Buitenlandsch Overzicht.
De Leeuwerik te pletter geslagen
Op weg van Praag naar Amsterdam neergestort bij
Brilon in Wesifalen.
WELKOM THUIS
NIEUWSBLAD VOOR den HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA tóaÉ
p'— ss
Het Engelsche regeeringsjubileum.
ZEVEN MENSCHEN VERONGELUKT.
DINSDAG 9 APRIL 1935
De vliegers Soer en Prillewitz en een zoon van den burgemeester
van Amsterdam, onder de slachtoffers.
63ste JAARGANG
i HE COURANT
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet m„i i
Wtst-Indlë per zeepost f 2.10. Idem per mail en overige
tn.n.°8, Ct: fr" p' P 6 ct Weekabonnementen 12 ct
0.70, f 0.70,f1.Modeblad resp. f 1.20, f 1.60, fl.50,
en
Neden. Oost
landen t 3.20.
Zondagsblad resp.
f 1.70.
Verschjjnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 an 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE Ni
20 ct per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prjjs. Kleine advertentlën (gevraagd, te koop, te huur) bjj vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Het zoeken naar een oplossing van den chaos in Europa
voorstellen van Mussolini. voor de conferentie te Stresa.
De
Plan van
Mjssolini voor
Stresa
Men tracht nog te
maken van den chaos
In Europa, wat er van
te maken ia. Men zoekt
nog door onderling over
leg, door persoonlijk
contact, te redden wat er te redden is. Daar
voor heeft de reis van Eden plaats gehad en
daarvoor wordt de conferentie Donderdag a.s.
te Stresa en volgende week te Genève ge
houden. Ondertusschen werkt men dag en
nacht aan z|jn bewapening. De wedstrijd ls in
vollen gang en daarom verwachten we zoo
weinig van deze „praatsamenkomsten". Het
vertrouwen in de wereld is vernield en waar
deze factor voor den vrede niet meer bestaat,
tracht men door bewapening zichzelf te be
schermen, eventueel door bondgenootschappen
ejkander te beschermen, tegen het gevaar dat
men vreest.
De cijfers die zoo nu en dan uitlekten over „de
bewapening in de lucht", vervullen ons hart
met angst en vrees voor de toekomst. Enge
land 1800 vliegtuigen. Duitschland 1800 vlieg
tuigen en een dagelijkschen aanmaak van 15
vliegtuigen, Rusland 2000 vliegtuigen. Frank
rijk en Italië zullen zeker voor Engeland en
Duitschland niet onder doen, zoodat we b|j
een niet te ruime schatting tot 10.000 oorlogs
vliegtuigen voor Europa komen. Wat zal het
worden als deze macht uit de hel losbreekt?
We vragen ons toch heusch af of de wereld,
•f de leidende figuren van onze huidige maat
schappij, krankzinnig geworden zijn, om Euro
pa bewust naar den ondergang te helpen,
want dat zal een oorlog zeker doen.
Over de reis van Eden en wat daaraan vast-
Sit, schreef de „Nw. Rott Crt" Zaterdag
avond onder meer:
Alles had een veel bepaalder karakter kun
nen kr|jgen, als Eden te Warschau medewer
king had kunnen vinden voor de „collectieve
beveiliging van den vrede", die Londen nu
voorstaat. Zoover echter heeft Poten, naar
het nu schijnt, niet willen gaan. Polen ls ook
wel bezorgd; Polen zou wel he* een en ander
willen doen. Maar nu kunnen alleen afdoende
«Fngen van nut z|jn. Halfslachtigheden zijn er
ai genoeg uitgedacht en bezegeld in de wereld.
Over het gesprek van Eden met Benesj heeft
men niets gehoord. Misschien is het niet moei
lijk, te gissen hoe dat geloopen is. Benesj zeer
bezorgd, met groote scherpte van argumen
tatie en veel klem betoogend, en Eden ant
woordend met een veelzeggend ophalen van
de schouders, waaruit Benesj geen bestrijding
maar oneindig scepticisme zal hebben kunnen
opmaken. Ieder onderscheidt het probleem vol
komen duidelijk, zelfs de hoofdpersonen te
Warschau, ondanks al hun romantiek. Maar
niemand zal het klaarspelen het de behande
ling te geven, die het, in aller belang, en voor
al in het belang van den vrede, vereischt.
Daarom is men diep ongerust, ja, haast wan-
hopig gestemd te Parijs, daarom heeft Mus
solini zich, voor overpeinzing, een paar dagen
In de eenzaamheid teruggetrokken, daarom
heerscht verdeeldheid en onzekerheid te Ber
lijn.
De wereld kan nu eenmaal haar vraagstuk
ken niet aan. Z|j wist wat z|j begon met de
ontwapeningsconferentie. Die mocht niet mis
lukken. anders dat hebben wij allen gezegd.
Zij is mislukt, en het „anders" ziet er dreigen
der uit, dan verreweg de meesten, die het uit
spraken, het zich hebben voorgesteld. De oeco-
Bomische conferentie is gehouden. Ieder wist
dat een resultaat, hoe bescheiden ook, nood
zakelijk was, wilde de wereld niet in toene
mend tempo verder omlaag gljjden langs het
keilend vlak, waar z|j. zonder het hulpmiddel
van Internationale samenwerking, niet meer
tegenop zou kunnen komen. Niets is er van
terecht gekomen. Als men nu zegt, dat van
goede samenwerking de vrede afhankelijk ls,
dan beteekent dat volstrekt niet. dat daarvoor
allen de offers willen brengen, die noodig zijn
voor een accoord. Allen weten, dat een oorlog
een ramp zou zjjn, waarbij de Europeesche
menschheid niet alleen verschrikkelijk zou
worden geteisterd, maar allicht ook achter de
geestelijke beschaving van de vroege middel
eeuwen terug zou vallen.
Wat zij aan technische winst zou overhou
den, zou zeker geen vergoeding zijn voor het
geestelijk verlies. Ieder beseft dat op dit
oogenblik op bedenkelijke wijze met dit ge
vaar wordt gespeeld, dat in ieder geval alle
groote mogendheden zich militair gedragen
alsof dat gevaar voor de deur stond.
Wat komt er na Stresa en de raadszitting
van Genève, vraagt het blad In de eerste
jaren na den oorlog zouden wij het antwoord
precies geweten hebben: Een reeks van con
ferenties, de een na de ander, en alle even
onvruchtbaar. Dat was toen het politieke
systeem.
Men reisde met korte tusschenpoozen in kud
den van aangename plaats naar aangename
plaats, altijd om dezelfde moeilijkheden. Het
groote publiek, de onvruchtbaarheid van die
conferenties ziende, begon al spoedig te sma
len. Daartoe was reden maar toch over
dreef men. Die conferenties waren noodig om
grooter ongelukken te voorkomen.
Nu zien wjj een ander stelsel in toepassing:
Het reizen der staatslieden. Als rijders in een
zesdaagsche cirkelen een aantal heeren, el
kaar afwisselend onafgebroken door Europa
rond. Zij hebben op bedoelde sportbeoefenaars
slechts voor of misschien, vanwege het
tijdverlies, tegen dat hun baan aanzienlijk
grooter is en nog steeds ruimer getrokken
wordt Waarschijnlijk zal dit na Stresa en
Genève verder gaan, ook weer om niet om te
vallen. Het is voortzetting van het confe
rentiesysteem met veel eenvoudiger middelen.
Het gerucht loopt, dat
Mussolini reeds eenige
voorstellen voor de con
ferentie te Stresa heeft
geformuleerd en dat de
ze onderweg zijn naar
GENERAAL E.VIÏUO DE RON O,
ex-minister van koloniën in Italië, opper
bevelhebber der Italiaansche troepen
in Afrika.
de Engelsche en Fransche regeeringen, zoo
meldde Reuter uit Londen.
Zooals men weet wordt a.s. Donderdag met
de conferentie begonnen. In goed ingelichte
kringen is men van meening, dat de Duce
ongeveer het volgende programma voor Stre
sa heeft opgesteld:
1. Het standpunt van Engeland, Frank
rijk en Italië ten aanzien van het eenzijdig
optreden van Duitschland moet worden be
paald, met andere woorden, er moet worden
vastgesteld, welke politieke richtlijnen deze
drie mogendheden moeten volgen, wanneer
het beroep van Frankrijk op de bijzondere
zitting van den Volkenbondsraad ter sprake
komt.
2. Het beslissen over een gemeenschappe
lijk front der drie mogendheden, om het in
het Engelsch-Fransche communiqué van 3
Februari vastgestelde programma te verwe
zenlijken. Hiertoe behoort een onderzoek van
alle Europeenche kwesties, aan de hand van
de berichten van Simon en Eden over de te
Berlijn, Moskou. Warschau en Praag gevoer
de besprekingen.
3. De kwestie der Oostenrijksche onaf
hankelijkheid en de beste middelen om deze
te handhaven.
4. Het overwegen van de mogelijkheid, be
paalde clausules in de vredesverdragen met
Oostenrijk, Hongarije en Bulgarije te wijzi
gen.
Een bevestiging van deze voorsteilen heeft
men tot dusver nog niet kunnen verkrijgen.
Het ligt echter voor de hand, dat zoowel het
Londensche programma, als het optreden van
Duitschland een groote rol op de conferentie
van Stresa zullen spelen.
Honing George V van Engeland.
Koningin Mary van Engeland.
Een ontzettende ramp heeft de K.L.M.,
ruim drie maanden na het ongeluk met de
„Uiver", opnieuw getroffen. In dezelfde week,
dat de voortvarende maatschappij de lucht
lijn AmsterdamPraag opende, vloog een van
de ljjnvliegtuigen, „De Leeuwerik", bij ont
zettend slecht weer tegen een berg en kwam
met zijn kostbare lading in de vlammen om.
Zeven menschen, waarvan zes in de kracht
van hun leven, vielen den dood ten offer. Een
schok gaat opnieuw door ons land en in de
eerste plaats is er diepe deernis met de nabe
staanden van hen, die bij dit vliegongeluk het
leven lieten. Onze stad, die zoo nauw aan de
luchtvaart verbonden is, voelt temeer het
smartelijke van deze ramp. Onze deelneming
gaat ook uit naar de maatschappij, die met
zoo groote betrouwbaarheid haar diensten
uitvoert.
De toedracht van het ongeluk laten wij
hieronder volgen.
De „Leeuwerik", bestuurd door P. Soer,
van Praag op weg naar Amsterdam, Is
Zaterdagmiddag om 2 u. 20 A.T. b|j
Brilon, 80 km van Dortmund, veronge
lukt. De uit v|jf personen bestaande be
manning en twee (tassagiers z|jn om het
leven gekomen.
Om 12 u. 34 A.T. was het vliegtuig uit
Halle vertrokken. Om 1 u. 35 bevond het zich
10 km ten Noorden van Kassei, dus juist op
de route HalleLeipzigEssen en 4 minuten
later meldde het aan Keulen, dat de antenne
werd ingehaald wegens onweer. Om ongeveer
2iu. 20 A.T. werd het gevonden.
De tweede bestuurder was de heer Prille
witz van de K.N.I.L.M., die met verlof in
Europa was. Marconist was v. d. Klein, boord-
mecanicien Weiman. Een van de beide passa
giers was een zoon van den burgemeester van
Amsterdam, den heer De Vlugt, lid van de
Amsterdamsche commissionairsfirma in effec
ten Ingwersen en Co.
De tweede passagier was de heer H. van
Riel uit Arnhem, verbonden aan de Algemeene
Kunstzyde Unie.
De heeren Pattist en Van der Meulen, van
de K.L.M., z|jn naar de plaats van het ongeluk
vertrokken.
Maandag was de nieuwe dienst geopend.
De plaats des onheils.
Brilon, in de nabijheid waarvan het onheil
is geschied, ia halverwege gelegen tusschen
Dortmund en Kassei op een boschrjjke hoog
vlakte. Het is een stad van ongeveer 6000
inwoners. Het plateau ligt midden in de Bri-
loner bergen, eveneens met groote bosschen
bedekt, door akkers afgewisseld. Aan deze
omstreken dankt de stad een zekere ver
maardheid wegens het heilzame klimaat. De
bergen sluiten aan bij het noord-oosteijjke
gedeelte van het Sauerland en verheffen zich
in ronde koppen van 450500 meter hoogte.
Ten Zuiden van Brilon bereiken de bergen
een hoogte van meer dan 700 meter.
Bekend zijn in de buurt de Bruchhauser
Steenen, vier groote steile rotsen, die een uit
zicht bieden tot ver in het land van Münster.
EEN OOGGETUIGE OP DE PLAATS
VAN HET ONGELUK.
Toestel tjjdens sneeuwstorm
tegen een berg gevlogen.
Een correspondent van het persbureau Vaz
Dias in Westfalen is een half uur na het on
geluk van de „Leeuwerik" op de plaats des
onheils aangekomen.
Zooals reeds werd gemeld, zoo telefoneert
hij, is de ramp Zaterdagmiddag even voor
drie uur gebeurd. Op dat oogenblik woedde
boven de streek een zeer zware sneeuwstorm,
die in dichtheid zeer ongelijk was, maar toch
in de minst hevige momenten niet meer dan
ten hoogste 200 meter zicht maakte. Waar
schijnlijk is het aan deze omstandigheid toe
te schryven, dat de „Leeuwerik" midden in
de vlucht tegen een berg is aangevlogen.
Het ongeluk is gebeurd op een afstand van
naar schatting 25 km van het plaatsje Brilon,
van waar de plaats van de ramp per auto in
een half uur rijden bereikbaar is. De berg,
waartegen de „Leeuwerik" is opgevlogen, is
de Burgberg, nabij het gehucht Roesenbeck
in het Sauerland. De streek daar is buitenge
woon eenzaam, zoodat het ongeveer een
kwartier duurde alvorens degenen, die het
vreeselijke ongeluk zag gebeuren, ter plaatse
konden zijn.
Het ongeluk was een afschuwelijk schouw
spel, dat zich daar aan hen voordeed. De
„Leeuwerik" was na de botsing over den kop
geslagen en in brand gevlogen. Dichtbij het
bosch aan den voet van den berg was het ge
vaarte neergestort, en geheel uitgebrand.
Van de prachtige F XVII was niets over dan
het kromgetrokken ijzeren geraamte en ver
koolde resten van het houtwerk en de beklee-
dingsstoffen. De drie motoren zaten nog in
het geraamte, doch waren geheel vernield.
Ook de bagage was zoo goed als geheel
door het vuur verteerd, met uitzondering van
een aantal sieraden, die in een der koffers
hadden gezeten en het vuur hadden weer
staan. De sieraden hadden echter geen bui
tengewoon groote waarde.
Merkwaardigerwijze werden midden tus
schen de verbrande resten nog een aantal
vrijwel geheele gespaarde papieren gevonden,
waaruit de identiteit van het toestel kon wor
den opgemaakt.
Een deerniswekkend schouwspel bocjpn do
lijken der inzittenden. Geen hunner had kans
gezien, uit het brandende vliegtuig te ontsnap
pen, waarschijnlijk doordat het reeds voor het
in brand vloog over den kop was geslagen.
De lijken waren geheel verkoold en volkomen
onherkenbaar
De eerstaonkoiufciiüeu vuarschuwaen on
middellijk de politie te Brilon, die ruim een
half uur na de ramp ter plaatse verscheen,
onder leiding van den Land rat van het district
Brilon, den heer Heinrich Janson. Deze con
stateerde, dat geen hulp meer geboden kon
worden en liet de nog rookende puinhoop on
der politiebewaking stellen. Onmiddellijk
waarschuwde hij de „Flugwache" van Dort
mund, die in den loop van den avond perso
neel naar de plaats van de ramp zond, terwijl
ook de onderzoekingsambtenaren zich van
Dortmund naar de plaats van het ongeluk be
gaven, waar zij omstreeks zeven uur arriveer
den. In afwachting van hun komst liet men
zoowel de lijken van de slachtoffers als de
puinhoop van het toestel onaangeroerd.
Groote verslagenheid op het
ireau van de KXJiL
Hei i>c.ieht omtrent het verongelukken van
de „Leeuwerik" is hij de K.L.M. om half zes
binnengekomen. Om 15.15 is, volgens inlich
tingen van de K.L.M.het ongeluk gebeurd.
Het spreekt wel vanzelf, dat de tijding er
van op het kantoor van de maatschappij do
grootste verslagenheid veroorzaakt heeft.
Zoo spoedig men zekerheid had omtrent
het lot van de passagiers en de bemanning,
heeft de K.L.M. hun families doen voorberei
den. Twee broeders van mr. De Vlugt, de hee
ren G. en E. de Vlugt, zijn nog Zaterdagavond
naar Duitschland vertrokken. Aan de Haag-
sche begrafenisonderneming „Innemec" is
opgedragen, maatregelen te nemen om het
transport van de stoffelijke hulsels te ver
zorgen.
Op Waalhaven.
Soer was Zateruagmoi gen met de „Leeu
werik" van Praag vertrokken op de thuisreis
via Leipzig en Rotterdam naar Amsterdam.
Op Waalhaven had de „Leeuwerik" om 3
uur 20 moeten aankomen, maar het bericht
over den start te Leipzig meldde drie kwartier
vertraging, omdat er wegens den feilen tegen
wind wat oponthqpd was. De stationschef op
Waalhaven, de heer Tolk, berekende, dat e
op het traject LeipzigRotterdam nog wel
een kwartiertje vertraging bij kon komen. H|j
verwachtte den „Leeuwerik" dus togen tien
minuten voor half v|jf te dezer stede.
De berichten over de positie van het toestel
bleven uit, want de marconist aan boord had
geseind: „Wij naderen een onweer en trekken
daarom de antenne in".
Het is het laatste telegram geweest, dat
men van de „Leeuwerik" heeft ontvangen.
Toen om tien voor half vijf de „Leeuwerik"
nog niet boven Waalhaven was verschenen, is
de heer Tolk gaan informeeren en juist toen
h|j zijn eerste telefoonverbinding kreeg, kwam
het telegram binnen met de ontstellende tij
ding. dat de „Leeuwerik" was neergestort.
Rouw op Schiphol.
De ramp van de „Leeuwerik" heeft begrij
pelijkerwijze op Schiphol een verpletterenden
Feuilleton.
De wonderlijke belevenissen
van dr. Kaiserlien
door
WILL AMBERG.
15)
Aanvankelijk houdt men hem voor niet ge
heel normaal; een querulant of zoo iets. Maar
ook daaraan is h|j reeds gewend deurwaar
der Muschmann, meneer Rothaug, de notaris,
do bankdirecteur, de advocaten, de ambtena-
re" ter griffie van de rechtbank, z|j allen
''ebben achtereenvolgens aan zijn verstand
getwijfeld. Hij weet zich nu volkomen te be-
heersclicn, en vertelt zóó duidelijk en zóó ge
decideerd, wat hij op het hart heeft, dat de
bem te woord staande ambtenaar hem ten
slotte wel au serieux moet nemen. Het is een
hitengewoon geval en daarom zal men zich
d' moeite getroosten een en ander onmiddel-
W na te zien.
huweljjksregister wordt geraadpleegd,
'nderdaad: Op den len Maart 1920 is een
**-kere Heinz Kaiserlien in het huwelijk ge
iden.
JA maar hoe dat dan mogei|jk was? Of
n bij den Burljjkcn Stand niet nauwkeurig
*er<i naggegaan of de papieren van het trou
wde paar in orde waren
Natuurlijk! Alles werd minutieus onder-
men verlangde een geboortebewijs, een
uittreksel uit het bevolkingsregister, een
ambtelijke bevestiging van de secretarie in de
woonplaats der echteliden, dat tegen de hu-
welijksvoltreking geen bezwaar bestond, enz.
enz. Alsjeblieft, men had dus geheel aan de
voorschriften voldaan
Achteraf beschouwd, is een dergelijke
zwendel al heel eenvoudig, denkt Kaiserlien.
De pseudo Kaiserlien kan zich zonder eenige
moeite in het bezit hebben gesteld van de
vereischte papieren. Bijvoorbeeld door middel
van een brief aan het Bureau van den Bur
gerlijken Stand te Starnberg: „Door dezen
verzoek ik U m|j aan mijn adres, Kantstr.
132 Berljjn, onder rembours te willen toe
zenden, een uittreksel uit het geboorteregis
ter, een bewijs van goed gedrag, een natio-
naliteitsbewijs enz., enz." Misschien had hjj
zelfs wel geschreven: „U gelieve mij aange-
teekend te zenden", dat sloot dan alle twij
fel uit en geen enkele klerk op de secreta
rie van Starnberg zou er bezwaar tegen ma
ken aan deze schriftelijke opdracht te vol
doen. En de brievenbesteller zou daarop het
aangeteekende stuk persoonlijk aan den me
neer van de Kantstraat, dien hij reeds sinds
maanden als Dr. Kaiserlein kende, hebben
overhandigd. Dat alles was zoo eenvoudig
en zoo gemakkelijk als iets; er was den op
lichters geen enkele moeilijkheid in den weg
gelegd! En men kon de ambtenaar van den
Burgelyken stand zelfs nog niet eens plicht
verzuim verwijten, want die had voldaan aan
alles, wat men billijkheidshalve van hem kon
verlangen.
Halt' Was dat werkelijk zoo? Er moest
toch nog één ding worden opgehelderd.
Schreef de wet niet voor, dat huwelijksvol
trekkingen slechts in tegenwoordigheid van
twee getuigen mochten plaats hebben Was
aan dit voorschrift voldaan? En zoo ja, wie
waren die getuigen dan geweest; wisten die
misschien iets af van dit omineuze echt
paar?
De man achter de balustrade sleept nog
maals het huweljjksregister naderbij. „Alstu
blieft, meneer, overtuigt u u zelf. Wy heb
ben totaal niets verzuimd. Natuurlijk heeft
de huwelijksvoltrekking plaats gehad in te
genwoordigheid van twee getuigen. Hier hebt
u de handteekeningen. Kijkt u zelf maar:
Eerste getuige, Eduard Stolzenberg, KurfjjS-
tendamm 140".
Natuurlijk Eduard Stolzenberg! Dat had
niet anders gekund! Stel je voor, dat de naam
van zijn procestegenstander eraan ontbrak!
„Tweede getuige: Mevrouw Ina Heldt
„Wat zegt u?"
„Mevrouw Ina Heldt, secretaresse, Schön-
hauser Allee 15".
Kaiserlein voelt zich plotseling duizelig
worden. De uitwerking van deze mededeeling
is nog erger dan die van Rodmer's opmer
kingen over het verlies van zijn kapitaal...
Bah! Dus Ina Heldt was ook van de partij...
Zij, die er juist zoo op had aangedrongen,
dat hij de politie in den arm zou nemen: dat
was dus alles maar comedie geweest... Ina
Heldt was dus een doodgewone oplichtster!
En toch! Toch wilde hij het niet gelooven.
Zóó kon hij zich niet in zijn helpster hebben
vergist. Er moest hier sprake zijn van een
abuis... of van een misverstand.
„Pardon, mag ik de handteekening van
Ina Heldt misschien even zien?" verzoekt
h|j den ambtenaar.
Deze duwt hem het register onder den neus.
„Neen, gelukkig! Dit „Ina Heldt" was niet
door zijn secretaresse geschreven. Zoo sme
rig schreef Ina Heldt niet. Een ander moest
van haar naam misbruik hebben gemaakt
„Hoe hebt u destijds de identiteit van de
getuigen vastgesteld?"
„Voor legimltatie wordt slechts een of
ander officieel stuk een pas, een geboor
tebewijs of een nationaliteite bewijs verlangd"
Aha! De verklaring voor dit misbruik ma
ken van een naam was dus ook al zeer een
voudig. Een of andere vrouw had zich het
benoodigde ducument weten te verschaffen en
zich voor Ina Heldt uitgegeven.
Ina Heldt trof dus geen schuld. Hij diende
haar zijn excuses aan te bieden, dat h|j haar
een oogenblik verdacht had.
Het laatste bezoek, dat Dr. Kaiserlein de
zen middag nog aflegt, levert geen enkel re
sultaat op. Hij heeft trouwens niet anders
verwacht. Mevrouw Edith, geboren Wismuth
is er natuurlijk evenzoo op het juiste mo
ment tusschenuit getrokken als de pseudo-
Kaiserlein en diens vriend Stolzenberg. Het
komt nu echter op een visite meer of min
der niet aan en hij voelt zich toch geruster,
nu zijn vermoeden door de feiten bevestigd
wordt.
Dies tjjgt h|j dan tenslote ook nog naar de
Kleiststraat.
„O, nee!" zegt de hospita, een dame met
een zeer kwaadaardig uiterlijk, terwijl zij een
wegwerpende handbeweging maakt, „juff.
Wismuth woont hier niet meer."
Wederom dezelfde handbeweging. „Mjj
niets van bekend. Nu ja, 't kan wel zijn. Die
mannen van tegenwoordig!
Die schijnen niet zulke hooge eischen meer
te stellen."
„Mag ik vragen, wanneer juffrouw Wis
muth bij u vandaan is gegaan?"
„Nou, dat zal een week of wat geleden
z|jn. Ik denk, dat ze weer naar Saarbriicken
is vertrokken; daar kwam ze, geloof ik, ook
vandaan".
Dus eveneens verdwenen! Zelfs reeds sinds
een paar weken vedwenen. Maar zij had toch
nog gisteren bij haar advocaat het geld af
gehaald.
„Kunt u m|j ook vertellen, hoe juffrouw
Wismuth er zoo ongeveer uitzag?"
Een wantrouwende blik is het gevolg van
deze vraag. Het antwoord is kort en niets
zeggend: „Middelmatig van lengte, slank en
zoo lang zij bij m|j in woonde, had zjj rood-
blond haar". Kan men met minder woorden
vernietigender over een sexgenoote oordee-
len?
Kaiserlein weet nu genoeg. H|j betuigt zjjn
dank en vertrekt. In het hotel zit Ina Heldt
op hem te wachten.
„Ik heb al drie maal geprobeerd u telefo
nisch te bereiken", zegt zij verwijtend, „en
nu zit ik hier al meer dan een uur. Bent u
geslaagd?"
„Buitengewoon geslaagd!" bevestigt Kai
serlein droog. „Ik heb heel wat nieuws over
mezelf gehoord. Ik ben getrouwd geweest, ik
heb mjj in m'n huwelijk misdragen, zoodat
door de rechtbank een scheiding is uitgespro
ken en ik heb m'n vrouw op zeer royale wij
ze schadeloos gesteld, met het gevolg, dat ik
nu mjjn geheele vermogen kwijt ben. Dat
laatste is in ieder geval juist!"
Zwjjgend wacht zjj tot hij zijn relaas zal
vervolgen.
En nu geeft hjj haar een gedetailleerd ver
slag van zijn nasporingen. SJechts het feit,
dat men ook van haar naam misbruik heeft
gemaakt, verzwijgt hij. Als hij gereed is met
zjjn verhaal, zegt zjj ernstig: „Ik had iets
dergelijks verwacht, want ik ben van het be
gin af aan overtuigd geweest, dat die spits
boeven zich met uw villa alleen niet tevre
den zouden stellen. Ik vermoedde wel, dat
ook uw safe op de een of andere wijze ge
plunderd zou zjjn; vandaar ook, dat ik van
middag aanbood om u naar de bank te ver
gezellen."
„Zoo!" zegt Kaiserlein verwonderd. „Hebt
u dat zien aankomen? Ik moet toegeven, dat
ik eenigszins verrast was. Maar nu is het
tenminste een voldoening voor me, dat ik
ook voor u nog een verrassing in petto heb.
Of hebt u misschien ook zien aankomen, dat
men van uw naam misbruik zou maken?"
„Mijn naam Heb ik misschien als getuige
bjj het huweljjk met die dame uit Saarbriic
ken gefungeerd?"
„Waarachtig! U hebt het geraden", moet
Kaiserlein toegeven. „En ik zie mjj genood
zaakt u mijn verontschuldigingen aan te bie
den, want voor ik uw handteekening zag, heb
ik werkelijk een oogenblik gedacht, dat u met
die oplichtersbende in relatie stond".
Een oogenblik glijdt er een pijnlijke trek
over het gelaat van Ina Heldt.
„En nu?" vraagt zjj na een korte pauze.
„Ik zei u toch al, dat ik men genoodzaakt
zag u m'n verontschuldigingen aan te bie
den?"
Wederom volgde een kleine pauze. Dan
vraagt zjj op geheel veranderden toon: „En
wat denkt u nu te doen?
„Wat ik nu ga doen? Mij dunkt, dat ligt
voor de hand: ik vertrek vandaag nog naar
Saarbriicken om te zien, of ik iets te weten
kan komen over die Edith Wismuth".
(Wordt vervolgd.)
