Buitenlandsch Overzicht.
Sally's avontuur.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Nederlandsche Middenstandsbanfc
GEMENGD NIEUWS
No. 7473 EERSTE BLAD
Boycot van Joodsche
winkels in Duitschland.
Japansche vlagofficieren
voor opzegging van het
verdrag van Washington.
Bouw van 2100 marine'
vliegtuigen beraamd.
De dood van prinsGonzalo
De droogmakerij van de
Pontijnsche moerassen.
H
IS VOOR ELKE WASCH PARAAT
KONINGSTRAAT 7
Spaarbank - Bewaarkluis
Felle brand in de
Maasstad.
Abonnement per 3 maanden bjj vooruitbet.: Heldersche Ccurant fl.60; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen
land f 2.— Nederl. Oost- en West lndië per zeepost 1 2.10, idem per
mail en overige landen f 3.20 Losse ros. 4ct.;fr.p.p. 6ct. Zondagsblad
resp f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1._ Modeblad resp. f1.20, f 1.50, f1.60, f 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
De psychologische verovering van het Duitsche volk voor de
stemming van Zondag a.s. De Arabieren verwachten een
herstel van de Arabische overheersching in Europa.
ziging partij te trekken, en vergat daardoor
zelfs het referendum, dat achteraf nog werd
uitgeschreven. Dit was een zonderlinge vorm
van democratie. Het demos kreeg zijn besluit
voorgeschreven, terwijl men te voren toch
zeker kon zijn van den uitslag der stemming,
en dus zonder risico de waarlijk democrati
sche vormen had kunnen eerbiedigen. Zelfs in
Duitschland heeft dit critiek gewekt.
De psychologische
verovering van het
Duitsche volk, noem
den wij de actie, die
door de leiders van
Duitschland is inge
zet, voor de volksstemming op Zondag a.s.,
een stemming, die de bedoeling heeft, zooals
men weet, achteraf van het volk de goedkeu
ring te krijgen op de besluiten door Hitier en
de zijnen genomen, na het overlijden van Von
Hindenburg.
Er was in de propaganda-redevoeringen
van Maandag een punt van overeenkomst,
schrijft de „Nw. Rott. Crt.": De buitenland-
sche pers moest het overal ontgelden.
Dat neemt echter niet weg, dat het Duit
sche publiek in toenemende mate belangstel
ling toont voor die lasterende, buitenlandsche
bladen, al vindt het er niet alles in, wat net
zelf aan sensationeels rondfluistert
Belangwekkend was het uit de rede van
Goebbels te vernemen, dat men bij het uit
schrijven van het referendum terdege rekening
gehouden heeft met de opvattingen van het
buitenland. „Was die bevestiging door een re-
Dr. JOSEPH GOEBBELS,
Duitsch minister van propaganda.
ferendum van de aanwijzing nog noodig? zoo
hoort men soms vragen", verkondigde Goeb
bels. En hij ging verder „Voor het Duitsche
volk niet, maar voor het buitenland".
Het referendum is, zoo hoorden wij niet
alleen van Goebbels, o.a. bedoeld om het bui
tenland te leeren, wat democratie is. Of het
buitenland uit een oogpunt van democratie bet
gebeurde in Duitschland als navolgenswaar
dig voorbeeld zal willen beschouwen?
„Het kabinet had reeds in 't uur, waar-
In naar menschelijke berekening het leven
van Hindenburg ten einde moest loopen,
het besluit gevat de heele macht, de heele
leiding, de heele verantwoordelijkheid aan
den leider over te dragen", zoo vernamen
wij van Goebbels.
Dat heeft ons juist zoo weinig aangenaam
getroffen! Waarom heeft men met de wijzi
ging van de benoemingsmethode voor het
nieuwe staatshoofd gewacht tot het stervens
uur van Hindenburg, en waarom heeft men
dit niet vroeger geregeld, met zijn medewer
king? Men wachtte geen oogenblik met van
deze overrompelend tot stand gekomen wij-
Het hoogtepunt was, wat hij zeide over den
persoon van Hitier, den man zonder familie,
die niet drinkt, geen vleesch eet, niet rookt,
geen aanspraak maakt op persoonlijk geluk,
die nacht en dag werkt voor zijn volk. Dit
was persoonlijke propaganda in besten vorm,
zegt het blad. Als dat niet trekt, trekt niemen
dal, zouden we er aan toe willen voegen.
Voortreffelijk was ook wat hij zeide over
de verandering in het uiterlijk van den Lei
der. Deze taak is Goebbels nog steeds uitste
kend toevertrouwd. Hij was in dit gedeelte
van zijn rede oneindig veel beter, dan waar
hij met het buitenland polemiseerde.
De eigenlijke veldtocht is in al zijn hevig
heid laat begonnen. Het Duitsche volk zal dit
waardeeren. Dit spaart veel tijd, geld en on
rust. En voor den uitslag zal men zich te Ber-
lijn in geen enkel opzicht bezorgd hoeven te
maken. Wij herinneren ons, dat volgens de
officieel uitgezochte gegevens het beste per
centage van ja-stemmers in November 1933
bereikt werd in een der bekendste concentra
tiekampen, bij Berlijn. Als men dit voor oogen
houdt, wat kan de regeering dan te vreezen
hebben?
Herstel van
Arabische
wereld'
overheersching
Een merkwaardig
artikel vinden wij in
de „Nw. Rott. Crt.",
dat het blad toege
zonden is uit Bagdad
en dat handelt over
de verwachting van
een herstel van de
Arabische overheersching in Europa. Wij ont
kenen er het volgende aan:
Onder de Arabieren, niet slechts onder de
intellectueelen, maar ook voor velen van het
volk, staat het meer en meer vast, dat de rol
van Europa weldra is uitgespeeld en dat de
nieuwe groote tijd voor de Arabische wereld
niet ver meer is. Dezelfde gedachte, die ik
eenmaal hoorde van een ontwikkelden Ara
bier uit Marokko, wordt ook in Egypte, in
Palestina, in Syrië, in Irak herhaaldelijk uitge
sproken:
„Eenmaal waren wij, Arabieren, zeven-,
achthonderd jaar, de meerderen, de leer
meesters van Europa. De overheersching
door de Europeanen, die slechts twee, drie
eeuwen duurt, is niet meer dan een over
gang en loopt teneinde. Weldra keert de
gouden tijd voor de Moslims terug".
De gebeurtenissen in Europa worden daar
om met groote aandacht gevolgd. Arabische
bladen (en er zijn er vele te Cairo, te Alex-
andrië, in Palestina, te Beyrouth, te Damas-
cus, te Bagdad) wijden aan deze gebeurtenis
sen veel plaatsruimte, Arabieren, die lezen
kunnen, volgen ze met belangstelling, vertellen
ze aan anderen en bespreken ze uitvoerig.
De Arabische bladen bevatten berichten en
beschouwingen over alle Europeesche landen
en brachten ook mededeelingen over de on
lusten in Nederland.
Met ingenomenheid nemen de Arabieren
communistische bewegingen in Europa waar,
niet uit sympathie voor het communisme, dat
het wezen van den Arabier volkomen vreemd
is, maar omdat ze in het communisme zien een
ziekte, die het einde van Europa's overmacht
kan bespoedigen.
Deze sympathie der Arabieren voor Duitsch
land en voor zijn tegenwoordlgen machtheb
ber heeft vele redenen. Het optreden der
Duitschers tegen de Joden, die vooral tenge
volge van de Joodsche immigratie in Palestina
door de Arabieren gehaat worden, is in de
meeste door Arabieren bewoonde landen met
instemming begroet, waarbij de Arabieren uit
het oog verliezen, dat de actie der Duitschers
gericht is niet slechts tegen de Joden, maar
tegen de Semieten, waartoe de Arabieren zelf
behooren.
Het zijn de intellectueelen, vooral de jonge
ren onder hen, die in de Arabieren het slui
merende nationale bewustzijn wakker roepen.
Zij doen dit stelselmatig en tevens op een
wijze, die den hier levenden Europeaan wei
nig opvalt, indien hij, zooals de meesten, zijn
omgang beperkt tot andere hier wonende
Westerlingen.
HITLER SPREEKT VRIJDAG.
Voor alle radiozenders.
De leider en rijkskanselier Adolf Hitier
brengt Vrijdag 17 Augustus a.s. een
officieel bezoek aan Hamburg. Hij zal
daar tot het geheele Duitsche volk spre
ken. De rede begint om half negen
's avonds (Ned. tijd tien minuten voor
negen) en zal duren tot ongeveer tien
uur. Alle Duitsche radio-stations zenden
haar uit.
De Jüdische Rundschau ontleent aan
de Frankische Tageszeitung, die te Neu
renberg verschijnt, het volgende bericht:
Voor een Duitscher, die heden ten dage
nog in Joodsche winkels koopt, geldt de
gemakkelijke uitvlucht, dat hij niet wist
dat het een Joodsche winkel was, niet
meer: er is immers een bevel uitgevaar
digd, dat iedere winkelier aan den ingang
van zijn winkel zijn naam zóó moet laten
aanbrengen, dat de kleine letters ten
minste 10 cm groot zijn. Bovendien moe
ten de bestelauto's van de winkeliers van
den naam van de zaak voorzien zijn, op
dat men kan vaststellen, door en aan wie
geleverd wordt.
Zij dringen aan op opzegging
voor 31 December in
bijzijn van den minister.
Reuter meldt uit Tokio:
Bij een inspectie van de vloot uoor
admiraal Osoemi, den minister van marine
hebben Maandag admiraal Suetsugu, de
vlootcommandant,vice-admiraalTakahasji
commandant van het 2e eskader en andere
hoofdofficieren er op aangedrongen, dat
het verdrag van Washington voor 31 De
cember zal worden opgezegd.
ADV ERTEN TLËN
20 ct. per regel (galjard). ingez. tneded (kolomDreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Voor de Ver. Staten.
Vinson, voorzitter van de marine-com
missie van het Huis van Afgevaardigden
te Washington heeft verklaard, dat men
voornemens is 2100 nieuwe marine-vlieg
tuigen te bouwen.
Uit Klagenfurt meldt Reuter:
De familie en het personeel van ex-
koning Alphonso van Spanje te Pörtschach
is in diepen rouw over den dood van
prins Gonzalo.
Het lichaam van den prins is naar
Pörtschach, waar ex-koning Alphonso
verblijft, overgebracht. Omtrent de be
grafenis is nog geen definitief besluit
genomen.
De wielrijder, die aanleiding was tot
het verongelukken van den prins, ver
klaarde aan de politie, dat hij de prinse
lijke auto eerst zag toen deze dichtbij
was, het volgende oogenblik werd hij
tegen den grond geworpen en verloor
het bewustzijn.
De wielrijder, wiens naam freiherr von
Neumann is, verklaarde, dat hij niet
verantwoordelijk is voor het ongeluk. Er
is geen sprake van, dat Von Neumann
dronken zou zijn geweest toen het on
geluk gebeurde.
VREES VOOR DE HERHALING VAN
DE POGROM TE CONSTANTINE.
Naar Reuter uit Parijs meldt, heeft de
burgemeester van Oonstantine verzocht
om toezending uit Frankrijk van militaire
vliegtuigen als maatregel ter voorkoming
van Joodsch-Arabische incidenten. Ook
wenscht hij het garnizoen op huidige
sterkte te laten handhaven en toestemming
te verkrijgen om de Fransche inwoners
bij mogelijke ongeregeldheden terstond
onder de wapenen te roepen.
Ten slotte verzocht hij aanzienlijken
financieelen steun voor de slachtoffers
der onlusten en een moratorium voor de
getroffen winkeliers.
Volgens de „Intransigeant" heeft de
gouverneur-generaal van Algiers in deze
eischen toegestemd.
150 MILLIOEN PESETA VOOR
VERFRAAIING VAN MADRID.
De gemeenteraad van Madrid over
weegt een plan tot verfraaïng en ver
betering van de stad, dat 150 millioen
peseta zal kosten. Indien het plan wordt
uitgevoerd, zullen verscheidene zieken
huizen en gevangenissen en geheel oude
wijken worden gesloopt en zullen nieuwe
parken worden aangelegd. Het werk is
gedeeltelijk als werkverschaffing bedoeld
en de uitvoering zal eenige jaren duren.
De 3e gemeente in Italië's 93e
provincie.
Naar Reuter uit Rome meldt, zal men
19 December overgaan tot het leggen
van den eersten steen voor Pontinia, de
derde gemeente die in de droogmakerij
van de Pontijnsche moerassen zal ver
rijzen. Littoria was de eerste en daarop
is Sabaudia gevolgd. Nu komt als derde
Pontinia, dat gebouwd zal worden in een
streek welke tot dusver met bosschen
bedekt was over een oppervlakte van
17.000 hectare. Deze bosschen zullen
worden geveld, de grond zal worden
ontwaterd en in het midden van deze
ontginning verrijst de nieuwe gemeente
die aanvankelijk 1097 huizen zal tellen,
welke naar zes verschillende modellen
gebouwd zullen worden. Bovendien zullen
in dit gebied diverse boerderijen ver
rijzen en worden er 200 km wegen aan
gelegd De boerderijen zullen vier af
zonderlijke gehuchten vormen. Er komen
in deze nieuwe droogmakerij 976 km
slooten en vaarten. Den dag voor de
eerste steenlegging van Pontinia wordt
de nieuwe provincie Littoria ingewijd.
Van 18 December af zal Italië 03 pro
vincies tellen, waarvan om met ae Cor-
riere della Sera te spreken de jongste
tevens de jonkheid van geest van het
hernieuwd Italië zal vertegenwoordigen
en een opwekkend voorbeeld zal zijn voor
de komende generaties om niets onbe
proefd te laten om met eigen kracht te
verkrijgen wat de natuur zonder hulp
niet schijnt te willen geven.
GROOTE VLOOTMANOEUVRES IN
DE OOSTZEE.
De onderzeebooten onderschel
den zich.
Officieel is thans meegedeeld, dat van
8 tot 11 Augustus in tegenwoordigheid
van Worosjilov, volkscommissaris van
defensie, en van Orlov, opperbevelhebber
van de vloot, vlootoefeningen zijn ge
houden in de Oostzee. Ook onderzee-
i - 1 -v -
KANTOOR DEN HELDER
booten en watervliegtuigen hebben er
aan deelgenomen. De oefeningen waren
gericht op verdediging in samenwerking
van alle strydeenheden.
Worosjilov heeft met name zyn tevre
denheid uitgesproken over de praestaties
der onderzeebooten, die zich hel best van
hun taak hebben gekweten.
Na afloop van de manoeuvres heeft
Worosjilov zich naar Kroonstad begeven,
om de vesting in oogenschouw te nemen.
GANDHI.
De vastenweek.
Naar Reuter uit Wartha meldt, heeft
Gandhi Maandag zijn vasten, dat zeven
dagen geduurd heeft, geëindigd met het
drinken van een mengsel van honing en
sodawater. Hij heeft tal van telegrammen
gekregen om hem geluk te wenschen met
het goed doorstaan van dit nieuwe vasten.
Het einde van Gandhi's vasten heeft,
naar Reuter uit Bombay meldt, aanlei
ding gegeven tot godsdienstige betoo
gingen, waarbij stukken uit den Bijbel
werden gelezen. Gandhi, die zeven pond
is afgevallen, had tengevolge van zijn
vasten last van heftige brakingen en kon
daardoor niet het woord nemen om zijn
volgelingen te bedanken.
Sinnenlarin
DIEFSTALLEN BIJ DE A.M.V.J.
TE AMSTERDAM.
Uit een kast op een kamer van een
der bewoners van het A M.V.J.-gebouw
aan de Stadhouderskade te Amsterdam
is 100 gulden ontvreemd. In den laatsten
tijd komen daar meer kleine diefstallen
voor. De politie heeft in verband met
deze diefstallen reeds iemand aange
houden, doch deze moest door gebrek
aan voldoende bewijs in vrijheid worden
gesteld
Pakhuis met galanterieën dooi
het vuur vernield.
Een groot aantal manschappen van
Rotterdam's Vrijwillige Brandweer bcefl
Dinsdagavond de handen vol werk gehad
met de blussching van een feilen brand,
die gedurende drie uren in een der nauwe
straten in een dicht bevolkt gedeelte van
Rotterdam's binnenstad heeft gewoed.
Te tien minuten over half zes ontdekte
de waterstoker P. Smits, die een werk
heeft in de Poortstraat, dat er rook kwam
uit den schoorsteen van het pakhuis der
firma Harmsen en Geerling, dat in de
Feuilleton
Uit het Amerikaansch.
11)
Gehoorzaam deed de man wat ze hem
^eide. Als een groote, onbeholpen in el-
Kaar gezette automaat, die door roestige
®Pnngveeren in beweging wordt ge-
Dracht, hief hij zich langzaam uit zijn
ffloeiljjijke houding op en bleef toen staan.
»Zoo is 't goed", in haar hart was
zelf het meeste verwonderd door den
kouden, dreigenden klank van haar stem.
»K'u achteruit tegen den muur. Niet
zoo langzaam vlug wat!"
Ae werd in de rede gevallen door een
or geluid, als 't geloei van een mist
hoorn. „Pas op, dame! Pas opl Die revol
ver kan afgaan!"
Ju de overtuiging, dat hij haar door
at Plotselinge geschreeuw van de wijs
brengen, 1 iep de man meteen met uit
gestoken handen op haar toe: maar hij
?.(l n°g geen twee schreden gedaan, of
JJ "leef besluiteloos en nijdig telen,--
vni s^aan De loop van de kleine re-
ver was geen haarbreedte van zijn
oorspronkelijke richting afgeweken.
„Dat zou alleen voor jou onaangenaam
0 zeide ze scherp. „Als je er bang
s. f bent.ga dan staan waar je eerst
id en houd je handen in de hoogte!"
*lïn e?n sc'iaapachtigen grijs, welke
'J gezicht niet bepaald mooier maakte,
gehoorzaamde de man; langzaam liep hij
achteruit, tot zijn schouderbladen den
wand raakten toen bleef hij staan met
zijn handen ter hoogte van zijn ooren.
Een paar oogenblikken lang keek Sally
Manvers hem streng aan, toen, zonder de
richting van haar revolver te veranderen,
keerde ze zich naar den man in het blau
we colbertcostuum. Deze had n tijd,
dien zij aan het onder discipline brengen
van den dikken bandiet besteed had, ge
bruikt om op te staan en zijn jas recht
te trekken; nu stond hij met een blik,
waarin verbazing, bewondering en ach
terdocht om den voorrang streden, haai
aan te staren. En ondertusschen betastte
hij zijn hals, met voorzichtige bewegin
gen, alsof dat lichaamsdeel nog heel pijn
lijk was en trachtte hij met zijn andere
hand zijn boord, die van het knoopje af-
gewipt was, tot ordelijker gedrag te nood
zaken. Maar toen hij haar oogen op zich
gericht zag, boog hij een paar maal stijf,
alsof hij pijn had.
„Wel bedankt," zeide hy hijgend. „Bui
tengewoon.vriendelijk.zeer ver
plicht...."
Met een vry koelen blik keek ze hem
aan. „Doe 't maar op uw gemak aan....
tijd genoeg, niet waarZie e 5t maar
op adem te komen, dan kunnen we ver
der praten."
Hij begon eenigszins onzeker te lachen-
„Ondanks dat nogmaals bedankt Ja.
een oogenblikje wachten.... Moet zeg
gen, ik begrijp er niets van.... ik sta
Ze voelde zich zoo ontgoocheld, dat ze
als eenig antwoord maar even, koi t,
knikte: de man was bang, doodsbang
en al was deze emotie niet geheel zoi r
reden een bange Raffles was een
combinatie, die ze op dat oogenblik niet
verdragen kon. En dat, terwijl ze van hem
verwacht had...ja, precies wat, wist ze
eigenlijk nietiets flinks, iets, dat
blijk zou geven van durf en zelfbeheer-
sching, iets romantisch, zooals ze trou
wens volgens recht en billijkheid, van den
held van een één-akter als deze had kun
nen verwachten. En wat had ze gekre
gen? Een man die stond te hijgen en te
trillen, die naar „adem stond te snakken",
precies als een doodgewoon iemand dïe
zich aan vechten te buiten gegaan is.
Het was een teleurstelling, een hevige
teleurstelling! Maar ondanks dat, moest ze
toch, al was 't dan schoorvoetend, toe
geven, dat hij zich met bewonderenswaar
dige snelheid herstelde misschien wa
ren er een paar minuten sedert het einde
van het gevecht verloopen en nu had hij
reeds weer zijn houding van superieur
jongeman en zijn tegenwoordigheid van
geest terug. Van deze laatste eigenschap
pen kreeg ze een kleine demonstratie te
zien, toen hij bij het afstoffen van zijn
pak nonchalant een paar stappen achter
uit ging, zoodat hij vlak tegen de tafel
kwam te staan; maar toen hij zich op
richtte, deed hij alsof hij duizelde, greep
zich met zijn eene hand, steun zoekend
aan 't massieve tafelblad vast en liet tege
lijkertijd, door een snelle handbeweging,
het marokkijnen kistje in zijn jaszak glij
den. En meteen zag ze een bezorgde uit
drukking in zijn oogen, alsof hij jich on
gerust afvroeg, of ze iets van zijn goo
cheltoer gezien zou hebben.
Ze voelde zich driïtig worden met
een strak gezicht keek ze hem aan. En
zeide ze koud, „als u vindt, dat u lang
genoeg nagedacht heeft...
„Maar natuurlijk," antwoordde de man
in het blauwe colbertje kalm. „U bedoelt
over onzen vriend daar. Ais u 't mij
vraagt, geloof ik, dat hij met zijn gezicht
naar den muur nog minder tot katte-
kwaad in staat 2ou zijn."
„Mij.goed", antwoordde Sally; toen
met stemverheffing tegen den roodhari-
gen bandiet: „Halven draai om vlug
wat."
Met een gedweeheid, waardoor Sally
zich „de vrouw, die de situatie be-
heerscht", voelde, keerde de dikke man
zich om.
„En nu", stelde de jonge man voor, „zou
ik graag, als u er niets op tegen hebt...
Onder 't praten was l(ij dichterbij ge
komen; nu stond hij vlak voor haar en
stak zijn hand naar de revolver uit. Tot
haar groote verbazing gaf ze het wapen
zonder één tegenwerping aai? hem af,
waarschijnlijk omdat ze besefte, dat hij
nu zeer zeker niet meer bang was en dat
bij de situatie beter zou kunnen beheer-
schen dan zy, omdat hij ingeval van nood
ongetwijfeld van het vuurwapen gebruik
zou maken en omdat hij wist en wist.
dat zij 't wist, dat zij nooit, in 't aller
noodzakelijkste geval zelfs niet, zou heb
ben durven schieten.
En alsof hy tegelijk met het kleine me
talen symbool al haar moed van haar af
genomen had, stond ze het volgende
oogenblik, tot haar groote ergernis, in
een heftige reactie op haar houding van
geen twee minuten geleden, te trillen en
te beven van nervositeit.
Maar gelukkig voor haar ijdelheid had
de man in blauw colbertcostuum, van het
oogenblik af waarop hij het wapen in
handen gekregen had, zijn interesse voor
haar op zijn collega-inbre'ker overge
bracht
Zonder zich verder om haar te hekom
meren, liep hij op den inbreker toe,
drukte als waarschuwing den kouden
loop van den revolver tusschen de wel
gedane plooien van den dikken, rooden
hals en begon hem te fouilleeren. De e'er-
ste heupzak leverde niets van belang op;
uit den tweede haalde hij echter met een
voldaan gezicht een dienstrevolver van
zwaar kaliber te voorschijn.
Met het wapen in zijn hand liep hij
achteruit naar de tafel toe; toen hij vlak
bij zijn plaats van bestemming was, keek
hij met een triomfantelijk glimlachje snel
even op zij envergat een oogenblik
de revolver, vergat een oogenblik den in
breker tegen den muur, want.de ka
mer was leeg!
Sally was verdwenen; op hetzelfde
oogenblik dat de man in het donker
blauwe colbertcostuum met een ongel 00-
vige uitdrukking In zijn oogen de kamer
stond rond te kijken, trachtte Sally met
trillende vingers het geheim van het
nachtslot te ontdekken, dat de voordeur,
de laatste barricade tusschen haar en
haar vrijheid, vasthield.
HOOFDSTUK X.
Chantage.
Een paar oogenblikken lang bood de
combinatie van knoppen, grendels en slo
ten zulk een hardnekkigen tegenstand,
dat Sally het van angst en geïrriteerdheid
wel had kunnen uitsnikken.
Omkijken durfde ze niet; maar terwijl
ze trillend van z ^uwachtigheid en angst
cu i- een oubeheei scht verlangen om weg
te komen, aan de voordeur stond te mor
relen, zag ze vaag een breede streep licht
met een donkere mannenfiguur die haar
stond na te kijken.
En toen het slot plotseling meegaf, toen
ze de deur met een ruk opentrok, leek
het haar toe, of ze een gebiedende stem
iets hoorde roepen: „Hè Wacht
even of misschien was het ook; „Hè
luister eens.
Maar zij dacht er niet aan te wachten;
in een ommezien stond ze buiten en trok
de deur met een smak, die het raampje
deed rinkelen, achter zich in 't slot; ze
stond beneden aan de stoep voordat het
goed tot haar doordrong, dat ze den man
iets had hooren roepen en pas, toen haar
rappe voeten dubbel nog nu angst hun
vleugels verleende haar den hoek om
en tot een paar huizen in Park Avenue
voortgedragen hadden, begreep ze op
eens, welk een buitengewoon interessant
schouwspel in de oogen van den poli-
tie-agent op den hoek althans haar
overhaaste vlucht uit dat zorgvuldig ge
sloten huis moest zijn. die gedachte
ging ze opeens langzaam loopen nu ze
eenmaal ontsnapt was, kon ze zich de
weelde veroorloven van nonchalant-doen
om eventueele verdenking te ontzenuwen.
Even waagde ze een verstolen blik naar
den hoek; gerustgesteld haalde ze diep
adem. Ten slotte bofte iedereen op zijn
beurt, overpeisde ze; aan den overka?it
van de straat was de politie-agent druk
bezig met een ongelukkig-uitzienden taxi
chauffeur, die blijkbaar de een of andere
verkeersbepaling ontdoken had, door een
onafgebroken stroom van woorden den
uoodigen eerbied voor de wet bij te bren
gen.
(Wordt vervolgd).