0^
Buitenlandsch Overzicht.
(#n
ally's avontuur.
NAAR TEXEL
Neem 'n "AKKERTJE"
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Jeugd in Uw voeten!!! dp7imnae
Q
De ontwikkeling
van de industrie
in lndië.
No.
7474 EERSTE BLAD
ZATERDAG 18 AUGUSTUS 1934
62ste JAARGANG
Hindenburg's
testament
De Italiaansche troepen
van de Oostenrijksche
grens teruggetrokken
u
met Salonboot Dr. Wagemaker
01 morgen
goedkoope retourbiljetten
Den Helder-Texel
WAS UW FILM
MISLUKT?
WERNER CRONE,
Abonnement per 3 maanden bjj vooruitbet. Heldersche Ciu.ant f 1.60; voor
Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.65:binnen-
land f 2.— Nederl. Oost- en West lndië per zeepost 1 2.10, dem per
niail en overige landen f 3.20 Losse t os. 4ct.fr.p.p fict. Zondagsblad
resp f 0.50 f 0.70. f 0.70,f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, I 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V Drukkerij v/h C. DE BOER Ju.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADV ERTEN TIEN
20 ct. per regel (galjard). Lngez. meded (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Het politieke testament van Hindenburg. - Is het echt?
Nieuwe spanning tusschen Rusland, Japan en Mantsjoerije.
Het politieke testa
ment van v. Hinden
burg is juist op tijd
verschenen en zal het
als slag op den vuur
pijl, vlak voor de stemming, wel doen.
Men heeft zich, vooral in Frankrijk, af
gevraagd, of het testament wel echt is.
Hoe is het mogelijk dat het eenige weken
onder water blijft en nu, juist voor de
stemming, verschijnt met een inhoud,
die voor Hitier en de zijnen niet anders
dan propaganda-materiaal kan zijn Nu
kan het ongetwijfeld achterwege zijn ge
houden om als propagandastuk voor de
stemming te dienen, want daarin zijn de
Duitschers geniaal, om op het juiste
oogenblik doeltreffend te werken.
Over het testament wordt, zooals we
schreven, verschillend geoordeeld. De
Nw. Rott. Ort. schrijft er o.m. over:
Het testament van Hindenburg is een
merkwaardig stuk. Philologen en theo
logen zullen eraan smullen. Gemakkelijk
is de hand van twee schrijvers te onder
scheiden. Wij willen daarmede natuurlijk
niet constateeren, dat Hindenburg zijn
politiek testament door anderen zou
hebben laten opstellen. Is dit niet het
geval, dan wordt het verschijnsel van de
twee Hindenburgen ook voor den phy-
choloog zeer belangwekkend. Stijl, ge-
dachtengang, stemming van den Hinden
burg, die zich als gepensioneerd veld
heer terugtrok, zijn volmaakt verschil
lend van die van den man, die na jaren
van rijkspresidentschap, zijn einde voelde
naderen.
Het blad spreekt hierbij dus ook min
of meer twijfel uit aan de echtheid van
het document. Het eindigt zijn beschou
wing aldus:
M-sschier. schuilt voor Hitier zelf de
waarde van het testament vooral in het
eerste gedeelte. Hindenburg legt daar
een monarchistische geloofsbelijdenis af.
En wel in dezen vorm„Maar deze vloed
zal weer afloopen. Dan zal uit de eeuwig
bewogen zee van het volksleven
weer de held opkomen aan welken
zich eens de hoop van onze vaderen heeft
vastgeklampt". Hij vat dit samen in:
Het Duitsche Keizerschap. Dit zal als op
Hitier slaande, worden uitgelegd. Ook
het historische keizerschap was niet
erfelijk. En in Hitler's omgeving denkt
men wel degelijk heel ernstig aan een
volkskeizerschap van den leider, die zelf
de republikeinsche waardigheid van rijks
president reeds heeft opgeheven.
De Duitsche bladen slaan er natuurlijk
munt uit voor de a.s. verkiezingen.
De Kreuzzeitung zegt dat het stuk een
van de weinige documenten zal blijken,
die een vergankelijk heden zullen over
leven om voor komende geslachten te
gelden als een onvergankelijk getuigenis
van den Pruisisch-Duitschen geest.
Hindenburg is heengegaan in het bewust
zijn dat in de krachtige handen van den
leider en kanselier Adolf Hitier, wien hij
de verdienste toekent het Duitsche volk
vereenigd te hebben, de toekomst van
het Duitsche volk in de beste hoede is.
eigengebreide Kousen en Sokken. JAAP SNOR,
Zuidstr. 19. (Let op den gelen winkel). Ie klas
reparatie-inr, voor alle soorten wollen Kleeding,
Truien, Badpakken enz. Kousen en Sokken (ook
de allerfijnste).
In den geest van Hindenburg, den leider
te volgen, dat is wat omschreven wordt
met het Pruisische woord: „Wir haben
nichts anderes als unsere verdammte
Pflicht und Schuldigkeit zu tun".
De Berliner Boersenzeitung is van
oordeel dat de staat moet zorgen dat
Hindenburg's laatste woorden aan de
Duitsche jeugd worden gebracht en dat
hun beteekenis haar onvergetelijk worde
ingeprent.
Het Berliner Tageblatt zegt dat dit het
eerste politieke testament van de ge
schiedenis is, dat niet slechts tot eigen
kring, maar dat tot de gemeenschap der
volken is gericht. Moge Europa daarover
nadenken.
De Engelsche pers ontvangt het testa
ment niet zoo gunstig.
De Daily Express schrijft, dat het
„lang vermiste document" eindelijk ge
vonden is. Aan de echtheid kan men niet
twijfelen, aangezien von Papen hiervoor
staat, zoo schrijft het blad ironisch.
De Daily Telegraph schrijftVon
Hindenburg laat Duitschland aan Hitier
na«. Het blad noemt de publicatie van
het testament een meesterwerk van pro
paganda.
Ook de Berlijnsche correspondent van
de Times schrijft aan zijn blad, dat het
testament van von Hindenburg aan Hitier
feitelijk het lot van Duitschland in han
den geeft. Aangezien het document drie
dagen voor de stemming is gepubliceerd,
zal het, volgens het oordeel van den
correspondent, grooten invloed uitoefenen.
De Fransche pers daarentegen is scep
tisch gezind. Sommige bladen gelooven
niet in de authenticiteit van het docu
ment, terwijl andere weer de aandacht
vestigen op het feit, dat het eerst 13
dagen na den dood van v. Hindenburg
is gepubliceerd.
De Echo de Paris en het Journal zijn
beide van oordeel, dat het eerste deel
van het testament in ieder geval authen
tiek is. Verder is het een krachtige pro
paganda voor Hitier.
De Jour is van meening, dat het stuk
geen onvoorwaardelijke instemming in
houdt met de politiek van het Derde Rijk.
Het Petit Journal wil thans niet het
authentieke karakter van het testament
betwisten, maar het toevallig samenvallen
en de volledige harmonie met het oogen
blik werken als een handig voorbereid
tooneeleffect.
De Populaire twijfelt nauwelijks aan
de echtheid. Als het een vervalsching
ware, had men het niet beter kunnen
doen.
Er is nog altijd spanning tusschen Rus
land, Japan en Mantsjoekwo, of eigenlijk
zouden we moeten schrijven «nieuwe span
ning* omdat er een periode van betrek
kelijke rust is geweest, die echter nu
weer tot het verleden behoort. Het gaat
om het bezit van den Noord-Mantsjoerij-
schen spoorweg, in het bezit van Rusland,
waarop Japan, of liever Mantsjoekwo. wat
hetzelfde blijft, beslag wil leggen, nu de
onderhandelingen over den verkoop niet
tot een bevredigend resultaat hebben ge
leid. Rusland wil daar natuurlijk niet van
hooren en zoo heeft in politieke kringen,
zoo meldt een telegram uit Charbin, groot
opzien gebaard een rede, die de Russische
onder-directeur van den Noord-Mantsjoe-
rjjschen spoorweg voorde employé's heeft
gehouden. Hij verklaarde, dat de Sowjet-
Unie niet bereid is den spoorweg goed
koop te verkoopen. Indien Japan of Mant
sjoekwo zouden trachten den spoorweg te
onteigenen, zou de volkomen bewapende
Sowjet-Unie den spoorweg militair be
schermen, waarbij de hulp van een derde
land zeker was.
Men ziet wel, dat het tusschen Rusland
en Japan nog lang geen koek en ei is.
Het volgende bericht, dat wij in de groote
pers vinden, getuigt daar ook van. Het
luidt:
Het Japansche ministerie van oorlog
publiceert een lijst van 15 gevallen van
grensincidenten aan de grens tusschen
Mantsjoekwo en Sowjet-Rusland, sedert
het begin van dit jaar, welke incidenten
volgens de Japansche publicatie alle van
Sowjetzijde zijn geprovoceerd.
In het rapport wordt herinnerd aan
het vliegen van een militair Sowjet
vliegtuig over Joeki in Korea op 23 Fe
bruari j.l., de overschrijding van de
Mantsjoerijsche grens nabij Hoensjoen
door acht Russische cavaleristen op 24
Februari j.l., de arrestatie van een Mant-
sjoerijschen boer door troepen van de
G.P.Oe, die in Maart j.l. bij Foetsjin in
de provincie Kirin de grens overschreden,
en aan de grensoverschrijding nabij Po-
granitsjnaja in April j.l. door zes Sowjet-
officieren, die met achttien Chineesche
en Koreaansche communisten trachtten
een groep te organiseeren, die speciale
opdrachten zou krijgen, in geval van een
Russisch-Japanschen oorlog. De lijst bevat
tenslotte nog de overschrijding van de
Mantsjoerijsche grens nabij Misjan door
een eskadertje van zes militaire vlieg
tuigen op 13 Juni j.l. en een vlucht van
een Sowjet-verkennersvliegtuig boven Po-
granitsjnaja op 16 Juli j.l.
Naar Reuter uit Rome meldt, heeft
Mussolini bevolen, dat de Italiaanschq
troepen aan de Oostenrijksche grens onj
middellijk moeten worden teruggeroepen^
waaruit blijkt, dat hij de crisis in Oosten-j
rijk geweken acht.
Waarschijnlijk is dit besluit in overleg
met Starhemberg genomen.
EEN INTERVIEW MET VON
NEURATH.
In een interview met de Tag heeft de
rijksminister van buitenlandsche zaken,
von Neurath, verklaard, dat de beslissing
van a.s Zondag in de eerste plaats een
zoo indrukwekkend mogelijke betooging
van den wil tot eenheid moet worden.
De wereld moet getoond worden, dat allen
achter Hitier staan, bij zijn groote werk
van vereeniging en bevrijding van Duitsch
land. Von Neurath weidde daarop uit
over de kwestie van de gelijkberechtiging,
die door de bijzondere positie, waarin
Duitschland zich bevindt, met tot de
tanden gewapende naties om zich heen,
geboden wordt.
Duitschland vraagt gelijkberechtiging,
omdat het een verzekerden Duitschen
vrede wil; het vraagt haar als een natuur
recht Toch wordt deze eisch in een deel
Feuilleton
Uit het Amerikaansch.
12)
En ais zeer onlogisch gevolg zoo
j ,r zÜn de gewoonten van de-wet-als-
eF.'100Sste-erkennend brein kreeg
w y 't zien van dien breeden zeif-
genoegzamen rug-met-een-leeren-cein-
u'"\ het symbool van de macht en 't be-
ermend vermogen van de wet, plotse-
Jg een hevige aanvechting, 0111 om te
],peren' Ilaar den agent toe te gaan en
>11 op de hoogte te brengen van alles,
cm zo?even gezien had Ze had zich al
en w trottoir a' aE v°or
?e tegengehouden werd door de over
WeF-1® dat 'ie* oodoenlijk zou zijn om de
h m in gebeurde te betrekken zonder
dén' Weiwi"ende medewerking te verra-
'^gedachte zette den domper op haar
die 1 Van- k'Üdschap over 't vinden van
of oplossing; ze kromp ineen
zelf 6 d had, slikte een paar maal en
Plotseling den pas erin, of ze van
<lnt Bedachten wilde wegloopen. Maar
Me,,,.'!8 ,?.en hoop, die bij voorbaat tot
lanwo -B gedoemd was; na die extra-
Uren peri(K,e va" rust de laatste paar
lm„ /Yaren een orgie van gevoelens en
Weer iS'es .geweest> waren haar gedachten
'ereid, 0111 hun werk voort te zetten,
oder mededoogen voo»1 Sally's ge
voel begonnen haar hersenen den toe
sand te analyseeren. Ze bewezen haar,
dat alles wat ze in een toestand van
niet-nadenken, in een bui van onbe-
heerschte jaloezie begonnen was, nooit
meer ongedaan gemaakt kon worden.
De eerste opzet, het tijdelijk leenen
van wat kleeren met het plan om ze „in
goede orde" weer terug te sturen was
nog zoo erg niet geweest maar het
openbreken van een safe en het zich
wederrechtelijk toeëigenen van de hemel
moge weten welken schat dat was
iets geheel anders! Wie weet had ze
zich niet schuldig gemaakt aan daadwer
kelijke medeplichtigheid aan een nog
grootere misdaad? En nu ze er toch over
dachthoe kon ze er zeker van zijn,
dat de dikke roodharige man niet de
huisbewaarder geweest was; met welk
recht zag ze hem voor een collega-inbre
ker aan?
Ze had zie havonturen gewenscht ze
had avonturen gekregen, dat moest ze
toegeven.
Morgen, in den loop van den dag, zou
de diefstal door de dienstbode worden
aangegeven en natuurlijk werd het
dan meteen bekend, dat fcij er bij betrok
ken geweest was, want nu ze tot kalmte
begon te komen en nu het te laat was,
herinnerde ze zich, dat al haar kleeren
en ze had haar heele uitrusting in
de badkamer achter gelaten duidelijk
gemerkt waren: S. Manvers, in kleine
zwarte lettertjes. Misschien al voor mor
gen twaalf uur en zeker voor morgen
avond, zou de jacht op Sarah Manvers
begonnen zijn.
Zoo ontdaan van schrik, dat ze niet
meer recht wist wat ze deed, liep ze doel
loos voort; telkens keek ze schichtig ach
terom, alsof een gematerialiseerde arm
der wet haar elk oogenblik vastgrijpen
kon en als ze voor zich keek, dwaalden
haar oogen voortdurend rond, op zoek
naar een schuilplaats of naar Iets, dat
haar op een idee zou kunnen brengen
want teruggaan naar het atelier kon ze
niet.
Maar 't was of de stad dien avond een
geheel ander aanzien dan gewoonlijk
had; vreemd, vijandig, beangstigd! Ach
ter de rust van die paar blokken deftige
oude huizen, zoo eenzaam te midden van
het drukke, jachtige verkeer van de buur
ten er om heen, lag zelfs iets dreigends!
't Leek, of ze hun arrogante, gereserveer
de pose van overdag hadden laten varen,
of ze nu, in heimelijke conferentie over
haar geval, de hoofden bijeen gestoken
hadden en het doen en laten van haar
schuldige, angstige figuur met leedver
maak en openlijke minachting gadesloe
gen; een paar keken '.oerend, anderen
fronsten afkeurend hun wenkbrauwen en
weer anderen keerden zich minachtend
af, maar, op welke wijze ze ook aan hun
gevoelens uiting gaven, allen deden ze,
of ze van 't geheele geval volkomen op
de hoogte waren, of ze onmiddellijk had
den kunnen zeggen, als iemand het hun
maar gevraagd had, waarom zij voort
vluchtig was.
't Was of de storm, als een bovenna
tuurlijke bezoeking, de geheele stad een
ander aanzien gegeven had het veilige,
rustige gevoel, dat een bekende omgeving
voor ieder heeft, was weg. 't Eenige wat
overgebleven was, was een groteske pa
rodie op de straten van vroeger, een
Ie klasse 90 cent
2e klasse 60 cent
Directeur T.E.S.O.
van bet buitenland nog bestreden en ver
worpen. Men tracht de bedoelingen van
Duitschland verdacht te maken en geeft
zich aan de bedriegelijke hoop over, dat
het in zijn streven naar de verwezenlijking
van zijn eisch te verlammen is. Daarbij
speelt de hoop op inwendige tegenstel
lingen in het Duitsche volk een belang
rijke rol. De vraag, die het buitenland op
19 Augustus stelt, is of het Duitsche volk
nog even aaneengesloten achter Hitler's
.politiek van gelijkberechtiging staat, als
op 12 November. Daarop moet een duide
lijk antwoord gegeven worden. In levens
kwesties van het Duitsche volk kan en
mag er geen verschil van meening zijn.
DE AMNESTIE IN DUITSCHLAND.
Alleen in Groot-Berljjn zijn de laatste
dagen meer dan duizend arrestanten op
I vrije voeten gesteld, krachtens de wet op
amnestie ter gelegenheid van de ver
eeniging van het rijkspresidentschap met
de functie van rijkskanselier. Er staan
nog meer vrijlatingen te wachten.
uit zoo'n nieuw handig zakdoosje
bij Vrouwenpijn, Onbehaaglijkheid.
NIEUWE GEVECHTEN TUSSCHEN
COMMUNISTEN EN CHINEESCHE
REGEERINGSTROEPEN.
De te Shanghai verschijnende Japansche
bladen melden dat de communistische
troepen in de provincie Foekien nabij
Taotsjan slaags zijn geraakt met een
divisie Chineesche regeeringstroepen, die
door de communisten werden aangevallen
en elf honderd man dooden en gewonden
verloren. De verliezen der communisten
zouden nog grooter zijn, doch de gevechten
duren nog voort. De communisten hebben
een uitval gedaan in de richting van
Sjoeikau die echter op het verzet der
regeeringstroepen is afgestuit.
De Nederlandsche commissie, die in Mei
naar lndië is vertrokken ter bestudeering van
de vraagstukken in verband met de stichting
van een eigen textielindustrie op Java, is op
den terugweg. Zij heeft bij haar vertrek mede
gedeeld, dat zij waardevol studiemateriaal
heeft verzameld, dat echter geordend en uit
gewerkt zal moeten worden alvorens men er
aan kan denken eenige conclusies te trekken
over de mogelijkheid van een dergelijke in
dustrie.
Thans lezen wij, dat het departement van
economische zaken in Nederlandsch-Indië bin
nenkort een ambtenaar naar Waalwijk zal
zenden ter bestudeering van de schoenin
dustrie daar ter plaatse, omdat in lndië plan
nen bestaan ook een eigen schoenindustrie te
gaan ontwikkelen.
Men is dus bezig ernstig de mogelijkheden
van industrieele ontwikkeling van lndië na te
gaan. De ontwikkeling ging tot nu toe in de
richting van den grooten landbouw in handen
van kapitaalkrachtige maatschappijen voor
namelijk, gedeeltelijk ook in die van bevol
kingscultures, gelijk bij thee en rubber het ge
val is. De landbouw bleef echter de overheer-
schende tak van bedrijf. Nu de vooruitzichten
daarbij over het algemeen ongunstig, vaak
treurig zijn, en met name voorshands geen
winstgevende prijzen voor landbouwproduc
ten verwacht kunnen worden, terwijl ver
schillende arbeidsintensieve cultures mis
schien wel ingekrompen zullen moeten wor
den, is het zeer logisch, dat men naar andere
mogelijkheden zoekt om de zeer dichte bevol
king aan arbeid te helpen.
Java was nog tijdens de regeering van Raf-
fles een land met een vrij hoog ontwikkeld
handbedrijf, zoowel wat weverij als smederij
en kunstsmederij betreft. In de 19e eeuw is dit
eigen bedrijf geheel verdrongen door de veel
goedkoopere machineproducten, die van el
ders werden ingevoerd. Thans gaat het er om,
deze bevolking weer in diverse bedrijven on
der te brengen, die met moderne hulpmiddelen
arbeiden. Indien deze pogingen gelukken, zal
hiermede ongetwijfeld een zeer lange ontwik
kelingsperiode gemoeid gaan. Een moderne
industrie laat zich stellig niet uit den grond
stampen, maar moet geleidelijk groeien. Voor
de Indische bevolking, vooral op Java, zou
een dergelijke industrie ongetwijfeld een zegen
zijn. In vroegere jaren emigreerde een deel der
overtollige bevolking naar de Buitengewesten,
maar daarvan is thans weinig of geen sprake
meer. Ten deele zijn de cultures buiten Java
ingekrompen of stopgezet, maar vooral heb
ben rationeelere bedrijfsmethoden de behoefte
aan handenarbeid sterk verminderd, zoodat er
eerder van een terugvloeiïng der vroegere emi
granten naar Java sprake is dan omgekeerd.
Men ziet dus, dat de omstandigheden uitbrei
ding der werkgelegenheid op Java gebiedend
eischen.
Weet U zeker dat ze goed be
handeld was?
Ga naar den vakman voor het
ontwikkelen en afdrukken vari
Uw kiekjes.
Ons werk is onze beste reclame
Ga naar:
v.h. Chef Kreuger, Koningstr. 29
Wel beter maar niet duurder
Gewone
doos.
Voor Nederland komt de vraag naar voren,
wat de ontwikkeling van een eigen industrie
in lndië voor gevolgen zou hebben voor ons
eigen bedrijfsleven. Eenerzijds wordt met
kracht getracht den uitvoer van Nederland
sche producten naar lndië op peil te houden
of zelfs te vergrooten, terwijl de stichting van
eigen industrieën in lndië natuurlijk de afzet
mogelijkheden van die Nederlandsche pro
ducten, die in de toekomst in lndië zelf zullen
worden voortgebracht, verkleinen.
Toch is hier slechts van een tijdelijke en
misschien onvermijdelijke tegenstelling van
belangen sprake. De ontwikkeling van Japan
heeft bewezen, dat men de groot-industrie niet
tot Europa en de Ver. Staten kan beperken.
Ook het Oosten zal zich industrialiseeren, dat
is niet tegen te houden. Nederlands rol, even
als die van het geheele Westen, zal zich dan
hebben te bepalen tot de levering van goede
ren van betere kwaliteit en tot die van ma
chines en andere hulpmiddelen der productie.
Gedurende afzienbaren tijd zal de productie
van het Oosten zich beperken tot die van
massa-artikelen van lagen prijs.
Industrialisatie, waarvan hopelijk grootere
welvaart het gevolg zal zijn in lndië, schept
grootere behoeften en maakt daardoor meer
afzet mogelijk van duurdere producten vaK
betere kwaliteit. Zoolang de inheemsche be
volking zoo diep arm en verarmd blijft als
thans het geval is, heeft de industrie van kwa
liteitsproducten geen afzetmogelijkheden. Zoo
ziet men, dat op den duur een andere verhou
ding tusschen de Nederlandsche industrie en
lndië mogelijk is, waarbij lndië zelf verschei
dene massagoederen voor eigen gebruik zal
voortbrengen. Wijziging in de Nederlandsche
industrie zal daarbij moeten plaats vinden, en
de overgangsperiode zal vermoedelijk tot
groote moeilijkheden aanleiding geven. Een
andere uitweg dan industrialisatie van lndië
bestaat echter niet.
GROOTE HOEVEELHEID VALSCHE
RIJKSDAALDERS ONTDEKT.
Reeds voor 16.000 golden op
gespoord.
Naar het Bat. Nbl. verneemt, is men
0p het spoor gekomen van een blijkbaar
wijd vertakte organisatie tot liet binnen
smokkelen en uitgeven op groote schaal
van valsche rijksdaalders uit China.
In het Paloposche op Celebes probeerde
een man een valschen rijksdaalder uit te
geven. Bij onderzoek werd spoedig voor
een bedrag van f 1500 aan valsche rijks
daalders gevonden en verder kwam vast
te staan, dat het geld in zeepkistjes per
K.P.M. uit Batavia was verzonden. De
rijksdaalders werden daarin verpakt in
blikken bussen, die in vloeipapier ge
wikkeld waren.
Door deze ontdekkingen beeft men
thans reeds voor f 16.000 aan valsche
rijksdaalders kunnen opsporen. Een uit
gebreid onderzoek is aangevangen. Ook
soort van waan-voorstelling, hoe eerder
hoe beter vergeten.
Met een heftigen schok, als iemand, die
plotseling uit een onrustigen slaap wak
ker schrikt, merkte ze opeens dat ze vei
lig in Forty-Second Street liep; niemand
achtervolgde haar, aan geen van de voor
bijgangers kon ze merken, dat iets haar
de pas ter wereld gekomen misdadigster
verraadde; niemand zou notitie van haar
nemen als ze heel gewoon, als ieder an
der sterveling deed. Een paar oogenblik-
ken bleef ze onbeweeglijk op den hoek
staan, terwijl ze met oogen, die niets za
gen, naar den prachtigen gevel van het
grand Central Station opkeek. Ze dacht
er niet aan dat ze het drukke verkeer op
het trottoir blokkeerde al haar den
ken was vervuld van de buitengewone
ontdekking, dat de Voorzienigheid met
het axioma: de straf volgt op de zonde,
wel eens de. hand lichtte immers
welke andere verklaring zou er mogelijk
zyn voor het feit, dat zij, die gezondigd
had, nog op vrije voeten rondliep.
Bij de gedachte was het, of haar stem
ming plotseling omsloeg: zielsgelukkig
opgetogen voelde ze zich.wat er
verder ook mocht gebeuren, met de een
tonigheid van alledag: hetzelfde was
voorgoed gebroken. Dat ze geen thuis
meer had want natuurlijk kon ze nu in
geen geval meer naar 't atelier terug-
keeren daar zou de politie het aller
eerst navraag naar haar doen dat ze
geen sou bezat, dat ze niemand had tot
wien ze zich wenden kon dat alles
kwam er niets op aan zelfs niet, dat ze
hongerig was nu ze tijd had om er aan
te denken voelde ze het protest van haar
maak als een niet bepaald prettige sen
satie zelfs niet, dat de kleeren, die ze
op 't oogenblik aanhad de eenige waren,
die ze bezat. Al die dingen kwamen wel
vanzelf in orde.... door blind geluk, of
door een toevalligen samenloop van om
standigheden..maar in orde Kwamen
ze.... vast en zeker!
Het eenige wat er wel op aankwam,
was dat het gewone, het alledaagsche uit
haar leven verdwenen was, dat ze leefde,
dat ze jong, gezond en vrij was, en dat ze
door het lot ten slotte wel genoodzaakt
was om de carrière van avonturierster te
volgen.
En het allerzondigste van al dat nieuwe
en ongewone was wel, dat ze zich in haar
hart over haar onbegrijpelijke ongevoe
ligheid schaamde; zij, de vogel-vrij ver
klaarde, schepte genoegen in haar degra
datie, ze voelde niets, dan 't geluk van
eindelijk vrij te zijn, van niet langer tot
een bepaalde klasse van menschen ge
rekend te worden.
Langzamerhand begonnen haar gedach
ten naar de dingen om haar heen af te
dwalen; geïnteresseerd keek ze naar den
stroom van menschen, die haar voorbij
gingen, op weg naar het groote station.
Plotseling trok een van hen haar aan
dacht een jonge man met een bruin
leeren tasch in de hand, die vlug stap
pend vlak langs haar heen gegaan was,
die toen hjj op 't punt stond de straat
over te steken, behendig terug gespron
gen was, waardoor hij nog juist bijtijds
algeheele vernietiging door een escadron
racende taxi's ontgaan was en die nu on
geduldig stond te wachten, zoo verdiept
in zijn eigen belangen, dat het niet bij
hem opkwam, om op 't meisje, dat schuin
achter hem stond te letten.
Sally kreeg een heftigen schok
't was, of haar ronddwarrelende gedach
ten, door een geestelijk commando, zich
plotseling verzamelden en front maakten;
daar stond de man in 't blauwe colbert-
costuum ondanks de donkere overjas
kon ze zich niet vergissen, de houding
van zijn hoofd, de lijn van zijn magere,
gebruinde wang waren daarvoor te duide
lijk in haar geheugen geprent de man
in het donkerblauwe colbertcostuum die
zijn leven aan Sally Manvers te danken
had!
Het volgende oogenblik was de weg
vrij snel, in een tempo, dat zijn onge
rustheid om niet op tijd te komen bewees,
liep de man dood.... maar mi was hij
niet langer alleen. Een slanke, donkere fi
guur liep achter hem aan, eerst naar het
trottoir aan den overkant, daarna de ves
tibule van hte groote station binnen,
toen, na een blik op de klok, in looppas
door de eindelooez gangen onder de per
rons, de trap op tot voor het hek, dat
juist kletterend door een onvermurw
baar noodlot in de vermomming van een
doodgewonen cönduot»"r v,aH dichtge
gooid.
Vordt vervolgd).
