Stadsnieuws
WAAR
HET SPOOK VAN DE ARMOEDE
GRIJNST
e 'Winter
Wat wilt Imnï
Wem §aan éernf
Onze goedkoope
7 ooneelvoorstelling
TWEEDE BLAD
HELPERSCHE COURANT VAN DINSDAG 29 JANUARI 1933.
Licht op voor alle voertuigen.
Van heden af kaartverkoop
ting'
KONIJN,
Visscherij.
Engelsch stoomschip
verliest zijn roer
bij hooge zee.
Uit het politie-rapport.
DRIE UUR OP STAP MET DEN BOND VAN
BARMHARTIGHEID. - GROOTE MATERIEELE
ELLENDE IN KNAPPE GEZINNEN.
Burgerlijke Stand
van Den Helder
Haven van Nieuwediep.
Dinsdag 29 Jan.
Woensdag 30
17.08 uur.
17.10 uur.
Een ikje voorbarig zijn we geweest toen
we Zaterdag aankondigden, dat Maandag de
kaartverkoop zou beginnen. Er kwamen des
morgens al verschillende lezers vragen, maar
we moesten hen teleurstellen: de kaarten wa
ren nog niet gereed. Ze moesten gedrukt,
genummerd en gestempeld worden door de
Contröle belastingen en dat alles kon Zater
dag niet meer voor Ikaar komen.
't Hindert niet, er is nog tijd genoeg en we
beginnen n vandaag met den verkoop. We
hebben het gistermiddag reeds op ons raam
aangeplakt, dat van half elf hedenmorgen
kaarten 25 cents verkrijgbaar zijn, op ons
kantoor en ook in Casino, en we kunnen de
liefhebbers thans afwachten. Ongetwijfeld
zullen r velen van deze unieke gelegenheid
gebruik willen maken, want, nogmaals zij het
gezegd: men zal niet merken hier met dillet-
tanten te doen te hebben. Wij hebben het in
ons vorig stuk verzuimd te vermelden, dat
het de heer Kottman is, die hier de regie ver
zorgt. Het stuk stelt hoog» eischen aan de
regie, juist vanwege al die geheimzinnige
dingen, die gebeuren. Want de regisseui is de
man, die dat alles verzorgen moet. Het ge
ringste verzuim kan oorzaak zijn, dat een of
ander tooneel mislukt. En het is juist het
aardige in dit stuk, dat alle3 zoo precies in
elkander sluit, zoodat men geen enkel oogen-
blik het idee heeft in een schouwburg te zit
ten en naar een tooneelvoorstelling te zien,
maar dat men werkelijk de illusie heeft per
soonlijk bij alles tegenwoordig te zijn.
De bn.idelir g speelt zich geheel af in de
hall van ee Engelsch landhuis. Da landhuis
is eenzaam gelegen en wordt bewoond door
een dame, die enkele logé's heeft op 't oogen-
blik, dat het *tuk begint. Ei juist te midden
van die logés g beuren die geheimzinnige
dingen, en een hunner, een rijke jonge man,
die door de andeicn zoo'n beetje voor onnoo-
zel wordt aangezien, is de man, aie... Maar
eigenlijk moesten wij er maar niets van ver-
tenen, net is vel aardiger <at U zelf gaat
zien.
Verschillende winkeliers hebben voor de in
richting van het decor belangeloos nun mede
werking verleen» zoo het Modehuis Herschel,
dat de costuums der dames verzorgde, de fa.
Harjer, die meubileering en stoffeering voor
dit doel afstond, de "irma Schelliner, d»e elec-
trische ornamenten aanbracht. U wilt hier
wel eens speciaal op letten, nietwaa. rOok
voor het kap- en grimeerwerk vragen wij uw
speciale aandacht; dit is verzorgd door den
heer Wolzak, tooneelkappe: te Amsterdam, en
deze heer heeft van sommige personen aller
aardigste „types" gemaakt.
Daar ons ook reeds gevraagd is naar het
bespreken van plaatsen, deelen wij ier mede;
dat hiervoor gelegenheid za) bestaan Zater
dag a.s., 2 Februari in Casino van 3 tot 5
uur, alsmede Maandag en Dinsdag d.a.v. (zoo
noodig) van 7 tot 9 uur. De kosten hiervoor
zijn slechts 5 cents.
Nogmaals dus: toegangsbewijzen kunt u
bij ons (Koningstraat) en bij den heer Polak
(Casino) krijgen tegen 25 cents per persoon,
en van Zaterdag af kunt U (uitsluitend in
„Casino") uw plaats reserveeren tegen beta
ling van 5 cent. Uw toegangsbewijs is tevens
programma, met volledige rolverdeeling.
Wacht niet te lang met uw plaatsen te koo-
pen. Het blijkt nu reeds, dat er groote belang
stelling bestaat.
MAIL VAN I>E „MARNIX".
Woensdag in ons land.
De directie van de Stoomvaart Maatschap
pij „Nederland" deelt mede, dat de speciale
trein, aansluitende op de „Marnix van St.
Aledgonde" Dinsdagochtend 29 Januari van
Genua venrekt te 10 u. 20. aankomst in ons
land op Woensdagochtend 30 Januari 9 u. 15
te Amsterdam C.S.
MAIL VERZENDING HK. MS. K. XVIII
In verband met het gewijzigde vaarplan
van Hr. Ms. K. XVin is nu het volgende
ljjstje van verzending te lezen:
31 Januari: naar Montevideo inplaats
van Rio de Janeiro, zelfde tijd van buslich-
8 Februari: naar Buenos Aires inplaats
van Montevideo, zelfde tijd van buslichting.
evangelisatiegebouw
VIJZELSTRAAT.
Zooals een advertentie in dit blad vermeldt,
loopt morgenavond 8 uur, Mr. K. P. v. Wes
ten, van Amsterdam, in het Evangelisatiege
bouw, Vijzelstraat, te spreken. Zyn vrouw, die
meermalen voor de radio zong, zal dezen
evangelisatie-dienst, met zang opluisteren. De
toegang tot deze samenkomst is vrij.
ROND VAN BARMHARTIGHEID.
Morgen zal de Bond van Barmhartigheid
by u aan de deur kloppen. Benige auto's zullen
door de stad rijden en huis aan huis goederen
ophalen. Laat het niet tevergeefs zijn. Vooral
nu de winter met felle kou nog zjjn intiede
deed, is hulp in menig gezin dringend noodig.
Geef wat u te missen hebt, in het bizonder
is ook noodig baby- en mannengoed. Kijk
vandaag nog uw voorraad na, zoodat morgen
klaar staat wat u voor uw minder bedeelde
stadgenooten kunt afstaan.
kindervoorstelling in „casino".
Wij herinneren nog eens aan de groote
Kindermatinée van morgen in Casino, «ei
zeer afwisselend programma zorgt ervo°
de kinderen zich den heelen middag uitstekend
amuseeren; wie de kinderen een onvergeie-
Hjken lachmiddag wil bezorgen néme ze mor
gen mede naar Casino. Voor plaatsbespr
en prjjzen verwijzen wij naar de adve
«s de strooibiljetten.
DAGELIJKS
UITZENDING VAN DINERS
BILLIJK TARIEF
SPOORSTRAAT 98
Telefoon 339
BEMANNING K XVI EN K XVII BIJ
DEN PAUS.
Naar Reuter uit Rome seint, ontving de
Paus gisteren luitenant ter zee Kramers, zes
officieren en dertig leden van de bemanning
van de K XVI en K XVII, die heden de haven
van Napels zullen verlaten met bestemming
Java. De paus roemde de Nederlandsche
marine, in het bijzonder wijzend op den figuur
Tromp.
LEZING DS. BIK VAN ENKHIUZEN.
Wy herinneren aan de lezing van Ds. Bik,
van Enkhuizen, op hedenavond 8 uur, in het
Evangelisatiegebouw, Palmstraat. Ds. Bik is
een uitstekend redenaar, die met zijn, in dc
advertentie van het vorig nummer aangekon
digd onderwerp, zeer zeker zyn gehoor van
begin tot einde zal weten te boeien. De toe
gang tot deze samenkomst is vry.
ALG. BEGKAFENIS-ONDERNEMING
„DEN HELDER".
Wy verwijzen naar de advertentie in het
nummer van heden betreffende de door bo
vengenoemde Onderneming te houden Jaar
vergadering op Woensdag 30 Januari.
EVSCHRI1 Vl_ (GEN HANDELSREGISTER.
Wijzigingen.
C. Bening-Haas, Koningstraat. Over
gegaan aan: L. Bening.
Opheffingen.
W. Blaauvv, slagerij, Loopujjtpark 27.
Wed. M. E. Beek-Oudkerk, Laan 54,
stalhouderij.
KOJ.STEK BRANDES-RADIO.
In het journaal, dat deze week in de
Tivoli-bioscoop vertoond wordt by de film be
treffende „Het meisje met den blauwen hoed"
is o.a. een opname van een rondgang in de
bekende Kolster Brandesfabrieken te Sidcup,
Kent, Engeland. Deze film zal ongetwijfeld
de vele bezoekers interesseeren. Wij verwij
zen voorts naar de advertentie in het num
mer van heden.
Wonderlijke dingen beleven we thans. De
regeering gaat, ter bescherming van eigen
vischbedrijf de haringinvoer contingenteeren
tot 40 °/0. De IJmuider vischhandel staat op
stelten, omdat de cloeharing uit Noorwegen
daarin is betrokken en nu is het weer de Bel
gische vischhandel, die zich ook door onze
contingenteering van haring zeer benadeeld
ziet.
Daartegenover staat België, die een der
eerste landen was die de vischinvoer ging con
tingenteeren, waardoor weer ons vischbedrijf
ernstig werd benadeeld. Maar nu zouden we
zeggenals je onze visch maar voor een klein
gedeelte wilt hebben, zoodat we hier met een
te groote voorraad voor de binnenlandsche
consumptie blyven sukkelen, spaar ons dan
ten minste om die voorraad nog te vergrooten.
Bovendien en daarop wijst de „N. R. Crt."
ten rechte is het deel dat Nederland voor
invoer van visch naar België was toegekend
nog nooit bereikt, terwijl het contingent uit
andere landen voor België bestemd, ver werd
overschreden.
Er is dus iets en uit IJmuiden werd
daarop ook reeds gewezen niet in orde met
die contingenteering van visch, waardoor ons
visscherijbedrijf sterker gedupeerd wordt en is
dan eigeniyk noodig en ook niet bedoeld was.
Wat daarvan de gevolgen voor dit bedrijf zyn
geweest, laat zich denken.
Nu hoopt men op de onderhandelingen die
thans gaande zijn tusschen Nederland en België,
maar de belanghebbende instanties mogen er
op worden gewezen, dat althans aan deze
schreeuwende onbillijkheid een einde komt.
De „Drenthe" en „Holland" bren
gen het schip in veiligheid.
Zaterdagavond werd draadloos bericht ont
vangen, dat het Eng. s.s. „Asiatic" groot:
3741 ton netto op 53 graden Al min. N.Br. en
4 graden 41 min. O.L., dat is ongeveer 12
myl ten Zuiden van het lichtschip Terschei-'
lingerbank, zijn schroef heeft verforen en ten
anker was gegaan. Het schip is geladen met
lijnkoeken en van Odessa op weg naar Ham
burg.
Van Den Helder vertrok de sleepboot
„Drenthe" van Bueau Wijsmuller en van Ter-j
schelling de „Holland" van de firma G. Doëk-i
sen Zn. ter assistentie.
Zondagmorgen te ongeveer 11 uur werd het
schip op de aangegeven plaats door beide
sleepbooten aangetroffen en op sleeptouw
genomen, nadat Lloyds contract was aange
gaan. De sleep begaf zich op weg naar de
reede van Texel.
Zondagavond ongeveer 8 uur zyn de
sleepbooten „Drenthe" van Bureau Wysmul-
ler en „Holland" van de fa. Doeksen, Ter
schelling, met het roerlooze Engelsche s.s.
„Asiatic" op de Texelsche reede aangekomen
Het sleepen heeft geen bijzondere moeilijk
heden opgeleverd, alles ging naar wensch. Op
de reede ging de „Asiatic" voor anker, terwyi
de beide sleepbooten de haven van Nieuwe-
diep binnenliepen. Bij daglicht zou een na
dere décisie door den kapitein van het En
gelsche schip genomen worden. Men was van
meening, dat het schip wel naar binnen ge
bracht zou worden. Immers, het dok op de
Rijkswerf alhier heeft een lengte van 109
Meter, terwijl het schip een lengte heeft van
106 Meter. Zoodat reparatie eventueel hier
kan plaats hebben. Echter lijkt het er niet
op, dat de Engelsche kapitein het Nieuwediep
zou aandoen, want het schip bleef op de reede
liggen. Blijkbaar overweegt de kapitein om
naar Hamburg, waarheen hij op weg was,
gesleept te worden
De „Asiatic" is in 1923 gebouwd te Bur-
nishisland in Engeland. Het schip meet 3741
ton netto en behoort aan de maatschappij van
W. H. Cockerline Co.
Wij vernamen later het volgende:
De „Asiatic" zal niet in Den Heider ge
repareerd worden. De kwestie is n.1. zoo: Ten
eerste zijn de afmetingen van het schip en
het dok zoodanig, dat reparatie wel mogelijk
is, doch erg gemakkelijk zal dat niet gaan.
Daarbij zou de „Asiatic", die zwaar geladen
is, eerst van 1500 ton lading ontdaan moeten
worden, wil men bij de reserve-schroef, die het
schip aan boord heeft, komen. En op een
dergelijking wallading is men in Den Helder
niet berekend.
Het schip zal nu naar Hamburg gesleept
worden; er werd door den vertegenwoordiger
van Lloyd's Agency en den xapitein van het
schip in Hotel Den Burg overlegd door welke
maatschappij dit zou gebeuren.
De kapitein van de „Asiatic", de heer
Mason, vertelde nog, dat op den bewusteu
Zaterdagavond zijn schip veel last van dei)
zeer sterken N.O. wind had gehad; er stond
een hooge zee. Toen zijn schip het roer kwijt
raakte, wist hij het voor anker te krijgen,
doch daarmee was het schip nog niet veilig.
Het zat n.1. dicht bij de z.g. Gronden en als
het anker niet hield, zou het schip daarop
vast kunnen ra^en. Onmiddellijk werd om
assistentie verzocht; de kapitein was zeer
verheugd toen ds sleepbooten er waren. Oor
spronkelijk had nij het plan, om naar Ham
burg door te gaan, doch vanwege het slechte
weer kon aan dit voornemen onmogelijk uit
voering gegeven worden.
Zij nog vermeld, dat de „Stentor" van het
Bureau Weissmuller, die te IJmuiden gesta-
tionneerd is, eveneens ter assistentie was uit
getrokken.
DE „ASIATIC" WORDT DOOR TWEE
SLEEPBOOTEN NAAR HAMBURG
GEBRACHT.
Door den vertegenwoordiger van de Lloyd's
was een inschrijving opengesteld voor het
sleepen van de „Asiatic" van Den Helder naar
Hamburg. Het resultaat was, dat het sleepen
werd gegund aan de reederijen Wijsmuller
en Doeksen samen. Hun sleepbooten „Drente"
en „Holland zullen de sleep, die ongeveer 3
etmalen zal duren, uitvoeren.
Het vertrek heeft hedenmorgen ca. 9 uur
plaats gehad.
Autobotslng.
Zaterdagmorgen had op den hoek Sluis-
dijkstraatSchagenstraat een aanryding
plaats tusschen een autobus en een vracht
auto. Beide voertuigen werden beschadigd.
Persoonlijke ongelukken hadden niet plaats.
Een onderzoek naar de schuldvraag wordt in
gesteld.
Poging tot inbraak.
Bij de politie werd aangifte gedaan, dat
in den loop van den afgeloopen nacht ge
poogd is in te breken in een woning te
Huisduinen. De recherche stelt een onderzoek
Een leeiyke vat.
Zondagavond kwam door de gladheid van
den weg in de Spoorstraat een meisje te
vallen, dat daardoor boven haar oogen een
bloedende wonde aan haar hoofd bekwam.
Zij werd aan het hoofdbureau van politie ver
bonden.
Ongeweiiseht bezoek.
Door een bewoner van de Klaas Duitstraat
werd aangifte gedaan, dat er in den afgeloo
pen nacht onbevoegden op zijn erf zijn ge
weest. De recherche stelt een onderzoek in.
Eindeiyk en ten langen leste is het dan
winter geworden, en het ongestadige, ongezel
lige weer, waardoor de laatste dagen werden
gekenmerkt, is veranderd in stralend winter
weer, waarin zelfs de zon, die wy zoo lang
ontbeerd hebben! niet ontbreekt. De stor
men hebben zich gelegd, de regenbuien, die de
laatste dagen afgewisseld werden met hagel-,
sneeuw- en onweersbuien, zijn voorbij. Na een
griezelig-ongezelligen Zondag, zoo één waar
bij je niet dan in de uiterste noodzaak op
straat komt, kregen we nog een fel-kouden
Maandagmorgen, maar toen was het ook ge
daan. Daarha is de wind gaan liggen en een
echt, gezond Hollandsch winterweer heeft er
voor plaatsgemaakt. Eindelijk en ten langen
leste!
Ja, we hebben zwaar gedelibereerd over
dien winter, die toch eigenlijk geen winter
was. Heele artikelen hebben er over in de
bladen gestaan: of het nu wezenlijk en waar
lijk een uitzondering was, .zoo'n winter, die
maar zoo'n klein piezeltje kou bracht. We
hebben gelezen van dien kweeker, die zóó
maar aardbeien van den kouden grond kweek
te en zelfs aardbeien, die zeer smakelijk en
geurig waren, en van de stads- en andere
tuinen, waar de rozen en andere bloemen nog
vroolijk en wel bleven ontluiken als ware het
Augustus in plaats van December of Janu
ari, en we hebben vol verwondering onze
hoofden geschud. In wat een wondere wereld
leven we toch! hebben we tegen mekaar ge
zegd; zouden we nu straks in April of Mei
den winter krijgen, nu we het voorjaar al in
December hebben?...
Maar wijze mannen hebben het hoofd ge
schud en gezegd, dat het mis zou loopen. D'r
moest wat vorst komen, dat was voor alles
goed, voor de boomen en de planten, voor de
bladluizen en ander ongedierte (dat wil zeg
gen, daar was het dan juist niet goed voor,
maar u begrypt het wel, nietwaar?) en ook
voor de menschheid. Had niet een winkelier,
met een benijdenswaardigen humor en een
optimisme om jaloersch van te worden, al
met koeien van letters aangekondigd, datie
opruiming hield van... schaatsen? En liepen
we al niet weken en weken lang met onze
dikste winterkleeren aan in de hitte des dage-
lijkschen levens te puffen? Maar wat moet
men doen? Je hebt je winterkleeren nu een
maal om ze des winters aan te trekken, en
als de winter nu de allures heeft van een
ietwat achterlijken zomer... verdikkie nog-
aan-toe, daar kan dan toch geen kleermaker
de dupe van worden. Zegt u nou zelf! En nu
spreken we nog niet eens van de dames, die
prachten van wintermantels hebben met en
zonder bont, met bijpassende hoedjes of baret-
jes, met elegante sokjes en sierlijk schoeisel,
met passende poederdoosjes teneinde allen op
komende rooden neusjes oe kop in druk
ken (erg mooi is de beeldspraak niet, maar
enfin, over laten zetten is ook lastig), en die
dat alles toch waarlijk óók niet hebben om
het ongebruikt te laten liggen.
Bovendien, en nu zijn het weer de wijze
mannen, die aan het woord zijn, zou het
funeste gevolg van dezen geforceerden groei
van planten, bloemén en boomen zijn, dat ze
in den aanstaanden zomer achterlijk zouden
biy'ven in hun wf-sdom, dat we moesten reke
nen op zeer middelmatige oogsten en wat
dies meer zij. U ziet dus wel van hoeveel
belang zoo'n winterperiode wordt.
Maar intusschen bleef het maar kwakkelen.
Mist en motregen, motregen en mist, dat was,
gedurende vele weken, het aspect, dat de
nieuwe dag ons bood, een aspect intus
schen, dat, door het ontbreken van daglicht
feitelijk haast geen aspect was. Want „as
pect" beteekent „aanblik" en juist zoo'n aan
blik misten we. Mist en motregen, motregen
en mist, nu en dan afgewisseld door een wat
steviger kwaliteit regen... en heel de mensch
heid was of werd verkouden, zooals dat in
een dergelijken winter behoort.
En ziedaar! de klap op de vuurpijl brach
ten ons de paar laatste dagen. Toen leek
het alsof werkelijk de Maartsche buien in
volle hevigheid waren losgekomen, de mist en
de motregen werden afgewisseld door hagel
en sneeuw en natuurlijk ontbrak voor Den
Helder ook niet de stijve noordwester, die het
water in het Marsdiep omhoog stuwde tot op,
tot over de dijkskruin. Haastig snelden onze
visschers naar hun eigendommen om ze hoo-
ger op in veiligheid te brengen en extra vast
te snoeren. En onze Waterstaatsdienst was
dubbel waakzaa., om den eeuwigen strijd met
de zee onvermoeid en energiek voort te zet
ten. De zee is onze beste vriendin; zonder de
zee zou Den Helder niet bestaan en wat er,
zonder Den Helder, van de Helderschen te
recht zou moeten komen... je hart staat stil
bij het denken aan zooiets. Het is de zee, die
de welvaart brengt aan deze lage 1 anden,
maar het is diezelfde zee, die tevens een ge
vaarlijk tegenstandster is, zooeen, waarmee je
beter uit haringtrekken dan uit vechten kunt
gaan. Toch moet er gevochten worden, altijd
door, en, mag dan ook de zee langzaamaan
stukjes van ons sti*and wegknabbelen, de
mensch blijft altijd nog overwinnaar, weet
have en goed veilig te stellen en de woedendè
krachten, die de zee kan ontketenen, binnen
de grenzen te houden.
Maar die Maartsche buien in Januari von
den we niets prettig. „Geef my maar een win
tertje, zoo'n ouderwetsch!" zei nummer 1.
„Ik teeken voor den zomer, voor zoo'n
beetje zwemmeyi in zee!" zei nummer 2. En
de blad- en andere luisjes, de vliegen, lar
ven en eieren juichten; ze hadden een reuze
leventje, zoo goed als ze 't nog nooit had
den gehad.
Gierend en loeiend brandde de haard of
kachel in de woonkamers; emmers vol kolen
werden verslonden om den feilen wind tevre
den te stellen, die ze in razend tempo weer
door den schoorsteen joeg. Totdat Maandag,
in den loop van den morgen, de wind ging
liggen, de zon, die zich den geheelen winter
ii*)
We vervolgen onzen tocht en stappen af
voor een grauw-grijs gepleisterd huisje,
't staat temidden van andere burgerhuisjes,
maar is lager, meer nog weggedrongen voor
het oog. Toch maakt het een prettigen in
druk met zijn heldere gordijntjes voor het
eene raam dat het bezit. We pakken de deur
knop, maar de deur wijkt niet. Niet thuis We
gaan over het hobbelig klinkerpaadje, door
het steegje naast de woning en staan op een
klein plaatsje. Door een raampje in de keu
kendeur zien we in een gezellig kamertje,
dat er opgeruimd en propertjes uitziet. Nee,
er is niemand thuis.
„Weet u," zegt de heer Dissel, „wat de be
woner van dit huisje tegen me zei, toen we
hem geholpen hadden in zijn armoede?"
„Meneer, u hebt me gered uit de handen
van het afbetalingssysteem, want waar moei
je heen als je met 12 k 13 gulden rond moet
komen, met eenige kinderen?"
„Ja, 't is een net gezin," zegt onze gelei
der, „en 't is fgn da we konden helpen."
Achter een groezelig gordijntje, dat ver-
verlangend naar de voorjaarsschoonmaak uit
ziet, stëékt een bloot kinderarmpje, De uit
gebloeide geranium, in rood-steenen pot, doet
moeite om op de smalle vensterbank te blij
ven staan. We duwen de verveloos groene deur
open, die evenals het huisje zelf, teekenen van
verval vertoont.
Op ons roepen komt een vrouw naar voren,
van wie het leven te veel gevraagd heeft,
de levenslust is in het moede oog gedoofd.
Een boezelaar is over haar ondergoed ge
slagen.
„Bent u tevreden met wat u van den Bond
van Barmhartigheid ontving?" vraagt de heer
Dissel, maar weer direct met de deur in huis
vallend, als hy het doel van ons bezoek heeft
bekend ger aakt.
„Ja natuurlijk meneer", antwoordt een
hooge-overschreeuwde vrouwenstem, „ik ben
biy met alles wat ik krijg, hoor, je moet toch
blij zijn met wat ze je geven. Ja, hoor, ik
vind het fijn. Liegen doe ik niet, meneer, maar
voor me man was der geen ondergoed, ziet
u. Maar wat ik kreeg heb ik kunnen gebrui
ken, hoor."
We stappen de tamelijk ruime-romnielige
kamer binnen. By het raam zit de kleine
dreumes, wier armpje zoo even het eerste
teeken van leven was in dit armoe-huis. Een
imbeciel meisje, hoog in de schouders, kijkt
ons wat dwaas aan. Slaat dan haar magere
armen om moeder heen en vleit: „Ik' ben by
moeder thuis." Van over tafel kijken oné een
paar ondeugende oogen aan uit een ongewas-
sche snoetje, <.iet een warrige krullebol.
't Is het jongste van de zes kinderen, waar
van er vijf thuis zijn. De oudste dient.
Zestien gulden komt er wekelijks aan steun
binnen. Twee gulden vijftig wordt aan huur
betaald voor de oude woning. De omstandig
heden zijn dus even beter dan in de gezinnen,
die we ervoor bezochten.
,,'k Pas goed op me kleere, meheer", zegt
de vrouw en trotsch toont ze ons een gebreid
pakje. „Vorig jaar gekregen, en nu weer her
steld, kijkt u maar", en meteen duwt ze ons
liet groezelige pakje onder den neus.
„Ja, meheer, 't is wat te zeggen, we hebben
al heel wat meegemaakt. Me dochter van 19
jaar is vorig jaar stomp krankzinnig geweest,
alleen van de praatjes van de menschen. Nou
is ze gelukkig weer normaal."
De vrouw komt op haar praatstoel, wil ons
nog meer vertellen, doch we stappen op, om
andere gezinnen te bezoeken.
In de kamer speelt het imbeciele kind van
vijftien met een jonger zusje. Haar dwaze
lach klinkt nog als de deur achter ons toevalt.
„Komt u binnen, meheeren", zegt een jong
vrouwtje, als ze hoort, dat we van den Bond
van Barmhartigheid komen.
't Huisje dat we binnengaan, is nog
nieuw, 't is niet ruim, maar het maakt van
buiten toch een vriendelijken indruk en als
we binnenkomen in het gezellige kamertje,
kijkt het potkacheltje ons met een paar vu
rige oogen uit een breede scheur in zijn gloei-
enden kachelbuik aan.
't Ziet er hier netjes uit. Evenals het huwe
lijk van de bewoners zijn ook de meubelen
jong.
„Wat is uw man?" vragen we de jonge
vrouw, terwijl juist door de achterdeur de
man, met hun eenigst kindie, komt binnen
stappen. Hij ziet er schraal en mager uit.
„Grondwerker", antwoordt de vrouw, „maar
hij heeft vorig jaar maar achtweken kunnen
werken."
„Hoeveel steun hebt u?"
„Drie gulden vijftig. En dan krijgen we
nog een kolenbon."
„En hoeveel huur betaalt u hier?"
„Twee vyf en zeventig."
't Is voor het huisje niet te veel, deuken we,
maar3.50 inkomsten.
„Hebt u soms nog een kachel voor ons?"
vraagt de vrouw aan den heer Dissel. „We
konden er vorige week een koopen voor vier
gulden, maar waar moet je het vandaan ha
len en die daar, kan ieder oogenblilc in elkaar
zakken."
Even denkt de heer Dissel: „Kom morgen
avond om acht uur maar bij me, met een
handwagentje", zegt hij dan tot den man.
„Ik heb er nog juist een staan."
„Heel graag", antwoordt de man.
„Gelukkig, dat ik het gevivagd heb", zegt
de vrouw.
„Zijn er nog meer dingen, die u noodig
hebt?" vraagt de heer Dissel.
„Nou, we hebben eigeniyk nog gebrek aan
een deken en aan ondergoed voor m'n man",
zegt het vrouwtje.
De heer Dissel belooft er aan te zullen den
ken, en dankbaar laat het echtpaar ons uit,
voor het vervolgen van onzen droeven tocht.
„Onbewoonbaar verklaarde woning". Het
staat er met onbescheiden zwarte letters op
een wit bord boven het deurkozyn en het
huisje zelf doet al 3inds lang geen moeite
meer zijn reputatie op te houden. Niet alleen
dat er zoo goed als geen verf meer op deur
en kozijnen zit, maar de goot, die we zoo kun
nen grijpen, hangt machteloos neer en zelfs
kwam al een stuk naar beneden, dat niet meer
vervangen werd.
't Is al schemerig als we de deur open
duwen en ons „vollek", door de lange, smalle
gang roepen. Een vrouw komt naar voren
sloffen en noodigt ons uit binnen te komen.
We loopen achter haar aan in de gang, die we
onder onze voeten voelen bewegen, 't Is don
ker, maar geen kapstok of parapluie-stan-
daard verspert ons den weg. We komen in een
somber kamertje, met uitzicht op een romme
lige binnenplaats. Een zeeplucht van de wasch
hangt door het huisje. In een oude leunstoel
zit een kleine jongen, als een oud mannetje
weggezakt. „Sta eens op", zegt een man, die
by de kachel zit, tegen den jongen, die zich
direct op den grond laat zakken, zoodat moe
der zijn plaats kan innemen.
't Wordt eenzelfde droef verhaal.
„Drie jaar ben ik werkloos", zegt de man,
„ik probeer met haringtrekken nog wel iets
te verdienen, maar dat is tegenwoordig ook
niks gedaan. We hebben 13 gulden steun en
daarvan moeten we leven met z'n vijven. We
hebben drie kinderen, maar één is er ai een
half jaar in Nunspeet, voor z'n gezondheid."
De heer Dissel informeert met belangstel
ling naar den kleinen jongen, die ver van huis
zoekt, wat hij hier niet vinden kon.
„Wat voor huur betaalt u hier?" informee-
ren we.
„Een gulden in de week".
,,'t Is toch onbewoonbaar verklaard?"
„Ja, maar ze laten ons nog zitten. Wil u
het huisje eens zien?"
We antwoorden bevestigend en gaan dan
weer door de gang naar het voorkamertje. Een
smal kamertje. Een olielampje wordt aange
stoken en in het schemerlicht zien we een
twee-persoonsbed, bedekt met een gehaakte
schoone witte sprei. In den hoek is een bed
stee voor de kinderen.
Flauw valt het licht op een wandspreuk.
We lezen haar:
„Die thuis 't geluk niet vindt,
Hij zal het nergens vinden.
Die thuis 't geluk niet ziet.
Hij vindt het elders niet."
We zijn weer buiten, ja toch, 't bord hangt
er nog: „Onbewoonbaar verklaarde woning".
We peddelen naar een ander geval.
(Wordt vervolgd).
Nr. I werd opgenomen in het rtr. van
Zaterdag 26 Januari.
FeuilletonPag. 1
Buitenlandsch Overzicht1
Werklooze man te Amsterdam door
zyn vrouw vermoord7
Treinongeluk in Polen. Zestien ge-
lvondens
Hauptmann houdt vol onschuldig te
8
De Van Ghent" en „Kortenaer" zijn
Zaterdag te Colombo binnengelooyen
en dien dag weer vandaar vertrokken s
De bemanning van de „K XVI" en
,JC XVII" bij den Paust> g
Ernstige relletjes in de Kinkerbuurt
te Amsterdam. Communisten en fas
cisten slaagsg
Belangrijke rede van minister Colyn'
Hoe behoudt Nederland zijn volks
welvaart
Een vliegtuig verliest ongev. 50.000
aan goudstavens
B\j een ernstige trambotsing in Leip-
zig zyn 12 menschen gewond t
Bizonderheden over de ramp van de
„Mohawk". 34 lijken geborgen j
Eèn mislukte revolutiepoging in
Uruguay
0 jjj
De Indische mail komt Woensdag in
ons landS
Jongeman te Zoeterwoude, door
broer van zyn meisje vermoord f
By een brand te Greemvood Lake
(New-York), zyn zes personen in de
vlammen omgekomenf
De overstroomingen in het Missis-
sippidal. Duizenden dakloos. f
De moordzaalc-Born. De doodstraf
geëischt tegen de vier moordenaars
en de vrouw van BomS
Omtrek-nieuws
Marktberichten
Marineberichten
Sportnieuws
8
8
8
8
Dinsdag 29 Januari.
Evangelisatiegebouw, Palmstraat, 8 uur.
Lezing Ds. Bik, van Enkhuizen.
Woensdag 30 Januari.
Nederlandsche Beisvereeniging, optreden
Cabaretgezelschap, 8.30 uur, Musis Sacrum.
Evangelisatiegebouw, Vijzelstraat, 8 uur,
Evangelisatie-onderwerp Mr. K. P. v. Wes
ten, vati Amsterdam, zang Mevr. v. Wes
ten— Tol.
KindermatinéeCasino, half drie.
Zaterdag 2 Februari.
Bal-Masqué, „Tavenu".
Amusementsavond E.H.W.V. „de Jutter",
Musis Sacrum, 8 uur.
Woensdag 6 Februari.
Premie-voorstelling ,JIeldersche Courant",
door de tooneelvereeniging T.A.V.E.N.U."t
Casino, 8.30 uur.
nog bijna niet had laten zien, te voorschijn
kwam en de geheele stad in de vroolijkheid
van den echt-Hollandschtn winter zette. Het
beetje sneeuw, dat gevallen was, was ten
deele blijven liggen, zoodat we dus het echte,
wintersche gevoel kregen. Een heel klein
beetje vorst deed enkele plasjes bevriezen en
de jonge kinderen deden wanhopige pogin
gen tot een glijbaantje te komen. Helaas! dat
glijbaantje was meer illusie dan werkelijkheid.
Maar met één slag was het stadsbeeld
totaal veranderd: waar den vorigen dag de
loeiende wind door de straten gierde en ieder,
die niet onvermijdelijk naar een kaart-
avondje moest, thuishield, daar waren nu de
straten vol van de ruchtigheid en de vroolijk
heid eener wandelende en winkelende men-
schenmenigte. Daar blaften vroolijk de
hondjes en stoeiden tevreden de kinderen,
daar reden trotsche moeders de slapende of
op hun duim zuigende zuigelingen, en daar
was. kortom, het heele menschdom tot nieuw
leven ontwaakt.
En de vervelende kranten, die ons al had
den gezegd, dat die winterperiode van korten
duur zou zijn, waren in een hoek gesmeten,
we wilden dat, op zoo'n mooien zonnigen dag,
niet lezen, maar liever ons vermeien in de
toekomst, als meerdere van die stralende
wintersche dagen zullen komen.
Laten we er het beste van hopen: ook de
boerenkool met worst smaakt op zulke da
gen het lekkerst!
Van 2628 Jan. 1935.
BEVALLEN: E. SnipPancras, d.; M.
KosKrijnen, z.; P. C. F. 't Hartde Meijer,
d.; J. Visers—Bieze, z.; N. Bakhuys—Kooy,
z.; Th. G. Rietveld—Ran, d.
OVERLEDEN: A. Schillemans, 58 j.; Wed.
E. Prins, 79 j.
26 Jan. 1935.
Aangekomen van Goole en vertrokken naaf
Harlingen Ned. s.s. „Oud-Beijerland".
28 Jan. 19S5.
Aangekomen van Londen en vertrokken
naar Harlingen het Eng s.s. „Perecrine".
Aangekomen van Zaandam, met bestem
ming Hamburg, de Ned. motorschoener
„Prudentia"
HOP STROOP, helpt
zeker en snel. Ook voor
Uw kind. Alont verkrijg,
baar a f 0.35 en 10,65 p.fl.
