10 Jan Roeper, oud-barbieren nachtwaker van Texel 95 jaar. HELDERSCHE COURANT VAN ZATERDAG 15 JUNI 193c Aankomst van het eskader te Amsterdam. Ïe^KBcTh hCt ClUk,Clijk' dat de ecn- Visscherij. Uitgifte van zomerpostzegels. Jeugdherinnering van een oude Jutter. Voor den Alkmaarschen Kantonrechter. Zeewier. dere karretjes achterover gedrukt had, voor zoover thans bekend is, heeft hij er 5 gesto len, maar dit aantal kan nog wel meer zijn. Een mooi succes voor onze politie! o 't Heele leven is als een dreum. Heel Texel onder 't mes gehad. Schuiten vol lampies na»' Lelden gebracht De laatste 12 jaar is Jan Roep^J»** Jan. zooals hij gewoonlijk genoemd wordt. be woner van het continent. Daarvóór was mj echter één van Texels meest bekende mw ...mfeion ook met. of het zaï Tiprs en we twijfelen ook niet, onzen talrijke abonné's op het groene s^a- peneiland goed doen. weer ie i jan," den dorpsbarbier en nacht waker, te TiTde Stationsstraat in Den Helder, bij zijn tachtigjarige zuster, zat de jubüans m de Hy zat er in zijn leunstoel genoeglijk in het I°nnCIkben alleen maar een beetje (doof.), zie je. maar ja, als te van 1840 heb je ook heel wat met je ooren moeten h°Weet je wat 't gekke is dat je de dingen van dien ouden tijd zoo bestig onthoudt en van den laatsten tijd gaat 't heelemaal niet laat je geheugen je in den steek. 't Heele leven is eigenlijk een dreum, je bent jong en denkt dat het zoo blieft, maar zoo blieft 't gaar niet! Wel ninnik, je bent oud en af voor je 't weet! Ik weet nog heel goed, dat ik by meester Brouwers op den Burg skoel liep. Een beste man, die bovemeester, je kon er de stuut- manskunst ook leeren Och, och, wat een tied was dat, toen ik nog een buitje (Texelsch woord voor klein kind) was. Toen kregen de boeren twintig stuver voor een lampie (lammetje). Ik was toen aan boord op zoo'n oud kaduuk kaagschepie, en dêrop brochten we de scheepen (schapen) en lampies naar Leiden 't was een oude romp, die schuut van Paulus Duunker, waarop ik knecht was en toen hebben we eres een storm gehad, och man, die scheepen en die lampies stongen maar te mèèèèen en op 't Skil (Oudeschild) stonden de vrouwlui en de meikes en de manlui van 't Skil bij de haven, toen die ouwe romp binnendreef. Ik denk, ik mot niet meer, ik wor barbier, das veiliger! Hiel Tessel is bij me te skere komme en ze zijn er gezond bij geblieve! Teugeswoordig doen ze alles veur de gezondheid en de men- schen gaan nog gauwer dood as vroeger. De barbiers skeren nou ook met hiegieane... met een kwassie, wij deeë 't met onze hand en het gong bestig en dan sprake we over de polle- tiek, die is eigenlijk geen knip voor den neus waard, maar je heb wat om over te praten. We hebben wat ofpraat onder 't scheeren en dan 's eevends gongen we weer jjraten, op *t hoekie bij de Beurs. Ik heb hiel wat op Tessel zien. vervolgt de oude man, geboefte en bandieten heb ik op gepakt en in de kast in 't kesjot opgeslbten, want 's nachts was ik pelisie en nad een sjeko en een sabel an, ik was nachtwacht, moet je weten. De Tesselaars zelf zijn eerlijk, maar 't was toen een arremoejige boel en van buuten, man, kwam allemaal gespuus. Och, och, ik heb wat gevochten met die bandieten, en nou... kan ik haast niet loopen... maar me handen zijn nog lenig, kiek maar. De vrjfennegentige dorpsbarbier en nacht waker van Den Burg beweegt heel vlug zijn vingers. Mijn handen zijn nog best en me nige dronkenlap heb ik ermee in zijn kraag gepakt... want in dien tijd wier er gezopen, man, een borreltje goeie onversneje kostte maar één stuuver. Ik weet niet hoe dat goedje smaakt en heb me altied buuten de drank hou we. 't Is nou een hiel andere tied. En toch liekt het wel een beetje op toen. Want nou is 't ok niet best en toen ok niet. De jongens die niet wilden oppassen, gingen met een dolle kop voor 6 jaar naar Indië. Er waren toen alleen schepen met ra's, nou zijn 't schepen met geraas. Op de Koog wassen ok nog welderes stran dingen van schepen. Ik heb nog eres een stik of twaalf Duisers helpen redden, die op een groote ladder kwamen andrijven; dat is jaren geleje. 't Was een groote schuut vol tebak! Tebak, man, zooas ik nooit meer gerookt heb. Bale vol spoelden an en heel Tessel rookte. Och man. och man, wat een fijne tebak van die Duisers was dat! 't SkU stong vol wolleke rook. Ik ben nog in dienst ok geweest. In Arn hem... heb onder Wullem Drie gediend... was een beste commandant. We lagge in Millin- gen. we moesten uitrukken, maar 't was lillgk weer, 't goot pijpestelen. Zeit Wullem III: We gane niet marcheeren. Afblaze! Nou, dat was goed werk. 't Mooiste was, dat toen ik afzwaaide, ik net centen had om tot Haarlem te kommen met de trein, 't Stik tot Den Helder heb ik gekuierd en op de Tesselsche boot hebben ze me gepoft, want ik was zoo arm as een mier. Hebt u veel kinderen, meneer Roeper? Het gelaat van den ouden 95-jarigen grijs aard verstrakt. Een oogenblik zwjjgt hij... zijn oogen staren wijd weg... dan zegt hij als verwonderd: Ik ben nou zelf 95 jaar en ben gezond mgn vader is ook heel oud geworden. Ons geslacht was een sterk geslacht. Ik had zes kinderen... Ze gongen uut huus en trouwden Eén, een dochter, ging heel ver wijd weg van Tessel naar Amerika gong ze. Al mijn kinde ren gongen weg, maar even voor ze voor altijd weg gingen... kwamen ze allemaal weer naar vader en moeder terug. Mijn dochter kwam er heelemaal voor uit Amerika. Ze konden niet sterven in den vreemde, alleen op Tessel onder het dak van hun oude huis. Alle zes mijn kinderen zijn gestorven in de kracht van hun leven... en ik... ik ben nou nog alleen over... heelemaal alleen... Dat is juist zoo vreemd en 's avonds als ik in bed lig. dan zie ik dat allemaal weer voor me. Maar dan heb ik vertrouwen op God... en al gelooven vele menschen niet meer ik geloof vast. dat er Eén is, die alUjd over je waakt... maar vreemd is het. dat ik, de oud- 'Cefgezond benalleen wat kinderen ,reenl<4 dat ik zoo oud ben en de De oude man zit achter in 't bleekje van iet huis in de Stationsstraat, waar hij op z n ouden dag zoo liefderijk verzorgd wordt dat J2Laan Zij" V°eten lanS uit i" het gras, lucht e" StCrk g6Urt in de tochtige Het gras, dat groen is en zoo sterk, dat reeds zoo vele malen vertrapt is door men schen voeten en zich nu weer buigt onder het gewicht van mijn lichaam, gaat toch, toch niet sterven. Straks zal het zich weer op heffen vol veerkracht om te blijven leven, tot de maaier komt en het afsnijdt. Gelukkig de Mensch, die als de oude dorps barbier, kracht uit den Hooge kon putten, om, als het leven hem vertrapte, zich toch weer blijmoedig op kon heffen. Moge het hem gegeven zijn de laatste levensjaren in vreugde door te brengen en een gelukkige levensavond hem beschoren zijn. Minister Deckers brengt een bezoek aau boord. De Jantjes voetballen en verliezen. Heden bezoek aan Vollenhoven's brouwerij. Wij hebben het den heer H. Dito, plaatselijk vertegenwoordiger van de Vollenhoven's bie ren te danken, dat wij gisteren de aankomst te Amsterdam van het eskader, de voetbal wedstrijd en nog meer betreffende de Jantjes konden meemaken, daar genoemde heer ons uitnoodigde met zijn wagen mee te rijden. We troffen het best met het weertje, aan vankelijk was het wat somber, maar het bleef droog, terwijl later in den middag en vooral 's avonds schitterende weersomstandigheden het marine bezoek aan de hoofdstad begunstig' den. Men kent den aard van den echten Amster dammer! Als er wat te doen is, is hg er als de kippen bij om het zijne er van te hebben! En zoo mocht het geen verwondering baren dat reeds om 2 uur bg den steiger van de Hol- landAmerika-lijn een groep hoofdstedelingen post gevat had, een groep, die aanwies naar mate het tijdstip naderde, waarop de jagers en onderzeebooten zouden aankomen. Om half drie stak de „Kortenaer" de neus om den hoek, om zich vervolgens een plaatsje aan de steigers te zoeken; direct na haar volgde „Van Ghent", die op haar beurt ge volgd werd door drie onderzeeërs resp. „O 15", „O 12" en „O 13". Het meren ging alles vlot in zijn werk, zonder dat de kleinste onregel matigheid gepasseerd was lagen de 5 oorlogs schepen spoedig aan de meerpalen. Intus schen was lrt:t vermakelijk de op- en aanmer kingen van het Amsterdamsche bekijks te vernemen! Zoo heette het in dat smakelijke dialect b.v. „Hè, metroos, trek die paai niet om" en „Zou de Schout-bij-Nacht an boord zitte?" Bezoek van Minister Deckers Nauwelijks was de verbinding met de kade tot stand gekomen, of daar snorden een 7- k 8-tal auto's het terrein van de H.A.L. op; in de voorste waarvan de Minister van Defensie, mr. dr. L. N. Deckers bleek te zitten. Z.Exc. was behalve van zijn adjudant ook vergezeld van een aantal officieren van verschillende nationaliteit. De heeren kwamen zoo juist van het Olympisch Stadion, waar, zooals men weet, drie-daagsche internationale ruiterfees ten worden gehouden. Wij meenden de unifor men van Italiaansche, Fransche en Duitsche officieren te herkennen. Het gezelschap werd aan boord van Hr. Ms. „Kortenaer" ontvan gen door den commandant van dezen bodem, luit. ter zee le lel. J. v. Leeuwen, die de offi cieren aan elkaar voorstelde. Het gezelschap bleef eenigen tgd onder gezelligen kout bijeen. De voetbalwedstrijd. Het is een sympathiek idee van de Vollen hoven's brouwerijen geweest om een voetbal wedstrijd te organiseeren tusschen een be- drjjfselftal en een combinatie uit de beman ning van de jagers. De strijd zou gaan om twee fraaie prijzen; een zilveren krans voor de winnende en een zilveren bal voor de ver liezende ploeg. De samenstelling van het mari ne-elftal had eenige voeten in de aarde, maar toen om kwart over zes 2 groote bussen voor reden om de spelers, reserves en supporters van boord naar het terrein te brengen, was men het over de opstelling eens, zóódanig zelfs, dat den Amsterdammers 't kraken van een harde noot in het vooruitzicht werd ge steld! Gelijk internationals werden de spelers naar het speelveld, het voormalige Ajax-ter- rein in de Watergraafsmeer tegenover café restaurant „Frankendaal", gereden. De tegen standers bleken K. B. C. te heeten, hetgeen de eerste letters zijn van kellners-buffetbe- dienden-combinatie, doch waarvan al gauw gemaakt werd: Katte-Bak-Centrale en Kwast- Bier-Citroen. De marine is al populair in „Mokum" en als de Jantjes nu bovendien nog gaan voet ballen, wel dan kan men begrijpen, dat er heel wat menschen komen „kaike". En zoo ge schiedde ook. Enkele officieren, w.o. de com mandanten van de jagers, de heeren v. Leeu wen en Consemuller, hadden zich eveneens ballen, doch om de jongens aan te moedigen, ballen, doch voor de jongens aan te moedigen. Hetgeen eveneens geschiedde. Om half acht werd begonnen; het marine elftal verscheen in deze functie: Gras Frederiks Beks Verblauw Tevel Christiani Huig Portier Evers Venema v. d. Broek. De kellners, die in bloed-roode shirts speelden, bleken aanstonds beter aan elkaar gewend te zijn, dan de navy-mannen, die er in de eerste minuten niet veel van terecht brachten. Het duurde dan ook niet lang of de obers namen de leiding. Hetgeen heelemaal niet naar den zin van de Jantjes was, die hardnekkig poogden wat meer combinatie in hun team te krjjgen. Er werd aan beide zijden pittig gespeeld, maar er dient bij gezegd te worden, dat alles strikt eerlijk in zijn werk ging Bij de kellners blonk de linksbuiten uit die keer op keer doorbrak en goed voorzette! *ad het meeste gevaar dan ook an hein te duchten, maar hij hield zich he f, Van dC 11 speIcra- die tezamen Tnrh T vormden, zouden winnen. Toch kreeg de marine-voorhoede enkele mooie kansen, doch slordig afwerken en pech ston den succes m den weg. Weer brak de K -links buiten door. hoog was zijn voorzet, een vrien delijke knik van den middenvoor in de richting van Gras, die nog wel grabbelde, doch te laat de bal had reeds gezeten, zoodat met een 2o! achterstand voor de marine de rust inging. De pauze had de zeemenschen echter goed gedaan; zij zaten er nu op als duivels en dron gen de kellners meermalen geheel terug. Maar deze luyden zijn slim van aard, zij lieten zich rustig terug dringen, om plotseling een hevi gen aanvalsstoot in de richting van het marine- doel te doen. Maar er werd hier verder goed verdedigd, zoodat de 2 in het nadeel tot het einde bleef. Maar toen de 0 niet van plan scheen plaats te maken voor een 1, werd men langs de lijn wat wrevelig, zoodat plotseling geroepen werd: Aannemen! In de hoop, dat de kellners zouden blijven staan en de bal een gemakkelijke prooi voor de Jantjes zou wor den... Doch deze steun bleken de laatsten ook weer niet noodig te hebben, want na vele vergeefsche pogingen van Evers gelukte het v. d. Broek 6 minuten voor het einde een prachtig doelpunt te maken. Deze spannende, maar toch in gemoedelijke sfeer gespeelde wedstrijd eindigde tenslotte in een 21-over- winning voor de obers. Onder de toeschouwers behoorde behalve de reeds gemelden. nog de heer W. Guppert, de bekende Ajax-linksbuiten en internationaal uit vroegere jaren. De prijsuitreiking. had een uurtje later in „Frankendaal" plaats door den vertegenwoordiger van Van Vollenhoven, den heer H. Frugte. Met een vriendelijk en een toepasselijk woord overreik te deze heer de prijzen aan de aanvoerders van de elftallen die op hun beurt hartelijk dank zegden. Daarna bleef het gezelschap héél gezellig nog wat bijeen; tenslotte brachten de bussen de spelers weer naar boord terug. Heden bezoek aan de van Vollen hoven's brouwerij. Op hedenmorgen stond voor de bemanning van het eskader een attractief punt op het programma, n.1. een bezoek aan, op uitnoodi- ging, de Brouwerij van Van Vollenhoven. Om c.a. 9 uur werden ongeveer 119 man schappen, vergezeld door vijf officieren, met 2 booten van de reederij Bergman van de H.A.L.-kade naar het reusachtige bedrijf van de firma Van Vollenhoven gebracht. Dit be zichtigde men met veel animo, daarbij rond geleid door den heer F. Moeskops, een neef van den beroemden wielrenner Piet Moes kops. In de mouterij stonden lange tafels ge dekt, waarop c.a. 350 broodjes, sigaren, siga retten en natuurlijk van Vollenhoven's bier voorkwam. Dit alles kon door de bezoekers „frisch" gemaakt worden. Men ziet: *t was een royale ontvangst! Dat het bezoek dan ook in den smaak gevallen is, daar behoeft niet aan getwijfeld te worden! RIALTO-THEATER. BOLERO. De perfecte uitbeelding. Dat de wereld, en de wereld met ons, zoo langzamerhand een dagje ouder begint te worden, laat zich door tal van typeerende voorbeelden illustreeren. Deze voorbeelden treft men niet in de laatste plaatse plaats aan in de kunst, waar men in meerdere uitin gen hiervan 't bekende „1'histoire se repète' de geschiedenis herhaalt zich, duidelijk kan waarnemen. Zeer duidelijk treedt dit o.a. aan den dag met de aloude conste van Terp- sichore, de danskunst. Daar zijn de Bolero, de Rumba, de Tango: zij allen waren langen tijd min of meer op den achtergrond geraakt, na eerst een wereld veroverd te hebben. En thans: zij staan weder om in 't brandpunt der belangstelling. Evenwel, deze zelfde dansen, hoe vaak wor den ze niet mismaakt tot belachelijke naboot sels, tot volkomen waardelooze Ersatz, na maak. En dit dan is de hoofdverdienste van deze film: „Bolero", die gedanst wordt door George Raft met als partner Carole Lom bard, dat zg deze kassieke dans geeft op de wijze en met de sfeer die er bij passen. Men ziet hier de negers, indolend geschaard rondom 't plankier, dof en melancholiek hun tom-tom's bespelend. Twee menschen dansen op dat plankier de Bolero: dans van ingehou den hartstocht naast uitgelaten liefdesover- moed. Dan weer mouseerend als een oude wijn, even later eindeloos droefgeestig en onzegbaar triest. Dit alles gaat op de rhythmen van Maurice Ravel's klassieke Bolero-schepping 't Geeft U een eigenaardige sensatie, deze twee menschen te zien dansen, in die sfeer en slechts ongaarne verneemt ge de laatste ge broken accoorden. Raft is een goed filmer en in deze fitm bereikt hij meermalen bijzondere resultaten. Verheugend is te constateeren, dat er niet gewerkt werd op goedkoop effect en valsch pathos, maar dat er meermalen zeer gezond geactueerd werd. Zoodat het een goede film werd, deze „Bolero", zoowel qua spel, als qua uitbeelding van die vreemde en uitheemsche dans, waarin men tracht de schakeeringen van het schoone leven zelf te leggen Vervolgens draait er „Salon de Dames" met Gary Grant. Wie schoone vrouwen engros wenscht te zien heeft thans hiervoor een unieke gelegenheid, 't Geval speelt zich af in een Palais de Beauté, een schoonheidsinsti tuut, waar U alle martelingen te zien krijgt die de vrouw van vandaag, om toch maar „schoon" te blijven, moet ondergaan. Zij zijn veelvuldig! En tevens kan men nogmaals de feestelijk heden in onze goede stad zien bij 't Konink lijk bezoek, iets dat ongetwijfeld boeit, zij het voor de tweede maal. ETALAGE- PRIJS V RAAG. De firma Heijligenberg, Keizerstraat, heeft van heden af, een aardige étalage-prijsvraag georganiseerd. In een van haar étalages heeft zij een vaas geplaatst, geheel gevuld met kogeltjes. Ieder kan meeraden naar het juiste aantal dezer kogeltjes. Voor de winnaars van dezen prijsvraag zijn een tiental fraaie prijzen beschikbaar gesteld. Men zie voor bizonderheden de in dit num mer voorkomende advertentie. FEESTWEEKVOORSTELLINGEN I-V „CASINO". Der traditie getrouw worden gedurende de fcestweek de vroegere kermisweek in Casino een serie kermisvoorstellingen gegeven. De Directie is daarin bijzonder geslaagd en heeft beslag weten te leggen op het Gezel schap Saalborn, dat de laatste maand de stads schouwburg te Amsterdam bespeelt en daar groote successen oogst met het nieuwe stuk „De Andere Wereld" naar de bekende roman van Mevr. Székely—Lulofs, het prachtvolle Indische tooneelspel, dat de vorige week daar reeds de 25ste opvoering beleefde, Ook andere succes-stukken van Louis Saal born, als „Rubber" en „Pomarius" staan op het programma. De 2e helft der Kermisweek krijgen we een serie opvoeringen van Meyer Hamei's Revue „Van Lach tot Lach" welke maanden achtereen volle zalen trok en na een langdurig optreden in Scala, den Haag en Tivoli te Rotterdam, de feestweek in Den Helder komt opluisteren, In „De Standaard" komt een artikeltje voor over den strijd, die weer oplaait tusschen de fuik- en hoekwantvisschers en de motor- en zeilvisschers op het IJselmeer en eigenlijk dan in hoofdzaak tegen de motorvisschers. Er is een bepaling, dat deze 2000 m vpn den wal moeten blijven om hun kuil- of kor netten te sleepen, en dat is natuurlijk gedaan om fuik- en hoekwantvisschers ook een kansje te geven. En nu de motorvisschers met het grootste gedeelte van de niet onbelangrijke palingvangsten schoot gaan, is er een scherp oordeel ontstaan bij de fuik- en hoekwant visschers omtrent overtreding van de grens bepaling door de motorvisschers, maar tevens over het overschrijden van de toegestane maxi mum motorkracht (gesteld op 30 PK.) waar van deze zich mogen bedienen. Beweerd wordt, zoo zegt de Standaard, dat de visschers er een middeltje op hebben om de aan de controle goede motorkracht, als ze aan het visschen zijn, op te voeren. Dit alles meent het blad met een korreltje zout te moeten slikken, omdat er, door de scherpe belangstelling, allicht wat overdrijving is. De klacht echter van te dicht onder den wal visschen wordt echter tamelijk veel ge hoord. Vooral des nachts is dat moeilijk con troleerbaar en het toezicht kan niet overal tegelijk z(jn. Bij auto-contröle spreekt men van een val of fuik, die op den weg is gesteld. Een der gelijke fuik of val op het IJselmeer zou mis schien ook zijn nut kunnen bewijzen. CRISIS-HARINGBESLUIT 1934 I. Bij Kon. besluit is bepaald, dat aan ten hoogste 15, door den minister van oeconomi- sche zaken aan te wijzen. Nederlandsche trei- lers gedurende de maanden Mei, Juni, Juli en Augustus 1935 in dier voege ontheffing kan worden verleend ten aanzien van het bepaalde in de artikelen 2, 3 en 4 van het Crisis-Haring- besluit 1934 I, dat aan de eigenaars van deze treilers vergunning wordt verleend gedurende de hiervoren vermelde 4 maanden met deze treilers steurharing aan te voeren, indien ten genoegen van een door voornoemden minister aan te wijzen crisis-organisatie wordt aange toond, dat deze steurharing bestemd is voor de rookerijen. Het onstuimige weer der laatste weken is zeker niet bevorderlijk voor de visscherjj, althans deze afgeloopen week kon er van wege het ruwe weer maar slechts enkele dagen worden gevischt. De vischaanvoer was dan ook niet groot. Toch was er alle dagen nog wat aanvoer van haring en geep, welke in verband met den ge ringen aanvoer wat beter van prijs werd. De haring liep op tot 4.50 per kist, terwijl voor de geep tot 9 gulden per tal werd betaald. Op ansjovis echter kon niet worden ge vischt, vanwege het ruwe weer, wat een te leurstelling is voor hen die gedacht hadden nog wel wat van de thans uittrekkende ansjo vis te kunnen bemachtigen. Met de korvis- scherij was het al wat beter gesteld, de bot ters konden met dit stormachtige weer niet naar buiten, en nu het weer wat kalmer wordt is de week om. De aanvoer van tong. tarbot, schor, schar etc. was dan ook niet groot; de prijzen waren echter hoewel nog laag, toch wat beter dan de laatste weken het geval was. Enkele botters visschen garnalen op bestel ling, terwijl enkele andere garnalenvisschers voor de garnalendrogerij. De botaanvoer was gering. Door de Regeering is besloten om gedu rende de zomermaanden een serie postzegels met toeslag uit te geven, waarvan de extra opbrengst zal dienen voor cultureele en sociale doeleinden. Door het verstopt raken van be paalde bronnen van inkomsten (particuliere bijdragen zoowel als overheidsubsidies) drei gen allerlei voor ons volk zeer belangrijke cultureele en sociale belangen verwaarloosd te worden. Door den verkoop van speciale postzegels, waarvoor een kleine overwaarde betaald moet worden, wordt een beroep ge daan op de gansche volksgemeenschap, ten einde door kleine offers het noodzakelijke cultureele en sociale werk in stand te houden. Hoe klein dit offer wel kan zijn, moge hier uit blijken, dat indien gedurende de geheele periode dat de postzegel verkocht zal worden, ieder Nederlander boven den leerplichtigen Jseftijd maar 5 cent zou offeren, het beoogde oei reeds bereikt zou zijn. Inderdaad geldt hier, dat vele kleintjes één groote maken. De helft der opbrengst der zomerpostzegels zal ten goede komen aan acht met name ge noemde orkesten (in Amsterdam. Rotterdam, 'S-Gravenhage, Utrecht, Haarlem, Groningen, Arnhem en Maastricht). Deze orkesten ver- keeren alle in moeilijke omstandigheden. De Regeering bepaalt het aandeel van elk orkest in deze opbrengst. De andere helft der opbrengst is bestemd Voor de „Nederlandsche Vereeniging tot Be vordering van den Arbeid voor Onvolwaardige Arbeidskrachten" (A.V.O.). Deze Vereeniging staat onder bescherming van H.K.H. Prinses Juliana, geniet de sympathie en den steun der betrokken ministers en telt onder haar leden allerlei overheidslichamen, tal van alge- meene vereenigingen op sociaal, hygiënisch en philantropisch gebied en omvat als mantel organisatie bijkans alle lichamen, welke zich bezighouden met de arbeidszorg voor onvol- waardigen. Zg zal het haar toekomende bedrag bestemmen voor het oprichten of beter outileeren van afzonderlijke werkplaatsen voor arbeiders met geestelijke en lichamelijke gebreken (zooals blinden, doofstommen, zwak zinnigen, invaliden, t.b.c.-patiënten, enz.) die op grond van die gebreken geen plaat3 in het gewone bedrijfsleven kunnen veroveren en op wie de nood der tijden wel buitengewoon zwaar drukt. Van het door de „A.V.O." te ontvangen bedrag zal weer de heïft bestemd worden voor hulp in de plaatsen of streken, waar het geld is opgebracht, de andere helft wordt door het Hoofdbestuur bestemd voor algemeene doeleinden op het gebied der werk- plaatsenzorg. De postzegeluitgifte geschiedt in een serie van vier zegels, n.1. van V/2 ct. (wordt 3 ct.) 5 ct. (wordt 8 ct.), 6 ct. (wordt 10 ct.) en moeiingen ondervinden gelijkelijk den invloed der moeilijke tijdsomstandigheden en voor haar gezamenlijk en gelijkelijk wordt dus een beroep gedaan op de opofferingsgezindheid van allen, die nog wat kunnen missen. Uit hoofde van dit uitnemende doel dient deze postzegelactie te slagen. Tot bevordering daarvan heeft zich een Landelijk Comité van Aanbeveling gevormd, in welk Comité bereids hebben zitting genomen de Ministers van Onderwijs a.i„ van Sociale Zaken en van Bin- nenlandsche Zaken, de Commissarissen der Koningin in tien provincies, de Burgemeesters van de vier grootste gemeenten, de Directeur- Generaal der Posterijen, de Voorzitter der Vereeniging „A.V.O.". de Voorzitter der Staatscommissie inzake Onvolwaardige Ar beidskrachten en twee dirigenten, tevens leden der Staatscommissie tot Bevordering der Toonkunst. Verkoop. De verkoop der Zomerpostzgels vangt aan 17 Juni. Dan zijn gereed twee postzegels, waarschijnlijk die van 5 en 6 cent, zoo moge lijk een week later is de derde en waarschijn lijk de vierde postzegel beschikbaar. In elk geval zgn op 30 Juni de vier postzegels ten postkantore verkrijgbaar. Dan kan dus pas worden aangevangen met verkoop per serie in daarvoor beschikbaar gestelde zakjes. 12'^ ct. (wordt 16 ct.). De zegels, die vijf jaar na het jaar van uitgifte nog geldig blijven, dus tot 31 December 1940, zul'en voorzien Zijn van de koppen van Diepenhrock en Swee- Unck (twee Nederlandsche componisten) en van Guyot, den vader van het Doofstommen onderwijs in Nederland en Prof. Donders, den wereldberoemden oogheelkundige. Het is een bijzonder gelukkige gedachte der Regeering om de extra opbrengst van deze poetzegels te bestemmen voor het tweeledige qoel. Immers de cultureele en de sociale be- Een oud-stadgenoot schrijft ons: Wanneer men als oud-Nieuwedieper opeene wijze als op den 2en Pinksterdag, n.1. als deelnemer aan den bekenden 25 K M. Wandel tocht onder auspiciën van de E.H.W.V „de Jutter", weer eens zgn intrede in zijn ge boorteplaats doet. dan kan het op een regen- achtigen dag als vandaag gebeuren, dat de gedachten die zich dan aan u opdringen, zich op een vet papier verplaatsen, en men de redactie van „De Heldersche Courant" die vele jaren „mijn courant" was om eerbiedige plaatsing komt verzoeken. Een wandeltocht als deze met zon, regen, weer zon, daarna een uitschietende bui die u doornat maakt en een paar kilo zwaarder, valt niet mede en toch, we hebben Hoornsche Wandelaars de 25 met groot genoegen afgelegd. En al heb ben wij het mondeling gezegd, dat wij tevre den waren over de regeling, de verzorging, enz.: Op deze plaats wil ik dit nogmaals na mens onze menschen getuigen. Het was per fect in orde. Onze dames stonden wel onder bizondere zorg en hadden wjj regenjassen medegenomen, dan waren wij niet zoo nat aangekomen. Want de oogen van de contro- leerende heeren waren niet van de lucht af Per rijwiel werden wij begeleid, bij zonne schijn werden de mantels der dames daarop meegenomen, en weer afgegeven bij dreigen de regenbuien. Geacht bestuur van de „Jutter", wg oude re wandelaars houden niet van langs den weg vliegen om te trachten zoo spoedig mogelijk de „medaille" binnen te halen, neen, wande len, zooals het peleton dit aangaf ia een ont spanning en geen inspanning. Wg waren zoo frisch als een hoentje, toen wij het einde na derden en waren zeer zeker instaat nog een 10-tal K.M. te wandelen. Den Helder, stad mijner jeugd, wat zgt gij veranderd! Ik heb je thans in alle wind richtingen doorkruist, al wandelend, huis na huis, straat na straat. De jongens van de Heldersche clubs zongen uit volle borst, het ook mij bekende lied van „Texel is een kraaiennest en Nieuwediep het allerbest" en toen ik ze al wandelende er opmerkzaam op maakte. dat er een oude nog onversleten Jutter met hen meetippelde, konden ze dit niet gelooven. Mijn oude Nieuwediep. met zgn groene pad en zijn donkere pad. met zijn spoorboschje, waar wg als jongens, op een dag zooals die van Maandag, onze waterpartijtjes hielden op planken, waar we in den tijd van de knikkers onze pleisterplaatsen hadden, waar wij aan onzen zeedijk krabben vischtèn met een ha- ring- of geepkop. waar wij achter de school van Vastenou de schildwacht in 't ge weer riepen en een brandje stichtten, dat de geheele wacht mobiliseerde, waar wij zwom men in de kleine en de groote gracht, en nestjes zochten, waar wij des nachts om drie uur bramen gingen zoeken en de zon zagen opkomen, mijn oude Nieuwediep, waar wij het groote kanaal eenige malen overzwom men, pijpjes rookten en scheepsbeschuit aten. totebellen en schuilhoekje speelden... oude Spoorstrater. die ik ben. wat heb ik mg Maandag geamuseerd! Wat al een jeugdherinneringen hebben mij gedurende deze 25 K.M. bestormd en wat heb ik mij geamuseerd, wanneer ik een groet bracht aan een mij van ouds bekende, die zich mijner niet meer kon herinneren! De Buitenhaven, plaats van ons pieterman- nen-visschen, -steken en hospitaalverbinding. Huisduinen en de kermis, daar de draaimo lens, „een cent een bom", het kruikjesbier met veel schuim, het zoeken van kalmoes wortel uit een sloot bij het kerkhof, de oude trouwe vuurtoren. Dan het Marsdiep. Texel, met zijn brandende boerderijen na een feilen onweersnacht, de Texelsche boot, de oorlogs schepen, het Loodswezen, ja, dat Loodswezen waar is het gebleven? Gedurende onzen wandeltocht is dit alles weer in mijn gedachte de revue gepasseerd. Tot slot onze entree op de tentoonstelling. Wat heb ik als Jutter daar genoten? Het was een waardig slot van onzen wandeltocht, on danks den stroomenden regen, die ons tot Hoorn in onze autobus vergezelde, bleef de goede stemming de overhand houden. Dank van ons allen, aan allen, die ons een dergelijke feestelijken dag bezorgd, hebben, een dag om nooit te vergeten! Met dank voor de plaatsing. H. de Vrij, Hoorn. HERO-FOTOWEDSTRHI». De N.V. Hero Conserven verzoekt ons op name van den uitslag van den foto-wedstujd over de maand Mei. I. Hoofdprijs van 100. Mevr. Smit Meyer. Molenweg 32, Oosterbeek. II. Meest orlglneele foto's elk k f 10. a. Fr Kruchten. St. Nicolaasstraat 37 Maas tricht. b. Mevr. H. Groenendijk, Weth. jufferman- straat 26, Oegstgeest. c. B. Hermes, Groote Noord 118, Hoorn. d. Fr. Buchhalz, J. p. Sweelinckstraat 52 Enschede. e. E. Boslooper, Kleverparkweg 171, Haar lem. Vrijdag U Juni. In den laten avond van 6 Mei had in de ge meente Zijpe op de Grootsloot een noodlottigs botsing plaats tusschen een door den chauf feur Coi-nelis K. uit Groot-Schermer bestuur den en met 200 lammeren beladen 6-wieligen vrachtauto en een viertal pinken, gedreven door den veehouder D. B. en zijn zoon Willem. De chauffeur zag de pinken te laat, kon niet tijdig remmen, zoodat alle 4 pinken werden aangereden en twee van de dieren met ver brijzelde pooten (zij waren 18 meter ver door den zwaren wagen meegesleurd) moesten worden afgemaakt. De chauffeur, die de macht over het stuur had verloren, veegde tevens een telefoonpaal tegen de vlakte. Heden stond K. terecht en beweerde, dat de pinken onvoldoende werden gedreven en tegen den auto waren opgesprongen, wat hij niet meer had kunnen verhinderen. Gevorderd werd 15.-*— boete of 10 dagen hechtenis. A.s. week zal uitspraak volgen. Uitstel beteekende geen afstel. Een coupeur te Den Helder zou volgens proces-verbaal te Schagen, op den avond van 20 Januari, onder die gemeente met verblin dende verlichting hebben gereden, voor welk feit hij bereids terecht stond, doch toen alles zoo positief ontkende, dat het noodzakelijk bleek den verbalisant te hooren. De zaak werd heden voortgezet en eindigde nadeelig voor den coupeur. Niettemin achtte de Kantonrechter de schuld van den bekl. niet zoo heel zwaar en werd slechts 4.boete, subs. 4 dagen opgelegd. 'n Vreemd lid van de Vr(jwillige Verkeerspolitie. Een te Den Helder in de Keizerstraat wonend grossier had op 7 April te Zijpe ge reden met slechts één koplamp brandende. Bovendien zou hij niet op vordering van den veldwachter v. d. H. hebben gestopt en met zooveel vaart zgn doorgereden, dat deze als een kangeroe op zij had moeten springen, on» aan de vermoedelijke noodlottige gevolgen van die roekeloosheid te ontkomen. De grossier stond heden terecht en verklaarde geen «top- teeken of veldwachter te hebben gezien, De onvoldoende verlichting was hem evenmin bekend; wel was er kortsluiting geweest, doch dat euvel had hij naar zijn meening hersteld. Voorts deelde hg mede, reeds jaren lang lid te zijn van de Vrijwillige Verkeerspolitie en hij in die qualiteit zeer zeker geen overtredin gen zou willen begaan. Het was een vreemde geschiedenis, die in aanmerking kwam voor aanhouding. Het bleek voorts nog, dat verdachte ook moest terecht staan voor den politierechter, ter zake belemmering van een ambtshande ling. Hoe men door het noodlot achterhaald wordt. <i - *'0! Een fabrikant uit Den Helder werd op 12 Mei aangehouden ter controle en was toeu «iet in staat zijn rrj- en nummerbewijs. be nevens kaart voor de wegenbelasting te too- nen. Wel kon hij een verklaring van den Comm. van Politie overleggen, dat deze stuk ken hem waren ontstolen. Bij de Prov. Griffie had hij deze weliswaar reeds aangevraagd, doch was alsnog niet in het bezit ervan. Enfin, de Kantonrechter had over een en ander een gezond oordeel: 2 maal 50 cents, subs. 2 maal 1 dag Onze visscherij-medewerker schrjjft ons: Onlangs troffen we het volgende krantenbe richt aan. Het zeewier-Instituut, dat in 1928 te Ar- changel is opgericht en waar thans 38 geleer den arbeiden, is er ingeslaagd met gebruik making van algenzuren, verkregen uit zee wier, films te vervaardigen, die onbrandbaar en onoplosbaar zijn en tegen de werking van zuren bestand. Het zeewier-instituut produceert eveneens agar-agar voor de fabricage van suikerwer ken, voor inmakerjjen en voor de textiel- en papierindustrie, alsmede jodium. De Witte Zee bevat, naar men tot dusver heeft vastgesteld 128 soorten zeewier. We hebben er toen niet op gereageerd, om dat de Waddenzee thans geen productie van zeewier heeft. Maar nu in den Wieringer gemeenteraad het voorstel tot liquideering van het zeegras- bedrijf weer aan de orde is geweest en men toch nog eenige hoop schijnt te koesteren, dat er misschien toch nog een langzaam herstel van wierwaarden niet geheel uitgesloten be hoeft te worden gedacht, leek het ons van be lang toch dit bericht nog te citeeren. Enkele leden toch meenden, dat er in de toekomst nog wel iets van het zeegras terecht komt, want op enkele zeer gunstig gelegen plaatsen hadden zij weer zeegras gezien en het leek wel iets beter dan het vorige jaar. In elk geval wilde men eerst het rapport over het verdwijnen van het zeegras afwach ten, dat door den Minister van Economische Zaken is toegezegd en hetwelk door het van rijkswege ingestelde onderzoek zou worden ingediend. Van ganscher harte hopen we, dat inder daad ziekte de oorzaak der verdwijning zal zijn geweest en dat de verzanding der Wier waarden, tengevolge van de Zuiderzee-afslui- ting als een secondaire oorzaak der zeegras- verdwijning kan worden aangemerkt, Zal.eenmaal de ziekte zijn uitgewoed dan er immers kans, dat het zeegras zich zal her stellen. En als deskundigen als de Wieringer ge meente-raadsleden, wier ervaringskgk op deze zaken toch ook wel een woordjf zal mogen meespreken, meenen te hebben geconstateerd, dat er hier en daar zeegras was en dat het er beter uitzag dan vorige jaren, schgnt ons de hoop op herstel gewettigd. En nu er voor de wier-industrie schijnbaar andere perspectieven mogelijk zijn dan de tot dusverre bekende zou er, bjj herontwikkelintf der Wierwaarden, gunstige flnancleele resul taten kunnen worden bereikt. Door de filmbrand te Hilversum is toch de kwestie van onbrandbare films dringender ge worden. En omdat er een grooter opbloei is van onze vaderlandsche filmindustrie zou dus in dat ge val de grondstof door eigen productie k> ien worden verkregen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 10