Buitenlandsch Overzicht. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Naar beneden! ze prijzen, BEEMSTERBOER-FEEST Af\ De ramp van de Uiver. DE MOORD OP DE KEIZERSGRACHT No. 7533 EERSTE BLAD 62ste JAARGANG Kerstmis in Bethlehem. Belangrijke gebeurtenissen in Palestina. VANDAAG lllllllilllllillllllllllllllllllllllllllljlllüllllllllllllllllllllllllllllllllllllll NU 4U CT. PER POND COURANT Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—. ederi. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige anden f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. f 0.50, 0.70, f0.70.fl.—iModeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50, f 1.70. Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIËN: 20 cL per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bg vooruitbetaling 10 cL per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct. (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct Japansch-Amerikaansche vlootbesprckingen op den Oceaan Optimisme van Benesj ten opzichte van de toekomst - Het geschil tusschen Italië en Abessinië. We leven nu echt deze dagen, tusschen Kerstfeest en Nieuw jaar, in politieke rust. Er is weinig belang rijks gebeurd, de groote politici zijn met verlof en kunnen in dezen tijd misschien tot inkeer komen en een blik wer pen op den verkeerden weg dien zij gingen in de maanden die achter liggen. Het is voor - ieder mensch noodig, meer dan noodig, voor al in de onrust van deze tegenwoordige we reld, eens tot zichzelf te komen en te over zien den weg die werd afgelegd, of mogelijk verkeerde handelingen nog ongedaan kunnen worden gemaakt, of men terug moet keeren, of een anderen weg kiezen. Mocht het gewe ten van de groote mogendheden eens ontwa ken, men zou met schaamte erkennen de we reld de laatste jaren naar den afgrond te heb ben geholpen. Doch kom, laat ons niet in pessimistische beschouwingen vervallen, aan het eind van dit jaar, er is toch altijd nog wel licht en „ach ter de wolken schijnt toch de zon." Naar verluidt zullen de Japansche ambas sadeur Josjida en de Amerikaansche gede legeerde op de voorbereidende vlootbespre- kingen, Norman Davis, zich Vrijdag op het zelfde oceaanschip inschepen. Ofschoon men in officieele kringen weigert, beteekenis te hechten aan deze toevalligheid, zou deze ge meenschappelijke reis kans kunnen bieden voor gewichtige besprekingen. De Daily Telegraph bericht dat de Japan sche gedelegeerden Matsoedeira en Jamamoto op den avond van 25 December nieuwe in structies uit Tokio hebben ontvangen, zoo dat een nieuwe Japansch-Britsche bespreking waarschijnlijk is. De instructies uit Tokio geven antwoord op een aantal Britsche vragen, naar verluidt moet de houding van Japan iets meer toege vend zijn. De „Times" verneemt uit Washington, dat de Japansche gezant aldaar, Saito, heeft me degedeeld, dat de formeele opzegging van het vlootverdrag van Washington door Japan Zaterdag aan het Amerikaansche ministe rie van buitenlandsche zaken zal worden medegedeeld. Benesj optimistisch Benesj, de Tsjecho- Slowaaksche minister van buitenlandsche za ken, behoort tot de wei nige optimisten van dezen tijd! In het Kerstnummer van de Pra- ger Presse, publiceert hij een politiek Kerst overzicht, dat getuigt van geloof in de toe komst. Wij laten er hieronder een en ander uit volgen: Ondanks de moeilijkheden, waarin de we reld nog verkeert, gelooft Benesj, zonder ge vaar te loopen van overdreven optimisme te worden beschuldigd, de hoop te kunnen uit spreken op geleidelijke verbetering der ver- zijn al on- voor het breien en repareeren van alle wollen kleeding; Truien, Broeken, Vesten, Kousen en Sokken (ook de allerfijnste) JAAP SNOR, Zuidstraat 19. houdingen en vertrouwen te kunnen hebben in de oeconomische toekomst, en derhalve ook den moed tot verderen arbeid voor den vrede en de veiligheid. Dit beteekent echter niet, dat hij de verliezen van het afgeloopen jaar zou willen verbloemen. Het afgeloopen EDUARD BENESJ, jaar heeft niet alleen de gevolgen der oeco nomische crisis getoond, doch ook de wereld met ernstige politieke zorg en gebeurtenis sen vervuld. Het zou vergeefsch zijn, de mis lukking der Ontwapeningconferentie en de werkelijkheid, die door het doelbewuste en sy stematische streven van Duitschland om zon der rekening te houden met de verdragen de gelijkgerechtigdheid ten aanzien der bewape ning te verkrijgen, is ontstaan, te willen ont kennen. Dit feit is een der voornaamste fac toren van de veiligheid, die zoo markant is voor de Europeesche politieke ontwapening in 1934 en de zorg tot garantie van de veilig heid door eigen kracht in de meeste Europee sche staten op de voorgrond plaatst. Daarbij komt de onveiligheid en het wantrouwen, die het gevolg zijn van de destructieve poli tiek, die in midden-Europeesche gebieden door verschillende vormen en methoden van het revisionisme tot uiting komen. Benesj herinnert aan de eenheid en vredes- activiteit van de Kleine Entente en de sa menwerking, die tot stand kwam met de Bal- kan-entente, terwijl hij ook vertrouwen uit spreekt in de derde regionale entente, die tot stand kwam, n.1. de entente der Baltische staten. Deze drie groepeeringen in verschillende Europeesche gebieden streven in wezen het zelfde doel na, n.1. beveiling van hun onaf hankelijkheid en de ontwikkeling der nieuwe Europeesche middelmatige en kleine staten, waardoor zij in de Europeesche politiek een belangrijke verschijning worden. Dit alles krijgt vooral beteekenis, wanneer men in het oog houdt, dat de vredespolitiek, die deze drie ententes volgen, hun breede basis vinden in de politieke krachten, die in het Westen ver tegenwoordigd worden door Franrijk en in het Oosten sedert eenige maanden door de Sowjet-unie. Tenslotte meent Benesj in de oplossing door den Volkenbond van het Saarprobleem en de Zuid-Slavische aanklacht tegen Hongarije, een teeken tè mogen zien dat de Volkenborids- organisatie ook in de toekomst in staat zal zijn de voornaamste gevaren, die den vrede kunnen bedreigen, uit den weg te ruimen. Italië en Abessinië Het Volkenbondsse cretariaat zoo meldde de Geneefsche cor. van de Nw. Rott. Crt. de zer dagen aan z'n blad - heeft tijdens het Kerstfeest twee nieuwe me- dedeelingen omtrent het Italiaansche-Abes- sijnsch geschil ontvangen. De Italiaansche regeering heeft den Vol kenbond de reeds uit Rome medegedeelde nota toegezonden, waarin zij opnieuw de juistheid van de Abessijnsche bewering be strijdt dat de Italiaansche troepen bij Ual- Ual de Abessyniërs zouden hebben aangeval len. De minister van buitenlandsche zaken van Abessinië heeft zijnerzijde in een nieuw telegram aan den Volkenbond verklaard dat de Italianen verder op Abessijnsch gebied dat volgens de Abessijnsche regeering op voorwaarts rukken en Afdub bezet hebben, Abessijnsch grondgebied ligt. Het telegram houdt tevens de mededeeling in, dat een Ita- liaansch militair vliegtuig op 21 December een verkennigstocht boven Guerlogibi onder nomen heeft, hetgeen volgens de Abessijn sche regeering beteekent, dat de Italianen een nieuwen aanval tegen dit reeds vroeger ge bombardeerd punt in den zin hebben. De Abessijnsche regeering zegt dat deze nieuwe feiten den toestand verscherpt hebben, zoo dat de Abessijnsche regeering haar protest hernieuwt. Het verdient de aandacht, dat ondanks dit nieuwe protest, de regeering van Abessinië nog steeds niet het verzoek doet om het geschil met Italië op de agenda van de Januarizitting van den Volkenbondsraad te plaatsen. De Abessijnsche regeering be paalt zich ook thans weer tot het doen van een mededeeling aan den Volkenbond, zon der echter de tusschenkomst van den Vol kenbond in te roepen op grond van een of ander artikel van het Volkenbondsverdrag. De secretaris-generaal van den Volkenbond heeft zich dan ook opnieuw er toe bepaald het telegram der Abessijnsche regeering ter ken nis van de Volkenbondsstaten te brengen. Belanghebbende Italiaansche kringen, aldus seint Reuter uit Genève, ontkennen ten stel ligste dat Italiaansche troepen op Abes sijnsch gebied voortrukken. Afdub wordt reeds gedurende verscheidene jaren door Italiaansche troepen bezet ge houden. GEEN GROOTERE VLOOT DAN NOODIG IS. Amerika vriend van alle naties. Senator James Hamilton Lewis (Demo craat) uit Illinois heeft Maandag een verkla ring afgelegd oveijjden vlootbouw in de Ver- eenigde Staten. Hrj verklaarde, dat Amerika geen oorlog wenscht te voeren en slechts de vriend wil zijn van alle naties. Amerika wenscht geen vloot te bouwen, die gelijk is aan die van een of meer andere andere lan den. Amerika heeft slechts een vloot noodig, die sterk genoeg is om onze kusten tegen een invasie te beschermen. Op dit recht van zelf verdediging staat Amerika souverein in zijn beschermde isolatie. Duizenden pelgrims. Duizenden pelgrims zijn ook dit jaar weer naar Bethlehem gekomen ter viering van het Kerstfeest. Voor velen was geen onderdak te krijgen. Reeds vroeg in den ochtend trokken de pelgrims door de nauwe straten van Bethle hem, om te middernacht aanwezig te zijn bij de plechtigheden in de grot. De Grieksche Patriarch uit Jeruzalem opende de plechtigheid en schreed de grot bin nen, gevolgd door een indrukwekkende pro cessie. Gedurende vele jaren is het Kerstnacht niet zoo druk in Bethlehem geweest. DE WERKLOOSHEID IN BELGIE BLIJFT TOENEMEN. Zorgwekkende cijfers. De correspondent van de „Nw. Rott. Crt." te Brussel meldt, dat de werkloosheid in de meeste industriecentra, deze maand alweer is toegenomen. Voor Gent en de voorsteden, met een totale bevolking van ongeveer 210.000 inwoners, telt men thans 19.706 werklooze arbeiders. In dit getal zijn de werklooze be dienden, losse arbeiders enz. niet opgenomen. De vermeerdering, sedert de vorige maand, bedraagt 2000. In de Gentsche textielindustrie alleen zijn 8273 wevers en spinners werkloos. Ook de metaalindustrie, met haar 3425 werk- loozen, is zwaar getroffen. Berekend wordt, dat te Gent en omstreken ongeveer 70.000 menschen van den werkloozensteun moeten leven. voor ieder, die op 10 December bij ons kocht 1 Die Maandag was de gratis koopdag Voor eenzelfde bedrag als dien dag door hen werd besteed, kunnen zij nu gratis een keus maken uit onze ruime sorteering prachtige artikelen De, drooglegging in het Hoeleh'gebied, BAK- EN BRAADVET Men schrijft uti Palestina aan de „Nw. Rott. Crt."; Dezer dagen bevatte de pers een Reuter- bericht over een leening van 500.000.aan de Jewish Agency door een Londensch syndi caat. Dit uiterst- -belangrijke bericht, waar door de Agency haar schuldenlast heeft kun nen consolideeren en de inkomsten van het Palestina Opbouwfonds weer in hoofdzaak landbouwkölonisatie beschikbaar zijn, moet worden aangevuld door een even belangrijk bericht, dat nog niet zijR weg heeft gevon den naar de Nederlandsche pers. Voor eenige dagen heeft namelijk de heer Shertok als lei der van de politieke af deeling der Jewish Agency officieel namens de Palestina Exe cutieve de concessie voor de drooglegging van het Hoeleh-gebied overgenomen van de Syrische groep, waaraan deze concessie voor den oorlog door de Turksche regeering was verleend en welke tot dusverre daaraan niets of zoo goed als niets had gedaan. Het gebied omvat 57.000 doenam (5700 ha), waarvan ech ter 17.000 doenam wordt ingenomen door het z.g. meer van Merom en is gelegen in het Noorden des lands boven het meer van ï'i- berias in het stroomgebied van den Jordasn. 34.000 a 37.000 doenam zijn voor Joodsche kolonisatie bestemd. De rest is volgens een overeenkomst met de regeering tot wier domein het land behoort, gereserveerd voor kolonisatie van Arabieren. De Joden hebben de verplichting op zich genomen het moeras gebied, dat een der gevaarlijkste malaria broedplaatsen was, droog te leggen, bevloei ingswerken te maken en zulks voor het ge- heele complex met inbegrip van het Arabi sche gedeelte. In de laatste jaren, waarin Palestina zulk een geweldige ontwikkeling doormaakt, baar de het bg de verantwoordelijke instanties groote zorg, dat de landbouwkolonisatie geen gelijken tred kon houden met de ontwikkeling der steden en dat geheel in tegenstelling met de zionistische idee de steden het brandpunt dreigden te worden van het nieuwe Joodsche leven in Palestina. De verkrijging van een groot nieuw koloni satiegebied, gepaard aan de mogelijkheden, welke de reeds besproken ieening tegelijk heeft gebracht, opent thans weer geheel nieuwe perspectieven, welke voor de ontwik keling van het opbouwwerk van het aller grootste belang is. Het onderzoek te Roetbah. De K.L.M. verneemt uit Roetbah; Ir. v. d. Maas van den rijksstudiedienst voor de luchtvaart is Woensdag te Roetbah aange komen en zet het onderzoek naar de ramp van de Uiver voort, bijgestaan door den heer Behage, waarnemend chef van den techni sche dienst van de K.L.M. en gezagvoerder Sillevis. De Leeuwerik zou met gezagvoerder Geyssendorffer, den inspecteur van de Indië- route, den heer Moes en den traject-inspec teur Peters naar Bagdad vertrekken voor het vervullen van formaliteiten, enz. De begrafenisplechtigheid te Badgad. Een Reutertelegram uit Bagdad meldt: De begrafenis van de slachtoffers van de ramp met de Uiver heeft in verband met de klimatologische omstandigheden in Irak zeer spoedig plaats gehad. Europeanen worden hier meestal den dag na hun overlijden begra ven, of zelfs wel denzelfden dag. Niemand wist, wanneer het Victoria-vliegtuig met het stoffelijk overschot van de slachtoffers ver wacht kon worden. Daardoor was er onvol doende tijd om het publiek over het tijdstip van de begrafenis in te lichten. De leden van het diplomatieke corps die op de hoogte ge steld waren zijn echter vrijwel zonder uitzon dering verschenen. De meeste regeerings- lichamen van Irak waren vertegenwoordigd, evenals de Britsche K. v. K. Een groep Britsche vliegers heeft de zeven kisten, die bedekt waren met Nederlandsche vlaggen, naar een groot graf van 25 voet lengte gedragen, waar bemanning en passa giers nu naast elkaar rusten. De begrafenis- enkel nummer I 1.25 dubbel nummer I 1.90 ontspanningslectuur van hoog gehalte DE ZEEMEEUW-SERIE alom In Iedere goede boekhandel verkrijgbaar VAN LOGHUM SLATERUS uitgevers N.V. SERVIRE plechtigheid was gearrangeerd door den ho- norairen Nederlandscnen consul te Bagdad, den Engelschen kononel Dwyer. Hoewel er nauwelijks meer dan honderd menschen bij de begrafenis aanwezig waren, hadden zoovelen bloemen meegebracht, dat het graf er geheel onder bedolven ging. De kisten zijn met ambulance-auto's van het ziekenhuis naar het kerkhof vervoerd; de stoet reed vrijwel onopgemerkt door de stra ten, daar het publiek zooals gezegd niet van de begrafenis op de hoogte was. Het is ter plaatse gewoonte, dat de deelnemers aan een Europeesche begrafenis zich pas bij den ingang van het kerkhof bij den stoet voegen. Een onderhoud „met den heer Plesman na aankomst van het post vliegtuig „Oehoe" op Schiphol. V. D. meldt uit Amsterdam: Vanmiddag is het postvliegtuig Oehoe uit Indië op Schiphol teruggekeerd. De gezag voerder Tepas heeft gelegenheid gehad om trent de ramp van de Uiver, waarover hij eenige gegevens had ontvangen, rapport uit te brengen aan den directeur van de K.L.M., den heer Plesman, die zich daartoe naar Schiphol had begeven, en bereid was ons en kele mededeelingen daaruit te doen. Naar de waarnemingen van Tepas heeft men zeker te doen met een geval van blik seminslag. Op rug en zitvlak van de inzitten den vertoonden zich schroeiwonden. Een van de pasagiers had waarschijnlijk een schrijf machine op zijn knieën, waardoor ook op zijn knieën schroeiwonden zijn ontstaan. Men kan met zekerheid vaststellen dat de opvarenden niet geleden hebben. Volgens de mededeelingen van het pomp station H 3 woedde toen het ongeluk plaats had een hevig onweer. Uit de wolken kwa men een soort vuurballen vallen, zooals wel eens tijdens onweer van uitzonderlijken aard voorkomen. Sinds jaren is het vraagstuk van bliksem inslag in studie. Bij wetenschappelijke ver handelingen neemt men aan, dat metalen vliegtuigen in onweer zekere voordeelen heb ben. Voor de internationale vliegtechnische we tenschap ligt hier een taak van groot belang om dit geval te analyseeren. Uit verschillende metalen onderdeelen van de Uiver hebben deskundigen kunnen vaststellen, dat er plaat selijk een zeer groote verhitting was. De ben zinebrand, die waarschijnlijk na het ongeluk is ontstaan, blijkt slechts van zeer beperkten aard te zijn geweest. Tenslotte zei de heer Plesman, dat de wijze waarop hulp verleend was door de autoritei ten van Irak en de Royal Air Force buiten gewoon was. Uit alles blijkt dat er geen sprake is geweest van landingspogingen. Alle inzittenden zijn waarschijnlijk tegelijkertijd getroffen, waardoor het vliegtuig stuurloos naar beneden stortte. De heer Plesman verklaarde nog dat er met de lijken gebeuren zal, wat de familie wenscht. Echter zal men rekening moeten houden met het feit, dat de staatswetten van Irak voorschrijven, dat indien lijken begraven zijn, deze binnen een jaar niet meer mogen worden opgegraven. Aan het eind van de besprekingen wees de heer Plesman er nogmaals op dat het ongeluk met de Uiver absoluut exceptioneel is. Feuilleton. Amsterdamsche detectiveroman 2) Die oude man had Dirk Heeringa, den ban kier gekend toen deze nog een schooljongen was, hij had hem zien trouwen op een lente dag hij had meegemaakt, hoe de jonge vrouw die zijn meester twee kinderen, een iongen en een meisje, had geschonken, bij een auto-ongeluk in de buurt van Heemstede, om het leven was gekomen, hij had de twee weezen. Annie en Jan, zien opgroeien onder de hoede van een gouvernante, en hg was op zijn bescheiden, eerbiedige manier misschien meer vader voor de kinderen geweest dan de heer Heeringa zelf, die het altijd te dru had met zijn zaken, en met zijn vermaken, niet te vergeten, om zich veel met zijn kin deren te bemoeien. De familie had, het fraaie huis op de Keizersgracht ook een villa in Baarn, waar zij gewoonlijk ieder jaar van Juni tot eind September woonde min of meer tegen den zin van Annie en Jan Hee ringa, nu twintig en twee en twintig jaar oud. Dit tweetal had al den levenslust, en nog iets meer van papa geërfd, en vond Baarn een verlaten oord, waar weinig te beleven viel Maar Dirk Heeringa mocht dan geen model-vader zijn, zijn wil was in vele opzich- ien wet, en a's hij verkoos tot in het najaar In Baarn te blijven, viel er niets aan te ver anderen. Veel van dit alles was Dolle Bult medegedeeld, maar twee dingen wist hij heel zeker, en wel dat er diamanten van hooge waarde in de brandkast lagen van den ban kier, en dat alleen de oude huisknecht in het huis was om toezicht te houden, terwijl de rest van het personeel mee was naar Baarn. De inbreker had voor heeter vuren gestaan dan voor dit karweitje. De oude huisknecht was een sta-in-den-weg, maar het had erger kunnen zijn. Een oud man slaapt diep, en als het tot een handgemeen mocht komen, ja dan Dolle Bult sloop naar een venster van het sous-terrain, en had met ongeloofelijke han digheid binnen een paar minuten een gat in het glas gemaakt en het venster open gekre gen. Met een sprong, die weer sterk aan een grooten aap deed denken, was hij in de keuken en vond op den tast een deurknop. Hij deed de deur behoedzaam open en luister de. Geen geluid te bekennen, het huis scheen uitgestorven. Hendrik, de huisknecht, was gewoon zich zeer vroeg ter ruste te begeven; hij sliep in een klein zijkamertje op de eerste verdieping; en dit alles wist de ongewenschte bezoeker. Bleef de huisknecht doorslapen, des te be ter, ontwaakte hij, des te ergervoor hem. Dolle Bult sloop naar het parterre, waar de brandkast, waarop hij het voorzien had, in de groote werkkamer van den bankier aan de grachtzijde, stond. In de verte sloeg de klok van een toren, die bronzen stem drong tot den inbreker door en het herinnerde hem hoe wist hij zelf niet - aan Middernacht, den detective. Dat was een kwaad voorteeken en er was eentij dat de Dolle zoo vlug zijn beenen hem dragen konden, uit het huis zou zijn gevlucht Maar in de gevangenis wordt niemands hoofd er helderder op, en Dolle Bult was niet meer zoo op zijn qui vive als voorheen. Hij was er in de cel koppiger op geworden, en verbitter der, en met zijn laatste rijksdaalder in zijn zak, had hij geen keus: er moest geld komen. Toch deed de gedachte aan Middernacht hem huiveren en een verwensching brommend, ging hij voorzichtig verder tot hg voor de deur stond waarachter hij zijn buit wist, wegge sloten in de brandkast. Hij draaide den deurknop om en bemerkte tot zijn voldoening, dat de deur niet op slot was; gebogen, zijn ooren gespitst, zijn oogen loerend als die van een beest in de wilder nis, dat uit alle hoeken gevaar kan ver wachten, sloop hij de kamer in, en liet vbor het eerst het licht van zijn zaklantaarn schij nen. Daar stond de brandkast met indruk wekkende rij knoppen en sloten op de gewel dige deur. De dolle grijnsde. Hij wist, als alle goede vaklui in zijn beroep, dat brandkasten even als menschen dikwijls sterker en onverzette- lijker zijn naarmate ze er bescheidener uit zien, en dat veel uiterlijk vertoon soms ge brek aan innerlijke kracht maskeert. Voor de brandkast stond hij stil, onbewegelijk, zijn adem inhoudend. Hij luisterde. Niets te hoo ren. Hij slikte een paar maal zijn nervosi teit weg, die hem altijd overviel als hij aan den arbeid moest in de beangstigende, stilte van dezen nacht.. Toen streek hij over de deur van de brandkast, zijn vingers gleden over de nikkelen knoppen en hengsels, en hij siste tusschen zijn tanden. Dat was een ge woonte van hem als hij een meevallertje had: zooals een kat spint van zelfvoldoening of van behagelijkheid, zoo siste Dolle Bult altijd zachtjes tusschen zijn gele, groote tanden als het leven hem meeviel. Die brandkast met zijn branie-deur, daar maalde hij niet zóóveel om. Hij haalde zijn gereedschap '"X>r den dag en ging met koorts- achtigen ijver aan het werk. Niet dat hij haast had, maar hij brandde van nieuwsgie righeid om den inhoud van de brandkast pre cies te weten. In zulke oogenblikken vergat de Dolle alles om zich heen, hij was een ge boren dobbelaar, het keeren van een kaart in de kroegjes waar hg kwam, deed zijn handen altijd trillen, het onverwachte was voor hem het zout des levens: soms viel het mee, soms viel het tegen, soms kwam schoppen-aas bo ven, en soms ruiten achtDolle Bult had wel eens uren aan een brandkast gewerkt en voor zijn moeite niets gevonden dan een pak loonstaten en andere waardelooze papieren. Maar hij had ook wel eens bij burgerluidjes uit een cacaobus in de linnenkast achtduizend gulden gehaald. Dat was het risico van den arbeid, daar kon niemand iets aan verande ren. De Dolle werkte tot de zweetdruppels pa relden op zijn voorhoofd. Nu en dan hield hij even op en luisterde ingespannen, want veilig heid bestond niet in zijn beroep, dat had hij al zoo dikwijls ondervonden. Eindelijk tikten de sloten, zij gaven mee, zij boden geen weerstand meer, die stomme din gennog een ruken Dolle Bult draai de de zware deur geruischloos open. Weer luisterde hij, en weer werd de stilte door niets verbroken. Zijn electrische zak lantaarn hief hij op en liet het licht in de brandkast vallen. Maar hierbij maakte hij een fout. Wel had hg er zich eerst van overtuigd, dat de zware gordijnen voor de ramen goed dicht waren, maar hg had er niet op gelet dat rechts boven in den muur een getralied ventilatiegat was aangebracht, grooter dan zulke gaten, gewoonlijk zijn. De stralenbun del van zijn sterke lantaarn had niet langer dan één of twee seconden langs het ventilatie gat gespeeld, maar dat was lang genoeg om opgemerkt te worden door een man, die bui ten op de gracht liep. De inbreker greep een pak bankbiljetten en grinnikte. Dat was een meevaller. Er ging toch maar niets boven contant geld, daar boog iedereen voor als een knipmes, van de mooie meisjes af nou! tot de hooge heeren toe. Een kistje stond op de bovenste plank van de safe, de dolle strekte er zijn hand naar uitde juweelen waarvoor hij gekomen was, had hij dan eindelijk te pakken. Maar op hetzelfde oogenblik sprong hij op. Beneden had hij een stem gehoord, een stem, die' hij maar al te goed kende, de stem van detective Middernacht! Voetstappen klonken nu op de trap en kwa men naar hem toe. Middernacht! En voestappen, die naderbij kwamen. Doodsangst maakte zich van Dolle Bult meester, hij kreeg een visioen van gevange nismuren en eindelooze eenzaamheid, hij wist wat hem, den onverbeterlijken recidivist, te wachten stond als hij voor de heeren rechters kwam. Hij vloekte binnensmonds en de moed der wanhoop maakte zich van hem meester. Hij kreunde en greep naar zijn heupzak, hij keek om zich heen als een opgejaagd dier, en meer was hij ook eigenlijk niet. „Ze krijgen me niet," bracht hij uit, „ze krijgen me niet, al moet ik er een moord voor doen!" HOOFDSTUK II. Twee, die niet van de eenzaamheid hielden. Gewoonlijk worden detectives voorgesteld als mannen, die net zooveel kunnen verdie nen als ze willen. Zij bedingen vorstelijke ho noraria, zij kijken nooit op geld, en hebben kommer noch zorg. De werkelijkheid Is an ders. Een detective, die zijn vak verstaat en wat geluk heeft gehad, kan zijn boterham ruim verdienen, maar ook dan nog heeft h£ noodig wat bijna iedereen in ieder beroep noo dig heeft: aanbevelingen en relaties. Een de tective die er niet op uit is relaties aan te knoopen, brengt het niet ver, en dat maakt zijn beroep zoo moeilijk. Hij moet relaties heb ben op ieder gebied, hij moet in de onder wereld georiënteerd zijn om er waardevolle informaties op te doen, maar hij moet ook in gegoede kringen menschen kennen, men schen die weten wat hij waard is, en die, als de gelegenheid zich voordoet, zijn hulp inroe pen. Norman Ray was er altijd op uit in alle mo gelijke milieus relaties aan te knoopen, dat kon hem altijd te pas komen, vond hij, en hij was er zich heel goed van bewust, dat ook een detective de gebraden ganzen zoo maar niet in den mond vliegen. Terwijl hij op dien regenachtigen Novem beravond over de Keizersgracht liep, over dacht hij hoe jammer het was dat hij den Bult uit het oog had verloren. Als hij den inbreker had kunnen volgen, als hij hem had kunnen betrappen in een der deftige huizen op de ver laten gracht, beteekende dat in de oogen van het publiek, een nieuw bewijs voor zijn schranderheid en zijn activiteit; en een nieuwe relatie wellicht met de een of andere gegoede familie. Waar die Bult zoo gauw gebleven was? Met zijn lange beenen weggeschuifeld als een aap in het oerwoud. Vind hem maar eens terug. Middernacht was allesbehalve ingenomen met zichzelf. Hij had zijn man uit het oog verloren en daar was geen excuus voor. Een detective, die het spoor bijster raakt, mooie boel! Hij bromde iets binnensmonds en tastte in zijn jaszak naar zijn cigaretten. Als hij niets beters te doen had. tastte hij altijd naar zijn cigaretten, dat gaf hem. troost en aflei ding. (Wordt vervolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1934 | | pagina 1