Buitenlandsch Overzicht
ally's avontuur.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WiERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Q
De moordenaars
van Dollfuss terechtgesteld.
EERSTE BLAD
DONDERDAG 2 AUGUSTUS 1934
62ste JAARGANG
HO. 7467
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; voor
Koegias, Anna I aulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.— Nederl. Oost- en West Indië per zeepost f 2.10, idem per
mail en overige landen f3.20. Losse nos. 4ct.fr.p.p. 6ct. Zondagsblad
resp. f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f1.50, f 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jn.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Na de gebeurtenissen in Oostenrijk; de rust keert weer. - Ver
klaringen van sir John Simon over de uitbreiding van de En-
gelsche luchtmacht. Onrust in Spanje.
het aan conflicten niet denken kan. En
wie zou die verder nog kunnen begeeren?
Geen oorlogs
gevaar
Onze beschouwingen,
naar aanleiding van
de gebeurtenissen in
Oostenrijk, waren nog
al somber gestemd.
[We hebben in de Nazi-putsch een be
langrijke schrede gezien in de richting
wan de nader en nader komende botsing
en geloofden dat het feit dat de greep
naar da macht in Oostenrijk mislukt is en
dat Duitschland in zijn schulp is gekro
pen oorzaak was dat deze gevreesde bot-
ein"' nog geen werkelijkheid is geworden.
Je .Nw. Rott. Ort." is optimistischer
gestemd en wij hopen van harte dat het
blad gelijk heeft als het meent dat er in
«e afgeloopen week geen oogenblik ge
baar is geweest. De beslissing in dit op
zicht lag aan Berlijn, zegt het blad.
.„aar zelfs al ware Berlijn niet zoo af
koel ig geweest van een oorlog, als men
steeds nog moet aannemen, dan toch zou
het thans het risico ervan niet licht heb
ben aanvaard. Het is politiek, militair en
©economisch op het oogenblik in een te
desolaten toestand. Het aanzien van het
gezag is er tevens, door kersversche ge
beurtenissen, zoo getaand, dat een derge
lijk avontuur zelfs binnenslands wel eens
een waagstuk kon geworden zijn. Wij
hebben hier reeds lang voor 30 Juni, en
©ok vóór de bekende rede van von Papen,
op allerlei verschijnselen kunnen wijzen,
■waaruit bleek dat de nimbus van het na-
tionaal-socialisme in het Duitsche volk
snel aan het verbleeken was. Men moest,
dit besprekende, echter steeds eraan toe
voegen: Dat geldt voor de beweging, niet
echter voor Hitier. Thans vernemen wij
allerlei uit Duitschland, waaruit blijkt dat
het ook op Hitier toepasselijk ls gewor
den. Dolzinnige experimenten op het ge
bied der biiitenlandsche politiek zijn dus
niet meer mogelijk. Mocht Hitier in de
stemming daarvoor hebben verkeerd, dan
zou zeker von Neurath het uiterste heb
ben gedaan om hem dat uit het hoofd te
pralen. En zou hij niet zijn geslaagd, dan
ware stellig een krachtig woord van de
rjjksweer, die niet onder bevel van despe
rado's staat, beslissend geweest.
Niet alleen het gezond verstand, maar
ook de interne verdeeling van macht in
Duitschland maakten den toestand minder
gevaarlijk. De vrijwillige brandweer van
Genève die, hoe gebrekkig haar outillage
zijn moge, toch een brandweer is waar in
£1914 alles van dien aard ontbrak, heeft
geen oogenblik kans geloopen te moeten
(uitrukken.
Velen zijn geschrokken van het optre
den van Italië. Dit zond niet alleen allerlei
strijdkrachten naar de grens, zooals wij
in ons vorig nummer meldden, maar
sprak zelfs van het oproepen van lichtin
gen. De Itahaansche pers uitte zich over
Duitschland met een felheid en zelfs met
een verachting, die voor haar proza in
den oorlog niet onderdeed.
Het blad schrijft daarover:
Wij vermoeden, dat dit alles niet ge
schied zou zijn, als er werkelijk oorlogs
gevaar had gedreigd. Het is een oude
waarheid, dat staten soms te wilder met
hun sabel kletteren, naarmate zij minder
van plan zijn dat instrument werkelijk te
gebruiken. Het waarschuwend geraas
moet 't gebruik overbodig maken. Daarop
kon Italië in dit geval vrij zeker rekenen.
Een militaire actie op Oostenryksch ge
bied ware echter reeds moeilijk, omdat
men daarover tevoren met de landen der
Kleine Entente, in het bijzonder met
Zuid-Slavië, tot een accoord had moeten
komeii. Mussolini heeft wel gezegd, dat
Italië, overeenkomstig zijn fascisme, niet
aan gemeenschappelijke diplomatieke
stappen zou deelnemen, doch de kwestie
concreet en rechtstreeks zou behandelen.
Dit hoorde echter mede tot bedoeld ge
kletter.
Men zou het te Rome zeker niet minder
lyriek en met minder sabelgekletter heb
ben afgekund, als men alleen Duitschland
had moeten afschrikken van een inmen
ging in Oostenrijk. De kwestie was ech
ter in werkelijkheid veel ingewikkelder.
Mussolini wantrouwde niet alleen Berlijn,
hij wantrouwt ook Weenen. Er zijn daar
lieden, die hij stellig niet afkeerig gelooft
van een vergelijk met het nationaal-so-
cialisme.
Het biad schrijft dan naar aanleiding
hiervan over de benoeming van den op
volger en zegt daarover o.m.:
Het was daarom niet onverschillig, wie
er bondskanselier werd uit de groep van
mannen, die daarvoor in aanmerking
kwam. Schusehnigg is het geworden, een
in de oogen van Rome betrouwbaar Doll
i'ussiaan. Dat heeft onmiddellijk kalmee-
ring te Rome teweeg gebracht. Nu men ts
Weenen een tegen nationaal-socialism?
voldoende bestand geacht man de macht
heeft zien aanvaarden, is men dan ook in
Italië opeens minder ongerust over Ber
lijn. Dit heeft men willen afdwingen, en
de onzekere elementen in regeeringskrin-
gen in Oostenrijk heeft men willen waar
schuwen.
Het blad besluit het artikel, met te zeg
gen: Duitschland is zoo geïsoleerd, dat
Feuilleton
o
Uit het Amerikaansch.
fc)
»«a, dat weet ik wel; jullie zijn schat-
™n. Maar ondanks dat, ben ik niet van
IPfin nog meer van jullie aan te nemen."
.,-uiiaar 't is toch niets anders dan een
fl aestie van tijd! Als je niet wilt wach-
«rni,'-, ze 3e Huckster weer kunnen
K oruiken, zoek dan wat anders. Je hebt
M"w genoeg weer wat en gedurende dien
'■'ten tijd kunnen Mary en ik het best
klaarspelen."
,1 "5?* zou 'i'et eerlijk zijn.'
'I "Wat- zou niet eerlijk zijn?'
„Om onder valsche voorwendsels op
3" -'e zak te teren."
-vinder valsche voorwendsels!' herhaal-
wc Lucy verbaasd.
Niet vandaag, maar Zaterdag heb
'K al m'n ontslag gekregen. Ik heb opzet-
'n"e',s gezegd al die dagen ben ik
J*n 't zoeken geweest, vandaag is 't
ta, 0"?,18(ï<ig, en nu is t uit, finaal uit. Ik ben
ounioe en ik geef 't op. Ik heb evcn-
O recht als ieder ander om op alge-
'eene kosten te leven en ik ga van dat
|ht gebruik maken ook."
Spade stak haar hoofd door een
van blauw linnen; ze liet het klee-
ngstuk naar beneden glijden en begon
drukknoopjes vast te maken. „Wai ik
niet begrijpvoorop gesteld dat je ernst
spreekt
„Volkomen in ernst... maak je geen
illusies."
.en werkelijk van plan bent, om te
doen wat je zegthoe je dat denkt op
te knappenje zou in de eerste plaats
al met iets verkeerds moeten beginnen."
„Breng me niet in de verleiding... In
de stemming waarin ik op 't oogenblik
ben, is dat niet fair."
„Eén ding is er, dat me weerhoudt, om
regelrecht naar een politieagent toe te
gaan en hem op jou attent te maken,"
ging Miss Spade door, terwijl ze voor
den kleinen spiegel in den hoek haar
hoed opzette, „en dat is de overtuiging,
dat je maar doet alsof. Je zou van je leven
niets oneerlijks kunnen doen, al zou je
't nog zoo graag willen."
„Zoo, zou je denken van niet!" ant
woordde Sally veelbeteekenend. „Wacht
maar, over een poosje spreken we elkaar
nader."
„Goed, meisje, goed," zeide Lucy Spade
toegevend, „doe jij dan maar, wat je wilt.
Hiep, hiep, hoera... lang leve de mis
daad! Maar als ik hier blijf luisteren naar
jouw anarchistische beginselen, wordt het
te laat voor Sammy. Alzoo... ik ga d'r
vandoor!" Met een vriendschappelijk
drukje wandelde ze naar de deur, maar
op den drempel keerde ze zich nog even
om en keek haar kamergenoot met een
ietsje twijfel aan. „Toe, probeer of je niet
wat opgewekter en verstandiger kan zijn,
schattekind. Ik vind 't onplezierig om uit
te gaan, als ik weet, dat jij hier niet zulke
vervelende gedachten achterblijft!"
„Maak je over mij maar niet bezorgd.
Ik ben best in staat, om voor mezelf
De uitbreiding
der Engelsche
luchtmacht
Over de uitbreiding
van de Engelsche
luchtmacht is al heel
wat te doen geweest
en behalve de voor
standers waren er heel wat felle tegen
standers, vooral natuurlijk buiten Enge
land. Het debat in het Lagerhuis over de
uitbreiding, waar wo reeds een en ander
over vermeldden in ons vorig nummer,
werd Dinsdag door den minister van bui-
tenlandsche zaken, sir John Simon, be
sloten, en daarbij werd door den mi
nister o.m. aangeroerd of Duitschland zijn
verplichtingen van het vredesverdrag in
zake de militaire luchtmacht nakomt.
Sir John Simon wilde geen verklaring
afleggen, die het karakter eener beschul
diging zou hebben, daar hem dan natuur
lijk naar bewijzen zou worden gevraagd,
maar hij meende wel te kunnen zeggen,
dat de uitbreiding van de Duitsche lucht
vaart zeer groot is en dat de gevraagde
sommen voor burgerlijke luchtvaart en
de passieve luchtverdediging zeer aan
zienlijk zijn. Ook zijn verscheidene toe
stellen voor een tweeledig gebruik ge
schikt.
i: A-'.-V'-'
p -"fHiiiMg
Sir JOHN SIMON,
de Enqelsche minister van buiten-
landsche zaken.
Simon verklaarde verder nog, dat in het
algemeen het verdrag geen bepalingen be
helst, tot beperking van de ontwikkeling
der Duitsche burgerlijke luchtvaart. Ge
lijk bekend is het aantal particuliere
vliegtuigen in Duitschland zeer groot en
ieder weet, hoe groot belang de Duitsche
jeugd stelt in de luchtvaart. Het kan ech
ter moeilijk worden vastgesteld in hoe
verre de Duitsche vliegtuigen geschikt
zijn voor bom-aanvallen. Duitschland
heeft waarschijnlijk de uitgebreidste
luchtkoopvaardij van Europa. Zijn geo
grafische ligging rechtvaardigt dit ech
ter en zijn ondernemingslust en zijn ge
schiktheid leidden er vanzelf toe.
Verder zeide John -Simon, dat vliegtui
gen met voldoende vliegvaardigheid en
een voldoende radius actie, evengoed
bommen kunnen vervoeren als passagiers
en goederen, vooral als zij ook voldoende
snelheid kunnen ontwikkelen. Deze over
wegingen moeten wel in het oog worden
gehouden wanneer de sterkte der lucht
macht van de verschillende landen der
wereld geschat wordt.
John Simon wees erop, dat verschillen
de sprekers wel cijfers hadden genoemd
over den omvang van den Duitschen
vliegtuigenbouw, maar zij hebben niet
hun bronnen genoemd. Hij wees er daar
om op, dat de regeering haar informaties
dienaangaande niet kan publicceren, ter
wijl geheime informaties zeer betwistbaar
zijn. Hij achtto het nuttig, dit alles in het
openbaar te zeggen en hij geloofde niet,
dat dit aan de goede betrekkingen iets
zou te kort doen.
De berichten, die
sinds lang in omloop
zijn over een voorge
nomen poging tot om
wenteling, hebben
thans nieuw voedsel
gekregen zoo meldt Reuter uit Madrid
f- doordat zoowel de minister van binnen-
landsche zaken, als de minister van oor
lóg, de mogelijkeid erkend kebben.
Do minister-president geeft toe, dat er
een geest van paniek en van zenuwachtige
spanning heersclit en dat er omwentelin
gen worden voorbereid. Aan deze feiten
valt niet te twijfelen. Men vraagt zich
slechts af, van welken kant die pogingen
kunnen komen, daar er dienaangaande
verschillende kansen bestaan. De marxis
tische socialisten ontwikkelen de min of
meer militaire organisatie van hun jeugd-
vereenigingen steeds verder en hebben
reeds herhaaldelijk gepoogd op verschil
lende pleinen groote bijeenkomsten te
vormen van hun in roode hemden ge-
kleede jongens, die echter door de politie
altijd dadelijk verspreid worden. Aan den
anderen kant zijn de links-republikeinen
sljeeds doende om weer de politieke over
houd in de republiek te krijgen, langs
normalen weg of met geweld. Daarbij ge
nieten zij volop steun van de Oatalonische
regeering. In de Basakische provincies
hébben zoowel de extremisten van rechts,
ais die van links alle maatregelen getrof
fen om een aanval af te slaan. Van repu-
blikeinschen kant wordt de vrees gekoes
terd. dat uit de Noordelijke provinciën
een katholiek-monarchistische staatsgreep
zou losbreken.
Afgezien van dit alles moet men in
Spanje nog steeds rekening houden met
het anarchistische gevaar, dat hoofdzake
lijk komt van groepen, die het grootste
deel' van de arbeidersklasse, vooral op het
platteland, achter zich hebben, waar dan
ook al vaak bloedige opstanden ontketend
zijn.
Welke partij of regeering er het eerst
op los zal slaan valt niet te voorspellen.
DE ZWITSERSCHE NOTA INZAKE
BOMMENSMOKKELARIJ.
Te Berlijn onderhandeld.
De correspondent van de „Nw. Rott.
Crt." te Berlijn telefoneerde Dinsdagavond
aan zijn blad: De nota van Zwitserland
inzake het vervoer van voor Oostenrijk
bestemde bommen over het Bodenmeer,
waarbij een Duitscher en twee Oostenrij
kers zijn gevat, is heden te Berlijn over
handigd,
TERUGKEER DER HABSBURGERS?
In een interview heeft de Oostenrjjk-
sche zaakgelastigde te 's Gravenhage
verklaard, dat de terugkeer van de Habs-
burgers in Oostenrijk niet tevens restau
ratie beteekende. Men kon den leden van
een Huis, dat zoo nauw verwant is met de
geschiedenis van Oostenrijk niet het ver
blijf in het vaderland ontzeggen.
„Beloof me dan, dat je niets overijlds
zult doen, voordat ik thuiskom."
„Het is verboden artikel negen van
het wetboek der maatschappelijke para
sieten ooit een belofte te doen, welke
gehouden moet worden. Maar wees gerust
je hebt alle kans om me bij je terug
komst op 't dak te vinden, tenzij 't plot
seling koel wordt maar daar bestaat
helaas niet veel kans op. Adieu, ik ver
dwijn naar hoogere sferen; hier in de
kamer is 't niet uit te houden."
Maar toen ze Lucy Spade de trap hoor
de afgaan, verstrakte haar mond zich in
de neerslachtige lijn van altijd; de ge
dachte aan den langen, eenzamen avond,
dien ze voor zich had, beklemde haar
meer dan ze zich bekennen wilde. Lang
zaam trok de blos die haar bij haar laat
ste half schertsend, half ernstig gemeen
de toespraak naar de wangen gestegen,
was, weer weg; nu toonde ze weer in haar
uiterlijk, wat het leven van haar had ge
maakt een meisje, vroeg-oud, afgetobd
door het harde werken en geestelijk ge
drukt door het ontbreken van eenigo kans
op iets beters.
Nog zes maanden ditzelfde leven, en
ze zou geestelijk en lichamelijk zoo vol
komen gebroken zijn, dat er geen herstel
meer mogelijk was.
Oplettend keek ze de armoedige kamer
rond; haar donkere oogen met hun onte
vreden, verbitterde uitdrukking gloeiden
op in plotselinge drift.
Nog zes maanden zoo! Zooals ze zich
op dat oogenblik voelde, hield ze het geen
zes uur meer uit.
Na een poosje stond ze op; langzaam
liep ze de kamer door naar de hall, zette
met moeë bewegingen de ladder tegen
het ijzeren raam dat toegang tot het dak
gaf en klom ertegen op. Allicht dat het
boven in de vrije lucht wat koeler zijn
zou het dak was een soort van laatste
toevlucht voor de bewoners van de ate
liers, die in de lange zomernachten, als
't beneden in de kamers niet uit te hou
den was, daar verlichting zochten. Zon
der gevaar van door onbescheiden blikken
gehinderd te worden, konden ze daar op
elk uur van den dag, zoo ver in déshabillé
als ze zich zelf wilden toestaan, verschij
nen; geen van hun medebewoners, noch
de modiste van de eerste verdieping, noch
de leeraar in 't spreken van de tweede
maakte ooit inbreuk op hun recht van
alleen-bezitters en 't was uiterst zelden,
dat er op de daken van de belendende
perceelen, die als een breede begrinte
strook, alleen onderbroken door schoor-
steenen en op gelijke afstanden twee
lage muurtjes als afscheiding tusschen de
huizen, tot aan Park Avenue doorliep,
een menschelijke figuur verscheen.
Als meubilair stonden er drie dekstoe-
len in het laatste stadium van verval en
op den breeden rand van het atelier-raam
in een poging, om de illusie: dak-tuin
een behoorlijke basis te geven vier
rood-steenen bloempotten gevuld met tot
stof verpulverde aarde, waaruit de stom
pen van wat eens planten waren hun ver
droogde armen in een wanhoopsgebaar
om hetgeen hun aangedaan was, ten he
mel hieven.
Sally zocht zorgvuldig den stoel uit,
waarmee ze de minste kans liep om plot
seling met een bons op het grint terecht
te komen, trok hem tot in dc schaduw van
het atelier-raam, liet zich erop neervallen,
zetto haar voeten op den houten richel
vlak voor haar, deed haar oogen dicht en
trachtte door doodstil te blijvon liggen
De belde moordenaars ter
d©o<i veroordeeld.
Planetta en Holzweber zijn Dins
dagmiddag ter dood veroordeeld. Het
vonnis over de andere beklaagden zal
eerst later worden geveld.
De vrouw van Planetta heeft een tele
gram gezonden aan mevrouw Dollfuss te
Riccione, waarin zü smeekt om genade
voor den moordenaar.
Het verhoor van Planetta
Holzweber.
en
Omtrent de verdere zitting, van liet mi
litaire gerechtshof ter behandeling van
de zaak tegen de moordenaars van Doil-
fuus melden Vaz Dias en het Duitsche
nieuwsbureau nog het volgende:
Op de vraag van den president aan
den beklaagde Planetta, waarom hy de
bondskanselarii binnendrong, antwoordt
hij: „Op bevel". Hü deelt echter niet mee
op wiens bevel. Aan het slot van zijn ver
hoor verklaart hy, dat het hem ten zeer
ste spijt, dat hij den hondskanselier heeft
neergeschoten.
Bij het verhoor van den beklaagde
Holzweber komen de onderhandelingen
over den vrijen aftocht der opstandelin
gen ter sprake en vraagt de president, of
minister Fey reeds wist, dat Dollfuss
zwaar gewond was, toen hy met de op
standelingen over hun vrijen aftocht
onderhandelde. De beklaagde antwoordt
hierop bevestigend en zegt, dat ook mi
nister Neustaedter-Stuermer daarvan op
de hoogte was. Minister Fey had zijn
soldaten-eerewoord gegeven voor het
waarborgen van een vrijen aftocht en had
daar geen enkele voorwaarde aan ver
bonden.
Minister Fey bevestigde deze lezing in
zijn daarop volgend verhoor. Hy wist toen
reeds, dat de bondskanselier overleden
was. De laatste woorden van Dollfuus
waren: „Geen bloed vergieten; er moet
vrede komen". Later was minister Neu
staedter-Stuermer voor het gebouw ver
schenen, die een vrijen aftocht beloofde
als het gebouw ontruimd werd en dreigde
het anders te laten bestormen.
De verdere processen.
De behandeling voor het militair ge
rechtshof van de zaken tegen de overige
terroristen wordt Woensdag voortgezet.
De Duitsche Turnbond, in wiens lokaal
de terroristen zich op den 25sten Juli heb
ben verzameld, is door de politie opgehe
ven; het lokaal is gesloten.
Een strafrechter gearresteerd.
Dinsdag werd de strafrechter van het
eerste Weensche strafdistrict, dr. Wem
ger, wegens hoogverraad gearresteerd en;
aan zijn eigen gerechtshof overgeleverd,
Bondscommissaris Adam zegt,
dat de opstand een week tevoren
van Munclien uit was voorbereide
De bondscommissaris voor propaganda,
Adam, heeft een radiorede gehouden,
waaruit het belangrijkste het volgende is.
Inden nacht van Woensdag op Donderdag,
dus kort na den moord op Dollfuss, werd:
in de nabijheid van het opper Oostenrijk-
sche plaatsje Kellerschlag een onbeken
de man aangehouden, die verklaarde te
zijn de hotelsecretaris Franz Heel uit
Munchen. Hij had een rijksduitsche pas
met een doorloopend visum voor Oosten
rijk.
Bij onderzoek aan den lijve vond men
verscheidene papieren. Op het hemd1
droeg de man half ontcijferde telegram
men. Als voorbeeld van deze telegrammen
noemde Adam het volgende: Rintelen
wordt kanselier, Rintelen onderhandelt;
opnieuw monsters onderweg. In de schoe
nen van den gearresteerde vond men ma
teriaal met nauwkeurige instructies voor
de nationaal socialisten in Oostenrijk bij
den val van de regeering-Dollfuss. Uit
dit materiaal blijkt, dat op het wachtwoord
„Sommerfest" eerst een ongewapende op
stand moest ontstaan, welke in geval van
tegenstand van het gezag in een gewa-
penden opstand moest overgaan.
Het wachtwoord voor de tweede even
tualiteit luidde „Preisschiessen" en „Ita-
lienische Nacht".
De bondscommissaris Adam duelde ver
der mede, dat uit het in beslag genomen
materiaal blijkt dat zonder twijfel Duit
sche instanties den opstand in Oosternijk
hebben voorbereid, maar dezen zoo had
den ingericht, dat men zou gelooven dat
het om zuiver binnenland,sche Oosten-
ryksche aangelegenheden zou gaan, zon
der buitenlandsch en invloed. De bonds
commissaris zeide dat hieruit blijkt, dat
de opstand van 25 Juli met alle details van
Munchen uit reeds een week te voren is
voorbereid.
De Fransche pers ©ver de be
noeming van Schusehnigg.
De benoeming van Schusehnigg tot
bondskanselier van Oostenrijk is te Parijs
met voldoening ontvangen.
In Fransche regeeringskringen bei
en aan andere dingen te denken, haar op
roerige zenuwen te doen bedaren.
Het gesprek, dat ze met Lucy Spade
gehad had, werkte nog na; allerlei avon
tuurlijke gedachten speelden haar door
't hoofd langzamerhand vervaagden
deze echter en gingen ongemerkt over in
een soort van fragmentarische verbeel-
dings-comedie, met als ensceneering een
buitenverblijf met park, dat een essence
was van de buitenverblijven met parken
van het pluimstrijkende modeblad en als
personen de vrouwen en mannen van het
beerjtiseerde beeldengalerijtje mooie
vrouwen, gekleed in japonnen van op
merkelijke originaliteit en polo-spelende,
paard- en auto-rydende mannen in onbe
rispelijke sportkleerren, die in de étalage
van het een of andere modemagazijn een
uitstekend figuur gemaakt zouden hebben.
En op het oogenblik dat ze op 't punt
stond in slaap te vallen, zeide ze, in een
seconden-korte opleving van haar half
bewuste gedachten, drie woorden, echter
zonder te weten dat ze sprak: „Char-
meusePaquinBruid
Bij het laatste woord nam de slaap haat-
gevangen; met haar smal, bleek gezicht
omhoog naar de strakke, lichtblauwe
lucht, bijna wit aan den kant waar de zon
als een hol van gloeiend vuur hitte en
licht meedoogenloos in golven naar de
geblakerde aard afzond, lag ze zoo uitge
put, zoo overgegeven te slapen, dat het
leek alsof zij den geheelen avond en nacht
zoo zou blijven liggen, of niets haar voor
dien tijd zou kunnen wekken.
HOOFDSTUK Jï.
Beroeps- en amateur-Inbrekers.
Met een heftigen schrik werd ze wak
ker. Het eerste oogenblik wist ze zich
niet te oriënteeren, verward als hare ge
dachten waren door het contrast tusschen
de groteske voorstellingen welke haar
bijgebleven waren uit hetgeen ze zoo
even gedroomd had en de onbarmhartige
werkelijkheid met haar pandemonium
van geluiden. Met open oogen bleef ze
voor zich uit liggen staren; 't eenige wat
op het oogenblik tot haar doordrong was
't feit, dat 't aanmerkelijk koeler was en
dat 't regende.
Plotseling een verblindend violet
licht en zonder "n seconde tusschenruimte
een krakende donderslag, die rommelend
wegstierf, en op hetzelfde oogenblik
sloeg de regen in stroomen naar beneden.,
Trillend over al haar leden sprong het
meisje van haar stoel op. In de duister
nis, die iets onwerkelijks had en met den
neerkletterenden regen als een sluier om
zich heen, bleef ze een paar seconden
staan; toen zocht ze tastend den weg naar
het glazen dakraam, dat zich op een paar;
schreden afstand van het atelier-boven-i
licht moest bevinden.
(Wordt vervolgd).