Buitenlandsch Overzicht. Sally's avontuur. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Nederlandsche Middenstandsbanfc GEMENGD NIEUWS No. 7473 EERSTE BLAD Boycot van Joodsche winkels in Duitschland. Japansche vlagofficieren voor opzegging van het verdrag van Washington. Bouw van 2100 marine' vliegtuigen beraamd. De dood van prinsGonzalo De droogmakerij van de Pontijnsche moerassen. H IS VOOR ELKE WASCH PARAAT KONINGSTRAAT 7 Spaarbank - Bewaarkluis Felle brand in de Maasstad. Abonnement per 3 maanden bjj vooruitbet.: Heldersche Ccurant fl.60; voor Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65; binnen land f 2.— Nederl. Oost- en West lndië per zeepost 1 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20 Losse ros. 4ct.;fr.p.p. 6ct. Zondagsblad resp f 0.50 f 0.70, f 0.70,f 1._ Modeblad resp. f1.20, f 1.50, f1.60, f 1.70 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. De psychologische verovering van het Duitsche volk voor de stemming van Zondag a.s. De Arabieren verwachten een herstel van de Arabische overheersching in Europa. ziging partij te trekken, en vergat daardoor zelfs het referendum, dat achteraf nog werd uitgeschreven. Dit was een zonderlinge vorm van democratie. Het demos kreeg zijn besluit voorgeschreven, terwijl men te voren toch zeker kon zijn van den uitslag der stemming, en dus zonder risico de waarlijk democrati sche vormen had kunnen eerbiedigen. Zelfs in Duitschland heeft dit critiek gewekt. De psychologische verovering van het Duitsche volk, noem den wij de actie, die door de leiders van Duitschland is inge zet, voor de volksstemming op Zondag a.s., een stemming, die de bedoeling heeft, zooals men weet, achteraf van het volk de goedkeu ring te krijgen op de besluiten door Hitier en de zijnen genomen, na het overlijden van Von Hindenburg. Er was in de propaganda-redevoeringen van Maandag een punt van overeenkomst, schrijft de „Nw. Rott. Crt.": De buitenland- sche pers moest het overal ontgelden. Dat neemt echter niet weg, dat het Duit sche publiek in toenemende mate belangstel ling toont voor die lasterende, buitenlandsche bladen, al vindt het er niet alles in, wat net zelf aan sensationeels rondfluistert Belangwekkend was het uit de rede van Goebbels te vernemen, dat men bij het uit schrijven van het referendum terdege rekening gehouden heeft met de opvattingen van het buitenland. „Was die bevestiging door een re- Dr. JOSEPH GOEBBELS, Duitsch minister van propaganda. ferendum van de aanwijzing nog noodig? zoo hoort men soms vragen", verkondigde Goeb bels. En hij ging verder „Voor het Duitsche volk niet, maar voor het buitenland". Het referendum is, zoo hoorden wij niet alleen van Goebbels, o.a. bedoeld om het bui tenland te leeren, wat democratie is. Of het buitenland uit een oogpunt van democratie bet gebeurde in Duitschland als navolgenswaar dig voorbeeld zal willen beschouwen? „Het kabinet had reeds in 't uur, waar- In naar menschelijke berekening het leven van Hindenburg ten einde moest loopen, het besluit gevat de heele macht, de heele leiding, de heele verantwoordelijkheid aan den leider over te dragen", zoo vernamen wij van Goebbels. Dat heeft ons juist zoo weinig aangenaam getroffen! Waarom heeft men met de wijzi ging van de benoemingsmethode voor het nieuwe staatshoofd gewacht tot het stervens uur van Hindenburg, en waarom heeft men dit niet vroeger geregeld, met zijn medewer king? Men wachtte geen oogenblik met van deze overrompelend tot stand gekomen wij- Het hoogtepunt was, wat hij zeide over den persoon van Hitier, den man zonder familie, die niet drinkt, geen vleesch eet, niet rookt, geen aanspraak maakt op persoonlijk geluk, die nacht en dag werkt voor zijn volk. Dit was persoonlijke propaganda in besten vorm, zegt het blad. Als dat niet trekt, trekt niemen dal, zouden we er aan toe willen voegen. Voortreffelijk was ook wat hij zeide over de verandering in het uiterlijk van den Lei der. Deze taak is Goebbels nog steeds uitste kend toevertrouwd. Hij was in dit gedeelte van zijn rede oneindig veel beter, dan waar hij met het buitenland polemiseerde. De eigenlijke veldtocht is in al zijn hevig heid laat begonnen. Het Duitsche volk zal dit waardeeren. Dit spaart veel tijd, geld en on rust. En voor den uitslag zal men zich te Ber- lijn in geen enkel opzicht bezorgd hoeven te maken. Wij herinneren ons, dat volgens de officieel uitgezochte gegevens het beste per centage van ja-stemmers in November 1933 bereikt werd in een der bekendste concentra tiekampen, bij Berlijn. Als men dit voor oogen houdt, wat kan de regeering dan te vreezen hebben? Herstel van Arabische wereld' overheersching Een merkwaardig artikel vinden wij in de „Nw. Rott. Crt.", dat het blad toege zonden is uit Bagdad en dat handelt over de verwachting van een herstel van de Arabische overheersching in Europa. Wij ont kenen er het volgende aan: Onder de Arabieren, niet slechts onder de intellectueelen, maar ook voor velen van het volk, staat het meer en meer vast, dat de rol van Europa weldra is uitgespeeld en dat de nieuwe groote tijd voor de Arabische wereld niet ver meer is. Dezelfde gedachte, die ik eenmaal hoorde van een ontwikkelden Ara bier uit Marokko, wordt ook in Egypte, in Palestina, in Syrië, in Irak herhaaldelijk uitge sproken: „Eenmaal waren wij, Arabieren, zeven-, achthonderd jaar, de meerderen, de leer meesters van Europa. De overheersching door de Europeanen, die slechts twee, drie eeuwen duurt, is niet meer dan een over gang en loopt teneinde. Weldra keert de gouden tijd voor de Moslims terug". De gebeurtenissen in Europa worden daar om met groote aandacht gevolgd. Arabische bladen (en er zijn er vele te Cairo, te Alex- andrië, in Palestina, te Beyrouth, te Damas- cus, te Bagdad) wijden aan deze gebeurtenis sen veel plaatsruimte, Arabieren, die lezen kunnen, volgen ze met belangstelling, vertellen ze aan anderen en bespreken ze uitvoerig. De Arabische bladen bevatten berichten en beschouwingen over alle Europeesche landen en brachten ook mededeelingen over de on lusten in Nederland. Met ingenomenheid nemen de Arabieren communistische bewegingen in Europa waar, niet uit sympathie voor het communisme, dat het wezen van den Arabier volkomen vreemd is, maar omdat ze in het communisme zien een ziekte, die het einde van Europa's overmacht kan bespoedigen. Deze sympathie der Arabieren voor Duitsch land en voor zijn tegenwoordlgen machtheb ber heeft vele redenen. Het optreden der Duitschers tegen de Joden, die vooral tenge volge van de Joodsche immigratie in Palestina door de Arabieren gehaat worden, is in de meeste door Arabieren bewoonde landen met instemming begroet, waarbij de Arabieren uit het oog verliezen, dat de actie der Duitschers gericht is niet slechts tegen de Joden, maar tegen de Semieten, waartoe de Arabieren zelf behooren. Het zijn de intellectueelen, vooral de jonge ren onder hen, die in de Arabieren het slui merende nationale bewustzijn wakker roepen. Zij doen dit stelselmatig en tevens op een wijze, die den hier levenden Europeaan wei nig opvalt, indien hij, zooals de meesten, zijn omgang beperkt tot andere hier wonende Westerlingen. HITLER SPREEKT VRIJDAG. Voor alle radiozenders. De leider en rijkskanselier Adolf Hitier brengt Vrijdag 17 Augustus a.s. een officieel bezoek aan Hamburg. Hij zal daar tot het geheele Duitsche volk spre ken. De rede begint om half negen 's avonds (Ned. tijd tien minuten voor negen) en zal duren tot ongeveer tien uur. Alle Duitsche radio-stations zenden haar uit. De Jüdische Rundschau ontleent aan de Frankische Tageszeitung, die te Neu renberg verschijnt, het volgende bericht: Voor een Duitscher, die heden ten dage nog in Joodsche winkels koopt, geldt de gemakkelijke uitvlucht, dat hij niet wist dat het een Joodsche winkel was, niet meer: er is immers een bevel uitgevaar digd, dat iedere winkelier aan den ingang van zijn winkel zijn naam zóó moet laten aanbrengen, dat de kleine letters ten minste 10 cm groot zijn. Bovendien moe ten de bestelauto's van de winkeliers van den naam van de zaak voorzien zijn, op dat men kan vaststellen, door en aan wie geleverd wordt. Zij dringen aan op opzegging voor 31 December in bijzijn van den minister. Reuter meldt uit Tokio: Bij een inspectie van de vloot uoor admiraal Osoemi, den minister van marine hebben Maandag admiraal Suetsugu, de vlootcommandant,vice-admiraalTakahasji commandant van het 2e eskader en andere hoofdofficieren er op aangedrongen, dat het verdrag van Washington voor 31 De cember zal worden opgezegd. ADV ERTEN TLËN 20 ct. per regel (galjard). ingez. tneded (kolomDreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be taling 15 ct. per regel, min. 60ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Voor de Ver. Staten. Vinson, voorzitter van de marine-com missie van het Huis van Afgevaardigden te Washington heeft verklaard, dat men voornemens is 2100 nieuwe marine-vlieg tuigen te bouwen. Uit Klagenfurt meldt Reuter: De familie en het personeel van ex- koning Alphonso van Spanje te Pörtschach is in diepen rouw over den dood van prins Gonzalo. Het lichaam van den prins is naar Pörtschach, waar ex-koning Alphonso verblijft, overgebracht. Omtrent de be grafenis is nog geen definitief besluit genomen. De wielrijder, die aanleiding was tot het verongelukken van den prins, ver klaarde aan de politie, dat hij de prinse lijke auto eerst zag toen deze dichtbij was, het volgende oogenblik werd hij tegen den grond geworpen en verloor het bewustzijn. De wielrijder, wiens naam freiherr von Neumann is, verklaarde, dat hij niet verantwoordelijk is voor het ongeluk. Er is geen sprake van, dat Von Neumann dronken zou zijn geweest toen het on geluk gebeurde. VREES VOOR DE HERHALING VAN DE POGROM TE CONSTANTINE. Naar Reuter uit Parijs meldt, heeft de burgemeester van Oonstantine verzocht om toezending uit Frankrijk van militaire vliegtuigen als maatregel ter voorkoming van Joodsch-Arabische incidenten. Ook wenscht hij het garnizoen op huidige sterkte te laten handhaven en toestemming te verkrijgen om de Fransche inwoners bij mogelijke ongeregeldheden terstond onder de wapenen te roepen. Ten slotte verzocht hij aanzienlijken financieelen steun voor de slachtoffers der onlusten en een moratorium voor de getroffen winkeliers. Volgens de „Intransigeant" heeft de gouverneur-generaal van Algiers in deze eischen toegestemd. 150 MILLIOEN PESETA VOOR VERFRAAIING VAN MADRID. De gemeenteraad van Madrid over weegt een plan tot verfraaïng en ver betering van de stad, dat 150 millioen peseta zal kosten. Indien het plan wordt uitgevoerd, zullen verscheidene zieken huizen en gevangenissen en geheel oude wijken worden gesloopt en zullen nieuwe parken worden aangelegd. Het werk is gedeeltelijk als werkverschaffing bedoeld en de uitvoering zal eenige jaren duren. De 3e gemeente in Italië's 93e provincie. Naar Reuter uit Rome meldt, zal men 19 December overgaan tot het leggen van den eersten steen voor Pontinia, de derde gemeente die in de droogmakerij van de Pontijnsche moerassen zal ver rijzen. Littoria was de eerste en daarop is Sabaudia gevolgd. Nu komt als derde Pontinia, dat gebouwd zal worden in een streek welke tot dusver met bosschen bedekt was over een oppervlakte van 17.000 hectare. Deze bosschen zullen worden geveld, de grond zal worden ontwaterd en in het midden van deze ontginning verrijst de nieuwe gemeente die aanvankelijk 1097 huizen zal tellen, welke naar zes verschillende modellen gebouwd zullen worden. Bovendien zullen in dit gebied diverse boerderijen ver rijzen en worden er 200 km wegen aan gelegd De boerderijen zullen vier af zonderlijke gehuchten vormen. Er komen in deze nieuwe droogmakerij 976 km slooten en vaarten. Den dag voor de eerste steenlegging van Pontinia wordt de nieuwe provincie Littoria ingewijd. Van 18 December af zal Italië 03 pro vincies tellen, waarvan om met ae Cor- riere della Sera te spreken de jongste tevens de jonkheid van geest van het hernieuwd Italië zal vertegenwoordigen en een opwekkend voorbeeld zal zijn voor de komende generaties om niets onbe proefd te laten om met eigen kracht te verkrijgen wat de natuur zonder hulp niet schijnt te willen geven. GROOTE VLOOTMANOEUVRES IN DE OOSTZEE. De onderzeebooten onderschel den zich. Officieel is thans meegedeeld, dat van 8 tot 11 Augustus in tegenwoordigheid van Worosjilov, volkscommissaris van defensie, en van Orlov, opperbevelhebber van de vloot, vlootoefeningen zijn ge houden in de Oostzee. Ook onderzee- i - 1 -v - KANTOOR DEN HELDER booten en watervliegtuigen hebben er aan deelgenomen. De oefeningen waren gericht op verdediging in samenwerking van alle strydeenheden. Worosjilov heeft met name zyn tevre denheid uitgesproken over de praestaties der onderzeebooten, die zich hel best van hun taak hebben gekweten. Na afloop van de manoeuvres heeft Worosjilov zich naar Kroonstad begeven, om de vesting in oogenschouw te nemen. GANDHI. De vastenweek. Naar Reuter uit Wartha meldt, heeft Gandhi Maandag zijn vasten, dat zeven dagen geduurd heeft, geëindigd met het drinken van een mengsel van honing en sodawater. Hij heeft tal van telegrammen gekregen om hem geluk te wenschen met het goed doorstaan van dit nieuwe vasten. Het einde van Gandhi's vasten heeft, naar Reuter uit Bombay meldt, aanlei ding gegeven tot godsdienstige betoo gingen, waarbij stukken uit den Bijbel werden gelezen. Gandhi, die zeven pond is afgevallen, had tengevolge van zijn vasten last van heftige brakingen en kon daardoor niet het woord nemen om zijn volgelingen te bedanken. Sinnenlarin DIEFSTALLEN BIJ DE A.M.V.J. TE AMSTERDAM. Uit een kast op een kamer van een der bewoners van het A M.V.J.-gebouw aan de Stadhouderskade te Amsterdam is 100 gulden ontvreemd. In den laatsten tijd komen daar meer kleine diefstallen voor. De politie heeft in verband met deze diefstallen reeds iemand aange houden, doch deze moest door gebrek aan voldoende bewijs in vrijheid worden gesteld Pakhuis met galanterieën dooi het vuur vernield. Een groot aantal manschappen van Rotterdam's Vrijwillige Brandweer bcefl Dinsdagavond de handen vol werk gehad met de blussching van een feilen brand, die gedurende drie uren in een der nauwe straten in een dicht bevolkt gedeelte van Rotterdam's binnenstad heeft gewoed. Te tien minuten over half zes ontdekte de waterstoker P. Smits, die een werk heeft in de Poortstraat, dat er rook kwam uit den schoorsteen van het pakhuis der firma Harmsen en Geerling, dat in de Feuilleton Uit het Amerikaansch. 11) Gehoorzaam deed de man wat ze hem ^eide. Als een groote, onbeholpen in el- Kaar gezette automaat, die door roestige ®Pnngveeren in beweging wordt ge- Dracht, hief hij zich langzaam uit zijn ffloeiljjijke houding op en bleef toen staan. »Zoo is 't goed", in haar hart was zelf het meeste verwonderd door den kouden, dreigenden klank van haar stem. »K'u achteruit tegen den muur. Niet zoo langzaam vlug wat!" Ae werd in de rede gevallen door een or geluid, als 't geloei van een mist hoorn. „Pas op, dame! Pas opl Die revol ver kan afgaan!" Ju de overtuiging, dat hij haar door at Plotselinge geschreeuw van de wijs brengen, 1 iep de man meteen met uit gestoken handen op haar toe: maar hij ?.(l n°g geen twee schreden gedaan, of JJ "leef besluiteloos en nijdig telen,-- vni s^aan De loop van de kleine re- ver was geen haarbreedte van zijn oorspronkelijke richting afgeweken. „Dat zou alleen voor jou onaangenaam 0 zeide ze scherp. „Als je er bang s. f bent.ga dan staan waar je eerst id en houd je handen in de hoogte!" *lïn e?n sc'iaapachtigen grijs, welke 'J gezicht niet bepaald mooier maakte, gehoorzaamde de man; langzaam liep hij achteruit, tot zijn schouderbladen den wand raakten toen bleef hij staan met zijn handen ter hoogte van zijn ooren. Een paar oogenblikken lang keek Sally Manvers hem streng aan, toen, zonder de richting van haar revolver te veranderen, keerde ze zich naar den man in het blau we colbertcostuum. Deze had n tijd, dien zij aan het onder discipline brengen van den dikken bandiet besteed had, ge bruikt om op te staan en zijn jas recht te trekken; nu stond hij met een blik, waarin verbazing, bewondering en ach terdocht om den voorrang streden, haai aan te staren. En ondertusschen betastte hij zijn hals, met voorzichtige bewegin gen, alsof dat lichaamsdeel nog heel pijn lijk was en trachtte hij met zijn andere hand zijn boord, die van het knoopje af- gewipt was, tot ordelijker gedrag te nood zaken. Maar toen hij haar oogen op zich gericht zag, boog hij een paar maal stijf, alsof hij pijn had. „Wel bedankt," zeide hy hijgend. „Bui tengewoon.vriendelijk.zeer ver plicht...." Met een vry koelen blik keek ze hem aan. „Doe 't maar op uw gemak aan.... tijd genoeg, niet waarZie e 5t maar op adem te komen, dan kunnen we ver der praten." Hij begon eenigszins onzeker te lachen- „Ondanks dat nogmaals bedankt Ja. een oogenblikje wachten.... Moet zeg gen, ik begrijp er niets van.... ik sta Ze voelde zich zoo ontgoocheld, dat ze als eenig antwoord maar even, koi t, knikte: de man was bang, doodsbang en al was deze emotie niet geheel zoi r reden een bange Raffles was een combinatie, die ze op dat oogenblik niet verdragen kon. En dat, terwijl ze van hem verwacht had...ja, precies wat, wist ze eigenlijk nietiets flinks, iets, dat blijk zou geven van durf en zelfbeheer- sching, iets romantisch, zooals ze trou wens volgens recht en billijkheid, van den held van een één-akter als deze had kun nen verwachten. En wat had ze gekre gen? Een man die stond te hijgen en te trillen, die naar „adem stond te snakken", precies als een doodgewoon iemand dïe zich aan vechten te buiten gegaan is. Het was een teleurstelling, een hevige teleurstelling! Maar ondanks dat, moest ze toch, al was 't dan schoorvoetend, toe geven, dat hij zich met bewonderenswaar dige snelheid herstelde misschien wa ren er een paar minuten sedert het einde van het gevecht verloopen en nu had hij reeds weer zijn houding van superieur jongeman en zijn tegenwoordigheid van geest terug. Van deze laatste eigenschap pen kreeg ze een kleine demonstratie te zien, toen hij bij het afstoffen van zijn pak nonchalant een paar stappen achter uit ging, zoodat hij vlak tegen de tafel kwam te staan; maar toen hij zich op richtte, deed hij alsof hij duizelde, greep zich met zijn eene hand, steun zoekend aan 't massieve tafelblad vast en liet tege lijkertijd, door een snelle handbeweging, het marokkijnen kistje in zijn jaszak glij den. En meteen zag ze een bezorgde uit drukking in zijn oogen, alsof hij jich on gerust afvroeg, of ze iets van zijn goo cheltoer gezien zou hebben. Ze voelde zich driïtig worden met een strak gezicht keek ze hem aan. En zeide ze koud, „als u vindt, dat u lang genoeg nagedacht heeft... „Maar natuurlijk," antwoordde de man in het blauwe colbertje kalm. „U bedoelt over onzen vriend daar. Ais u 't mij vraagt, geloof ik, dat hij met zijn gezicht naar den muur nog minder tot katte- kwaad in staat 2ou zijn." „Mij.goed", antwoordde Sally; toen met stemverheffing tegen den roodhari- gen bandiet: „Halven draai om vlug wat." Met een gedweeheid, waardoor Sally zich „de vrouw, die de situatie be- heerscht", voelde, keerde de dikke man zich om. „En nu", stelde de jonge man voor, „zou ik graag, als u er niets op tegen hebt... Onder 't praten was l(ij dichterbij ge komen; nu stond hij vlak voor haar en stak zijn hand naar de revolver uit. Tot haar groote verbazing gaf ze het wapen zonder één tegenwerping aai? hem af, waarschijnlijk omdat ze besefte, dat hij nu zeer zeker niet meer bang was en dat bij de situatie beter zou kunnen beheer- schen dan zy, omdat hij ingeval van nood ongetwijfeld van het vuurwapen gebruik zou maken en omdat hij wist en wist. dat zij 't wist, dat zij nooit, in 't aller noodzakelijkste geval zelfs niet, zou heb ben durven schieten. En alsof hy tegelijk met het kleine me talen symbool al haar moed van haar af genomen had, stond ze het volgende oogenblik, tot haar groote ergernis, in een heftige reactie op haar houding van geen twee minuten geleden, te trillen en te beven van nervositeit. Maar gelukkig voor haar ijdelheid had de man in blauw colbertcostuum, van het oogenblik af waarop hij het wapen in handen gekregen had, zijn interesse voor haar op zijn collega-inbre'ker overge bracht Zonder zich verder om haar te hekom meren, liep hij op den inbreker toe, drukte als waarschuwing den kouden loop van den revolver tusschen de wel gedane plooien van den dikken, rooden hals en begon hem te fouilleeren. De e'er- ste heupzak leverde niets van belang op; uit den tweede haalde hij echter met een voldaan gezicht een dienstrevolver van zwaar kaliber te voorschijn. Met het wapen in zijn hand liep hij achteruit naar de tafel toe; toen hij vlak bij zijn plaats van bestemming was, keek hij met een triomfantelijk glimlachje snel even op zij envergat een oogenblik de revolver, vergat een oogenblik den in breker tegen den muur, want.de ka mer was leeg! Sally was verdwenen; op hetzelfde oogenblik dat de man in het donker blauwe colbertcostuum met een ongel 00- vige uitdrukking In zijn oogen de kamer stond rond te kijken, trachtte Sally met trillende vingers het geheim van het nachtslot te ontdekken, dat de voordeur, de laatste barricade tusschen haar en haar vrijheid, vasthield. HOOFDSTUK X. Chantage. Een paar oogenblikken lang bood de combinatie van knoppen, grendels en slo ten zulk een hardnekkigen tegenstand, dat Sally het van angst en geïrriteerdheid wel had kunnen uitsnikken. Omkijken durfde ze niet; maar terwijl ze trillend van z ^uwachtigheid en angst cu i- een oubeheei scht verlangen om weg te komen, aan de voordeur stond te mor relen, zag ze vaag een breede streep licht met een donkere mannenfiguur die haar stond na te kijken. En toen het slot plotseling meegaf, toen ze de deur met een ruk opentrok, leek het haar toe, of ze een gebiedende stem iets hoorde roepen: „Hè Wacht even of misschien was het ook; „Hè luister eens. Maar zij dacht er niet aan te wachten; in een ommezien stond ze buiten en trok de deur met een smak, die het raampje deed rinkelen, achter zich in 't slot; ze stond beneden aan de stoep voordat het goed tot haar doordrong, dat ze den man iets had hooren roepen en pas, toen haar rappe voeten dubbel nog nu angst hun vleugels verleende haar den hoek om en tot een paar huizen in Park Avenue voortgedragen hadden, begreep ze op eens, welk een buitengewoon interessant schouwspel in de oogen van den poli- tie-agent op den hoek althans haar overhaaste vlucht uit dat zorgvuldig ge sloten huis moest zijn. die gedachte ging ze opeens langzaam loopen nu ze eenmaal ontsnapt was, kon ze zich de weelde veroorloven van nonchalant-doen om eventueele verdenking te ontzenuwen. Even waagde ze een verstolen blik naar den hoek; gerustgesteld haalde ze diep adem. Ten slotte bofte iedereen op zijn beurt, overpeisde ze; aan den overka?it van de straat was de politie-agent druk bezig met een ongelukkig-uitzienden taxi chauffeur, die blijkbaar de een of andere verkeersbepaling ontdoken had, door een onafgebroken stroom van woorden den uoodigen eerbied voor de wet bij te bren gen. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1