Een aardig kleurprentje. JUTTERT.i. Schaduwbeelden- Beste jongens en meisjes! Nu is rn'n zomervacantie heelemaal opgesnoept, ik heb geen uur meer over en ik zal weer moeten wachten tot het nieuwe jaar om over vrije dagen te kunnen beschikken. En wat hebben we het fjjn gehad die laatste week. Het was de mooiste week van het jaar en we zijn, heuvel op, heuvel af, half Utrecht en de heele Veluwe doorge- fietst. Van Bussum naar Arnhem en van Arnhem naar Apeldoorn en van daar weer naar Lunteren en toen met een omweg naar Bilthoven en den laatsten dag naar Amsterdam. En de zon die scheen maar; als j6 's mor gens je hoofd boven de dekens uitstak, dan lachte ze al vriendelijk de slaap kamer binnen en als we 's avonds, na een heelen dag fietsen, thuis kwamen, dan dook ze juist weg achter begroeide heuvels. .Ta, 't was een feest en ik heb, heusch, ik heb aan jullie heelemaal niet gedacht, ik heb niet gelezen, riiet geschreven, niet veel gepraat, niet veel gedacht, zoo maar stil genoten van al het moois dat in ons eigen land te ge nieten is. Als jullie wat grooter zijn em als je sterke beenen hebt, dan kan ik je zoo'n tochtje aanraden, dat kost niet veel, als je het langs de jeugd herbergen doet. Je moet maar eens aan vader en moeder vragen of je trekker mag worden, je zal eens zien hoe fijn dat is. En nu gaan we dan den winter tege moet. De zomer kan nog niet zoo ge makkelijk van ons scheiden, dat merk je wel aan de overdadige zonnewarmte die we de laatste dagen gehad hebben, 't Is of de zon wil zeggen: ,,'t Spijt me toch wel een beetje, dat ik in de va- cantiemaanden zoo vaak schuilevinkje met jullie gespeeld heb, ik wil jullie nu nog wat koesteren, voordat de win ter komt met z'n rare kuren, met z'n booze nukken en z'n nijdigen regen en storm. „Ja, ja, zon," zeggen we, „blijf alsjeblieft nog wat, want we hebben nog geen zin in dikke jassen en kauuei warmte, we willen nog graag wat bruin worden en in zee spartelen." En toch...iederen dag wordt de ka lender een blaadje dunner en telkens als de wind door de boomen speelt, dwarrelen gele bladeren naar beneden en takjes worden kaal, want.... de winter komt. Ach ja, de winter komt, 't is een beetje weemoedig, want we houden allemaal zoo van de zon en van den zomer, maar de winter komt, ik zie het overal, ik hoor het aan de stem van den wind, ik zie het aan de kleur van den hemel, aan de bloemen die nog te bloeien staan.de winter komt. Maar is het ook eigenlijk niet heer lijk, als straks buiten de stormwind giert en huilt om ons huis en wij heer lijk bij de kachel zitten, met een span nend boek? Is het niet fijn als op een nacht, uit grauwen hemel witte vlin ders komen en 's morgens de wereld blank en schoon op ons te wachten ligt? Is het geen wonder als de bloe- "'"ten orpfooverd worden en het ijs op de grachten ligt? Is het kD- >i>-ugui; a,s we straks die fijne feetdagen krijgen, St. Nicolaas. Kerst- r^öst, ^ieuwjaar. Ja, er is ook vrougd- ae in den winter en daarom scheiden we met weemoed van wat heenging en en zien we verlangend uit naar wat komen gaat. En nu de briefjes. Er waren weinig goede oplossingen en dat verwondert me niet. want_ de raadsels waren lang met gemakkelijk. Deze week zullen jullie niet te klagen hebben. Maar twee raadsels en als je er goed naar kijkt, dan zie je zoo de oplossing. Dus vol gende week een brievenbus vol. Het boek is deze week gewonnen door: JAC. XIEUWDORP. Ankerpark 6. Ivom je boek vanmiddag maar gauw halen, -iac. «ie schijnt dit raadseijaar gelukkiger te zullen worden doo vo rige jaren, toen je nooit een boek won. Nu, ik vind het fijn voor je, hoor. Toon Troost. Dat was, bij de vreugde die je had over het winnen van het boek, Toon, een kleine teleurstelling dat het bewijs, dat je het met raadseloplossen gewonnen had. er niet in zat. Ik denk dat Kindervriend II het niet vinden kon. Kom dus Maandag, na schooltijd, met je boek even op kantoor, dan zal ik het er nog inplakken en heeft het boek voor jou dubbele waarde. Fransje v. Engel. Of ik plezier aüêt run vacantie gehad heb, Fransje? Nou, net zoo veel plezier als een jongen die buikpijn heeft van het lachen, alleen heb ik dan geen buik pijn gehad, maar gelachen heb ik wel. Je moet weten dat ik bij de echoput geweest ben; 't was op dat oogenblik juist niet druk, zoodat we een minuut of vijf moesten wach ten en toen hebben we toch zoo'n pret ge had, omdat alle geluiden, die je voortbracht, direct weerkaatst werden, tot in de fijnste nuances. En dat was toch zoo grappig, pre cies of er jn de diepte iemand zat, die je na deed- Dus je begrijpt, dat we pret hadden. Cor Wisse. Dat Breezand kan jij maar niet vergeten, hè, Cor, 't is net een magneet die je aantrekt en een geluk is het dat je er nóg een „neefje" hebt wonen, die dan bij jou weer in Den Helder mag lógeeren en waarmee je dan naar „teksel" gaat. Hé, 't is maar gelukkig, dat minister Marchant dat briefje van jou niet gezien heeft, anders zou hij zich beslist schamen voor zijn vereenvou digde spelling, omdat die van jou nog veel eenvoudige is en jij bijt niet eens minister. Marietje en Frans Dirks, De Kooij. Jullie komen al dichter bij de bewoonde wereld, Marietje en Frans, nog een paar kilometer, dan zit je in Den Helder, misschien waai je hier nog we! eens naar toe met een flinken najaarsstorm. Marie Leys, Rotterdam. Zeg Marie, je moet me geen redactie-geheimen vragen, 't is al erg genoeêg dat je weet wie de Kin dervriend is, want dat weten er ook niet veel en jij in Rotterdam wel. Maar nu moet ik jou wat vragen. Je weet m'n plan voor dezen winter en nu wilde ik graag dat je mij het stukje stuurde van dien liedjeszan ger, di eopgebracht wordt. Dat gaan de meisjes instudeeren, mag ik er dus volgende week op rekenen? Klaas Blokker. Wel, dat is dom, Klaas, dat je vergeet je boek terug te brengen naar de Leeszaal, want tien centen boete is voor zoo'n schooljongen als jij bent een heele massa. Ik moest er thuis tien weken voor sparen om het bij elkaar te krijgen. Dus voortaan een dubbele knoop in je neus leg gen, hoor, zoodat je het niet meer vergeet. Christina Beekma. Ik heb heelmaal niet aan jou gedacht, Christina, de vorige week, dus vond het ook niet vreemd dat er geen briefje van je was. Maar nu heb ik wel aan je gedacht, hoor, en je hartje kan dus ge rust zijn, want vergeten ben ik je niet, dat doe ik jullie heusch niet zoo gauw, 't is veel te gezellig zoo met elkaar. Time Wullems. Hé, wat fijn, met de va cantie naar Heemstede en Haarlem, dat zijn twee van de aardigste plaatsen van onze pro vincie, wat zal je genoten hebben, net als een jongen, die een fijn taartje opsnoept. Dina Wismeyer. Mijn vacantie is net zoo fijn geweest als jou vacantie op Texel, Dina, dus meer behoef ik je niet te zeggen, want ik heb zelf gezien hoe je stralend van plezier van het schapen-eiland kwam. Lena v. Zandwijk. Ja, dat wist ik, dat Nellie een dagje bij Greta Mebius zou logee- ren, wat jammer dat ze nu niet even bij mij aan zijn geweest. Zeker te druk gehad met kwebbelen, die Nellie en Greta. Annie Jansen. Ja, moet ik nu eigenlijk geen juffrouw aan je schrijven, Annie, nu je van school af bent? Of mag ik nog heel fa miliaar Annie zeggen? Natuurlijk, hè, 't is ook maar een grapje van me, hoor. Dat is zeker leuk en toevallig, dat je Marie Leys in Rotterdam ontmoette en wat zullen jullie een verwonderde oogen opgezet hebben Dat je 7 April jarig bent en dat je het leuk vond een kaart van Marie te ontvangen, kan ze hier lezen. Je vergeet me toch niet, nu je van school bent? Gretha Alebius. Je brief en je oplossing zijn eigenlijk te laat binnengekomen, Gretha, want je weet dat Woensdagavond om zes uur de inzending gesloten wordt. Gelukkig keek ik Donderdagmiddag nog even in de raadselbus en ontdekte je brief nog en dus zal ik je nog even antwoorden, want je hebt me zooveel geschreven. Wat leuk dat er tusschen jullie en de Texelsche familie Boot zooveel vriendschap is ontstaan en dat Nellie bij jouw heeft gelogeerd en jij fcy Nellie gaat logeeren. Wat zullen jullie een massa te babbelen hebben gehad. Nog we! hartelijk gefeliciteerd met je verjaardag hoor. Veel briefjes had ik deze week niet te beantwoorden, maar dat komt goed uit, want ik heb nog een massa ander werk, dus zet ik hier gauw een punt Tot volgende week. K indervriend. Kleine Toosje had moeder zien schrij ven en toen moeder nu de kamer uitge gaan was, nam zij gauw den penhouder en wilde het ook eens probeeren. Er zat geen inkt meer aan de pen. maar, o help, toen zij de pen in den intkoker wilde doopen, viel de heele inktflesch op den grond. Zij kan er wel van huilen, want moe der zal wel heel boos zijn. Kom, kinderen, laten -wij: die stoute Toosje maar eens gaan kleuren. Maar haar gezichtje heel licht .geel, haar haar don kergeel of bruin, haar jurkje roze, schoen tjes zwart, de inkt zwart, den inktpot zwart met groen en den penhouder bruin, haar mondje rood en haar oogjes mooi blauw. Als jullie figuurtjes uit zwart pa pier uitknipt, dan kan je daar eigen lijk niets anders mee beginnen, dan er schaduwbeelden van te maken Hoogstens kan je het een beetje aan trekkelijker maken, door het betref fende figuurtje tusschen een blad wit doorzichtig papier en een lichtbron (kaars, lantaarn) op te stellen, zoodat de schaduwbeelden, evenak in bioscoop, op he, wltte docïVdlt'iS val het blad papier) geprojecteerd worden. Knip daarom het voorwerp, dat j6 wilt vertoonen uit, en verdeel het daar na in stukken, naar gelang je maten kunnen bewegen. Het beste 1 het teekeningetje eerst op karton te plakken; bouwkarton is daar g°e voor. Dan is het steviger. Zet nu fie dier in elkaar, zoodat de ledemat beweegbaar zijn. b.v. door middel van spelden. Dan kan je het dier aller61 standen laten innemen, de hond je laten hardloopeu uoor de voorp ten vooruit en de achterpooten teruit te buigen, enzoovoorts. fr0 het maar eens, het is wat aardig.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 22