Buitenlandsch Overzicht. I ally's avontuur. FALGONo 't Wordt koud!!! JïwoZ Nedsrlandschs Middenstandsbank Min 7491 EERSTE BLAD DONDERDAG 27 SEPTEMBER 1934 62ste JAARGANG NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA ISSS Q KONINGSTRAAT 7 Spaarbank Bewaarkluis Een Italiaansche prinses geboren. REGENJAS» Na COURANT Abonnement per 3 maanden by voornitbet.Heldersche Courant 1.50Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1 165; binnenland f 2. Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 1 2.10, idem per mail en overige landen 1 3.20. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondzrsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0 70,11.-. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70 Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. O. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. O. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. AD VERTENTIEN: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruit betaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct. per advertentie extra) Bewijsnummers 4 ct. Doumerque spreekt tot het Fransche volk over belangrijke vraagstuKken, Zwitserland spreekt over schadevergoeding, die Zwitsers, tijdens den wereldoo. log in de oorlogvoerende landen hebben geleden, Overeenstemming inzake den verkoop van den Oosterspóorweg. De radiorede van Doumergue De Fransche minister-president, Doumerque, heeft getracht door de ra- jfcio het hart van het Fransche volk te be reiken, of hem dat in alle opzichten ge lukt is staat te bezien, omdat het ver trouwen van het volk geschokt is in ver schillende overheidsorganen en men dat niet met een enkel woord herstelt. Doumerque sprak onder hoogen druk -- schrijft de Nw. Rott. Crt. De ontevreden groepen van groote kracht in het land, die niet tot de tradi- tioneele omwentelaars van links of rechts behooren, hadden hem een vorm van wapenstilstand toegestaan. Zij heb ben, zooals men weet, in Februari groo- GASTON DOUMERGUE van Frankrijk. te neiging vertoond tot een staatsgreep, teneinde het gezag in Frankrijk gron dig te hervormen. Het gevaar van een burgeroorlog was toen volstrekt niet meer denkbeeldig. Met de verheffing van Doumerque tot minister-president en met de vorming van ziin kabinet van bekende mannen hebben ze toen, voorloopig, genoegen genomen. Dou mergue heeft beloofd binnen bepaalden tijd groote verbeteringen teweeg te brengen. Zij zouden zich dan stil hou den en hem niet in zijn werk storen. Deze groepen vertegenwoordigen een soort Franschen, die zeker liefst zagen dat de wijzigingen onrevolutionnair hun beslag kregen. Doumergue heeft dus in zijn radiore de veel verbeteringen kunnen opsom men, die hij tot stand heeft gebracht. Of de ontevredenen daarmede tevreden gesteld züri lijkt ons echter meer dan twijfelachtig. Want wat zii in de eerste kleeding; alle soorten breien en repareeren wij, Kousen en Sokken (óók de allerfijnste). JAAP SNOR, Zuidstraat 19. (Let op den gelen winkel). Hindbreisters, de wollen garens bij ons zijn prima en... gratis onderricht! e u 1 I 1 e t o n vJ Uit het Amerikaansch. 20 't was of ze nog, zooals bü dien laat- smn, onvergeteliiken dans, zijn hart te- Ken haar borst voelde kloppen, of ze nog dc zachte aanraking van zijn handen en de warme streeling van zijn adem op aar wangen en voorhoofd voelde: als een warme stroom doorvloeide haar het hartstochtelijk verlangen, om het weer j°° te voelen en zich weer binnen den ooverban van zijn armen gevangen te lntr 0ln weer te mogen leven in 't ge- ,1JK van hij hem en al was 't maar v°er 't oogenblik, van hem te zijn. ij ;yt kwam er niets op aan, dat haar Mae, een onwaardige gold had haar ntuttie haar dat niet van het eerste rtntfHk'ik gezegd? Zii had niet de be- ue waarschuwingen van Adele Shan- 1 cn Mercedes Pride noodig gehad 'n te beseffen, dat de man niets was .„"«en charmeur met prettige, aantrek- »n manieren. Maar met welk recht Ai hoogere eischen stellen aan den 'b dien zij haar liefde wilde geven? Ze mol 'jhhiers niet in tel, een vrouw, die dó. *lchzelf kon doen wat ze wilde, zon- dat Iemand er nadeel of verdriet aa ondervond. -1 .'d cvenmin kwam het er iets op aan, haar liefde niet beantwoord werd. plaats van hem verwacht hebben is uitgebleven. Dat de booze zweren die in verband met de zaak-Stawiskv aan het licht gekomen zijn reeds uitgesne den zijn zal niemand beweren. De din gen zijn gebleven zooals ze waren. Van een schoonmaak in politie en justitie heeft men weinig bemerkt. Doumergue had goed praten over het herstel van het evenwicht der staats financiën. De millioenen die hem be luisterden boezemde dat minder be langstelling in dan de prijs, dien zij voor hun eigen levensonderhoud moeten be talen. Inderdaad, de staat bezuinigt, de salarissen worden besnoeid en men hoort algemeen klagen over de rampza lig lage prijzen in den groothandel. Het publiek echter meent, dat het van dit alles zelf weinig bemerkt in zijn uitgaven. Het verwacht van de regee ring der bezuiniging dat deze het leven goedkooper weet te maken. Doumergue had gisteren zijn stem te verheffen tegen nieuwe opstekende stormen van onte vredenheid die zelfs voor hem met zijn groot aanzien een gevaar konden gaan vormen. Over de uitroeiing der corrup tie of schoonmaak van de instrumenten van het gezag hebben wy niets gehoord. Maar politieke hervormingen beloofde hij. Deze zijn ook zoo belangrijk dat werkelijk weer wat kalmeering na de aankondiging ervan te verwachten is. De macht van het uitvoerend gezag zal belangrijk worden versterkt. Aan de opperheerschappij van de afgevaardig den onmiddellijk nadat zii gekozen zijn en het feit dat dan voor vier jaar de openbare meening niet meer kan mee spreken tenzii door indirecte intimida tie van haar afgevaardigden, wil hii een eind maken door de mogelijkheid van onmiddellijk contact tusschen regeering en kiezers ook tusschen de periodieke verkiezingen, te herstellen. Wat vele Franschen onder de tegen woordige omstandigheden tot voldoe ning zal zijn, is dat de minister-presi dent ook een eind wil maken aan de macht der ambtenarij, desnoods tegen den staat, dien ze dienen. De terreur van de in massa optredende ambtenaren die juist door zijn ongezonde talrijk heid een zoo grooten invloed uitoefen de en zoo onaantastbaar was in zijn positie wil Doumergue breidelen. In den Volken bondsraad is Dinsdag een interessant debat gehouden over het verzoek van Zwitser land, om een raadge vend advies van het Haagsche Internatio nale Gerechtshof in te winnen over de vraag of de Zwitsers, die tijdens den we reldoorlog in Duitschland, Engeland, Frankrijk en Italië oorlogsschade hebben Een interessant debat in den Volkenbonds- raad geleden, recht hebben onder bopaalde omstandigheden van die staten schade vergoeding te eischen. Motta verdedigde van het eerste oogen blik af een verloren zaak zegt de Ge- neefsche corr. van de Nw. Rott. Crt. iedereen wist toch, dat Motta zelf jaren lang in het Zwitsersche parlement zich er tegen verzet had de kwestie van de vergoeding der door Zwitsers geleden oorlogsschade voor den volkenbond te brengen. De Zwitsersche volkenrechtsgeleer den zelf hadden Motta overtuigd, dat er geen voldoende rechtstitels be- 1 staan om schadevergoeding van de oorlogvoerende staten waar Zwitsers wonen te eischen. Motta had de zaak dan ook slechts voor den Volkenbondsraad aanhangig ge maakt, omdat een resolutie van Kamer en Senaat de Zwitsersche regeering daar toe had gedwongen. Voor Motta was het dus Uiterst moeilijk, thans een volkcn- bondsbemoeiing in dezen te bepleiten, nadat hij zelf jaren lang zich tegen een beroep op den Volkenbond had verzet. Motta heeft de hem door het Zwitser sche parlement opgedragen taak echter met groote bekwaamheid uitgevoerd. Zonder de Zwitsersche eischen om scha devergoeding met rechtsgronden, waar van Motta zelf de zwakheid moest inzien, toe te lichten, bepleitte hij alleen, dat de Volkenbondsraad er voor zou zorgen, dat in deze kwestie rechtszekerheid verkre gen wordt, doordat het advies van het Haagsche Internationale Gerechtshof zou worden ingeroepen. Van tweeën een: of het Haagsche hof is van oordeel, dat de Zwitsers inderdaad aanspraken op schadevergoeding hebben en dan moet iedereen er zich over ver heugen, dat de Volkenbondsraad het mo gelijk heeft gemaakt dat het goede recht van de Zwitsers aan hte licht is gekomen, öf het Haagsche hof is van meening, dat de Zwitsers geen recht op schadevergoe ding hebben en dan zuilen de Zwitser sche regeering en het Zwitsersche volk zich voor de uitspraak van het hoogste gerechtshof ter wereld buigen en zullen de Zwitsersche gemoederen bevredigd zijn. Eden was de eerste vertegenwoordiger van de groote mogendheden, die een heel beslist neen liet hooren. Hij ontkende,! dat de Zwitsers eenig recht op schade vergoeding hebben en was ook tegen het inwinnen van het advies van het Haag sche Internationale gerechtshof, omdat de Britsche regeering het principieel ver-, keerd vindt, dat belangrijke strijdvragen, die toch de betrekkingen tusschen de landen niet in gevaar kunnen brengen, voor den Voikenbondsraad worden ge bracht. Barthou, de Fransche minister van ffui- tenlandsche zaken, was wederom de hef tigste tegenstander van Motta. Scherp werd Barthou, toen hij de vijf tig millioen goudfranken, die de Zwitsers terugverlangen, vergeleek met de mil- KANTOOR DEN HELDER liarden franken schade, die Frankrijk in den wereldoorlog had geleden. Zou Zwitserland werkelijk willen, dat Frankrijk een paar millioen aan Zwitserland betaaltt, nadat de Fran sche regeering op Zwitsersch grond gebied (Lausanne) de spons heeft ge haald door de reparatiebealingen, die Duitschland aan Frankrijk was verschuldigd? Motta kreeg alleen steun van de Mada- riaga, doeh hij kreeg toch deze voldoe ning, dat het Zwitsersche verzoek niet terstond, zooals Eden gewenscht had, van de hand werd gewezen, doch dat nog, overeenkomstig de raadstraditie, een rap porteur werd aangewezen om in de vol gende Raadszitintg voorstellen over de verdere behandeling van het Zwitsersche verzoek te doen. Overeenstemming over den verkoop van den Oosterspoorweg Het vraagstuk van den Chineeschen Oosterspoorweg sehiint ziinoplos sing nabii, na veel pingelen ziin Rus land en Japan het eens geworden en ziin we bevrijd van veel narigheid, die anders zeker ontstaan zou ziin. Over het verloop van deze geschiedenis in de laatste maand, schrijft het Hbl. o.m.: Toen op 13 Augustus de officieele on derhandelingen over den Chineeschen Oosterspoorweg of Noord-Mandsioerij- schen Spoorweg, zooals de lijn sinds kort heet, op sensationeele wijze wer den afgebroken en de gedelegeerden van „Mandsjoekwo" Tokio, waar de bespre kingen, met Japan als bemiddelaar, wer den gevoerd, verlieten, werd al dadelijk het vermoeden uitgesproken, dat men hier wel met een schiinvertooning te doen zou hebben. D.w.z. met een der vele phasen in het loven en bieden, dat nu al ongeveer zestien maanden geduurd had en waarbii Moskou en Tokio tracht ten zooveel mogeiiik financieel voor deel te slaan uit den toestand. Hetgeen thans is geschied (en de be richten, hoewel nog niet officieel beves tigd, maken den indruk, dat men het inderdaad eens is geworden over de af koopsom) bevestigt de juistheid van het toenmaals uitgesproken vermoeden: de officieele onderhandelingen waren wel afgebroken, doch, zooals de Japansche bladen thans erkennen, ziin informeeie besprekingen voortgezet tusschen Hi- rota, den Japanschen minsiter van bui- tenlandsche zaken, die zich steeds be ijverd heeft om een compromisovereen komst tot stand te brengen, en Joere- nev, den Sowjetambassadeur te Tokio. Deze conferenties hebben ten slotte suc ces gehad: althans wordt gemeld, dat een onderhandsche schikking is getrof fen, zoodat nu binnenkort de officieele onderhandelingen kunnen worden her vat, welke dan slechts zouden behoe ven te bestaan in de bekrachtiging van de getroffen koopovereenkomst en de uitwerking der détails daarvan. Moskou zou volgens het compromis bereid zijn voor een prijs van 170 mil lioen yen (ruim 7'/> millioen gulden) ziin rechten op de liin aan Mandsjoek wo, dat is natuurlijk hetzelfde als Ja pan, over te doen, in welk bedrag dertig millioen yen is begrepen voor schade loosstelling van de Sowjet-employé's, die binnen zes maanden na de ondertee- kening der verkoopacte worden ontsla gen. Ze was verstandig genoeg om te zien, dat hii de symptomen herkend had en dat hij zich door haar openlijke bewon dering gevleid voelde; maar dank zii haar scherp onderscheidingsvermogen wist ze ook, dat zijn gevoelens niet die per gingen. Maar dat was zijn goed recht; meer mocht ze niet verwachten; voor het oogenblik waande ze zich reeds tevreden. Als ze 't haar maar wilden toestaan, om van de onuitsprekelijke za ligheid, die ze liefde noemde, in stilte te genieten. Ten slotte kwam ze steeds op 't punt van uitgang weer terug; zij was „niemand", zij kwam er niet op aan terwijl hii de verpersoonlijking was van alles, wat ze zich gewenscht had van het oogenblik dat ze tot 't besef lief de was ontwaakt. En niet alleen was hii een bewonderenswaardige persoonlijk heid, met zijn utierlijk.zijn elegante bewegingen, zijn gedistingeerd voorko- men - dat alles had hij als zijn geboor terecht meegekregen. Zooals uit het bo venstaande blijkt, was de situatie dus in 'tkort zoo: de man was onweerstaanbaar en de vrouw wenschte niet eens tot weerstand in staat te ziin, ze wanhoopte alleen aan een goede gelegenheid om te kunnen capituleeren. Ze was even dwaiis, even naïef verliefd ais een schoolmeisje van zestien jaar; ontelbare keeren fluisterde ze zyn naam, zacht, heel zacht, alsof de aandachtig luisterende nacht haar geheim zou ver raden: Donald - Donald Donald Lyttleton. Terwijl Sally, boven voor het open raam, in het poëtische maanlicht naar Donald Lyttleton verlangde en om hem zuchtte, zat het voorwerp van haar ado ratie een verdieping lager over haar te denken als een van het half dozijn mannelijke gasten zat hii in een gemak- kelyken stoel; in een schemerig hoekje van de rookkamer trachtte hii, met een glas whisky-soda voor zich te vergeten, dat het feitelijk meer dan tijd voor de vervelende routine van alledag: uitklee- den en naar bed gaan, was. Hoewel de jonge man in kwestie wat zy'n leeftijd betrof, Sally's mindere was, op 't punt van wereldwijsheid was hii verscheidene malen haar meerdere. Vier-en-twintig jaar had hii nu reeds in de wereld rondgekeken een wereld, waarin het niet ziin bezigheid was te werken, maar wel het gracielijke middel punt van het gezelschap en de conversa tie te zijn. En daarom was hii zeer ze ker niet van plan om zijn gevoel met zijh verstand op den loop te laten gaan. El ke verleiding kon hii met mannenmoed weerstaan; vooropgezet dan altijd dqt 't weerstaan de moeite waard was, dat hij van zijn edelmoedige daad een equi valent in profijt en liefst substantieel profijt trok. Mr. Lyttleton had een inkomen vain tien-duizend dollars per jaar, de rente van een kapitaal, dat gelukkig voor hem zoo vastgezet was, dat hij er niet aan kon komen; hii gaf er met de grootste gemoedsrust twintig-duizend uit en koes terde het ideaal, om eens in staat te zijn vijftig-duizend uit te geven zonder angst voor de gevolgen te moeten hebben. Vol gens hem had een talentvol iemand ajla Donald Lyttleton recht op ondersteuning en, daar hij geldelijk en décadente was, recht op ondersteuning van een vrouw, die door een huwelijk met hem zijn ideaal zie boven zou verwezen lijken. En zeker zouden de zorgen van Mr. Lyttleton allang op deze wijze haar natuurlijken dood gestorven zijn. als hij maar in staat geweest was, of als hij zelfs maar den goeden wil getoond had, om zich behoorlijk te gedragen. Maar, o noodlot, lui was gehandicapt door zijn karakter, dat helaas sentimenteel was: elk oogenblik was een andere vrouw ver liefd op hem en, tot zijn geheime er gernis waren 't steeds vrouwen zonder geld. Maar zonder of met ergernis, was 'tniet zijn plicht, zijn dure mannenplicht, om sympathie voor zijn slachtoffers te voelen, om, in elk geval, te trachten hun verdriet een weinig te lenigen? En daar bij, gesteld dat hii voortdurend, dan voor 't eene verliefde vrouwelijke wezen, dan voor 't andere, weg zou moeten loo- pen hij zou geen leven hebben! En als gevolg werd hii, laten we zeggen, eens in de maand, betrapt en eens in de maand van harte vergeven door vrouwen, natuurlijk. De mannen moch ten hem over 't algemeen niet, jaloerscb waarschijnlijk 't leek wel, of de kerels hem niet vertrouwden. Duivels onple zierig dat moest hii zeggen. Bijvoorbeeld met dit meisje Manwa- ring nu weer een aardig, pienter, eenvoudig vrouwke wel niet zoo piep jong, maar toch wel aantrekkelijk, dui vels aantrekkelijk als je goed naging; zoo openhartig als 't maar kon wat haar gevoel aanging, dat ze blijkbaar volko men au sérieux nam en dat ten tslotte niets anders was dan zoo'n quaestie op 'teerste gezicht, lont in 't kruit en dan pfffl Dadelijk had hii het in de gaten gehad; dien eersten avond van haar komst op Goswold House was 't al mis geweest. Aan de lunch had hii niet op haar gelet, 's avonds was 't anders ge TABLETTEN Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbuisjes van 20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. 10 ets* Rusland heeft zich dus blijkbaar laten vinden om genoegen te nemen met een bedrag, dat ongeveer twee en een half maal lager is dan oorspronkelijk werd gevraagd. Thans kan de overgang van de liin uit Russische in Japansche handen als een vrijwillige daad gelden en is ander zijds Japan de toch altijd riskante maat regel bespaard om den spoorweg in be slag te nemen. Vreugde in Italië. Er heerscht groote vreugde in Italië. Maan dagavond, even voor middernacht, heeft de prinses van Piemont het aanzijn geschonken aan een dochtertje, dat den naam zal dragen van Maria Pia. Met groote spanning werd deze blijde gebeurtenis aan het Kroonprinse lijk hof in heel Italië verbeid. Prins Umberto is de eenige zoon des Konings. Hij is thans 30 jaar oud en sinds 8 Januari 1930 gehuwd met prinses Marie José van België, die twee jaar jonger is dan haar gemaal. Al jaren leeft in het Italiaansche volk de hoop, dat dit hu welijk met kinderen gezegend zal worden en vooral, dat er nog eenmaal een prinsje zal mogen worden geboren, dat de dynastie, die gevestigd is door Victor Emanuel II il Re gentiluomo in rechte lijn moge worden voortgezet. Nog grooter zou dan ook de vreugde in Rome en in gansch Italië zijn ge weest, indien van den Janiculus 101 saluut schoten hadden weerklonken inplaats van de 50 die de wereld kond deden, dat er een prinsesje was geboren. Men troost zich ech ter met de gedachte, dat de beide eerste kin deren van den huidigen Koning eveneens dochtertjes waren, maar dat daarop een prins is gevolgd. De teleurstelling is dan ook maar even geweest en met groote hartelijkheid is de blijde mare ontvangen. Vooral te Napels, waar het Kroonprinselijk paar gevestigd is, omdat de prins er een hooge militaire functie bekleedt, was de geestdrift groot. Reeds we kenlang verzamelde er zich een dichte menig te voor het koninklijk paleis op de Piazza del Piebescito, het oude paleis van de koningen van Napels, waar het bericht van de blijde gebeurtenis zou worden meegedeeld. (Nw. Rott. Crt* Reuter meldt nog: De beide grootmoeders, koningin Helena van Italië en koningin-weduwe Elisabeth van België zijn bij het kraambed aanwezig ge weest, evenals prinses Mafalda, de tweede dochter van den koning en de koningin van Italië, die gehuwd is met prins Philip van Hessen. Prof. Artom uit Rome heeft prinses Marie José bij haar bevalling bijgestaan. De prins van Piemont wachtte in angstige spanning den loop van zaken af in zijn werkkamer. Hij kreeg dadelijk telefonisch bericht en waar schuwde den Koning en Mussolini. De Duce zond dadelijk aan den Koning en den prins van Piemont zijn gelukwenschen, mede na mens regeering en volk. Wegens het late uur onthield de menigte voor het paleis te Napels zich van gejuich; de bulletins werden echter den verkoopers uit de handen gerukt. Ook te Rome waren de extra-edities der bladen dadelijk verkocht. De naam Maria Pia is de naam van een oud-tante van prins Humbert, de in 1911 over leden koningin Maria Pia van Portugal, we duwe van koning Luiz. De prinses en haar dochtertje maken het uitstekend. Het telegram aan den Paus. De prins van Piemont heeft het vol gende telegram aan den Paus gezonden: „God dankend, acht ik mij gelukkig Uwe Heiligheid de geboorte van mün dochter Maria Pia aan te kondigen." Uwe zeer toegewijde Humbert van Savoie. De Paus heeft hierop geantwoord: „Zeer erkentelijk voor uw vriendelijke mededeeling. zenden wii vurige gebeden ten hemel voor de pasgeboren prinses Maria Pia, die wij tezamen met haar ouders en de geheele koninklijke familie van ganscher harte zegenen. Reuter meldt uit Napels: De stad ver keert in groote vreugde over de ge boorte van de koninklijke prinses. Een blijde menigte is den heelen dag in grooten getale voor het koninklijk paleis bijeen. Ontelbare geschenken, veelal vergezeld van ontroerende brieven van toewijding stroomen den geheelen dag in het paleis binnen. In het bijzonder viel daarbij op een stel servetjes door kinderen uit het volk met eigen hand vervaardigd. DE VIJFTIENDE VOLKENBONDSVERGADERING. Afganistan verzoekt toelating. De voltallige Volkenbondsvergadering is voor een spoedbijeenkomst tegen he denmiddag in verband met een binnen gekomen verzoek van de regeering van Afganistan om tot den Volkenbond te worden toegelaten bijeengeroepen. Afga nistan zal de negen-en-vijftigste staat zijn die als lid deel van den Volkenbond uit maakt. OVERSTE VON HINDENBURG NEEMT ONTSLAG UIT HET LEGER. Overste Oscar von Hindenburg, zoon van wijlen den Rijkspresident, heeft Maandag zijn ontslag uit de Duitsche Rijksweer genomen en zal met 30 Sept. a.s. gepensionneerd worden met den rang van gcneraal-majoor, waarna hii zich op Neudeck zal vestigen. I HERM. DE HAAPI Koningstraat 92 t/o. Witte Bioscoop worden, ten eerste was die geïmprovi seerde danspartij schuld, poëtische om geving, en 't maanlicht op de veranda ze zat er zoo eenzaam, ze keek zoo ver langend naar hem, zoo: toe, vraag me asjeblieft 't was zijn plicht om te dan sen en ten slotte was steppen met haar heel wat minder gevaarlijk dan nu ja.... om eerlijk te zijn, met Mrs. Shan- dish. En toen, terwijl hij absoluut niet op z'n qui vive was, die donkere oogen, die hem zoo eigenaardig aankeken en dat gebaar van overgave, waarmede ze zich aan zijn hoede toevertrouwde! Het was jammer, doodjammer, te meer, daar ze de eerste de beste gele genheid te baat genomen had om eerlijk op te biechten, dat ze geen centime be zat. Maar ten slotte had hii zich niets te verwijten, hii had 't er netjes afge bracht, heel gewoon geweest, geen oogenblik 't arme kind aangemoedigd. Of, als hij heel eerlijk was, misschien wel iets, maar niet te veel. Natuurlijk, 'twas gewoonweg onmenschelijk om van een man te verwachten, dat lui zich in zoo'n geval geheel afzijdig hield, fei telijk zou dat ook meer dan onbeleefd geweest zijn, zou 't, openhartig gespro ken, op haar als een slag in 't gezicht ge werkt hebben. Maar verder mocht 'tniet gaan, in zoo'n geval moest je van onthouden weten. En toch, had hij vanavond niet te dik wijls met haar gedanst meer dan goed voor haar of.... voor hem zelf was? Ze waren zelfs zoo ver gegaan, om gedurende een paar dansen in de tuin te gaan zitten, op zoo'n idyllisch plekje, rozengeur en maneschijn enzoovoort ten slotte een #ouderwetsche gewoonte tegenwoordig deed men zulke dingen niet meer; maar af en toe raakte je je hoofd kwijt, deed je zoo stom. Toch 'n eigenaardig type, die Sally Manwaring, 't eene oogenblik smolt ze doodgewoon weg, lag ze bijna in je armen, 't volgende oogenblik gaf ze je feitelijk te kennen, dat je op je hoede met haar moest zijn. En dan weer zoo gesloten als een bus zei alleen, dat ze niet in tel „niemand" was en verder mondje dicht! Waarschijnlijk geen pose, maar de zuivere waarheid; want goed beschouwd kende ze niemand, die iemand was en ofschoon ze zich drom mels goed wist te beheerschen en zich heusch niet gemakkelijk van de wijs liet brengen, had hij een of tweemaal opge let lieelemaal geen verdienste, hii had nu eenmaal een speeialen kijk op zulke dingen dat ze niet zoo heelemaal op haar gemak was, als ze den menschen wel wou laten gelooven, dat ze stilletjes op de andere vrouwen zat te letten, als of ze niet wist, hoe te doen en zij 't gauw af wilde kijken. Toen hij zoover met zy'n philosophi- sche overpeinzingen gekomen was ze begonnen langzamerhand minder stree- lend voor zy'n iidelheid te worden en dat mocht niet haalde hij als man van de wereld zijn schouders berustend op, dronk zijn whisky-soda leeg en mengde zich in 't gesprek om de groote tafel. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1