Buitenlandsch Overzicht. DIAMANT Sally's avontuur. Zoo'n erge Hoofdpijn? AKKER.CACHET5 KIEUWSBLAD VCCR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA BINNENLAND No. 7526 EERSTE BLAD DONDERDAG 13 DECEMBER 1934 62ste JAARGANG B A K- EN B R A AD V Et NU 4U CT. PER POND Spionage in Japan? De werkloosheid in Duitschland. De oorlogschulden aan de Ver. Staten. De uitzettingen uit Zuid-Slavië Een samenzwering tegen koning Zogoe ontdekt? Een crediet van de Koninklijke aan Duitschland? COURANT Abonnement per 3 maanden bg vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel 1.65; binnenland f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. £0.50, £0.70, f0.70,fl.—Modeblad resp. f 1.20, £1.50, fl.50, f 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerg v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIE N: 20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct. per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct De volkenbond boekt een groot succes inzake het geschil tusschen Hongarije en Zuid-SIavië; dreigende gevaren afgewend. De sluiting van de buitengewone zitting. - Nieuwe spanning in het Verre Oosten. Het bevredigende resultaat van Genève Er is een tijd geweest dat we sterk getwgfeld hebben aan het nut van den Volkenbond en we stonden niet alleen met twijfel, want eigenlijk wanhoopte de wereld aan de beteekenis van den Volkenbond als instituut tot verbroede ring van de volkeren. Al te groote waarde hechten we trouwens nog niet aan Genève, want in menig geval heeft het zijn onmacht getoond. Doch daarover willen we het op het oogenblik niet hebben. We mogen vandaag constateeren, dat de Volkenbond in de laat ste weken uitstekende diensten heeft bewezen als „bliksemafleider". Dat is misschien de beste benaming voor de verdiensten van den Volkenbond. Want inderdaad heeft het ge bliksemd op de vergaderingen van de vorige m.M U»i.V i ui/i,.. bizonder vertegenwoordiger der Engelsche regeering in Volkenbonds- en ontwa peningskwesties. in deze week en dat de bliksem niet is inge slagen en de brand in Europa is uitgebroken, is een verdienste van het werk te Genève. Eden, heeft als rapporteur gedaan gekre gen, dat men zijn instemming heeft betoond met onderstaande resolutie: I. De Volkenbondsraad, zeker de tolk te zijn van de gevoelens van den geheelen Vol kenbond, eenstemmig in het betreuren van den aanslag, die het leven gekost heeft aan den Koning-Ridder Alexander I van Zuid- Slavië, de Vereeniger, en aan Louis Barthou, brandmerkt deze lage misdaad; sluit zich aan den rouw van het Zuid-Slavische en van het Fransche volk, en verlangt dat alle ver antwoordelijken gestraft worden. II. De Volkenbondsraad brengt in herin nering, dat iedere staat de plicht heeft geenerlei terroristische activiteit voor een politiek doel aan te moedigen of op zijn grondgebied te dulden, dat iedere staat niets mag verzuimen om handelingen van dezen aard te verhoeden en te onderdrukken en om voor ditzelfde doel zijn medewerking te ver- leenen aan de regeeringen, die hierom vragen: stelt vast, dat deze plichten in het bijzon der voor de Volkenbondsstaten gelden, we gens de verplichtingen van het Volkenbonds verdrag in verband met de verbintenis, die z(j genomen hebben om de territoriale integriteit en de politieke onafhankelijkheid van de an dere leden te eerbiedigen. III. De Volkenbondsraad, verlangend tus schen de Volkenbondsleden de goede ver standhouding te zien heerschen, waarvan de vrede afhangt en vertrouwend, dat zij alles zullen vermijden, wat in staat zou zijn de goede verstandhouding in gevaar te brengen, vaststellend dat uit de debatten voor den Volkenbondsraad en uit de aan den Raad meegedeelde documenten in het bijzonder de diplomatieke correspondenties, die de Hon- gaarsche en Zuid-Slavische regeering van 1931 tot 1935 tusschen elkander gewisseld hebben; dat verschillende kwesties betreffende het bestaan en de bedrijvigheid buiten Zuid-Sla visch gebied van terroristische elementen niet geregeld zijn op een wijze, die aan de Zuid-Slavische regeering voldoening geeft, vaststellend, dat volgens deze debatten en deze documenten sommige Hongaarsche auto riteiten althans door nalatigheid verantwoor delijkheden zouden hebben op zich genomen bij gelegenheid van handelingen, die verband houden met de voorbereiding van den aan slag van Marseille; van meening, dat de Hongaarsche regeering bewust van haar internationale verantwoor delijkheden de plicht heeft zonder verwijl alle passende sanctiemaatregelen te nemen of uit te lokken ten opzichte van die autoriteiten, wier schuld zou worden vastgesteld, over tuigd van den goeden wil van de Hongaar sche regeering om zich van dezen plicht te kwijten, noodigt haar uit aan den Volken bondsraad de maatregelen mede te deelen die de Hongaarsche regeering voor dit doel zal hebben genomen. IV. De Volkenbondsraad van meening, dat de regelen van internationaal recht betreffend de onderdrukking van de terroristische bedrij vigheid op het oogenblik geen voldoende pre ciesheid hebben om op een doeltreffende wijze de internationale samenwerking in dit op zicht te waarborgen, besluit een deskundige commissie te benoemen om een ontwerp con ventie uit te werken, dat geschikt is om de bestraffing van ondernemingen of misdaden, die begaan worden met een doel van politiek terrorisme te verzekeren; besluit dat deze commissie zal zijn samen gesteld uit 11 leden, aan te wijzen door de regeeringen van België, Chili, Engelaiid, Frankrijk, Hongarije, Italië, Polen, Roemenië, Sowjet-Rusland, Spanje en Zwitserland, en verwijst naar deze deskundigencommissie, de studie van de denkbeelden, die de Fransche regeering den raad heeft voorgesteld en noo digt de andere regeeringen, die ook voorstel len te doen zouden hebben, uit, deze aan den secretaris-generaal van den Volkenbond te doen toekomen. En Hongarije èn Zuid-Slavië hebben con cessies moeten doen aan hun prestige, want voor Hongarije staat er dan toch maar in, dat althans eenige ambtenaren door nalatigheid gezondigd hebben, terwijl de Hongaarsche re geering immers absolute schuldeloosheid had voorgewend. Voor Zuid-Slavië is het niet aan genaam, dat de door haar als schuldige aan gewezene, er zonder kleerscheuren afkomt. De sluitingS' zitting van den Volkenbonds' raad. De buitengewone zit ting van den Volken bondsraad kon dus Dins dag gesloten worden en zal in de annalen van den Volkenbond als een der succesrijkste geboekt worden. Nadat Aloisi het ontwerp-resolutie, dat uit de besprekingen van Dinsdagochtend was voortgekomen, had voorgelezen, heeft de Vol kenbondsraad eenstemmig en zonder eenige discussie, dezen tekst aangenomen. De Volkenbondsraad neemt in deze resolutie kennis van het antwoord van de Engelsche, Italiaansche, Nederlandsche en Zweedsche regering op de uitnoodiging om aan de vor ming van een Volkenbondsmacht voor de handhaving der orde in het Saargebied vóór, tijdens en na de volksstemming deel te nemen en dankt de regeeringen voor hun gunstig antwoord. De Volkenbondsraad verzoekt alle Volkenbondsstaten om op alle mogelijke wijzen het transitovervoer van de voor de Volken bondsmacht bestemde troepenafdeelingen en van hun benoodigdheden te vergemakkelijken. De Volkenbondsraad besluit in de resolutie het volgende: 1. De Volkenbondsmacht, samengesteld uit door de regeeringen van Engeland, Italië, Nederland en Zweden geleverde contingenten, staat ter beschikking van de regeeringscom- missie voor het Saargebied, die de verant woordelijkheid heeft om onder alle omstandig heden de orde te handhaven. De regeerings- commissie zal aan de Volkenbondsmacht de huisvesting en vervulling van haar taak in het Saargebied vergemakkelijken. 2. De transport- en onderhoudskosten, voortvloeiend uit het verblijf der contingenten buiten hun vaderland, voor zoover deze niet door credieten op de begrooting der desbe treffende regeeringen gedekt zijn, en de even- tueele kosten van huisvesting zullen betaald worden uit het fonds voor de kosten der volks stemming. Indien dit fonds niet toereikend zou zijn, zal de commissie-Aloisi de Duitsche en Fransche regeering uitnoodigen om een aanvullende som te storten. De tengevolge van overlijden of uit den dienst voortkomende invaliditeit van de leden der Volkenbonds macht te betalen rente evenals de schadever- goeding voor verlies of beschadiging van materiaal der contingenten zullen ten laste van het Saargebied komen. De Volkenbonds- gelden zullen in geen geval in aanspraak worden genomen (uit het bovenstaande blijkt, dat ook de Nederlandsche regeering op gener- lie wijze de kosten voor haar medewerking aan de Volkenbondsmacht zal hebben te dra gen). 3. De regeeringscommissie over het Saar gebied wordt gemachtigd de noodige daden van wetgevenden aard te verrichten, om de Volkenbondsmacht en haar leden van iedere verantwoordelijkheid te ontlasten voor daden, in de uitoefening van dienst begaan, en haar wordt het recht toegekend om in geval van nood het recht van requisitie uit te oefenen in het belang van huisvesting, onderhoud en ver voer van de Volkenbondsmacht. 4. Het commando en de leden van de Vol kenbondsmacht zullen niet aan de rechts macht van de rechtbank van het Saargebied onderworpen zijn. 5. Het hoogste gerechtshof voor de Volks stemming zal bevoegd zijn kennis te nemen van de strafrechterlijke overtreding, die tegen de Volkenbondsmacht of hare leden begaan wordt of die de bezittingen van de Volken bondsmacht of van haar leden treft. 6. De commissie-Aloisi is gemachtigd op advies van de vorige week benoemde onder commissie, waarin ook de Engelsche, Neder landsche en Zweedsche regeeringen vertegen woordigd zijn, alle verdere maatregelen te treffen voor de uitvoering van deze resolutie. Aan het einde van de zitting deelde Benesj mede, dat de Volkenbondsraad zijn gewone Janurai-zitting niet op 21, doch reeds op 11 Januari zal aanvangen, zoodat de raadsleden op den dag van de volksstemming in het Saar gebied, te Genève bijeen zullen zijn. Nieuwe spannning in het Oosten In het Verre Oosten, waar juist de laatste weken wat rust was, schijnt de spanning weer te zijn toegenomen en dat wel naar aanleiding van een interview, dat Saito, de Japansche ambassadeur in Washington, heeft gehad met de Evening Bulletin, en waarbij hij verklaard zou hebben, dat Japan bereid was het bestuur van Noord-China op zich te nemen, wanneer het dit ter handhaving van den vrede in Oost- Azië noodzakelijk achtte. Deze houding (men lette vooral op deze uiting, overzichtschr.). zou ook bij een eventueel protest of een actie van andere mogendheden, niet gewijzigd worden. Deze Japansche verklaring, aldus een Reuter-telegram uit Peking, trekt hier de grootste aandacht. De ongerustheid met betrekking tot de toekomstige Ja pansche plannen die den laatsten tijd reeds minder sterk geworden was, is daardoor opnieuw opgeleefd. Deze verklaring van Saito bemoeilijkt bo vendien de laatste pogingen van de regeering van Nanking op de vijfde algemeene verga dering van de centrale executieve der Kwo- mintang, die Maandag geopend is, om een overreenstemming te krijgen van geheel Chi na betreffende een tegenover Japan verzoe ningsgezinder politiek. In regeeringskringen verklaart men, dat het feit, dat Saito juist op dit oogenblik zijn verklaringen heeft afgelegd, een weloverwo gen manoeuvre vormt teneinde ook een in buitenlandsch politiek opzicht effectieve over eenstemming van het geheele Chineesche rijk te verhinderen. De eerste consequentie zal zijn, dat Noord- China zijn tegenstand tegen de plannen dèr Centrale regeering inzake het verplaatsen van de hoofdstad der provincie Hopel van Tientsin naar Paotingfoe zal versterken. Ver der kan verwacht worden, dat tegenstand zal ontstaan tegen het scheppen van zelfstandige groote gemeenten in Peking en Tientsin en tegen de reorganisatie van de gedemilitari seerde zone van Lustung en de uitbreiding van deze zone door vrijwillig verleggen van de Chineesche garnizoen van de Nankau-pas naar Tientsin. Het is nog niet te overzien hoe groot de uitwerking zal zijn van de verklaring van Saito op de houding van Zuid-China. Een Fransch officier verdacht. De plaatsvervangende Fransche marine attaché te Tokio, onder-luitenant Tessier du Gros, is door de Japansche politie verscheide ne malen onderworpen aan een scherp ver hoor, omdat hij van spionnage verdacht wordt wordt, aldus de Daily-Telegraph uit Tokio. Eveneens onder verdenking van spionnage heeft de Japansche politie twintig jonge vrouwen, meerendeels dochters van Japan sche ambtenaren gearresteerd en verhoord. Men beweert, dat Tessier du Gros de vrou wen zou hebben aangezet hem geheimen der marine-strategie, beschrijvingen van arsena len en gegevens over de fabricage van wape nen en munitie te verschaffen. Bijna 2$ millioen. Het aantal werkloozen is in November met 86.000 gestegen tot 2.354.000. Als oorzaak worden de seizoensontslagen in de buitenbe- drijven opgegeven en overigens is het aantal werkkrachten in de kleedingindustrie, hotel- en restaurantbedrijf en houtbewerkingsindus trie achteruitgegaan, terwijl ook het aantal werkloozen in de groep ongeschoolde werk krachten is toegenomen. In verschillende an dere bedrijven is de werkloosheid afgenomen. Engeland betaalt niet. Een notawisseling tusschen de Engel sche en Amerikaansche regeering. Gisteravond is een Witboek verschenen, dat de nota behelst, welke de Vereenigde Staten aan de Engelsche regeering gericht hebben inzake de schuldenkwestie, en het antwoord van de Engelsche regeering daarop. De Engelsche regeering heeft haar positie opnieuw ernstig overwogen, maar tot haar leedwezen moet zij zeggen, dat de conclusies, waartoe zet maanden geleden gekomen is, zich thans met gelijke kracht aan haar opdringen. Daarom beschouwt zij het als nutteloos en dus onverstandig, om op het oogenblik onderhan delingen te beginnen, maar zij zal op blijven letten voor een geschikte gelegenheid om stappen te ondernemen. Hongarije neemt wraak. Het aantal uit Zuid-Slavië gezette Hon garen wordt te Belgrado als 2959 opgegeven, wat met de Hongaarsche cijfers ongeveer overeenkomt. Verdere bevelen tot uitzetting zijn herroepen. Te Neusatz zijn thans Zuid-Slavische staats burgers aangekomen, die op hun beurt uit Hongarije gezet zijn. De Hongaarsche regeering is een inzame ling begonnen ten behoeve van de Hongaren, die uit Zuid-Slavië zijn gezet. De pauselijke nuntius gaf hiervoor 1000, de landvoogd Horthy 500 pengoe. Ontstemming tegen Jeftitsj te Belgrado? In sommige kringen te Belgrado verwacht men, volgens Vaz Dias, dat Jeftitsj zal af terden, daar hij er niet in geslaagd is voor een forum van den Volkenbond een scherpe internationale veroordeeling van Hongarije door de mogendheden te bereiken. De actie voor Jeftitsj aftreden zou onder leiding staan van oud-minister-president Srskitsj, Marin- kowitsj, den oud-minister van buitenlandsche zaken en anderen. Volgens berichten van de Atheensehe da-g bladen uit Tirana is in Albanië een samenzwe ring tegen Koning Zogoe ontdekt. De vleugel adjudant van den koning en verscheidene hoofdofficieren moeten zijn gearresteerd. Het Albaneesche Persbureau spreekt deze berichten echter tegen. Binnen een kwartier kunt Ge die vergeten zijn en U als herboren voelen door één of twee van die Volgens recept von Apotheker Dumont. "AKKERTJES DE SCHORSING VAN PROF. BARTH. De Amerikaansche bond van protestant-» sche kerken heeft haar vertegenwoordiger in Europa, den Zwitserschen hoogleeraar prof. Keiler, opgedragen de aandacht van de Duit sche regeering te vestigen op den pijnlijken indruk, dien een ontslag van prof. Barth op het geheele protestantisme in de wereld zou maken. Naar men weet is prof. Barth, hoogleeraar in de thologie te Bonn, geschorst omdat hij slechts bereid is, den eed van trouw aan Hitier met eenig voorbehoud af te leggen. Engeland betaalt niet. ARNOLD SPOEL, f Gisteren is de bekende volkszangleider Arnold Spoel in Bronovo in Den Haag over leden. Met Arnold Spoel is een waarlijk populair man in de muzikale wereld heengegaan. Hij was een volksman, die met de allergemakke lijkste muziektrucjes de eenvoudigen van hart wist te treffen. Spoel werd 26 Dec. 1859 te Dordrecht ge boren; hij zou binnenkort dus 75 jaar gewor den zijn. f Het zou om 55 milioen gaan. Men meldde Dinsdagavond uit Berlijn aan da N.R.Crt. In doorgaans goed ingelichte kringen werd hier vanavond beweerd, dat Sir Henry Deter- ding op het oogenblik te Berlijn vertoeft om namens de Koninklijke Petroleum een belang rijke leening aan de Duitsche regeering aan te bieden. Er is sprake van een bedrag van niet minder dan 55 millioen, waarvan 60 pet. in contanten zou worden verstrekt. De verdere 40 pet. zou uit benzineleveringen bestaan. DE PROTESTVERGADERING VAN HET SPOORWEGPERSONEEL. Het spoorwegpersoneel heeft een protest vergadering in den Haagschen Dierentuin, waar de heer P. Moltmaker een rede heeft ge houden. Na de rede van den heer Molmaker werden, nog een aantal vragen gesteld, waarbij o a. de wenschelijkheid naar voren gebracht werd dat, daar het personeel reeds 29 Vz pet. in loon gekort is, ook de aandeelhouders een offer zullen brengen. De heer Augusteyn, bestuurder van den Prot. chr. bond, heeft het congres gesloten, daarbij een beroep doende op het spoorweg personeel, zich zoo krachtig mogelijk te orga- niseeren. Een motie. Het congres nam de volgende motie met al gemeene stemmen aan: De hoofd- en afdeelingsbesturen, enz. Feuilleton. Uit het Amerikaansch. 62) „Ik heb niets te vertellen," vervolgde Saily met nadruk. „Ik weet van niets, heusch niet. 't Moet een misverstand zijn, het kan toch niet andersofeen doorgestoken kaart om de schuld op mij te gooien en de aandacht van den echten dief af te leiden." „Doorgestoken kaart?", met het verbaasde gezicht van iemand, die in haar omgeving niet aan zulke uitdrukkingen gewend is. keek Miss Pride in het rond. ,,'n Minderen man's uitdrukking gefa briceerde bewijzen legde Lytueton haar ge dienstig uit. „O ja, dank je," zeide Mercedes met een overdreven beminnelijk gezicht. „Als u het doorgestoken kaart durft noe men, dan moet u ook bewijzen, dat het zoo is", beredeneerde Mason rustig. „En kunt u dat niet biecht dan liever op, veel beter en veel gemakkelijker." „Heeft u alles al nagezocht?" vroeg Lytt- leton nonchalant. „Ja, elk plekje in deze kamer en de bad kamer, waar je iets zou kunnen verstoppen, antwoordde de detective, „en ik kan zoeken, dat verzeker ik u. Maar dat gaat ten slotte mij alleen aan. Zooals de zaak nu staat, durf ik zweren, dat er in geen van deze twee ka- hers, behalve die ring, sieraden verborgen tyn." „Dat wil zeggen, één ding vergeet u, ze kan ze tusschen haar kleeren verstopt heb ben." „Ja, dat zoii kunnen," gaf Mason toe, ter wijl, hij he; meisje voor hem scherp opnam. „Maar ik voor mij geloof van niet. Als ze dat gedaan had, waarom Zou ze dan dit kleine ding hier in de la gestopt hebben? NeeU zult zien, dat de rest ergens an ders vandaan komt, misschien uit het huis, misschien uit den tuin misschien ook dat haar medeplichtige de vent met wien u ze vannacht hebt zien praten, d'r allang mee vandoor is en dat ze daarom dien ring ach tergehouden heeft, om wat binnen te hebben, als 't verdeelen soms in de war mocht loo- pen." „Maar als 't nu, bij uitzondering, eens wel zoo was!" hield Lyttleton aan. „Mm, jaDetective Mason kreeg het warm en koud bij de gedachte alleen Toen, opeens helderde zijn gezicht op. „Als een van de twee dames misschien zou willen helpen Miss Pride snoof als een strijdos bij het eerste schot. „Ik kan niet zeggen, dat ik het prettig vind," zeide ze in haar schik, „maar als u het werkelijk noodig achten ter wille van onze lieve Abigail Met een laatste inspanning van haar wil dwong Sally zich tot kalmte kaarsrecht, met een bleek gezicht en koude minachtende oogen keerde ze zich tot detective Mason. Denk erom in geen geval laat ik me foüilleeren". zeide ze geforceerd rustig. „Als Mrs. Goswold erbij tegenwoordig Is dan wel. dan alles, wat zij noodig vindt. Zorg, dat u haar vindt dan mag u met me doen. wat u wilt. Maar als Mrs. Shandish of Miss Pride denkt, dat ik een aanraking van hen dulden Ze lachte kort. sarcastisch „dan moeten ze het maar eens probeeren", maakte ze haar zin iets kalmer af; na dit vage drei gement keerde ze zich om en ging weer in den rieten stoel voor het raam zitten. „Neen, dank u wel," was het antwoord van Mercedes Pride op een vragenden blik van den detective, „ik voor mij vind het niet noo dig; ik zou het gedaan hebben om te helpen. En misschien is het beter zoo, onze lieve Abigail kan zoo eigenaardig zijn. We moesten met verder handelen maar wachtten, tot ze terug komt." „Of haar op gaan zoeken," opperde Lyttleton „Ja, dat zal 't beste zijn", stemde Mason aarzelend toe. „Maar wat bent u van plan in dien tus- schentijd met haar te doen. In verzekerde be waring geven?" „Neen, zeker niet eerst wachten, wat Mrs. Goswold zegt. We laten haar hier dat is veilig genoeg. De deur sluiten we af en den sleutel nemen we mee. Dan blijft haar alleen het raam over en als ze langs dien kant probeert te ontsnappen, riskeert ze een paar gebroken beenen of erger wegkomen kan ze in geen geval. Laten we nu maar gaan het eerste wat we doen moeten is, net zoo als u zegt, Mrs. Goswold zien op te duiken." Een geruisch van rokken en een geschuifel van voeten vertelde Sally van den algemeenen uittocht, welke er achter haar plaats vond daarna hoorde ze de deur sluiten en even later het lichte knarsen van een sleutel in het slot. Onbeweeglijk bleef ze zitten, ze voelde zich verdoofd, volkomen machteloos, geslagen. Met droge oogen staarde ze naar buiten. Als ze maar had kunnen huilen! Maar ze was geestelijk te veei bezeerd om verlichting in tranen te kunnen vinden. Ze had een gewaar wording of de wanhoop zich als een zwarte sluier over haar geest gelegd had; daarbin nen heerschte duisternsi, volslagen duisternis. zonder één lichtere plek, zonder één lichtpunt. Nu was de laatste steun haar ontvallen, op Mrs. Goswold kon ze nu zelfs niet meer vertrouwen. Wat de identiteit van dengeen, die haar dit aangedaan had, betrof, behoefde ze nu niet langer te twijfelen. Maar hoe was 't mogelijk, dat iemand zoo hard, zoo wreed, zoo in-slecht kon zijn! Want natuurlijk was dit alles 't werk van Lyttleton. Wat moest de man zich in zijn ijdel- heid beleedigd voelen, dat hij zoo ver durfde gaan, om zich te wreken. Eerst een leugen, om aan de nachtelijke ontmoeting een geheel anderen draai te geven en nu dit bedrog, dit fabriceeren van bewijzen, om haar den dief stal door hem gepleegd, op den hals te schui ven. Wat beteekende haar woord tegenover het zijne! En dat, terwijl zijn schuld toch zonne klaar bleek wat anders dan 't juweelkistje van Mrs. Goswold had hij dien nacht zoo steelsgewijze naar 't strand gebracht. Wat an ders bleek uit de signalen tusschen raam en motorboot niets dan een afgesproken tee- ken, dat de buit op een van te voren bepaalde plaats begraven was, dat zijn medeplichtigen op de motorboot veilig aan wal konden komen, om 't kistje te halen. En wat de ka mer, van waar uit de signalen gegeven wer den, betrof 't kon best Lyttleton's eigen kamer geweest zijn. Mrs. Shandish en zij wa ren buren en in 't donker was een vergissing door een verkeerde afstandberekening zeer goed mogelijk en zij had zoo lang op de bank zitten droomen, dat hij ruim den tijd gehad had om naar boven te loopen, de sig nalen te geven en weer naar beneden te komen, om haar den pas af te snijden. Want, als hij 't niet geweest was, die de juweelen gestolen had, wat was dan die privé- aangelegenheid, die hij ten koste van alles geheim wilde houden had hij niet, door haar 't hof te maken, haar stilzwijgen willen koopen? En als hij 't niet geweest was, wie was de dief dan, voor wien Mrs. Goswold zich de moeite gegeven had, om zoo'n mooi-be- dacht plan uit te denken, voor wien ze gelogen had! Want had ze niet pertinent beweerd, dat zij wist, wie den diefstal gepleegd had en dat dan Lyttleton 't niet was. Maar natuurlijk, de man was een gunsteling van Mrs. Goswold. Hoe vaak had ze dat niet getoond door haar geduld met zijn geaffecteerde manier van doen, zijn dwaze tafelgesprekken en nog zooveel meer! Hij amuseerde haar. En dat was in deze bekrompen wereld, waar zich- amuseeren 't eenige doel was, genoeg. Waarom had Mrs. Goswold anders gewei gerd, om naar haar Sally's verhaal te luisteren? Dat was nog geen anderhalf uur geleden toen kon ze er al niet meer on kundig van geweest zijn, dat Saliy onder ver denking stond. Miss Pride had 't geweten anders zou ze nooit den moed gehad hebben, om haar onder 't mom van toekomst-voorspel len te beschuldigen; en, wat Mercedes wist, dat wist haar lieve Abigail eveneens. Hoe was 't mogelijk dat ze, ondanks dat, den man ten koste van haar Sally beschermd had? En dat, terwijl ze Sally haar protégée noemde, terwijl ze beloofd had, om haar te steunen en te beschermen! Nu zou de waarheid waarschijnlijk nooit, nooit bekend worden. Met een plotseling gevoel van beklemmen- den angst begreep Sally, wat de gevolgen van dit kunstig geweven netwerk van leugens zou den zijn. Dit was dus het resultaat van haar vier- daagsch verblijf in de groote wereld tot zoo iets had de ontevredenheid met haar armelijk bestaan haar gebracht! Was dit weten alleen al geen straf genoeg voor haar dwaze eerzucht behoefden haar gedachten werkelijkheid te worden? Langzamerhand werd ze iets kalmer. Nu merkte ze ook, dat ze, zonder het te weten, geruimen tijd tusschen deur en raam heen en weer geloopen moest hebben. Ze bleef stil staan en keek om zich heen ze stond recht tegenover de spiegelkast; onwillekeurig be keek ze 't beeld, dat ze daar weerkaatst zag; een bleek gezicht, met vermoeide lijnen om neus en mond en groote, verwilderde oogen boven een modieuse avondjapon, teeken van haar onvrij-zijn, gedeelte van den prijs, dooi haar vijanden voor haar stilzwijgen betaald. In plotselinge walging trok ze de japon los, scheurde ze het fijne weefsel zoo, dat 't alë kleedingstuk onherroepelijk vernield was. Als reactie op deze laatste uitbarsting voelde ze opeens, hoe moe ze was. Langzaam ging ze naar de kleerkast toe straks zou den ze haar komen halen, dan diende ze toch behoorlijk gekleed te zijn. Met moede bewegingen schoof ze de ja ponnen keurend langs de koperen staaf; ein delijk vond ze, wat ze zocht: het donker blauwe mantelpak, dat Mrs. Shandish haar, als 't minst opvallende van alle geleende klee ren en daardoor als de beste vermomming, aanbevolen had. Daarna pakte ze de toiletartikelen, die ze in geen geval ontberen kon, in een tasch, ging weer in haar stoel bij 't raam zitten en wachtte af. Langzaam kropen de minuten voort. Het moest al heel laat zijn hoe lang was 't ge leden dat ze de laatste tonen van de muzielc gehoord had, lat ze den laatsten auto had hooren wegrijden? Ze stond op en keek naar buiten; wat zagen de tuin en de terrassen er, zoo, in het koude maanlicht, eenzaam en ver laten uit! (Wordt vervolgd), j

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1