NAAR DE BRUSSELSCHE
TENTOONSTELLING
Het geschil tusschen
Italië en Abessinië.
Jfocfi tot.
TWEEDE BLAD
HELDERSCHE COURANT VAN ZATERDAG 20 JULI 1935.
J.
BINNENLAND
Begrafenis officier-vlieger
M. Holewijn.
Begrafenis van de bemanning
van de Kwikstaart.
Een fraudeerende
burgemeester.
Vragen van het Kamerlid Wendelaar.
Salaris regeling in Noord-
Holland.
Partijpolitiek op de
koopvaardijvloot.
Dat slijm moet van Uw Botst
BUITENLAND
Jtocfi ïftot
(Door onzen specialen verslaggever.)
Wy aanschouwen het won der der televisieen zien onze eigen
stem. I» Padiglione del Littorio Italia. Wy schieten een oeros in
Polen en bezoeken de fjorden in Noorwegen.
Hallo, hallo. Ici le palais de télévision!
Hallo, hallo, hier het paleis waar de tele
visie is te zien!
Met daverend geluid, zonder ophouden
klinkt van het dak van een groot gebouw
een vervaarlijke stem.
Over het heele, uitgestrekte terrein van de
tentoonstelling verkondigt die stentorstem
dat men hier slechts heeft binnen te treden,
om het allernieuwste wonder der moderne
techniek met eigen oogen te aanschouwen.
Als wij vijf frank, is een kwartje, entrée
geofferd hebben, laat een Oosterling, geheel
in witte zijde gekleed, ons binnen.
We betreden een donkere lange gang, die
vol staat met menschen.
Niemand beweegt zich, en toch, heel lang
zaam voel je je voortbewegen. De vloer van
dit paleis is n.1. een trottoir roulant. Het is
alle3 heel geheimzinnig, maar plots wijkt de
Egyptische duisternis en sta je in een heele
groote hel verlichte ruimte, waarin een dame
staat te zingen.
Op de piano wordt ze begeleid door een
heer. Een oogenblik moet je je oogen slui
ten, niet voor de schoonheid van de dame,
maar voor de helle, zware lichtbundels, die
met een oogverblindende sterkte van 28000
kaarslamp op de zangeres vallen.
Even later schuifelt de vloer je weer in
het donker. Niets is zichtbaar, maar de heer
en de dame komen plots in de volslagen duis
ternis weer te voorschijn zonder dat je ze
werkelijk in levenden lijve ziet. Hun afbeeld
sel maakt dezelfde mimiek als ze op dat
moment werkelijk op het tooneel maken.
Hun beeld werd in die donkere gang over
gebracht door televisie, en al zou de afstand
nu rog zoo groot zijn, al zouden die neer en
die dame ook in Amerika staan, volgens dit
televisiesysteem zouden ze toch evengoed een
onderdeel van een seconde in deze donkere
gang zichtbaar worden. Het was typisch,
maar het gekke is, dat niemand der aanwe
zigen zich over dit wonder verwondert. Som
migen zeiden zelfs: Is dat nu televisie? En
om dat te zien moest ik 5 frankskes geven?
Wij zijn aan technische wonderen gewend.
De film, waarop menschen spreken, de vlieg
machines, die recordafstand slaan, in schier
onbereikbare hoogten, boven in de stratosfeer,
door den dampkring vliegen, niets kan ons,
blasé menschen, meer uitbundig stemmen.
Toen ik de televisie gezien had, voor het eerst
van mijn leven, ging ik zonder nog een oogen
blik over deze werkelijk wonderlijke uitvin
ding na te denken, langs de witzijden Indiërs
en richtte myn schreden naar een ander ge
bouw, dat niet meer of minder reclame
maakte voor de stem van den Reus, u weet
wel, zoo'n auto met muziek en schallende
stemmen.
La voix du gérant est la voie du succès. De
stem van den Reus is de weg naar succes,
gilt de stem boven dit paviljoen.
Als ik by het gebouw sta, ben ik... op Hol-
landsch grondgebied. Een van de voornaamste
bedrijven van Nederland, de Philipsfabrieken,
demonstreert hier op deze plaats, wat Neder-
landsche energie en durf tot stand wisten te
brengen.
Voor de gebouwen is zoowaar een vijver
met goudvisschen, heel gemoedelijk, Hol-
landsch! 't Zou geen Philipsgebouw zijn, wan
neer niet des avonds alles wat binnen en bui
ten deze voorname gebouwen te zien is, in
een ware lichtzee baadde.
Een geweldig bedrijf is het Philips-concern!
Hier krijgt men allereerst een overzicht
van de vele vertakkingen, die het heeft over
de geheele wereld. In Eindhoven, maar ook in
Sydney, Milaan, Buenos Aires, Kopenhagen,
Stockholm, Praag, overal op onzen aardbol
viert Philips triomfen, maakt Nederland's
liaam groot.
Van het wonder der televisie val ik by
Philips plots op een ander wonder.
Ici vous pouvez voir votre voix (hier
kunt ge uw eigen stem zien), zegt een Fran-
sche ingenieur, die mij welwillend rondleidt
en inlichtingen verschaft.
Watblieft Kan ik mijn eigen stem zien
Vous vous moquez de moi! (U houdt mij voor
't lapje).
Maar de ingenieur zegt, dat hij in ernst
spreekt.
Ik sta in een hel verlichte zaal, die vol ge
luiden is. Er zyn hier tal van gewone radio
toestellen, maar ook vreemdsoortige appa
raten.
Typische zandstrooiers schrijven met fijn
zand tamelijk gelijkmatige golven op een
ondergrond. Deze golven geven precies weer,
de golven, die de antenne onzichtbaar op
vangt.
Let u nu goed op, nu kunt u uw stem
zien, zegt de Fransche ingenieur.
Nu sta ik voor een radiotoestel, waarop
groen licht, in den vorm van een ronden arm
band uitstraalt.
Neemt u de microfoon en roep daar
door iets, zegt de ingenieur, kijk naar den
groenen armband en dan zult u uw eigen
stem zien.
Ik neem de microfoon en roep: „Hoera,
hoera, my boys. Leve de Jutters!"
En terwijl ik dat roep, zie ik inderdaad het
geluid van myn eigen stem. De groene arm
band golft en danst en springt alsof daarop
duizend jazz-dansers de gekste capriolen
maken.
Als ik mijn eigen geluid gezien heb, ben ik
niet eens meer verwonderd. Doodgewoon vind
ik het, maar de ingenieur vertelt, dat het
heelemaal niet doodgewoon is, dat om dit
alles te verkrijgen, er 53 speciale toestellen
voor noodig zijn, dat 83 lampen en 128 knop
pen geregeld moeten worden, alvorens ik mijn
stem kon zien.
Veel wetenswaardigs brengt het Philips
paviljoen. Behalve het nieuwste op het gebied
van hoogtezon en plantenbestraling, kan
ieder bezoeker van het interessante Philips
paviljoen bovendien nog profiteeren van
gratis bioscoop!
Tal van leuke films, maar natuurlijk ook
Philips-reclame, verschijnt op het witte doek.
Nu sta ik voor een heele hooge wolken
krabber, Padiglione del Littorio Italiana.
Met dit, een der hoogste gebouwen van de
Brusselsche tentoonstelling, demonstreert
Italië den enormen groei van den Italiaan-
schen fascistischen staat.
De heele stijl van dit gebouw doet meer
Amerikaansch dan Italiaansch aan. Alles wat
er in tentoongesteld wordt, is overdonderend
van afmeting. Reeds bij den ingang 't portret
van den Duce. 't Hoofd van Mussolini alleen
is hooger dan de heele lengte van den lang-
sten kurassir. Tegenover den Duce het por
tret van den Italiaanschen Koning.
In dezen geweldigen skyscraper is o.a. alles
wat Italië geestelijk produceerde onderge
bracht. Vooral voor de verheerlijking van het
fascisme wordt enorme propaganda gemaakt.
Le système corporatif réalise la conciliation
de tout intérêt dans 1'unité de 1'état.
De gevel van dezen skyscraper is versierd
met een motief, dat naar de dagen van de
revolutie in Rome terugvoert. Naar mij de
wachter van het gebouw, die vol devotie op
het kolossale portret van den Duce wees,
mededeelt, is dit motief met speciale goed
keuring van Mussolini aangebracht.
Het Italiaansche ministerie van Buitenland-
sche Zaken stelt in vele glasétalages tal van
boekwerken ten toon. Padiglione del Littorio
Italiana beteekent dan ook: Het paviljoen der
ItaliaanSche letteren.
Kolossale muurschilderingen, levensgroot,
geven weer wat het fascistisch regime deed
voor Moederschap, verzorging voor kinderen,
openbare werken.
De linkervleugel van het gebouw bevat
tevens vele kunstwerken.
Vlak bij dit groote paleis piekt een toren
de lucht in, meer dan honderd meter hoog.
Van den top waait de Italiaansche vlag.
Vanuit mijn hötel, in het verafgelegen
Brussel, zag ik reeds gisterenavond de helle
zoeklichten van dezen toren schijnen. Italië
komt geweldig voor den dag. De stad Rome
is in een speciaal gebouw ondergebracht.
Het complex heeft den vorm van een hoef
ijzer. Veel zou nog over dit Italiaansch kunst
gewrocht te vertellen zijn, maar aangezien
vele Heldersche lezers zelf wel met een auto
bus, of met den spoorwagen naar Brussel
gaan, zyn ze voorloopig wegwijs genoeg.
Polen komt heel wat bescheidener voor den
dag. Behalve twee zalen, waar de nijverheid
en industrie van Poler haar beste beentje
voorzetten, is er ook nog een groote zaal
waarin gewezen wordt op de groote uitge
strekte oerwouden, die Polen nog bezit en
worden rijke jagers uit Europa, die nu eens
iets anders willen schieten dan 'n doodgewoon
„knyntje", aan 't watertanden gemaakt, door
al die jacht tropheeën, die hier zijn tentoon
gesteld. Zelfs de oeros kan hij nog in Polen
onder schot nemen.
Daar wij echter heelemaal niet bloeddorstig
zijn en deze arme, uitstervende oeros een
lang leven gunnen, gaan wij nu snel naar het
hooge Noorden en bezoeken Noorwegen. Zie
je, dat doet je Nieuwedieper hart goed.
Noorwegen presenteert je lekkere Noorsche
visch én menigeen zit daar ook graatje
te kluiven. Als je uitgekloven bent, ga je
voor een „koefnoentje" of zonder een öre te
betalen, naar de Noorsche bioscoop en kun
je de schoonheid van het land van de Vikin
gen bewonderen. Koopjes halen. Kost niets!
(Wordt vervolgd).
Waarom mis ik in 't Hollandsche pavil
joen Hollandsche „nuuwe" en Heldersche ge
rookte pietermannen?
Op de begraafplaats Crooswyk te Rotter
dam heeft gisteren de begrafenis met mili
taire eerbewijzen plaats gehad van den Dins
dag om het leven gekomen officier-vlieger der
3e klasse van den marine-luchtvaartdienst
M. Holewijn.
Voor het ongewone van een militaire be
grafenis in Rotterdam bestond groote belang
stelling.
Langs den geheelen weg stonden de belang
stellenden rijen dik en ook op en bij de be
graafplaats Crooswijk was veel publiek.
Bij de woning van de moeder van den over
leden vlieger aan de Claes de Vrieselaan was
de belangstelling het grootst. Hier had de
politie voor een ruime afzetting zorg gedra
gen, zoodat de opstelling van den stoet onge
hinderd kon plaats vinden.
Omstreeks half twaalf arriveerde daar de
afdeeling mariniers, die het militaire escorte
vormde.
Ook stelden zich hier in den stoet op een
groote deputatie van officieren, onderofficie
ren, korporaals en miliciens van de vlieg
kampen de Kooij en de Mok.
Nadat eerst de bloemenwagen was beladen
met vele bloemen en kransen, waaronder er
waren van de verschillende luchtvaartinstan
ties van marine en leger, droegen onderoffi
cieren van de vliegkampen de lijkkist in
den lijkwagen. Het vuurpeleton presenteerde
daarbij het geweer, terwyl de omfloerste trom
mels roffelden.
De kist \frerd gedekt door de Nederlandsche
vlag, waarop werden neergelegd steek en
sabel en een laatste bloemengroet van de
naaste familie.
Als slippendragers stelden zich ter weers
zijden van den lijkwagen op de vliegofficieren
3e klasse Arnout, Wetholt, Margodant en
Soethout, jaargenooten van den overledene.
Achter de lijkkoets liep kapitein De Bruyn
en op hem volgden de officieren, onderoffi
cieren en manschappen, afgevaardigd door de
vliegkampen. Hierachter kwam de volgtroep
der mariniers, terwijl vier volgkoetsen met
familie en genoodigden den stoet sloten.
Meer dan een uur duurde het voor de stoet
de begraafplaats bereikt had.
Op de begraafplaats waren verschillende
militaire autoriteiten aanwezig. Onder hen
bevonden zich o.m. kolonel H. Ferwerda, com
mandant van het vliegkamp de Kooij, en
vertegenwoordiger van den minister van De
fensie; luitenant ter zee le ki. Krips, als ver
tegenwoordiger van den commandant van de
marine te Willemsoord; luitenant ter zee le
klasse Bussemaker; officier van den marine
stoomvaartdienst Kramer; chef van den tech-
nischen dienst van de Kooij; officier-vlieger
2e kl. F. Bakker; reserve-veldprediker F. A.
den Boeft.
Nadat de militaire eerbewijzen waren ge
bracht, hebben kapitein ter zee Ferwerda en
luitenant ter zee Krips zich van hun opdracht
om de deelneming van den minister van de
fensie en van den schout bij nacht te Den
Helder aan de nabestaanden te betuigen, ge
kweten, waarna kolonel Ferwerda het woord
nam om den weemoed te vertolken, waarmee
men was opgegaan naar deze begraafplaats
en namens den marine-luchtvaartdienst en de
bemanningen van de vliegkampen de Kooij cn
de Mok in de eerste plaats een woord van in
nige deelneming te betuigen met de moeder,
die hier haar zoon naar zijn laatste rustplaats
brengt en een woord van afscheid tot den ge
vallen kameraad.
Met een woord van afscheid tot den braven
makker en de aansporing tot allen als het
moet bereid te zijn het leven te geven, ein
digde kolonel Ferwerda zijn in diepe stilte
aangehoorde rede.
Officier-vlieger Van Greppen vertolkte de
gevoelens van de kameraden, die bedroefd zijn
en zich Holewijn in vriendschap zullen herin
neren. Hij is gevallen op een eervollen post.
Nadat het vuurpeleton het derde salvo had
gelost, heeft een oom van den gevallen vlieger
den dank der nabestaanden betuigd, in het
bijzonder aan den vertegenwoordiger van den
minister van defensie en van den comman
dant van de marine te Den Helder.
De begrafenis van de bemanning.
De begrafenis van de Zondag om het leven
gekomen bemanning van het K.L.M.-vliegtuig
Kwikstaart, H. Silberstein, gezagvoerder, G. F.
Nieboer, radio-telegrafist, G. Brom, werktuig
kundige en L. J. van Dijk, werktuigkundige,
heeft Donderdagmiddag plaats gehad op de
begraafplaats Zorgvlied te Amsterdam.
De lijkstoet verliet het Binnengasthuis om
twee uur. Reeds geruimen tyd voor dat tijdstip
had zich een talrijke menigte by het Binnen
gasthuis verzameld.
De stoet bestond uit vier motor-lykwagens,
waarachter nog een groote gesloten bloemen-
auto reed, welke werd gevolgd door 15 koetsen!
Op het kerkhof werd de menigte door mid
del van een draadafzetting op eenigen afstand
van het gemeenschappelyke graf van de vier
omgekomenen gehouden.
Door middel van een luidspreker was ieder
een in staat de korte toespraken, die in de
aula op Zorgvlied werden gehouden, en ook
het orgelspel, goed te volgen.
Het gemeenschappelijk graf bevindt zich aan
de achterzijde van Zorgviied, in de buurt van
het graf van de slachtoffers van de ramp met
de Leeuwerik.
Op elk van de kisten van de slachtoflers was
namens de geredde passagiers van de Kwik
staart een tuil losse bloemen neergelegd.
Voorts waren er kransen van de K.N.I.L.M.,
van den marine-luchtvaartdienst, van inspec
teur, officieren en ambtenaren van het lucht
vaartbedrijf Soesterberg, van het personeel
van het vliegveld Waalhaven.
In de buurt van het Binnengasthuis, vooral
ophetRokin, hingen de vlaggen halfstok van
vele gebouwen, o.a. van de Nederlandsche Bank.
Toespraak van den directeur der
K. L. M.
De heer Plesman, directeur van de K.L.M.
zeide ongeveer het volgende:
De menschen weten gelukkig niet, wanneer
zij zullen sterven, anders zou het leven een
niet te dragen lot zijn. De dood komt onver
wachts. Zoo kwam ook de ramp van Zondag
onverwachts.
De heer Plesman bracht een laatsten groet
aan de beide Engelsche slachtoffers Newman
en Hodson en zeide hoe vol toewijding de be
manning haar werk voor de luchtvaart had
gedaan. Deze jonge levens zijn ontydig afge
sneden en de nabestaanden zijn daardoor zeer
zwaar getroffen. Woorden van troost kunnen
niet gericht worden tot de nabestaanden, daar
voor is het verlies te zwaar.
Men moet berusten.
Namens de geheele K.L.M. sprak de heer
Plesman zijn oprechte deelneming uit zeggend
dat ieder begrijpt wat de nabestaanden moe
ten voelen door het zware offer, dat door de
gevallenen gebracht is in den zwaren strijd
voor de ontwikkeling van de Nederlandsche
luchtvaart. De heer Plesman zeide: Wij loven
den Heer, dat by het ongeluk van de Maraboe
geen slachtoffers gevallen zijn.
Wethouder Ter Haar spreekt.
Wethouder J. ter Haar Jr., sprekend namens
het gemeentebestuur van Amsterdam herinner
de aan dien stralenden Zondagmorgen waarop
die sierlyke vogel de Kwikstaart aan een onty
dig einde kwam. Hieruit blijkt, dat zelfs het
meest volmaakte van het menschelyk werk
als onvolkomen moet worden beschouwd. De
gevallenen zijn het offer geworden van hun
beroep. Namens het gemeentebestuur bracht
spr. een laatsten groet ook aan de nagedach
tenis van de twee Engelsche passagiers, en
sprak hij de innige deelneming uit met de
jonge kinderen, de weduwen en de ouders en
ook met de K.L.M., die zoo zwaar werd ge
troffen.
Nadat de vier kisten en alle bloemen naar
het graf waren gedragen en daarin waren
neergelaten, las ds. W. J. Kooiman, evangelisch
Lutersch predikant te Amstetdam den 90sten
psalm voor.
Burgemeester Haspels dankte namens de
gezamelijke families voor de bewezen laatste
eer en ook de K.L.M. voor de begrafenis, die
door haar verzorgd was.
VIERDE DRIE-MAAN DELIJKSCH
VERSLAG VAN HET WERKFONDS.
Bereikte werkverruiming door
openbare werken: direct 369.000
man weken; indirect eenzelfde ge
tal.
Aan het vierde kwartaalverslag van het
werkfonds is ontleend:
Berekend is, dat door de openbare werken,
waarvoor gelden uit het Werkfonds op 15 Juni
waren toegestaan, op de bouwplaats voor
360.000 manweken werk is geschapen. Men
kan aannemen, dat hierdoor een gelijk aantal
manweken buiten de bouwplaats verloond
wordt.
Het aantal arbeiders, dat door industrieele
credieten uit het Werkfonds werk vindt, Is
zeer bezwaarlijk te schatten.
Vastgelegde gelden.
Van de 60 millioen is thans in totaal
27.630.778.41 vastgelegd. Behalve bureelkos-
ten is voor rijkswerken vastgelegd 13.816.118,
voor andere openbare werken 10.863.465 -f-
310.000 en voor industrieele projecten
1.170.064, in totaal 27.030.778.
Het Tweede Kamerlid Wendelaar heeft den
minister van binnenlandsche zaken de vol
gende vragen gesteld:
Is het waar, dat de burgemeester van
Nieuwveen ruim drie jaar geleden ten be
hoeve van zijn particuliere woning zich gra
tis, doch ten koste van de gemeenschap elec-
triciteit wist te verschaffen door zijn licht-
leiding clandestien te verbinden aan de lei
ding van het raadhuis en dat deze burge
meester thans door het bestuur van de door
een aantal samenwerkende gemeenten gedre
ven waterleidingmaatschappij is ontslagen als
secretaris van dat bestuur, omdat aan het
licht kwam, dat hij voor door hem naar zijn
beweren gemaakte dienstreizen op door een
automobielverhuurder te goeder trouw ver
strekte blanco rekening-formulieren groote
bedragen in rekening bracht en uitbetaald
kreeg?
Indien het antwoord op het in de eerste
vraag gestelde ontkennend mocht luiden, wat
heeft de minister dan gedaan om het voort
woekeren van dezen, voor het gezag schade
lijken laster te beletten?
Indien het gestelde in de eerste vraag be
vestigd mocht worden beantwoord, wil de
minister dan mededeelen, welke maatregelen
hij genomen heeft tegen een zóó onwaardl-
gen drager van het hoogste gezag in een ge
meente
Staten-commissie tegen stand-
plaatsaftrek.
In de commissie uit de Prov. Staten van
Noord-Holland is by de bespreking over de
voordracht tot wyziging van het „salarisre
glement 1920" door zeer vele leden uiting ge
geven aan hun ontstemming over het feit, dat
thans wederom door den Minister van Binnen
landsche Zaken wordt ingegrepen in de sala
risregeling van de provincie Noordholland.
Men betreurde, dat na de ingrijpende wijzigin
gen, die er in de salarieering van het perso
neel hebben plaats gevonden, thans opnieuw
aan sommige categorieën van het provinciaal
personeel verlagingen worden opgelegd door
de invoering van een standplaatsaftrek, een
stelsel, tot nog toe by de provincie onbekend.
Gevraagd werd of Ged. Staten de onder
havige voordracht voor hun verantwoording
kunnen nemen en, zoo ja, op welke gronden.
Door de commissie werd een stemming ge
houden over dat gedeelte van de voordracht,
dat dient tot invoering van den standplaats
aftrek. Bij meerderheid van stemmen werd be
sloten den Staten te adviseeren tegen deze
vooordracht te stemmen, subsidiair Ged. Sta
ten uit te noodigen alsnog op détailpunten
overleg met de regeering te plegen, indien
onverhoopt de doorvoering van den stand
plaatsaftrek niet zou kunnen worden ver
hinderd.
Niet N.S.B.-ers ontslagen.
Het bestuur van de Centrale van Koopvaardy-
officieren vraagt ons plaats voor het volgende:
Het leven aan boord van de Nederlandsche
koopvaardijschepen heeft zich tot nu toe altyd
weten te behoeden voor partijpolitieke twisten.
Zonder te willen beweren, dat onze zeelieden
politiek-onverschillig zijn, gold het toch altijd
als een ongeschreven wet, dat elkanders leveDS-
en wereldbeschouwing geen aanleiding behoorde
te zyn tot verwijdering in het onderlinge ver
keer op zulk een klein stukje vaderlandschen
bodem als een schip nn eenmaal is.
Sinds de uitheemsche wrjze van propaganda-
voering van de N.S.B. ook op de Nederlandsche
schepen is doorgedrongen waartoe b,v. in de
Duitsche havens alle gelegenheid tot medewer
king wordt geboden dreigt het gevaar, dat
het op onze schepen langzamerhand met die
gemoedelijkheid gedaan zal zijn. Zeer zeker
zal dit zoo zyn, wanneer de reeders daartoe
medewerken of daartoe aansporen. In tegen
stelling met enkele reederijen, die dit gevaar
reeds inzagen en daarom voorschriften aan
de bemanning gaven, zich aan boord van
politieke propaganda te onthouden, meende
de directie van de reederij P. A. van Es en Co,
te Rotterdam waarvan de leden der directie
vooraanstaande leden van de N.S.B. zijn
geen beteren weg te kunnen vinden dan op
één na alle niet-N.S.B.-officieren, onder wie
met 7 en 15 dienstjaren by die reederij te
ontslaan, nadat gebleken was, dat deze offi
cieren zich uit eeriyke overtuiging niet konden
aansluiten bij deze beweging. Dit zelfde lot
onderging een deel der bemanning, voor zoover
het de scheepsgezellen betreft, van wie o.a.
een ruim 25 jaar in dienst was van de reedery.
ZEEVAARTDIPOMA'S.
In de Memorie van Antwoord op het voor
loopig verslag der Eerste Kamer van het wets
ontwerp houdende bepalingen betrekking heb
bende op dé Zeevaartdiploma's en bepalingen
betrekking hebbende op de Zeevischdiploma's
zegt de regeering:
Omtrent de vraag of het by de huidige
economische omstandigheden wel juist is de
eischen voor het behalen der betrokken diplo
ma's te verzwaren, moge er op gewezen
worden, dat een verzwaring van bedoelde
eischen ten gevolge kan hebben, dat het aantal
werklooze gediplomeerden, dat tengevolge van
de crisis steeds toeneemt, juist eenigermate
wordt verminderd.
ZEESCHEEPVAART EN LOODSGELDEN.
Beide wetsontwerpen aanvaard.
In de Donderdagmiddag gehouden vergade
ring heeft de Tweede Kamer de wetsont
werpen tot wyziging der wet van 16 Mei 1934
tot nadere wijziging der wet van 20 Augustus
1859, houdende bepalingen op den loodsdienst
voor zeeschepen en tot wijziging en verhoo
ging van het tiende hoofdstuk der Ryksbe-
grooting (departement van Economische
Zaken) voor 1935 (rentelooze voorschotten
ten behoeve van de Zeescheepvaart) zonder
hoofdelijke stemming aanvaard.
PRINS HENDRIKSTICHTING TE
EGMOND AAN ZEE.
Aanbesteding.
Te Rotterdam heeft gisteren de aanbeste
ding plaats gehad voor den bouw van een
tehuis voor zeelieden. Hoogste inschrijver was
W. Giltges, Broek op Langendijk voor
400.000. Laagste G. en H. van Ryswjjk,
Heemstede, voor 261.000.
verwijderd worden. Zeker is het
dot Gij vannacht minder benauwd
zult zijn, indien Gij vandaag Akker's
Abdijsiroop neemt. Uw ademhalings
organen worden dan bevrijd van de
slijm die daar vastzit. Zonder moeite,
zonder pijn wordt Gij dan Uw be
nauwdheid of beklemming de baas.
In ongelooflijk korten tijd werkt Ab-
dijsiroop zuiverend, verzachtend en
genezend. Morgen kunt Gij U reeds
een ander mensch gevoelen. Door
haar bijzondere samenstelling hè»
geneesmiddel bij aandoeningen alsi
MARTHE HANAU, f
De gewezen hoofdredactrice van
de Gazette du Franc overleden door
veronal-vergiftiging.
Mevrouw Marthe Hanau, de gewezen hoofd
redactrice van het financieele blad, de Ga-
zette du Franc, is, naar uit Parijs wordt ge
seind, in de gevangenis te Frêsnes overleden.
Mevrouw Hanau, die een tydlang telkens
in de Parijsche pers de aandacht trok omdat
zij met de justitie overhoop lag, ls betrokken
geweest by allerlei financieele schandalen,
zaken, waarbij met millioenen werd gezwen
deld. Zy is eenige malen veroordeeld.
Nader wordt gemeld, dat Mad. Hanau den
14den Juli een dosis veronal heeft ingenomen
welk feit eerst nu. na haar dood, bekend is
geworden.
Volkenbondsraad op 29 Juli toyeen.
Naar Reuter uit Londen meldt, zal do
Volkenbondsraad op 29 Juli in buiten
gewone zitting bijeen komen. Engelsche
kringen hopen dat Italië zal toestemmen
in een volledige bespreking tusschen
Italië en Abessinië.
Een korte zitting.
In Volkenbondskirngen heeft men den in
druk, dat, wanneer de raad nog deze maand
bijeenkomt, de zitting weer kotr zal zijn en
de raad er zich toe zal beperken vijf scheids
rechters te benoemen, waarvan waarschijnlijk
één lid van den Volkenbondsraad zal zyn. Het
conflict zelf zal waarschijnlijk niet in behan
deling komen, aangezien niemand daarby op
het oogenblik belang heeft. Men gelooft dan
ook, dat zelfs Italië met deze bijeenroeping
van den raad accoord zal gaan.
Litwinof niet naar Italië.
Reuter meldt uit Rome: Naar thans wordt
vernomen, zal Litwinof, die momenteel met
vacantie is, zich via Praag naar Parijs be
geven en vandaar naar Genève. Er is geen
sprake van een reis naar Italië.
De Italiaansche maatregelen,
De Star meldt, dat de Italiaansche regee
ring thans onderhandelt over den aankoop
van het Engelsche stoomschip Olympic, dat
op het oogenblik te Southampton is opgelegd.
De Italiaansche regeering zou dit schip
willen bestemmen voor troepentransporten
naar Oost-Afrika.
Hedenavond is het troepentransportschip
Gange uit Napels vertrokken met bestem
ming naar Massoea. Aan boord bevinden zich
150 officieren en twee duizend manschappen,
benevens groote hoeveelheden oorlogsmate
riaal.
Reuter meldt uit Athene:
In den Pyraeus bevindt zich momenteel
een Italiaansche commissie, welke Grieksche
vracht- en passagiersschepen opkoopt voor
militaire doeleinden.
Tot nu toe zyn 10 vrachtschepen gekocht,
welke dienst zullen doen voor troepen en mu
nitie transportschepen.
De Italiaansche commissie heeft o.a. het
Grieksche oceaanschip Edison gekocht en
onderhandelt nog over een aankoop van twee
andere groote schepen, waarvoor evenwel de
Grieksche regeering toestemming moet ver-
leenen.
Mussolini verhoogt de soldy voor
soldaten In Oost-Afrika.
Naar de Daily Telegraph meldt heeft Mus
solini de soldij der Italiaansche troepen in
Oost-Afrika verhoogd.
Speciale correspondenten, die met de troe
pentransportschepen zijn medegerelsd, leg
gen den nadruk op de ondragelyke atmos
feer te Massoea. De zee, zeggen zij, ls er
al even heet als de lucht. Bevelvoerende of
ficieren wandelen rond in flanel en korte
broek. Zy hebben hun militaire schoenen ge
ruild voor sandalen.
Arabische sympathie voor Abessinië.
Emir Abdallah van Transjordanië heeft
tegenover een vertegenwoordiger van een
Arabisch blad er zyn leedwezen over uitge
sproken, dat een christelijke staat als Italië
een anderen christelyken staat, Abessinië,
probeert te onderwerpen. Als Arabier L aft
de Emir uitdrukking aan zijn sympathie mot
Abessinië.
2 0 Juli. Bent u wel eens op een ech
ten „jour" geweest? Zoo'n half-artistieken,
half-politieken en heelemaal snobistische
jour, waar vreeselijk knappe, interessante,
intelligente, geestige en criant vervelende
ijdeltuiten by elkaar komen, om gedichten
voor te lezen, waar ze geen uitgever voor
hebben kunnen vinden en sandwiches te
eten, waarvoor ze hun lunch hebben overge
slagen
Ik nooit.
En dat komt alleen, omdat wij in ons land
de instelling van den politiek-litterairen sa
lon missen. Dit gemis zai het trouwens zyn,
wat zelfs in crisistijd het leven in ons land
betrekkelijk nog zoo dragelijk maakt. Als ze
b(j ons bestonden, zou ik me zeker eens een
uitnoodiging laten sturen, al was het alleen
maar om er den „Moord van Raemsdonck"
te citeeren, gevolgd door een schattig ge
dicht van Clinge Doorenbos op de aanmin
nigheid van korenbloemen (hetgeen immers
rijmt op „bytjes zoemen")
En om dan de intelligente gezichten eens
gade te slaan.
In Engeland en Frankryk bestaan ze nog
steeds en mag men de kranten gelooven,
dein gaan ze speciaal in Frankrijk een nieu
wen bloeityd tegemoet. De oude „jours fixes"
komen weer erg in zwang. Madame Helene
Vacarescu, de officieele dichteres van den
Volkenbond, ontvangt op Maandag. Maar het
beroemdste zijn in Parijs de Donderdagen?
„Les jeudts de Marie Louise." Dan ontvangt
Madame Jacques Bousquet, wier voornaam
Marie-Louise is. Haar recepties zijn nog in
glorie gestegen, sedert deze geestige en
schoone gastvrouw van het Bois de Boulogne
naar den Quai d'Orsay verhuisde. Maar zoo
heelemaal volmaakt scheen het genot van
een jour, zelfs bij Madame Marie-Louise ook
niet te zijn.
Want op een van de laatste Donderdagen
had een van de vaste bezoeksters de prima
donna Michèle Simon, het noodig geoordeeld,
voor een heel bijzondere attractie te zor
gen.
Ze bracht een aap mee, Zaza geheeten.
Kwaadwilligen zullen opmerken, dat dit ge
lijk staat met water-naar-de-zee dragen, of
zooals de Engelschen zeggen: kolen naar
Newcastle. Maar ingewijden weten, dat het
volstrekt zoo hatelijk niet bedoeld was. Mi
chèle Simon heeft nu eenmaal schik in
apen. Ze bezit er zes chimpansee',*? en
ze zit er iederen middag mee aan tafel. Daar
apen meesters zijn in het na-apen, hebben de
beestje ongetwijfeld uitstekende tafelmanie
ren geleerd. Ze weten misschien zelfs wet
hoe men asperges moet eten. En dat is ook
noodig voor apen, die naar een politieken
salon worden meegenomen, want asperges
spelen tegenwoordig in de hooge politiek een
voorname rol. Michèle's aap gedroeg zich
voorbeeldig. Menige gast kon een voorbeeld
aan hem nemen. Hij was een knaap van on
geveer anderhalven meter lang, had een ge-
kleeden jas van zijde aan en toonde niet de
geringste plankenkoorts.
Men beschrijft hem als een „sympathieke
verschijning", die met vaste scfireden naar
het midden van den salon schreed en geïnte
resseerd den eerbiedig terugdeinzenden kring
van genoodigden opnam. Toen strekte hij
hoffelijk eerbiedig een hand uit naar het glas
port van André Maurois en vervolgens naar
een pasteitje, dat al half opgeknabbeld was
door Maurice Donnay. Een aap van smaak
en distinctie dus. Door dit succes aangemoe
digd, sloot Zaza een markiezin en een gra
vin, waar hij bezwaren tegen had, in een zij
kamer op, wist een welkom, ofschoon on
tijdig, einde te maken aan de langdradige
lezing van een professor over zyn reis naar
Amerika, kortom het was een aller-gezellig-
ste middag.
De aap bleek een vondst. Hij was amu
sant en droeg zelfs geen gedichten voor.
Zoo'n jour was nog eens een jour.
Slechts even kwam de aap uit de
mouw (of moet Ik zeggen uit de vouw?), toen
er namelijk bananen werden rondgediend.
Maar ja... ausgerechnet Bananen!
Volgens Arabische bladen hebben fellachen
uit Nabloes zich tot den consul van Abes
sinië te Jeruzalem gewend met het verzoek
in het Abessynsche leger te worden opgeno
men. Veel fellachen zijn verder bereid in ge
val van oorlog mede te strijden in het Abes
synsche leger.
Patriottische geestdrift in Abessinië.
De in Abessinië onder de bevolking be
staande spanning is sinds de redevoering van
den Keizer geworden tot een patriottische
geestdrift, die o.m. uiting heeft gevonden in
de oprichting van een bond onder den naam
„Vereeniging van het Ethiopische volk uit
liefde voor het land". Deze bond is Donderdag
opgericht en heeft reeds 173 afdeelingen in
het geheele land. Voorzitter is een der leidende
priesters. Alle Abesstjnen kunnen lid worden.
De bond draagt een uniform, bestaande voor
loopig nog slechts uit een khakipet met een
groenen band, waarop de woodren „Liefde
voor het land" geborduurd zyn. Het doel van
den bond is de eenheid en verdediging van
Abessinië.
Engelsche persbeschouwlngen.
Volgens den diplomatieken correspondent
van de Morning Post heeft Groot-Brittannië
Italië uitgenoodigd om, wanneer de zaak
voor den Volkenbond komt zyn klacht tegen
over Abessinië onmiddellijk uiteen te zetten.
De Britsche gezant te Rome heeft deze
uitnoodiging mondeling aan Mussolini over
gebracht, maar hoewel niet bekend is, wat
het antwoord zijn zal, ziet het er naar uit,
dat het ongunstig zal zyn. Als de Volken
bond Abessinië niet wil uitstooten, wil Mus
solini dat hij ten minste buiten het geschil
biyft.