Paaschzon en Paaschregen. Stadsnieuws Een begin in majeur. JONGENS VAN JAN DE WIT Behoudt de bekoring j van Uw mond Vergadering van den Ned. Bond van kustvisschersvereenigingen TWEF.DE PT.AD Licht op voor alle voertuigen. Brand op de Binnenhaven. HELDERSCHE COURANT VAN DINSDAG 23 APRIL 1935. EEN ZEGEN VOOR UW KIND „Paaschdrukte op het eiland Urk" LISTERINEl TANDPASTA Langs de Straat. Dinsdag 23 April yyoensdag 24 19.39 uur 19.41 uur De heer K. Gerssen, leerling van den politie-vakcursus, is met ingang van 3 Mei la.s. benoemd bij het korps politietroepen per Standplaats Nieuwersluis. AANKOMST INDISCHE MAIL. De speciale trein met post en passagiers in aansluiting op het m.s. Marnix van St. Alde- gonde dat op Dinsdagmorgen 23 April om 10.20 u. van Genua zal vertrekken, zal Woens dagmorgen 24 April om 9.15 te Amsterdam |C.S. aankomen JUBILEUM ALBERT VAN DALSUM. Dat de huldiging op 25 Maart j.1. bij ge legenheid van zijn 25-jarig jubileum bij den heer Van Dalsum in den smaak is gevallen, blijkt uit een schrijven, dat hij dezer dagen aan den voorzitter van het huldigingscomité richtte. Hierin spreekt hy zgu erkentelijkheid uit voor „de buitengewone huldiging, die hem, mede namens het Heldersche Comité, is ten deel gevallen" en bedankt nogmaals voor het prachtige cadeau, dat hem namens de burgerij is aangeboden We hebben gemeeno onze lezers, waartoe de toen aanwezige tooneelliefhebbers behooren, van dit schrijven kennis te moeten geven, te meer daar de heer Van Dalsum verzoekt, zijn dank over te brengen aan allen, die zooveel blijk van meeleven hebben getoond in zgn feest. Ten slotte spreekt hg de hoop uit, dat de wederzijdsche vriendschappelijke gevoelens, die op dien avond zoo treffend tot uiting kwamen, aanleiding mogen geven tot nog nauwere banden tusschen het Heldersche pu bliek ,en het tooneel. Het spreekt wel haast .vanzelf, dat wij deze heilwenschen voor ons Nederlandsch tooneel en voor zijn talentvolle dienaren gaarne onderschrijven. HANDELSAVONDSCHOOL MET j 5-JARIGEN CURSUS DEN HELDER. Overgangsexamens. Vernoogd werden: Van klas I naar II: J. Boutkan. J. Gladpootjes, N. v. d. Goes, A. Po rissen, H. C. Greib, J. F. M. Griffioen, S. J. G. Groot, D. Hollestelle, A. Koole, A. Laan, E. J. Lous, M. G. Muntjewerf, W. Snijder, A. M Stroband, C. Verbey. Afgewezen 8. Van klas II naar III: J. bakker, D. J. de Bakker, D. Boon, C. sCverhardus; M. Hollestelle; A. A. v. Heynin- gen-Klinkert, H. J. A. Lücker, J. H. J. Reekers en S. Wieren. Afgewezen 2. Van klas III naar IV: M. F. de Barbanson, G. B. J. de Barbanson, A. de Boer, J. Bos, J. Braveboer, A. J. A. de Haar., J. Koning, J. C, Okel, J. Toes en R. We- eelman. Afgewezen 2. Van klas IV naar V: H. W. Bouthoorn, P. Dekker, W. Derksen, J. Grauw, P. Kootker, J. W. v. d. Kuyl, H. P. Kuiper, P. Minneboo, M. J. Nijpels, S. L, v. d. .Voort en P. Veerman. Afgewezen 1. Eindexamens. Bij de van 11 tot en met 17 April gehouden eindexamens aan de Handelsavondschool met 5-jarigen cursus slaagden: Voor Nederlandsch: J. Buck, K. Coltof, L. de Geus, L. J. R. Jul- lens, W. Ketelaars, J. Lastdrager en J. Wij- ker. Voor Boekhouden: J. 3uck; K. Coltof, L. de Geus, W. Kete laars; J. Lastdrager en J. Wijker. Vorr Duitsch: K. Coltof, L. de Geus. L. J. R. Jullens, W. Ketelaars en J. Wijker. Voor Engelsch: K. Coltof, L. de Geus, L. J. R. Jullens, W. Ketelaars, J. Lastdrager en J. Wijker. BACH-CONCERT. In de Nieuwe Kerk aan de Weststraat. Óp Maandag 29 April a.s. zal in de Nieuwe Kerk aan de Weststraat een Bach-concert worden gegeven. De toonkunstenaren, die dit BaCh-concert ten gehoore zullen brengen, zgn in onze ge meente genoegzaam bekend; het zijn: mevr. Dora Schrama, sopraan, de heer Dick Weiman, bariton, de heer Fgke Asma, orgelist en de heer Toon de Hoogh. Verder het Helders Gemengd Klein Koor." Het programma is veelzijdig samengesteld: solozang, orgelspel en koorzang. Twee can- tate's voor sopraan, bariton en koorzang. De Aria, Mein teuer Heiland voor bariton en koor uit de Johannes Passion en het slotkoor uit dezelfde Passion: „Ruht Wohl". De heer Asma speelt twee soli Passacaglia en Toccata in F-dur. De toegangsprgs is zeer laag gesteldmen Zie daarvoor de advertentie in ons blad van Donderdag en Zaterdag a s. Het concert valt gelijk met de uitvoering: yan Helders Mannenkoor, maar, daar deze datum reeds lang was vastgesteld, kan hierin geen verandering meer worden gebracht. Donderdag a.s. zullen we nog een en ander berichten omtrent de solisten, die hier en leiders reeds goeden naam op vocaal en instru- mentaalterrein hebben gemaakt. INGEBROKEN OP DEN RUIJGHWEG. Een bedrag van 46.vermist. Zondagavond is ten huize van den heer K., Op den Ruyghweg, gedurende een korte af wezigheid van de bewoners, ingebroken. Toen men te kwart over negen thuis kwam deed men de minder prettige ontdekking, dat een of meer personen zich toegang tot de woning hadden verschaft en wel via het W.C.-raampje. Uit het dressoir, waarin zich een tweetal taschjes bevond, had men een bedrag van f 46.— genomen, terwgl voorts op diverse plaatsen gezocht bleek te zijn. Vermist werd echter, behalve het geld, niets. Door het keukenraam is men weer vertrok ken. Van het voorgevallene is bij de politie aangifte gedaan. VISSCHERIJ. Uit Scheveningen wordt aan de N. R. Ct. bericht, dat de afgeloopen week voor de Scheve- ningsche loggers niet zoo heei slecht is geweest. Een der loggers kwam zelfs boven f 1000. besomming. Men schrgft dit toe aan den afzet naar België en tevens door de vraag vanuit Engeland naar rondvisch, hetgeen wel kan wor den toegeschreven aau de Hullsche visschers- taking. Bejaarde dame ernstig gewond. Zondagmorgen om ongeveer half twaalf is brand uitgebroken in perceel Binnenhaven 75, bewoond door de familie de Wijn. De 75 jarige mevr. de ijn was alleen thuis, haar nran en dochter waren naai de kerk. De vermoedelijke oorzaak van den biand is een gascomfoor dat in de kamer stond en dat óf omgeloopen is óf dat de kleeren van mevr. de Wijn in brand gestoken heeft, terwijl ze er bij stond of er langs liep. Voorbijgangers zagen rookwolken uit de woning komen en hoorden zwakke kreten om hulp. Zij trapten oogenblikkelijk de deur in en vonden de bewoonster brandend in de gang liggen. Met een deken werden de vlammen gedoofd en werd het met brandwonden overdekte lichaam bij de fam. Lanser, eenige huizen verder, binnengedragen. De oude datne was zeer ernstig gewond. Het onder lichaam, de beenen en het gezicht hadden ernstige brandwonden. Met een ziekenauto werd zij later naar het hospitaal vervoerd, nadat eenige dok toren de eerste hulp hadden verleend. Het woonhuis brandde in minder dan geen tijd zeer fel. Groote vlammen sloegen naar buiten en geweldige rookwolken persten zich door deuren en ramen. Eerst na ruim een kwartier was de eerste slang voor blussching ter plaatse. Het was een handpomp van Hr. Ms. Schorpioen. Met man en macht werd de strijd tegen het vuur aangebonden en al spoedig was ook het slangen wagentje van het hoofdbureau op het terrein van den brand aanwezig, terwijl kort daarna de mo torspuit van het vliegkamp „De Kooy" met eenige slangen, massa's water in de fel brandende wo ning wierp. Verschillende officieren waren op het terrein van den brand aanwezig en gaven leiding bij de blussching, terwijl ook de hoofd opzichter van Gem. Werken, de heer Visser aan wezig was. Het pleit was nu betrekkelijk spoedig beslist. De woning brandde totaal uit, terwijl het huis ernaast, bewoond door de familie rurg, veel waterschade bekwam. Huis en inboedel van de familie de Wijn was verzekerd. Burgemeester Driessen, alsmede de comriiissaris van politie, de heer v. d. Hoeven, waren even eens op het terrein van den brand aanwezig. De Uw Kind moet pittig zijn, stevig, struisch, sterk, gezond. Doet ais honderd- ci ui renden andere moeders doen geef hun LIGA. Aan LIGA weet ge wat ge hebt. politie hield de honderden belangstellenden op eerbiedigen afstand. Om ongeveer i uur werd het terrein weer vrij gegeven en bleef slechts een slang op de waterleiding voor de nablussching. Het slachtoffer overleden. .f Naar wij hedenmorgen vernamen is het slachtoffer van den brand, Mevr. de Wijn, hedennacht aan de gevolgen van haar ver wondingen overleden. De Paaschzon kwam al des Zaterdags. We wisten amper dat er nog zooiets bestond als een zon; wel daarentegen kenden we wind en regen, hagel en nogmaals wind. De winter- kleeren hingen klaar om opgeborgen te wor den; we hadden haken, kamferballetjes en zoo meer ervoor ingeslagen, en de kast, waar ze verder veilig zouden verblijven, extra gelucht Maar jawel! lederen dag weer moesten ze aan. De poes keek kwaad als 's morgens niet gauw genoeg de kachel werd opgepookt en de ribes in den tuin zei: ik verdraai het! Ik zal jelui laten zien dat ik er ben, maar daarmee houdt het dan ook op, ik ben niet van plan een koude neus te halen. De musschen tjilpten wel zoo'n beetje, maar 't ging niet van harte, en de melkboer wreef zich in de handen en zei: Het blijft nog maar koud, juffrouw! 't Was regen en wind, en wind en regen. En we zeiden tegen elkaar: Wat moet dat met Paschen worden?...... Goede Vrijdag al begon hier de uittocht. „Een overvolle half 8 trein en 5 bussen tjok vol", zoo luidde het verslag van een oog getuige. Desalniettemin krioelden Spoor- en Koningstraat in den namiddag van passagie rende Jantjes. En inmiddels kwamen, van heinde en ver, de Paaschlogé's van de thuis blijvers, onze stad innemen. Ach lieve hemel, in regen en wind en met koude neuzen en andere narigheden! Maar ziedaar! Zaterdagmorgen vroeg rees, uit haar rose bed, de voorjaarszon omhoog en zette heel ons oude Nieuwediep en omgeving in gloed en warmte, 't Was ongeloofelgk wat de uitwerking ervan was. In slechts luttele uren, de uren van zonsopgang tot het begin van het normale dagleven was de stad volkomen gemetamorfoseerd. Winterklee- ren werden op zij gelegd en de zomerjaponne tjes, weken en weken lang was er mee 'gepast en gedemonstreerd voor verrukte moe ders en jaloersche vriendinnen aangetrok ken; de jongelui van het andere geslacht brachten een extra dosis in hun haar, omdat van nu af geen hoofddeksel meer den krulle- bol (die óók wel eens gladharig is) zal sieren. Natuurlijk waren de jonge moeders met den sierlijken kinderwagen, voorzien van een U:ver-embleempje, al dagen daarvoor, ondanks den regen op pad geweest, omdat nu eenmaal bij dat soort dingen wat aanpassingspolitiek behoort. Maar zeer zeker kwamen die vehikels nu in de zon extra luxueus uit. O die kinderwagens! Ik zou er een krant vol van kunnen schrijven. Zelf hebben mgn, toentertijd nog mollige, ledematen gerust in een mandewagen, voorzien van ijzeren wielen, en toen wij allang tot de jaren des onder- scheids waren gekomen, hebben we d'r fan tastische roover- en andere griezelgeschiede nissen mee beleefd. En het ding wilde maar niet stuk. Maar zoo'n prachtige Uiver-wagen, in platina-tint (is dat niet zoo'n beetje de mode?) en gestroomlijnd?Zouden de babies van vandaag daar over een jaar of 7, 8. óók mee durven uithalen wat wg met de onze deden?vraag, waarvan de oplossing voor de toekomst is weggelegd! We zijn afgedwaald heel erg zelfs. Want we moeten u vertellen van andere zomersche symptomen, die daar, op dien enkelen zonni- gen Zaterdag, plotseling voor den dag kwa men. Daar was bijvoorbeeld dat café, dat plotseling alle deuren wijd open gegooid had en al z'n tafeltjes in de opening zette. En de bezoekers kwamen óók al aanzetten. Daar wa3 het kano-tje in het Heldersche kanaal, waarmee al de roeisport bedreven werd, daar waren de zomersche gezichten, de zomersche aspecten, de springende en lawaaiende hond jes, de rumoerige jongens, die immers al vacantie hadden, deach, vult u zelf in, lezer! Heel de stad was in één oogenblik een zomersche stad geworden. En kijk, daar waren zoowaar twee zendingen hengels, die de expeditie-onderneming- afleverde aan een win kel, twee zendingen hengels: een gewoon mensch begrijpt niet waar al de hengelaars zitten, die ze moeten consumeeren. En dat de visschen het altijd maar woer goedvinden... Maar enfin, dat is geen probleem voor onze Paaschkroniek. Heel de stad zwelgde, dezen Zaterdagmid dag, in de weelde van een beginnenden zomer: heel de stad was, op dit weekend, symbool van het heftig verlangen naar den zomer, dat op het oogenblik in ons aller boezem sluimert. Een vervolg in mineur. Ivf aar we moeten van toonaard veranderen: we komen er niet, voor wat deze Paschen betreft, met een lofzang aan zon en lente, en ws zullen nu eens het woord geven aan een collega, die er al vroeg per fiets op uiO getrokken was. Hoort eens, hoe hij moppert, en zgn eenige troost is, dat het nóg erger had kunnen zijn, dat het nóg harder had kunnett regenen, en dat er heelemaal geen zon had kunnen zijn. Er zijn, zoo zegt hij, intermezzi van vroolijke zonneweelde geweest, en tus schen de buitjes koesterde verscheidene malen wat voorjaarswarmte. En hierdoor werden nog tal van optimisten naar buiten gelokt, die, zij het dan wat laat op den dag, alsnog naar buiten togen, en er van maakten wat er van te maken viel. En dat waren de wijzen! En het was Zondagmorgen in de vroegte zoo goed begonnen. Zoo vol beloften en zoo vriendelijk. Ook wij hebben vroegtijdig ons rijwiel opgezocht en zijn er tusschen uitge trokken. Den kant van het duin op. Het leek er op, dat alle profeties van défaitisten, dat het een natte Paasch zou worden, voorbarig geweest waren. Er schéén een mild zonnetje, en de hemel zag er lang niet slecht uit. Op dén wég was het druk. Enfin, U kent het beeld van die troepjes fietsers, van wande laars. en van gezelschappen vroolijke kinde- re/i. Er hing een echt feestelijke stemming, beloftevol voor den verderen dag. Van hoe korten duur was dit alles evenwel! Hoe' wreedelijk werden de illusies van die üitvlie- gers verstoord, en hoe droevig was dat beeld, hetwelk de weg nog geen uur later bood. Want ziedaar: wg mepschen wikken, doch er is een Pluvius, en hij is het, die beschikt! Waarschijnlijk verstoord over al die ijdele plannen-makerij, opende hij zijn vensterke in het allang grauw geworden hemeldak, en jawel hoor: daar ging de pret. Groote regen druppels: eerst langzaam, toen wat harder, en eindelijk was het een normale regenbui. Of dat een strop was voor al die matineuze Paaschgangers! Daar had je je nu een koste lijke pick-nick voorgesteld aan Moeder Na- tuur's eigen tafel! Een dag van zalig dolce far niente onder een stralende zon, een idylle i En terug ging het, en zie: dat werd me een ware via dolorosa: een weg-der-smarten; was men eerst vroolijk geweest en vol goeden moeds, thans was het over het algemeen precies omgekeerd. Over de sturen der fietsen gebogen ging het huiswaarts. Weemoedig ge stemd over het vermorzelen van zoo veel idealen Gloednieuwe colbertjes gingen uit de plooi en zagen er uit of ze 2 of 3 jaar oud waren. Fleurige dameshoedjes geleeken onooglijke lapjesjonge meisjes, letterlijk op hun Paaschbest, beschouwden droevig de resul taten van regenwater op hun nieuwe habijt... Het was te erg! En het bleef maar regenen. Dan weer wat zachterdan weer wat harder. En alles kwam terug. De levens wijzen, met kransen van narcissen om hun fietsen of auto's. De anderen, en dat waren de minder wijzen, nijdig, en geheel uit het veld geslagen. Des morgens werd het niet meer beter, en men was verplicht zijn vertier te zoeken bij lectuur, radio en thee. Hetgeen voor de echte natuurliefhebbers een kwelling is. Een mar teling! Zou het zoo den geheelen dag blijven? Nee, laat in den middag scheen het of de wolken wat braken, en jawel hoor, even later gluurde schuchter een verlegen zonnetje door een kiertje in de wolken, en met vereende krach ten schoof het 't geheele wolkendek opzij. Van plannen voor dien Zondag kwam na tuurlijk niets meer terecht, hoewel vele wan delaars de rest van den dag nog besteedden om nog iets van de verstoorde illusie te maken. Maar ondanks dit kon het voor de café houders, welke categorie voor deze dagen steeds extra inslaat, niet meer goed gemaakt worden. Een eigenaar van een der grootste bedrijven op Huisduinen vertelde ons, dat het Zondag zoo stil geweest was, dat hij er zijn kasboek van verleden jaar op nageslagen had. En zie: toen was het op eersten Paaschdag NOG slechter geweest Van baden is natuurlijk nog niets gekomen, hoewel velen zich hieromtrent nogal wat voorgesteld hadden. Ook de donkere duinen verkregen slechts een spaarzaam bezoek, evenals de gewone duinen. Naar de bollenvelden was de trek .begrijpe lijkerwijs ook al niet bijster groot, hoewel wij toch op beide dagen nog heel wat reizigers tegenkwamen met een narcissen-krans om hun schouder, of de traditioneele bos rose tulpen achter op-de fiets. Nee, een echte Paasch is het niet geworden, en dat is natuurlijk jammer. Want hoeveel pjannen worden er niet gemaakt, en hoevelen rekenen meestal niet weken en weken Van te voren... En laat ons besluiten met de opmerking, welke een boer, dien wij Maandagmiddag spraken, wijsgeerig uitsprak: een natte April, meneer, dat bcteekent altijd een droge zomer. En als wij die er mee kunnen verdienen?? Nu, dan is de prijs nog niet eens zóó slecht! En nu hopen we maar weer op Pinksteren! door KL. JELLE HAKVOORT. Terwgl de telegraaf in de machinekamer rinkelt, zwenkt kapitein Kroon de „Insula", die vol gepropt is met hen, die geheel of maar 'een grijntje Urker bloed in zich heeft, aan den aanlegsteiger. We zien bijna de geheele bevolking daar aStnwëzig om familie of kennissen te verwel- kóhien. Voor ons staat' een oud vrouwtje, dat haar eenigstén zoon weer in goede gezondheid op dé boot heeft zien' staan en nu van blijdschap hakr „rooien snotdoek" uit haar „dizuk" heeft té voorschijn gehaald om de „parelen van groote waarde" van haar gerimpeld gelaat te Verwijderen. Even verder op hooren we zeggen: „Gg wat is die jonge offufullen". Weet ge wie of die jonge is? Hij is het, die voorheen de haren .doorkliefde van de voormalige Zuiderzee en zich na de afsluiting daarvan moest tevreden stellen met de dompige fabrieksreuk. Nauwelijks zgn de passagiers van de „Insula" aan den wal of weer loeit een schrille sirene over het eiland. Deze is van de „Geussau", die ook „afgeladen" is met hen, die de Paaschdagen willen doorbrengen bij de eilanders. Zoo hebben dan die twee booten een volle week werk om velen tot de plaats, waar eens hun wieg stond, terug te voeren. Er heerscht 's avonds een gezellige sfeer in de nauwe straatjes van het dorp, als men jong en oud in groepjes van een man of tien (en dan mag natuurlijk mondorgel niet ver geten worden) „het roentjen zien loopen". i Als u de jongens blijft volgen, bemerkt ge j al heel spoedig, dat geregeld één van hen, i onopgemerkt door de anderen, tracht weg te j komen. Daar zien we er alweer één weg sluipen, hij is het, die zoo pas zoo mooi voor u Öp het mondorgel kon spelen, vermoedelijk i gaat hij naar het „Top" (dit is een eenzame i weg, die rond het' eiland loopt), i Ook wij richten onze schreden topwaarts, doch daar nauwelijks aangekomen zien we hem alweer, doch nu niet met een mondorgel, gewapend, maar met een... „Urker schoone". Van oudsher af worden de Paaschdagen ge bruikt door hen, die in connectie wenschen te treden met zulk een schoone en daar wordt, wat te begrijpen is, druk gebruik van ge maakt. Daar is geen plaatsje in Nederland, waar de Paaschdagen zoo intiem worden doorge bracht als op Urk. Overdag worden er familie bezoeken afgelegd, waar ze dan op een extra isterk kopje koffie worden getracteerd met j„een stukkien brok" erbij en als men dan des avonds aan zoo iemand vraagt: Hoe gevoel je 'je nu, dan krijgt men als antwoord: „man auw op, ik can wel coffie speechen". Och dat jkomt hierdoor, als men op Urk één middag 30 bezoeken aflegt, krijgt men ook 30 kopjes koffie te drinken. Daarmee is het op Ürk net zoo als vroeger bij de roodhuiden, waar men bg een bezoek de vredespijp mee móest rooken; drinkt men op Urk geen kop koffie mee, dan is de vriend schap niet zoo als ze moest zijn. We staan 'na twee dagen, die met feest vieren omgegaan zijn, weer bij het vertrek der booten, die de bezoekers weer terug voe- 5en naar het woelige stadsleven, met al haar orgen. Ook zien we weer het oude moedertje, dat afscheid neemt van haar zoon. Dezen hoor ik riet zeggen: „As ut eerst maar wier Pienkster is mimme". Paaseli-Twee Paasch Best? Wat Paasch-Twee betreft, deze begon al heelemaal in mineur. Regen...... regen...... regen. Het was om te gaan huilen. Daar had je je nou verheugd op tenminste dezen dag, en nu was het weer idem idem. Én mistroostig ging men voor de beslagen ruiten zitten, en wachtte de dingen af, die zouden komen. Veel belovend was het niet Maar ziedaar, buiten alle verwachting toon de Moeder Natuur weer haar bekende grillig heid. Tegen tienen klaarde het op, en er kwam zoowaar een scheutje zon bij ook. Het bleef nog wel wat dreigend, en misschien wat kilhet was droog. En daar ging het maar om. Nu, laat ons over het verdere verloop niet klagen, Regen kwam er niet meer, en velen hebben nog geprofiteerd van dezen tweeden Paaschdag. - v—- ii Verzorgt Uw tanden vanaf heden met Tweemaal per dag Listerine gebruiken it een gewaarborgde verzorging Groote tube 50 cents Kleine tube 25 cents 10.000.000 geestdriftige gebruikers over de geheele wereld gehouden te Oen Haag, op Zaterdag '0 April. Deze vergadering had wel officieele belang stelling, hetgeen eensdeels voortspruit uit het verlangen van officieelen kant, getuige het aanwezig zijn van den heer Siebenberg de Boer van de Visscherij Centrale, om zich op de hoogte te stellen van hetgeen er leeft in visscherskringen, anderdeels, uit het aanwezig zijn van verschillende burgemeesters, al3 blijk dat het met de visscherij gekomen is in een benarden toestand. Er waren de burgemeesters van Arnemui- den, Breskens, Termunten (Gr.), onze wet houder, de heer De Boer, de heer Parlevliet, wethouder van Texel, Dr. Rademaker, secre taris der gemeente Breskens, de heer Ver- maat, gemeenteraadslid van Den Haag. De Voorzitter, de heer Stevenson, open de de vergadering met dank te zeggen aan al deze officieele vertegenwoordigers, alsmede aan de Pers, die vertegenwoordigd was door het Persbureau Belinfante, de „Standaard", de „N. Visscherij-Courant" en de „Heldersche Courant". De Minister van Economische Zaken, even als de Chef afd. Visscherijen, hadden bericht van verhindering gezonden. De Voorz. wees op het noodlijdend bestaan der visschers, maar vond het een verheugend feit, dat, door de belangstelling van Noord en Zuid, er een Bond in wording was, die de ge heele Kustvisscherij zou omspannen, waardoor het mogelijk was, dat over de toestanden in het vischbedrijf meer zou worden gehoord en dat er ook grooter mogelijkheid was om iets voor dat bedrijf te bereiken. Vermeld moet, dat de afdeelingen Den Hel der, Texel, Scheveningen, Stellendam, Oud dorp waren vertegenwoordigd en dat de Zeeuwsche visschers van Breskens, Arnemui- den, Vlissingen door de tegenwoordigheid van afgevaardigden en van hun gemeentelijke autoriteiten reeds in principe vastlegden met het doel der Vereeniging in te stemmen. Reeds te lang hebben de visschers gewacht met zich te vereenigen. Gelukkig is er nu de Visscherij-Centrale, die, naar we weten, met ijver en liefde bezig Is het vischbedrijf te steunen. Met dankbaarheid mag worden gewezen op hetgeen de gemeente Den Helder voor de vis schers heeft gedaan, waardoor het mogelijk was de menschen zooveel mogelijk aan den arbeid te houden. Maatregelen voor vischdistributie dienden te worden genomen, waardoor niet slechts de Kustvisscherij, doch ook de Groote Visscherij zou worden gediend. De notulen der vorige vergadering werden door den Administrateur, den heer D e H a a n, wegens ontstentenis van den secretaris, ge lezen en goedgekeurd. Wegens de uitgebreidheid der werkzaam' heden van het Bestuur is een Administrateur noodzakelijk, over wiens positie nader dient te worden beraadslaagd. Een request aan de vischmeelfabrieken werd behandeld om zoo mogelijk een beteren prijs voor de puf te verkrggen, Het jaarverslag 1934 werd voorgelezen. Geconstateerd mocht worden en met groote voldoening, dat het overleg met de overheid zoowel regeerings- als gemeentelijke instanties van prettigen aard was. De heer Van Eek van Stellendam deelde mede, dat ook Goeree zich zou aansluiten bij de vereeniging. Dit gaf den Voorz. aanleiding, den heer Van Eek dank te zeggen voor alles wat hij in het belang van dit werk had ge daan, vooral door de propaganda-rede, die hij daarvoor had gehouden. Een bondskas was nog niet geformeerd, maar zal voor een stipt financieel beleid noo- dig zijn. Nu kwam het kardinale punt: De Nood- stand in het Visscherijbedrijf. De Voorzitter hield daarover een gloed volle improvisatie. Om den Noord, in Zoutkamp, wordt haast in hoofdzaak voor de garnalendrogerijen ge- vischt. De prachtigste consumptiegarnalen, (zoo verklaarde ook later de burgemeester van Termunten) worden voor droging ge bruikt, omdat ze anders absoluut waardeloos zijn. De toestand is daar al zorgwerkkend. Even erg is het met de kleine visschers op Texel, die uit hun eigenlijken arbeid gedreven zijn uit nood en die in werkverschaffing een sober stuk brood verdienen. Arbeid, die hun pit den aard der zaak niet ligt. De wier- yisschrg is geheel te niet, zoodat ook die bron van inkomsten is weggevallen. Voor de kot ters is de korvisscherij nog vrijwel rendabel, omdat ze thans met onverzekerde 3chepen varen, waardoor de hooge verzekeringspremie wordt uitgespaard, maar waardoor de groote risico van verlies voor eigen rekening wordt genomen. Dat is een toestand, die ook eigen lijk niet moest kunnen voorkomen. Hier dringt zich het probleem van een onderlinge verzekering naar voren. Pan Den Helder. Nog nooit heeft de Voorz. het zoo ellendig gezien als thans. In Sept. tot Dec. verleden jaar konden deze bedrgven zich staande houden, zonder noemenswaardigen steun. Maar sindsdien is het weer bergaf waarts gegaan. Ondanks het slechte weer werd er op uitgetrokken. Dankbaar gedenkt Voorz, nogmaals de gunstige regeling van steun, die de gemeente Den Helder heeft ingesteld. Den Helder be steedt daaraan ongeveer 25.000 per jaar. Nu komt spr. asm het heilig huisje en dat is de vischvoorziening van Amsterdam. Het is daar al tegenwerking, die men ondervindt en dat door een groepje grossiers, die alles naar hun hand zetten, waardoor consumenten, visschers en kleinhandelaars de dupe zijn. De Voorz. heeft zichzelf daarvan willen overtuigen en ging met een lading prachtige visch naar den afslag te Amsterdam. Als een loopend parool gingen handlangers der gros siers van kooper tot kooper om niets af te nemen, met het gevolg, dat hij de visch niet kwijt kon en ze voor een krats heeft moeten achterlaten. Het was een geweldige strop hoewel de Directeur der Levensmiddelenvoor- ziening, Dr. Van der Laan, had beweerd: „Komt met jelui levende platvisch op Maan dag. Dinsdag, Woensdag naar Amsterdam, want Amsterdam kan gebruiken". Maar de barricade der grossiers! Als men de prijzen aan den afslag leest en weet wat de consument moet betalen, dan is er iets fout in den schakel producentconsu ment. En het wordt tijd, dat er stabiliteit in de prijzen komt. In Stellendam is de Voorz. in December ge weest, waar hij een toestand heeft gevonden, die hemeltergend mag worden genoemd. LENTE. Verbroken harmonie. Zaterdag. De eerste mooie Lentedag. Een heerlijke voorbode voor de komende Paasch dagen. Een schitterende zon aan helderblauwe!» hemel. Er uit! De bedompte, vochtige huizen worden ont vlucht en moeder de vrouw, die haar voor bereidingen nog moest treffen voor de a.s, feestdagen, heeft zich 's morgens gehaast, om 's middags met manlief even een straatje te kunnen omloopen, even te genieten van den zonneschijn, dien we zoovele dagen moesten ontberen. Allen, oud en jong, voelen het heer lijke, het Goddelijke van de herboren natuur, Eindelgk toch, na zoovele trieste regendagen, na zoovele donkere luchten, de z o u, de helder blauwe hemel, waarnaar allen zoo hunkerend verlangden, vooral om op de komende dagen eens heerlijk in Gods vrge natuur de alle- daagsche zorgen van deze in alle opzichten sombere tijden te mogen vergeten. Naar buiten! Velen hebben die roepstem gehoord. Een magnetische kracht trekt allen naar buiten, de straat op! Op een open ruimte, een grasperkje bij een kerk, een idyllisch tafereeltje. Een paar blonde kindertjes, de hoofdjes omkranst met made liefjes, de boden der Lente, zgn bezig nog meer bloempjes te vergaren, om er zich mee te tooien, om als het ware op die manier de natuur te danken voor hare gaven. Voorbggangers blijven staan kijken en ge nieten innerlgk van dit heerlijke tooneeltje, Het geeft hun vreugde, die Lentekinderen, Heerlgk.dat Blije, dat Schoone!! Doch plots wordt de vreugde verstoord. Een dienaar van den Heiligen Hermandad ziet ook die kinderen, kent slechts zgn plicht. Even wordt de harmonie verbroken. Een stem weer klinkt. Twee paar verschrikte oogjes kgkeu op van hun Lente-arbeid. Ze zien den voort brenger van het sinistre geluid en ze hollen weg, nog eenmaal angstig omkgkend. Ver stoord zooveel vreugde, zooveel intens geluk! De zon gaat schuil achter een paar wolkjes en voor een enkel oogenblik is de lucht be trokken, doch gelukkig komt ze spoedig weei te voorschijn en zendt haar blijde stralen weei naar het aardrijk! Hier heeft ons Volk een plicht te vervullen van de meest elementaire menschelijkheid om een stoer visschersvolk niet te gronde te laten gaan. Ze lijden daar een hongerbestaan. Sinds Januari is er zoo goed als niets verdiend. In Zeeland is het al niet veel beter. Een dier visschers uitte zich ongeveer in dezen vorm: „Misschien dat er voor mij nog gratis onderhoud komt, als ik iets doe, dat in strijd is met mijn geweten en met de wet". Moet dit nationaal vischbedrijf, waarop Ne derland altijd zoo trotsch is en is geweest, ten gronde gaan? De visscher wil geen armenzorg, maat arbeid. Verbetering in dezen toestand is slechts mogelijk als alle visschers zich vereeniget in één bond. Alleen daarkan kracht uitgaan. Alle gemeentebesturen verleenen medewer king; ook de Visscherij Centrale. De visscherij moet van de schamele inkom sten nog I van de bruto-inkomsten afdra gen. Eigenlijk kunnen ze het niet missen. Een schrijven aan het Departement van Economische Zaken om steun aan de visschers kreeg als antwoord, dat maatregelen in over weging zijn tot steun, maar dat er geen grond aanwezig is voor den Minister zich tot ztjr ambtgenoot van Sociale Zaken te richten. 't Buitenland is ons met saneering ver voor uit. Frankrijk ruimt zijn oude rommel op, Duitschland breidt met regeeringssteun zijn vloot op grootsche wijze uit. Het rnag als onbedachtzame politiek onzer Regeering worden genoemd 's lands visschers- vloot en het vischbedrijf te verwaarloozen. Nu gebeurt het, dat de visschers zonder broos naar zee gaan, omdat ze hun laatste boter ham aan de kinderen hebben gegeven. Onze Minister-President, die indertijd zijn kruimels deelde met zgn strijdmakkers in Atjeh, zal toch ook willen, dat de werkers van de zee niet zonder broodkruimels zijn! De handelstractaten met andere landen hebben voor visch zoo goed als niets kunnen bereiken. Er wordt gestreefd naar werkverruiming, Voor den visscher is er werk, mits maatrege len van ingrijpenden aard worden genomen. De vergadering was onder den indruk van dit ontroerend betoog en 't heeft zeker zijn uitwerking niet gemist. De heer Bakker uit Scheveningen, acht te ook daadwerkelijke hulp noodig en m >ge- lijk. De voorzitter heeft een factor vergeten. n.1. dit; Iemand, die een zoodje visch koopt, is daarmee nog niet klaar, want dan moe» hij nog bakolie of boter hebben en dat kan hij niet betalen en dus koopt hij geen visch. De regeering stuurt boter voor 36 cent per kg naar Engeland. Laat ze ook ons voor dat doel die goedkoope boter of de goedkoope olie geven. Dan zal ons vischverbruik toe- nemen. De V o o r z. zal een voorstel tot de Re geering in dien geest in overweging nemen. Wethouder De Boer uit Den Helder kan voor het grootste deel het gesprokene van den voorzitter onderschrijven. Toen hij de Heldersche visscherij van naderbij leerde ken nen, koesterde hg de gedachte, dat de tijden in afzienbaren tgd zoo zouden worden, dat de positie van het bedrijf rendabel gemaakt zou kunnen worden. De werkelijkheid is tot dusverre anders gebleken te zijn. Met genoe gen heeft spr. de rede van den Voorzitter gevolgd, waar hij den vinger op de wonde van het bedrgf heeft gelegd. De gemeente Den Helder heeft deze eiva- ring, dat steunverleening in het bedrijf goed- kooper is dan alle andere steun. Op deze wijze kan het bedrijf in stand blijven. Nog altijd wordt zoo eenigszins de outillage van het bedrijf bewaard. De eenige weg is, dat Gemeente en Rijk elkaar vinden om het be drijf zoo veel mogelgk opgerept te laten. Wordt het onderhoud niet bestendigd, al dus spreker, dan treedt verval in en is een enorm kapitaalverlies voor den geheelen staat. Saneering van het bedrgf is mogelijk. De cijfers, waarvan de Voorzitter en spr. in zage kregen, toonen aan, dat met ijver en vlijt en toewijding een kotterbedrgf nog ren dabel is, mits toegerust met alle middelen, die wetenschap en techniek aan de hand doen. Om uit de angst en beklemming te komen, is het noodig, dat de Regeering steunt. Noo dig is, dat ondeizocht wordt hoe het staat met de vaartuigen. Saneering is absoluut noo dig. opdat, wanneer met 3 4 4 jaar (eenmaal zal t toch anders worden), de wereldhandel zich herstelt, het vischbedryf paraat ia. l>

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 5