit,
dat het leven, wat wy.leiden, me tot hier
zit. Ik moet en zal iets beters hebben."
Algemeen stemrecht, bijvoorbeeld."
„Houd je mond, of ik gooi je dien wek
ker naar je hoofd."
Luey Spade stak de pen achter haar
ooi, zette het potje inkt op den grond,
strekte haar beenen uit om de circulatie
weer normaal te krijgen, zette het teeken
bord tegen den ezel en bekeek haar werk
critisch door haar oogharen.
„Dan is 't een man," besliste ze, met
haar gedachten bij de teekening vóór
haar. „Als een jonge vrouw van zeven-en-
twintig iets wil, en ze weet niet wat, is
't of stemrecht, of een man."
„Schei uit met die kletspraat."
„En als je wedden wil, tien tegen een,
dat het dan geen stemrecht is." Meteen
stond Lucy Spade op en keerde met een:
Goddank, dat is klaar," het teekenbort»
om- toen rekte ze zich behagelijk uit.
Wat ik alleen nog zou willen weten,"
zeide ze plagend, „is 't volgende: is 't man
nen in 't algemeen of speciaal één man?"
Sally begon spottend te lachen. „Kijk
me aan, dierbare vriendinonpartijdig
asjeblieften vertel me eens eerlijk,
of een man, die de moeite waard was, op
mü letten zou."
Je zou er aardig genoeg uit kunnen
ziencïitiseerde Miss Spade. „Je hebt
een 'knap snuit en je figuur is behoor
lijk.... als je je wat moeite gaf."
„Maar dat doe ik niet, en dat wil ik
ook niet."
„Daar straf je jezelf het meeste mee.
..Wat zou het me gevenmet zeven
dollars per week. Wat geeft 't of je haar
netjes opmaakten zooals je zulke
vodden als deze dragen moet! Het zou je
maar' op den verkeerden weg brengen,
't Kan me trouwens niets schelen boe ik
er uit zie
dere krant me zou noemen?
„Och, je praat maar watweet jc,
hoe een verslaggever van de een of an
dere krant me zoo noemen?"
„Ja, natuurlijk: degelijk meisje uit de
arbeidersklasse."
„Asjeblieft en wie nemen er van
degelijke meisjes uit de arbeidersklassje
notitie? En dacht je werkelijk dat ik mijft
haar netjes op ging maken, en mijn teint
verzorgen, en
„Alzoo mannen in 't abstractie. Dact|t
ik wel."
„Neen, langzame ondervinding dat
is 't. Ik snak naar datgene wat and e ré
meisjes krijgen, zonder dat ze erom be
hoeven te vragenmooie, doelmatige
kleeren, enenfin, je weet wel wat ik
bedoel."
„Ja," antwoordde Lucy Spade klampjes,
„liefdedat is in één woord, waar jl
er twintig voor noodig hebt."
„Goed dan," antwoordde Sally uitdal
gend. „Waarom ook niet?"
„Natuurlijkwaarom ook niet?" wag
't ontwijkend antwoord van Lucy, terwijl
ze het atelier doorliep op zoek naar ver
schillende kleedingstukken; die ze, gezien
haar voornemen, om zich op straat te be
geven, niet ontberen kon.
„Ik ben zeven-en-twintig," verklaarde
Sally Manvers opstandig. „Jonger dan
vandaag word ik nooitik wil wetep
wat liefde is, voordat ik er te oud voojr
ben."
Ze hield op met spreken, om het in-ver
baasde gezicht van haar kamergenoot
met een duidelijk zichtbare satisfactie,
die het andere meisje onmiddellijk gerust
stelde, te bekijken; toen begon ze te
lachen.
„Tien jaar lang heb ik nu al op m'n
eigen beenen moeten staan, en wat is het
resultaat? Dat de deugd op de gewone
wijze beloond is: die bank daar'in plaats
van een behoorlijk bed, Uneeda beschui
ten in plaats van brood... en in plaats
van zouttranen van afgunst."
„De deugd beloont zich zelve," ver
klaarde Lucy Spade streng.
„En niemand andersdaar heb je ge
lijk in!"
Zooals je op 't oogenblik praat, zou ik
lust hebben, je flink door elkaar te schud
den."
„En toch begrijp je best, wat ik bedoel.
Ik heb 't niet over mijn iichamelyke ar
moede, ofschoon die op zichzelf al beroerd
genoeg is. De quaestie van lichaam en
ziel by elkaar te houden interesseert me
op het oogenblik niet zoo want ten
slotte zorgen daar de zeven dollars per
week van Huckster voor dan de vraag,
hoe ik verstand en ziel by elkaar houd."
,,'t Klinkt buitengewoon verstandig
dat moet ik zeggen."
„Maak 't niet bespottelykzie je niet,
dat ik tot 't uiterste gedreven hen? En
*ht zeg ik je, voor iemand in myn toe
stand staan er wegen open, meer dan
een
„By voorbeeld
„Wel, wat je zooeven zelf genoemd
hebt."
„Een man
„Ja, onder dien naam staat 't -beestje be
kend."
„Maar je hebt zooeven zelf gezegd, dat
er voor een jacht met succes in de eerste
plaats een behoorlijke garderobe noodig
was."
„Ja, dat is zoo maar die is wel te
krijgen, als je maar weinig scrupules
hebt."
„Hè wal bedoel je nou!!!"
„Ik ga jacht maken op geluk en als me
wat geboden wordt, neem ik het. Op
T oogenblik ben ik tot alles in staat. Ik
hen: benoorden de drie en zestigste!"
i,W a t ben je?"
„Herinner je je Rond 't kampvuur van
de robbenjagers" niet meer? „Wie kent
er een wet, 't zij van mensch of God, be
noorden drie-en-zestig?" Wel, de leeftijd
zeven-en-twintig staat voor een vrouw ge
lijk met drie-en-zestig, dat wil zeggen,
graad noorderbreedte ten minste als
ze ongetrouwd is; dan is het tyd om alle
scrupules, aüe moraal ter zyde te schui
ven, om niet langer rekening te houden
met wat de conventie voorschrijft, om als
maatschappelijke vrijbuiter de zwarte vlag
triomfantelijk in top te hyschen-"
„Met andere woorden ben jy van de
opinie, dat dan het uur geslagen heeft om
je als een voetangel-en-klem uit te dos
sen, niet?"
„Jaen geen rekening te houden met
wat het kost."
„Gelijk heb je. Wie houdt met zulke
dingen rekening! Maar om een oogenblik
practisch te zyn. 't Is een quaestie van
genoeg geld of genoeg krediet; genoeg
geld heb je niet en ik zou niet weten hoe
jij, in die plunje, ergens krediet zou krij
gen."
„Er zijn verschillende wegen," ant
woordde Sally veelbeteekenend.
„Daarmee wil je toch niet zeggen, dat
je op een oneerlijke manier
„Op welke manier ook't Kan me
geen steek meer schelen. Kijk eens naar
al de lui, die op 't oogenblik wat zyn
vraagt iemand ernaar op welke manier zy
hun geld gekregen hebben ?Het grootste
gedeelte ervan zyn avonturiers, asjeblieft.
Tegenwoordig is het geen misdaad om
arm te zijn, maar een misdaad, die je
nooit vergeven wordt, is arm te blijven."
Na deze uitspraak bleef het een paar
oogenblikken lang stil. Sally wilde juist
een glas water gaan halen, toen Lucy
Spade, nadenkend, zeide:
„Er is vandaag iels met je gebeurd,
Sally 1 Waarom zeg je 't niet? Je bent toch
niet weer...."
„Ontslagen? Neen, niet heelemaal ten
minste. Op wachtgeld gesteldvoor om
bepaalden tijd, anders niet. Als alles go&d
gaat, krijg ik met September weer wat te
doen."
„O, schattekind." Lucy liep de kamer
door en sloeg haar arm om Saiiy's schou
ders. „Wat spyt me datverschrikke
lijk!"
„Ja natuurlijk spyt het je," antwoord
de Sally koud. „Maar dat hoeft niet, hoor!
Ik zou niet weten, wat ik liever deed, dan
dezen keer weer ten laste van jou en
Mary te komen."
„Wat in-gemeen! Je weet heel goed, dat
geen haar op myn hoofd daaraan dacht."
„Ja, dat is zoo, wees maar niet boos."
In een plotselinge opwelling va", berouw
greep Sally de hand van het andere meisje
die nog op haar schouder lag en drukte
er even haar lippen op „Dat was 't ook
eigenlijk niet, wat ik. zeggen wou," ging
ze voort; toen hield ze aarzelend even op
met spreken. „Ik ben een lastpost, een
blok aan jullie been, en daarom is
't eenige, wat ik doen kan, als ik tenmin
ste behoorlijk blyven wil: ervandoor gaan,
jullie niet langer tot last zijn, Lucy,
meisje!"
Die laatste woorden werden niet op
haar gewone uitdagende manier, maar
heel rustig en beslist gezegd. Het ant
woord erop, den medelijdenden blik van
't meisje naast haar, hield ze uit met de
kalmte van iemand, die eenzelfde situatie
al meer doorgemaakt heeft,
„Nu moet je geen nonsens gaan praten,"
zeide Lncy, na een paar oogenblikken van
stilte. „Je weet heel goed, dat wij met het
meeste genoegen
(Wordt vervolgd).
