Buitenlandsch Overzicht
LISTERIHE
TANDPASTA
Sally's avontuur.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
EERSTE BLAD
DINSDAG 27 NOVEMBER 1934
62ste JAARGANG
Zuid-Slavië—Hongarije
en de Volkenbond.
De Volkenbondsraad.
De oorlog tusschen
Bolivië en Paraguay.
Geen bezuiniging op de
Belgische begrooting van oorlog
Bekijk Uw
gebit eens in
den spiegel -
Stellig heeft U
Groote Tube
slechts 60 cent
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Helde rsehe Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand. Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indlë per zeepost f 2.10. Idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,
f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 cL per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bg vooruitbetaling
10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Hongarije protesteert bij den Volkenbond tegen de aantijging
van Zuid'Slavië. - De beangstigende toestand waarin Europa
verkeert. Zal Japan 10 December het vlootvtrirag opzeggen
Hongarije
protesteert.
De gespannen toestand
in Europa is de vorige
week beangstigend ver
scherpt door de nota
van Zuid-Slavië aan den
Volkenbond, met de tamelijk felle beschuldi
gingen aan het adres van Hongarije, als
medeplichtige aan den Koningsmoord te Mar-
seille. Dat Hongarije dit maar niet zonder
meer voor kennisgeving aan zou nemen, was
te voorzien en een nota, die de Hongaarsche
regeering den Volkenbond Zaterdag deed toe
komen, duidt er op, dat de vulkaan, waarop
we leven, aan het werken gaat.
De brief van von Ekhard luidt als volgt:
In naam van de Hongaarsche regeering heb
ik de eer u (secretaris-generaal van den Vol
kenbond) de volgende nota te doen toekomen,
die bestemd is voor de Volkenbondsraad, die
dezer dagen in buitengewone ziting te Genève
zal bijeenkomen. Een hardnekkige veldtocht,
waaraan Hongarije sedert den dag van den
aanslag te Marseille ten prooi is, evenals de
fantastische beschuldigingen, die voortdurend
nog tegen haar gericht worden, hebben reeds
op dit tijdstip een politieke atmosfeer ge
schapen, die vol ernstige gevaren is, niet
slechts voor de normale betrekkingen tus-
schen bepaalde staten van Europa, doch die
ook in staat is zelfs den wereldvrede te be
dreigen.
De aldus reeds bestaande spanning is
nog verscherpt door het verzoek, dat de
Zuid-Slavische regeering op 22 Novem-,
ber tot den Volkenbond gericht heeft en
dat door twee andere staten der Kleine
Entente is ondersteund.
In dit verzoek veroorlooft de Zuid-Slavische
regeering zich Hongarije in staat van beschul
diging te stellen, en de Hongaarsche autori
teiten aansprakelijk te maken voor de hate
lijke misdaad van Marseille. Men overdrijft
werkelijk niet, door te verzekeren, dat, indien
deze tóestand zou blijven voortduren en in
dien Hongarije, haar regeering en haar auto
riteiten nog langer moeten bloot staan aan
de verschillende lasterlijke beschuldigingen,
waarvan zij sedert lange weken het voor
werp is, inderdaad ernstige gevolgen voor
den vrede, welks handhaving de meest essen-
tieele taak van den Volkenbond is, daaruit
zouden kunnen voortvloeien.
In deze omstandigheden is de Hongaar
sche regeering van oordeel, dat het van
groot belang is, dat de Volkenbondsraad,
bij wien de kwestie thans door het initia
tief van de Zuid-Slavische regeering aan
hangig is gemaakt, onmiddellijk het on
derzoek er van zal beginnen.
De Hongaarsche regeering stelt er prijs op
te verklaren, dat het een zaak van levens
belang van het land is, de eer van Hongarije
te verdedigen tegen handelingen, die geen
ander doel hebben dan den naam van het
Hongaarsche volk in discrediet te brengen.
Aangezien het anderzijds, afgezien van het
bepaalde van art. 11 van het Volkenbonds
verdrag, waarop de Zuid-Slavische regeeftng
zich beroepen heeft, tot de bevoegdheden van
den Volkenbondsraad behoort (art. 4 par. 4
van het Volkenbondsverdrag) kennis te
nemen van iedere aangelegenheid, die den
wereldvrede bedreigt, zoo is het de plicht van
den Volkenbondsraad, deze zaak zoo spoedig
mogelijk op de agenda van de tegenwoordige
zitting te plaatsen en aldus weerstand te
bieden aan de ernstige gevaren, die uit den
toestand zouden kunnen ontstaan, waarop d£
Hongaarscfre regeering het haar plicht acht
de welwillende aandacht van den raad te
vestigen.
Verder commentaar hierop is eigenlijk over
bodig. Men begrijpt, dat door een en ander de
toestand uiterst gespannen is. Zoo ziet ook
de buitenlandsche pers het. Elders in dit num
mer hebben we nog eenige perscommentaren
opgenomen, die er op wijzen, dat slechts door
een wonder de ernstigste gevolgen nog kun
nen worden voorkomen.
In Volkenbondskringen nam men Zaterdag
avond aan, dat de aangelegenheid op de
agenda van de buitengewone zitting van
December zal worden geplaatst en dat, nadat
Zuid-Slavië en Hongarije beiden hun stap
nogmaals zullen hebben uiteengezet, de ver
dere besprekingen tot de Januari-zitting zul
len worden verdaagd om den rapporteur ge
legenheid te geven zijn rapport aan den raad
Op f*1 r'4T»nn~:
jl'öilCI U'Üji tiliiijx.ai.
chef van den Franschen generalen. staf.
Verwacht wordt zgn benoeming als op
volger van generaal Weygand tot opper
bevelhebber van het Fransche leger.
Japan en het
vlootverdrag.
Wel is de wereld
waarin wij leven waan
zinnig. De groote on
rust, die de diplomaten
heeft aangegrepen, blijkt
o.m. ook uit het feit van het angstig zoeken
naar steun bij elkander, het sluiten van bond
genootschappen, waarop wij de vorige week
nog wezen.
De Nw. Rott. Crt. schreef Zaterdagavond
o.m.:
Opmerkelijk is op het oogenblik het on
zekere van politieke combinaties in Europa.
Waarschijnlijk zijn de dingen heelemaal niet
zoo los als zij lijken, maar met alles wordt
thans gespeeld: zooals men weet zelfs met de
gedachte aan oorlog. Er is geen vastigheid
meer in de gemoederen. Wanneer men hier
en daar nog het hardnekkig volgen van een
vaste lijn kon waarnemen, dan is het in ge
vallen als van Frankrijk, waar deze lijn van
zelf Is aangegeven, en het fel volgen er van
op zich zelf reeds een teeken des tg'ds is.
De beteekenis van den Volkenbond, als
centrum van organisatie van de politiek in
Europa, is op het oogenblik onverwacht groot.
Positief doen kan de Volkenbond heel weinig,
maar hg is een punt van aantrekking, zelfs
meer dan ooit te voren. Rusland is er naartoe
gekomen, Duitschland draait er onophoude
lijk omheen, omdat het hevig de bezwaren
voelt van het overijlde besluit van October
1933. Als actief lid van den Raad zou Duitsch
land nu om zijn beslissenden stem zijn voor
waarden kunnen stellen ten opzichte van alles,
wat omtrent het Saargebied besloten wordt.
Het zou moreel en politiek niet zoo hopeloos
geïsoleerd staan.
Bij de anderen heerscht de vrees, het Ge-
neefsche middelpunt te verliezen, met behulp
waarvan men de kwesties, die aan den moord
van Marseille vastzitten, zoo handig heeft
kunnen opvangen, waarmede men heeft kun
nen voorkomen, dat Zuid-Slavië zich in een
in een deperate vijandschap stortte met Hon-
graije en Italië tegelijkertijd. Verdween dat
centrum, dan zou men oogenblikkelijk het
stelse van puur militaire allianties, in zijn
ergsten vorm, zien herleven en was men nog
veel minder zeker van den vrede.
Het is bedenkelijk, als men met het bestaan
van. den Volkenbond gaat spelen juist op
oogenblikken, waarvoor hij als uiterste instan
tie is opgericht. Met de vriendschapsbetrek
kingen en bestaande bondgenootschappen, die
in dezen tijd weer ouderwetsche beteekenis
hebben gekregen, is het niet anders gesteld.
Alles zit los. De Kleine Entente vertoont ern
stige spleten. Zij is als een schip, waarop
voortdurend met inspanning van alle krachten
moet worden gepompt, om het drijvende te
houden. Het Fransch-Poolsche bondgenoot
schap is een zonderlinge constructie gewor
den, waarvan noch Franschen, noch Polen
weten wat zij er aan "hebben, en waarvan de
regeerende Polen zelfs ternauwernood weten
wat zij er mede willen. Een Russisch-Fransch
bondgenootschap, waarover nu al zooveel gel
sproken wordt, zou tot eerste doel hebben,
Polen te nopen tot onmiddellijk kleur beken
nen. Kan het te Moskou, waar men nu met
voorliefde erover spreekt, anders dan als ma
noeuvre bedoeld zijn? Op het oogenblik, waar
op Rusland in Europa ernstige verplichtingen
zou krijgen, en niet meer zijn volle kracht als
militaire mogendheid in het Verre Oosten
kon ontplooien, zou het optreden van het nu
toch wel geïntimideerde Japan weer een heel
ander karakter kunnen krijgen. Dient het
voorstel van Rusland juist, om het ontstaan
van dergelijke verplichtingen te voorkomen?
Ziet men goed toe, dan is een overheer-
schend verschijnsel in de Europeesche poli
tiek op het oogenblik de ,,bluff". Men dreigt
aan alle kanten, öf met het opgeven van vi
tale bondgenootschappen, df met het aangaan
van nieuwe, desperate bondgenootschappen.
Wij hoeven in dit verband nog maar aan al
lerlei avontuurlijk gekoketteer in Zuid-Slavië
en Hongarije te herinneren. Het is een ge
vaarlijk spel, zooals alle „bluff". Alleen Hit-
Ier kweelt daartusschendoor zijn lied van
broederliefde voor Frankrijk. Hij overtuigt
daarmede nog minder zijn toehoorders dan de
anderen door hun dreigementen.
Een afzonderlijke houding neemt in dit alles
Engeland in. Het hamert geregeld op zijn
trouw aan het verdrag van Locarno, opdat
Duitschland toch maar terdege dit geluid
hoore. Het werpt iedere gedachte van verdere
verplichting tot waarborg van den vrede in
Europa, dus tot het optreden tegen een aan
valler, ver van zich af. Tegelijkertijd echter
geeft het Duitschland te verstaan, dat het de
onschendbaarheid, niet slechts de te Locarno
gewaarborgde onschendbaarheid der Zuide
lijke Nederlanden, als een voor Engeland vi
tale aangelegenheid beschouwt.
S. P. Morgan.
die geproteseerd heeft tegen het niet-
voldoen door Duitschland van de betalin
gen aan de Vereenigde Staten volgens
het plan-Dawes.
Volgens de Japansche
bladen is de datum voor
de opzegging van het
vlootverdrag van Wash
ington, door Japan op
10 December. De „woordvoerder" van het de
partement van buitenlandsche zaken heeft
verklaard, dat de redenen, die er voor Japan
bestaan om vlootpariteit te eischen (met En
geland en de Vereenigde Staten) gelegen zijn
in zijn vooraanstaande positie in den wereld
handel, zijn opmerkelijke vorderingen op het
gebied van den scheepsbouw, zijn begeerte om
te komen tot een gevoel van veiligheid op hét
gebied der nationale verdediging en ten slotte
in het nationaal prestige.
Reuter meldt uit Tokio:
Men verwacht, dat Hirota, de minister van
buitenlandsche zaken, voor de komende zitting
van het parlement een overzicht zal geven
van de vlootbesprekingen te Londen. Vermoe
delijk zal hij dan het volgende naar voren
brengen: Zoolang Japan haar nationale ver
dediging beschouwt als verantwoordelijk voor
den vrede in het Verre Oosten, vooral wat be
treft de vloot, kan het zich niet vergenoegen
met de onrechtvaardigheid van de verdragen
van Washington en Londen. Het is de liefste
•.'ensch, van Japan zichzelf te bevrijden van
dezen staat van onveiligheid en tegelijkertijd
zijn bevolking te bevrijden van den belasting
druk. Indien de overige landen eveneens hier
toe bereid zijn, dan wil Japan de linieschepen
en de vlicgtuigschepen afschaffen. Indien de
wederzijdsche vrees en verdenking maar uit
den weg geruimd zijn, wordt het zeer eenvou
dig de bewanening te verminderen.
l>e a.s. Volkenbondszittlng.
Jeftitsj,
minister van buitenlandsche zaken van
Yoego-Slavië.
Een verklaring van Jeftitsj.
De Zuid-Slavische miiis'er van 'rjitei.land-
sche zaken heeft aan den correspondent van
Havas te Genève verklaard: Sle,.hts op het
dringende verzoek van bepaalde instanties
heb ik mij er mede kunnen vereenigen, dat
het Zuid-Slavische verzoek eerst in de Janu
ari-zitting van den Volkenbondsraad in be
handeling zou komen. Wanneer de Hongaar
sche regeering nu van opvatting is, dat de
aangelegenheid bij de a.s. buitengewone
raadszitting in behandeling moet worden
genomen, dan komt het daarmede aan de
wenschen van Zuid-Slavië tegemoet.
De Hongaarsche pers.
De bladen alhier gaan door met zich op
zeer scherpen toon te richten tot de door
Zuid-Slavië te Genève gedane stap. Aan den
weerklank, die de Ynota in het buitenland
heeft gevonden, worden in alle bladen kolom-
menlangen artikelen gewijd.
De groote belangstelling concentreert zich
op de houding der Fransche regeering, en
eenige bladen weten mede te deelen, dat de ln
den oorspronkelijken tekst van de nota voor
komende dreiging met een „optreden als in
1914" slechts door de tusschenkomst van La-
val is weggelaten.
Italiaansche persstemmen.
In de Gionale d'Italia verklaart Gadja, dat
Italië, als steeds, een activistische politiek
van onverwijlde opheldering volgt. De stap
van Belgrado draagt een ernstig karakter,
minder vanwege de aanklacht, die eerst be
wezen moet worden, als wel vanwege den
vorm. Belgrado doet beroep op een Inter
nationaal gerechtshof en klaagt een vreem
den staat aan. Daardoor plaatst het de Euro
peesche landen voor een handeling, waarover
ter stond internationaal beslist moet wor
den. De verantwoordelijkheid van den aan
klager is niet geringer dan die van den aan
geklaagde.
Een Engelsch Initiatief.
De Times meldt uit Genève, dat de En-
gelsche delegatie het initiatief heeft genomen,
om de Zuid-Slavische nota inzake den moord
te .Marseille, op juridische gebied te bren
gen.
Naar verluidt hebben de besprekingen, die
Eden met de vertegenwoordigers der Kleine
Entente heeft gevoerd, ten doel gehad, een
rustiger overzicht over den toestand te krij
gen. Eden zou hierbij vrij goed succes hebben
gehad.
Uitstel van de Saarbespreking tot
3 December.
Uit de Zaterdagmorgen telefonisch door
den secretaris-generaal van den Volkenbond
ingewonnen inlichtingen is gebleken, dat de
commissie van drie te Rome toch nog niet
voor Woensdagdag met haar rapport zal
klaarkomen. De datum vooor de zitting van
den bijzonderen Volkenbondsraad is dienten
gevolge voorloopig op Maandag 3 December
bepaald.
Begint de Januari-zitting van den
Volkenbondsraad reeds op 19 Jan.?
Men spreekt voorts van de mogelijkheid,
dat de Volkenbondsraoc zgn gewone Januari-
zitling, die eerst op 21 Januari zou aanvan
gen reeds op 10 Januiri zal aanvangen. De
raad zou dit doen ter. einde op den dag der
voLkssiemming in het; Saargebied (13 Jan.)
reeds bijeen te zijn en indien het noodig zou
worden onmiddellijk bestuiten tot handhaving
van de orde te kunnen nemen.
Boliviaansche studenten in Europa voor
militairen dienst opgeroepen.
De Londensche Daily Herald weet te mel
den, dat de Boliviaansche studenten, die aan
Europeesche universiteiten studeeren, voor
den militairen dienst naar Bolivië zijn opge
roepen. De meesten van deze jongelui zijn
zoons van welgestelde Bolivianen, die men
thans noodig heeft tot versterking van de
strijdkrachten in het Gran Chaeo-gebied.
De bijzondere Volkenbondsvergadering heeft
Zaterdag met 46 van de 48 stemmen het rap
port met de aanbevelingen in den Vrijdag
vermelden gewijzigden vorm betreffende de
oplossing ln het Chaco-conflict aangenomen.
De twee onthoudingen zijn van Paraguay en
Bolivië, wier stem volgens het Volkenbonds
verdrag niet meetelt.
In parlementaire kringen heeft het gerucht
de ronde gedaan, dat op de begrooting van
landsverdediging van 1925 nieuwe bezuini
gingen zouden worden toegepast. In totaal
zou 260 millioen frank worden uitgespaard.
Dit gerucht wordt van militaire zijde tegen»
gesproken. Van de 759 millioen frank door
het parlement goedgekeurd voor de uitvoe
ring van het vestingplan, de versterking van
de weermacht en de verbetering van haar
wapenen, is reeds voor ongeveer 600 millioen
franks uitgegeven of aanbesteed. Een bedrag
van 100 millioen frank kan worden overschre
den op de begrooting voor 1936, omdat met
de bewapening van sommige vestingwerken
toch nog eenige tijd moet worden gewacht.
De rest zal in 1935 worden uitgegeven.
noodig, die de
tanden wit en
glanzend maakt.
Probeer deze
tandpasta nog beden 1
10.000.000 afnemers
over de geheele wereld
H.34-14
Feuilleton
Uit het Amerikaansch.
55)
HOOFDSTUK XV
Valsche getuigenverklaringen.
Nu wilde het ongeluk, dat Sally zich er
geen oogenblik rekenschap van gegeven had,
hoe lang ze op die bank had zitten droomen
hoe lang ze zich, gekoesterd door de weelde
van een plots herwonnen achting voor zich
zelf, een geluksstaat, dien ze aan den man
van haar eerste huwelijksaanzoek te danken
had, op haar gedachten had laten gaan.
Gedwongen door iets, bulten haar bewuste
denken om, stond ze op om naar Goswold
House terug te gaan. Ze voelde vaag, dat t
al ver over twaalven moest zijn, dat t uja
werd om eerst naar haar werkgeefster te
gaan en haar alles van den vorigen nacht te
vertellen en om zich daarna aan de afspraak
te houden, die ze met Savage gemaakt had.
Maar toen deze beide dingen op den terug
weg haar weer te binnen schoten, was haar
eenige gewaarwording, een gevoel van ver
wondering, dat ze in één uur tijd van zeer
gewichtige quaesties tot vrij vervelende, on
belangrijke dingen, dingen, die je nu eenmaal
moet doen, afgedaald was. 't Was natuurlijk
noodzakelijk om alles, zonder iets achter te
houden, aan Mrs. Goswold te vertellen, zoowel
aan haar positie in het groote witte huls als
aan haar genegenheid voor de vrouw, die
haar protegeerde was ze dat verplicht, even
goed als ze 'taan haar eigen veiligheid ver
plicht was, om te gaan hooren wat Savage
haar te vertellen had. En daar zij niet be
greep, dat het Fredo's liefdesverklaring was
een gebeurtenis, voor haar zoo belangrijk,
dat ze al het andere naar den achtergrond
terugdrong welke de beide andere quaes
ties verkleinde, vroeg ze zich verwonderd af,
hoe ze plotseling zoo onverschillig kwam. 't
Liefst was ze op de steenen bank blijven zit
ten droomen, had ze het regelen van den ho-
pelooze warboel van privé belangetjes aan
degenen, die er zich meer voor interesseerden
dan zij, overgelaten.
Juist, omdat ze niet besefte, hoe laat ze
was, ging ze 't huis niet door den hoofdin
gang, maar door het kleine zijdeurtje, dat
langzamerhand een geschiedenis begon te
krijgen, binnen. Zij liep de dienstbodentrap
op met de bedoeling om zoo naar haar slaap
kamer te gaan en zich daar voor haar toilet
spiegel van de wel of niet juistheid van de be
weringen van Fredo te overtuigen.
En als resultaat van die handelwijze, die
haar was ingegeven door een behoefte, om
haar stemming niet door de drukte in de hall
te laten verstoren, deed ze een ontdekking,
die ze als de zooveelste complicatie van het
Goswold House-mysterie kon gaan beschou
wen.
Zonder te denken b(j wat ze deed, liet ze de
kleine zjjdeur op een kier staan, met 't ge
volg, dat ze die bij 't oploopen van de trap,
door den tocht met een harden slag achter
zich hoorde dichtslaan. Geen twee seconden
later kwam er van boven de gang hetzelfde
geluid, gevolg door lichte voetstappen, die
zich snel verwijderden. Sally vloog de laatste
tien treden op, maar omdat ze het portaal
boven aan de trap dwars overgestoken had,
was 't geluid weggestorven; eenzaam en stil
lag de breede gang voor haar uit.
Nieuwsgierig keek ze om zich heen. De
deur tegenover de hare stnod open, de
kamer was donker; de kamer daarnaast was
onbewoond, dat wist ze. Dan moest de slag
door de deur van haar kamer veroorzaakt zijn.
Maar niemand had iets op haar kamer te ma
ken uitgezonderd misschien, om de een of
andere reden, één van de kamermeisjes. Maar
als 't een van hen geweest was, waarom
dan dat dichtslaan van de deur, waarom dat
vlugge wegloopen, waarom dat geheimzinnige
verdwijnen uit de gang?
't Gaf haar echter niets of ze daar voor de
deur bleef staan wikken en wegen. Met een
bruuske beweging, maar innerlijk met een
gevoel dat ze in een ander met de benaming
argst bestempeld zou hebben, deed ze de deur
open. Onderzoekend keek ze de kamer rond,
zoo oppervlakkig was er niets buitengewoons
te zien, alles stond op zijn plaars.
Ze keek naar den schoorsteen een blik
op het kleine klokje in zijn glazen kastje gaf
haar een schok van schrik ze was al zeven
minuten over haar tijd! Een snelle blik in
den spiegel; een gevoel van blijdschap over
het beeld dat ze te zien kreeg, een slanke
verschijning in het grijs met een blozend ge
zicht en een kersrooden mond die haar met
glanzende oogen aankeek ten slotte was
't eigenlijk onbillijk, om Mr. Frego zijn on
verwachte uitbrasting kwalijk te nemen
en daarna trok Sally haar donkeren mantel
strak om zich heen en haastte zich de gang
ln, het groote portaal over en de gang van
den Oostelijken vleugel in; nog een paar
schreden en ze bleef voor de deur van Mrs.
Goswold's boudoir staan en klopte aan:
„Ja," hoorde ze een ongeduldige driftige
stem, die ze bijna niet als die van mrs. Gos
wold herkende, roepen. Vlug deed Sally de
deur open en glipte de kamer in. Met een ge
voel van verbazing bekeek Sally de meesteres
van 't groote witte huis: niet alleen was ze
voor haar doen werkelijk opgewonden, maar
daarbij was ze gekleed in een dunne, ragfijne
negligée, welke ze blijkbaar haastig aange
trokken had; verdwenen waren de wijde rok
met het nauwe keurs en grooten, geplooiden
kraag van Queen EUsabeth... Een doodge
wone maar zeer ongelukkige vrouw kwam
haar by haar binnenkomen snel tegemoet.
„Waarom ben je zoo laat?" was de korte
begroeting. „Ik begon juist doodsbang te
worden... Maar dat doet er niet toe, je bent
er nu. Bijna had je alles in de war gestuurd,
maar gelukkig is het nog niet te laat. Ga
gauw met me mee." Met de overblufte Sally
naast zich liep ze terug naar haar slaapka
mer, maar toen het meisje, eenigszins beko
men van haar verbazing, haar uitleg van
haar laat komen wilde gaan geven legde ze
haar met een gebiedende handbeweging het
zwijgen op.
„Gauw," drong ze aan. „Trek die japon
uit."
Sally's overblufte stemming keerde ln ver
dubbelde mate terug. Ze voelde vaag, dat mrs.
Goswolds kamenier al bezig was met 't losrit-
sen van drukknoopjes, met 't .losmaken van
haken en hier en daar een veiligheidsspeld.
Voordat ze van dezen tweeden schok bekomen
was, lag alles, boezelaartje, mutsje, de kruis
banden al op een stoel naast haar.
„Maar wat is er? Wat heb ik gedaan?
Wat..."
„Niets tenminste niet veel bijna alles
ln de war gestuurd, anders niets," gaf Mrs.
Goswold droog-humoristisch ten antwoord,
terwijl ze haar kamenier de behulpzame hand
reikte, door de japon van achteren los te ha
ken. „Kom, stap er gauw uit als je een
paar minuten later geweest was... kijk niet
zoo verbaasd, begrijp Je niet wat ik van plan
ben Ik ga doen, alsof ik jou was en als
gevolg daarvan heb ik over een paar minuten
een afspraak met Walter Savage..."
Lachend stak Mrs. Goswold haar hoofd
door 't ruime split en 't volgend oogenblik
hing de muisgrijze Kwaker-japon in soepele
plooien om haar heen.
„Maar
„Kom me niet met „maar" aan! Een half
uur geleden, voor dat raam, heb Ik dingen ge
hoord, die me ongerust gemaakt hebben
en ofschoon die jonge schavuit je gewoonlijk
reden tot ongerustheid geeft, gaat dit me
toch een beetje te ver. En in combinatie met
alles, wat je me verteld hebt... Maar zooals
ik je al gezegd heb, alles heb Ik niet kun
nen hooren en daarom moet ik de rest te we
ten zien te komen de hemel moge weten,
wat hij nu weer in zijn schild voert
„Hij zei, dat hij me alleen wou vertellen..."
„Alles wat hij je te vertellen had zou hij je
in den loop van den avond met 't meeste ge
mak op wel vijftig verschillende plaatsen
hebben kunnen vertellen. Niemand zou er een
woord van gehoord hebben en op een feest
als dit zou 't niemand in zijn hoofd gekomen
zijn, om er iets achter te zoeken, als twee
jonge menschen ln een hoekje met elkaar
stonden te fluisteren... en daarbij jullie
waren toch alle twee gemaskerd..."
Het laatste stukje van Sally's vermomming
was nu afgelegd, heel slank en knap was 't
meisje zoo, in haar eenvoudige onderjurk van
wit batist.
„Ik zou niet weten, wat er met de afspraak
niet in orde zou kunnen zijn," antwoordde ze
twijfelend, terwijl ze, b(j gebrek aan iets an
ders, een zwart zjjden avondmantel, die ovei
den stoel naast haar hing, aanschoot en dè
soepele stof strak om zich heentrok.
„Er is Iets niet ln orde daarom ga ik er
zelf heen. 't Wordt tijd, dat ik van alles het
rechte te weten kom."
„Maar bent u niet bang..."
„Bang..., waarvoor?" vroeg mrs. Goswold
vrij scherp, geërgerd door de veronderstelling,
dat zij bang zou kunnen zijn.
„Ik bedoel, bent u niet bang, dat hij u zal
herkennen
„Welnee... tusschen al die boomen, 't is er
zoo donker als wat en met m'n masker voor
en die grijze cape, is 't feit dat ik niet meer
de gelukkige bezitster van een slank figuur
ben, jammer genoeg, te verbergen."
„Maar die stem..."
„Heb je nooit in den een of anderen roman
over den snoodaard, die met een „verdraaide
fluisterstem" sprak, gelezen? Op die manier
ben ik van plan, om straks de conversatie
met mijn geachten neef te voeren. En als ik
dan hardnekkig blijf fluisteren, geef ik 't een
man te doen, om mijn stem van die van jCU
of van welke vrouw ook te onderscheiden.
Verbeeld je maar niets, kind. Je zult zien,
dat hij zich beet laat nemen... zoolang je ze
in 't donker niet zien kunt, is er tusschen de
eene vrouw en de andere vrouw niet veel ver
schil, geloof dat maar!"
Onder 't praten had ze zich vlug verder
aangekleed nog slechts het kanten mutsje
en het schortje en haar toilet was vol
tooid. En dat, terwijl Sally haar nog geen
woord van 't nieuws, dat Mrs. Goswold nu
vooral weten moest, had verteld.
„Maar voordat u gaat, moet ik u wat vertel
len," zeide ze, verschrikt door 't onvergeef
lijke van zoo'n nalatigheid.
„Waarover?"
(Wordt vervolgd.)
