Huisvrouwen geven elkander raad. Huisvrouwen raden eikander. Goede nachtrust is noodzakelijk. r I La Lumanta Stelo Melk wordt zelfs in de warmste maan den niet zuur, wanneer men deze onmiddel lijk kookt, nadat ze in huis is en per liter één afgestreken eetlepel suiker toevoegt. Deze hoeveelheid suiker heeft geen invloed op den smaak, is nauwelijks merkbaar. Melk, die overgebleven is, moet den vol genden dag weer opgekookt worden, al hoewel ze door veel koken minder gemak kelijk verteerbaar is. Men voorkomt het uitdrogen van een groot stuk kaas, indien de snijvlakken met boter worden besmeerd, of wel men wik kelt de kaas in een in azijn gedrenkten doek en bewaart deze b.v. in een gesloten soep- tèrrine. Boter, die min of meer ranzig is, kan men kneden met versche melk, karnemelk of water, waaraan men een mespunt dub bel koolzure soda heeft toegevoegd. Aangebrand vleesch moet uit de pan ge nomen worden, de donkere plekken afgesne den en opnieuw in een andere pan met an der vet braden, onder toevoeging van een weinig dubbel koolzure soda. Bezuiniging op schijnbaar kleine dingen. Men kan. bezuinigen op de aanschaffing van verschillende dingen, die nu eenmaal in een huishouding noodzakelijk zijn. In de eerste plaats wordt veel te roeke loos met het werkmateriaal omgegaan, dat slechts een hulpmiddel is, om het schoonhouden in de hand te werken. Als men ziet, hoe soms bij het afwasschen groote hoeveelheden zeep, b.v. gele of groene, gebruikt worden, die zelfs niet op- bruikt worden, die zelfs met oplossen, doch op den bodem van de afwaschteil te vinden zijn, als het water weggegooid wórdt. Het gebruik van vlokkenzeep, die schijnbaar duur is, werkt echter besparing in- de hand. Men koopt b.v. 2% ons. doet deze in een bus en gebruikt b.v. een eet lepel op een. teil afwaschwater, klopt de téep even op en heeft een heet sop. dat Juist vet genoeg is om de reeds afge spoelde .vaten te wasschen. Te vet sóp geeft, als het gerei niet met heet water wordt afgespoeld, strepen. Is men gewend een of ander schuurpoe der te gebruiken, dan neemt men twee bussen tegelijk, de eene voor houtwerk en andere doeleinden, de andere bus ledigt men in een leeg jampotje en vermengt dit schuurpoeder met keukenzout. 1 deel zout op twee deelen poeder en mengt dit door een. Het schoonmaken gaat tevens door de bijvoeging van zout vlugger en is uitste kend geschikt om potten en pannen te schuren. Toilet- en andere stukken zeep zijn duurzamer, indien men niet te zacht koopt; de resten worden bij elkander in een leeg jampotje gedaan en als men ge noeg verzameld heeft, gesmolten en voor het wasschen van fijn goed gebruikt. Op d^ze wijze kan men verschillende bezuini gingen aanbrengen, en iedere huisvrouw kan hare gedachten wel eens laten gaan, op welke wijze dit nog meer kan gèschie- den. Wij leven in een tijd, dat met de kleinste uitgaven rekening gehouden moet worden en daarom is het goed, indien huis vrouwen elkander in dit opzicht tegemoet kernen. Slapeloosheid is een van de grootste vij anden van de vrouwelijke schoonheid, daar zij niet toelaat het stempel op het uiter lijk harer slachtofers te drukken. Het is echter een kwaal, waar vele vrouwen aan lijden, veel meer dan men waarschijnlijk denkt. Indien men eenige grondregels volgt en vol energie doorzet, dan zullen lichaam en geest tenslotte zegevieren en het euvel overwinnen. Dagindeeling. 's Morgens huishoudelijk werk, 's mid dags een flinke wandeling maken, daarna lichte bezigheden en na het avondeten geen geestelijk -och inspannend werk ver lichten. Voor het naar bed gaan zoo mo gelijk nog een kleine wandeling maken. Voeding. Overwegend vegetarisch met eenige rauwkost. Hoogst zelden vleesch, (bij voorkeur kalfsvleesch), geen peulvruchten, zware meelspijzen of snoeperijen, veel vruchten. Geen thee, alcohol en weinig eieren gebruiken. "Niet rooken. lederen maaltijd beginnen met vruchten of noten. Zout-arme keuken. Regelmatige functioneering der darmen is noodzakelijk. Zelfs de onschadelijke slaapmiddelen moe ten vermeden worden, daar ook deze op den duur niet meer werken, terwijl de gedachte aan „niet kunnen slapen" verbannen moet worden en het „willen" hiervoor in de plaats moet treden. Energiek doorzetten is noodig, niet 2 S. 3 weken, maar regelmatig en dan zal men vast en zeker de slapeloosheid overwinnen. Door de noten op de notenbalk kunnen we een melodie leeren kennen. En evenzoo zouden we verschillende feiten uit het we reldgebeuren kunnen beschouwen als de noten voor het „leidmotief" van de „mu ziek", die in een bepaald tijdperk de levensmarkt. beheerscht. In verband hier mee moet het wel opvallen, dat groote, moderne componisten de gegevens van hun tijd verwerken tot vaak een opeensta peling van schrille dissonanten met slechts hoe! weinig ruimte voor z.g. harmonische Klankverbindingen. En meer nog: hoezeer de smaken verschillen en veranderen. Ook hier blijkt de relativiteitstheorie van Ein- stein volkomen op haar plaats! Immers: wat een eeuw geleden oorverscheurend of nog erger genoemd zou zijn, wordt thans vaak met den uitbunstigsten bijval begroet En zoo zal het ook wel geheel van eigen aanleg én opvatting afhangen, of men het besluit van de Duitsche regeering om het onderwijs in welke kunstmatige taak dan ook, tegen te gaan als zijnde een gevaar voor het behoud van de wezenlijke waarde der vclkschè eigenaardigheden, al dan niet als een ongewenschte dissonant zal beoor- deélen! Hoe men er in de Esperanto-krin- gen ovér denkt, is natuurlijk duidelijk ge noeg. M"ar het wederzijdsche begrijpen of althans het pogen daartoe is (beter: moet éiin) een fundamenteel principe van de Esperantisten. Daarom is het niet meer dan bilhjk. ons ook eens te verdiepen in hét standpunt van de uitvaardigers van bovengenoemd verbod. En dan blijkt het zelfs vrij gemakkelijk te begrijpen, dat deze handelwijze in volkomen harmonie is met hun levensinzicht. Men zou zich wer kelijk haast afvragen: Waarom werd dit besluit niet reeds veel eerder genomen Want, voor een staat, die zich toelegt op het behouden en veredelen van een spe ciaal ras. is Esperanto en iedere dergelijke taal zónder den minsten twijfel gevaarlijk in de hoogste mate! Waarschijnlijk meer dan wat anders ook! Als we b.v. alleen maar eens even denken aan de internationale congressen! Hoe gemakkelijk kunnen die, juist doordat men elkaar daar zonder eenige moeite kan begrijpen, niet aanlei ding geven tot het vormen van volstrekt ontoelaatbare vriendschaps- of nog hech tere banden met menschen van totaal an dere rassen! Men zou natuurlijk een stren ge wet kunnen maken, waardoor iedere deelnemer verplicht was, dat kurige, kleine gevoelsorgaan, dat de menschen door alle eeuwen heen al zoo vaak parten speelde en dat zjj soms maar al te licht vëriièzén, niet anders dan in een ras-eigen safe in verzekerde bewaring te stellen. Maar zou zoo'n wet wel voldoende waar borg zijn? Want zelfs in het meest ge disciplineerde land zijn helaas altijd nog van die vrijbuiters, die zich nergens aan storen! Het is ook te hopen, dat men er rekening mee houdt, dat niet alleen inter nationale wereldcongressen aanleiding kunnen geven tot ras-gevaarlijke gedra gingen. Immers alle tochten over de gren zen van het eigen gebied kunnen gevolgen hebben, iie fataal zijn voor een ongestoor de ras-veredeling! Zou daarom een ondoor dringbare Chineesche muur rond het heele Rijk niet het eenige afdoende bevei ligingsmiddel zjjn? Maar neen, we hebben nu helaas vliegmachines! Dan ook nog een dak erboven? O, foei, wat een moeilijk probleem! Gelukkig, dat er nog staats lieden zijn om het op te lossen! Ik mag niet vergeten er nog even op te wijzen, dat van alle wereldhulptalen Espe ranto nog een streepje voor heeft, wat absolute ontoelaatbaarheid aangaat: een Jood is immers de maker ervan! - Nu blijft nog de vraag, of in het alge meen het idéé wereldhulptaal als niet pas send in een staat met een zekere mate van nationaal bewustzijn moet worden be schouwd? In het „Vaderland" las ik j.1. Zondag een artikel met den ondertitel: „Zal uit het Nationale het ware Internatio nale geboren wórden?", overgenomen uit het Juni-nummer van „Theosophia". De schrijver, de heer Daniels, toont daarin aan, hoe men het groeiend nationaal be wustzijn kan - beschouwen als een poging, zich te verheffen boven een sterk indivi- dueele levensopvatting. Hoe men door be wustwording van een waarheid me- een zekere groep soortgenooten (nationaal be wustzijn), groepsgewijze kan komen tot een onderling eenheidsbesef (internatio naal bewustzijn). Maar dit kan alleen, als ook het nationale bewustzijn uitgekomen is boven het ihdividueele stadium, dat slechts leidt totafgescheidenheid en vijan delijkheid tegenover een andere natie. Eerst dèn zal men komen tot een ware internationale samenwerking, als men de universeele eenheid van allen op aarde beseft. Maar hoe kan men goed samen werken als men elkaar nauwelijks kent, zoo goed als niéts weet van eikaars eigen aardigheden enz.? Is een belangrijke fac tor voor werkelijke internationale samen werking dan niet een taal. waardoor men rechtstreeks met elkaar van gedachten kan wisselen en elkaar zoo goed kan lee ren kennen, alsof men landgenooten was? Onder de staatslieden, die de waarde van Esperanto als zoodanig begrepen, was ook wijlen Dr. Dollfuss. Over de wijze, waarop de tegenwoordige Oostenrijksche regee ring in dezen zijn voetstappen volgt, hoop ik u den volgenden keer .iets te .vertellen! Nog heel iets anders! De 72-jarige heer, die onlangs in 't geheim het Esperanto B-examen deed, is geslaagd! Zou het niet aardig zijn, z'n vreugde daarover te ver- grooten door een stroom van onverwachte gelukwenschen Het adres is: H. Meester, V. Pallandstr. 30, Arnhem. MOLLY KEISER, 2e Schuytstr. 155, Den Haag Bediende: „Moet uw huwelijksadvertentie meer dan eens geplaatst worden?" Bakvisch: „Neen, dank u ik wensen maar eenmaal te trouwen". Den 22sten Juni vangen te Brussel de Internationale wedstrijden Contract-Bridge aan, waar Nederland vertegenwoordigd zal zijn door de kampioenen, het tweede aangekomen paar en een uitgenoodigd paar. Als ik mij niet vergis, is Holland drie maal na elkaar als tweede uit den strijd gekomen en zal er genoeg spanning heér- schen hoe zij het er nu afbrengen zullen De uitgezonden paren verdienen ten volle het in hen gestelde vertrouwen en is kans op de eerste plaats m.i. lang ftiet uitge sloten. In de kampioenswedstrijden, die in Utrecht werden gehouden, kwam het vol gende aardige spel voor: S. x. x. x. H. v. x. R. a. 7. 4. K. a. h. 9. 7. 5. S. v. 10. x. x. x. N S. b. x. H x" x' wo H" h" b' 10- x- x- R. 10. x. w- O- r. h. v. b. x. x. K. v. x. x. x. Z. K. b. S. a. h. x. H. a. x. x. x. R. x. x. x. K, 10. 8. 4. Niemand is kwetsbaar, Z. is gëvér. Het bieden: Z. pas 2 S.A. pas. W. pas pas pas. N. 1K.3 S.A.. O. 1 H. pas, W. kwam met een kleine S. uit, die aan O. voor de S. b. bleef. O. kwam met R h. terug, welke slag hij behield en vervolgens met R. b„ waarbij W. de 10 moest spelen en N. met aas aan slag kwam. N. speelde K. a. na. waarop O. de K. b. moest bijspelen en nu was het maar de vraag, of O. deze K. b. sec had of dat hij ook de vrouw van K. er bij had. Van O. is de kaartverdeeling door het bieden en spelen vrjjwel bekend, omdat hij toch zeker 5 H. zal hebben, daar Z/N het aas en de vrouw in die kleur hebben en H. "eboden is. Verder is reeds door het spelen bekend, dat O. 5 R. heeft gehad, zoodat hij met een 4-kaart in H. en een 5-kaart in R. zeker R. zou hebben geboden. Verder weet Z. reeds, dat O. één S. en 1 K. had, zoodat hjj thans door te vervolgen met S. te weten kan komen of er bjj O. 2 S. hebben gezeten, waardoor dan tevens bekend is. dat hij slechts 1 K. kan hebben gehad, zoodat de ontbrekende K. v. bjj W. uitge sneden kan worden. In de 5de slag volgde dus een kleine S. van tafel naar het aas in de hand, waarop O. bekende, zoodat als vaststaand kon worden aangenomen, dat de K. v. met de overige ontbrekende K. bij W. zouden zitcen. Het spel werd nu als volgt verder afge speeld: Zuid. West. Noord. Oost K. 8. K. x. K. 5. H. x K. 4. K x. K. 9. H. x. H. x. K. v. H. h. H. 10.' H. x. S. x. K. 7. R. x. S. x. S. x. R. x. 6. 7. 8. 9. 10. 11. S. h. R. x. Door nu met R. te vervolgen wordt O. aan slag gebracht, die echter genoodzaakt is terug te komen met H. en wel van H. b., zoodat de resteerende slagen voor het aas en de vrouw van Z/N zijn. Een door Z. mooi afgespeeld spel, waar tegen echter door de tegenpartij niet veel kon worden ingebracht. N. D. S. HISTORISCH ALLERLEI. Eten proces om een zwaluw. De vroeger bekende kunstschilder Char les Vernet, de oom van den nog beroem der Horace Vernet, die door het schilde ren van veldslagen zijn naam onsterfe lijk heeft weten te maken, was gedurende eenigen tijd vaste klant van het op het einde der vorige eeuw opgeheven Café de Foy, te Parijs. Op een avond liet Charles Vernet zich een flesch bier brengen en op het moment, dat hij de kurk wil afnemen, springt het gerstennat er uit, bevochtigt de fraaie zoldering, die enkele dagen geleden op nieuw was geschilderd en veroorzaakte een groote, leelijke vlek. Papa Questel. de kastelein, was daar over niet bijzonder te spreken, doch liet zich geen enkel verwijt ontvallen en dit trof den schilder meer dan alle protesten bij elkaar. Vernet besloot de schade, die hij had aangebracht, weer goed te maken. Hij haalde verf en penseelen, plaatste een hooge trap in het café en schilderde met zijn bekwame hand cp de plek van de hatelijke biervlek, een kleine, sierlijke zwaluw. Van dit oogenblik af werd de zwaluw als een kostbaar kleinood bewonderd en papa Questel beschouwde het schilder stukje als het schoonste sieraad van zijn café. Werd het koffiehuis door vreemdelingen bezocht, dan verhaalde de kastelein het voorgevalleneEchter tegen het einde der vorige eeuw werd dezelfde zwaluw, het kunstwerk van Vernet, een „matière de proces". De eigenaar van het huis, waarin Café de Foy werd gehouden, liet als zoodanig zijn rechten op de zwaluw gelden; de laatste bewoners van het per ceel wilden daarentegen het onschuldige dier naar zijn nieuwe woning meenemen. De zaak kwam voor het Gerechtshof der Seine en dit kénde de zwaluw aan den huiseigenaar toe, tenzij de huiseigenaar van den laatsten bewoner een groot be drag als schadevergoeding wilde aan nemen, doch daar de eigenaar op dit laat ste voorstel niet wilde ingaan, bleef de zwaluw aan de zoldering hangen...... Jonge man: „Ik zal eerlijk tegen je zijn jij bent niet het eerste meisje, nat ik sekust heb." ZijEn ik zal tegen jou openhartig aÜn> Jü hebt nog een massa te leeren."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 16