Buitenlandsch Overzicht. Sally's avontuur, v ZWANENBERG'S NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA r Kruidt Uw sausen met HONIG's BOUILLONBLOKJES - 6 voor 10 cent No. 7522 EERSTE BLAD DINSDAG 4 DECEMBER 1934 62ste JAARGANG Duitsche persstemmen over de rede van Laval. Echtscheidingen in staatsbelang. GELDERSCHE ROOKWORST Diplomatieke stappen van Duitschland verwacht. Sabotage van conferenties door den wapenhande' - COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersclie Courant 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. f 0.50, 0.70, f 0.70, f 1.—. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIE N: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct. per regel, minimum 40 ct.; bij niet-con tante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Zuid'Slavië wenscht in geen enkel opzicht uitstel van de dis' cussies over de ingediende nota. - Toenadering van Frankrijk tot Duitschland Behandeling van de buitenlandsche politiek in de Fransche Kamer. Onbuigzaam' heid van Zuid'Slavië Zuid-Slavië wil van geen compromis weten ten opzichte van de di recte besprekingen van 'de door haar ingediende nota, die zulke scherpe beschuldigingen bevatte aan het adres van Hongarije. De groote mogendheden hadden zoo gaarne gewild dat er, voor de behande ling, eerst een paar weken zouden verloopen, de gemoederen zouden dan wat gekalmeerd zijn en de sfeer, waarin de besprekingen zou den plaats hebben, wat rustiger. Voor een objectieve en zakelijke behandeling was dat zoo noodig. Zuid-Slavië wil echter van geen uitstel weten en -oo zullen dus deze week (5 December) de nota's besproken worden. Het kan een dicussie worden met belangrijke ge volgen. Op die onverzettelijke houding van Zuid- Slavië duidt ook het onderhoud, dat de prifts- regent van Zuid-Slavië, met den Engelschen minister-president, MacDonald gehad heeft. MacDonald zou tegenover den prins-regent de wenschelijkheid betoogd hebben, dat de Volkenbond volgende week een resolutie zou aannemen, behelzend: 1. de veroordeeling van alle hulp aan en bescherming van terroristi sche organisatie; 2. een benoeming van een commissie van drie om de Zuid-Zuid-Slavische klacht en het Hongaarsche antwoord daarop en het bewijsmateriaal te onderzoeken; 3. uit stel van verdere beraadslagingen over deze zaak tot 1 Januari. In Januari zou de bond dan op grond van het rapport van de commis sie moeten beslissen hoe tegen deze terroris ten-organisaties door internationale actie op getreden kan worden. De prins zou hierop geantwoord heb ben, dat een dergelijke procedure voor hem onaanvaardbaar is, dat het met de openbare meeningen in zijn land zoo ge steld is, dat iedere regeering, die haar aanvaardt, door revolutie onderstboven gegooid zou worden en dat zelfs het aan vaarden van een dergelijke methode door den Volkenbond ten opzichte van de Zuid- Slavische regeering een gevaarlijke inter nationale situatie zou scheppen. Zuid-Slavië zou er op blijven staan, dat de Bond de verantwoordelijkheid van Hongarije bevestigt, dat de Bond een nauwkeurig onder zoek in Hongarije gelast en dat hij staat op berechting en bestraffing van al degenen, die met de activiteit der terroristische organisa ties te maken hadden. Volgens de genoemde correspondent zou de prins-regent gezegd heb ben, dat Zuid-Slavië onder geen omstandig heid met minder genoegen zou nemen. De diplomatieke correspondent van de Daily Telegraph schrijft over hetzelfde bezoek van MacDonald aan Buckingham Palace, waar de prins-regent vertoeft, dat het in de macht van Mussolini zou liggen om dat soort van edelmoedig openbaar gebaar ten opzichte van Zuid-Slavië te maken, dat zelfs de be windvoerders van dit land in staat zou stel len om oude vijandschap te verbannen. Een van de groote Frankrijk— vraagstukken voor Euro- Duitschland pa- die om een °Plos" sing vragen, is de ver houding van Frankrijk tot Duitschland. Zoolang de atmosfeer tusschen beide landen vergiftigd is en blijft door wantrouwen, blyft ook het gevaar van botsingen bestaan. Het feit van een bewapeningswedloop hebben we ook aan dit wantrouwen te wijten. Van een blijvenden vrede in Europa kan geen sprake zyn, zoolang het wantrouwen blijft. Iedere poging om dus de betrekkingen tusschen Duitschland en Frankrijk tot een vriend- schappelijker verstandhouding te brengen, moet toegejuicht worden. In een hoofdartikel stelde nu dezer dagen, naar Reuter uit Londen meldde, vast, dat er sterke krachten aan het werk zijn, die stre ven naar een hervatting van de directe on derhandelingen tusschen Frankrijk en Duitschland, tot algemenee verbetering der betrekkingen. Het blad merkt op, dat Laval in de Fran sche Kamer een nieuwe uitnoodiging tot Duitschland beeft gericht voor toetreding tot het Oost-Locarno pact. Wijlen minister Barthou heeft geenszins afkeerig gestaan ten opzichte van het prin cipe eener Fransch-Duitsche toenadering, doch tijdens .den geheelen duur van zijn optreden als minister van buitenlandsche zaken heeft hij niets tot bevordering in deze richting kun nen bijdragen. Er zijn vele hinderpalen ge weest, en feitelijk heeft Barthou de hoop, iets in deze richting te bereiken, opgegeven en zich ijverig erop toegelegd, de Fransch-Rus- sische samenwerking te versterken, om een Oost-Locarnopact tot stand te brengen. Laval zal de banden, die te Genève zijn aange knoopt, niet spoedig verbreken, doch wan neer Hitier wil onderhandelen, bestaat er geen reden zijn woorden geen welwillend ge hoor te schenken. Het feit, dat Laval gewezen heeft op de verklaringen van Baldwin in het Lagerhuis, is een bewijs ervoor, dat de ware zin van Bald- win's rede in Frankrijk, evenals in andere landen, begrepen is. De Britsche regeering heeft een zeer onge- wonen stap gedaan, door aan de Duitsche regeering reeds bij voorbaat haar standpunt ten aanzien van de Duitsche bewapening in groote trekken bekend te maken. Dit is een opmerkelijk bewijs voor haar op rechtheid geweest. Baldwin heeft Duitschland uitgenoodigd, den sluier der geheimzinnigheid te verscheuren en de dingen, die Europa ver ontrusten aan het licht te brengen. Wanneer Duitschland dit doet, zullen weer ernstige be sprekingen mogelijk zijn. Het blad besluit met de opmerking: Het is mogelijk, dat een dergelijke uitnoodiging, zonder dat Duitschland van een schending van het Verdrag van Versailles beschuldigd wordt, een stilzwijgende instemming beteekent, beter zou het echter zijn, indien van een uitge maakte zaak gesproken werd, daaraan niets meer veranderd kan worden, aangezien er toch geen middel bestaat om het ongedaan te maken. GEORGES LANDSBURY lieder van de Arbeiderspartij in het Engelsche Lagerhuis. Frankrijks buitenlandsche politiek De nieuwe ministerpresident van» België. GEORGES THEUNIS Laval heeft in de Fransche Kamer gespro ken over de buitenland sche politiek van Frank rijk. Wij ontleenen aan zijn redevoering eenige belangrijke passages. Over de onderhandelin gen van Frankrijk met Italië, zeide de Fran sche minister van buitenlandsche zaken was, versterking van de vriendschapsbanden tus schen beide landen. De trouw van Frankrijk aan zijn bondge- nooten zal niet verminderen en deze verzeke ring geldt des te meer, waar het hier een volk geldt, dat juist door dezelfde tragische gebeurtenissen getroffen is als Frankrijk, n.1. Zuid-Slavië. De onderhandelingen met Italië moeten bo ven de onafhankelijkheid van Oostenrijk uit tot een overeenstemming leiden, die den vrede in dit deel van Europa blijvend verzekert. Tegelijkertijd onderhandelt Frankrijk over de voorwaarden van een wederzijdsch verdrag van bijstand voor Oost-Europa. Bij geen van deze onderhandelingen streeft Frankrijk doeleinden van eigen belang na. Zonder zich om de binnenlandsche politiek of om den vorm van het regiem te bekommeren is Frankrijk bereid met alle landen die het zelfde doel nastreven deze politiek van weder- verzoening te voeren. Er is een principe waarvan iedereen de noodzakelijkheid erkennen moet: de inachtne- PIERRE LAVAL. de Fransche minister van buitenlandsche zaken. ming van de tegenwoordige grenzen. Wie deze grenzen anders wil trekken verstoort den Europeeschen vrede. Men vraagt zich dikwijls af, waarheen de politiek leidt, welke Frank rijk sinds eenigen tijd met de Sowjet-unie ge dreven heeft. Anderzijds vraagt men zich af, of Frankrijk er niet over denkt met Duitsch land een speciale politiek te drijven. Men tracht twijfel te verwekken omtrent de conti nuïteit en de eenheid van de Fransche poli tiek. De Fransche regeering heeft echter slechts één houding: zij is bezig met het scheppen van een internationale samenwerking en wenscht aan deze samenwerking geen nevenverdra gen toe te voegen. Rijkskanselier Hitier heeft zijn wil tot den vrede geopenbaard. Wij noodigen hem uit zijn woorden in daden om te zetten door zich bij de politiek aan te sluiten, die wij in Oost- Europa volgen. Men heeft zich afgevraagd, waarom Frank rijk zich voor een pact interesseert, waardoor het verantwoordelijkheden ver van zijn grui zen op zich neemt. De waarheid is echter, dat het door een dergelijke politiek de kans op een oorlog vermindert. Hitier heeft verklaard dat de huidige gren zen van Duitschland hem voldoende waren. Om zijn militaire politiek te rechtvaardigen heeft hij op hot gevoel van eigenwaarde van zijn land gewezen. Hoe zal bij morgen echter een dergelijke rechtvaardiging vinden zoi vroeg Laval. wanneer Duitschland, dat door niemand be dreigt wordt, weigert een aandeel te nemen in de collectieve organisatie van den vrede, zooals deze hem is aangeboden, dat wil zeg gen in den ganschen omvang van de moreele rol welke aan een groot land is voorbehouden, welks solidariteit voor den groei en de toe komt van de Europeesche eenheid beslissend kan zijn. De kwestie van de Saar moet worden op gelost op een normale voor beide landen be vredigende wijze. De Saarkwestie moet wor den geregeld binnen hc: internationale kader dat door de vredesverdragen is vastgesteld. Het hangt van Duitschland af, of het plebis ciet onder normale omstandigheden zal wor den gehouden. Wat ons betreft, wij hebben geen anderen wensch dan te zorgen dat het stembusgeheim en de stembusvrijheid worden gewaarborgd. Bij voorbaat leggen wij ons neer by de resultaten van het plebisciet. Wy hopen van ganscher harte, dat de orde niet zal worden verstoord doch indien zulks mocht geschieden, blyft Frankrijk bereid om al zijn internationale verplichtingen na te komen. Overigens zullen wij andere landen vragen om tezamen met ons de politle-teak voor een eventueel herstel der orde over te nemen. Laval's uiteeuzetting is door de Kamer met toejuiching begroet Vele Kamerleden kwa men den minister, toen hij had uitgespro ken, de hand drukken. Aan de op d 5 redevoering van Laval volgen de gedachten wisseling nam in de eerste plaats de nationalistische afgevaardigde Franklni Bouillon deel, die zich scherp tegen Duitschland richtte en ook de Fransche regee ring verweet, dat zij een onjuiste Saar-poli- tiek had gevoerd. Met het nationaal-socialis- tische Duitschland, zoo betoogde Franklin Bouillon, zal nooit een entente mogelijk zijn. Voorts deed hij een heftigen aanval op de Franschen, die hierover anders denken. Over de rede, die de Fransche minister van buitenlandsche zaken Laval Zaterdag in de Kamer heeft gehouden, schrijft de (officieuse) Diplomatisch-Politische Korrespondenz o.a. „Ofschoon de toon van Laval aanmerkelijk verschilt van dien welken zijn voorganger Barthou tegen Duitschland placht aan te slaan, is zijn gedachtengang vrijwel gelijk. Wel wordt het woord „verzoening" niet meer angstvallig vermeden, maar van de geneigd heid om de zaken ook eens van het stand punt der tegenpartij te bezien, is niets te be speuren. De Fransche politiek blijft derhalve op haar oude standpunt staan en zoekt geen nieuwe wegen. „Frankrijk alleen moet sterk zijn," deze stelling blijft schering en inslag ook in Laval's betoog over den vrede. De rechtmatige aanspraken van Duitschland op gelijke veiligheid worden vrijwel doodgezwe gen. Het beroep van Laval op Hitier, om op zijn vredelievende verklaringen nu ook eens daden te laten volgen, is derhalve ongerijmd en dient juist tot de Fransche regeering te worden gericht. Duitschlands eisch van rechts gelijkheid, die het in allen vorm is toegezegd, is tot heden onvervuld gebleven. De D. A. Ztg. is gaarne bereid, de rede van Laval als een stap vooruit te beschouwen, maar vraagt zich af, wat de practische gevol gen zullen zijn. Ook de Berl. Boersenztg. betwijfelt, of de Fransche regeering bereid zal zijn, Duitsch lands rechtsgelijkheid nu eindelijk te erkennen en het blad constateert verder, dat het Fran sche standpunt in de Saarkwestie onveran derd is gebleven. Fransche persstemmen. De redevoering van Laval wordt door de Parijsche bladen beschouwd als een bevesti ging van de continuïteit der buitenlandsche politiek van Frankrijk. Zelfs de bladen, die Laval niet gunstig gezind zijn en niet alle punten van zijn rede zonder voorbehoud goed keuren, verklaren zich min of meer bevre digd. Reuter meldt uit Sjanghai: De Chineesche regeering heeft een verorde ning uitgevaardigd volgens welke hooge mili- Dit u de echte rookworst voor den Hollondschen pot! let op het loodje I tairen en diplomatieke ambtenaren, die bui tenlandsche vrouwen gehuwd hebben, zich zul len moeten laten scheiden. Zy, die verloofd zijn met buitenlandsche vrouwen moeten deze verloving breken, daar zij anders hun post zullen verliezen. Een der bladen, de Modern Daily News, commentaar leverend op dit besluit schrijft, dat Chineesche militaire en diplomatieke amb tenaren in het buitenland de gewoonte hebben buitenlandsche vrouwen te huwen. In het hu welijk plegen zij aan hun vrouwen belangrijke militaire of diplomatieke geheimen mede te deelen. Buitenlandsche vrouwen, ofschoon ge huwd met Chineezen, blijven van hun geboor teland houden en zij zouden geneigd kunnen zijn staatsgeheimen aan hun land mede te deelen. Het blad deelt verder mede, dat Chineesche militaire en diplomatieke ambtenaren binnen een termijn van zeven maanden hun huwelijk met hun buitenlandsche vrouwen moeten laten ontbinden. Volgens den diplomatieken medewerker van de Daily Telegraph, zijn ei teekenen, dat Hit- Ier in den een of anderen vorm een algemee- nen diplomatieken stap vooruit in het nieuwe jaar overweegt. Deze 3tap zou dan de oplos sing der vier voornaamste problemen kun nen zoeken, namelijk de herbewapening van Duitschland, de veiligheid van Europa, terug keer tot den Volkenbond en de toekomst van Oostenrijk. Deze medewerker acht het onwaarschijnlijk dat Ribbentrop's bezoek aan Parijs direct verband houdt met den laatsten stap van de Britsche regeering te Berlijn en bij den Duitschen gezant te Londen. De Britsche regeering zou druk bezig zijn met het overwegen van de stappen, waarmede zij gevolg kan geven aan de nieuwe richting in de politiek, gelijk die Woensdag door Bald win in het vooruitzicht werd gesteld. Intieme besprekingen met de Fransche re geering zou de eerstvolgende stap zijn waar toe de vergadering van den Volkenbondsraad gedurende de volgenden week gelegenheid zou geven. Reuter meldt uit Washington: Men verwacht in welingelichte kringen sensationeele mededeelingen wanneer de se naatscommissie tot onderzoek van den wapen handel de volgende week weer bijeen zal ko men. Er zullen verklaringen worden afgelegd, zoo zegt men, ten einde aan te toonen, dat zekere ondernemingen voor de fabricage van wapenen gepoogd hebben verschillende inter nationale conferenties, met name de ontwape- niningsconferentie, te saboteeren. Men hoopt, dat de verwachte onthullingen de mogendheden er toe zullen brengen een internationaal plan voor de controle van den wapenhandel aan te nemen. Feuilleton Uit het Amerikaansch. 58) Evenals Sally bleven ook zij het eerste oogenblik stofstijf staan, maar waarschijn- luk zouden zij, daar het geval hun niets aan ging, zich wel gauw hersteld hebben en zoo vlug mogelijk weer achter de beschermende haag verdwenen zijn, als Frego hen niet ge zien had. Sally zag zijn hoofd bewegen alsof hij de vrouw, die in zijn armen lag, iets in het oor fluisterde. En 't gevolg was de climax van den één-acter. Onmiddellijk lieten haar armen hem los en draaide ze zich om, zoodat ze naast hem kwam te staan, maar ze droeg goed zorg, om zijn eene hand in de hare te houden. Zoo bleef ze staan; Sally hoorde haar lachen opgewonden. Alsof haar een groot geluk ten deel gevallen was. „O, Mrs. Warrenden," hoorde ze haar zeg gen. „Neen, loop nu maar niet meer weg, nu is het toch te laat niet waar? op heeterdaad betrapt noemen ze dat. Nu zijn u en Mr. Warrenden de eersten, die van ons geluk hooren Sally kon 't niet langer uithouden. Ze zag niets meer, alsof iemand plotseling 't scherm had laten vallen, nu 't stuk uit was. Het duurde een paar oogenblikken, voordat ze be sefte, dat ze langs de donkere paden rond vloog, alsof wegvluchten de impressie, die in haar herinnering gebrand was, zou kunnen uitwisschen! Maar het rekenschap geven van wat ze deed, maakte niet, dat ze haar vaart verminderde; de menschen moesten maar denken, wat ze wilden; haar kon het niet meer schelen; haar opinie kwam er niet meer op aan ze wilde niets meer met hem te maken hebben, met niemandneen, zelfs met Mrs. Goswold niet. Zonder nadenken, door haar instinct geleid, vond ze, via de beroemde zijdeur, den weg naar haar kamer. Daar, in de veilige duisternis, met de deur op slot, kwam ze wat by. Ze liet zich, dood moe, op haar bed vallen en vocht, met op eengeklemde tanden en haar handen tot twee harde kleine vuisten gebald, om de bui van praten en lachen en wanhopig snikken te bedwingen. Niet dat ze werkelijk om den man gege ven hadmaar dit was erger, veel erger. 't Was het einde van alles, na een reeks van nederlagen, die haar trots, haar arme trots, die toch al niet veel reden van bestaan had, had moeten verduren, 't Was begon nen met den schok, dien zij gekregen had toen zij 't verschil besefte tusschen illusie- Lyttleton en werkelijkheid-Lyttleton; toen was de kijk gevolgd, die ze daardoor op zijn karakter en, wat erger was, op zyn opinie ten opzichte van haar gekregen had, en 't was geëindigd met de behandeling van den man, wiens liefde zij wel-is-waar niet gewild had maar die haar toch door 't weten: er is iemand die om me geeft, geestelijk meer ge steund had, dan ze zelf had geweten. Dit was nog niet alles. Naast haar ge kwetste ijdelheid, haar beleedigden trots, was ze zich nog bewust van een ander ge voel een gevoel van verlies, alsof er iets uit haar leven weg was. Ondanks al zyn eigen- SigSên. al zijn die Sally van het eerste oogenblik af gezien had, zoowel door de gewoonte van den man zelf om er, schert send, den nadruk op te leggen, als door haar eigen fijne voelhoren ten opzichte van wat voor een man in zijn positie wel of niet hoor de, had ze Frego altijd, onbewust misschien, als iemand beschouwd, op wien door eerlijk heid, door karaktervastheid, door loyaliteit staat te maken was. Hij had zich dat vertrouwen onwaardig getoond, hij had haar, terwijl hij wist hoe wankel ze stond, dien laatsten steun onder de voeten weggeslagen; hij was in de val geloo- pen, die Artemis zoo knap, vakkundig voor hem gezet had en nu 't zoo ver was, ver weerde hij zich niet, maar liet zich, als een tam iemand, in diezelfde val gevangen hou den. Ze wist met haar gevoelens geen raad dan was het een plotseling oplaaiende drift, dan een gevoel van opstandig verdriet, dat den boventoon voerde. Als zich maar een goede gelegenheid voor deed, dan zou ze die mrs. Artemis wel eens leeren, hoe vrouwen, die zich niet schamen, om een man in de val te lokken, door andere vrouwen behandeld werden. Plotseling werd er aan de knop van haar kamerdeur gerammeld. Sally schrok op en streek vlug met haar zakdoek, dien ze ge klemd hield, langs haar oogen een abso luut overbodige manoeuvre, wat er was nog geen traan gevallen. Ze gaf geen antwoord op den rand van haar bed zat ze, in spanning naar de donkere kamer, waar zich de deur bevond, te kijken. Geen tien seconden daarna werd er ge klopt. Sally wist niet wat te doen, antwoord geven of niet? Zachtjes liep ze naar den schakelaar boven haar bed en draaide het knopje om. Ze voelde zich zenuwachtig, niet in staat zich te bewegen; allerlei gedachten warrelden haar door het hoofd, afwisselend had ze 't koud en warm. Alles liever dan nu met iemand te moeten spreken of confidenties te moeten aanhooren. Maar als 't Mrs. Goswold zelf, of haar ka menier eens was! 't Was toch zeker haar plicht om rekening te houden met de vrouw, wier ondergeschikte ze was. Ze slikte een paar maal, kneep haar vuisten stevig dicht en wachtte af; toen het kloppen na weer een paar seconden van stilte herhaald werd, be- heerschte ze zich genoeg, om kalm antwoord te geven. „JaWie is daar?" „O Miss Manwaring, bent u er toch?" Door de deur heen hoorde Sally de verlich ting in de stem van Mrs. Shandish. „Laat me er gauw in, er is iets, waarover ik u onmid dellijk moet spreken." Zonder antwoord te geven liep Sally naar de deur, draaide den sleutel om en deed haar open. „Kom maar binnen," zeide ze stroef. Mrs. Shandish kwam vlug de kamer in. Sally deed de deur achter haar dicht, keerde zich om en keek haar bezoekster, die mid den in de kamer was blijven staan, onder zoekend aan. Haar costuum, het Colombine- pakje met het luchtige, wijd-ttitstaande korte rokje, en de slanke beenen met de rose-zijden kousen en kokette witte schoentjes, vormde een zonderling contrast met haar angstige oogen en strak gezicht, dat zoo bleek zag, dat de rouge er in rose plekken op scheen te liggen. „Goddank, Goddank, dat ik je gevonden heb," fluisterde ze, „minstens een half uur loop ik al naar je te zoeken. Twee keer ben ik al op je kamer geweest natuurlijk ben jij net binnengekomen. Maar waar ben je al dien tijd geweest. „Komt dat er iets op aan," pareerde Sally met een strak gezicht. „Ik bedoel, nu u me gevonden heeft, behoeft u toch niet te weten waar ik geweest ben?" „Neen, neen, maar heb je Walter gespro ken heeft die je niets verteld?" „Neen een half uur geleden heb ik hem wel ontmoet boven aan de trap, maar toen ik tegen hem begon te praten, heeft hij zich omgedraaid en is weggerend alsof hij een geestverschijning zag." „Doe niet zoo onnoozel je weet waar om." De stem van de oudere vrouw trilde van onderdrukte drift. „Onmogelijk mensch, dat je bent! Waarom ben je zelf niet gegaan waarom heb je tante Abby laten gaan Schandelijk fataal misdadig heb je ge handeld! Hem treft geen schuld hy wist het niet natuurlijk heeft hij alles verklapt! En nu zijn we voor goed hier onmogelijk nooit vraagt ze ons weer en daarby alle kans dat ze ons uit haar testament schrapt ook. O, waarom heb je zoo stom gedaan ik zou je kunnen slaan, dooreen kunnen ram melen!" „Ik weet wel, dat u dat graag zou willen", gaf Sally kalm toe. „Maar als ik u was, zou ik 't maar niet probeeren." „Maar waarom, waarom?" „Wel als u zoo graag de waarheid weten wilt toen u met uw broer en Lyttleton zoo gezellig samenzweerdertje aan 't spelen bent geweest, heeft Mrs. Goswold alles wat u met u drieën verhandeld hebt, afgeluisterd... Ze stond achter de jaloezie van 't raam van de biljartkamer. Ik weet niet, waarover het ging, ze heeft mij niets verteld maar blijkbaar vond zij 't interessant genoeg, om er meer van te willen weten. Die verkleed partij is haar idéé geweest. Zij wilde er meer van weten, dus daarom is zij gegaan." Mrs. Shandish stond zich verwoed op haar lippen te bijten, maar haar oogen waren van uitdrukking veranderd, ze keek Sally niet langer recht aan blijkbaar was dit een complicatie waar ze niet op gerekend had. „Enheb je haar daama nog gespro ken „Neen," antwoordde Sally kort. „U wel?" „Neen, ik ook niet. Walter en ik hebben ook overal naar haar gezocht. Daarom heeft hij zoo gek gedaan, toen hij jou zag hij schrok zich doodwilde nog redden, wat er te redden was, dacht door een verklaring misschien nog alles goed te maken. Maar hel schijnt......" even aarzelde ze, weer kregen haar oogen dezelfde onrustige uitdrukking van eenige oogenblikken te voren, ,,'t Schijnt, dat ze zich opzettelijk schuil houdt om te bedenken hoe ze ons het beste zal kunner vernederen, zal kunnen straffen. Als ik maat zekerheid had. Misschien als Walter terug komt die zoekt op 't oogenblik nog naar haarMaar nu wat anders na dit ku je niet langer hier blijven dat begrijp j toch zeker wel." „Waarom niet?" „Om een buitengewoon goede reden, ali ten minste 't gebeurde al niet genoeg vooi je isomdat er morgenochtend met de eerste boot, om zeven uur zooals je weet, een man, een detective uit New-York, komt, die een bevel tot inhechtenisneming van Sarah Manvers in zijn zak heeft." „Is dat de waarheid, of staat u te liegen, Mrs. Shandish?" „Hoe durf je zooiets zeggen! Neen, ik wil me kalm houden, ik wil me niet meer ovei jouw onbeschaamdheid opwinden. Deze zaak is te ernstig en al is het waar, dat jij ons allemaal geruïneerd hebt, daarom wil ik jouw ongeluk niet. Neem een raad van me aan et ga weg, nu 't nog tijd is. Ik begrijp niet, hoe ze je op 't spoor zijn gekomen en ik weet evenmin wie hun verklapt heeft, dat jij hier bent, maar een feit is, 't dat de assurantie- menschen zich in verbinding met de politie gesteld hebben en dat het bevel tot in hech tenis nemen uitgevaardigd is. Gisteravond om tien uur heeft Walter een telegram gekre gen. Daarom moest hij je zoo noodzakelijk spreken hij had het je willen vertellen en je geld geven, als je het noodig gehad had en aanwijzingen, hoe je het beste weg kan ko men." „Maar waarom zou ik weggaan?" „Wil je dan in de gevangenis terecht ko men?" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1