Kleine Tommie en
grote Jonathan
PAG. 6
ZATFRDAG 16 FEBRUARI 1935
'UTTpt
Beste jongens en meisjes.
Kindei
'rvritnc
Ons kinderverhaal.
Zoals Sint Nicolaas plotseling, om de
hoek van de deur nanden vol pepernoten
naar binnen doet regenen, zo kwam, als
een onverwachte verre ssing. Zondagmiddag
een flinke sneeuwbui, met duizend vlokken,
die neerfladderden en straten, huizen en bo
men een toverkleed gaf, dat door jullie met
luid gej'iba begroet is. Je weet dat ik de
vorige week schreef dat ik de lente al ge
roken had, nu, daar heeft de winter de
spot meegedreve.i en hij liet even z'n grim
mige snoet zien, alsof hij me ui*, wilde
lachen. "!n we waren toch dankbaar voor
dit poëtische afsc'.eid. Of zou net og geen
afscheid zijn en zouden misschien, als jul
lie dit lezen, ue bloemen ar-*r op de rui
ten staan en ca lucht weer grauw zien van
eneeuwbelciten? Ik geloof dat lk maar niet
meer over de lente moe praten, dan komt
ze misschien gauw, met lekkere warme
zonnestralen en wonder nieuw leven overal.
Weet Julli' wie het boek van de week ge
wonnen heeft. Nee natuurlijk. Nu. dat zal
ik je dan eens gauw vertellen, het is een
Texels vriendje, die nog niet eens zolang
meedoet. Dat is nu de grilligheid van het
lot De naam van den gelukkigen win
naar Is:
Harrv u Porto, de Waal (T->
Laat lk m'n praatje met jou meteen maar
beginnen, Harry. want 'ij bent vandaag
natuurlijk in zo'n feeststemming als je het
Juttertje In handen krijgt dat je niet alle
briefjes door kan lezen van ongeduld en
dus zet lk het hier helemaal bovenaan
Wat een reuze, reuze boffer ben jij. hè Ik
geloof dat je het eerste vriendje op de Waal
bent. die met een prijs gaat strijken.
Nanie Plaatsman, de Waal (T.) Brrrr
wat 'n blbberbrelf je, Nannle, dat kwam door
de spanning voor de verloting of doordat Je
hart zo hard geklopt heeft toen de school-
dokter onverwachts kwam binnenstappen
En heb Je nu nog een prijs gewonnen met
de verloting of was alle bibberatle tever
geefs?
Plet van Horik. Je raadsel was goed Piet
en riepen: „Zo straks komt Lente, onze lieve
moeilijk raadsel opgelost hebt, zucht je
misschien dieper, maar je voldoening is
groter en stel voor dat Je nu nog een prijs
gewonnen had, maar dat is jammer ge
noeg zo niet om de doodeenvoudige reden
dat Harry er vandaag mee tn z'n armen
wegloopt. Zal je wat steviger op je benen
staan. Piet, als de weg vet ls van de mod
der, want als je met je zwempak ln de
prut valt is dat niet zo erg als met Je beste
jas.
Marie v. Horik. Ik heb eerst Je verhaaltje
gelezen. Marle. en toen Je briefje. Ik waa
benieuwd, heus, lk was een beetje nieuws
gierig wat je geschreven had en 't was heel
goed. hoor. en ook duidelijk geschreven.
Als je wist wat zo'n zetter soms te lezen
krijgt, dan had je vast niet gevraagd of
Jouw verhaal wel duidelijk genoeg geschre
ven was. Tot volgende week dus.
DE VIER JAARGETI JDEN.
Overal waar de lente haar Intrede zou
doen, staken de sneeuwklokjes hun kopjes
boven de aarde en klingelden met hun fijne
klokjea de andere bloempjes wakker. De
crocusjee vroegen verschrikt: Wat ls er
aan de hand? Waarom zijn Jullie zo blij?"
En de sneeuwklokjes lulchten en achten
en riepen. Zo straks komt Lente, onze lievo
mooie, goede koningin!" 't Zonnetje lachte
vrolijk en alles was ln rep en roer. De lijster
zat boven ln 'n hoge boom en zong boven
alles uit: „Leve koningin Lente!" De vo
geltjes zongen hun hoogste lied. De vroege
tulpen deden hun blaadjes zo ver mogelijk
open, de bosviooltjes knikten lachend aan
de rand van elk paadje en ook de kleine
lelletjes-van-dalen gaven een vrolijk aan
zien. Kortom, er was grote vreugde door
de Intrede van de Lente.
Toen Lente vertrok kwam de Zomer. De
bomen stonden ln volle bloei, gereed om
hun bloesem voor vruchten te verrullen.
Doch daar wachtten ze nog mee, tot koning
Herfst n Intrede zou doen. De rozen ver
spreidden 'n heerlijke geur. Korenbloemen,
anjers, hortensia's, rododendrons verwel
komden Zomer door nun knoppen wijd open
te zetten. Fram bezen, rooie, zwarte en wit
te bessen, kersen, alles lachte .conlng Zo
mer vriendelijk toe. De zon goot haar gou
den stralen op de aarde, wat de vreugde ong
vergrootte. Alles door de komst van de Zo
mer.
Na de Zomer kwam de Herfst. Vol vreug
de begroetten hem alle bloemen. De herfst-
aaters bloeiden en geurden van Je welste.
Appels, peren, pruimen, poten, arulven, al
les begroette koning Herfst. Met de Herfst
kwam ook de wind, die de bladeren van de
bomen nikte en hun takken heen en weer
zwiepte. Ook regenviagen vernielden de bo
men. Het kwam allemaal gelijk met de
Herfst. Toen kwam de Winter met z'n
sneeuw en ijs. Geen bloem zag men moer
Alleen de bloemen die de Winter op de
ruiten tekende. Ket wat*>- was m-n dikke
ijskorst bedekt. Niets anders dan sneeuw,
hagel en ijs. Onder den grond sliepen de
bloempjes onder 'n witte vacht, boven de
grond was alles stil en treurig, door de
komst va s Winter.
Maar de Lente greeg medelijden met de
bloeme en planten en verjoeg koning Win
ter om de natuur weer frisch en vrolijk te
maken. Zo regeren de vier Jaarg tUden.
Marie van Horik.
Claca du Porto de Waa' A— je me
nu even de nummers van jullie lootjes had
geschreven, dan had lk ln de krant r.a kun
nen zien of Je oen prijs re vonnen had, Cla
ca. Een boekenkast of een schemerlampje
HJken mij voor Jou het aardigst, of een
grote pop. met echt haar. die natuurlijk
slapen kan ei „Mama" zeggen, -.é, ja, dat
zou toch r.og het leukat zijn voor een
meisje. En wat heb Je gewonnen.' Of wa
ren het dikke, dikke meten?
Nellle B-ot, De Waal (T->. Ook Jouw
hart was vol van de verloting. Ik vind dat
ze jouw dat schaap maar hadden moeten
laten wlnn dan had je een boerderij kun
nen beginnen, al waren die taart en die tul
band ook niet te versmaden, hè? Vooral
voor zo'n smulpaap als Jij bent, waren die
misschien nog te verkiezen boven dat wit
wollige beest, waarmee Texel bezaaid la.
Hoe gaat het met de schapen van „oom
Plet?"
Tony Slnnlge, Jullanadorp. Als er nog
een nachtje vorst aas geweest, dan hadden
Jullie op de brede sloot kunnen zwiere-
waaien, Tony, want nu droeg het ijs Je
kleine zusje al. Ik heb vorige week op het
punt gestaan om naar jullie toe te fietsen,
hoor. dus het gebeurt vast vandaag of
morgen bij goed weer.
Annle Eelman, De Waal (T.). Die ver
loting heeft wat op haar geweten. Annle.
al m'n Waalse vriendjes en vriendinnetjes
schrijven me briefjes van tien regeltjes,
vol fouten van de haast en agitatie. En als
ze nu nog maar wat winnen. Dat moeten
Jullie me volgende week toch gauw vertel
len. hoor. met dikke letters, want lk ben
razend nieuwsgierig.
Martha da Porto, De Waal (T-). Het
weer is tegenwoordig net als commlge Jon
gens en meisjes, op één dag kijken ze tien
maal knorrig en vriendelijk, op één dag
lachen ze en mopperen ze om de vijf minu
ten, maken ze pret en maken ze ruzie, zoe
nen ze elkaar en trekken elkaar aan het
haar. En zo la het nu ook bulten. De zon
schijnt, het regent, de zon sehtjnt, het ha-
tojro kr
wéreld.
dat kater Mlekle z'n tong weer heel ls. Nu
kan hij tenminste weer korstjes kaas eten.
Jansje Lap, Den Hoorn (T.). Kom
Jansje. was het zo'n puzzle die raadsels?
Maar enfin, er waa tenminste meteen weer
stof om een rijmpje te maken.
Dagen heb lk zitten denken.
't Hele huis stond op zijn kop.
"k Heb mijn hersens zitten krenken,
Maar loste toen de raadsels op.
Jans Lap, 10 Jaar.
Den Hoorn, Texel 84.
Xettie Lap, Den Hoorn (T.). O, o, wat
hebben Jullie het toch druk daar op Den
Hoorn, Nettle, geen tijd meer bijna om een
briefje te schrijven. Volgende week moet er
weer een kwartiertje afgenomen worden,
hoor.
geit, de zon schijnt, de stom knort Ja, Ja,
't kan raar zijn op de wéreld. Gelukkig
Rleka Slnnlge, Jullanadorp. Nee, op
de schaatsen ben lk niet geweest Riks, die
liggen dik ln het vet op de vliering te dro
men van de winter 1929, toen de kalveren
op het ijs dansten en toen Je bijna naar
Texel kon wandelen.
Annle Jansen. Een deftig getikte brief,
wel allemensen we gaan er op vooruit
maar Ja, lk vergeet dat jij de schoolbanken
al ontgroeid bent en dat je dus over een
paar Jaar voor rnjj „juffrouw Jansen" bent
waarvoor lk netjes m'n hoed afneem, zo
als er nu al oude raadaelvriendlnnetjea
door de stad lopen, die met stijve hoofd
knik groeten. Zo gaat het ln de wereld,
maar vooloplg blijf Jü nog Annle en eenrijf
Je me gezellige briefjes en leuke rijmpjes,
hè Afgesproken
STRAF.
Het le vier uur, de kinderen gaan,
Behalve stoute Plet;
Die heeft vanmiddag pret gemaakt
Maar nu heeft hij verdriet
Hi) praatte en hij lachte maar
En hoeft zfln tijd verspeeld.
Tot plots, ja 't la zijn eigen schuld.
Den meester het verveelt
Plet krtjgt een hele grote straf,
Ja. nu heeft hij berouw.
Nu zit hij heel allenlg hier.
De tranen komen gauw.
De meester geeft hem sommen op.
Die niet gemakkelijk sijn.
Om vQf uur mag hij pas naar huls.
Dat komt van al die gijn.
Plet rekent rekent al maar door
Hoor.' Ja, daar slaat de klok.
En fijn. daar komt de meester hem
Verlossen uit dit hok.
Nu raag hD ^ug naar huls toe gaan.
Daar wacht hem ook nog wel
Doch na die tijd heeft Pietje nooit
Op school weer straf gehad.
Annle Jansen.
Fransje Engel. Vandaag heb je
eigenlijk geen tijd om 't Juttertje ln ta zien.
Fransje, want Je hoofd en je hart zijn vol
over de uitvoering van vanavond. Wat een
feest zal dat zQn bi) P.P., een lichte zaal
en veel blije mensen en die het meest blij
ls ben jij natuurlijk.
R tl entje Beekma. - Daar ben Ik on
schuldig aan. Stientje. dat Jt) niet b(J de
goede oplossers stond, terwijl de vorige
week je raadsels toch goed waren, want
dat ziet een ander voor me na en lk kan
het nu ook niet meer controleeren of de
ander zich vergist heeft of dat Jt) een fout
over het hoofd hebt gezien. Maar we be
loven bij voorbaat beterschap, hoor.
Corrie Postmus. Ja, dat was leuk ge
weest sla je Jaapje had zien hollen, met
de wind ln z'n rug. Corrie, hU keek wat
verschrikt, want hij begreep natuurlijk niet
waar die onzichtbare kracht vandaan
kwam. die hem maar hard ln z'n mg duw
de. Hij heeft van de week weer een massa
streken uitgehaald. leden dag ls er weer
wat nieuws, Je vergeet het gewoon, hi) zit
ook geen vQf nlnuten atll
Zus Vllcken». Dat is toch wel leuk,
zo'n broertje, dat zoveel aandacht aan Je
werk besteedt. Zus, en Je hebt er denk lk de
angst voor over dat hij Je Inktpot om zal
gooien, al is dat ook geen pretje. Thuis bij
mi) sneuvelt er ook nog al eens een en an
der, dat komt omdat de kleinste van het
stel op de meest onverwachte oogenbllk-
ken belangstelltng aan den dag legt voor
de Inhoud van een Jampot of kopje thee
of koffie en dan komt die Inhoud wel eens
niet op de plaats waar hij moet z(jn, maar
op het tafelkleed of op de grond terecht.
IJsbrand Staalman. Zo. heeft Je zusje
zich „een kriek" gelachen, bij het lezen van
het door Jou gewonr.en boek, IJsbrand, nu
dan moet Jij Je een „oliebol" lachen en Je
andere broertje zich „een aap" lachen, dan
kan dat een lollige boel thuis worden.
Marietje en Frans Dirk», D« Kont,
Of lk „zilver" opspaar. Frans? #(7^
ren nu Juist niet, maar lk geef het
dua ala Jij wat over hebt, stuur het m ""I
maar. als het veel la koop lk er ee
voor. d
Nu. Jongens en meisjes lk heb au.
Jes beantwoord, volgende week mof
lie me dus allemaal weer schrijven
hoor.
Regelrecht stevende Jonathan nu
Vuurtoren af. Wat een leuk noiV
dacht ie; en dat lichtje daar bovenh, J!
aardig. Hij voelde er eens aan. vu"
u-as dat torentje krr... zeker van ha--
ging de kluft op om t boven op
nog van dichter bfl te kunnen bttój
H|j was nu net even groot en bekejj
zichtbaar genoegen t spel van de
de lichtbundels. Toen hij daarop
ken waa. wendde hi) zich eena om
zag 't dorp en de zee. Nou. dachtkL
zichzelf, dat badhotel staat daar ook J
tjoema, wat een klein snertatraadfc
mogen ze wel eena wat aan doen, J
misschien la t ln de zomer wat
Nee, dan ging hij maar eens verfré
dijk langs, dat was een leuk tippty
2 minuten was Jonathan b{J de
zer en ln 8 minuten bij 1 Westphï]
had Je dua weer zo'n beetje irta
sardwurrnerwereld. Hi) keek eens tl
plein op. toen zijn oog getroffte
door dat ding, dat er pas ls aonjÊ
Jonathan ging de helling af en bi*?
ogenblikken aandachtig ernaar uS
Wat een raar ding. dacht le. t li nel
soort gewicht; zou t zwaar zjjn? Et 4
proberen, t trof nogal, er zat «s p*
gat ln an... daar kon le z'n geweld^r!
gare doorsteken. Masar wat «si iti 4
er boven op?... Een kroon! Een taal
een gewicht?? Hij peuterde t dt=g I
even af en legde hem zolang op t m
tje van de Westerkerk toren Hé, dit i».
de, dat was leuk. Tussen duim er sj
iiet hij t hele gevalletje nu nog «ea nf
tollen.
De kroon snorde tn de rondte.
O. Ja. nou nog eens Uilen sa
wicht, 't reikte zowat tot z'n tak. .1
than boog s*n geweldige eorpw n
met aan iedere kant een hand 1 «4
ding beet. toen een trillen en krstesf
na een ogenblik wrikken, trok lil
gevaarte den grond uit!
Hu. dat valt mee mompelde Jooi
Hij la nog hol ook. wat een bedrog!#
echtelijk greep hi) nu t monumat#-
't handvat en slingerde het ln sea R
boog ln 't Marsdiep, waar 't met *1
weldlge plomp ln plofte en verdvecjr
HU mompelde zo Iets van opg«^
staat netjes en stapte toen verder ft
tangs. BU de Hoofdgracht had hij eöW
genoeg van «Un dykwandellng, dni<
maar de Westatraat langs. Z'n klos*
schoenen hadden hier tenminste
noeg plaats om fatsoenlijk te
lopen. ElgeliJk had te nog wel eve" yA
hartje van de stad willen staan.
Jonathan had een groot, maar col V
goed hart en wilde niet de kans lojpdft
ongeluk een of andere winkel ln te tWl
BU het Werfpleln bleef hU toch even "1
Wat een tutterlge torentjes heb*
Heldenaren op hun kerken geP®*.
ene is nog pleUuttiger dan
't Raadhuis stond ook zo'n heel
toren! Op een dak vlak voor W®
letters. Hm. puur zo grote le
zulke hummeltjes, 's KiJke wat er
HU haalde een bril met glasen van
middellijn uit z'n bloes, stapte
voet de Bierstraat ln en boog 1 1
er even af. „Spruit Mantels
