t&ickmb!
Het zijn de slechtste vruchten niet waaraan de wespen knagen,
Het zijn de domste {menschen niet die naar een VELO vragen.
PUROL bluschtde pijn.
herman Ehiypels'
Visscherij.
Uit het politie-rapport.
DE
MARINIERS
NAAR DE SAAR,
Gebrand?
HELDÈRSCHE COURANT VAN ZATERDAG 15 DECEMBER 1534
DERDE MARINE-CONCERT
Woensdag 19 December
Onze opruiming is in volle
gang. Reeds velen hebben ge
bruik gemaakt om onze bekende
prima kleding voor zeer lage
prijs aan te schaffen.
Wij hebben nog extra aan
biedingen in heren- en kinder
kleding, ondergoederen en mode
artikelen.
Komt U eens kijken, 't is nu
niet zoo druk meer, U kunt kie
zen uit grote sortering.
In Jassen, Ulsters en Win
terjassen iets zeer aparts.
Halve prijzen
Kledingmagazijnen
Werktijdenin winkelsin verband
met de feestdagen.
v)
200 pet. stijging der leden
In 1918 werd hier ter stede bijna geen dier
gekweekt; in 1919 kwam hierin plotseling ver
andering. Een paar jaar lang liep deze lief
hebberij op, toen kwam de hoogconjunctuur, cr
werd geld verdiend, en teekenend was wel,
dat in die dagen het ledental wegsmolt. Toen
deze periode voorbij was, liep het ledental
weer op en thans is het, met eenige jaren
terug vergeleken, met 200 pet. gestegen.
Op onze huidige tentoonstelling zal men zien
hoe de uitersten elkaar raken: we vinden er
heel kleine kippen naast reuzen-konijnen. Dit
jaar hebben we voor het eerst ook kanaries;
ook een stand van de iemkers is aanwezig met
de producten en het materiaal, dat gebruikt
wordt.
Opening door den Burgemeester.
Burgemeester Driessen, alsnu uitgenoo-
digd de tentoonstelling te openen, wees er op,
dat des Voorzitters woorden, dat de belang
stelling van de zijde der hooge autoriteiten
aldus moet wol-den uitgelegd, dat deze be
langstelling door het werk der vereeniguig
zelve is gekweekt. Ondanks den nood der
tijden heeft het werk der Pluimvee-vereeni-
ging stand gehouden en zicli zelfs uitgebreid.
De tentoonstelling.
Men begaf zich nu naar boven, waar de ten
toonstelling is ingericht. Het is niet onze taak
niervan een deskundig overzicht te geven; de
ingewijden zullen trouwens zichzelf wel op de
hoogte gaan stellen, want (dat kan ook le
leek constateeren) er is zeer veel moois en
interessants te zien. De nieuwe stand van de
iemkers is daarvan niet de minste; men krijgt
eenig idee van den omvang van dit, specifiek
Heldersch bedrijf (het hier tentoongestelde
komt uitsluitend uit den Helder, Koegras en
^ieringermeer)
Men krijgt er de echte honing te zien, het
origineele bijenproduct, in zijn diverse soorten.
Wai men in de winkels koopt, de donker ge
kleurde potten, is steeds buitenlandsch pro
duct. De enorme afzet van dit buitenlandsch
product drukt natuurlijk de prijzen voor de
iemkers zeer. Drie soorten honing worden
gekweekt: de klaverhoning, de koolzaadhoning
•n de zeesterhoning. Behalve deze is er, o.a.
nog te zien honing in de raat, de verschil-
'ende inrichtingen en toestellen, die voor het
winnen worden gebruikt, enz. Een en ander
i« voor den deskundige zeer interessant.
Wat de kanariepietjes betreft, die voor het
eerst op deze tentoonstelling uitkomen, zij
prijken, naar men ons verzekerde, met een
mooi puntenlijstje ten aanzien van kwaliteit
en zang. Enkele vogeljes waren zoo vriende
lijk speciaal voor de Heldersche Courant eeri
deuntje ten beste te geven. Het zijn aardige
beestjes (niet om dat zingen, begrijpt u
goed!). Wist u overigens, dat er ook witte
kanaries bestonden? Wie het niet gelooft, ga
heden en Zondag in de Spoorstraat kijken. Tot
zoolang is de tentoonsteling geopend.
Op het aanstaande concert van 19 Decem
ber staan niet minder dan vier Fransche com
ponisten en wel J. Massenet, Cèsar Franck,
C. Saint-Saëns en Ch. F. Gounod.
Op dit concert zal de heer Bandel het
Tweede Concert spelen van C. Saint-Saëns,
hetgeen een vooraanstaand nummer mag ge
noemd worden op het programma. De heer
Bandel was voorheen solo-cellist te Batavia.
Wat den componist Charles Camille Saint-
Saëns betreft, deze werd den Oden October
1835 te Parijs geboren. Neiging en aanleg voor
de muziek waren hem in het bloed mede
gegeven.
De kleine Camille was niet ouder dan twee
en een half jaar, toen hij het eerste regel
matige onderwijs op het klavier ontving. Zijn
eerste compositie-proeven dateeren van zijn
vijfde jaar en hij kende toen reeds geen groo-
ter genot, dan aan de piano gezeten, aan zijn
kinderlijke fantasie den vrijen teugel te laten
Intusschen ontwikkelde de jonge kunstenaar
Eieh op zoo wonderbaarlijke wijze, dat reeds
zijn eerste optreden in 1846 in de zaal Pleyel
het grootste opzien baarde. Het programma
van dit concert, waarop, naast moderne stuk
ken, Handel, Bach, Mozart en Beethoven voor
kwamen, pleit voor de strenge school, waarin
hij gevormd werd. Daarnaast werd de maat-
scharmelijke opvoeding geen oogenblik ver-
waa.ioosd.
Na ih het conservatorium te Parijs bij Be-
hoist orgel, en bij Halévy compositie te heb
ben gestudeerd, dong hij in het jaar 1852 mede
naar de „Prix de Rome", het begeerde doel
van alle leerlingen van het Parijsche Conser-
vatorium. Het gelukte hem echter niet dezen
prijs te verwerven. Zelfs Berlioz, die tot de
prijsrechters behoorde, stemde tegen hem. De
ironie van het lot wilde, dat Berlioz, die
toen hem hetzelfde lot trof zoo heftig tegen
de prijsrechters te velde was getrokken, nu
het buitengewone talent van Saint-Saëns niet
erkende en de voorkeur gaf aan een mede
leerling, wiens naam reeds lang vergeten is.
Waren de omstandigheden, waaronder de
jonge Saint-Saëns zijn leerjaren doorbracht,
voor zijn ontwikkeling uiterst gunstig ge
weest, zelfstandig geworden was het lot hem
minder dienstig.
Een gunstige wending bracht het jaar 1858
door zijn benoeming tot organist aan de
Madeleine kerk. Voor de talrijke feestdagen,
die het Katholieke kalenderjaar met zich
brengt, heeft Siant-Saëns in deze betrekking
een aantal werken geschreven, die tot het
beste behooren wat door hem is voort
gebracht.
In het jaar 1870 gaf Saint-Saëns deze be
trekking op om zich geheel aan de compo
sitie te kunnen wijden, daartoe aangemoe
digd door Franz Liszt. Spoedig kregen zijn
eymphonische gedichten in de Duitsche con
certzalen vasten voet en maakten nu ook van
daaruit hun weg door Engeland, Rusland en
Amerika.
Intusschen was men tot de wetenschap
gekomen, dat Saint-Saëns ook verschilidene
schoone klavier-concerten geschreven had, die
hij zelf meesterlik voor wist te dragen.
Behalve de dirigent kwam nu ook de
pianist als vertolker zijner composities aan
het woord. Dit duurde ongeveer tot 1888. Zijn
gezondheid, die nooit van de sterkste geweest
was, had door de inspannende concertreizen
geleden. Bovendien werd hij voortdurend ont
stemd door de vijandige houding die de Duit
sche pers tegen hem was gaan innemen, en
waarvan hij zelf, door zijn uitvallen togen
Duitsche kunst en kunstenaars de oorzaak
was geweest.
Behalve het Violoncelconcert op het pro
gramma van 19 Dec. heeft de Marinekapel vele
werken voor orkest van Saint-Saëns geplaatst
op de programma's. Om deze redenen een uit
gebreide toelichting van dezen grooten com
ponist.
het Vioioncelconcert op het programma van
19 Dec. heeft de Marinekapel vele werken
voor orkest van Saint-Saëns geplaatst op de
programma's. Om deze redenen een uitge
breide toelichting van dezen grooten compo
nist.
Het tweede gedeelte van het programma
bestaat uit nummers, welke op verzoek wor
den gespeeld: de balletmuziek uit de „Faust"
de suoite uit „Peer Gynt" van Edvard Grieg
en de bekende marsch van Halverson. Deze
zijn de meeste bezoekers wel bekend en men
kan zich wederom in de geliefde klanken ver
lustigen. Voor kaartverkoop enz. raadplege
men de advertentie.
DE REVUE VAN LOU BANDY IN CASINO.
De kaartverkoop voor deze revue-voorstel
lingen loopt reeds druk en we raden de gega
digden aan intijds voor plaatsen te zorgen.
„Dat zou je wel willen" hebben velen door
de A.V.R.O.-uitzendingen vanuit Scala, Den
Haag en Carré, Amsterdam, kunnen beluiste
ren; men moet deze revue echter gaan zien;
het is de beste der laatste jaren. „De Tele
graaf" schrijft er o.m. over:
Wat is ten slotte het geheim van komieken
als Lou Bandy? Zij doen den ganschen avond
een overvuld theater schateren van den lach
en de lach wordt tot hysterie er kan niets
gebeuren de komiek kan geen enkel, nog
zoo onbewust gebaar maken hij kan bij
toeval zijn hoed verliezen of iets te lang ver
starren in een diepe buiging van dank
en iedereen brult en het knalt van de galerijen
en de zaal neemt het over en iedereen zegt:
die Lou Bandy toch
Dat is ten slotte de revue in Nederland ge
worden alles groepeert zich om één komiek
en zonder hem bestaan geen volle theaters.
„Dat zou je wel willen" heeft een triomfale
geschiedenis achter zich Den Haag en Rot
terdam zijn er van onder de bekoring ge
weest en men behoeft slechts vast te stellen
dat nu de Amsterdamsche serie aanving met
een prémière zooals men niet meer gewoon
iseen volle engelenbak en een volle zaal
juichten om Lou Bandy en nam alles wat
verder kwam met even groote gulheid aan.
TIYOLI-BIOSCOOP.
Herdenking 14-jarig bestaan.
Geen jubileumjaar, zoon 14-jarig bestaan',
een doodgewone verjaardag. Gebeurt het den
jongen, dan is er de kans, dat hij opdien 14den.
verjaardag tevens feestviert voor het feit, dat
kort te voren de baard in de keel kwam; in
zoo'n geval is er allicht aanleiding tot wat
grootscher fuif. Maar bij de Tivoli-bioscoop is
dat niet of niet meer, bet geval: die geldt
allang tot de groote menschen. Er zijn boven
dien nog grootsche plannen in de maak óók,
of ik het vertellen mag, weet ik niet, maar er
komt op de boven-verdieping een fraaie foyer.
Zie-zoo, dat is tenminste weer een nieuwtje.
Nu over de films. Want op een verjaardag
behoort nu eenmaal wat extra's en wat kan
een bioscoop nu beter geven dan een mooie
film We krijgen er twee, en ze zijn beide de
moeite waard. Vooral de eerste zal de inwoners
van Den Helder, dat zooveel goede en bekende
vliegers opleverde, deugd doen, al is zij dan
ook meer drama dan blijspel. Deze film, die
ware gebeurtenissen behandelt, speelt in Zuid-
Amerika en geeft tot in alle details toe een
pakkende geschiedenis van het verloop, de
risico's, het drama in de lucht, terwijl we ook
een kijkje krijgen achter de schermen, in dit
geval in het directiekantoor der maatschappij.
Het is het verhaal van een nachtelijken vlieg
tocht, de eerste, die de luchtvaart-maatschappij
onderneemt en die, doordat het vliegtuig in een
geweldigen tornado geraakt, een tragisch ver
loop heeft. Uitvoerig is dit alles verfilmd; het
drama in de cockpit, de stijgende hoogtemeter
en de dalende benzinewijzer is spannend, de
wolkenmassa's, waarin zich de machine voort
beweegt, zijn prachtige staaltjes van photo-
kunst.
Maar niet minder spannend zijn de tooneelen
op den fceganen grond, de doorkomende en
niet meer verstaanbare radiogrammen, de strijd
van den leider, die coüte que coüte den dienst
intact wenscht te houden, het leed van de
achtergebleven echtgenoote het levert alle
maal prachtige momenten op. En tenslotte is
dit de moraaldat men, ondanks dat hier twee
menschenlevens worden geofferd, en het geluk
van twee gezinnen wordt verwoest, dergelijke
vliegdiensten aan de menschheid groote dien
sten bewijzenkwam niet in dit speciale geval
het serum, waarom het kinderziekenhuis in
Buenos-Ayres zoo dringend verlegen was,
ondanks alles nog ter rechter tijd
De tweede film is van geheel anderen aard
en ietwat vroolijker. Het is een vermakelijke
detective-geschiedenis, evenals de vorige film
ook van Amerikaanschen huize. Het betreft
twee jongelui, die eenige jaren in Sing-Sing,
de bekende gevangenis, hebben doorgebracht,
en in een gelukkig huwelijk een geheel nieuw
leven zijn begonnen. Zij worden echter door
een al te ijverig detective gevolgd, hetgeen
op een bepaald oogenblik tot een catastrofe
leidt, die natuurlijk een happy end niet huiten-
sluit. Tot dit gelukkig einde werkt de kleine
meid van een dezer jongelieden niet weinig
mee, en ten opzichte van deze jeugdige ster
heeft men een goede vangst gehad in dit zes
jarige kind, dat op waarlijk onovertrefbare
wijze weet te acteeren. Vele uitingen van ver-
teedering over een of ander kinderlijk ge
beuren werden dan ook in de zaal gehoord.
Alleen het spel van dit kleine kind is een gang
naar het theater waard.
Zoodat, alles tezamen, deze 14e verjaardag
op waardige wijze wordt herdacht.
prije is geen sprake, maar ondanks, dat het
'weer het toelaat, alle dagen te visschen,
wordt er geen klein weekgeld verdiend.
Hopen we voor de garnalenvisschers, dat
er aanstonds wat uitvoer van gekookte gar
nalen komt en dat daarmede een boterham
kan worden verdiend, het is zeer noodig
Ook was er wat sardien aan de markt, en
t vermag dit kleine, maar in gerookten toe
stand bizonder smakelijke vischje, onder nor
male omstandigheden nog al eens leven in
«le brouwerij te brengen, thans was er niet
jde minste interesse voor.
i Haring wordt er weinig gevangen, wat ge-
i vangen wordt is klein goed, maar heeft toch
nog al aftrek.
De palingvisscherij is weer ten einde en
was minder goed als het vorige seizoen.
Botvisscherij is nog van weinig beteekenis.
i
OPENBARE VERGADERING „KERK
EN VREDE".
In verband met de a.s. feestdagen zijn voor
winkelpersoneel van 18 jaar en ouder de hier
onder genoemde werktijden toegestaan:
1. in alle winkels in het tijdvak van 18 t/m.
24 December ten hoogste 11 uur per dag
en 62 uren per week;
2. in bloemenwinkels op 18, 19, 20 en 21 Dec.
gedurende ten hoogste 11 uur per dag, op
22 en 24 December gedurenden ten hoog-
14 uur per dag, en 62 uur per week;
3. in brood-, banket-, suikerwerk- en choco
ladewinkels van 18 tot en met 22 Decem
ber ten hoogste 11 uur per dag, op 24
December ten hoogste 14 uur en op 31
December ten hoogste 13 uur, en 62 uur
per week.
Gedurende de onderl, 2 en 3 genoemde da
gen moet de werktijd in zjjn geheel zijn ge
legen tusschen 6 uur des voormiddags en 10
uur des namiddags.
Ten aanzien van de Zondagen zijn geen af
wijkingen van de normale werktijdregeling
toegestaan.
Voor alle winkels blijft de verplichting tot
het geven van den vrijen halven dag van
kracht. Winkelbedienden beneden 18 jaar mo
gen niet nó 8 uur des namiddags en niet lan
ger dan 9% uur per dag en 53 uur per week
arbeid verrichten.
Op een naast de arbeidslijst op te hangen
papier moeten de veranderde werk- en rust
tijden voor het personeel van 18 jaar of ouder
worden aangegeven; indien dit wordt nage
laten, mag van de toegestane overuren geen
gebruik worden gemaakt.
De Hoofdinspecteur van den
Arbeid, Hoofd van het 6e dis-
Arbeidsinspectie.
NIEUWE ZAAK.
Wederom valt melding te maken van een
hieuwe zaak, welke zich gevestigd heeft in
het stadsgedeelte nabij den Ruyghweg, name
lijk in de Fazantenstraat. De Fazantenstraat
is het verlengde van de Stakman Bossestraat,
men vindt er het nieuwe gereformeerdé
kerkje hetwelk de volgende week in ge
bruik zal worden genomen, nl het perceel
no. 1 is thans epn drogisterij gevestigd, n.1.
van mevr. A. Kortv. d. Vlugt, die eenige
jaren apothekers-assistente was bij den heer
Rootlieb. Aan een dergelijke zaak is in deze
wijk wel behoefte en we wensehen den beiden
jongen menschen een behoorlijk bestaan toe.
De inrichting van den winkel geschiedde ge
heel eigenhandig; hoewel niet groot, ziet het
winkeltje er keurig uit. Men vindt er een
ruime sorteering van wat in een drogisterij
zooal voorhanden is, een uitgebreide collectie
tandpasta's, zeepen, een nieuw scheerproduct
„shavex" (hiervoor is inzeepen onnoodig) enz.
HQTEL-CAFE-RESTAURANT
„DE TOELAST.
Vijfentwintigjarig bestaan.
Het bekende hotel-café-restaurant „De Toe
last" in de Spoorstraat viert heden een jubi
leum: het is juist 25 jaar geleden, dat de
eerste steen werd gelegd, van de zaak zooals
zij tegenwoordig is. Dit geschiedde door den
heer P, Pluylaar (15 Dec. 1909).
Gedurende de oorlogsjaren was zij verhuurd,
na den oorlog werd zij weer bewoond door
den heer P. Pluylaar en daarna weer ver
huurd. Na 11 jaren verhuurd te zijn geweest,
wat niet steeds ten beste voor de zaak was,
wordt zij sinds eenige maanden weer door den
zoon, C. B. Pluylaar gedreven. En zooals
bij ieder jubileum het geval is en aangezien
het niet lederen dag voorkomt dat zaken in
onze gemeente 25 jaren bestaan, wil de heer
C. B. Pluylaar dezen dag dan ook niet onge
merkt voorbij laten gaan.
Eenige aangebrachte versieringen geven de
zaal een feestelijk cachet.
Men zie de betreffende advertentie.
I Vrijdagavond werd door de plaatselijke af-
«leeling van bovenstaande vereeniging een
vergadering gehouden in U.S.O.
Het programma vermeldde een tweetal spre-
'kers, Dr. A. Duetz, Ned. Herv. Pred. te Dur-
gerdam, en Da. van Dalfsen, Rem. Pred. te
Hoorn, doch de laatste was door ziekte ver
hinderd haar onderwerp „Hoe bereiden wij
ona voor op een oorlog" te behandelen.
Nadat door Ds. Smits eenige inleidende
woorden gesproken waren, ving de heer Duetz
zijn rede aan, getiteld: „Wie willen eigenlijk
vrede?" A prieri neemt de spr aan, dat de
jvolkeren in het algemeen den vrede wel wil
len, tenminste, afgaande op datgene wat men
poot van de diverse regeeringen te hooren
krijgt. Doch indien dit zoo is, hoe valt dan
die angst voor een komenden oorlog, welke
pveral merkbaar is, te verklaren? De oorzaak
hiervan zocht de spr. in de omstandigheid, dat
de vredeswil niet van deugdelijke kwaliteit is.
Wat bereikt men met leuzen als „Oorlog aan
den oorlog" en „Nooit meer oorlog", indien dit
Blechts phrascn zijn?
j Vervolgens worden diverse wijzen behan
deld, op welke men van vredeswil kan getui
gen. Ten eerste bijv. door zich voor den oor
log te prepareeren. Ondanks het feit, dat men
dit beginsel in nagenoeg alle landen huldigt,
kwalificeert de heer Duetz het als een eeuwen
oude leugen, en als een omweg om tot het
doel te geraken.
Anderen uiten hun wil door een angst voor
de dingen welke zich in een komende cata-
strophe zouden voordoen. Dit is echter een
kwestie van sentiment, en heeft practisch geen
waarde. Met eenige voorbeelden wordt deze
ineening geïllustreerd.
Dan zijn er ook diegenen welke een oorlog
verwerpen uit een oogpunt van verkwisting,
doch ook deze nuttigheidsoverwegingen zullen
geen gewicht in de schaal leggen indien men
voor een fait accompli geplaatst worden.
Deze reeks wordt gesloten met de opvat
ting:'Van hen, welke weigeren aan een inter
nationale anarchie te gelooven. Van geen
enkele dezer inzichten verwacht de spr. heil,
voorname lijk omreden dat de mensch nog zoo
uiterst onvolmaakt is.
De leuze die de heer D. naar voren brengt,
luidt: „Wie den vrede wil, moet zich voorbe
reiden op het kruis". Deze stelling is geba
seerd op den bijbel, en stelt zich Jezus Chris
tus tot voorbeeld. En het is hier dat de kerk
pet voorbeeld dient te geven. Tot vóór korten
tijd was van iets dergelijks weinig te bespeu
ren. Evenwel, langzamerhand schijnt een ken
tering ingetreden te zijn, en mag men de ver
pachting koesteren, dat de vredeswil gevoed
Ïordt door de Christelijke leer. Er wordt uit-
ingezet hoe men dit in de praetijk ziet toe
gepast.
Na de pauze bespreekt de heer Duetz de
consequenties van bovengenoemde steding;
men zal natuurlijk in conflict komen met den
Staat die het recht^van deze gezindheid niet
erkent. Verplicht de bijbel nu tot onvoorwaar
delijke gehoorzaamheid aan het wettig ge
zaag? vraagt de spr. zich af. Romeinen Xin
zegt: „De overheid is Gods dienaresse", doch
ijien dient dit op te vatten als bedoeld naar
binnen. Trouwens, men leest in hetzelfde boek:
ijMenv zal Gode meer gehoorzamen dan den
menschen". De spr. ontkent dat de mensch
et lichaam en ziel gehoorzaamheid aan den
jtaat verplicht is, en waarschuwt tevens voor
n z.g. „absoluten staat" welke men bijv, nu
Duitschland ziet, en waar alles onderge
schikt gemaakt" is aan het staatsbelang. De
pooiden van Dr. Kuyper, dat, indien men te
kjezen heeft, men in ieder geval het rijk Gods
njiO)et kiezen, worden aangehaald en het zijn
vloqrden waar de heer D. zich volkomen mee
vereenigen kan.
De kwesties waar nu eigenlijk het rijk Gods
eb waar dat van de wereld begint, noemt spr.
haarkloverijen, die met den kern van de zaak
niets te maken hebben.
I Invloedrijke politici (Henderson en Lloyd
George) hebben beweert, dat het de kerk is,
die alleen in staat is een toekomstigen oorlog
t« verhinderen, en de spr. is het hier volkomen
nteeeens. y
jDs. v. d. Poel dankt den heer Duetz en on-
dprsjtrpept nog eens enkele punten uit diens
r«jde. Van de gelegenheid vragen te stellen
pordt door een opmerker gebruik gemaakt,
waarna Ds. Smits sluit.
N INFORMATIEBUREAU VOOR AUTO-
EN MOTORBEZITTERS.
gevolge van ziine goedgeloovigheid en tech
nische onkunde op onredelijke nooge kosten
wordt gejaagd.
Wij twijfelen niet, of de gelegenheid, lid te
worden van deze organisatie, die op zoo voor
treffelijke wijze de belangen van haar leden
behartigt, zal vooral voor degenen, die den
auto voor de uitoefening van hun beroep noo
dig hebben, met beide handen worden aange
grepen.
De kosten van het lidmaatschap 5.
per jaar vallen in het niet tegen de vele
jvoordeelen, die daaraan verbonden zijn:
20 reductie op verzekeringen.
Gratis ongevallenverzekering achter het
istuur.
Gratis bagageverzekering, enz.
Wij wensehen deze jonge instelling, die in
deze moeilijke lijden een zoo prachtig voor
beeld van gezond initiatief en ondernemings
geest stelt, en reeds uit alle deelen des lands,
zoowel van particuliere zijde, als door middel
van de Pers, talrijke sympathiebetuigingen
mocht ontvangen, van harte succes met haar
streven toe
Nadere bijzonderheden worden op aanvrage
zeker verstrekt door den heer H. A. Dorré Jz.,
Directeur van het Bijkantoor te Bergen N.-H.,
Doorntjes 41.
Overtreding Arbeidswet.
Tegen een winkelier is proces-verbaal op
gemaakt wegens overtreding van de Arbeids
wet.
Het zooveelste
Een bewoner van de Spoorstraat deed aan
gifte dat hij zijn rijwiel, hetwelk hij onbe
heerd had laten staan, vermist.
Sluit uw auto.
Door een bewoner van Schagen werd aan
gifte gedaan dat hij uit zijn auto, welke hij
tusschen 12 en 13.30 uur in de Spoorstraat
voor een lunchroom had geplaatst, eenige
doosjes teekenbehoeften vermist, tevwijl hij
eenige weken geleden aldaar eenige poppen
(speelgoed) is kwijtgeraakt.
Diefstal.
Een bewoner van de Vlamingstraat deed
aangifte, dat uit een stal aan de Breestraat
een rijwiel en eenige andere goederen zjjn ont
vreemd.
Overtreding Arbeidswet.
Tegen een tweetal zakenlieden wordt we
gens overtreding van de Arbeidswet proces
verbaal opgemaakt.
Voor den wintervoorraad?
Een bewoner van de Gasstraat deed aan
gifte, dat gedurende de laatste 14 dagen
steeds kleine hoeveelheden anthraciet van zijn
erf worden ontvreemd.
Beleediging.
Door een kwartiermeester en een juffrouw
werd klacht gedaan dat zij in het openbaar
zijn beleedigd.
Nog twee fietsen verdwenen.
Een tweetal personen deed aangifte van
vermissing van hunne rijwielen, welke zij on
beheerd op den openbaren weg hadden laten
staan.
Weer een rijwiel gestolen.
Aangifte werd gedaan door een bewoner
van de Californiestraat, dat hij zijn rijwiel
vermist, hetwelk onbeheerd voor zijn woning
heeft gestaan.
Vernieling.
Door een bewoner van Anna Paulowna
werd aangifte gedaan, dat aan een tweetal,
hem in eigendom toebehoorende, ledig staan
de perceelen aan de Smidstraat vermoedelijk
door de straatjeugd verschillende vernielingen
zijn gepleegd.
Auto-J)otsing.
Een bewoner van de Hector Treubstraat
deed aangifte dat, toen hij hedenavond met
een personen-auto uit het Julianapark de
Spoorstraat inreed, zrjn auto door een uit de
Keizerstraat komende vrachtauto werd aan
gereden, waardoor de personen-auto schade
opliep.
Gestolen.
Aangifte gedaan door een bewoner van den
Brakkeveldweg, dat hij sinds eenigen tijd een
aantal gereedschappen vermist.
Opnieuw een detachement onder
bevel van Majoor Bartelonieus ver
trokken. Cosmopolieten. ]\iar.
sehen van 50 K.M. in brandende
Als er op nationaal of internationaal ge
bied iets belangrijks te doen istien tegen
een dat Heldersche jongens dan op het appèl
niet ontbreken...
Nauwelijks is men „uitgeuiverd" in Jutter-
stad, nóg zijn de juichkreten over „onzen"
Bouwe Prins, den Helderschen jutter, niet ver
storven, of alweer doen Heldersche jongens,
nationaal en internationaal van zich spreken.
Na de wakkere bemanning van de K XVIII
zijn het nu onze zeesoldaten onze mariniers
die in het brandpunt van de belangstelling
staan.
Na de Uiver en na de K XVIII dus de ma
riniers. „Reuze jongens zijn het," schrijft
ons iemand.
Een ander enthousiast deponeerde niet min
der dan 13 mariniers en een kazerne in Pe
king in de brievenbus. Misschien is het iets
voor de Heldersche Courant?
Wij hebben de dertien mariniers, inclusief
de kazerne in Peking, waarvoor zij op wacht
zaten, uit de bus gepikt en toen wij heden
morgen naar den trein gingen, dat heele stel
in onze actetasch opgeborgen't was n.1.
een oude vergeelde photo van mariniers, die
in China wacht hadden
Toen we bij den trein kwamen, keken we
onze oogen uit. Evenals Dinsdagmorgen stond
opnieuw een detachement gereed, om naar
de Saar, via Rotterdam te vertrekken. Nu
onder bevel van majoor Barthelomeus, ge-
assiteerd door den sergeant der mariniers,
Vijlbrief.
Jelui hebben een goeje bui, jongens, mer
ken wij op, als we in den trein hebben plaats
genomen,
Waarom niet, vanmorgen, voor we weg
gingen, stond ons brood met koffie en onze
gort met popie (stroop) klaaren heb
ben we goed gegeten. Als je tegenwoordig je
kuggie krijgt, heb je niets te reclameeren.
De majoor van deze Saar-mariniers is een
gezellige ouderwetsche majoor.
Een echte dienstman, maar ook een ware
kameraad. Vanmorgen voor ze vertrokken,
heeft Kapitein Ravelli de mannen hartelijk
toegesproken, vertelt hij.
Ik hoop, dat jullie je plicht zult doen,
jongens. Ik ben er van overtuigd, dat jullie
de eer van ons corps hoog zult houden.
Kapitein Ravelli gaf me nog 'n stevigen
handdruk, vervolgde majoor Barthelomeus vol
trots. Vaak in moeilijke tijden met hem ge
diend, hè? Nou ben ik met 64 man op stap,
naar de Saar. We zullen het best klaren.
Nederland is een democratisch land, een vrij
land, en tochniettegenstaande we die
vrijheid liefhebben en hoog houden, kunnen
wij in den vreemde terdege toonen, dat wij
discipline kennen - dat we als militair een
goed figuur kunnen slaan.
Zoo is het, zegt sergeant Vijlbrief.
Je moet met je mannen kunnen omgaar\
Vervolgt majoor Bartelomeus.
Op Curagao hebben we samen marscheil
moeten maken van 50 km en dót in de bram
dende zon; water is nergens te vinden en
het beetje thee in de veldflesch was zoo opl
Maar dan ben je kameraden, dan sleep j4
elkaar mee.
Overtreding Hinderwet.
Tegen een timmerman is wegens overtre
ding van de Hinderwet proces-verbaal opge
maakt.
over onze
want de tóestand is
trict der
Ir. J. H. J. HUYGENS.
Nog steeds is het ons niet mogelijk een op
gewekter geluid te doen hooren
plaatselijke visscherij,
slecht.
Kwamen er een poosje terug nog zoo af en
toe enkele kotters aan de markt, thans zijn
er hier in weken geen geweest. De visch is
goedkoop en daarom zocht de visscherman
dan hier dan daar op hoop van zegen. Maar
het gevolg van een en ander is, dat hier ter
stede weinig of geen vischaanvoer plaats
heeft, tot groot ongerief van den koopman en
venter, die hun klanten niet kunnen bedienen
en zelf ook niets kunnen verdienen.
Onze botters houden zich bezig met de gar-
nalenvisscherij, welke levend worden verhan
deld voor Amsterdam, maar veel garnalen
zqn er niet te vangen en zelfs bij dezen gerin
gen garnalenanavoer is de prijs nog aan he
vige schommelingen onderhevig, zoo komt het
meermalen voor, dat men den eenen dag nog
niet de helft maakt van wat den vorigen dag
werd betaald, van eenige stabiliteit in den
jWij ontvingen ..et eerste nummer van „Ni-
vaxA",officieel orgaan van 'het Nederlandsch
Iriföriiiatie-Bureau voor Auto- en Motorbezit-
tars te' Amsterdam.
Het'prettig leesbare blad, dat naast den
zakélrjken inhoud veel wetenswaardigs bevat,
stelt ons in kennis met het streven van boven
genoemde instelling, een streven, dat on
getwijfeld alle waardeering verdient.
{Het 'Bureau immers verstrekt zijn leden
eön tot nu toe in ons land ongekende service.
In «le eerste plaats wil het den automobilist
or tlasten van alle beslommeringen en admi-
nistratieven rompslomp, die aan het bezit van
een wagen verbonden zrjn, zooals aanvragen
vrn wegenbelastingformulieren, rij- en num-
mferbewijzen, _-nz. Voorts ceit het Bureau
bcjkeuringen, geeft alle mogelijke voorlichting
op aütomobiiistisch gebied en verstrekt tech
nische en jurioiscne adviezen.
{ren slotte stelt NIVAM paal en perk aan
dei heerschcnde mistoestanden op reparatie-
gebied. Nog maar al te vaak immers wordt
I da automobilist het slachtoffer van niet-bona-
1 fide reparatieinrichtingen, waarbij hij, ten-
Waarschuwing.
De Commissaris van Politie te Apeldoorn
maakt bekend, dat hem herhaaldelijk door
personen, die met het „Administratiekantoor
voor Aflosbare Waarden te Apeldoorn" een
overeenkomst hadden aangegaan tot het ver
krijgen van premie-obligaties of die daarvan
reeds premie-obligaties hadden betrokken, in
lichtingen over het Administratie-kantoor
werden verzocht, waarbij bleek dat men zich
nietbehoorlijk op de hoogte gesteld had van
de voorwaarden, waaronder de overeenkomst
werd gesloten.
Teneinde teleursteling te voorkomen, geeft
genoemde Commisaris van Politie belangheb
benden dringend in overweging alvorens
zij zich hinden speciaal hun aandacht aan
die voorwaarden te wijden en zich er reken
schap van te geven, welke tegenwaarde voor
de door hen gestorte of te storten gelden
wordt verkregen.
Wij zijn weer naar een ander comparti-
ment, bij de jongens gegaan.
Daar komen de verhalen van de cosmo»
polieten los, vertellen ze over China en Cu»
ragao en over de heele wereld. Overal zijn ze
thuis.
Op Aruba een pret gehad, zeg 't was
Sinterklaas. Op Curagao zijn altijd negers,
nog zwarter zijn ze dan onze zwarte been
kappen.
En Zwarte Piet is daar dus het heele jaar.
Zegt Sinterklaas: Hier op Curagao moet
een witte Piet komen, dat is hier wel wat
bijzonders.
Een marinier speelt voor Sinterklaas.
Hij gaat in een Sinterklaaspakje op een ezel
zitten, in zijn handen een haak van de sloep
als staf en achter hem loopt een andere ma
rinier, die voor Witte Piet speelt. In plaats
van zwart had-ie zijn gezichtwit geschil
derd... We lachten ons van de takken man!
Komt de ezel voor de deur van de kazerne.
Maar schrikt ie zich een aap voor die
witte Piet. Hij is immers alleen zwarte
snoeten gewend! Neemt Sinterklaas zijn staf,
zijn sloepenhaak en prikt die ezel zachies in
z'nnou jaen holt die ezel de kazerne
binnen.
Lollige beesten, die ezels. We zijn menig
maal op de ezeljacht geweest als we geen
dienst hadden.
En vinden jullie het geen eer om tot de
Volkenbondstroepen te behooren?"
We vinden '*oor ons corps zeker een
eer... We laten in Den Helder een lieve vrouw
en lieve kindertjes achter, en met Kerstmis
zqn we niet thuis. Maar dienst is dienst en
plicht gaat voor de pret."
Echt typisch, op en top militair, die mari
niers.
De mariniers en de Pekingsche kazerne
dip ik nu op uit mijn actetasch.
Voor ik wat zeg, roept er een: Ha, dat is
de Chineesche wacht! Heb ik ook bjj.gezeten.
(Een marinier zit blijkbaar overal, waar wat
loos is). Onder luitenant van Loenen heb ik
daar gediend. Dat was daar een keet zeg,
de Chineesche politie had in geen acht maan
den tractement gehad en op zekeren dag was
de Gouverneur van Peking 'm gesmeerd met
de centen. Zegt die Chineesche politie: Wij
staken.
Nou, dat werd voor het gezantschap toen
een onveilige boel.
De poorten van de legatie werden geslo
ten en alles gereed gemaakt. Wij gingen door
de Chineesche wijk de ronde doen. De Neder-
landsche legatie was vlak tegen de Peking
sche groote muur gebouwd en aan ons blok
huis grensde een hek, dat 's avor.ds gesloten
werd. Nu was er een geheime gang in de
Pekingmuur, waardoor wij stikum in het
blokhuis konden komen. Daar stond ook een
groot zoeklicht. Laat ik je vertellen, dat toen
we de politie-ronde maakten, het heele zoek
licht gedemonteerd was door Chineesche die
ven, en die het al in pakken gedaan hadden,
om het 's avonds weg te halen.
't Was streng dienen, bij ons, heel
streng, maar als we vrij waren, speelden wo
het heertje, «lan trokken we een rijbroek
kan en zetten een lekkere beremuts op het
