Buitenlandsch Overzicht. NAAR TEXEL Sally's avontuur. HONIG'5 BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 10 ct. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA BINNENLAND jy0 7478 EERSTE BLAD DINSDAG 28 AUGUSTUS 1934 62ste JAARGANG De Engelsch-Japansche onderhandelingen. Vliegtuigen op de Engelsche oorlogsvloot. Burgemeester ontslagen wegens ongehuwd zijn. De stand der werkloosheid in de Ver. Staten. Het autobusongeluk te Emmen. met Salonboot Dr. Wagemaker morgen goedkoope retour-biljetten Oen Helder-Texel Ie klasse 90 cent 2e klasse 60 cent De Nederlandsche rond vlucht. De Dieseltreinen. B"a E L- COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet. Heldersche Crt. fl.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65 binnenland f 2.— Nederl. Oost- en V\ est-lndië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4ot.fr. p.p 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zon dagsblad resp f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,f 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/h O. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be taling 15 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder no.: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Goebbels spreekt weer tot de S.A. De gespannen toestand tusschen Rusland en Japan; geen direct gevaar. - De politieke afzijdigheid van Gandhi. We zijn nu toch zoo langzamerhand in den komkommertijd aange land. Schokkende ge beurtenissen in het bui tenland hebben de laatste dagen niet plaats qehad, men is in zoete vacantierust. Als Duitschland, als Rusland en als japan er niet waren, we zouden heusch niet weten, waar we de stof voor dit over ijlt zouden moeten halen. Maar gélukkig, Duitschland levert nog wel altijd iets op en het is vandaag, dat we allereerst aandacht yragen voor een rede van Goebbels, op zich zelf niet zoo belangrijk, maar in zooverre toch merkwaardig, dat het de eerste rede is, die hij tot de S.A. spreekt, na de gebeurte nissen in Juli. De menschen hebben geloofd, aldus Goeb bels, dat met de verraderlijke actie van be paalde individuen de S.A. in zijn geheel ge- identificeerd moest worden. Ik sta hier voor u en moet deze opvatting op de scherpste Wijze tegenspreken. Wat wij voor den Leider en in den dienst van de nat.-socialistische be weging gedaan hebben, dat weel ik beter dan iemand anders. De terreur bestaat niet meer. Ik weet, kameraden, dat wij zware tijden doorgemaakt hebben. Dat de sabotage niet doorgezet kon worden, is slechts te danken aan uw trouw en volgzaamheid. Die geruchtenkweekerij in den staat kan eens en voor goed als afgedaan beschouwd worden. De bewering dat de Leider zich ooit van zijn S.A. zou scheiden, is valsch. Zooals de S.A. geworden is, zal zij voort gaan en als zij soms ook hier of daar eens verkeerd heeft gehandeld, dan meen ik, mijne heeren, dat er slechts in uw geest is gehandeld, wanneer dat is voorkomen. Laat mij niemand in de rede vallen door te zeggen dat de S.A. over bodig is geworden. Bijna 10 pet. van ons volk is nog niet voor ons gewonnen. Wij kunnen deze 10 pet. niet definitief als verloren be schouwen. Ik weet dat het ons in de 18 maanden die wij aan het bewind zijn, nog niet gelukt is alle vragen op te lossen. Maar niemand kan ons het verwijt maken, dat wij in dien tijd niet gedaan hebben wat gedaan moest worden. Wat nog onafgedaan bleef, wordt voor de toekomst voorbehouden. Misschien zullen een aantal dingen zelfs niet door onze generatie opgelost worden. Dat is niet het beslissende. Beslissend is dat wij het groote doel niet uit het oog verliezen. Welaan dan, laat ons ar beiden en ^marcheeren in den ouden geest. Toont weder trotsch uw bruine hemd in de straten van de hoofdstad. Zij die het wil den bezoedelen zijn onschadelijk gemaakt. Wat de Leider doet, is goed. De Leider heeft het Rijk. Dat is beter. De Leider heeft het volk. Dat is het beste. De spanning in het Verre Oosten Behalve Duitschland, dat ons ook in dezen vacantietijd nog wel stof leveren voor ons bui tenlandsch overzicht, is daar ook Rusland en Japan, die nu al maandenlang bekvechten Pver den Oost-Chineeschen spoorweg. De laatste dagen rinkelen ze met wapens, tenge volge ook van de scherpe nota van Rusland aan Japan, waarvan wij den inhoud de vorige week hebben gepubliceerd. De „Nw, Rott. Crt." schreef er Zaterdag avond o.m. over: De nota, die Rusland tot Tokio heeft ge richt naar aanleiding van de arrestaties, en die het bovendien in al zijn scherpte onmiddellijk heeft gepubliceerd, zou in onze wereld tus schen gelijke partijen het ergste doen vree zen. Zoo intimideert Mussolini zelfs niet de Duitschers! Japan dient op dezelfde wijze van antwoord: vooralsnog in de pers. Maar het zal daarbij niet blijven. Want de scherpte, die de Japansche bladen nu wenschen, dat aan het antwoord gegeven zal worden, is een van de goedkoopste genoegens, die de regeering het Japansche nationalisme kan doen. Uit Sjanghai komen zelfs berichten, dat 30 Japansche oorlogsschepen naar Dairen, de zuidpunt van Mantsjoerije, onderweg zouden zijn. Ook zou een groot aantal bommenwer pers te Harbin worden samengetrokken. Het Japansche gezantschap in China spreekt deze berichten niet tegen. Maar zedig geeft het ma noeuvres als de reden er voor op. Van eenig oorlogsgevaar is geen sprake, voegt het daar aan toe. Deze diplomatieke geruststelling lijkt het meest op een krachtige bevestiging. De verhalen hoeven echter daarom volstrekt nog niet waar te zijn als van deze maatregelen maar gesproken wordt, is het al genoeg. Men moet nu in Japan zuinig zijn, en grootscheep- sche militaire maatregelen kosten allicht meer extra, dan de 40 millioen yen, waarover men nog pingelt, waard zijn. Een berichtgeving, die den schijn er van wekt, is goedkooper dan de maatregelen zelf, en kan voor het doel van „bluff" even voldoende zijn. Bij de Homerische helden was gekijf de in leiding tot den strijd met de wapenen. In Oost- Azië moet het slechts dienen om een nieuw stadium van het gesjacher over den spoor weg misschien het eindstadium in te lei den. En dan zijn er nog lieden die beweren, dat de wereld niet vooruitgaat! Het jonqste portret van PRINSES JULIANA. „onreinen" niet het recht willen geven om de Hindoe-tempels te betreden, 3. De socialisten, die naar een dictator schap streven en naar een volledige verande ring der maatschappij. 4. De partij van Tandon en Kidwai, die niet willen toelaten, dat leden van het Con gres toetreden tot centrale of provinciale be- stuursllichamen. 5. De toegewijde volgelingen van Gandhi. De meesten hiervan nemen thans niet meer aan den arbeid van het Congres deel. Gandhi's politieke afzijdigheid Gandhi's verklaring, dat hij voornemens is zich in de toekomst zoo veel mogelijk van de politiek afzijdig te hou den, wordt door zijn omgeving zoodanig uitgelegd, meldt „Reuter" uit Simla, dat de Mahatma ontstemd is over het feit, dat de verscheidene elementen waar uit het congres is samengesteld, hun mee- ningsverschillen niet kunnen overbruggen, en zich niet op den breeden grondslag van natio nalisme kunnen stellen. Ofschoon Gandhi zich niet definitief uit het congres terugtrekt, is hij toch van plan om voortaan zijn meesten tijd te wijden aan soci aal werk. Het congres zal het derhalve waarschijn lijk voorloopig zonder zijn invloedrijken per soon moeten doen. Sinds de beweging van burgerlijke onge hoorzaamheid is opgehouden, is het Congres in vijf onderscheiden groepen uiteen geval len: 1. Den parlementairen raad, die controle uitoefent op candidaten voor het Congres bij de komende verkiezingen. 2. De partij van Pandit Malaviya en Aney, die zich nationalisten noemen en den KONINGIN MARY VAN ENGELAND, die in September de doop van het grootste stoomschip van de wereld, de Nr. 534, van de Cunard-Line, zal verrichten. Onrust in Rusland. Naar via Reval uit Moskou aan het Duitsche Nieuwsbureau wordt gemeld, publiceert de geheele Russische pers be richten uit Sjanghai, als bevestiging der geruchten over de Engelsch-Japansche onderhandelingen. De Russische bladen maken geen geheim van hun zenuwach tigheid en betoogen, dat een verdere toe nadering tusschen Engeland en Japan in het Verre Oosten niet kan nalaten haar weerslag op den geheelen internationa len toestand te hebben. Vooral bij den gespannen politieken toestand in het Vorre Oosten wint deze stap van Enge land zeer aan beteekenis. Het samengaan van Engeland en Ja pan in kwesties betreffende het Verre Oosten toont aan, dat de Engelsche po litiek haar vijandige houding tegen Rus land tot dusver niet heeft opgegeven, niettegenstaande haar officieel aan den dag getreden vriendelijke houding no pens het verdrag van Oost-Locarno. Volgens de Daily Telegraph Is de En gelsche admiraliteit voornemens alle linieschepen en moderne kruisers van de Engelsche vloot elk met twee vliegtui gen uit te rusten. Op het oogenblik zijn slechts 19 Engel sche oorlogsschepen van vliegtuigen voorzien. Voor dezen maatregel der admirali teit zullen, buiten de reeds vastgestelde versterking van de militaire luchtvloot om, nog zestig nieuwe vliegtuigen noo- dig zijn. De nieuwste Amerikaansche en Japan sche kruisers hebben elk vier, de Fran- sche en Italiaansche oorlogsbodems elk 2 of 3 vliegtuigen aan boord. Men weet, dat de fascistische regeerders in Italië al hun best doen om de bevolking te vermeerderen, waarom zij dan ook niet alleen geboortepremies geven voor talrijke gezinnen, maar ook het trouwen aan moedigen. Wie als man ongetrouwd blijft, moet ondervinden, dat hij als burger tweede of derde klas beschouwd wordt. Hij wordt extra-zwaar belast en mag geen aanspraak maken op hooge rijksbetrek kingen. Zelfs is men thans, naar wij in de Times lezen, zoo ver gegaan om de podesta's (burgemeesters) van drie steden in Piemant te ontslaan, omdat zij onge trouwd zyn gebleven. DE ECHTGENOOTE VAN SICLAIR LEWIS MOET DUTSCHLAND VERLATEN. Men meldde Zaterdagavond uit Berlijn: Mevrouw Dorothy Sinclair Lewis, de echt- genoote van den bekenden Amerikaanschen schrijver en Nobelprijswinnaar, Sinclair Lewis, heeft wan de geheime staatspolitie een mededeeling ontvangen, waarin zij verzocht wordt Duitschland zoo spoedig mogelijk te verlaten, teneinde te ontkomen aan een for- meele uitwijzing. Zij heeft zich door de pu blicatie van een aantal opstellen in de Ame rikaansche pers de ontevredenheid van de Duitsche autoriteiten op den hals gehaald. Mevrouw Sinclair Lewis verlaat Berlijn en begeeft zich naar Parijs. Volgens het nationaal bureau voor de industrie hebben sinds Maart 1933 4.600.000 lieden werk gekregen. Het aantal werkloozen is dientengevolge van 13.203.000 tot 8.609.000 verminderd, hetgeen 34.8 pet. is. LUCHTMANOEUVRES BOVEN TOKIO BÜ boven Tokio gehouden luchtma- noeuvres was de stad gedurende drie uren in donker gehuld. Een vrijwilli gerscorps van 350.000 man, nam aan de oefeningen deel. HET BETALINGSVERKEER MET DUITSCHLAND. De vijftien millioen van het Sonderkonto was Vrijdag vol. Naar de „Nw. Rott. Crt." verneemt, heeft de Duitsche Rijksbank te Berlijn te ongeveer één uur opgehouden, stortin gen op de bijzondere rekening van de Nederlandsche Bank bij de Rijksbank aan te nemen. Reeds Vrijdagmorgen werden in de Duitsche provincie geen stortingen meer aangenomen. De reden hiervan was dat de vijftien millioen mark, voorzien in de regeling van 14 dezer vol was. DE EV. TOETREDING VAN DE SOWJETUNIE TOT DEN VOLKENBOND. Op de jaarlijksche vergadering van den bond van Zwitsersche legerofficieren, die te Aarhau is gehouden, werd een resolu tie aangenomen, waarin de Zwitsersche regeering dringend wordt verzocht tegen de toelating van de Sowjetunie tot den Volkenbond te stemmen. De officierenbond is van meening dat het toelaten van een Russische delegatie te Genève het verspreiden van bolsje wistische propaganda zal vergemakkelij ken en dat de grondslagen van de Zwit sersche nationale verdediging hierdoor zullen worden ondermijnd. DE KONINGIN. Naar de Nw. Rott. Crt. uit goeden bron verneemt, behoeft de gezondheidstoe stand van de Koningin geen enkele re den tot bezorgdheid te geven. Zij is slechts, zooals wij reeds meldden, ver moeid en moet dringend rust houden. De begrafenis van de slachtoffers. Zaterdagmiddag is op de algemeene be graafplaats te Nieuw-Amsterdam begraven het stoffelijk overschot van den garagehouder J. Keen, den bestuurder van de autobus met werkloozen, die Woensdagavond op den on- bewaakten overweg te Emmen door een trein werd gegrepen. Voor deze plechtigheid be stond overgroote belangstelling. Langs den weg, dien de stoet ging, hadden zich de in woners van Nieuw-Amsterdam in dichte rijen geschaard, terwijl achter de lijkbaar enkele honderden personen volgden. Omtrent den toestand van de gewonden kan thans worden gemeld, dat de beide tot dusver in levensgevaar verkeerenden giste ren eenige verbetering toonden. De arbeider Jeuring, die tot nu toe verpleegd werd ten huize van de wijkzuster te Emmen, is over gebracht naar het wijkgebouw van 't Groene overige gewonden geeft reden tot tevreden- Kruis te Klazinaveen. De toestand van de heid. Directeur T.E.S.O. Zeer kort na elkaar landden Zaterdagmid dag vlot alle 57 machines. De verkeerstoestel- len werden opgesteld naast het stationsge bouw, de militaire machines werden langs de Noordelijke schutting geplaatst en de sport- toestellen kwamen ongeveer voor de fabriek van Koolhoven. Alle deelnemers vereenigden zich omstreeks half zes op het terras van het clubgebouw van de Rotterdamsche Aëroclub, waar ir. de Vogel, voorzitter van de Koninklijke Ver- eeniging voor de Luchtvaart er aan heeft her innerd, dat aan deze rondvlucht een wed strijd voor de deelnemende vliegers was ver bonden. Zij hadden op hun vlucht speciaal daartoe uitgelegde kruisen moeten ontdekken en in kaart brengen. Het verheugde spreker te kunnen meedeelen, dat de Rotterdamsche Aëroclub dezen wedstrijd heeft gewonnen en dat zij daardoor den beker heeft gewonnen welke door de vereeniging voor de luchtvaart is uitgeloofd. Deze rondvlucht heeft weer veel bijgedragen tot het populair maken van de vliegsport en van het luchttoerisme. Spreker bracht vervolgens hulde aan het technische personeel, dat gezorgd heeft, dat het mate riaal in prima conditie was. Nadat men nog even gezellig bijeen was gebleven, was het oogenblik al weer aange broken, waarop de toestellen naar hun diverse bestemmingen moesten vertrekken. De derde Nederlandsche rondvlucht, welke een groot succes is geworden, behoorde tot het verleden. De helft der Diesel-electrische tractie vervangen door gewone sneltreinen. De helft van het aantal thans rijdende Dieseltreinen zal Maandag a.s. uit den dienst worden genomen, teneinde grondig te worden gereviseerd en verbeterd. In dezelfde dienst regeling zullen gewone sneltreinen de uitge vallen E.M.-treinen vervangen. Zooals be kend, zijn van de 40 bestelde Diesel-electri- sche treinen 34 afgeleverd. Naar aanleiding van bovenstaande mede deeling, meldt men: Het besluit van het beheer der Nederland sche Spoorwegen, om een aantal Diesel- electrische treinstellen tijdelijk uit het verkeer te nemen, is enkel een maatregel van voor zorg van de zijde der spoorwegautoriteiten. Nu de rijtuigen enkele maanden gereden heb ben, zijn enkele gebreken aan den dag ge treden en is de wenschelijkheid, om op enkele punten verbetering aan te brengen, naar voren gekomen, hetgeen, bij een volmaakt nieuw materiaal als hier, zeer logisch moet worden geacht. De Spoorwegen willen met zoo volmaakt mogelijk materiaal rijden en daarvoor is noodig, dat de treinstellen gron dig worden nagezien, op grond van de nu opgedane ervaring. e u 111 e t o n Uit het Amerikaansch. 16).. Hij had gelijk met zijn bewering, dat hem gemakkelijk afging; bijna 1 .n ?.en s^uk door vertelde hij haar aller- 4 ?m£e.n> maar Sally maakte van zijn nifo m'ng gebruik en schonk hem (ji Vee' attentie; eerst nam het bevre- in i yan 'laar honger al haar aandacht haar en daarna toen het eten 0 hehmnelijke krachten, die een w-irvÜ! hnig bijna tekort geschoten vu. i Weer deed herleven en 't getijd het t .'a^r ®ees^ deed heeren had ze (f 8ruk met bedenken, hoe ze dezen iaanschen knoop zou kunnen ont- bu'i'11: °t als ontwarren onmogelijk ken 6 ze ^em zou kunnen doorhak- ni zo°' dat het terugspringende eind een /'aahte. Want, als het avontuur zulk had verloop had en tot dusver alle ze noB niets zelf gedaan, had ze 10, zoet aan het leibandje mogen mee- wel> dan sloeg ze als avontu- Tum jen droevig figuur, tvarm kleine kopjes met gloeiend- zelli,,0' Zwarte koffie fijn-aromatisch ge werd V°r 'lem stonden te walmen (■,0n, ze d°or een vraag uit haar sterke dwont, jatl-e wakker geschud. Ze be ha (i;° de onaangename sensatie, die er piotseling-gestoord worden in haar opsteeg en keek haar inbreker over de kleine tafel aan. „Voelt u zich nu wat beter?" „Ja, veel beter," glimlachte ze terug. „Dank u wel." „Maak me asjeblieft niet verlegen en denk erom, ten slotte is 't uw schuld, dat ik hier heelhuids van deze unieke situatie zit te genieten. En nu wie bent u?" Maar ze was er de vrouw niet naar, om zich door zulk een simpele strategie als deze poging tot overbluffen door een plotselinge vraag was, van de wijs te laten brengen; even keek ze hem glim lachend aan, toen schudde ze het hoofd. „Dat vertel ik niet!" „En als ik erop aandring!" „Probeer het maar eens!" „Met andere woorden, u denkt, dat aandringen me niets zou geven?" Bij dit stemming-maken door te doelen op een verborgen troef werd haar gezicht plotseling strak. „Ik heb u toch ook niets gevraagd. Iedereen heeft toch recht op zijn eigen leven; op geheimhouding ten opzichte van zyn privé-aangelegenheden, als hem dat goeddunkt." 1V t De man in het blauwe colbertpak gaf niet dadelijk antwoord. Heel kalm, op zijn gemak, met zijn eenen arm leunend op tafel en een sigaar, waaraan de ijle blauwe rook langzaam, kringelend om hoog steeg tusschen zijn vingers, zag hij haar aan met een blik, die hinderlijk ge weest zou zyn als de tinteling van hu mor, die zich door geen stemming het verdringen, de uitdaging erin niet ver zacht had. En Sally? Zonder iets van haar opwinding te laten merken, beant woordde ze zijn blik rustig. Want on danks de kwelling af en toe van angst en irritatie van hetgeen ze niet begreep, was er iets, dat den boventoon bleef voeren, de gedachtte, dat, wat ook de afloop mocht zijn, ze nu eindelijk het lang gewenschte avontuur beleefde; de satis factie, dat ze in haar geleende kleeren er op zijn knapst uitzag, dat ze in een soort van geestelijk duel met een echten, onvervalschten misdadiger gewikkeld was, en dat zij, die een twaalf uur ge leden tot de conclusie was gekomen, dat ze beter dood kon zijn, nu weer als een gewone gezonde jonge vrouw door be langstelling in haar omgeving in be slag genomen werd. „Ja, maar," zeide de man opeens, ter wijl hij haar met groote, zoogenaamd verontwaardigde oogen aankeek, „ik heb toch zeker wel het recht te weten, wie er tijdens mijn afwezigheid in mijn eigen huis aan 't rondwandelen zijn, dat wilt u me toch zeker niet betwisten." Haar bravour-stemming schrompelde ineen als een lustig-gekleurd kermisbal lonnetjes, waar opeens een speld in ge stoken wordt. „Uw eigen huis", praatte ze hem onbe nullig na. „Ja, mijn eigen huis, ik kan er wer kelijk niets aan doen"; uit den binnen zak van zijn jas haalde hij een porte feuille en nam er een kaartje uit. „Tot dusver is het niet onaardig geweest om de rol van beroepsinbreker, die u mij zoo allervriendelijkst toebedeeld hadt, te blij ven doorspelen, maar op den duur gaat het toch niet; voordat je 't weet, komt er een moment, waarop je door de mand valt zooals nu." Hij legde de portefeuille naast zijn bord en stak haar het kaartje toe. Het was een klein, smal stukje wit karton en toen de naam middenop langzaam ver anderde van een grijze streep in fijne, zwarte bloklettertjes, die ze elk afzonder lijk onderscheiden kon, las ze Mr. Wal ter Arden Savage en schuin daaronder in den hoek, in nog kleinere lettertjes, het adres; hetzelfde huis op den hoek van Park Avenue, waar zij met zooveel en thousiasme haar eerste avontuur begon nen was. „Groote hemel," bracht ze er met moeite uit. ",t Is toch niet waar. U bent toch Mr. Savage niet!" „Ik ben bang van wel," antwoordde de man met een toegeeflijk limlachje. „Maar. Sally wist van ontsteltenis niet uit haar woorden te komen. Een paar oogen- blikken genoot Mr. Savage van haar verbaasde gezicht, toen boog hij iets voor over en begon haar een verklaring van het vreemde geval te geven. „Het verwondert me niets, dat u 't zoo opneemt. Uw vergissing is zoo logisch als wat geweest. U bent in de war ge bracht door de omstandigheden en de omstandigheden zijn in dit geval op z'n zachtst gesproken: eigenaardig. .Eigen lijk is alles de schuld geweest van mijn zuster dat is zoo'n onverantwoordelijk wezentje, die danst maar door het leven heen, en daarbij is ze zoo nonchalant! Ik heb haar al minstens honderd keer gewaarschuwd, om haar kostbaarheden toch niet in die oude, tinnen safe weg te bergen. Maar ze heeft nooit ofte nimmer naar rede willen luisteren en ten slotte sta ik vrijwel machteloos, want 't is haar huis en 't is haar safe. Recht of 't oude ding door een moderner meubelstuk te doen vervangen heb ik niet en 't resul taat— dat wij met ons beiden hier zitten." Hij glimlachte even en trok, tot groote irritatie van Sally, z'n neus op die zon derlinge manier op. „Laat ik liever dit zeggen," ging hij na even zwijgen met een zelfvoldaan knikje voort, „eene heele reeks ongelukken is geculmineerd in dit geluk; dit allerchar- mantst avontuur, 't Is begonnen met het springen van den band van de taxi, die ons naar de boot zou brengen; gevolg, dat we vijf minuten te laat kwamen. We zouden de Sound af en over zee gaan bezoek van een veertien dagen bij een oude tante van ons. Onze bagage was net te laat die is op 't oogenblik al onderweg. Alzoo toen we de boot gemist hadden, zat er niets anders voor ons op dan met den trein te gaan. We gingen met de taxi terug een pleizier- tirje met die afschuwelijke onweersbui en namen kaartjes voor Boston we had den den tijd, de trein ging om elf uur tien dus trokken we naar de Bilt- more, om wat te eten. Naar huls gaan zou niets gegeven hebben, alle dienst boden waren uit.... zooals u trouwens zelf gezien hebt. En juist toen we aan 't dessert zouden beginnen daar springt m'n zuster van haar stoel op 'n heele consternatie in. 't restaurant, dat kan ik u verzekeren en vertelt me daar, dat ze haar juweelen vergeten heeft. Gelukkig hadden we nog tijd in overvloed. Dadelijk, toen de slaapwagens opengingen tien uur, dat weet u mis schien wel heb ik haar in den trein gezet en ben zelf op een holletje naar huis gegaan om den buit te halen." Bij de herinnering aan die pas door leefde episode schoot hij in een lach; hij keek 't meisje tegenover hem plagend aan, maar Sally's oogen bleven ernstig. Onbeweeglijk, met een angstig, ontdaan gezicht klemde ze zich aan de tafel vast, alsof die houten rand het eenige stabile in de wereld was, waarin alles stond te wankelen; haar stemming zakte hoe langer hoe meer naar mate haar verwondering van het eerste oogenblik successievelijk voor twijfel, achterdocht en ten slotte, voor diepe neerslachtig heid plaats maakte. „Ik zei zooeven, dat we tijd in over vloed hadden, en dat hadden we ook tegenvallers uitgesloten en nu wilde het ongeluk, dat die niet uitgesloten wilden worden. De eerste tegenvaller was mijn eigen schuld ik was weggegaan zon der Adèle om de combinatie te vragen. Tot die ontdekking kwam ik pas toen ik al in de kamer stond ik wist, dat ze een opschrijfboekje in haar bureau had, waarin ze al dat soort dingen opteekende, maar.... ik had den sleutel van 't bureau niet 't eenige wat me te doen stond was dus 't meubel open te breken en ik moet zeggen alles ging zoo van een leien dakje, dat ik me al begon te verbeel den een vleeschgeworden Raffles te zyn, toen ineens.... brrr hij rilde en lachte tegelijk die dikke kerel als een soort verpersoonlijkte beroepsjaloezie van twee honderd pondjes met een smak op nr'jn ""achten nek te land kwam. vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1