10
Jan Roeper, oud-barbieren
nachtwaker van Texel
95 jaar.
HELDERSCHE COURANT VAN ZATERDAG 15 JUNI 193c
Aankomst van het eskader
te Amsterdam.
Ïe^KBcTh hCt ClUk,Clijk' dat de ecn-
Visscherij.
Uitgifte van
zomerpostzegels.
Jeugdherinnering van een
oude Jutter.
Voor den Alkmaarschen
Kantonrechter.
Zeewier.
dere karretjes achterover gedrukt had, voor
zoover thans bekend is, heeft hij er 5 gesto
len, maar dit aantal kan nog wel meer zijn.
Een mooi succes voor onze politie!
o
't Heele leven is als een dreum.
Heel Texel onder 't mes gehad.
Schuiten vol lampies na»' Lelden
gebracht
De laatste 12 jaar is Jan Roep^J»**
Jan. zooals hij gewoonlijk genoemd wordt. be
woner van het continent. Daarvóór was mj
echter één van Texels meest bekende mw
...mfeion ook met. of het zaï
Tiprs en we twijfelen ook niet,
onzen talrijke abonné's op het groene s^a-
peneiland goed doen. weer ie i
jan," den dorpsbarbier en nacht waker, te
TiTde Stationsstraat in Den Helder, bij zijn
tachtigjarige zuster, zat de jubüans m de
Hy zat er in zijn leunstoel genoeglijk in het
I°nnCIkben alleen maar een beetje
(doof.), zie je. maar ja, als te van 1840
heb je ook heel wat met je ooren moeten
h°Weet je wat 't gekke is dat je de dingen
van dien ouden tijd zoo bestig onthoudt en
van den laatsten tijd gaat 't heelemaal niet
laat je geheugen je in den steek.
't Heele leven is eigenlijk een dreum, je
bent jong en denkt dat het zoo blieft, maar
zoo blieft 't gaar niet! Wel ninnik, je bent
oud en af voor je 't weet!
Ik weet nog heel goed, dat ik by meester
Brouwers op den Burg skoel liep. Een beste
man, die bovemeester, je kon er de stuut-
manskunst ook leeren
Och, och, wat een tied was dat, toen ik nog
een buitje (Texelsch woord voor klein kind)
was. Toen kregen de boeren twintig stuver
voor een lampie (lammetje). Ik was toen aan
boord op zoo'n oud kaduuk kaagschepie, en
dêrop brochten we de scheepen (schapen) en
lampies naar Leiden 't was een oude romp,
die schuut van Paulus Duunker, waarop ik
knecht was en toen hebben we eres een
storm gehad, och man, die scheepen en die
lampies stongen maar te mèèèèen en op
't Skil (Oudeschild) stonden de vrouwlui en
de meikes en de manlui van 't Skil bij de
haven, toen die ouwe romp binnendreef.
Ik denk, ik mot niet meer, ik wor barbier,
das veiliger!
Hiel Tessel is bij me te skere komme en ze
zijn er gezond bij geblieve! Teugeswoordig
doen ze alles veur de gezondheid en de men-
schen gaan nog gauwer dood as vroeger. De
barbiers skeren nou ook met hiegieane... met
een kwassie, wij deeë 't met onze hand en het
gong bestig en dan sprake we over de polle-
tiek, die is eigenlijk geen knip voor den neus
waard, maar je heb wat om over te praten.
We hebben wat ofpraat onder 't scheeren en
dan 's eevends gongen we weer jjraten, op
*t hoekie bij de Beurs.
Ik heb hiel wat op Tessel zien. vervolgt de
oude man, geboefte en bandieten heb ik op
gepakt en in de kast in 't kesjot opgeslbten,
want 's nachts was ik pelisie en nad een sjeko
en een sabel an, ik was nachtwacht, moet je
weten.
De Tesselaars zelf zijn eerlijk, maar 't was
toen een arremoejige boel en van buuten,
man, kwam allemaal gespuus. Och, och, ik
heb wat gevochten met die bandieten, en
nou... kan ik haast niet loopen... maar me
handen zijn nog lenig, kiek maar.
De vrjfennegentige dorpsbarbier en nacht
waker van Den Burg beweegt heel vlug zijn
vingers. Mijn handen zijn nog best en me
nige dronkenlap heb ik ermee in zijn kraag
gepakt... want in dien tijd wier er gezopen,
man, een borreltje goeie onversneje kostte
maar één stuuver. Ik weet niet hoe dat goedje
smaakt en heb me altied buuten de drank
hou we.
't Is nou een hiel andere tied. En toch liekt
het wel een beetje op toen. Want nou is 't ok
niet best en toen ok niet. De jongens die niet
wilden oppassen, gingen met een dolle kop
voor 6 jaar naar Indië. Er waren toen alleen
schepen met ra's, nou zijn 't schepen met
geraas.
Op de Koog wassen ok nog welderes stran
dingen van schepen. Ik heb nog eres een stik
of twaalf Duisers helpen redden, die op een
groote ladder kwamen andrijven; dat is jaren
geleje. 't Was een groote schuut vol tebak!
Tebak, man, zooas ik nooit meer gerookt heb.
Bale vol spoelden an en heel Tessel rookte.
Och man. och man, wat een fijne tebak van
die Duisers was dat! 't SkU stong vol
wolleke rook.
Ik ben nog in dienst ok geweest. In Arn
hem... heb onder Wullem Drie gediend... was
een beste commandant. We lagge in Millin-
gen. we moesten uitrukken, maar 't was lillgk
weer, 't goot pijpestelen. Zeit Wullem III:
We gane niet marcheeren. Afblaze! Nou, dat
was goed werk.
't Mooiste was, dat toen ik afzwaaide, ik
net centen had om tot Haarlem te kommen
met de trein, 't Stik tot Den Helder heb ik
gekuierd en op de Tesselsche boot hebben ze
me gepoft, want ik was zoo arm as een mier.
Hebt u veel kinderen, meneer Roeper?
Het gelaat van den ouden 95-jarigen grijs
aard verstrakt. Een oogenblik zwjjgt hij...
zijn oogen staren wijd weg... dan zegt hij als
verwonderd:
Ik ben nou zelf 95 jaar en ben gezond
mgn vader is ook heel oud geworden. Ons
geslacht was een sterk geslacht. Ik had zes
kinderen... Ze gongen uut huus en trouwden
Eén, een dochter, ging heel ver wijd weg van
Tessel naar Amerika gong ze. Al mijn kinde
ren gongen weg, maar even voor ze voor altijd
weg gingen... kwamen ze allemaal weer naar
vader en moeder terug. Mijn dochter kwam
er heelemaal voor uit Amerika. Ze konden
niet sterven in den vreemde, alleen op Tessel
onder het dak van hun oude huis. Alle zes
mijn kinderen zijn gestorven in de kracht van
hun leven... en ik... ik ben nou nog alleen
over... heelemaal alleen...
Dat is juist zoo vreemd en 's avonds als ik
in bed lig. dan zie ik dat allemaal weer voor
me. Maar dan heb ik vertrouwen op God...
en al gelooven vele menschen niet meer ik
geloof vast. dat er Eén is, die alUjd over je
waakt... maar vreemd is het. dat ik, de oud-
'Cefgezond benalleen wat
kinderen ,reenl<4 dat ik zoo oud ben en de
De oude man zit achter in 't bleekje van
iet huis in de Stationsstraat, waar hij op z n
ouden dag zoo liefderijk verzorgd wordt
dat J2Laan Zij" V°eten lanS uit i" het gras,
lucht e" StCrk g6Urt in de tochtige
Het gras, dat groen is en zoo sterk, dat
reeds zoo vele malen vertrapt is door men
schen voeten en zich nu weer buigt onder het
gewicht van mijn lichaam, gaat toch, toch
niet sterven. Straks zal het zich weer op
heffen vol veerkracht om te blijven leven, tot
de maaier komt en het afsnijdt.
Gelukkig de Mensch, die als de oude dorps
barbier, kracht uit den Hooge kon putten,
om, als het leven hem vertrapte, zich toch
weer blijmoedig op kon heffen.
Moge het hem gegeven zijn de laatste
levensjaren in vreugde door te brengen en
een gelukkige levensavond hem beschoren
zijn.
Minister Deckers brengt een bezoek
aau boord. De Jantjes voetballen
en verliezen. Heden bezoek aan
Vollenhoven's brouwerij.
Wij hebben het den heer H. Dito, plaatselijk
vertegenwoordiger van de Vollenhoven's bie
ren te danken, dat wij gisteren de aankomst
te Amsterdam van het eskader, de voetbal
wedstrijd en nog meer betreffende de Jantjes
konden meemaken, daar genoemde heer ons
uitnoodigde met zijn wagen mee te rijden.
We troffen het best met het weertje, aan
vankelijk was het wat somber, maar het bleef
droog, terwijl later in den middag en vooral
's avonds schitterende weersomstandigheden
het marine bezoek aan de hoofdstad begunstig'
den.
Men kent den aard van den echten Amster
dammer! Als er wat te doen is, is hg er als
de kippen bij om het zijne er van te hebben!
En zoo mocht het geen verwondering baren
dat reeds om 2 uur bg den steiger van de Hol-
landAmerika-lijn een groep hoofdstedelingen
post gevat had, een groep, die aanwies naar
mate het tijdstip naderde, waarop de jagers
en onderzeebooten zouden aankomen.
Om half drie stak de „Kortenaer" de neus
om den hoek, om zich vervolgens een plaatsje
aan de steigers te zoeken; direct na haar
volgde „Van Ghent", die op haar beurt ge
volgd werd door drie onderzeeërs resp. „O 15",
„O 12" en „O 13". Het meren ging alles vlot
in zijn werk, zonder dat de kleinste onregel
matigheid gepasseerd was lagen de 5 oorlogs
schepen spoedig aan de meerpalen. Intus
schen was lrt:t vermakelijk de op- en aanmer
kingen van het Amsterdamsche bekijks te
vernemen! Zoo heette het in dat smakelijke
dialect b.v. „Hè, metroos, trek die paai niet
om" en „Zou de Schout-bij-Nacht an boord
zitte?"
Bezoek van Minister Deckers
Nauwelijks was de verbinding met de kade
tot stand gekomen, of daar snorden een 7- k
8-tal auto's het terrein van de H.A.L. op; in
de voorste waarvan de Minister van Defensie,
mr. dr. L. N. Deckers bleek te zitten. Z.Exc.
was behalve van zijn adjudant ook vergezeld
van een aantal officieren van verschillende
nationaliteit. De heeren kwamen zoo juist van
het Olympisch Stadion, waar, zooals men
weet, drie-daagsche internationale ruiterfees
ten worden gehouden. Wij meenden de unifor
men van Italiaansche, Fransche en Duitsche
officieren te herkennen. Het gezelschap werd
aan boord van Hr. Ms. „Kortenaer" ontvan
gen door den commandant van dezen bodem,
luit. ter zee le lel. J. v. Leeuwen, die de offi
cieren aan elkaar voorstelde. Het gezelschap
bleef eenigen tgd onder gezelligen kout bijeen.
De voetbalwedstrijd.
Het is een sympathiek idee van de Vollen
hoven's brouwerijen geweest om een voetbal
wedstrijd te organiseeren tusschen een be-
drjjfselftal en een combinatie uit de beman
ning van de jagers. De strijd zou gaan om
twee fraaie prijzen; een zilveren krans voor
de winnende en een zilveren bal voor de ver
liezende ploeg. De samenstelling van het mari
ne-elftal had eenige voeten in de aarde, maar
toen om kwart over zes 2 groote bussen voor
reden om de spelers, reserves en supporters
van boord naar het terrein te brengen, was
men het over de opstelling eens, zóódanig
zelfs, dat den Amsterdammers 't kraken van
een harde noot in het vooruitzicht werd ge
steld! Gelijk internationals werden de spelers
naar het speelveld, het voormalige Ajax-ter-
rein in de Watergraafsmeer tegenover café
restaurant „Frankendaal", gereden. De tegen
standers bleken K. B. C. te heeten, hetgeen
de eerste letters zijn van kellners-buffetbe-
dienden-combinatie, doch waarvan al gauw
gemaakt werd: Katte-Bak-Centrale en Kwast-
Bier-Citroen.
De marine is al populair in „Mokum" en
als de Jantjes nu bovendien nog gaan voet
ballen, wel dan kan men begrijpen, dat er heel
wat menschen komen „kaike". En zoo ge
schiedde ook. Enkele officieren, w.o. de com
mandanten van de jagers, de heeren v. Leeu
wen en Consemuller, hadden zich eveneens
ballen, doch om de jongens aan te moedigen,
ballen, doch voor de jongens aan te moedigen.
Hetgeen eveneens geschiedde.
Om half acht werd begonnen; het marine
elftal verscheen in deze functie:
Gras
Frederiks Beks
Verblauw Tevel Christiani
Huig Portier Evers Venema v. d. Broek.
De kellners, die in bloed-roode shirts
speelden, bleken aanstonds beter aan elkaar
gewend te zijn, dan de navy-mannen, die er
in de eerste minuten niet veel van terecht
brachten. Het duurde dan ook niet lang of de
obers namen de leiding. Hetgeen heelemaal
niet naar den zin van de Jantjes was, die
hardnekkig poogden wat meer combinatie in
hun team te krjjgen. Er werd aan beide zijden
pittig gespeeld, maar er dient bij gezegd te
worden, dat alles strikt eerlijk in zijn werk
ging Bij de kellners blonk de linksbuiten uit
die keer op keer doorbrak en goed voorzette!
*ad het meeste gevaar dan ook
an hein te duchten, maar hij hield zich
he f, Van dC 11 speIcra- die tezamen
Tnrh T vormden, zouden winnen.
Toch kreeg de marine-voorhoede enkele mooie
kansen, doch slordig afwerken en pech ston
den succes m den weg. Weer brak de K -links
buiten door. hoog was zijn voorzet, een vrien
delijke knik van den middenvoor in de richting
van Gras, die nog wel grabbelde, doch te laat
de bal had reeds gezeten, zoodat met een 2o!
achterstand voor de marine de rust inging.
De pauze had de zeemenschen echter goed
gedaan; zij zaten er nu op als duivels en dron
gen de kellners meermalen geheel terug. Maar
deze luyden zijn slim van aard, zij lieten zich
rustig terug dringen, om plotseling een hevi
gen aanvalsstoot in de richting van het marine-
doel te doen. Maar er werd hier verder goed
verdedigd, zoodat de 2 in het nadeel tot het
einde bleef. Maar toen de 0 niet van plan
scheen plaats te maken voor een 1, werd men
langs de lijn wat wrevelig, zoodat plotseling
geroepen werd: Aannemen! In de hoop, dat
de kellners zouden blijven staan en de bal een
gemakkelijke prooi voor de Jantjes zou wor
den... Doch deze steun bleken de laatsten ook
weer niet noodig te hebben, want na vele
vergeefsche pogingen van Evers gelukte het
v. d. Broek 6 minuten voor het einde een
prachtig doelpunt te maken. Deze spannende,
maar toch in gemoedelijke sfeer gespeelde
wedstrijd eindigde tenslotte in een 21-over-
winning voor de obers. Onder de toeschouwers
behoorde behalve de reeds gemelden. nog de
heer W. Guppert, de bekende Ajax-linksbuiten
en internationaal uit vroegere jaren.
De prijsuitreiking.
had een uurtje later in „Frankendaal"
plaats door den vertegenwoordiger van Van
Vollenhoven, den heer H. Frugte. Met een
vriendelijk en een toepasselijk woord overreik
te deze heer de prijzen aan de aanvoerders van
de elftallen die op hun beurt hartelijk dank
zegden.
Daarna bleef het gezelschap héél gezellig
nog wat bijeen; tenslotte brachten de bussen
de spelers weer naar boord terug.
Heden bezoek aan de van Vollen
hoven's brouwerij.
Op hedenmorgen stond voor de bemanning
van het eskader een attractief punt op het
programma, n.1. een bezoek aan, op uitnoodi-
ging, de Brouwerij van Van Vollenhoven.
Om c.a. 9 uur werden ongeveer 119 man
schappen, vergezeld door vijf officieren, met
2 booten van de reederij Bergman van de
H.A.L.-kade naar het reusachtige bedrijf van
de firma Van Vollenhoven gebracht. Dit be
zichtigde men met veel animo, daarbij rond
geleid door den heer F. Moeskops, een neef
van den beroemden wielrenner Piet Moes
kops. In de mouterij stonden lange tafels ge
dekt, waarop c.a. 350 broodjes, sigaren, siga
retten en natuurlijk van Vollenhoven's bier
voorkwam. Dit alles kon door de bezoekers
„frisch" gemaakt worden. Men ziet: *t was
een royale ontvangst! Dat het bezoek dan ook
in den smaak gevallen is, daar behoeft niet
aan getwijfeld te worden!
RIALTO-THEATER.
BOLERO.
De perfecte uitbeelding.
Dat de wereld, en de wereld met ons, zoo
langzamerhand een dagje ouder begint te
worden, laat zich door tal van typeerende
voorbeelden illustreeren. Deze voorbeelden
treft men niet in de laatste plaatse plaats
aan in de kunst, waar men in meerdere uitin
gen hiervan 't bekende „1'histoire se repète'
de geschiedenis herhaalt zich, duidelijk kan
waarnemen. Zeer duidelijk treedt dit o.a. aan
den dag met de aloude conste van Terp-
sichore, de danskunst.
Daar zijn de Bolero, de Rumba, de Tango:
zij allen waren langen tijd min of meer op
den achtergrond geraakt, na eerst een wereld
veroverd te hebben. En thans: zij staan weder
om in 't brandpunt der belangstelling.
Evenwel, deze zelfde dansen, hoe vaak wor
den ze niet mismaakt tot belachelijke naboot
sels, tot volkomen waardelooze Ersatz, na
maak.
En dit dan is de hoofdverdienste van deze
film: „Bolero", die gedanst wordt door
George Raft met als partner Carole Lom
bard, dat zg deze kassieke dans geeft op de
wijze en met de sfeer die er bij passen.
Men ziet hier de negers, indolend geschaard
rondom 't plankier, dof en melancholiek hun
tom-tom's bespelend. Twee menschen dansen
op dat plankier de Bolero: dans van ingehou
den hartstocht naast uitgelaten liefdesover-
moed. Dan weer mouseerend als een oude
wijn, even later eindeloos droefgeestig en
onzegbaar triest.
Dit alles gaat op de rhythmen van Maurice
Ravel's klassieke Bolero-schepping
't Geeft U een eigenaardige sensatie, deze
twee menschen te zien dansen, in die sfeer en
slechts ongaarne verneemt ge de laatste ge
broken accoorden.
Raft is een goed filmer en in deze fitm
bereikt hij meermalen bijzondere resultaten.
Verheugend is te constateeren, dat er niet
gewerkt werd op goedkoop effect en valsch
pathos, maar dat er meermalen zeer gezond
geactueerd werd.
Zoodat het een goede film werd, deze
„Bolero", zoowel qua spel, als qua uitbeelding
van die vreemde en uitheemsche dans, waarin
men tracht de schakeeringen van het schoone
leven zelf te leggen
Vervolgens draait er „Salon de Dames" met
Gary Grant. Wie schoone vrouwen engros
wenscht te zien heeft thans hiervoor een
unieke gelegenheid, 't Geval speelt zich af in
een Palais de Beauté, een schoonheidsinsti
tuut, waar U alle martelingen te zien krijgt
die de vrouw van vandaag, om toch maar
„schoon" te blijven, moet ondergaan. Zij zijn
veelvuldig!
En tevens kan men nogmaals de feestelijk
heden in onze goede stad zien bij 't Konink
lijk bezoek, iets dat ongetwijfeld boeit, zij het
voor de tweede maal.
ETALAGE- PRIJS V RAAG.
De firma Heijligenberg, Keizerstraat, heeft
van heden af, een aardige étalage-prijsvraag
georganiseerd. In een van haar étalages heeft
zij een vaas geplaatst, geheel gevuld met
kogeltjes. Ieder kan meeraden naar het juiste
aantal dezer kogeltjes.
Voor de winnaars van dezen prijsvraag zijn
een tiental fraaie prijzen beschikbaar gesteld.
Men zie voor bizonderheden de in dit num
mer voorkomende advertentie.
FEESTWEEKVOORSTELLINGEN
I-V „CASINO".
Der traditie getrouw worden gedurende de
fcestweek de vroegere kermisweek in
Casino een serie kermisvoorstellingen gegeven.
De Directie is daarin bijzonder geslaagd en
heeft beslag weten te leggen op het Gezel
schap Saalborn, dat de laatste maand de stads
schouwburg te Amsterdam bespeelt en daar
groote successen oogst met het nieuwe stuk
„De Andere Wereld" naar de bekende roman
van Mevr. Székely—Lulofs, het prachtvolle
Indische tooneelspel, dat de vorige week daar
reeds de 25ste opvoering beleefde,
Ook andere succes-stukken van Louis Saal
born, als „Rubber" en „Pomarius" staan op
het programma. De 2e helft der Kermisweek
krijgen we een serie opvoeringen van Meyer
Hamei's Revue „Van Lach tot Lach" welke
maanden achtereen volle zalen trok en na een
langdurig optreden in Scala, den Haag en
Tivoli te Rotterdam, de feestweek in Den
Helder komt opluisteren,
In „De Standaard" komt een artikeltje voor
over den strijd, die weer oplaait tusschen de
fuik- en hoekwantvisschers en de motor- en
zeilvisschers op het IJselmeer en eigenlijk
dan in hoofdzaak tegen de motorvisschers.
Er is een bepaling, dat deze 2000 m vpn
den wal moeten blijven om hun kuil- of kor
netten te sleepen, en dat is natuurlijk gedaan
om fuik- en hoekwantvisschers ook een kansje
te geven. En nu de motorvisschers met het
grootste gedeelte van de niet onbelangrijke
palingvangsten schoot gaan, is er een scherp
oordeel ontstaan bij de fuik- en hoekwant
visschers omtrent overtreding van de grens
bepaling door de motorvisschers, maar tevens
over het overschrijden van de toegestane maxi
mum motorkracht (gesteld op 30 PK.) waar
van deze zich mogen bedienen.
Beweerd wordt, zoo zegt de Standaard, dat
de visschers er een middeltje op hebben om
de aan de controle goede motorkracht, als ze
aan het visschen zijn, op te voeren. Dit alles
meent het blad met een korreltje zout te
moeten slikken, omdat er, door de scherpe
belangstelling, allicht wat overdrijving is.
De klacht echter van te dicht onder den
wal visschen wordt echter tamelijk veel ge
hoord. Vooral des nachts is dat moeilijk con
troleerbaar en het toezicht kan niet overal
tegelijk z(jn.
Bij auto-contröle spreekt men van een val
of fuik, die op den weg is gesteld. Een der
gelijke fuik of val op het IJselmeer zou mis
schien ook zijn nut kunnen bewijzen.
CRISIS-HARINGBESLUIT 1934 I.
Bij Kon. besluit is bepaald, dat aan ten
hoogste 15, door den minister van oeconomi-
sche zaken aan te wijzen. Nederlandsche trei-
lers gedurende de maanden Mei, Juni, Juli en
Augustus 1935 in dier voege ontheffing kan
worden verleend ten aanzien van het bepaalde
in de artikelen 2, 3 en 4 van het Crisis-Haring-
besluit 1934 I, dat aan de eigenaars van deze
treilers vergunning wordt verleend gedurende
de hiervoren vermelde 4 maanden met deze
treilers steurharing aan te voeren, indien ten
genoegen van een door voornoemden minister
aan te wijzen crisis-organisatie wordt aange
toond, dat deze steurharing bestemd is voor
de rookerijen.
Het onstuimige weer der laatste weken is
zeker niet bevorderlijk voor de visscherjj,
althans deze afgeloopen week kon er van
wege het ruwe weer maar slechts enkele
dagen worden gevischt.
De vischaanvoer was dan ook niet groot.
Toch was er alle dagen nog wat aanvoer van
haring en geep, welke in verband met den ge
ringen aanvoer wat beter van prijs werd. De
haring liep op tot 4.50 per kist, terwijl voor
de geep tot 9 gulden per tal werd betaald.
Op ansjovis echter kon niet worden ge
vischt, vanwege het ruwe weer, wat een te
leurstelling is voor hen die gedacht hadden
nog wel wat van de thans uittrekkende ansjo
vis te kunnen bemachtigen. Met de korvis-
scherij was het al wat beter gesteld, de bot
ters konden met dit stormachtige weer niet
naar buiten, en nu het weer wat kalmer wordt
is de week om.
De aanvoer van tong. tarbot, schor, schar
etc. was dan ook niet groot; de prijzen waren
echter hoewel nog laag, toch wat beter dan
de laatste weken het geval was.
Enkele botters visschen garnalen op bestel
ling, terwijl enkele andere garnalenvisschers
voor de garnalendrogerij.
De botaanvoer was gering.
Door de Regeering is besloten om gedu
rende de zomermaanden een serie postzegels
met toeslag uit te geven, waarvan de extra
opbrengst zal dienen voor cultureele en sociale
doeleinden. Door het verstopt raken van be
paalde bronnen van inkomsten (particuliere
bijdragen zoowel als overheidsubsidies) drei
gen allerlei voor ons volk zeer belangrijke
cultureele en sociale belangen verwaarloosd
te worden. Door den verkoop van speciale
postzegels, waarvoor een kleine overwaarde
betaald moet worden, wordt een beroep ge
daan op de gansche volksgemeenschap, ten
einde door kleine offers het noodzakelijke
cultureele en sociale werk in stand te houden.
Hoe klein dit offer wel kan zijn, moge hier
uit blijken, dat indien gedurende de geheele
periode dat de postzegel verkocht zal worden,
ieder Nederlander boven den leerplichtigen
Jseftijd maar 5 cent zou offeren, het beoogde
oei reeds bereikt zou zijn. Inderdaad geldt
hier, dat vele kleintjes één groote maken.
De helft der opbrengst der zomerpostzegels
zal ten goede komen aan acht met name ge
noemde orkesten (in Amsterdam. Rotterdam,
'S-Gravenhage, Utrecht, Haarlem, Groningen,
Arnhem en Maastricht). Deze orkesten ver-
keeren alle in moeilijke omstandigheden. De
Regeering bepaalt het aandeel van elk orkest
in deze opbrengst.
De andere helft der opbrengst is bestemd
Voor de „Nederlandsche Vereeniging tot Be
vordering van den Arbeid voor Onvolwaardige
Arbeidskrachten" (A.V.O.). Deze Vereeniging
staat onder bescherming van H.K.H. Prinses
Juliana, geniet de sympathie en den steun
der betrokken ministers en telt onder haar
leden allerlei overheidslichamen, tal van alge-
meene vereenigingen op sociaal, hygiënisch
en philantropisch gebied en omvat als mantel
organisatie bijkans alle lichamen, welke zich
bezighouden met de arbeidszorg voor onvol-
waardigen. Zg zal het haar toekomende
bedrag bestemmen voor het oprichten of beter
outileeren van afzonderlijke werkplaatsen voor
arbeiders met geestelijke en lichamelijke
gebreken (zooals blinden, doofstommen, zwak
zinnigen, invaliden, t.b.c.-patiënten, enz.) die
op grond van die gebreken geen plaat3 in het
gewone bedrijfsleven kunnen veroveren en op
wie de nood der tijden wel buitengewoon
zwaar drukt. Van het door de „A.V.O." te
ontvangen bedrag zal weer de heïft bestemd
worden voor hulp in de plaatsen of streken,
waar het geld is opgebracht, de andere helft
wordt door het Hoofdbestuur bestemd voor
algemeene doeleinden op het gebied der werk-
plaatsenzorg.
De postzegeluitgifte geschiedt in een serie
van vier zegels, n.1. van V/2 ct. (wordt 3 ct.)
5 ct. (wordt 8 ct.), 6 ct. (wordt 10 ct.) en
moeiingen ondervinden gelijkelijk den invloed
der moeilijke tijdsomstandigheden en voor
haar gezamenlijk en gelijkelijk wordt dus een
beroep gedaan op de opofferingsgezindheid
van allen, die nog wat kunnen missen.
Uit hoofde van dit uitnemende doel dient
deze postzegelactie te slagen. Tot bevordering
daarvan heeft zich een Landelijk Comité van
Aanbeveling gevormd, in welk Comité bereids
hebben zitting genomen de Ministers van
Onderwijs a.i„ van Sociale Zaken en van Bin-
nenlandsche Zaken, de Commissarissen der
Koningin in tien provincies, de Burgemeesters
van de vier grootste gemeenten, de Directeur-
Generaal der Posterijen, de Voorzitter der
Vereeniging „A.V.O.". de Voorzitter der
Staatscommissie inzake Onvolwaardige Ar
beidskrachten en twee dirigenten, tevens leden
der Staatscommissie tot Bevordering der
Toonkunst.
Verkoop.
De verkoop der Zomerpostzgels vangt aan
17 Juni. Dan zijn gereed twee postzegels,
waarschijnlijk die van 5 en 6 cent, zoo moge
lijk een week later is de derde en waarschijn
lijk de vierde postzegel beschikbaar. In elk
geval zgn op 30 Juni de vier postzegels ten
postkantore verkrijgbaar. Dan kan dus pas
worden aangevangen met verkoop per serie
in daarvoor beschikbaar gestelde zakjes.
12'^ ct. (wordt 16 ct.). De zegels, die vijf jaar
na het jaar van uitgifte nog geldig blijven,
dus tot 31 December 1940, zul'en voorzien
Zijn van de koppen van Diepenhrock en Swee-
Unck (twee Nederlandsche componisten) en
van Guyot, den vader van het Doofstommen
onderwijs in Nederland en Prof. Donders, den
wereldberoemden oogheelkundige.
Het is een bijzonder gelukkige gedachte der
Regeering om de extra opbrengst van deze
poetzegels te bestemmen voor het tweeledige
qoel. Immers de cultureele en de sociale be-
Een oud-stadgenoot schrijft ons:
Wanneer men als oud-Nieuwedieper opeene
wijze als op den 2en Pinksterdag, n.1. als
deelnemer aan den bekenden 25 K M. Wandel
tocht onder auspiciën van de E.H.W.V „de
Jutter", weer eens zgn intrede in zijn ge
boorteplaats doet. dan kan het op een regen-
achtigen dag als vandaag gebeuren, dat de
gedachten die zich dan aan u opdringen, zich
op een vet papier verplaatsen, en men de
redactie van „De Heldersche Courant" die
vele jaren „mijn courant" was om eerbiedige
plaatsing komt verzoeken. Een wandeltocht
als deze met zon, regen, weer zon, daarna
een uitschietende bui die u doornat maakt en
een paar kilo zwaarder, valt niet mede en
toch, we hebben Hoornsche Wandelaars de
25 met groot genoegen afgelegd. En al heb
ben wij het mondeling gezegd, dat wij tevre
den waren over de regeling, de verzorging,
enz.: Op deze plaats wil ik dit nogmaals na
mens onze menschen getuigen. Het was per
fect in orde. Onze dames stonden wel onder
bizondere zorg en hadden wjj regenjassen
medegenomen, dan waren wij niet zoo nat
aangekomen. Want de oogen van de contro-
leerende heeren waren niet van de lucht af
Per rijwiel werden wij begeleid, bij zonne
schijn werden de mantels der dames daarop
meegenomen, en weer afgegeven bij dreigen
de regenbuien.
Geacht bestuur van de „Jutter", wg oude
re wandelaars houden niet van langs den weg
vliegen om te trachten zoo spoedig mogelijk
de „medaille" binnen te halen, neen, wande
len, zooals het peleton dit aangaf ia een ont
spanning en geen inspanning. Wg waren zoo
frisch als een hoentje, toen wij het einde na
derden en waren zeer zeker instaat nog een
10-tal K.M. te wandelen.
Den Helder, stad mijner jeugd, wat zgt gij
veranderd! Ik heb je thans in alle wind
richtingen doorkruist, al wandelend, huis na
huis, straat na straat. De jongens van de
Heldersche clubs zongen uit volle borst, het
ook mij bekende lied van „Texel is een
kraaiennest en Nieuwediep het allerbest" en
toen ik ze al wandelende er opmerkzaam op
maakte. dat er een oude nog onversleten
Jutter met hen meetippelde, konden ze dit
niet gelooven.
Mijn oude Nieuwediep. met zgn groene pad
en zijn donkere pad. met zijn spoorboschje,
waar wg als jongens, op een dag zooals die
van Maandag, onze waterpartijtjes hielden op
planken, waar we in den tijd van de knikkers
onze pleisterplaatsen hadden, waar wij aan
onzen zeedijk krabben vischtèn met een ha-
ring- of geepkop. waar wij achter de
school van Vastenou de schildwacht in 't ge
weer riepen en een brandje stichtten, dat de
geheele wacht mobiliseerde, waar wij zwom
men in de kleine en de groote gracht, en
nestjes zochten, waar wij des nachts om drie
uur bramen gingen zoeken en de zon zagen
opkomen, mijn oude Nieuwediep, waar wij
het groote kanaal eenige malen overzwom
men, pijpjes rookten en scheepsbeschuit aten.
totebellen en schuilhoekje speelden... oude
Spoorstrater. die ik ben. wat heb ik mg
Maandag geamuseerd!
Wat al een jeugdherinneringen hebben mij
gedurende deze 25 K.M. bestormd en wat heb
ik mij geamuseerd, wanneer ik een groet
bracht aan een mij van ouds bekende, die
zich mijner niet meer kon herinneren!
De Buitenhaven, plaats van ons pieterman-
nen-visschen, -steken en hospitaalverbinding.
Huisduinen en de kermis, daar de draaimo
lens, „een cent een bom", het kruikjesbier
met veel schuim, het zoeken van kalmoes
wortel uit een sloot bij het kerkhof, de oude
trouwe vuurtoren. Dan het Marsdiep. Texel,
met zijn brandende boerderijen na een feilen
onweersnacht, de Texelsche boot, de oorlogs
schepen, het Loodswezen, ja, dat Loodswezen
waar is het gebleven?
Gedurende onzen wandeltocht is dit alles
weer in mijn gedachte de revue gepasseerd.
Tot slot onze entree op de tentoonstelling.
Wat heb ik als Jutter daar genoten? Het was
een waardig slot van onzen wandeltocht, on
danks den stroomenden regen, die ons tot
Hoorn in onze autobus vergezelde, bleef de
goede stemming de overhand houden. Dank
van ons allen, aan allen, die ons een dergelijke
feestelijken dag bezorgd, hebben, een dag om
nooit te vergeten!
Met dank voor de plaatsing.
H. de Vrij, Hoorn.
HERO-FOTOWEDSTRHI».
De N.V. Hero Conserven verzoekt ons op
name van den uitslag van den foto-wedstujd
over de maand Mei.
I. Hoofdprijs van 100.
Mevr. Smit Meyer. Molenweg 32, Oosterbeek.
II. Meest orlglneele foto's elk k f 10.
a. Fr Kruchten. St. Nicolaasstraat 37 Maas
tricht.
b. Mevr. H. Groenendijk, Weth. jufferman-
straat 26, Oegstgeest.
c. B. Hermes, Groote Noord 118, Hoorn.
d. Fr. Buchhalz, J. p. Sweelinckstraat 52
Enschede.
e. E. Boslooper, Kleverparkweg 171, Haar
lem.
Vrijdag U Juni.
In den laten avond van 6 Mei had in de ge
meente Zijpe op de Grootsloot een noodlottigs
botsing plaats tusschen een door den chauf
feur Coi-nelis K. uit Groot-Schermer bestuur
den en met 200 lammeren beladen 6-wieligen
vrachtauto en een viertal pinken, gedreven
door den veehouder D. B. en zijn zoon Willem.
De chauffeur zag de pinken te laat, kon niet
tijdig remmen, zoodat alle 4 pinken werden
aangereden en twee van de dieren met ver
brijzelde pooten (zij waren 18 meter ver door
den zwaren wagen meegesleurd) moesten
worden afgemaakt. De chauffeur, die de
macht over het stuur had verloren, veegde
tevens een telefoonpaal tegen de vlakte.
Heden stond K. terecht en beweerde, dat
de pinken onvoldoende werden gedreven en
tegen den auto waren opgesprongen, wat hij
niet meer had kunnen verhinderen.
Gevorderd werd 15.-*— boete of 10 dagen
hechtenis.
A.s. week zal uitspraak volgen.
Uitstel beteekende geen afstel.
Een coupeur te Den Helder zou volgens
proces-verbaal te Schagen, op den avond van
20 Januari, onder die gemeente met verblin
dende verlichting hebben gereden, voor welk
feit hij bereids terecht stond, doch toen alles
zoo positief ontkende, dat het noodzakelijk
bleek den verbalisant te hooren.
De zaak werd heden voortgezet en eindigde
nadeelig voor den coupeur. Niettemin achtte
de Kantonrechter de schuld van den bekl. niet
zoo heel zwaar en werd slechts 4.boete,
subs. 4 dagen opgelegd.
'n Vreemd lid van de Vr(jwillige
Verkeerspolitie.
Een te Den Helder in de Keizerstraat
wonend grossier had op 7 April te Zijpe ge
reden met slechts één koplamp brandende.
Bovendien zou hij niet op vordering van den
veldwachter v. d. H. hebben gestopt en met
zooveel vaart zgn doorgereden, dat deze als
een kangeroe op zij had moeten springen, on»
aan de vermoedelijke noodlottige gevolgen van
die roekeloosheid te ontkomen. De grossier
stond heden terecht en verklaarde geen «top-
teeken of veldwachter te hebben gezien, De
onvoldoende verlichting was hem evenmin
bekend; wel was er kortsluiting geweest, doch
dat euvel had hij naar zijn meening hersteld.
Voorts deelde hg mede, reeds jaren lang lid
te zijn van de Vrijwillige Verkeerspolitie en
hij in die qualiteit zeer zeker geen overtredin
gen zou willen begaan.
Het was een vreemde geschiedenis, die in
aanmerking kwam voor aanhouding.
Het bleek voorts nog, dat verdachte ook
moest terecht staan voor den politierechter,
ter zake belemmering van een ambtshande
ling.
Hoe men door het noodlot achterhaald
wordt.
<i - *'0!
Een fabrikant uit Den Helder werd op
12 Mei aangehouden ter controle en was toeu
«iet in staat zijn rrj- en nummerbewijs. be
nevens kaart voor de wegenbelasting te too-
nen. Wel kon hij een verklaring van den
Comm. van Politie overleggen, dat deze stuk
ken hem waren ontstolen. Bij de Prov. Griffie
had hij deze weliswaar reeds aangevraagd,
doch was alsnog niet in het bezit ervan. Enfin,
de Kantonrechter had over een en ander een
gezond oordeel: 2 maal 50 cents, subs. 2 maal
1 dag
Onze visscherij-medewerker schrjjft ons:
Onlangs troffen we het volgende krantenbe
richt aan.
Het zeewier-Instituut, dat in 1928 te Ar-
changel is opgericht en waar thans 38 geleer
den arbeiden, is er ingeslaagd met gebruik
making van algenzuren, verkregen uit zee
wier, films te vervaardigen, die onbrandbaar
en onoplosbaar zijn en tegen de werking van
zuren bestand.
Het zeewier-instituut produceert eveneens
agar-agar voor de fabricage van suikerwer
ken, voor inmakerjjen en voor de textiel- en
papierindustrie, alsmede jodium.
De Witte Zee bevat, naar men tot dusver
heeft vastgesteld 128 soorten zeewier.
We hebben er toen niet op gereageerd, om
dat de Waddenzee thans geen productie van
zeewier heeft.
Maar nu in den Wieringer gemeenteraad
het voorstel tot liquideering van het zeegras-
bedrijf weer aan de orde is geweest en men
toch nog eenige hoop schijnt te koesteren, dat
er misschien toch nog een langzaam herstel
van wierwaarden niet geheel uitgesloten be
hoeft te worden gedacht, leek het ons van be
lang toch dit bericht nog te citeeren.
Enkele leden toch meenden, dat er in de
toekomst nog wel iets van het zeegras terecht
komt, want op enkele zeer gunstig gelegen
plaatsen hadden zij weer zeegras gezien en het
leek wel iets beter dan het vorige jaar.
In elk geval wilde men eerst het rapport
over het verdwijnen van het zeegras afwach
ten, dat door den Minister van Economische
Zaken is toegezegd en hetwelk door het van
rijkswege ingestelde onderzoek zou worden
ingediend.
Van ganscher harte hopen we, dat inder
daad ziekte de oorzaak der verdwijning zal
zijn geweest en dat de verzanding der Wier
waarden, tengevolge van de Zuiderzee-afslui-
ting als een secondaire oorzaak der zeegras-
verdwijning kan worden aangemerkt,
Zal.eenmaal de ziekte zijn uitgewoed dan
er immers kans, dat het zeegras zich zal her
stellen.
En als deskundigen als de Wieringer ge
meente-raadsleden, wier ervaringskgk op deze
zaken toch ook wel een woordjf zal mogen
meespreken, meenen te hebben geconstateerd,
dat er hier en daar zeegras was en dat het er
beter uitzag dan vorige jaren, schgnt ons de
hoop op herstel gewettigd.
En nu er voor de wier-industrie schijnbaar
andere perspectieven mogelijk zijn dan de tot
dusverre bekende zou er, bjj herontwikkelintf
der Wierwaarden, gunstige flnancleele resul
taten kunnen worden bereikt.
Door de filmbrand te Hilversum is toch de
kwestie van onbrandbare films dringender ge
worden.
En omdat er een grooter opbloei is van onze
vaderlandsche filmindustrie zou dus in dat ge
val de grondstof door eigen productie k> ien
worden verkregen.