Buitenlandsch Overzicht. Sally's avontuur. HONIG'S BOUILLONBLOKJES thans 6 voor 10 ct. RÉI N lil EIDEN VERSTAND NIEUWSBLAD VOOR DEN KELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA No. 7484 EERSTE BLAD 62ste JAARGANG DINSDAG 11 SEPTEMBER 1934 V Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.. Heldersche Crt. 1.60; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringenen Texel f 1.66binnenland f 2.- Nederl. Oost- en West lndië per zeepost t 2.10, idem per mail en overige landen i 3.20 Losse nos. 4ct.fr. p.p 6ct. Weekabonnementen 12 ct. Zon dagsblad resp f 0.50 f 0.70, f 0.70, f 1.- Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,f 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag. Redacteur: P. C. DE BOER. Uitgave N.V. Drukkerij v/b C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te buur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, min. 40 ct.; bij niet-contante be taling 16 ct. per regel, min. 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder no.10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct. Hitier op het Congres der Nat. Socialisten te Neurenberg. - Za! Rusland worden toegelaten tot den Volkenbond? - Voor- bereidingen voor de volksstemming in het Saargebied. Hitier op het Neurenberger N.S. Congres De Leider is weer eens aan het redevoe-' voeren geweest. Er was eenige aanleiding voor, omdat men na den dertigsten Juni wellicht zou denken, dat er iets was tussehen de S. A. en den Führer. 't Is heelemaal niets, Hitier beeft het zelf ge zegd in een groote speech, die hij heeft gehouden. „Tussehen mij en de S. A. is niets veranderd," zoo zeide hij; „de S. A. heeft met de gebeurtenissen van den der tigsten Juni niets uitstaande. Mijn ver trouwen in u, mijn kameraden, is nog even groot als gedurende de veertien jaren, die wij samen gestreden hebben. Uw leider verwacht van u, dat gij het ze'""de vertrouwen in hem hebt." Aldus heeft Hitier gesproken. De cor respondent, die 1 dit bericht doorzendt voegt ér bij: Op bijna pathetischen toon riep Hitier deze woorden uit, terwijl ovre hem in de Luitpold-arena doodstil 120.000 S. A.- en g. S.-martnën stonden opgesteld. „Velen hebben gedacht," zoo ging de Führer voort; „dat de gebeurtenissen van den laatsten Juni den ondergang zouden be- teekenen van dit regime, doch slechts hij, die gek is of een bewuste leugenaar, kon zeggen, dat dit regime zal vallen of dat wij er vrijwillig afstand van zullen doen. Ik ben en blijf voor u en bij u, mijn kmeraden." n nauwlijks had Hitier uitgesproken, of het geschut van de rijksweer liet zijn bronzen stem weerklinken. Honderd scho ten dreunden door de lucht, als om de woorden van den Führer te bezegelen. Paar stonden zij, de heirsëharen van het nationaal-socialisme, in den vroegen och tend; want om zes uur, toen de morgen nevels nog over het land lagen, hadden zij zich al opgesteld en om zes uur liepen de kolossale tribunes reeds vol. Als de g. A. en de S. S. en de vaandeldragers weer staan opgesteld, neemt Hitier het woord en het is een klemmend betoog, dat hij tot zijn volgelingen houdt. Een klemmend betoog, waarbij hij de S.A.- menschen bezweert, trouw te blijven aan het vaandel. Hij bezweert hun overtuigd te zjjn van zijn kameraadschap. Hij be zweert hun niet te gelooven, dat hij zich los wil maken van zijn S. A. wn bij den toehoorder komt de vraag boven waarom zegt Hitier dat zoo na drukkelijk? Waarom zegt hij op bijna heeschen toon deze woorden en toont hij zich voor de eerste maal in deze dagen Riet heelemaal meester van zichzelf? Vas het gevaar, dat er tussehen hem cu de S. A. een breuk kan komen, dan zoo groot? Stil, laten we niet verder gaan met dergelijke gedachten. Laten we liever eens kijken naar den algemeenen Euro peesehen toestand. De toestand in Ge nève wordt beheerscht door de vraag: zal Rusland al dan niet tot den Volkenbond Worden toegelaten? Frankrijk, Engeland Rusland en de Volkenbond en Italië zuilen vermoedelijk het initiatief nemen en de Sov.iet-Unie uitnoodigen zit ting te nemén. Dat zij zich daarvan zouden laten weer houden door het besluit der Zwitsersche regeering om tegen te stemmen, is kwa lijk aan te nemen, al geeft de weigerach tige houding van bet land waar de zetel van den Volkenbond is gevestigd, aan de zaak dan ook iets neteligs, te meer daar nationalistische organisaties in Zwitser land aanstalten maken voor een volks petitie, met het oogmerk tot een referen dum over uittreding uit den Bond te ge raken voor; het geval Rusland er zijn in trede mocht. doen. Voor het kabinet te Bern, dat zijn besluit wel in hoofdzaak zal hebben genomen wegens de sterke anti- Russische stemming onder de bevolking, zou het uiterst pijnlijk zijn als het refe rendum haar noopte als Bondslid te be danken. Het spreekt vanzelf, dat dan de zetel van den Volkenbond niet te Genève zou kunnen blijven. Er zit intusschen aan dat Russische lid maatschap nog heel wat vast, omdat men van de overige Bondsleden, die, behalve Zwitserland, Rusland niet erkend hebben en dat zijn er 26 volstrekt niet weet hoe hun houding zal zijn. Ook staat niet vast, dat alle leden zullen stemmen voor een permanenten Raadszetel aan Rusland, dat daarop, als groote mogendheid, recht heeft, en ook Polen kan nog roet in het eten gooien. De a.s. volks' stemming in het Saargebied De kwestie van het Saargebied, alsmede de oorlog tussehen Paraguay en Brazilië, staan op de agenda voor ue eerstvolgende bijeenkomst. Reeds is over de Saarkwestie een voorbereidende, niet openbare, zitting van den Volkenbondsraad gehouden, ter voorbereiding van de volksstemming. Daarop zijn in openbare - zitting loyali teitsverklaringen afgelegd door een aan tal hooge Volkenbondsambtenaren. Het schijnt, dat tussehen Dantzig en Polen de betrekkingen verbeterd zijn. Uit de in openbare zitting gedane me- dedeelingen omtrent de voorbereiding der volksstemming in het Saargebied blijkt, dat de door den Raad benoemde commis sie sinds 1 Juli aan het werk is, en tal van maatregelen ter voorbereiding heeft genomen. O. a. zijri het gerechtshof en de districtsrechtbankén voor de volksstem ming georganiseerd. Intusschen zijn verschillende nieuwe nota's in den jongsten tijd tot den Vol kenbondsraad gericht, die op de volks stemming betrekking hebben en eenige nieuwe zijden van de kwestie behandelen, o. a. het Fransehe memorandum over de oeconomische en andere gevolgen van een eventueele verandering van het bestaande regiem na de volksstemming. Uitdrukke lijk deelde Barthou bij deze gelegenheid mede, dat de Fransehe regeering wenscht, dat de volksstemming geheel overeenkom stig het verdrag van Versailles zal ver- loopen. De Fransehe regeering zal het resultaat aanvaarden, hoe het ook uitvalle, Prins George van Engeland en Prinses Marina van Griekenland, wier huwelijk in Westminster abbeg, waarschijnlijk in November, zal plaats hebben. maar zij wil geen afstand doen van de mogelijkheid, dat de Saarbevolking zich ten gunste van een vereeniging met Frankrijk zal uitspreken. Bovenal wenscht de Fransehe regeering, aldus Barthou, dat de bevolking zich in volle vrijheid zal kunnen uitspreken. Zij moet vrii kunnen zeggen wat zij wil, zonder oogenblikke- lijke, of, Barthou legde hier bizonderen nadruk op, toekomstige bedreigingen. En de Fransehe regeering vertrouwt op de volkomen onpartijdigheid van de Raads commissie van drie en van den geheelen Volkenbondsraad, die er voor zorgen zal, dat uitsluitend de Saar-bevolking zelf en niemand anders over haar lot zal be slissen. Dit wat Frankrijk betreft en het Saar gebied. Daarnaast heeft de Volkenbond een brief ontvangen van het Duitsche front in het Saargebied, waarin gepro testeerd wordt tegen de voorgenomen ver sterking der Saarpolitie met buitenland- sche elementen. Het schrijven van het Duitsche Front bestrijdt voorts de verklaring van Knox, dat de aanwezigheid van 16,000 jonge Saarlanders in den Duitschen vrij willi gen arbeidsdienst nieuwe gevaren voor de handhaving der openbare orde in het Saargebied zou hebben geschapen, daar deze jongelui in den Duitschen arbeids dienst een militaire opvoeding zouden ontvangen. De leiding van het Duitsche Front ontkent, dat de Duitsche vrijwil lige arbeidsdienst tot een militaire opvoe ding leidt en betoogt, dat deze 16,000 jongelieden uit het Saargebied slechts daarom tot den Duitschen vrijwilligen ar- beidsdient zijn overgegaan, omdat dit de eenige mogelijkheid was tot vermindering van de werkloosheid in het Saargebied, welke werkloosheid de regeeringscommis- sie onvoldoende bestrijdt. Aan het slot van den brief spreekt de leiding van het Duitsche Front, waarbij thans volgens haar verklaringen 95 pet. der stemgerechtigden zijn aangeslagen, den wensch uit, dat de Volkenbondsraad Knox eindelijk tot de orde zal roepen wegens de valsche voorstellingen, die deze voortdurend over den toestand in het Saargebied geeft en hem tot een on partijdige uitoefening van zijn ambt zal weten te brengen. CECIL CRITISEERT DUITSCHE POLITIEK. Vreesaanjaging in het Saargebied. De tegenwoordige Duitsche regeering is er in geslaagd een groot gedeelte der bevolking van het Saargebied vrees aan te jagen, aldus lord Cecil in een rede voor een vergadering van de volkenbonds- vereeniging te Weymouth. Ik weet niet, wat de gevolgen kunnen zijn, maar dit optreden heeft den toestand een aanzienlijke verandering doen onder gaan. Het komt mij voor, dat de Duitsche regeering de zaak vrij dwaas aanpakt. Zij schijnt te meenen, dat het de juiste ma nier niet is, deze lieden voor zich terug te winnen door gematigdheid te toonen en een wijs beleid, maar wel door te trachten ze uit vrees zóó te doen stemmen als de Duitsche regeering dit wenscht. ORANIËNBURG. Reuter meldt uit Berlijn In het stadje Oraniënburg is een onge wone rust weergekeerd. Het concentratie kamp is gesloten en de gevangenen zijn vertrokken. De bewoners van het stadje l^open dat het kamp zal worden ingericht tot kazerne voor de S. S., want met het vertrek van de gevangenen is voor Oraniën burg ook een bron van inkomsten weg gegaan. De fabricage van gasmaskers en foto grafisch papier vormen de voornaamste industrie. De poort van het kamp wordt nog beweakt door een S. A.-man en men krijgt slechts toegang op vertoon van een door de geheime staatspolitie ver strekte vergunning. Zeer moeilijk zal het blijken voor de 742 gevangenen, die volgens officieele mededeeling uit de Pruisische concen tratie-kampen zijn vrijgelaten, om een bestaan te vinden. Hun familieleden zullen voor hen moeten zorgen, maar velen van dezen verkeeren zelf in behoeftige om standigheden, daar zij verwant zijn aan „beruchte personen". De bevrijde gevangenen krijgen geen steun uit de openbare kas en aan de Engelsche deputatie, die onlangs alhier heeft onderhandeld voor de vrijlating van den vroegeren sociaal-detnocratischen burgemeester van Maagdenburg, Otto Reuter, en van het vroegere communis tische Rijksd'aglid dr. Neubauer, werd nadrukkelijk meegedeeld, dat deze per sonen het land niet zouden mogen ver laten. Vermoedelijk vallen alle vrijgelaten gevangenen onder deze verbodsbepaling, daar men in officieele kringen vreest, dat dergelijke emigranten „gruwelver halen" in het buitenland zullen rond strooien. BEZITTINGEN VAN NAZI'S VERBEURD VERKLAARD. O.a. verdacht van medeplich tigheid aan moord. De politie te Innsbruck heeft, naar de „Times" meldt, de bezittingen verbeurd verklaard van acht bekende nationaal- socialisten te Innsbruck onder wie een predikant, een advocaat en twee politie ambtenaren. Er zijn tegen hen beschuldi gingen aanhangig wegens verraad en medeplichtigheid aan moord. De moord is die op den politieambte naar, majoor Hickl op 25 Juli, den dag van het vermoorden van Dollfuss. De Duitsche pers had gemeld, dat Hickl ge lyncht was door een menigte, die woedend was over zijn behandeling van Nazzi-ge- vangenen. In werkelijkheid werd hij door twee nazi's in een hinderlaag gelokt. Een van dezen is geëxecuteerd, de ander heeft 20 jaar gekregen, Bij het getuigenverhoor ten processe werd verklaard, dat een dergenen wier eigendom is verbeurd verklaard (hij is naar het buitenland gevluchtbevel had gege ven dat majoor Hickl moest worden dood geschoten. De anderen bevinden zich in arrest. De confiscaties zijn geschiedt vol gens een wet, welke machtigt tot speciale maatregelen tegen personen betrokken bij den opstand van 25 Juli. DE ENQUETE TE WASHINGTON. Ook in Engeland begint men op onderzoek aan te dringen. Een verklaring van den Neder- landschen gep. kapitein ter zee Koster. Volgens de Daily Herald, het blad van de arbeiderspartij, zullen de merkwaar dige zakenmethoden en de politieke intri- gues van de groote wapenfirma's waar schijnlijk ook in Groot Britannië een heerschende openbare zaak worden. Op 1 October vergadert de Labour Partij te Southampton en de eisch van een volle dig en openbaar onderzoek in Groot Bri tannië zal daar gesteld worden. Men denkt hetzij aan een kleine koninklijke commissie hetzij aan een bijzondere recht sprekende commissie. In beide gevallen ware het wenschelijk dat er voorberei dende onderzoekingen plaats hebben, on afhankelijk van de regeering en met vrijen toegang tot documenten en getui gen. Beweerd wordt, dat Britsche firma's deelnemen in zaken, die, naar cynisch toegegeven wordt, geheel op omkooperij berusten; dat er samenspanning is geweest tussehen Britsche firma's voor onderlinge vasstelling van prijsopgaven aan de admiraliteit en dat teneinde con tracten te verkrijgen, wapenfirma's ge holpen zijn door vrienden van de admira liteit. Volgens de Herald mag men aan nemen, dat op de ministers sterke pressie zal uitgeoefend worden om een onder zoek te weigeren. Doen zij dit, dan zal het publiek daaruit zijn conclusies trekken. Ook het dagelijksche bestuur van de Nationale Liberale Federatie zal volgens de News Chronicle den eisch van een on belemmerd onderzoek stellen. De verga dering van dit lichaam zal op 19 Septem ber plaats hebben. Het blad meent, dat de regeering zich haasten moet om een on derzoek langs denzelfden weg als het Amerikaansche te doen plaats hebben. De Daily Express geeft een kort vraaggesprek met. den Nederlandsehen oud-kapitein ter zee Paul Koster, wiens naam in de verslagen uit Washington niet genoemd werd. De heer Koster is oud-officier van de Koninklijke Neder- landsche marine en agent van de Elec tric Boat Cy. geweest. Met deze firma en met Armstrong Vickers was hij na 1906 in aanraking gekomen als duikbootdes- kundige te Fiume. De hr. Koster verklaar de dat hij tegenwoordig met de genoemde firma's geen connecties meer heeft en voor eigen rekening werkt. Naar zijn meening is heel het Amerikaansche on derzoek gebaseerd op documenten, die uit de archieven van de Electric Boat Cy. zijn gestolen. Hij ontkent met nadruk de bewering, dat met omkooperij gewerkt wordt. De heer Louis L. Driggs, die voor de enquete commissie zijn verklaringen heeft afgelegd, deed merkwaardige ont hullingen over wapenleveranties, afgezien van steekpenningen en provisie. In 1931 schreef Shearer, wiens naam bekend is van zijn actie op de maritieme conferentie van Genève in 1928, om prijsvraag voor wapentuig vo©r China. Hij schijnt daarbij een toespeling te hebben gemaakt op een Londensche maatschappij, die Driggs de „afzetagent" voor het Engelsche over schot aan materiaal" noemde. Hoe groot dat overschot is of was, bleek uit een meedeeling van die maatschappij in 1929, waarin zij aan Driggs 100.000 of meer Lee-Enfields, 3000 Lewis-machinegewe- ren 25 millioen pakjes patronen aan bood. Maar zelfs deze maatschappij is naar Driggs' meening nog niet zoo goed voorzien als een Joodsche zaak in Ham burg, die wat hij haar „tweedehands rom mel" noemde, verspreide over Zuid-Ame- rika en het Verre Oosten. Er is naar het schijnt een tijd geweest, dat in Driggs' oogen ongetwijfeld Duitschland de groot ste bron van deze wapenvoorziening van lil .«ÖSE&jy l\ A INI Aki e u 11 1 e t o n Uit het Amerikaansch. 22) »Ja, antwoordde Sally nederig. ik be§rÜPt, dat dit niets dan de groote jacn zijn," gjng mts Shandish uiterst '■'"ninelijk voort, „de ruimten daartus- 1 ien-in kunt u precies naar uw eigen 6 edvinden invullen. Ten slotte behoef ik de hoofdzaak te weten. Gistermid- bent u me komen opzoeken, met als jameveling een brief van mrs. English ji. 'eek me al heel geschikt en omdat j Wlsb dat tante Abby zonder secreta- toeegei)8^' |^eb lb u maar op goed geluk »Bank 2 ">ank u wel", begreep Sally te. moeten dank"'1' ')en wei'kelUk heel, heel Ver!i>at bepTÜP ik. Laten we er nu niet i er over spreken, dat is het beste". iQ'jiLV'Stekend verhaal heel aanne- M 2eide Mr. Savage goedkeurend. r waar is de aanbevelingsbrief?" w '1J lk hier of daar laten liggen", ant- Ik t, 1 zuster doodkalm. „Dat doe Die 1 nlt'.id 'k laat toch alles achter y'Rgen." ütonV' °°ReilLHik lang was de jonge man ^...^bewondering, maar de manier, kciui baai' aankeek, was welspre- j)e genoeg. aaiateur-avonturierster bleef echter wel een minuut lang in diep nadenken verzonken voor zich uit zitten turen toen keek ze op. „Eén ding is me nog niet recht duidelijk", zeide ze toen langzaam. „En dat is!" drong Mrs. Shandish ver wonderd aan. „De diefstal zelf. Uw dienstboden zijn toch thuis gekomen die hebben natuur lijk dadelijk gezien, wat er gebeurd was eii als gevolg daarvan weer de politie ge waarschuwd." „De hemel beware me!" zeide mr. Sa- vage op een toon, alsof er een licht bij hem opging, maar met een nietszeggende uitdrukking op zijn gezicht. „Laten we ons daar nu maar niet be zorgd over maken", viel Mrs. Shandish ongeduldig in. Ook al is het zoo, dan kun nen we de politie te verstaan geven, dat alles weer in.:., nu ja, in die gelegenhe den, waar dieven hun buit deponeeren teruggevonden is." Ja, dat is het beste dat verklaart alles", zeide Mr. Savage ongeduldig. „En praten jullie nu niet langer, maar ga mee de wagen staat er al. Bijna gelijktijdig met deze aankondi ging kreeg de boot een vrij sterken schok en toen Sally verbaasd opkeek, merkte ze, dat haar geest zoo door 't absorbeeren van haar nieuwe identiteit in beslag genomen geweest was, dat de boot om een land hoef d bezet met staketsels heengezwenkt was, waardoor zü plotseling de daarachter liggende, half-cirkelvormige haven vol met kleine, sierlijke pleziervaartuigen te zien kregen. En het volgende oogenblik schuurde de boot langs een vrii groote, wit en rood geschilderde werf. En terwijl haar brein met de snelheid van een bioscoop-film allerlei nieuwe in drukken in zich opnam, stond ze op en liep achter haar collega-samenzweerders aan de trap af en naar 't achterdek naar de loopplank, die reeds uitgeschoven was. Op korten afstand van het landhoofd gingen de grauwgrijze klippen over in een achterland van zacht-glooiende heu vels, dat van af de \\/:rf gezien met bui tenverblijven bezaaid was doodgewone en gewild-bizarre, naast werkelijk mooie, smaakvolle buitenhuizen en pretentieus- aandoende „villa's" alles kris en kras dooreen tot op een zeker punt, waar deze vrü-gevochten villa-bouw opeens overging in een ordelijke dorpstraat, welke zich 11a een huis of twintig verwijdde tot een soort van plein van uitsluitend openbare gebou wen, waar de straten van het eigenlijke dorp als de hoofddraden van een spinne- web convergeerend op uitkwamen. Op de werf zelf was 't een gezoem en gewirwar van druk pratende en bewegen de zomergast. Vlak voor het houten hek, dat toegang tot den bestraten weg gaf, stond een groep voertuigen, doodgewone huurrijtuigen zoowel als eenvoudige of groote luxe-auto's. Onder de planken en aan weerszijden, op het gladde goudgele strand was het een gekrioel van kinderen, dei 6f in 't znad zaten te spelen, óf met hoogopgetilde rokken of in korte prac- tische badpakjes in het blauwe water, dat doo) de stoomboot in werkelijke gol ven opgestuwd werd, dansten en plasten. Ondanks het feit, dat de omgeving van de werf blijkbaar het plebeïsche gedeelte van hot eiland aas, had het schouwspel voor Sally een ongemeene bekoring, 't Was of al die vroolyke mensehen en die opgewekt spelende kinderen haar tot op zekere hoogte haar vertrouwen terug gaven. Alle gevoel van druk en onzeker heid viel van haar af, 1111 kon ze weer genieten van de gaven, die de goden in hun goedgeestigheid haar toegezonden hadden. Met half-gesloten oogen haalde ze diep adem, zoog ze gretig de weldadig- warnie. van zonlicht en zoutige zeelucht doortrokken atmosfeer van het eiland in. Op dat oogenblik drong een man in livrei met een rond en breed gezicht, dat door 't ontbreken van elke uitdruk king iets van een masker weghad, zich door de menigte heen, tilde zonder een woord te spreken de handbagage van Sally's nieuwe vrienden op en liep weer tussehen de menschen door terug. Uit een i paar woorden van den man in het blauw begreep ze, dat dit zijn bediende moedt zijn, En even daarna liepen ze ondejr de stekend-nieuwsgierige blikken van honderden oogen door, over de wit geschilderde planken naar den uitgang. „Een penitentie", zei Mrs. Shandish zachtjes tegen Sally, toen zij bijna het rood-geschilderde hek bereikt hadden, „en altijd weer hetzelfde het eiland is heerlijk maar de aankomst is er een beproeving." Sally mompelde iets onverstaanbaars, dat voor een toestemmend antwoord kon doorgaan, maar in haar hart was ze 't niet met die opinie eens. Wat Mrs. Shandish hoofdzakelijk hinderde was het ongewenschte contact met de kudde menschen, een afkeer van nieuwsgierige blikken; twee gevoelens, welke op een snobbistischen geestestoestand wezen. Maar hoe kwam iemand van zulk een psyche er toe, om omgang op voet van gelijkheid, met iemand, die nog geen drie dagen geleden een winkeljuffrouw was, te dulden; wat kon de reden voor zulk een handelwijze zijn: dankbaarheid, onbe- de de wagen eensklaps aanmerkelijk zijn vaart en gleed, tussehen twee plompe, wuste goedhartigheid of iets, dat veel die per, veel meer verborgen zijn oorsprong had? Als een donkere wolk, welke een oogen blik lang het zonlicht voor haar onder schepte, kwam weer het vermoeden bij Sally op, dat er iets niet in orde was, maar het volgende oogenblik werden alle sombere voorgevoelens door allerlei nieuwe indrukken verjaagd. Achter den bediende van Savage aan liepen ze op een grooten licht-grijzen auto toe de man zette de bagage achterin, sloeg het por tier dicht en ging voor, naast den chauf feur zitten. Langzaam gleed de wagen tussehen de naar alle kanten uitwijkende menschen door daarna reed hij met een iets grooter vaart langs een rij slaperig- uitziende huizen, draaide een hoek om en schoot met een zacht, snorrend gegons vooruit, langs een soort van plantsoen, dat als iets schaduwigs groen voorbij vloog en den grauwen, geasfalteerden buitenweg op. De eerste paar oogenblikken vlogen de huizen voorbij met de snelheid van tele graafpalen langs een coupé-raampje van een sneltrein; toen hield het dorp op, kwamen ze aan de buitenplaatsen met hun bosschen, hooge hoornen met door- filterend zonlicht op den ondergroei, koele, glad-geschoren grasvelden, grauwe tennisbanen, een kleurenweelde van bloe men en dan opeens, half verscholen in 't beschuttende groen, een hei-witte gevel met plekken van teere, blauw-lila' scha duw. En daarna zonder voorafgaande waarschuwing, maar evengoed zonder eenige onaangename sensatie, verminder- vierkante pilaren van zandsteen door, een goed onderhouden wildernis van hoo rnen en struiken binnen, die als een soort van scheidsmuur tussehen den hoofdweg en het buiten aan den zeekant met zijn terrassen en prachtig-aangelegd park lag. Met een plotselingen overgang van koele schaduw in fel licht kwam hij on der dé boomen uit, boog om een prachtig grasveld van diep mosgroen fluweel heen en reed langs de zuilengalerij van een groot wit huis met (wee open omgebogen vleugels, waarvan elk raam door groen en oranje gestreepte markiezen tegen de zon beschut was. Zooals het huis daar stond, overgoten door zonlicht, dat het wit een warm-gele tint gaf, met als achtergrond de strakke blauwe lucht en de iets donkerder ge kleurde zee, met aan lederen kant een boseh reusachtige somber-groene eypres- sen, als twee eenzame, betrouwbare wach ters maakt het zulk een solieden indruk, gaf het den toeschouwer zulk een gevoel van rust en kracht, van betrouwbaarheid en onvergankelijkheid, dat Sally onwille keurig de woorden buitenverblijf en land goed uit het merkwaardige artikel van een delireerende schrijfster over oude aristocratische families, beroemde land goederen en alles bedervende zomergas ten met hun minderwaardige buiten huisjes te binnenschoot. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1