Buitenlandsch Overzicht.
DIAMANT
Sally's avontuur.
Zoo'n erge Hoofdpijn?
AKKER.CACHET5
KIEUWSBLAD VCCR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
BINNENLAND
No. 7526
EERSTE BLAD
DONDERDAG 13 DECEMBER 1934
62ste JAARGANG
B A K- EN B R A AD V Et
NU 4U CT. PER POND
Spionage in Japan?
De werkloosheid in
Duitschland.
De oorlogschulden aan de
Ver. Staten.
De uitzettingen uit Zuid-Slavië
Een samenzwering tegen
koning Zogoe ontdekt?
Een crediet van de Koninklijke
aan Duitschland?
COURANT
Abonnement per 3 maanden bg vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland f 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. £0.50, £0.70, f0.70,fl.—Modeblad resp. f 1.20, £1.50, fl.50,
f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerg v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De volkenbond boekt een groot succes inzake het geschil tusschen
Hongarije en Zuid-SIavië; dreigende gevaren afgewend. De
sluiting van de buitengewone zitting. - Nieuwe spanning in het
Verre Oosten.
Het
bevredigende
resultaat van
Genève
Er is een tijd geweest
dat we sterk getwgfeld
hebben aan het nut van
den Volkenbond en we
stonden niet alleen met
twijfel, want eigenlijk
wanhoopte de wereld
aan de beteekenis van
den Volkenbond als instituut tot verbroede
ring van de volkeren. Al te groote waarde
hechten we trouwens nog niet aan Genève,
want in menig geval heeft het zijn onmacht
getoond. Doch daarover willen we het op het
oogenblik niet hebben. We mogen vandaag
constateeren, dat de Volkenbond in de laat
ste weken uitstekende diensten heeft bewezen
als „bliksemafleider". Dat is misschien de
beste benaming voor de verdiensten van den
Volkenbond. Want inderdaad heeft het ge
bliksemd op de vergaderingen van de vorige
m.M U»i.V i ui/i,..
bizonder vertegenwoordiger der Engelsche
regeering in Volkenbonds- en ontwa
peningskwesties.
in deze week en dat de bliksem niet is inge
slagen en de brand in Europa is uitgebroken,
is een verdienste van het werk te Genève.
Eden, heeft als rapporteur gedaan gekre
gen, dat men zijn instemming heeft betoond
met onderstaande resolutie:
I. De Volkenbondsraad, zeker de tolk te
zijn van de gevoelens van den geheelen Vol
kenbond, eenstemmig in het betreuren van
den aanslag, die het leven gekost heeft aan
den Koning-Ridder Alexander I van Zuid-
Slavië, de Vereeniger, en aan Louis Barthou,
brandmerkt deze lage misdaad; sluit zich aan
den rouw van het Zuid-Slavische en van
het Fransche volk, en verlangt dat alle ver
antwoordelijken gestraft worden.
II. De Volkenbondsraad brengt in herin
nering, dat iedere staat de plicht heeft
geenerlei terroristische activiteit voor een
politiek doel aan te moedigen of op zijn
grondgebied te dulden, dat iedere staat niets
mag verzuimen om handelingen van dezen
aard te verhoeden en te onderdrukken en om
voor ditzelfde doel zijn medewerking te ver-
leenen aan de regeeringen, die hierom vragen:
stelt vast, dat deze plichten in het bijzon
der voor de Volkenbondsstaten gelden, we
gens de verplichtingen van het Volkenbonds
verdrag in verband met de verbintenis, die z(j
genomen hebben om de territoriale integriteit
en de politieke onafhankelijkheid van de an
dere leden te eerbiedigen.
III. De Volkenbondsraad, verlangend tus
schen de Volkenbondsleden de goede ver
standhouding te zien heerschen, waarvan de
vrede afhangt en vertrouwend, dat zij alles
zullen vermijden, wat in staat zou zijn de
goede verstandhouding in gevaar te brengen,
vaststellend dat uit de debatten voor den
Volkenbondsraad en uit de aan den Raad
meegedeelde documenten in het bijzonder de
diplomatieke correspondenties, die de Hon-
gaarsche en Zuid-Slavische regeering van
1931 tot 1935 tusschen elkander gewisseld
hebben;
dat verschillende kwesties betreffende het
bestaan en de bedrijvigheid buiten Zuid-Sla
visch gebied van terroristische elementen
niet geregeld zijn op een wijze, die aan de
Zuid-Slavische regeering voldoening geeft,
vaststellend, dat volgens deze debatten en
deze documenten sommige Hongaarsche auto
riteiten althans door nalatigheid verantwoor
delijkheden zouden hebben op zich genomen
bij gelegenheid van handelingen, die verband
houden met de voorbereiding van den aan
slag van Marseille;
van meening, dat de Hongaarsche regeering
bewust van haar internationale verantwoor
delijkheden de plicht heeft zonder verwijl alle
passende sanctiemaatregelen te nemen of uit
te lokken ten opzichte van die autoriteiten,
wier schuld zou worden vastgesteld, over
tuigd van den goeden wil van de Hongaar
sche regeering om zich van dezen plicht te
kwijten, noodigt haar uit aan den Volken
bondsraad de maatregelen mede te deelen die
de Hongaarsche regeering voor dit doel zal
hebben genomen.
IV. De Volkenbondsraad van meening, dat
de regelen van internationaal recht betreffend
de onderdrukking van de terroristische bedrij
vigheid op het oogenblik geen voldoende pre
ciesheid hebben om op een doeltreffende wijze
de internationale samenwerking in dit op
zicht te waarborgen, besluit een deskundige
commissie te benoemen om een ontwerp con
ventie uit te werken, dat geschikt is om de
bestraffing van ondernemingen of misdaden,
die begaan worden met een doel van politiek
terrorisme te verzekeren;
besluit dat deze commissie zal zijn samen
gesteld uit 11 leden, aan te wijzen door de
regeeringen van België, Chili, Engelaiid,
Frankrijk, Hongarije, Italië, Polen, Roemenië,
Sowjet-Rusland, Spanje en Zwitserland, en
verwijst naar deze deskundigencommissie, de
studie van de denkbeelden, die de Fransche
regeering den raad heeft voorgesteld en noo
digt de andere regeeringen, die ook voorstel
len te doen zouden hebben, uit, deze aan den
secretaris-generaal van den Volkenbond te
doen toekomen.
En Hongarije èn Zuid-Slavië hebben con
cessies moeten doen aan hun prestige, want
voor Hongarije staat er dan toch maar in, dat
althans eenige ambtenaren door nalatigheid
gezondigd hebben, terwijl de Hongaarsche re
geering immers absolute schuldeloosheid had
voorgewend. Voor Zuid-Slavië is het niet aan
genaam, dat de door haar als schuldige aan
gewezene, er zonder kleerscheuren afkomt.
De sluitingS'
zitting van den
Volkenbonds'
raad.
De buitengewone zit
ting van den Volken
bondsraad kon dus Dins
dag gesloten worden en
zal in de annalen van
den Volkenbond als een
der succesrijkste geboekt
worden.
Nadat Aloisi het ontwerp-resolutie, dat uit
de besprekingen van Dinsdagochtend was
voortgekomen, had voorgelezen, heeft de Vol
kenbondsraad eenstemmig en zonder eenige
discussie, dezen tekst aangenomen.
De Volkenbondsraad neemt in deze resolutie
kennis van het antwoord van de Engelsche,
Italiaansche, Nederlandsche en Zweedsche
regering op de uitnoodiging om aan de vor
ming van een Volkenbondsmacht voor de
handhaving der orde in het Saargebied vóór,
tijdens en na de volksstemming deel te nemen
en dankt de regeeringen voor hun gunstig
antwoord. De Volkenbondsraad verzoekt alle
Volkenbondsstaten om op alle mogelijke wijzen
het transitovervoer van de voor de Volken
bondsmacht bestemde troepenafdeelingen en
van hun benoodigdheden te vergemakkelijken.
De Volkenbondsraad besluit in de resolutie
het volgende:
1. De Volkenbondsmacht, samengesteld uit
door de regeeringen van Engeland, Italië,
Nederland en Zweden geleverde contingenten,
staat ter beschikking van de regeeringscom-
missie voor het Saargebied, die de verant
woordelijkheid heeft om onder alle omstandig
heden de orde te handhaven. De regeerings-
commissie zal aan de Volkenbondsmacht de
huisvesting en vervulling van haar taak in
het Saargebied vergemakkelijken.
2. De transport- en onderhoudskosten,
voortvloeiend uit het verblijf der contingenten
buiten hun vaderland, voor zoover deze niet
door credieten op de begrooting der desbe
treffende regeeringen gedekt zijn, en de even-
tueele kosten van huisvesting zullen betaald
worden uit het fonds voor de kosten der volks
stemming. Indien dit fonds niet toereikend
zou zijn, zal de commissie-Aloisi de Duitsche
en Fransche regeering uitnoodigen om een
aanvullende som te storten. De tengevolge
van overlijden of uit den dienst voortkomende
invaliditeit van de leden der Volkenbonds
macht te betalen rente evenals de schadever-
goeding voor verlies of beschadiging van
materiaal der contingenten zullen ten laste
van het Saargebied komen. De Volkenbonds-
gelden zullen in geen geval in aanspraak
worden genomen (uit het bovenstaande blijkt,
dat ook de Nederlandsche regeering op gener-
lie wijze de kosten voor haar medewerking
aan de Volkenbondsmacht zal hebben te dra
gen).
3. De regeeringscommissie over het Saar
gebied wordt gemachtigd de noodige daden
van wetgevenden aard te verrichten, om de
Volkenbondsmacht en haar leden van iedere
verantwoordelijkheid te ontlasten voor daden,
in de uitoefening van dienst begaan, en haar
wordt het recht toegekend om in geval van
nood het recht van requisitie uit te oefenen in
het belang van huisvesting, onderhoud en ver
voer van de Volkenbondsmacht.
4. Het commando en de leden van de Vol
kenbondsmacht zullen niet aan de rechts
macht van de rechtbank van het Saargebied
onderworpen zijn.
5. Het hoogste gerechtshof voor de Volks
stemming zal bevoegd zijn kennis te nemen
van de strafrechterlijke overtreding, die tegen
de Volkenbondsmacht of hare leden begaan
wordt of die de bezittingen van de Volken
bondsmacht of van haar leden treft.
6. De commissie-Aloisi is gemachtigd op
advies van de vorige week benoemde onder
commissie, waarin ook de Engelsche, Neder
landsche en Zweedsche regeeringen vertegen
woordigd zijn, alle verdere maatregelen te
treffen voor de uitvoering van deze resolutie.
Aan het einde van de zitting deelde Benesj
mede, dat de Volkenbondsraad zijn gewone
Janurai-zitting niet op 21, doch reeds op 11
Januari zal aanvangen, zoodat de raadsleden
op den dag van de volksstemming in het Saar
gebied, te Genève bijeen zullen zijn.
Nieuwe
spannning
in het Oosten
In het Verre Oosten,
waar juist de laatste
weken wat rust was,
schijnt de spanning weer
te zijn toegenomen en
dat wel naar aanleiding
van een interview, dat Saito, de Japansche
ambassadeur in Washington, heeft gehad met
de Evening Bulletin, en waarbij hij verklaard
zou hebben, dat Japan bereid was het bestuur
van Noord-China op zich te nemen, wanneer
het dit ter handhaving van den vrede in Oost-
Azië noodzakelijk achtte. Deze houding (men
lette vooral op deze uiting, overzichtschr.).
zou ook bij een eventueel protest of een actie
van andere mogendheden, niet gewijzigd
worden.
Deze Japansche verklaring, aldus een
Reuter-telegram uit Peking, trekt hier
de grootste aandacht. De ongerustheid
met betrekking tot de toekomstige Ja
pansche plannen die den laatsten tijd
reeds minder sterk geworden was, is
daardoor opnieuw opgeleefd.
Deze verklaring van Saito bemoeilijkt bo
vendien de laatste pogingen van de regeering
van Nanking op de vijfde algemeene verga
dering van de centrale executieve der Kwo-
mintang, die Maandag geopend is, om een
overreenstemming te krijgen van geheel Chi
na betreffende een tegenover Japan verzoe
ningsgezinder politiek.
In regeeringskringen verklaart men, dat
het feit, dat Saito juist op dit oogenblik zijn
verklaringen heeft afgelegd, een weloverwo
gen manoeuvre vormt teneinde ook een in
buitenlandsch politiek opzicht effectieve over
eenstemming van het geheele Chineesche rijk
te verhinderen.
De eerste consequentie zal zijn, dat Noord-
China zijn tegenstand tegen de plannen dèr
Centrale regeering inzake het verplaatsen
van de hoofdstad der provincie Hopel van
Tientsin naar Paotingfoe zal versterken. Ver
der kan verwacht worden, dat tegenstand zal
ontstaan tegen het scheppen van zelfstandige
groote gemeenten in Peking en Tientsin en
tegen de reorganisatie van de gedemilitari
seerde zone van Lustung en de uitbreiding
van deze zone door vrijwillig verleggen van
de Chineesche garnizoen van de Nankau-pas
naar Tientsin.
Het is nog niet te overzien hoe groot de
uitwerking zal zijn van de verklaring van
Saito op de houding van Zuid-China.
Een Fransch officier verdacht.
De plaatsvervangende Fransche marine
attaché te Tokio, onder-luitenant Tessier du
Gros, is door de Japansche politie verscheide
ne malen onderworpen aan een scherp ver
hoor, omdat hij van spionnage verdacht
wordt wordt, aldus de Daily-Telegraph uit
Tokio.
Eveneens onder verdenking van spionnage
heeft de Japansche politie twintig jonge
vrouwen, meerendeels dochters van Japan
sche ambtenaren gearresteerd en verhoord.
Men beweert, dat Tessier du Gros de vrou
wen zou hebben aangezet hem geheimen der
marine-strategie, beschrijvingen van arsena
len en gegevens over de fabricage van wape
nen en munitie te verschaffen.
Bijna 2$ millioen.
Het aantal werkloozen is in November met
86.000 gestegen tot 2.354.000. Als oorzaak
worden de seizoensontslagen in de buitenbe-
drijven opgegeven en overigens is het aantal
werkkrachten in de kleedingindustrie, hotel-
en restaurantbedrijf en houtbewerkingsindus
trie achteruitgegaan, terwijl ook het aantal
werkloozen in de groep ongeschoolde werk
krachten is toegenomen. In verschillende an
dere bedrijven is de werkloosheid afgenomen.
Engeland betaalt niet.
Een notawisseling tusschen de Engel
sche en Amerikaansche regeering.
Gisteravond is een Witboek verschenen, dat
de nota behelst, welke de Vereenigde Staten
aan de Engelsche regeering gericht hebben
inzake de schuldenkwestie, en het antwoord
van de Engelsche regeering daarop.
De Engelsche regeering heeft haar positie
opnieuw ernstig overwogen, maar tot haar
leedwezen moet zij zeggen, dat de conclusies,
waartoe zet maanden geleden gekomen is, zich
thans met gelijke kracht aan haar opdringen.
Daarom beschouwt zij het als nutteloos en dus
onverstandig, om op het oogenblik onderhan
delingen te beginnen, maar zij zal op blijven
letten voor een geschikte gelegenheid om
stappen te ondernemen.
Hongarije neemt wraak.
Het aantal uit Zuid-Slavië gezette Hon
garen wordt te Belgrado als 2959 opgegeven,
wat met de Hongaarsche cijfers ongeveer
overeenkomt. Verdere bevelen tot uitzetting
zijn herroepen.
Te Neusatz zijn thans Zuid-Slavische staats
burgers aangekomen, die op hun beurt uit
Hongarije gezet zijn.
De Hongaarsche regeering is een inzame
ling begonnen ten behoeve van de Hongaren,
die uit Zuid-Slavië zijn gezet. De pauselijke
nuntius gaf hiervoor 1000, de landvoogd
Horthy 500 pengoe.
Ontstemming tegen Jeftitsj te
Belgrado?
In sommige kringen te Belgrado verwacht
men, volgens Vaz Dias, dat Jeftitsj zal af
terden, daar hij er niet in geslaagd is voor
een forum van den Volkenbond een scherpe
internationale veroordeeling van Hongarije
door de mogendheden te bereiken. De actie
voor Jeftitsj aftreden zou onder leiding staan
van oud-minister-president Srskitsj, Marin-
kowitsj, den oud-minister van buitenlandsche
zaken en anderen.
Volgens berichten van de Atheensehe da-g
bladen uit Tirana is in Albanië een samenzwe
ring tegen Koning Zogoe ontdekt. De vleugel
adjudant van den koning en verscheidene
hoofdofficieren moeten zijn gearresteerd.
Het Albaneesche Persbureau spreekt deze
berichten echter tegen.
Binnen een kwartier kunt Ge die
vergeten zijn en U als herboren
voelen door één of twee van die
Volgens recept von Apotheker Dumont.
"AKKERTJES
DE SCHORSING VAN PROF. BARTH.
De Amerikaansche bond van protestant-»
sche kerken heeft haar vertegenwoordiger in
Europa, den Zwitserschen hoogleeraar prof.
Keiler, opgedragen de aandacht van de Duit
sche regeering te vestigen op den pijnlijken
indruk, dien een ontslag van prof. Barth op
het geheele protestantisme in de wereld zou
maken.
Naar men weet is prof. Barth, hoogleeraar
in de thologie te Bonn, geschorst omdat hij
slechts bereid is, den eed van trouw aan
Hitier met eenig voorbehoud af te leggen.
Engeland betaalt niet.
ARNOLD SPOEL, f
Gisteren is de bekende volkszangleider
Arnold Spoel in Bronovo in Den Haag over
leden.
Met Arnold Spoel is een waarlijk populair
man in de muzikale wereld heengegaan. Hij
was een volksman, die met de allergemakke
lijkste muziektrucjes de eenvoudigen van hart
wist te treffen.
Spoel werd 26 Dec. 1859 te Dordrecht ge
boren; hij zou binnenkort dus 75 jaar gewor
den zijn.
f
Het zou om 55 milioen gaan.
Men meldde Dinsdagavond uit Berlijn aan da
N.R.Crt.
In doorgaans goed ingelichte kringen werd
hier vanavond beweerd, dat Sir Henry Deter-
ding op het oogenblik te Berlijn vertoeft om
namens de Koninklijke Petroleum een belang
rijke leening aan de Duitsche regeering aan
te bieden. Er is sprake van een bedrag van
niet minder dan 55 millioen, waarvan 60 pet.
in contanten zou worden verstrekt. De verdere
40 pet. zou uit benzineleveringen bestaan.
DE PROTESTVERGADERING VAN HET
SPOORWEGPERSONEEL.
Het spoorwegpersoneel heeft een protest
vergadering in den Haagschen Dierentuin,
waar de heer P. Moltmaker een rede heeft ge
houden.
Na de rede van den heer Molmaker werden,
nog een aantal vragen gesteld, waarbij o a.
de wenschelijkheid naar voren gebracht werd
dat, daar het personeel reeds 29 Vz pet. in loon
gekort is, ook de aandeelhouders een offer
zullen brengen.
De heer Augusteyn, bestuurder van den
Prot. chr. bond, heeft het congres gesloten,
daarbij een beroep doende op het spoorweg
personeel, zich zoo krachtig mogelijk te orga-
niseeren.
Een motie.
Het congres nam de volgende motie met al
gemeene stemmen aan:
De hoofd- en afdeelingsbesturen, enz.
Feuilleton.
Uit het Amerikaansch.
62)
„Ik heb niets te vertellen," vervolgde Saily
met nadruk. „Ik weet van niets, heusch niet.
't Moet een misverstand zijn, het kan toch
niet andersofeen doorgestoken
kaart om de schuld op mij te gooien en de
aandacht van den echten dief af te leiden."
„Doorgestoken kaart?", met het verbaasde
gezicht van iemand, die in haar omgeving
niet aan zulke uitdrukkingen gewend is. keek
Miss Pride in het rond.
,,'n Minderen man's uitdrukking gefa
briceerde bewijzen legde Lytueton haar ge
dienstig uit.
„O ja, dank je," zeide Mercedes met een
overdreven beminnelijk gezicht.
„Als u het doorgestoken kaart durft noe
men, dan moet u ook bewijzen, dat het zoo
is", beredeneerde Mason rustig. „En kunt u
dat niet biecht dan liever op, veel beter
en veel gemakkelijker."
„Heeft u alles al nagezocht?" vroeg Lytt-
leton nonchalant.
„Ja, elk plekje in deze kamer en de bad
kamer, waar je iets zou kunnen verstoppen,
antwoordde de detective, „en ik kan zoeken,
dat verzeker ik u. Maar dat gaat ten slotte
mij alleen aan. Zooals de zaak nu staat, durf
ik zweren, dat er in geen van deze twee ka-
hers, behalve die ring, sieraden verborgen
tyn."
„Dat wil zeggen, één ding vergeet u, ze
kan ze tusschen haar kleeren verstopt heb
ben."
„Ja, dat zoii kunnen," gaf Mason toe, ter
wijl, hij he; meisje voor hem scherp opnam.
„Maar ik voor mij geloof van niet. Als ze
dat gedaan had, waarom Zou ze dan dit
kleine ding hier in de la gestopt hebben?
NeeU zult zien, dat de rest ergens an
ders vandaan komt, misschien uit het huis,
misschien uit den tuin misschien ook dat
haar medeplichtige de vent met wien u ze
vannacht hebt zien praten, d'r allang mee
vandoor is en dat ze daarom dien ring ach
tergehouden heeft, om wat binnen te hebben,
als 't verdeelen soms in de war mocht loo-
pen."
„Maar als 't nu, bij uitzondering, eens wel
zoo was!" hield Lyttleton aan.
„Mm, jaDetective Mason kreeg het
warm en koud bij de gedachte alleen
Toen, opeens helderde zijn gezicht op. „Als
een van de twee dames misschien zou willen
helpen
Miss Pride snoof als een strijdos bij het
eerste schot. „Ik kan niet zeggen, dat ik het
prettig vind," zeide ze in haar schik, „maar
als u het werkelijk noodig achten
ter wille van onze lieve Abigail
Met een laatste inspanning van haar wil
dwong Sally zich tot kalmte kaarsrecht,
met een bleek gezicht en koude minachtende
oogen keerde ze zich tot detective Mason.
Denk erom in geen geval laat ik me
foüilleeren". zeide ze geforceerd rustig. „Als
Mrs. Goswold erbij tegenwoordig Is dan wel.
dan alles, wat zij noodig vindt. Zorg, dat u
haar vindt dan mag u met me doen. wat
u wilt. Maar als Mrs. Shandish of Miss Pride
denkt, dat ik een aanraking van hen dulden
Ze lachte kort. sarcastisch „dan moeten
ze het maar eens probeeren", maakte ze
haar zin iets kalmer af; na dit vage drei
gement keerde ze zich om en ging weer in
den rieten stoel voor het raam zitten.
„Neen, dank u wel," was het antwoord van
Mercedes Pride op een vragenden blik van
den detective, „ik voor mij vind het niet noo
dig; ik zou het gedaan hebben om te helpen.
En misschien is het beter zoo, onze lieve
Abigail kan zoo eigenaardig zijn. We moesten
met verder handelen maar wachtten, tot ze
terug komt."
„Of haar op gaan zoeken," opperde Lyttleton
„Ja, dat zal 't beste zijn", stemde Mason
aarzelend toe.
„Maar wat bent u van plan in dien tus-
schentijd met haar te doen. In verzekerde be
waring geven?"
„Neen, zeker niet eerst wachten, wat
Mrs. Goswold zegt. We laten haar hier
dat is veilig genoeg. De deur sluiten we af en
den sleutel nemen we mee. Dan blijft haar
alleen het raam over en als ze langs dien kant
probeert te ontsnappen, riskeert ze een paar
gebroken beenen of erger wegkomen kan ze
in geen geval. Laten we nu maar gaan
het eerste wat we doen moeten is, net zoo
als u zegt, Mrs. Goswold zien op te duiken."
Een geruisch van rokken en een geschuifel
van voeten vertelde Sally van den algemeenen
uittocht, welke er achter haar plaats vond
daarna hoorde ze de deur sluiten en even
later het lichte knarsen van een sleutel in het
slot.
Onbeweeglijk bleef ze zitten, ze voelde zich
verdoofd, volkomen machteloos, geslagen.
Met droge oogen staarde ze naar buiten.
Als ze maar had kunnen huilen! Maar ze was
geestelijk te veei bezeerd om verlichting in
tranen te kunnen vinden. Ze had een gewaar
wording of de wanhoop zich als een zwarte
sluier over haar geest gelegd had; daarbin
nen heerschte duisternsi, volslagen duisternis.
zonder één lichtere plek, zonder één lichtpunt.
Nu was de laatste steun haar ontvallen,
op Mrs. Goswold kon ze nu zelfs niet meer
vertrouwen.
Wat de identiteit van dengeen, die haar dit
aangedaan had, betrof, behoefde ze nu niet
langer te twijfelen. Maar hoe was 't mogelijk,
dat iemand zoo hard, zoo wreed, zoo in-slecht
kon zijn!
Want natuurlijk was dit alles 't werk van
Lyttleton. Wat moest de man zich in zijn ijdel-
heid beleedigd voelen, dat hij zoo ver durfde
gaan, om zich te wreken. Eerst een leugen,
om aan de nachtelijke ontmoeting een geheel
anderen draai te geven en nu dit bedrog, dit
fabriceeren van bewijzen, om haar den dief
stal door hem gepleegd, op den hals te schui
ven.
Wat beteekende haar woord tegenover het
zijne! En dat, terwijl zijn schuld toch zonne
klaar bleek wat anders dan 't juweelkistje
van Mrs. Goswold had hij dien nacht zoo
steelsgewijze naar 't strand gebracht. Wat an
ders bleek uit de signalen tusschen raam en
motorboot niets dan een afgesproken tee-
ken, dat de buit op een van te voren bepaalde
plaats begraven was, dat zijn medeplichtigen
op de motorboot veilig aan wal konden
komen, om 't kistje te halen. En wat de ka
mer, van waar uit de signalen gegeven wer
den, betrof 't kon best Lyttleton's eigen
kamer geweest zijn. Mrs. Shandish en zij wa
ren buren en in 't donker was een vergissing
door een verkeerde afstandberekening zeer
goed mogelijk en zij had zoo lang op de
bank zitten droomen, dat hij ruim den tijd
gehad had om naar boven te loopen, de sig
nalen te geven en weer naar beneden te
komen, om haar den pas af te snijden.
Want, als hij 't niet geweest was, die de
juweelen gestolen had, wat was dan die privé-
aangelegenheid, die hij ten koste van alles
geheim wilde houden had hij niet, door
haar 't hof te maken, haar stilzwijgen willen
koopen? En als hij 't niet geweest was, wie
was de dief dan, voor wien Mrs. Goswold zich
de moeite gegeven had, om zoo'n mooi-be-
dacht plan uit te denken, voor wien ze gelogen
had! Want had ze niet pertinent beweerd, dat
zij wist, wie den diefstal gepleegd had en dat
dan Lyttleton 't niet was. Maar natuurlijk,
de man was een gunsteling van Mrs. Goswold.
Hoe vaak had ze dat niet getoond door
haar geduld met zijn geaffecteerde manier
van doen, zijn dwaze tafelgesprekken en nog
zooveel meer! Hij amuseerde haar. En dat
was in deze bekrompen wereld, waar zich-
amuseeren 't eenige doel was, genoeg.
Waarom had Mrs. Goswold anders gewei
gerd, om naar haar Sally's verhaal te
luisteren? Dat was nog geen anderhalf uur
geleden toen kon ze er al niet meer on
kundig van geweest zijn, dat Saliy onder ver
denking stond. Miss Pride had 't geweten
anders zou ze nooit den moed gehad hebben,
om haar onder 't mom van toekomst-voorspel
len te beschuldigen; en, wat Mercedes wist,
dat wist haar lieve Abigail eveneens. Hoe
was 't mogelijk dat ze, ondanks dat, den man
ten koste van haar Sally beschermd had?
En dat, terwijl ze Sally haar protégée
noemde, terwijl ze beloofd had, om haar te
steunen en te beschermen!
Nu zou de waarheid waarschijnlijk nooit,
nooit bekend worden.
Met een plotseling gevoel van beklemmen-
den angst begreep Sally, wat de gevolgen van
dit kunstig geweven netwerk van leugens zou
den zijn.
Dit was dus het resultaat van haar vier-
daagsch verblijf in de groote wereld tot zoo
iets had de ontevredenheid met haar armelijk
bestaan haar gebracht!
Was dit weten alleen al geen straf genoeg
voor haar dwaze eerzucht behoefden haar
gedachten werkelijkheid te worden?
Langzamerhand werd ze iets kalmer. Nu
merkte ze ook, dat ze, zonder het te weten,
geruimen tijd tusschen deur en raam heen en
weer geloopen moest hebben. Ze bleef stil
staan en keek om zich heen ze stond recht
tegenover de spiegelkast; onwillekeurig be
keek ze 't beeld, dat ze daar weerkaatst zag;
een bleek gezicht, met vermoeide lijnen om
neus en mond en groote, verwilderde oogen
boven een modieuse avondjapon, teeken van
haar onvrij-zijn, gedeelte van den prijs, dooi
haar vijanden voor haar stilzwijgen betaald.
In plotselinge walging trok ze de japon los,
scheurde ze het fijne weefsel zoo, dat 't alë
kleedingstuk onherroepelijk vernield was.
Als reactie op deze laatste uitbarsting
voelde ze opeens, hoe moe ze was. Langzaam
ging ze naar de kleerkast toe straks zou
den ze haar komen halen, dan diende ze toch
behoorlijk gekleed te zijn.
Met moede bewegingen schoof ze de ja
ponnen keurend langs de koperen staaf; ein
delijk vond ze, wat ze zocht: het donker
blauwe mantelpak, dat Mrs. Shandish haar,
als 't minst opvallende van alle geleende klee
ren en daardoor als de beste vermomming,
aanbevolen had.
Daarna pakte ze de toiletartikelen, die ze in
geen geval ontberen kon, in een tasch, ging
weer in haar stoel bij 't raam zitten en
wachtte af.
Langzaam kropen de minuten voort. Het
moest al heel laat zijn hoe lang was 't ge
leden dat ze de laatste tonen van de muzielc
gehoord had, lat ze den laatsten auto had
hooren wegrijden? Ze stond op en keek naar
buiten; wat zagen de tuin en de terrassen er,
zoo, in het koude maanlicht, eenzaam en ver
laten uit!
(Wordt vervolgd), j