Buitenlandsch Overzicht.
2°/„ OBLIGATIES
HaaUtc
t
leder pak HONIG's VERMICELLI hoinig's Bouillonblokje GRATIS
De oorlog tusschen
Bolivië en Paraguay.
WELKOM THUIS
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
HELDERSCH OBLIGATIE-
EN WISSELKANTOOR
GEMENGD NIEUWS
7567
EERSTE BLAD
ZATERDAG 16 MAART 1935
63ste JAARGANG
KONINGSTRAAT 76
Heden tot 10 uur geopend.
Het Italiaansch-Abessijnsche
geschil.
Geen steunkredieten voor de
fabricage van oorlogstuig.
ffen belangrijke verklaring
van Bolivie.
Vechtpartij in een café aan de
Warmoesstraat te Amsterdam
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Hcldcrsche Courant t 1.50; Koegras,
Hl O rna' ee2ttnd' Wierineen en Texel f 165^ binnenland f 2.-.
innM.n f ^n ië PW Zeepost f 21» Wem per mail en overige
sse nos' 4 c^> ^r- P- p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. 10.50. f 0.70. f0.70.fl._. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50,
VerschyntDinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE Nt
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De instelling van een Duitsche luchtmacht; weer een stap
dichter bij den oorlog. De vlootuitbreiding in Europa. - Japan
matigt zich; vriendelijke toenadering tot Japan.
De Duitsche
luchtmacht.
Het is niet prettig
om te constateeren, dat
we weer een stap nader
gekomen zijn aan het
doel van de bewape-
ningsjacht, den oorlog. Of neen,, dat is eigen
lijk niet juist gezegd, want het doel van den
wedstrijd in bewapening is niet de oorlog,
het gevolg van dezen wedstrijd zal de oor
log zijn. het doel is zelfbehoud. Dat blijkt
ook weer uit het standpunt van Duitschland
ten opzichte van de instelling van zijn lucht
macht, waaruit tevens opnieuw blijkt welke
beteekenis verdragen hebben, want dan had
Duitschland hier niet toe mogen overgaan.
De papieren overeenkomsten hebben echter
voor onze Oosterburen geen beteekenis meer.
Woensdag is te Berlijn een officieus com
mentaar verschenen op de mededeeling aan
de vertegenwoordigers van Engeland, Frank
rijk. Italië, Rusland en Polen van de instel
ling van een Duitsche luchtmacht.
Naar men weet, hield de mededeeling o.m.
in, dat Duitschland met ingang van 1 April
officieel in het bezit zal zijn van een mili
taire luchtmacht en dat het rijk zal worden
verdeeld in vijf luchtdistricten en een mari
tiem district.
Het commentaar stelt vast, dat deze maat
regel een nieuwen schakel vormt in den ke
ten van den gang van zaken, die voortvloeit
Uit de ontwapeningsconferentie. De bespre
kingen daar, welke Duitschland later in
rechtstreeksch contact met de groote mo
gendheden heeft voortgezet, hebben gaande
weg geleid tot een toestand, die noch Duitsch
land, noch de andere mogendheden kunnen
negeeren.
Het plan van MacDonald van 1933 aldus
vervolgt het commentaar hield reeds reke
ning met de intrekking van deel V van het
Verdrag van Versailles, waarin de militaire,
maritieme en luchtvaartbepalingen zijn ver
vat. In Mei 1933 heeft de Duitsche rijkskan
selier, binnen het kader van het door Duitsch
land geëischte leger van 300.000 man, den
bouw van een defensieve luchtmacht, wier
sterkte met dit leger correspondeerde, be
pleit. Duitschland zag toen af van het bezit
van bombardementsvliegtuigen. Italië en En
geland hebben ongeveer 1% jaar geleden in
beginsel hun goedkeuring daaraan gehecht
j Dat de toestand, op grond waarvan
Duitschland toen bereid was af te zien
van bombardementsvliegtuigen, thans niet
meer bestaat, ligt uitsluitend bij de an
dere mogendheden.
Het plan van MacDonald toch voorzag, dat
bombardementsvliegtuigen binnen twee jaar
algemeen zouden worden afgeschaft. Inplaats
daarvan hebben Engeland, Frankrijk, Rusland
en de Ver. Staten programma's opgesteld,
waarin de moderniseering en verbetering van
de bombardementsvliegtuigen een beslissende
rol spelen. Het Engelsche Witboek heeft
thans voorgoed een einde gemaakt aan de
hoop op ontwapening in de lucht en het be
wijs geleverd, dat deze hoop een utopie was.
Dit beteekent dat de omstandigheden, waar
in Duitschland afzag van bombardements
vliegtuigen, niet meer bestaan en daarom
heeft het de voorbereidende maatregelen ge
troffen, waarvan boven sprake was.
Het commentaar zet ten slotte uiteen,
dat Duitschland slechts doet, wat andere
staten reeds langen tijd doen en dat het
niet aangaat Duitschland deswege oor
logszuchtige neigingen toe te dichten.
De vloot-
wedstrijd in
rurop a.
Naar de maritieme
corr. van de Times op
merkt, zal de wet, door
de Fransche minister
van marine ingediend,
voor den bouw van twee
groote linieschepen, in antwoord op den bouw
van twee zulke schepen van 35000 ton in
Italië, het totale aantal van schepen van deze
klasse, dat in aanbouw is, op negen brengen,
tegen drie verleden jaar.
Deze schepen worden gebouwd door Duitsch
land, Frankrijk en Italië, daar Engeland, de
Ver. St. en Japan volgens het verdrag van
Londen geen nieuwe linieschepen op stapel
mogen zetten voor December 1936.
Wat de kruisers betreft, is het aantal Brit-
sche schepen sinds 1913 gedaald van 54 tot
50. Daarentegen brachten de V. St hun aan
tal van 14 op 26, de Japanners van 29 op 31
en de Italianen van 13 op 24. Het Fransche
aantal is nog hetzelfde als in 1930 n.L 17,
maar daarbij moeten twee belangrijke facto
ren in acht worden genomen. Vijf schepen van
voor den oorlog en oud-Duitsche kruisers van
geringe gevechtswaarde zijn vervangen door
moderne schepen met kanonnen van 20 cm.
Voorts moeten bij die 17 eigenlijk nog geteld
worden 32 schepen van ongeveer 2432 ton,
die door Frankrijk, dat het verdrag van Lon
den niet geratifieerd heeft als torpedoboot-
jagers beschouwd worden, doch die volgens
het verdrag van Londen, onder de kruiser
klasse zouden vallen.
Wat de duikbooten betreft, was Engeland
in 1930 derde, maar ten gevolge van den aan
loop in Frankrijk en Italië is het nu vijfde ge
worden. In flottieljeleiders en torpedoboot-
jagers is Engeland niet alleen nog altijd ten
achter bij de Ver. Staten, maar staat het ook
niet meer op de hoogte van de tweemogend-
hedenstandaard in Europa, gelijk in 1930 het
geval was. Engeland heeft 161 van deze vaar
tuigen, terwijl Italië er 94 heeft en Frankrijk
70, waarbij de flottieljeleiders grooter en
machtiger zijn dan de Engelsche. Duitsch-
lands lijst van schepen in aanbouw is sinds
de laatste opgave van twee linieschepen ver
meerderd tot drie linieschepen, een kruiser,
vier jagers, twee kanonneerbooten en zes
mijnenvegers.
Men ziet, al deze dingen zijn niet bemoedi
gend, samenkomsten en conferenties met de
meest goede bedoelingen ten spijt.
De toestand
in het
Verre Oosten.
Uit het Verre Oosten
valt vandaag eens iets
goeds te melden. Zooals
men weet is daar de
macht in handen ge
weest van het militaire
element en dat wag voor den vrede daar en
voor den vrede ook in de andere werelddeelen
niet de meest gunstige leiding voor de buiten-
landsche politiek.
Wij lezen nu in een beschouwing van de N.
R. Crt., in het avondblad van Donderdag o.m.
het volgende:
In Japan heeft men nu den machtigsten man
in het politieke leven tot minister van finan
ciën uitgekozen, juist om aan dezen post een
zoo groot mogelijk gezag te geven. Takahasji,
een van de twee groote politieke patriarchen
van Japan, heeft, meer dan tachtigjarige als
hij is, de zware taak nog op zich genomen, om
dat er zonder hem geen voldoende tegenwicht
meer bestond tegen het gevaarlijke, extremis
tisch nationalistisch drijven in militaire krin
gen. Is het aan zyn invloed te danken, dat ons
nu een zacht windje uit Tokio tegenwaait?
Die vriendelijker politiek van Japan ziet het
blad ook in de houding tot China, waartoe het
toenadering zoekt Over het beginsel van toe
nadering zullen alle partijen in Japan het wel
eens zyn, zegt het blad.
De nationalisten willen China nauw verbon
den met Japan in den trant als Mantsjoekwo
het is, gebruiken voor hun pan-Aziatische,
anti-westersche politiek. De gematigden zien
er vooral een eersten stap in op den weg der
bevrijding uit de beklemmend geïsoleerde posi
tie, waarin Japan bezig is te geraken. Tus-
schen deze twee uitersten liggen vele scha
keeringen.
Tenslotte ziet het blad de voorzichtiger
politiek van Japan in de houding ten opzich
te van den Volkenbond. De Japansche diplo
maten hebben er nooit een geheim van ge
maakt, dat zij Genève slechts met grooten
tegenzin verlieten. Hun houding is in dit op
zicht precies tegenovergesteld geweest aan
die van Duitschland. Zij zijn niet driftig, en
zonder de gevolgen te berekenen, weggeloo-
pen, maar eerst weggegaan na vele dreige
menten, en toen de positie voor beide par
tijen onhoudbaar was geworden.
Nu de verplichte twee jaren van opzegging
voor Japan voorbij raken, geeft het te ken
nen, ook verder met den Volkenbond te wil
len samenwerken, blijkbaar in den trant, zoo
als Amerika dat doet, en Rusland het vóór
zijn lidmaatschap gedaan heeft. Japan blijft
ook lid van de internationale arbeidsorganisa
tie en laat het Hof van Internationale Justi
tie niet los. Dit laatste kon men reeds we
ten, door de belangstelling, die Japan voor
den leeggeworden zetel van Adatsji aan den
dag legde.
De barometer van Tokio staat niet slecht
zoolang als het duurt! zegt het blad aan
het slot van zijn beschouwing.
Nog altijd niet bijgelegd.
De correspondent van de Daily Telegraph
te Addis Abeba bericht, dat de Abessijnsch-
Italiaansche onderhandelingen over een neu
trale zone en de Italiaansche eischen tot
schadevergoeding op niets zyn uitgeloopen.
Abessinië geeft hiervan Italië te schuld.
Intusschen gaan de Italiaansche oorlogs
toebereidselen in Afrika voort. Naar verluidt
heeft de Abessijnsche regeering Woensdag
een nota aan Rome gezonden, waarin zij wei
gert verder over de Italiaansche elschèn te
spreken, indien niet eerst een onpartijdig
onderzoek wordt ingesteld.
In deze nota wordt een duidelijk antwoord
van Italië verlangd of Italië toestemt in een
scheidsrechterlijke uitspraak.
Van het bedrag van 4880 millioen doUar,
dat bestemd is voor bestrijding van over
heidswege der malaise en der werkloosheid
in de Ver. Staten door het scheppen van
werkgelegenheid, zal niets mogen worden
besteed voor het vervaardigen van munitie,
oorlogsschepen en, in het algemeen, oorlogs
tuig. Zulks is vastgesteld in een amendement
op het wetsontwerp, gisteren aangenomen
door den senaat met 70 tegen 12 stemmen.
o
Slot van de algeiueene beraad
slagingen in de commissie van 23.
De correspondent van de N. R. Crt. te
Genève meldde Donderdagavond aan zijn
blad:
De commissie van 23 uit de buitengewone
Volkenbondsvergadering voor het Chaco-
geschil is vandaag onder voorzitterschap van
Vasconcellos wederom in openbare vergade
ring bijeen gekomen en heeft de algemeene
discussie over het verdere gevolg, dat thans
aan de zaak gegeven is, geëindigd. De eenige
spreker van vandaag, die aan de algemeene
beschouwingen deelnam, was de gedelegeer
de van Turkije, Kemar Husnu, die het met
Massigli eens was, dat de nabuurstaten van
de oorlogvoerende landen thans met preciese
voorstellen voor den dag moeten komen over
de beste methode tot eerbiediging van het
Volkenbondsverdrag. De Turksche gedele
geerde bepleitte, dat daarna de Volkenbonds
vergadering in haar geheel weer zal bijeen
komen om het beslissend woord te spreken.
Hjj sloot zich dus aan bij het betoog van den
Sovjet-gedelegeerde, dat sanctiebepalingen
van art. 16 thans tegen Paraguay toepasse
lijk zijn. Kemal Husnu sprak het vertrouwen
uit, dat het besluit van de algemeene vol
kenbondsvergadering om tot sanctiemaat
regelen over te gaan door alle volkenbonds
staten en in het bijzonder door de nabuur
staten, die spontaan een bijzondere verant
woordelijkheid op zich genomen hebben, zal
worden nageleefd.
Verzet tegen een eventueele
wijziging van de aanbevelingen der
Volkenbondsvergadering van 24
November.
Na de redevoering van Kemal Husnu ver
klaarde voorzitter de Vasconcellos de alge
meene beraadslagingen voor gesloten. Hij
verleende hierna het woord aan den
gedelegeerde van Bolivië, Costa du Reis, die
verzocht had een verklaring namens de re
geering van Bolivië te mogen afleggen. Hij
begon met het tegenspreken van de dezer
dagen in de wandelgangen van het Volken
bondssecretariaat door eenige gedelegeerden
van Zuid-Amerikaansche staten verbreide op
vatting, als Bolivië wel bereid zou zijn tot
wijziging van de aanbevelingen van de Vol
kenbondsvergadering van 24 November, mede
NIEMEIJER's
tewis
te werken, indien daartoe de toestemming
van Paraguay zou worden verkregen, en al
dus de vredesconferentie van Buenos Aires
mogelijk zou worden. Spr. verzekerde, dat de
regeering van Bolivië noch direct noch in
direct tot wijziging van de aanbevelingen zal
willen medewerken. De aanbevelingen van
24 November hebben de procedure van art.
15 van het Volkenbondsverdrag definitief af
gesloten. Er bestaat hier het onherroepelijke
van een gewijsde zaak. Spr. wees er op, dat
het een hoogst gevaarlijk precedent zou zijn
aanbevelingen te wijzigen, indien dit eenmaal
gebeurde zou in de toekomst geen enkele ge
schil hebbende partij aanbevelingen der vol
kenbondsvergadering meer willen aanvaar
den. Iedere party.-zou ze aanvankelijk van de
hand wijzen er op rekenend, dat zy dan wel
te haren gunste gewijzigd zouden worden.
Scherpe woorden aan het adres
van Argentinië en Uruguay.
Spr. wees hierna op de groote verantwoor
delijkheid van de nabuurstaten der oorlog
voerende landen, die het geheel in hun macht
hebben door ferm optreden een einde san den
bloedigen stryd in de Chaco te maken.
Scherp wendde hy zich tegen de regeerin
gen van Argentinië en Uruguay, die op het
zelfde oogenblik, waarop Bolivië de aanbe
velingen van de Volkenbondsvergsuiering
aanvaardde de toezegging aan Paraguay de
den, dat, indien dit land de aanbevelingen
niet zou aannemen toch geen enkele sanctie
maatregel getroffen zou worden. Argentinië
en Uruguay hebben deze toezegging inder
tijd met goede bedoelingen gedaan, gaf spr.
toe, doch dit geval leert dan weer. dat goede
bedoelingen moorddadige gevolgen kunnen
hebben.
Bolivië aanvaardt het voorstel van
Osusky om het Haagsche internatio
nale gerechtshof over de verant
woordelijkheid voor den oorlog te
raadplegen.
Hierna besprak Costa du Reis het voorstel
van Osusky, dat de Volkenbondsvergadering,
vasthoudend aan de aanbevelingen van 24
November, bovendien nog besluiten zou het
advies van het Haagsche internationale ge
rechtshof in te winnen over de vraag, welke
staat de verantwoordelijkheid voor het uit
breken der eerste vijandelijkheden draagt en
welke voldoening deze staat hiervoor aan de
andere party zal hebben te geven. Spr. deel
de mede, door de regeering van Bolivië ge
machtigd te zijn, dit voorstel van Osusky
aan te nemen op voorwaarde, dat Paraquay
tegelijkertijd de aanbevelingen van 24 No
vember zal aanvaarden.
En als Paraguay ook dan blijft
weigeren f
Spr. hoopte, dat de aanneming van het
voorstel van Osusky een eind aan den strijd
zal maken. Indien Paraguay echter ook on
danks het aanvaarden door Bolivië van het
voorstel van Osusky nog blijft weigeren de
aanbevelingen der Volkenbondsvergadering
aan te nemen, dan zullen de Volkenbonds-
staten den plicht hebben er voor te zorgen
dat de Volkenbond niet slechts een zede
lijk gezag zal blijken te hebben.
VORSTELIJKE VERLOVING IN HET
NOORDEN AANGEKONDIGD.
Van kroonprins Frederik van
Denemarken.
Naar V. D. uit Stockholm meldt wordt
daar van bevoegde zijde medegedeeld, dat
binnenkort de koninklijke hoven van Zweden
en Denemarken officieel mededeeling zullen
doen van de verloving van prinses Ingrld,
dochter van kroonprins Gustaaf Adolf van
Zweden, met kroonprins Frederik van Dene
marken.
Binnenland.
DE MOORD IN DE BONAIRESTRA AT.
Verdachte tot 6 jaar veroordeeld.
Het gerechtshof te Amsterdam heeft den
23-jarigen tuinman H. V. uit Huizen, die op
24 Januari 1934 in de Bonairestraat zijn ge
wezen verloofde met revolverschoten heeft ge
dood, wegens doodslag veroordeeld tot 6 jaar
gevangenisstraf. Eisch: 10 jaar gevangenis
straf.
PASSENVERVALSCHING DOOK
GEWEZEN CONSUL.
Het gerechtshof heeft den 53-jarigen L. W.
S. P., promotor, gewezen consul van Costa
Rica, wegens het verstrekken van een val-
schen pas aan Ida Feingold, oplichting van
een Franschen markies, en verduistering van
4700 ten nadeele van een Engelsch geeste
lijke veroordeeld tot twee jaar gevangenis
straf. Eisch: twee jaar gevangenisstraf ver
minderd met de voorwaardelijke hechtenis.
Bezoeker, die ruzie kreeg met de«
caféhouder, ernstig met een mes
gewond.
In een café aan de Warmoesstraat heeft
Woensdagavond ongeveer half twaalf een 29-
jarige bezoeker ruzie gekregen met den café
houder. De twist liep zoo hoog, dat het tot
een vechtpatij kwam, waarbij ook onder de
andere aanwezigen een groot tumult ontstond.
Plotseling slaakte de bezoeker een kreet,
waarna hij langzaam ineenzakte. Hij bloedde
uit een diepe wonde aan de borst, welke hem
met een mes was toegebracht. Eenige oogen-
blikken later was de politie ter plaatse; ook
de geneeskundige dienst was inmiddels ge
alarmeerd en deze vervoerde het slachtoffer
in ernstigen toestand naar het Binnengast
huis.
De politie arresteerde den caféhouder, aan
gezien er ernstige verdenking tegen hem be
stond, dat hy den steek met het mes had toe
gebracht. Ook zyn vrouw en een buffetjuf
frouw werden voor een nader verhoor naar
het bureau Warmoesstraat gebracht.
De caféhouder is in verzekerde bewaring
gesteld.
Feuilleton.
De wonderlijke belevenissen
van dr. Kaiserlien
door
WILL AMBERG.
5)
Dan ontmoet hy een paar kennissen, zij
2iin zichtbaar verbaasd, als zij hem plotsc-
"nf? ontdekken, aarzelen, weten niet of rij
hem wel zullen groeten. Hij knikt vriendelijk,
maar versnelt tegelijkertijd zijn pas om te
voorkomen, dat zij hem zullen aanspreken.
Hij heeft nu slechts behoefte zoo spoedig mo
gelijk zjjn klein paleis in het park te kun-
nen betreden. Nog één bocht, dan nog een
dan zal hy de witte muren van zijn villa
reeds tusschen het groen van het park kun-
hen zien schemeren.
°f; wit? Neen, vuil grijs. Moser zal zijn
®n hebben; hy zal de buitenmuren van de
'"a nog dit jaar laten witten; het zal in-
w aad hard noodig zijn.
Eindelijk staat hij voor het park. Diep
c,,|t hy de zuivere lucht in. Nog honderd
hieter.
Terwijl hij dat denkt, spert hy plotseling
°°8en wijd open van verbazing. Want
huis, dat daar in het groen ligt ja,
jjj. a' 's hij dan kleurenblind geworden, kan
an gnjs njet meer van geel-bruin onder-
Hat huis daar -
la Heldt is niet minder verwonderd dan
tintci heeft de verandering onmiddellijk
aekt „Ik geloof, dat Moser eenvoudig,
zonder u daarin te kennen den schilder heeft
laten komen en de villa opnieuw heeft laten
installeeren!"
„Heeft hij zich misschien met u in verbin
ding gesteld?"
„Met my Nee!"
„Maar waar hééft hy dan het geld van
daan gehaald?"
Ina Heldt glimlacht. Dr. Kaiserlien is toch
nog steeds lichtelijk naïef. Alsof den naam
Kaiserlien geen crediet zou worden verleend!
„Moser zal waarschijnlijk wel gezegd hebben,
dat zjj de rekening maar by uw terugkeer
moesten presenteeren",
Kaiserlien fronst het voorhoofd. Hij is het
er nog niet met zichzelf over eens, of hy
Moser daarvoor moet prijzen of dat hy hem
een flink standje zal geven. De man leeft nu
eenmaal voor orde en netheid. Bovendien is
hy huisbewaarder en in die kwaliteit heeft
hij uitgebreide bevoegdheden. Alles goed en
wel, maar met opdrachten als deze, achter
den rug van zijn meester om, ging hij toch
zijn boekje te buiten. Dat was niet zooals
het hoorde.
Plotseling is Kaiserlien's goede stemming
verdwenen. Het ergert hem ook, dat Mosert
zelfs nu nog niet te zien is.
Dan staat hij vlak voor de villa. Zij is bij
na niet meer te herkennen. Niet alleen, om
dat zy opnieuw gewit is. Het schijnt zelfs
wel een geheel nieuw huis te zyn. Voor alle
ramen bloembakken is Moser dan gek ge
worden h(j weet toch, dat die bloemen het
geen dag uithouden in de chemische dampen,
waarin Kaiserlien pleegt te experimentee
ren? En wat nóg: gordijnen in het labora
torium! Twee soorten gordijnen zelfs! Over
gordijnen en vitrages of hoe die dingen mo
gen heeten! Verdraaid, wat haalt die man
in z'n hoofd? Hoe vaak heeft hij hem nu al
niet aan zijn verstand gebracht, dat het la
boratorium kaal moest blijven, omdat elk
stofje het brandgevaar verhoogde?
Ongeduldig drukt Kaiserlien op den knop
van de electrische bel. Had hij even naar het
naambordje gekeken, dat zich vlak bij dezen
knop bevond, dan zou hij zeker minder ver
baasd zijn geweest, dat een dienstmeisje in
kamenierskleeding in plaats van Moser de
deur opende.
Nu staart Kaiserlien de gestientige met
open mond aan. M'n hemel, wat heeft die
Moser in de twee jaar van zijn afwezigheid
alles uitgevoerd? Hoe komt hij er by nieuw
personeel aan te stellen Dat ontbrak er
nog maar aan, dat zijn gedienstige geesten
met witte bandjes in het haar rondliepen!
De kamenier van haar kant constateert,
dat zij nog nooit in haar leven zoo imperti
nent gefixeerd Is als nu. „Wat verlangt u?"
vraagt zij snibbig, als Kaiserlien in stomme
verbazing blyft zwijgen.
„Wat ik verlang?" Hij buigt spottend.
„Myn naam is Kaiserlien. Misschien geeft
dat feit mij verlof binnen te mogen komen".
„O," zegt het meisje. „De vroegere eige
naar van de villa! Een oogenblik, ik zal me
neer Rothaug even waarschuwen".
„Wat zei zij nu eigenlijk De vroegere
eigenaar van de villa? Meneer Rothaug
waarschuwen? Heeft hy dat goed verstaan?
Hij wendt zich tot Ina Heldt, die radeloos om
zich heen kijkt.
Het meisje komt terug: „Meneer verzoekt
u binnen te komen!"
Kaiserlien is bleek van woede. Meneer
verzoekt u binnen te komen? Men veroor
looft hem onderdanigst zijn eigen villa te be
treden? Wie is hier nu eigenlijk de baas?
Hij stormt naar binnen, maar deinst dan
ook even schielijk terug. Is dat nog zijn
huis Een hall met futurische muurschilde
ringen, aan beide muren schilderijen, die
raadseltjes opgeven. Stoelen, waarop geen
fatsoenljjkmensch behoorlijk zal kunnen zit
ten en daarboven een half dozjjn electrische
lampen, die er uitzien als hangende pyra-
miden!
Het volgende oogenblik staat hij tegenover
een klein, reeds eenigszins bejaard heertje.
Een omvangrijk hoofd met sterk beaderde
wangen staat min of meer ongelukkig op
een zeer schraal lichaam. Hy heeft den man,
die daar voor hem staat, nog nooit gezien,
maar hy haat hein reeds bij voorbaat, omdat
hij de ondraaglijke geur van een of ander
zoetig haarmiddeltje verspreidt.
„Aha, dr. Kaiserlien?" vraagt het manne
tje. „Het is mij werkelijk een genoegen toch
nog kennis met u te maken!"
Wat was dat nu weer? Toch nog kennis
te maken
Meneer Rothaug is een en al minzaamheid
en praat aan een stuk door. Zijn blik blijft
bewonderend op Ina Heldt rusten: „De jonge
mevrouw Kaiserlien zeker, die de vroegere
woning van haar echtgenoot nog eens wilde
zien?"
Ina Heldt blyft van louter ontzetting
het antwoord schuldig.
Kaiserlien weet zich slechts met moeite in
de merkwaardige situatie te schikken. „Ik
ken u niet." brengt hy er eindelijk wat sta
melend uit.
„Pardon! Ik vergat my voor te stellen,
Rothaug is mijn naam. Het is my een bui
tengewoon genoegen u hier te mogen begroe
ten. Uw aanhankelijkheid aan uw vroegere
verblijfplaats weet ik te waardeeren
„Waar is Moser eigenlyk?" onderbreekt
Kaiserlien eenigszins grof deze welkomst
rede. De onschuldige vriendelijkheid van het
mannetje windt hem meer en meer op.
„Wie is Moser?" vraagt deze op zijn
beurt.
„Myn huisbewaarder".
„Ach zoo, ja juist, die heette zeker Moser.
Tja, dien moest ik tot myn spijt wel ont
slaan".
„Hebt u hem ontslagen?"
„Ja, die was al te zeer onder den indruk
van uw tegenspoed. Ik geloof, dat hy on
langs overleden is."
„Vertelt u my eens", zegt Kaiserlien
bruusk, „wie heeft u dan eigenlijk in myn
huis gelaten?"
Rothaug staart hem met groote oogen aan.
„Wie my hier binnen gelaten heeft? Hoe be
doelt u dat eigenlyk?"
„Daar Is niet veel aan te begrijpen!" Kai
serlien begint nu zijn geduld te verliezen.
„Wie geeft u het recht uw intrek te nemen
in een andersmans woning?"
„Neemt u my niet kwalyk, maar
Kaiserlien is nog nooit in zijn leven grof
geweest. Nu wordt hy het echter.
„Niet kwalyk nemen? Ik zal u wat anders
vertellen. U zorgt er voor, dat u binnen vier
entwintig uur dit huis verlaten hebt en dat
het zich dan weer in denzelfde staat bevindt,
als toen u het betrok! Hebt u dat goed be
grepen?"
Van Rothaug's minzaamheid is nu plotse
ling niets meer te bespeuren. Hy begraaft
zyn handen diep in zyn broekzakken en plant
zich wijdbeens voor Kaiserlien: „Zooals u
wilt! Ik kan ook anders. Ik wilde my fat
soenlijk tegenover u gedragen, maar als u
dat niet wilt, is 't mij ook goed. Ik ben in
geen geval van plan mij door een windbuil
als u in myn eigen huis te laten beleedigen.
Als u dat maar niet denkt
Kaiserlien wil hem in de rede vallen, maar
meneer Rothaug schijnt niet gewend zich het
woord te laten ontnemen, vooral niet, nu hij
cj,e juiste kwalificatie gevonden meent te heb-
hen. „Windbuil! Windbuil!" herhaalt hy. „Ja
zeker, een windbuil, die zich tot over de
ooren In de schulden steekt en dan met de
Noorderzon verwijnt! Hoe haalt u het eigen
lyk in uw hoofd u hier nog eens te laten
zien? Ik zal tot drie tellen. Als u zich dan
nog hier In de kamer bevindt, dan dan
Hy zoekt naar een dreigement, dat in
druk zal maken.
„Dan vraagt Kaiserlien.
Dan zal ik u wegens huisvredebreuk laten
vervolgen!" Hy voelt zelf, dat dit dreigement
belachelijk klinkt in verhouding tot de pa
thos, waarmee hij het heeft aangekondigd en
dat doet zijn kalmte eenigszins terugkeeren.
„In ieder geval eisch ik nu, dat u onmiddel
lijk vertrekt."
„U schynt zich dus hier de baas in huis te
voelen."
„Allicht!" antwoordt Rothaug gedecideerd.
„Dan komt het my voor, dat wij bi) ons
onderhoud van geheel verschillende veronder
stellingen uitgaan. Tot op dit oogenblik ver
keerde ik namelijk in de meening zelf eige
naar van deze villa te zijn", zegt Kaiserlien,
spits.
„O, dacht u zich zoo gemakkelijk over de
notarieele acte te kunnen heenzetten?"
„Welke notarieele acte?"
„De notarieele acte!"
„Er is my niets bekend van een notarieele
acte!"
„Ja. hoort u eens even. uw villa is publiek
geveild en dan zou u niet eens weten aan
wien de notaris het huis heeft toegewezen?"
„Wat mijn villa geveild?" herhaalt
Kaiserlien. En Rothaug voelt zich liet klam
me zweet op het voorhoofd parelen, want zijn
bezoeker kijkt plotseling zoo wild, dat Rot
haug vreest met een krankzinnige te doen
te hebben.
(Wordt vervolgd).