Buitenlandsch Overzicht. oetbal iefd NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA No. 7618 EERSTE BLAD DINSDAG 9 JULI 1935 63ste JAARGANG Feuilleton. O Mussolini spreekt de soldaten toe. INDERDAAD Een Engelsch-Italiaansch condo-minimum over Abessinië. China en Japan. De Habsburgsche kwestie. zich graag op straat ver loon en met 'n ou der- wek sch kapothoedje op? Natuurlijk niet, dat zou bespottelijk ouderwetsch staan Neem C£c?^ttc, dat bleekt WITTER en bijl Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Heldersche Courant f 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.—, Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost t 2.10. idem per mail en overige landen t 3.20. Losse nos. 4 et.; fr. p. p. 6 ct. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. t 0.50, f 0.70, f 0.70, f 1.Modeblad resp. f 1.20, f 1.50, fl.50, f 1.70. Verschynt Dinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No 16066. ADVERTENTIE Ns 20 ct per regel (galjard). Ingez. medsd. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop. te buur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct; bij niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct De Ver. Staten trachten zich neutraal te houden in de Italiaansch- Abessinische kwestie. De betrekking van Frankrijk tot Italië. Zal er nog dit jaar een vlootconferentie worden gehouden? De Italiaansch' Abessijnsche kwestie Abessinië is ten einde raad. Het ziet het Ita- liaansche gevaar steeds naderbij komen en het land komt hoe langer hoe meer tot de bittere ontdekking dat het van Europa en van den Volkenbond niets heeft te verwachten. „Stel uw vertrouwen niet op prinsen, noch op 's menschenkind van het welk geen heil te verwachten is", zei de psalmdichter reeds voor vierduizend jaren en dat woord heeft nog niets van zijn waarde verloren. Ten einde raad heeft het zich nu tot Amerika gewend, met de noodkreet: „Help ons, doe toch wat dat den oorlog voor komt." Maar Amerika schijnt er ook al wei nig voor te gevoelen ziin hand in het wespen nest te steken en tracht zich afzijdig te houden. Zoo meldt Reuter b.v. uit Washington o.m.: Volgens goedingelichte kringen heeft de Amerikaansche regeering besloten zich geheel afzijdig te houden van bet Ita- liaansch-ABessijnsch geschil. Hoewel de officieele instanties aan het departement van buitenlandsche zaken nog steeds geen commentaar willen geven, ge looft men hier algemeen dat de regeering der Vereenigde Staten zal voortgaan met het vol gen van de lijn van niet-inmenging, welke de buitenlandsche politiek van Amerika ken merkt. De strekking van het antwoord van de regeering te Washington aan den Negus wordt aldus geïnterpreteerd, dat het geschil tusschen Italië en Abessinië ressorteert brj den Volkenbond, en dat de Vereenigde Staten niet kunnen intervenieeren, daar dit land geen lid is van den Volkenbond. Is het voor Abessinië tenslotte niet om wanhopig te worden? Het voelt wel dat het tegen Italië niet opgewassen is en dat een oorlog dus beteekent de ondergang van het lijk. Het wendt zich in zijn angst tot den GRAAF C1ANO, Mussolini's schoonzoon, thans benoemd tot pers- en propagandaminister in Italië. KONMN's AUTOMATIC, warme Croquetjes, diverse Slaatjes, dag en nacht. Volkenbond, het ziet uit om hulp naar Enge land en Frankrijk. Het doet zijn noodkreet tot over den Oceaan weerklinken en practisch gesproken zeggen allen: „Dop je eigen peul tjes." Engeland, ja, dat zou nog wel iets wil len doen om de eer van den Volkenbond te redden, maar het vindt nergens steun. Het gaat in het leven van de groote mogendheden als in het individueele leven: de zucht tot zelfbehoud is te groot dan dat men zich in gevaar zou begeven voor anderen. Het is een fraaie wereld waarin we leven. Met stijgende spanning zien we de ont wikkeling van den toestand in Noord-Afrika. De Fransdv ltaliaansche betrekkingen Mussolini, die zonder blikken of blozen een schreeuwend onrecht be gaat tegenover Abessi nië, kent zijn kracht. Hij weet dat hij tamelijk vrij spel heeft in Noord-Afrika, want dat de mo gendheden het wel uit hun hoofd zullen laten Abessinië te hulp te komen, 't Is om te schreien, dat in onze „verlichte" eeuw een der gelijk optreden nog ongestraft mogelijk is. Maar, zooals we boven reeds zeiden, de mo gendheden wagen zich er niet aan, uit over weging van zelfbehoud. Men zal zelfs nog geen boycotmaatregelen nemen en strijkt straks liever het bloedgeld op van de wape nen en het oorlogmateriaal dat men aan de oorlogvoerende mogendheden hoopt te leveren. Een diplomatieke zet van Italië is om Frankrijk op zijn hand te krijgen zoodat het onder geen voorwaarde zal samenspannen met Engeland. De Fransche en Italiaansche generale sta ven hebben elkander geraadpleegd over een nauwere samenwerking, maar er moet nog veel gedaan worden op diplomatiek gebied, alvorens het plan tot samenwerking tot stand is gekomen. De Fransch-Italiaansche plannen hebben in het bijzonder betrekking op Oostenrijk, waar de beide mogendheden gezamelijk zouden kun nen moeten optreden volgens de bepalingen van een Donauverdrag van wederzijdschen bij stand. Wanneer het pact zou worden geschon den, zouden Frankrijk en Italië indien noodig door een militaire actie Oostenrijks onafhan kelijkheid verdedigen. Aangezien Frankrijk niet aan Oostenrijk grenst, zal Italië de eerste militaire actie moeten ondernemen. Frankrijks hulp zal voor Italië dan van groot belang zijn. Bovendien kan Italië dan de Fransch-Italiaan sche grens van troepen ontblooten. In ver band met een dergelijke overeenkomst zijn binnenkort troepenverplaatsingen te verwach ten. Voordat Italië echter een actie in Oosten rijk kan beginnen, moet er geen aanval uit het Oosten te duchten zijn. Een Italiaansch-Zuid- Slavische overeenkomst is daarom een belang rijk onderdeel van dezen opzet. De eerste taak van de Fransche diplomatie bestaat hierin, Zuid-Slavië's toestemming te winnen voor een Italiaansche actie ter verdediging van Oosten rijks onafhankelijkheid. Deze toestemming kan alleen verkregen worden na een volledige re geling van de Italiaansch-Zuid-Slavische ge schilpunten. De wensch der Fransche regeering om deze onderhandelingen te besluiten, maakt het haar nog moeilijker te kiezen tusschen u 3») en „Geef mjj werk!" klonk het onmiddellijk, op een toon vol zelfvertrouwen. „Werk, watte?" herhaalde de onthutste manager. De beschaafde spreektoon was hem opgevallen, en hij vroeg zich af, waar hij die stem meer gehoord had. Het gezicht van den man kwam hem evenwel geheel onbekend voor. Werk? Als wat?" vroeg Whittaker scherp. Evenals ieder manager van een vooraan staande eerste-klasse voetbalclub, behoorde het tot zijn dageljjksch werk om ingebeelde kwasten met meer of minder welwillendheid te woord te staan. Ook dit heerschap had blijkbaar, als zooveel anderen, een zeer hoo- gen dunk van zichzelven. De onbekende glimlachte, en wees naar het sportblad, dat op het bureau van den mana ger lag. „Volgens de World, is u bitter om een mid denvoor verlegen," zei hij. De ergste vreezen van Whittaker werden bewaarheid. Alweer zoo'n verwaande gek, die zich verbeeldde dat hij maar een voet op een voetbalveld behoefde te zetten om voor een door den Hemel gezonden genie uitgekreten te worden! '.O, u is dus middenvoor-speler, zegt u?" antwoordde hij met snijdend sarcasme. „Nu, dat treft schitterend het kan niet mooier! En u zou zeker met een aanvangssalaris van f 200 per week genoegen nemen?" Het glimlachje op het gezicht van den jongen onbekende verdween niet geheel, maar zijn stem nam een scherpen toon aan. „U wordt natuurlijk lastig gevallen door een menigte zotten, die denken voetbal te kunnen spelen, maar er geen lor van weten," zei hij. „Dat begrijp ik best. Maar, hoor mij een oogenblik aan; mijn tijd is waarschijnlijk even kostbaar als de uwe, zoodat ik terstond ter zake zal komen. Uitmuntende beoor deelaars zeggen, dat ik middenvoor kan spe len. Alles wat ik van u verlang, is een proef. Deug ik niet, jaag mij dan weg; voldoe ik, neem rnjj dan aan als prof. Ik zal u geen cent aan overnemingssom kosten, omdat ik nooit eerder als proffessional gespeeld heb. U;is de eerste tot wien ik mij vervoeg; ik wensch mijn brood met voetbalspel te ver dienen, maar als u weigert mij een proefwed- strijd te laten spelen, ga ik recht door naar Londen en meld mij aan bij de Swifts. Ik bied u de eerste kans u heeft die voor het weigeren of nemen maar ik wensch van morgen uitsluitsel te hebben." De man had in zijn spreken en in zijn hou ding iets overtuigends, dat de opmerkzaam heid van Whittaker trok, niettegenstaande het natuurlijk wantrouwen, dat hij koesterde. „Alles goed en wel," gaf hij evenwel ten antwoord, „maar wanneer ik iederen jongen snuiter, die hier komt binnenstappen, de ge legenheid gaf om te laten zien wat hij kan, zou ik tijd te kort komen. Voor wie heeft u eerder gespeeld?" De bezoeker legde zijn kleine tasch. die hij in de hand gehouden had, op de tafel. „Ik heb u al gezegd, dat mijn tijd vanmor gen vrij kostbaar is," merkte hjj op. „Het Italië's eischen en die van den Volken bond inzake de Abessijnsche kwestie. Het internationale vloot-probleem en het Duitsch-Britsche vloot- verdrag staan in het middelpunt van de be langstelling van de Brit- sche bladen, zoo meldt Reuter uit Londen. Ten aanzien van de voorgenomen inter nationale vlootconferentie is men van oor deel, dat het Duitsch-Britsche verdrag een waardevolle basis voor besprekingen vormt, j De Britsche regeering hoopt nog steeds dat een conferentie van 5 onder teekenaars van het verdrag van Wash ington en van Londen nog in den loop van dit jaar tot stand komt. Het schijnt wel mogelijk, dat een alge- meene vloot-conferentie tot stand komt, waartoe ook Duitschland en Sowjet-Rusland worden uitgenoodigd. In verband hiermede vestigt men er de aandacht op, dat een nieuw vlootverdrag niet tot stand kan komen vol gens de lijnen van de verdragen van Washing ton of Londen. De beperking van de totaal-tonnages blijkt volgens de ervaring niet mogelijk. Wel hoopt men een weg te vinden om het mogelijk te maken dat iedere onderteekenaar zijn vloot- bouw-programma voor de komende 5 jaar meedeelt. De Times schrijft, dat het van veel meer gewicht is de scheepssterkte te beperken, dan het totaal-tonnage vast te leggen. Het vrij willig besluit van Duitschland zijn vloot op 35 pet., van de Britsche te beperken, is van te meer belang als men zich de vruchtelooze besprekingen met de andere mogendheden herinnert. De Daily Telegraph schrijft, dat de eenige mogelijkheid schijnt een internationaal ver drag, waarbij voor ten minste 5 jaar overeen wordt gekomen niet boven een bepaald maxi mumtonnage te bouwen. Bovendien moet dan een internationale uitwisseling van de bouw programma's plaats hebben. Het blad is ver der van meening dat geen deel van het Britsch-Duitsche verdrag met meer bevredi ging is ontvangen, dan de clausule, waarbij de Duitsche onderzeevloot op 45 pet. van de Britsche wordt beperkt. Ten aanzien van de onderzee-vloten van Japan, Frankrijk en Italië heeft Duitsch land een moreele aanspraak op pariteit. Dat het met minder dan de helft van de Britsche onderzeevloot tevreden is, is een bewijs van goeden wil. CHARLES LAUGHTON, de Engelsche tooneelspeler, die zich groote populariteit verwierf in verschil lende grootere filmrollen, o.a. als Nero en Hendrik VIII, zal binnenkort een rol ver vullen in de verfilming van Victor Hugo's roman „De Ellendigen". Italië zal overwinnen. Mussolini heeft gisteren de divisie „3-Janu- ari" van de fascitische militie te Salerno ge ïnspecteerd. De divisie staat gereed naar Oost-Afrika te vertrekken. De Duce hield een korte rede tot de manschappen, waarin hij onder meer zeide: Italië staat voor een strijd, welke re geering en volk voornemens zijn met suc ces te voeren, tegen eiken prijs. Steeds hebben de Italiaansche troepen de zege behaald op de negers, alleen Adoea was een uitzondering. Dit is te wijten aan de overweldigende meederheid van de Abessi- niërs, 4000 Italianen stonden tegenover 100.000 Abessiniërs. Italië had toenmaals een regeering, die zich meer bekommerde om de politici dan om de soldaten, daarom bleef zooveel heldenmoed zonder gevolg. Thans staat Italië achter zijn zonen in Afrika, die liever helden zijn, dan een nutteloos leven lei den. De Italianen zijn voortgekomen uit een groot verleden en de geheele wereld moet de waarde van den fascistische geest erkennen. Deze woorden van Mussolini werden door de divisie met luide toejuichingen ontvangen. Op den weg van Rome naar Salerno is het vliegtuig van Mussolini door den bliksem ge troffen. De bliksem sloeg in de antenne, zon der evenwel schade aan te richten. Alleen de marconist werd bewusteloos geslagen. Het Amerikaansch standpunt ten aanzien van een wapenverbod. Reuter meldt uit Washington: Het antwoord van de Amerikaansche re geering aan den keizer van Abessinië op zijn verzoek inzake de mogelijkheid van toepas sing van het pact-Kellogg in het Italiaansch- Abessijnsehe conflict, heeft hier de kwestie opgeworpen, of Amerika althans maatrege len nemen kan om den uitvoer van oorlogs materiaal naar Italië of Abessinië te belet ten, voor het geval het tusschen deze twee landen tot een oorlog mocht komen. Volgens het departement van staat is de Amerikaan sche regeering tot een dergelijk verbod niet gerechtigd. De geldende wetten machtigen de regeering slechts den uitvoer van oorlogs materiaal te verhinderen in geval van een burgeroorlog en dan nog alleen in Latijnsch Amerika en in landen, waar de Vereenigde de Vereenigde sshrdlun shrdl shr sh rshrdl Staten exterritoriale rechten bezaten, als bijv. in China. Voor den oorlog in het Chaco- gebied heeft het Congres, als bekend, de re geering brj een bijzondere wet tot een ver bod van wapenuitvoer gemachtigd. Overigens is de regeering niet bevoegd wapenleveran ties te verhinderen. Een verklaring van den gouverneur- generaal van Korea. Generaal Oegaki, de gouverneur-generaal van Korea, die naar Tokio vertrokken is, heeft voor zijn vertrek aan journalisten ver klaard, dat de Japanners niet tevreden be hoorden te zijn met een neutrale belangstel ling in het conflict tusschen Italië en Abes- helpt tegen zenuwpijn altijd Uilsluitend verkrijgbaar in de oranje-bandbuisjes van 20 labl. 70 cis. en oraniezakjes van 2 labl. a 10 cis. sinië, dat vitale gevolgen kan hebben voor de menschheid en dat dreigt andere Europee- sche landen mee te sleepen. Havas meldt uit Parijs: De correspondent van de Echo de Paris te Londen bericht, dat de Engelsche diplomatie thans nieuwe compromissen schijnt te over wegen, waarvan er een zou neerkomen op het instellen van een soort Engelsch-Italiaansch condominium over Abessynië, op de grond slagen van de onderhandelingen van 1925, die er tusschen Rome en Londen zijn gevoerd, zonder dat Frankrijk of Abessinië daarin zijn gekend. Fransche persbeschouwingen. Te Parijs maakt men zich ernstige zorgen over den Volkenbond, die door het Abessijn sche conflict in een netelige positie dreigt te geraken. Men geeft toe, dat de kwestie, hoe Frankrijk zijn beste houding zal kunnen be palen, niet minder netelig is. De Temps merkt op, dat het betreurens waardig is, dat Engeland zich zoo laat zrjn verplichting tot nakoming van internationale verdragen herinnert, nadat het kort geleden eerst met Duitschland een overeenkomst had gesloten, die de schending van deel V van het verdrag van Versailles bevestigde. DE ITALIAANSCHE TROEPEN- VERSCHEPING. Reuter meldt uit Napels: Vrijdagavond is de Dalmatia met 21 offi cieren en 600 man, allen artilleristen, naar Mogadisca in Somaliland vertrokken. De beide zoons van Mussolini, Bruno en Vit'.orio, zuilen dienst nemen in de voor Oost- Afrika bestemde troepen. HET STATUUT VAN HET SUEZ-KANAAL. Uit Genève wordt gemeld, dat de interna tionale juristen-commissie zich heeft bezig gehouden met de mogelijkheid van sluiting van het Suez-kanaal, als middel om pressie te oefenen op Italië. Hierbij is het standpunt- verdedigd, dat de statuten der Suez-kanaal- maaschappij de sluiting van het kanaal tegen een oorlogvoerende mogelijkheid niet toe staan, doch dat de leden van den Volkenbond, op grond van art. 20 van het Volkenbonds statuut, afzonderlijk hebben toegestemd, dat alle verplichtingen, die.in strijd komen met bepaalde voorwaarden, buiten werking kun nen worden gesteld. Men kan derhalve, wan neer de Volkenbondsraad den uitvoer van wapen er raar Somaliland en Eritrea mocht verbieden alle door he Suez-kanaal varende schepen onderzoeken en de inbeslagneming van alle onder het verbod vallende ladingen gelasten. De secretaris-generaal van den Vol kenbond zal in het begin van de volgende week raar Londen komen en 'het is mogelijk, dat hij o.a. deze kwestie met de Britsche re geering zal bespreken. Voorloopig is het echter nog de vraag, of de Voll.enbondsraad zich voor een dergelijk verbod zal uitspreken. In de gedemilitariseerde zóne. Uit Peking wordt gemeld, dat zich twee duizend bandieten, met inbegrip van de re bellen, die deelgenomen hebben aan het inci dent van Feng tai, zich verzameld hebben te Sjang feng hai, in de gedemilitariseerde zone, op 30 K.M. ten noord-westen van Peking. Volgens strooibiljetten, die 's nachts in de stad verspreid zijn, zouden zij een voortdu rende bedreiging van de stad vormen. De militaire raad kondigt aan, dat alle maatre gelen genomen zyn en dat troepen verzameld zijn in de noordelijke voorstad van Peking. o Economische Bondsraad en Bonds^ cultuurraad keuren wetS' wijziging goed. Reuter meldt uit Weenen: Het wetsontwerp tot opheffing der verban ning der Habsburgers en de opheffing der confiscatie hunner vermogens werd Vrijdag in den Economischen Bondsraad en den Bondscuituurraad bes; oken. Beide lichamen keurden het wetsontwerp eenstemmig goed. Ex-keizerin Zita naar Oostenrijk. Het A. N. P. meldt uit Weenen: Het orgaan van den Heimatschutz van Weenen, de Ostenreichische Abenzeitung, pu bliceert onder het opschrift: „De Keizerin- Weduwe komt naar Oostenrijk" het bericht, dat Zita von Habsburg en haar kinderen met uitzondering van Otto, nog in den loop van dezen zomer voor een vacantieverblijf naar Oostenrijk zullen komen en hun intrek zullen nemen in het kasteel Reichenau aan den voet van het Ragebergte in Neder-Oostenrijk. Tegen de vroegere Keizerlijke famliie cn de Oostenrijksche regeering bestaat hierover een gentlemen's agreement, dat alle waarbor gen bevat. Aan het sluiten van deze overeenkomsten is de indiening van de herzieningswet vooraf gegaan. Een Fransche persstem. Reuter meldt uit Parjjs: Naar aanleiding van de herziening van de Habsburgwetten in Oostenrijk schrijft de bui- ténlandseh-poiitieke medewerker van de Petit Parisien, dat deze stap oorzaak is van opwin ding en reacties, die beter haddei- kunnen worden vermeden. De Oostenrijksche legitimisten hebben zich direct in hun plannen gesterkt gevoeld, en zonder twijfel zullen' zjj hun ijver verdubbelen. Wanneer deze propaganda in breede lagen van het Oostenrijksche volk ingang zou vinden, zal tenslotte in Midden-Europa een gevaar lijke atmospheer van argwaan ontstaan. Naar in Servisch politieke kringen verluidt, heerscht in het ministerie van buitenlandsche zaken te Belgrado een drukke bezigheid, in verband met de Habsburg-kwestie. Zonder onderbreking staat men in telefonische ver binding met Parijs, Boekarest en Praag. Naar verluidt zal een conferentie van de Kleine Entente bijeen geroepen worden om over de kwestie te beraadslagen. Ga dan ook met Uw tijd mee met hot bleeken van Uw witgoad \U nooit gaatjes in Uw goed voor VIJF wasschen 16 ct •NV.V.SV.V.1 KandelïOnd- „Emka Apeldoorn doet er niet toe voor wie ik eerder gespeeld heb; het komt er alleen op aan of ik er ge noeg van kan om voor u te spelen. Dat is de kwestie, die wij beiden wenschen uit te ma ken, dus als u mij wilt wijzen waar uw kleed kamer is, zal ik mij verkleeden, en u zult voor uzelf kunnen beoordeelen wat ik waard ben. Dat is een vierkant aanbod, zou ik zeg gen, nietwaar?" De manager van Kensington gromde een verwensching. Daarna stond hij uit zijn stoel op. In weerwil van alle voetbal-orakels, wer den door menschen somtijds wonderen ge wrocht. Dit ventje kon misschien dienstig blijken; in ieder geval, als hij naar de Swifts ging en daar een goed figuur sloeg, zou hjj het zich nooit vergeven zich deze kans te hebben laten ontgaan. „Als je evengoed kunt spelen als je woord je doen, dan zullen wij wel tot overeenstem ming komen; ik moest je eigenlijk verzoeken heen te gaan en mij met rust te laten, maar toch vooruit dan maar! Goeden morgen, Bob!" riep hij, toen hij bij de deur gekomen was. De jonge man, die zoo vurig aangedrongen had om examen te mogen afleggen, werd zoo rood als bloed. Hij kneep zijn handen tot vuisten, en beproefde zijn opstandige zenu wen in bedwang te houden. „Morgen, Bill!" hoorde hij een bekende stem zeggen. En toen: „Wie heb je daar bij je?" Whittaker grijnslachte eenigszins hatelijk. „Ik weet niet hoe hij heet, Bob, maar dit jonge heerschap kwam mijn kantoor zooeven binnenloopen, en wou mij wijsmaken dat hij een puike middenvoorspeler is. Hij eischt van mij een gelegenheid om zijn woorden waar te maken." „Haha!" De voormalige International gaf met dezen uitroep te kennen, hoe levendig zijn belangstelling was. „Hoe heet je man?" vroeg hij. Huish Charles Huish!" Willen zette een uiterst verbaasd gezicht. Hij kwam iets dichterbij en bekeek het ge zicht van den spreker aandachtig. „Uw stem komt mij erg bekend voor" zei hij ontsteld, en daarna ging nij hoofdschud dend achteruit. Een korte wandeling bracht het drietal naar de deur van de kleedkamer, die Huish, toen hij nog Jack Carstairs heette, zich nog zoo goed herinnerde. Toen zij binnenkwamen, was de oververmoeide, lange oefenmeester Paterson. bezig met het been van een speler te massee. „Heb je je spullen bij je?" vroeg Whittaker scherp. „Hierin," antwoordde het proefkonijn, en klopte op zijn tasch. „Trek ze dan aan.,, En terwijl de trainer nieuwsgierig toekeek, deelde de manager van Kensington vlug zjjn bevelen uit. „Verzamel alle jongens voor een oefenwed strijd Pat." „Het is vandaag wandelmarsch-dag, chef." „Het kan me geen steek schelen wat voor dag het vandaag is; haal de jongens bij el kaar voor een oefenwedstrijd, die over tien minuten beginnen zal. En maak wat voort, asjeblieft!" Toen de oefenmeester aan zijn opdracht was gaan voldoen, greep Whittaker den ama teur bjj den arm. „Over tien minuten zul je de kans krijgen waar je om gevraagd hebt. Zet je allerbeste beentje voor; ben je een prima middenvoor, dan zullen we je met genoegen in deze club opnemen daarmee ben jij het ook eens, nietwaar, Bob? Je weet zeker wel wie dat is?" keerde hij zich tot Huish „dit is Bob Willen, de voormalige Internationale spil." „Ik ken Mr. Willen," gaf de ander ten ant woord. Weer gaf Bob Willen dat blijk van ver rassing. „Ken je mij zei hij, dichterbij komende en den ander scherp aankijkende. Huish herstelde zich. „Van gezicht," zei h(j, „Ik heb u jaren geleden zien spelen, Mr. Wil len, wie kent u niet!" „O ha!" mompelde de International, zich over de kin strijkende, en blijkbaar niet over het antwoord voldaan. De houding van Willen wekte hij Huish allerlei vermoedens op. Het was duidelijk zichtbaar, dat Willen niet goed uit hem kon wijs worden. Hij had de stem herkend, of meende dit althans en had raadselachtig gekeken, toen hij het gezicht van Huish on derzoekend bekeken had. Als de zaken er anders voor gestaan hadden wanneer er niet zulk een tragische zijde aan de zaak verbonden geweest was zou Huish zich tot lachen geneigd gevoeld hebben. Hij zelf was gewend geraakt aan het nieuwe gezicht, dat hem uit zijn scheerspie gel aanstaarde, wanneer hij zich 's morgens schoor. Soms dacht hij, dat hij niet veel ver anderd was; dan weer vervulde het denkbeeld dat hij door het leven ging met het gezicht van een ander, hem met bittere en opstandige gevoelens. Dat zijn nieuw gezicht een paar diepe groeven daargelaten wat uiterlijk betrof even knap was als zijn vroeger, was hem volkomen onverschillig. Zijn gezicht had hem nooit kunnen schelen, behalve wat één meisje er van dacht en zij had gezegd dat zij hem nooit meer wenschte te zien... Nadat Huish zijn voetbalplunje aangetrok ken had, had het lokaal zich intusschen met belangstellende spelers gevuld. Paterson, de oefenmeester, bezat een listigen zin voor hu mor daarvoor was hij dan ook een Schot. Hij had de van verbazing verstomde Ken- sington-spelers op de mouw gespeld, dat de club maar eventjes 6000 neergeteld had voor een middenvoor van een beroemde club in het Noorden van Engeland, maar dat de officials de zaak volkomen „in het duister" hielden. „Hij zal ©ogenblikkelijk in een oefenwed strijd meespelen!" ging de verrukte Paterson voort „de voorhoede van het eerste elftal tegen hun eigen achterhoede wat zeggen wil, dat hij kringen om je heen zal trekken, Dave!" En hij porde den verachtelijk kijken den Christie met een bizonder beenigen elle boog in de ribben. „Weg! Je bent niet goed wijs, Pat!" brom de de spil, zijn mouwen opstroopende. „Tweemaal twintig minuten vrije oefen wedstrijd vanmorgen, jongens," zei de mana ger tegen de in de kleedkamer verzamelde spelers. „Het spijt me, dat ik je niet eerder heb kunnen waarschuwen, maar de kwestie is, dat wij zooeven een Jongen man ontdekt hebben, die een middenvoor-speler is en aangezien middenvoors dit jaar met een kaarsje te zoeken zijn, heb ik besloten hem een kans te geven. Hij zal midendvoor spelen bij de Aanvallers tegen de Verdediging." „Naar buiten ik zal voor scheidsrechter spelen!" riep Bob Willen, die zijn overjas al uitgetrokken had. „Ik zal zorgen dat er geen flauwe kul uitgehaald wordt, let op!" (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1