buitenlandsch Overzicht.
JfBEElTlSTERBOER
JfBEEÏÏBTERBOEf
Sally's avontuur.
De begrafenis van
president Poincaré
mm
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
7503
EERSTE BLAD
DINSDAG 23 OCTOBER 1934
62ste JAARGANG
L)e besprekingen tot voorbereiding van de vlootconferentie
L)e houding van de Kleine Entente na den aanslag te Marseille.
Wat is
Juwelier
van plan?
Hij gaat Uw
guldens grooter
makenBekijk
Woensdag al
vast de étalages
Na den moord
te Marseille.
1111!
Juwelier
Keizerstraat 15 - Den Helder
Het Zuid-Slavische kabinet
afgetreden.
No-
COURANT
;SL
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f0.70, f 1.—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50,
f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerg' v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prgs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bg vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De vloot'
conferentie
De vorige week heb'
ben we in een overzicht
reeds geschreven over
de voorbereidende be
sprekingen voor de
vlootconferentie, die volgend voorjaar gehou
den za1 worden. We waren ten opzichte van
de eventueele resultaten van deze conferentie
niet al te optimistisch gezind en voorspelden
bij voorbaat een mislukking. In de Nw. Rott.
Crt. van Zaterdagavond vinden we nu een
hoofdartikel gewijd aan deze conferentie,
waarvan de besprekingen heden te Londen
beginnen. Men moet in het oog houden, dat
deze besprekingen slechts van voorbereiden
den aard aard zijn voor de groote conferen
tie van het volgend jaar. Men wil den weg
effenen voor volgend jaar en dat blijkt niet
gemakkelijk.
De Nw. Rott. Crt. schrijft dan o.m. in dit
artikel:
Als wij alles wat wij hooren voor goede
munt moeten aannemen, dan zijn de
vooruitzichten voor de conferentie, en
dus voor de politieke ontwikkeling in het
Verre Oosten in het algemeen, verre van
gunstig.
Japan zegt het verdrag van Washington
op, dat staat vast. Japan eischt gelgkheid
voor zijn maritieme verdediging met die van
Engeland en Amerika. Japan wil wel ver
mindering van de vloten, maar in dezen
vorm dat ieder der aan de overeenkomst
deelnemende staten een tonnemaat toegewe
zen krijgt, die hij dan gebruik kan zooals hg
wil.
Vooral de Amerikanen hebben zich reeds
hevig opgewonden over den eisch van gelijk
heid, dien de Japanners stellen. Zg betoogen
dat de gebieden en verbindingslgnen, die Ja
pan moet besehermen, en de mogelijkheden
van aanval, waaraan Japan bloot, niet te ver
gelijken zijn met die Van Amerika en heele-
maal niet met die van Engeland. Er zit iets
onredelijks in dat argument, omdat de Ame
rikanen, dit gebruikende, feitelijk hun eigen
aanspraak op gelijkheid met Engeland ontze
nuwen, daar het verschil tusschen Amerika
en Engeland op deze punten nog veel groo-
ter is dan dat tusschen Amerika en Japan,
en Amerika desniettemin ten strengste vast
houd aan zijn eisch van gelijkheid met het
Britsche Rijk. In werkelijkheid berusten al
deze dingen op politieke en financieele macht.
Amerika wil niet een te sterk Japan; in dat
geval zou een verdrag voor Amerika geen
waarde meer hebben. Het Amerikaansche
argument, waarmede Japan wel rekening zal
moeten houden, is dan ook niet van betoo
genden, maar van dreigenden aard.
Wil Japan, zoo heet het nu, de vloot-
overeenkomst niet met haar oude ver
houding van 5:5:3 voortzetten, dan
maar een wedstrijd in het bouwen van
schepen. Dan zal men zien wie het lan
ger uithoudt.
Van een voor-conferentie kan men nu niet
spreken. Davis onderhandelt met de Engel-
schen, en dat doet ook Jamamoto; maar
ieder apart. Davis onderhandelt ook met Ja
mamoto. Het zijn alles besprekingen ge
tweeën, die echter toch weer samenhangen,
omdat de Engelschen niet met de Amerika
nen verder zouden kunnen gaan, als zg op
een bepaald oogenblik niet den Japanner bij
de hand hadden om hem te vragen, hoe hij
erover denkt. De Amerikaansche-Engelsche
besprekingen over het onderwerp, die al vroe
ger zijn gevoerd, zijn vastgeloopen op de om
standigheid, dat het tenslotte geen nut meer
bleek te hebben, zonder de Japanners verder
te praten.
Men zou zeggen, dat het wel zoo gemak
kelijk en vruchtbaar moest wezen, wanneer
de drie deelnemers zich bij elkaar zetten. Dan
kon ieder onmiddellgk zeggen, wat hg over
de denkbeelden van den ander dacht. Dat
echter is niet zoo gemakkelijk, omdat alle
betrokkenen het voorloopig nog geducht on
eens zijn.
Ieder heeft zijn voorliefde en zijn antipa
thieën, overeenkomstig zijn bizondere behoef
ten en gevaren. Men moet een gemiddelde
zien te vinden.
Dit zou waarschgnlijk nog niet zoo moeilgk
zijn en het zou ons de stemming ter con
ferentie van 1935 nog niet zoo weinig roos
kleurig doen inzien schrijft het blad aan
het eind van dit artikel als er niet het
vraagstuk van de gelgkheid der vloten was.
De aanslag te
Marseille en
de houding
der Kleine
Entente
De houding der Kleine
Entente in verband met
den Koningsmoord, is
tot op heden zeer ver
standig. Men heeft zich
niet laten beïnvloeden
door booze geesten, die
liever vandaag dan mor
gen den oorlog zien,
doch heeft de zaak betrekkelijk rustig aan
gezien en wacht het resultaat van het onder
zoek af, alvorens tot maatregelen over te
gaan. Vrijdag is een communiqué van den
raad der Kleine Entente verschenen, waar
van wg den inhoud in ons nummer van Za
terdag hebben opgenomen. Ook dit commu
niqué was betrekkelijk rustig geredigeerd.
Men telefoneerde er over aan de N. R. Crt.
uit Belgrado:
Van officieuze Kleine Entente-zgde wordt
de these, welke in het communiqué van den
raad is vervat, en zegt, dat de aanslag te
Marseille geen aangelegenheid van binnen-
landschen aard is, doch op internationaal ge
bied thuis hoort, toegelicht door er op te wij
zen, dat de daders in het buitenland en onder
vreemden invloed werkzaam waren. Tegen
over deze laatste onderstelling is de omstan
digheid, dat eenigen van hen misschien geen
vreemde staatsburgers waren, van onderge
schikt belang. Hoofdzaak blgft, dat er voort
durend misdaden worden gepleegd tegen lei
dende figuren van een anderen staat, waar
mee men op het terrein der internationale po
litiek terecht komt.
Zoolang emigranten of wie dan ook, het la
ten bij acties in de pers, kan dit eventueel
onaangenaam en een weinig vriendschappe
lijke aangelegenheid zijn, het beginsel van
het asylrecht wordt daarmede echter geen
geweld aangedaan en de grenzen van dit
recht worden dan ook niet overschreden, In
het onderhavige geval echter is men die
grenzen stellig wel te buiten gegaan. Dit
heeft de Kleine Entente zonder verder direct
iemand te beschuldigen, willen vaststellen,
kalm en zakelijk.
In het communiqué valt het verlangen te
lezen om feiten geconstateerd te zien, d.w.z.
dat de Kleine Entente het resultaat van het
onderzoek in Frankrijk wil afwachten. Men
wil vooral niets overglds en beperkt zich
tot het eischen van een onderzoek zonder
aanzien des persoons en het vaststellen der
verantwoordelijkheid.
De vraag, waar en hoe deze kwestie der
verantwoordelijkheid aan de orde zal worden
gesteld, blijft onbeantwoord, zoodat de even
tualiteit om de zaak voor den Volkenbond te
brengen, altijd nog open blijft. Wat de betrek
kingen tot Bulgarge betrqft, moet vastge
steld worden, dat in de toenaderingspolitiek,
welke opinitiatief van Koning Alexander is
begonnen en te Sofia op zoo vruchtbaren bo
dem is gevallen, geen wgziging is gekomen.
Dat het communiqué van de Balkan-entente
in zijn hoofdtrekken met dat van Kleine En
tente volkomen overeenstemt, wordt een feit
van bizorider belang geacht. In het Balkan
communiqué wordt overigens deze eenheid
van opvatting bij beide groepen nog bijzon-
derlgk vermeld.
De nadruk, die tot op de onwrikbare soli
dariteit wordt gelegd, moet als antwoord
worden beschouwd op den ophef, dien de
Duitsche pers van Goering's bezoek bij den
prins-regent Paul maakte.
In verband met het communiqé van de
Kleine Entente, schrijft de correspondent van
de Times te Belgrado, dat dit communiqué
wel krachtig, doch niet sensationeel is.
De ernstige passage in het communiqué is
die waarin gewezen wordt op de gevolgen
van het voortduren van de huidige spanning.
De Zuid-Slavische regeering heeft totdus-
ver geen materiaal aan den Volkenbond ge
zonden en alvorens tot stappen te besluiten,
zal zij eerst het resultaat afwachten van het
onderzoek der Fransche politie.
De correspondent wgst er verder op, dat
het steeds duidelijker wordt, dat de moord
van Marseille een storende uitwerking heeft
gehad op de politieke betrekkingen der lan
den in Europa.
Het communiqué is door de Fransche bla
den met voldoening ontvangen en het wordt
beschouwd als een bewijs van den vredeswil
der Balkanlanden.
Een grootsche hulde aan den grooten
president en staatsman.
Voor het Panthéon.
Onder een grijzen hemel zoo schrijft de
„Nw. Rott. Crt." mistroostig, als deelde
hg mee in Frankrijks rouw, begon Zaterdag
ochtend de begrafenisplechtigheid voor wij
len president Poincaré. Om elf uur werd de
kist van de katafalk in het Panthéon overge
bracht naar een andere katafalk onder de pi
laren van het voorportaal. Rechts hiervan
schaarden zich de familieleden, links de leden
der regeering, buitenlandsche vertegenwoor
digers, enz.
Toen de kist op de katafalk was geplaatst
speelde de muziek treurliederen. Daarop be
steeg minister-president Doumergue een plat
vorm voor het Panthéon tegenover de
cenotaaf, om zgn Ujkrede uit te spreken, die
ongeveer 20 minuten heeft geduurd.
Het défilé.
Na de rede van Doumergue stortte zich
een heirleger van werklieden uit over het
plein voor het Panthéon om een deel der tri-
Sm i
V -. w
bunes weg te breken voor het défilé der troe
pen, die van links van de zijde van de rechts
kundige faculteit om het Panthéon heen zou
den marcheeren.
Het plein bood een melancholieken indruk.
De lucht was nog donkerder geworden, dan
zij al den heelen ochtend was geweest.
Toen de estrade weggebroken was, klonk
spoedig de muziek van de garde républicaine;
het défilé begon. Het was een bonte optocht
van alle mogelijke wapens, zooals de presi
dent ze bij zijn leven in den oorlog meermalen
langs zich heen moet hebben zien trekken.
Toen de laatste afdeelingen na circa 2- mi
nuten voorbijgetrokken waren, bracht gene
raal Gouraud nogmaals zijn saluut voor de
katafalk. De garde republicaine zette het
plein af en de rouwstoet werd gevormd. Het
escorte zette zich in beweging en rond de
katafalk schaarden zich de hoogwaardig
heidsbekleders, die straks als slippendragers
zouden dienst doen. Dan reed de affuit voor,
waarop de kist werd geplaatst. De affuit
werd door zes paarden getrokken. Daarop
volgden de adjudanten-onder-officier met de
kussens met de ordeteekenen van den over
ledene en de rijtuigen met de kransen, die
bij honderden uit alle deelen van Europa wa
ren toegezonden. Mevrouw Poincaré nam ver
volgens met de verdere familie-leden en de
vroegere medewerkers van den president in
de rijtuigen plaats.
Bg de Notre Dame.
De stoet gaat langs de boulevard Saint
Michel naar de Notre Dame. Zoowel langs
den weg als hier bg de kathedraal bevindt
zich een dicht opeengedrongen menigte, die
zwggend hulde brengt aan den grooten land
genoot. Men hoort hier de gedempte fanfares
van een kapel der republikeinsche garde met
hun zwart-gouden baretten. Achter de troe
pen weer een menigte vaandels onder welke
verscheidene van oud-strijders. De muziek
speelt weer Ase's dood van Grieg.
Onder het geroffel der trommen wordt 0e
kist in het voorportaal van de kathedraal
gedragen en op een katafalk geplaatst. Alle
klokken bieieren tegelijk en monsieur Crepin
neemt de door de driekleur gedekte kist in
ontvangst. Een vloed van kaarsen verlicht de
zwart-witte decoratie in het kerkgebouw.
Het orgel zet met eenige plechtige accoorden
in, gevolgd door eenige strofen van het Libera
Nos, waaraan een prachtig jongenskoor mee
werkt.
Na een plechtige meerstemmig Requiem
aeternam geeft de bisschop de absoute en is
de kerkdienst geëindigd.
De heele uitvaartplechtigheid is door alle
Fransche zenders uitgezonden. Talrijke zaken
en ook de beurs van Parijs waren Zaterdag
gesloten.
Na de kerkelijke plechtigheid in de Notre
Dame is het stoffelgk overschot per auto,
begeleid door de ministers Herriot en Tar-
dieu, naar Nubécourt overgebracht, waar
Zondag volgens den wensch van den over
ledene de ter-aarde-bestelling in het familie
graf plaats had.
Zaterdag is een officieel communiqué ver
schenen, waarin de minster-president mede
deelt, dat de regeering haar ontslag heeft
aangeboden, dat door de regenten is aan
vaard. Den laatsten wil men, zoo luidt de
officieuze toelichting, de mogelgkheid geven
in de regeering die figuren op te nemen, die
men daarvoor op het gegeven oogenblik het
meest geschikt acht.
Verwacht wordt, dat de nieuwe regeering
zal berusten in een concentratie van alle con
structieve elementen. Ook de eventualiteit
van een neutraal kabinet wordt in overwe
ging genomen.
De regeering wil tevens eenige consequen
ties trekken uit de houding van sommige op
positie-aanvoerders bij den dood van Koning
Alexander en eenigen van hen, die thans zijn
geïnterneerd, op vrge voeten stellen.
De hofmaarschalk gepensionneerd.
De hofmaarscalk Dimitrejewitsj, die Ko
ning Alexander naar Frankrijk heeft verge
zeld, en van wien het aanvankelijk heette,
dat ook hg was gedood, is gepensionneerd
Men stelt hem er voor aansprakelijk, dat de
autoriteiten te Marseille onvoldoende veilig
heidsmaatregelen hebben getroffen.
De moedei en zuster van Kwater-
nitsj gearresteerd.
De Tages Post te Graz meldt dat de moe
der en zuster van den in Italië gearresteer
den Kroatischen seperatistenleider Kwater-
nitsj in hun huis in Cill, in Zuid-Slavië, zijn
gearresteerd.
liroatisch terrorist aangehouden
te Luik.
De gendarmerie heeft te Luik een Kroa-
tisch terrorist, Stzeja Peritsj gearresteerd,
die vroeger reeds te Seraing verscheidene
vergaderingen van de geheime vereeniging
„Oesjasja" had geleid. Hij werd in het bezit
gevonden van talrijke documenten, een
valsch paspoort en een bedrag van 2200
mark, 4100 Belgische en 300 Fransche francs.
Peritsj beweert op weg te zgn naar Argen
tinië. Uit het eerste onderzoek zou evenwel
zijn gebleken, dat Peritsj meewerkte aan een
revolutionnair dagblad van Pavelitsj en niet
geheel onschuldig zou zijn aan het complot
dat tot den gruwelijken aanslag te Marseille
heeft geleid.
Pawelitsj.
Reuter meldt uit Parijs, dat de rechter van
instructie, die te Marseille het onderzoek in
zake den moordaanslag op koning Alexander
leidt, een bevel tot voorgeleiding tegen den
te Turijn gearersteerden dr. Prawelitsj heeft
uitgevaardigd.
Men hoopt, dat tegen de overbrenging van
Pawelitsj naar Marseille geen bezwaren zul
len bestaan.
Het staat thans met stelligheid vast,
dat Pawelitsj op 30 September in gezel
schap van een vrouwelijk persoon, naar
wie in Zwitserland wordt gezocht, te
Marseille heeft vertoefd.
Vragen van de Zuid-Slavische
regeering aan de Hongaarsche.
De Zuid-Slavische regeering heeft door
tusschenkoms t van haar gezantschap een
nota tot de Hongaarsche regeering gericht,
waarin zij de officieele medeeling weergeeft,
volgens welke de moordenaar Georgief twee
jaar geleden Bulgarije heeft verlaten, en van
daar naar Hongarije is vertrokken. Dan wor
den de volgende drie vragen gesteld: 1. Wan
neer is Georgief de Hongaarsche grens over
gekomen; 2. Waar en hoe lang heeft hij zich
in Hongarije opgehouden; 3. Waarmede heeft
hij zich gedurende zijn verbUjf bezig gehou
den?
Het onderzoek te Boedapest.
Het Hongaarsche Correspondentiebureau ia
gemachtigd te melden, dat de Hongaarsche
overheidspersonen onverwijld een onderzoek
hebben ingesteld op grond van de te hunner
kennis gebracht bizonderheden van den dader
van den moord te Marseille en diens mede
plichtigen.
Feuilleton
Uit het Amerikaansch.
40)
„Neen maar toch is 't vreemd, 'n eigen
aardige samenloop van omstandigheden zou
ïe 't kunnen noemen, 't Allerbeste is er maar
biets van te zeggen. Ten slotte gaat 't ons
Keen sikkepit aan."
Zonder dat ze 't wilde, uitte Sally de
Vraag, welke haar op de lippen brandde.
„Maar waarom zou u denken, dat hg'..."
„Omdatwel, al dien tijd moet hg toch
lets gedaan hebbenVan schrik
hield hij opeens zijn mond; toen, in een on
handige poging om het zgn mond voorbijpra
ten te herstellen, zeide hg stotterend: „Neemt
u me niet kwalijk
„U hoeft geen exuses te maken al dien
tijd zijn wij niet bij elkaar geweest."
Door het antwoord werd de tosetand geheel
en al onhoudbaar; met een kleur als vuur
®tond Sally op en ging zonder één woord van
verontschuldiging de kamer uit en de trap op
baar haar slaapkamer.
Een half uur later meldde Sally zich vol-
Sens afspraak bg ms. Goswold aan, die ze
m een ochtendjopan van dunne licht-lila zijde
den ruimen cirkelvormigen uitbouw van
,aar kamer met haar twaaltal lange smalle
rauien van spiegelglas en de bovenruitjes van
Vjarm-geel, nu de zon in de kamer scheen,
a s goud-glinsterend glas-in-lood in een onbe
wuste pose van „mevrouw die een rustkuur
doet'
op een langen rieten stoel vond liggen.
Naast haar op een klein, ebbenhouten tafeltje
stond een blad met broodjes, koffie en
vruchten aan haar anderen kant stond een
vernuftig uitgedachte standaard, een combi
natie van schrgftafel, welke ze op het oogen
blik voor zich had en verscheidene kleinere
bladen, waarvan het bovenste met een aan
tal brieven was bedekt.
Bg Sally's binnenkomen keek ze even, met
een glimlach als welkom op; maar meteen
daarna wgdde ze weer alle aandacht aan den
brief voor haar, terwgl ze afgetrokken mom
pelde: „OMiss Manwarring; gaat u zit
ten. Een oogenblikje
Sally ging zitten en keek de vrouw op den
rieten stoel onderzoekend aan; op haar qui
vive om eenig teeken, dat haar 't bewgs van
't niet-woordhouden van Mrs. Shandish of van
het overbrengen van de gebeurtenissen van
dien ongeluksnacht door den een of anderen
bemoeial onder de gasten geven kon. Maar
hoe ze ook speurde, ze ontdekte niets dat
haar ongerustheid nieuw voedsel geven kon.
Integendeel. Ze moest vol bewondering toe
geven dat ze nooit iemand had gezien, die
rustiger, evenwichtiger leek, die door de uit
drukking van haar gezicht en in elk van
haar bewegingen volkomener blgk gaf van
zichzelf en de techniek van 't leven beter te
beheerschen. Als Mrs. Goswold verdriet of
zorg mocht hebben, dan zou de wereld met
haar bevolking, die tuk was op alles, wat op
winding geven kan, er zeker niets van ge
waar worden door een oogenblik verslappen
van haar zelfbeheersching.
Nog steeds ging de vulpen voort met schrg-
ven aandachtig volgde Sally het vlugge op
en neer gaan van de kleine gouden pen
toen werd de brief onderteekend, de enve
loppe geadresseerd en dicht geplakt en bij
het stapeltje op het bovenste blaadje gelegd.
Met een zucht van verlichting draaide Mrs.
Goswold den standaard om en keerde zich
met haar rustigen, prettigen glimlach tot
Sally.
„Goeden morgen", lachte ze, alsof ze tot
dusver van de tegenwoordigheid van haar
meuwe secretaresse niets afgeweten had. „En
goed geslapen?"
Sally aarzelde even, maar bgna onmiddel
lgk won haar eerlijkheid het van haar ver
langen om niets te vertellen. Na die eerste,
welgeslaagde poging, om de waarheid door
een product van haar fantasie, of liever, van
die van Mrs. Shandish te vervangen, had ze
zich positief voorgenomen, om nooit meer
een werkelijke leugen te vertellen om
haar ontrouw aan waarheid te beperken tot
die kleine leugentjes, die nu eenmaal voor
een vreedzame samenleving noodig zgn. Nu
ze ermee begonnen was, moest ze wel haar
best doen om de valsche vlag, waaronder ze
deze haven was binnengeloopen, niet als zoo
danig bekend te maken, maar als 't eenigs-
zins kon moest dat feit door zwijgen en niet
door een opeenstapeling van nieuwe leugens
bereikt worden.
„Niet zoo heel goed," bekende ze daar
om„ik weet niet, wat me scheelde, maar
't leek wel of ik in 't geheel geen behoefte
aan slaap had ik was zoo rusteloos.
„Jadie gevoelens ken ik", antwoord
de mrs. Goswold, terwgl ze begrijpend knikte.
„Ik ben nog niet oud genoeg, om de lok
stem van onze zomernachten, hier op het
eiland, vergeten te zijn. Toen ik een jong
meisje was, en verloofd mijn verloofde
woonde hier in ditzelfde huls was 't
heusch niet zeldzaam, dat ik 's avonds wach
ten bleef tot iedereen naar bed was, en dan
naar buiten sloop en uren en uren rond
dwaalde
Ze zweeg 't was of ze een antwoord
verwachtte. Eén paar oogenblikken voelde
Sally haar hart bonzen. Wist ze het dan toch,
of vermoedde ze misschien iets
„Dat heb ik vannacht ook gedaan", gaf
ze toen langzaam ten antwoord, „maar zon
der het excuus dat u had."
„Je bedoelt, dat u niet verloofd bent. Heb
maar geduld! Uw beurt komt ook mis
schien nog veel te vroeg. In zulke quaesties
is overhaasten fataal je tgd nemen om
rgpelijk na te denken, dat is het eenige. Mis
schien is het een bewgs, dat ik oud begin te
worden en feitelijk moest ik het daarom niet
zeggen, maar ik voor mij vind de jongelui
van tegenwoordig merkwaardig-onbenullige,
onbeduidende afleveringen van de soort man.
't Zou me spijten, als u uw keuze op den ver
keerde liet vallen."
Na deze waarschuwing In het algemeen
vond Mrs. Goswold, dat ze genoeg gezegd
had; blijkbaar achtte ze Sally verstandig ge
noeg, om een toespeling te begrijpen. En in
derdaad verkeerde Sally geen oogenblik in
twijfel, op welk speciaal exemplaar van de
onhandige onbeduidende soort man Mrs.
Goswold hier het oog had
,,'t Lijkt me toe, dat de lucht hier u goed
doet", ging Mrs. Goswold door met een glim
lach, die de doordringende en keurende ma
nier waarop ze Sally zat te bekgken, goed
maakte. Al heeft u vannacht niet goed ge
slapen toch ziet u er heel wat beter uit
dan toen u vier dagen geledenja 't is
werkelijk nog pas vier dagen hier kwam.
Heeft u 't hier naar uw zin?"
„O, ja, ik vind het hier heerlijk!"
„Dus u zoudt wel zin hebben om te big-
ven?"
Ja Mrs. Goswolddolgraag".
„Dan is er get-n enkele reden, waarom dat
niet gebeuren zou. Ik voor mij vind u uitste
kend geschikt u bent vlug, intelligent en
u heeft 't type dat ik graag om me heen
zie wat betreft de menschen c'ie altijd 'n
mijn omgeving zgn, heb ik nogal eigenaar
dige ideeën. Ik houd er niet van als ze van
het volgzame, afhankelijke soort zijn. Dus,
als u 't goed vindt, zullen we maar meteen
zeggen: var vandaag af bent u officieel bij
mij in betrekking".
„Heel grangU is zoo vriendelijk voor
me, u
„Vriendelijk! ik .ben niets uan heel erg
egoïst. Jorge, intelligente, gezonde men
schen in mgn omgeving dat is iets, wat >k
noodig heb; als ik ze krijgen kan, laat ik de
gelegenheid licusch niet voorbg gaan. Du3
dat is dan in orde. NatuurUjk moeten we nog
een paar dingen bespreken, moet nog 't een
en ander geregeld worden. Bg voorbeeld die
quaestie van verlizeeen bij 't bridgen die
betaal ik natuurlijk voor u, omdat het mee
spelen een deel van uw werk hier is. Maar
van te voren behoeven die quaesties niet be
sproken te worden, die regelen zich lang-
zaam-aan vanzelf."
„Dank u wel," antwoordde Sally heel zacht,
maar op een toon, die beter dan de woorden
zelf haar gevoelens verried.
„Maar dan moet u 't goed vinden, dat ik
u van dit oogenblik af, niet meer Miss Man
waring noem."
„Graag, werkelgk."
't Is ook veel te officieel, en dat van
iemand, die je moeder kan zijn."
„Kom," protesteerde Sally impulsief, zon
der het doel, om een complimentje te maken.
„Dat is onmogelijk."
,,'t Is de waarheid. Vgf-en-vgftig, geen jaar
minde» geen jaar meer" kondigde mrs.
Goswold met een ernstig gezicht aan. „Maar,
denk er om, 't is een geheim!"
„O, ik zou er niet aan denken
„Je laat me niet uitspreken ik had
moeten zeggen, een publiek geheim," lachte
de andere vrouw. „Al mijn kennissen en
iedereen uit m'n omgeving, om wie ik „zoo
veel" gaf, weten het. Maar toch, 't is een
feit, dat geen enkele vrouw 't prettig vind
om over haar leeftijd te spreken; zelfs al
weet zij, dat iedereen het weet en zelfs wan
neer ze oud genoeg is of moest zgn, om zich
boven zulke ijdelheden verheven te voelen.
Dat is nu eenmaal zoo niets aan te doen
als je 't goedvindt, zal ik je dus in 't ver
volg Sara noemen."
„Waarom niet liever Sally?" stelde het
meisje met een kleur voor. „Dat is mgn
naam, of lieverde naam, waaraan ik
gewend ben."
„Goed dat klinkt nog aardiger ook."
Mrs. Goswold knikte toestemmend. „Ik houd
van ouderwetsche namen, daar ben ik con
servatief genoeg voor. Neem bijvoorbeeld
mijn eigen naam: Abigail; in mijn hart ben
ik er trotsch op, ofschoon ik weet, dat elke
„moderne" vrouw bij 't hooren ervan me on-
geloovig aankijkt, alsof ze aan de toereken
heid van de goeie, lieve menschen, die me
ten doop gehouden hebben, twijfelde."
Ze keek Sally lachend aan, maar toen ze
zag, dat deze wat wilde zeggen, voorkwam
ze het gewone complimenteuse antwoord,
door een berustend knikje en een afwerend»
beweging van haar mooie smalle handen.
(Wordt vervolgd).
