Buitenlandsch Overzicht.
oetbal
iefd
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
No. 7618
EERSTE BLAD
DINSDAG 9 JULI 1935
63ste JAARGANG
Feuilleton.
O
Mussolini spreekt de
soldaten toe.
INDERDAAD
Een Engelsch-Italiaansch
condo-minimum over
Abessinië.
China en Japan.
De Habsburgsche kwestie.
zich graag op straat
ver loon en met 'n ou der-
wek sch kapothoedje op?
Natuurlijk niet, dat zou
bespottelijk ouderwetsch staan
Neem C£c?^ttc, dat
bleekt WITTER en bijl
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—,
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost t 2.10. idem per mail en overige
landen t 3.20. Losse nos. 4 et.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. t 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50,
f 1.70.
Verschynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No 16066.
ADVERTENTIE Ns
20 ct per regel (galjard). Ingez. medsd. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop. te buur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De Ver. Staten trachten zich neutraal te houden in de Italiaansch-
Abessinische kwestie. De betrekking van Frankrijk tot Italië.
Zal er nog dit jaar een vlootconferentie worden gehouden?
De Italiaansch'
Abessijnsche
kwestie
Abessinië is ten einde
raad. Het ziet het Ita-
liaansche gevaar steeds
naderbij komen en het
land komt hoe langer hoe
meer tot de bittere ontdekking dat het van
Europa en van den Volkenbond niets heeft te
verwachten. „Stel uw vertrouwen niet op
prinsen, noch op 's menschenkind van het
welk geen heil te verwachten is", zei de
psalmdichter reeds voor vierduizend jaren en
dat woord heeft nog niets van zijn waarde
verloren. Ten einde raad heeft het zich nu
tot Amerika gewend, met de noodkreet:
„Help ons, doe toch wat dat den oorlog voor
komt." Maar Amerika schijnt er ook al wei
nig voor te gevoelen ziin hand in het wespen
nest te steken en tracht zich afzijdig te
houden.
Zoo meldt Reuter b.v. uit Washington o.m.:
Volgens goedingelichte kringen heeft
de Amerikaansche regeering besloten zich
geheel afzijdig te houden van bet Ita-
liaansch-ABessijnsch geschil.
Hoewel de officieele instanties aan het
departement van buitenlandsche zaken nog
steeds geen commentaar willen geven, ge
looft men hier algemeen dat de regeering der
Vereenigde Staten zal voortgaan met het vol
gen van de lijn van niet-inmenging, welke de
buitenlandsche politiek van Amerika ken
merkt. De strekking van het antwoord van
de regeering te Washington aan den Negus
wordt aldus geïnterpreteerd, dat het geschil
tusschen Italië en Abessinië ressorteert brj den
Volkenbond, en dat de Vereenigde Staten niet
kunnen intervenieeren, daar dit land geen lid
is van den Volkenbond.
Is het voor Abessinië tenslotte niet om
wanhopig te worden? Het voelt wel dat het
tegen Italië niet opgewassen is en dat een
oorlog dus beteekent de ondergang van het
lijk. Het wendt zich in zijn angst tot den
GRAAF C1ANO,
Mussolini's schoonzoon, thans benoemd
tot pers- en propagandaminister in Italië.
KONMN's AUTOMATIC,
warme Croquetjes, diverse Slaatjes,
dag en nacht.
Volkenbond, het ziet uit om hulp naar Enge
land en Frankrijk. Het doet zijn noodkreet
tot over den Oceaan weerklinken en practisch
gesproken zeggen allen: „Dop je eigen peul
tjes." Engeland, ja, dat zou nog wel iets wil
len doen om de eer van den Volkenbond te
redden, maar het vindt nergens steun. Het
gaat in het leven van de groote mogendheden
als in het individueele leven: de zucht tot
zelfbehoud is te groot dan dat men zich in
gevaar zou begeven voor anderen. Het is een
fraaie wereld waarin we leven.
Met stijgende spanning zien we de ont
wikkeling van den toestand in Noord-Afrika.
De Fransdv
ltaliaansche
betrekkingen
Mussolini, die zonder
blikken of blozen een
schreeuwend onrecht be
gaat tegenover Abessi
nië, kent zijn kracht. Hij
weet dat hij tamelijk vrij
spel heeft in Noord-Afrika, want dat de mo
gendheden het wel uit hun hoofd zullen laten
Abessinië te hulp te komen, 't Is om te
schreien, dat in onze „verlichte" eeuw een der
gelijk optreden nog ongestraft mogelijk is.
Maar, zooals we boven reeds zeiden, de mo
gendheden wagen zich er niet aan, uit over
weging van zelfbehoud. Men zal zelfs nog
geen boycotmaatregelen nemen en strijkt
straks liever het bloedgeld op van de wape
nen en het oorlogmateriaal dat men aan de
oorlogvoerende mogendheden hoopt te leveren.
Een diplomatieke zet van Italië is om
Frankrijk op zijn hand te krijgen zoodat het
onder geen voorwaarde zal samenspannen met
Engeland.
De Fransche en Italiaansche generale sta
ven hebben elkander geraadpleegd over een
nauwere samenwerking, maar er moet nog
veel gedaan worden op diplomatiek gebied,
alvorens het plan tot samenwerking tot stand
is gekomen.
De Fransch-Italiaansche plannen hebben in
het bijzonder betrekking op Oostenrijk, waar
de beide mogendheden gezamelijk zouden kun
nen moeten optreden volgens de bepalingen
van een Donauverdrag van wederzijdschen bij
stand. Wanneer het pact zou worden geschon
den, zouden Frankrijk en Italië indien noodig
door een militaire actie Oostenrijks onafhan
kelijkheid verdedigen. Aangezien Frankrijk
niet aan Oostenrijk grenst, zal Italië de eerste
militaire actie moeten ondernemen. Frankrijks
hulp zal voor Italië dan van groot belang zijn.
Bovendien kan Italië dan de Fransch-Italiaan
sche grens van troepen ontblooten. In ver
band met een dergelijke overeenkomst zijn
binnenkort troepenverplaatsingen te verwach
ten.
Voordat Italië echter een actie in Oosten
rijk kan beginnen, moet er geen aanval uit het
Oosten te duchten zijn. Een Italiaansch-Zuid-
Slavische overeenkomst is daarom een belang
rijk onderdeel van dezen opzet. De eerste taak
van de Fransche diplomatie bestaat hierin,
Zuid-Slavië's toestemming te winnen voor een
Italiaansche actie ter verdediging van Oosten
rijks onafhankelijkheid. Deze toestemming kan
alleen verkregen worden na een volledige re
geling van de Italiaansch-Zuid-Slavische ge
schilpunten.
De wensch der Fransche regeering om
deze onderhandelingen te besluiten, maakt
het haar nog moeilijker te kiezen tusschen
u
3»)
en
„Geef mjj werk!" klonk het onmiddellijk, op
een toon vol zelfvertrouwen.
„Werk, watte?" herhaalde de onthutste
manager. De beschaafde spreektoon was hem
opgevallen, en hij vroeg zich af, waar hij die
stem meer gehoord had. Het gezicht van den
man kwam hem evenwel geheel onbekend
voor.
Werk? Als wat?" vroeg Whittaker scherp.
Evenals ieder manager van een vooraan
staande eerste-klasse voetbalclub, behoorde
het tot zijn dageljjksch werk om ingebeelde
kwasten met meer of minder welwillendheid
te woord te staan. Ook dit heerschap had
blijkbaar, als zooveel anderen, een zeer hoo-
gen dunk van zichzelven.
De onbekende glimlachte, en wees naar het
sportblad, dat op het bureau van den mana
ger lag.
„Volgens de World, is u bitter om een mid
denvoor verlegen," zei hij.
De ergste vreezen van Whittaker werden
bewaarheid. Alweer zoo'n verwaande gek, die
zich verbeeldde dat hij maar een voet op een
voetbalveld behoefde te zetten om voor een
door den Hemel gezonden genie uitgekreten
te worden!
'.O, u is dus middenvoor-speler, zegt u?"
antwoordde hij met snijdend sarcasme. „Nu,
dat treft schitterend het kan niet mooier!
En u zou zeker met een aanvangssalaris van
f 200 per week genoegen nemen?"
Het glimlachje op het gezicht van den
jongen onbekende verdween niet geheel,
maar zijn stem nam een scherpen toon aan.
„U wordt natuurlijk lastig gevallen door
een menigte zotten, die denken voetbal te
kunnen spelen, maar er geen lor van weten,"
zei hij. „Dat begrijp ik best. Maar, hoor mij
een oogenblik aan; mijn tijd is waarschijnlijk
even kostbaar als de uwe, zoodat ik terstond
ter zake zal komen. Uitmuntende beoor
deelaars zeggen, dat ik middenvoor kan spe
len. Alles wat ik van u verlang, is een proef.
Deug ik niet, jaag mij dan weg; voldoe ik,
neem rnjj dan aan als prof. Ik zal u geen
cent aan overnemingssom kosten, omdat ik
nooit eerder als proffessional gespeeld heb.
U;is de eerste tot wien ik mij vervoeg; ik
wensch mijn brood met voetbalspel te ver
dienen, maar als u weigert mij een proefwed-
strijd te laten spelen, ga ik recht door naar
Londen en meld mij aan bij de Swifts. Ik
bied u de eerste kans u heeft die voor het
weigeren of nemen maar ik wensch van
morgen uitsluitsel te hebben."
De man had in zijn spreken en in zijn hou
ding iets overtuigends, dat de opmerkzaam
heid van Whittaker trok, niettegenstaande
het natuurlijk wantrouwen, dat hij koesterde.
„Alles goed en wel," gaf hij evenwel ten
antwoord, „maar wanneer ik iederen jongen
snuiter, die hier komt binnenstappen, de ge
legenheid gaf om te laten zien wat hij kan,
zou ik tijd te kort komen. Voor wie heeft u
eerder gespeeld?"
De bezoeker legde zijn kleine tasch. die hij
in de hand gehouden had, op de tafel.
„Ik heb u al gezegd, dat mijn tijd vanmor
gen vrij kostbaar is," merkte hjj op. „Het
Italië's eischen en die van den Volken
bond inzake de Abessijnsche kwestie.
Het internationale
vloot-probleem en het
Duitsch-Britsche vloot-
verdrag staan in het
middelpunt van de be
langstelling van de Brit-
sche bladen, zoo meldt Reuter uit Londen.
Ten aanzien van de voorgenomen inter
nationale vlootconferentie is men van oor
deel, dat het Duitsch-Britsche verdrag een
waardevolle basis voor besprekingen vormt, j
De Britsche regeering hoopt nog
steeds dat een conferentie van 5 onder
teekenaars van het verdrag van Wash
ington en van Londen nog in den loop
van dit jaar tot stand komt.
Het schijnt wel mogelijk, dat een alge-
meene vloot-conferentie tot stand komt,
waartoe ook Duitschland en Sowjet-Rusland
worden uitgenoodigd. In verband hiermede
vestigt men er de aandacht op, dat een nieuw
vlootverdrag niet tot stand kan komen vol
gens de lijnen van de verdragen van Washing
ton of Londen.
De beperking van de totaal-tonnages blijkt
volgens de ervaring niet mogelijk. Wel hoopt
men een weg te vinden om het mogelijk te
maken dat iedere onderteekenaar zijn vloot-
bouw-programma voor de komende 5 jaar
meedeelt.
De Times schrijft, dat het van veel meer
gewicht is de scheepssterkte te beperken, dan
het totaal-tonnage vast te leggen. Het vrij
willig besluit van Duitschland zijn vloot op
35 pet., van de Britsche te beperken, is van
te meer belang als men zich de vruchtelooze
besprekingen met de andere mogendheden
herinnert.
De Daily Telegraph schrijft, dat de eenige
mogelijkheid schijnt een internationaal ver
drag, waarbij voor ten minste 5 jaar overeen
wordt gekomen niet boven een bepaald maxi
mumtonnage te bouwen. Bovendien moet dan
een internationale uitwisseling van de bouw
programma's plaats hebben. Het blad is ver
der van meening dat geen deel van het
Britsch-Duitsche verdrag met meer bevredi
ging is ontvangen, dan de clausule, waarbij de
Duitsche onderzeevloot op 45 pet. van de
Britsche wordt beperkt.
Ten aanzien van de onderzee-vloten van
Japan, Frankrijk en Italië heeft Duitsch
land een moreele aanspraak op pariteit. Dat
het met minder dan de helft van de Britsche
onderzeevloot tevreden is, is een bewijs van
goeden wil.
CHARLES LAUGHTON,
de Engelsche tooneelspeler, die zich
groote populariteit verwierf in verschil
lende grootere filmrollen, o.a. als Nero en
Hendrik VIII, zal binnenkort een rol ver
vullen in de verfilming van Victor Hugo's
roman „De Ellendigen".
Italië zal overwinnen.
Mussolini heeft gisteren de divisie „3-Janu-
ari" van de fascitische militie te Salerno ge
ïnspecteerd. De divisie staat gereed naar
Oost-Afrika te vertrekken. De Duce hield een
korte rede tot de manschappen, waarin hij
onder meer zeide:
Italië staat voor een strijd, welke re
geering en volk voornemens zijn met suc
ces te voeren, tegen eiken prijs.
Steeds hebben de Italiaansche troepen de
zege behaald op de negers, alleen Adoea was
een uitzondering. Dit is te wijten aan de
overweldigende meederheid van de Abessi-
niërs, 4000 Italianen stonden tegenover
100.000 Abessiniërs. Italië had toenmaals een
regeering, die zich meer bekommerde om de
politici dan om de soldaten, daarom bleef
zooveel heldenmoed zonder gevolg. Thans
staat Italië achter zijn zonen in Afrika, die
liever helden zijn, dan een nutteloos leven lei
den. De Italianen zijn voortgekomen uit een
groot verleden en de geheele wereld moet de
waarde van den fascistische geest erkennen.
Deze woorden van Mussolini werden door
de divisie met luide toejuichingen ontvangen.
Op den weg van Rome naar Salerno is het
vliegtuig van Mussolini door den bliksem ge
troffen. De bliksem sloeg in de antenne, zon
der evenwel schade aan te richten. Alleen de
marconist werd bewusteloos geslagen.
Het Amerikaansch standpunt ten
aanzien van een wapenverbod.
Reuter meldt uit Washington:
Het antwoord van de Amerikaansche re
geering aan den keizer van Abessinië op zijn
verzoek inzake de mogelijkheid van toepas
sing van het pact-Kellogg in het Italiaansch-
Abessijnsehe conflict, heeft hier de kwestie
opgeworpen, of Amerika althans maatrege
len nemen kan om den uitvoer van oorlogs
materiaal naar Italië of Abessinië te belet
ten, voor het geval het tusschen deze twee
landen tot een oorlog mocht komen. Volgens
het departement van staat is de Amerikaan
sche regeering tot een dergelijk verbod niet
gerechtigd. De geldende wetten machtigen
de regeering slechts den uitvoer van oorlogs
materiaal te verhinderen in geval van een
burgeroorlog en dan nog alleen in Latijnsch
Amerika en in landen, waar de Vereenigde
de Vereenigde sshrdlun shrdl shr sh rshrdl
Staten exterritoriale rechten bezaten, als
bijv. in China. Voor den oorlog in het Chaco-
gebied heeft het Congres, als bekend, de re
geering brj een bijzondere wet tot een ver
bod van wapenuitvoer gemachtigd. Overigens
is de regeering niet bevoegd wapenleveran
ties te verhinderen.
Een verklaring van den gouverneur-
generaal van Korea.
Generaal Oegaki, de gouverneur-generaal
van Korea, die naar Tokio vertrokken is,
heeft voor zijn vertrek aan journalisten ver
klaard, dat de Japanners niet tevreden be
hoorden te zijn met een neutrale belangstel
ling in het conflict tusschen Italië en Abes-
helpt tegen zenuwpijn
altijd
Uilsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van
20 labl. 70 cis. en oraniezakjes van 2 labl. a 10 cis.
sinië, dat vitale gevolgen kan hebben voor
de menschheid en dat dreigt andere Europee-
sche landen mee te sleepen.
Havas meldt uit Parijs:
De correspondent van de Echo de Paris te
Londen bericht, dat de Engelsche diplomatie
thans nieuwe compromissen schijnt te over
wegen, waarvan er een zou neerkomen op het
instellen van een soort Engelsch-Italiaansch
condominium over Abessynië, op de grond
slagen van de onderhandelingen van 1925, die
er tusschen Rome en Londen zijn gevoerd,
zonder dat Frankrijk of Abessinië daarin zijn
gekend.
Fransche persbeschouwingen.
Te Parijs maakt men zich ernstige zorgen
over den Volkenbond, die door het Abessijn
sche conflict in een netelige positie dreigt te
geraken. Men geeft toe, dat de kwestie, hoe
Frankrijk zijn beste houding zal kunnen be
palen, niet minder netelig is.
De Temps merkt op, dat het betreurens
waardig is, dat Engeland zich zoo laat zrjn
verplichting tot nakoming van internationale
verdragen herinnert, nadat het kort geleden
eerst met Duitschland een overeenkomst had
gesloten, die de schending van deel V van het
verdrag van Versailles bevestigde.
DE ITALIAANSCHE TROEPEN-
VERSCHEPING.
Reuter meldt uit Napels:
Vrijdagavond is de Dalmatia met 21 offi
cieren en 600 man, allen artilleristen, naar
Mogadisca in Somaliland vertrokken.
De beide zoons van Mussolini, Bruno en
Vit'.orio, zuilen dienst nemen in de voor Oost-
Afrika bestemde troepen.
HET STATUUT VAN HET SUEZ-KANAAL.
Uit Genève wordt gemeld, dat de interna
tionale juristen-commissie zich heeft bezig
gehouden met de mogelijkheid van sluiting
van het Suez-kanaal, als middel om pressie
te oefenen op Italië. Hierbij is het standpunt-
verdedigd, dat de statuten der Suez-kanaal-
maaschappij de sluiting van het kanaal tegen
een oorlogvoerende mogelijkheid niet toe
staan, doch dat de leden van den Volkenbond,
op grond van art. 20 van het Volkenbonds
statuut, afzonderlijk hebben toegestemd, dat
alle verplichtingen, die.in strijd komen met
bepaalde voorwaarden, buiten werking kun
nen worden gesteld. Men kan derhalve, wan
neer de Volkenbondsraad den uitvoer van
wapen er raar Somaliland en Eritrea mocht
verbieden alle door he Suez-kanaal varende
schepen onderzoeken en de inbeslagneming
van alle onder het verbod vallende ladingen
gelasten. De secretaris-generaal van den Vol
kenbond zal in het begin van de volgende
week raar Londen komen en 'het is mogelijk,
dat hij o.a. deze kwestie met de Britsche re
geering zal bespreken.
Voorloopig is het echter nog de vraag, of
de Voll.enbondsraad zich voor een dergelijk
verbod zal uitspreken.
In de gedemilitariseerde zóne.
Uit Peking wordt gemeld, dat zich twee
duizend bandieten, met inbegrip van de re
bellen, die deelgenomen hebben aan het inci
dent van Feng tai, zich verzameld hebben te
Sjang feng hai, in de gedemilitariseerde zone,
op 30 K.M. ten noord-westen van Peking.
Volgens strooibiljetten, die 's nachts in de
stad verspreid zijn, zouden zij een voortdu
rende bedreiging van de stad vormen. De
militaire raad kondigt aan, dat alle maatre
gelen genomen zyn en dat troepen verzameld
zijn in de noordelijke voorstad van Peking.
o
Economische Bondsraad en Bonds^
cultuurraad keuren wetS'
wijziging goed.
Reuter meldt uit Weenen:
Het wetsontwerp tot opheffing der verban
ning der Habsburgers en de opheffing der
confiscatie hunner vermogens werd Vrijdag
in den Economischen Bondsraad en den
Bondscuituurraad bes; oken.
Beide lichamen keurden het wetsontwerp
eenstemmig goed.
Ex-keizerin Zita naar Oostenrijk.
Het A. N. P. meldt uit Weenen:
Het orgaan van den Heimatschutz van
Weenen, de Ostenreichische Abenzeitung, pu
bliceert onder het opschrift: „De Keizerin-
Weduwe komt naar Oostenrijk" het bericht,
dat Zita von Habsburg en haar kinderen met
uitzondering van Otto, nog in den loop van
dezen zomer voor een vacantieverblijf naar
Oostenrijk zullen komen en hun intrek zullen
nemen in het kasteel Reichenau aan den voet
van het Ragebergte in Neder-Oostenrijk.
Tegen de vroegere Keizerlijke famliie cn
de Oostenrijksche regeering bestaat hierover
een gentlemen's agreement, dat alle waarbor
gen bevat.
Aan het sluiten van deze overeenkomsten
is de indiening van de herzieningswet vooraf
gegaan.
Een Fransche persstem.
Reuter meldt uit Parjjs:
Naar aanleiding van de herziening van de
Habsburgwetten in Oostenrijk schrijft de bui-
ténlandseh-poiitieke medewerker van de Petit
Parisien, dat deze stap oorzaak is van opwin
ding en reacties, die beter haddei- kunnen
worden vermeden.
De Oostenrijksche legitimisten hebben zich
direct in hun plannen gesterkt gevoeld, en
zonder twijfel zullen' zjj hun ijver verdubbelen.
Wanneer deze propaganda in breede lagen van
het Oostenrijksche volk ingang zou vinden,
zal tenslotte in Midden-Europa een gevaar
lijke atmospheer van argwaan ontstaan.
Naar in Servisch politieke kringen verluidt,
heerscht in het ministerie van buitenlandsche
zaken te Belgrado een drukke bezigheid, in
verband met de Habsburg-kwestie. Zonder
onderbreking staat men in telefonische ver
binding met Parijs, Boekarest en Praag.
Naar verluidt zal een conferentie van de
Kleine Entente bijeen geroepen worden om
over de kwestie te beraadslagen.
Ga dan ook met Uw tijd mee
met hot bleeken van Uw witgoad
\U
nooit gaatjes in Uw goed
voor VIJF wasschen 16 ct
•NV.V.SV.V.1
KandelïOnd- „Emka Apeldoorn
doet er niet toe voor wie ik eerder gespeeld
heb; het komt er alleen op aan of ik er ge
noeg van kan om voor u te spelen. Dat is de
kwestie, die wij beiden wenschen uit te ma
ken, dus als u mij wilt wijzen waar uw kleed
kamer is, zal ik mij verkleeden, en u zult
voor uzelf kunnen beoordeelen wat ik waard
ben. Dat is een vierkant aanbod, zou ik zeg
gen, nietwaar?"
De manager van Kensington gromde een
verwensching. Daarna stond hij uit zijn stoel
op. In weerwil van alle voetbal-orakels, wer
den door menschen somtijds wonderen ge
wrocht. Dit ventje kon misschien dienstig
blijken; in ieder geval, als hij naar de Swifts
ging en daar een goed figuur sloeg, zou hjj
het zich nooit vergeven zich deze kans te
hebben laten ontgaan.
„Als je evengoed kunt spelen als je woord
je doen, dan zullen wij wel tot overeenstem
ming komen; ik moest je eigenlijk verzoeken
heen te gaan en mij met rust te laten, maar
toch vooruit dan maar! Goeden morgen,
Bob!" riep hij, toen hij bij de deur gekomen
was.
De jonge man, die zoo vurig aangedrongen
had om examen te mogen afleggen, werd zoo
rood als bloed. Hij kneep zijn handen tot
vuisten, en beproefde zijn opstandige zenu
wen in bedwang te houden.
„Morgen, Bill!" hoorde hij een bekende
stem zeggen. En toen: „Wie heb je daar bij
je?"
Whittaker grijnslachte eenigszins hatelijk.
„Ik weet niet hoe hij heet, Bob, maar dit
jonge heerschap kwam mijn kantoor zooeven
binnenloopen, en wou mij wijsmaken dat hij
een puike middenvoorspeler is. Hij eischt van
mij een gelegenheid om zijn woorden waar te
maken."
„Haha!" De voormalige International gaf
met dezen uitroep te kennen, hoe levendig
zijn belangstelling was.
„Hoe heet je man?" vroeg hij.
Huish Charles Huish!"
Willen zette een uiterst verbaasd gezicht.
Hij kwam iets dichterbij en bekeek het ge
zicht van den spreker aandachtig.
„Uw stem komt mij erg bekend voor" zei
hij ontsteld, en daarna ging nij hoofdschud
dend achteruit.
Een korte wandeling bracht het drietal
naar de deur van de kleedkamer, die Huish,
toen hij nog Jack Carstairs heette, zich nog
zoo goed herinnerde. Toen zij binnenkwamen,
was de oververmoeide, lange oefenmeester
Paterson. bezig met het been van een speler
te massee.
„Heb je je spullen bij je?" vroeg Whittaker
scherp.
„Hierin," antwoordde het proefkonijn, en
klopte op zijn tasch.
„Trek ze dan aan.,, En terwijl de trainer
nieuwsgierig toekeek, deelde de manager van
Kensington vlug zjjn bevelen uit.
„Verzamel alle jongens voor een oefenwed
strijd Pat."
„Het is vandaag wandelmarsch-dag, chef."
„Het kan me geen steek schelen wat voor
dag het vandaag is; haal de jongens bij el
kaar voor een oefenwedstrijd, die over tien
minuten beginnen zal. En maak wat voort,
asjeblieft!"
Toen de oefenmeester aan zijn opdracht
was gaan voldoen, greep Whittaker den ama
teur bjj den arm.
„Over tien minuten zul je de kans krijgen
waar je om gevraagd hebt. Zet je allerbeste
beentje voor; ben je een prima middenvoor,
dan zullen we je met genoegen in deze club
opnemen daarmee ben jij het ook eens,
nietwaar, Bob? Je weet zeker wel wie dat
is?" keerde hij zich tot Huish „dit is Bob
Willen, de voormalige Internationale spil."
„Ik ken Mr. Willen," gaf de ander ten ant
woord.
Weer gaf Bob Willen dat blijk van ver
rassing.
„Ken je mij zei hij, dichterbij komende
en den ander scherp aankijkende.
Huish herstelde zich. „Van gezicht," zei h(j,
„Ik heb u jaren geleden zien spelen, Mr. Wil
len, wie kent u niet!"
„O ha!" mompelde de International, zich
over de kin strijkende, en blijkbaar niet over
het antwoord voldaan.
De houding van Willen wekte hij Huish
allerlei vermoedens op. Het was duidelijk
zichtbaar, dat Willen niet goed uit hem kon
wijs worden. Hij had de stem herkend, of
meende dit althans en had raadselachtig
gekeken, toen hij het gezicht van Huish on
derzoekend bekeken had. Als de zaken er
anders voor gestaan hadden wanneer er
niet zulk een tragische zijde aan de zaak
verbonden geweest was zou Huish zich tot
lachen geneigd gevoeld hebben.
Hij zelf was gewend geraakt aan het
nieuwe gezicht, dat hem uit zijn scheerspie
gel aanstaarde, wanneer hij zich 's morgens
schoor. Soms dacht hij, dat hij niet veel ver
anderd was; dan weer vervulde het denkbeeld
dat hij door het leven ging met het gezicht
van een ander, hem met bittere en opstandige
gevoelens. Dat zijn nieuw gezicht een paar
diepe groeven daargelaten wat uiterlijk
betrof even knap was als zijn vroeger, was
hem volkomen onverschillig. Zijn gezicht had
hem nooit kunnen schelen, behalve wat één
meisje er van dacht en zij had gezegd
dat zij hem nooit meer wenschte te zien...
Nadat Huish zijn voetbalplunje aangetrok
ken had, had het lokaal zich intusschen met
belangstellende spelers gevuld. Paterson, de
oefenmeester, bezat een listigen zin voor hu
mor daarvoor was hij dan ook een Schot.
Hij had de van verbazing verstomde Ken-
sington-spelers op de mouw gespeld, dat de
club maar eventjes 6000 neergeteld had
voor een middenvoor van een beroemde club
in het Noorden van Engeland, maar dat de
officials de zaak volkomen „in het duister"
hielden.
„Hij zal ©ogenblikkelijk in een oefenwed
strijd meespelen!" ging de verrukte Paterson
voort „de voorhoede van het eerste elftal
tegen hun eigen achterhoede wat zeggen
wil, dat hij kringen om je heen zal trekken,
Dave!" En hij porde den verachtelijk kijken
den Christie met een bizonder beenigen elle
boog in de ribben.
„Weg! Je bent niet goed wijs, Pat!" brom
de de spil, zijn mouwen opstroopende.
„Tweemaal twintig minuten vrije oefen
wedstrijd vanmorgen, jongens," zei de mana
ger tegen de in de kleedkamer verzamelde
spelers. „Het spijt me, dat ik je niet eerder
heb kunnen waarschuwen, maar de kwestie
is, dat wij zooeven een Jongen man ontdekt
hebben, die een middenvoor-speler is en
aangezien middenvoors dit jaar met een
kaarsje te zoeken zijn, heb ik besloten hem
een kans te geven. Hij zal midendvoor spelen
bij de Aanvallers tegen de Verdediging."
„Naar buiten ik zal voor scheidsrechter
spelen!" riep Bob Willen, die zijn overjas al
uitgetrokken had. „Ik zal zorgen dat er geen
flauwe kul uitgehaald wordt, let op!"
(Wordt vervolgd.)