Stadsnieuws
NOCH SPOT
NOCH ZOT
IIELDERSCHE COURANT VAN DONDERDAG ii JULI 1935-
NOG S DAGEfC
Visscherij.
Wegracer verongelukt.
M
4
i
- s.4^
W 1
iï".r'/C.
v -i -, 7, I
>*-ii i
xém<s Hf*».
KjmTm
(Jouden jubileum van den Torpedodienst. Morgen (Vrijdag) bestaat de Marine-Torpedodienst 50 jaar. Commandant, officieren, onderofficieren, koiporaals en manschappen
van den jubileerenden Torpedodienst.
sproken, van het K P M. s.s. Houtman, kregen
we een dag of tien geleden op zee een tele
grafische uitnoodiging om daar aan boord te
komen rijsttafelen met een „echt koud Hol-
landsch biertje." Een verleidelijke uitnoodi
ging, die natuurlijk met beide handen aan
genomen werd en toen de Houtman,komende
uit Batavia, in Port Louis binnenkwam, trok
ken de Commandant met alle officieren (be
halve de arme wacht) daar naar toe. Een
heel hartelijke ontvangst door de K.P.M. of
ficieren en daarna een klein tegenbezoek van
hen bij ons aan boord volgde. Het doet altijd
goed in een vreemde haven een Hollandsch
koopvaardijschip te zien en beide schepen zijn
blij een tweede Hollandsche vlag te zién
waaien.
Onze tijd vliegt hier voorbij, we hebben het
razend druk, o.m. met het beantwoorden van
al de nieuwjaarswenschen, die in Ziiid-
Amerika waren zoek geraakt en ons in Dur-
ban bereikten. Een kleine duizend briefkaar
ten met kiekjes van de boot moeten worden
geschreven en dat houdt aardig op.
Morgen gaan we dit eiland verlaten, 20 da
gen voor den boeg naar Fremantle, we ho
pen, maar denken niet, dat het zoo zal zijn,
op goed weer en dan begint het einde te na
deren. Ik hoop, dat als u dit leest de K XVIII
goed in haar laatste vreemde haven is aan
gekomen en dan is Soerabaja, dat zoo on
bereikbaar leek bij het begin van de reis,
heel dicht bij- Tot over een 20 plagen
Licht Op voor alle voertuigen.
Donderdag 11 Juli .go» 21.47 uur.
Vrijdag 12 jf 21.46 uur.
50-JARIG BESTAAN VAN DEN
MARINE-TORPEBODIENSTi
Het programma der feestelijkheden.
Zooals men weet wordt morgen l|et feit
herdacht, dat vóór 50 jaren het koirps tbr-
pedomakers werd opgericht en de visch-tor-
pedo haar intrede deed in de Nederlandsche
marine. Alle oud-officieren en torpedis ten
zijn opgeroepen om naar Den Helder te ko
men en het jubileum van hun „dienst" mede
te vieren. Een uitgebreid programmal is door
de actieve organisatie-commissie samenge
steld, waaraan wij het volgende ontlèenen:
Met den trein van 9 uur 38 zpllen de
réunisten aankomen en door een officier en
eenige onderofficieren ontvangen [worden.
Autobussen zullen op het Stationspleih ge
parkeerd staan, waarmede de réunistjen naar
het Torpedo-atelier gebacht zullen [wórden.
Om 10 uur zal aldaar de Kapitein-Liuitenant
ter zee L. F. Klaassen, chef van derf Torpe
dodienst, de herdenkingsrede uitspreken.
Daarna bestaat gelegenheid om het huidige
torpedo-materieel en een moderne onderzeeër
te bezichtigen. Tot de attracties behoort ook
de kiellegging van de nieuwe „Mercuur", het
torpedowerkschip 1935.
Na al deze evoluties meegemaakt te heb
ben, zal de maag zich wel doen gelden; de
officieren komen daarom in de Marineclub
aan de Hoofdgracht en de overigen in de
Marine-Cantine aan de Buitenhaven bijeen;
de lunch vangt 12 uur 30 aan.
's Middags om 2 uur wordt een krans ge
legd bij het monument „Voor hen dielvielen".
Nadat deze plechtigheid plaats gehad heeft
embarkeeren allen zich aan boord van de
torpedobootjagers „Van Ghent" en „Korte-
naer", die een vaartocht ter reede zullen
houden en waarbij door een der jagers, een
onderzeeboot en een vliegtuig torpedo's ge
lanceerd zullen worden
het Fr« u' cle eerste dingen, die opvallen, is
stLsTT karaktC' va" het e»an.i Nog
der ml H ran8cl1 de hoofdtaal en het taaltje
een patois "1*'en 18 een Franach mengelmoes,
Op de bevolking van 400 000 menschen zijn
zoowat een 10 000 blanke Fransche Maun-
cens en maar 400 Engelschen, zoodat het wel
legnjpelijk is, dat hoewel Engeland al ruim
on etd jaai hier het bewind voert, nog altijd
te Fransche geest overheerscht. Het eiland
heeft anders wel verschillende eigenaars ge-
ad. Na de ontdekking door de Portugeezen
waren het de Hollanders, die hier een kleine
honderd jaar hebben gezeten Zij noemden
ook het eiland Mauritius, naar Prins Maurits.
Vele andere namen heeft het ook gehad,
waarvan Isle de France een der bekendste
is. Toen het na den Napoleontischen tijd weer
ovei ging naar Engeland, herkreeg het zijn
oorspronkelijke naam. Enkele dingen herin
neren nog aan de Hollanders, zooals een
bijzonder groot Gouverneurshuis (ruïne) aan
den Oostkant van het eiland, bij de haven,
waar onze voorouders begonnen waren. Ver
der heet de hoogste berg hier de Pieter Both-
kerg, genoemd naar een Hollandschen Gouver
neur-Generaal, die in het gezicht van het
eiland, stierf. Het hoofdbestaan van het eiland
is suikerriet, dat dan ook bijna overal het
uitzicht beneemt. Het eiland is een aardig
geheel, niet overdreven of bijzonder mooi,
maar aardig, met verschillende mooie punten
en uitzichten. De kantoorplaats en haven is
Port Louis aan den Westkant van het eiland,
terwijl de menschen wonen in Curepipe en
Vacoas, op de hoogvlakte, midden in liet
land. Het is ook in Curepipe, dat we het
grootste evenment van ons verblijf hier mee
maken, de radio-uitzending door de Phohi,
van het speciale Marine-program. De agent
van Philips, hier. Monsieur Adam, heeft de
vriendelijkheid gehad ons allemaal bij hem
thuis te laten komen en een groote partij hier
voor op touw te zetten. Tegen vijf uur des
middags zijn we daar allemaal verzameld en
zitten in afwachting voor het radio-toestel,
eerst naar gramofoonplaten, dan naar nieuws
te luisteren. Maar dan hooren we de opge
wekte stem van den omroeper aankondigen,
dat ons programma gaat beginnen en direct
daarop klinkt het Adelborstenlied plechtig tot
ons door. Het is mooi en het wordt steeds
mooier; onze Staf muziek, ja, wat voelen we
nu goed. hier zooveel duizenden mijlen van
ons land vandaan, dat het „onze" stafmuziek
is, deze stafmuziek dan speelt de ons ver
trouwde marschen en de altijd mooie, maar
nu extra tot ons sprekende Taptoe. Dan de
rede van Kolonel Helfrich en dan komt het
groote moment. Onze familie gaat spreken.
Het wordt zoo aardig en leuk aangekondigd
door den omroeper Startz, we voelen dat we
nu heel dicht bij onze dierbaren zijn en als
dan de eersten beginnen te spreken, gelooven
we niet, dat het zóó lang geleden is, dat we
Holland verlieten en dat Holland zoo ver weg
is. Velen wordt de ontroering te machtig, als
zij de stem van hun vrouw of kind ineens hoo
ren, het is onvergetelijk en de manier, waar
op het in elkaar gezet is, is meesterlijk. Ook
de verbindende woorden van Angenent, tus-
schen de toespraken van de familie door, zijn
zoo goed getroffen en tot slot het driewerf
hoezee, is een goed besluit van -dit mooie,
prachtige halfuurtje. Woorden kunnen niet
genoeg uitdrukken, hoe dankbaar we het Co
mité Onze Marine voor het initiatief en de
Phohi voor de verwerkelijking hiervan zijn,
maar het mooiste cadeau, wat onze op deze
reis is aangeboden, is deze uitzending jgeweest
en nooit zullen we dit vergeten.
Van de zijde der bewoners ondervinden we
niets dan hartelijks, en ook is de belangstel
ling voor de eerste onderzeeboot, die Mauri
tius aandoet, behoorlijk. Eiken dag komen
drommen menschen bij den Consul om een
toegangsbewijs te halen om de boot te mogen
zien en velen moeten worden teleurgesteld. In
de kranten schrijft men over „onze onderzee
boot". Mauritius is er al heelemaal mee ver
trouwd geraakt. We brengen een gezelligen
middag door op de races, waar een veertigtal
werkelijk mooie paarden aan deelneemt. De
baan gaat alleen tweemaal over den weg heen
en dan moet het verkeer gestopt worden om-
de paarden door te laten rennen. Heel gemoe
delijk gaat dat allemaal toe!
We hebben allemaal vrij toegang in de bios
copen en ook hiervan wordt een dankbaar
gebruik gemaakt. Een cocktailpartij aan boord
is een der weinige dingen, waarmee we al
deze bewezen attenties kunnen terugdoen en
op Woensdagmiddag is de K XVm het mid
delpunt van Mauritius. Het is anders zeld
zaam hoeveel aardige en mooie meisjes en
vrouwtjes op dit betrekkelijk kleine eiland
zijn, percentsgewijs staat Mauritius wat dit
betreft vrij hoog op de ranglijst!
Een andere uitnoodiging is een hertenjacht.
Ik persoonlijk hou er heelemaal niet van her
ten te schieten; krokodillen is het eenige, wat
ik werkelijk met genoegen schiet, omdat ze
zooveel kinderen en zoo stelen en mee naar
beneden halen. Maar die kleine mooie her
ten, die een mensch niets gedaan hebben, nee;
maar, ja„ er moesten een paar heen en zoo
gaan we dan met zijn drieën naar de Zuid
westpunt van het eiland, waar het jacht
terrein ligt. Het is een schitterende omge
ving; we verdeelen ons in verschillende par
tijen en gaan op zoek naar herten. Ik zie er
veel, heel dicht bij zelfs, maar het beest blijft
zoo stil kijken naar ons, gewoon ad te wach
ten om doodgeschoten te worden, dat ik er
niet toe kan komen en hard „kss" roept, zoo
dat het dan eindelijk verdwijnt. Na een drie
uur rond geloopen te hebben in een heel
mooie streek is het afgeloopen en heb ik ge
lukkig niets geschoten; zoo'n jachtdag is
heerlijk en gezond en een lekker biertje na
afloop valt er dan dubbel in. Over bier ge
Men geven allerlei soort politie bevoegdheid
en instructie en ons dunkt, dat het kwaad
dan gekeerd kan worden en dat in het belang
van den visscher zelf.
Het kan, met een omvangrijk meer als dat
van de voormalige Zuiderzee, waarin, zooals
is gebleken, de paling zich goed ontwikkelt,
bereikt worden, dat de palingstand zich zoo
verbetert, dat import niet meer noodig zal
zijn.
In betere ntaatschappelijke omstandigheden
zal dan blijken, welk een voorname bron van
inkomsten voor onze binnenvisschers daar
mede is aangeboord.
EEN NIEUWE INVASIE VAN BLIEK EN
DUS VAN MAKREEL.
Honderden gelegenheids visschers
Het vorig jaar hadden we een reuze sen
satie in de Buitenhaven; die sensatie is er
sinds eenige dagen weer.
In geweldige scholen wordt de bliek, de
bekende, kleine blinkende zeevischjes opge
jaagd door de makreel en zijn onze haven
komen binnenvallen. De stroom dezer kleine
vischjes, die, als men ze zoo ziet zwemmen,
veel met de „stekeltjes" gemeen hebben, is
niet te stuiten, steeds weer komen nieuwe,
lange rijen om den pier heen, lange, smalle
rijen als van een leger te velde bij den nade-
ringsmarsch. Natuurlijk was dit verschijn
sel al gauw gesignaleerd; het begon met
enkele visschers, doch u moet nu eens gaan
kijken! Man aan man staan ze aan den kant,
allen gewapend met een hengel model-
hengels en stokken-met-een-touwtje, zie je
op jacht naar de zoo zeer begeerde makreel.
Wij gingen gistermiddag eens kijken. Loom
en zwoel was het weer, hoog stond de zon
aan den strak-blauwen hemel. Geen wolkje
was er om een verkoelende schaduw op de
transpireerende ruggen der looze visschers
en visschertjes te werpen. Vlak en kalm lag
daar het helder-groene water van de haven,
af en toe tot een golfslag bewogen door de
zeewaarts trekkende „G 15" of de binnenko
mende „Dr. Wagemaker".
Het was warm, zeer warm aan de Buiten
haven. Maar wie gedacht had. dat het tè
warm was, had zich danig vergist. Want van
het uiterste puntje van de pier tot aan het
Wachtschip stond, zat of lag een bonte rij
van menschen, die onafgebroken de blikken
op het watervlak gericht hielden. Daar waren
mannen, jongens, maar ook vrouwen en
meisjes. En die allen zaten daar te blakeren
in het zonnetje, dat meedoogenloos zijn ver
zengende stralen neerzond. Voor den toe
schouwer was een blik in het water interes
sant. Wij hebben wel eens een massa visch
bij elkaar gezien, maar zooveel bliek als zich
bevond onder den kant, laat zich niet in ge
tallen uitdrukken. Als wij zouden spreken van
duizenden, zouden wij er ik-weet-niet-jhoeveel
nddst zijn! Vooral in de hoeken en in (je vlak
ken „dood" water tusschen de schepen en
den wal was het bepaald wonderbaarlijk. Men
krijgt den indruk of men zoo op die groote,
groen-zwarte massa kan stappen zonder te
zinken. En als er dan een school ma-
kreelen bovendien achter dien bliekenhoop zit,
dan weten de vischjes zich niet meer te red
den en springen boven het water uit! De vis
schers hebben ze noodig, want de bliekjes
dienen als aas. Het kost uiteraard geen
moeite om aan dit aas te komen, want met
een schepnet heeft men één streek door het
water te geven en bij honderden spartelen
even later de zilverachtige diertjes op den
kant, waar de visschende menschheid maar
behoeft toe te tasten om het lokmiddel der
makreel te bezitten.
Vanzelfsprekend heerscht er dezer dagen
een gezellige drukte aan de haven, niet alleen
van visschers, maar ook van de zeer geïnte
resseerde toeschouwers. Vanaf hun schip
„l'Ailette" volgden de Fransche matelots de
hengelprestaties van de Helderschen met be
langstelling. Allengs is die belangstelling
overgegaan in critiek, en thans is het zoover
gekomen, dat zij daadwerkelijk aan de vangst
deelnemen. Op hun beurt in sappig-Heldersch-
Hollandsch becritiseerd door de trekkers aan
den wal. Vanwege de warmte was het wat
stil dezen middag, hier en daar steeg een
kreet op, als een „slachtoffer" door het lucht
ruim zweefde en een seconde later op de
planken neerkletste. Of als een school ma
kreel zich aankondigde via een plotseling op-
geschrikten zwerm bliek of een heftig ge
spartel boven water. Maar overigens "tukte
en tukte men, haalde uit en legpe weer in.
kunt U profi'ee en van onze
schüt erende Anfhraciet tetien
danLAftGSTEN ZOMERPRIJS.
9 Juli. Als voor den oorlog een buiten-
landsche minister een bezoek bracht aan een
land, was dit niet minder dan een sensa
Hij stapte met hoogen hoed op, en rok a..
uit den trein, er waren fanfarecorpsen aa.,
het station en het 6-jarig dochtertje van de
burgemeester had vrij gekregen van scho^
om met witte handschoentjes aan, de ecl -
genoote van den buitenlandschen gast bic -
men aan te bieden. Er werden eerebogen o"-
en monsterbanketten aangericht, die de g.-.
meentelijke schatkisten en ook de magen een
jaar lang niet te boven kwamen. De bladen
konden maandenlang geen artikelen van los3*
medewerkers aannemen, zooveel viel erna te
praten.
Dit alles is wel veranderd.
Ministers zijn op hun departementen nau
welijks meer te vinden.
De minister van een groote mogendheic.,
die niet eenmaal per week op reis gaat, wek.
tegenwoordig verdenking of last te hebben
van wagenziekte, of niet zeker te zijn van z i
tafelmanieren. De minister van een vreenuic
mogendheid, die thans in een ander land a
riveert, schuift onopgemerkt, samen met atie
andere reizigers, het tourniquet uit, hij heeft
een deukhoed op en een geruit reispakje aar.,
en mag al blij zijn als er een „hooge be
ambte" van het ministerie van Buitenland-
sche Zaken aan den trein is om „hem te ver
welkomen", d.w.z, hem uit handen te houden
van opdringerige witkielen en de taxi naar
z'n hotel voor hem te betalen. Het 6-jarig
dochtertje van den burgemeester zit op
school, als of er niets aan de hand is. met
haar tongetje uit haar mond aap-noot-niies te
spellen. Trouwens, reizende ministers laten
tegenwoordig hun vrouwen thuis. Die zijn al
lang het reizen beu. Zij kennen in alle be
roemde badplaatsen, die zij met haar echtge-
nooten hebben bezocht, alle officieele eetge-
legenheden, alle griebussen waar de spécia-
lité's du pays worden opgediend, alle winkels
waar plaatselijke souvenirs te krijgen zijn,
op haar duimpje. En voor haar gezondheid
hoeven ze ook niet mee, want al wat er aan
kuuroorden bestaat, hebben ze met haar mi-
nistreriëele heer-en-gebieders af geconfereerd.
De eerlijkheid gebiedt, te constateeren, dat
het groote publiek ook niet meer in opwin
ding kan raken over zoo'n bezoek. Waar de
lunch en het diner gebruikt zijn, is niet erg
interessant, maar is gewoonlijk het eenige,
dat zonder reserve wordt verklapt. Verder
worden er dan conimuniqué's verstrekt, maar
die moet men kunnen lezen.
Mag ik daarvoor een kleine gebruiksaan
wijzing aan de hand doen? Links vindt U
de geijkte formules, rechts de beteekenis:
De besprekingen zijn
in een hartelijke
sfeer gevoerd, bëtee-
kent:
Wij hebben elkaar
beleefd aangehoord,
maar elk halsstarrig
aan ons eigen stand
punt vastgehouden.
Wij hebben de vol
maakte overeenstem
ming der weder-
zijdsche opvattingen
kunnen constateeren
Alles wat vroeger a'
gezegd is, is her
kauwd. Iets nieuws
is niet bereikt.
Wij zijn ons ten voïie
bewust, dat onze na
ties hand in hand
moeten gaan:
Als in onze respec
tieve landen de opp0*
sitie tegen ons bond
genootschap z'
maar koest wilde
houden...
In grooLe lijnen zijn
we het eens:
In de onderdeel®®
zijn we hopeloos ver
deeld
Wy hebben een groo-
ten stap voorwaarts
gedaan...
Wij respecteeren vol
komen elkanders
standpunt
Het is de vraag
we het ooit eenfl zU
len worden.
Het ia heelemaal m*-
Niemand heeft
centimeter toegeg
ven.
Misschien, dat deze toelichtingen i
zullen blijken, de getaande belangstelling
.de openbare meening weer wat op te
re.-i
Onze stadgenoot, Leon de Hoogh, werd
op het Stedelijk gymnasium te Amersfoort
bevorderd van de le naar de 2e klasse.
AANBESTEDING.
Volgt na de vaartocht nog een thee in de
Marine-club, resp. in de Marine-cabtine
dan is het einde van de feestelijkheden daar.
Op het jubileum en zijn herdenking komen
wij in ons Zaterdag-nummer uitvoerig terug.
Namens Gebr. Koning werd Woensdagmor
gen in het Kegelhuis alhier, door den heer S.
Krijnen aanbesteed het bouwen van een
groentehal aan de Piet Heinstraat 38, alhier.
De volgende biljetten waren hiervoor inge
komen:
B. Muller Krul ƒ2288.Gebr. Steeman
2389.—; A. Bolt 2415.—; W. F. Labout
2420.Noppert Oort 2437.Oeljee fk
Kraft 2440.—; W. J. Braggaar 2464.—;
C. Goes 2545.L. Plaatsman 2585.—;
D. Kooger 2594.—; C. Th. Kwak 2600.—;
E. G. Smits 2633.—; A. J. Muller f 2749.—;
C. Bakker 3589.—;
EEN EXCURSIE.
Hedenochtend trokken tweehonderd leden
van „Onderling Belang" met autobussen van
het Koningsplein, voor een excursie naar de
Fordfabrieken en de K.L.M. Volgende week
zal eenzelfde groep dezen tocht maken.
HOE MEN GRATIS KAN KOOPEN IN
„DE BIJENKORF".
Wij vestigen de aandacht van onze lezers
op de reclame-campagne, welke „De Bijen
korf" in de Spoorstraat van 10 Juli tot 10
Augustus organiseert.
Ook hier is men van de idee uitgegaan:
een gratis koopdag, die klanten in de gelegen
heid stelt aangeschafte artikelen voor niets
in 't bezit te krijgen.
Een dergelijke reclame heeft zich steeds als
zeer gewild bewezen
De bijzonderheden er van kunt U lezen in
de advertenie, welke in dit nummer opge
nomen is.
De N. R. Ct. heeft een bericht uit Ouddorp,
waarin gezegd wordt, dat de garnalenvisschers
beweren, dat de Visscherij-centrale 20 ct. per
kg eischt van de gezouten garnalen, die haar
Frankrijk gezonden worden.
Het gevolg is, dat die handel is stopgezet.
Als dat inderdaad zoo is, komen de visschers
van den wal in de sloot en zal er nog grooter
ergernis rijzen over instellingen, die als opzet
hadden een bedrijf te steunen, soms jhet te
gendeel schijnen te bereiken.
Alvorens een oordeel hierover te hebben,
dienen echter nader bevestigende berichten te
worden afgewacht, want zoo die heffing er
is om kosten te dekken, bereikt men met
stopzetting van het bedrijf juist het tegenover
gestelde en dan gaat het niet slechts om die
mindere ontvangst van 20 ct. per kg., maar
geldt het een bedrijfsverlies, dat veel breeder,
om zich heen grijpt, dan deze 20 ct. per kg.
Wanneer zonder die heffing toch voortzet
ting van het bedrijf mogelijk zou zijn, zou
het van goed beleid getuigen als men van
visscherij centrale-wege die 20 cent prijs gaf
Bij IJmuiden vischte een schuit voor een
bepaalden afnemer op garnalen, maar dit
uitzonderlijke geval, dat slechts het visschen
door één schuit toelaat, demonstreert al dui
delijk hoe het met de garnalenvisschers in het
algemeen gesteld is.
Wanneer zal de tijd aanbreken, dat we ein
delijk eens wat vreugdiger geluid zullen kun
nen laten doorklinken.
In de Tel. komt een art. voor, waarin spijt
tot uiting komt over het aanbrengen van zeer
kleine aal, die aan de geringe minimum-
maat van 25 c.M. niet eens voldoet en aan
de controle schijnt te ontsnappen. Deze z.g.
„veters" brengen altijd nog wel Iets op, maar
voor den palingstand is het verderfelijk.
Ook wij wezen op dit euvel en het is jaren
geleden, dat we op deze plaats reeds aandron
gen op het stellen van de minimum-maat van
25 c.M. op 35 c. M„ zooals dat in Denemar
ken toen reeds het geval was, waardoor De
nemarken ten slotte een voorsprong kreeg op
onzen binnenlandsche aalstand. Het gevolg
ervan was. dat wij in eigen behoefte niet meer
konden voorzien en Denemarken groote kwan
ta importeerde
En als nu zelfs de hand niet kan worden ge
houden aan de minnimum-maat van 25 C.M.
dan ziet het er inderdaad slecht uit voor on
zen aalstand, die zich op het IJselmeer zoo
aardig begon te ontwikkelen.
Dan helpt het uitzetten van pootaal al heel
weinig.
Hier zal dus ernstig dienen te worden in
gegrepen. I
We troffen het met, dat het juist een stille
periode was, doch wij hoorden wel van heele-
dagen-visschers, dat op sommige oogenblik-
ken de makreel bij tientallen gelijk gevangen
wordt. Of nog sterker, dat zij zoo uit het
water geschept kon worden. En dat is geen
visscherslatijn, want wij hoorden het van ver
schillende kanten bevestigen. Iemand ver
telde ons, dat de Oostenwind buitengewoon
geschikt was om de bliek en dus de makreel
in onze haven te jagen; als de wind van rich
ting veranderde, zou het spoedig gedaan zijn!
Zij, die van hengelen of van makreel houden,
haasten zich dus om nog op een maaltje be
slag te kunnen leggen. Want erg lang zal
deze makreel-hoog-conjunctuur wel niet meer
duren. En zij, die iets aardigs willen mee
maken, kunnen wij aanraden, vooral in de
avonduren of anders 's morgens in de vroegte
eens een kijkje te gaan nemen aan de Bui
tenhaven. Het is er werkelijk zeer interessant!
AARDIGE GLORINE-RECLAME.
Vandaag zult u in onze courant twee ad
vertenties aantreffen over het ongetwijfeld bij
u reeds bekende wasch-bleek- en reinigings
middel „Glorine".
Een foldertje, dat kortgeleden bij onze cou
rant werd ingelegd, heeft u er reeds alles van
verteld, zoodat wij kunnen volstaan met u te
wijzen op de advertenties, welke in de aan
staande weken regelmatig geplaatst zullen
worden en waarin u de voordeelen van dit
„wondermiddel" duidelijk zullen worden uit
eengezet.
Op het oogenblik willen wij het echter heb
ben over een zeer bijzondere reclame, die de
Emka-fabrieken voor de lezers van de Helder-
sche Courant heeft bedacht. Er zijn namelijk
50 couranten verspreid over onze geheele op
laag, waarin van de twee advertenties één
ontbreekt. Welnu als u een courant heeft met
een open vakje, terwijl u geen tweede adver
tentie van de „Glorine" kunt vinden, stuur
die courant dan op naar ons bureau of geef
deze daar persoonlijk af, dan ontvangt u in
ruil daar voor een keurig jongens- of meisjes
boek. Die boeken zijn werkelijk de moeite
meer dan waard.
Wij hopen voor u, dat u tot de gelukkigen
zult behooren, die op een van de pagina's een
blanco vakje zult aantreffen, want dat zal
u recht geven op zoo'n prachtig kinderboek.
In een sloot en in schroef van
van motorboot verward geraakt.
Dinsdag is jnj de gemeente Zijpe in een
sloot langs den Schagerweg het lijk opge
haald van den 20-jsrigen Helderschen jonge
man, J. Ankeringa. yermoed wordt, dat hij
zittende op zijn racefiep, die later opgehaald
werd, niet voldoende gelei heeft op den weg
en zoodoende de sloot is ingereden. Ongeluk
kigerwijze lag juist op deze j>lek een motor
bootje; A. droeg een roode éKirt, waarmede
hij in de schroef van het genoemde bootje
verward raakte Hij heeft zich niet meer los
kunnen werken, zoodat hij jammerlijk ver
dronk. Aanvankelijk kon men den dréckeling
niet identificeeren, doch op zijn fiets la-vond
zich een belastingplaatje, waarin volledige
naam en adres uitgeponsd waren. De Rijks-
en Gemeentepolitie hebben beslag gelegd op
het lijk voor een nader onderzoek. Het is
voorloopig geborgen in het Tehuis voor Ouden
van Dagen te Zijpe
In het plaatje stond als adres de Jan in
't Veltstraat genoemd, doch het blijkt, dat de
jongeman sinds korten tijd in de Gravenstraat
9 alhier woonde. Hij was geen lid van Je
rennersvereeniging „DOK". alhier. Het
slachtoffer stond a's een in zichzelf gekeerd
jon-menseh b"-'-
Reeds opgenomen in het Adv.-blad van gisteren.
voor VIJF wasschen 16 ct
•V.VvVvNV.M
Randehond. „Emka Ap«ldoom
jc Veve^6*
duo* va"
en q>*"1