Buitenlandsch Overzicht.
ally's avontuur.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
Wij Breien!!! r„'.epr,S
N°-
7481 EERSTE BLAD
DINSDAG 4 SEPTEIVIBER 1934
62ste JAARGANG
Ruslands toetreding tot
den Volkenbond.
Ontslag uit de Schutz-
haft.
De Koningin.
Oost-Indië.
J. H. A. Schaper i4
Defensie of Koloniën.
Q
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Crt. 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65 binnenland f 2.-
Nederl. Oost- en West lndië per zeepost 1 2.10, idem peT mail en overige
landen I 3.20 Losse ros. 4ct.fr. p.p 6ct. Weekabonnementen 12 ct. Zon
dagsblad resp f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,11.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkery v/h C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; by niet-contante be
taling 15 ct. per regel, min. 60ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Zal het kabinet Doumergue zich staandeweten te houden in
den begrootingsstrijd. - Zoekt Mussolini contact met de socialisten?
De treinaanslag te Harbin en de politieke gevolgen.
Zal Doumer'
gue s kabinet
staande blijven?
Het Fransche kabi
net heeft goedge
keurd, dat de ontwor
pen begrooting bij de
Kamer wordt inge
diend. Dat is het be
gin van een beproeving van de kracht van
het kabinet-Doumergue zoo schrijft de
Nw. Rott. Crt.". Het gezag van dit kabi
net heeft reeds vele moeilijkheden over
wonnen. Een begrooting echter, die be
zuinigingen bevat, en allicht belangen van
groote groepen van kiezers treft, is in
Frankrijk altijd een bizonder kritieke
aangelegenheid.
Het heet, dat de nieuwe begrooting on
geveer in evenwicht is. Dit is door bespa
ring bereikt. Van nieuwe belastingen mag
geen sprake zijn. Het totaal der begroo
ting is van ongeveer 50 milliard francs
tot ongeveer 47 milliard francs verlaagd.
Het bedrag der besparing, 300 millioen
gulden, is belangrijk, maar niet in ver
houding tot het totale bedrag. Dit was
echter ook niet te verwachten, na alle be
snoeiing, die reeds heeft plaats gevonden.
En, volgens Germain-Martin, den minis
ter van financiën, moet het genoeg zijn.
Niet weinige leden der begrootings-
commissie zullen dus de begrooting bekij
ken met de bijgedachte wat hun kiezers
er van zullen zeggen, en wat die kiezers
van hem, hun uitverkorene voor het par
lement, zullen verlangen. Dat maakt de
beraadslagingen in de commissie zoo pijn
lijk voor den minister, en vaak ook voor
de leden. De vruchtbaarheid der discus
sies, en de breedheid der criteria hebben
daaronder geducht te lijden. Gewoonlijk
eindigt de behandeling in een accoord, dat
op geven en nemen van minister en afge
vaardigden berust, en waarbij een even
wicht tusschen het openbaar belang en de
wenschen van allerlei groepen van be
langhebbende burgers gezocht is.
Het is best mogelijk, dat het resultaat
van de jongste luchtmanoeuvres, die de
onverdedigbaarheid van Parijs tegen aan
vallen uit de lucht bewezen zouden heb
ben, de positie van het kabinet ten goede
zullen komen. Frankrijk is ongerust. Een
ongerustheid moet de behoefte scheppen
aan een krachtige regeering. Zelfs de
Franschman zégt het blad valt op
dergelijke momenten den stuurman van
het schip van staat liefst zoo weinig mo
gelijk lastig.
En Doumergue is zoo juist de man, dien
hij daar gaarne ziet. Geen Clémenceau,
maar veeleer een Poincaré in het vriende
lijkere en in het minder zwaartillende en
onverzettelijke. Juist van passé getem
perd. En oolijk daarbij.
Wij moeten nu zien, of deze kostelijke
eigenschappen Doumergue in den strijd
om de begrooting toch niet verzwakken.
Mussolini zoekt
contact met de
socialisten
De correspondent
te Milaan van de
„Daily Telegr." meldt,
dat Mussolini zich tot
verscheidene vooraan
staande leden van de
vroegere socialistische partij heeft ge
wend, met het voorstel 0111 zich bü hem
aan te sluiten en een nieuwen „socialisti-
schen vleugel" van de fascistische partij
te vormen.
BENITO MUSSOLINI.
De correspondent, die zijn inlichtingen
heeft uit vroegere socialistische kringen
te Milaan, zegt, dat men hem voor Mus-
solini's stap de volgende verklaring heeft
gegeven:
le. dat de corporatieve staat, waarvan
Mussolini de opperste hoeder is, zulken
omvang heeft aangenomen, dat hü moei
lijk te hanteeren is, zoodat de Leider
bruikbare medewerkers moet hebben, op
wie hij kan vertrouwen en die tevens het
vertrouwen genieten van de arbeiders;
2e. dat de verhooging van het cijfer
der werkloozen (met 30.000 de laatste
maand) en de snel dalende uitvoerhandel
nieuwe loonsverlagingen en drastsiche
beperkingen van de vrijheid van arbeid
noodzakelijk maken. De instemming van
de socialisten, die nog altijd gezien zijn
en invloed hebben, zou de vijandigheid
tegen die maatregelen kunnen ontwape
nen.
De Duce zou onlangs drie van zijn vroe
gere socaüistische makkers bü zich heb
ben laten komen, van wie Caldara, oud
burgemeester van Milaan, de voornaamste
was en hun hebben voorgesteld „de strijd
bijl te begraven en zich bü het fascisme
aan te sluiten. Caldara zou geantwoord
hebben, dat hü niet meer aan politiek
deed, doch de anderen zouden de zaak in
overweging hebben genomen, waarop
Mussolini gezegd zou hebben: „Ik geef
jelui drie maanden om je bij de partü aan
te sluiten".
Er zc den later nog meer besprekingen
gevoerd zijn, waarop ook Caldara beloofd
zou hebben de zaak te overwegen. Hij zou
een belangrijken post krijgen als verte
genwoordiger van de belangen van de ar
beiders in den corporatieven staat.
In Milaan is de meening verdeeld; som
migen zyn van meening, dat Caldara veel
voor de arbeiders zou kunnen doen en dat
het verkeerd zou zün de verzenen tegen
de prikkels te slaan, anderen willen bij
de afwerende hoitding tegen het fascisme
volharden.
De kansen gunstig.
De toestand in
het Verre
Oosten
De jongste aanslag
op een trein te Har
bin, door ons Zater
dag j.1. vermeld, heeft
al heel wat stof doen
opwaaien. Nu wordt
medegedeeld, dat op bevel van het Japan-
sche commando te Harbin, een onderzoek
wordt ingesteld. Dit onderzoek moet zoo
snel mogelijk worden uitgevoerd, daar de
resultaten, aldus meldt Reuter, van groote
politieke strekking ten aanzien van de
verdere ontwikkeling van den toestand
aan den Chineeschen Oosterspoorweg zul
len zijn.
Het Russische agentschap Tass houdt
zich in een bericht uit Habarofsk bezig
met fantastische beschuldigingen van Ja-
pansche en Mantsjoerijsche zijde tegen de
Russische ambtenaren van den Chinee
schen Oosterspoorweg en tegen de Russi
sche consulaten in Mantsjoerije. Men
spreekt in de Mantsjoerijsche en Japan-
sche pers van geheime Russische organi
saties, die zorgen voor ontplofbare stof
fen en bandieten in dienst nemen om
daarmede aanslagen op den spoorweg te
plegen. Deze zotternijen, aldus het ge
zantschap, zouden de vermelding niet
waard zijn, indien zij niet de eenige reden
vormden waarom talrijke Russische
spoorwegbeambten gearresteerd worden
en indien zij niet dienden tot provocee-
rend optreden tegen de Russische consu
laten, speciaal dat te Harbin en dat te
Progranitsjnaja. De Japansche adviseur
van de spoorwegpolitie in het Noorden
hééft zich nu weer in denzelfden zin uit
gelaten. Men verwacht daarom in Russi
sche kringen te Harbin een nieuwe pro
vocatieve actie tegen de Russische consu
laten.
De presidentsverkiezing in Griekenland.
Reuter meldt uit Londen:
Volgens niet-officieele mededeeling
hebben de drie groote mogendheden op
haar stappen in de hoofdsteden der Vol
kenbondsleden met betrekking tot Rus
lands toetreding tot den bond, bemoedi
gende antwoorden gekregen. Reuter
meent te weten, dat de Sowjet-Unie thans,
tengevolge van de stappen van Groot-
Brittannië, Frankrijk en Italië, de beste
kansen heeft, in den Volkenbond te wor
den opgenomen.
De Mexicaansche volkenbondsgedele
geerde, aldus meldt Reuter uit Mexico,
zat stemmen vóór hte toekennen van een
permanenten raadszetel aan Rusland.
742 man in vrijheid; het concentratie-
kamp Oranienburg opgeheven.
De Pruisische min.-president Goering
heeft thans het nader onderzoek naar de
gevallen van „Schutshaft", waartoe door
rijkskanselier Hitier bevel was gegeven,
voltooid. Hij heeft gelast, dat op 1 Sep
tember opnieuw 742 menschen uit de
Schutzhaft zouden worden ontslagen, d. i.
veel meer dan de helft van het totale aan
tal dergenen, die zich thans nog in Prui
sen in deze soort gevangenschap bevin
den. Voor het meerendeel zijn de vrijge
latenen voormalige leden der socialisti
sche en communistische partij.
Als gevolg van dezen maatregel wordt
het concentratiekamp Oranienburg, dat
men thans niet langer noodig heeft voor
het onderbrengen van Schutzhaftgevan-
genen, ontbonden.
Het onderzoek, aldus meldt het D.N.B.,
werd door groote welwillendheid geken
merkt. Tegenwoordig wordt nog slechts
zelden,, alleen in geval van dringend ge
vaar voor de veiligheid van den staat
iemand in Schutzhaft genomen.
Tot de in vrijheid gestelden behoort ook
de voormalige eerste burgemeester van
Maadenburg, Reuter.
Vrijdagavond te Oslo gearriveerd.
Reuter meldt uit Oslo, dat Koningin
Wilhelmina daar Vrijdag is aangekomen.
De Tel. verneemt, dat de Koningin en
de Prinses met hun heele gezelschap
's avnods per auto te Oslo aankwamen.
Zij namen haar intrek in het Grand
Hotel, waarvoor zich een menigte be
langstellenden had verzameld. Toen de
ALEXANDER ZAINIS,
president van Griekenland, wiens ambts
periode binnenkort eindigt.
LUITENANT-VLIEGER
VEROORDEELD.
Vier maanden gevangenisstraf.
Batavia. Het Hoog Militair Gerechts
hof heeft den officier-vlieger 2e klasse
H. A. v. L. wegens valschheid in ge
schrifte en verduistering tot vier maan
den veroordeeld, met ontslag uit den mi
litairen dienst, zonder ontzegging van
het recht om bij den militairen stand te
dienen.
wollen Kleeding, zooals: Truien, Vesten,Onder-
kleeding enz. enz. Kousen en Sokken (ook de
allerfijnste). Voor nieuwwerk zijn wij no. 1.
JAAP SNOR, Zuidstr. 19. Let op den gelen winkel).
H. M. DE KONINGIN.
Koningin en de Prinses uit den auto
stapten en het hotel binnengingen, steeg
een luid gejuich op. De Prinses keerde,
nadat zy reeds de hall van het hotel
ingegaan, terug op het bordes 0111 bui
gend en glimlachend voor de huldebe
tuigingen te danken.
De vorsteüjke gasten werden in het ho
tel ontvangen door den Nederlandschen
zaakgelastigde, rar. dr. G. A. Scheltus,
en andere leden van de Nederlandsche
legatie te Oslo.
Naar verluidt is de Koningin voorne
mens eenige dagen te Oslo te blijven, 0111
vandaar naar Nederland terug te keeren.
Vrijdagavond is te Voorburg op 66-
jarigen leeftijd overleden de heer J. H.
A. Schaper, lid van de Tweede Kamer der
Staten-Generaal voor de sociaal-democra
tische arbeiderspartij, tweede voorzitter
van deze Kamer.
De heer Schaper, wiens gezondheids
toestand den laatsten tijd te wenschen
liet, was Dinsdag van vacantie terugge
keerd.
De begrafenis zal Woensdag geschie
den te Groningen.
Met het overlijden van Johan Hendrik
Andries Schaper heeft de S.D.A.P., juist
in de week waarin zij haar 40-jarig be
staan viert, wederom een van haar op
richters verloren. Hij behoorde tot de
„twaalf apostelen", die in 1894 een oproep
tot de sociaal-democraten in Nederland
richtten om tot stichting van een nieuwe
sociaal-democratische partij, nadat de
sociaal-democratische bond tot een ver
boden vereeniging was gestempeld, te ko
men. Dit optreden van Schaper bij de op
richting van de S.D.A.P. was niet zijn eer
ste socialistische activiteit. Reeds op 18-
jarigen leeftiid had hij zich aangesloten
bij den sociaal-democratischen bond en
al spoedig liet hij zijn oorspronkelijke
vak, huis-, decoratie- en tooneelsehilder,
varen voor de politieke journalsitiek. In
1892 richtte hü het blad „De Socialist" op,
dat 11a een kortstondig bestaan weer ver
dween. In 1893 richtte hü andermaal een
scoiaal-democratisch weekbklad op, „De
Wachter", dat eenige jaren heeft bestaan.
Voor deze journalistieke werkzaamheid
had hü allesbehalve een behoorlijke op
leiding genoten. Tot zijn tiende jaar had
hii de lagere school bezocht .waarna hij
nog eenig herhalingsondenviis volgde.
Geheel op eigen kracht heeft hij zich ver
der moeten ontwikkelen.
In 1897, toen voor het eerst de gemeen
teraden volgens het uitgebreide kiesrecht
zouden worden samengesteld, werd Scha-
pre voor den Groningsehen raad candidaat
gesteld, en bij eerste stemming reeds ge
kozen. I11 het volgende jaar volgde zijn
verkiezing tot lid van de Provinciale Sta-
ent van Groningen en het jaar daarop, in
1899, werd hij, op een-en-dertig-jarigen
leeftijd, tot lid van de Tweede Kamer ge
kozen voor het district Appingedam.
Door zijn open en rondborstig karakter
en door zijn eerlijk optreden heeft Scha
per eerbied en achting bü zün tegenstan
ders weten te wekken, die gaarne met hem
in het krijt traden, hoe groot de princi-
pieele kloof, welke de debaters van elkan
der scheidde, ook was.
(Nw. Rott. Grt.).
MEVR. DE VRIES—BRUINS
OPVOLGSTER VAN DEN HEER
SCHAPER.
Het overleden Tweede Kamerlid Scha
per zal in deze functie worden opge
volgd door mevr. dr. A. E. de Vries—
Bruins, vroeger lid der Tweede Kamer en
thans lid van den Haagschen gemeente
raad.
Men schrijft aan de Nw. Rott. Crt.:
Nu, naar wy hopen, het allerlaatste
antwoord van den minister van defensie
is verschenen, op de vragen van het lid
der Tweede Kamer der Staten-Generaal,
ir. Albarda, inzake het al dan niet, in
strijd met de gegeven bevelen, werpen
van een bom, zonder voorafgaande waar
schuwing, op het zich in handen van
muiters bevindende oorlogsschip de „Ze
ven Provinciën" lykt het noodzakelijk
op de behandeling dezer zaak de aan
dacht te vestigen, omdat daarby geheel
uit het oog is verloren, dat de inlichtin
gen niet aan dien bewindsman hadden
moeten worden gevraagd, en dat beant
woording zynerzyds ten onrechte heeft
plaats gehad.
Niemand zal kunnen betwisten, dat de
Inderdaad, er bestaat geen beter en
meer afdoend middel tegen slechte spijs
vertering en verstopping, en de daaruit
voortkomende kwalen.
Alom verkrijgbaar d f 0,65 per flacon.
Feuilleton
u
Uit het Amerikaansch.
W)
»0, goed", antwoordde Mrs. Shandish
erstrooid, „een heel gewone geschiede-
'J8 7- toen ik merkte, dat je den trein
scniist had, heb ik hem aan 't station
de Hondordvyfentwintigste Straat
n ben weer hiernaartoe gekomen, 0111 te
wat er gebeurd was. Het heele sta-
J'1 'leb ik afgezocht, van boven tot be-
neden...
l)a"^?cht eens eveil)» vjei Mr. Savage
Pen1 1e re('e- »Heb ik je goed begre-
„1LCLI JIV JT5 gVTyVA
heb je den trein laten stoppen!
j^"r a> zeker. Waarom, niet? Dacht jij, dat
lem"°] brek geweest zou zijn, 0111 111e hee-
f ,?a?r Boston te laten meenemen
D) ierw,jl ik niet wist terwyl er de he-
nioge weten wat gebeurd kon zijn."
on" .u,s hiet andere woorden, in gewone
nipt an(l'gheden stopt de elf uur trein
Van 'f station van de 125ste straat?"
eej' f011. t Heeft me heel wat gekost
een ^"h'erentie met den conducteur met
't daa6^ in mbn tasch. Maar laten we
hu maar niet verder over hebben
En ,vas. vo°rbij, wat komt het erop aan.
Nip) W0U •'e verder weten?"
Wmprï vee' meer, ik wou alleen dit even
bepanis'<lic Jspon en die hoed zyn niet
een rijkelijke belooning te noe
men voor den dienst, dien Miss Man
vers ons bewezen heeft.
„Dat is zoo. Maar ik dacht, dat je 't een
of ander voor te stellen had.,.."
„Ik heb geen lust om die quaestie zoo
maar te bespreken. De gevoelens van
Miss Manvers tellen ook mee, stel je
voor, dat jy zou weigeren, ofschoon ik
niet geloof, dat je dat doen zult."
De blauwe oogen onder de donkere
wenkbrauwen kregen een harde uitdruk
king; met een verveeld gebaar legde
ze hem het zwygen op. „Hoe komt het
toch", zeide ze met een air de dédain.
„dat je van jou nooit iets positiefs te hoo-
ren krijgt, zonder dat je er eerst een
heoleboel doekjes af moet winden.
„Ik protesteer," begon Mr. Savage
triomfantelyk lachend, „ik protesteer op
grond van een manier van je uit te druk
ken „a la hutspot"."
„Goed," gaf zyn zuster gelaten toe,
„maar daar gaat het niet 0111. Wat wou je
me zeggen?"
„Ik wou je alleen herinneren aan dat
gene, wat onze geachte bloedverwante
ons nog geen week geleden in haar brief
medegedeeld heeft."
De jonge vrouw fronste haar voor
hoofd, alsof ze iets trachtte te herinne
ren- toen, in een plotseling begrypen,
gingen haar blauwe oogen wijd open en
meteen telegrafeerden haar fijne wenk
brauwen in twee donkere halfronde bo
gen een vraag. Ben paar oogenbhklcen
lang gingen er tusschen donkere en
blauwe oogen en een reeks draadlooze
vragen en antwoorden heen en weer.
Toen knikte mr. Savage nadrukkelijk
een paar maal achtereen. Mrs. Shandisi
sloot haar oogen, spitste haar voorbeel
dig opgemaakte lippen en dacht na, op
de gewone manier van alle leden van
haar sekse, door een sein van intuïtie
explosies, die door de telkens veranderde
uitdrukking van haar gezicht duidelyk
te volgen waren. Toen deed ze haar
oogen weer open en knikte haar broer
toe; daarna keerde ze zich om met een
allerliefsten glimlach tot Miiss Manvers
en richtte, voor den eersten keer, het
woord tot haar.
„Myn lief kind," zeide ze voor haar
doen vriendelyk ofschoon de term lief
naar de uitdrukking van haar oogen
te oordeelen, beter achterwege had kun
nen blyven, „zoo nu en dan heeft die
malle broer van my weieens een schitte
rende ingeving. En ik schat myn men-
schenkennis hoog genoeg, om er zeker
van te zyn, dat, wanneer hy u goed ge
noeg vind vooriets, dat ons ver
leden week gevraagd is, dat ik er gerust
mee aceoord kan gaan. 't Gaat om iets,
waarby je niet te veel scrupules moet
hebben.
Met oogen vol verwachting keek Mrs.
Shandish Sally aan.
„Ik weet natuurlijk niet, wat u be
doelt," antwoordde het meisje byna grof,
„maar ik kan u wel zeggen, dat ik, in
myn positie heusch niet al te kieschkeu-
rig in kleinigheden zal zyn".
„De quaestie is deze," mengde Savage
zich in het gesprek, „als u aanneemt, wat
we u aanbieden, beteekent dat voor u den
heelen zomer buiten aan zee, in een huis
vol met interessante menschen en wat
dies meer zy kortom, het in vervulling
gaan van alles, waarnaar u zoo verlangd
hebt maar het beteekent ook zeilen
onder valsche vlag".
„Toe, wees wat duidelijker," vroeg
Sally, met een opgewonden kleur en
schitterende oogen.
„Neem 't hem maar niet kwalyk
't is Walter's gewone fout hy kan
nooit recht op zijn doel afgaan," zei te
Mrs. Shandish het verhaal voort. „Eerst
moet je dit weten: we hebben een tante,
die nogal exentriek is, die ongeloof
lijk veel geld heeft, die verwend en eigen-
wys, en die er niets om geeft, of iets
wel of niet voor haar eigen bestwil is.
Ze is al zoolang weduwe, dat ze niet meer
weet wat 't is, om iemand in je omge
ving te hebben, die den baas over je
speelt. Ze is een paard, dat nog nooit
net bit gevoeld heeft ze zet haar eigen
zin in alles door en wee degene, die
niet mee kan komen. Als je 't goed be
schouwt, is tante Abby eigenlyk het
meest vrijgevochten type vrouw dat ik
ooit ontmoet heb."
„Ah je moet niet te bescheiden zijn,"
viel Mr. Savage haar met een nietszeg
gend gezicht in de rede.
„Hou je mond, Walter. Om door te
gaan: tante Abby is absoluut verzot op
twee dingen: kaartspelen, by voorkeur
bridgen, en wat zy interessante men
schen noemt. En 't een is haar niets
waard zonder het andere. Ze speelt, om
dat ze dol is op 't spel zelf, of ze wint
Of verliest, dat kan haar niets schelen.
En haar notie van een interessante per
soonlijkheid is iemand die 't ongeluk
heeft, om door onze bescheiden dagbla
den besproken te worden. Het beste aas
voor haar belangstelling ls een aureool
van schandaal...."
Mrs. Shandish zweeg even, toen ging
ze met een aanmatigenden glimlach
voort: „Neem by voorbeeld my! Tot het
oogenblik, waarop ik met 't verhaal bij
haar aankwam, dat ik er geen lust in had
om nog langer getrouwd te zijn, had mijn
geachte tante het niet de moeite waard
gevonden om aandacht aan mij te be
steden. Maar nu.... niettegenstaande
't feit, dat de uitspraak in myn voor
deel geweest is, ben ik het permanente
voorwerp van haar aanbidding. En als
Walter niet door dat ongelukkige proces
van den meneer zoo-en-zoo uit onze
voorbeeldige financieele wereld voor het
voetlicht gekomen was en als hij niet zoo
een allerongelukkigst figuur als getuige
geslagen had en daarover in de kranten
op zoo'n welverdiende manier aangeval
len was wel, dan zou hy nu niet
tante's lieveling zijn, voor wii enniets te
goed en te duur is. 't Gevolg van die
„rage" is, dat de gasten van tante
Abby gewoonlyk nogal van 't dubieuse
slag zyn. Daarmee bedoel ik niet, dat ze
iets voelt voor werkelijk slechte men
schen, dat moet u niet denken, maar, als
ik naga, wat je daar zooal ontmoet, dan
moet ik zeggen: gewoonlyk weet ze een
aardige sorteering avonturiers en avon
turiersters, 0111 ze eerlyk by hun naam te
noemen, by elkaar te krijgen.
„Natuurlyk zyn 't geen gewone lui,
allemaal zyn ze begaafd, intelligent en
daardoor is 't er, wat je noemen kunt,
„een fideele boel". Maar als u eens wist,
wat tante Abby aan sommigen van hen,
voor het privilege van hun gastvrouw te
mogen zyn, moet betalen! En wat er al
niet onder 't spelen aan de kaart-tafeltjes
gebeurt! En daarom loopen Walter en
ik al weken lang met 't plan rond, om
haar op de een of andere manier te hel
pen ze moest iemand naast zich heb
ben, die ze vertrouwen kan, maar ze moet
niet weten, dat die iemand met dat spe
ciale doel in haar huis binnengesmok
keld wordt. Soms heb ik weieens ge
dacht, als we maar bewyzen genoeg bij
een konden garen, 0111 het te hulp roe
pen van een paar van haar echte vrien
den te rechtvaardigen.... wie weet, zou
alles dan allang in orde geweest zijn.
Maar nu ter zake.... een paar weken
geleden heeft ze ons zelf, natuurlijk on
bewust, een andere manier aan de hand
gedaan. In een brief aan mij vertelde ze
ons, dat ze met haar secretaresse onaan
genaamheden gehad had ze houdt er
een secretaresse voor haar corresponden
tie op na en haar ontslag gegeven
had en meteen vroeg ze ons, om eens
naar een geschikt iemand, die Miss Ma-
tring vervangen kon, uit te kyken. Dui
delyk of niet?"
„Wat," stamelde Sally overbluft. ,,Uj
bedoelt toch niet, dat u mij voor de po
sitie zou willen recommandeex*en?"
„Daarbij ben ik niet van plan het te
laten ik zal zorgen dat je 't krygt.
Straks, tegelyk met ons, ga je naar Bos
ton, en morgen voor den middag ben je
privé-secretarsse van Miss Goswald.
Maar je mote van te voren goed begry
pen, dat we dit alleen doen onder deze
voorwaarde: dat je ook gedeeltelijk in
onzen dienst blijft, dat je je ooren eni
oogen wyd openzet en dat je onder de
verplichting staat om van alles, wat je
niet goed toelykt, onder strikte geheim
houding by ons verslag te komen uit
brengen."
„Maar.... maar ik.... waarom....
denkt u my te kunnen vertrouwen?'*
vroeg Sally stamelend. Na die quaestie
van vanavond...
(Wordt vervolgd)»
