Buitenlandsch Overzicht
s avontuur
Juist voor Vrouwen!
AKKER.CACHETS
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
GEMENGD NIEUWS
Gebruikt in Uw soepen HONIG's BOUILLONBLOKJES 6 voor 10 een
ZATERDAG 22 SEPTEMBER 1934
62ste JAARGANG
AKKERTJES"
Inbraak op de Stadion
kade te Amsterdam.
Inbrekers op heeterdaad
betrapt door dienstbode.
Een gevaarlijk automobilist
De groote textielstaking
Door een auto overreden
en gedood.
AD VERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruit
betaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.bij niet-contante betaling 15 ct.
per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven
onder nummer: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
BureauKoningstraat 78 Telefoon 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
zonnarsaiaa ,esp. I 0.50,10.70, f 0.70, fl.-. Modeblad resp. f 1.20, f 1.
president Zamora beraadslaagd. Naar ver
luid beschikt de regeering over bewijzen, dat
de socialisten zwaar bewapend^ zijn inet ge
weren, revolvers, machinegeweren, vlammen
werpers, gasbommen en groote hoeveelheden
munitie, welke in de afgeloopen maanden op
verschillende wijzen het land zijn binnenge
smokkeld.
De revolutionnairen zouden een plan de
campagne hebben opgemaakt met een mili
taire nauwkeurigheid zonder weerga in de
Spaansche geschiedenis.
verneur van den staat, Louis Brann, een
conferentie bijeengeroepen, teneinde maat
regelen te beramen om de orde en de levens
van de burgers en hun bezit te beschermen.
In New Hampshire is een ware veld
slag geleverd tusschen politie en stakers
nabij een textielfabriek, waar posters
werkwilligen hadden lastig gevallen.
De stakers maakten hierbij gebruik van
knuppels, terwijl de politie zich voornamelijk
van haar gummistokken bediende. Vele per
sonen bekwamen ernstige hoofdwonden. De
Stakers hadden echter in zooverre succes, dat
de betrokken fabriek zich genoodzaakt zag
de poorten te sluiten.
i Het eerste slachtoffer van een bajonet der
nationale garde, Ernst Riley, is in Mount
Holy in Noord-Carolina overleden, na een
botsing tusschen stakers en militie te Bel-
monte, waar hij een zware steekwond opliep.
Bij dezelfde botsing werd nog een textiel
arbeider ernstig door bajonetsteken gewond.
Gevechten te Waterville.
Te Waterville (Maine) moest men
Woensdag de hulp van staatstroepen in
roepen na een'hevig straatgevecht tus
schen de politie en stakende textielarbei
ders. Dit gevecht is vermoedelijk het he
vigste sinds den aanvang van de textiel
staking geweest.
DIENSTWEIGERING,
Do krijgsraad te 's-Hertogenbosch
heeft den 20-jarigen A. R. uit Hoogezand,
ingedeeld te Ede, wegens dienstweige
ring veroordeeld tot 10 maanden gevan
genisstraf met ontslag uit den dienst.
lijn die "AKKERTJES" een ideaal
middel. Ze helpen verrassend bij
onbehaaglijkheid, maar bovendien
ook bij klachten op gezette lijden
Volgens recept van Apotheker Dumont.
waarom hij niet tot het oostelijk pact toetrad,
verwees Hitier naar de mededeeling van de
Duitsche zienswijze en bezwaren tegen zekere
artikelen van dat pact aan de andere regee
ringen, De Leider eindigde:
Het Duitsche volk heeft een zwak voor
het Fransche en waardeert het wegens den
in den oorlog betoonden moed. Het zou heel
nuttig zijn als zooveel mogelijk Franschen
Duitschland bezochten, Zij zouden zich dan
rekenschap geven van het feit, dat er vol
strekt geen schrikbewind heerscht en veeleer
het volk zelf in den waren zin des woords
regeert.
Er zou zeker heel wat gewonnen zijn als
het nog eens zoover in de wereld kwam, dat
er tusschen Duitschland en Frankrijk een
soort vriendschappelijke verhouding zou ko
men die den boozen geest van wantrouwen
zou teniet doen. Voor de rust en den vrede
in Europa zou dat van groote bet eekenis zijn.
Hitier overde
Saarkwestie
f 700 gestolen
De zesde, de politieke
commissie der Volken
bondsvergadering, is
Donderdagmiddag on
der voorzitterschap van
Madariaga, zoo meldt
de Geneefsche corr. van de „Nw. Rott,
Crt.", begonnen met de behandeling van het
Poolsche voorstel tot de bijeenroeping van
een Volkenbondsconferentie, met het doel een
conventie tot algemeenmaking der minder
heden bescherming te sluiten.
De Poolsche graaf Raczinski lichtte het
voorstel met een uitvoerige rede toe, waarbij
hij de vraag stelde, of de algemeene Volken-
bondsvergadering de tegenwoordige rechtson
gelijkheid tusschen de volkenbondsstaten op
het stuk der minderheden zal laten voortduren.
Onder de vele gedelegeerden die aan de
discussie deelnamen bevond zich ook de Ne
derlandsche gedelegeerde mr. J. A. N. Patijn,
die de instemming der Nederlandsche regee
ring met het Poolsche voorstel uitsprak.
Uitdrukkelijk verklaarde mr. Patijn echter,
dat het Poolsche voorstel niet ertoe zal mogen
leiden, dat de bestaande rechten der nationale
minderheden op een of andere wijze zouden
worden verzwakt.
Mr. Patijn herinnerde ook, dat in de vorige
Poolsche pleidooien ten gunste van de alge
meenmaking der minderheden bescherming re
kening werd gehouden met de bijzondere toe
standen buiten Europa waarvoor een afzon
derlijke regeling gewenscht zou zijn. Ditmaal
echter werd in het Poolsche voorstel van een
dergelijke mogelijkheid geen gewag gemaakt.
De Nederlandsche delegatie meent daarom
haar verklaring van het vorig jaar te moeten
herhalen dat een bijzondere regeling voor de
minderhedenbescherming in de koloniën ge
wenscht zou kunnen zijn. Dit voorbehoud
sluit natuurlijk volstrekt niet uit, dat ook de
minderheden in de koloniën op behoorlijke
wijze behandeld zouden moeten worden.
de edelsteenen gevolgd, die langs onregelma-
tigen weg dien menschen in handen gekomen
zijn. Ze houden te Amsterdam dan op geheim
zinnig te zijn. Ze herkrijgen hun eer. Ze wor
den opnieuw gesneden en gezet en het is mo
gelijk, dat ze weer verkocht worden aan den-
gene, wien ze ontstolen werden. Amsterdam
geeft volgens Scize of diens zegsman den stee-
nen, die hun burgerlijken stand verloren had
den, dezen terug.
Voor de dieven is dat een sport. Eiken dag
worden er nieuwe gevonden. „Zonder ons zou
de fatsoenlijke handel vergaan", zegt gene.
minderheden
bescherming
Perceelen, waar een of meer etages te
huur staan en slechts gedeeltelijk zijn
bewoond, vormen voor inbrekers een aan
trekkelijk werkterrein. Zijn de eigenaars
van het bewoonde deel niet thuis, dan
slaan zij hun slag, zooals Woensdagavond
is gebleken. In het bewoonde deel van
een perceel aan de Stadionkade hebben
bij afwezigheid van de bewoners tot nu toe
onbekend gebleven personen het raampje
in de buitendeur stukgeslagen, waarna
zij naar binnen zijn gedrongen en in het
huis f 700 hebben buitgemaakt.
Nieuwe onlusten.
De leider van de textielstaking, Gor-
man, heeft medegedeeld, dat de stakings
leiding besloten heeft 100,000 arbeiders
in de. vesrchillende textiel-bedrijven te
evrzoeken Maandag a.s. in staking te
gaan.
Woensdagavond zijn te Waterville in
den staat Maire de onlusten hervat.
Militairen en politie raakten handgemeen
met de stakers, waarbij een soldaat werd
gewond.
Te Philadelphia dreef de politie met
de gummistok eenige hnoderden stakers
uiteen.
De staat van belegte Georgië is nog
niet opgeheven, hier zijn 138 stakers, die
verzet pleegden, gearersteerd.
Te Littlefalls in den staat New-York,
maakte de politie gebruik van brandspuit
en traangas om de stakers uiteen te
drijven.
Vermoedelijk zal Roosevelt ingrijpen,
doch hij zou liever zien, dat het ministe
rie van arbeid een regeling weet te
treffen.
Tot de maximum straf veroordeeld
In hooger beroep heeft zich Donder
dag voor het gerechtshof te Amsterdam
t9 verantwoorden gehad de automobilist
J. de K., die op 19 December 1933 door
de rechtbank te Utrecht veroordeeld werd
tot zes maanden gevangenisstraf bene
vens intrekking van zijn rijbewijs voor
den tijd van één jaar wegens het ver
oorzaken van dood door schuld.
Op 3 Juli 1933 reed verdachte des
avonds op den rijksstraatweg Utrecht
Amsterdam met een vaart van 70 80
km in een ouden Ford-auto, waarvan de
koplichten volstrekt onvoldoende licht
gaven. Hij hield een wegwedstrijd* tegen
een motorrijder, een bekenden renner.
Door zijn bovenmatige snelheid, gevoegd
aan de uiterst slechte verlichting van
den auto, bemerkte de man niet, dat een
wielrijder voor hem uit op den weg rëêcT
in de bocht bij Breukelen, niet ver van
kasteel Nijenrode. De wielrijder, een jonge
man werd aangereden en zoo ernstig ge
wond, dat hij kort daarna aan de gevol
gen overleed. De bestuurder van de Ford
auto had echter niets van het gebeurde
gemerkt en was doorgereden.
De procureur-generaal, mr. A. baron
van Harinxma thoe Slooten was van oor
deel, dat verdachte verregaand roekeloos
heeft gereden en grove schuld aan het
ongeluk heeft. Hij nam de bocht met een
vaart van 80 km, terwijl zijn koplampen
nog niet voldoende licht gaven om een
vaart van 30 km te wettigen.
Ook de remmen van het vehikel waren
niet in orde, al is het ongeluk dan ook
niet hieraan te wijten.
De wijze waarop deze verdachte mis
bruik van den weg heeft gemaakt, is al
leen te verklaren door drankmisbruik,
dat echter niet bewezen kon worden.
Spr. requireert vernietiging van het
vonnis der rechtbank en veroordeeling
van verdachte tot de maximum straf, 9
maanden gevangenisstraf en intrekking
van het rijbewijs voor den tijd van één
jaar.
Toen een jonge dienstbode zich Donder
dagavond in een huis aan de Waldeck
Pyrmontlaan te Amsteidam naar de eerste
verdieping begaf en daar het licht aan
stak, zag zij zich tot haar groote ont
steltenis geplaatst tegenover twee vreemde
mannen, die blijkbaar kans hadden ge
zien ongemerkt binnen te komen. Het
meisje gaf een gil, doch voordat zij om
hulp kon roepen, waren de beide onbe
kenden reeds langs haar heen gevlucht
en verlieten zij het huis met bekwamen
spoed. Een onmiddellijk ingesteld onder
zoek wees uit, dat beide mannen nog
kans hadden gezien een aantal voorwerpen,
zooals een foto- en filmtoestel en een
zilveren rolbijbel, mede te nemen.
Rijkskanselier HITLER
zijdige overeenkomst aangaande het Saarge-
bied, zoo zei de Leider. Men heeft hem, zoo
vervolgde hij, tegengeworpen, dat het verdrag
van Versailles zich daartegen verzette, doch
deze tegenwerping heeft hem niet overtuigd.
Als Frankrijk en Duitschland nu verklaren
het over die kwestie eens te zijn geworden en
als de bevolking van het Saargebied daarmede
accoord gaat, zou geen enkele te Genève ver
tegenwoordigde natie daartegen iets in te bren
gen hebben. Wij twijfelen er niet aan of de
Saarbevolking zal in haar geheel voor ons
stemmen, maar het zou zeker wenschelijk ge
weest zijn met breeden blik tot overeenstem
ming te komen. Voor het eerst was dan tus
schen de twee landen op een belangrijk punt
een accoord bereikt.
Op een vraag naar de verstandhouding van
Duitschland tot Genève deelde Hitier mede:
Wij zijn uit den Volkenbond gegaan omdat
met> ons als een mogendheid van den twee
des rang wilde behandelen. De Franschen
zouden in onze plaats niet anders gehandeld
hebben. Indien ons de volstrekte rechtsgelijk
heid verzekerd wordt, zal de vraag, of wij in
den Volkenbond terugkeeren, onderzocht wor
den. Verder zinspeelde Hitier op de spreken
de veranderingen, die zich te Genève schij
nen voor te doen. Hij ging voort: De ontwik
keling van den toestand, die is ingetreden
door de toelating van nieuwe leden, welke de
verwezenlijking van een bijzonder program
nastreven, gelijk de voorbereiding tot de ver
breiding van het communistisch ideaal over de
wereld, moet gevolgd worden. Op een vraag
WAARSCHUWING
In het Algemeen Politieblad maakt de
burgemeester van Bovenkarspel bekend,
dat zich dezer dagen in zijn gemeente
een man ophield, ventende met zilveren
voorwerpen, welke hij bij zich droeg in
een koffer. Deze persoon heeft getracht
een meisje van ongeveer 10 jaar te be
wegen, door haar chocolade aan te bieden,
met hem mede te gaan voor een wande
ling over den zeedijk aldaar, waar zij
dan tevens mocht baden. Bedoeld meisje
heeft echter kans gezien dezen persoon
te ontloopen.
Ter waarschuwing deelt de burgemees
ter mede, dat het signalement van dezen
persoon luidt: flink postuur, lang onge
veer 1.78 m; draagt een donkere zomer-
jas met dito hoed.
Binnenland
DIAMANTDIEVEN.
De verbittering onder de stakers
neemt toe.
Een Fransch reporter te Amsterdam.
Pierre Scize eindigt een reportage over knoei
ers met edele steenen te Amsterdam, waar
heen hij een hunner vergezeld heeft. Hij maak
te van de gelegenheid gebruik de grootste dia
mantslijperij te gaan bezichtigen, waar hem
het verhaal over het kloven van de Cullinan
gedaan werd, dat hij getrouwelijk overbrengt.
Maar daarvoor was hij niet gekomen. Met
zijn maat bezocht hij o.a. de rumoerige café's
met radio, waar onderhands en onder de tafel
de gestolen diamanten verhandeld worden tus
schen de toog en de waschgelegenheid. Hij
was getuige van het gepingel, het gehuichel,
de geveinsde aanloopen, de uitroepen, de
eeden...
Van het begin hunner loopbaan af had hij
De verbittering onder de stakers in de tex
tielindustrie en de daarmede gepaard gaande
verscherping van den toestand, neemt nog
steeds toe. Woensdag is een fabriek met stee
nen gebombardeerd, auto's worden omgewor
pen en schuttingen afgebroken in Waterville,
in Maine, terwijl ook gevechten ontstonden
tusschen stakers aan den eenen kant en na
tionale gardisten en politie aan den anderen
kant. Vier personen werden gearresteerd. Na
dat men er. eindelijk in geslaagd was de op
gewonden menigte uiteen te drijven, vooral
met behulp van traangassen, heeft de gou
Donderdagmorgen is de 47-jarigen weg
werker A. v. A. op den Hoogebiezendijk te
IJsselstein, waar hij zijn werk verrichtte,
aangereden door een uit de richting
Lopik komenden auto, bestuurd dooreen
chauffeur van de Houtcentrale te Utrecht.
V. A. had zich bij het naderen van den
auto langs den weg opgesteld, doch de
auto reed recht op hem aan. Na de aan-
resultaat van een reeks valsche voor
wendsels.
„Dit is de beste plek," verbrak de stem
van Frego haar overpeinzingen. „Mooi,
vindt u niet?"
Ze waren op een hoek van 't terras blij
ven staan, waar de lage verweerde muur,
begroeid met donkere klimop en fijne,
platliggende ranken Japansche wingerd,
een weinig over de steile helling van de
klippen heenhing; voor hen strekte zich
een bewonderenswaardig, mooi panora
ma uit deinende zee, strakke lucht en
dicht-beboschte, tamelijk ver in zee uit
stekende uitloopers van 't eiland. Maar
hoe mooi het vergezicht ook was, welk
een kleed van heldere sterke kleuren het
zomerlandschap onder de felle middagzon
ook bood Sally had er op dat oogen-
blik weinig oog voor.
Eerst, als een concessie aan de gewone
beleefdheid, zeide ze verstrooid: „Ja,"
maar toen viel ze opeens, onbeheerscht,
uit: „U moet 't goedvinden, dat ik u dit
geld teruggeef, Mr. Frego."
Mr. Frego wachtte zoo lang met ant
woorden, tot Sally hem wel aankijken
moest; onbeweeglijk stond hij haar aan te
kijken, door zijn verbazing heen was hij
blijkbaar naar een reden voor deze door
niets te rechtvaardigen bevlieging aan
't zoeken; met schrik merkte ze op, dat
de oogen achter de indolente wenkbrau
wen veel intelligenter waren, dan ze eerst
verondersteld bad.
„Waarom wilt u dit geld niet behou
den?" vroeg hij toen rustig, op den man
beslist 't hoofd. „Ik denk er niet aan i
zonder behoorlijke reden tenminste niet.
Ik begrijp niet, waarom u dat wilt, en voor
iets, dat ik niet begrijp, leen ik me niet."
Ofschoon ze inwendig trilde van onge
duld, probeerde ze 't langs een anderen
weg met een verlegen glimlachje keek
ze hem aan: „Toe verlang nu niet van
me, dat ik mijn eigenlijke reden vertel."
„Verlangt u niet zoo iets allerdwaast
van mij! Ik vind 't echt vervelend, om
u iets te weigeren te meer, daar u
er werkelijk op gesteld schijnt. Maar
mijn idee van spelen is, om als 't moet,
met een prettig gezicht te verliezen
maar evengoed met een prettig gezicht
te winnen".
„Dat is het juist. Ik kan onmogelijk
met een prettig gezicht winnen, omdat
ik niet op een eerlijke manier gewon
nen heb."
„Wat is dat voor onzin. U heeft toch
niet valsch gespeeld?"
Door den toon, waarop de woorden
gezegd werden, was 't geen vraag,
maar een bewering, welke aan geen
twijfel onderhevig was.
„Hoe weet u dat?"
„Ik zou donders gauw gemerkt heb«
ben, als u 't geprobeerd had. En daar
bij van dat slag bent u niet."
veranda-trap, welke naar het eerste ter
ras leidde. „Als u zoo vriendelijk wilt
zijn
Ze hield zich goed, maar feitelijk was
ze op dat oogcnblik niet bepaald op zijn
gezelschap gesteld; ze voelde, dat ze tijd
en rust noodig had om alles te overden
ken, om al haar nieuwe indrukken te re
gelen. En daarbij, Frego had iets, iets
sterk persoonlijks, iofs domineerends, dat
zijn gezelschap minder aangenaam maak
te dan dat van ieder ander van Savage
bijvoorbeeld, die wel niet geheel en al be
trouwbaar was, maar die zoo amusant
i kon praten of van L.yttleton met zijn
levendige oogen, zijn aantrekkelijker!
glimlach, zijn mooie, slanke fgiuur, zijn
rustige manieren I
Maar deze Mr. Frego zooals hü daar
naast haar liep, zijn figuur zwaar mas
sief, zijn manier van doen zelfgenoeg
zaam wat was zijn zwijgen hinderlijk;
zeker deed hij dat uit beleefdheid als
hij maar wist, dat zij 't hinderlijk, irri
teerend vond; een van die mannen, tegen
wie je ineens een hevige, ongemotiveerde
antipathie kon opvatten; een van die man
nen, die hun medemenschen angst inboe
zemen, die hoopen en hoopen vijanden
maken, zonder de minste moeite 1
En als dat zoo was, als ze inderdaad
reeds onbewust een soort van afkeer
tegen mr. Frego had opgevat hoe kon
ze het dan met haar geweten overeen
brengen, om zijfi geld te houden, geld,
dat zij volgens haar gevoel, en daar dien
de ze toch ook rekening mee te houden,
niet rechtmatig verkregen had??
't Was, of 't haar in haar hand brandde
een hard geldstuk, gewikkeld in het
bankbiljet; bijna een en twintig dollar
ihet equivalent voor drie weken hard wer
ken en.... voor een uur niets-doen; het
kunnen noemen, dat hebt u waarschijnlijk
wel opgemerkt en toch zijn er dagen,
waarop ik maar steeds door verlies, waar
op ik niet één keer een behoorlijke kaart
in handen krijg."
„Is dat niet heel onplezierig?" vroeg
Sally schuchter, en toen impulsief, maar
met een blos over haar brutaliteit: „Ver
liest u veel met kaarten?"
„Ik? Gelukkig niet!" lachte Mrs. Gos
wold. „Al sinds jaren houd ik er een
soort van bridge-boekhouding op na, en
om de waarheid te zeggen, tot dusver heb
ik nog geen enkel jaar miin balans zon
der een voordeelig saldo van op ziin minst
duizend dollar afgesloten."
Sally was zoo verbaasd, dat ze niet wist
wat te antwoorden. Gelukkig redde Mrs.
Goswold onbewust de situatie door met
een vriendelijk knikje weg te gaan.
Wat had Mrs. Shandish bewogen om
zulk een schandelijke leugen te vertellen
hoe durfde ze met een kalm gezicht
beweren dat de verliezen van haar tante
zoo waren, dat ingrijpen noodzakelijk
werd! Het kon natuurlijk zijn, dat ze ver
keerd ingelicht was, dat haar woorden
haar werkelijk uit bezorgdheid over haar
bloedverwante, van wie ze blijkbaar veel
hield, waren ingegeven.
Maar aan den anderen kant was mrs.
Shandish niet iemand, die zich gemakke
lijk iets liet wijsmaken daartoe was ze
veel te sceptisch en had ze waarschijnlijk
te veel ondervinding.
Ze voelde dat ze zoo nooit de oplossing
zou vinden haar redeneering ging in
een cirkel, er kwam geen einde aan.
„Vindt u 't goed, als ik u den tuin laat
zien, miss Manwaring?"
„Ograag!" Sally schrok op. Frego
was de eenige van haar medespelers, die
achtergebleven was; hü stond nu bii de
Uit het Amérikaansch
Boor haar concentratie op 't spel ver
gat Sally aan een mogelijkheid te denken,
welke in een mileum als dit voor de hand
JaKj aan 't einde van den derden robber
telde mr. Frego het aantal punten op, en
overhandigde haar met het kalmste ge
acht ter wereld een bankbiljet van twin
tig dollar en wat los zilver. Sally keek
"■et een verbaasd gezicht van hem naar
oet geld, maar toen ze Mercedes met een
onbewogen gezicht dezelfde pijnlijke ope-
atie op haar beurs ten behoeve van
"gail-schat zag verrichten, kreeg ze een
eor tot achter de ooren.
nee", protesteerde ze, terwijl z,e
i r,H- ('Oswold smeekend aankeek. „We
oben toch niet om geld gespeeld."
t> '.'Natuurlijk wel", antwoordde Miss
'de op venijnig-zekeren toon, blij met
li» Ve'"ëheid8klep, die de nieuweling in
,aar ondoordachtheid opengetrokken
„Wie is er nu zoo dwaas om kaart
of<oo?e'en zonder behoorlijken inzet
'"oon, dat moet ik toegeven, om vijf
"ten een phnt is voor een spelletje qn-
vrienden wel wat te hoog.''
»t ls zoo nu eenmaal de gewoohte
er' antwoordde Mrs. Goswold op haar
gewone kalme manier. „Tenzij u geke-
^"sbezwaren heeft om kaart te spelen
geld.... is dat 200?>.
(Wordt vervolgd),
„Dat zeg ik liever niet." Meteen stak
ze hem het geld op de palm van haar
hand toe. „Maar ik zou me.... veel.j..
geruster voelen, als u 't deed."
Met zijn handen op zijn rug schudde hü
