Buitenlandsch Overzicht
u
Het geschil tusschen
Italië en Abessinië.
PUROL
AUTOBUSDIENST
NOORD-HOLLAND
fl.35
oetbal
iefd
Zonnebrand
wilt Imnï
Den Helder-Alkmaar v.v.
NIEUWSBLAD VOOR DEN HELDER, KOEGRAS, TEXEL, WIERINGEN EN ANNA PAULOWNA
N o. 7623
EERSTE BLAD
ZATERDAG 20 JULI 1935
63ste JAARGANG
Het anti-semitisme in
Duitschland.
Uniformverbod voor S.A. te
Berlijn ingetrokken.
De kwestie der Duitsche
emigranten.
Twee voor Polen bestemde
torpedojagers op stapel gezet.
De gezondheidstoestand van
koningin Elisabetb.
BINNENLAND
1
Ben openluchttheater te Bergen.
C 0»"S»A
Abonnement per 3 maanden bij vooruitbet.: Ueldersche Courant f 1.50; Koegras,
Anna Paulowna, Breezand, Wieringen en Texel f 1.65; binnenland f 2.
Nederl. Oost- en West-Indië per zeepost f 2.10, idem per mail en overige
landen f 3.20. Losse nos. 4 ct.; fr. p. p. 6 et. Weekabonnementen 12 ct.
Zondagsblad resp. f 0.50, f0.70, f0.70, f 1.—Modeblad resp. f 1.20, £1.50, fl.50,
f 1.70.
VerschqntDinsdag-, Donderdag- en Zaterdagmiddag
Redacteur: P. C. DE BOER
Uitgave N.V. Drukkerij v/h. C. DE BOER Jr.
Bureau: Koningstraat 78 Telefoon: 50 en 412
Post-Girorekening No. 16066.
ADVERTENTIE N;
20 ct per regel (galjard). Ingez. meeled. (kolombreedte als redaction. tekst)
dubbele prijs. Kleine advertentiën (gevraagd, te koop. te huur) bij vooruitbetaling
10 ct per regel, minimum 40 ct.; bij niet-contante betaling 15 ct per regel,
minimum 60 ct (Adres Bureau van dit blad en met brieven onder nummer:
10 ct. per advertentie extra). Bewijsnummers 4 ct
De keizer van Abessinië spreekt dreigende taal; Abessinië zal
strijden tot den laatsten man is gevallen. Het financieele
beleid van LavalLaval pakt de koe bij de horens.
I"
Mannelijke
taal van
Abessinië's
keizer.
De keizer van Abes
sinië geeft nog maar
steeds de hoop niet op,
dat er in het geschil van
Italië met zijn land nog
een voor beide partijen
bevredigende regeling
kan worden getroffen.
Hij is ook bereid tot een offer. Zoo heeft hij
b.v. dezer dagen een interview verleend aan
dén corr. van de „Times" te Addis Abeba,
•waarbij de keizer zich zeer beslist uitsprak
over territoriale concessies.
Hij denkt alleen aan ruil van land. Als
het aanbod van Zeila gehandhaafd wordt,
wil hij Italië een equivalent afstaan.
De omvang daarvan kan nog niet vastge
steld worden, maar het district staat vast.
Alleen een deel van Ogaden komt voor cessie
in aanmerking, ergens tusschen Wal-Wal en
Dolo, met inbegrip van een mogelijke cessie
van de Webbe Shebeli. Zooals men ziet wil
de keizer dus in geen geval die streek van
Abbessinië afstaan, waar Italië zijn oog op
gevestigd schijnt te houden. Het aanbod van
Zeila moet echter gehandhaafd blijven. Abbes
sinië moet een zeehaven hebben.
Tot onderhandelen is de vorst dus bereid
en voor rede is hij vatbaar, hij denkt er daar
entegen niet aan zqn land voetstoots onder
het protectoraat van Italië te brengen. Mocht
Italië den oorlog verklaren, dan zal Abessinië
onmiddellijk strijden en een beroep doen op
den Volkenbond.
Krachtige en krijgshaftige taal heeft de kei
zer ook dezer dagen gesproken in het parle
ment. Wij vermelden daarvan het volgende:
Beter is het vrq te sterven, dan in slavernq
te leven! Soldaten, volgt het voorbeeld van uw
krijgshaftige voorvaderen; grijsaards en jon
gelingen, vereenigt u tegen den indringer, uw
souverein zal met u zijn en niet aarzelen zijn
bloed te geven, indien het noodig is, voor
Ethiopië en haar onafhankelijkheid.
Sedert veertig jaar koestert Italië den
wensch Abessinië in zijn macht te krijgen.
Zijn toebereidselen hebben zich vermeerderd
sinds Augustus van het afgeloopen jaar. In
dien een vreedzame oplossing niet gevonden
wordt, zal Abessinië tot den laatsten man
strijden... Italië werpt alle moderne hulpmid
delen in den strijd: Abessinië is een arm land,
doch het zal de wereld toonen hoe een eens
gezind volk kan strijden om zijn onafhankelijk
heid en souvereiniteit te verdedigen.
Nu staat de oorlog voor de deur. Trots
den vredeswil, dien wij betoond hebben,
rukt de oorlog elk uur meer naderbij. Het
is onze plicht ons land te verdedigen. Ook
in het jaar 1896 heeft Abbesinië dep oorlog
niet gewild. Toen hebben de Italianen ons
land overvallen met veroveringsdoeleinden en
thans willen zij dit herhalen.
Met Gods hulp heeft Abessinië dezen oorlog
gewonnen, het resultaat van den slag bij
Adoea heeft het echter in politiek opzicht niet
ten volle benut. Wij hebben alles gedaan om
den vrede te handhaven. Ter wille van het
vaderland echter wijzen wij een Italiaansch
protectoraat van de hand; wij zijn zuiver van
geweten en dragen geen schuld aan den oorlog.
De keizer besloot zijn woorden met de ver
klaring, dat Abessinië de voorstellen, die
Eden onlangs aan Mussolini had gedaan, gun
stig had ontvangen en dat hij de pogingen om
tot een vreedzame oplossing te komen tot aan
het laatste oogenblik zou voortzetten. „Onze
uit verdragen voortvloeiende verplichtingen
zullen wij eerbiedigen en wij wenschen ten
krachtigste den vrede, doch wij zullen ons tot
op het laatst tegen iedere inbreuk op de on
schendbaarheid van ons gebied verweren. Laat
u niet afbrengen van uw plicht!"
Onder tranen van geestdrift brak de ver
gadering tenslotte in stormachtige toejuichin
gen uit.
Frankrijks
financiën.
Laval, de Fransche
minister-president heeft
deze week onomwonden
gesproken over, den ernst
van den toestand waarin
Frankrijk verkeert en heeft de wegen aange
wezen, die het land nog drijvende kunnen hou
den.
Laval pakt zonder overtollige aankondiging
de koe bij de horens, schreef de Nw. Rott. Crt.
dezer dagen in een hoofdartikel. Nadat de re
geering haar verordeningen had afgekondigd,
heeft hij het nog nietnoodig geoordeeld een
uitvoerige, openbare verdediging te houden.
Acht minuten heeft zijn radio-rede geduurd;
zij had meer van een beknopte memorie van
toelichting dan van een populair pleiter ver
dediging.
Aan den ernst van het moment kan niemand
in Frankrijk meer twijfelen. Laval heeft een
eenvoudige waarheid gezegd: Met devaluatie
is Frankrijk niet meer te helpen. Hij zeide dit
niet ter verdediging van zijn verordeningen.
Want zelfs al had hij Frankrijk met devaluatie
wel te redden geoordeeld, dan nog zou hij niet
tot „het uitgeven van valsche munt" bereid
zijn geweest.
In zijn korte rede heeft Laval den omvang
van het gevaar in twee cijfers samengevat: In
den loop van vijf jaren was de openbare schuld
van 26Ö op 340 milliard francs, dus met bijna
8 milliard gulden gestegen. Wel is er reeds
het een en ander geschied, om het tempo van
afglijden naar het bankroet te vertragen, maar
dit was schrale troost, daar de richting er
heen dezelfde was gebleven. Zonder heel dras
tische maatregelen was er geen redding.
Er is een element in het spel, waarvan in deze
dagen weinig gesproken wordt, maar dat geen
Franschman, die nadenkt, ontgaan kan. Zoo
als de internationale zaken er nu voorstaan,
kan de landsverdediging, te land, ter zee en
in de lucht, nog vrij onverhoeds, zware offers
van Frankrijk vergen.
De maatregelen, die Laval nu heeft afge
kondigd, zullen voor menig Franschman den
bijsmaak hebben van onder den druk van on
middellijk nationaal gevaar te zijn genomen.
Zelfs in het communistische kamp moet een
dergelijke overweging invloed ten gunste van
de regeering uitoefenen, sedert uit Moskou de
instructie is gekomen, om vooral niet te ijve
ren tegen het Fransche leger.
Alle omstandigheden zijn nu ten gunste van
de regeering. Wij hebben ze opgesomd: De
schrik, door den aanval op den franc veroor
zaakt; de bezorgdheid ten opzichte van
Duitschland, en het feit, dat Moskou deze be
zorgdheid deelt; de vrees voor de dictatuur, en
tenslotte de nu heel ondubbelzinnig geworden
taal van de cijfers. Er zijn ook tal van ver
schijnselen die erop wijzen, dat de Fransch
man beseft, nu niet meer de keus te hebben
tusschen het aangename en onaangename,
maar tusschen allerlei kwaad, om het gering
ste euvel te aanvaarden.
Feuilleton.
en
24
„En mijn moeder?" zei hq, zijn eerste ge
dachte de beste uitsprekende.
Hector Wayne lachte.
„Je moeder zal een manier vinden om je
te bevrijden van een blok aan je been, mits
zij ooit een meisje kan vinden, dat een vol
doende dom gansje is om een behoorlijk hu
welijk met je aan te gaan," zei hq. „Er be
staat nog altijd zooiets als echtscheiding, als
ik het wel hebDie hotelhoudersdochter zou
in den kring van je moeders kennissen met
den nek aangezien worden."
„Twintigduizend pond!"
Op een tijd als deze, dat hij niet eens zoo
veel pennies bezat, en wetende, dat hij van
niemand hulp kon verwachten, tenzij hij zijn
toevlucht tot geldschieters nam, in wier klau
wen hij, dank zij Wayne, al diep genoeg ver
zeild geraakt was, scheen die som hem een
groot vermogen toe. Het zou gemakkellijk ge
noeg gaan, overpeinsde de verdorven, inge
beelde jonge kwast. Zeer zeker zou iedere
hotelhoudersdochter zich uiterst gevleid voe
len, wanneer haar eerzame (hq grinnikte bij
dit woord) oplettendheden ten deel vielen van
een man van zijn stand en opvoeding; en,
eenmaal met haar in het huwelijksbootje ge
stapt, zou het de eenvoudigste zaak van de
wereld zijn om haar met het een of andere
mooie praatje dat geld afhandig te maken.
En bovendien, en hij likte zijn lippen af, had
Wayne gezegd, dat zij mooi was.
„Vertel me eens hoe ze er uitziet," viel hij
gretig uit.
„Ik zal je haar portret laten zien," grijns
den Wayne terug. Hij liep naar een schrijf
bureau, ontsloot het, en nam er iets uit, na
op een geheime veer gedrukt te hebben.
„Het is jammer, dat ik je haar gezicht
en haar figuur alleen van terzijde kan laten
zien," merkte Wayne met een gemeenen lach
op, de foto aan den ander overhandigende.
„Genadige goedheid, ze ligt in jouw armen!"
riep Anstruthers uit
„Zeer tegen haar wil, reken daarop," er
kende Hector Wayne, ditmaal eens volgens
de waarheid. „Die foto werd in het geheim
genomen in och, het doet er niet toe,
waar die. gemaakt werd. Maar dat meisje
Maisie Willen is haar naam wist in
het geheel niet dat zq gefotografeerd werd.
Als je het weten wilt, haat ze mij als de
pest je behoeft in mij geen kaper op de
kust te vreezen, brave jongen!"
„Hoe komt het dan dat je zoo goed van
haar op de hoogte bent?" vroeg de ander
argwanend. Evenals de meeste zotten, was
hij bereid om een kameel te slikken, maar
deinsde hij voor een mug terug.
„Omdat Carstairs, je neef, en de man, die
jou in den weg staat om een van de rqkste
mannen in het land te worden, bijna met het
zelfde meisje verloofd was ziedaar waar
om. Heeft die fhededeeling je belangstelling
verhoogd? De man hield van haar, tot gek
wordens toe."
„Waarom trouwde zq dan niet met hem?"
vroeg Anstruthers schaapachtig.
„Daarvoor zorgde ik. Ik heb Carstairs
nooit kunnen uitstaan." Wayne haalde de
De Fransche pers over Avenol's missie.
De pogingen van den secretaris-generaal
van den Volkenbond Avenol om in Londen en
Parijs te bereiken dat buiten den Volkenbond
om onderhandelingen worden geopend tusschen
Frankrijk, Italië en Engeland, zijn volgens
de diplomatieke medewerkster van de Oeuvre
mislukt. Deze oplossing, die voor Frankrijk
in elk opzicht aanvaardbaar was, is mislukt
door de houding der Britsche en der Italiaan-
sche regeering. De Engelschen zijn terugge
keerd tot hun vroegere standpunt dat het
conflict door den Volkenbond geregeld moet
worden. Hierdoor is de bijeenkomst van den
Volkenbonsdraad na 25 Juli onvermijdelijk
geworden
De pogingen van den Franschen ambassa
deur te Rome, de bedoelingen van Italië te
leeren kennen, hebben eveneens tot geen re
sultaat geleid. Mussolini beperkt zich ertoe
tegenover alle hooggeplaatste personen die
tot hem doordringen, te verklaren dat het
prestige van Italië een veldtocht in Abessy-
nië eischt en dat hij geen onderhandelingen
meer wenscht te voeren. Waarschijnlijk is
echter dat ook dit een manoeuvre zou zijn
en dat hij op het laatste oogenblik met
Abessynië tot een .vergelijk" zou komen.
Met het oog op dit alles probeert men voor
de komende raadsziting tot een nieuwe tac
tiek te komen, die ten doel heeft Italië er toe
te brengen zich van den Volkenbond te bedie
nen in plaats van zich tegen den Volkenbond
te keeren.
„De wapenen moeten beslissen!"
tn een artikel, verschenen in de Popoio
d'Italia, schrqft Mussolini o.a.: „Het
geschil, dat met de wapenen is aange
vangen, moet thans met de wapenen ein
digen".
De Abessyniërs hebben aangevallen, fdj
moeten dus ook de verantwoordelijkheid dra
gen. Italië zal energieke maatregelen treffen,
teneinde Abessynië te ontwapenen. Daarrppjle
zal het 2 millioen slaven bevrijSen, wier"
markten voor den handel zullen worden ge
opend. Italië zal datgene doen, wat ook
Frankrijk en Engeland in deze omstandighe
den zouden doen. Italië heeft niemand noodig,
maar ieder heeft vriendschap noodig,
Italië koopt schepen in Griekenland.
Reuter meldt uit Athene:
Vernomen wordt, dat Italië een Grieksch
stoomschip heeft gekocht voor ruim 20.000
gulden en dat onderhandelingen gaande zijn
ten behoeve van meer van dergelijke trans
acties, voor het transporteeren van troepen
naar Oost-Afrika.
Hoe Abessinië den strijd zal
voeren,
Een hoog staatsfunctionaris in Abessinië
heeft het volgende aan een vertegenwoordiger
van Reuter verklaard:
De keizer zal zelf troepen aanvoeren ge
zeten op een wit strijdros. De mannen ten
minste een millioen zullen strijden met
lansen, ponjaards en de enkele moderne wa
pens, die zij bezitten. De vrouwen zullen hun
echtgenooten op het slagveld terzrjde staan
en priesters zullen de krijgslieden .vergezellen
om hen aan te moedigen.
Aldus de beschrijving door dezen ambtenaar
KONIJN's AUTOMATIC,
warme Croquetjes, diverse Slaatjes,
IWT-ftfl dag en nacht.
schouders op, als achtte hq dit antwoord vol
doende.
„Ik heb ook altijd het land aan hem ge
had," erkende Anstruthers. „Ik kan onmo
gelijk vergeten, dat hij mij van een kolossaal
vermogen beroofd heeft. Ik ben bereid om
op dit meisje beslag te leggen, Wayne, al
was het alleen maar om hem een loer te
draaien."
Deze laatste, die om het woordje „be
roofd" even smadelijk had moeten lachen,
stak zijn hand uit.
„Veel succes dan, kerel; ondervind je eenige
moeilijkheid, laat het mij dan weten."
Er lag in den toon van den ander iets,
dat Anstruthers deed opkijken.
Dien vragenden blik opmerkende, legde
Wayne de foto, welke dien nacht in de Lotus
Club op zijn bevel in het geheim genomen
was, terwijl Maisie Willen in zijn armen lag
te worstelen, op zijn knie.
„Deze zal iedere kleine moeilijkheid uit den
weg ruimen," zei hij. en lachte den ander
veelbeteekenend toe.
„Je bent een gemeene smeerlap, Wayne!"
riep Anstruthers uit.
Hector Wayne haalde alleen de schouders
op. „Bij den tegenwoordigen levensstandaard
ben je wel verplicht om alles aan te vatten
waar je geld kunt uitslaan," antwoordde hij.
„Mqn zinspreuk is altijd geweest: „Laat je
nooit een kans ontglippen, waardoor je een
eerlijken, of, als je wilt, een oneerlijken cent,
verdienen kunt." Dat motto beveel ik jou
ook aan".
„Hoe moet ik het aanleggen om met dat
meisje in kennis te komen?"
„Zij woont in De Drie Geveltoppen, het
hotel van haar vader, die ex-beroepsvoetbal
ler is. Ik zal je een introductie geven door
middel van een van de directeuren van de
Kensington Voetbal Club. En nu doe je beter
Stukloopen van Huid en Voeten
en Doorzitten bij Wielrijden
verzacht en geneest
Doo» 30 60 Tube 80 cl. Bij Apoth, cn Droqis„„
van de wqze waarop Abessinië een eventuee-
len strijd zal aanbinden.
In dezen oorlog, die ik als onvermijdelijk be
schouw, aldus de zegsman verder, zal een
flink aantal Abessijnen sterven, maar een
flink aantal Italianen zal eveneens sterven.
De Abessiniërs zijn fatalist, zij kennen de
verschrikkingen van den modernen oorlog niet
en zqn er onverschillig voor.
Op een vraag van den Reuter-correspondent,
wat Abessinië zou doen tegen de bommenwer
pers, antwoordde de hooge functionaris: Niets
Men kan Addis Abea bombardeeren, doch deze
stad zal waarschijnlijk verlaten worden en de
bevolking zal zich verschuilen in de bergen
en ravijnen. De natuur zal Abessinië helpen.
Vermoedelijk zal het land met succes de aan
vallen weerstaan. Gij zult zien, het is niet al
tijd de man met de groote stok, die overwin
naar wordt. God is niet altijd aan de zijde van
de groote legers.
De trek naar de groote steden.
Dezer dagen hebben wij gemeld, dat tal van
Joden, die het op het platteland en in de pro
vinciesteden niet langer kunnen uithouden,
naar de groote steden trekken, omdat zij daar
wat meer met rust worden gelaten. Het
„Schwarze Korps", het weekblad van de SS,
constateert in zijn laatste nummer onthutst,
dat gedurende het laatste half jaar 20.000 Jo
den een toevlucht tot Berlijn hebben gezocht,
terwijl slechts 2000 het rijk hebben verlaten.
„Heele wijken in het Westen," schrijft het
blad, „lijken thans, in het derde jaar van het
derde rijk, wel Ghetto's."
Om aan dien „marsch" naar de hoofdstad
een einde te maken, bepleit het „Schwarze
Korps" wettelijke maatregelen. „Berlijn is in
hart en nieren Germaansch en wenseht niet
door Joden te worden overstroomd."
De leider der S. A.-groep Berlijn-Branden-
burg heeft de verordening, uitgevaardigd naar
aanleiding van de anti-Joodsche relletjes op
den Kurfiirstendamm, om na diensttijd uniform
te dragen, ingetrokken.
In een bekendmaking aan de S. A. dankt hij
zijn kameraden voor hun bereidwilligheid, en
verklaart, dat de S. A. thans de duistere
elementen kent en steeds paraaat zal zijn.
80.000 Duitschers hebben het derde
rqk verlaten, sedert Januari 1932.
Reuter meldt uit Londen:
In de Woensdag gehouden vierde zitting van
het presidium der commissie voor de emigran
ten uit Duitschland hebben Lord Cecil, de voor
zitter, en James MacDonald, de hooge com
missaris, 't voorstel geopperd, dat de Volken
bond de verantwoording op zich zou nemen om
de Duitsche emigranten te helpen bij de ves
tiging en werkverschaffing in andere lan
den.
James MacDonald deelde mede, dat het aan
tal Duitsche emigranten sedert Januari 1933
ongeveer 80.000 bedroeg. Ongeveer 13.000
hiervan hebben zich nog niet gevestigd en de
nood van duizenden hunner is groot. Slechts
een onder der Volkenbond staande organi
satie kan onze taak verlichten.
De poginBen moeten worden voortgezet om
het vraagstuk volledig op te lossen, maar de
ernstige oeconomische crisis in de Europee-
sche landen maakt een snelle oplossing on
mogelijk.
Op de scheepswerven van White Ltd. is met
eenige plechtigheid een begin gemaakt met
den bouw van den eersten der twee torpedo
jagers van 2144 ton, welke bestemd zijn voor
de Poolsche marine. De plechtigheid werd bij
gewoond door den ambassadeur van Polen,
Raczynski, Lord Hampshire en Lord Matti-
Haar langdurig verblijf in Italië.
De berichten uit Italië betreffende dén ge
zondheidstoestand van koningin Elisabeth
blijven gunstig luiden. Werd geruimen tijd,
ten gevolge van den zwaren slag haar door
den verschrikkelijken dood van koning Al-
bert toegebracht, voor haar verstand ge
vreesd, thans blijkt, van dien kant, naar men
verzekert, alle gevaar geweken te zijn. Den
laatsten tijd heeft de Italiaansche koningin
weer eenige dagen bij haar doorgebracht, ter
wijl ook de andere leden van het vorstelijk
gezin al het mogelijke doen om haar veel af
leiding te bezorgen. Het is waarschijnlijk, dat
koningin Elisabeth niet vóór September of
October naar België zal terugkeeren.
BEGRAFENIS VAN MR. P. W. A.
CORT VAN DER LINDEN.
Van zeer vele zijden werd Donderdag be
langstelling betoond bij de uitvaart van het
stoffelijk overschot van mr. P. W. A. Cort
van der Linden, minister van staat, oud-iid
van den Raad van State enz.
Zoowel in de omgeving van het woonhuis
van de familie Cort van der Linden aan de
Koninginnegracht in welk huis de Remon-
strantsche predikant dr. J. A. C. Fetter een
rouwdienst leidde als op de begraafplaats
Oud Eik en Duinen, waren talloozen tezamen-
gekomen om den ontslapen staatsman een
laatsten groet te brengen.
Op den vastgestelden tqd, te kwart voor een,
kwam de stoet op de begraafplaats aan, waar
zich honderden bekende personen uit den lande
hadden verzameld, ook veteranen uit den tijd
toen Cort van der Linden leiding gaf aan
's lands politiek, zooals oud minister Bosboom,
minister van oorlog in het mobilisatiekabinet.
Onder het gelui van de kerkhofklok werd
de kist uit den rouwwagen getild en ln de
aula van het kerkhof geplaatst, waar de toe
spraken, werden gehouden. En vervolgens ge-
feuilleton Pag. 1
Buitenlandsch Overzicht
Dubbele kindermoord te Botterdam,
Moeder tot zes maanden gevangenis'
straf veroordeeldo
U
De begrafenis van de bemanning van
de Kwikstaartheeft Donderdag,
onder groote belangstelling, op de
begraafplaats Zorgvliedte Amster~
dam, plaats gehad 5
De bekende mevr. Hanau, van de
Gazette du Franc, is door het ge
bruik van een te groote dosis van een
slaapmiddel, overledenq
De behandeling van het crisisvraag-
stuk in de Tweede Kamerf,
D V
Op en om het Binnenhof. (Parlemen
tair weekoverzicht)2
In verband met het geschil tusschen
Italië en Abessinië is de Volkeren-
bondsraad op 29 Juli bijeengeroepen pt 5
Gisteren is het stoffelijk overschot
van den officier-vlieger M. Holewijn
te Rotterdam ter aarde besteld. Er
was groote belangstelling „5
De ramp van de „Kwikstaart". Ge
broken handle van de benzinepomp
van den rechtermotor gevonden ,5
Donderdag is het openluchttheater te
Bergen geopendp j
Verklaringen van een ooggetuige be
treffende het ongeluk van de Mara-
boe" 5
Maatregelen van de K.L.M. Verande
ringen in het benzinevoedingssysteem.
Opheffing van de lijn Amsterdam-
Huil c
,t j
In verband met den moord te Hoens-
broek (L.) in 1923 gepleegd, zijn
vier verdachten aangehouden en op
gesloten tt 6
De óverstroomingsramp in China.
Duizend plaatsen overstroomd. Twee
millioen menschen op de vlucht voor
het hooge watertt 5
80.000 Duitschers hebben het derde
rijk, sedert Januari 1933, verlaten
Omtrek-meuws
Marktberichten
Marineberichten
Kvortnieuws
III
i
10
12
12
12
schiedde de teraardebestelling, een korte tref
fende plechtigheid, die bij menigeen herinner
ingen zal opgewekt hebben aan de dagen van
weleer toen minister-president Cort van der
Linden met zoo vaste en krachtige hand het
roer hield van het schip van staat.
Donderdagavond geopend.
Donderdag is te Bergen (N.-H.) het door
de V.V.V. in samenwerking met de gemeente
en het rijk gebouwde openlucht-theater, dat
geheel is vervaardigd door jeugdige werkloo-
zen, officieel in gebruik genomen. De belang
stelling voor de opening was buitengewoon
groot.
Het openlucht-theater, dat amphitheaters-
gewijze gebouwd is, is in een mooie duinkom
op het landgoed van den heer MacDonald ge
legen, die dit terrein belangloos ter beschik
king van de V.V.V. had gesteld. Na maanden
arbeid is hier een openlucht-theater tot stand
gekomen, dat een sieraad genoemd kan wor
den in den kop van Noord-Holland.
met op te donderen, want ik ben weergaasch
moe."
Alleen gelaten, ging Hector Wayne nog
niet naar bed. Hij stak een sigaar op, en
peinsde over de wijze beschikking van de
Voorzienigheid, dat er stommeriken geboren
werden, om geplukt te worden door sluwe
klaploopers zooals hij.
Zijn redenen, waarom hij dit eigenaardige
voorstel gedaan had aan den jongen man,
die zich eerst door hem had laten ruïneeren,
waren de volgende. Hij begeerde Maisie Wil
len zelf met een hartstocht, dien hij als be
lachelijk beschouwde, maar dien hij toch niet
in staat was om te beheerschen. Zelf in een
verdacht licht gesteld zijnde, zou Ronald
Anstruthers het werktuig zijn, waarmee hij
zijn doel bereiken wilde. Als het meisje maar
eenmaal met Anstruthers getrouwd was, zou
hij haar van hem overnemen; al moest dit
desnoods op de trappen van de kerk geschie
den, hij zou wel zorgen, dat hij haar kreeg.
Als vrouw van een man, die een zwakkeling
was, en dien hij al kon kneden zooals hij
wilde, zou zij volkomen in zijn macht zijn.
Hij zou haar die 20.000 wel afhandig weten
te maken, zoodra zij in Parijs waren, en dan,
oeh, dan zou Anstruthers reden te over heb
ben om een o -;ch tot echtscheiding in te die
nen! Als dat geen onbetaalbare mop was!
Hij was juist op het punt naar bed te
gaan, toen de telefoonschel overging. Omdat
hij zijn knecht al een paar uren eerder naar
bed gezonden had, liep hij zelf naar het toe
stel.
„Met Symes," sprak een stem voorzichtig.
„Het gerucht loopt dat Lord Overton op
sterven ligt. Het mag niet in de kranten ko
men. Het moet geheim gehouden worden."
Een vreemsoortige wereld, dat Londen; en
bizonder vreemsoortig dat gedeelte, waarin
Hector Wayne, beroepszwendelaar, zich be
woog. Anders zou een zoodanige boodschap,
om vijf uur in den morgen telefonisch mee
gedeeld door een berucht opduikelaar van
angstig geheim gehouden kleine gebeurtenis
sen een lid van de onderwereld, die een
middel van bestaan uit de zonden en laakbare
ondeugden van zijn medemenschen sloeg
als iets buitengewoons gekenmerkt kunnen
worden.
Voor Hector Wayne was zulk een voorval
evenwel volstrekt niets bevreemdends; het
was voor hem een zakelijke mededeeling. Hij
betaalde Symes er voor om berichten van de
zen aard op te schommelen.
Hij talmde op weg naar zijn slaapkamer
en schonk zich een sterke whisky-soda in.
Overton lag op sterven. Nu Carstairs van
de aardoppervlakte verdwenen was, zou
Anstruthers erfgenaam van den tltèl en de
familiegoederen zijn.
Hij hief zijn glas op. Dat telefonisch be
richtje van Symes was inderdaad goud
waard.
HOOFDSTUK XVI.
In de schaduwen.
Op één donkere schaduw na, voelde Char
les Huish zich gelukkig. Hij vond er een soort
ironisch vermaak in, om vroegere bekenden
recht in het gezicht te kijken mannen, die
hem zonder één enkele betuiging van leed
wezen uit het leven in West End geschrapt
hadden, toen de groote slag gevallen was
om zelf niet herkend te worden. Sommigen
plachten op te schrikken alsof ze een spook
aanschouwden; vervolgens liepen zij met een
paar gemompelde woorden van verontschul
diging voorbij.
Dagelijks waren al zijn uren druk bezet,
en aangezien hij werk deed, dat in zijn
smaak viel, had hij daar geen spijt van. Hij
was nu gelukkiger dan ooit te voren, voordat
hij zijn identiteit zoo volkomen en dramatisch
veranderd had. De schaduwen waren vrien
delijker voor hem dan het volle daglicht.
Wanneer hij geen voetbal speelde, was hij nu
bij alle koortsachtige tafereelen van het leven
toeschouwer in plaats van medespeler, en de
verandering was verkwikkend.
Zijn heer, Sir Arthur Paget, was de schap-
pelijkste patroon, dien men zich denken kon.
Huish had er tegen op gezien om hem te
verzoeken hem voldoende vrijen tijd te geven
voor het zich oefenen in beroepsvoetbal, en
elders wedstrijden te kunnen bijwonen, maar
de groote chirurg had geen gezwaren ge
opperd.
„Ik heb het gevoel alsof ik al tqd je schul
denaar zal blijven, mijn jongen," zei hij.
Twee ochtenden na het schitterend succes
van zijn chauffeur bij de oefenwedstrijd op
het Kensington-terrein ontving Sir Arthur
Huish met een breeden glimlach.
„Ik had al zoo'n voorgevoel, dat ik on
bewust een beroemdheid in mijn dienst ge
nomen had," begon hij, „en nu" hij zwaai
de met zijn courant „geeft de Daily Cou"
rier mij zekerheid daarvan. Het schijnt, dat
je een formeele voetbals-ter bent, Huish. Ik
zou je graag eens izen spelen, als ik er den tqd
voor vinden kan. Wanneer heeft de volgen
de wedstrijd plaats?"
„Aanstaanden Zaterdag, sir, op het veld
van Kensington. Ik heb bericht ontvangen,
dat ik in het elftal tegen de Belton Wande-
rers gekozen ben; ik vermoed, dat ik dus zal
meespelen."
De dokter drukte op een schel.
„Als het eenigszins mogelijk is, Morris,"
zei hij tegen zijn secretaris, toen deze ver
schenen was, „houd dan den Zaterdagmiddag
voor mq vrij. Dan heb ik iets and i te
doen."