Amsterdamsche Brieven. ■r .1UTTERTJE ZATERDAG 23 MAART 1935 PAG. 5 RAETB KI DCC nieuwe puntentelling. 1 1 April a-8- Verdi Moor de medewerking van het Joego-btavl- sche Ministerie van Onderwijs gelegenheid, Esperanto-cursussen te geven in vcrschil- lende middelbare en kweekscholen in het Donau-gebied. Zoo gaf hjj b.v. een proef les aan een kweekschool voor meisjes en als gevolg daarvan namen 7 van de leerlingen deel aan de cursus. De Direc teur van die school, Dr. Mladenovic Is een wereldberoemd paedagoog en schrijver. Door de bijzondere inrichting van zijn school, waardoor de aanstaande onderwij zeressen een buitengewoon veelzijdige ont wikkeling krijgen, heeft Dr. Mladenovic al- gemeene warme belangstelling voor Esperanto gaf hij o.a. blijk, door zelf deel te nemen aan een speciaal voor leeraren en journalisten gehouden proefles. Ook de heer Magarasevic, directeur van een gymnasium in dezelfde plaats, Novi Sad. werd dadelijk bereid gevonden tot me dewerking voor Esperanto-proeflcsseu in mn school. Daarover vertelt de heer Bar- tosik: „Het besluit tot proeflessen in het bijzin van de leeraren had een belangrijke uitwerking. De lessen vonden plaats tijdens de gewone scl «oluren en wekten veel weer klank j de leerl r.gen. Toevallig vervingen enkele van mijn lessen juist het onderricht in Latijn, Fransch of Duitsch. Hoewel ik vóór de proeflessen geen spoor van goed gezindheid of enthousiasme voor mijn inter nationale taal bi, de leeraen voor de ge noemde talen ontdekt had, klaarden hun gezichten gedurende het vragen en onmid dellijke enthousiaste antwoorden-in-koor der leeilingnn meer en meer op, tot zij zelf aan dat antwoorden begonnen deel te ne men. De Cseh-methode bleek dus even ge schikt voor leerlingen als voor leeraren! De warme handdrukken, gelukwenschcn, vleiende woorden en enthousiaste aanbeve ling van Esperanto aan de leer.ingen waren het allerbeste antwoord van de eerst zwij gende en naa- alle kanten dwarskjjkende leeraren!" Als bijzonderheid over deze school nog het volgende: Het is op één na het oudste gymnasium in Joegoslavië, dat juist zijn 125-jarig jubileum vierde. Een groot aantal intellcctueelen werd daar ge vormd. van wie velen beroemd werden als staatsman, geleerde, schrijver, artist enz." Een jubileum van onze school is tegelij kertijd een jubileum van ons cultuurleven in Joegoslavië", zei de directeur. Ook elders had de heer Bartosik soortge lijk lucccs en uit dit alles blijkt wel vol de, dat het er eigenlijk alleen maar om gaat, gereedliggend terrein op de juiste wijze te beploegen. Mag ik. in verband daarmee, tot slot nog even uw aandacht vragen Voor de pas ver schenen, uitstekende brochure van Hans Bakker „Waarom zou ik Esperanto lee- ten?" Ik vertel er later nog wel wat meer van. Nu alleen datu haar voor slechts 0.20 kunt bestellen bij het Esperanto-Instituut, Rokin 57, Amsterdam en dat iemand, die als bekend advocaat dc titels Mr. en Di-. voor ztjn naam voert, er verrukt over was. MOLLY KEISER, 2e Schuytstr. 155, Den Haag. bekendheid verworven. Van zijn reeds vroeger in uitzicht gestelde wij ziging in de puntentelling is thans door de ortiand-C'.ub te Londen gepubliceei i, doch 00r officieele bonden tot op heden nie- °vergenomen. Dat fle bonden de nieuwe telling niet zou- Z goedkeuren en overnemen komt mij enter zeer onwaarschijnlijk voor, gezien door Culbertson reeds gepubliceerde wij dingen in zyn bied. ysteem in verband met e nieuwe telling en het verschuiven van 'etJ invang van den grooten strijd Sims- oibertsor, in Amerika in verband met de Ais datum van invoering voor de spelers 'o gens de regels vai. de Portland-Club B'J Voldoen aan het contract blijft de oude bntentelling grootendeels van kracht, de -tekening voor S.A. wordt echter anders 1 telt dc eerste .rek voor 40, elke volgende x>r 30 punten, dus niet meer het afwisse nd 3040 enz. S-A. blijft v-- lus 100, het groote voordeel a na een deeiscore van 1 het bereiken <ie manche met 1 trek minder in een ;Jr!1Spe' vergemakkelijkt wordt. 's de premie voor groot-slam - tot .000 en 1500 punten resp. niet kwetsbare en kwetsbare stand, 'ein slam-premle is gehandhaafd. I meeste wijziging onderging de telling down-gaan, en geldt thans de volgende ding: bleerd kost dc eerste downslag nu 100 pun ten en elke volgende 200 punten. Kwetsbaar, niet gedoubleerd 100 punten per downslag, gedoubleerd kost de eerste downslag nu 200 punten en elke volgende 300 punten. Vergelijkt men de oude en nieuwe telling dan valt natuurlijk direct op, dat de down slagen niet meer progressief worden bere kend, hetgeen een heele vereenvoudiging is. Verder blijkt, dat niet kwetsbaar gedou bleerd de tweede en derde downslag In to taal 50 punten duurder zijn dan vroeger, doch dat het totaal van meerdere down- slagen lager is geworden, zoodat bij 7 down vroeger 1750, thans 1300 punten moet wor den berekend. Doordat het progressievë stelsel is ver dwenen wordt het kwetsbaar niet gedou bleerd downgaan beduidend voordeeliger, bij 4 down maakt dit reeds een verschil van 300 punten, terwijl 7 down nu nog 700 pun ten telt inplaats van 1750. Bij kwetsbaar gedoubleerd blijft de tel ling voor de eerste 2 down in totaal gelijk, daarna komt ook er een sterke verminde ring en is 7 down thans 2000 tegenover voorheen 3500. Voor verdere vergelijking vindt u onder staand een staatje van de nieuwe bereke ning der downslagen: Niet kwetsbaar. Kwetsbaar. Ge- Ge- Ge- Ge- Ge- Ge woon. doubl. red. woon. doubl. red. 1 down 50 100 200 100 200 400 2 100 300 600 200 500 1000 3 150 500 1000 300 800 1600 4 200 700 1400 400 1100 2200 5 250 900 1800 500 1400 2800 6 300 1100 2200 600 1700 3400 7 350 1300 2600 700 2000 4000 Ook in de spelregels zijn eenige wijzi gingen gekomen, die niet van overwegend belang zijn en waarvan de publicatie m.i. beter kan achterwege blijven totdat de nieuwe regels zijn overgenomen, omdat in ons land toch ook de voorschriften van de Nederlandsche Bridge Bond zullen moeten worden gevolgd en deze zijn standpunt voor zoover mij bekend nog niet heeft be paald. N.D.S. Niet -kwetsbaar: niet gedoubleerd evenals ?0 punten per donwslag, gedou- Een nieuwe lente en oude geluiden Een nieuwe lente en een nieuw geluid... Dat begint in deze crisisjaren, of beter, om met dr. Colijn te spreken, in de nieuwe wereld, waarin-we-zijn--neergeploft, niet meer of maar voor een zeer klein ge deelte op! Internationaal, nationaal, zoo wel als stedelijk, hooren wij in deze eerste lentedagen maar al te veel oude geluiden, geluiden, die we b.v. in de jaren voor 1914 ook al eens vernomen hebben! Om bij het stedelijke te blijven: geluiden 'pro en con tra de Rokin-demping, die den laatsten tjjd weer crescendo kwamen opzetten, kan men moeilijk nieuw noemen. We kennen den toon, de melodie, van beide zijde. En ook nu zal het resultaat wel weer zijn, dat er tenslotte een soort compromis- accoord wordt aangeslagen, waarin pro- en anti-tonen samen komenZooals men weet is de toestand, die wij op het oogenblik op dat Rokin kennen reeds een compromis. Het vorige debat over niet of wel dempen liep uit op een halverwege dempen, zóó dat we nu een dicht stuk hebben vanaf clc Industrieele Club tót even voorbij de Rotterdamsche Bankver- eeniging, dat als parkeer-terrein dienst doet, waarop de ex-kapitein van het eer tijds beroemde pontje, zijn scepter als auto-beheerder zwaait, én een intact- gelaten, open stuk. Op het oogenblik broeit men op het Prinsenhof wederom plannen uit om den tegenwoordigen halven toestand verder terug te brengen tot een soortkwart toestand! Men zou na melijk het open stuk aan beide kanten wat willen aanplempen, waardoor dan, hoopt men, zoowel zij die verbreeding van de weerzijdsch gelegen rijwegen bepleiten, als zij, die het water willen behouden, zul len worden tevreden gesteld. Éérst zal men wel trachten algeheele demping er door te krijgen, maar dat zal wel niet lukken, gezien de voorgeschiedenis en nu ook weer de nieuw oude protestgeluiden! Van deze laatste-scW1nt--dat,-hetwelk uit een adres van het Kon. Oudheidkundig Genootschap aan den Raad niet alleen het meest lyrische, maar inderdaad ook wel het best met logische argumenten door spekte. In dit adres heet het dan o.a.: „Binnenkort zal den Raad gevraagd wor den het doodvonnis uit te spreken over een deel van de schoonheid van onze stad. De Raad zal daarbij voor de keuze ge steld worden tusschen een eenvoudigen nekslag en een langzamen marteldood De schoonheid van onze stad bestaat niet in monumentaliteit, maar in harmonie van huizen, lucht en water. De bewege lijke weerspiegeling der kleuren in het water, in deze harmonie beteekent meer dan de kleuren der huizenrijen zélf en meer dan het levendig wolkenspel aan den hemelWat eenmaal gedempt is, zal nooit meer worden opengelegd. En de winst zal zijn, dat op een doodseh, muffig pleintje een paar honderd auto's kunnen parkeeren, alsof, als er werkelijk weer een bloei in onze stad komt, het aan tal auto's niet bij duizenden zou toene men en men tóch, wil men niet al de grachten stuk voor stuk zien verdwijnen, zal moeten overgaan tot het Inrichten van stedelijke verdiepings-garages. Passen en meten noemt de directeur van Publieke Werken dit kleinsteedsche gescharrel, maar als de zuinigheid verziende royale maatregelen verbiedt, waarom dan liever niet gewacht tot betere tijden, inplaats van nu met halfheden de stad hopeloos te verknoeien. Want een oplossing kunnen deze „zuinige" plannen niet brengen, zoo min voor het verkeer tusschen station en buitenstad, als voor het parkeervraag- stuk Het moet gezegd, dat het Genootschap met het laatste enkele sterke, logische argumenten naar voren brengt Een feit is zeer zeker, dat het stukje parkeer-terrein, dat men er daar op, eventueel nog ver der gedempte Rokin bjj zal krijgen,, het. parkeer-vraagstuk in onze binnenstad niet veel nader tot de oplossing zal brengen... Een goed-compromis-voorstel. Niet altijd zijn compromis-oplossingen, vooral niet als een en ander, anders dan bjj geheel of half dempen, weer on gedaan kan gemaakt worden en de defi nitieve oplossing ervoor in de plaats kan treden, uit den booze. Zulk een goed compromis-voorstel werd dezer dagen ge daan door nog overgebleven winkelbe woners van de galerij achter het voor malige Paleis voor Volksvlijt. Het daar braakliggende terrein is, in de toekomst, besterad voor den bouw van ons nieuwe stadhuis. Maar dat zal wel een verre toe komst blijven, voorloopigLaten we nu tijdelijk, aldus dit zeer redelijke compromis-voorstel van genoemde win keliers, de onoogelijke schutting om dit terrein verwijderen, de dan openkomende vlakte met gras bezaaien en die gras vlakte voorloopig maar beschikbaar stel len voor groote volksdemonstraties, enz., zooals die thans ook wel op het IJsclub- terrein worden gehouden. Inderdaad zou door dit terrein, op dit centrale punt van de stad, open en beschikbaar te stellen voor volksdemonstraties, zang- en mu- ziek-uitvoeringen, het aanzien van het Frederiksplein verbeteren en de omgeving verlevendigen. Voor velen, ook voor de 'emeente, zou dit bovendien financieel voordeel kunnen beteekenen. Nieuw leven op het Frederiksplein.. Men kan zich voorstellen, dat de ne ringdoenden om en nabij het Frederiks plein steeds, gelijk deze galerij-winkeliers, op middelen zinnen „hun" plein weer cenigzins cuncurrenz-fahig te maken ten opzichte van onze andere hoofdpieineh, die hoe langer hoe meer een voorsprong heb ben gekregen. Van die pleinen gaat het Leidsche plein nu binnenkort zijn voorsprong wederom een stukje vergrooten, door middel van het City-theater, de nieuwe bioscoop, die aJs vader heeft de Rotterdamsche ouds scheepsbouwer Wilton, die in deze kente ring der tijden blijkbaar zijn commercieel succes niet meer zoekt op de woelige ba ren der zee, maar op de dito baren van de sensatie- en verstrooiïngslust van de groote massa... Deze nieuwe bioscoop zal in October a.s, niet langer dan een jaar ïadat de grond werd aangekocht, zijn deuren openen en wordt een schepping van architect Jan Wils, die we nog altijd dankbaar zijn voor zijn aan schoonheids-, zoowel als practische eischen uitstekend voldoende Stadion. Dit nieuwe vermaak- établissement dat aan ruim 1800 personen zal plaats bieden zal ongetwijfeld weer nieuw leven in de brouwerij van het Leid sche plein brengen en mede met het oog op dat nieuwe leven, maar ook natuur lijk gezien de onlangs door den Raad aan genomen verlichting der personeele belas ting voor café- en hotelbedrijven, heeft het kortgeleden gesloten Trianön zijn poorten alvast maar weer geopend. Tabaksveilingen Om nog even tot het Rokin en zijn om geving terug te keeren... Het is daar, in die omgeving, niet alles zoo rustig als het Genootschap, dit in zijn aangehaald adres wil laten voorkomen!!... Men ga alleen maar eens, in deze Maart-dagen, enkele stappen terzijde, en stevene het veilings lokaal Frascati in de Nes binnen, het lokaal, waar vanouds van Maart tot half Juli en dan weer van Sept. tot eind Oc tober de beroemde Sumatrft-tabaksveilin- gen gehouden worden... Stapt men daar binnen, dan zal men waarlijk niet van poëtische schoonheid spreken, maar veel eer zal men, gelijk een beschrijver van het hoofdstedelijk leven dat eens deed, van de „heetste kolk van de hel" gewagen...: „De indruk," getuigde een andere arge- looze bezoeker onlangs, „die deze zaal maakt is onbeschrijfelijk. Men moet be schikken over de wreed-teekenende pen van een Hanz Heinz Ewers of een Edgar Allen Poe om die atmosfeer eenigermate te benaderen. Tientallen mannen loopen rond als bezetenen volledig verdwaasden, amok- makers, soldaten in gevecht van man tegen man. En zij gillen, huilen, brul len, kermen, sissen en janken op een wij ze, waaruit alle menschelijkheid geweken is... Men is, als toevallig binnentredende buitenstaander geneigd om hard weg te loopen en het nabije Binnengasthuis te waarschuwen, dat er een gezelschap geesteszieken is losgebroken en het plan heeft om Frascatie tot den laatsten steen af te breken..." Waarom de vez-koop van die simpele tabaksblaadjes met zoo'n oor- verdoovende herrie en levensgevaarlijke uitbundigheid gepaard moet gaan zal wel altjjd een mysterie blijven; een der myste- rieën van Mercurius! In Maart, wanneer de nieuwe Sumatra» oogst ter velling komt, is de drukte het zenuwsloopendst. Ook op straat, in dc steegjes rond de Nes, is die gejaagdheid |~te coristateeren. Hier liggen dc tabaks kantoren en er is een voortdurend geloop tusscheh het veilingslokaal en de maga zijnen... Toen de Heeren van het meergenoemde Genootschap zich in hun stille studeer kamers onder het genot van een goede si gaar beelden voor den geest riepen van poëtisch stadschoon bij en om het Rokin, hebben zij zich waarschijnlijk niet bewust gemaakt van het feit, dat die zélfde si gaar in datzélfde stadsgedeelte in zijn voorgeboorteliik stadium zooveel ónpoë- tisch lawaai, kabaal en gedaver heeft ver- Kampeerders-„oproer" Om dan toch maar met een werkelijk nieuw, modern geluid te eindigen zij hier tenslotte nog met een enkel woord mel ding gemaakt van de actie die onder een deel. het georganiseerde deel, der Amsterdamsche kampeerders gaande is! Vroeger, dit was het oude geluid, hebben wij hier paling-acties, opstootjes en oproeren beleefd. Thans, het inder daad nieuwe geluid, valt te spreken van kampeer-acties, die eenmaal mis schien óok opstootjes en oproeren zullen verwekken! Zoo ver kwam het intusschen ditmaal nog niet. Het gaat hier voorloo pig nog meer over een kloek besluit dat onze kampeerders, georganiseerd in de kampeervereeniging „Amsterdam" geno men hebben, bij wijze van tegenzet tegen de moeilijkheden die de gemeente Zand- voort hun onlangs voor dc voeten gooide, met het besluit het kampeer-terrein aan zee naar het Noorden, naar een slechter en smaller stukje strand, te verplaatsen. Hierdoor gekrenkt en vooral ook door het feit, dat het Zandvoortsche gemeentebe stuur botweg weigerde met de vertegen woordigers van onze moderne nomade na der overleg te plegen, besloot men in het komende siezoen en bloc te verhuizen en, in den letterlijken zin des woords, zijn tenten niét meer in Zandvoort, maar in Heemskerk te gaan opslaan. Gezien het feit, dat het huren van standplaatsen in Heemskerk veel goedkoopcr is dan in Zandvoort, men er geen last zal hebben van hinderlijke maatregelen als het ver bod van het loopen in badpak, enz. en men tenslotte deze nieuwe zomersche plei sterplaats even snel en gemakkelijk zal kunnen bereiken als de oude, kan men deze kampeerders niet anders dan gelijk geven. Moeder: „Waarom schreeuwde mijnheer Zoet zoo in den salon?" Dochter: „Ik zat toevallig op zijn hoed". Moeder: „Maar hij had zijn hoed op zijn knie!"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 21