Amsterdamsche Brieven.
■r .1UTTERTJE
ZATERDAG 23 MAART 1935
PAG. 5
RAETB KI DCC
nieuwe puntentelling.
1 1 April a-8-
Verdi
Moor de medewerking van het Joego-btavl-
sche Ministerie van Onderwijs gelegenheid,
Esperanto-cursussen te geven in vcrschil-
lende middelbare en kweekscholen in het
Donau-gebied. Zoo gaf hjj b.v. een proef
les aan een kweekschool voor meisjes en
als gevolg daarvan namen 7 van de
leerlingen deel aan de cursus. De Direc
teur van die school, Dr. Mladenovic Is een
wereldberoemd paedagoog en schrijver.
Door de bijzondere inrichting van zijn
school, waardoor de aanstaande onderwij
zeressen een buitengewoon veelzijdige ont
wikkeling krijgen, heeft Dr. Mladenovic al-
gemeene
warme belangstelling voor Esperanto gaf
hij o.a. blijk, door zelf deel te nemen aan
een speciaal voor leeraren en journalisten
gehouden proefles.
Ook de heer Magarasevic, directeur van
een gymnasium in dezelfde plaats, Novi
Sad. werd dadelijk bereid gevonden tot me
dewerking voor Esperanto-proeflcsseu in
mn school. Daarover vertelt de heer Bar-
tosik: „Het besluit tot proeflessen in het
bijzin van de leeraren had een belangrijke
uitwerking. De lessen vonden plaats tijdens
de gewone scl «oluren en wekten veel weer
klank j de leerl r.gen. Toevallig vervingen
enkele van mijn lessen juist het onderricht
in Latijn, Fransch of Duitsch. Hoewel
ik vóór de proeflessen geen spoor van goed
gezindheid of enthousiasme voor mijn inter
nationale taal bi, de leeraen voor de ge
noemde talen ontdekt had, klaarden hun
gezichten gedurende het vragen en onmid
dellijke enthousiaste antwoorden-in-koor
der leeilingnn meer en meer op, tot zij zelf
aan dat antwoorden begonnen deel te ne
men. De Cseh-methode bleek dus even ge
schikt voor leerlingen als voor leeraren!
De warme handdrukken, gelukwenschcn,
vleiende woorden en enthousiaste aanbeve
ling van Esperanto aan de leer.ingen waren
het allerbeste antwoord van de eerst zwij
gende en naa- alle kanten dwarskjjkende
leeraren!" Als bijzonderheid over deze
school nog het volgende: Het is op één na
het oudste gymnasium in Joegoslavië, dat
juist zijn 125-jarig jubileum vierde. Een
groot aantal intellcctueelen werd daar ge
vormd. van wie velen beroemd werden als
staatsman, geleerde, schrijver, artist enz."
Een jubileum van onze school is tegelij
kertijd een jubileum van ons cultuurleven
in Joegoslavië", zei de directeur.
Ook elders had de heer Bartosik soortge
lijk lucccs en uit dit alles blijkt wel vol
de, dat het er eigenlijk alleen maar om
gaat, gereedliggend terrein op de juiste
wijze te beploegen.
Mag ik. in verband daarmee, tot slot nog
even uw aandacht vragen Voor de pas ver
schenen, uitstekende brochure van Hans
Bakker „Waarom zou ik Esperanto lee-
ten?" Ik vertel er later nog wel wat meer
van. Nu alleen datu haar voor slechts 0.20
kunt bestellen bij het Esperanto-Instituut,
Rokin 57, Amsterdam en dat iemand, die
als bekend advocaat dc titels Mr. en Di-.
voor ztjn naam voert, er verrukt over was.
MOLLY KEISER,
2e Schuytstr. 155,
Den Haag.
bekendheid verworven. Van zijn
reeds vroeger in uitzicht gestelde wij
ziging in de puntentelling is thans door de
ortiand-C'.ub te Londen gepubliceei i, doch
00r officieele bonden tot op heden nie-
°vergenomen.
Dat fle bonden de nieuwe telling niet zou-
Z goedkeuren en overnemen komt mij
enter zeer onwaarschijnlijk voor, gezien
door Culbertson reeds gepubliceerde wij
dingen in zyn bied. ysteem in verband met
e nieuwe telling en het verschuiven van
'etJ invang van den grooten strijd Sims-
oibertsor, in Amerika in verband met de
Ais datum van invoering voor de spelers
'o gens de regels vai. de Portland-Club
B'J Voldoen aan het contract blijft de oude
bntentelling grootendeels van kracht, de
-tekening voor S.A. wordt echter anders
1 telt dc eerste .rek voor 40, elke volgende
x>r 30 punten, dus niet meer het afwisse
nd 3040 enz.
S-A. blijft
v-- lus 100, het groote voordeel
a na een deeiscore van 1 het bereiken
<ie manche met 1 trek minder in een
;Jr!1Spe' vergemakkelijkt wordt.
's de premie voor groot-slam
- tot .000 en 1500 punten resp.
niet kwetsbare en kwetsbare stand,
'ein slam-premle is gehandhaafd.
I meeste wijziging onderging de telling
down-gaan, en geldt thans de volgende
ding:
bleerd kost dc eerste downslag nu 100 pun
ten en elke volgende 200 punten.
Kwetsbaar, niet gedoubleerd 100 punten
per downslag, gedoubleerd kost de eerste
downslag nu 200 punten en elke volgende
300 punten.
Vergelijkt men de oude en nieuwe telling
dan valt natuurlijk direct op, dat de down
slagen niet meer progressief worden bere
kend, hetgeen een heele vereenvoudiging is.
Verder blijkt, dat niet kwetsbaar gedou
bleerd de tweede en derde downslag In to
taal 50 punten duurder zijn dan vroeger,
doch dat het totaal van meerdere down-
slagen lager is geworden, zoodat bij 7 down
vroeger 1750, thans 1300 punten moet wor
den berekend.
Doordat het progressievë stelsel is ver
dwenen wordt het kwetsbaar niet gedou
bleerd downgaan beduidend voordeeliger, bij
4 down maakt dit reeds een verschil van
300 punten, terwijl 7 down nu nog 700 pun
ten telt inplaats van 1750.
Bij kwetsbaar gedoubleerd blijft de tel
ling voor de eerste 2 down in totaal gelijk,
daarna komt ook er een sterke verminde
ring en is 7 down thans 2000 tegenover
voorheen 3500.
Voor verdere vergelijking vindt u onder
staand een staatje van de nieuwe bereke
ning der downslagen:
Niet kwetsbaar. Kwetsbaar.
Ge- Ge- Ge- Ge- Ge- Ge
woon. doubl. red. woon. doubl. red.
1 down 50 100 200 100 200 400
2 100 300 600 200 500 1000
3 150 500 1000 300 800 1600
4 200 700 1400 400 1100 2200
5 250 900 1800 500 1400 2800
6 300 1100 2200 600 1700 3400
7 350 1300 2600 700 2000 4000
Ook in de spelregels zijn eenige wijzi
gingen gekomen, die niet van overwegend
belang zijn en waarvan de publicatie m.i.
beter kan achterwege blijven totdat de
nieuwe regels zijn overgenomen, omdat in
ons land toch ook de voorschriften van de
Nederlandsche Bridge Bond zullen moeten
worden gevolgd en deze zijn standpunt
voor zoover mij bekend nog niet heeft be
paald. N.D.S.
Niet
-kwetsbaar: niet gedoubleerd evenals
?0 punten per donwslag, gedou-
Een nieuwe lente en oude
geluiden
Een nieuwe lente en een nieuw geluid...
Dat begint in deze crisisjaren, of beter,
om met dr. Colijn te spreken, in de nieuwe
wereld, waarin-we-zijn--neergeploft,
niet meer of maar voor een zeer klein ge
deelte op! Internationaal, nationaal, zoo
wel als stedelijk, hooren wij in deze eerste
lentedagen maar al te veel oude geluiden,
geluiden, die we b.v. in de jaren voor 1914
ook al eens vernomen hebben! Om bij het
stedelijke te blijven: geluiden 'pro en con
tra de Rokin-demping, die den laatsten
tjjd weer crescendo kwamen opzetten, kan
men moeilijk nieuw noemen. We kennen
den toon, de melodie, van beide zijde.
En ook nu zal het resultaat wel weer zijn,
dat er tenslotte een soort compromis-
accoord wordt aangeslagen, waarin pro-
en anti-tonen samen komenZooals
men weet is de toestand, die wij op het
oogenblik op dat Rokin kennen reeds een
compromis. Het vorige debat over niet of
wel dempen liep uit op een halverwege
dempen, zóó dat we nu een dicht stuk
hebben vanaf clc Industrieele Club tót
even voorbij de Rotterdamsche Bankver-
eeniging, dat als parkeer-terrein dienst
doet, waarop de ex-kapitein van het eer
tijds beroemde pontje, zijn scepter als
auto-beheerder zwaait, én een intact-
gelaten, open stuk. Op het oogenblik
broeit men op het Prinsenhof wederom
plannen uit om den tegenwoordigen halven
toestand verder terug te brengen tot een
soortkwart toestand! Men zou na
melijk het open stuk aan beide kanten
wat willen aanplempen, waardoor dan,
hoopt men, zoowel zij die verbreeding van
de weerzijdsch gelegen rijwegen bepleiten,
als zij, die het water willen behouden, zul
len worden tevreden gesteld. Éérst zal
men wel trachten algeheele demping er
door te krijgen, maar dat zal wel niet
lukken, gezien de voorgeschiedenis en nu
ook weer de nieuw oude protestgeluiden!
Van deze laatste-scW1nt--dat,-hetwelk uit
een adres van het Kon. Oudheidkundig
Genootschap aan den Raad niet alleen het
meest lyrische, maar inderdaad ook wel
het best met logische argumenten door
spekte. In dit adres heet het dan o.a.:
„Binnenkort zal den Raad gevraagd wor
den het doodvonnis uit te spreken over
een deel van de schoonheid van onze stad.
De Raad zal daarbij voor de keuze ge
steld worden tusschen een eenvoudigen
nekslag en een langzamen marteldood
De schoonheid van onze stad bestaat niet
in monumentaliteit, maar in harmonie
van huizen, lucht en water. De bewege
lijke weerspiegeling der kleuren in het
water, in deze harmonie beteekent meer
dan de kleuren der huizenrijen zélf en
meer dan het levendig wolkenspel aan den
hemelWat eenmaal gedempt is, zal
nooit meer worden opengelegd. En de
winst zal zijn, dat op een doodseh, muffig
pleintje een paar honderd auto's kunnen
parkeeren, alsof, als er werkelijk weer
een bloei in onze stad komt, het aan
tal auto's niet bij duizenden zou toene
men en men tóch, wil men niet al de
grachten stuk voor stuk zien verdwijnen, zal
moeten overgaan tot het Inrichten van
stedelijke verdiepings-garages. Passen en
meten noemt de directeur van Publieke
Werken dit kleinsteedsche gescharrel,
maar als de zuinigheid verziende royale
maatregelen verbiedt, waarom dan liever
niet gewacht tot betere tijden, inplaats
van nu met halfheden de stad hopeloos te
verknoeien. Want een oplossing kunnen
deze „zuinige" plannen niet brengen, zoo
min voor het verkeer tusschen station en
buitenstad, als voor het parkeervraag-
stuk
Het moet gezegd, dat het Genootschap
met het laatste enkele sterke, logische
argumenten naar voren brengt Een feit is
zeer zeker, dat het stukje parkeer-terrein,
dat men er daar op, eventueel nog ver
der gedempte Rokin bjj zal krijgen,, het.
parkeer-vraagstuk in onze binnenstad niet
veel nader tot de oplossing zal brengen...
Een goed-compromis-voorstel.
Niet altijd zijn compromis-oplossingen,
vooral niet als een en ander, anders
dan bjj geheel of half dempen, weer on
gedaan kan gemaakt worden en de defi
nitieve oplossing ervoor in de plaats kan
treden, uit den booze. Zulk een goed
compromis-voorstel werd dezer dagen ge
daan door nog overgebleven winkelbe
woners van de galerij achter het voor
malige Paleis voor Volksvlijt. Het daar
braakliggende terrein is, in de toekomst,
besterad voor den bouw van ons nieuwe
stadhuis. Maar dat zal wel een verre toe
komst blijven, voorloopigLaten we
nu tijdelijk, aldus dit zeer redelijke
compromis-voorstel van genoemde win
keliers, de onoogelijke schutting om dit
terrein verwijderen, de dan openkomende
vlakte met gras bezaaien en die gras
vlakte voorloopig maar beschikbaar stel
len voor groote volksdemonstraties, enz.,
zooals die thans ook wel op het IJsclub-
terrein worden gehouden. Inderdaad zou
door dit terrein, op dit centrale punt van
de stad, open en beschikbaar te stellen
voor volksdemonstraties, zang- en mu-
ziek-uitvoeringen, het aanzien van het
Frederiksplein verbeteren en de omgeving
verlevendigen. Voor velen, ook voor de
'emeente, zou dit bovendien financieel
voordeel kunnen beteekenen.
Nieuw leven op het Frederiksplein..
Men kan zich voorstellen, dat de ne
ringdoenden om en nabij het Frederiks
plein steeds, gelijk deze galerij-winkeliers,
op middelen zinnen „hun" plein weer
cenigzins cuncurrenz-fahig te maken ten
opzichte van onze andere hoofdpieineh, die
hoe langer hoe meer een voorsprong heb
ben gekregen.
Van die pleinen gaat het Leidsche plein
nu binnenkort zijn voorsprong wederom
een stukje vergrooten, door middel van
het City-theater, de nieuwe bioscoop, die
aJs vader heeft de Rotterdamsche ouds
scheepsbouwer Wilton, die in deze kente
ring der tijden blijkbaar zijn commercieel
succes niet meer zoekt op de woelige ba
ren der zee, maar op de dito baren van
de sensatie- en verstrooiïngslust van de
groote massa... Deze nieuwe bioscoop zal
in October a.s, niet langer dan een jaar
ïadat de grond werd aangekocht, zijn
deuren openen en wordt een schepping
van architect Jan Wils, die we nog altijd
dankbaar zijn voor zijn aan schoonheids-,
zoowel als practische eischen uitstekend
voldoende Stadion. Dit nieuwe vermaak-
établissement dat aan ruim 1800 personen
zal plaats bieden zal ongetwijfeld weer
nieuw leven in de brouwerij van het Leid
sche plein brengen en mede met het oog
op dat nieuwe leven, maar ook natuur
lijk gezien de onlangs door den Raad aan
genomen verlichting der personeele belas
ting voor café- en hotelbedrijven, heeft
het kortgeleden gesloten Trianön zijn
poorten alvast maar weer geopend.
Tabaksveilingen
Om nog even tot het Rokin en zijn om
geving terug te keeren... Het is daar, in
die omgeving, niet alles zoo rustig als het
Genootschap, dit in zijn aangehaald adres
wil laten voorkomen!!... Men ga alleen
maar eens, in deze Maart-dagen, enkele
stappen terzijde, en stevene het veilings
lokaal Frascati in de Nes binnen, het
lokaal, waar vanouds van Maart tot half
Juli en dan weer van Sept. tot eind Oc
tober de beroemde Sumatrft-tabaksveilin-
gen gehouden worden... Stapt men daar
binnen, dan zal men waarlijk niet van
poëtische schoonheid spreken, maar veel
eer zal men, gelijk een beschrijver van
het hoofdstedelijk leven dat eens deed, van
de „heetste kolk van de hel" gewagen...:
„De indruk," getuigde een andere arge-
looze bezoeker onlangs, „die deze zaal
maakt is onbeschrijfelijk. Men moet be
schikken over de wreed-teekenende pen
van een Hanz Heinz Ewers of een Edgar
Allen Poe om die atmosfeer eenigermate te
benaderen. Tientallen mannen loopen rond
als bezetenen volledig verdwaasden, amok-
makers, soldaten in gevecht van man
tegen man. En zij gillen, huilen, brul
len, kermen, sissen en janken op een wij
ze, waaruit alle menschelijkheid geweken
is... Men is, als toevallig binnentredende
buitenstaander geneigd om hard weg te
loopen en het nabije Binnengasthuis te
waarschuwen, dat er een gezelschap
geesteszieken is losgebroken en het plan
heeft om Frascatie tot den laatsten steen
af te breken..." Waarom de vez-koop van
die simpele tabaksblaadjes met zoo'n oor-
verdoovende herrie en levensgevaarlijke
uitbundigheid gepaard moet gaan zal wel
altjjd een mysterie blijven; een der myste-
rieën van Mercurius!
In Maart, wanneer de nieuwe Sumatra»
oogst ter velling komt, is de drukte het
zenuwsloopendst. Ook op straat, in dc
steegjes rond de Nes, is die gejaagdheid
|~te coristateeren. Hier liggen dc tabaks
kantoren en er is een voortdurend geloop
tusscheh het veilingslokaal en de maga
zijnen...
Toen de Heeren van het meergenoemde
Genootschap zich in hun stille studeer
kamers onder het genot van een goede si
gaar beelden voor den geest riepen van
poëtisch stadschoon bij en om het Rokin,
hebben zij zich waarschijnlijk niet bewust
gemaakt van het feit, dat die zélfde si
gaar in datzélfde stadsgedeelte in zijn
voorgeboorteliik stadium zooveel ónpoë-
tisch lawaai, kabaal en gedaver heeft ver-
Kampeerders-„oproer"
Om dan toch maar met een werkelijk
nieuw, modern geluid te eindigen zij hier
tenslotte nog met een enkel woord mel
ding gemaakt van de actie die onder een
deel. het georganiseerde deel, der
Amsterdamsche kampeerders gaande is!
Vroeger, dit was het oude geluid,
hebben wij hier paling-acties, opstootjes
en oproeren beleefd. Thans, het inder
daad nieuwe geluid, valt te spreken
van kampeer-acties, die eenmaal mis
schien óok opstootjes en oproeren zullen
verwekken! Zoo ver kwam het intusschen
ditmaal nog niet. Het gaat hier voorloo
pig nog meer over een kloek besluit dat
onze kampeerders, georganiseerd in de
kampeervereeniging „Amsterdam" geno
men hebben, bij wijze van tegenzet tegen
de moeilijkheden die de gemeente Zand-
voort hun onlangs voor dc voeten gooide,
met het besluit het kampeer-terrein aan
zee naar het Noorden, naar een slechter
en smaller stukje strand, te verplaatsen.
Hierdoor gekrenkt en vooral ook door het
feit, dat het Zandvoortsche gemeentebe
stuur botweg weigerde met de vertegen
woordigers van onze moderne nomade na
der overleg te plegen, besloot men in het
komende siezoen en bloc te verhuizen en,
in den letterlijken zin des woords, zijn
tenten niét meer in Zandvoort, maar in
Heemskerk te gaan opslaan. Gezien het
feit, dat het huren van standplaatsen in
Heemskerk veel goedkoopcr is dan in
Zandvoort, men er geen last zal hebben
van hinderlijke maatregelen als het ver
bod van het loopen in badpak, enz. en
men tenslotte deze nieuwe zomersche plei
sterplaats even snel en gemakkelijk zal
kunnen bereiken als de oude, kan men
deze kampeerders niet anders dan gelijk
geven.
Moeder: „Waarom schreeuwde mijnheer
Zoet zoo in den salon?"
Dochter: „Ik zat toevallig op zijn hoed".
Moeder: „Maar hij had zijn hoed op zijn
knie!"