Buitenlandsch Overzicht.
NAAR TEXEL
Sally's avontuur.
HONIG'5 BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 10 ct.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
jy0 7478 EERSTE BLAD
DINSDAG 28 AUGUSTUS 1934
62ste JAARGANG
De Engelsch-Japansche
onderhandelingen.
Vliegtuigen op de
Engelsche oorlogsvloot.
Burgemeester ontslagen
wegens ongehuwd zijn.
De stand der werkloosheid
in de Ver. Staten.
Het autobusongeluk te
Emmen.
met Salonboot Dr. Wagemaker
morgen
goedkoope retour-biljetten
Oen Helder-Texel
Ie klasse 90 cent
2e klasse 60 cent
De Nederlandsche rond
vlucht.
De Dieseltreinen.
B"a E L-
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet. Heldersche Crt. fl.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65 binnenland f 2.—
Nederl. Oost- en V\ est-lndië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4ot.fr. p.p 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zon
dagsblad resp f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/h O. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Goebbels spreekt weer tot de S.A. De gespannen toestand
tusschen Rusland en Japan; geen direct gevaar. - De politieke
afzijdigheid van Gandhi.
We zijn nu toch zoo
langzamerhand in den
komkommertijd aange
land. Schokkende ge
beurtenissen in het bui
tenland hebben de laatste dagen niet plaats
qehad, men is in zoete vacantierust.
Als Duitschland, als Rusland en als
japan er niet waren, we zouden heusch
niet weten, waar we de stof voor dit over
ijlt zouden moeten halen. Maar gélukkig,
Duitschland levert nog wel altijd iets op en
het is vandaag, dat we allereerst aandacht
yragen voor een rede van Goebbels, op zich
zelf niet zoo belangrijk, maar in zooverre
toch merkwaardig, dat het de eerste rede is,
die hij tot de S.A. spreekt, na de gebeurte
nissen in Juli.
De menschen hebben geloofd, aldus Goeb
bels, dat met de verraderlijke actie van be
paalde individuen de S.A. in zijn geheel ge-
identificeerd moest worden. Ik sta hier voor
u en moet deze opvatting op de scherpste
Wijze tegenspreken. Wat wij voor den Leider
en in den dienst van de nat.-socialistische be
weging gedaan hebben, dat weel ik beter dan
iemand anders.
De terreur bestaat niet meer. Ik weet,
kameraden, dat wij zware tijden doorgemaakt
hebben. Dat de sabotage niet doorgezet kon
worden, is slechts te danken aan uw trouw
en volgzaamheid. Die geruchtenkweekerij in
den staat kan eens en voor goed als afgedaan
beschouwd worden.
De bewering dat de Leider zich ooit van
zijn S.A. zou scheiden, is valsch. Zooals de
S.A. geworden is, zal zij voort gaan en als zij
soms ook hier of daar eens verkeerd heeft
gehandeld, dan meen ik, mijne heeren, dat er
slechts in uw geest is gehandeld, wanneer
dat is voorkomen. Laat mij niemand in de
rede vallen door te zeggen dat de S.A. over
bodig is geworden. Bijna 10 pet. van ons volk
is nog niet voor ons gewonnen. Wij kunnen
deze 10 pet. niet definitief als verloren be
schouwen.
Ik weet dat het ons in de 18 maanden die
wij aan het bewind zijn, nog niet gelukt is alle
vragen op te lossen. Maar niemand kan ons
het verwijt maken, dat wij in dien tijd niet
gedaan hebben wat gedaan moest worden.
Wat nog onafgedaan bleef, wordt voor de
toekomst voorbehouden. Misschien zullen een
aantal dingen zelfs niet door onze generatie
opgelost worden. Dat is niet het beslissende.
Beslissend is dat wij het groote doel niet uit
het oog verliezen. Welaan dan, laat ons ar
beiden en ^marcheeren in den ouden geest.
Toont weder trotsch uw bruine hemd in
de straten van de hoofdstad. Zij die het wil
den bezoedelen zijn onschadelijk gemaakt.
Wat de Leider doet, is goed. De Leider heeft
het Rijk. Dat is beter. De Leider heeft het
volk. Dat is het beste.
De spanning
in het Verre
Oosten
Behalve Duitschland,
dat ons ook in dezen
vacantietijd nog wel stof
leveren voor ons bui
tenlandsch overzicht, is
daar ook Rusland en
Japan, die nu al maandenlang bekvechten
Pver den Oost-Chineeschen spoorweg. De
laatste dagen rinkelen ze met wapens, tenge
volge ook van de scherpe nota van Rusland
aan Japan, waarvan wij den inhoud de vorige
week hebben gepubliceerd.
De „Nw, Rott. Crt." schreef er Zaterdag
avond o.m. over:
De nota, die Rusland tot Tokio heeft ge
richt naar aanleiding van de arrestaties, en die
het bovendien in al zijn scherpte onmiddellijk
heeft gepubliceerd, zou in onze wereld tus
schen gelijke partijen het ergste doen vree
zen. Zoo intimideert Mussolini zelfs niet de
Duitschers! Japan dient op dezelfde wijze van
antwoord: vooralsnog in de pers. Maar het
zal daarbij niet blijven. Want de scherpte,
die de Japansche bladen nu wenschen, dat aan
het antwoord gegeven zal worden, is een van
de goedkoopste genoegens, die de regeering
het Japansche nationalisme kan doen.
Uit Sjanghai komen zelfs berichten, dat 30
Japansche oorlogsschepen naar Dairen, de
zuidpunt van Mantsjoerije, onderweg zouden
zijn. Ook zou een groot aantal bommenwer
pers te Harbin worden samengetrokken. Het
Japansche gezantschap in China spreekt deze
berichten niet tegen. Maar zedig geeft het ma
noeuvres als de reden er voor op. Van eenig
oorlogsgevaar is geen sprake, voegt het daar
aan toe. Deze diplomatieke geruststelling lijkt
het meest op een krachtige bevestiging. De
verhalen hoeven echter daarom volstrekt nog
niet waar te zijn als van deze maatregelen
maar gesproken wordt, is het al genoeg. Men
moet nu in Japan zuinig zijn, en grootscheep-
sche militaire maatregelen kosten allicht meer
extra, dan de 40 millioen yen, waarover men
nog pingelt, waard zijn. Een berichtgeving,
die den schijn er van wekt, is goedkooper dan
de maatregelen zelf, en kan voor het doel van
„bluff" even voldoende zijn.
Bij de Homerische helden was gekijf de in
leiding tot den strijd met de wapenen. In Oost-
Azië moet het slechts dienen om een nieuw
stadium van het gesjacher over den spoor
weg misschien het eindstadium in te lei
den. En dan zijn er nog lieden die beweren,
dat de wereld niet vooruitgaat!
Het jonqste portret van
PRINSES JULIANA.
„onreinen" niet het recht willen geven om de
Hindoe-tempels te betreden,
3. De socialisten, die naar een dictator
schap streven en naar een volledige verande
ring der maatschappij.
4. De partij van Tandon en Kidwai, die
niet willen toelaten, dat leden van het Con
gres toetreden tot centrale of provinciale be-
stuursllichamen.
5. De toegewijde volgelingen van Gandhi.
De meesten hiervan nemen thans niet meer
aan den arbeid van het Congres deel.
Gandhi's
politieke
afzijdigheid
Gandhi's verklaring,
dat hij voornemens is
zich in de toekomst zoo
veel mogelijk van de
politiek afzijdig te hou
den, wordt door zijn
omgeving zoodanig uitgelegd, meldt „Reuter"
uit Simla, dat de Mahatma ontstemd is over
het feit, dat de verscheidene elementen waar
uit het congres is samengesteld, hun mee-
ningsverschillen niet kunnen overbruggen, en
zich niet op den breeden grondslag van natio
nalisme kunnen stellen.
Ofschoon Gandhi zich niet definitief uit
het congres terugtrekt, is hij toch van plan om
voortaan zijn meesten tijd te wijden aan soci
aal werk.
Het congres zal het derhalve waarschijn
lijk voorloopig zonder zijn invloedrijken per
soon moeten doen.
Sinds de beweging van burgerlijke onge
hoorzaamheid is opgehouden, is het Congres
in vijf onderscheiden groepen uiteen geval
len:
1. Den parlementairen raad, die controle
uitoefent op candidaten voor het Congres bij
de komende verkiezingen.
2. De partij van Pandit Malaviya en
Aney, die zich nationalisten noemen en den
KONINGIN MARY VAN ENGELAND,
die in September de doop van het grootste
stoomschip van de wereld, de Nr. 534,
van de Cunard-Line, zal verrichten.
Onrust in Rusland.
Naar via Reval uit Moskou aan het
Duitsche Nieuwsbureau wordt gemeld,
publiceert de geheele Russische pers be
richten uit Sjanghai, als bevestiging der
geruchten over de Engelsch-Japansche
onderhandelingen. De Russische bladen
maken geen geheim van hun zenuwach
tigheid en betoogen, dat een verdere toe
nadering tusschen Engeland en Japan in
het Verre Oosten niet kan nalaten haar
weerslag op den geheelen internationa
len toestand te hebben. Vooral bij den
gespannen politieken toestand in het
Vorre Oosten wint deze stap van Enge
land zeer aan beteekenis.
Het samengaan van Engeland en Ja
pan in kwesties betreffende het Verre
Oosten toont aan, dat de Engelsche po
litiek haar vijandige houding tegen Rus
land tot dusver niet heeft opgegeven,
niettegenstaande haar officieel aan den
dag getreden vriendelijke houding no
pens het verdrag van Oost-Locarno.
Volgens de Daily Telegraph Is de En
gelsche admiraliteit voornemens alle
linieschepen en moderne kruisers van de
Engelsche vloot elk met twee vliegtui
gen uit te rusten.
Op het oogenblik zijn slechts 19 Engel
sche oorlogsschepen van vliegtuigen
voorzien.
Voor dezen maatregel der admirali
teit zullen, buiten de reeds vastgestelde
versterking van de militaire luchtvloot
om, nog zestig nieuwe vliegtuigen noo-
dig zijn.
De nieuwste Amerikaansche en Japan
sche kruisers hebben elk vier, de Fran-
sche en Italiaansche oorlogsbodems elk
2 of 3 vliegtuigen aan boord.
Men weet, dat de fascistische regeerders
in Italië al hun best doen om de bevolking
te vermeerderen, waarom zij dan ook niet
alleen geboortepremies geven voor talrijke
gezinnen, maar ook het trouwen aan
moedigen. Wie als man ongetrouwd blijft,
moet ondervinden, dat hij als burger
tweede of derde klas beschouwd wordt.
Hij wordt extra-zwaar belast en mag geen
aanspraak maken op hooge rijksbetrek
kingen. Zelfs is men thans, naar wij in
de Times lezen, zoo ver gegaan om de
podesta's (burgemeesters) van drie steden
in Piemant te ontslaan, omdat zij onge
trouwd zyn gebleven.
DE ECHTGENOOTE VAN SICLAIR
LEWIS MOET DUTSCHLAND
VERLATEN.
Men meldde Zaterdagavond uit Berlijn:
Mevrouw Dorothy Sinclair Lewis, de echt-
genoote van den bekenden Amerikaanschen
schrijver en Nobelprijswinnaar, Sinclair
Lewis, heeft wan de geheime staatspolitie een
mededeeling ontvangen, waarin zij verzocht
wordt Duitschland zoo spoedig mogelijk te
verlaten, teneinde te ontkomen aan een for-
meele uitwijzing. Zij heeft zich door de pu
blicatie van een aantal opstellen in de Ame
rikaansche pers de ontevredenheid van de
Duitsche autoriteiten op den hals gehaald.
Mevrouw Sinclair Lewis verlaat Berlijn en
begeeft zich naar Parijs.
Volgens het nationaal bureau voor de
industrie hebben sinds Maart 1933 4.600.000
lieden werk gekregen. Het aantal werkloozen
is dientengevolge van 13.203.000 tot 8.609.000
verminderd, hetgeen 34.8 pet. is.
LUCHTMANOEUVRES BOVEN TOKIO
BÜ boven Tokio gehouden luchtma-
noeuvres was de stad gedurende drie
uren in donker gehuld. Een vrijwilli
gerscorps van 350.000 man, nam aan de
oefeningen deel.
HET BETALINGSVERKEER MET
DUITSCHLAND.
De vijftien millioen van het
Sonderkonto was Vrijdag vol.
Naar de „Nw. Rott. Crt." verneemt,
heeft de Duitsche Rijksbank te Berlijn
te ongeveer één uur opgehouden, stortin
gen op de bijzondere rekening van de
Nederlandsche Bank bij de Rijksbank aan
te nemen. Reeds Vrijdagmorgen werden
in de Duitsche provincie geen stortingen
meer aangenomen. De reden hiervan was
dat de vijftien millioen mark, voorzien in
de regeling van 14 dezer vol was.
DE EV. TOETREDING VAN DE
SOWJETUNIE TOT DEN
VOLKENBOND.
Op de jaarlijksche vergadering van den
bond van Zwitsersche legerofficieren, die
te Aarhau is gehouden, werd een resolu
tie aangenomen, waarin de Zwitsersche
regeering dringend wordt verzocht tegen
de toelating van de Sowjetunie tot den
Volkenbond te stemmen.
De officierenbond is van meening dat
het toelaten van een Russische delegatie
te Genève het verspreiden van bolsje
wistische propaganda zal vergemakkelij
ken en dat de grondslagen van de Zwit
sersche nationale verdediging hierdoor
zullen worden ondermijnd.
DE KONINGIN.
Naar de Nw. Rott. Crt. uit goeden bron
verneemt, behoeft de gezondheidstoe
stand van de Koningin geen enkele re
den tot bezorgdheid te geven. Zij is
slechts, zooals wij reeds meldden, ver
moeid en moet dringend rust houden.
De begrafenis van de slachtoffers.
Zaterdagmiddag is op de algemeene be
graafplaats te Nieuw-Amsterdam begraven
het stoffelijk overschot van den garagehouder
J. Keen, den bestuurder van de autobus met
werkloozen, die Woensdagavond op den on-
bewaakten overweg te Emmen door een trein
werd gegrepen. Voor deze plechtigheid be
stond overgroote belangstelling. Langs den
weg, dien de stoet ging, hadden zich de in
woners van Nieuw-Amsterdam in dichte rijen
geschaard, terwijl achter de lijkbaar enkele
honderden personen volgden.
Omtrent den toestand van de gewonden
kan thans worden gemeld, dat de beide tot
dusver in levensgevaar verkeerenden giste
ren eenige verbetering toonden. De arbeider
Jeuring, die tot nu toe verpleegd werd ten
huize van de wijkzuster te Emmen, is over
gebracht naar het wijkgebouw van 't Groene
overige gewonden geeft reden tot tevreden-
Kruis te Klazinaveen. De toestand van de
heid.
Directeur T.E.S.O.
Zeer kort na elkaar landden Zaterdagmid
dag vlot alle 57 machines. De verkeerstoestel-
len werden opgesteld naast het stationsge
bouw, de militaire machines werden langs de
Noordelijke schutting geplaatst en de sport-
toestellen kwamen ongeveer voor de fabriek
van Koolhoven.
Alle deelnemers vereenigden zich omstreeks
half zes op het terras van het clubgebouw
van de Rotterdamsche Aëroclub, waar ir. de
Vogel, voorzitter van de Koninklijke Ver-
eeniging voor de Luchtvaart er aan heeft her
innerd, dat aan deze rondvlucht een wed
strijd voor de deelnemende vliegers was ver
bonden. Zij hadden op hun vlucht speciaal
daartoe uitgelegde kruisen moeten ontdekken
en in kaart brengen. Het verheugde spreker te
kunnen meedeelen, dat de Rotterdamsche
Aëroclub dezen wedstrijd heeft gewonnen en
dat zij daardoor den beker heeft gewonnen
welke door de vereeniging voor de luchtvaart
is uitgeloofd. Deze rondvlucht heeft weer veel
bijgedragen tot het populair maken van de
vliegsport en van het luchttoerisme. Spreker
bracht vervolgens hulde aan het technische
personeel, dat gezorgd heeft, dat het mate
riaal in prima conditie was.
Nadat men nog even gezellig bijeen was
gebleven, was het oogenblik al weer aange
broken, waarop de toestellen naar hun diverse
bestemmingen moesten vertrekken.
De derde Nederlandsche rondvlucht, welke
een groot succes is geworden, behoorde tot
het verleden.
De helft der Diesel-electrische tractie
vervangen door gewone sneltreinen.
De helft van het aantal thans rijdende
Dieseltreinen zal Maandag a.s. uit den dienst
worden genomen, teneinde grondig te worden
gereviseerd en verbeterd. In dezelfde dienst
regeling zullen gewone sneltreinen de uitge
vallen E.M.-treinen vervangen. Zooals be
kend, zijn van de 40 bestelde Diesel-electri-
sche treinen 34 afgeleverd.
Naar aanleiding van bovenstaande mede
deeling, meldt men:
Het besluit van het beheer der Nederland
sche Spoorwegen, om een aantal Diesel-
electrische treinstellen tijdelijk uit het verkeer
te nemen, is enkel een maatregel van voor
zorg van de zijde der spoorwegautoriteiten.
Nu de rijtuigen enkele maanden gereden heb
ben, zijn enkele gebreken aan den dag ge
treden en is de wenschelijkheid, om op enkele
punten verbetering aan te brengen, naar
voren gekomen, hetgeen, bij een volmaakt
nieuw materiaal als hier, zeer logisch moet
worden geacht. De Spoorwegen willen met
zoo volmaakt mogelijk materiaal rijden en
daarvoor is noodig, dat de treinstellen gron
dig worden nagezien, op grond van de nu
opgedane ervaring.
e u 111 e t o n
Uit het Amerikaansch.
16)..
Hij had gelijk met zijn bewering, dat
hem gemakkelijk afging; bijna
1 .n ?.en s^uk door vertelde hij haar aller-
4 ?m£e.n> maar Sally maakte van zijn
nifo m'ng gebruik en schonk hem
(ji Vee' attentie; eerst nam het bevre-
in i yan 'laar honger al haar aandacht
haar en daarna toen het eten
0 hehmnelijke krachten, die een
w-irvÜ! hnig bijna tekort geschoten
vu. i Weer deed herleven en 't getijd
het t .'a^r ®ees^ deed heeren had ze
(f 8ruk met bedenken, hoe ze dezen
iaanschen knoop zou kunnen ont-
bu'i'11: °t als ontwarren onmogelijk
ken 6 ze ^em zou kunnen doorhak-
ni zo°' dat het terugspringende eind
een /'aahte. Want, als het avontuur zulk
had verloop had en tot dusver
alle ze noB niets zelf gedaan, had ze
10, zoet aan het leibandje mogen mee-
wel> dan sloeg ze als avontu-
Tum jen droevig figuur,
tvarm kleine kopjes met gloeiend-
zelli,,0' Zwarte koffie fijn-aromatisch ge
werd V°r 'lem stonden te walmen
(■,0n, ze d°or een vraag uit haar sterke
dwont, jatl-e wakker geschud. Ze be
ha (i;° de onaangename sensatie, die er
piotseling-gestoord worden in haar
opsteeg en keek haar inbreker over de
kleine tafel aan.
„Voelt u zich nu wat beter?"
„Ja, veel beter," glimlachte ze terug.
„Dank u wel."
„Maak me asjeblieft niet verlegen
en denk erom, ten slotte is 't uw schuld,
dat ik hier heelhuids van deze unieke
situatie zit te genieten. En nu wie
bent u?"
Maar ze was er de vrouw niet naar,
om zich door zulk een simpele strategie
als deze poging tot overbluffen door een
plotselinge vraag was, van de wijs te
laten brengen; even keek ze hem glim
lachend aan, toen schudde ze het hoofd.
„Dat vertel ik niet!"
„En als ik erop aandring!"
„Probeer het maar eens!"
„Met andere woorden, u denkt, dat
aandringen me niets zou geven?"
Bij dit stemming-maken door te doelen
op een verborgen troef werd haar gezicht
plotseling strak.
„Ik heb u toch ook niets gevraagd.
Iedereen heeft toch recht op zijn eigen
leven; op geheimhouding ten opzichte
van zyn privé-aangelegenheden, als hem
dat goeddunkt." 1V t
De man in het blauwe colbertpak gaf
niet dadelijk antwoord. Heel kalm, op
zijn gemak, met zijn eenen arm leunend
op tafel en een sigaar, waaraan de ijle
blauwe rook langzaam, kringelend om
hoog steeg tusschen zijn vingers, zag hij
haar aan met een blik, die hinderlijk ge
weest zou zyn als de tinteling van hu
mor, die zich door geen stemming het
verdringen, de uitdaging erin niet ver
zacht had. En Sally? Zonder iets van
haar opwinding te laten merken, beant
woordde ze zijn blik rustig. Want on
danks de kwelling af en toe van angst
en irritatie van hetgeen ze niet begreep,
was er iets, dat den boventoon bleef
voeren, de gedachtte, dat, wat ook de
afloop mocht zijn, ze nu eindelijk het lang
gewenschte avontuur beleefde; de satis
factie, dat ze in haar geleende kleeren
er op zijn knapst uitzag, dat ze in een
soort van geestelijk duel met een echten,
onvervalschten misdadiger gewikkeld
was, en dat zij, die een twaalf uur ge
leden tot de conclusie was gekomen, dat
ze beter dood kon zijn, nu weer als een
gewone gezonde jonge vrouw door be
langstelling in haar omgeving in be
slag genomen werd.
„Ja, maar," zeide de man opeens, ter
wijl hij haar met groote, zoogenaamd
verontwaardigde oogen aankeek, „ik heb
toch zeker wel het recht te weten, wie
er tijdens mijn afwezigheid in mijn eigen
huis aan 't rondwandelen zijn, dat wilt
u me toch zeker niet betwisten."
Haar bravour-stemming schrompelde
ineen als een lustig-gekleurd kermisbal
lonnetjes, waar opeens een speld in ge
stoken wordt.
„Uw eigen huis", praatte ze hem onbe
nullig na.
„Ja, mijn eigen huis, ik kan er wer
kelijk niets aan doen"; uit den binnen
zak van zijn jas haalde hij een porte
feuille en nam er een kaartje uit. „Tot
dusver is het niet onaardig geweest om
de rol van beroepsinbreker, die u mij zoo
allervriendelijkst toebedeeld hadt, te blij
ven doorspelen, maar op den duur gaat
het toch niet; voordat je 't weet, komt
er een moment, waarop je door de mand
valt zooals nu."
Hij legde de portefeuille naast zijn
bord en stak haar het kaartje toe. Het
was een klein, smal stukje wit karton en
toen de naam middenop langzaam ver
anderde van een grijze streep in fijne,
zwarte bloklettertjes, die ze elk afzonder
lijk onderscheiden kon, las ze Mr. Wal ter
Arden Savage en schuin daaronder in
den hoek, in nog kleinere lettertjes, het
adres; hetzelfde huis op den hoek van
Park Avenue, waar zij met zooveel en
thousiasme haar eerste avontuur begon
nen was.
„Groote hemel," bracht ze er met
moeite uit. ",t Is toch niet waar. U bent
toch Mr. Savage niet!"
„Ik ben bang van wel," antwoordde de
man met een toegeeflijk limlachje.
„Maar.
Sally wist van ontsteltenis niet uit
haar woorden te komen. Een paar oogen-
blikken genoot Mr. Savage van haar
verbaasde gezicht, toen boog hij iets voor
over en begon haar een verklaring van
het vreemde geval te geven.
„Het verwondert me niets, dat u 't zoo
opneemt. Uw vergissing is zoo logisch
als wat geweest. U bent in de war ge
bracht door de omstandigheden en de
omstandigheden zijn in dit geval op z'n
zachtst gesproken: eigenaardig. .Eigen
lijk is alles de schuld geweest van mijn
zuster dat is zoo'n onverantwoordelijk
wezentje, die danst maar door het leven
heen, en daarbij is ze zoo nonchalant!
Ik heb haar al minstens honderd keer
gewaarschuwd, om haar kostbaarheden
toch niet in die oude, tinnen safe weg te
bergen. Maar ze heeft nooit ofte nimmer
naar rede willen luisteren en ten slotte
sta ik vrijwel machteloos, want 't is haar
huis en 't is haar safe. Recht of 't oude
ding door een moderner meubelstuk te
doen vervangen heb ik niet en 't resul
taat— dat wij met ons beiden hier zitten."
Hij glimlachte even en trok, tot groote
irritatie van Sally, z'n neus op die zon
derlinge manier op.
„Laat ik liever dit zeggen," ging hij na
even zwijgen met een zelfvoldaan knikje
voort, „eene heele reeks ongelukken is
geculmineerd in dit geluk; dit allerchar-
mantst avontuur, 't Is begonnen met het
springen van den band van de taxi, die
ons naar de boot zou brengen; gevolg,
dat we vijf minuten te laat kwamen. We
zouden de Sound af en over zee gaan
bezoek van een veertien dagen bij een
oude tante van ons. Onze bagage was
net te laat die is op 't oogenblik al
onderweg. Alzoo toen we de boot
gemist hadden, zat er niets anders voor
ons op dan met den trein te gaan. We
gingen met de taxi terug een pleizier-
tirje met die afschuwelijke onweersbui en
namen kaartjes voor Boston we had
den den tijd, de trein ging om elf uur
tien dus trokken we naar de Bilt-
more, om wat te eten. Naar huls gaan
zou niets gegeven hebben, alle dienst
boden waren uit.... zooals u trouwens
zelf gezien hebt. En juist toen we aan
't dessert zouden beginnen daar
springt m'n zuster van haar stoel op
'n heele consternatie in. 't restaurant, dat
kan ik u verzekeren en vertelt me
daar, dat ze haar juweelen vergeten
heeft. Gelukkig hadden we nog tijd in
overvloed. Dadelijk, toen de slaapwagens
opengingen tien uur, dat weet u mis
schien wel heb ik haar in den trein
gezet en ben zelf op een holletje naar
huis gegaan om den buit te halen."
Bij de herinnering aan die pas door
leefde episode schoot hij in een lach; hij
keek 't meisje tegenover hem plagend
aan, maar Sally's oogen bleven ernstig.
Onbeweeglijk, met een angstig, ontdaan
gezicht klemde ze zich aan de tafel
vast, alsof die houten rand het eenige
stabile in de wereld was, waarin alles
stond te wankelen; haar stemming zakte
hoe langer hoe meer naar mate haar
verwondering van het eerste oogenblik
successievelijk voor twijfel, achterdocht
en ten slotte, voor diepe neerslachtig
heid plaats maakte.
„Ik zei zooeven, dat we tijd in over
vloed hadden, en dat hadden we ook
tegenvallers uitgesloten en nu wilde het
ongeluk, dat die niet uitgesloten wilden
worden. De eerste tegenvaller was mijn
eigen schuld ik was weggegaan zon
der Adèle om de combinatie te vragen.
Tot die ontdekking kwam ik pas toen ik
al in de kamer stond ik wist, dat ze
een opschrijfboekje in haar bureau had,
waarin ze al dat soort dingen opteekende,
maar.... ik had den sleutel van 't bureau
niet 't eenige wat me te doen stond
was dus 't meubel open te breken en ik
moet zeggen alles ging zoo van een
leien dakje, dat ik me al begon te verbeel
den een vleeschgeworden Raffles te zyn,
toen ineens.... brrr hij rilde en
lachte tegelijk die dikke kerel als een
soort verpersoonlijkte beroepsjaloezie van
twee honderd pondjes met een smak op
nr'jn ""achten nek te land kwam.
vervolgd).