Buitenlandsch Overzicht u Het geschil tusschen Italië en Abessinië. PUROL AUTOBUSDIENST NOORD-HOLLAND fl.35 oetbal iefd Zonnebrand wilt Imnï Den Helder-Alkmaar v.v. NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA N o. 7623 EERSTE BLAD ZATERDAG 20 JULI 1935 63ste JAARGANG Het anti-semitisme in Duitschland. Uniformverbod voor S.A. te Berlijn ingetrokken. De kwestie der Duitsche emigranten. Twee voor Polen bestemde torpedojagers op stapel gezet. De gezondheidstoestand van koningin Elisabetb. BINNENLAND 1 Ben openluchttheater te Bergen. C 0»"S»A Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Ueldersche Courant f 1.50; Koegras, Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2. Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 et. Weekabonnementen 12 ct. Zondagsblad resp. f 0.50, f0.70, f0.70, f 1.—Modeblad resp. f 1.20, £1.50, fl.50, f 1.70. VerschqntDinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag Redacteur: P. C. DE BOER Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr. Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412 Post-Girorekening No. 16066. ADVERTENTIE N; 20 ct per regel (galjard). Ingez. meeled. (kolombreedte als redaction. tekst) dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop. te huur) bij vooruitbetaling 10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel, minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer: 10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct De keizer van Abessinië spreekt dreigende taal; Abessinië zal strijden tot den laatsten man is gevallen. Het financieele beleid van LavalLaval pakt de koe bij de horens. I" Mannelijke taal van Abessinië's keizer. De keizer van Abes sinië geeft nog maar steeds de hoop niet op, dat er in het geschil van Italië met zijn land nog een voor beide partijen bevredigende regeling kan worden getroffen. Hij is ook bereid tot een offer. Zoo heeft hij b.v. dezer dagen een interview verleend aan dén corr. van de „Times" te Addis Abeba, •waarbij de keizer zich zeer beslist uitsprak over territoriale concessies. Hij denkt alleen aan ruil van land. Als het aanbod van Zeila gehandhaafd wordt, wil hij Italië een equivalent afstaan. De omvang daarvan kan nog niet vastge steld worden, maar het district staat vast. Alleen een deel van Ogaden komt voor cessie in aanmerking, ergens tusschen Wal-Wal en Dolo, met inbegrip van een mogelijke cessie van de Webbe Shebeli. Zooals men ziet wil de keizer dus in geen geval die streek van Abbessinië afstaan, waar Italië zijn oog op gevestigd schijnt te houden. Het aanbod van Zeila moet echter gehandhaafd blijven. Abbes sinië moet een zeehaven hebben. Tot onderhandelen is de vorst dus bereid en voor rede is hij vatbaar, hij denkt er daar entegen niet aan zqn land voetstoots onder het protectoraat van Italië te brengen. Mocht Italië den oorlog verklaren, dan zal Abessinië onmiddellijk strijden en een beroep doen op den Volkenbond. Krachtige en krijgshaftige taal heeft de kei zer ook dezer dagen gesproken in het parle ment. Wij vermelden daarvan het volgende: Beter is het vrq te sterven, dan in slavernq te leven! Soldaten, volgt het voorbeeld van uw krijgshaftige voorvaderen; grijsaards en jon gelingen, vereenigt u tegen den indringer, uw souverein zal met u zijn en niet aarzelen zijn bloed te geven, indien het noodig is, voor Ethiopië en haar onafhankelijkheid. Sedert veertig jaar koestert Italië den wensch Abessinië in zijn macht te krijgen. Zijn toebereidselen hebben zich vermeerderd sinds Augustus van het afgeloopen jaar. In dien een vreedzame oplossing niet gevonden wordt, zal Abessinië tot den laatsten man strijden... Italië werpt alle moderne hulpmid delen in den strijd: Abessinië is een arm land, doch het zal de wereld toonen hoe een eens gezind volk kan strijden om zijn onafhankelijk heid en souvereiniteit te verdedigen. Nu staat de oorlog voor de deur. Trots den vredeswil, dien wij betoond hebben, rukt de oorlog elk uur meer naderbij. Het is onze plicht ons land te verdedigen. Ook in het jaar 1896 heeft Abbesinië dep oorlog niet gewild. Toen hebben de Italianen ons land overvallen met veroveringsdoeleinden en thans willen zij dit herhalen. Met Gods hulp heeft Abessinië dezen oorlog gewonnen, het resultaat van den slag bij Adoea heeft het echter in politiek opzicht niet ten volle benut. Wij hebben alles gedaan om den vrede te handhaven. Ter wille van het vaderland echter wijzen wij een Italiaansch protectoraat van de hand; wij zijn zuiver van geweten en dragen geen schuld aan den oorlog. De keizer besloot zijn woorden met de ver klaring, dat Abessinië de voorstellen, die Eden onlangs aan Mussolini had gedaan, gun stig had ontvangen en dat hij de pogingen om tot een vreedzame oplossing te komen tot aan het laatste oogenblik zou voortzetten. „Onze uit verdragen voortvloeiende verplichtingen zullen wij eerbiedigen en wij wenschen ten krachtigste den vrede, doch wij zullen ons tot op het laatst tegen iedere inbreuk op de on schendbaarheid van ons gebied verweren. Laat u niet afbrengen van uw plicht!" Onder tranen van geestdrift brak de ver gadering tenslotte in stormachtige toejuichin gen uit. Frankrijks financiën. Laval, de Fransche minister-president heeft deze week onomwonden gesproken over, den ernst van den toestand waarin Frankrijk verkeert en heeft de wegen aange wezen, die het land nog drijvende kunnen hou den. Laval pakt zonder overtollige aankondiging de koe bij de horens, schreef de Nw. Rott. Crt. dezer dagen in een hoofdartikel. Nadat de re geering haar verordeningen had afgekondigd, heeft hij het nog nietnoodig geoordeeld een uitvoerige, openbare verdediging te houden. Acht minuten heeft zijn radio-rede geduurd; zij had meer van een beknopte memorie van toelichting dan van een populair pleiter ver dediging. Aan den ernst van het moment kan niemand in Frankrijk meer twijfelen. Laval heeft een eenvoudige waarheid gezegd: Met devaluatie is Frankrijk niet meer te helpen. Hij zeide dit niet ter verdediging van zijn verordeningen. Want zelfs al had hij Frankrijk met devaluatie wel te redden geoordeeld, dan nog zou hij niet tot „het uitgeven van valsche munt" bereid zijn geweest. In zijn korte rede heeft Laval den omvang van het gevaar in twee cijfers samengevat: In den loop van vijf jaren was de openbare schuld van 26Ö op 340 milliard francs, dus met bijna 8 milliard gulden gestegen. Wel is er reeds het een en ander geschied, om het tempo van afglijden naar het bankroet te vertragen, maar dit was schrale troost, daar de richting er heen dezelfde was gebleven. Zonder heel dras tische maatregelen was er geen redding. Er is een element in het spel, waarvan in deze dagen weinig gesproken wordt, maar dat geen Franschman, die nadenkt, ontgaan kan. Zoo als de internationale zaken er nu voorstaan, kan de landsverdediging, te land, ter zee en in de lucht, nog vrij onverhoeds, zware offers van Frankrijk vergen. De maatregelen, die Laval nu heeft afge kondigd, zullen voor menig Franschman den bijsmaak hebben van onder den druk van on middellijk nationaal gevaar te zijn genomen. Zelfs in het communistische kamp moet een dergelijke overweging invloed ten gunste van de regeering uitoefenen, sedert uit Moskou de instructie is gekomen, om vooral niet te ijve ren tegen het Fransche leger. Alle omstandigheden zijn nu ten gunste van de regeering. Wij hebben ze opgesomd: De schrik, door den aanval op den franc veroor zaakt; de bezorgdheid ten opzichte van Duitschland, en het feit, dat Moskou deze be zorgdheid deelt; de vrees voor de dictatuur, en tenslotte de nu heel ondubbelzinnig geworden taal van de cijfers. Er zijn ook tal van ver schijnselen die erop wijzen, dat de Fransch man beseft, nu niet meer de keus te hebben tusschen het aangename en onaangename, maar tusschen allerlei kwaad, om het gering ste euvel te aanvaarden. Feuilleton. en 24 „En mijn moeder?" zei hq, zijn eerste ge dachte de beste uitsprekende. Hector Wayne lachte. „Je moeder zal een manier vinden om je te bevrijden van een blok aan je been, mits zij ooit een meisje kan vinden, dat een vol doende dom gansje is om een behoorlijk hu welijk met je aan te gaan," zei hq. „Er be staat nog altijd zooiets als echtscheiding, als ik het wel hebDie hotelhoudersdochter zou in den kring van je moeders kennissen met den nek aangezien worden." „Twintigduizend pond!" Op een tijd als deze, dat hij niet eens zoo veel pennies bezat, en wetende, dat hij van niemand hulp kon verwachten, tenzij hij zijn toevlucht tot geldschieters nam, in wier klau wen hij, dank zij Wayne, al diep genoeg ver zeild geraakt was, scheen die som hem een groot vermogen toe. Het zou gemakkellijk ge noeg gaan, overpeinsde de verdorven, inge beelde jonge kwast. Zeer zeker zou iedere hotelhoudersdochter zich uiterst gevleid voe len, wanneer haar eerzame (hq grinnikte bij dit woord) oplettendheden ten deel vielen van een man van zijn stand en opvoeding; en, eenmaal met haar in het huwelijksbootje ge stapt, zou het de eenvoudigste zaak van de wereld zijn om haar met het een of andere mooie praatje dat geld afhandig te maken. En bovendien, en hij likte zijn lippen af, had Wayne gezegd, dat zij mooi was. „Vertel me eens hoe ze er uitziet," viel hij gretig uit. „Ik zal je haar portret laten zien," grijns den Wayne terug. Hij liep naar een schrijf bureau, ontsloot het, en nam er iets uit, na op een geheime veer gedrukt te hebben. „Het is jammer, dat ik je haar gezicht en haar figuur alleen van terzijde kan laten zien," merkte Wayne met een gemeenen lach op, de foto aan den ander overhandigende. „Genadige goedheid, ze ligt in jouw armen!" riep Anstruthers uit „Zeer tegen haar wil, reken daarop," er kende Hector Wayne, ditmaal eens volgens de waarheid. „Die foto werd in het geheim genomen in och, het doet er niet toe, waar die. gemaakt werd. Maar dat meisje Maisie Willen is haar naam wist in het geheel niet dat zq gefotografeerd werd. Als je het weten wilt, haat ze mij als de pest je behoeft in mij geen kaper op de kust te vreezen, brave jongen!" „Hoe komt het dan dat je zoo goed van haar op de hoogte bent?" vroeg de ander argwanend. Evenals de meeste zotten, was hij bereid om een kameel te slikken, maar deinsde hij voor een mug terug. „Omdat Carstairs, je neef, en de man, die jou in den weg staat om een van de rqkste mannen in het land te worden, bijna met het zelfde meisje verloofd was ziedaar waar om. Heeft die fhededeeling je belangstelling verhoogd? De man hield van haar, tot gek wordens toe." „Waarom trouwde zq dan niet met hem?" vroeg Anstruthers schaapachtig. „Daarvoor zorgde ik. Ik heb Carstairs nooit kunnen uitstaan." Wayne haalde de De Fransche pers over Avenol's missie. De pogingen van den secretaris-generaal van den Volkenbond Avenol om in Londen en Parijs te bereiken dat buiten den Volkenbond om onderhandelingen worden geopend tusschen Frankrijk, Italië en Engeland, zijn volgens de diplomatieke medewerkster van de Oeuvre mislukt. Deze oplossing, die voor Frankrijk in elk opzicht aanvaardbaar was, is mislukt door de houding der Britsche en der Italiaan- sche regeering. De Engelschen zijn terugge keerd tot hun vroegere standpunt dat het conflict door den Volkenbond geregeld moet worden. Hierdoor is de bijeenkomst van den Volkenbonsdraad na 25 Juli onvermijdelijk geworden De pogingen van den Franschen ambassa deur te Rome, de bedoelingen van Italië te leeren kennen, hebben eveneens tot geen re sultaat geleid. Mussolini beperkt zich ertoe tegenover alle hooggeplaatste personen die tot hem doordringen, te verklaren dat het prestige van Italië een veldtocht in Abessy- nië eischt en dat hij geen onderhandelingen meer wenscht te voeren. Waarschijnlijk is echter dat ook dit een manoeuvre zou zijn en dat hij op het laatste oogenblik met Abessynië tot een .vergelijk" zou komen. Met het oog op dit alles probeert men voor de komende raadsziting tot een nieuwe tac tiek te komen, die ten doel heeft Italië er toe te brengen zich van den Volkenbond te bedie nen in plaats van zich tegen den Volkenbond te keeren. „De wapenen moeten beslissen!" tn een artikel, verschenen in de Popoio d'Italia, schrqft Mussolini o.a.: „Het geschil, dat met de wapenen is aange vangen, moet thans met de wapenen ein digen". De Abessyniërs hebben aangevallen, fdj moeten dus ook de verantwoordelijkheid dra gen. Italië zal energieke maatregelen treffen, teneinde Abessynië te ontwapenen. Daarrppjle zal het 2 millioen slaven bevrijSen, wier" markten voor den handel zullen worden ge opend. Italië zal datgene doen, wat ook Frankrijk en Engeland in deze omstandighe den zouden doen. Italië heeft niemand noodig, maar ieder heeft vriendschap noodig, Italië koopt schepen in Griekenland. Reuter meldt uit Athene: Vernomen wordt, dat Italië een Grieksch stoomschip heeft gekocht voor ruim 20.000 gulden en dat onderhandelingen gaande zijn ten behoeve van meer van dergelijke trans acties, voor het transporteeren van troepen naar Oost-Afrika. Hoe Abessinië den strijd zal voeren, Een hoog staatsfunctionaris in Abessinië heeft het volgende aan een vertegenwoordiger van Reuter verklaard: De keizer zal zelf troepen aanvoeren ge zeten op een wit strijdros. De mannen ten minste een millioen zullen strijden met lansen, ponjaards en de enkele moderne wa pens, die zij bezitten. De vrouwen zullen hun echtgenooten op het slagveld terzrjde staan en priesters zullen de krijgslieden .vergezellen om hen aan te moedigen. Aldus de beschrijving door dezen ambtenaar KONIJN's AUTOMATIC, warme Croquetjes, diverse Slaatjes, IWT-ftfl dag en nacht. schouders op, als achtte hq dit antwoord vol doende. „Ik heb ook altijd het land aan hem ge had," erkende Anstruthers. „Ik kan onmo gelijk vergeten, dat hij mij van een kolossaal vermogen beroofd heeft. Ik ben bereid om op dit meisje beslag te leggen, Wayne, al was het alleen maar om hem een loer te draaien." Deze laatste, die om het woordje „be roofd" even smadelijk had moeten lachen, stak zijn hand uit. „Veel succes dan, kerel; ondervind je eenige moeilijkheid, laat het mij dan weten." Er lag in den toon van den ander iets, dat Anstruthers deed opkijken. Dien vragenden blik opmerkende, legde Wayne de foto, welke dien nacht in de Lotus Club op zijn bevel in het geheim genomen was, terwijl Maisie Willen in zijn armen lag te worstelen, op zijn knie. „Deze zal iedere kleine moeilijkheid uit den weg ruimen," zei hij. en lachte den ander veelbeteekenend toe. „Je bent een gemeene smeerlap, Wayne!" riep Anstruthers uit. Hector Wayne haalde alleen de schouders op. „Bij den tegenwoordigen levensstandaard ben je wel verplicht om alles aan te vatten waar je geld kunt uitslaan," antwoordde hij. „Mqn zinspreuk is altijd geweest: „Laat je nooit een kans ontglippen, waardoor je een eerlijken, of, als je wilt, een oneerlijken cent, verdienen kunt." Dat motto beveel ik jou ook aan". „Hoe moet ik het aanleggen om met dat meisje in kennis te komen?" „Zij woont in De Drie Geveltoppen, het hotel van haar vader, die ex-beroepsvoetbal ler is. Ik zal je een introductie geven door middel van een van de directeuren van de Kensington Voetbal Club. En nu doe je beter Stukloopen van Huid en Voeten en Doorzitten bij Wielrijden verzacht en geneest Doo» 30 60 Tube 80 cl. Bij Apoth, cn Droqis„„ van de wqze waarop Abessinië een eventuee- len strijd zal aanbinden. In dezen oorlog, die ik als onvermijdelijk be schouw, aldus de zegsman verder, zal een flink aantal Abessijnen sterven, maar een flink aantal Italianen zal eveneens sterven. De Abessiniërs zijn fatalist, zij kennen de verschrikkingen van den modernen oorlog niet en zqn er onverschillig voor. Op een vraag van den Reuter-correspondent, wat Abessinië zou doen tegen de bommenwer pers, antwoordde de hooge functionaris: Niets Men kan Addis Abea bombardeeren, doch deze stad zal waarschijnlijk verlaten worden en de bevolking zal zich verschuilen in de bergen en ravijnen. De natuur zal Abessinië helpen. Vermoedelijk zal het land met succes de aan vallen weerstaan. Gij zult zien, het is niet al tijd de man met de groote stok, die overwin naar wordt. God is niet altijd aan de zijde van de groote legers. De trek naar de groote steden. Dezer dagen hebben wij gemeld, dat tal van Joden, die het op het platteland en in de pro vinciesteden niet langer kunnen uithouden, naar de groote steden trekken, omdat zij daar wat meer met rust worden gelaten. Het „Schwarze Korps", het weekblad van de SS, constateert in zijn laatste nummer onthutst, dat gedurende het laatste half jaar 20.000 Jo den een toevlucht tot Berlijn hebben gezocht, terwijl slechts 2000 het rijk hebben verlaten. „Heele wijken in het Westen," schrijft het blad, „lijken thans, in het derde jaar van het derde rijk, wel Ghetto's." Om aan dien „marsch" naar de hoofdstad een einde te maken, bepleit het „Schwarze Korps" wettelijke maatregelen. „Berlijn is in hart en nieren Germaansch en wenseht niet door Joden te worden overstroomd." De leider der S. A.-groep Berlijn-Branden- burg heeft de verordening, uitgevaardigd naar aanleiding van de anti-Joodsche relletjes op den Kurfiirstendamm, om na diensttijd uniform te dragen, ingetrokken. In een bekendmaking aan de S. A. dankt hij zijn kameraden voor hun bereidwilligheid, en verklaart, dat de S. A. thans de duistere elementen kent en steeds paraaat zal zijn. 80.000 Duitschers hebben het derde rqk verlaten, sedert Januari 1932. Reuter meldt uit Londen: In de Woensdag gehouden vierde zitting van het presidium der commissie voor de emigran ten uit Duitschland hebben Lord Cecil, de voor zitter, en James MacDonald, de hooge com missaris, 't voorstel geopperd, dat de Volken bond de verantwoording op zich zou nemen om de Duitsche emigranten te helpen bij de ves tiging en werkverschaffing in andere lan den. James MacDonald deelde mede, dat het aan tal Duitsche emigranten sedert Januari 1933 ongeveer 80.000 bedroeg. Ongeveer 13.000 hiervan hebben zich nog niet gevestigd en de nood van duizenden hunner is groot. Slechts een onder der Volkenbond staande organi satie kan onze taak verlichten. De poginBen moeten worden voortgezet om het vraagstuk volledig op te lossen, maar de ernstige oeconomische crisis in de Europee- sche landen maakt een snelle oplossing on mogelijk. Op de scheepswerven van White Ltd. is met eenige plechtigheid een begin gemaakt met den bouw van den eersten der twee torpedo jagers van 2144 ton, welke bestemd zijn voor de Poolsche marine. De plechtigheid werd bij gewoond door den ambassadeur van Polen, Raczynski, Lord Hampshire en Lord Matti- Haar langdurig verblijf in Italië. De berichten uit Italië betreffende dén ge zondheidstoestand van koningin Elisabeth blijven gunstig luiden. Werd geruimen tijd, ten gevolge van den zwaren slag haar door den verschrikkelijken dood van koning Al- bert toegebracht, voor haar verstand ge vreesd, thans blijkt, van dien kant, naar men verzekert, alle gevaar geweken te zijn. Den laatsten tijd heeft de Italiaansche koningin weer eenige dagen bij haar doorgebracht, ter wijl ook de andere leden van het vorstelijk gezin al het mogelijke doen om haar veel af leiding te bezorgen. Het is waarschijnlijk, dat koningin Elisabeth niet vóór September of October naar België zal terugkeeren. BEGRAFENIS VAN MR. P. W. A. CORT VAN DER LINDEN. Van zeer vele zijden werd Donderdag be langstelling betoond bij de uitvaart van het stoffelijk overschot van mr. P. W. A. Cort van der Linden, minister van staat, oud-iid van den Raad van State enz. Zoowel in de omgeving van het woonhuis van de familie Cort van der Linden aan de Koninginnegracht in welk huis de Remon- strantsche predikant dr. J. A. C. Fetter een rouwdienst leidde als op de begraafplaats Oud Eik en Duinen, waren talloozen tezamen- gekomen om den ontslapen staatsman een laatsten groet te brengen. Op den vastgestelden tqd, te kwart voor een, kwam de stoet op de begraafplaats aan, waar zich honderden bekende personen uit den lande hadden verzameld, ook veteranen uit den tijd toen Cort van der Linden leiding gaf aan 's lands politiek, zooals oud minister Bosboom, minister van oorlog in het mobilisatiekabinet. Onder het gelui van de kerkhofklok werd de kist uit den rouwwagen getild en ln de aula van het kerkhof geplaatst, waar de toe spraken, werden gehouden. En vervolgens ge- feuilleton Pag. 1 Buitenlandsch Overzicht Dubbele kindermoord te Botterdam, Moeder tot zes maanden gevangenis' straf veroordeeldo U De begrafenis van de bemanning van de Kwikstaartheeft Donderdag, onder groote belangstelling, op de begraafplaats Zorgvliedte Amster~ dam, plaats gehad 5 De bekende mevr. Hanau, van de Gazette du Franc, is door het ge bruik van een te groote dosis van een slaapmiddel, overledenq De behandeling van het crisisvraag- stuk in de Tweede Kamerf, D V Op en om het Binnenhof. (Parlemen tair weekoverzicht)2 In verband met het geschil tusschen Italië en Abessinië is de Volkeren- bondsraad op 29 Juli bijeengeroepen pt 5 Gisteren is het stoffelijk overschot van den officier-vlieger M. Holewijn te Rotterdam ter aarde besteld. Er was groote belangstelling „5 De ramp van de „Kwikstaart". Ge broken handle van de benzinepomp van den rechtermotor gevonden ,5 Donderdag is het openluchttheater te Bergen geopendp j Verklaringen van een ooggetuige be treffende het ongeluk van de Mara- boe" 5 Maatregelen van de K.L.M. Verande ringen in het benzinevoedingssysteem. Opheffing van de lijn Amsterdam- Huil c ,t j In verband met den moord te Hoens- broek (L.) in 1923 gepleegd, zijn vier verdachten aangehouden en op gesloten tt 6 De óverstroomingsramp in China. Duizend plaatsen overstroomd. Twee millioen menschen op de vlucht voor het hooge watertt 5 80.000 Duitschers hebben het derde rijk, sedert Januari 1933, verlaten Omtrek-meuws Marktberichten Marineberichten Kvortnieuws III i 10 12 12 12 schiedde de teraardebestelling, een korte tref fende plechtigheid, die bij menigeen herinner ingen zal opgewekt hebben aan de dagen van weleer toen minister-president Cort van der Linden met zoo vaste en krachtige hand het roer hield van het schip van staat. Donderdagavond geopend. Donderdag is te Bergen (N.-H.) het door de V.V.V. in samenwerking met de gemeente en het rijk gebouwde openlucht-theater, dat geheel is vervaardigd door jeugdige werkloo- zen, officieel in gebruik genomen. De belang stelling voor de opening was buitengewoon groot. Het openlucht-theater, dat amphitheaters- gewijze gebouwd is, is in een mooie duinkom op het landgoed van den heer MacDonald ge legen, die dit terrein belangloos ter beschik king van de V.V.V. had gesteld. Na maanden arbeid is hier een openlucht-theater tot stand gekomen, dat een sieraad genoemd kan wor den in den kop van Noord-Holland. met op te donderen, want ik ben weergaasch moe." Alleen gelaten, ging Hector Wayne nog niet naar bed. Hij stak een sigaar op, en peinsde over de wijze beschikking van de Voorzienigheid, dat er stommeriken geboren werden, om geplukt te worden door sluwe klaploopers zooals hij. Zijn redenen, waarom hij dit eigenaardige voorstel gedaan had aan den jongen man, die zich eerst door hem had laten ruïneeren, waren de volgende. Hij begeerde Maisie Wil len zelf met een hartstocht, dien hij als be lachelijk beschouwde, maar dien hij toch niet in staat was om te beheerschen. Zelf in een verdacht licht gesteld zijnde, zou Ronald Anstruthers het werktuig zijn, waarmee hij zijn doel bereiken wilde. Als het meisje maar eenmaal met Anstruthers getrouwd was, zou hij haar van hem overnemen; al moest dit desnoods op de trappen van de kerk geschie den, hij zou wel zorgen, dat hij haar kreeg. Als vrouw van een man, die een zwakkeling was, en dien hij al kon kneden zooals hij wilde, zou zij volkomen in zijn macht zijn. Hij zou haar die 20.000 wel afhandig weten te maken, zoodra zij in Parijs waren, en dan, oeh, dan zou Anstruthers reden te over heb ben om een o -;ch tot echtscheiding in te die nen! Als dat geen onbetaalbare mop was! Hij was juist op het punt naar bed te gaan, toen de telefoonschel overging. Omdat hij zijn knecht al een paar uren eerder naar bed gezonden had, liep hij zelf naar het toe stel. „Met Symes," sprak een stem voorzichtig. „Het gerucht loopt dat Lord Overton op sterven ligt. Het mag niet in de kranten ko men. Het moet geheim gehouden worden." Een vreemsoortige wereld, dat Londen; en bizonder vreemsoortig dat gedeelte, waarin Hector Wayne, beroepszwendelaar, zich be woog. Anders zou een zoodanige boodschap, om vijf uur in den morgen telefonisch mee gedeeld door een berucht opduikelaar van angstig geheim gehouden kleine gebeurtenis sen een lid van de onderwereld, die een middel van bestaan uit de zonden en laakbare ondeugden van zijn medemenschen sloeg als iets buitengewoons gekenmerkt kunnen worden. Voor Hector Wayne was zulk een voorval evenwel volstrekt niets bevreemdends; het was voor hem een zakelijke mededeeling. Hij betaalde Symes er voor om berichten van de zen aard op te schommelen. Hij talmde op weg naar zijn slaapkamer en schonk zich een sterke whisky-soda in. Overton lag op sterven. Nu Carstairs van de aardoppervlakte verdwenen was, zou Anstruthers erfgenaam van den tltèl en de familiegoederen zijn. Hij hief zijn glas op. Dat telefonisch be richtje van Symes was inderdaad goud waard. HOOFDSTUK XVI. In de schaduwen. Op één donkere schaduw na, voelde Char les Huish zich gelukkig. Hij vond er een soort ironisch vermaak in, om vroegere bekenden recht in het gezicht te kijken mannen, die hem zonder één enkele betuiging van leed wezen uit het leven in West End geschrapt hadden, toen de groote slag gevallen was om zelf niet herkend te worden. Sommigen plachten op te schrikken alsof ze een spook aanschouwden; vervolgens liepen zij met een paar gemompelde woorden van verontschul diging voorbij. Dagelijks waren al zijn uren druk bezet, en aangezien hij werk deed, dat in zijn smaak viel, had hij daar geen spijt van. Hij was nu gelukkiger dan ooit te voren, voordat hij zijn identiteit zoo volkomen en dramatisch veranderd had. De schaduwen waren vrien delijker voor hem dan het volle daglicht. Wanneer hij geen voetbal speelde, was hij nu bij alle koortsachtige tafereelen van het leven toeschouwer in plaats van medespeler, en de verandering was verkwikkend. Zijn heer, Sir Arthur Paget, was de schap- pelijkste patroon, dien men zich denken kon. Huish had er tegen op gezien om hem te verzoeken hem voldoende vrijen tijd te geven voor het zich oefenen in beroepsvoetbal, en elders wedstrijden te kunnen bijwonen, maar de groote chirurg had geen gezwaren ge opperd. „Ik heb het gevoel alsof ik al tqd je schul denaar zal blijven, mijn jongen," zei hij. Twee ochtenden na het schitterend succes van zijn chauffeur bij de oefenwedstrijd op het Kensington-terrein ontving Sir Arthur Huish met een breeden glimlach. „Ik had al zoo'n voorgevoel, dat ik on bewust een beroemdheid in mijn dienst ge nomen had," begon hij, „en nu" hij zwaai de met zijn courant „geeft de Daily Cou" rier mij zekerheid daarvan. Het schijnt, dat je een formeele voetbals-ter bent, Huish. Ik zou je graag eens izen spelen, als ik er den tqd voor vinden kan. Wanneer heeft de volgen de wedstrijd plaats?" „Aanstaanden Zaterdag, sir, op het veld van Kensington. Ik heb bericht ontvangen, dat ik in het elftal tegen de Belton Wande- rers gekozen ben; ik vermoed, dat ik dus zal meespelen." De dokter drukte op een schel. „Als het eenigszins mogelijk is, Morris," zei hij tegen zijn secretaris, toen deze ver schenen was, „houd dan den Zaterdagmiddag voor mq vrij. Dan heb ik iets and i te doen."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 1