Buitenlandsch Overzicht. Er staat een WONING VAN WILLIGEN De zitting van den Volkenbondsraad. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA Welkom thuis 7581 EERSTE BLAD DONDERDAG 18 APRIL 1935 63ste JAARGANG COIFFEUR POUR DAMES SALON MANSHANDEN vr:7(ir pr°gramma voo^iegd Ras en familie in Duitschland, Wederom predikanten in Duitschland naar het i concentratiekamp. Samenzweringen tegen diplomaten te Stresa en Genève? trclftl vermaard door z n glans! Een officieel protest aangekondigd. BADHUISSTRAAT Nr. 124 HUISDUINEN. Door ons geheel ingericht en vrij te bezichtigen op werk dagen van 2—4 uur (en volgens afspraak). De buitengewone zitting van den Volkenbondsraad. De ontvoering van Berthoid Jacob. Duitschland's vlootsterkte. COURAN Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet Anna Paulowna, Breczand WierW« ho Courant f 1.50; Koegras, Nederl. Oost- en Weat-Indië per z.h "rciicl e 1-651 binnenland f 2.—, landen t 3.20. Losse nos. 4 ctf 210 'dem ^cr mail en overige Aoiidagnblad resp. f0.50 10 70 /n™ P' Ct' Weekabonnementen 12 ct. f1.70. 1-—Modeblad resp. f 1.20, fl.60, ƒ1.50, Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkery v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No 16066. ADVERTENTIE N: 20 ct per regel (galjard). Ingcz. meded. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prys. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct vt rt V0lv^ '"f-= moeilijkheden oordeel over S.rcsa. V°ll,enbond "«oieus Du.sclv Moeilijkheden te Genève. De behandeling van het Fransche beroep op den Volkenbond, zoo zeiden we reeds, zal nog tal van moeilykheden opleveren, ook daarom al omdat verschillen de mogendheden liefst niet tot een veroordee- jtng van den Duitschen stap in het openbaar willen komen, bang als ze zijn voor Duitsch- land* Dinsdagmiddag heeft Laval het woord ge nomen bij den aanvang van de openbare ver gadering van den Volkenbondsraad, voor een uiteenzetting van de redenen, die de Fransche regeering er foe bewogen hebben een buiten gewone raadszitting te verlangen. De Fran sche regeering heeft door deze daad haar ver trouwen willen uitspreken in den Volkenbond, zoo zeide Laval aan wiens onafhankelijk heid, onpartijdigheid en gezag de Fransche regeering hulde betuigt. Het Duitsche initiatief van 16 Maart moet veroordeeld worden en maatregelen moeten worden getroffen, om in de toekomst het Vol kenbondsverdrag meer doeltreffend in de or- ganisccring van de collectieve veiligheid te maken. De Volker bondsraad moet zyn verant woordelijkheid aanvaarden. Laval sprak het vertrouwen uit, dat de regeeringen niet stil- iwijgend of onverschillig zullen willen blijven. De :erbiediging van het gegeven woord en voor de op zich genomen verplichtingen is niet alleen een zedelijk beginsel, doch de kvrnde wet van den Volkenbond. De feiten zijn bekend. Laval wilde niet in Vf dere beschouwingen hierover treden; de Raai zal zich hebben uit te spreken. Na deze korte en zeer gematigde toclich- tirg van het Fransche standpunt las Laval hot ontwerp-resolutie voor, dat de Fransche en Italiaansche gedelegeerden in den Vol- konbondsraad gemeenschappelijk bij den raad hebben ingediend. Deze tekst luidt: De Volkenbondsraad, overwegende: 1. dat de nauwgezette eerbiediging van alle Vfrlagsverplich tingen een grondregel van het internationale leven is en een eerste voorwaarde voor de handhaving van den vrede; 2. dat het een essentieel beginsel van het volkenrecht is, dat geen land zich van ver- dragverplichtingen kan ontdoen, noch deze kan wijzigen anders dan in overeenstemming Fct de andere verdrag-sluitende partijen; 3. dat de afkondiging van de militaire wet Van 16 Maart 1935, door de Duitsche regee- fing in tegenspraak tot deze beginselen staat; 4. dat de Duitsche regeering door deze een- tijdige actie zich geen enkel recht heeft kun nen scheppen: 5. dat deze eenzijdige actie, doordat zij een hieuw element van onrust in den internatio nalen toestand bracht, noodzakelijkerwijze Schijnen moest een bedreiging tegen de Euro- peesche veiligheid te zijn; I overwegende bovendien: 6. dat de Engelsche en Fransche regeerin- pen met instemming van de Italiaansche re- igeering op 3 Februari 1935 aan de Duitsche Stakman Bossestr. 65 - TeL 514 PERMANENT-WAVE I 2.50 en I 3.50 teT Xel VnJC onderhan<*lingen te slui- regC,in* "e organisatie XXj>l ghe,d in en voor een al- gemeene beperking van de wapening, in een eram X ge^kheid van rechten, welk pro- m a evens de actieve medewerking van kei'wr Vo,kenbond zou verze- 7.dat de bovenbedoelde eenzijdige acüe van Duitschland niet slechts met dit plan on- vereenigbaar i8, doch geschied is, terwijl de onderhandelingen daarover feitelijk reeds be gonnen waren; Het eerbiedigen van verbintenissen. I. verklaart dat Duitschland den plicht erzaakt heeft, die alle leden van de in ternationale gemeenschap hebben, om de verbintenissen, die zij hebben aangegaan, te eerbiedigen, en veroordeelt iedere on zijdige verloochening van internationale verplichtingen. Het Londensche communiqué. II. noodigt de regeering, die het initia tief tot het programma van 3 Februari 1935 genomen hebben, of die daaraan hun toetre ding hebben geschonken, uit, om de aange gane onderhandelingen voort te zetten en om in het bijzonder te bevorderen het sluiten van verdragen binnen het kader van den Volkenbond, die, rekening houdende met de verplichtingen van het Volkenbondsverdrag, noodzakelijk mochten schijnen, om het in dit programma omschreven doel voor de verze kering van de vredeshandhaving te bereiken. De organisitie van de eollectieve veiligheid. III. overwegende, dat de eenzijdige ver loochening van internationale verplichtingen het bestaan zelfs van den Volkenbond als in stelling ter verzekering van de handhaving van den vrede en van de organisatie van de veiligheid in gevaar kan brengen, besluit de Volkenbond, dat een zoodanige verlooche ning, wanneer het gaat om verplichtingen, dit de veiligheid der volkeren en de handha ving van den vrede in Europa betreffen, alle beschikbare maatregelen van de zijde van de Volkenbondsstaten en binnen het kader van het Volkenbondsverdrag zal moeten verwer ken. zonder afbreuk te doen aan de toepas sing van de reeds in internationale overeen komsten voorziene bepalingen, en draagt aan een nader samen te stellen commissie op, voor dit doel bepalingen voor te stellen, die het Volkenbondsverdrag meer doeltreffend in de organisatie van de collectieve veiligheid zullen maken en in het bizonder precies aan te geven de oeconomische en financieele maatregelen, die zouden kunnen worden toe gepast, wanneer voortaan een staat, al dan niet lid van den Volkenbond, den vrede in ge vaar zou brengen door de eenzijdige ver loochening van zijn internationale verplich tingen. De resolutie is krachtiger in haar termen dan men na Stresa kon verwachten meldde de Geneefsche corr. van de Nw. Rott. Crt. aan zijn blad. Na eenige aarzeling is dat Dins dagavond vrijwel de algemeene meening ge worden te Genève. Het belang van de resolutie, die precies zoo scherp is als zij onder de bestaande omstan digheden kon uitvallen, is de reëele macht, die er achter staat. Als zij zou stranden op het verzet van Denemarken, Polen en Spanje zou de beteekenis nog geringer zijn, omdat men verwachten kan, dat Berlijn minder rekening zal houten met een formecle overeenstemming in den Raad, Jan met het gewicht van de groep, die het over deze punten reeds eens 's kunnen v orden. Deze groep wordt gevormd dooi de drie genoemde groote mogendheden, Rusland en de Kleine Entente. De officieuze Deutsche Diplomatisch - politisehe Korrespondenz consta teert, dat het resultaat van Stresa, evenals het Londensche communiqué van 3 Februari, een program is voor verdere onderhandelingen over het Oostelijk, het Donau- en het luchtpact en de bewapening. Omtrent het Fransche memorandum aan den Volkenbondsraad merkt het officieuse or gaan op dat het een pleidooi is vóór de Fran sche en tegen de Duitsche politiek. Duitsch land wijst niet alleen het verwijt van de hand, dat het eenzijdig de militaire bepalingen van het verdrag van Versailles heeft geannuleerd, maar bestrijdt ook, dat het zich in het af- geloopen jaar in het geheim heeft bewapend, d.w.z. de andere staten niet volkomen op de hoogte heeft gesteld van den omvang zijner bewapening. Men stelt hier achteraf aan Duitschland eischen, welke Frankrijk voor zichzelf nooit zou hebben geduld. Het is niet bekend, dat Frankrijk ooit den omvang en het karakter zijner bewapening openbaar heeft gemaakt. Duitschland zou verder door zijn optreden in strijd met de beginselen van den Volken bond hebben gehandeld en het „succes der in ternationale onderhandelingen over de be perking der wapening ernstig in gevaar heb ben gebracht, „Frankrijk bevindt zich hier" aldus de Korrespondenz, „op een gevaarlijk terrein. Men kan zeggen, dat het prestige van den Volkenbond op den duur door niets meer geschokt wordt, dan door den in alle landen toenemenden twijfel aan de oprecht heid der internationale, waarbij Frankrijk, als de continentale mogendheid, die het zwaarst gewapend is, den doorslag had moeten geven. Het was reeds lang bekend, dat Frankrijk een aantal maatregelen voorbereidde en uit voerde, welke internationale wapeningsbeper king illusoir maakten. De Volkenbond heeft bij deze Fransche manoeuvre bijna als mede plichtige toegezien en het komt de Korres pondenz voor, dat men den Bond daarom als bevooroordeeld moet beschouwen, wanneer hij tot behandeling van het Fransche voor stel overgaat. Welwillende neutralen kunnen misschien in verband met de tragische ontwikkeling van de ontwapeningsgedachte spreken van een vicieuzen cirkel, maar dan houdt men er geen rekening mee, dat bij het begin van het internationale ontwapeningsprobleem Duitsch land geheel ontwapend was. Doordat men met dat feit geen rekening heeft gehouden, besluit de Korrespondenz, en doordat de an deren, en vooral Frankrijk, zich volkomen vrijheid van handelen inzake hun wapening hebben voorbehouden, zijn in den loop der jaren de juridische en moreele grondslagen vernietigd, krachtens welke tegen het optre den van Duitschland had kunnen worden ge protesteerd. DE HERTOG EN DE HERTOGIN VAN KENT TERUGGEKEERD. De hertog en hertogin van Kent zijn van ochtend van hun huwelijksreis naar de West te Londen teruggekeerd. Zij kwamen per vliegtuigen uit Parys Vanmiddag zouden zij een kijkje gaan nemen in het huis, dat zij zullen gaan bewonen, maar dat nog niet ge heel gereed moet zijn, en daarna rijden zij naar Windsor Castle, waar zij de Paasch- vacantie met het koninklijk echtpaar zullen gaan doorbrengen. Bedroevende toestanden. De corr. van de N. R. Crt. te Berlijn meldt: Men geeft zich niet steeds rekenschap van de groote veranderingen, welke als gevolg van de cultiveering van het rasbeginsel in verschillende families kunnen plaatsvinden. Het zal bekend zijn, dat in Duitschland van oudsher meer dan bij ons, kinderlooze echt paren of ook wel echtparen met kinderen, weeskindertjes of buitenechtelijke kinderen als eigen kinderen tot zich nemen en op voeden. Men kan in Duitschland trouwens onder bepaalde omstandigheden kinderen adopteeren. Dit geeft thans vaak aanleiding tot moeilijkheden indien er verschil van ras bestaat. Zoo heeft hier een joodsch echtpaar in 1920 een jongetje toegewezen gekregen, dat echter niet kon worden geadopteerd, om dat de ouders daarvoor nog te jong waren. Evenwel bepaalden de bevoegde instanties, dat de jongen den achternaam van zijn pleeg ouders mocht voeren en hij wist niet beter of zijn pleegouders waren zijn eigen ouders. Deze jongen, die reeds het gymnasium be zocht is thans omdat hij ariër is, door het stedelijk, Wolfahrts und pflegamt in een stedelijke inrichting geplaatst. De Frankfurter Zeitung maakt melding van een géval, waarin bij de scheiding van een huwelijk tusschen een arischen man en een jodin de zoon van elf jaar door het Hamburger Vox-mundschaftsamt achteraf nog aan de moeder werd toegewezen, omdat het verbijf in een arische omgeving van een niet arisch kind noch In het belang van die om geving, noch in die van het kind was. Reuter meldt uit Berlijn, dat wederom drie predikanten zijn gearresteerd en in een con centratiekamp zijn geplaatst, n.1. de domince's Ackermann uit Tannenberg, Lehman uit Gross bardau en Kruspe uit Geilsdorf, omdat zij het protest van de oppositioneele predikanten te gen het z.g. neo-paganisme van de christe lijke kerk der nationaal-socialisten hebben on dersteund. Saksische predikanten hebben Hitier een brief gezonden, waarin zij hem verzoeken de maatregelen tegen de predikanten uit Saksen ongedaan te maken. Drie anarchisten gearresteerd. V.D. verneemt uit Genève: De Fransche politie heeft te Marseille drie anarchisten gearresteerd, die beschuldigd -SAW. J ^"1 S C H O E N O R Ê'M E Groote doos 1ets. Extra groote doos15 [ets. worden dat zij betrokken zouden zijn bij een samenzwering, die zou hebben gepoogd te Stresa een aanslag te doen op het leven van de daar vergaderde ministers, in het bijzonder van Mussolini en Flanüin. De Fransche politie heeft de autoriteiten te Genève op de hoogte gesteld, dat deze zelfde samenzwering plannen zou hebben, zoo mogelijk te Genève tijdens de raadszitting van den Volkenbond, een aanslag te doen op het leven van den Tsjechoslowaakschen mi nister van buitenlandsche zaken Benesj en van den Roemeenschen minister van buiten landsche zaken Titulescu. o De „Völkische Beobachter" meldt, dat de Duitsche regeering bij de mogend heden, die in den Volkenbondsraad zijn vertegenwoordigd, zal protesteeren tegen de ontwerp-resolutie, ingediend door Frankrijk, Italië en Engeland. Het protest zal uiteenzetten, dat indien de Raad een moreele vèroordeeling uit spreekt, het voor Duitschland zeer moei lijk zal zijn naar Genève terug te keeren. De indruk te Berlijn. De officieuse Diplomatisch-politische Kor respondenz schrijft in verband met de gister door Laval bij den Volksraad ingediende resolutie „Het is de taak van den Raad zich vrij van elke vooringenomenheid uit te spreken over „de ontstane situatie en haar gevolgen", ge lijk in het Fransche memorandum staat. Daartoe behoort in de eerste plaats een on derzoek naar de beweegredenen van de Fran sche aanklacht tegen Duitschland. Bij zulk een onderzoek zou de Raad tot de slotsom moeten komeD, dat de invoering van den alge- meenen dienstplicht in Duitschland het nood zakelijke gevolg is van handelingen en nala tigheden van den aanklager en in de tweede plaats, dat die handelingen en nalatigheden moeten worden vastgesteld. Wordt bijgevolg bet Duitsche optreden niet beschouwd als een plotselinge en op zichzelf staande handeling, doch als het gevolg van een langdurige internationale ontwikkeling, welke aan de andere partij ia te wijten, dan heeft niemand het recht thans een juridische of moreele veroordeeling tegen Duitschland uit te spreken. Wanneer de voorstellers Duitschland als den schuldige willen aanmerken en zich voor de toekomst sancties willen voorbehouden, dan moeten zij bedacht zijn op de gevolgen van hun eigen onrecht. Indien ten slotte, evenals in het commu niqué van Stresa, leedwezen wordt betuigd, dat de Duitsche maatregel van 16 Maart juist is genomen, toen internationale onderhande lingen waren begonnen, dan moet men over wegen, dat Duitschland een ncgatiew erva ring van negen jaar heeft met dergelijke in ternationale onderhandelingen, welke voor de anderen nooit aanleiding zijn geweest om hun bewapening te staken. Laat de Volkenbondsraad zich door die overwegingen leiden, dan kan daaruit voor de internationale samenleving iets nuttigs wor den geboren. Verdere Duitsche persstemmen. De Berlijnsclie bladen wraken eenstemmig de „onmogelijke resolutie" van Frankrijk, En geland en Italië. Aanneming van de Fransch-En- gelsch-Italiaansche resolutie met dertien stemmen voor en één stcm- onthouding (Denemarken). De Volkenbondsraad heeft vanmiddag half twee de gisteren door Frankrijk, Engeland en Italië voorgestelde resolutie inzake de Duit sche herwapening (zie ons buitenlandsch overzicht) eenstemmig aangenomen bij stem- onthouding van alleen Denemarken. De gevolgen, die thans aan de zaak te geven zullen zijn na d< Duitsche antwoord-nota. De Zwitsersche pers neemt algemeen aan, dat Motta thans overeenkomstig de toezeg ging, die hy in. de Kamer en in den Senaat heeft gegeven bij het beantwoorden van de interpellaties over deze aangelegenheid, tot Duitschland den wensch zal uitspreken ©ver te gaan tot de aanwending van de bepalingen van het tusschen Duitschland en Zwitserland in 1921 gesloten verzoenings- en arbitrage verdrag. Een conferentie te Londen? De bijzondere correspondent van de Times te Genève maakt melding van onderhande lingen tusschen de Engelsche en de Duitscha regeering, welke ten doel hebben te Londen een Engelsch-Duitsche conferentie te houden over Duitschland's toekomstige vlootsterkte. In zijn besprekingen met Simon heeft Hitier meegedeeld, dat Duitschland's pro gram den houw van een vloot beoogt, welke 1/3 van de Engelsche vloot sterk zal zijn. De Times-correspondent merkt hieromtrent op: Een Duitsche vloot in de Noordzee en de Oostzee die 1/3 van de Engelsche vloot sterk ware, zou in de wateren bij huis (home waters) even sterk zijn als de Engelsche vloot en misschien nog sterker, daar men in aanmerking moet nemen, dat de Engelsche vloot over de zeven zeeën is verspreid en dat de Duitsche oorlogsbodems alle nieuw zouden zijn. Feuilleton. De wonderlijke belevenissen I van dr. Kaiserlien 19 Als cenig antwoord laat zy weer haar kir- r«nd lachje hooren, waarbij zij wat verlegen schouders optrekt. Wanneer zij onmiddel- JÖk daarop het vertrek verlaat, kruist haar J'k nog eenmaal veelbeteekenend dien van Hammer. -Jk moest eigenlijk ook zoo lichtzinnig lijn! in» uiuLïsi eigeniyK ouk vw denkt Kaiserlien, byna jaloersch. Ina H®ldt is heel wat knapper dan die daar cn h zou ik tegenover haar niet zoo vrij postig durven zyn. "Wanneer denk je te vertrekken?" onder- cekt Hammer zijn gedachtengang. "Misschien vanavond nog en anders mor- Ec". Het zou een groote geruststelling voor zijn, als ik de zekerheid had, dat je myn *Ccrctaresse aan een baantje kon helpen ..Dan zou ik je willen advisecren je vertrek wt morgen uil te stellen. Wij gaan dan van- kVor"l nog eens gezellig een keer uit. Wat betreft, kun je dan je secretaresse met- meebrengen om eens kennis te maken. °Pcnlijk is ze knap!" "Goed", antwoordt Kaiserlien, „dan bren- n Wij den avond samen door. Maar of ik secretaresse meebreng, weet ik nog Waar en wanneer kan ik je vinden .Om kwart over acht by Kempinsky", stelt ri Dl tv, pfebimer voor. ..«.er voor. ■►Accoord!" besluit Kaiserlien. VI. In het najaar is het seizoen te Montreux in volle gang. De beau monde uit alle deelen van de wereld geeft hier dan acte de pré- sence en als op de promenade het Kur-orkest concerteert, vermogen de melodieën de in alle talen gevoerde gesprekken nauwelijks te overstemmen. De stoombooten, of zij nu van den Franschen oever komen, zijn overladen en boven in de bergen, in het Berner Ober land en naar Rocher de Naves moeten extra treinen worden ingelegd om den steeds toe nemende stroom reizigers te kunnen vervoe ren. In het lichte groen, onderbroken door de bont gekleurde daken der dorpshuisjes, om spant de schilderachtige landstreek het blau we meer; in een grijzig blauw waas verhef fen zich in de verte de Walliser bergen, sneeuwwit en puntig de steile groepen van de Dent du Midi. Over het geheel ligt Ie tcedere glans van een stralende zon. By het aanschouwen van dit schitterende panorama gaat Kaiserlien een steek door het hart. Het uitgestrekte meer wekt pynlijka herinneringen op aan het Starnberger meer en aan een ruime villa. Ook daar, onder een wat noordelijker hemel was 't mooi geweest. En dan dwalen zijn gedachten verder af naar een andere groote binnenzee, die op raadsel achtige wijze zijn leven heeft beïnvloed, de Doode Zee, machtig en imposant in haar erenzenlooze verlatenheid. Daar in het eeu wige land heeft het noodlot de hand naar h°Na'ecnige^aarzeling heeft Kaiserlien beslo ten kamers te huren in Hotel du Lac. Wehs- wLr heeft Sabine Vollcrt hem de foto's van haar meesters nog steeds niet toegezonden zoodat hy r.iet eens weet hoe de vrouw d,e hy zoekt eruit ziet, maar desondanks, of eigen lijk juist daarom acht hij het nood* in Hotel du Lac zijn intrek te nemen. Slechts één voor zorgsmaatregel acht hij onvermijdelijk even min als Edith Wismuth, die hier zeker niet onder haar waren naam zou optreden, heeft hij aanleiding als Kaiserlein de aandacht of, zich te vestigen. Hy zal zien dus als dr. Kyr- mayer inschrijven zoo heette zijn wiskunde leraar cp het gymnasium en diens naam schiet hem juist te binnen. De hotels aan het strand zijn van een ge distingeerde voornaamheid. De kwalificatie loopt van elegant tot luxueus en allen heb ben zij aan den kant van het meer een uit gestrekt terras, waarop men het ontbijt nut tigt en waar zonnebaden worden genomen. In de zeer ruime hals staan een menigte club fauteuils, sofa's cn rooktafeltjes. De atmos feer is bezwangerd van tientallen soorten par fums- Engelsche, Fransche en tenslotte ook Duische klanken bereiken zijn oor en daar- tusschen klinkt dan plotseling een heldere lach, de lokkende toenadering der vrouw in alle talen. In de hall zitten, deels afzonderlijk, voor een ander deel in groepjes vereenigd, on geveer twintig dames en heeren van alle scha keeringen, die met oe nieuwsgierigheid hotel gasten eigen, den nieuwaangekomene re- gistreeren. De jongere de mes doen dat met gespannen belangstelling, de jongere heeren met een nauw verborgen vijandigheid en de oudere generatie met welwillende gereser veerdheid. Kaiserlien voelt hoe aller blikken op tem gericht zyn en hij mist de kracht om zijn verlegenheid te overwinninen. Een soort moedeloosheid maakt zich van hem meester. Daar zitten nu toch slechts enkele gasten, het meerendeel is natuurlijk aan de wandeling, in de kamers of in de eetzaal. Maar nóg speelt nij het niet klaar onder het dozijn dames ei maar een aan te wijzen, wier identiteit met Edith Wismuth meer of minder waarschijnlijk is dan die der elf anderen. De gérant ontvangt Kaiserlien. Een korte veldheersblik in het vreemdelingenboek licht hem in met wien hij te doen heeft. Hij spreekt den nieuw aangekomene in het Duitsch aan: „Wenscht u kamers aan het meer of aan den kant van het gebergte" „Op welke étage, als ik vragen mag?" Dat is Kaiserlien totaal onverschillig. „Zijn er veel Duitschers in het hotel?" in formeert hij terloops, als de gerant zich ge reed maakt om hem naar de lift te verge zellen. „Niet zooveel als anders!" antwoordt deze, eenigszins bezorgd. „Vroeger hadden we on der onze gasten ongeveer tachtig procent Duitschers, dit seizoen hoogstens vijftig pro cent. De tijden zijn te slecht bij u te lande". Hij weet, wat zyn gasten gaarne hooren. Tegenover Engelschen beweert hij, dat zijn hotel reeds sinds de oprichting voornamelijk doof Engelschen wordt bezocht. Het publiek wil nu eenmaal bedrogen zijn. „Hoeveel gasten hebt u?" „Op het oogenblik maar tweehonderd on geveer". Dat „maar" is een kleine reclame truc, die gewoonlijk haar uitwerking niet mist. In werkelijkheid zou hij blij zijn ge weest, als hij elk seizoen maar tweehonderd gasten had. Kaiserlien calculeert: Tweehonderd gasten, dat beteekende dus honderd Duitschers. Daarvan zou zeker de helft tot het zwakke geslacht behooren, dus vijftig vrouwen, waar van hij die tusschen de twintig en dertig er uit zou moeten visschen. Er zouden dus on geveer twee dozijn dames overblijven, onder wie Edith Wismuth zich zou moeten bevin den. Een veelbelovende taak! En dan nam hij nog aan, dat zy inderdaad tot den Duit schen kring béhoorde. Maar Saarbrücken was nog steeds een stad aan de grens en Edith Wismuth zou de Fransche taal zeker wel even goed beheerschen, als de Duitsche Wanneer zij zich hier als Frangaise voordeed, dan bleef er van zijn geheele berekening niets over. Tegen zeven uur betreedt Kaiserlien de eetzaal, welke reeds geheel met gasten bezet is. Dicht bij den ingang zijn nog eenige tafel tjes vrij, maar dat zijn Asschepoestersplaat- sen. Er is weinig licht cn zij bicden geen uit zicht naar buiten. Wederom bekruipt Kai serlien temidden van al die menschen, die hun volle aandacht aan het diner wyden, een gevoel van hulpeloosheid en beklemming. Ondanks de volte is het merkwaardig stil in de zaal. Slechts van tijd tot tijd klinkt het gerinkel van glazen of het tikken van vor ken en messen. De gesprekken worden op fluisterenden toon gevoerd. Tusschen de dicht brj elkaar geplaatste tafeltjes schuiven schier geruischloos de kelnerinnen. Een van die dames is dus Edith Wis muth, denkt Kaiserlien, terwijl hij de vrou wen binnen zijn gezichtskring een voor een in zich opneemt en daarbij een gelaat tracht te ontdekken, dat aan een oplicht- ster zou kunnen toebehooren. Aan een tafel tje in zijn onmiddellijke nabijheid zit een jongedame, opvallend geschminkt met vuur- roode lippen, bijgeteekende wenkbrauwen en een uitdagenden blik, welke veel overeen komst vertoont met dien van Sabine Vollert. Zoo ongeveer zou Edith Wismuth er kunnen uitzien. Deze dame heeft weliswaar zwart, zelfs diepzwart haar, dat in krullen over haar schouders valt, maar die kleur zei ten slotte niets. In Saarbrücken was Edith Wis muth lichtblond geweest en in Berlyn rood- blond; waarom zou zij dan in Montreux niet zwart zijn? „U zoekt zt>ker een goede plaats, doctor?" klinkt een stem achter hem. Het blijkt ook ditmaal weer de zorgzame gerant te zijn. die als een meester der regie zyn maaliegelcn treft» „Wenscht u een tafel alleen of mag ik u aan andere gasten voorstellen?" Natuurlijk zou hij het liefst alleen zijn ge bleven, maar op het oogenblik gaat het er niet om, wat hij het liefst wil, doch wat het doelmatigste is. En doelmatig is het op on opvallende wyze met zooveel mogelijk men schen kennis te maken. Als de gerant hem daarbij behulpzaam wil zijn, waarom zou hij dat dan weigeren? „Zet u mij maar* rustig bij een paar an dere gasten!" „Prachtig," doet dc gérant enthousiast. „Dat treft uitstekend. Ik heb daar vooraan nog een plaats vrij aan een tafeltje met een schitterend uitzicht. Die gasten zijn landgenooten van u; dat zult u wc! prettig vinden". „Graag, ja." De gérant blijkt echter nog te aarzelen. Hij kan er niet onder uit dezen dr. Kyr- mayer mee te deelen, dat aan een plaats bij dat gezelschap daar ook eenige nadcclen verbonden zijn. „Ik voel me verplicht u cr op merkzaam op te maken Profosror Cinon, bij wien de plaats vrij is ja, zoo'n aller aardigste man als hij is en hoe graag ieder een hem hier ook mag hij kent namelijk alle gasten van groot tot klein is een beetje eigenaardig, hij praat misschien wat veel. De menschen, die hier wat langer zijn, onze vaste logé's, weten dat wel; hij is na melijk elk jaar hier. Hij heeft een of andere idéé in zijn hoofd en daai-voor tracht hij nu bij de andere gasten belangstelling te wek ken. Ut weet niet, of u dat misschien hin derlijk zult vinden (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1