Buitenlandsch Overzicht.
Sally's avontuur.
HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 10 ct.
RÉI N lil
EIDEN
VERSTAND
NIEUWSBLAD VOOR DEN KELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
No. 7484 EERSTE BLAD
62ste JAARGANG
DINSDAG 11 SEPTEMBER 1934
V
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.. Heldersche Crt. 1.60; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.66binnenland f 2.-
Nederl. Oost- en West lndië per zeepost t 2.10, idem per mail en overige
landen i 3.20 Losse nos. 4ct.fr. p.p 6ct. Weekabonnementen 12 ct. Zon
dagsblad resp f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag.
Redacteur: P. C. DE BOER.
Uitgave N.V. Drukkerij v/b C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded (kolombreedte als redaction.
tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur)
bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be
taling 16 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met
brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Hitier op het Congres der Nat. Socialisten te Neurenberg. -
Za! Rusland worden toegelaten tot den Volkenbond? - Voor-
bereidingen voor de volksstemming in het Saargebied.
Hitier op het
Neurenberger
N.S. Congres
De Leider is weer
eens aan het redevoe-'
voeren geweest. Er
was eenige aanleiding
voor, omdat men na
den dertigsten Juni
wellicht zou denken, dat er iets was
tussehen de S. A. en den Führer. 't Is
heelemaal niets, Hitier beeft het zelf ge
zegd in een groote speech, die hij heeft
gehouden. „Tussehen mij en de S. A. is
niets veranderd," zoo zeide hij; „de S. A.
heeft met de gebeurtenissen van den der
tigsten Juni niets uitstaande. Mijn ver
trouwen in u, mijn kameraden, is nog
even groot als gedurende de veertien
jaren, die wij samen gestreden hebben.
Uw leider verwacht van u, dat gij het
ze'""de vertrouwen in hem hebt."
Aldus heeft Hitier gesproken. De cor
respondent, die 1 dit bericht doorzendt
voegt ér bij:
Op bijna pathetischen toon riep Hitier
deze woorden uit, terwijl ovre hem in de
Luitpold-arena doodstil 120.000 S. A.- en
g. S.-martnën stonden opgesteld. „Velen
hebben gedacht," zoo ging de Führer
voort; „dat de gebeurtenissen van den
laatsten Juni den ondergang zouden be-
teekenen van dit regime, doch slechts
hij, die gek is of een bewuste leugenaar,
kon zeggen, dat dit regime zal vallen of
dat wij er vrijwillig afstand van zullen
doen. Ik ben en blijf voor u en bij u, mijn
kmeraden."
n nauwlijks had Hitier uitgesproken,
of het geschut van de rijksweer liet zijn
bronzen stem weerklinken. Honderd scho
ten dreunden door de lucht, als om de
woorden van den Führer te bezegelen.
Paar stonden zij, de heirsëharen van het
nationaal-socialisme, in den vroegen och
tend; want om zes uur, toen de morgen
nevels nog over het land lagen, hadden
zij zich al opgesteld en om zes uur liepen
de kolossale tribunes reeds vol. Als de
g. A. en de S. S. en de vaandeldragers
weer staan opgesteld, neemt Hitier het
woord en het is een klemmend betoog,
dat hij tot zijn volgelingen houdt. Een
klemmend betoog, waarbij hij de S.A.-
menschen bezweert, trouw te blijven aan
het vaandel. Hij bezweert hun overtuigd
te zjjn van zijn kameraadschap. Hij be
zweert hun niet te gelooven, dat hij zich
los wil maken van zijn S. A.
wn bij den toehoorder komt de vraag
boven waarom zegt Hitier dat zoo na
drukkelijk? Waarom zegt hij op bijna
heeschen toon deze woorden en toont hij
zich voor de eerste maal in deze dagen
Riet heelemaal meester van zichzelf?
Vas het gevaar, dat er tussehen hem
cu de S. A. een breuk kan komen, dan
zoo groot?
Stil, laten we niet verder gaan met
dergelijke gedachten. Laten we liever
eens kijken naar den algemeenen Euro
peesehen toestand.
De toestand in Ge
nève wordt beheerscht
door de vraag: zal
Rusland al dan niet
tot den Volkenbond
Worden toegelaten? Frankrijk, Engeland
Rusland en de
Volkenbond
en Italië zuilen vermoedelijk het initiatief
nemen en de Sov.iet-Unie uitnoodigen zit
ting te nemén.
Dat zij zich daarvan zouden laten weer
houden door het besluit der Zwitsersche
regeering om tegen te stemmen, is kwa
lijk aan te nemen, al geeft de weigerach
tige houding van bet land waar de zetel
van den Volkenbond is gevestigd, aan de
zaak dan ook iets neteligs, te meer daar
nationalistische organisaties in Zwitser
land aanstalten maken voor een volks
petitie, met het oogmerk tot een referen
dum over uittreding uit den Bond te ge
raken voor; het geval Rusland er zijn in
trede mocht. doen. Voor het kabinet te
Bern, dat zijn besluit wel in hoofdzaak zal
hebben genomen wegens de sterke anti-
Russische stemming onder de bevolking,
zou het uiterst pijnlijk zijn als het refe
rendum haar noopte als Bondslid te be
danken. Het spreekt vanzelf, dat dan de
zetel van den Volkenbond niet te Genève
zou kunnen blijven.
Er zit intusschen aan dat Russische lid
maatschap nog heel wat vast, omdat men
van de overige Bondsleden, die, behalve
Zwitserland, Rusland niet erkend hebben
en dat zijn er 26 volstrekt niet weet
hoe hun houding zal zijn. Ook staat niet
vast, dat alle leden zullen stemmen voor
een permanenten Raadszetel aan Rusland,
dat daarop, als groote mogendheid, recht
heeft, en ook Polen kan nog roet in het
eten gooien.
De a.s. volks'
stemming in
het Saargebied
De kwestie van het
Saargebied, alsmede
de oorlog tussehen
Paraguay en Brazilië,
staan op de agenda
voor ue eerstvolgende
bijeenkomst. Reeds is over de Saarkwestie
een voorbereidende, niet openbare, zitting
van den Volkenbondsraad gehouden, ter
voorbereiding van de volksstemming.
Daarop zijn in openbare - zitting loyali
teitsverklaringen afgelegd door een aan
tal hooge Volkenbondsambtenaren. Het
schijnt, dat tussehen Dantzig en Polen de
betrekkingen verbeterd zijn.
Uit de in openbare zitting gedane me-
dedeelingen omtrent de voorbereiding der
volksstemming in het Saargebied blijkt,
dat de door den Raad benoemde commis
sie sinds 1 Juli aan het werk is, en tal
van maatregelen ter voorbereiding heeft
genomen. O. a. zijri het gerechtshof en de
districtsrechtbankén voor de volksstem
ming georganiseerd.
Intusschen zijn verschillende nieuwe
nota's in den jongsten tijd tot den Vol
kenbondsraad gericht, die op de volks
stemming betrekking hebben en eenige
nieuwe zijden van de kwestie behandelen,
o. a. het Fransehe memorandum over de
oeconomische en andere gevolgen van een
eventueele verandering van het bestaande
regiem na de volksstemming. Uitdrukke
lijk deelde Barthou bij deze gelegenheid
mede, dat de Fransehe regeering wenscht,
dat de volksstemming geheel overeenkom
stig het verdrag van Versailles zal ver-
loopen. De Fransehe regeering zal het
resultaat aanvaarden, hoe het ook uitvalle,
Prins George van Engeland
en
Prinses Marina van Griekenland,
wier huwelijk in Westminster abbeg,
waarschijnlijk in November, zal plaats
hebben.
maar zij wil geen afstand doen van de
mogelijkheid, dat de Saarbevolking zich
ten gunste van een vereeniging met
Frankrijk zal uitspreken. Bovenal wenscht
de Fransehe regeering, aldus Barthou, dat
de bevolking zich in volle vrijheid zal
kunnen uitspreken. Zij moet vrii kunnen
zeggen wat zij wil, zonder oogenblikke-
lijke, of, Barthou legde hier bizonderen
nadruk op, toekomstige bedreigingen. En
de Fransehe regeering vertrouwt op de
volkomen onpartijdigheid van de Raads
commissie van drie en van den geheelen
Volkenbondsraad, die er voor zorgen zal,
dat uitsluitend de Saar-bevolking zelf en
niemand anders over haar lot zal be
slissen.
Dit wat Frankrijk betreft en het Saar
gebied. Daarnaast heeft de Volkenbond
een brief ontvangen van het Duitsche
front in het Saargebied, waarin gepro
testeerd wordt tegen de voorgenomen ver
sterking der Saarpolitie met buitenland-
sche elementen.
Het schrijven van het Duitsche Front
bestrijdt voorts de verklaring van Knox,
dat de aanwezigheid van 16,000 jonge
Saarlanders in den Duitschen vrij willi
gen arbeidsdienst nieuwe gevaren voor
de handhaving der openbare orde in het
Saargebied zou hebben geschapen, daar
deze jongelui in den Duitschen arbeids
dienst een militaire opvoeding zouden
ontvangen. De leiding van het Duitsche
Front ontkent, dat de Duitsche vrijwil
lige arbeidsdienst tot een militaire opvoe
ding leidt en betoogt, dat deze 16,000
jongelieden uit het Saargebied slechts
daarom tot den Duitschen vrijwilligen ar-
beidsdient zijn overgegaan, omdat dit de
eenige mogelijkheid was tot vermindering
van de werkloosheid in het Saargebied,
welke werkloosheid de regeeringscommis-
sie onvoldoende bestrijdt.
Aan het slot van den brief spreekt de
leiding van het Duitsche Front, waarbij
thans volgens haar verklaringen 95 pet.
der stemgerechtigden zijn aangeslagen,
den wensch uit, dat de Volkenbondsraad
Knox eindelijk tot de orde zal roepen
wegens de valsche voorstellingen, die
deze voortdurend over den toestand in
het Saargebied geeft en hem tot een on
partijdige uitoefening van zijn ambt zal
weten te brengen.
CECIL CRITISEERT DUITSCHE
POLITIEK.
Vreesaanjaging in het Saargebied.
De tegenwoordige Duitsche regeering
is er in geslaagd een groot gedeelte der
bevolking van het Saargebied vrees aan
te jagen, aldus lord Cecil in een rede
voor een vergadering van de volkenbonds-
vereeniging te Weymouth.
Ik weet niet, wat de gevolgen kunnen
zijn, maar dit optreden heeft den toestand
een aanzienlijke verandering doen onder
gaan. Het komt mij voor, dat de Duitsche
regeering de zaak vrij dwaas aanpakt. Zij
schijnt te meenen, dat het de juiste ma
nier niet is, deze lieden voor zich terug
te winnen door gematigdheid te toonen
en een wijs beleid, maar wel door te
trachten ze uit vrees zóó te doen stemmen
als de Duitsche regeering dit wenscht.
ORANIËNBURG.
Reuter meldt uit Berlijn
In het stadje Oraniënburg is een onge
wone rust weergekeerd. Het concentratie
kamp is gesloten en de gevangenen zijn
vertrokken. De bewoners van het stadje
l^open dat het kamp zal worden ingericht
tot kazerne voor de S. S., want met het
vertrek van de gevangenen is voor Oraniën
burg ook een bron van inkomsten weg
gegaan.
De fabricage van gasmaskers en foto
grafisch papier vormen de voornaamste
industrie. De poort van het kamp wordt
nog beweakt door een S. A.-man en men
krijgt slechts toegang op vertoon van
een door de geheime staatspolitie ver
strekte vergunning.
Zeer moeilijk zal het blijken voor de
742 gevangenen, die volgens officieele
mededeeling uit de Pruisische concen
tratie-kampen zijn vrijgelaten, om een
bestaan te vinden. Hun familieleden zullen
voor hen moeten zorgen, maar velen van
dezen verkeeren zelf in behoeftige om
standigheden, daar zij verwant zijn aan
„beruchte personen".
De bevrijde gevangenen krijgen geen
steun uit de openbare kas en aan de
Engelsche deputatie, die onlangs alhier
heeft onderhandeld voor de vrijlating
van den vroegeren sociaal-detnocratischen
burgemeester van Maagdenburg, Otto
Reuter, en van het vroegere communis
tische Rijksd'aglid dr. Neubauer, werd
nadrukkelijk meegedeeld, dat deze per
sonen het land niet zouden mogen ver
laten.
Vermoedelijk vallen alle vrijgelaten
gevangenen onder deze verbodsbepaling,
daar men in officieele kringen vreest,
dat dergelijke emigranten „gruwelver
halen" in het buitenland zullen rond
strooien.
BEZITTINGEN VAN NAZI'S
VERBEURD VERKLAARD.
O.a. verdacht van medeplich
tigheid aan moord.
De politie te Innsbruck heeft, naar de
„Times" meldt, de bezittingen verbeurd
verklaard van acht bekende nationaal-
socialisten te Innsbruck onder wie een
predikant, een advocaat en twee politie
ambtenaren. Er zijn tegen hen beschuldi
gingen aanhangig wegens verraad en
medeplichtigheid aan moord.
De moord is die op den politieambte
naar, majoor Hickl op 25 Juli, den dag
van het vermoorden van Dollfuss. De
Duitsche pers had gemeld, dat Hickl ge
lyncht was door een menigte, die woedend
was over zijn behandeling van Nazzi-ge-
vangenen. In werkelijkheid werd hij door
twee nazi's in een hinderlaag gelokt. Een
van dezen is geëxecuteerd, de ander heeft
20 jaar gekregen,
Bij het getuigenverhoor ten processe
werd verklaard, dat een dergenen wier
eigendom is verbeurd verklaard (hij is naar
het buitenland gevluchtbevel had gege
ven dat majoor Hickl moest worden dood
geschoten. De anderen bevinden zich in
arrest. De confiscaties zijn geschiedt vol
gens een wet, welke machtigt tot speciale
maatregelen tegen personen betrokken bij
den opstand van 25 Juli.
DE ENQUETE TE WASHINGTON.
Ook in Engeland begint men
op onderzoek aan te dringen.
Een verklaring van den Neder-
landschen gep. kapitein ter zee
Koster.
Volgens de Daily Herald, het blad van
de arbeiderspartij, zullen de merkwaar
dige zakenmethoden en de politieke intri-
gues van de groote wapenfirma's waar
schijnlijk ook in Groot Britannië een
heerschende openbare zaak worden. Op
1 October vergadert de Labour Partij te
Southampton en de eisch van een volle
dig en openbaar onderzoek in Groot Bri
tannië zal daar gesteld worden. Men
denkt hetzij aan een kleine koninklijke
commissie hetzij aan een bijzondere recht
sprekende commissie. In beide gevallen
ware het wenschelijk dat er voorberei
dende onderzoekingen plaats hebben, on
afhankelijk van de regeering en met
vrijen toegang tot documenten en getui
gen. Beweerd wordt, dat Britsche firma's
deelnemen in zaken, die, naar cynisch
toegegeven wordt, geheel op omkooperij
berusten; dat er samenspanning is
geweest tussehen Britsche firma's voor
onderlinge vasstelling van prijsopgaven
aan de admiraliteit en dat teneinde con
tracten te verkrijgen, wapenfirma's ge
holpen zijn door vrienden van de admira
liteit. Volgens de Herald mag men aan
nemen, dat op de ministers sterke pressie
zal uitgeoefend worden om een onder
zoek te weigeren. Doen zij dit, dan zal het
publiek daaruit zijn conclusies trekken.
Ook het dagelijksche bestuur van de
Nationale Liberale Federatie zal volgens
de News Chronicle den eisch van een on
belemmerd onderzoek stellen. De verga
dering van dit lichaam zal op 19 Septem
ber plaats hebben. Het blad meent, dat de
regeering zich haasten moet om een on
derzoek langs denzelfden weg als het
Amerikaansche te doen plaats hebben.
De Daily Express geeft een kort
vraaggesprek met. den Nederlandsehen
oud-kapitein ter zee Paul Koster, wiens
naam in de verslagen uit Washington
niet genoemd werd. De heer Koster is
oud-officier van de Koninklijke Neder-
landsche marine en agent van de Elec
tric Boat Cy. geweest. Met deze firma en
met Armstrong Vickers was hij na 1906
in aanraking gekomen als duikbootdes-
kundige te Fiume. De hr. Koster verklaar
de dat hij tegenwoordig met de genoemde
firma's geen connecties meer heeft en
voor eigen rekening werkt. Naar zijn
meening is heel het Amerikaansche on
derzoek gebaseerd op documenten, die uit
de archieven van de Electric Boat Cy.
zijn gestolen. Hij ontkent met nadruk de
bewering, dat met omkooperij gewerkt
wordt.
De heer Louis L. Driggs, die voor de
enquete commissie zijn verklaringen
heeft afgelegd, deed merkwaardige ont
hullingen over wapenleveranties, afgezien
van steekpenningen en provisie. In 1931
schreef Shearer, wiens naam bekend is
van zijn actie op de maritieme conferentie
van Genève in 1928, om prijsvraag voor
wapentuig vo©r China. Hij schijnt daarbij
een toespeling te hebben gemaakt op een
Londensche maatschappij, die Driggs de
„afzetagent" voor het Engelsche over
schot aan materiaal" noemde. Hoe groot
dat overschot is of was, bleek uit een
meedeeling van die maatschappij in 1929,
waarin zij aan Driggs 100.000 of meer
Lee-Enfields, 3000 Lewis-machinegewe-
ren 25 millioen pakjes patronen aan
bood. Maar zelfs deze maatschappij is
naar Driggs' meening nog niet zoo goed
voorzien als een Joodsche zaak in Ham
burg, die wat hij haar „tweedehands rom
mel" noemde, verspreide over Zuid-Ame-
rika en het Verre Oosten. Er is naar het
schijnt een tijd geweest, dat in Driggs'
oogen ongetwijfeld Duitschland de groot
ste bron van deze wapenvoorziening van
lil .«ÖSE&jy
l\ A INI Aki
e u 11 1 e t o n
Uit het Amerikaansch.
22)
»Ja, antwoordde Sally nederig.
ik be§rÜPt, dat dit niets dan de groote
jacn zijn," gjng mts Shandish uiterst
'■'"ninelijk voort, „de ruimten daartus-
1 ien-in kunt u precies naar uw eigen
6 edvinden invullen. Ten slotte behoef ik
de hoofdzaak te weten. Gistermid-
bent u me komen opzoeken, met als
jameveling een brief van mrs. English
ji. 'eek me al heel geschikt en omdat
j Wlsb dat tante Abby zonder secreta-
toeegei)8^' |^eb lb u maar op goed geluk
»Bank
2 ">ank u wel", begreep Sally te. moeten
dank"'1' ')en wei'kelUk heel, heel
Ver!i>at bepTÜP ik. Laten we er nu niet
i er over spreken, dat is het beste".
iQ'jiLV'Stekend verhaal heel aanne-
M 2eide Mr. Savage goedkeurend.
r waar is de aanbevelingsbrief?"
w '1J lk hier of daar laten liggen", ant-
Ik t, 1 zuster doodkalm. „Dat doe
Die 1 nlt'.id 'k laat toch alles achter
y'Rgen."
ütonV' °°ReilLHik lang was de jonge man
^...^bewondering, maar de manier,
kciui baai' aankeek, was welspre-
j)e genoeg.
aaiateur-avonturierster bleef echter
wel een minuut lang in diep nadenken
verzonken voor zich uit zitten turen
toen keek ze op. „Eén ding is me nog niet
recht duidelijk", zeide ze toen langzaam.
„En dat is!" drong Mrs. Shandish ver
wonderd aan.
„De diefstal zelf. Uw dienstboden zijn
toch thuis gekomen die hebben natuur
lijk dadelijk gezien, wat er gebeurd was
eii als gevolg daarvan weer de politie ge
waarschuwd."
„De hemel beware me!" zeide mr. Sa-
vage op een toon, alsof er een licht bij
hem opging, maar met een nietszeggende
uitdrukking op zijn gezicht.
„Laten we ons daar nu maar niet be
zorgd over maken", viel Mrs. Shandish
ongeduldig in. Ook al is het zoo, dan kun
nen we de politie te verstaan geven, dat
alles weer in.:., nu ja, in die gelegenhe
den, waar dieven hun buit deponeeren
teruggevonden is."
Ja, dat is het beste dat verklaart
alles", zeide Mr. Savage ongeduldig. „En
praten jullie nu niet langer, maar ga mee
de wagen staat er al.
Bijna gelijktijdig met deze aankondi
ging kreeg de boot een vrij sterken schok
en toen Sally verbaasd opkeek, merkte ze,
dat haar geest zoo door 't absorbeeren van
haar nieuwe identiteit in beslag genomen
geweest was, dat de boot om een land
hoef d bezet met staketsels heengezwenkt
was, waardoor zü plotseling de daarachter
liggende, half-cirkelvormige haven vol
met kleine, sierlijke pleziervaartuigen te
zien kregen. En het volgende oogenblik
schuurde de boot langs een vrii groote,
wit en rood geschilderde werf.
En terwijl haar brein met de snelheid
van een bioscoop-film allerlei nieuwe in
drukken in zich opnam, stond ze op en
liep achter haar collega-samenzweerders
aan de trap af en naar 't achterdek
naar de loopplank, die reeds uitgeschoven
was.
Op korten afstand van het landhoofd
gingen de grauwgrijze klippen over in
een achterland van zacht-glooiende heu
vels, dat van af de \\/:rf gezien met bui
tenverblijven bezaaid was doodgewone
en gewild-bizarre, naast werkelijk mooie,
smaakvolle buitenhuizen en pretentieus-
aandoende „villa's" alles kris en kras
dooreen tot op een zeker punt, waar deze
vrü-gevochten villa-bouw opeens overging
in een ordelijke dorpstraat, welke zich 11a
een huis of twintig verwijdde tot een soort
van plein van uitsluitend openbare gebou
wen, waar de straten van het eigenlijke
dorp als de hoofddraden van een spinne-
web convergeerend op uitkwamen.
Op de werf zelf was 't een gezoem en
gewirwar van druk pratende en bewegen
de zomergast. Vlak voor het houten hek,
dat toegang tot den bestraten weg gaf,
stond een groep voertuigen, doodgewone
huurrijtuigen zoowel als eenvoudige of
groote luxe-auto's. Onder de planken en
aan weerszijden, op het gladde goudgele
strand was het een gekrioel van kinderen,
dei 6f in 't znad zaten te spelen, óf met
hoogopgetilde rokken of in korte prac-
tische badpakjes in het blauwe water,
dat doo) de stoomboot in werkelijke gol
ven opgestuwd werd, dansten en plasten.
Ondanks het feit, dat de omgeving van
de werf blijkbaar het plebeïsche gedeelte
van hot eiland aas, had het schouwspel
voor Sally een ongemeene bekoring,
't Was of al die vroolyke mensehen en
die opgewekt spelende kinderen haar tot
op zekere hoogte haar vertrouwen terug
gaven. Alle gevoel van druk en onzeker
heid viel van haar af, 1111 kon ze weer
genieten van de gaven, die de goden in
hun goedgeestigheid haar toegezonden
hadden. Met half-gesloten oogen haalde
ze diep adem, zoog ze gretig de weldadig-
warnie. van zonlicht en zoutige zeelucht
doortrokken atmosfeer van het eiland in.
Op dat oogenblik drong een man in
livrei met een rond en breed gezicht,
dat door 't ontbreken van elke uitdruk
king iets van een masker weghad, zich
door de menigte heen, tilde zonder een
woord te spreken de handbagage van
Sally's nieuwe vrienden op en liep weer
tussehen de menschen door terug. Uit
een i paar woorden van den man in het
blauw begreep ze, dat dit zijn bediende
moedt zijn, En even daarna liepen ze
ondejr de stekend-nieuwsgierige blikken
van honderden oogen door, over de wit
geschilderde planken naar den uitgang.
„Een penitentie", zei Mrs. Shandish
zachtjes tegen Sally, toen zij bijna het
rood-geschilderde hek bereikt hadden,
„en altijd weer hetzelfde het eiland is
heerlijk maar de aankomst is er een
beproeving."
Sally mompelde iets onverstaanbaars,
dat voor een toestemmend antwoord kon
doorgaan, maar in haar hart was ze
't niet met die opinie eens. Wat Mrs.
Shandish hoofdzakelijk hinderde was het
ongewenschte contact met de kudde
menschen, een afkeer van nieuwsgierige
blikken; twee gevoelens, welke op een
snobbistischen geestestoestand wezen.
Maar hoe kwam iemand van zulk een
psyche er toe, om omgang op voet van
gelijkheid, met iemand, die nog geen drie
dagen geleden een winkeljuffrouw was,
te dulden; wat kon de reden voor zulk een
handelwijze zijn: dankbaarheid, onbe-
de de wagen eensklaps aanmerkelijk zijn
vaart en gleed, tussehen twee plompe,
wuste goedhartigheid of iets, dat veel die
per, veel meer verborgen zijn oorsprong
had?
Als een donkere wolk, welke een oogen
blik lang het zonlicht voor haar onder
schepte, kwam weer het vermoeden bij
Sally op, dat er iets niet in orde was,
maar het volgende oogenblik werden alle
sombere voorgevoelens door allerlei
nieuwe indrukken verjaagd. Achter den
bediende van Savage aan liepen ze op een
grooten licht-grijzen auto toe de man
zette de bagage achterin, sloeg het por
tier dicht en ging voor, naast den chauf
feur zitten. Langzaam gleed de wagen
tussehen de naar alle kanten uitwijkende
menschen door daarna reed hij met een
iets grooter vaart langs een rij slaperig-
uitziende huizen, draaide een hoek om en
schoot met een zacht, snorrend gegons
vooruit, langs een soort van plantsoen,
dat als iets schaduwigs groen voorbij
vloog en den grauwen, geasfalteerden
buitenweg op.
De eerste paar oogenblikken vlogen de
huizen voorbij met de snelheid van tele
graafpalen langs een coupé-raampje van
een sneltrein; toen hield het dorp op,
kwamen ze aan de buitenplaatsen met
hun bosschen, hooge hoornen met door-
filterend zonlicht op den ondergroei,
koele, glad-geschoren grasvelden, grauwe
tennisbanen, een kleurenweelde van bloe
men en dan opeens, half verscholen in
't beschuttende groen, een hei-witte gevel
met plekken van teere, blauw-lila' scha
duw.
En daarna zonder voorafgaande
waarschuwing, maar evengoed zonder
eenige onaangename sensatie, verminder-
vierkante pilaren van zandsteen door,
een goed onderhouden wildernis van hoo
rnen en struiken binnen, die als een soort
van scheidsmuur tussehen den hoofdweg
en het buiten aan den zeekant met zijn
terrassen en prachtig-aangelegd park lag.
Met een plotselingen overgang van
koele schaduw in fel licht kwam hij on
der dé boomen uit, boog om een prachtig
grasveld van diep mosgroen fluweel heen
en reed langs de zuilengalerij van een
groot wit huis met (wee open omgebogen
vleugels, waarvan elk raam door groen
en oranje gestreepte markiezen tegen de
zon beschut was.
Zooals het huis daar stond, overgoten
door zonlicht, dat het wit een warm-gele
tint gaf, met als achtergrond de strakke
blauwe lucht en de iets donkerder ge
kleurde zee, met aan lederen kant een
boseh reusachtige somber-groene eypres-
sen, als twee eenzame, betrouwbare wach
ters maakt het zulk een solieden indruk,
gaf het den toeschouwer zulk een gevoel
van rust en kracht, van betrouwbaarheid
en onvergankelijkheid, dat Sally onwille
keurig de woorden buitenverblijf en land
goed uit het merkwaardige artikel van
een delireerende schrijfster over oude
aristocratische families, beroemde land
goederen en alles bedervende zomergas
ten met hun minderwaardige buiten
huisjes te binnenschoot.
(Wordt vervolgd).