Buitenlandsch Overzicht
Sally's avontuur.
ZWAN EN BERG'S
IEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
Ho. 7490 EERSTE BLAD
DINSDAG 25 SEPTEWÏBER 1934
62ste JAARGANG
De groote activiteit op het gebied van bewapening. Japan
en het vlootvraagstuk. De minderwaardige rol van de par^
ticuliere wapenindustrie.
De
De particuliere
wapenindustrie
SOEPEN
IN BLIK
Generaal O'Duffy
afgetreden.
De textielstaking in de
Ver. Staten geëindigd.
Begrafenis
G. R. van Nauta Lemke.
Uit het Amerikaansch.
COURAN
Abonnement per 3 maanden bij vooruilbet.Heldersche Courant i 1.50Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1 65; binnenland f 2.
Nederl. Oost- en Westlndië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.-. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jn.
BureauKoningstraat 78 Telefoon 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruit
betaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct.
per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven
onder nummer: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct.
bewapeningS'
activiteit
Het is geen nieuw
tje als we zeggen, dat
na de mislukking van
de ontwapeningscon
ferentie, de bewape
ningskoorts de wereld
bevangen heeft. Immers, dat wat te be
grijpen en we hebben voor de algeheele
nnslukking meermalen op het gevaar ge
wezen van een bewapeningswedloop. Wel
nu, die is aan den gang. De „N. R. Crt."
schreef daarover Zaterdagavond een ar
tikel, waaraan wij hieronder een en ander
ontleenen.
juzonder groote activiteit op het ge
bied van bewapening zoo schreef het
ontwikkelt naast Rusland, ook
Amerika. Het is geen toeval dat wij deze
twee landen naast elkaar noemen, want
hun maatregelen richten zich in een ont
zaglijke boog tegen één enkel land: Japan.
Men doet geen moeite dat te verbergen.
In Amerika is een krachtige propaganda
gaande, —die zelfs bij het tegenwoordige
bewind niet aan doovemansdeur klopt
voor versterking ,van de vloot tot het
uiterste van hetgeen bij verdrag is toe
gestaan. Deze propaganda vindt een van
haar hoofdbronnen in het Amerikaansche
departement van marine. De onderminis
ter Henry Roosevelt, een neef van den
president, heeft dit deze week nog voor
de radió gezegd en in de commissie uit
den Senaat voor het onderzoek naar de
misstanden in de wapenindustrie heeft
men dezer dagen zonder schroom bespro
ken tegen wié de maatregelen van Ame
rika gericht waren.
Senator Nye, de voorzitter van de
commissie betoode de onwaarschijn
lijkheid van een oorlog met Engeland
en.Frankrijk, maar zoo zeide hij
in breeden kring in ons land heerscht,
naar ik ineen, het gevoel dat wij eens
oorlog zullen moeten vóerAH met
Japan.
De Japanners zullen door deze mede-
deeling niet verrast zijn; zjj zijn bij hen
thuis reeds aan dergelijke dingen gewend.
Zij hadden ook het oordeel van den pre
sident van den Amerikaanschen Senaat
niet noodig om de gevoelens van de Ame
rikanen te leeren kennen. Op wie Henry
Roosevelt bet oog heeft als hij de uitbrei
ding van de vloot tot het uiterste bepleit,
konden wij vernemen uit een aanvullende
mededeeling van den onmiddellijken chef
van den heer Roosevelt, den minister van
marine Swanson, dat in December de vloot
van de Vereenigde Staten wederom van
den Atlantischen naar den Stillen Oceaan
zal worden overgebracht. Dit alles is ge
schikt om de onrust in Japan gaande te
houden, maar het zullen nog niet deze
dingen zijn welke de Japansche regeering
in werkelijkheid de meeste bekommering
verschaffen. Daartoe zal veel meer bij
dragen de boog waarover wij hierboven
spraken. Die boog dreigt Japan met een
gevaar dat de Japansche militairen veel
meer vreezen dan het gevaar van over zee,
met een gevaar uit de lucht van voor wei
nig jaren nog ongedroomde afmetingen.
Japan dat zelf nog niet bijster gelukkig
is geweest met zijn luchtvloot ziet zich
bedreigd door een gevaar waarvan de
groei niet te overzien is. Op die manier
wordt de vloqtconferentie, die het volgend
jaar al dan niet gehouden zal worden,
maar die al dan niet gehouden een keer
punt kan vormen in den loop der wereld
geschiedenis, voorbereid.
Het westelijk deel van den Stillen
Oceaan blijft het gebied waar de crisis
van deze zijde haar gevaarlijkste en kop
pigste karakter draagt. In Europa kan al
het praten over oorlogsgevaar opeens ver
stommen door betrekkelijk geringe ver
schuivingen, b.v. in Duitschland. In het
verre Oosten beschikt het noodlot der
menschheid over den gang der stukken
op het politieke schaakbord in een partij,
die niet vandaag of morgen beslist kan
worden of remise kan worden verklaard.
Wie het boven
staande gelezen heeft,
zal zieh geenszins
meer verwonderen,
dat Japan pariteit
eischt voor wat betreft zijn vroot. Bij een
dergelyken wantrouwenden geest in de
gansche wereld trachten de mogendheden
hun eigen veiligheid te verzekeren door
een zoo groot mogelijke bewapening.
Een bekend schrijver op het gebied
van marine-kwesties, kapitein Seiho
Arima, heeft in een artikel in het blad
(Jontemporary Japan eenige mededeelin-
gen gedaan naar aanleiding van de a.s.
vlootconferentie.
Er bestaat volgens kapitein Arima in
Japan slechts één meening, t.w. dat Japan
het volste recht heeft, ten aanzien van
zijn vloot volledige pariteit te verlangen.
Japan heeft het vlootverdrag van Londen
geteekend met dien verstande, dat na af
loop hiervan Japan op voet van gelijkheid
zou worden behandeld.
Anders zou het verdrag, aldus Arima,
niet door Japan zijn onderteekend.
De oeconomische toestand in Japan, zoo
verklaart Arima verder, is Zoodanig, dat
éen groot deel van de bevolking niet vei'
van de wanhoop verwijderd is, zoodat het
haar onverschillig laat of er oorlog dan
wel vrede heerscht. Mocht de vlootconfe
rentie dan ook mislukken en de bewape
ningswedloop een aanvang nemen, dan
zal het volk alle gevolgen hiervan we
ten te dragen.
De kans op een oorlog tussehen Japan
en Amerika of Groot-Britannië is volgens
Arima zeer gering, doch een omstandig
heid, die licht tot oorlog zou kunnen lei
den, is de gemoedsstemming van wanho
pige berusting waarin de Japanners thans
verkeeren.
Tsunego Baba, de vroegere hoofdredac
teur van de Kokumin Shimbun, herinnert
aan de verontwaardiging, die de ratifica
tie van het vlootverdrag van Londen
destijds in Japan veroorzaakte, welke
zelfs den opperbevelhebber van de Japan
sche vloot in hef openbaar deed verkla
ren, dat de Japansche marine niet de
verantwoording op zich kon nemen voor
de verdediging van het land, tenzij de
vlootverdragen van Washington en Lon
den werden geannuleerd.
Naar Tsunego Baba nog verklaarde,
was de Japansche vloot gebssserd op ge
lijkheid van bewapening en indien dit
op de' a.s. conferentie niet wordt erkend,
zal het den J .panners onverschillig laten
of de onderhandelingen al dan niet tot
eenig resultaat leiden.
Wij hebben al eer
der gewezen op de
laaghartige rol van de
particuliere wapenin
dustrie, zij toch heeft
er groot materieel belang bij dat het zoo
spoedig mogelijk in de wereld komt tot
een gewapende botsing, dat doet immers
de millioenen toestroomen in de zakken
van de aandeelhouders. Het zijn de par
ticuliere wapenfabrikanten die voor
niets terugdeinzen om hun zakken met
bloedgeld te vullen. Zij zaaien wantrou
wen, leveren wapenen aan vriend en
vijand, als het maar geld in het laatje
brengt.
De Nieuwe Rott. Crt. schreef er dezer
dagen een artikel over, waaraan wij het
volgende ontleenen:
Het is helaas niet te loochenen, zoo
schrijft het blad dat de particuliere
wapenfabricage ai en toe niet minder
een plaag der menschheid bliikt dan
b.v. het telen van opium.
De hoeveelheid wapenen waarmede de
menschheid voor de veiligheid zou kun
nen volstaan is evenmin als de voor
medisch gebruik noodige hoeveelheid
opium en opiumderivaten voldoende om
den producenten een hen bevredigend be
staan te verschaffen. Daarom moet het
gebruik met alle middelen, met corruptie
en ophitsing worden geprikkeld, en
daarom leveren de handelaren ook waar
zij weten dat hun waren slechts tot mis
bruik moeten dienen. Wapenleveranciers
zjjn schijnbaar nooit om afzet, smokke
laars nooit om leveranciers verlegen. Een
broederlijk „helpt elkander'" is daarbij
waar te nemen, dat anders al te vaak in
het internationale leven ontbreekt.
Een treffend voorbeeld is dit: De Duit-
sche wapenindustrie was na den oorlog
verkort in haar mogelijkheden, verkort
de letterlijke beteekenis van het woord.
Zij mocht n.1. geen lichte wapenen pro-
duceeren dan in scherp gecontroleerde
hoeveelheden, evenwel van voldoende
lengte en draagkracht, om voor iederen
oorlog, zelfs in den burgeroorlog, te
kunnen dienen. Daarom werden vele
wapenen, ook van Amerikaanschen oor
sprong, op groote schaal voor de zich op
een burgeroorlog voorbereidende groep,
binnengesmokkeld. Militair minder
bruikbare, korte machinepistolen echter
kon Duitschland leveren. Zü waren zeer
in trek bü de Amerikaansche gangsters
die op die manier juist kregen wat zij
noodig hadden. Deze ruil openbaarde
een van de zegeningen van den vrijen
smokkelhandel.
De moreel-schokkende dingen die
nu in Amerika ana het licht komen,
zijn van allerlei aard, maar zij dra
gen met elkaar een klassiek karakter.
Men levert aan vriend en vijand ruim
schoots voor iedere commissie en
retourcommissie, schijnbare concur
renten verdeelen de markt of de buit.
De herinnering aan het geval-Shearer
duikt weer op, aan den man, van wien
men beweerde dat hij de vlootconferentie
van 1927 had laten mislukken, wat een
dwaze overdrijving was, maar die toch
met dat doel door Amerikaansche wapen
fabrikanten van groote middelen voor
zien naar Genève uitgezonden was.
Terwijl die industrie voortging op het
Japansche gevaar voor het eigen vader
land te wijzen, verkocht zij aan Japan
wat het van de nieuwste snufjes wensch-
te, en bleek zij zelfs bereid het een
patent voor gas over te doen.
Het doel van het onderzoek is te gaan
in de richting van onderdrukking van de
particuliere wapenfabricage. Op den
grondslag van het Volkenbondshandvest
en van het paet-Kellogg zal het inderdaad
mogelijk moeten zijn een bevredigende
regeling te vinden die de wapenfabricage
geheel onder de verantwoordelijkheid van
de regeeringen brengt. Maar de Ameri
kaansche wapenfabricage zal zich niet
ongerust maken, zü weet dat haar regee
ring bij de uitvoering der plannen die zü
predikt de medewerking van de particu
liere industrie moeilijk missen kan.
Zal eerst na den eerstvolgenden
grooten oorlog, waar die dan ook
gehouden moge worden, een interna
tionale afspraak ook op dit gebied
mogelijk zijn?
EMIR ABDULLAH,
heerscher van Transiordaniëwiens
Vriendschapsverbond met koning Ibn
tjaud van Arabië gesloten is met de bedoe
ling een eind te maken aan de voortdu
rende grenstwisten tussehen de beide
landen.
Volkomen gelijk aan versch
in de keuken bereide soepen.
Verscheidene soorten.
HET ONDERZOEK NAAR DEN
INTERNATIONALEN HANDEL IN
WAPENTUIG.
Commissie verdaagd tot einde
November.
Reuter meldt uit Washington:
De zitting der Senaatscommissie - voor
onderzoek naar den internationalen han
del in wapentuig is verdaagd tot eind
November of begin December.
Generaal O'Duffy is Zaterdag afgetreden
als voorzitter van de Vereenigde Iersche
partij en van de Blauwhemden. Cosgrave,
de oud-premier, is gekozen als leider van
de Vereenigde partij en commandant
Cronin als leider der blauwhemden en
van den bond der jeugd.
Het ontslag van O'Duffy, aldus meldt
Reuter nader, is een gevolg van ernstige
meeningsverschillen met andere leden van
de partij, in het bijzonder over de inning
van de land-annuïteiten en de houding
tegenover Noord-Ierland.
O'Duffy zelf heeft geweigerd zich uit
te laten.
De voorwaarden tot hervatting.
De voorwaarden tot hervatting van den
arbeid zijn gebaseerd op de aanbevelingen
in het rapport van de bemiddelingscom
missie.
Gorman heeft verklaard, dat de arbei
ders belangrijke wijzigingen in den code
voor de textielindustrie hebben verkregen
wat betreft de arbeidsvoorwaarden en
voorts practische erkenning van de vak-
vereeniging.
Reuter meldde Zaterdagavond uit
Washington, dat de textielstaking ge
ëindigd is. De uitvoerende raad van de
textielarbeidersorganisatie had medege
deeld, dat zij om 20.30 uur haar beslissing
over voortzetting of eindiging van de
staking zou bekend maken en deze luidde
in den zin van hervatting van den arbeid.
Het besluit om de staking te doen
eindigen is met algemeene stemmen door
den uitvoerenden ra9d genomen.
«lil
WILLIAM GREEN,
voorzitter van het Algemeen Verbond van
Vakvereenigingen in Amerika.
Op de algemeene begraafplaats te
's-Gravenhage heeft Zaterdagmiddag de
teraardebestelling plaats gevonden van
het stoffelijk overschot van den heer G.
R. van Nauta Lemke, gepensionneerd
kapitein ter zee.
'Een schat van bloemen dekte de baar.
Een zoon van den overledene voerde het
woord, verklarende, dat het leven van
zijn vader een leven van liefde was ge
weest en dat zijn vader zonneschijn had
gebracht aan velen, die het moeilijk had
den.
Daarna sprak staatsraad Rambonnet,
die zeide, dat de heengegane niet had
gehouden van lofredenen bü een graf. Hü
herinnerde eraan, hoe van Nauta Lemke
na zijn loopbaan bü de marine zich aan de
reclasseeririg was gaan wijden. Daaraan
had hij zijn opgewektheid en blijmoedig
heid ontleend. Van zün nagedachtenis
straalt iets blijvends af. Na een welbe
steed en gezegend leven geniet hij nu van
een welverdiende rust, besloot de heer
Rambonnet.
De breede schaar van belangstellenden
strooide bloemen in het graf.
NATIONALE INZAMELING VOOR
HET CRISIS-COMITE.
Ook dit jaar zal een nationale inzame
ling worden gehouden ten bate van het
nationale crisiscomité.
Deze nationale inzameling zal geschie
den van 3 tot 10 October.
Prinses Juliana heeft zieh bereid ver-
Feuilleton
28
«pat is boud gezegd, hoe weet u dat?"
Even bleef het stil, toen keek Frego
haar met een eigenaardigen glimlach
aan- „U doet beter, me dat maar niet te
Vragen. Wacht tot u me beter kent."
Met een lichten blos keek ze hem aan.
»Ean moet ik u bü dezen zeggen, dat u
leelük naast bent. Ik heb niet eer
lik gespeeld. Heusch niet. U kunt me
kelooven. ik heb om geld gespeeld, ter-
hl ik geen cent op zak had om mijn
fnu zen mee te betalen en 'k had
?h even goed kunnen verliezen! Noemt
niot'^ eer'hk spelen? Ik niet, absoluut
..Hangt ervan af. 't Is alleen heel
^'l'.ik te gelooven."
«Maar ik heb toch niets, absoluut
'ets. u begrijpt m'n positie in dit
"s blijkbaar niet. Ik ben.... een
Mrs. Shandish heeft me uit
„/«einden meegebracht ik was zon-
1 werk en Mrs. Goswold heeft me als
secretaresse aangenomen, dat wil
Sgent 0p proeff njej eens voor vast.'
lego knikte een paar maal lang-
jU"11 ,,Zooiets heb ik wel vermoed,
bedoel ik mee, ik heb van 't begin
°en mdruk gekregen, dat u.... wel
Mp< 6611 a,?(lere wereld afkomstig was."
een niet bepaald eerbiedig gebaar
wees hij op den statigen, witten voor
gevel van Goswold-House. „Net als ik
ging je mee, en daarom dacht ik
Maar dat komt er ten slotte niet op
aan, wat ik dacht."
Met een gevoel van ergernis, dat ze
zelf onredelijk wist, maar waartegen
ze niet opkon, hield Sally aan de eer
ste quaestie vast.
„En nu u alles weet, begrijpt u zeker
wel, dat het me absoluut onmogelijk
is...."
„Neen, dat begi-yp ik niet," hield Fre
go koppig vol. ,,'t Kan best zyn, dat ik
't nietaan 't rechte eind heb, dat ik pro
beer zwart wit te praten hier, maar mijn
opinie is deze: om te beginnen wist ik,
dat er om geld gespeeld werd; als ik ge
wonnen had, zou ik behoorlyk schuld-
betalen van u verwacht hebben."
„Maar ik zou 't niet hebben kun
nen
„Dat zoudt u wel, of liever, mrs. Gos
wold zou 't voor u gedaan hebben. Dat
moest ze en dat was haar bedoeling ook.
U en zij waren met opzet partners, bet
was krachten meten met die van miss
Pride en mij heeft u dat niet begrepen?
Als u beide verloren hadt, zou zü be
taald hebben. Dus daarom, hoe eerder u
met uw pogingen om me dat geld terug
te geven ophoudt, hoe beter 't is."
Ze was zoo overbluft over die handige
verdraaiing van de feiten, dat ze hem
een paar oogenblikken lang alleen maar
kon aanstaren, toen schudde ze het hoofd
langzaam, niet overtuigd, met een gevoel,
dat ze, na dit, beslist het land aan hem
gekregen had.
„Goed dan. Maar ik voel het niet als
goed en daarby vind ik het alles be
halve vriendelyk en ridderlyk van u."
„Wel dat spyt me, maar ten slotte is
mijn zienswijze altijd geweet: doe zooals
je het op een zeker oogenblik als goed
ziet en dat is mjjn opvatting van goed."
Weer bleef het even stil: met een ge
voel, dat ze zich niet verklaren kon,
staarde Sally over het byna rimpellooze,
azuren watervlak, waaroverheen de ranke
zeilschepen zich bewogen als fijne, slanke
vrouwenfiguren in statigen dans.
„Als u misschien prijs mocht stellen op
myn definitie van wat al of niet „fair" is,"
begon Frego rustigdan moet ik zeg
gen, dat ik uw houding niet fair vind
eerst onaangenaamheden maken om een
kleinigheid en dan woedend worden, om
dat de andere party uw opinie niet deelt."
„O.maar nu begrijpt u me opzette
lijk verkeerd", protesteerde ze. ,,'t Is ab
soluut mün doel niet geweest, om u tegen
wil en dank myn meening op te dringen,
maar ik moest me uitspreken, omdat Ik
't van mezelf niet goed vond."
„Dat is nu juist de onaangename kant
van kaartspelen", beklaagde hij zich. „Hoe
't loopt loopt 't, maar 't eindigt altijd
met ruzie."
„Speel dan geen kaart u hoeft 't toch
niet te doen."
„Dat moet ik wel stel je voor, dat
we hier elkaar allemaal gingen zitten aan-
kyken binnen een kwartier gaapten we
ons naar!"
„Wordt het hier dan zooveel gedaan
spelen en speciaal kaartspelen, bedoel
ik?"
niet meer dan ergens anders, en
daarbij is 't hier doodonschuldig." Hij be
gon even te lachen. „Wat ik echt spelen
noem dat is heel wat anders. Maar ik
heb 't ook uit de eerste hand leeren ken
nen in de mynwerkerskampen, waar
mijn vader het grootste deel van zyn geld
verdiend heeft. Dat spelen daar., groote
goden dat ging om alles, wat ze had
den, soms om hun leven! Hier daarente
gen pfffMet een geringschattend
lachen haalde hij zy'n schouders op. „Juist
door het smaakje van 't echte, wat eraan
zit, wordt iemand, die 't anders gekend
heeft, rusteloos. Som denk ik wel eens
ik wou, dat de ouwe heer niet die verma-
ledyde goudader gevonden had. Hy zou
gelukkiger geweest zyn en ik erbij. Zoo
als de zaken nu staan, maakt hy zich ge
haat in Wall-Street, alleen omdat hy
vindt, dat dat zoo hoort. En ik inplaats
van dat ik het kleine beetje dat ik weet in
geld om van te leven probeer om te zetten,
waarvan ik natuurlyk kans zou hebben
om meer wijsheid en in elk geval meer
ondervinding op te doen, zit ik hier te
midden van een stelletje egoïsten myn
tyd te verbeuzelen, en dat alleen, omdat
de ouwe heer graag wil, dat zyn zoon zich
in goede kringen beweegt. Hü is natuur
lyk niet gelukkig omdat ik met een van
dat slag.vrouwen getrouwd ben, alsof
dat de opperste vervulling van al myn
wenschen was. Soms.
Hy brak zyn zin by 't begin af en
bleef een paar oogenblikken in landerig
stilzwijgen voor zich uitkijken. Toen hief
hü zijn hoofd weer op. „Soms denk ik wel
eens, dat de ouwe heer kans heeft om
heel wat eerder he totppunt van geluk,
tenminste wat hy het toppunt noemt, te
bereiken dan ik!"
HOOFDSTUK VIII.
De dief in den nacht.
't Was op den derden dag van haar
verblyf op Goswold House, toen Sally
's avonds laat, het moest tussehen elf
en twaalf uur zjjn, voor het open raam
van haar slaapkamer zat. Ze verkeerde in
een eigenaardigen toestand, een soort van
geestelijk en lichamelijk exaltatie, die
de mogelykheid van een behoorlijke
nachtrust geheel buitensloot.
De beide ramen van de kamer stonden
open, de nachtlucht was weldadig zoel en
bezwangerd met de geuren van allerlei
soorten bloemen, en ze was gekleed in een
zyden négliglé over een nachtjapon van
crêpe de Chine, gegarneerd met fijne
kant. Met haar smal gezicht, dat zelfs in
't witte maanlicht nog warm-blozend
toonde, haar donker-golvend haar, haar
mysterieus-donkere oogen onder de fijne
wenkbrauwen en den nauw-waarneemba-
ren glimlach om de volle warme lippen
was Sarah Manvers mooi met een schoon
heid, die iets vreemds, iets exotisch had.
Alles wat tot dusver, onbewust, in haar
gesluimerd had, was plotseling ontwaakt;
voor den eersten keer besefte ze, met
een hevigheid, die byna tot pyn werd,
dat ze leefde, leefde! Ze voelde het klop
pen van haar bloed in haar hals, in haar
polsen, van haar hoofd tot haar voeten,
goed geschut in fijne zyden muiltjes met
vergulde hakjes, doortrilde haar telkens
een ongekend gevoel van zalige, welda
dige warmte.
En 't was ook iets heel buitengewoons,
wat ze beleefde voor den eersten keer
in haar leven was ze wanhopig verliefd.
Het lot was haar in alle opzichten goed
gunstig geweest niet alleen had het de
boeien om haar enkels geslaakt, maar
't had haar nu ook nog dit laatste en
heerlykste geschenk gegeven. Want, of
schoon ze reeds zeven-en-twintig was, was
ze nog nooit verliefd geweest. Ze had
over de liefde gedroomd en gedacht, ze
was verliefd op de liefde geweest, ze had
zcih zefls verbeeld verliefd te zijn. Maar
alles was surrogaat geweest: zulk een in
tense verukking als nu, een gevoel, dat
haar lichaam en ziel doortrilde, had ze
nog nooit in haar leven ondervonden.
En dit is feitelijk de eenige compensa
tie, die het leven ons voor de helaas zoo
dikwyls degradeerende behoefte aan
liefde geeft, dat elke nieuwe liefde de
eenige ware lykt en al de voorgaande in
de schaduw stelt.
En zoo kwam het, dat de schoonheid
van dien door de maan verlichten nacht
Sally bovennatuurlyk toeleek. Met een on-
werkelyken, tooverachtig mooien zilveren
gloed lag het maanlicht over het dood
stille eiland, de hemel was een uitge
strekt, lichtgevend gewelf, de zee een
glanzend egaliseerend vlak, de uitge
strekte grasvelden en terrassen zilver met
diep lila schaduwen. En de stilte een
wydsche stilte, verbroken door geen en
kel bepaald geluid, niets dan een onbe
stemd fluisteren, de harmonische samen
zang van allerlei nachtelijke geluiden, en
zacht ruisehen van de miniatuur-golven
op 't strand onder aan de klippen, het
gonzen van ontelbare insecten om de
licht-gele nachtbloemen en tussehen de
struiken, het streelende suizen van een
lichten bries, die de ranken van klimop
en wingerd zachtjes in slaap wiegde, het
klagende zingen van een viool in een
huis, veraf, het gedempte tuffen van een
wachtenden auto. Een nacht van groote
betoovering en een vrouw, in een over
gegeven verlangen naar alles, wat haar
betooveren kon!
(Wordt vervolgd).
