Buitenlandsch Overzicht.
oetbal
ie
fde
Kalmte bij Examens.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
63ste JAARGANG
De Duitsche vlootbouw.
De affaire Jakob.
Het geschil tusschen Italië
en Abessinië.
China en Japan.
Het kabinet in Zuid-Slavië
afgetreden.
BINNENLAND
De werkloosheid.
Onderzoek naar de gedragingen
van den Haagschen
hoofdcommissaris.
De organisatie van de
N.S.B.
9
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna. Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10. idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50, f0.70. f 0.70, f 1.-. Modeblad resp. f 1.20, f 1.50. fl .50
f 1.70.
Verschijnt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur; P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau; Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N:
20 ct per regel (galjard). Ingez. meücd. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prija. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop, te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bg niet-con tan te betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
Engeland en het maritiem accoord met Duitschland; de hou.
ding van Frankrijk. Coventie en resolutie voor de veertig-
urige arbeidsweek te Genève aangenomen.
De ietwat eigenaar
dige houding van Enge
land ten opzichte van
bevriende mogendhe
den, in verband met het
sluiten van een mari-
ïeni verdrag met Duitschland, vraagt eigen-
lij nadere verklaring. We zouden echter
een blik achter de schermen moeten slaan
om te zien wat Engeland bewogen heeft,
zonder raadpleging van Frankrijk of Italië,
een verdrag te sluiten met Duitschland, dat
opnieuw een schending beteekent van het
verdrag van Versailles. Eigenlijk is dit ver
drag wel al sinds lang dood, maar het is nog
niet begraven en uit piëteit mag men het
dus niet aanraken.
Het doortastend optreden van Engeland zal
hoogstwaarschijnlijk wel te wijten zijn aan
onuitgesproken dreigementen van Duitsch
land over vlootaanbouw. Engeland zal toen
eieren voor zijn geld gekozen hebben en ge
red hebben wat er nog te redden viel, be
vreesd als het is voor een sterke Duitsche
vloot. De Duitsche luchtbewapening levert
Engeland al genoeg zorgen op en een groote
Duitsche vloot zou het niet overleven. Het
spreekt vanzelf dat wanneer Engeland
Frankrijk en Italië was gaan raadplegen, de
zen er wel niet veel voor gevoeld zouden
hebben, Duitschland nog meer tegemoet te
komen en dus hakte Albion den Gordiaan-
schen knoop door, op gevaar af van de ver
wijten van zijn vrienden. En nu gaat het
naar Frankrijk en Italië om te vertellen dat
het niet anders kon handelen dan het heeft
gehandeld. Eden is met deze taak belast. De
Nw. Rott. Crt. schreef daarover Donderdag
avond in een hoofdartikel o.m.:
Eden, nu ook officieel, reisminister van
buitenlandsche zaken, heeft een opdracht uit
te voeren. Die opdracht moet niet prettig
zijn. Hij moet naar Parijs om daar uit te leg
gen en goed te praten. Dat zal op zich zelf
niet zoo erg moeilijk zijn. De Franschen zijn
op het oogenblik voor rede zeer toegankelijk.
Maar Eden zal zich belast voelen met een
trotsche taak. Zijn beste argument zal zijn:
„Wij konden niet anders; het was het ver
standigst zoo". De Franschen. kunnen zich
dan de weelde veroorloven van opmerkingen
op Engelsche trouw aan het gegeven woord,
waarbij hij slechts het hoofd kan buigen.
Parijs zal waarschijnlijk innerlijk moeten
erkennen, dat Londen niet anders kon, en
zelfs om het bestwil van zijn vrienden op het
vasteland heeft gehandeld. Duitschland had,
zijn geldmiddelen voor deze doeleinden schij
nen even onuitputtelijk als zijn deviezen voor
aankoop van grondstoffen ervoor, Duitsch
land dan had zonder eenige beperking kun
nen gaan bouwen. Er was nu een gelegenheid
dat op te vangen. Waarschijnlijk is men te
Londen evenzeer geschrokken van hetgeen de
Duitschers maritiem bleken te hebben voor
bereid, als men dit voorjaar geschrokken is
toen men vernam, wat zij reeds aan lucht
vloot bezaten. Wij hebben goede reden dit
aan te nemen.
Dat het Engeland van Baldwin en Eden puur
uit onbeleefdheid zoo zou zijn opgetreden, is
moeilijk denkbaar. Daarvoor ook zal het, na de
herrijzenis van de Duitsche vloot. Frankrijk
al te zeer noodig hebben voor het maritiem
evenwicht in het Westen, ingeval van een
conflict in het Verre Oosten. Bestaat de moge
lijkheid van dit evenwicht niet meer, dan kan
Engeland zijn positie in het Verre Oosten ge
rust afschrijven. Met diplomatie alleen, zonder
de noodige macht, speelt Engeland het daar
niet meer klaar.
De Fransche pers is zeer terughoudend ge
weest. Men proeft er uit: Zij is spijtig gestemd,
maar heeft zeker een wenk gekregen, om
voorzichtig te zijn.
De Fransche politiek zelf moet nu ook nauw
keurig worden afgestemd. De toon der pers
verraadt, dat men daarmede bezig is. Enge
land heeft Frankrijk in den steek gelaten, dat
is het feit. Het moge tot heil van Frankrijk
zelf zijn, Parijs zou niets meer van diplomatie
verstaan, als het geen partij wist te trekken
van de gevoelens van verlegenheid, die op het
Foreign Office nu toch, ten opzichte van de
vrienden op het vasteland, moeten heerschen.
Ook Italië is erg voorzichtig, veel voorzich
tiger dan het tegenover Engeland in de Abes-
sinische aangelegenheid is geweest. Parijs en
Rome ruiken beiden waarschijnlijk een zaakje.
Wij moeten afwachten, wat van dit alles
wordt, zucht de N. R. Crt. aan het slot van
dit artikel. De zaak is voorloopig nog duister.
Marcel Régnier,
Minister van Financiën in Frankrijk.
De veertig'
urige
werkweek.
Al sinds eenige weken
wordt te Genève een
internationale arbeids-
conferentie gehouden,
waar o.m. natuurlijk het
vraagstuk der werkloos
heid ter tafel is gekomen en in verband daar
mede de veertig-urige werkweek. Wij hebben
van deze conferentie tot op heden weinig ver
meld, omdat er bijna niets anders dan theo
retische beschouwingen werden gehouden en
in het oneindige werd gediscussieerd. De dag
van Donderdag was echter van zoodanig be
lang, dat we er hier een en ander van ver
melden aan de hand van een berichtgeving
van den Geneefschen corr. van de N. R. Crt.
Het was vandaag een der dagen van span
ning, zoo telefoneerde deze corr. Donderdag
avond aan zijn blad. De voltallige conferentie
besprak het eerste rapport van de commissie
van 46 over de verkorting van den arbeidstijd.
In dit rapport werd aan de conferentie de
aanneming voorgesteld van de door de com
missie van 46 aangenomen algemeene be
ginselconventie ten gunste van de veertig-
urige arbeidsweek, alsmede de aanneming van
de daartoe behoorende resolutie over het ver
band tusschen de verkorting van den arbeids
tijd en de arbeidsloonen.
De algemeene beginselconventie bevat in een
definitieven vorm, dien de commissie van 46
er aan heeft gegeven, na een aantal over
wegingen over de gronden, die voor verkorting
van den arbeidstijd pleiten, een enkel artikel
van den volgenden inhoud: „iedere staat, die
lid is van de Internationale Arbeidsorganisatie
en die de tegenwoordige conventie ratificeert,
verklaart zich daardoor ten gunste van: a. het
beginsel van de veertig-urige arbeidsweek op
zoodanige wijze toegepast, dat de levens
standaard niet er door verlaagd wordt. b. het
treffen of aanmoedigen van de maatregelen,
die geschikt znn om dit doel te bereiken, en
verbindt zich t beginsel toe te passen op
de verschillende categorieën van arbeiders,
overeenkomstig de detail-voorschriften van de
verschillende conventies, die door dien staat
geratificeerd zullen zijn".
De voorgfestelde resolutie bevat de over
weging, dat de toepassing van de veertig-urige
arbeidsweek niet tot gevolg behoort te hebben
een vermindering van het week-, maand- of
jaarloon der arbeiders, noch een veriagang
van den levensstandaard. De internationale
arbeidsconferentie noodigt bij deze resolutie
de regeeringen uit:
1. De noodige maatregelen te treffen, opdat
de aanpassing der loonen in de snelst moge
lijke mate geschieden zal door middel van
rechtstreeksche onderhandelingen tusschen de
belanghebbende werkgevers- en arbeiders
organisaties.
2. Na raadpleging der werkgevers- en
arbeidersorganisaties de noodige maatregelen
te treffen of te vergemakkelijken, opdat, in
dien een accoord tusschen de belanghebbende
partijen onmogelijk zou blijken, de eene of
andere partij het geschil kan brengen voor de
organen, die bevoegd zijn om loongeschillen
te behandelen en opdat dergelijke organen,
indien zij niet bestaan, zullen worden in het
leven geroepen.
3. Op periodieke tijden aan het Internatio
nale Arbeidsbureau een rapport toe te zenden
over de maatregelen, die zij getroffen hebben,
om de veertig-urige arbeidsweek in te voeren
en om den levensstandaard te handhaven.
Bij hoofdelijke oproeping volgde hierop de
met groote spanning tegemoet geziene stem
ming. De conventie werd aangenomen met 81
tegen 33 stemmen. Tot de tegenstemmende
regeeringsgedelegeerden behooren die van
Nederland, Zwitserland en Britsch-Indië. De
aanneming van de resolutie volgde met 75
tegen 27 stemmen.
De groote vraag, die thans nog de confe
rentiekringen beheerscht. is, of het de vol
gende week ook gelukken zal voor een of
meer van de vijf door het Internationale Ar
beidsbureau voorgestelde en thans bij de
commissie van 46 nog in bespreking zijnde
conventie voor de veertig-urige arbeidsweek
in de openbare werken, het bouwbedrijf, de
ijzer- en staalindustrie, de flesschenfabriek en
de steenkolenmijnen een twee-derden-meer-
derheid te verkrijgen.
Er wordt met spoed begonnen.
De „Daily Telegraph" verneemt. dat
Duitschland voornemens is onmiddellijk de
eerste schepen voorzien in het vlootbouw-
program op stapel te zetten. De schepen zul
len in een minimum tijd gebouwd worden.
Alle slagkruisers en kruisers zullen worden
uitgerust met vliegtuigen. Torpedo-vliegtui
gen en escadrilles bommenwerpers zullen
zones van de Noordzee en van de Oostzee te
patrouilleeren krijgen.
Naar verluidt zou Duitschland voornemens
UITZENDING VAN DINERS
Dagelijks Billijk tarief
KONIJN, Spoorstraat 98. Telef 339.
zijn het vlootpersoneel te brengen op 35.000
man en zich het recht voorbehouden dit aan
tal te vermeerderen ingeval gevaar dreigt.
Naar de Basler Nachrichten meldt, is de
overeenstemming inzake het Duitsch-Zwitser-
sche arbitragegerecht ter behandeling van de
affaire-Jakob thans volledig. Ten aanzien van
drie neutrale scheidsrechters zijn de candida-
turen van een Noor en een Fin door Duitsch
land aanvaard. Ook over den derden, door
Duitschland voorgestelden arbiter is men het
eens geworden. Zoodra de aangezochte arbiters
zich bereid hebben verklaard hun medewerking
te verleenen, zullen hun namen gepubliceerd
worden.
Een nieuwe nota der Abessijnsche
regeering aan den Volkenbond.
De Abessijnsche regeering heeft tot Avenol
een nieuwe nota gericht, die op den voorgrond
stelt, dat de Volkenbondsraad in zijn zittin
gen van Januari, April en Mei j.l. acte had
genomen van de verplichtingen, die Abessinië
en Italië hebben aanvaard om hun geschillen
door de vreedzame middelen van verzoening
en arbitrage te beslechten. Op 25 Mei heeft
de voorzitter van den Volkenbondsraad de
woorden van artikel 5 van het Italiaansch-
Abessijnsche verdrag van 1928 in herinnering
gebracht, dat iedere toevlucht tot wapen
geweld uitsluit. De Abessijnsche regeering
heeft zich strikt overeenkomstig haar ver
plichtingen gedragen en heeft er voor ge
zorgd niets te zeggen en niets te doen, dat
redelijkerwijze zou kunnen uitgelegd worden
als een onvriendschappelijke maatregel.
De Abessijnsche regeering moet echter tot
haar leedwezen vaststellen, dat de Italiaan-
sche regeering niet heeft opgehouden en niet
ophoudt oorlogsmunitie en troepen in grooten
getale naar Oost-Afrilja te zenden en dat de
Italiaansche regeering deze toezending doet
vergezeld gaan van vurige redevoeringen, die
bedreigend zijn voor de onafhankelijkheid en
de integriteit van Abessinië. Bovendien maakt
de Italiaansche pers veelvuldig gewag van
grensincidenten met de duidelijke bedoeling,
daardoor de betrekkingen tusschen Italië en
Abessinië te verstoren. De Italiaansche regee-
ring beroept zich op deze beweerde grens
incidenten om haar plicht te verkondigen om
de meest energieke verdedigingsmaatregelen
te treffen voor de verzekering van de veilig
heid harer rechtmatige belangen. De regee-
van Abessinië protesteert plechtig tegen deze
beweringen en deze houding. Zij verklaart, dat
deze slechts tot voorwendsel dienen, om een
actieve voorbereiding tot een aanval in de
naaste toekomst te rechtvaardigen en deze
onafwendbaar te maken.
De voorstellen aan den Volkenbond.
De regeering van Abessinië, verlangend op
de meest duidelijke wijze haar vreedzame be
doelingen en haar wil om de internationale
verplichtingen te eerbiedigen te doen blijken,
onderwerpt eerbiedig aan den Volkenbond de
volgende voorstellen:
1. De Volkenbondsraad zal onmiddellijk
neutrale waarnemers benoemen, die zich naar
het gebied van Abessinië begeven zullen om
de deelen van Abessinië, die aan Italiaansch
Somaliland en de andere koloniën grenzen, te
inspecteeren.
2. De regeering van Abessinië verplicht zich
aan deze waarnemers alle noodige hulp en
bijstand voor de vervulling van hun zending
te verleenen.
3. De neutrale waarnemers zullen den wer
kelijk in de grensgebieden bestaanden toestand
bestudeeren, een enquête houden over alle be
weerde of werkelijke incidenten en hun rap
port rechtstreeks aan den Volkenbond toezen
den.
4. De regeering van Abessinië verplicht
zich onmiddellijk de kosten der enquétte te
betalen, overeenkomstig de door den Volken
bondsraad op te stellen kostenbepaling.
De nota van de regeering van Abessinië ein
digt met de volgende woorden: Het zal den
Volkenbondsraad niet ontgaan, dat sinds het
eerste beroep van de regeering van Abessinië
op den Volkenbond krachtens artikel 11 van
het Volkenbondsverdrag en sinds de daarop
volgende nieuwe dringende beroepen krachtens
artikel 15 van het Volkenbondsverdrag, de
toestand voortdurend is verergerd. Een aan
val tegen de onafhankelijkheid en de integri
teit van Abessinië schijnt nabij. Het voorstel,
dat de regeering van Abessinië thans eerbiedig
tot den Volkenbondsraad richt, heeft ten doel
dit gevaar te verwijderen. Het is gegrond op
de artikelen 10 en 13 van het Volkenbonds
verdrag
Japan markeert den pas.
Uit Tientsin wordt gemeld, dat Japan aan
de grens van Noord-China een scherpe waak
zaamheid betracht, maar voorloopig niet van
zins is tot nieuwe militaire operaties over te
gaan. Dit werd door kolonel Matsoei meege
deeld aan een Reutercorrespondent. Matsoei
ontkende wijders, dat bepaalde eischen waren
opgesteld, of overwogen.
De Chineesche gezant te Tokio.
De Chineesche ambassadeur te Tokio heeft
zijn geloofsbrieven overhandigd aan den Kei
zer van Japan.
Reuter meldt uit Belgrado, dat de regee-
ring-Jeftitsj is afgetreden. Deze verrassende
demissie schijnt veroorzaakt te zijn door een
meeningsverschil in den ministerraad, naar
aanleiding van een door den premier voor
gestelde wijziging in de samenstelling van
het kabinet. Vier ministers boden hun ontslag
aan en veroorzaakten daardoor een crisis
Er zgn bijna 20.000 jeugdige
werkloozen in Amsterdam.
Blijkens mededeeling van de gemeente
arbeidsbeurs bedroeg het getal jeugdige werk
loozen te Amsterdam op 1 April 1935: 19.639,
waaronder 1841 vrouwen, tegen 17.002 (1356)
op 1 April 1934. Onder jeugdige werkloozen
worden hier verstaan personen van 14 tot en
met 30 jaar.
Vragen van het Tweede Kamer
lid De Visser.
Het Tweede Kamerlid, de heer De Visser,
heeft aan den minister van justitie de vol
gende vragen gesteld:
Is het juist, dat reeds voordat de gewezen
hoofdcommissaris van politie te 's-Graven-
hage, F. van 't Sant, den dienst met eervol
Een goed begin is het halve werk.
Mijnhardt's Zenuwtabletten verzekeren U een
goed begin, want zij helpen U over Uwe aan
vankelijke zenuwachtigheid heen.
Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
ontslag en met recht op pensioen verliet,
tegen dezen hoogen ambtenaar ernstige ver
moedens van onrechtmatige handelingen wa
ren gerezen en dat het verleende ontslag met
die vermoedens verband hield?
Is het juist, dat ingevolge die vermoedens
in plaats van ingrijpen der justitie een „eere-
raad" is benoemd om bepaalde gedragingen
van dezen gewezen hoofdcommissaris van po
litie te onderzoeken en heeft de regeering aan
de benoeming van dien raad meegewerkt en
direct of indirect den gang van dat onder
zoek gevolgd of doen volgen?
Wordt ook vanwege de justitie in deze zaak
een zelfstandig onderzoek ingesteld en kan
de regeering verzekeren, dat indien eventueele
oneerlijke handelingen hebben plaats gehad,
tegenover dezen gewezen hoofdcommissaris
van politie op dezelfde wijze is en wordt op
getreden als tegenover andere personen, die
zich aan strafbare handelingen te buiten
gaan?
Was er voor deze aangelegenheid geen re
den tot toepassing van preventieve hechtenis,
zooals dat bij andere delicten herhaaldelijk
plaats heeft?
Weet de regeering, dat omtrent dit geval
zeer verontrustende geruchten worden ver
breid en acht zij het niet wenschelijk, dat ten
spoedigste de volle waarheid omtrent deze
zaak wordt bekend gemaakt, door volledige
inlichtingen aan de Kamer te verstrekken?
Vragen van het Tweede Kamer
lid v. d. Heide aan den minister
van justitie.
Het Tweede Kamerlid, de heer Van der
Heide, heeft aan den minister van justitie de
volgende vragen gesteld:
1. Is het de regeering bekend, of het juist
is, dat de nationaal-socialistische beweging
besloten heeft een nieuwe organisatie op te
richten of te doen oprichten, die naar den
schijn buiten deze beweging zou staan om bij
een eventueel verbod van de weerafdeelingen
de plaats van deze te kunnen innemen?
2. Zoo ja, is het haar bekend, welke doel
stelling deze nieuwe organisatie heeft; draagt
ze een militair of een semi-militair karakter,
melding tot het lidmaatschap van deze
stormtroepen, waarvoor de aanbeveling van
een hoogeren functionaris van de N.S.B.
een noodzakelijke voorwaarde is, opgaaf
moet worden verstrekt van allerlei bijzon
derheden, b.v. welk gewicht het adspirant
lid heeft, welke methode van zelfverdediging
hij zich eigen heeft gemaakt en op welke
tijden van den dag of nacht bij beschikbaar
kan zijn?
3. Is de minister niet van oordeel, dat, aif
deze organisatie inderdaad een militair ol
semi-militair karakter mocht dragen of
slechts naar den schijn dit karakter niet
mocht hebben aan deze volstrekt onneder-
landsche methode van doen voor goed een
einde moet worden gemaakt?
DE ZOMERPOSTZEGELS.
Ook die van 6 en 12 </t cent thans
in circulatie gebracht.
Van de Zomerpostzegels voor sociale en
cultureele doeleinden, van welke, zooals men
weet, sedert Maandag j.l. de verkoop is be
gonnen, waren om technische redenen voor
loopig alleen die van 1% en 5 cent (verkoop
prijs 3 en 9 cent) uitgegeven.
Thans zijn ook de zegels van 6 (10) en 12%
(16) cent in circulatie gebracht.
Feuilleton.
12)
en
Daardoor beïnvloed, vertelde zij hem onsa
menhangend de halve waarheid. Er had een
misverstand plaats gehad, zei zjj, en zij was
0 naar de verkeerde plaats gebrachtzij
wist niet precies waar die was; maar ze had
haar mishaagd, en dus was ze vandaar ver-
trokkën
Bob Willen luisterde met gefronst voor
hoofd naar deze verwarde met horten en
stooten gesproken verklaring. Hij had zijn
toestemming om naar die danspartij te gaan,
alleen aan Maisie gegeven, omdat hij een
rotsvast vertrouwen in Jack Carstairs stelde,
en omdat hij overtuigd was, dat deze het met
zijn Maisie eerlijk meende, of, zooals hij het
zelf uitgedrukt zou hebben, dat Jack „zich
aan de spelregels zou houden".
De houding van het meisje maakte even
wel al zijn vroegeren argwaan weer wakker.
Carstairs en zijn vriend Wayne behoorden
tot een stand, die sedert onheuglijke tijden
een kwade reputatie genoten had voor
zoover herbergiersdochters daarbij in het ge
ding kwamen. Als een van beiden het had
durven wagenWillen balde zijn vuisten,
en een gevaarlijke flikkering scheen in de
anders zoo vriendelijke blauwe óogen.
„Er is je vanavond geen leed overkomen,
Maisie?" vroeg hij. Zyn bedroefdheid ver
sterkte het meisje in haar besluit om haar
schandelijk geheim voor zich te houden.
„Neen, vader maar ik doe het nooit
weer."
„Daar zal ik een stokje voor steken,
meisje! Ik was een uilskuiken, om je mijn
toestemming te geven! Ik houd van Jack
Carstairs althans, vroeger mocht ik hem
wei maar ik wil niet, dat je voortaan nog
iets met hem te maken hebt, verstaan?"
„Maar, vadertjeWat zij verder had
willen zeggen, bestierf haar op de lippen.
Als zij nog iets toevoegde aan wat zij haar
vader ai gezegd had, zou zij met de volle
waarheid voor den dag moeten komen. En
danZij huiverde bij het denkbeeld.
„Er komen geen „maren bij te pas. liefje!
Onze stand en de zijne passen niet bij el
kaar. Hij is een aristocraat, en ik nu, ik
behoor nog steeds tot de klasse der profes-
sioneele voetballers. Houd je veel van hem,
Maisie?"
„Dat weet ik zelve niet, vader!" en dat
was op dit oogenblik de waarachtige waar
heid. In weerwil van de schitterende rol, dien
avond door Carstairs gespeeld, in weerwil
van het feit. dat zij onherroepelijk aan de
schande overgeleverd geweest zou zijn als hij
er niet geweest was, kon zij hem niet van
alle blaam zuiveren. Waarom had hij haar
overgedragen aan de zorgen van een man
van het karakter van Hector Wayne?
„Je moet het uit je hoofd zetten! Je moet
hem ten eenenmale uit je leven laten ver
dwijnen, meisje! Ik kan er niets aan doen,
wanneer hij ophoudt met voor Kensington te
spelen. Jij bent mij het dierbaarst van alles;
jij bent alles wat ik over heb, Maisie, nu
je moeder dood is. Ik zou het niet over
leven, als je iets overkwam
„Mij zal niets overkomen, vadertje!" Zij
deed een poging om zijn beslommeringen
weg te lachen, maar zij voelde zich omringd
door een donkere en onheilspellende wolk,
die zij met haar blikken niet kon doorboren.
Dien nacht was een donker Noodlot haar op
de hielen gevolgd. Zij voelde, dat het leven
nooit meer hetzelfde voor haar zou zijn.
„Je moet dien Carstairs voorgoed verge
ten," herhaalde haar vader, „je moet alle
luchtkasteeelen afbreken, die je met betrek
king tot dat heerschap opgebouwd had. Mij
is het een en ander opgevallen, wanneer het
aan jou ontsnapt is en jou verzoek aan
hem om voor Kensington te spelen, heeft
hem misschien aangemoedigd om
„Vader," viel zij hem in de rede, „laat mij
nu asjeblieft naar bed gaan. Ik ben dood en
dood op!"
„Ik heb tot je eigen bestwil gesproken,
Maisie!" bracht de voormalige international
haar onder het oog, toen hij haar goeden
nacht kuste. „Je moet dien man voor altijd
vergeten!"
Zij liet het hoofd op haar boezem zinken
dat was haar antwoord.
Hoe doodmoe zij ook was, zij kon den slaap
niet vatten. Allerlei gedachten woelden haar
door het hoofd. Zij had haar vader beloofd
allen omgang te zullen afbreken met den
man dien zjj liefhad! Vanaf het eerste
oogenblik waarop Jack Carstairs haar aan
gekeken had met dien half wachtenden, half
uitdagenden blik, dien zij zoo onweerstaan
baar was gaan vinden, had hij een afzonder
lijk vakje in haar hersens ingenomen. Iedere
andere man, met wie zij in aanraking geko
men was. was door haar in een andere cate
gorie geplaatst. Voor haar bestond het
menschdom in twee deelen Jack Car
stairs in het eene, en de rest van de manne
lijke wereld, die haar dagelijksch leven in en
uil ging. in het andere.
Zij was machteloos geweest om daartegen
iets te doen: het verliefd worden op dezen
man was als van zelf gekomen, en het was
zoo moeilijk om zich daar tegen in te zet
ten.
Maar nu oogstte zij inderdaad de vruchten
van haar dwaasheid. Haar vader had gelijk.
Aristocraten en herbergiersdochters konden
heden ten dage evenmin op gelijken voet
met elkaar verkeeren dan in de dagen van
weleer. Wat waren die onstuimige, verruk
kelijke gedachten, die haar hart zoo storm
achtig hadden laten kloppen, een dwaasheid
geweest!
De ridderlijke wijze, waarop de man zich
dien nacht gedragen had, maakte de ver
loochening, die zij zichzelve opgelegd had,
des te zwaarder te dragen. En zij zag ook
zeer goed in, dat haar vaders „veto" hoofd
zakelijk zijn oorzaak had in de verkeerde
voorstelling van zaken, die zij hem gegeven
had. Door Wayne te dekken, had zij be
werkt, dat het grootste gedeelte van de
schuld althans in haar vaders oogen
op Carstairs was komen te drukken.
Het was nog niet te laat om het kwaad te
herstellen, dat niet maar wanneer zij de
volle waarheid sprak zou de woede van haar
vader zich des te sterker over Hector Wayne
uitstorten, nadat hij Carstairs verkeerd be
oordeeld had. Hij zou in staat zgn om hem
te vermoorden. Het was een afgrijselijk on
oplosbaar vraagstuk, en toen de dag aan
brak, was zij er nog niet mee gereed.
De gedachte, die haar gedurende dien lan
gen afmattenden nacht neen, vanaf het
oogenblik waarop zij Jack Carstairs in de
Lotus Club gezien had hoofdzakelijk be
zig gehouden had, was deze: Waarom had
hij Wayne er op af gestuurd oni haar te
halen? Wetende zooals hij geweten moest
hebben wat voor soort man Wayne was.
waarom had hij haar dan aan diens zorg
overgedragen. En was Carstairs zelf van
alle schuld jegens haar vrij te pleiten, door
haar uit te noodigen voor die raadselachtige
danspartij En ook, had haar vader gelijk
Had hijzelve aanleiding tot vrijpostigheid ge
geven, door Carstairs te vragen om te spe
len voor de voetbalclub, die haar zoo na aan
het hart lag? Hij was toch zeker te veel
gentleman om van zooiets misbruik te ma
ken? Maar anders en zij werd vuurrood
van schaamte, bij de gedachte alleen -zou
dat een verklaring aan de hand doen voor...
o, daar wilde zij liever niet dieper op door
gaan!
Zij verscheen aan het ontbijt met diep om
rande oogen, een bleek gezicht, en zichtbaar
verstrooid. Zij zei hoegenaamd geen trek te
hebben om een hapje te eten, en Bob Willen,
die er tegen zijn kenniissen zoo graag op
blufte dat „zijn Maisie er zich nooit schuldig
aan maakte om domme dingen in haar hoofd
te halen", liet ditmaal zgn ham met spiegel
eieren koud worden om haar aan te staren.
„Voel je je niet erg lekker, lieve kind?"
„Niet zoo erg best, vader," en zij beproef
de geruststellend te glimlachen, wat haar be
droevend afging.
Bob Willen stak zijn neus in zijn ochtend
blad.
„Ha, ze hebben vannacht weer eens een in
val in een van die vermaledijde nachtkroegen
gedaan, zie ik," merkte hg op. „Jammer, dat
de politie geen bevoegdheid heeft om al die
verderfelijke holen te sluiten.hè, wat
scheelt jou opeens, Maisie?"
„Niets!' stamelde het doodsbleeke meisje.
Een uitroe p was haar onwillekeurig ont
snapt. „Mijn zenuwhoofdpijn komt weer op
zetten, geloof ik." Zich er om verwenschende.
moest zij tot een noodleugentje haar toe
vlucht nemen.
„Ik herinner me niet, je ooit over zenuw
hoofdpijn te hebben hooren klagen," merkte
haar vader op. Hij keek ais was hg op het
punt haar een tweede opmerking te maken,
maar, zich blijkbaar bedenkende, wijdde; hij
zich weer aan zijn krant.
Maisie kon zich later niet meer herinneren
hoe zij dien dag doorgekomen was. Zij was te
veel van streek om een poging te doen zich
van haar dagelijksche huiselijke plichten te
kwijten, en liet alles over aan Emily, de
zeer bekwame huishoudster, die haar al van
kindsbeen af verzorgd had. En zij zag tegen
de verschijning van de avondbladen op als
tegen een berg. Zij durfde er niet aan te den
ken, wat deze konden bevatten.
Per middagpost ontving zij een brief. Zij
was niet in staat om het handschrift te her
kennen; was dit het geval wel geweest, dan
zou zij de enveloppe doormidden gescheurd
en de stukken in het haardvuur geworpen
hebben, zonder den inhoud nader te bekijken.
Had zij dit gedaan, het zou voor haar ge
moedsrust oneindig beter geweest zijn.
In de afzondering van haar eigen kamer
tje waar zij, in het schuldbewustzijn, dat
haar nu overviel, zenuwachtig haar toe
vlucht gezocht had ^as zij dien brief.
'.V.'rrdt vervolg2.)
