Amsterdamsche Brieven. Marine-brieven uit Indië T JUTTERTJE 'VTERDAG 29 JUNI 1935 PAG. 5 Bieden: Zuid. West. Noord. 4 s- 5 K. 5 R. 5 S. 6 K. x doublé x x Oost. pas x X Resultaat: West 1 down, terwtjl 5 S door Z. nooit gemaakt kunnen worden. Het tweede spel was een door Noord te spelen gedoubleerd 5 KI. bod, dat juist werd gemaakt: Noord: Mr. F. W. G. s. h.io.x H.b.lO.xx R. K. h.b.xxxx Zuid: Mr. E. C. G. S. a.xx H. v.xx R. xxx K. a.v.x Bieden: Zuid. West Noord. Oost IR. 2 K. 3 R. 4 K. pas 5 K. dotible pas pas pas Doordat de R. in N. worden afgetroefd en op de 4e H. een S. kon worden wegge gooid, is het spel gewonnen. Alleen S. uitkomst had eenige moeilijk heden kunnen opleveren. N.D.S. Be stembus-uitslag. We hebben de gemeenteraadsverkiezin gen achter den rug. Het is, dezen Woensdag een kalme verkiezingsdag ge weest, mede misschien door toedoen van de zomersche hitte, waarin we ons sedert kort eindelijk kunnen verlustigen, Ook 's avonds op straat, voor de di verse krantenbureaux, waar, zooals te doen gebruikelijk de uitslagen werden bekend gemaakt, hebben we het bij vroe gere soortgelijke gelegenheden wel eens drukker en rumoeriger gezien; dit laatste was mogelijk dan ook wel een gevolg van het feit, dat vrijwel alle aan den stembusstrijd deelnemende partijen op dien avond ook diverse groote zalen hadden afgehuurd, waar de partijgetrouwen in grooten getale bijeenkwamen en, onder ons, de uitslagen toejuichten, dan wel in min of meer pijnlijke stilte betreurden... Zoo had de S.D.A.P. dit keer beslag ge legd op de Apollo-hal, de Communisten op het Concertgebouw, de Vrijheidsbond op een zaal in het American-hotel, enz. Van de totaal-uitslag is u natuurlijk, nu u dit leest, al lang op de hoogte; dat de S.D.A.P. en de Communisten met de grootste winst gingen strijken en zoowel de anti-revolutionairen, als de Christelijk Historischen, de Vrijheidsbond, de Vrij zinnig Democraten en de Middenstanders er veeren bij gelaten hebben, is u natuur lijk al bekend. De hoofdstedelijke Raad is dus „om". Communisten, S.D.A.P. en R.S.A.P. zullen in de komende periode over een meerderheid beschikken van 25 tegen 20 zetels. Voor .het eerst jn haar geschiedenis heeftAmsterdam - een „Marxistische meerderheid". Dat die meerderheid als zoodanig nu ook ongebro ken in het komende bestuursbeleid zal op treden, gezien de tegenstelling, ;'a, men kan wel zeggen de „haat" die er tusschen S.D.A.P. en C.P.H. bestaat, op z'n zachtst gezegd, zeer onwaarschijnlijk en wie het voorstelt alsof wij nu ook een periode van „roode dictatuur" tegemoet gaan, stelt het zeer zeker foutief voor! Het meest waarschijnlijke lijkt thans, dat we ons zullen moeten voorbereiden op een tezamen optrekken van „rooden" en Katholieken naar het hoofdstedelijk re- geerings-kasteel. Er werd reeds van verschillende zijden op gewezen, dit dan tot slot van deze „stembus-beschouwnig", dat deze nieuwe, roode, meerderheid op het Prinsenhof tenslotte ontstaan is door de techniek van het evenredig kiesstelsel waaronder wij leven en door een absolute meerderheid van roode stemmen. Zoowel de S.D.A.P. als de C.P.H. heeft in ruime mate geprofiteerd van de zoogenaamde „overschotzetels", In feite beschikken de S.D.A.P., C.P.H. en R.S.A.P. thans teza men over 49.9 van het aantal stem men; zij kregen 25 van de 45 zetels. De andere partijen, met hun 50.1 van het stemtotaal moeten zich met 20 zetels te vreden stellen. Zeer zeker een ietwat won derlijke „figuur"! Een Amsterdamsche Wereld tentoonstelling Een ietwat wonderlijke „figuur" noe men velen ook het, dezen keer wederom herkozen „onafhankelijke" Raadslid dr. M. de Hartogh. „Wonderlijk of niet, men zal hem in alle geval moeten nageven, dat hij in de afgeloopen jaren, mede als voorzitter van het Initiatief-Comité Am sterdam met onverdroten ijver en volhar ding gestreefd heeft naar een „verlevendi ging" van de stad en hij ook tot vele goede blijvende dingen, dit in tegen stelling met de tijdelijke „feesten", enz. die tot verlevendiging moesten dienen, eertijds den eersten stoot heeft gegeven; wij noemen: de Parkherstellings-oorden, het A-G.W.O., T.A.V.O.N.A., „Practisch Werken" van jeugdige werkloozen,... Thans, ook met het oog gericht op de Wereldtentoonstelling in Brussel, die zulk een groot succes blijkt te zijn en waarheen men deze weken, dag in, dag uit steeds maar weer volgeladen autobussen met Amsterdammers ziet tijgen. heeft hij met nieuwe energie en moed zijn oude plan voor het houden van een Wereld tentoonstelling aan de boorden van Am- stel en IJ weer opgevat. Reeds bij de be handeling van de gemeentebegrooting voor 1933 stelde dr. de Hartogh B. en W. de vraag of zij het instellen van een com missie wilden overwegen, welke de mo gelijkheid van een wereldtentoonstelling zou hebben te onderzoeken. Er wérd in derdaad zulk een. commissie ingesteld on der voorzitterschap van dr. Posthuma. Wel luidde de conclusie van het door haar uitgebrachte rapport, dat zij „gelet op den toestand der industrie en de econo mische omstandigheden" het houden van een dergelijke tentoonstellinng niét kon aanbevelen, maar zij zou, dit stelt onze initiatiefnemer thans op den voorgrond, dit jaar de mogelijkheid „gaarne opnieuw onderzoeken"In onze Vereeniging voor Vreemdelingenverkeer ,,'t Kogge schip" en in de Kamer van Koophandel zijn intusschen reeds besprekingen gaande over het houden van een tentoonstelling in 1937, ter gelegenheid van het eeuw feest der... Spoorwegen (wat, gezien de voortdurend stijgende millioenentekorten bij dezen aanstaanden jubilaris, een wat zonderlinge „gelegenheid" is!) en van het 25-jarig bestaan van het Sportpark, ofte wel Stadion (wat beter gaat!) De expo sitie zou dan „staan in het teeken" van „verkeer en sport". Men denkt nu reeds, waar een terrein aan de overzijde van het IJ zeer zeker met in aanmerking zal kun nen komen, aan een terrein aan den Am- stel dat dan speciaal, voor deze gelegen heid in orde zou moeten gebracht worden, iets wat op zichzelf ook een goede- werk verschaffing zou kunnen vormen. Een „wereldtentoonstelling" hebben wij sinds 1883 niet meer in Amsterdam gehad. We zijn ongetwijfeld op dit gebied, dit zal men dr. de Hartogh moeten toegeven, al te lang „werkloos" geweest. „Wat Brussel kan,- kan. Amsterdam ook", onder deze „oorlogskreet" gaan de huidige pro motors van de komende Wereldtentoon stelling aan den slag! De nieuwe zege. Op het oogenblik beleven wij onder het motto: „Wat Amerika kan, kunnen wij ook", in Amsterdam en stellig in ge heel Nederland de rage van „ketting brieven". Er zijn brieven, die u verzoeken een dubbeltje, in papier verpakt te zenden naar hem of haar, die boven aan de lijst figureert de methode van deze ketting brieven veronderstellen wij. u bekend te zijn en andere' brieven vragen om twee postzegels van 6 cent te zenden en weer andere om liefst 40 cent. Van alle soorten hebben wij al eenige gekregen van liefheb bende en ons getrouwe vrienden en beken den. Wij hebben- uitgerekend, dat als wij dë zeven brieven^ die wij tot nu toe ont vingen, alle zouden doorzenden, ons dit zóu komen te staan op een uitgave van twee gulden negend en zestig Cent, waar tegenover staat een netto ontvangst binnen een maand van zes honderd duizend drie en negenig gulden en dertien cent. Het gekke is, dat een collega ook zoo'n stelletje brieven heeft ontvangen en nu ook denkt binnenkort een paar ton binnen te halen. Nog gekker is, dat iedere ontvanger van een kettingbrief hetzelfde denkt, dus ook verwacht, in een maand tijd- zoo ongeveer een slordige ton aan post zegels in zijl1 brievenbus te vinden. Eigen lijk verwacht op het oogenblik iedere Ne derlander een ton in. zijn brievenbus. Als wij nu een maand verder zijn, beschikt iedere Nederlander over een ton, gaat dan natuurlijk zijn vacantie in het buitenland doorbrengen en we .zullen het beleven, dat Nederland- in Augustus leeg is. Ieder een is overal elders, de steden zijn uitge storven en verlaten. Een heerlijke stilte verspreidt zich over stad en land. Kranten komen niet meer uit. Wh zitten in Tirol en schrijvengeen Amsterdamsche brieven meer, die dan toch ook niet zzllen ver schijnen, want: de Redactie heeft intus schen ook de beenen genomen, en het ver schijnen is ook niet meer rtoodig, want alle getrouwe lezers van 't Juttertje hebben ook een ton in de brievenbus gevonden en zijn vertrokken. Het wordt een genoeg lijke zomer. Ik heb hooren verluiden, dat Mussolini het brievensysteem zoo aardig vond, dat hij er ook een op touw heeft ge zet. Hij heeft geschreven aan den Koning van Engeland, den Rijkskanselier van Duitschland en den Keizer van Abessinië en gevraagd hem een aardig duikbootje te sturen. De drie genojmten zullen den brief weer doorzenden en krijgen dus ieder drie duikbootjes waar vooral de Keizer van Abessinië bljj mee zal zijn! enz. Nederland komt het laatst aan de beurt en (een prof. heeft het uitgerekend) Ne derland zal worden verblijd met 354.876 duikbooten, die allen in Den Helder zullen worden ondergebracht, wat, als de vacan- tiegangers zijn teruggekeerd een heel ver tier zal geven. Tenminste als de ketting niet ergens breekt!! Oveirgens zijn ern stige complicaties te verwachten, want als alle vacantiegange-"»-terug zijn en dus alle Nederlanders weer op de plaats hunner inwoning teruggekeerd, zijn .wij allemaal kapitalisten geworden, is er geen armoede meer, is er geen crisis meer, is er geen ruzie meer, is er niks meer, heelemaal niks. Nee, wij zenden de brieven niet ver der. Wij verbreken den ketting! Het leven zou te saai worden! Overigens hébben we ook gehoord dat er niet genoeg geld is om al die tonnen uit te Detalen. Het gaat dus niet. En we zijn daar eigenlijk toch maar blij om. Het Juttertje bLjft gelezen en we gaan niet naar Tirol... Nieuwe R.L.M.-attractie. Dat zeiden de door de K.L.M. tenslotte uitverkoren „lucht-stewardessen", die in in den vervolge als „gastvrouw in de lucht" in onze „vliegende hotels" zullen optreden ook! „Het leven zooals het is", daar rekenen wij, en deze nieuwe K.L.M.-employées in de eerste plaats na tuurlijk,ook het „vliegen" toe... Wie overigens aan het eind van de vorige week op Schiphol het troepje sollicitantjes aan schouwde en tevens kennis nam van de „examen-eischen", waaraan zij, zoowel in nerlijk als uiterlijk moesten voldoen, zal nog eerder dan anders een reisje per K.L.M. bovenaan op zijn verlanglijstje zet ten. En dan speciaal een reisje naar Mi laan. op welke luchtlijn de gezegde ste wardessen het eerst in dienst zullen tre den. Vooral mannelijke vakantiegangers zullen er gaarne „bumpmgs" en lucht- ziekte voor over hebben om zich óp de nieuwe wijze door onze Luchtvaartmaat schappij te laten verzorgen en vertroe telen Meesteres: „Marie, ik krijg vanavond gasten, zorg dus .at je in den salon den haard aanlegt." De onbetaalbare: „Zeker, mevrouw, voor hoeveel personen?" Beste Klaas, We iiggen op het oogenblik met de groep 1 torpedobootjagers, zooals je wel weet dus Hr. Ms. „Banckert" en „Van Nes" in de baai van Sambo. Alleen vertuid en hebben dus betrekkelijk weinig plaats noodig. Het is nog vrij druk hier vanwege de tankers. Wat dat aangaat is het net of je" in de Carïcas of Bultenbaai -van Cura- gao ligt. Kale rotssen, spaarzaam een beetje struikgewas, olietanks en tank schepen en... olielucht. Het is merkwaar dig, man! hoe of met de lucht, ook de ner- inneringen aan dien tijd je aanwaaien Van dien tijd in de West het was 1930 zitten trouwens veie marinemenschel, nu op het eskader en "die zullen wel allemaal aan hét „Schottegaatje" herinnerd worden. Sambo zeif is weinig veranderd. Acht jaar geleden was het vrijwel geheel kaal, nu is 'het een beetje begroeid. Er zijn wat tanks bijgekomen en de administrateurswoning is verplaatst, eveneens is zulks het geval met het voetbalveld. Als goed marineman ben ik natuurlijk direct na aankomst eens even op den wal gaan kijken en dan klim je altijd maar weer naar het hoogste punt. Man daar bij die uitkijkpost van den havenmeester groeide gras, het was er koel en na langdurige be- stüdeering konden, we zelfs geen ongedierte in het gras ontdekken zoodat we er bij zijn gaan liggen. (Nu waren we toch een beetje branie omdat we pas voor dë zooveelste keer zijn ingeënt, dus maakt een mieren- beet of knauw van een veenmol je niks meer). Als-je daar op die tjöt zit heb jé uitzicht op Singapore. Het was helder weer, nu kerel ik kan je zeggen dat ik een ge voel had of ik aan den overkant van het Y in Amsterdam op deze stad lag uit te kij ken. En heerlijk rustig dat begrijp je, want auto's „tida ada" daar op dat stukje rots en fietsen evenmin. We konden beneden ook het oude voet balveld zien liggen, waar we in onze jonge dagen nog wel eens het schip vertegenwoor digden in het team van boord, maar dat gaat nu toch niet meer. Dat zijn weer van die sombere overpeinzingen. Zwommen wij vroeger op het strandje, thans, is er een keurig zwembadje gekomen, waar natuur lek door ons williggebruik van gemaakt werd. Aan de strankust van het eiland ligt nu ook een heel mooie wandelweg, kortom het is hier wel veel netter geworden, ook is er een groote vrijgezellen flatwoning ge plaatst die ik er nimmer zag 9 jaar gele den. Na ons wandelingetje zijn we nog even naar den voetbalwedstrijd van het Sambo- elftal tegen een Java elftal gaan kijken. Onze jongens hebben met 20 voorgestaan, maar op het laatst werd het een kwestie van „ausdauer" en verloren we tenslotte met 23. Daarna zijn we naar het soosje gegaan, wat natuurlijk niets veranderd was. Juist toen de sloep van halfzeven weg was vroegen 'we of we er iets konden etén, maar deze sociëteit had „minoeman sadja". Het is anders wel opmerkeüjk hoe of het eilandje zoo vlak tegenover Singapore verengelscht is. Engelsche couranten, alle aankondigin gen in het Engelsch en in het Hollandsch. Het doet wel vreemd aan als je die kleine donkere kindertjes Engelsch hoort praten. Vanaf de veranda van het soosje bekeken we de filmvoorstelling. Dit is in den loop der jaren een .talkie geworden. Overigens, net als vroeger. - Beneden op straat en tegen de hellingen der rotsen aan, stampvol met inheemSchen die gezeten op hun matje of krant de voor stelling gratis bijwoonden en met hun ge juich en gegil een komisch aspect aan het geheel gaven. Met de sloep van halfelf gin gen we weer terug naar boord, maar toen was je ook wel weer geheel uitgekeken en terecht hoorde ik een van de menschen in de sloep zeggen „ziezoo, deze plaats schrap ik verder uit mijn boekje". Ik wil niet on vermeld laten, dat de echtgenoote van den havenmeester geboortig was uit Nieuwediep: je vindt toch overal die jutters, wat? De jagers, die een andere route als wij geno men hadden, brachten pastoor Litjens bij ons aan boord. De pastoor zal de verdere eskaderreis aan boord van Hr. MS. „Java" blijven. Gisterenavond hadden we filmvoor stelling bij kanon 4 en 5 BB. We hebben n.1. op de Java een talkie aan boord gekregen. Het begin was even moeilijk natuurlijk en ik benijdde den sergt.-monteur geenszins die het toestel moest bedienen, vanwege de op en aanmerkingen die hij te hooren kreeg. Zoo zijn we nu eenmaal, maar toen alles vlot draaide genoot iedereen ervan. Met onze vele zoeklichtbordessen is het aantal „bal- con"-plaatsen vergroot. Het was een gezel lige avond. Voordat we hier aankwamen zijn we door de straat Riouw gegaan. Voor ons uit onze vorigen turn, ook bekend terrein, 's Nachts kregen we gezelschap van den Engelschen kruiser „Brisbane" van de Au stralische marine, die om 8 uur onzen eska der-Commandant salueerde, wat wij natuur, lijk „courtoiselijk" beantwoordden. Om en nabij den evenaar natuurlijk regen en nog "eens-regen. Het leek wel de Noordzee, want de temperatuur daalde ook. Ja zelfs verlo ren we een oogenolik bijna cnze schijven uit het zicht tijdens de persoonlijke schiet oefeningen vanwege de „oudejan", iets wat je tusschen de Haaks en het lichtschip Maas ook nog wel eens overkomt. We heb ben er over gepiekerd om op den evenaar een doopfeest te houden. Ja, kijk nu maar niet zoo vragend, maar we hebben miliciens aan boord en daaronder zijn er verscheide- nen, van Java die nog nimmer komende vanaf de Zuid, deze lijn passeerden. Maar we hebben dat per slot maar niet gedaan. Het was aan dek al nat genoeg vanwege dien voortdurenden slagregen. Nu Klaas, je ziet alweer, wanneer men verre reizen doet, dan kan men veel ver halen. Mijn epistel is langer dan sedert weken. De groeten aan alle bekenden. De volgen de week uit Priok. Saluut HENK.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 9