Buitenlandsch Overzicht.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
Naar beneden! ze prijzen,
BEEMSTERBOER-FEEST
Af\
De ramp van de Uiver.
DE MOORD OP DE
KEIZERSGRACHT
No. 7533
EERSTE BLAD
62ste JAARGANG
Kerstmis in Bethlehem.
Belangrijke gebeurtenissen in
Palestina.
VANDAAG
lllllllilllllillllllllllllllllllllllllllljlllüllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
NU 4U CT. PER POND
COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—.
ederi. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige
anden f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50, 0.70, f0.70.fl.—iModeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,
f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIËN:
20 cL per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bg vooruitbetaling
10 cL per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Japansch-Amerikaansche vlootbesprckingen op den Oceaan
Optimisme van Benesj ten opzichte van de toekomst - Het
geschil tusschen Italië en Abessinië.
We leven nu echt
deze dagen, tusschen
Kerstfeest en Nieuw
jaar, in politieke rust.
Er is weinig belang
rijks gebeurd, de groote
politici zijn met verlof
en kunnen in dezen tijd
misschien tot inkeer komen en een blik wer
pen op den verkeerden weg dien zij gingen
in de maanden die achter liggen. Het is voor
- ieder mensch noodig, meer dan noodig, voor
al in de onrust van deze tegenwoordige we
reld, eens tot zichzelf te komen en te over
zien den weg die werd afgelegd, of mogelijk
verkeerde handelingen nog ongedaan kunnen
worden gemaakt, of men terug moet keeren,
of een anderen weg kiezen. Mocht het gewe
ten van de groote mogendheden eens ontwa
ken, men zou met schaamte erkennen de we
reld de laatste jaren naar den afgrond te heb
ben geholpen.
Doch kom, laat ons niet in pessimistische
beschouwingen vervallen, aan het eind van dit
jaar, er is toch altijd nog wel licht en „ach
ter de wolken schijnt toch de zon."
Naar verluidt zullen de Japansche ambas
sadeur Josjida en de Amerikaansche gede
legeerde op de voorbereidende vlootbespre-
kingen, Norman Davis, zich Vrijdag op het
zelfde oceaanschip inschepen. Ofschoon men
in officieele kringen weigert, beteekenis te
hechten aan deze toevalligheid, zou deze ge
meenschappelijke reis kans kunnen bieden
voor gewichtige besprekingen.
De Daily Telegraph bericht dat de Japan
sche gedelegeerden Matsoedeira en Jamamoto
op den avond van 25 December nieuwe in
structies uit Tokio hebben ontvangen, zoo
dat een nieuwe Japansch-Britsche bespreking
waarschijnlijk is.
De instructies uit Tokio geven antwoord
op een aantal Britsche vragen, naar verluidt
moet de houding van Japan iets meer toege
vend zijn.
De „Times" verneemt uit Washington, dat
de Japansche gezant aldaar, Saito, heeft me
degedeeld, dat de formeele opzegging van
het vlootverdrag van Washington door Japan
Zaterdag aan het Amerikaansche ministe
rie van buitenlandsche zaken zal worden
medegedeeld.
Benesj
optimistisch
Benesj, de Tsjecho-
Slowaaksche minister
van buitenlandsche za
ken, behoort tot de wei
nige optimisten van
dezen tijd! In het Kerstnummer van de Pra-
ger Presse, publiceert hij een politiek Kerst
overzicht, dat getuigt van geloof in de toe
komst. Wij laten er hieronder een en ander
uit volgen:
Ondanks de moeilijkheden, waarin de we
reld nog verkeert, gelooft Benesj, zonder ge
vaar te loopen van overdreven optimisme te
worden beschuldigd, de hoop te kunnen uit
spreken op geleidelijke verbetering der ver-
zijn al on-
voor het breien en repareeren van alle wollen
kleeding; Truien, Broeken, Vesten, Kousen en
Sokken (ook de allerfijnste) JAAP SNOR,
Zuidstraat 19.
houdingen en vertrouwen te kunnen hebben
in de oeconomische toekomst, en derhalve
ook den moed tot verderen arbeid voor den
vrede en de veiligheid. Dit beteekent echter
niet, dat hij de verliezen van het afgeloopen
jaar zou willen verbloemen. Het afgeloopen
EDUARD BENESJ,
jaar heeft niet alleen de gevolgen der oeco
nomische crisis getoond, doch ook de wereld
met ernstige politieke zorg en gebeurtenis
sen vervuld. Het zou vergeefsch zijn, de mis
lukking der Ontwapeningconferentie en de
werkelijkheid, die door het doelbewuste en sy
stematische streven van Duitschland om zon
der rekening te houden met de verdragen de
gelijkgerechtigdheid ten aanzien der bewape
ning te verkrijgen, is ontstaan, te willen ont
kennen. Dit feit is een der voornaamste fac
toren van de veiligheid, die zoo markant is
voor de Europeesche politieke ontwapening
in 1934 en de zorg tot garantie van de veilig
heid door eigen kracht in de meeste Europee
sche staten op de voorgrond plaatst. Daarbij
komt de onveiligheid en het wantrouwen,
die het gevolg zijn van de destructieve poli
tiek, die in midden-Europeesche gebieden
door verschillende vormen en methoden van
het revisionisme tot uiting komen.
Benesj herinnert aan de eenheid en vredes-
activiteit van de Kleine Entente en de sa
menwerking, die tot stand kwam met de Bal-
kan-entente, terwijl hij ook vertrouwen uit
spreekt in de derde regionale entente, die tot
stand kwam, n.1. de entente der Baltische
staten.
Deze drie groepeeringen in verschillende
Europeesche gebieden streven in wezen het
zelfde doel na, n.1. beveiling van hun onaf
hankelijkheid en de ontwikkeling der nieuwe
Europeesche middelmatige en kleine staten,
waardoor zij in de Europeesche politiek een
belangrijke verschijning worden. Dit alles
krijgt vooral beteekenis, wanneer men in het
oog houdt, dat de vredespolitiek, die deze drie
ententes volgen, hun breede basis vinden in
de politieke krachten, die in het Westen ver
tegenwoordigd worden door Franrijk en in
het Oosten sedert eenige maanden door de
Sowjet-unie.
Tenslotte meent Benesj in de oplossing door
den Volkenbond van het Saarprobleem en de
Zuid-Slavische aanklacht tegen Hongarije,
een teeken tè mogen zien dat de Volkenborids-
organisatie ook in de toekomst in staat zal
zijn de voornaamste gevaren, die den vrede
kunnen bedreigen, uit den weg te ruimen.
Italië en
Abessinië
Het Volkenbondsse
cretariaat zoo meldde
de Geneefsche cor. van
de Nw. Rott. Crt. de
zer dagen aan z'n blad -
heeft tijdens het Kerstfeest twee nieuwe me-
dedeelingen omtrent het Italiaansche-Abes-
sijnsch geschil ontvangen.
De Italiaansche regeering heeft den Vol
kenbond de reeds uit Rome medegedeelde
nota toegezonden, waarin zij opnieuw de
juistheid van de Abessijnsche bewering be
strijdt dat de Italiaansche troepen bij Ual-
Ual de Abessyniërs zouden hebben aangeval
len. De minister van buitenlandsche zaken
van Abessinië heeft zijnerzijde in een nieuw
telegram aan den Volkenbond verklaard dat
de Italianen verder op Abessijnsch gebied
dat volgens de Abessijnsche regeering op
voorwaarts rukken en Afdub bezet hebben,
Abessijnsch grondgebied ligt. Het telegram
houdt tevens de mededeeling in, dat een Ita-
liaansch militair vliegtuig op 21 December
een verkennigstocht boven Guerlogibi onder
nomen heeft, hetgeen volgens de Abessijn
sche regeering beteekent, dat de Italianen een
nieuwen aanval tegen dit reeds vroeger ge
bombardeerd punt in den zin hebben. De
Abessijnsche regeering zegt dat deze nieuwe
feiten den toestand verscherpt hebben, zoo
dat de Abessijnsche regeering haar protest
hernieuwt. Het verdient de aandacht, dat
ondanks dit nieuwe protest, de regeering van
Abessinië nog steeds niet het verzoek doet
om het geschil met Italië op de agenda van
de Januarizitting van den Volkenbondsraad
te plaatsen. De Abessijnsche regeering be
paalt zich ook thans weer tot het doen van
een mededeeling aan den Volkenbond, zon
der echter de tusschenkomst van den Vol
kenbond in te roepen op grond van een of
ander artikel van het Volkenbondsverdrag. De
secretaris-generaal van den Volkenbond heeft
zich dan ook opnieuw er toe bepaald het
telegram der Abessijnsche regeering ter ken
nis van de Volkenbondsstaten te brengen.
Belanghebbende Italiaansche kringen, aldus
seint Reuter uit Genève, ontkennen ten stel
ligste dat Italiaansche troepen op Abes
sijnsch gebied voortrukken.
Afdub wordt reeds gedurende verscheidene
jaren door Italiaansche troepen bezet ge
houden.
GEEN GROOTERE VLOOT DAN
NOODIG IS.
Amerika vriend van alle naties.
Senator James Hamilton Lewis (Demo
craat) uit Illinois heeft Maandag een verkla
ring afgelegd oveijjden vlootbouw in de Ver-
eenigde Staten. Hrj verklaarde, dat Amerika
geen oorlog wenscht te voeren en slechts de
vriend wil zijn van alle naties. Amerika
wenscht geen vloot te bouwen, die gelijk is
aan die van een of meer andere andere lan
den. Amerika heeft slechts een vloot noodig,
die sterk genoeg is om onze kusten tegen een
invasie te beschermen. Op dit recht van zelf
verdediging staat Amerika souverein in zijn
beschermde isolatie.
Duizenden pelgrims.
Duizenden pelgrims zijn ook dit jaar weer
naar Bethlehem gekomen ter viering van het
Kerstfeest. Voor velen was geen onderdak te
krijgen.
Reeds vroeg in den ochtend trokken de
pelgrims door de nauwe straten van Bethle
hem, om te middernacht aanwezig te zijn bij
de plechtigheden in de grot.
De Grieksche Patriarch uit Jeruzalem
opende de plechtigheid en schreed de grot bin
nen, gevolgd door een indrukwekkende pro
cessie. Gedurende vele jaren is het Kerstnacht
niet zoo druk in Bethlehem geweest.
DE WERKLOOSHEID IN BELGIE
BLIJFT TOENEMEN.
Zorgwekkende cijfers.
De correspondent van de „Nw. Rott. Crt."
te Brussel meldt, dat de werkloosheid in de
meeste industriecentra, deze maand alweer is
toegenomen. Voor Gent en de voorsteden, met
een totale bevolking van ongeveer 210.000
inwoners, telt men thans 19.706 werklooze
arbeiders. In dit getal zijn de werklooze be
dienden, losse arbeiders enz. niet opgenomen.
De vermeerdering, sedert de vorige maand,
bedraagt 2000. In de Gentsche textielindustrie
alleen zijn 8273 wevers en spinners werkloos.
Ook de metaalindustrie, met haar 3425 werk-
loozen, is zwaar getroffen. Berekend wordt,
dat te Gent en omstreken ongeveer 70.000
menschen van den werkloozensteun moeten
leven.
voor ieder, die op 10 December bij ons kocht 1
Die Maandag was de gratis koopdag
Voor eenzelfde bedrag als dien dag door hen werd besteed,
kunnen zij nu gratis een keus maken uit onze ruime sorteering
prachtige artikelen
De, drooglegging in het
Hoeleh'gebied,
BAK- EN BRAADVET
Men schrijft uti Palestina aan de „Nw.
Rott. Crt.";
Dezer dagen bevatte de pers een Reuter-
bericht over een leening van 500.000.aan
de Jewish Agency door een Londensch syndi
caat. Dit uiterst- -belangrijke bericht, waar
door de Agency haar schuldenlast heeft kun
nen consolideeren en de inkomsten van het
Palestina Opbouwfonds weer in hoofdzaak
landbouwkölonisatie beschikbaar zijn, moet
worden aangevuld door een even belangrijk
bericht, dat nog niet zijR weg heeft gevon
den naar de Nederlandsche pers. Voor eenige
dagen heeft namelijk de heer Shertok als lei
der van de politieke af deeling der Jewish
Agency officieel namens de Palestina Exe
cutieve de concessie voor de drooglegging
van het Hoeleh-gebied overgenomen van de
Syrische groep, waaraan deze concessie voor
den oorlog door de Turksche regeering was
verleend en welke tot dusverre daaraan niets
of zoo goed als niets had gedaan. Het gebied
omvat 57.000 doenam (5700 ha), waarvan ech
ter 17.000 doenam wordt ingenomen door het
z.g. meer van Merom en is gelegen in het
Noorden des lands boven het meer van ï'i-
berias in het stroomgebied van den Jordasn.
34.000 a 37.000 doenam zijn voor Joodsche
kolonisatie bestemd. De rest is volgens een
overeenkomst met de regeering tot wier
domein het land behoort, gereserveerd voor
kolonisatie van Arabieren. De Joden hebben
de verplichting op zich genomen het moeras
gebied, dat een der gevaarlijkste malaria
broedplaatsen was, droog te leggen, bevloei
ingswerken te maken en zulks voor het ge-
heele complex met inbegrip van het Arabi
sche gedeelte.
In de laatste jaren, waarin Palestina zulk
een geweldige ontwikkeling doormaakt, baar
de het bg de verantwoordelijke instanties
groote zorg, dat de landbouwkolonisatie geen
gelijken tred kon houden met de ontwikkeling
der steden en dat geheel in tegenstelling met
de zionistische idee de steden het brandpunt
dreigden te worden van het nieuwe Joodsche
leven in Palestina.
De verkrijging van een groot nieuw koloni
satiegebied, gepaard aan de mogelijkheden,
welke de reeds besproken ieening tegelijk
heeft gebracht, opent thans weer geheel
nieuwe perspectieven, welke voor de ontwik
keling van het opbouwwerk van het aller
grootste belang is.
Het onderzoek te Roetbah.
De K.L.M. verneemt uit Roetbah;
Ir. v. d. Maas van den rijksstudiedienst voor
de luchtvaart is Woensdag te Roetbah aange
komen en zet het onderzoek naar de ramp
van de Uiver voort, bijgestaan door den heer
Behage, waarnemend chef van den techni
sche dienst van de K.L.M. en gezagvoerder
Sillevis. De Leeuwerik zou met gezagvoerder
Geyssendorffer, den inspecteur van de Indië-
route, den heer Moes en den traject-inspec
teur Peters naar Bagdad vertrekken voor het
vervullen van formaliteiten, enz.
De begrafenisplechtigheid te Badgad.
Een Reutertelegram uit Bagdad meldt:
De begrafenis van de slachtoffers van de
ramp met de Uiver heeft in verband met de
klimatologische omstandigheden in Irak zeer
spoedig plaats gehad. Europeanen worden
hier meestal den dag na hun overlijden begra
ven, of zelfs wel denzelfden dag. Niemand
wist, wanneer het Victoria-vliegtuig met het
stoffelijk overschot van de slachtoffers ver
wacht kon worden. Daardoor was er onvol
doende tijd om het publiek over het tijdstip
van de begrafenis in te lichten. De leden van
het diplomatieke corps die op de hoogte ge
steld waren zijn echter vrijwel zonder uitzon
dering verschenen. De meeste regeerings-
lichamen van Irak waren vertegenwoordigd,
evenals de Britsche K. v. K.
Een groep Britsche vliegers heeft de zeven
kisten, die bedekt waren met Nederlandsche
vlaggen, naar een groot graf van 25 voet
lengte gedragen, waar bemanning en passa
giers nu naast elkaar rusten. De begrafenis-
enkel nummer
I 1.25
dubbel nummer
I 1.90
ontspanningslectuur van hoog gehalte
DE ZEEMEEUW-SERIE
alom In Iedere goede boekhandel verkrijgbaar
VAN LOGHUM SLATERUS uitgevers N.V. SERVIRE
plechtigheid was gearrangeerd door den ho-
norairen Nederlandscnen consul te Bagdad,
den Engelschen kononel Dwyer. Hoewel er
nauwelijks meer dan honderd menschen bij de
begrafenis aanwezig waren, hadden zoovelen
bloemen meegebracht, dat het graf er geheel
onder bedolven ging.
De kisten zijn met ambulance-auto's van
het ziekenhuis naar het kerkhof vervoerd; de
stoet reed vrijwel onopgemerkt door de stra
ten, daar het publiek zooals gezegd niet van
de begrafenis op de hoogte was. Het is ter
plaatse gewoonte, dat de deelnemers aan
een Europeesche begrafenis zich pas bij den
ingang van het kerkhof bij den stoet voegen.
Een onderhoud „met den heer
Plesman na aankomst van het post
vliegtuig „Oehoe" op Schiphol.
V. D. meldt uit Amsterdam:
Vanmiddag is het postvliegtuig Oehoe uit
Indië op Schiphol teruggekeerd. De gezag
voerder Tepas heeft gelegenheid gehad om
trent de ramp van de Uiver, waarover hij
eenige gegevens had ontvangen, rapport uit
te brengen aan den directeur van de K.L.M.,
den heer Plesman, die zich daartoe naar
Schiphol had begeven, en bereid was ons en
kele mededeelingen daaruit te doen.
Naar de waarnemingen van Tepas heeft
men zeker te doen met een geval van blik
seminslag. Op rug en zitvlak van de inzitten
den vertoonden zich schroeiwonden. Een van
de pasagiers had waarschijnlijk een schrijf
machine op zijn knieën, waardoor ook op zijn
knieën schroeiwonden zijn ontstaan. Men kan
met zekerheid vaststellen dat de opvarenden
niet geleden hebben.
Volgens de mededeelingen van het pomp
station H 3 woedde toen het ongeluk plaats
had een hevig onweer. Uit de wolken kwa
men een soort vuurballen vallen, zooals wel
eens tijdens onweer van uitzonderlijken aard
voorkomen.
Sinds jaren is het vraagstuk van bliksem
inslag in studie. Bij wetenschappelijke ver
handelingen neemt men aan, dat metalen
vliegtuigen in onweer zekere voordeelen heb
ben.
Voor de internationale vliegtechnische we
tenschap ligt hier een taak van groot belang
om dit geval te analyseeren. Uit verschillende
metalen onderdeelen van de Uiver hebben
deskundigen kunnen vaststellen, dat er plaat
selijk een zeer groote verhitting was. De ben
zinebrand, die waarschijnlijk na het ongeluk is
ontstaan, blijkt slechts van zeer beperkten
aard te zijn geweest.
Tenslotte zei de heer Plesman, dat de wijze
waarop hulp verleend was door de autoritei
ten van Irak en de Royal Air Force buiten
gewoon was. Uit alles blijkt dat er geen
sprake is geweest van landingspogingen. Alle
inzittenden zijn waarschijnlijk tegelijkertijd
getroffen, waardoor het vliegtuig stuurloos
naar beneden stortte.
De heer Plesman verklaarde nog dat er
met de lijken gebeuren zal, wat de familie
wenscht. Echter zal men rekening moeten
houden met het feit, dat de staatswetten van
Irak voorschrijven, dat indien lijken begraven
zijn, deze binnen een jaar niet meer mogen
worden opgegraven.
Aan het eind van de besprekingen wees de
heer Plesman er nogmaals op dat het ongeluk
met de Uiver absoluut exceptioneel is.
Feuilleton.
Amsterdamsche
detectiveroman
2)
Die oude man had Dirk Heeringa, den ban
kier gekend toen deze nog een schooljongen
was, hij had hem zien trouwen op een lente
dag hij had meegemaakt, hoe de jonge
vrouw die zijn meester twee kinderen, een
iongen en een meisje, had geschonken, bij
een auto-ongeluk in de buurt van Heemstede,
om het leven was gekomen, hij had de twee
weezen. Annie en Jan, zien opgroeien onder
de hoede van een gouvernante, en hg was op
zijn bescheiden, eerbiedige manier misschien
meer vader voor de kinderen geweest dan
de heer Heeringa zelf, die het altijd te dru
had met zijn zaken, en met zijn vermaken,
niet te vergeten, om zich veel met zijn kin
deren te bemoeien. De familie had,
het fraaie huis op de Keizersgracht ook een
villa in Baarn, waar zij gewoonlijk ieder jaar
van Juni tot eind September woonde min of
meer tegen den zin van Annie en Jan Hee
ringa, nu twintig en twee en twintig jaar
oud. Dit tweetal had al den levenslust, en nog
iets meer van papa geërfd, en vond Baarn
een verlaten oord, waar weinig te beleven
viel Maar Dirk Heeringa mocht dan geen
model-vader zijn, zijn wil was in vele opzich-
ien wet, en a's hij verkoos tot in het najaar
In Baarn te blijven, viel er niets aan te ver
anderen. Veel van dit alles was Dolle Bult
medegedeeld, maar twee dingen wist hij heel
zeker, en wel dat er diamanten van hooge
waarde in de brandkast lagen van den ban
kier, en dat alleen de oude huisknecht in het
huis was om toezicht te houden, terwijl de
rest van het personeel mee was naar Baarn.
De inbreker had voor heeter vuren gestaan
dan voor dit karweitje. De oude huisknecht
was een sta-in-den-weg, maar het had erger
kunnen zijn. Een oud man slaapt diep, en als
het tot een handgemeen mocht komen, ja
dan
Dolle Bult sloop naar een venster van het
sous-terrain, en had met ongeloofelijke han
digheid binnen een paar minuten een gat in
het glas gemaakt en het venster open gekre
gen. Met een sprong, die weer sterk aan
een grooten aap deed denken, was hij in de
keuken en vond op den tast een deurknop.
Hij deed de deur behoedzaam open en luister
de. Geen geluid te bekennen, het huis scheen
uitgestorven.
Hendrik, de huisknecht, was gewoon zich
zeer vroeg ter ruste te begeven; hij sliep in
een klein zijkamertje op de eerste verdieping;
en dit alles wist de ongewenschte bezoeker.
Bleef de huisknecht doorslapen, des te be
ter, ontwaakte hij, des te ergervoor
hem.
Dolle Bult sloop naar het parterre, waar de
brandkast, waarop hij het voorzien had, in de
groote werkkamer van den bankier aan de
grachtzijde, stond.
In de verte sloeg de klok van een toren,
die bronzen stem drong tot den inbreker door
en het herinnerde hem hoe wist hij zelf
niet - aan Middernacht, den detective. Dat
was een kwaad voorteeken en er was eentij
dat de Dolle zoo vlug zijn beenen hem dragen
konden, uit het huis zou zijn gevlucht Maar
in de gevangenis wordt niemands hoofd er
helderder op, en Dolle Bult was niet meer
zoo op zijn qui vive als voorheen. Hij was er
in de cel koppiger op geworden, en verbitter
der, en met zijn laatste rijksdaalder in zijn
zak, had hij geen keus: er moest geld komen.
Toch deed de gedachte aan Middernacht hem
huiveren en een verwensching brommend, ging
hij voorzichtig verder tot hg voor de deur
stond waarachter hij zijn buit wist, wegge
sloten in de brandkast.
Hij draaide den deurknop om en bemerkte
tot zijn voldoening, dat de deur niet op slot
was; gebogen, zijn ooren gespitst, zijn oogen
loerend als die van een beest in de wilder
nis, dat uit alle hoeken gevaar kan ver
wachten, sloop hij de kamer in, en liet vbor
het eerst het licht van zijn zaklantaarn schij
nen. Daar stond de brandkast met indruk
wekkende rij knoppen en sloten op de gewel
dige deur.
De dolle grijnsde. Hij wist, als alle goede
vaklui in zijn beroep, dat brandkasten even
als menschen dikwijls sterker en onverzette-
lijker zijn naarmate ze er bescheidener uit
zien, en dat veel uiterlijk vertoon soms ge
brek aan innerlijke kracht maskeert. Voor de
brandkast stond hij stil, onbewegelijk, zijn
adem inhoudend. Hij luisterde. Niets te hoo
ren. Hij slikte een paar maal zijn nervosi
teit weg, die hem altijd overviel als hij
aan den arbeid moest in de beangstigende,
stilte van dezen nacht.. Toen streek hij over
de deur van de brandkast, zijn vingers gleden
over de nikkelen knoppen en hengsels, en hij
siste tusschen zijn tanden. Dat was een ge
woonte van hem als hij een meevallertje had:
zooals een kat spint van zelfvoldoening of
van behagelijkheid, zoo siste Dolle Bult altijd
zachtjes tusschen zijn gele, groote tanden als
het leven hem meeviel.
Die brandkast met zijn branie-deur, daar
maalde hij niet zóóveel om. Hij haalde zijn
gereedschap '"X>r den dag en ging met koorts-
achtigen ijver aan het werk. Niet dat hij
haast had, maar hij brandde van nieuwsgie
righeid om den inhoud van de brandkast pre
cies te weten. In zulke oogenblikken vergat
de Dolle alles om zich heen, hij was een ge
boren dobbelaar, het keeren van een kaart in
de kroegjes waar hg kwam, deed zijn handen
altijd trillen, het onverwachte was voor hem
het zout des levens: soms viel het mee, soms
viel het tegen, soms kwam schoppen-aas bo
ven, en soms ruiten achtDolle Bult had
wel eens uren aan een brandkast gewerkt en
voor zijn moeite niets gevonden dan een pak
loonstaten en andere waardelooze papieren.
Maar hij had ook wel eens bij burgerluidjes
uit een cacaobus in de linnenkast achtduizend
gulden gehaald. Dat was het risico van den
arbeid, daar kon niemand iets aan verande
ren.
De Dolle werkte tot de zweetdruppels pa
relden op zijn voorhoofd. Nu en dan hield hij
even op en luisterde ingespannen, want veilig
heid bestond niet in zijn beroep, dat had hij
al zoo dikwijls ondervonden.
Eindelijk tikten de sloten, zij gaven mee, zij
boden geen weerstand meer, die stomme din
gennog een ruken Dolle Bult draai
de de zware deur geruischloos open.
Weer luisterde hij, en weer werd de stilte
door niets verbroken. Zijn electrische zak
lantaarn hief hij op en liet het licht in de
brandkast vallen. Maar hierbij maakte hij een
fout. Wel had hg er zich eerst van overtuigd,
dat de zware gordijnen voor de ramen goed
dicht waren, maar hg had er niet op gelet
dat rechts boven in den muur een getralied
ventilatiegat was aangebracht, grooter dan
zulke gaten, gewoonlijk zijn. De stralenbun
del van zijn sterke lantaarn had niet langer
dan één of twee seconden langs het ventilatie
gat gespeeld, maar dat was lang genoeg om
opgemerkt te worden door een man, die bui
ten op de gracht liep.
De inbreker greep een pak bankbiljetten en
grinnikte. Dat was een meevaller. Er ging
toch maar niets boven contant geld, daar
boog iedereen voor als een knipmes, van de
mooie meisjes af nou! tot de hooge heeren
toe. Een kistje stond op de bovenste plank
van de safe, de dolle strekte er zijn hand naar
uitde juweelen waarvoor hij gekomen
was, had hij dan eindelijk te pakken.
Maar op hetzelfde oogenblik sprong hij op.
Beneden had hij een stem gehoord, een stem,
die' hij maar al te goed kende, de stem van
detective Middernacht!
Voetstappen klonken nu op de trap en kwa
men naar hem toe.
Middernacht! En voestappen, die naderbij
kwamen.
Doodsangst maakte zich van Dolle Bult
meester, hij kreeg een visioen van gevange
nismuren en eindelooze eenzaamheid, hij wist
wat hem, den onverbeterlijken recidivist, te
wachten stond als hij voor de heeren rechters
kwam. Hij vloekte binnensmonds en de moed
der wanhoop maakte zich van hem meester.
Hij kreunde en greep naar zijn heupzak, hij
keek om zich heen als een opgejaagd dier, en
meer was hij ook eigenlijk niet.
„Ze krijgen me niet," bracht hij uit, „ze
krijgen me niet, al moet ik er een moord
voor doen!"
HOOFDSTUK II.
Twee, die niet van de eenzaamheid hielden.
Gewoonlijk worden detectives voorgesteld
als mannen, die net zooveel kunnen verdie
nen als ze willen. Zij bedingen vorstelijke ho
noraria, zij kijken nooit op geld, en hebben
kommer noch zorg. De werkelijkheid Is an
ders. Een detective, die zijn vak verstaat en
wat geluk heeft gehad, kan zijn boterham
ruim verdienen, maar ook dan nog heeft h£
noodig wat bijna iedereen in ieder beroep noo
dig heeft: aanbevelingen en relaties. Een de
tective die er niet op uit is relaties aan te
knoopen, brengt het niet ver, en dat maakt
zijn beroep zoo moeilijk. Hij moet relaties heb
ben op ieder gebied, hij moet in de onder
wereld georiënteerd zijn om er waardevolle
informaties op te doen, maar hij moet ook
in gegoede kringen menschen kennen, men
schen die weten wat hij waard is, en die, als
de gelegenheid zich voordoet, zijn hulp inroe
pen.
Norman Ray was er altijd op uit in alle mo
gelijke milieus relaties aan te knoopen, dat
kon hem altijd te pas komen, vond hij, en hij
was er zich heel goed van bewust, dat ook
een detective de gebraden ganzen zoo maar
niet in den mond vliegen.
Terwijl hij op dien regenachtigen Novem
beravond over de Keizersgracht liep, over
dacht hij hoe jammer het was dat hij den Bult
uit het oog had verloren. Als hij den inbreker
had kunnen volgen, als hij hem had kunnen
betrappen in een der deftige huizen op de ver
laten gracht, beteekende dat in de oogen van
het publiek, een nieuw bewijs voor zijn
schranderheid en zijn activiteit; en een nieuwe
relatie wellicht met de een of andere gegoede
familie. Waar die Bult zoo gauw gebleven
was? Met zijn lange beenen weggeschuifeld
als een aap in het oerwoud. Vind hem maar
eens terug.
Middernacht was allesbehalve ingenomen
met zichzelf. Hij had zijn man uit het oog
verloren en daar was geen excuus voor. Een
detective, die het spoor bijster raakt, mooie
boel! Hij bromde iets binnensmonds en tastte
in zijn jaszak naar zijn cigaretten. Als hij
niets beters te doen had. tastte hij altijd naar
zijn cigaretten, dat gaf hem. troost en aflei
ding. (Wordt vervolgd).