Buitenlandsch Overzicht
WELKOM THUIS
ASPIRIN
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
DINSDAG 28 MEI 1935
63ste JAARGANG
Wat bedoelt Hitier met pariteit
der luchtmacht?
Het nieuwe Duitsche
strafwetboek.'
Zenuwpijnen!
Mtljoi &o/pt~
Litwinof naar Parijs?
Beëindiging van het conflict in
de Belgische mijnen?
BINNENLAND
het verzet tegen
bezuinigingsontwerp.
COURANT
•w«t 0«- w« Z ZZ'"5! 2-
landen f 3.20. Losse nos. 4 cL- fr n t T mal' °Ver'ge
Zondagsblad resp. f0.50. f0 70 ioVOfl P' 6 M ^abonnementen X2 ct.
t ii0 11—Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, f 1.50,
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Eedacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE Ni
20 ct. per regel (galjard). Ingez. meded. (kolombreedte als redaction. ♦ekst)
dubbele prjjs. Kleine ad'^rtentiën voevraagd, te koop, te huur) b(j vooruitb^ .aling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; btj niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 cL (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Ontspanning inzake Abessinië-Italië. Mussolini over de
Italiaansche buitenlandsche politiek.
„Goed werk te Ge-
nève", aldus betitelt de
N. Rott. CrL het door
den Volkenbond bereikte
resultaat inzake het
Italiaansch-Abessynsche geschil. En „De Te
legraaf" spreekt van „een mooi succes voor
Minister Eden" en voegt er in een opschrift
ptj „Verzoeningsprocedure grootendeels z(jn
werk".
Het is begrijpelijk, dat heel de buitenland
sche politieke wereld thans van dit belang
rijke succes vervuld is; tot diep in den nacht
ls de Volkenbondsraad bezig geweest over de
-opstelling van een compromis-formule.
Dit compromis omhelst de volgende pun
ten:
1. Italië houdt niet langer vast aan zijn
weigering, artikel 6 van het Italiaansch-
Abessinische verdrag van 1928 In zijn geheel
toe te passen.
Dit artikel zegt, dat wanneer een conflict
tusschen beide landen niet langs den gewo
nen diplomatieken weg kan worden geregeld,
zoowel de Italiaansche als de Abessinische re
geering er mee accoord gaan, het te onder
werpen aan een arbitrage- en verzoenings
procedure en op zich nemen, niet tot wapen
geweld over te gaan.
2. Italië gaat ermede accoord, dat een
tijdslimiet voor de verzoenings en voor de ar
bitrageprocedure wordt vastgesteld.
3. Mochten de bedoelde limieten verstrij
kenzonder dat overeenstemming ls bereikt,
dan zal de Volkenbondsraad in buitengewone
zitting bijeen worden geroepen.
Met betrekking tot de bovenvermelde drie
principieele punten zijn nog de volgende bij
zonderheden van speciaal belang:
De verzoenings- en arbitrageprocedure zal
zich niet enkel uitstrekken tot het Incident
van Oeal-Oeal. doch tot alle geschillen, welke
tusschen de beide landen sindsdien zijn ge
rezen.
Het vraagstuk der grensafbakening zal op
«en afzonderlijke basis worden behandeld.
Wat de tijdslimiet voor de verzoeningspro-
eedure betreft, heeft Mussolini zich ermede
accoord verklaard, dat hiervoor de 25ste Juli
ls vastgesteld.
Mocht op dien datum de verzoeningsproce
dure nog niet tot een resultaat hebben ge
leid, dan zal de Raad een vijfden arbiter be
noemen, waarna de arbitrageprocedure een
aanvang neemt. Mocht ook deze op 25 Aug.
da.v. niet met succes zijn bekroond, dan zal
de Volkenbondsraad in buitengewone zitting
bijeenkomen, ten einde de situatie opnieuw
onder het oog te zien.
De nachtzitting van den Raad.
Spannend is wat over deze nachtzitting
Wordt geschreven
De Raad, die om kwart over elf achter ge
sloten deuren en daarna in openbare verga
dering zou bijeenkomen, begon de vertrouwe
lijke besprekingen eerst na middernacht en
daarna werd het één uur voordat de open
bare vergadering kon beginnen. De vertra
ging werd niet veroorzaakt door ernstige
moeljjkheden te elfder ure, doch het verkrij
gen van overeenstemming, jerst Jver de Eu-
gelsche vertaling van de in de Fransche taal
opgestelde resolutie en daarna over de strek
king van de redevoeringen van de gedele
geerden van Abe8sinlë en Italië bij de aan
vaarding der resolutie, kostte meer tijd dan
geraamd was en tenslotte moesten de raads
leden, journalisten en de toehoorders op de
ondanks het middernachtelijk uur nog vrij
volle openbare tribune, nog geruimen tijd
wachten, voordat de vastgestelde teksten
waren vermenigvuldigd en konden worden
rondgedeeld.
Tegen één uur kon Litwinof echter de open
bare vergadering openen en den gedelegeerde
van Abessinië uitnoodigen aan de raadstafel
plaats te nemen.
In de eerste resolutie wordt gesproken over
artikel 5, dat geschillen tusschen de beide
landen regelt, over de benoeming van arbl-
F e u i 11 e t o n.
De wonderlijke belevenissen
van dr. Kaiserlien
86)
„Die brief van Nora Tilden vormde de
laatste schakel in de ketting!" vervolgt Car-
sten op doceerenden toon. „Ik was op grü
van verschillende ontdekkingen reeds cei er
tot de overtuiging gekomen, dat Nora li en
mede van de partij was en dat zij tot t
had u zoolang in Palestina op te houden tot
de anderen hier de buit binnen hadden. Ik ben
toen zelf naar Palestina gegaan om door het
vaststellen van bepaalde data het noodige
bewijsmateriaal tegen haar te verzamelen.
Daarin echter zou ik niet zoo spoedig en n e
200 gelukkig zijn geslaagd als ik niet een
copie van dien zeer bezwarenden brief hai
hunnen maken. Ja Ja» Allah's wegen zijn
■wonderbaar! De kleine Achmed heeft zien
donder dat hij daar van eenig benul had, in
deze zaak zeer verdienstelijk gemaakt
„Wie verbergt zich achter dien naa'n
Rakker?" vraagt Kaiserlien na een poosj
terwijl hij zijn vrees voor het antwoord tracht
te overwinnen.
ters, nadat de directe onderhandelingen langs
diplomatieken weg zijn uitgeput, over het
feit, dat beide partijen het eens zijn gewor
den de na 5 December 1934 plaatsgehad heb
bende nieuwe incidenten mede aan dezelfde
arbiters toe te vertrouwen, waarbij Italië
geen bezwaar heeft geopperd betreffende de
nationaliteit van de door de Abessijnsche re
geering aangewezen arbiters (hetgeen, zoo
als men weet, eerst wel het geval was), dat
verder de beide partijen het eens zijn gewor
den ovc- den datum van 25 Augustus als da
tum waarop de procedure van verzoening en
arbitrage zal moeten zyn beëindigd.
Op grond van deze overwegingen noodigt
de Volkenbondsraad den secretaris-generaal
van den Volkenbond uit, om in den tusschen-
tjjd aan de leden van den Raad alle inlichtin
gen mee te deelen, die de twee partijen hem
zullen doen toekomen, in het bijzonder over
do ontwikkeling van den arbeid der arbiters.
De tweede resolutie heeft den volgenden
tekst:
De Volkenbondsraad, aan de twee partijen
de volle vrijheid latende, om het geschil op te
lossen overeenkomstig artikel 5 van het ver
dag van 1928, besluit bijeen te komen indien
in geval van afwezigheid van een accoord
tusschen de vier arbiters voor de regeling van
het geschil geen overeenstemming op 25 Juli
bereikt zou zijn tusschen deze arbiters over
de keuze van den vijfden arbiter, tenzij de
vier arbiters zouden overeenkomen dezen ter
mijn te verlengen.
De Raad besluit eveneens bijeen te komen,
om den toestand te bespreken, indien op den
voorzienen datum van 25 Augustus de rege
ling door verzoening en arbitrage niet zou
ztjn tot stand gekomen.
De interpretatie van Abessynlë.
De Abessijnsche regeering gaf vervolgens
zijn interpretatie betreffende deze resoluties;
hierin wordt o.a. gezegd, dat de vaststelling
der grenzen onmiddellijk op de beslissing van
de arbiters over de incidenten volgen om
nieuwe incidenten te voorkomen, terwijl het
voorts de verzekering gaf gedurende den
duur van de arbitrage-procedure geenerlei
actie te ondernemen, die de onafhankelijkheid
van den ander zou kunnen schaden, zoodat
bijgevolg de Italiaansche regeering zich ont
houden zal van de zending van meerdere
troepen enz. en de reeds aanwezige troepen
niet voor een aanval zal gebruiken. Verder
wordt de tweede resolutie door de Abessijn
sche regeering aldus uitgelegd, dat de woor
den, „dat aan beide partijen volle vrijheid
wordt gelaten" enz. niet zou beteekenen, dat
de Volkenbnodsraad zich van het verder ver
loop der procedure niets zou aantrekken.
Baron Aloisi de Italiaansche gedelegeerde,
legde hierna een vrij lange verklaring af,
waarbij hij terloops ook een antwoord gaf op
de vraag, die de gedelegeerde van Abessinië
hem had gesteld.
Voldoening in de pers.
Begrijpelijk is de voldoening in de pers. Wij
citeerden hierboven uit de N. Rott. Crt de
woorden „goed werk te Genève"; dit blad
vergelijkt het werk van den Volkenbond met
dat van den reddingdienst op de kust. Deze
kan niet altijd rampen verhoeden, zelfs als
de schipbreuk onder zijn oogen plaats vindt.
Lukt het echter af en toe een redding van
menschenlevens, die zonder het bestaan van
dezen dienst onmogelijk zou zijn geweest, dan
is dit niet slechts een rechtvaardiging van
zijn bestaan, maar heeft men het recht dit
bestaan te prijzen.
Tot deze laatste categorie behoort de Vol
kenbond. Er is alle reden om zijn mislukkin
gen fel te critiseeren. Het is een lichaam, dat
moet worden opgezweept, waarvoor critieken
zelfs ironie een noodzakelijk voedsel zijn.
Genève verdraagt geen zachte behandeling.
Dat ontheft ons echter niet van den plicht
der billijkheid.
De Volkenbond, die in moeilijke of gevaar
lijke kwesties veelal faalt, heeft ook wel eens
„U vermoedt waarschijnlijk den naam
Edith Wismuth of Edith Gotron te zullen
hooren," zegt Carsten met een veelbeteeke-
nend knipoogje. „Maakt u zich maar niet
ongerust. Dien naam hebt u werkelijk nog
nooit gehoord. De ware naam van Rakker is
Anja Lösch. Een dame, die geen enkele maal
uw weg kruiste."
„En kent u ook de andere leden van
het
„Van het syndicaat, zooals zich de bende
niet zonder humor noemt," voltooide dr.
Carsten. „Ongetwijfeld! In de eerste plaats
hebben wij dan Nora Tilden, met wie u reeds
persoonlijk kennis hebt gemaakt. Vervolgens
juffrouw Spiona. Hebt u er eenig idee van,
wie zich achter dien naam verschuilt?"
„Ik dacht juffrouw Schëfer zegt Kai
serlien aarzelend, „de typiste van mijn vriend
Hammer."
„Heel goed!" bevestigt dr. Carsten. „Uit
stekend gecombineerd. Juffrouw Spiona was
dc spion in het bedrijf van het Sulfide syn
dicaat. Aan haar heeft het oplicherssyndicaat
de inlichtingen te danken omtrent uw ge
heime zending naar Palestina, maar zy was
het ook die haar handlangers op de hoogte
bracht 'van uw ontijdige terugkomst. De
bende verkeerde namelijk in de stellige over
tuiging, dat u nog meer dan een half jaar zou
wegblijven. Toen Spiona uit de door u met
den heer Hammer gevoerde correspondentie
ontdekte dat u reeds eerder zou terugko
men veroorzaakte dat natuurlijk nogal wat
in een gevaarlijke aangelegenheid een succes.
Wij zijn er echter nog niet schrijft het blad.
Geen patiënt kan men onmiddelijk na de ope
ratie gered verklaren, vooral niet, als de
operatie den aanvang vormt van een behan
deling. Maar de behandeling is toch maar
alvast aanvaard en begonnen. Als men dit ge
schil, volgens de oude begrippen van non
interventie, had moeten laten voortwoekeren,
hoeveel ellende had eruit kunnen voortkomen.
De rol van den Volkenbond ls in deze aan
gelegenheid als in de Zuid-Slavisch-Hongaar-
sche aangelegenheid. Hij biedt de gelegenheid
tot het uitoefenen van druk in een vorm, die
het dengene, tegen wien die druk zich richt,
mogelijk maakt hem te aanvaarden. Wij
moeten steeds weer aan 1914 denken. Als
toen deze mogelijkheid had bestaan, of wan
neer wij in allerlei kwesties van dezen tijd_
nog onder het diplomatiek regime van voor
den oorlog hadden geleefd, dan zou de we
reld er nu heel anders uitzien.
En het blad eindigt zijn beschouwing:
Waarlijk, men moet aan Genève niet het
criterium van een spoorweg of van een post
dienst aanleggen, maar veeleer dat van een
reddingboot of van een valscherm in een
vliegtuig. Als het gebruik ervan een keer
slaagt, is dit groote winst.
Ach ja, als! „Als" wij meer dit en min
der dat deden... ja, dan was er veel anders
dan het ls. Maar we doen het nu eenmaal
niet, en dus...
Ook het „Handelsblad" bespiegelt met zoo'n
veronderstelling; het blad schrijft:
Wanneer de moeilijke quaestie van het
Italiaansch-Abessynische conflict dadelijk in
Januari toen Ethiopië een eerste beroep deed
op den Volkenbond, krachtig ware aangevat,
dan zou het waarschijnlijk niet zoo bezwaar
lijk zyn geweest als het nu ls gebleken, om
Musolini binnen de perken te houden. Thans
heeft de Duce den indruk kunnen krijgen,
dat hy, tenzij hij het al te bont maakte, zijn
gang kon gaan met het oefenen van zijn
machtspolitiek tegenover een medebondslid.
Over het verloop van zaken zegt het blad:
Men mag aannemen dat het in de afgeloo-
pen dagen te Genève gespannen heeft. Tot het
laatste toe immers leek het waarschijnijk,
dat Mussolini niet zou toegeven aan den op
hem geoefende druk, welke in hoofdzaak
blijkbaar is uitgegaan van den Britschen ge
delegeerde Eden, die, tezamen met Laval,
pal heeft gestaan om te beletten, dat Italië
de wet in eigen hand zou nemen en den
Bond zou uitschakelen in een confict, ont
staan tusschen twee bondsleden, waarvan
een zijn belangen in handen van den Bond
had gelegd. Een politiek van onthouding
ware in dit geval fnuikend geweest voor het
wezen van den Bond en zou door de veront
ruste openbare meening niet begrepen zijn.
KONING GUSTAAF VAN ZWEDEN,
hoopt 16 Juni zijn 77sten verjaardag
te herdenken.
De Volken'
bond blijft
ingeschakeld
schen Rome en
de eerste plaats
Dat de Volkenbond
blijft ingeschakeld bij
conflicten tusschen mo
gendheden, is van het
allergrootste belang:
De krachtproef tus-
Genève heeft aangetoond in
dat althans de wil bestaat
om den vroegeren geest van anarchie in de
betrekkingen tusschen de volken te bestrij
den en om geleidelijk te komen tot meer ge
ordende verhoudingen; en in de tweede plaats
dat het instrument, hetwelk dien wil tot
uiting moet brengen, van steeds grooter be
lang wordt in de samenleving der volken.
Vroeger, vóór 't bestaan van den Volkenbond,
zou het incident van Oeal-Oeal reeds lang
geleid hebben tot een oorlog. Thans heeft de
openbare meening gelegenheid, zich met zulk
een quaestie te bemoeien en haar invloed te
doen gelden. Het wordt dientengevolge
steeds moeilijker om eigen rechtertje te spe
len. En al is het duidelijk, dat het Ethiopi
sche conflict nog allerminst uit de wereld is,
en dat het nog volstrekt niet zeker is, dat
tenslotte oorlog voorkomen zal kunnen wor
den zoo valt toch te constateeren, dat, dank
zij vooral de krachtige interventie van En
geland, een aanmerkelijke ontspanning in den
toestand is ingetreden, nu de Duce het voor
gestelde compromis heeft aanvaard.
HOWARD CARTER,
de beroemde Engelsche archeoloog, ont
dekker van het graf van Toet-anch-
Amon, moet thans ingevolge een door de
Egyptische regeering uitgevaardigd ver
bod zijn voorgenomen uitgravingen in
Egypte opgeven.
Italië en de buitenlandbche politiek.
gekomen, omdat over verschillende punten
nog diplomatieke besprekingen gaande zijn.
Toch haalde de Duce in zyn rede aan de ko
loniale overeenkomsten met Frankrijk, die de
onderlinge atmosfeer hebben opgeklaard, Hit-
Iers rede (zijn 13 punten kunnen niet en bloc
aangenomen of verworpen worden, zeide
Mussolini), het ontwapeningsvraagstuk en
tenslotte het geschil met Abessinië. De Ka
mer bracht den Duce een geweldige ovatie en
ging daarna voor onbepaalden tijd uiteen.
De diplomatieke medewerker van de „Mor-
ning Post" meldt, dat de Engelsche regee
ring o.a. wil weten, of Hitler's uitlegging van
de pariteit der Duitsche luchtvloot wil zeggen
pariteit met de gezamenlijke Britsche lucht
strijdkrachten in het moederland en overzee,
of slechts met de luchtvloot in het moeder
land.
Onnoodig te zeggen, aldus het blad, dat
Engeland de eerste uitlegging niet zou kun
nen aanvaarden. De bespreking van deze en
talrijke andere punten zal waarschijnlijk ge-
ruimen tjjd in beslag nemen. Pas wanneer
dit alles achter den rug is, zal men kunnen
zeggen, of de bijeenroeping van een inter
nationale conferentie doel heeft.
Italië herdenkt
de oorlogS'
verklaring
Het was 24 Mei twin
tig jaar geleden, dat
Italië den oorog ver
klaarde aan Oostenrijk
en daarmede dus partij
werd in den grooten,
toen reeds bijna een jaar woedenden, Euro-
peeschen oorlog. Deze gebeurtenis is met
verschillende militaire plechtigheden her
dacht. De plechtigheid te Rome was zeer in
drukwekkend. Mussolini heeft zich bij die ge
legenheid weliswaar in het openbaar ver
toond, doch zich bepaald tot het zeggen ven
enkele weinige woorden over de beteekenis
van de herdenking. Waarschijnlijk heeft hij
willen vermijden over het Abessijnsche con
flict te spreken, juist nu de Raad te Genève
hijeen was. Wel heeft Mussolini daarentegen
in de Kamer gesproken bij de behandeling
van de begrooting van buitenlandsche zaken.
Een uitgebreide verklaring van de buiten
landsche politiek achtte hij evenwel nog niet
consternatie. Men zond toen Nora Tilden naar
het heilige land met de opdracht u daar ten
minste nog eenige weken op te houden en in
dien tijd heeft men de onderneming, als ik het
zoo noemen mag, zoo snel mogelijk ten einde
gebracht."
„En de mannelijke leden?" informeert Kai
serlien verder.
„Twee daarvan zult u niet eens van naam
kennen. De een is de Professor, die zich voor
u uitgaf. Zyn eigenlijke naam is Hans Muller.
Zijn bijnaam heeft hij te danken aan de diep
zinnige wijze, waarop hij philosofische colle
ges pleegt te houden. De andere, de Baron is
bij ons bekend als George Körber. Hij was
het, die als Stolzenberg optrad. Den derden
naam zult u al eens meer hebben gehoord. Ik
meen althans, dat u uit een zeker trouw
boekje de naam dr. Hans Körthe bekend is."
Kaiserlien kleurt bedenkelijk, doch dr. Car
sten schijnt daar geen acht op te slaan.
„Die dr. Körthe, die naar den bijnaam Syn
dicus luistert, was de spiritus rector van de
geheele bende", vervolgt hij. „Een zeldzaam
onbetrouwbaar individu. Vroeger was hij ad
vocaat, maar daar hij zich schuldig maakte
aan duistere manipulaties werd hij uit de ad
vocatuur uitgesloten. Daarna vestigde hij zich
hier en daar als zaakwaarnemer, maar in
werkelijkheid is hij niet veel anders dan de
organisator van tal van oplichterijen!"
„En zijn de menschen nu allemaal reeds ge
arresteerd?"
„Nog niet!" antwoordt dr. Carsten, blijk
Wie hieronder dikwijls
te lijden heeft, moet
steeds er aan denken:
het product van vertrouwen.
baar in de beste stemming. „Maar ik ver
moed toch, dat zij binnen enkele uren ge
arresteerd zullen worden. Dr. Körthe kwam.
nl. pas een uur geleden met Nora Tilden
terug van een reis naar Italië. Op het oogen-
blik zit de bende in Hotel Hamburg, waar
de overwinning met een goed diner wordt
gevierd."
„Maar dan wordt het toch tijd, dat zij in
gerekend worden!"
„Dat zal ook gebeuren!" stelt dr. Carsten
hem gerust. „Ik verwacht elk oogenblik een
telefoontje. Als u lust hebt, mag u mjj zelfs
vergezellen".
Het scheen, dat dit het wachtwoord was
geweest, want op hetzelfde oogenblik ratelde
de telefoon.
111.
Syndicus en zyn kameraden nuttigden de
rest van hun feestmaal in een stemming,
welke de keuken van het restaurant bepaald
onrecht aandeed. Daarop verscheen de ober,
gevolgd door eenige assistenten, die de tafel
begonnen af te ruimen. Eigenlijk was er voor
het gezelschap wel eenige reden geweest om
zich te verbazen over het feit, dat voor de
bediening van zes personen vier kelners noo-
dig waren, maar de waardige leden van het
syndicaat waren nog dusdanig onder den in
druk van de verrassing, hun het laatste half
uur bereid, dat zij vergaten op te merken,
wat er om hen heen gebeurde.
In de „Deutsche Justiz", het officieele or
gaan van het rijks-ministerie van Justitie
worden interessante bijzonderheden meege
deeld over structuur en indeeling van het
nieuwe Duitsche wetboek voor strafrecht en
in het bijzonder over de nieuwe delicten van
het nationaal-socialistische strafrecht.
De zwaarste misdaad, welke begaan kan
worden, is het dooden of het pogen tot doo-
den van den Führer. Niet slechts het opper
ste staatshoofd geniet de uitdrukkelijke be
scherming van de wet, maar ook de overige
leiders hebben het persoonlijke voorrecht, af
zonderlijk in de wetsbepalingen als staande
onder bijzondere bescherming te worden ge
noemd.
Na de leiders komt de beweging, de natio-
naal-socialistische partij en haar organisa
ties. Ook de bescherming der beweging is in
een reeks paragrafen en artikelen vastge
legd. Daden, welke schadelijk zijn voor de be
weging, hetzij materieel of moreel, zullen
eveneens zwaar worden bestraft.
Het omvangrijkst is het hoofstuk „be
scherming van het volk", dat in zes groepen
is verdeeld. Onder deze categorie van delic
ten vallen landverraad, hoogverraad en volks-
verraad, doch voorts ook aanvallen op de
weermacht en aanvallen op de geestelijke en
psychologische houding van het volk.
Bijna geheel nieuw zijn de paragrafen, wel
ke betrekking hebben op het „volksverraad".
Nauwkeurig wordt omschreven, wat op te
vatten is als belastering of beleediging van
het Duitsche volk in het openbaar, en het is
iedereen, die in Duitschland vertoeft, aan te
raden, deze toelichting met aandacht te lezen,
want de straffen, welke op deze delicten
staan, zijn niet mis.
Het is verder streng verboden, het ver
leden van het Duitsche volk te bespotten of
te smaden.
Het Tass- Agentschap meldt uit Genève, dat
Litwinof van Laval een officieele uitnoodi-
ging der Fransche regeering heeft ontvan
gen tot een bezoek aan Parijs. Met betrek
king tot den datum van Litwinof's reis naar
Parijs verklaarde Laval, dat Litwinof dezen
zelf zai bepalen.
Voorts heeft Litwinof den minister van
Buitenlandsche van Cechoslowakije, Benesj,
ontvangen en met hem een langdurige be
spreking gevoerd.
Het bezoek van Benesj aan Moskou is
thans op 8 Juni vastgesteld, terwijl Titulescu
waarschijnlijk 20 Juni daarheen zal vertrek
ken.
En zoo kwam het, dat de arrestatie snel
en pijnloos kon geschieden. Plotseling stond
de man, die tot dusver voor oberkellner had
gefungeerd, bij de deur en commandeerde:
„Alle aanwezigen de handen omhoog of ik
schiet!" Zijn hand omklemcje een revolver,
welke dit ultimatum de noodige kracht bij
zette. Zes paar handen gingen langzaam om
hoog.
Tegenstand was nutteloos en die werd dan
ook niet geboden. Een onaangename gewaar
wording was het tenslotte nog slechts, dat
de omhoog geheven handen door de pseudo
kelners in boelen werden geklonken. Maar
dat moest bij het gevaarlijke beroep op den
koop toe worden genomen. Het behoorde, om
zoo te zeggen, tot de risico van het vak.
Overigens ontbrak het dezen rechercheurs
niet aan galanterie, want de dames bespaar
den zy deze armbanden.
Kort daarop verscheen dr. Carsten in ge
zelschap van Kaiserlien.
„Mag ik de dames en heeren voorstellen?"
vroeg hij spottend. „Dr. Kaiserlien heeft er
tenslotte recht op te weten, wie tijdens zijn
afwezigheid zijn plaats zoo keurig heeft in
genomen. Welaan dus, waarde Professor",
wendde hij zich tot dezen, „komt u eens een
paar passen dichter bij en laat u zich eens
bekijken!"
De professor had op dit oogenblik weinig
zin voor humor. Hij ontweek, schuldbewust,
Kaiscrlien's verachteljjken blik.
„En deze jongedame," vervolgde de com
Compromis-formule aanvaard.
De Nationale gemengde mijncommissie is
Zaterdagmiddag in vergadering bijeengeko
men ten einde kennis te nemen van de he
sluiten der werkgevers en werknemers aan
gaande het compromis-voorstel tot beëindi
ging van het conflict in de Borinage. Het
compromis-voorstel is met algemeene stem
men door de afgevaardigden der werkgevers
en werknemers aanvaard.
Het compromis-voorstel komt hierop neer:
le. aan de mijnwerkers wordt met ingang
van 2 Juni a.s. een loonsverhooging van
2% verleend als voorschot op een even-
tueele loonsverhooging die uit de stijging van
het indexcijfer der kleinhandelsprijzen mocht
voortvloeien. Laatstgenoemde loonsverhoogin-
gen bedragen volgens de conventie steeds
5 Het thans verleende voorschot van
zal later worden verrekend op een
wijze die in gemeen overleg zal worden vast
gesteld. 2e. door de plaatselijke commissies,
die bij de loonconventie zijn voorzien, zullen
de lage loonen opnieuw worden onderzocht
en eventueel worden verhoogd.
Te La Louvière is dienzelfden middag een
vergadering gehouden van afgevaardigden
van de verschillende afdeelingen der socialis
tische mijnwerkersvereeniging om de geno
men beslissing te bespreken.
Inmiddels hebben zich in het stakings-
gebied nog betreurenswaardige incidenten
voorgedaan. Terloops zij gezegd, dat in de
streek van Charleroi door 15.500 man het
werk is gestaakt. In een tweetal mijnen tra
den de mijnwerkers tot de stakingsbewe
ging toe. Toch verliep de staking aldaar
kalm, ondanks de koortsachtige bedrijvig
heid van de communisten.
De parlementaire .'edacteur van de Tel.
schrijft d.d. Zondag:
Gisteren heeft de commissie van voorberei
ding uit de Tweede Kamer, benoemd met het
oog op de gedachtenwisseling met de regee
ring over het bezuinigingsplan, officieel het
wetsontwerp tot verlaging van de openbare
uitgaven geheeten, een vergadering gehouden
met de rapporeurs der afdeelingen, met het
oog op de samenstelling van het voorloopig
verslag.
De volgende week (i.c. deze) komt de com
missie van voorbereii Ing dan weder bijeen
voor de vaststelling van de eindredactie en
verwacht wordt, dat het voorloopig verslag
dan tegen het einde van de eerste week in
Juni zal verschijnen. Rekent men dan drie tot
vier weken voor het atwoord der regeering en
eventueel verder overleg, dan zal het dus
waarschijnlijk al eenige dagen Juli zijn eer de
openbare mondelinge behandeling in de Twee
de Kamer aanvangt.
Omtrent den uitslag daarvan valt uiteraard
nog niets met zekerheid te zeggen, al staat
het wel vast, gelijk dezer dagen reeds ls ge
meld, dat de critiek in velerlei zin niet zal
worden gespaard.
De regeering zal aan de hoofdlijnen en het
financieel te bereiken resultaat vasthouden en
zoo noodig de portefeuillekwestie stellen, doch
dat wil niet zeggen, dat zij niet tot bepaalde
concessies bereid zou zijn.
Zoo meenen wij te weten, aldus de corr.,
dat bij de memorie van antwoord een wij
ziging zal worden voorgesteld van de met
het oog op de verkeerscoördinaiie ge
vraagde machtiging en ook zou er kans
bestaan, dat de Armenraden in eenigeriel
vorm behouden kunnen blijven.
Als andere, bij het afdeelingsonderzoek naar
voren gekomen bezwaren kunnen nog worden
missaris, terwijl hij op Anja Lösch wees,
„was u als fictieve echtgenoote toegedacht
Beschouwt u haar maar als een afschrikwek
kend voorbeeld hoe een vrouw er uit ziet,
die u niet moet trouwen!"
Hij wendde zich nu tot juffrouw Schilfer.
„Van u was het nog een persoonlijke laag
heid, juffrouw Spiona," voegde hjj baar toe.
„U hebt van uw vertrouwenspost bij den
heer Hammer misbruik gemaakt en verraad
gepleegd tegenover het syndicaat, waaraan u
werkzaam was.
En u, meneer Körthe", wendde hij zich tot
den leider, „moet de wijze, waarop u uw
vrouw hebt verraden in het bijzonder wor
den aangewreven. Ik heb ongetwijfeld gevoel
voor humor, zelfs bij spitsboeven als u, maar
dat u er niet tegen op hebt gezien op een
schandelijke manier misbruik te maken van
het trouwboekje van uw echtgenoote, over
schrijdt toch werkelijk dc grenzen der be
tamelijkheid."
Niemand antwoordde hem. Daarna gaf hij
den rechercheur een wenk om het gezelschap
weg te leiden.
Zes menschen werden achter slot en gren
del gezet. Dr. Carsten nam daarop
plaats op een der verlaten stoelen.
„Wacht u nog op iemand?" vraagt Kai
serlien. Hij zou graag nog even met dr. Car
sten naar diens bureau zyn gegaan om hem
nog een paar vragen te stellen.
(Wordt vervolgd.)
