Buitenlandsch Overzicht.
I
ally's avontuur.
FALGONo
't Wordt koud!!! JïwoZ
Nedsrlandschs Middenstandsbank
Min
7491
EERSTE BLAD
DONDERDAG 27 SEPTEMBER 1934
62ste JAARGANG
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA ISSS
Q
KONINGSTRAAT 7
Spaarbank Bewaarkluis
Een Italiaansche prinses
geboren.
REGENJAS»
Na
COURANT
Abonnement per 3 maanden by voornitbet.Heldersche Courant 1.50Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1 165; binnenland f 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 1 2.10, idem per mail en overige
landen 1 3.20. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondzrsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0 70,11.-. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. O. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. O. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
AD VERTENTIEN:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruit
betaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.bij niet-contante betaling 15 ct.
per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven
onder nummer: 10 ct. per advertentie extra) Bewijsnummers 4 ct.
Doumerque spreekt tot het Fransche volk over belangrijke
vraagstuKken, Zwitserland spreekt over schadevergoeding, die
Zwitsers, tijdens den wereldoo. log in de oorlogvoerende landen
hebben geleden, Overeenstemming inzake den verkoop van
den Oosterspóorweg.
De radiorede
van
Doumergue
De Fransche
minister-president,
Doumerque, heeft
getracht door de ra-
jfcio het hart van het
Fransche volk te be
reiken, of hem dat in alle opzichten ge
lukt is staat te bezien, omdat het ver
trouwen van het volk geschokt is in ver
schillende overheidsorganen en men dat
niet met een enkel woord herstelt.
Doumerque sprak onder hoogen druk
-- schrijft de Nw. Rott. Crt.
De ontevreden groepen van groote
kracht in het land, die niet tot de tradi-
tioneele omwentelaars van links of rechts
behooren, hadden hem een vorm van
wapenstilstand toegestaan. Zij heb
ben, zooals men weet, in Februari groo-
GASTON DOUMERGUE
van Frankrijk.
te neiging vertoond tot een staatsgreep,
teneinde het gezag in Frankrijk gron
dig te hervormen. Het gevaar van een
burgeroorlog was toen volstrekt niet
meer denkbeeldig. Met de verheffing
van Doumerque tot minister-president
en met de vorming van ziin kabinet
van bekende mannen hebben ze toen,
voorloopig, genoegen genomen. Dou
mergue heeft beloofd binnen bepaalden
tijd groote verbeteringen teweeg te
brengen. Zij zouden zich dan stil hou
den en hem niet in zijn werk storen.
Deze groepen vertegenwoordigen een
soort Franschen, die zeker liefst zagen
dat de wijzigingen onrevolutionnair
hun beslag kregen.
Doumergue heeft dus in zijn radiore
de veel verbeteringen kunnen opsom
men, die hij tot stand heeft gebracht.
Of de ontevredenen daarmede tevreden
gesteld züri lijkt ons echter meer dan
twijfelachtig. Want wat zii in de eerste
kleeding; alle soorten breien en repareeren wij,
Kousen en Sokken (óók de allerfijnste). JAAP
SNOR, Zuidstraat 19. (Let op den gelen winkel).
Hindbreisters, de wollen garens bij ons zijn
prima en... gratis onderricht!
e u 1 I 1 e t o n
vJ
Uit het Amerikaansch.
20
't was of ze nog, zooals bü dien laat-
smn, onvergeteliiken dans, zijn hart te-
Ken haar borst voelde kloppen, of ze nog
dc zachte aanraking van zijn handen
en de warme streeling van zijn adem op
aar wangen en voorhoofd voelde: als
een warme stroom doorvloeide haar het
hartstochtelijk verlangen, om het weer
j°° te voelen en zich weer binnen den
ooverban van zijn armen gevangen te
lntr 0ln weer te mogen leven in 't ge-
,1JK van hij hem en al was 't maar
v°er 't oogenblik, van hem te zijn.
ij ;yt kwam er niets op aan, dat haar
Mae, een onwaardige gold had haar
ntuttie haar dat niet van het eerste
rtntfHk'ik gezegd? Zii had niet de be-
ue waarschuwingen van Adele Shan-
1 cn Mercedes Pride noodig gehad
'n te beseffen, dat de man niets was
.„"«en charmeur met prettige, aantrek-
»n manieren. Maar met welk recht
Ai hoogere eischen stellen aan den
'b dien zij haar liefde wilde geven? Ze
mol 'jhhiers niet in tel, een vrouw, die
dó. *lchzelf kon doen wat ze wilde, zon-
dat Iemand er nadeel of verdriet
aa ondervond.
-1 .'d cvenmin kwam het er iets op aan,
haar liefde niet beantwoord werd.
plaats van hem verwacht hebben is
uitgebleven. Dat de booze zweren die
in verband met de zaak-Stawiskv aan
het licht gekomen zijn reeds uitgesne
den zijn zal niemand beweren. De din
gen zijn gebleven zooals ze waren. Van
een schoonmaak in politie en justitie
heeft men weinig bemerkt.
Doumergue had goed praten over het
herstel van het evenwicht der staats
financiën. De millioenen die hem be
luisterden boezemde dat minder be
langstelling in dan de prijs, dien zij voor
hun eigen levensonderhoud moeten be
talen. Inderdaad, de staat bezuinigt, de
salarissen worden besnoeid en men
hoort algemeen klagen over de rampza
lig lage prijzen in den groothandel.
Het publiek echter meent, dat het van
dit alles zelf weinig bemerkt in zijn
uitgaven. Het verwacht van de regee
ring der bezuiniging dat deze het leven
goedkooper weet te maken. Doumergue
had gisteren zijn stem te verheffen tegen
nieuwe opstekende stormen van onte
vredenheid die zelfs voor hem met zijn
groot aanzien een gevaar konden gaan
vormen. Over de uitroeiing der corrup
tie of schoonmaak van de instrumenten
van het gezag hebben wy niets gehoord.
Maar politieke hervormingen beloofde
hij. Deze zijn ook zoo belangrijk dat
werkelijk weer wat kalmeering na de
aankondiging ervan te verwachten is.
De macht van het uitvoerend gezag
zal belangrijk worden versterkt. Aan de
opperheerschappij van de afgevaardig
den onmiddellijk nadat zii gekozen zijn
en het feit dat dan voor vier jaar de
openbare meening niet meer kan mee
spreken tenzii door indirecte intimida
tie van haar afgevaardigden, wil hii een
eind maken door de mogelijkheid van
onmiddellijk contact tusschen regeering
en kiezers ook tusschen de periodieke
verkiezingen, te herstellen.
Wat vele Franschen onder de tegen
woordige omstandigheden tot voldoe
ning zal zijn, is dat de minister-presi
dent ook een eind wil maken aan de
macht der ambtenarij, desnoods tegen
den staat, dien ze dienen. De terreur
van de in massa optredende ambtenaren
die juist door zijn ongezonde talrijk
heid een zoo grooten invloed uitoefen
de en zoo onaantastbaar was in zijn
positie wil Doumergue breidelen.
In den Volken
bondsraad is Dinsdag
een interessant debat
gehouden over het
verzoek van Zwitser
land, om een raadge
vend advies van het
Haagsche Internatio
nale Gerechtshof in te winnen over de
vraag of de Zwitsers, die tijdens den we
reldoorlog in Duitschland, Engeland,
Frankrijk en Italië oorlogsschade hebben
Een interessant
debat in den
Volkenbonds-
raad
geleden, recht hebben onder bopaalde
omstandigheden van die staten schade
vergoeding te eischen.
Motta verdedigde van het eerste oogen
blik af een verloren zaak zegt de Ge-
neefsche corr. van de Nw. Rott. Crt.
iedereen wist toch, dat Motta zelf jaren
lang in het Zwitsersche parlement zich
er tegen verzet had de kwestie van de
vergoeding der door Zwitsers geleden
oorlogsschade voor den volkenbond te
brengen.
De Zwitsersche volkenrechtsgeleer
den zelf hadden Motta overtuigd, dat
er geen voldoende rechtstitels be- 1
staan om schadevergoeding van de
oorlogvoerende staten waar Zwitsers
wonen te eischen.
Motta had de zaak dan ook slechts voor
den Volkenbondsraad aanhangig ge
maakt, omdat een resolutie van Kamer
en Senaat de Zwitsersche regeering daar
toe had gedwongen. Voor Motta was het
dus Uiterst moeilijk, thans een volkcn-
bondsbemoeiing in dezen te bepleiten,
nadat hij zelf jaren lang zich tegen een
beroep op den Volkenbond had verzet.
Motta heeft de hem door het Zwitser
sche parlement opgedragen taak echter
met groote bekwaamheid uitgevoerd.
Zonder de Zwitsersche eischen om scha
devergoeding met rechtsgronden, waar
van Motta zelf de zwakheid moest inzien,
toe te lichten, bepleitte hij alleen, dat de
Volkenbondsraad er voor zou zorgen, dat
in deze kwestie rechtszekerheid verkre
gen wordt, doordat het advies van het
Haagsche Internationale Gerechtshof zou
worden ingeroepen.
Van tweeën een: of het Haagsche hof
is van oordeel, dat de Zwitsers inderdaad
aanspraken op schadevergoeding hebben
en dan moet iedereen er zich over ver
heugen, dat de Volkenbondsraad het mo
gelijk heeft gemaakt dat het goede recht
van de Zwitsers aan hte licht is gekomen,
öf het Haagsche hof is van meening, dat
de Zwitsers geen recht op schadevergoe
ding hebben en dan zuilen de Zwitser
sche regeering en het Zwitsersche volk
zich voor de uitspraak van het hoogste
gerechtshof ter wereld buigen en zullen
de Zwitsersche gemoederen bevredigd
zijn.
Eden was de eerste vertegenwoordiger
van de groote mogendheden, die een heel
beslist neen liet hooren. Hij ontkende,!
dat de Zwitsers eenig recht op schade
vergoeding hebben en was ook tegen het
inwinnen van het advies van het Haag
sche Internationale gerechtshof, omdat
de Britsche regeering het principieel ver-,
keerd vindt, dat belangrijke strijdvragen,
die toch de betrekkingen tusschen de
landen niet in gevaar kunnen brengen,
voor den Voikenbondsraad worden ge
bracht.
Barthou, de Fransche minister van ffui-
tenlandsche zaken, was wederom de hef
tigste tegenstander van Motta.
Scherp werd Barthou, toen hij de vijf
tig millioen goudfranken, die de Zwitsers
terugverlangen, vergeleek met de mil-
KANTOOR DEN HELDER
liarden franken schade, die Frankrijk in
den wereldoorlog had geleden.
Zou Zwitserland werkelijk willen,
dat Frankrijk een paar millioen aan
Zwitserland betaaltt, nadat de Fran
sche regeering op Zwitsersch grond
gebied (Lausanne) de spons heeft ge
haald door de reparatiebealingen,
die Duitschland aan Frankrijk was
verschuldigd?
Motta kreeg alleen steun van de Mada-
riaga, doeh hij kreeg toch deze voldoe
ning, dat het Zwitsersche verzoek niet
terstond, zooals Eden gewenscht had, van
de hand werd gewezen, doch dat nog,
overeenkomstig de raadstraditie, een rap
porteur werd aangewezen om in de vol
gende Raadszitintg voorstellen over de
verdere behandeling van het Zwitsersche
verzoek te doen.
Overeenstemming
over den verkoop
van den
Oosterspoorweg
Het vraagstuk van
den Chineeschen
Oosterspoorweg
sehiint ziinoplos
sing nabii, na veel
pingelen ziin Rus
land en Japan het
eens geworden en
ziin we bevrijd van veel narigheid, die
anders zeker ontstaan zou ziin. Over het
verloop van deze geschiedenis in de
laatste maand, schrijft het Hbl. o.m.:
Toen op 13 Augustus de officieele on
derhandelingen over den Chineeschen
Oosterspoorweg of Noord-Mandsioerij-
schen Spoorweg, zooals de lijn sinds
kort heet, op sensationeele wijze wer
den afgebroken en de gedelegeerden van
„Mandsjoekwo" Tokio, waar de bespre
kingen, met Japan als bemiddelaar, wer
den gevoerd, verlieten, werd al dadelijk
het vermoeden uitgesproken, dat men
hier wel met een schiinvertooning te
doen zou hebben. D.w.z. met een der
vele phasen in het loven en bieden, dat
nu al ongeveer zestien maanden geduurd
had en waarbii Moskou en Tokio tracht
ten zooveel mogeiiik financieel voor
deel te slaan uit den toestand.
Hetgeen thans is geschied (en de be
richten, hoewel nog niet officieel beves
tigd, maken den indruk, dat men het
inderdaad eens is geworden over de af
koopsom) bevestigt de juistheid van het
toenmaals uitgesproken vermoeden: de
officieele onderhandelingen waren wel
afgebroken, doch, zooals de Japansche
bladen thans erkennen, ziin informeeie
besprekingen voortgezet tusschen Hi-
rota, den Japanschen minsiter van bui-
tenlandsche zaken, die zich steeds be
ijverd heeft om een compromisovereen
komst tot stand te brengen, en Joere-
nev, den Sowjetambassadeur te Tokio.
Deze conferenties hebben ten slotte suc
ces gehad: althans wordt gemeld, dat
een onderhandsche schikking is getrof
fen, zoodat nu binnenkort de officieele
onderhandelingen kunnen worden her
vat, welke dan slechts zouden behoe
ven te bestaan in de bekrachtiging van
de getroffen koopovereenkomst en de
uitwerking der détails daarvan.
Moskou zou volgens het compromis
bereid zijn voor een prijs van 170 mil
lioen yen (ruim 7'/> millioen gulden)
ziin rechten op de liin aan Mandsjoek
wo, dat is natuurlijk hetzelfde als Ja
pan, over te doen, in welk bedrag dertig
millioen yen is begrepen voor schade
loosstelling van de Sowjet-employé's,
die binnen zes maanden na de ondertee-
kening der verkoopacte worden ontsla
gen.
Ze was verstandig genoeg om te zien,
dat hii de symptomen herkend had en
dat hij zich door haar openlijke bewon
dering gevleid voelde; maar dank zii
haar scherp onderscheidingsvermogen
wist ze ook, dat zijn gevoelens niet die
per gingen. Maar dat was zijn goed
recht; meer mocht ze niet verwachten;
voor het oogenblik waande ze zich reeds
tevreden. Als ze 't haar maar wilden
toestaan, om van de onuitsprekelijke za
ligheid, die ze liefde noemde, in stilte te
genieten. Ten slotte kwam ze steeds op
't punt van uitgang weer terug; zij was
„niemand", zij kwam er niet op aan
terwijl hii de verpersoonlijking was
van alles, wat ze zich gewenscht had
van het oogenblik dat ze tot 't besef lief
de was ontwaakt. En niet alleen was hii
een bewonderenswaardige persoonlijk
heid, met zijn utierlijk.zijn elegante
bewegingen, zijn gedistingeerd voorko-
men - dat alles had hij als zijn geboor
terecht meegekregen. Zooals uit het bo
venstaande blijkt, was de situatie dus in
'tkort zoo: de man was onweerstaanbaar
en de vrouw wenschte niet eens tot
weerstand in staat te ziin, ze wanhoopte
alleen aan een goede gelegenheid om
te kunnen capituleeren.
Ze was even dwaiis, even naïef verliefd
ais een schoolmeisje van zestien jaar;
ontelbare keeren fluisterde ze zyn naam,
zacht, heel zacht, alsof de aandachtig
luisterende nacht haar geheim zou ver
raden: Donald - Donald Donald
Lyttleton.
Terwijl Sally, boven voor het open
raam, in het poëtische maanlicht naar
Donald Lyttleton verlangde en om hem
zuchtte, zat het voorwerp van haar ado
ratie een verdieping lager over haar te
denken als een van het half dozijn
mannelijke gasten zat hii in een gemak-
kelyken stoel; in een schemerig hoekje
van de rookkamer trachtte hii, met een
glas whisky-soda voor zich te vergeten,
dat het feitelijk meer dan tijd voor de
vervelende routine van alledag: uitklee-
den en naar bed gaan, was.
Hoewel de jonge man in kwestie wat
zy'n leeftijd betrof, Sally's mindere was,
op 't punt van wereldwijsheid was hii
verscheidene malen haar meerdere.
Vier-en-twintig jaar had hii nu reeds in
de wereld rondgekeken een wereld,
waarin het niet ziin bezigheid was te
werken, maar wel het gracielijke middel
punt van het gezelschap en de conversa
tie te zijn. En daarom was hii zeer ze
ker niet van plan om zijn gevoel met zijh
verstand op den loop te laten gaan. El
ke verleiding kon hii met mannenmoed
weerstaan; vooropgezet dan altijd dqt
't weerstaan de moeite waard was, dat
hij van zijn edelmoedige daad een equi
valent in profijt en liefst substantieel
profijt trok.
Mr. Lyttleton had een inkomen vain
tien-duizend dollars per jaar, de rente
van een kapitaal, dat gelukkig voor hem
zoo vastgezet was, dat hij er niet aan
kon komen; hii gaf er met de grootste
gemoedsrust twintig-duizend uit en koes
terde het ideaal, om eens in staat te zijn
vijftig-duizend uit te geven zonder angst
voor de gevolgen te moeten hebben. Vol
gens hem had een talentvol iemand ajla
Donald Lyttleton recht op ondersteuning
en, daar hij geldelijk en décadente
was, recht op ondersteuning van een
vrouw, die door een huwelijk met hem
zijn ideaal zie boven zou verwezen
lijken. En zeker zouden de zorgen van
Mr. Lyttleton allang op deze wijze haar
natuurlijken dood gestorven zijn. als hij
maar in staat geweest was, of als hij
zelfs maar den goeden wil getoond had,
om zich behoorlijk te gedragen. Maar, o
noodlot, lui was gehandicapt door zijn
karakter, dat helaas sentimenteel was:
elk oogenblik was een andere vrouw ver
liefd op hem en, tot zijn geheime er
gernis waren 't steeds vrouwen zonder
geld. Maar zonder of met ergernis, was
'tniet zijn plicht, zijn dure mannenplicht,
om sympathie voor zijn slachtoffers te
voelen, om, in elk geval, te trachten hun
verdriet een weinig te lenigen? En daar
bij, gesteld dat hii voortdurend, dan
voor 't eene verliefde vrouwelijke wezen,
dan voor 't andere, weg zou moeten loo-
pen hij zou geen leven hebben! En
als gevolg werd hii, laten we zeggen, eens
in de maand, betrapt en eens in de
maand van harte vergeven door
vrouwen, natuurlijk. De mannen moch
ten hem over 't algemeen niet, jaloerscb
waarschijnlijk 't leek wel, of de kerels
hem niet vertrouwden. Duivels onple
zierig dat moest hii zeggen.
Bijvoorbeeld met dit meisje Manwa-
ring nu weer een aardig, pienter,
eenvoudig vrouwke wel niet zoo piep
jong, maar toch wel aantrekkelijk, dui
vels aantrekkelijk als je goed naging;
zoo openhartig als 't maar kon wat haar
gevoel aanging, dat ze blijkbaar volko
men au sérieux nam en dat ten tslotte
niets anders was dan zoo'n quaestie op
'teerste gezicht, lont in 't kruit en dan
pfffl Dadelijk had hii het in de gaten
gehad; dien eersten avond van haar
komst op Goswold House was 't al mis
geweest. Aan de lunch had hii niet op
haar gelet, 's avonds was 't anders ge
TABLETTEN
Uitsluitend verkrijgbaar In de oranje-bandbuisjes van
20 tabl. 70 ets. en oranjezakjes van 2 tabl. 10 ets*
Rusland heeft zich dus blijkbaar laten
vinden om genoegen te nemen met een
bedrag, dat ongeveer twee en een half
maal lager is dan oorspronkelijk werd
gevraagd.
Thans kan de overgang van de liin
uit Russische in Japansche handen als
een vrijwillige daad gelden en is ander
zijds Japan de toch altijd riskante maat
regel bespaard om den spoorweg in be
slag te nemen.
Vreugde in Italië.
Er heerscht groote vreugde in Italië. Maan
dagavond, even voor middernacht, heeft de
prinses van Piemont het aanzijn geschonken
aan een dochtertje, dat den naam zal dragen
van Maria Pia. Met groote spanning werd
deze blijde gebeurtenis aan het Kroonprinse
lijk hof in heel Italië verbeid. Prins Umberto
is de eenige zoon des Konings. Hij is thans
30 jaar oud en sinds 8 Januari 1930 gehuwd
met prinses Marie José van België, die twee
jaar jonger is dan haar gemaal. Al jaren leeft
in het Italiaansche volk de hoop, dat dit hu
welijk met kinderen gezegend zal worden en
vooral, dat er nog eenmaal een prinsje zal
mogen worden geboren, dat de dynastie, die
gevestigd is door Victor Emanuel II il Re
gentiluomo in rechte lijn moge worden
voortgezet. Nog grooter zou dan ook de
vreugde in Rome en in gansch Italië zijn ge
weest, indien van den Janiculus 101 saluut
schoten hadden weerklonken inplaats van de
50 die de wereld kond deden, dat er een
prinsesje was geboren. Men troost zich ech
ter met de gedachte, dat de beide eerste kin
deren van den huidigen Koning eveneens
dochtertjes waren, maar dat daarop een prins
is gevolgd. De teleurstelling is dan ook maar
even geweest en met groote hartelijkheid is
de blijde mare ontvangen. Vooral te Napels,
waar het Kroonprinselijk paar gevestigd is,
omdat de prins er een hooge militaire functie
bekleedt, was de geestdrift groot. Reeds we
kenlang verzamelde er zich een dichte menig
te voor het koninklijk paleis op de Piazza del
Piebescito, het oude paleis van de koningen
van Napels, waar het bericht van de blijde
gebeurtenis zou worden meegedeeld.
(Nw. Rott. Crt*
Reuter meldt nog:
De beide grootmoeders, koningin Helena
van Italië en koningin-weduwe Elisabeth van
België zijn bij het kraambed aanwezig ge
weest, evenals prinses Mafalda, de tweede
dochter van den koning en de koningin van
Italië, die gehuwd is met prins Philip van
Hessen.
Prof. Artom uit Rome heeft prinses Marie
José bij haar bevalling bijgestaan. De prins
van Piemont wachtte in angstige spanning den
loop van zaken af in zijn werkkamer. Hij
kreeg dadelijk telefonisch bericht en waar
schuwde den Koning en Mussolini. De Duce
zond dadelijk aan den Koning en den prins
van Piemont zijn gelukwenschen, mede na
mens regeering en volk.
Wegens het late uur onthield de menigte
voor het paleis te Napels zich van gejuich;
de bulletins werden echter den verkoopers uit
de handen gerukt. Ook te Rome waren de
extra-edities der bladen dadelijk verkocht.
De naam Maria Pia is de naam van een
oud-tante van prins Humbert, de in 1911 over
leden koningin Maria Pia van Portugal, we
duwe van koning Luiz.
De prinses en haar dochtertje maken het
uitstekend.
Het telegram aan den Paus.
De prins van Piemont heeft het vol
gende telegram aan den Paus gezonden:
„God dankend, acht ik mij gelukkig Uwe
Heiligheid de geboorte van mün dochter
Maria Pia aan te kondigen."
Uwe zeer toegewijde Humbert van
Savoie.
De Paus heeft hierop geantwoord:
„Zeer erkentelijk voor uw vriendelijke
mededeeling. zenden wii vurige gebeden
ten hemel voor de pasgeboren prinses
Maria Pia, die wij tezamen met haar
ouders en de geheele koninklijke familie
van ganscher harte zegenen.
Reuter meldt uit Napels: De stad ver
keert in groote vreugde over de ge
boorte van de koninklijke prinses. Een
blijde menigte is den heelen dag in
grooten getale voor het koninklijk paleis
bijeen. Ontelbare geschenken, veelal
vergezeld van ontroerende brieven van
toewijding stroomen den geheelen dag
in het paleis binnen. In het bijzonder
viel daarbij op een stel servetjes door
kinderen uit het volk met eigen hand
vervaardigd.
DE VIJFTIENDE
VOLKENBONDSVERGADERING.
Afganistan verzoekt toelating.
De voltallige Volkenbondsvergadering
is voor een spoedbijeenkomst tegen he
denmiddag in verband met een binnen
gekomen verzoek van de regeering van
Afganistan om tot den Volkenbond te
worden toegelaten bijeengeroepen. Afga
nistan zal de negen-en-vijftigste staat zijn
die als lid deel van den Volkenbond uit
maakt.
OVERSTE VON HINDENBURG
NEEMT ONTSLAG UIT HET
LEGER.
Overste Oscar von Hindenburg, zoon
van wijlen den Rijkspresident, heeft
Maandag zijn ontslag uit de Duitsche
Rijksweer genomen en zal met 30 Sept.
a.s. gepensionneerd worden met den
rang van gcneraal-majoor, waarna hii
zich op Neudeck zal vestigen.
I
HERM. DE HAAPI
Koningstraat 92 t/o. Witte Bioscoop
worden, ten eerste was die geïmprovi
seerde danspartij schuld, poëtische om
geving, en 't maanlicht op de veranda
ze zat er zoo eenzaam, ze keek zoo ver
langend naar hem, zoo: toe, vraag me
asjeblieft 't was zijn plicht om te dan
sen en ten slotte was steppen met haar
heel wat minder gevaarlijk dan nu
ja.... om eerlijk te zijn, met Mrs. Shan-
dish.
En toen, terwijl hij absoluut niet op
z'n qui vive was, die donkere oogen, die
hem zoo eigenaardig aankeken en dat
gebaar van overgave, waarmede ze zich
aan zijn hoede toevertrouwde!
Het was jammer, doodjammer, te
meer, daar ze de eerste de beste gele
genheid te baat genomen had om eerlijk
op te biechten, dat ze geen centime be
zat. Maar ten slotte had hii zich niets
te verwijten, hii had 't er netjes afge
bracht, heel gewoon geweest, geen
oogenblik 't arme kind aangemoedigd.
Of, als hij heel eerlijk was, misschien
wel iets, maar niet te veel. Natuurlijk,
'twas gewoonweg onmenschelijk om
van een man te verwachten, dat lui zich
in zoo'n geval geheel afzijdig hield, fei
telijk zou dat ook meer dan onbeleefd
geweest zijn, zou 't, openhartig gespro
ken, op haar als een slag in 't gezicht ge
werkt hebben. Maar verder mocht
'tniet gaan, in zoo'n geval moest je van
onthouden weten.
En toch, had hij vanavond niet te dik
wijls met haar gedanst meer dan
goed voor haar of.... voor hem zelf
was? Ze waren zelfs zoo ver gegaan, om
gedurende een paar dansen in de tuin te
gaan zitten, op zoo'n idyllisch plekje,
rozengeur en maneschijn enzoovoort
ten slotte een #ouderwetsche gewoonte
tegenwoordig deed men zulke dingen
niet meer; maar af en toe raakte je je
hoofd kwijt, deed je zoo stom.
Toch 'n eigenaardig type, die Sally
Manwaring, 't eene oogenblik smolt ze
doodgewoon weg, lag ze bijna in je
armen, 't volgende oogenblik gaf ze je
feitelijk te kennen, dat je op je hoede
met haar moest zijn. En dan weer zoo
gesloten als een bus zei alleen, dat ze
niet in tel „niemand" was en verder
mondje dicht! Waarschijnlijk geen
pose, maar de zuivere waarheid; want
goed beschouwd kende ze niemand, die
iemand was en ofschoon ze zich drom
mels goed wist te beheerschen en zich
heusch niet gemakkelijk van de wijs liet
brengen, had hij een of tweemaal opge
let lieelemaal geen verdienste, hii had
nu eenmaal een speeialen kijk op zulke
dingen dat ze niet zoo heelemaal op
haar gemak was, als ze den menschen
wel wou laten gelooven, dat ze stilletjes
op de andere vrouwen zat te letten, als
of ze niet wist, hoe te doen en zij 't gauw
af wilde kijken.
Toen hij zoover met zy'n philosophi-
sche overpeinzingen gekomen was ze
begonnen langzamerhand minder stree-
lend voor zy'n iidelheid te worden en dat
mocht niet haalde hij als man van de
wereld zijn schouders berustend op,
dronk zijn whisky-soda leeg en mengde
zich in 't gesprek om de groote tafel.
(Wordt vervolgd).