NAAR DE BRUSSELSCHE TENTOONSTELLING Het geschil tusschen Italië en Abessinië. Jfocfi tot. TWEEDE BLAD HELDERSCHE COURANT VAN ZATERDAG 20 JULI 1935. J. BINNENLAND Begrafenis officier-vlieger M. Holewijn. Begrafenis van de bemanning van de Kwikstaart. Een fraudeerende burgemeester. Vragen van het Kamerlid Wendelaar. Salaris regeling in Noord- Holland. Partijpolitiek op de koopvaardijvloot. Dat slijm moet van Uw Botst BUITENLAND Jtocfi ïftot (Door onzen specialen verslaggever.) Wy aanschouwen het won der der televisieen zien onze eigen stem. I» Padiglione del Littorio Italia. Wy schieten een oeros in Polen en bezoeken de fjorden in Noorwegen. Hallo, hallo. Ici le palais de télévision! Hallo, hallo, hier het paleis waar de tele visie is te zien! Met daverend geluid, zonder ophouden klinkt van het dak van een groot gebouw een vervaarlijke stem. Over het heele, uitgestrekte terrein van de tentoonstelling verkondigt die stentorstem dat men hier slechts heeft binnen te treden, om het allernieuwste wonder der moderne techniek met eigen oogen te aanschouwen. Als wij vijf frank, is een kwartje, entrée geofferd hebben, laat een Oosterling, geheel in witte zijde gekleed, ons binnen. We betreden een donkere lange gang, die vol staat met menschen. Niemand beweegt zich, en toch, heel lang zaam voel je je voortbewegen. De vloer van dit paleis is n.1. een trottoir roulant. Het is alle3 heel geheimzinnig, maar plots wijkt de Egyptische duisternis en sta je in een heele groote hel verlichte ruimte, waarin een dame staat te zingen. Op de piano wordt ze begeleid door een heer. Een oogenblik moet je je oogen slui ten, niet voor de schoonheid van de dame, maar voor de helle, zware lichtbundels, die met een oogverblindende sterkte van 28000 kaarslamp op de zangeres vallen. Even later schuifelt de vloer je weer in het donker. Niets is zichtbaar, maar de heer en de dame komen plots in de volslagen duis ternis weer te voorschijn zonder dat je ze werkelijk in levenden lijve ziet. Hun afbeeld sel maakt dezelfde mimiek als ze op dat moment werkelijk op het tooneel maken. Hun beeld werd in die donkere gang over gebracht door televisie, en al zou de afstand nu rog zoo groot zijn, al zouden die neer en die dame ook in Amerika staan, volgens dit televisiesysteem zouden ze toch evengoed een onderdeel van een seconde in deze donkere gang zichtbaar worden. Het was typisch, maar het gekke is, dat niemand der aanwe zigen zich over dit wonder verwondert. Som migen zeiden zelfs: Is dat nu televisie? En om dat te zien moest ik 5 frankskes geven? Wij zijn aan technische wonderen gewend. De film, waarop menschen spreken, de vlieg machines, die recordafstand slaan, in schier onbereikbare hoogten, boven in de stratosfeer, door den dampkring vliegen, niets kan ons, blasé menschen, meer uitbundig stemmen. Toen ik de televisie gezien had, voor het eerst van mijn leven, ging ik zonder nog een oogen blik over deze werkelijk wonderlijke uitvin ding na te denken, langs de witzijden Indiërs en richtte myn schreden naar een ander ge bouw, dat niet meer of minder reclame maakte voor de stem van den Reus, u weet wel, zoo'n auto met muziek en schallende stemmen. La voix du gérant est la voie du succès. De stem van den Reus is de weg naar succes, gilt de stem boven dit paviljoen. Als ik by het gebouw sta, ben ik... op Hol- landsch grondgebied. Een van de voornaamste bedrijven van Nederland, de Philipsfabrieken, demonstreert hier op deze plaats, wat Neder- landsche energie en durf tot stand wisten te brengen. Voor de gebouwen is zoowaar een vijver met goudvisschen, heel gemoedelijk, Hol- landsch! 't Zou geen Philipsgebouw zijn, wan neer niet des avonds alles wat binnen en bui ten deze voorname gebouwen te zien is, in een ware lichtzee baadde. Een geweldig bedrijf is het Philips-concern! Hier krijgt men allereerst een overzicht van de vele vertakkingen, die het heeft over de geheele wereld. In Eindhoven, maar ook in Sydney, Milaan, Buenos Aires, Kopenhagen, Stockholm, Praag, overal op onzen aardbol viert Philips triomfen, maakt Nederland's liaam groot. Van het wonder der televisie val ik by Philips plots op een ander wonder. Ici vous pouvez voir votre voix (hier kunt ge uw eigen stem zien), zegt een Fran- sche ingenieur, die mij welwillend rondleidt en inlichtingen verschaft. Watblieft Kan ik mijn eigen stem zien Vous vous moquez de moi! (U houdt mij voor 't lapje). Maar de ingenieur zegt, dat hij in ernst spreekt. Ik sta in een hel verlichte zaal, die vol ge luiden is. Er zyn hier tal van gewone radio toestellen, maar ook vreemdsoortige appa raten. Typische zandstrooiers schrijven met fijn zand tamelijk gelijkmatige golven op een ondergrond. Deze golven geven precies weer, de golven, die de antenne onzichtbaar op vangt. Let u nu goed op, nu kunt u uw stem zien, zegt de Fransche ingenieur. Nu sta ik voor een radiotoestel, waarop groen licht, in den vorm van een ronden arm band uitstraalt. Neemt u de microfoon en roep daar door iets, zegt de ingenieur, kijk naar den groenen armband en dan zult u uw eigen stem zien. Ik neem de microfoon en roep: „Hoera, hoera, my boys. Leve de Jutters!" En terwijl ik dat roep, zie ik inderdaad het geluid van myn eigen stem. De groene arm band golft en danst en springt alsof daarop duizend jazz-dansers de gekste capriolen maken. Als ik mijn eigen geluid gezien heb, ben ik niet eens meer verwonderd. Doodgewoon vind ik het, maar de ingenieur vertelt, dat het heelemaal niet doodgewoon is, dat om dit alles te verkrijgen, er 53 speciale toestellen voor noodig zijn, dat 83 lampen en 128 knop pen geregeld moeten worden, alvorens ik mijn stem kon zien. Veel wetenswaardigs brengt het Philips paviljoen. Behalve het nieuwste op het gebied van hoogtezon en plantenbestraling, kan ieder bezoeker van het interessante Philips paviljoen bovendien nog profiteeren van gratis bioscoop! Tal van leuke films, maar natuurlijk ook Philips-reclame, verschijnt op het witte doek. Nu sta ik voor een heele hooge wolken krabber, Padiglione del Littorio Italiana. Met dit, een der hoogste gebouwen van de Brusselsche tentoonstelling, demonstreert Italië den enormen groei van den Italiaan- schen fascistischen staat. De heele stijl van dit gebouw doet meer Amerikaansch dan Italiaansch aan. Alles wat er in tentoongesteld wordt, is overdonderend van afmeting. Reeds bij den ingang 't portret van den Duce. 't Hoofd van Mussolini alleen is hooger dan de heele lengte van den lang- sten kurassir. Tegenover den Duce het por tret van den Italiaanschen Koning. In dezen geweldigen skyscraper is o.a. alles wat Italië geestelijk produceerde onderge bracht. Vooral voor de verheerlijking van het fascisme wordt enorme propaganda gemaakt. Le système corporatif réalise la conciliation de tout intérêt dans 1'unité de 1'état. De gevel van dezen skyscraper is versierd met een motief, dat naar de dagen van de revolutie in Rome terugvoert. Naar mij de wachter van het gebouw, die vol devotie op het kolossale portret van den Duce wees, mededeelt, is dit motief met speciale goed keuring van Mussolini aangebracht. Het Italiaansche ministerie van Buitenland- sche Zaken stelt in vele glasétalages tal van boekwerken ten toon. Padiglione del Littorio Italiana beteekent dan ook: Het paviljoen der ItaliaanSche letteren. Kolossale muurschilderingen, levensgroot, geven weer wat het fascistisch regime deed voor Moederschap, verzorging voor kinderen, openbare werken. De linkervleugel van het gebouw bevat tevens vele kunstwerken. Vlak bij dit groote paleis piekt een toren de lucht in, meer dan honderd meter hoog. Van den top waait de Italiaansche vlag. Vanuit mijn hötel, in het verafgelegen Brussel, zag ik reeds gisterenavond de helle zoeklichten van dezen toren schijnen. Italië komt geweldig voor den dag. De stad Rome is in een speciaal gebouw ondergebracht. Het complex heeft den vorm van een hoef ijzer. Veel zou nog over dit Italiaansch kunst gewrocht te vertellen zijn, maar aangezien vele Heldersche lezers zelf wel met een auto bus, of met den spoorwagen naar Brussel gaan, zyn ze voorloopig wegwijs genoeg. Polen komt heel wat bescheidener voor den dag. Behalve twee zalen, waar de nijverheid en industrie van Poler haar beste beentje voorzetten, is er ook nog een groote zaal waarin gewezen wordt op de groote uitge strekte oerwouden, die Polen nog bezit en worden rijke jagers uit Europa, die nu eens iets anders willen schieten dan 'n doodgewoon „knyntje", aan 't watertanden gemaakt, door al die jacht tropheeën, die hier zijn tentoon gesteld. Zelfs de oeros kan hij nog in Polen onder schot nemen. Daar wij echter heelemaal niet bloeddorstig zijn en deze arme, uitstervende oeros een lang leven gunnen, gaan wij nu snel naar het hooge Noorden en bezoeken Noorwegen. Zie je, dat doet je Nieuwedieper hart goed. Noorwegen presenteert je lekkere Noorsche visch én menigeen zit daar ook graatje te kluiven. Als je uitgekloven bent, ga je voor een „koefnoentje" of zonder een öre te betalen, naar de Noorsche bioscoop en kun je de schoonheid van het land van de Vikin gen bewonderen. Koopjes halen. Kost niets! (Wordt vervolgd). Waarom mis ik in 't Hollandsche pavil joen Hollandsche „nuuwe" en Heldersche ge rookte pietermannen? Op de begraafplaats Crooswyk te Rotter dam heeft gisteren de begrafenis met mili taire eerbewijzen plaats gehad van den Dins dag om het leven gekomen officier-vlieger der 3e klasse van den marine-luchtvaartdienst M. Holewijn. Voor het ongewone van een militaire be grafenis in Rotterdam bestond groote belang stelling. Langs den geheelen weg stonden de belang stellenden rijen dik en ook op en bij de be graafplaats Crooswijk was veel publiek. Bij de woning van de moeder van den over leden vlieger aan de Claes de Vrieselaan was de belangstelling het grootst. Hier had de politie voor een ruime afzetting zorg gedra gen, zoodat de opstelling van den stoet onge hinderd kon plaats vinden. Omstreeks half twaalf arriveerde daar de afdeeling mariniers, die het militaire escorte vormde. Ook stelden zich hier in den stoet op een groote deputatie van officieren, onderofficie ren, korporaals en miliciens van de vlieg kampen de Kooij en de Mok. Nadat eerst de bloemenwagen was beladen met vele bloemen en kransen, waaronder er waren van de verschillende luchtvaartinstan ties van marine en leger, droegen onderoffi cieren van de vliegkampen de lijkkist in den lijkwagen. Het vuurpeleton presenteerde daarbij het geweer, terwyl de omfloerste trom mels roffelden. De kist \frerd gedekt door de Nederlandsche vlag, waarop werden neergelegd steek en sabel en een laatste bloemengroet van de naaste familie. Als slippendragers stelden zich ter weers zijden van den lijkwagen op de vliegofficieren 3e klasse Arnout, Wetholt, Margodant en Soethout, jaargenooten van den overledene. Achter de lijkkoets liep kapitein De Bruyn en op hem volgden de officieren, onderoffi cieren en manschappen, afgevaardigd door de vliegkampen. Hierachter kwam de volgtroep der mariniers, terwijl vier volgkoetsen met familie en genoodigden den stoet sloten. Meer dan een uur duurde het voor de stoet de begraafplaats bereikt had. Op de begraafplaats waren verschillende militaire autoriteiten aanwezig. Onder hen bevonden zich o.m. kolonel H. Ferwerda, com mandant van het vliegkamp de Kooij, en vertegenwoordiger van den minister van De fensie; luitenant ter zee le ki. Krips, als ver tegenwoordiger van den commandant van de marine te Willemsoord; luitenant ter zee le klasse Bussemaker; officier van den marine stoomvaartdienst Kramer; chef van den tech- nischen dienst van de Kooij; officier-vlieger 2e kl. F. Bakker; reserve-veldprediker F. A. den Boeft. Nadat de militaire eerbewijzen waren ge bracht, hebben kapitein ter zee Ferwerda en luitenant ter zee Krips zich van hun opdracht om de deelneming van den minister van de fensie en van den schout bij nacht te Den Helder aan de nabestaanden te betuigen, ge kweten, waarna kolonel Ferwerda het woord nam om den weemoed te vertolken, waarmee men was opgegaan naar deze begraafplaats en namens den marine-luchtvaartdienst en de bemanningen van de vliegkampen de Kooij cn de Mok in de eerste plaats een woord van in nige deelneming te betuigen met de moeder, die hier haar zoon naar zijn laatste rustplaats brengt en een woord van afscheid tot den ge vallen kameraad. Met een woord van afscheid tot den braven makker en de aansporing tot allen als het moet bereid te zijn het leven te geven, ein digde kolonel Ferwerda zijn in diepe stilte aangehoorde rede. Officier-vlieger Van Greppen vertolkte de gevoelens van de kameraden, die bedroefd zijn en zich Holewijn in vriendschap zullen herin neren. Hij is gevallen op een eervollen post. Nadat het vuurpeleton het derde salvo had gelost, heeft een oom van den gevallen vlieger den dank der nabestaanden betuigd, in het bijzonder aan den vertegenwoordiger van den minister van defensie en van den comman dant van de marine te Den Helder. De begrafenis van de bemanning. De begrafenis van de Zondag om het leven gekomen bemanning van het K.L.M.-vliegtuig Kwikstaart, H. Silberstein, gezagvoerder, G. F. Nieboer, radio-telegrafist, G. Brom, werktuig kundige en L. J. van Dijk, werktuigkundige, heeft Donderdagmiddag plaats gehad op de begraafplaats Zorgvlied te Amsterdam. De lijkstoet verliet het Binnengasthuis om twee uur. Reeds geruimen tyd voor dat tijdstip had zich een talrijke menigte by het Binnen gasthuis verzameld. De stoet bestond uit vier motor-lykwagens, waarachter nog een groote gesloten bloemen- auto reed, welke werd gevolgd door 15 koetsen! Op het kerkhof werd de menigte door mid del van een draadafzetting op eenigen afstand van het gemeenschappelyke graf van de vier omgekomenen gehouden. Door middel van een luidspreker was ieder een in staat de korte toespraken, die in de aula op Zorgvlied werden gehouden, en ook het orgelspel, goed te volgen. Het gemeenschappelijk graf bevindt zich aan de achterzijde van Zorgviied, in de buurt van het graf van de slachtoffers van de ramp met de Leeuwerik. Op elk van de kisten van de slachtoflers was namens de geredde passagiers van de Kwik staart een tuil losse bloemen neergelegd. Voorts waren er kransen van de K.N.I.L.M., van den marine-luchtvaartdienst, van inspec teur, officieren en ambtenaren van het lucht vaartbedrijf Soesterberg, van het personeel van het vliegveld Waalhaven. In de buurt van het Binnengasthuis, vooral ophetRokin, hingen de vlaggen halfstok van vele gebouwen, o.a. van de Nederlandsche Bank. Toespraak van den directeur der K. L. M. De heer Plesman, directeur van de K.L.M. zeide ongeveer het volgende: De menschen weten gelukkig niet, wanneer zij zullen sterven, anders zou het leven een niet te dragen lot zijn. De dood komt onver wachts. Zoo kwam ook de ramp van Zondag onverwachts. De heer Plesman bracht een laatsten groet aan de beide Engelsche slachtoffers Newman en Hodson en zeide hoe vol toewijding de be manning haar werk voor de luchtvaart had gedaan. Deze jonge levens zijn ontydig afge sneden en de nabestaanden zijn daardoor zeer zwaar getroffen. Woorden van troost kunnen niet gericht worden tot de nabestaanden, daar voor is het verlies te zwaar. Men moet berusten. Namens de geheele K.L.M. sprak de heer Plesman zijn oprechte deelneming uit zeggend dat ieder begrijpt wat de nabestaanden moe ten voelen door het zware offer, dat door de gevallenen gebracht is in den zwaren strijd voor de ontwikkeling van de Nederlandsche luchtvaart. De heer Plesman zeide: Wij loven den Heer, dat by het ongeluk van de Maraboe geen slachtoffers gevallen zijn. Wethouder Ter Haar spreekt. Wethouder J. ter Haar Jr., sprekend namens het gemeentebestuur van Amsterdam herinner de aan dien stralenden Zondagmorgen waarop die sierlyke vogel de Kwikstaart aan een onty dig einde kwam. Hieruit blijkt, dat zelfs het meest volmaakte van het menschelyk werk als onvolkomen moet worden beschouwd. De gevallenen zijn het offer geworden van hun beroep. Namens het gemeentebestuur bracht spr. een laatsten groet ook aan de nagedach tenis van de twee Engelsche passagiers, en sprak hij de innige deelneming uit met de jonge kinderen, de weduwen en de ouders en ook met de K.L.M., die zoo zwaar werd ge troffen. Nadat de vier kisten en alle bloemen naar het graf waren gedragen en daarin waren neergelaten, las ds. W. J. Kooiman, evangelisch Lutersch predikant te Amstetdam den 90sten psalm voor. Burgemeester Haspels dankte namens de gezamelijke families voor de bewezen laatste eer en ook de K.L.M. voor de begrafenis, die door haar verzorgd was. VIERDE DRIE-MAAN DELIJKSCH VERSLAG VAN HET WERKFONDS. Bereikte werkverruiming door openbare werken: direct 369.000 man weken; indirect eenzelfde ge tal. Aan het vierde kwartaalverslag van het werkfonds is ontleend: Berekend is, dat door de openbare werken, waarvoor gelden uit het Werkfonds op 15 Juni waren toegestaan, op de bouwplaats voor 360.000 manweken werk is geschapen. Men kan aannemen, dat hierdoor een gelijk aantal manweken buiten de bouwplaats verloond wordt. Het aantal arbeiders, dat door industrieele credieten uit het Werkfonds werk vindt, Is zeer bezwaarlijk te schatten. Vastgelegde gelden. Van de 60 millioen is thans in totaal 27.630.778.41 vastgelegd. Behalve bureelkos- ten is voor rijkswerken vastgelegd 13.816.118, voor andere openbare werken 10.863.465 -f- 310.000 en voor industrieele projecten 1.170.064, in totaal 27.030.778. Het Tweede Kamerlid Wendelaar heeft den minister van binnenlandsche zaken de vol gende vragen gesteld: Is het waar, dat de burgemeester van Nieuwveen ruim drie jaar geleden ten be hoeve van zijn particuliere woning zich gra tis, doch ten koste van de gemeenschap elec- triciteit wist te verschaffen door zijn licht- leiding clandestien te verbinden aan de lei ding van het raadhuis en dat deze burge meester thans door het bestuur van de door een aantal samenwerkende gemeenten gedre ven waterleidingmaatschappij is ontslagen als secretaris van dat bestuur, omdat aan het licht kwam, dat hij voor door hem naar zijn beweren gemaakte dienstreizen op door een automobielverhuurder te goeder trouw ver strekte blanco rekening-formulieren groote bedragen in rekening bracht en uitbetaald kreeg? Indien het antwoord op het in de eerste vraag gestelde ontkennend mocht luiden, wat heeft de minister dan gedaan om het voort woekeren van dezen, voor het gezag schade lijken laster te beletten? Indien het gestelde in de eerste vraag be vestigd mocht worden beantwoord, wil de minister dan mededeelen, welke maatregelen hij genomen heeft tegen een zóó onwaardl- gen drager van het hoogste gezag in een ge meente Staten-commissie tegen stand- plaatsaftrek. In de commissie uit de Prov. Staten van Noord-Holland is by de bespreking over de voordracht tot wyziging van het „salarisre glement 1920" door zeer vele leden uiting ge geven aan hun ontstemming over het feit, dat thans wederom door den Minister van Binnen landsche Zaken wordt ingegrepen in de sala risregeling van de provincie Noordholland. Men betreurde, dat na de ingrijpende wijzigin gen, die er in de salarieering van het perso neel hebben plaats gevonden, thans opnieuw aan sommige categorieën van het provinciaal personeel verlagingen worden opgelegd door de invoering van een standplaatsaftrek, een stelsel, tot nog toe by de provincie onbekend. Gevraagd werd of Ged. Staten de onder havige voordracht voor hun verantwoording kunnen nemen en, zoo ja, op welke gronden. Door de commissie werd een stemming ge houden over dat gedeelte van de voordracht, dat dient tot invoering van den standplaats aftrek. Bij meerderheid van stemmen werd be sloten den Staten te adviseeren tegen deze vooordracht te stemmen, subsidiair Ged. Sta ten uit te noodigen alsnog op détailpunten overleg met de regeering te plegen, indien onverhoopt de doorvoering van den stand plaatsaftrek niet zou kunnen worden ver hinderd. Niet N.S.B.-ers ontslagen. Het bestuur van de Centrale van Koopvaardy- officieren vraagt ons plaats voor het volgende: Het leven aan boord van de Nederlandsche koopvaardijschepen heeft zich tot nu toe altyd weten te behoeden voor partijpolitieke twisten. Zonder te willen beweren, dat onze zeelieden politiek-onverschillig zijn, gold het toch altijd als een ongeschreven wet, dat elkanders leveDS- en wereldbeschouwing geen aanleiding behoorde te zyn tot verwijdering in het onderlinge ver keer op zulk een klein stukje vaderlandschen bodem als een schip nn eenmaal is. Sinds de uitheemsche wrjze van propaganda- voering van de N.S.B. ook op de Nederlandsche schepen is doorgedrongen waartoe b,v. in de Duitsche havens alle gelegenheid tot medewer king wordt geboden dreigt het gevaar, dat het op onze schepen langzamerhand met die gemoedelijkheid gedaan zal zijn. Zeer zeker zal dit zoo zyn, wanneer de reeders daartoe medewerken of daartoe aansporen. In tegen stelling met enkele reederijen, die dit gevaar reeds inzagen en daarom voorschriften aan de bemanning gaven, zich aan boord van politieke propaganda te onthouden, meende de directie van de reederij P. A. van Es en Co, te Rotterdam waarvan de leden der directie vooraanstaande leden van de N.S.B. zijn geen beteren weg te kunnen vinden dan op één na alle niet-N.S.B.-officieren, onder wie met 7 en 15 dienstjaren by die reederij te ontslaan, nadat gebleken was, dat deze offi cieren zich uit eeriyke overtuiging niet konden aansluiten bij deze beweging. Dit zelfde lot onderging een deel der bemanning, voor zoover het de scheepsgezellen betreft, van wie o.a. een ruim 25 jaar in dienst was van de reedery. ZEEVAARTDIPOMA'S. In de Memorie van Antwoord op het voor loopig verslag der Eerste Kamer van het wets ontwerp houdende bepalingen betrekking heb bende op dé Zeevaartdiploma's en bepalingen betrekking hebbende op de Zeevischdiploma's zegt de regeering: Omtrent de vraag of het by de huidige economische omstandigheden wel juist is de eischen voor het behalen der betrokken diplo ma's te verzwaren, moge er op gewezen worden, dat een verzwaring van bedoelde eischen ten gevolge kan hebben, dat het aantal werklooze gediplomeerden, dat tengevolge van de crisis steeds toeneemt, juist eenigermate wordt verminderd. ZEESCHEEPVAART EN LOODSGELDEN. Beide wetsontwerpen aanvaard. In de Donderdagmiddag gehouden vergade ring heeft de Tweede Kamer de wetsont werpen tot wyziging der wet van 16 Mei 1934 tot nadere wijziging der wet van 20 Augustus 1859, houdende bepalingen op den loodsdienst voor zeeschepen en tot wijziging en verhoo ging van het tiende hoofdstuk der Ryksbe- grooting (departement van Economische Zaken) voor 1935 (rentelooze voorschotten ten behoeve van de Zeescheepvaart) zonder hoofdelijke stemming aanvaard. PRINS HENDRIKSTICHTING TE EGMOND AAN ZEE. Aanbesteding. Te Rotterdam heeft gisteren de aanbeste ding plaats gehad voor den bouw van een tehuis voor zeelieden. Hoogste inschrijver was W. Giltges, Broek op Langendijk voor 400.000. Laagste G. en H. van Ryswjjk, Heemstede, voor 261.000. verwijderd worden. Zeker is het dot Gij vannacht minder benauwd zult zijn, indien Gij vandaag Akker's Abdijsiroop neemt. Uw ademhalings organen worden dan bevrijd van de slijm die daar vastzit. Zonder moeite, zonder pijn wordt Gij dan Uw be nauwdheid of beklemming de baas. In ongelooflijk korten tijd werkt Ab- dijsiroop zuiverend, verzachtend en genezend. Morgen kunt Gij U reeds een ander mensch gevoelen. Door haar bijzondere samenstelling hè» geneesmiddel bij aandoeningen alsi MARTHE HANAU, f De gewezen hoofdredactrice van de Gazette du Franc overleden door veronal-vergiftiging. Mevrouw Marthe Hanau, de gewezen hoofd redactrice van het financieele blad, de Ga- zette du Franc, is, naar uit Parijs wordt ge seind, in de gevangenis te Frêsnes overleden. Mevrouw Hanau, die een tydlang telkens in de Parijsche pers de aandacht trok omdat zij met de justitie overhoop lag, ls betrokken geweest by allerlei financieele schandalen, zaken, waarbij met millioenen werd gezwen deld. Zy is eenige malen veroordeeld. Nader wordt gemeld, dat Mad. Hanau den 14den Juli een dosis veronal heeft ingenomen welk feit eerst nu. na haar dood, bekend is geworden. Volkenbondsraad op 29 Juli toyeen. Naar Reuter uit Londen meldt, zal do Volkenbondsraad op 29 Juli in buiten gewone zitting bijeen komen. Engelsche kringen hopen dat Italië zal toestemmen in een volledige bespreking tusschen Italië en Abessinië. Een korte zitting. In Volkenbondskirngen heeft men den in druk, dat, wanneer de raad nog deze maand bijeenkomt, de zitting weer kotr zal zijn en de raad er zich toe zal beperken vijf scheids rechters te benoemen, waarvan waarschijnlijk één lid van den Volkenbondsraad zal zyn. Het conflict zelf zal waarschijnlijk niet in behan deling komen, aangezien niemand daarby op het oogenblik belang heeft. Men gelooft dan ook, dat zelfs Italië met deze bijeenroeping van den raad accoord zal gaan. Litwinof niet naar Italië. Reuter meldt uit Rome: Naar thans wordt vernomen, zal Litwinof, die momenteel met vacantie is, zich via Praag naar Parijs be geven en vandaar naar Genève. Er is geen sprake van een reis naar Italië. De Italiaansche maatregelen, De Star meldt, dat de Italiaansche regee ring thans onderhandelt over den aankoop van het Engelsche stoomschip Olympic, dat op het oogenblik te Southampton is opgelegd. De Italiaansche regeering zou dit schip willen bestemmen voor troepentransporten naar Oost-Afrika. Hedenavond is het troepentransportschip Gange uit Napels vertrokken met bestem ming naar Massoea. Aan boord bevinden zich 150 officieren en twee duizend manschappen, benevens groote hoeveelheden oorlogsmate riaal. Reuter meldt uit Athene: In den Pyraeus bevindt zich momenteel een Italiaansche commissie, welke Grieksche vracht- en passagiersschepen opkoopt voor militaire doeleinden. Tot nu toe zyn 10 vrachtschepen gekocht, welke dienst zullen doen voor troepen en mu nitie transportschepen. De Italiaansche commissie heeft o.a. het Grieksche oceaanschip Edison gekocht en onderhandelt nog over een aankoop van twee andere groote schepen, waarvoor evenwel de Grieksche regeering toestemming moet ver- leenen. Mussolini verhoogt de soldy voor soldaten In Oost-Afrika. Naar de Daily Telegraph meldt heeft Mus solini de soldij der Italiaansche troepen in Oost-Afrika verhoogd. Speciale correspondenten, die met de troe pentransportschepen zijn medegerelsd, leg gen den nadruk op de ondragelyke atmos feer te Massoea. De zee, zeggen zij, ls er al even heet als de lucht. Bevelvoerende of ficieren wandelen rond in flanel en korte broek. Zy hebben hun militaire schoenen ge ruild voor sandalen. Arabische sympathie voor Abessinië. Emir Abdallah van Transjordanië heeft tegenover een vertegenwoordiger van een Arabisch blad er zyn leedwezen over uitge sproken, dat een christelijke staat als Italië een anderen christelyken staat, Abessinië, probeert te onderwerpen. Als Arabier L aft de Emir uitdrukking aan zijn sympathie mot Abessinië. 2 0 Juli. Bent u wel eens op een ech ten „jour" geweest? Zoo'n half-artistieken, half-politieken en heelemaal snobistische jour, waar vreeselijk knappe, interessante, intelligente, geestige en criant vervelende ijdeltuiten by elkaar komen, om gedichten voor te lezen, waar ze geen uitgever voor hebben kunnen vinden en sandwiches te eten, waarvoor ze hun lunch hebben overge slagen Ik nooit. En dat komt alleen, omdat wij in ons land de instelling van den politiek-litterairen sa lon missen. Dit gemis zai het trouwens zyn, wat zelfs in crisistijd het leven in ons land betrekkelijk nog zoo dragelijk maakt. Als ze b(j ons bestonden, zou ik me zeker eens een uitnoodiging laten sturen, al was het alleen maar om er den „Moord van Raemsdonck" te citeeren, gevolgd door een schattig ge dicht van Clinge Doorenbos op de aanmin nigheid van korenbloemen (hetgeen immers rijmt op „bytjes zoemen") En om dan de intelligente gezichten eens gade te slaan. In Engeland en Frankryk bestaan ze nog steeds en mag men de kranten gelooven, dein gaan ze speciaal in Frankrijk een nieu wen bloeityd tegemoet. De oude „jours fixes" komen weer erg in zwang. Madame Helene Vacarescu, de officieele dichteres van den Volkenbond, ontvangt op Maandag. Maar het beroemdste zijn in Parijs de Donderdagen? „Les jeudts de Marie Louise." Dan ontvangt Madame Jacques Bousquet, wier voornaam Marie-Louise is. Haar recepties zijn nog in glorie gestegen, sedert deze geestige en schoone gastvrouw van het Bois de Boulogne naar den Quai d'Orsay verhuisde. Maar zoo heelemaal volmaakt scheen het genot van een jour, zelfs bij Madame Marie-Louise ook niet te zijn. Want op een van de laatste Donderdagen had een van de vaste bezoeksters de prima donna Michèle Simon, het noodig geoordeeld, voor een heel bijzondere attractie te zor gen. Ze bracht een aap mee, Zaza geheeten. Kwaadwilligen zullen opmerken, dat dit ge lijk staat met water-naar-de-zee dragen, of zooals de Engelschen zeggen: kolen naar Newcastle. Maar ingewijden weten, dat het volstrekt zoo hatelijk niet bedoeld was. Mi chèle Simon heeft nu eenmaal schik in apen. Ze bezit er zes chimpansee',*? en ze zit er iederen middag mee aan tafel. Daar apen meesters zijn in het na-apen, hebben de beestje ongetwijfeld uitstekende tafelmanie ren geleerd. Ze weten misschien zelfs wet hoe men asperges moet eten. En dat is ook noodig voor apen, die naar een politieken salon worden meegenomen, want asperges spelen tegenwoordig in de hooge politiek een voorname rol. Michèle's aap gedroeg zich voorbeeldig. Menige gast kon een voorbeeld aan hem nemen. Hij was een knaap van on geveer anderhalven meter lang, had een ge- kleeden jas van zijde aan en toonde niet de geringste plankenkoorts. Men beschrijft hem als een „sympathieke verschijning", die met vaste scfireden naar het midden van den salon schreed en geïnte resseerd den eerbiedig terugdeinzenden kring van genoodigden opnam. Toen strekte hij hoffelijk eerbiedig een hand uit naar het glas port van André Maurois en vervolgens naar een pasteitje, dat al half opgeknabbeld was door Maurice Donnay. Een aap van smaak en distinctie dus. Door dit succes aangemoe digd, sloot Zaza een markiezin en een gra vin, waar hij bezwaren tegen had, in een zij kamer op, wist een welkom, ofschoon on tijdig, einde te maken aan de langdradige lezing van een professor over zyn reis naar Amerika, kortom het was een aller-gezellig- ste middag. De aap bleek een vondst. Hij was amu sant en droeg zelfs geen gedichten voor. Zoo'n jour was nog eens een jour. Slechts even kwam de aap uit de mouw (of moet Ik zeggen uit de vouw?), toen er namelijk bananen werden rondgediend. Maar ja... ausgerechnet Bananen! Volgens Arabische bladen hebben fellachen uit Nabloes zich tot den consul van Abes sinië te Jeruzalem gewend met het verzoek in het Abessynsche leger te worden opgeno men. Veel fellachen zijn verder bereid in ge val van oorlog mede te strijden in het Abes synsche leger. Patriottische geestdrift in Abessinië. De in Abessinië onder de bevolking be staande spanning is sinds de redevoering van den Keizer geworden tot een patriottische geestdrift, die o.m. uiting heeft gevonden in de oprichting van een bond onder den naam „Vereeniging van het Ethiopische volk uit liefde voor het land". Deze bond is Donderdag opgericht en heeft reeds 173 afdeelingen in het geheele land. Voorzitter is een der leidende priesters. Alle Abesstjnen kunnen lid worden. De bond draagt een uniform, bestaande voor loopig nog slechts uit een khakipet met een groenen band, waarop de woodren „Liefde voor het land" geborduurd zyn. Het doel van den bond is de eenheid en verdediging van Abessinië. Engelsche persbeschouwlngen. Volgens den diplomatieken correspondent van de Morning Post heeft Groot-Brittannië Italië uitgenoodigd om, wanneer de zaak voor den Volkenbond komt zyn klacht tegen over Abessinië onmiddellijk uiteen te zetten. De Britsche gezant te Rome heeft deze uitnoodiging mondeling aan Mussolini over gebracht, maar hoewel niet bekend is, wat het antwoord zijn zal, ziet het er naar uit, dat het ongunstig zal zyn. Als de Volken bond Abessinië niet wil uitstooten, wil Mus solini dat hij ten minste buiten het geschil biyft.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Heldersche Courant | 1935 | | pagina 5